1. - PZH · makijaż permanentny znajdowało się w grupie wiekowej 36 – 45 lat (46.2%) oraz w...

MAPA RYZYKA ZAKAŻEŃ KRWIOPOCHODNYCH W SALONACH USŁUGOWYCH

WARSZAWA, 2015/2016 NARODOWY INSTYTUT ZDROWIA PUBLICZNEGO – PAŃSTWOWY ZAKŁAD HIGIENY WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWOWĄ INSPEKCJĄ SANITARNĄ

PRACOWNICY SALONÓW FRYZJERSKICH I WYKONUJĄCYCH USŁUGI GOLENIA

1. Ogólna charakterystyka grupy

Najwięcej pracowników zakładów fryzjerskich oraz zakładów wykonujących

makijaż permanentny znajdowało się w grupie wiekowej 36 – 45 lat (46.2%) oraz

w grupie wiekowej 26 – 35 lat (43.6%). Dane prezentuje tabela 1. 100%

ankietowanych było płci żeńskiej (tab.2.). Wykształcenie respondentów prezentuje

tabela 3. Największą grupę 51.3% stanowili pracownicy z wykształceniem

zawodowym, zaś ze średnim – 38.5% wszystkich osób. Średni czas stażu pracy

wynosił 15,1lat, minimalny 3 lata, a maksymalny 36lat (tabela 4.).

Tabela 1.: Wiek pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total) oraz

salonów z woj. podlaskiego.

Zmienna Kategoria Total Podlaskie p-value

Wiek poniżej 18 r.ż. 0 (0.0%) 0 (0.0%) 0.323

18-25 lat 33 (6.5%) 0 (0.0%)

26-35 lat 232 (45.6%) 17 (43.6%)

36-45 lat 182 (35.8%) 18 (46.2%)

46-55 lat 40 (7.9%) 2 (5.1%)

56 lat i więcej 22 (4.3%) 2 (5.1%)

Brak danych 10 1

Tabela 2.:Struktura płci pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Płeć Kobieta 474 (92.8%) 39 (100.0%) 0.100

Mężczyzna 37 (7.2%) 0 (0.0%)

Brak danych 8 1



Tabela 3.: Wykształcenie pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Wykształcenie Podstawowe 4 (0.8%) 0 (0.0%) 0.587

Zawodowe 246 (48.4%) 20 (51.3%)

Średnie 191 (37.6%) 15 (38.5%)

Policealne 33 (6.5%) 1 (2.6%)

Wyższe licencjackie 19 (3.7%) 3 (7.7%)

Wyższe magisterskie 15 (3.0%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 1

Tabela 4. Staż pracy pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.

Zmienna Kategoria N Średnia SD Min Max Mediana QI.25. QIII.75. Braki p.value

Staż

pracy Podlaskie 39 15.1 8.0 3.0 36.0 14.0 10.0 20.0 1 0.000

Total 497 16.3

9.5 1.0 55.0 15.0 10.0 20.0 22

2. Prewencja zakażeń

Sprzęt jednorazowego użytku jaki był wykorzystywany przez prawie 95% pracowników

to rękawiczki. 37.8% ankietowanych używało jednorazowych maszynek do golenia (ryc.1.).

Wszyscy pracownicy wykonujący usługi golenia używali jednorazowych maszynek do

golenia oraz żyletek (ryc.2.). 97.5% pracowników zakładów fryzjerskich używało pojemnika

do dezynfekcji, a wśród osób wykonujących golenie odsetek ten wynosił 100%. Wszyscy

pracownicy wykonujący usługi golenia nie stosowali sterylizacji. 100% ankietowanych

zarówno wykonujących usługi fryzjerskie, jak i golenia brzytwą zadeklarowali, że używali

płynów do dezynfekcji. 66.7% ankietowanych przechowywało sterylny sprzęt i narzędzia

w prawidłowych warunkach. Ten sam odsetek respondentów robił to z zachowaniem daty

ważności (ryc.3.).

Materiały z których wykonane były meble stanowiące wyposażenie zakładu umożliwiały

ich mycie i dezynfekcję – tak stwierdziło 100% ankietowanych. Ten sam odsetek

zadeklarował, że ściany przy umywalkach i zlewach były wykonane z materiałów

zmywalnych, odpornych na działanie wilgoci i środków dezynfekcyjnych.



W każdym zakładzie znajdowało się miejsce do przygotowywania roboczych preparatów

myjąco – dezynfekcyjnych i środków czystości oraz miejsce do mycia i dezynfekcji sprzętu

stosowanego do utrzymania czystości (ryc.4.). Żaden pracownik nie gromadził odpadów

zanieczyszczonych krwią w oznakowanych pojemnikach, natomiast 18.2% osób gromadziło

odpady o ostrych końcówkach w nieprzekłuwalnych pojemnikach (ryc.5.).

Wszyscy pracownicy mieli krótkie i czyste paznokcie. 21.1 osób posiadało biżuterię na

dłoniach (ryc.6.). Zdaniem wszystkich pracowników wykonujących zabiegi golenia brzytwą,

przez zabiegiem, ręce powinny być umyte oraz zdezynfekowane (ryc.7.). 100%

respondentów uważa, że ostrza używane do golenia powinny być jednorazowe sterylne.

