Zaopatrzenie ortotyczne tułowia i szyi

Dr n. med. Marek Krasuski

z Kliniki Rehabilitacji WUM. w Warszawie

Kierownik Kliniki: dr n. med. M. Krasuski

Zaopatrzeniem ortotycznym (ortopedycznym*)

tułowia i szyi nazywamy indywidualne

dopasowanie kołnierza, gorsetu, sznurówki,

prostotrzymacza, pasa, wywierającego działania

- podpórcze,

- stabilizujące,

- korekcyjne

oraz wspomagające.

*stąd słuszną nazwą są ortozy (a nie ortezy)

Działanie podpórcze realizowane jest dzięki

przestrzennej konstrukcji, utworzonej na

naturalnym fundamencie; dla odcinka

szyjnego jest to klatka piersiowa i obręcz

barkowa, a dla tułowia miednica. Drugi

koniec tej konstrukcji nadaje kierunek sił

podparcia i może swoja budową decydować

o wektorze siły (miękki materiał zmniejsza wektor

siły, a sztywny zwiększa ją).

Działanie stabilizujące tworzone jest dzięki

przestrzennej konstrukcji ramowej

współpracującej ze zdrowymi strukturami

tułowia, lub szyi w różnych warunkach

obciążeń, w celu zastąpienia lub

wspomagania uszkodzonych elementów

istotnie wpływających na stabilność.

Działanie korygujące tworzone jest dzięki

odpowiednio ulokowanym w przestrzeni

pelotom i elementom odciążającym, w

konstrukcji ramowej, które wpływają na

ustawianie przestrzenne struktur tułowia,

poddawanych ich siłą korygującym.

Wyróżnia się następujące ortozy kręgosłupa:

- szyjne (cervical orthosis – CO)

- szyjno-piersiowe (cervico-thoracic orthosis – CTO)

- szyjno-piersiowo-lędźwiowo-krzyżowe (cervico-

- thoracic-lumbo-sacral orthosis – CTLSO);

- piersiowo-lędźwiowo-krzyżowe (thoraco-lumbo-

sacral orthosis – TLSO);

- lędźwiowo-krzyżowe (lumbo-sacral orthosis – LSO).

Współczesna ortotyka opiera się przede

wszystkim na prefabrykatach i wyrobach

gotowych, których dobór i dopasowanie

uzależnia się od rodzaju dysfunkcji i

indywidualnych potrzeb pacjenta.

Właściwe wykorzystanie zaopatrzenia

ortotycznego wymaga:

- ustalenia wskazań

- doboru odpowiedniego sprzętu,

- dokładnego dopasowania

- nauki pacjenta w zakresie sposobu

użytkowania zaordynowanego przedmiotu

ortopedycznego

Zaopatrzenie ortotyczne dorosłych i dzieci jest różne.

U dzieci należy brać pod uwagę szczególna

podatność na zniekształcenia kompensacyjne,

zwłaszcza, gdy leczenie przebiega w okresach

intensywnego ich wzrostu i dojrzewania.

Zaopatrzenie dziecka musi być dostosowane do jego

aktywności i możliwości ruchowych.

Dziecko zaopatrzone w ortozę wymaga szczególnej

troski i kontroli medycznej z uwagi na możliwość

szybszego zniszczenia zapatrzenia (jego zużycia) i

możliwości zmian warunków zaopatrzenia związanych

z tempem wzrostu.

Zaopatrzenie ortotyczne tułowia i szyi może być:

• czasowe

• stałe Tryb, sposób zaopatrzenia ortotycznego tułowia i szyi regulują

odpowiednie rozporządzenia Ministra Zdrowia oraz mają tu

zastosowanie Zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu

Zdrowia. Najważniejsze to:

• Dz. U. z 2003r nr 204 poz. 1986

• Dz. U. z 2003r nr 85 poz. 787

• Dz. U. z 2004r nr 275 poz. 2732

• Dz. U. z 2005r nr 41 poz. 396

• Zarządzenie Prezesa NFZ z 20.09.2007r nr 62/2007/DSO2

O zaopatrzeniu ortotycznym tułowia i szyi wg tych

rozporządzeń decydują lekarze specjaliści w zakresie:

ortopedii, neurologii, chirurgii, rehabilitacji medycznej

i reumatologii (o zaopatrzeniu w pas brzuszny i przepuklinowy

decyduje chirurg).

