Post on 01-Mar-2019
1
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Audyt energetyczny
Nazwa w języku angielskim: Energy audit
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0010
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z przekazywaniem ciepła
2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących wykonywania
poszczególnych etapów audytów energetycznych
C2 – zaznajomienie studentów z normami dotyczącymi ochrony cieplnej budynków
C3 – przekazanie wiedzy na temat racjonalnego użytkowania energii w sektorze komunalno-
bytowym
C4 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń obciążenia cieplnego i sezonowego
zapotrzebowania na ciepło w przygotowanych przez studentów arkuszach kalkulacyjnych
C5 – wyrobienie umiejętności analizowania budynków pod względem cieplnym z uwzględnieniem
elementarnej analizy ekonomicznej
2
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna strukturę zużycia energii w gospodarstwach domowych w Polsce i innych krajach
UE
PEK_W02 – zna znormalizowane metody wyznaczania współczynnika przenikania ciepła dla przegród
budowlanych
PEK_W03 – posiada wiedzę z zakresu obliczania projektowego obciążenia cieplnego budynków
PEK_W04 – posiada widzę dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło dla
budynków
PEK_W05 – ma wiedzę na temat formy i zakresu audytu energetycznego oraz warunków koniecznych
do spełnienia w celu ubiegania się o premię termomodernizacyjną
PEK_W06 – potrafi zaproponować rozwiązanie techniczne ograniczające zużycie energii
uwzględniając przy tym zagadnienia ekonomiczne
PEK_W07 – ma wiedzę na temat norm ochrony cieplnej dla budynków w Polsce
PEK_W08 – zna zasady oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i ciepła.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi obliczyć wartości współczynników przenikania ciepła dla przegród budowlanych
PEK_U02 – potrafi obliczyć projektowe obciążenie cieplne budynku
PEK_U03 – potrafi obliczyć sezonowe zapotrzebowanie na ciepło dla budynku
PEK_U04 – posiada umiejętność analizowania budynków pod względem ochrony cieplnej
PEK_U05 – potrafi zaproponować rozwiązania techniczne zmniejszające zużycie energii na cele
grzewcze
PEK_U06 – stosuje elementarną analizę ekonomiczną w celu wyboru optymalnego usprawnienia
termomodernizacyjnego
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 – ma świadomość ważności racjonalnego użytkowania energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Sprawy organizacyjne, charakterystyka sektora bytowo-komunalnego,
charakterystyka nośników energii w energetyce komunalnej, elementy fizyki
budowli 2
Wy2 Regulacje prawne dotyczące wykonywania audytów energetycznych, algorytm
wykonywania audytów energetycznych 2
Wy3 Ochrona cieplna budynków, termowizja, wykorzystywanie energii
promieniowania słonecznego 2
Wy4 Wewnętrzne instalacje grzewcze, zasady oszczędnego użytkowania energii,
budownictwo pasywne i niskoenergetyczne. Test zaliczeniowy 2
Suma godzin 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne, wybór obiektu dla którego zostanie wykonany audyt
energetyczny, obliczanie współczynników przenikania ciepła dla przegród
budowlanych w analizowanym obiekcie
2
La2 Obliczanie zapotrzebowania na moc grzewczą, obliczanie sezonowego
zapotrzebowania na ciepło
2
La3 Wskazanie ulepszeń termomodernizacyjnych niezbędnych do zastosowania w
analizowanym obiekcie i obliczenie dla nich zapotrzebowania na moc grzewczą
i sezonowego zapotrzebowania na ciepło, wybór optymalnych ulepszeń i
wariantów termomodernizacyjnych, wybór optymalnego wariantu
przedsięwzięcia termomodernizacyjnego
2
La4 Opracowanie raportu z wykonanych prac, przedstawienie i obrona 2
3
zaproponowanych rozwiązań termomodernizacyjnych
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Prezentacja multimedialna
N2. Obliczenia w przygotowanym własnoręcznie arkuszu kalkulacyjnym
N3. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń i analiz
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01- PEK_W08 Test sprawdzający
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_U01- PEK_U06 Sprawozdanie z wykonanych
prac, obrona raportu
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Norwisz J., Termomodernizacja budynków dla poprawy jakości środowiska. Poradnik dla
audytorów energetycznych, inspektorów środowiska, projektantów oraz zarządców budynków i
obiektów budowlanych, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Gliwice 2004
[2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów,
a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.
[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
[4] Strzeszewski M., Wereszczyński P., Norma PN-EN 12831. Nowa metoda obliczania
projektowego obciążenia cieplnego. Poradnik. Warszawa 2007.
[5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii
obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku
stanowiącej samodzielna całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów
świadectw ich charakterystyki energetycznej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Laskowski L., Ochrona cieplna i charakterystyka energetyczna budynku, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005
[2] Robakiewicz M., Ochrona cech energetycznych budynków. Wymagania, dane, obliczenia.
Warszawa 2010.
[3] Górzyński J., Audyting energetyczny, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Warszawa
2001
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Michał Pomorski, michal.pomorski@pwr.wroc.pl
4
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Audyt energetyczny
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W11
C2 Wy1
N1, N4
PEK_W02 C1 Wy1, Wy2
PEK_W03 C1 Wy2
PEK_W04 C1 Wy2
PEK_W05 C1 Wy2
PEK_W06 C1 Wy2, Wy3
PEK_W07 C2 Wy3
PEK_W08 C3 Wy4
PEK_U01
S1ENC_U12
C1, C4 La1
N2, N4
PEK_U02 C1, C4 La2
PEK_U03 C1, C4 La2
PEK_U04 C1, C4 La3
PEK_U05 C1, C5 La3
PEK_U06 C1, C5 La3, La4 N2, N3, N4
PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy1, Wy4 N1, N4
5
WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Badanie maszyn i urządzeń
Nazwa w języku angielskim: Research and testing of machines and devices
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień , niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0033
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,50 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie metrologi i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki
płynów potwierdzone ocenami z zaliczeń i egzaminów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z metodyką bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych oraz
możliwościami wykorzystania bilansów energetycznych do modernizowania systemów
cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła odpadowego i ograniczenia strat nadmiernych
C2 – Przypomnienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym
opracowaniem wyników eksperymentu, ze szczególnym uwzględnieniem wyznaczania
błędów pomiaru dla metody pośredniej
C3 –Wyrobienie umiejętności przeprowadzania pomiarów bilansowych maszyn i urządzeń
cieplnych oraz opracowania ich wyników wraz z oceną niepewności pomiaru
6
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą ogólnych zasad bilansowania maszyn i urządzeń
cieplnych w energetyce zawodowej i przemysłowej,
PEK_W02 posiada wiedzę dotyczącą analizy strat i zasad eliminacji strat nadmiernych oraz
oceny możliwości modernizowania systemów cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła
odpadowego
PEK_W03 posiada wiedzę dotyczącą sposobów wyznaczenia sprawności maszyn
energetycznych i wyznaczenia podstawowych strat cieplnych
PEK_W04 zna i rozumie graficzny sposób prezentacji bilansu energetycznego i
przedstawiania charakterystyk maszyn energetycznych
PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczania niepewności sprawności urządzeń
energetycznych
PEK_W06 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego
opracowania wyniku eksperymentu
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi przeprowadzić pomiar bilansowy wybranych maszyn i urządzeń
energetycznych.
PEK_U02- potafi poprawnie ustalić krok pomiarowy w badaniach bilansowych
PEK_U03 – potrafi poprawanie wyznaczyć podstawowe straty cieplne wybranych urządzeń
energetycznych
PEK_U04- potrafi sporządzić graficzny wykres bilansu energetycznego wybranych maszyn
i urządzeń
PEK_U05 - na podstawie bilansu energetycznego umie poprawnie sporządzić główne
charakterystyki urządzeń cieplnych
PEK_U06- umie przeprowadzić szacunkową ocenę niepewności pomiaru
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1
Ogólne zasady bilansowania maszyn i urządzeń energetycznych
Ocena możliwości modernizowania urządzeń cieplnych Pomiary i
badania kotłów parowych.