Ten sam odsetek pracowników twierdzi, że mogą być wielorazowe dezynfekowane (ryc.8.).

Wszyscy pracownicy dezynfekują ostrza. Cała grupa pracowników wykonujących golenie

wyrzuca ostrza do śmieci komunalnych (ryc.9.).

Ryc. 1.: Sprzęt jednorazowego użytku używany przez pracowników zakładów fryzjerskich.



Ryc. 2.: Sprzęt jednorazowego użytku wykorzystywany przez pracowników wykonujących zabiegi golenia.



Ryc. 3.: warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.

Ryc. 4.: Miejsca i wyposażenie zakładów.



Ryc. 5.: Gromadzenie odpadów o ostrych końcówkach w nieprzekłuwalnych pojemnikach.



Ryc. 6.: Posiadanie przez pracowników biżuterii na dłoniach.



Ryc. 7.: Przygotowanie rąk do pracy.



Ryc. 8.: Wymagania dotyczące ostrzy używanych do golenia.



Ryc. 9.: Postępowanie ze zużytymi ostrzami.

3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy

wykonywaniu usług

Zdaniem ankietowanych podczas zabiegów strzyżenia mogą być przenoszone

zakażenia grzybicze – tak uważają wszyscy pracownicy zakładów fryzjerskich. 78.9%

respondentów zaznaczyło, że mogą być przenoszone zakażenia wirusowe (ryc.10.).

Proces dezynfekcji, zdaniem wszystkich ankietowanych niszczy grzyby . 97.5%

pracowników zakładów fryzjerskich stwierdziło, że proces ten niszczy bakterie, a

95% że wirusy (ryc.11.).

Rycina 12 prezentuje wymagania dotyczące nożyczek, jakie zdaniem

pracowników powinny być spełnione przed przystąpieniem do strzyżenia. 15%

ankietowanych uważało, że należy je wysterylizować, a 87.5% pracowników



zaznaczyło, że nożyczki powinny być umyte wodą z mydłem. Zdaniem

pracowników, podczas golenia brzytwą mogą być przenoszone zakażenia wirusowe,

bakteryjne oraz grzybicze – tak stwierdzili wszyscy ankietowani (ryc.13.).

Proces sterylizacji (ryc.14.) i proces dezynfekcji (ryc.15.) zdaniem wszystkich

pracowników niszczą wirusy, bakterie, grzyby i pasożyty. Zdaniem wszystkich

pracowników, metody które zapobiegają przenoszeniu zakażeń wirusowych to

między innymi: higiena rąk, zmywanie powierzchni, mycie narzędzi. Więcej danych

prezentuje rycina 16.

Ryc. 10.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów strzyżenia.



Ryc. 11.: Drobnoustroje niszczone poprzez proces dezynfekcji.



Ryc. 12.: Wymagania dotyczące nożyczek przed przystąpieniem do strzyżenia.



Ryc. 13.: Zakażenia przenoszone podczas golenia brzytwą.



Ryc. 14.: Drobnoustroje niszczone podczas sterylizacji.



Ryc. 15.: Drobnoustroje niszczone podczas procesu dezynfekcji.



Ryc. 16.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych.

4. Źródła zdobywanej wiedzy

Rycina 17. Prezentuje odbycie szkoleń przez pracowników zakładów

fryzjerskich. 67.5% odbyło szkolenie z zakresu sterylizacji i dezynfekcji, zaś 40%

uczestniczyło w szkoleniu z postępowania poekspozycyjnego. 85.7% pracowników

pyta klientów o zakażenie HCV, ten sam odsetek respondentów zadaje pytanie

dotyczące wirusa HBV (ryc.18.).

Wszyscy pracownicy zakładów wykonujących usługi golenia brzytwą, odbyli

szkolenie z zakresu profilaktyki zakażeń krwiopochodnych, zasad dezynfekcji

i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego. 100% ankietowanych czerpie

wiedzę na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz

postępowania poekspozycyjnego z kursów dla kosmetyczek.



Ryc. 17.: Odbycie szkoleń przez pracowników zakładów fryzjerskich.



Ryc. 18.: Zakażenia o jakie pyta personel zakładów fryzjerskich.

5. Profilaktyka pekspozycyjna

62.5% pracowników zakładów fryzjerskich zadeklarowało, że w czasie zabiegu

skaleczyło się nożyczkami. Rycina 19. prezentuje zachowania osób zaraz po

zranieniu. Wszyscy pracownicy zastosowali wodę utlenioną lub spirytus salicylowy.

8% respondentów wykonało badanie krwi, natomiast 52% wykonało dezynfekcję.

95% pracowników wymieniło grzebień/szczotkę i nożyczki na czyste. 5%

pracowników twierdzi, że w zakładzie nie było kontroli (ryc.20.).

Wszyscy pracownicy wykonujący golenie brzytwą zadeklarowali, że ukłuli się

ostrzem. Rycina 21. Prezentuje postępowanie po skaleczeniu. Żadna osoba nie

wykonała badania krwi. 100% respondentów umyło ranę woda z mydłem,



zastosowało wodę utlenioną z mydłem, zdezynfekowało ranę oraz tamowało

krwawienie. Wszyscy pracownicy zmienili ostrze na nowe.

