1. Ogólna charakterystyka grupy Najwięcej osób (ponad 50%...

WARSZAWA, 2015/2016 NARODOWY INSTYTUT ZDROWIA PUBLICZNEGO – PAŃSTWOWY ZAKŁAD HIGIENY WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWOWĄ INSPEKCJĄ SANITARNĄ

Zakłady fryzjerskie (żaden zakład nie wykonywał usługi golenia)

1. Ogólna charakterystyka grupy

Najwięcej osób (ponad 50%) osiągnęło wiek z przedziału 26 – 3 lat oraz

(prawie 40%) było między 36 a 45 lat. Nieco ponad 3% stanowiły osoby w wieku

56 lat i więcej (tabela1.). Kobiety stanowiły znaczną część pracowników – w

badaniu udział wzięło ich 59 co stanowiło prawie 94% (tabela 2.). Żadna z osób

pracujących w zakładzie fryzjerskim nie posiadała podstawowego

wykształcenia. Dominowali pracownicy z wykształceniem zawodowym (38,1%)

oraz średnim (39,7%). Średnia ilość lat stażu pracy wynosiła 15,8. Najmniej było

to 3 lata, natomiast najdłuższy czas pracy wynosił 40 lat.

Tabela 1. Wiek pracowników salonów fryzjerskich włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego

Wiek Ogółem Mazowieckie p-value

poniżej 18 r.ż. 0 (0.0%) 0 (0.0%) 0.497

18-25 lat 33 (6.5%) 1 (1.6%)

26-35 lat 232 (45.6%) 32 (50.8%)

36-45 lat 182 (35.8%) 24 (38.1%)

46-55 lat 40 (7.9%) 4 (6.3%)

56 lat i więcej 22 (4.3%) 2 (3.2%)

Brak danych 10 0

Tabela 2.: Struktura płci pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania

(ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego

Płeć Ogółem Mazowieckie p-value

Kobieta 474 (92.8%) 59 (93.7%) 1.000

Mężczyzna 37 (7.2%) 4 (6.3%)

Brak danych 8 0

Tabela 3.: Wykształcenie pracowników salonów fryzjerskich włączonych do badania (ogółem) oraz

salonów z woj. mazowieckiego

Wykształcenie Ogółem Mazowieckie p-value

Podstawowe 4 (0.8%) 0 (0.0%) 0.010

Zawodowe 246 (48.4%) 24 (38.1%)



Średnie 191 (37.6%) 25 (39.7%)

Policealne 33 (6.5%) 7 (11.1%)

Wyższe licencjackie 19 (3.7%) 7 (11.1%)

Wyższe magisterskie 15 (3.0%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 0

Tabela 4. Staż pracy pracowników salonów fryzjerskich włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego

Staż pracy N Średnia SD Min Max Mediana QI.25. QIII.75. Braki p.value

Mazowieckie 62 15.8 7.3 3.0 40.0 15.0 11.0 19.5 1 0.000

Total 497 16.3 9.5 1.0 55.0 15.0 10.0 20.0 22

2. Prewencja zakażeń

W zakładach fryzjerskich ponad 93% pracowników używało rękawiczek

jednorazowych, natomiast 22% jednorazowych maszynek do golenia (ryc.1.).

Wszyscy ankietowani używali pojemników i płynów do dezynfekcji. Prawie 85%

respondentów przechowywało sterylne narzędzia w prawidłowych warunkach,

zaś wszyscy respondenci z zachowaniem prawidłowego terminu ważności

(ryc.2.). Wszyscy ankietowani zadeklarowali, że materiały z których wykonane

były meble stanowiące wyposażenie zakładu, umożliwiały ich mycie i

dezynfekcję, a ściany przy umywalkach i zlewach były wykonane z materiałów

zmywalnych, odpornych na działanie wilgoci i środków dezynfekcyjnych. Każdy

zakład był wyposażony w miejsce do przechowywania i przygotowywania

roboczych preparatów myjąco dezynfekujących i środków czystości oraz w

miejsce do mycia i dezynfekcji sprzętu stosowanego do utrzymania czystości.

10% respondentów nie posiadało pomieszczenia lub wydzielonego miejsca na

odpady (ryc.3.). Na pytanie czy zanieczyszczone krwią odpady są gromadzone w

oznakowanych pojemnikach, ponad 21% odpowiedziało twierdząco (ryc.4.).

Kolejne pytanie dotyczyło odpadów o ostrych końcówkach. Ponad 63%

respondentów zadeklarowało, że gromadzi je w nieprzekłuwalnych pojemnikach

(ryc.5.). 98,1% ankietowanych wykonujących usługi fryzjerskie miało krótkie i

czyste paznokcie, a 18,5% posiadało biżuterię na dłoniach.


Ryc. 1. Odsetek salonów, w których – w opinii pracownika – wykorzystywany jest sprzęt jednorazowego użytku

(rękawiczki, maszynki do golenia)

Ryc. 2. Odsetek salonów, w których – w opinii pracownika - sprzęt i narzędzia przechowywane są prawidłowo lub z

zachowaniem terminu ważności


Ryc. 3.: Wyposażenie zakładów fryzjerskich.

Ryc. 4. Odsetek zakładów fryzjerskich, w których odpady zanieczyszczone krwią gromadzone są w

oznakowanych pojemnikach.


Ryc. 5. Odsetek zakładów fryzjerskich, w których odpady o ostrych końcówkach gromadzone są w

nieprzekłuwalnych pojemnikach.