2
Wy 2 Pomiary i badania turbin parowych i chłodni kominowych 2
Wy 3 Pomiary pomp wirowych i wentylatorów 2
Wy4 Podstawy pomiarów sprężarek tłokowych i silników spalinowych,
kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie. Sprawy organizacyjne: przepisy ogólne, przepisy
BHP
2
La2
La3
Pomiary kotłów i turbin parowych 4
La4 Pomiar pompy wirowej 2
La5 Pomiar wentylatora 2
La6 Pomiar agregatu grzewczego 2
La7 Pomiar układu grzewczego z kotłem 50 kW (Vissmanna) 2
La8 Pomiar tłokowej sprężarki powietrza 2
Suma godzin 16
7
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N3. Laboratorium – dyskusja nt. sposobu wykonywania eksperymentu
N4 Laboratorium – omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N5. Praca własna – przygotowanie do laboratoriów
N6. Konsultacje
N7. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W06 Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U06
krótkie sprawdziany pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U06 odpowiedzi ustne
F3 PEK_U01÷ PEK_U06 ocena sprawozdań (obrona sprawozdań,
dyskusja)
P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Skrypt. Praca zbiorowa: Miernictwo energetyczne. Cz. II. Pomiary maszyn i urządzeń
cieplnych. Wydawnictwo. Politechniki Wrocławskiej, 1974
[2] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
[3] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Podręcznik. Praca zbiorowa: Pomiary cieplne. Cz. II. Badania cieplne maszyn i urządzeń.
WNT, 1995 [2] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2003
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Andruszkiewicz, 3202370; artur.andruszkiewicz@pwr.wroc.pl
8
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Badanie maszyn i urządzeń
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01÷
PEK_W06 K1ENG_W24 C1÷C2 Wy1÷Wy4 N1,N6,N7
PEK_U01÷
PEK_U06 K1ENG_U33 C3 La2÷La8 N2÷N6
9
WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim CAD
Nazwa w języku angielskim CAD
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0041
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych
2. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z zasadami pracy w programach komputerowego wspomagania
prac projektowych z zastosowaniem programu AutoCAD
C2. Wyrobienie umiejętności tworzenia dokumentacji technicznej w zakresie rysunków 2D
10
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli 2D
PEK_U02 – umiejętność przygotowania wydruku modelu z koniecznymi opisami i
wymiarowaniem
PEK_U03 – Umiejętność efektywnego przenoszenia danych pomiędzy dokumentami i
współpracy z innymi użytkownikami
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Podstawowe pojęcia, zasady tworzenia modelu, rysowanie
precyzyjne
2
La2 Projektowanie elementów, kreskowanie 2 La3 Modyfikacja elementów 2 La4 Podstawy wymiarowania i inne elementy pomocnicze 2 La5 Praca na arkuszu, tworzenie rzutni, przygotowanie wydruku 2 La6 Bloki, szablony i praca zespołowa 2 La7 Projektowanie parametryczne i inne zaawansowane możliwości
programu
2
La8 Praca kontrolna 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01-
PEK_U03
Kontrola w trakcie zajęć, krótkie sprawdziany
umiejętności dotyczące zrealizowanych
zagadnień
F2 PEK_U01-
PEK_U03
Praca kontrolna
P = (F1+F2)/2
11
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[6] W.Ferens, J.Wach – CAD AutoCAD 2D, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej 2012
[7] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)
[8] Podręczniki i skrypty do programu AutoCad (minimum do wersji 2010)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Ferens, wieslaw.ferens@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
CAD
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U13 C1, C2 La1-La3, La7
N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C1, C2 La4-La5 PEK_U03 C1, C2 La6
12
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: CATIA
Nazwa w języku angielskim: CATIA
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ENN0065
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu geometrii wykreślnej, rysunku
technicznego, mechaniki i wytrzymałości materiałów oraz projektowania podstawowych
elementów maszyn.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia modeli brył 3D.
C2. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia złożeń 3D.
C3. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania
projektowania - CATIA w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej na bazie modeli
3D.
13
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi zbudować modele 3D podstawowych elementów maszyn przy
wykorzystaniu systemu CATIA.
PEK_U02 - Bazując na gotowych modelach, umie zbudować złożenie komponentu maszyny,
w systemie CATIA.
PEK_U03 - Bazując na modelu 3D, potrafi wygenerować dokumentację techniczną elementu
bądź komponentu maszyny (rysunek wykonawczy i złożeniowy).
TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La 1,2 Wprowadzenie do zaawansowanych metod wspomagania projektowania
konstrukcji. Charakterystyka systemu CATIA Drzewo struktury modelu.
Poruszanie się w obszarze roboczym. Definiowanie profili – szkicownik.
4
La 3 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profili. Tworzenie brył poprzez obrót
profilu.
2
La 4 Transformacje brył. Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profilu wzdłuż
dowolnej ścieżki. Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie przez wiele profili i
wiele ścieżek.
2
La 5 Parametryzacja modeli. Wykorzystanie zewnętrznego źródła danych do
parametryzacji modeli w systemie CATIA.
2
La 6 Generowanie złożeń komponentów maszyn. 2
La 7 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek wykonawczy i
złożeniowy.
2
La 8 Zaliczenie 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład informacyjny.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć.
N3. Praca własna.
N4. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_U01 ÷PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe
14
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[9] Skarka Wojciech, Mazurek Andrzej: „CATIA. Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji”,
Helion 2004. [10] Wełyczko A.:" CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w
projektowaniu mechanicznym", Helion 2004.
[11] Skarka W.: "CATIA V5. Podstawy budowy modeli autogenerujących", Helion 2009.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[4] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, janusz.skrzypacz@pwr.wroc.pl, 71 320 48 25
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
CATIA
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U13
C1 La1÷ La 5
N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C2 La 6
PEK_U03 C3 La 7
15
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Chemia
Nazwa w języku angielskim Chemistry
Kierunek studiów Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu CHC 3078
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU) 24 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS) 90 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
2. Znajomość chemii na poziomie szkoły średniej
3. Znajomość elementarnej matematyki
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zapoznanie studentów z terminologią i symboliką chemiczną, z teorią i praktyką
chemiczną.
C2 Uzyskanie podstawowej wiedzy o budowie atomu i cząsteczki.
C3 Zapoznanie studentów z układem okresowym pierwiastków i własnościami metali i
niemetali.
C4 Uzyskanie podstawowej wiedzy o własnościach wody, o kwasach, zasadach i
solach, dysocjacji i hydrolizie.
C5 Zapoznanie studentów z równowagą i kinetyką chemiczną.
C6 Zapoznanie studentów z wykonywaniem podstawowych obliczeń chemicznych.
C7 Uzyskanie podstawowej wiedzy o elektrochemii i korozji.
C8 Zapoznanie studentów z podstawami chemii organicznej, grupami związków organicznych,
w tym z polimerami.
C9 Nauczenie praktyczne studentów podstaw analizy ilościowej substancji nieorganicznych i
organicznych, wody.
16
C10 Nauczenie praktyczne studentów badań właściwości metali, pomiarów elektrochemicznych
korozji, zabezpieczania przed korozją.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
Osoba, która zaliczyła przedmiot:
PEK_W01 – zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne,
PEK_W02 – zna podstawy budowy atomu i cząsteczki, wiązań chemicznych, ma wiedzę o
układzie okresowym pierwiastków,
PEK_W03 – ma podstawowe wiadomości o roztworach, ich właściwościach, składzie, stężeniach
składników,
PEK_W04 – zna podstawowe typy reakcji chemicznych, zna podstawowe pojęcia kinetyki i
równowagi chemicznej,
PEK_W05 – zna właściwości tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli, wie na czym polega
dysocjacja, hydroliza,
PEK_W06 – umie wykonać podstawowe obliczenia chemiczne,
PEK_W07 – zna podstawy elektrochemii i korozji,
PEK_W08 – potrafi określić główne grupy związków organicznych, ich własności, zna rodzaje
paliw, ma podstawową wiedzę o polimerach.