Ryc. 19.: Zachowanie pracowników po skaleczeniu nożyczkami.



Ryc. 20.: Kontrola w zakładzie

Ryc. 21.: Postępowanie po zakłuciu.



6. Infrastruktura

Każdy zakład posiadał gabinet fryzjerski. W 47.5% zakładów znajdował się pokój

socjalny, natomiast 62.5% posiadało poczekalnię. Dokładne dane prezentuje rycina

22. 20% pracowników zadeklarowało, że w zakładzie znajduje się oddzielna

łazienka z toaletą dla personelu. 85% zakładów było zlokalizowanych w wydzielonej

części budynku lub lokalu (ryc.23.).

Każdy gabinet zabiegowy posiadał dozownik z mydłem w płynie, pojemnik z

ręcznikami jednorazowego użytku oraz pojemnik na zużyte ręczniki. Żaden zakład

nie posiadał pojemnika na odpady medyczne (ryc.24.). 5% zakładów posiadało

pojemniki na odpady o ostrych końcówkach, natomiast we wszystkich zakładach

znajdował się pojemnik do sterylizacji narzędzi (rycina 25.).

45% pracowników wykonywało dezynfekcję narzędzi wielorazowych w

oddzielnym pomieszczeniu ze stanowiskiem mycia rąk personelu (ryc.26.). 67.5%

ankietowanych zaznaczyło że sterylizacja narzędzi nie była wykonywana (ryc. 27.).



Ryc. 22.: Pomieszczenia z których składa się zakład.

Ryc. 23.: Lokalizacja zakładu.



Ryc. 24.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego.



Ryc. 25.: Sprzęt stosowany w zakładach.



Ryc. 26.: Warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.



Ryc. 27.: Warunki sterylizacji narzędzi wielorazowych.



ZAKŁADY KOSMETYCZNE ORAZ OFERUJĄCE USŁUGI MAKIJAŻU PERMANENTNEGO


Wiek pracowników zakładów kosmetycznych oraz wykonujących makijaż

permanentny prezentuje tabela 5. Najwięcej pracowników było w przedziale

wiekowym 26 – 35 lat i stanowili oni 59% wszystkich respondentów. Tabela 6.

przedstawia płeć ankietowanych. Wszyscy byli płci żeńskiej. Najwięcej

pracowników posiadało policealne wykształcenie – takich osób było 41% (tabela 7.).

średni czas pracy wynosił 9lat. Maksymalnie było to 36 lat, a minimalnie 1 rok

(tabela 8.).

Tabela 5. Wiek pracowników wszystkich salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz

salonów z woj. podlaskiego.


Wiek poniżej 18 r.ż. 3 (0.4%) 0 (0.0%) 0.150

18-25 lat 65 (8.0%) 6 (15.4%)

26-35 lat 384 (47.3%) 23 (59.0%)

36-45 lat 241 (29.7%) 6 (15.4%)

46-55 lat 94 (11.6%) 3 (7.7%)

56 lat i więcej 25 (3.1%) 1 (2.6%)

Brak danych 12 0

Tabela 6. Struktura płci pracowników wszystkich salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Płeć Kobieta 804 (99.4%) 39 (100.0%) 1.000

Mężczyzna 5 (0.6%) 0 (0.0%)

Brak danych 15 0

Tabela 7. Wykształcenie pracowników wszystkich salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.



Zawodowe 18 (2.2%) 1 (2.6%)

Średnie 173 (21.5%) 8 (20.5%)

Policealne 271 (33.6%) 16 (41.0%)






Brak danych 18 0

Tabela 8.: Staż pracy pracowników wszystkich salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Staż

pracy Podlaskie 39 9.0 8.6 1.0 34.0 6.0 4.0 10.0 0 0.234

Total 792 10.5 7.9 0.5 44.0 8.0 5.0 15.0 32


Sprzęt jednorazowego użytku stosowany w zakładach kosmetycznych prezentuje

rycina 28. Najczęściej były to rękawiczki diagnostyczne (94.6%) oraz fartuchy

ochronne (73%). Wszyscy pracownicy wykonujący makijaż permanentny stosowali

rękawiczki diagnostyczne, natomiast 87.5% wykorzystywało jednorazowe igły do

makijażu permanentnego (ryc.29.). 27,6% pracowników zakładów kosmetycznych

zadeklarowało, że stosowało autoklaw, a 18,4% sterylizator (ryc.30.). Wśród osób

wykonujących makijaż permanentny autoklaw stosowało 37.5%, zaś żaden

pracownik nie korzystał ze sterylizatora (ryc.31.).

89.5% pracowników poddawało sterylizacji pęsety, a 86.5% cążki. Pilniki były

poddawane procesowi sterylizacji przez 24.3% pracowników, Dokładne dane

prezentuje rycina 32. Wszyscy pracownicy zakładów kosmetycznych oraz zakładów

które oferują usługi makijażu permanentnego używali płynów do dezynfekcji.

W zakładach kosmetycznych 94.7% ankietowanych wykonywało proces mycia

i dezynfekcji dużych powierzchni. Ten proces na małych powierzchniach był

wykonywany przez 97.4% pracowników (ryc.33.).