3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy

wykonywaniu usług

Na pytanie jakie zakażenia mogą być przenoszone podczas zabiegów

strzyżenia, najwięcej respondentów (95,2%) odpowiedziało, że grzybicze oraz

bakteryjne – tak zadeklarowało 87,3%. Dokładne dane prezentuje rycina 6.

Proces dezynfekcji zdaniem wszystkich ankietowanych niszczy bakterie. 93,7%

osób twierdzi, że niszczone są także grzyby. Te sam odsetek pracowników,

zalicza do tej grupy wirusy (ryc.7.). Przed przystąpieniem do zabiegu strzyżenia

włosów, nożyczki powinny być zdezynfekowane - tak uważało prawie 97%,

natomiast 86,4% ankietowanych zadeklarowało że nożyczki powinny być umyte

wodą z mydłem (ryc.8.).


Ryc. 6. Wiedza pracowników zakładów fryzjerskich nt. rodzaju zakażeń, które mogą być przenoszone podczas zabiegów

strzyżenia włosów

Ryc. 7. Wiedza personelu zakładów fryzjerskich nt. niszczenia drobnoustrojów podczas dezynfekcji


Ryc. 8. Wiedza personelu zakładów fryzjerskich nt. postępowania z nożyczkami służącymi do strzyżenia włosów

4. Źródła zdobywanej wiedzy

Rycina 9. Prezentuje szkolenia, jakie odbyli pracownicy zakładów fryzjerskich.

Niespełna 70% respondentów przeszła kurs z zakresu zasad sterylizacji i

dezynfekcji. Nieco ponad 36% ankietowanych zdobyła wiedzę na temat

postępowania poekspozycyjnego. 72,7% ankietowanych deklaruje, że pytało o

zakażenia HSV, a 63,6% pracowników, że o HCV. Najmniej osób zadawało pytania

dotyczące zakażenia HBV. Dokładne dane prezentuje rycina 10.


Ryc. 9. Uczestnictwo pracowników zakładów fryzjerskich w szkoleniach


Ryc. 10. Rodzaje weryfikowanych, przez personel zakładów fryzjerskich, wywiadem zakażeń wirusowych przebytych

przez klientów.

5. Profilaktyka pekspozycyjna

Na pytanie czy zdarzyło się, w czasie zabiegu skaleczenie nożyczkami, 46%

respondentów odpowiedziało twierdząco. Rycina 11. Prezentuje postępowanie

pracowników, po zakłuciu. Wszyscy pracownicy zadeklarowali, że użyli wody

utlenionej bądź spirytusu salicylowego. Prawie 7% zrobiło badanie krwi. 96,7%

pracowników stwierdziło, że wymienia nożyczki na nowe przed przystąpieniem do

strzyżenia kolejnej osoby. Ten sam odsetek ankietowanych, zadeklarował, że przed

strzyżeniem kolejnej osoby wymienia także grzebień lub szczotkę. 3,2%

respondentów stwierdziło, ze w zakładzie nie było kontroli.


Ryc. 11. Postępowanie pracownika salonu fryzjerskiego po zakłuciu narzędziem

6. Infrastruktura

87% zakładów posiada łazienkę z toaletą oraz pokój socjalny. Taki sam

odsetek osób odniósł się do miejsca przechowywania pojemników na odpady.

Nie całe 2% zakładów nie posiada gabinetu zabiegowego. Szczegółowe dane

prezentuje rycina 12. 11,1% zakładów fryzjerskich posiada oddzielną łazienkę z

toaletą dla personelu. Ponad 20% zakładów znajduje się w osobnym budynku lub

lokalu (ryc.13.). Każdy gabinet zabiegowy jest wyposażony w umywalkę z ciepłą

i zimną wodą. Prawie 35% z nich wyposażonych jest w pojemnik na odpady

medyczne. Dozownik z płynem do dezynfekcji rąk posiada 64% gabinetów.

Dokładne dane prezentuje ryc.14. W 96,2% zakładach kosmetycznych znajdują

się pojemniki do dezynfekcji narzędzi. 4% posiada autoklaw. Ten sam odsetek

zakładów posiada myjkę ultradźwiękową (ryc.15.) We wszystkich zakładach

fryzjerskich mycie i dezynfekcja narzędzi wielokrotnego użytku jest

wykonywana. 45,3% ankietowanych deklaruje, że ten proces odbywa się w

pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej

jednokomorowym (ryc.16.). 25,4% pracowników zakładów fryzjerskich

deklaruje, że sterylizacja narzędzi wielorazowych nie jest wykonywana, a 28,1%

ankietowanych przeprowadza ten proces we własnym zakresie( ryc.17.)


Ryc. 12. Pomieszczenia znajdujące się w zakładach fryzjerskich


Ryc. 13. Rodzaj

nieruchomości lokalowej zakładów fryzjerskich

Ryc. 14.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego.


Ryc. 15. Sprzęt wykorzystywany w zakładach fryzjerskich

Ryc. 16. Warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych w zakładach fryzjerskich


Ryc. 17. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi wielorazowych w zakładach fryzjerskich

Salony kosmetyczne i wykonujące makijaż permanentny


W tabeli 5 przedstawiono wiek pracowników zakładów kosmetycznych oraz

zakładów które oferują makijaż permanentny. Najwięcej (49,3%) w województwie

mazowieckim było osób w przedziale wiekowym 26 – 35lat, a najmniej - dwie osoby

w wieku 56 lat i powyżej co stanowiło 2,7%. Płeć żeńska stanowiła 100%

pracowników zakładu (tabela 6.). Największy odsetek ankietowanych posiadało

wykształcenie policealne 38,4%, natomiast najmniej zawodowe – 5,5% (tabela 7.).