Z zakresu umiejętności:
Osoba, która zaliczyła przedmiot:
PEK_U01 – zna podstawowy sprzęt, szkło, aparaturę i odczynniki w laboratorium chemicznym,
potrafi ich używać,
PEK_U02 – zna podstawowe sposoby analizy ilościowej (metody objętościowe i wagowe), potrafi
wykonać prostą analizę składu roztworu,
PEK_U03 – potrafi wykonać analizę chemiczną wody, potrafi określić jej skład, pH, twardość, umie
uzdatniać wodę do celów energetycznych,
PEK_U04 – potrafi wykonać analizę chemiczną substancji organicznych,
PEK_U05 – potrafi zmierzyć potencjał elektryczny wybranych metali i określić właściwości
elektrochemiczne metali,
PEK_U06 – potrafi wykonać pomiary określające korozję chemiczną, elektrochemiczną,
atmosferyczną, w glebie, umie wyznaczyć wpływ inhibitorów na korozję w
układach wodnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba
godzin
Wy1
Zjawiska chemiczne i fizyczne, substancje proste i złożone, pierwiastki i związki
chemiczne, mieszaniny fizyczne. Atom jako najmniejsza chemicznie część
pierwiastka. Nuklid, liczba atomowa i masowa, symbol nuklidu. Izotopy. Cząsteczka
jako najmniejsza część związku chemicznego. Mol jako jednostka liczności, liczba
Avogadra. Masa molowa. Symbole i wzory chemiczne. Modele cząsteczek. Budowa
atomu. Model atomu Rutherforda, model Bohra. Dwoistość natury światła i materii.
Chemia jądrowa.
3
Wy2
Orbitale i liczby kwantowe. Orbital jako funkcja falowa opisująca stan elektronu w
atomie. Liczby kwantowe n, l, m, s. Orbitale typu s, p i d. Struktury elektronowe
atomów i jonów. Układ okresowy pierwiastków. Periodyczność objętości atomowych,
promieni atomowych, energii jonizacji i powinowactwa elektronowego. Podział na
metale, półmetale i niemetale. Właściwości kwasowe, amfoteryczne i zasadowe
pierwiastków oraz ich tlenków. Przewidywanie niektórych właściwości pierwiastków
na podstawie ich położenia w układzie okresowym.
3
17
Wy3
Wiązania chemiczne. Rodzaje wiązań: jonowe, kowalencyjne, metaliczne i
międzycząsteczkowe. Roztwory i stężenia. Roztwór a mieszanina. Rozpuszczalnik,
substancja rozpuszczona, masa i gęstość roztworu. Stężenie molowe, ułamek wagowy,
ułamek molowy. Przeliczanie stężeń.
3
Wy4
Reakcje chemiczne. Równanie reakcji chemicznej. Klasyfikacja reakcji chemicznych
według: schematu reakcji, rodzaju reagentów, efektu energetycznego, składu
fazowego reagentów, odwracalności reakcji, wymiany elektronów. Efekt energetyczny
reakcji. Zasady obliczeń stechiometrycznych – prawo zachowania masy, prawo
stosunków stałych. Kinetyka chemiczna. Równanie kinetyczne i rząd reakcji.
3
Wy5
Równowaga chemiczna. Reakcje odwracalne, pojęcie równowagi dynamicznej. Prawo
działania mas, stała równowagi i jej zależność od temperatury. Zależność położenia
stanu równowagi od stężenia, temperatury i ciśnienia. Tlenki, wodorotlenki, kwasy i
sole. Woda. Uzdatnianie wody. Elektrolit, stopień dysocjacji, podział na elektrolity
mocne i słabe. Reakcje jonów w roztworach. Iloczyn jonowy wody, pH.
3
Wy6
Hydroliza, sole trudnorozpuszczalne. Reakcja hydrolizy. Równowaga w
nasyconych roztworach soli. Iloczyn rozpuszczalności. Obliczenia chemiczne.
Obliczenia i przeliczanie stężeń, rozcieńczanie roztworów. Równowagi w układach
fazowych. Reakcje redoks. Stechiometria. Dysocjacja. Obliczanie pH.
3
Wy7
Elektrochemia. Reakcje utleniania – redukcji. Szereg elektrochemiczny metali.
Ogniwa i akumulatory. Ogniwa paliwowe. Korozja i ochrona przed korozją. Korozja
chemiczna i elektrochemiczna. Ogniwa korozyjne. Rodzaje ochrony przed korozją.
3
Wy8 Wybrane zagadnienia z chemii organicznej. Grupy związków organicznych. Paliwa.
Polimery. 3
Suma godzin 24
Forma zajęć – laboratorium Liczba
godzin
La1
Zasady BHP w laboratorium chemicznym. Podstawowy sprzęt, aparatura, szkło,
odczynniki w laboratorium chemicznym. Podstawowe pojęcia i obliczenia niezbędne
do przeprowadzania prac laboratoryjnych. Analiza chemiczna ilościowa – metody
objętościowe i wagowe.
4
La2
Analiza wody i metody jej uzdatniania do celów energetycznych. Fizyczne i
chemiczne właściwości wody. Odczyn, pH, wskaźniki. Twardość wody.
Elektrochemia i korozja metali. Szereg napięciowy metali. Pomiary potencjału
elektrochemicznego wybranych metali.
4
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1 Wykład z prezentacją multimedialną.
N2 Wykonywanie doświadczeń i analiz chemicznych.
N3 Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w
trakcie semestru), P –
podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer przedmiotowego efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P (wykład) PEK_W01 – PEK_W08 Zaliczenie na ocenę
F1 (laboratorium) PEK_U01 – PEK_U06 Kolokwium na ocenę oraz ocena
pracy laboratoryjnej
P (laboratorium) – średnia ocen z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych
18
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[12] I. Barycka, K. Skudlarski, Podstawy Chemii, Wyd. PWr, Wrocław, 2001.
[13] M.J. Sienko, R.A. Plane, Chemia – podstawy i zastosowania, WNT, Warszawa, 2002.
[14] A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 2003.
[15] L. Jones, P. Atkins, Chemia ogólna, PWN, Warszawa, 2004.
[16] H. Bala, Wstęp do chemii materiałów, WNT, Warszawa, 2003.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[5] J.E. Brady, J.R. Holum, Fundamentals of chemistry, Wiley & Sons, New York, 2002.
[6] G.C. Pimentel, J.A. Coonrod, Chemia dziś i jutro, PWr, Wrocław, 1993.
[7] P. Mastalerz, Elementarna chemia nieorganiczna, Wyd. Chem., Wrocław, 1997.