Wszyscy pracownicy zakładów oferujących makijaż permanentny wykonywali

mycie i dezynfekcję małych i dużych powierzchni. 91.4% pracowników

przechowywało sterylny sprzęt w prawidłowych warunkach, natomiast 88.2%

ankietowanych robiło to z zachowaniem terminu ważności (ryc.35.). We wszystkich



zakładach materiały z których były wykonane meble stanowiące wyposażenie

zakładu umożliwiały ich mycie i dezynfekcję. 100% pracowników zadeklarowało, że

ściany przy umywalkach i zlewach były wykonane z materiałów zmywalnych

odpornych na działanie wilgoci i środków dezynfekcyjnych.

W każdym zakładzie znajdowało się miejsce do mycia i dezynfekcji sprzętu

stosowanego do utrzymania czystości. 97.4% zakładów posiadało miejsce do

przechowywania i przygotowywania roboczych preparatów myjąco-

dezynfekcyjnych i środków czystości (ryc.36.). Dezynfekcja narzędzi używanych

w salonie była przez 97.4% ankietowanych wykonywana we własnym zakresie

(ryc.37.). 100% pracowników wykonywało we własnym zakresie dezynfekcję

narzędzi używanych do makijażu permanentnego (ryc.38.).

W salonach kosmetycznych 58.3% ankietowanych wykonywało sterylizację

używanych narzędzi w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym, a 37.8%

pracowników robiło to we własnym zakresie (ryc.39.). Osoby wykonujące makijaż

permanentny wykonywali sterylizację we własnym zakresie - tak odpowiedziało

50% respondentów. 37.5% ankietowanych zadeklarowało, że nie wykonywało

sterylizacji narzędzi wykorzystywanych do makijażu permanentnego (ryc.40.).

62,2% osób pracujących w zakładach kosmetycznych wyrzuca odpady do śmieci

komunalnych, natomiast 16.2% pali je lub zakopuje. Dodatkowe informacje


11.5% osób wyrzuca zużyte igły bezpośrednio do śmieci komunalnych. Ten sam

odsetek pracowników wyrzuca igły do pojemników nieprzekłuwalnych, a później do

śmieci komunalnych. 65.2% ankietowanych wyrzuca zużyte igły do

nieprzekłuwalnego pojemnika i przekazuje firmie utylizującej odpady medyczne

(ryc. 42.). 37.5% osób wykonujących makijaż permanentny wyrzuca odpady do

śmieci komunalnych. 75% ankietowanych deklaruje, że przekazuje odpady

przedsiębiorstwu zajmującemu się odpadami medycznymi (ryc. 43.). 87.5%

respondentów gromadzi igły w nieprzekłuwalnych pojemników i przekazuje je

firmie utylizującej odpady (ryc.44.). 61.2% pracowników gromadziło odpady



zanieczyszczone krwią w oznakowanych pojemnikach, zaś 79.3% respondentów

składowało odpady o ostrych końcówkach w nieprzekłuwalnych pojemnikach.

Wszyscy pracownicy mieli czyste o krótkie paznokcie, a 16.2% ankietowanych

posiadało biżuterię na dłoniach.

Ryc. 28.: Sprzęt jednorazowego użytku stosowany w zakładach kosmetycznych



Ryc. 29.: Sprzęt jednorazowego użytku stosowany przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.



Ryc. 30.: Sprzęt używany w zakładach fryzjerskich.



Ryc. 31.: Sprzęt stosowany w zakładach oferujących makijaż permanentny.



Ryc. 32.: Narzędzia poddawane sterylizacji.



Ryc. 33.: Powierzchnie podlegające myciu i dezynfekcji w zakładach kosmetycznych.

Ryc. 34.: Powierzchnie podlegające procesowi mycia i dezynfekcji w zakładach oferujących makijaż permanentny.



Ryc. 35.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.



Ryc. 36.: Wyposarzenie zakładu

Ryc. 37.: Warunki dezynfekcji narzędzi używanych w salonie.



Ryc. 38.: Warunki dezynfekcji narzędzi używanych do makijażu permanentnego.



Ryc. 39.: Warunki sterylizacji narzędzi używanych w salonie kosmetycznym.



Ryc. 40.: Sterylizacja narzędzi wykorzystywanych do makijażu permanentnego.



Ryc. 41.: Postępowanie z odpadami przez pracowników zakładów kosmetycznych.



Ryc. 42.: Postępowanie ze zużytymi igłami przez pracowników zakładów kosmetycznych.



Ryc. 43.: Postępowanie z odpadami przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.



Ryc. 44.: Postępowanie ze zużytymi igłami przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.


wykonywaniu usług

Podczas zabiegów kosmetycznych, według wszystkich pracowników zakładów

kosmetycznych mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz

grzybicze. Dane prezentuje rycina 45. 100% respondentów stwierdziło, że proces

sterylizacji niszczy wirusy, bakterie i grzyby (ryc.46.). Podczas procesu dezynfekcji

niszczone są bakterie – tak odpowiedziało 97.4% ankietowanych. 51.4% uważa, że

dezynfekcja niszczy pasożyty (ryc.47.). Metodami zabezpieczającymi przed

przenoszeniem zakażeń wirusowych, według wszystkich pracowników są

sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu i higiena rąk. Szczegóły prezentuje

rycina 48.