Średni staż pracy wynosił 10,1 lat, najmniej - jeden rok, natomiast najwięcej 35

lat pracy (tabela 8.).

Tabela 5. Wiek pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż permanentny w badanych salonach w Polsce i w woj. mazowieckim.




poniżej 18 r.ż. 3 (0.4%) 0 (0.0%) 0.879

18-25 lat 65 (8.0%) 8 (11.0%)

26-35 lat 384 (47.3%) 36 (49.3%)

36-45 lat 241 (29.7%) 20 (27.4%)

46-55 lat 94 (11.6%) 7 (9.6%)

56 lat i więcej 25 (3.1%) 2 (2.7%)

Brak danych 12 0

Tabela 6. Struktura płci pracowników wszystkich salonów kosmetycznych włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego


Kobieta 804 (99.4%) 73 (100.0%) 1.000

Mężczyzna 5 (0.6%) 0 (0.0%)

Brak danych 15 0

Tabela 7. Wykształcenie pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (ogółem) oraz

salonów z woj. mazowieckiego


Podstawowe 1 (0.1%) 0 (0.0%) 0.076

Zawodowe 18 (2.2%) 4 (5.5%)

Średnie 173 (21.5%) 10 (13.7%)

Policealne 271 (33.6%) 28 (38.4%)



Brak danych 18 0

Tabela 8. Staż pracy pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego


Mazowieckie 71 10.1 7.3 1.0 35.0 8.0 5.0 14.5 2 0.234

Total 792 10.5 7.9 0.5 44.0 8.0 5.0 15.0 32


W zakładach kosmetycznych każdy pracownik używał rękawiczek

diagnostycznych. 87,3% respondentów używało maseczek, natomiast 75,4%

fartuchów ochronnych. Dokładne dane prezentuje rycina.18. Rękawiczek


diagnostycznych używało 86,7% respondentów. Fartuchy ochronne były stosowane

przez 93,3% ankietowanych. Ten sam odsetek pracowników stosował podkłady

medyczne (ryc.19.) 20% pracowników zakładów kosmetycznych zadeklarowało, że

używało autoklawu, natomiast 31% myjki ultradźwiękowej (ryc.20). Pracownicy

zakładów wykonujących makijaż permanentny, twierdzą, że używali autoklawu

(26,7%), sterylizatora i myjki ultradźwiękowej stosował ten sam odsetek

respondentów – 33,3% (ryc.21.). Sterylizacji pracownicy poddawali pęsety i cążki –

tak twierdzi prawie 74% respondentów. Ponad 50% ankietowanych przeprowadza

proces sterylizacji na narzędziach takich jak: nożyczki, głowice do frezów, frezy,

końcówki do mikrodermabrazji oraz radełka do skórek. Dokładne dane prezentuje

rycina 22.

Wszyscy pracownicy zakładów kosmetycznych oraz zakładów wykonujących

makijaż permanentny deklarują, że używali płynów do dezynfekcji. Procesy mycia i

dezynfekcji w zakładach kosmetycznych dotyczyły wszystkich małych powierzchni.

90% respondentów wykonywało dezynfekcję dużych powierzchni (ryc.23.). Podobny

odsetek osób wykonujących makijaż permanentny, zadeklarował mycie i

dezynfekcję małych i dużych powierzchni (ryc.24.) 96,5% deklaruje, że materiały z

których wykonane są meble stanowiące wyposażenie zakładu umożliwiają ich mycie

i dezynfekcję. 88% pracowników zakładów przechowuje sterylny sprzęt i narzędzia

w prawidłowych warunkach, a prawie 80% robi to z zachowaniem terminu ważności

(ryc.25.). 96,6% ankietowanych deklaruje, że w zakładzie znajduje się miejsce do

przechowywania i przygotowywania roboczych preparatów myjąco –

dezynfekcyjnych i środków czystości. Ten sam odsetek pracowników posiada

pomieszczenie lub wydzielone miejsce na odpady (ryc.26.).

Wszyscy respondenci stwierdzili, że ściany przy umywalkach i zlewach są

wykonane z materiałów zmywalnych, odpornych na działanie wilgoci i środków

dezynfekcyjnych. Zdecydowana większość respondentów (98,6%) wykonuje

dezynfekcję używanych w salonie narzędzi we własnym zakresie (ryc.27.). W

salonach wykonujących makijaż permanentny, we własnym zakresie wykonuje

dezynfekcję prawie 93% pracowników. Rycina 29. Prezentuje warunki sterylizacji

używanych w salonie kosmetycznym narzędzi. Ponad 60% respondentów


przeprowadza ten proces we własnym zakresie. Prawie 23% ankietowanych nie

wykonuje sterylizacji.