OPIEKUN PRZEDMIOTU
(Tytuł, Imię, Nazwisko, adres e-mail)
dr inż. Bogusława Wierzbowska, boguslawa.wierzbowska@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Chemia
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Narzędzia
dydaktyczne
PEK_W01
K1ENG_W04
C1 Wy1, Wy2
N1, N3
PEK_W02 C2, C3 Wy2, Wy3
PEK_W03 C4 Wy3
PEK_W04 C5 Wy4
PEK_W05 C4, C5 Wy5, Wy6
PEK_W06 C6 Wy6
PEK_W07 C7 Wy7
PEK_W08 C8 Wy8
PEK_U01
K1ENG_U10
C1 La1
N2, N3
PEK_U02 C9 La1
PEK_U03 C9 La2
PEK_U04 C9 La1
PEK_U05 C10 La2
PEK_U06 C10 La2
19
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Ekologia Ecology
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
obowiązkowy
ESN0101
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przedstawienie mechanizmu funkcjonowania ekosystemu Ziemi
C2 – Zaznajomienie z problemami rozwoju cywilizacyjnego w aspekcie jego oddziaływania na
środowisko
C3 – Zaznajomienie z mechanizmami destrukcji atmosfery, hydrosfery i litosfery oraz technicznymi
możliwościami jej ograniczenia
C4 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych
aspektów i skutków działalności inżyniera – energetyka i związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
20
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – objaśnić podstawowe prawa opisujące funkcjonowanie ekosystemu ziemskiego oraz
zdefiniować i zilustrować przykładami formy relacji człowiek-środowisko
PEK_W02 – zdefiniować pojęcie zdolności nośnej ekosystemu i opisać mechanizmy wzrostu
liczebności populacji oraz w oparciu o teorię Malthusa objaśnić związek pomiędzy wzrostem
demograficznym a problemami energetycznymi świata
PEK_W03 – zdefiniować pojęcie temperatury efektywnej i opisać mechanizm efektu cieplarnianego
PEK_W04 – w oparciu o teorię Rowlanda i Moliny opisać mechanizm destrukcji ozonosfery
PEK_W05 – scharakteryzować czynniki determinujące rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w
atmosferze oraz opisać główne kierunki jej ochrony
PEK_W06 – scharakteryzować źródła i mechanizmy zanieczyszczenia wód powierzchniowych oraz
objaśnić podstawowe techniki oczyszczania ścieków
PEK_W07 – wskazać mechanizmy degradacji gleby oraz rozróżniać operacje odzysku odpadów i
operacje utylizacji odpadów
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę
charakteryzującą się:
PEK_K01 – wrażliwością na problemy ekologiczne, w szczególności związane z produkcją energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01 Ekosystem Ziemi: ekosfera, ekosystemy, biocykle;uniwersalne prawa
ekologiczne; migracja zanieczyszczeń w ekosystemach
2
Wy02 Relacja człowiek – środowisko 2
Wy03 Eksplozja demograficzna - modele warostu liczebności populacji 2
Wy04 Problemy energetyczne świata: teoria Malthusa, globalne zasoby i rezerwy oraz
prognozy zużycia paliw kopalnych, problemy środowiskowe generowane w
procesie produkcji energii elektrycznej i cieplne ze źródeł nieodnawialnych i
odnawialnych
2
Wy05 Efekt cieplarniany. Ozonosfera 2
Wy06 Atmosfera 2
Wy07 Hydrosfera i problem ścieków. Litosfera i problem odpadów 2
Wy08 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE N.1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N.2. Konsultacje
N3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny
F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W07
PEK_K01
Kolokwium zaliczeniowe
21
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[8] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
[9] Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Viedee: Ekologia, PWN, Warszawa 2009
[10] Charles J. Krebs: Ekologia, PWN, Warszawa 2011
[11] Johansson A., Czysta technologia. Środowisko, technika, przyszłość, WNT Warszawa 1997
[12] Kożuchowski K., Przybylak R.: Efekt cieplarniany, Wyd. Wiedza Powszechna Warszawa, 1995
[13] Kompendium wiedzy ekologicznej, praca zbiorowa pod red. Strzałko J, Mossor
Pietraszewska T., PWN Warszawa-Poznań 1999
[7] Cieśliński J., Mikielewicz J., Niekonwencjonalne źródła energii, Wyd. Politechniki
Gdańskiej, Gdańsk 1996.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Roczniki statystyczne GUS Ochrona środowiska
[2] Periodyki popularno-naukowe (Świat Nauki, Wiedza i Życie, itp.)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, maria.mazur@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Ekologia Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W19
C1, C2 Wy01,Wy02
N1, N2, N3
PEK_W02 C1, C2 Wy03, Wy04
PEK_W03 C1, C2 Wy05
PEK_W04 C1, C2 Wy05
PEK_W05 C1, C2 Wy06
PEK_W06 C1,C2 Wy07
PEK_W07 C3 Wy07
PEK_K01 K1ENG_K02 C4 Wy01÷Wy08 N1, N2
22
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Specjalność:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Elektrownie i elektrociepłownie
Electric and thermal-electric power stations
Energetyka
Energetyka cieplna
I stopień, niestacjonarna
Obowiązkowy
ENN0122
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, spalania paliw, kotłów energetycznych, maszyn
przepływowych.
CELE PRZEDMIOTU C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką elektrowni i elektrociepłowni.
C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i działaniem urządzeń
głównych i pomocniczych elektrowni.
C3 – Zapoznanie z kryteriami lokalizacyjnymi i planem generalnym elektrowni.
C4 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce.
C5 – Wyrobienie umiejętności wyznaczania wartości podstawowych parametrów charakteryzujących
pracę siłowni cieplnych.
23
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację elektrowni cieplnych,
PEK_W02 – scharakteryzować sposoby poprawy sprawności elektrowni,
PEK_W03 – wymienić główne elementy układu cieplnego elektrowni i elektrociepłowni oraz objaśnić
zasadę ich pracy,
PEK_W04 – scharakteryzować plan generalny i zasady lokalizacji elektrowni,
PEK_W05 – opisać gospodarkę paliwową i wodną elektrowni,
PEK_W06 – wskazać i scharakteryzować tendencje rozwoju energetyki cieplnej w Polsce.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia parametrów obiegów termodynamicznych siłowni
cieplnych,
PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania sprawności elektrowni i elektrociepłowni.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podziały i klasyfikacje elektrowni. Podstawowe przemiany energetyczne w
elektrowni parowej. 2
Wy2 Sposoby podwyższania sprawności elektrowni. 2
Wy3 Projektowanie układów regeneracyjnego podgrzewania wody zasilającej,
układów pompowania i odgazowania wody zasilającej. 2
Wy4 Układy cieplne elektrowni kondensacyjnych. 2
Wy5 Układy skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. 2
Wy6 Lokalizacja, plan generalny i kompozycja budynku głównego elektrowni. 2
Wy7 Gospodarka paliwowa i gospodarka wodna elektrowni. 2
Wy8 Kierunki rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce – wybrane
zagadnienia. 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących obiegów Clausiusa-Rankine’a. 2
Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących sposobów poprawy sprawności siłowni
cieplnych. 2
Ćw3 Rozwiązywanie zadań dotyczących bilansowania cieplnego elektrociepłowni. 2
Ćw4 Kolokwium zaliczające ćwiczenia. 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu
N2. Ćwiczenia:
– ćwiczenia rachunkowe;
– dyskusja rozwiązań zadań;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
N3. Konsultacje
24
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin pisemno - ustny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczające ćwiczenia
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[14] Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2009
[15] Marecki J., Podstawy przemian energetycznych, WNT 2007
[16] Szymocha K., Zabokrzycki J., Elektrownie parowe, WPWr 1980
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[3] Andrzejewski S., Podstawy projektowania siłowni cieplnych, WNT 1974
[4] Kalinowski E., Termodynamika, WPWr 1994
[5] Kordylewski W. (pod red.), Spalanie i paliwa, OWPWr 2008
[6] Kruczek S., Kotły – konstrukcje i obliczenia, OWPWr 2001
[7] Nehrebecki L., Elektrownie cieplne, WNT 1974
[8] Sikorski W., Szymocha K., Urządzenia pomocnicze elektrowni parowych, WPWr 1981
[9] Szargut J., Ziębik A., Skojarzone wytwarzanie ciepła i elektryczności - elektrociepłownie, WPK JS, 2007
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Andrzej Tatarek, andrzej.tatarek@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Elektrownie i elektrociepłownie Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W26
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C2 Wy2
PEK_W03 C2 Wy3÷Wy5
PEK_W04 C2 Wy6
PEK_W05 C3 Wy7
PEK_W06 C4 Wy8
PEK_U01
PEK_U02 K1ENG_U34 C5 Ćw1÷Ćw3 N2, N3
25