Rycina 49. Przedstawia sytuacje w których następuje zmiana rękawiczek. 100%

respondentów robi to po każdym kliencie oraz gdy ulegną one uszkodzeniu. 86.5%

ankietowanych zmienia rękawiczki każdorazowo po przerwie w zabiegu. Wszyscy

pracownicy twierdzą, że ręce przed wykonywaniem zabiegów powinny być umyte i

poddane procesowi sterylizacji (ryc.50.). 97.2% ankietowanych uważa że igły

wykorzystywane do nakłuć kosmetycznych powinny być jednorazowe sterylne, zaś

2.9% pracowników, wykorzystałoby do tego celu igły wielorazowe myte. Dokładne

dane prezentuje rycina 51.

Wszyscy pracownicy zakładów wykonujących makijaż permanentny stwierdzili,

że podczas zabiegów mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne i

grzybicze. 75% ankietowanych, że mogą to być zakażenia pasożytnicze (ryc.52.).

100% respondentów uważa, że proces sterylizacji niszczy wirusy, bakterie i grzyby,

natomiast 67.5% twierdzi że sterylizacja niszczy pasożyty (ryc.53.).

Rycina 54. prezentuje zdanie respondentów na temat niszczonych

drobnoustrojów przez proces dezynfekcji. 87.5% ankietowanych uważa, że

niszczone są bakterie, zaś 75% że wirusy. Zdaniem wszystkich pracowników

wykonujących makijaż permanentny, metodami które zabezpieczają przed

przenoszeniem zakażeń wirusowych są: sterylizacja, używanie jednorazowego

sprzętu oraz higiena rąk (ryc.55).

100% pracowników zmienia rękawiczki po każdym kliencie, każdorazowo po

dotknięciu przedmiotów niezwiązanych bezpośrednio z wykonywanym zabiegiem

oraz wtedy gdy ulegną one uszkodzeniu. 75% pracowników zmienia rękawiczki po

każdym przygotowaniu warsztatu pracy (ryc.56.).

Każdy pracownik uważa, że ręce przed wykonywaniem makijażu permanentnego

powinny być umyte i zdezynfekowane (ryc.57.). Według wszystkich pracowników

igły wykorzystywane do makijażu permanentnego powinny być jednorazowe

sterylne (ryc.58.).



Ryc. 45.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów kosmetycznych.

Ryc. 46.: Drobnoustroje niszczone przez proces sterylizacji.



Ryc. 47.: Drobnoustroje niszczone podczas dezynfekcji.



Ryc. 49.: Sytuacje w których personel zmienia rękawiczki.



Ryc. 50.: Przygotowanie rąk do wykonywania zabiegów kosmetycznych.



Ryc. 51.: Wymagania dotyczące igieł wykorzystywanych w salonie kosmetycznym.



Ryc. 52.: Zakażenia przenoszone podczas wykonywania makijażu permanentnego.

Ryc. 53.: Drobnoustroje niszczone przez proces sterylizacji.



Ryc. 54.: Drobnoustroje niszczone przez proces dezynfekcji.




Ryc. 57.: Wymagania dotyczące rąk przed wykonywaniem makijażu permanentnego.



Ryc. 58.: Wymagania dotyczące igieł wykorzystywanych do makijażu permanentnego.


81.6% pracowników zakładów kosmetycznych odbyło szkolenie z zakresu

sterylizacji i dezynfekcji, zaś 67.6% z zakresu postępowania poekspozycyjnego

(ryc.59.). Najczęściej źródło wiedzy na temat zakażeń krwiopochodnych,

sterylizacji i dezynfekcji oraz postępowania poekspozycyjnego stanowił internet –

korzystało z niego 86.5% ankietowanych. 2.6% osób nie poszerzało wiedzy z tego

zakresu (ryc.60.).

87.5% pracowników wykonujących makijaż permanentny odbyło szkolenie z

zakresu dezynfekcji i sterylizacji (ryc.61.). Dla wszystkich pracowników źródłem

wiedzy na temat zakażeń krwiopochodnych dezynfekcji i sterylizacji oraz

postępowania poekspozycyjnego był internet i kursy dla kosmetyczek (ryc.62.).



Ryc. 59.: Szkolenia odbyte przez pracowników zakładów kosmetycznych.



Ryc. 60.: Źródła wiedzy na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji i postępowania poekspozycyjnego.



Ryc. 61.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.

Ryc. 62.: Źródła wiedzy pracowników wykonujących makijaż permanentny na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.




13.5% pracowników zakładów kosmetycznych deklaruje, że zakłuło się igłą.

Rycina 63. Prezentuje czynności wykonane po zakłuciu igłą. Wszyscy pracownicy

umyli ranę wodą i mydłem. 20% ankietowanych wykonało badanie krwi. Wszyscy

pracownicy przed kolejnym nakłuciem zmienili rękawiczki i igłę na czyste.