W zakładach wykonujących makijaż permanentny, 53,3% pracowników nie

wykonuje sterylizacji, a 35,7% robi to we własnym zakresie (ryc.30.). 50%

respondentów wyrzuca odpady do śmieci komunalnych. Nikt z zapytanych osób nie

pali/zakopuje odpadów (ryc.31.). Zdecydowana większość (92,2%) pracowników

wyrzuca igły do nieprzekłuwalnego pojemnika i przekazuje je firmie utylizującej

odpady medyczne (ryc.32.). Rycina 33. Prezentuje postepowanie z odpadami przez

zakłady wykonujące makijaż permanentny. Ponad 50% ankietowanych wyrzuca je

do śmieci komunalnych, a 60% pracowników deklaruje, że odpady są zabierane

przez przedsiębiorstwa zajmujące się odpadami medycznymi. 93,3% pracowników

wyrzuca igły do nieprzekłuwalnego pojemnika i przekazuje je firmie utylizującej

odpady medyczne (ryc.34.). 91,7% respondentów odpady o ostrych końcówkach

gromadzi w nieprzekłuwalnych pojemnikach, natomiast 82% ankietowanych

składuje odpady zanieczyszczone krwią w pojemnikach, które są specjalnie

oznaczone.

23,7% pracowników posiadało biżuterie na dłoniach, a 98,3% miało krótkie i

czyste paznokcie.


Ryc. 18. Rodzaje sprzętu jednorazowego użytku wykorzystywanego w salonach kosmetycznych


Ryc. 19. Rodzaje sprzętu jednorazowego użytku wykorzystywanego w salonach kosmetycznych oferujących usługi

makijażu permanentnego

Ryc. 20. Odsetek salonów kosmetycznych, w których wykorzystywanych jest autoklaw, sterylizator, myjka ultradźwiękowa


Ryc. 21. Odsetek salonów kosmetycznych oferujących usługi makijażu permanentnego, w których wykorzystywanych jest autoklaw, sterylizator, myjka ultradźwiękowa.

Ryc. 22. Rodzaje narzędzi, które poddawane są sterylizacji


Ryc. 23.: Mycie i dezynfekcja wybranych powierzchni w salonach kosmetycznych

Ryc. 24. Mycie i dezynfekcja wybranych powierzchni w salonach kosmetycznych wykonujących makijaż permanentny


Ryc. 25.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.


Ryc. 26. Wyposażenie salonów kosmetycznych wykonujących makijaż permanentny


Ryc. 27. Podmiot wykonujący dezynfekcję narzędzi używanych w salonach kosmetycznych

Ryc. 28.: Podmiot wykonujący dezynfekcję narzędzi używanych do makijażu permanentnego


Ryc. 29. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi używanych w salonach kosmetycznych

Ryc. 30. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi używanych do makijażu permanentnego


Ryc. 31. Zarządzanie odpadami w salonach kosmetycznych

Ryc. 32.: Postępowanie ze zużytymi igłami w salonach kosmetycznych


Ryc. 33. Zarządzanie odpadami w salonach kosmetycznych oferujących usługę makijażu permanentnego

Ryc. 34. Postępowanie ze zużytymi igłami w salonach kosmetycznych


3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy

wykonywaniu usług

Wszyscy pracownicy zakładów kosmetycznych, zmieniają rękawiczki po

każdym kliencie. 70% respondentów robi to po każdym przygotowaniu warsztatu

pracy, natomiast 84,3% każdorazowo po przerwie w zabiegu. Szczegóły prezentuje

rycina 35. Używanie jednorazowego sprzętu, sterylizacja oraz higiena rąk

zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych – tak uważa ponad 95%

pracowników. Dokładne dane prezentuje rycina 36. Rycina 37 prezentuje

odpowiedź na pytanie jakie drobnoustroje zdaniem pracowników są niszczone przez

drobnoustroje. Ponad 90% zadeklarowało, że niszczone podczas tego procesu

zostają wirusy, bakterie i grzyby. Pasożyty, są niszczone według 61,4%

ankietowanych. Proces sterylizacji niszczy bakterie - tak odpowiedzieli wszyscy

pracownicy zakładów kosmetycznych. Ponad 70% ankietowanych uważa, że proces

ten niszczy także pasożyty (ryc.38.). Zdaniem ponad 90% respondentów podczas

zabiegów kosmetycznych, mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne

oraz grzybicze. Natomiast prawie 55% ankietowanych, uważa że mogą być

przenoszone również pasożyty (ryc.39.). Zdaniem wszystkich pracowników

zakładów kosmetycznych, igły używane w salonach kosmetycznych, powinny być

jednorazowe sterylne. Ponad 1,5% ankietowanych uważa, że mogą to być igły

wielorazowe myte. Dokładne dane prezentuje rycina 40. Ręce pracowników przed

rozpoczęciem zabiegów kosmetycznych powinny zostać umyte i poddane

dezynfekcji – tak twierdza prawie wszyscy respondenci (ryc.41.). Wszyscy

pracownicy twierdzą, że sterylizacja, używanie sprzętu jednorazowego oraz higiena

rąk zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych (ryc.42.). Osoby

wykonujące makijaż permanentny, uważają że proces dezynfekcji niszczy bakterie

i grzyby (ryc.43.), natomiast ten sam odsetek (100%) uważa, że podczas sterylizacji

niszczone są bakterie wirusy i grzyby (ryc.44). 100% pracowników wykonujących

makijaż permanentny, uważa że podczas zabiegów mogą być przenoszone

zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze (ryc.45.). Wszyscy pracownicy

wykonujący makijaż permanentny, stwierdzili, że igły powinny być jednorazowe


sterylne, a 6,7% odpowiedziało że wielorazowe sterylizowane (ryc.46.). Ręce przed

wykonywaniem makijażu permanentnego powinny być umyte i poddane dezynfekcji

– tak uważają wszyscy pracownicy. Rękawiczki w zakładach wykonujących makijaż

permanentny były zmieniane przez wszystkich pracowników w następujących

sytuacjach: po każdym kliencie, każdorazowo po dotknięciu przedmiotów

niezwiązanych bezpośrednio z wykonywanym zabiegiem, gdy ulegną uszkodzeniu

oraz każdorazowo po przerwie w zabiegu (ryc.48.).