• O poziomie odpłatności za zalecane zaopatrzenie

rehabilitacyjne decyduje aktualne rozporządzenie

prezesa NFZ.

NFZ

TYP KOD NFZ

GORSET SZKIELETOWY (CALOTA) 9170.01

GORSET DONICZKOWY: SKÓRZANY ALBO Z TWORZYWA SZTUCZNEGO 9170.02

GORSET SZKIELETOWY UNIERUCHAMIAJĄCY GÓRNY ODCINEK PIERSIOWY

KRĘGOSŁUPA:Z KOŁNIERZEM ALBO DIADEMEM 9170.03

GORSET JEWETTA: Z RAMĄ TYLNĄ LUB TAŚMAMI TYLNYMI 9170.04

GORSET REKLINACYJNY Z ROZWÓRKAMI ŚRUBOWAYMI 9170.05

GORSET ODCIĄŻAJĄCY TYPU MILWAUKEE-BLOUNTA: Z KOSZEM SKÓRZANYM ALBO

KOSZEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO 9170.07

GORSET KOREKCYJNY DO LECZENIA SKOLIOZ 9170.08

PROSTOTRZYMACZ WG HOHMANNA 9170.09

PROSTOTRZYMACZ WG TAYLORA 9170.10

GORSET JEWETTA: Z RAMĄ TYLNĄ LUB TAŚMAMI TYLNYMI 9180.01

GORSET REKLINACYJNY Z ROZWÓRKAMI ŚRUBOWYMI 9180.02

PROSTOTRZYMACZ WG HOHMANNA 9180.04

PROSTOTRZYMACZ WG TAYLORA 9180.05

NFZ

NFZ

TYP KOD NFZ

Sznurówka Hohmanna 9170.12 lub 9180.07

Sznurówka lędźwiowo krzyżowa 9170.13 lub 9180.08

Pas lędźwiowo krzyżowy 9170.14 lub 9180.09

Pas brzuszny przepuklinowy 9293.02

NFZ

Zaopatrzenie ortotyczne stanowią wyroby

medyczne będące przedmiotem ortopedycznym.

Nad prawidłowością rejestracji tych wyrobów czuwa

Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów

Medycznych i Produktów Biobójczych mieszczący się w

Warszawie przy ul. Ząbkowskiej 41.

Wyrób medyczny to narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt,

materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w

połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego

stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania

u ludzi zastępujące lub modyfikujące budowę lub funkcję

anatomiczną oznaczone znakiem CE Oznaczone/Oznakowane CE umieszczone na wyrobie jest deklaracją

producenta, że oznakowany produkt spełnia wymagania dyrektyw tzw.

"Nowego Podejścia" Unii Europejskiej (UE).

W sektorze medycznym jakość wyrobów jest określona przez normę

europejską ISO 13485:2003, która została przyjęta przez Europejską Komisję

Normalizacyjną (CEN - the European Committee for Standardisation) 16

czerwca 2003 roku. Zgodnie z przepisami kraje członkowskie CEN są

zobowiązane do nadania normie statusu normy krajowej co w przypadku

Polski miało miejsce 4 listopada 2005 roku. Polska norma została oznaczona

symbolem PN-EN ISO 13485 „Wyroby medyczne. Systemy zarządzania

jakością. Wymagania do celów przepisów prawnych.” Wdrożenie przez

przedsiębiorstwa normy medycznej ISO 13485:2003 jest decydującym

czynnikiem, pozwalającym na sprzedaż wyrobów na rynku międzynarodowym.