Wśród pracowników wykonujących makijaż permanentnych 28.6% w czasie

wykonywania zabiegu ukłuło się igłą. Rycina 64. Prezentuje postępowanie po tym

incydencie. 50% respondentów wykonało badanie krwi. Ten sam odsetek

ankietowanych umył ranę woda z mydłem, wyciskał ranę oraz zastosował

dezynfekcję. Każdy pracownik deklarował, że przed następnym nakłuciem zmienił

rękawiczki oraz igłę na czyste.

Ryc. 63.: Czynności wykonane po zakłuciu igłą.



Ryc. 64.: Postępowanie po zakłuciu pracowników wykonujących makijaż permanentny.

6. Infrastruktura

Każdy zakład składał się z gabinetu zabiegowego. 74.4% zakładów posiadało

poczekalnię, zaś 51.3% pokój socjalny (ryc.65.). w 28.2% zakładach znajdowała się

oddzielna łazienka z toaletą dla personelu. 82.1% zakładów było zlokalizowanych

w wyodrębnionej części budynku lub lokalu (ryc.66.).

Rycina 67.prezentuje wyposażenie gabinetu zabiegowego. Każdy gabinet

posiadał dozownik z mydłem w płynie. 97.4% zakładów było wyposażonych

w umywalkę z ciepłą i zimną wodę oraz pojemnik na zużyte ręczniki.

Wszystkie zakłady posiadały pojemnik do dezynfekcji, natomiast 28.2%

zakładów było wyposażonych w autoklaw (ryc.68.). Mycie i dezynfekcja nie są

wykonywane w 2.6% zakładów. 55.3% pracowników wykonuje mycie i dezynfekcję



narzędzi wielorazowych pomieszczeniach zabiegowych z dodatkowym zlewem co

najmniej jednokomorowym (ryc.69.).

57.1% pracowników deklaruje, że sterylizacja narzędzi wielorazowych

wykonywana jest w ramach umowy z podmiotem zewnętrznym, natomiast 33.3%

ankietowanych robi to we własnym zakresie (ryc.70.).

Ryc. 65.: Pomieszczenia z jakich składa się zakład.



Ryc. 67.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego.

Ryc. 68.: Sprzęt stosowany w zakładzie.



Ryc. 70.: Warunki sterylizacji narzędzi wielorazowych.



ZAKŁADY TATUAŻU I WYKONUJĄCE PIERCING


50% osób pracujących w salonach tatuażu oraz wykonujących piercing było w grupie

wiekowej 26 – 35 lat. Dane prezentuje tabela 9. Wszyscy ankietowani byli płci

męskiej (tabela 10.). Połowa pracowników ukończyła szkołę policealną (tabela 11.).

Średni staż pracy wynosił 2,8lat. Minimalny czas pracy stanowił 1rok, natomiast

maksymalny 5 lat (tabela 12.).

Tabela 9. Wiek wszystkich pracowników salonów tatuażu i wykonujących piercing włączonych do

badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Wiek poniżej 18 r.ż. 1 (0.4%) 0 (0.0%) 0.521

18-25 lat 20 (8.2%) 1 (25.0%)

26-35 lat 114 (46.5%) 2 (50.0%)

36-45 lat 97 (39.6%) 1 (25.0%)

46-55 lat 10 (4.1%) 0 (0.0%)

56 lat i więcej 3 (1.2%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 0

Tabela 10. Struktura płci wszystkich pracowników salonów tatuażu i wykonujących piercing włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Płeć Kobieta 61 (25.0%) 0 (0.0%) 0.575

Mężczyzna 183 (75.0%) 4 (100.0%)

Brak danych 12 0

Tabela 11. Wykształcenie wszystkich pracowników salonów tatuażu i wykonujących piercing włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.



Zawodowe 43 (17.7%) 1 (25.0%)

Średnie 125 (51.4%) 1 (25.0%)

Policealne 22 (9.1%) 2 (50.0%)



Brak danych 13 0



Tabela 12. Staż pracy wszystkich salonów tatuażu i wykonujących piercing włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. podlaskiego.


Staż

pracy Podlaskie 4 2.8 1.7 1.0 5.0 2.5 1.8 3.5 0 0.099

Total 241 9.5 6.0 0.5 30.0 8.0 5.0 14.0 15


Sprzęt jednorazowy wykorzystywany w studiach tatuażu prezentuje rycina

71. Wszyscy pracownicy wykorzystywali między innymi rękawiczki

diagnostyczne, podkłady medyczne, szpatułki do nakładania wazeliny, kubeczki

na farbę. 25% respondentów używało myjki ultradźwiękowej (ryc.72.).

Wszyscy pracownicy zakładów oferujących piercing, stosowali jednorazowe

igły wenflonowe, igły iniekcyjne, rurki do igieł, plastikowe szczypce, rękawiczki

diagnostyczne oraz podkłady medyczne. Dokładne dane prezentuje rycina 73.

Żaden zakład nie używał autoklawu, sterylizatora oraz myjki ultradźwiękowej.

W salonach tatuażu dezynfekcja była wykonywana we własnym zakresie przez

75% ankietowanych. 25% osób zadeklarowało, że dezynfekcja nie była

wykonywana (ryc.74.). 50% pracowników wykonujących piercing deklaruje że

przeprowadzało dezynfekcję we własnym zakresie. Ten sam odsetek

ankietowanych deklarowało, że proces ten jest wykonywany w ramach umowy

z podmiotem zewnętrznym (ryc.75.).