Ryc. 35. Sytuacje, w których pracownicy zmieniają rękawiczki ochronne


Ryc. 36. Wiedza pracowników nt. metod zabezpieczających przenoszenie zakażeń wirusowych


Ryc. 37.: Wiedza pracowników na temat skuteczności dezynfekcji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów


Ryc. 38. Wiedza pracowników na temat skuteczności sterylizacji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów


Ryc. 39. Wiedza personelu nt rodzaju zakażeń przenoszonych podczas zabiegów kosmetycznych


Ryc. 40. Opinia pracowników na temat rodzaju igieł wykorzystywanych do nakłuć kosmetycznych

Ryc. 41. Odsetek odpowiedzi nt. czynności jakim powinny być poddane ręce przed wykonywaniem zabiegów.


Ryc. 42. Wiedza personelu nt. metod, które zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych przy wykonywaniu makijażu permanentnego.

Ryc. 43. Wiedza pracowników na temat skuteczności dezynfekcji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów


Ryc. 44. Wiedza pracowników na temat skuteczności sterylizacji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów

Ryc. 45. Wiedza pracowników, nt. rodzaju zakażeń, które mogą być przenoszone podczas wykonywania makijażu permanentnego


Ryc. 46. Opinia pracowników na temat rodzaju igieł wykorzystywanych do makijażu permanentnego.


Ryc. 47. Sytuacje, w których pracownicy wykonujący makijaż permanentny zmieniają rękawiczki ochronne


Najwięcej respondentów (72,2%) respondentów odbyło szkolenie z zakresu

dezynfekcji i sterylizacji, natomiast 52,1% z postępowania poekspozycyjnego

(ryc.49.). Internet oraz kursy dla kosmetyczek stanowią główne źródło wiedzy

dotyczące zakażeń krwiopochodnych, sterylizacji, dezynfekcji oraz postępowania

poekspozycyjnego. Dokładne dane prezentuje rycina 50.

Rycina 51. Dotyczy pracowników wykonujących makijaż permanentny. 80%

odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji, a 66,7% z postępowania

poekspozycyjnego. Pracownicy wykonujący makijaż permanentny najczęściej

czerpali wiedzę z podręczników medycznych oraz kursów dla kosmetyczek (80%).


40% ankietowanych jako źródło wiedzy wymieniło ulotki i kampanie reklamowe

(ryc.52.).

Ryc. 48.: Uczestnictwo pracowników salonów kosmetycznych w szkoleniach


Ryc. 49. Źródła wiedzy pracowników salonów kosmetycznych na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego


Ryc. 50. Uczestnictwo pracowników salonów kosmetycznych oferujących usługę makijażu permanentnego w szkoleniach

Ryc. 51.:= Źródła wiedzy pracowników wykonujących makijaż permanentny na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego

5. Profilaktyka poekspozycyjna


20,6% pracowników zakładów kosmetycznych ukłuło się kiedykolwiek igłą.

Postępowanie po nim prezentuje rycina 53. Badanie krwi wykonało prawie 43%

respondentów, natomiast dezynfekcji dokonało 71,4% ankietowanych. Wszyscy

pracownicy przed przystąpieniem do ponownego nakłucia zmienili rękawiczki oraz

igłę.

Z pośród osób wykonujących makijaż permanentny, 13,3% zakłuło się igłą.

Wszyscy umyli miejsce wodą z mydłem oraz zrobili badanie krwi. Dokładne dane

prezentuje rycina 54. Połowa pracowników zadeklarowała, że pa zakłuciu zmieniła

rękawiczki. Taki sam odsetek ankietowanych, zaznaczył że zmienił igłę na nową.

Ryc. 52. Postępowanie pracowników po zakłuciu narzędziem podczas wykonywania usługi kosmetycznej


Ryc. 53. Postępowanie pracowników po zakłuciu narzędziem podczas wykonywania usługi makijażu permanentnego

6. Infrastruktura

Wszyscy pracownicy zadeklarowali, że zakład składa się z gabinetu

zabiegowego. 83,1% zakładów posiada pokój socjalny, a ponad 74% poczekalnię.

Szczegóły prezentuje ryc. 55. 33.9% zakładów kosmetycznych posiada oddzielną

łazienkę z toaletą dla personelu. 20,3% zakładów znajduje się w oddzielnym

budynku lub lokalu (ryc.56.) Ponad 90% personelu deklaruje, że w zakładzie

znajduje się umywalka z ciepłą i zimna wodą, dozownik z mydłem w płynie oraz

pojemnik na zużyte ręczniki (ryc. 57.).

Prawie wszystkie zakłady posiadają pojemnik do dezynfekcji narzędzi, a

73,7% pojemniki na odpady o ostrych końcówkach (ryc.58.). Rycina 59. Prezentuje

warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych. Prawie 50% pracowników robi

to w pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej

jednokomorowym. Sterylizacja narzędzi odbywała się we własnym zakresie – tak


twierdzi prawie połowa ankietowanych. 19,2% respondentów odpowiedziało, że

sterylizacja nie była wykonywana (ryc.60.).