Kołnierze Głównym zadaniem kołnierzy ortopedycznych jest

rola stabilizacyjna oraz częściowo odciążająca

kręgosłup w odcinku szyjnym.

Ze względu na znaczną i złożoną ruchomość

odcinka szyjnego kręgosłupa, jego rolę podpórczą

masy głowy oraz przebieg krtani i tchawicy w

obrębie szyi, działanie kołnierzy polega głównie na

wykorzystaniu pionowego układu sił podpórczych

o punktach zaczepienia na górnej krawędzi mostka

i po przeciwnej stronie żuchwy, oraz okolicy

połączenia C7-Th1 i potylicy.

Kołnierze

Unieruchomienie

(stabilizacja)

odcinka szyjnego w

kołnierzu jest

względna i polega

raczej na

ograniczeniu jego

ruchomości. Aparat Halo Traction

daje możliwość

stabilizacji kręgosłupa

w odcinku szyjnym

Halo Traction

System stabilizacji Halo Traction z punktami podparcia

na kamizelce obejmującej górną część klatki piersiowej i

bezpośrednio kościach pokrywy czaszki umożliwia

stabilizację odcinka szyjnego kręgosłupa, jego korekcję z

komponentą sił dystrakcyjnych lub kompresyjnych.

Halo Traction

System stabilizacji Halo

oparty bezpośrednio na

kościach pokrywy

czaszki i talerzach kości

biodrowych umożliwia

za pomocą głównie sił

dystrakcyjnych i

derotacyjnych

stabilizację i odciążenie

kręgosłupa

Król J.: Boczne skrzywienia kręgosłupa; w Rehabilitacja Medyczna (red.: Dega W., Milanowska K.), PZWL, Warszawa, 1983

Kołnierze

Dla stabilizacji C1-C2 wymagane jest

objecie konstrukcją kołnierza żuchwy i

potylicy.

Dla stabilizacji dolnych segmentów

kręgosłupa konieczne jest stosowanie

kamizelki dla górnej części klatki

piersiowej

Kołnierze

Dla stabilizacji dolnych

segmentów kręgosłupa

szyjnego konieczne jest

stosowanie stabilizacji górnej

części tułowia. Ortoza

półgorsetowa Philadelphia

Kołnierze

Ze względu na konstrukcję można wyróżnić:

kołnierze miękkie typu Schanza

kołnierze półsztywne i sztywne typu Floryda (nie

usztywnia C6-C7-Th1)

kołnierze dwuczęściowe wzmocnione typu CAMPA

Kołnierze

Różne typy kołnierzy

kołnierz Philadelphia

kołnierz sztywny jednoczęściowy,

ratunkowy Ambu

kołnierze dwuczęściowe wzmocnione

typu CAMPA

Gorsety

Działanie gorsetów polega na mechanicznym

ograniczeniu zakresów ruchów kręgosłupa w

określonych płaszczyznach oraz osiowym

podparciu masy tułowia.

Dlatego można wyróżnić gorsety:

stabilizujące,

odciążające

korygujące

Zwykle, gorsety korygujące działają równolegle odciążająco na kręgosłup.

Gorsety

Wyróżniamy ze względu na sposób

stosowania

gorsety stałe (wykonane z opasek gipsowych,

tworzyw sztucznych)

gorsety zmienne (ruchome) – wykonane z

• tworzyw, zapinane zwykle systemami typu velcro,

• szkieletów metalowych pokrytych, i skóry

Gorsety

Wyróżniamy ze względu na sposób

stosowania

Gorsety pełnokontaktowe (z opasek gipsowych,

lub tworzyw sztucznych)

Gorsety szkieletowe

Gorsety Gorsety stabilizujące (zwykle stałe) wykorzystywane

są do leczenie zachowawczego złamań pourazowych

kręgosłupa. Do leczenia takiego kwalifikują się

chorzy ze złamaniami stabilnymi, a także ci u

których operacja może pogorszyć gwałtownie stan

ogólny, niewydolność krążeniową, czy wręcz

występuje duże ryzyko śmierci w okresie

operacyjnym, czy w krótkim czasie pooperacyjnym.