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Energetyka a środowisko
Power Engineering and Environmental
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
obowiązkowy
ENN0171
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Świadomość istnienia ograniczeń środowiskowych warunkujących rozwój cywilizacyjny
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przedstawienie obowiązujących w Polsce wymagań prawnych w zakresie gospodarczego
korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem energetyki
C2 – Zaznajomienie z głównymi rozporządzeniami dotyczącymi ograniczenia emisji zanieczyszczeń
do środowiska w procesie produkcji energii cielnej i elektrycznej
C3 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie środowiskowych
aspektów i skutków działalności inżyniera – energetyka i związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – objaśnić główne założenia strategiczne polityki energetycznej EU oraz Polski
PEK_W02 – omówić ogólne zasady korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem
ograniczeń wynikających z gospodarczego korzystania ze środowiska
PEK_W03 – wyjaśnić jakich ekosystemów i jakich zanieczyszczeń dotyczą dyrektywy LCP, IPPC
oraz klimatyczna
PEK_W04 – wskazać różnice pomiędzy wymaganiami dyrektywy LCP oraz IPPC
26
PEK_W05 – objaśnić pojęcie efektywności energetycznej oraz wymienić i krótko scharakteryzować
rodzaje świadectw pochodzenia energii
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę
charakteryzującą się:
PEK_K01 – świadomym przestrzeganiem prawa ochrony środowiska w aspekcie produkcji energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01 Polityka energetyczna Unii Europejskiej i Polski. Prawo ochrony środowiska -
zasady korzystania ze środowiska
2
Wy02 Dyrektywa LCP. Dyrektywa IPPC 2
Wy03 Dyrektywa klimatyczna. Efektywność energetyczna, świadectwa pochodzenia
energii
2
Wy04 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N.2. Konsultacje
N.3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05
PEK_K01
Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[17] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[10] Obowiązujące akty prawne (ustawa Prawo ochrony środowiska i wynikające z niej
rozporządzenia odpowiednich ministrów)
[11] Konspekt wykładu
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, maria.mazur@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Energetyka a środowisko Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W29
C1 Wy01
N1, N2, N3
PEK_W02 C1 Wy01
PEK_W03 C2 Wy02÷Wy03
PEK_W04 C2 Wy02÷Wy03
PEK_W05 C2 Wy03
PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy01÷Wy04 N1, N2
27
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Gazownictwo
Nazwa w języku angielskim Gas Engineering
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność : Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0201
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8
8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
16
16
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych ze spalaniem i paliwami
2. Znajomość podstaw termodynamiki oraz podstaw mechaniki płynów
3. Umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z mechaniki płynów do wyznaczania
podstawowych parametrów hydrodynamicznych
\
CELE PRZEDMIOTU
Dla wykładu:
C1 – Zaznajomienie studentów z podstawowymi zagadnieniami współczesnego gazownictwa
C2 – Przedstawienie kwestii związanych z wydobyciem gazu ziemnego,
C3 – Zapoznanie studentów z typowymi technologiami przetwarzania gazu ziemnego,
C4 – Przedstawienie metod magazynowania, przesyłu i dystrybucji gazu ziemnego,
C5 – Scharakteryzowanie instalacji i urządzeń gazowych,
C6 – Zapoznanie słuchaczy z technologią skroplonego gazu ziemnego,
Dla ćwiczeń:
C7 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy
projektowaniu sieci przesyłowych.
C8 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy
projektowaniu i optymalizacji sieci rozdzielczych gazu ziemnego do różnych grup
użytkowników.
28
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą normatywnej klasyfikacji gazu ziemnego przeznaczonego do
przesyłu i użytkowania,
PEK_W02 – posiada podstawową wiedzę o geologii złóż gazu ziemnego oraz o zasadach
i metodach ich eksploatacji,
PEK_W03 – wymienia i charakteryzuje typowe technologie stosowane do przetwarzania gazu
ziemnego,
PEK_W04 – opisuje wybrane metody dalekosiężnego transportu i magazynowania gazu ziemnego,
PEK_W05 – wymienia i charakteryzuje elementy sieci rozdzielczych i instalacji gazowych,
PEK_W06 – opisuje wybrane urządzenia gazowe,
PEK_W07 – posiada podstawową wiedzę o technologii skroplonego gazu ziemnego.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu sieci
przesyłowych,
PEK_U02 – potrafi oszacowywać zużycie gazu ziemnego,
PEK_U03 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu i
optymalizacji sieci rozdzielczych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Wprowadzenie do przedmiotu. Klasyfikacja, skład chemiczny oraz fizyczne
własności gazów ziemnych. Wybrane zagadnienia z geologii złóż gazu
ziemnego. Zasady i metody eksploatacji złóż. Budowa odwiertu gazowego. 2
Wy2
Charakterystyka wybranych procesów rozdzielania, osuszania gazu oraz
oczyszczania gazu ziemnego (odsiarczanie gazu oraz oczyszczanie z
dwutlenku węgla, rtęci i jej związków).
Transport dalekosiężny i magazynowanie gazu ziemnego.
2
Wy3
Gazociągi magistralne i przetłocznie. Gazociągi podwodne.
Sieci rozdzielcze średniego i niskiego ciśnienia. Stacje pomiarowe, Przyłącza
gazowe.
2
Wy4
Instalacje gazowe i urządzenia gazowe.
Skroplony gaz ziemny - skraplanie, przechowywanie, transport oraz
regazyfikacja LNG.
2
Suma godzin 8
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1-
Ćw2
Obliczanie liczb kryterialnych i klasyfikacja gazu ziemnego
przystosowanego do transportu siecią gazociągów oraz do użytkowania.
Sieci przesyłowe: szacowanie maksymalnego dobowego poboru gazu;
obliczanie rozkładu ciśnienia, krytycznej długości gazociągu i pojemności
magazynowej gazociągu wysokiego ciśnienia; szacowanie rozkładu
temperatury wzdłuż gazociągu.
4
Ćw3-
Ćw4
Określanie zużycia gazu ziemnego przez grupy odbiorców.
Sieci rozdzielcze: analiza wybranych podstawowych schematów
obliczeniowych strumienia przepływu gazu na odcinkach sieci
rozdzielczych; wyznaczanie średnic odcinków przykładowej rozdzielczej
sieci gazowej; obliczanie optymalnych strat ciśnienia w odcinkach
przykładowej rozdzielczej sieci gazowej.
4
Suma godzin 8
29
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład informacyjny,
N2. prezentacja multimedialna,
N3. ćwiczenia problemowe,
N4. ćwiczenia obliczeniowe,
N5. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01-W07 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01-U03 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[17] Molenda J., Gaz ziemny, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1996
[18] Zajda R., Instalacje i urządzenia gazowe. POLCEN, Warszawa 1999
[19] Bąkowski K., Sieci i instalacje gazowe, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002
[20] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Omówienie parametrów wymaganych do
obliczeń, TOM I, Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[18] Guo B., Ghalambor A., Natural Gas Engineering Handbook, Gulf Publishing Company, 2005
[19] Zajda R. Schematy obliczeniowe gazociągów. POLCEN, Warszawa 2001
[20] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Przegląd programów komputerowych, TOM II,
Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków
[21] Gniewek-Grzybczyk B., Łaciak M., Grela I., Siuciak M., Energetyka gazowa, Obsługa i
eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci, TARBONUS, Kraków-Tarnobrzeg 2008
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jarosław, FYDRYCH, jaroslaw.fydrych@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
GAZOWNICTWO
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W05
C1 Wy1 N1, N2, N5
PEK_W02 C1, C2 Wy1 N2, N5
PEK_W03 C1, C3 Wy2 N2, N5
PEK_W04 C1, C4 Wy2 N2, N5
PEK_W05 C1, C5 Wy3 N2, N5
PEK_W06 C1, C5 Wy4 N2, N5
PEK_W07 C1, C6 Wy4 N2, N5
PEK_U1
S1ENC_U05
C7 Ćw1-Ćw2 N3, N4, N5
PEK_U2 C8 Ćw3-4 N3, N4, N5
PEK_U3 C8 Ćw3-4 N3, N4, N5
30
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Geometria wykreślna
Nazwa w języku angielskim Descriptive geometry
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0210
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zapoznanie studentów z metodą rzutowania prostokątnego wg Monge’a jako podstawą
geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych.