Ryc. 54. Pomieszczenia znajdujące się w zakładach


Ryc. 55. Rodzaj nieruchomości lokalowej zakładów

Ryc. 56.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego w zakładach


Ryc. 57.: Sprzęt stosowany w zakładzie.

Ryc. 58.: Warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.


Ryc. 59. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi wielorazowych

TATUAŻ I PIERCING


Pracownicy zakładów wykonujących tatuaż oraz piercing najczęściej byli w

przedziale wiekowym 36 – 45lat i stanowili oni 50% wszystkich

pracowników(tabela9.). 75% ankietowanych stanowili mężczyźni (tabela 10.).

Najwięcej osób było z wykształceniem średnim - stanowili oni 56,2% wszystkich

pracowników, natomiast najmniej osoby z wykształceniem policealnym i wyższym

magisterskim – stanowili oni nieco ponad 6% (tabela 11.). Tabela 12. Prezentuje

staż pracy. Średnio wynosił on 9.6lat, natomiast najwięcej 20 lat.

Tabela 9.: Wiek pracowników salonów tatuażu włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego


poniżej 18 r.ż. 1 (0.4%) 1 (6.2%) 0.106

18-25 lat 20 (8.2%) 1 (6.2%)



26-35 lat 114 (46.5%) 5 (31.2%)

36-45 lat 97 (39.6%) 8 (50.0%)

46-55 lat 10 (4.1%) 1 (6.2%)

56 lat i więcej 3 (1.2%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 0 Tabela 10. 8. Struktura płci pracowników wszystkich salonów tatuażu włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego


Kobieta 61 (25.0%) 4 (25.0%) 1.000

Mężczyzna 183 (75.0%) 12 (75.0%)

Brak danych 12 0

Tabela 11.: Wykształcenie pracowników salonów tatuażu włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z woj. mazowieckiego


Podstawowe 4 (1.6%) 0 (0.0%) 0.775

Zawodowe 43 (17.7%) 2 (12.5%)

Średnie 125 (51.4%) 9 (56.2%)

Policealne 22 (9.1%) 1 (6.2%)



Brak danych 13 0

Tabela 12. Staż pracy pracowników salonów tatuażu włączonych do badania (ogółem) oraz salonów z

woj. mazowieckiego


Mazowieckie 16 9.6 5.9 1.0 20.0 8.5 5.5 13.5 0 0.099

Total 241 9.5 6.0 0.5 30.0 8.0 5.0 14.0 15


Rycina 61. Opisuje sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywanego w

zakładzie. Wszyscy pracownicy używają jednorazowych igieł do tatuowania,

tub/rur oraz końcówek dziobów. 35,7% respondentów używało autoklawu,

natomiast myjki ultradźwiękowej 38,5% (ryc.62.). Sprzęt jednorazowego użytku

wykorzystywany w zakładach oferujących piercing prezentuje rycina 63.

Najczęściej są to szczypce plastikowe, fartuchy ochronne oraz podkłady medyczne.

W zakładach które oferują piercing 30% ankietowanych zadeklarowało, że posiada


autoklaw, natomiast 44,4% myjkę ultradźwiękową. Dodatkowe dane prezentuje

ryc. 64.

Najczęściej dezynfekcja narzędzi używanych w salonie odbywa się we

własnym zakresie – tak deklaruje prawie 70% respondentów. 7,7% ankietowanych

wykonuje tę czynność w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym (ryc.65.). 50%

pracowników zakładów wykonujących piercing twierdzi, że dezynfekcja nie jest

wykonywana, natomiast 22,2% osób wykonuje to we własnym zakresie (ryc.66.).

wszyscy pracownicy wykonujący tatuaż używają płynów do dezynfekcji. Proces

mycia i dezynfekcji w salonach tatuażu (ryc.67.) dotyczył małych powierzchni – tak

deklarują wszyscy pracownicy, 85,7% zaś że wykonywana była dezynfekcja dużych

powierzchni.

Wszystkie materiały z jakich były wykonane meble stanowiące wyposażenie

zakładu umożliwiały mycie i dezynfekcję oraz wszystkie ściany przy umywalkach i

zlewach były wykonane z materiałów zmywalnych, odpornych na działanie wilgoci i

środków dezynfekcyjnych. Rycina 68. Prezentuje pomieszczenia i wyposażenie z

którego składał się zakład. Każdy posiadał zlew z baterią i dozownikiem z mydłem i

ze środkiem dezynfekcyjnym. 90,9% zakładów posiadało pomieszczenie lub

wydzielone miejsce na odpady. 90,9% respondentów deklaruje że sterylny sprzęt

był przechowywany w prawidłowych warunkach. Ten sam odsetek respondentów

stwierdził, że było to z zachowaniem terminu ważności (ryc.69.).

Wszyscy pracownicy wykonujący piercing deklarują, że korzystali z płynów

do dezynfekcji. Rycina 70. Przedstawia obszary objęte myciem i dezynfekcją w

zakładach wykonujących piercing. Wszyscy pracownicy przeprowadzali te procesy

na małych powierzchniach, natomiast 90% pracowników także na dużych.

Sterylizacja narzędzi używanych w salonie odbywała się we własnym zakresie – tak

uważa 38,5% respondentów. 64,3% uważa, że nie wykonywało tego procesu

(ryc.71.). 90,9% ankietowanych gromadziło odpady zanieczyszczone krwią w

oznakowanych pojemnikach, a 100% respondentów odpady o ostrych końcówkach

składowało w pojemnikach nieprzekłuwalnych.