Gorsety stabilizujące zmienne wykorzystywane są

do doleczania złamań pierwotnie zaopatrzonych

operacyjnie i zachowawczo.

Gorsety

Działanie gorsetu stabilizującego jest ograniczone i

sprowadza się do:

Stworzenia momentów biernych sił podpierających

wybrane punkty na powierzchni ciała oraz maksymalnie

ograniczających zakres ruchomości biernej i czynnej

danego odcinka kręgosłupa.

Podpieranie masy ciała

Monitorowanie i ograniczanie zakresu czynnej

ruchomości kręgosłupa w wybranych płaszczyznach.

Gorsety

Zaopatrzenie ortotyczne musi być akceptowane

przez chorego. U chorych w wieku młodzieńczym,

starszym mogą występować problemy w postaci

braku akceptacji takiej formy leczenia.

Zaopatrzenie stałe w postaci gorsetów gipsowych u

osób starszych praktycznie nie wchodzi w rachubę,

ale do rozważenia mogą być gorsety wykonane z

mas plastycznych. Progiem ich stosowania może

być cena takiego gorsetu.

Zależność zaopatrzenia od poziomu złamania

we wczesnym okresie po złamaniu

Powyżej Th6 Blount

Th6-L3 Jevett

Poniżej L3 Hohman,

Williams

Złamanie kręgosłupa: Wzorce gorsetów ortopedycznych:

Gorset Jevett’a

Gorset Bählera

Gorset Blount’a

Gorset Williams’a

Gorset sznurówka Hohmanna

Gorsety korekcyjne

Działanie gorsetu korygującego jest ograniczone i

sprowadza się do:

Stworzenia momentów biernych sił korekcyjnych przez

wywarcie odpowiednio ukierunkowanych nacisków

mechanicznych na celowo wybrane powierzchnie ciała

Podpieranie masy ciała

Monitorowanie czynnej korekcji mięśniowej.

Gorsety korekcyjne

Gorsety korekcyjne maja zastosowanie głównie w

leczeniu skolioz i innych deformacji tułowia i

kręgosłupa.

Wskazaniem do stosowania gorsetów są: elastyczność skrzywienia,

skrzywienie od 25ᵒ do 40ᵒ przy skoliozach nieskompensowanych

skrzywienie od 25-29ᵒ do 45ᵒ przy skoliozach skompensowanych

progresja roczna skoliozy 10ᵒ i powyżej do kąta 20ᵒ Cobba

Gorsety możemy stosować, gdy miednica jest już wykształcona (od 3rż)

Gorsety korekcyjne

Skolioza to trójpłaszczyznowa deformacja kręgosłupa.

Zniekształcenie obejmuje:

skrzywienie w płaszczyźnie czołowej /boczne

skrzywienie kręgosłupa/

skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej /lordo- lub

kyfo- skolioza/

skrzywienie w płaszczyźnie poziomej /rotacja i torsja

kręgów/.

Około 85% przypadków, to skoliozy idiopatyczne.

Gorsety korekcyjne

Redukcja lordozy lędźwiowej stanowi

podstawę korekcji skrzywienia. Stwierdzono

eksperymentalnie, że redukcja zmniejsza

zarówno skrzywienie lędźwiowe jak i piersiowe.

Peloty korygujące skrzywienie w płaszczyźnie

czołowej muszą znajdować się poniżej szczytu

skrzywienia.

Pelota derotacyjna powinna znajdować się od

tyłu klatki piersiowej, co tworzy wektor mający

tendencję do derotowania klatki piersiowej

Watts 1979

Gorsety korekcyjne

W gorsetach korekcyjnych podstawą

jest dobrze wykonany i poprawnie

ustabilizowany kosz biodrowy.

W praktyce spotykamy się z

zagadnieniem pionowego

przemieszczania się względem siebie

dwóch połówek kosza biodrowego.