Wszyscy pracownicy studiów tatuażu deklarują, że korzystali z płynów do

dezynfekcji, oraz że proces mycia i dezynfekcji był wykonywany na małych

i dużych powierzchniach zakładu. 75% ankietowanych prawidłowo

przechowywało sterylny sprzęt i narzędzia. Ten sam odsetek pracowników robił

to

z zachowaniem terminu ważności (ryc. 76.). W każdym zakładzie materiały

z których wykonane były meble stanowiące wyposażenie zakładu umożliwiały

ich mycie i dezynfekcję.



100% zakładów posiadało ściany przy umywalkach i zlewach wykonane

z materiałów zmywalnych, odpornych na działanie wilgoci i środków

dezynfekcyjnych. W każdym zakładzie znajdował się zlew z baterią

i dozownikiem z mydłem i ze środkiem dezynfekcyjnym, miejsce do mycia

i dezynfekcji sprzętu stosowanego do utrzymania czystości. Więcej danych


We wszystkich zakładach wykonujących piercing, pracownicy korzystali

z płynów do dezynfekcji, a proces mycia i dezynfekcji w 100% zakładów dotyczył

małych i dużych powierzchni zakładu. Każdy pracownik zadeklarował, że odpady

o ostrych końcówkach były gromadzone w nieprzekłuwalnych pojemnikach,

a odpady zanieczyszczone krwią składowane były w pojemnikach specjalnie

oznaczonych. 100% respondentów posiadało czyste i krótkie paznokcie. Żaden

z pracowników nie posiadał biżuterii na dłoniach. 25% pracowników studiów

tatuażu wyrzucało odpady do śmieci komunalnych, natomiast w 75% zakładów

były one odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się utylizacją odpadów

medycznych (ryc.78.).

25% pracowników wyrzucało zużyte igły do śmieci komunalnych, natomiast

75% gromadziło je w nieprzekłuwalnych pojemnikach i przekazywało firmie

zajmującej się utylizacją odpadów medycznych (ryc.79.). Połowa pracowników

wykonujących piercing wyrzuca odpady do śmieci komunalnych. Ten sam

odsetek ankietowanych deklaruje, że odbierane są one przez przedsiębiorstwo

zajmujące się utylizacja odpadów medycznych (ryc. 80.).

Wszyscy respondenci, którzy wykonują piercing zadeklarowali, że zużyte igły

gromadzą w nieprzekłuwalnych pojemnikach i przekazują je firmie zajmującej

się utylizacją odpadów medycznych (ryc.81.).



Ryc. 71.: Sprzęt jednorazowy wykorzystywany przez pracowników studiów tatuażu.



Ryc. 72. Sprzęt używany w salonie tatuażu.

Ryc. 73.: Przedmioty jednorazowego użytku wykorzystywane przez pracowników wykonujących piercing.



Ryc. 74.: Warunki dezynfekcji narzędzi używanych w salonie.



Ryc. 75.: Warunki dezynfekcji w zakładach oferujących piercing.



Ryc. 76.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.



Ryc. 77.: Miejsca i pomieszczenia w zakładzie.



Ryc. 78.: Postępowanie pracowników studiów tatuażu z odpadami.



Ryc. 79.: Postępowanie pracowników studiów tatuażu ze zużytymi igłami.

Ryc. 80.: Postępowanie pracowników wykonujących piercing z odpadami.



Ryc. 81.: Postępowanie pracowników wykonujących piercing ze zużytymi igłami.


wykonywaniu usług

Podczas tatuowania zdaniem wszystkich respondentów mogą być przenoszone

zakażenia bakteryjne i grzybicze (ryc.82.). 100% pracowników wykonujących tatuaż

uważa, że proces sterylizacji niszczy wirusy, bakterie grzyby i pasożyty (ryc.83.).

Proces dezynfekcji niszczy wirusy – tak uważają wszyscy pracownicy studiów

tatuażu (ryc. 84.).

Rycina 85. Prezentuje jakie metody zdaniem pracowników, zabezpieczają

przed przenoszeniem zakażeń wirusowych. Wszyscy ankietowani wymieniają

sterylizację, używanie jednorazowego sprzętu, higienę rąk oraz zmywanie

powierzchni. Rękawiczki przez wszystkich pracowników zmieniane są między

innymi po każdym przygotowaniu warsztatu pracy czy po każdym kliencie. 25% osób

zaznaczyło że nie używa rękawiczek. Dane prezentuje rycina 86.



100% respondentów twierdzi że ręce przed zabiegiem powinny być umyte

oraz poddane dezynfekcji (ryc. 87.). Igły do tatuowania według wszystkich

respondentów powinny być jednorazowe sterylne (ryc.88.). 50% pracowników

wykonujących piercing zadeklarowało, że sterylizacja jest wykonywana w ramach

umowy z zewnętrznym podmiotem, natomiast ten sam odsetek osób stwierdził, że

nie wykonuje sterylizacji (ryc.89.). Wszyscy ankietowani wykonujący piercing

stwierdzili, że podczas wykonywania modyfikacji ciała mogą być przenoszone

zakażenia wirusowe, bakteryjne oraz grzybicze (ryc.90.). Z

daniem całego personelu proces sterylizacji niszczy wirusy, bakterie, grzyby

oraz pasożyty (ryc.91.), natomiast proces dezynfekcji – wirusy, bakterie i grzyby.