C2 Zapoznanie studentów z zapisem podstawowych elementów geometrycznych: punktu,
prostej i płaszczyzny w prostokątnym układzie odniesienia
C3 Zapoznanie studentów z zapisem wzajemnych relacji podstawowych elementów
geometrycznych oraz metodami transformacji ich wzajemnego położenia.
C4 Zapoznanie studentów z zapisem geometrycznym wielościanów i figur obrotowych oraz
metodami konstrukcji ich przenikania.
C5 Wyrobienie u studentów umiejętności geometrycznego zapisu figur płaskich i
przestrzennych
31
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu figur płaskich
w prostokątnym układzie współrzędnych (rzuty Monge’a) i w aksonometrii,
wzajemnych relacji elementów geometrycznych i metod transformacji ich położenia.
PEK_W02 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu wielościanów
i figur obrotowych oraz konstrukcji figur przenikania
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 Posiada umiejętność zapisu figur płaskich w rzutach Monge’a oraz stosowania
metod transformacji.
PEK_U02 Posiada umiejętność geometrycznego zapisu wielościanów i figur obrotowych
rzutami i w aksonometrii oraz potrafi skonstruować krawędzie ich przenikania
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Zakres wykładu i ćwiczeń, warunki zaliczenia, literatura, wyjaśnienie
sposobu korzystania z internetowych kursów geometrii wykreślnej.
Charakterystyka rzutowania prostokątnego Monge’a, zapis
prostokątnego układu odniesienia. Własności i parametry zapisu
rzutami prostokątnymi i zapisu aksonometrycznego Omówienie typów
i standardów geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych
na płaszczyźnie rysunku
2
Wy2
Zastosowanie metody rzutowania Monge’a do zapisu punktu, prostej
(odcinka) i płaszczyzny. Konstrukcja śladów prostej. Wzajemne
położenie prostych. Zapis płaszczyzn w położeniu szczególnym.
Przykłady konstrukcji. Podstawowe regulacje dotyczące położenia
punktu na prostej, prostej na płaszczyźnie i punktu na płaszczyźnie.
Przykłady konstrukcji.
2
Wy3
Płaszczyzny równoległe, prostopadłe. Prosta prostopadła do
płaszczyzny. Warunek prostopadłości płaszczyzn. Krawędź dwóch
płaszczyzn danych śladami. Przykłady konstrukcji. Zasady konstrukcji
punktu przebicia płaszczyzny danej śladami prostą. Konstrukcja
punktu przebicia figury płaskiej prostą. Przenikanie figur płaskich.
Zagadnienie widoczności.
2
Wy4
Właściwości metody transformacji przez obrót i przez kład. Obroty i
kłady odcinka, płaszczyzny, figury płaskiej. Podniesienie z kładu.
Przykłady konstrukcji. Porównanie metod transformacji, metoda
jednokrotnej zmiany rzutni w praktycznych zastosowaniach.
Przykłady konstrukcji rzeczywistej długości odcinka, odległości
punktu od płaszczyzny, odległości dwóch płaszczyzn równoległych.
2
Wy5
Dwukrotna zmiana rzutni w zastosowaniu do konstrukcji rzeczywistej
wielkości figury płaskiej, kata pomiędzy płaszczyznami w położeniu
dowolnym, odległości punktu od prostej, odległości dwóch prostych
skośnych. Przykłady konstrukcji. Zapis wielościanów. Warunki
jednoznacznego zapisu. Przekroje i przecięcia wielościanów
płaszczyznami rzutującymi i płaszczyznami dowolnymi. Konstrukcja
siatki wielościanu.
2
32
Wy6
Konstrukcja punktów przebicia wielościanów i figur obrotowych.
Przenikanie dwóch graniastosłupów, wyznaczenie krawędzi
przenikania, zastosowanie siatki widoczności. Przekrój walca
płaszczyzną w położeniu szczególnym, konstrukcja rozwinięcia
powierzchni bocznej i figury przekroju. Porównanie metod
konstrukcji. Przekrój stożka płaszczyzną rzutującą, konstrukcja
rozwinięcia powierzchni.
2
Wy7
Charakterystyka metod konstrukcji przenikania figur obrotowych
(dodawanie i odejmowanie w przenikaniu figur). Konstrukcja
krawędzi przenikania dwóch walców. Konstrukcja punktu przebicia
kuli prostą. Konstrukcja krawędzi przenikania walca i kuli.
Konstrukcja przekroju kuli płaszczyzną rzutującą i dowolną.
Konstrukcja krawędzi przenikania wielościanów i figur obrotowych.
Przykłady konstrukcji.
2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Zagadnienia organizacyjne. Warunki zaliczenia. Zestaw 1. zadań do
rozwiązania – zapis punktu, prostej i płaszczyzny. Zestaw 2. zadań – figura
płaska w rzutach Monge’a, prosta i figura płaska na płaszczyźnie, zapis
płaszczyzny śladami, prostymi równoległymi i przecinającymi się, trzema
punktami.
2
Ćw2 Zestaw 3. zadań – konstrukcja krawędzi przenikania dwóch płaszczyzn,
konstrukcja punktu przebicia płaszczyzny prostą. Zestaw 4. zadań – prosta
równoległa i prostopadła do płaszczyzny, płaszczyzny wzajemnie
prostopadle.
2
Ćw3 Zestaw 5. zadań – zastosowanie metod transformacji przez obrót, kład i
zmianę rzutni. Wyznaczenie rzeczywistej wielkości figury płaskiej. Analiza
i dyskusja. Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia wielościanów
prostą. Konstrukcja przenikania wielościanów – siatka widoczności.
2
Ćw4 Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia figury obrotowej prostą.
Konstrukcja przenikania figur obrotowych. Podsumowanie. Przegląd i
ocena rysunków wykonanych przez studentów. Wpis zaliczeń.
2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N2. Wykład internetowy prezentujący treści wykładowe krok-po-kroku jako uzupełnienie
wykładu tradycyjnego
N3. Ćwiczenia rysunkowe, rozwiązywanie zadań graficznych w trakcie zajęć.
N4. Ćwiczenia rysunkowe – samodzielne rozwiązywanie zadań graficznych w domu
N5. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01,
PEK_W02
Ocena końcowa z wykładu w formie kolokwium
rysunkowego.
33
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01,
PEK_U02
Ocena umiejętności rozwiązania prostego zadania
(kartkówka).
F2 PEK_U01,
PEK_U02
Ocena jakości samodzielnie rozwiązanych zadań
rysunkowych
P = 0,75 F1 + 0,25 F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[21] Eichler J. – Internetowy kurs geometrii wykreślnej – Interwykład
(http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria.html) PWr 2006
[22] Eichler J., Kasperski J. – E-kreski – kurs internetowy
(www.ekreski.pwr.wroc.pl/testowa.html) PWr 2009
[23] Lewandowski Z. – Geometria wykreślna. PWN Warszawa 1977.
[24] Otto F., Otto E. – Podręcznik geometrii wykreślnej. PWN Warszawa 1998
[25] Bogaczyk T., Romaszkiewicz-Białas T. – 13 wykładów z geometrii wykreślnej.
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1997.
[26] Adams J. A. , Billow L. M. – Descriptive Geometry and Geometric Modeling. A Basis
for Design. Holt, Rinehard and Winston, Inc. New York 1988.
[27] Slaby S. M. – Engineering descriptive geometry. Barnes & Noble, Inc. New York
1969.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Ciekot J., Suseł M. – Grafika inżynierska. Skrypt Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1993.