Zwykle po stronie wypukłej skoliozy

kosz biodrowy przesuwa się ku górze

Gorsety korekcyjne

Przyczyny przesuwania się pionowego

względem siebie dwóch połówek kosza to: Nierówne położenie miednicy,

zbyt słabe wymodelowanie okolicy

nadgrzebieniowej,

Działanie sił nacisku na kosz w czasie podpierania

wypukłości skrzywienia,

Nadmiernie elastyczne płyty termoplastyczne z

których wykonany kosz

Gorsety korekcyjne

Gorsety korygujace gipsowe:

Gorset Abbota-Kleinberga,

Gorset antygrawitacyjny półprzechylny Rissera

Gorset Cotrela (EDF)

Gorsety korekcyjne

Gorsety z Milwaukee (GM), to kosz

biodrowy do którego wmontowane są

wsporniki pionowe, peloty derotacyjne i

korekcyjne. Stosowany w skoliozach

piersiowych i piersiowo-lędźwiowych.

Działanie korekcyjne GM polega na

uzyskiwaniu dystrakcji kręgosłupa i

wywieraniu bocznego nacisku na szczyt

skrzywienia.

Gorsety korekcyjne

Gorsety z Milwaukee - pierwsza

opisana skuteczna ortoza CTLS,

opracowana przez Blounta i Schmidta w

roku 1946. (Milwaukee brace).

Torsja lędźwiowego odcinka kręgosłupa

korygowana jest za pomocą peloty

korekcyjnej lędźwiowej, natomiast pelota

piersiowa wpływa na korekcję wygięcia

bocznego. Ten typ ortozy zaleca się w

nieoperacyjnym leczeniu skoliozy, której

szczyt skrzywienia pierwotnego znajduje

się powyżej poziomu Th7.

Gorsety korekcyjne

Gorset Blounta z

Milwaukee (GM)

Gorsety korekcyjne

Gorset Cheneau (Gorset Cheneau-Toulouse-Munster) to

nowoczesny, pełnokontaktowy gorset derotacyjny stosowany

w skoliozach piersiowych i piersiowo-lędźwiowych. Wg

Dobosiewicz tzw gorset czynno-bierny.

Weiss et al. Scoliosis 2007 2:2 doi:10.1186/1748-7161-2-2

Gorsety korekcyjne

Gorset Cheneau stosuje się w przypadku lędźwiowych i piersiowych

skrzywień kręgosłupa oraz dużej rotacji kręgów lędźwiowych. Górny

kręg skrzywienia nie powinien przekraczać Th4.

Główną ideą jest zastosowanie trójwymiarowej korekcji deformacji

kręgosłupa zarówno w płaszczyźnie czołowej, poprzecznej oraz

strzałkowej. Siły korekcyjne przyłożone są do dodatnich pól tułowia

przy pomocy pelot korekcyjnych. Warunkiem prawidłowego działania

tych sił jest umieszczenie w gorsecie przeciwległych obszarów

odciążających, które uzyskuje się na etapie modelowania pozytywu

przez protetyka/ortotyka wykonującego gorset. Ważną zasadą jest

również fakt, iż łączna rozległość miejsc odciążających jest większa od

pól nacisku. Gorset dodatkowo wyposażony jest w tzw. ” okienka”. Są to

celowe wycięcia w materiale gorsetu w celu kontroli stanu skóry oraz

zmniejszenie wagi zaopatrzenia.

Gorsety korekcyjne

Gorsety bostoński (GB), którego budowa opiera się na

maksymalnym wykorzystaniu możliwości korekcyjnych

dobrze dopasowanego kosza biodrowego. Stosowany jest dla

skolioz piersiowo-lędźwiowych i lędźwiowych, gdzie kręg

krańcowy jest na wysokości Th10.