Pasożyty są niszczone według 50% osób (ryc.92.). Rycina 93. prezentuje metody

które zdaniem pracowników zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń

wirusowych. Wszyscy ankietowani że są to między innymi: sterylizacja,

dezynfekcja, higiena rąk. 50% ankietowanych zmienia rękawiczki po przygotowaniu

warsztatu pracy oraz na koniec dnia pracy. Dane prezentuje rycina 94.

Ręce przed wykonywaniem zabiegu powinny być umyte i poddane

dezynfekcji – tak uważa 100% respondentów (ryc.95.). Taki sam odsetek

pracowników twierdzi, że igły wykorzystywane do piercingu powinny być

jednorazowe sterylne.



Ryc. 82.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów tatuowania.

Ryc. 83.: Drobnoustroje niszczone przez sterylizację.



Ryc. 84.: Drobnoustroje niszczone przez dezynfekcję.



Ryc. 86.: Sytuacje w których pracownicy zmieniają rękawiczki.



Ryc. 87.: Wymagania dotyczące rąk przed zabiegiem.



Ryc. 88.: Wymagania dotyczące igieł do tatuowania.



Ryc. 89.: Warunki sterylizacji narzędzi używanych do piercingu.

Ryc. 90.: Zakażenia przenoszone podczas piercingu zdaniem ankietowanych.



Ryc. 91.: Drobnoustroje niszczone przez sterylizację.



Ryc. 92.: Drobnoustroje niszczone przez dezynfekcję.



Ryc. 95.: Wymagania dotyczące rąk przed rozpoczęciem zabiegu.


50% ankietowanych odbyło szkolenie z zakresu sterylizacji i dezynfekcji. Ten

sam odsetek osób przebył szkolenie z postępowania poekspozycyjnego (ryc.96.).

wszyscy pracownicy twierdzą, że poszerzają wiedze na temat zakażeń

krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.

75% personelu korzysta z wiedzy kolegów z branży oraz z internetu (ryc.97.). 50%

osób wykonujących piercing odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji,

postępowania poekspozycyjnego oraz profilaktyki zakażeń krwiopochodnych

(ryc.98.). Wszyscy pracownicy czerpali wiedzę na temat zakażeń krwiopochodnych

od osób z branży oraz z internetu. Każdy zadeklarował że poszerza wiedzę z tego

zakresu (ryc.99.).



Ryc. 96.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących tatuaż.



Ryc. 97.: Źródła wiedzy pracowników studiów tatuażu na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.



Ryc. 98.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących piercing.



Ryc. 99.: Źródła wiedzy o zakażeniach krwiopochodnych, dezynfekcji i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.


50% ankietowanych udzieliło odpowiedzi, że w czasie zabiegu zakłuło się igłą.

Rycina 100. prezentuje czynności wykonane po zranieniu. Wszyscy pracownicy

umyli ranę woda z mydłem oraz zdezynfekowali ranę. Każdy z pracowników przed

kolejnym nakłuciem zmienił rękawiczki oraz igłę na czyste. Żaden pracownik

wykonujący piercing, nie zakłuł się igłą podczas wykonywania modyfikacji ciała.



Ryc. 100.: Postępowanie pracowników zakładów tatuażu po zakłuciu.

6. Infrastruktura

Każdy zakład składał się z gabinetu zabiegowego. 50% zakładów posiadało pokój

socjalny, a 33% poczekalnię (ryc.101.). W żadnym zakładzie nie znajdowała się

oddzielna łazienka z toaleta dla personelu. 100% zakładów była zlokalizowana

w wydzielonej części budynku lub lokalu ( ryc.102.).

Gabinet zabiegowy w każdym zakładzie był wyposażony między innymi

w umywalkę z ciepłą i zimna wodą, dozownik z mydłem w płynie oraz pojemnik na

odpady medyczne. Więcej danych prezentuje rycina 103.

Wszystkie zakłady posiadały pojemniki na odpady o ostrych końcówkach. 25%

osób zadeklarowało, że posiada myjkę ultradźwiękową (ryc.104.). W większości



(66.7%) mycie i dezynfekcja były wykonywane w pomieszczeniach zabiegowych

z dodatkowym zlewem co najmniej jednokomorowym (ryc.105.), zaś sterylizacja

w 50% przypadków nie była wykonywana (106.).

Ryc. 101.: Pomieszczenia z których składa się zakład.



Ryc. 103.: Wyposażenie gabinetów zabiegowych.



Ryc. 104.: Stosowany sprzęt w zakładach.



Ryc. 106.: Warunki wykonywania steryizacji.

1. - PZH · makijaż permanentny znajdowało się w grupie wiekowej 36 – 45 lat (46.2%) oraz w...

Documents

Transcript of 1. - PZH · makijaż permanentny znajdowało się w grupie wiekowej 36 – 45 lat (46.2%) oraz w...