Wszyscy pracownicy, mieli krótkie i czyste paznokcie. 9,1% osób posiadało

biżuterię na dłoniach. Rycina 72. Prezentuje postępowanie z odpadami. 7,1%

pracowników wyrzuca odpady do śmieci komunalnych, ten sam odsetek ludzi pali je

lub zakopuje. Wszyscy pracownicy wyrzucają zużyte igły do nieprzekłuwalnych

pojemników i przekazują je firmie utylizującej odpady medyczne. 7,1%

respondentów je dezynfekuje (ryc.73.). 10% osób pracujących w zakładach

wykonujących piercing pali lub zakopuje odpady. 80% deklaruje, że odpady są

odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się odpadami medycznymi (ryc.74.).

90% ankietowanych zużyte igły wyrzuca do nieprzekłuwalnego pojemnika i

przekazuje firmie utylizującej odpady medyczne. 10% pracowników je dezynfekuje

i sterylizuje (ryc.75.).

Ryc. 60. Rodzaje sprzętu jednorazowego użytku wykorzystywanego w studiach tatuażu


Ryc. 61. Odsetek studiów tatuażu, w których wykorzystywany jest autoklaw, sterylizator, myjka ultradźwiękowa

Ryc. 62. Rodzaje sprzętu jednorazowego użytku wykorzystywanego w studiach świadczących usługi piercingu


Ryc. 63. Odsetek studiów tatuażu świadczących usługi piercingu, w których wykorzystywany jest autoklaw, sterylizator, myjka ultradźwiękowa.


Ryc. 64.: Podmiot wykonujący dezynfekcję narzędzi w salonach tatuażu


Ryc. 65. Podmiot wykonujący dezynfekcję narzędzi używanych do piercingu


Ryc. 66. Rodzaje powierzchni, które podlegają procesom mycia i dezynfekcji w salonach tatuażu


Ryc. 67. Pomieszczenia i wyposażenie zakładu


Ryc. 68. Warunki przechowywania sterylnego sprzętu.


Ryc. 69. . Rodzaje powierzchni, które podlegają procesom mycia i dezynfekcji

Ryc. 70. Podmiot realizujący sterylizację używanych narzędzi


Ryc. 71. Zarządzanie odpadami w salonach tatuażu


Ryc. 72.: Postępowanie ze zużytymi igłami w salonie tatuażu.


Ryc. 73.: Postępowanie z odpadami w zakładach wykonujących piercing.


Ryc. 74.: Postępowanie ze zużytymi igłami przez pracowników wykonujących piercing.

3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy wykonywaniu

usług

Rycina 76. prezentuje sytuacje w których zmieniane były rękawiczki.

Wszyscy zmieniali je po każdym kliencie. 7,1% pracowników, zadeklarowało że nie

używa rękawiczek. 100% respondentów uznało, że używanie jednorazowego sprzętu

oraz sterylizacja zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń wirusowych

(ryc.77.). Wszyscy pracownicy uważają, ze proces dezynfekcji niszczy bakterie i

grzyby (ryc.78.), natomiast sterylizacja niszczy bakterie, wirusy i grzyby (ryc.79.).

92,9% respondentów uważa, że podczas tatuowania mogą być przenoszone

zakażenia wirusowe, natomiast 42,9% że pasożytnicze (ryc.80.).

Wszyscy pracownicy stwierdzili, że igły do tatuowania powinny być

jednorazowe sterylne, 14.3% że wielorazowe sterylizowane, a 7,1% uważa że mogą

to być igły wielorazowe myte (ryc.81.). Wszyscy pracownicy uważają, że ręce przed


rozpoczęciem zabiegu powinny być umyte. 7,1% respondentów, stwierdziło, że ręce

powinny być poddane sterylizacji (ryc.82.). Rycina 83. Prezentuje sytuacje w

których zmieniane są rękawiczki. Wszyscy pracownicy zmieniali je po każdym

kliencie oraz gdy uległy one uszkodzeniu. 90% zmieniało rękawiczki po każdym

przygotowaniu warsztatu pracy. Wszyscy pracownicy stwierdzili, że sterylizacja

oraz używanie jednorazowego sprzętu zabezpiecza przed przenoszeniem zakażeń

wirusowych. 90% respondentów wskazało również dezynfekcję, higienę rąk i

zmywanie powierzchni jako czynniki zabezpieczające (ryc.84.). 100%

ankietowanych uważa, że dezynfekcja oraz sterylizacja skutecznie niszczą wirusy,

bakterie oraz grzyby. Dane przedstawiają ryciny 85. I 86.

Rycina 87. prezentuje zdanie pracowników na temat zakażeń przenoszonych

podczas zabiegów piercingu. Wszyscy twierdzą, że mogą być przenoszone zakażenia

wirusowe i bakteryjne. 90% osób uważa że mogą to być też zakażenia grzybicze.

50% pracowników wykonujących piercing, zaznaczyło że sterylizacja nie jest

wykonywana, natomiast 22,2% osób deklaruje, że proces ten odbywa się we

własnym zakresie (ryc.88.). 20% pracowników uważa, że igły do piercingu mogą być

wielorazowe sterylizowane, natomiast 100% ankietowanych twierdzi, że powinny

być jednorazowe sterylne (ryc.89.). Wszyscy respondenci, zaznaczyli że ręce przed

przystąpieniem do modyfikacji ciała powinny być umyte, a 90% - poddane

dezynfekcji (ryc.90.).