[2] Nowakowski T. (red.) – Zbiór zadań z geometrii wykreślnej. Skrypt Politechniki Wrocławskiej
1994.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
doc. dr inż. Janusz Eichler, janusz.eichler@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
GEOMETRIA WYKREŚLNA
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W07
C1, C2, C3 Wy1 ÷ Wy4 N1, N2, N5
PEK_W02 C4 Wy5 ÷ Wy7
PEK_U01 K1ENG_U13
C5 Ćw1 ÷ Ćw3 N3, N4, N5
PEK_U02 C5 Ćw4
34
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Gospodarka energią
Nazwa w języku angielskim Energy management
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0230
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki i przenoszenia ciepła oraz zagadnień
związanych z produkcją energii w elektrowniach i elektrociepłowniach
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z podstawami gospodarowania energią
C2 - Zaznajomienie z gospodarką energetyczną państwa, producentów i odbiorców energii
C3 - Wyrobienie umiejętności analizy podstawowych i złożonych układów przetwarzania
energii
C4 - Przygotowanie do sporządzania i opracowania bilansów energetycznych
C5 - Zapoznanie z metodami energetycznej, egzergetycznej i ekonomicznej racjonalizacji
procesów cieplnych
C6 - Zaznajomienie z regulacjami dotyczącymi efektywności energetycznej
35
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 - opisać podstawowe aspekty gospodarki energetycznej na poziomie państwa,
gminy i przedsiębiorstwa
PEK_W02 - objaśnić cele i metody prowadzenia gospodarki energetycznej przez producentów
i odbiorców energii
PEK_W03 - scharakteryzować schematy cieplne różnorodnych układów wytwarzania energii
PEK_W04 - formułować bilans energetyczny i egzergetyczny urządzenia i dużego układu
energetycznego
PEK_W05 - zaproponować wstępną racjonalizację wybranych procesów cieplnych
PEK_W06 - opisać stan prawny dotyczący wspierania efektywności energetycznej
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_U01 - obliczać zagadnienia cieplne z wykorzystaniem numerycznych tablic pary i spalin
PEK_U02 - rozwiązywać zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych wytwarzania
energii (arkusze kalkulacyjne MathCad, Excel)
PEK_U03 - przeprowadzić analizę numeryczną związaną z racjonalizacją wybranych
procesów cieplnych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podstawy gospodarki energetycznej. Rynek energii. 2
Wy2 Gospodarka energetyczna w gminie. 2
Wy3 Globalne i sektorowe wskaźniki efektywności energetycznej.Ustawa o
efektywności energetycznej. 2
Wy4 Charakterystki energetyczne procesów. Zarządzanie energią w
przedsiębiorstwie. 2
Wy5 Analiza energetyczna i egzergetyczna procesów cieplnych. Obliczenia
cieplne w arkuszach kalkulacyjnych. Numeryczne tablice pary i spalin. 2
Wy6 Zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych procesów
wytwarzania energii 2
Wy7 Racjonalizacja procesów cieplnych. Skojarzona gospodarka cieplno-
elektryczna. Odzysk energii, niskotemperaturowe źródła ciepła. 2
Wy8 Efektywność energetyczna w budownictwie. Koszty, taryfy
energetyczne. 2
Suma godzin 16
36
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wykorzystanie numerycznych tablic pary i spalin w arkuszach
kalkulacyjnych. 1
Ćw2 Rozwiązywanie obiegów cieplnych układów wytwarzania. 1
Ćw3 Obliczenia obiegów ORC i obiegów gazowych. 1
Ćw4 Optymalizacja wybranych prametrów układów cieplnych. 1
Ćw5 Bilans energetyczny kotła i bloku energetycznego. 1
Ćw6 Odzysk ciepła. Rekuperatory, regeneratory, kotły odzyskowe. 1
Ćw7 Bilans cieplny budynku. Zapotrzebowanie mocy. 1
Ćw8 Kolokwium zaliczające ćwiczenia 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem arkuszy kalkulacyjnych MathCad, Excel;
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny
F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA
Oceny F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium
P = (F1+3F2)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[28] J.Szargut, A.Ziębik, Podstawy energetyki cieplnej, WN PWN, Warszawa, 2000.
[29] A.Ziębik, J.Szargut, Podstawy gospodarki energetycznej, Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej, Gliwice, 1997.
[30] J.Marecki, Gospodarka skojarzona cieplno-ektryczna, WNT, Warszawa, 1980.
[31] R.S.Janiczek, Eksploatacja elektrowni parowych, WNT, Warszawa, 1997
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[22] Wayne C. Turner, Energy Management Handbook – 5th ed., The Fairmont Press, Inc.,
2005
[23] Barney Capehart, PhD, C.E.M, Basics of Energy Management, Online Seminar,
www.aeecenter.org
[24] Combined-Cycle Gas & Steam Turbine Power Plants. Kehlhofer, R..ISBN 0-88173-
076-9
37
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Modliński, zbigniew.modlinski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Gospodarka energią
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu Treści programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
SIENC_W08
C1 Wy1,Wy2
N1, N3
PEK_W02 C2 Wy3,Wy4,Wy8 PEK_W03 C3 Wy4 PEK_W04 C4 Wy5 PEK_W05 C5 Wy6, Wy7 PEK_W06 C6 Wy3, Wy8 PEK_U01
SIENC_U09
C3 Ćw1, Ćw2, Ćw3
N2, N3 PEK_U02 C5 Ćw4, Ćw5, Ćw6 PEK_U03 C5 Ćw7
38
WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Grafika 3D
Nazwa w języku angielskim 3D graphic
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ENN0242
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu podstaw geometrii wykreślnej i rysunku technicznego
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Wyrobienie u studentów umiejętności komputerowej wizualizacji projektowanych
urządzeń
C2 - Wyrobienie umiejętności komunikatywnego przedstawiania wybranych przekrojów i
animacji przestrzennych
39
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi prawidłowo i jednoznacznie zapisać figury przestrzenne , potrafi wykonać
samodzielnie graficzną wizualizację podstawowych elementów maszyn i urządzeń
energetyki cieplnej wykorzystując narzędzia CAD w zakresie 2D i 3D
PEK_U02 - potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom
realizacji zadania inżynierskiego wykorzystując elementy wizualizacj komputerowej
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 - ma świadomość roli społecznej wykorzystania przekazu multimedialnego;
podejmuje starania, aby przekazać swoje koncepcje inżynierskie w sposób
powszechnie zrozumiały
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Podstawowy pracy w programie 2
La2 Oddziaływanie brył 2
La3 Tworzenie brył o kształtach złożonych 2
La4 Definiowanie efektów optycznych 3
La5 Generowanie sekwencyjne 2
La6 Generowanie losowe 2
La7 Funkcje przestrzeni 2
La8 Przekroje, animacje 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Kontrola poprawności plików źródłowych i rysunków wytworzonych przez studentów
N3. Praca własna studentów – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 C1 Sprawdzanie plików źródłowych i
wytworzonych rysunków
F2 C2 Sprawdzanie plików źródłowych i
wytworzonych rysunków
P=(F1+F2)/2
40
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[32] materiały ze strony internetowej http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~kasper/grafika3d
[33] materiały ze strony internetowejwww.povray.org
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[25] materiały ze strony internetowej www.povray.pl
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jacek Kasperski, jacek.kasperski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Grafika 3D Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie
przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla
kierunku studiów
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01 K1ENG_U13 C1 La1÷ La7 N1, N2, N3, N4
PEK_U02 K1ENG_U05 C2 La8 PEK_K01 K1ENG_K06 C1, C2 La1 ÷ La8 N2, N3, N4
41
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Specjalność:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Konwersja Energii
Energy Conversion
Energetyka
Energetyka cieplna
I stopień, stacjonarna
Wybieralny/specjalnościowy
ESN0321
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: podstawy termodynamiki, spalania, chemii, przenoszenie
ciepła
CELE PRZEDMIOTU.