Gorsety korekcyjne

Działanie korekcyjne GB polega na zmniejszaniu

pochylenia miednicy oraz kompensacji lordozy odcinka

lędźwiowego, detorsji kręgów w okolicy skrzywienia oraz

poprawie ustawienia kręgosłupa w stosunku do osi symetrii

Gorsety korekcyjne

Gorsety korekcyjne

Jedną z metodą leczenia zachowawczego jest

stosowanie gorsetów ortopedycznego, dla

postępujących skolioz w przedziale (25°-29°) do (40°-

45°), noszonego przez 22-23 godziny na dobę do

okresu zakończenia wzrostu zwykle 16-17r.ż..

Gorset ma na celu zahamowanie postępu skrzywienia

w okresie skoków wzrostowych. Dobór odpowiedniego

typu gorsetu zależy od charakteru skrzywienia.

W każdym przypadku dobierany jest indywidualnie i

wymaga systematycznych, co 4-6 miesięcy, modyfikacji.

Gorsety korekcyjne

Gorsety w leczeniu skolioz należy nosić przez 22 – 23

godziny na dobę (z przerwą na czynności związane z

higieną i sportem) do czasu zakończenia wzrostu

kostnego (przynajmniej 6 mies. po stwierdzeniu na

podstawie badania radiologicznego 4 lub 5 stopnia w

skali Rissera; są również zwolennicy stopniowego

odstawiania gorsetu, trwającego nawet do 2 lat).

Istotnym elementem postępowania jest wykonywanie

ćwiczeń izometrycznych przez cały okres leczenia z

zastosowaniem gorsetu.

Gorsety korekcyjne

System SpineCor to tzw system gorsetów dynamicznych.

Działanie korekcyjne SpineCor polega stosowaniu

specyficznej strategii ruchu korekcyjnego, dla danej

skoliozy

Gorsety korekcyjne Specjalny Program SpineCor Assistant (SAS) z pomocą komputera zapisze

dane ze wszystkich badań i pomoże w dokonaniu indywidualnej klasyfikacji

skrzywienia, koniecznej dla dobrania gorsetu. SAS określi także sposób

zbudowania i dopasowania gorsetu.

- gorset dynamiczny SpineCor jest noszony przez 20 godzin na dobę.4-

godzinna przerwa powinna być podzielona na dwie lub więcej części podczas

najmniej aktywnych części dnia. Gorset musi być noszony podczas snu.

- Długość czasu leczenia zależy od stopnia skrzywienia i jego postępu oraz

dojrzałości dziecka, ale zawsze jest to minimum 18 miesięcy.

- Wskazane może być zastosowanie specjalnego programu fizjoterapii w celu

uzupełnienia działania gorsetu SpineCor.

- Dla zoptymalizowania efektu dynamicznego działania gorsetu, zaleca się

uprawianie wszelkich rodzajów sportu W GORSECIE (z wyjątkiem pływania,

które uprawiane jest bez gorsetu i w ramach dopuszczalnych 4 godzin przerwy

w noszeniu).

- Możliwe jest również zalecenie używania wkładki do obuwia na czas leczenia

gorsetem. Decyzję taką podejmuje lekarz.

Sznurówki (pasy ortopedyczne)

Działanie sznurówek polega na wykorzystaniu

ciśnienia hydropneumatycznego w jamie brzusznej, a

przez to ograniczenie zakresu ruchów kręgosłupa,

wspomaganiu stabilizacji i podparcia odcinka

piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa.

Wzmocnienie sznurówek ramą metalową zwiększa ich

mechaniczne działanie stabilizujące i korygujące

Sznurówki (pasy ortopedyczne)

Sznurówki

Wysokie, niskie pasy lędźwiowe

Bez usztywnienia, półsztywne, wzmocnione

stalkami, z podpaszkami

Sznurówki a praca

Pasy lędźwiowe stosuje się profilaktycznie w celu

zapobiegania uszkodzeniom kręgosłupa w odcinku

lędźwiowo-krzyżowym oraz w celach leczniczych.

Stosowanie pasów w połączeniu z odpowiednią edukacją

na temat bólu krzyża zmniejszało wg Walsha i wsp.

absencję w pracy.