Ryc. 75.: Sytuacje, w których pracownicy zmieniają rękawiczki.

Ryc. 76. Wiedza pracowników nt sposobów zabezpieczenia przed przenoszeniem zakażeń wirusowych


Ryc. 77. Wiedza pracowników na temat skuteczności dezynfekcji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów


Ryc. 78.: Wiedza pracowników na temat skuteczności sterylizacji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów.


Ryc. 79.: Wiedza pracowników nt. rodzaju zakażeń, które mogą być przenoszone podczas zabiegów tatuowania.


Ryc. 80.: Wiedza pracowników nt. wymogów dotyczących igieł do tatuowania.


Ryc. 81. Wiedza pracowników nt. wymagań dotyczących higieny rąk przed zabiegiem kosmetycznym

Ryc. 82.: Sytuacje, w których pracownicy wykonujący piercing zmieniają rękawiczki.


Ryc. 83. Wiedza pracowników nt sposobów zabezpieczenia przed przenoszeniem zakażeń wirusowych


Ryc. 84. Wiedza pracowników na temat skuteczności dezynfekcji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów.

Ryc. 85.: Wiedza pracowników na temat skuteczności sterylizacji w odniesieniu do poszczególnych drobnoustrojów


Ryc. 86.: Wiedza pracowników nt. rodzaju zakażeń, które mogą być przenoszone podczas zabiegów piercingu.

Ryc. 87. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi używanych do piercingu


Ryc. 88.: Wiedza pracowników nt wymagań dotyczących igieł do piercingu.

Ryc. 89.: Wiedza pracowników nt. wymagań dotyczących higieny rąk


42,9% pracowników studiów tatuażu odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i

sterylizacji. 28,6% respondentów uczestniczyło w szkoleniu z postępowania

poekspozycyjnego (ryc.91.). Najczęściej pracownicy czerpali wiedzę o zakażeniach


krwiopochodnych dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego z

internetu – tak zadeklarowało 100% osób (ryc.92.).

Rycina 93. Prezentuje szkolenia jakie zostały odbyte przez pracowników

wykonujących piercing. Najwięcej osób (70%) przeszło szkolenie z zakresu

dezynfekcji i sterylizacji. Najczęściej źródłem wiedzy z zakresu zakażeń

krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego był

internet – korzystało z niego 100% respondentów. 10% osób stwierdziło, że nie

poszerza swojej wiedzy z zakresu tych tematów. (ryc.94.)

Ryc. 90. Uczestnictwo pracowników salonów tatuażu w szkoleniach


Ryc. 91.: Źródła wiedzy pracowników studiów tatuażu na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego.

Ryc. 92. Uczestnictwo pracowników wykonujących usługę piercingu w szkoleniach


Ryc. 93. Źródła wiedzy na temat zakażeń krwipochodnych, dezynfekcji, sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.

5. Profilaktyka pekspozycyjna

21,4% pracowników wykonujących zabieg tatuaży zakłuło się igłą. Rycina 95.

Prezentuje zachowanie osób po zakłuciu. Wszyscy respondenci w takie sytuacji

umyli miejsce woda z mydłem oraz zastosowali dezynfekcję. 100% pracowników

zmieniło rękawiczki na nowe, natomiast 66,7% osób przed ponownym nakłuciem

zmieniło igłę. Żadnemu pracownikowi, wykonującemu piercing, nie zdarzyło się

zakłucie igłą.


Ryc. 94. Postępowanie pracowników salonów tatuażu po zakłuciu

6. Infrastruktura

Wszystkie zakłady wykonujące tatuaż oraz piercing składają się z gabinetu

zabiegowego. Ponad 50% posiadało pokój socjalny, a ok 82% poczekalnię. Dokładne

dane prezentuje rycina 96. W żadnym zakładzie nie znajdowała się łazienka z

toaletą oddzielna dla personelu.

90,9% zakładów były to miejsca wyodrębnione z budynku/lokalu (ryc.97.)

Każdy zakład składał się z umywalki z ciepłą i zimną wodą, dozownika z mydłem w

płynie, pojemnika na zużyte ręczniki oraz pojemnika na odpady medyczne

(ryc.98.). We wszystkich zakładach stosowane były pojemniki na odpady o ostrych

końcówkach. 33,3% pracowników korzystało z pojemników do dezynfekcji narzędzi


(ryc.99.). 25% pracowników zakładów stwierdziło że mycie i dezynfekcja narzędzi

wielorazowych nie jest wykonywana, natomiast 20% respondentów wykonywało tę

czynność w pomieszczeniach zabiegowych z dodatkowym zlewem co najmniej

jednokomorowym (ryc.100).

37,5% ankietowanych uznało że sterylizacja nie jest wykonywana, a 28,6% że

proces ten odbywa się we własny zakresie (rycina 101.).

Ryc. 95. Pomieszczenia znajdujące się w zakładach


Ryc. 96. Rodzaj nieruchomości lokalowej zakładów


Ryc. 97.: Wyposażenie gabinetów zabiegowych .


Ryc. 98. Przedmioty/urządzenia wykorzystywane w zakładach


Ryc. 99. Miejsce maycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.


Ryc. 100. Podmiot wykonujący sterylizację narzędzi wielorazowych

1. Ogólna charakterystyka grupy Najwięcej osób (ponad 50%...

Documents

Transcript of 1. Ogólna charakterystyka grupy Najwięcej osób (ponad 50%...