Walsh N.E., Schwartz R.K.: The influence of prophylactic orthoses on

abdominal strength and low back injury in the workplace. Am. J. Phys. Med.

Rehabil., 1990; 69: 245-250

Sznurówki a praca

Nie jednak ma dowodów na skuteczność gorsetów

lędźwiowych w zapobieganiu uszkodzeniom kręgosłupa

w miejscu pracy.

Woodhouse M.L., McCoy R.W., Redondo D.R., Shall L.M.: Effects of back

support on intra-abdominal pressure and lumbar kinetics during heavy

lifting. Hum. Factors, 1995; 37: 582-590

Ponadto nie wydaje się, by zwiększały one wydolność

w zakresie podnoszenia lub poprawiały biomechanikę

kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego.

Reyna J.R. Jr, Leggett S.H., Kenney K., Holmes B., Mooney V.: The effect of

lumbar belts on isolated lumbar muscle: strength and dynamic capacity.

Spine, 1995; 20: 68-73

Sznurówki a praca W rzeczywistości pasy lędźwiowe nie zapewniają większej

ochrony niż prawidłowa technika podnoszenia ciężkich rzeczy

bez dodatkowych zabezpieczeń. Gorsety mogą być natomiast

przydatne w zapobieganiu ponownym uszkodzeniom.

W piśmiennictwie nie ma jednak przekonujących dowodów na

to i prawdopodobnie służą one jedynie jako środek

przypominania o konieczności prawidłowej mechaniki

kręgosłupa podczas dźwigania ciężarów i wykonywania

skłonów.

van Poppel M.N., Koes B.W., Smid T., Bouter L.M.: A systematic review of controlled

clinical trials on the prevention of back pain in industry. Occup. Environ. Med., 1997;

54: 841-847

van Poppel M.N., Koes B.W., van der Ploeg T., Smid T., Bouter L.M.: Lumbar supports

and education for the prevention of low back pain in industry: a randomized controlled

trial. JAMA, 1998; 279: 1789-1794

Sznurówki wysokie

Sznurówki wysokie

Sznurówki wysokie

Gorset wg Harmsa stabilizujący piersiowo-

lędźwiowy (Th8-L2) firmy SofTec Dorso

Sznurówki wysokie

Gorset stabilizujący lędźwiowy (L2 S1)

firmy SofTec Dorso

Pasy lędźwiowe

Pasy lędźwiowe

Prostotrzymacze

Prostotrzymacze działają poprzez

wymuszanie czynnej korekcji kręgosłupa i

stowane są jako środek wspomagający

kinezyterapię w wadach postawy (plecy

okrągłe) i postępujacej kifotyzacji odcinka

piersiowego w przebiegu osteoporozy

Prostotrzymacze

Prostotrzymacz Taylora Zastosowanie:

- profilaktyka wad postawy wynikających z hiperkifozy

piersiowej (m.in. Choroba Scheuermanna, ZZSK),

- choroba Parkinsona,

- korekta postawy.

Rozmiary (obwód klatki piersiowej w cm):

40-60 cm, 60-80 cm, 80-100 cm, 100-120 cm.

Prostotrzymacze

ortoza Taylor Knight

Prostotrzymacz wg Taylora

Pas brzuszny i przepuklinowy

Pasy brzuszne

Pas przepuklinowy

Pas brzuszny i przepuklinowy

Pas ciążowy Pas obręczy miednicznej

Dziękuję za uwagę

Przeżdziak Bogumił Zaopatrzenie rehabilitacyjne. wydawca: Via Medica - Wydawnictwo Medyczne Jerzy Król Andrzej Nowakowski Biblioteka Ortopedyczna i Traumatologiczna. Zaopatrzenie ortopedyczne i protezowanie. Exsemplum, Poznań 2011 Emilia Mikołajewska Neurorehabilitacja. Zaopatrzenie ortopedyczna. PZWL, 2009r Tadeusz Myśliborski Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL, Warszawa www.formedplus.pl