C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką Zasoby i źródła energii konwencjonalnej i
odnawialnej
C2 –Zapoznanie się z typowymi postaciami energii i typami przemian między nimi w układach
konwencjonalnych i niekonwencjonalnych.
C3 – Zaznajomienie z technologiami konwersji energii.
C4- Wyrobienie umiejętności pomiarowych efektywności przemian energii w urządzeniach
konwencjonalnych i niekonwencjonalnych
42
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację pierwotnych i wtórnych zrodeł energii
PEK_W02 – opisac procesy konwersji energii miedzy czterema podstawowymi jej formami
PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych technologii konwersji energii,
PEK_W04 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z
chemicznej, cieplną na elektryczną
PEK_W05 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z
odnawialnych źródeł na elektryczną,
PEK_W06 – wiedzę dotyczącą procesów i mechanizmów przemiany energii i zna podstawowe
urządzenia im odpowiadające w układach konwencjonalnych i niekonwencjonalnych
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – wyznaczyć charakterystyki urządzeń do przekształcania energii w układach
niekonwencjonalnych, potrafi ocenić przydatność urządzeń energetyki niekonwencjonalnej do
przemiany energii
PEK_U02 – wykonać analizę podstawowych i złożonych układów przetwarzania energii
PEK_U03 – Wykonać obliczenia efektywności podstawowych i złożonych układów przetwarzania
energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
go
dz
in
Wy1 Zasoby energii, Klasyfikacja źródeł energii oraz prognozy ich wykorzystania z
uwzględnieniem ograniczeń technicznych środowiskowych i ekonomicznych. 2
Wy2 Postacie energii i typ przemian miedzy nimi i urządzeń, w których są
realizowane, 1
Wy3 Zaawansowane technologie konwersji energii z paliw konwencjonalnych. 1
Wy4 Termogeneratory 1
Wy5 Technologie produkcji paliw wtórnych –procesy konwersji, technologie
produkcji wodoru i gazu syntezowego 1
Wy6 Energia słoneczna – podstawy, technologie wykorzystujące energię
promieniowania słonecznego 1
Wy7 Kolektory słoneczne, typy, układy hybrydowe wykorzystujące kolektory
słoneczne do produkcji energii cieplnej 1
Wy8 Ogniwa fotowoltaiczne, podstawy procesowe, systemy produkcji energii
elektrycznej z ogniw fotowoltaicznych 1
Wy9 Ogniwa paliwowe – typy podstawy teoretyczne 1
Wy10 Zaawansowane technologie produkcji wodoru. Metody magazynowania
energii i wodoru 1
Wy11 Ogniwa paliwowe wodorowe –do zastosowań w transporcie i lokalnych
systemach produkcji energii 1
Wy12 Ogniwa paliwowe typu SOFC dużej mocy do zastosowań w energetyce –
hybrydowe układy produkcji energii 1
Wy13 Technologie ORC z wykorzystaniem zródeł geotermalnych 1
Wy14 Metody produkcji energii z wykorzystaniem paliw rozszczepialnych 1
Wy15 Hydroenergetyka, Siłownie wiatrowe – typy silników wiatrowych 1
Suma godzin 16
43
Forma zajęć - Laboratorium Liczba godzin
La1
Pomiary efektywności zamiany energii słonecznej na prądową przy użyciu
ogniwa fotowoltaicznego na krzemowych przewodnikach w zależności od
widma promieniowania
2
La2 Badanie przemiany energii chemicznej w prądową w ogniwie paliwowym
PEM w zależności od parametrów wodoru 2
La3 Badanie przemiany energii cieplnej w prądową w termogeneratorze – prawo
Sebeka 2
La4
Badanie gazogeneratora sprzęgniętego z generatorem prądu lub
Gazyfikacja biomasy przy zastosowaniu katalizatorów.- Efektywność, skład
gazu oraz
2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia
N2. Laboratorium:
– Ćwiczenia na stanowiskach badawczych;
– Krótkie sprawdziany pisemne;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i raporty z badań .
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin pisemno – ustny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie
sprawdziany pisemne
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Raporty z pomiarów- sprawozdania
P=(2F2+F1)/3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[26] Mikielewicz i inni , Odnawialne źródła energii, PWN 2000
[27] J. Bogdanienko: odnawialne źródła energii, PWN, 1989
[28] Marker J.H. J.R. Backhurst, Fuel and Energy: Academic Press, 1981.
[29] Understanding renewable energy systems, Institute Fraunhofera
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[12] Czasopisma branzowe Nowa Energia,
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Halina Pawlak-Kruczek, halina.kruczek@pwr.wroc.pl
44
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Konwersje energii
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
S1ENC_W07
C1 Wy1-Wy2
N1, N3
PEK_W03 C2 Wy4÷Wy5
PEK_W04 C3 Wy6÷Wy15
PEK_W05 C3 Wy3
PEK_W06 C3 Wy15
PEK_U01
S1ENC_U08
C4 La1
PEK_U02
PEK_U03 C4 La2÷La4 N2, N3
45
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim KOTŁY ENERGETYCZNE
Nazwa w języku angielskim Utility Boilers
Kierunek studiów: ENERGETYKA
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0330
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
32 32
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z termodynamiką, przekazywaniem ciepła,
mechaniką płynów, spalaniem i maszynoznawstwem.
2. Umiejętność korzystania z arkuszy kalkulacyjnych przy prowadzeniu obliczeń
inżynierskich.
CELE PRZEDMIOTU C1 - Przedstawienie zagadnień związanych z konstrukcją i eksploatacją kotłów wodnych i parowych z
paleniskami rusztowymi, pyłowymi i fluidalnymi.
C2 – Zaprezentowanie paliw stosowanych w energetyce.
C3 - Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju techniki kotłowej.
C4 – Zapoznanie studentów z bilansem cieplnym kotła, stratami cieplnymi oraz sposobami określania
sprawności
C5 - Przygotowanie studentów do realizacji obliczeń projektowych wybranych powierzchni
ogrzewalnych w kotle energetycznym przy wykorzystaniu programu MATHCAD.
46
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
PEK_W01 – wymienia i opisuje rodzaje i konstrukcję kotłów energetycznych
PEK_W02 – zna typy parowników w kotłach parowych na nad- i podkrytyczne parametry pary
PEK_W03 – wymienia rodzaje paliw stosowanych w energetyce zawodowej oraz sposoby i urządzenia
do przygotowania paliw stałych do zasilania kotłów
PEK_W04 – wymienia i opisuje rodzaje palników i palenisk stosowane w kotłach energetycznych
PEK_W05 – formułuje bilans cieplny kotła
PEK_W06 – zna i opisuje metody obliczania sprawności kotła
PEK_W07 – zna i opisuje straty cieplne kotła oraz sposoby ich minimalizacji
Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – przelicza skład paliwa dla różnych jego stanów oraz oblicza jego wartość opałową i
zapotrzebowanie powietrza do spalania z wykorzystaniem programu MATHCAD
PEK_U02 – oblicza ilość, skład i entalpię spalin dla różnych rodzajów paliw z wykorzystaniem
programu MATHCAD
PEK_U03 – formułuje i oblicza bilans cieplny kotła oraz wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U04 – wykonuje obliczenia cieplno-konstrukcyjne wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U05 – wykonuje obliczenia oporów hydraulicznych wybranej powierzchni ogrzewalnej
PEK_U06 – dobiera z norm materiał do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Rola i miejsce kotła w elektrowni i elektrociepłowni. Podstawy
termodynamiczne-obieg Clausiusa-Rankine'a, stosowane parametry
czynnika roboczego. Przepływ czynnika roboczego (woda, mieszanina
paro-wodna, para przegrzana) w kotłach energetycznych. Podział kotłów.
1
Wy1
Paliwa stosowane w energetyce – właściwości fizyko-chemiczne węgla
kamiennego, brunatnego, oleju opałowego, gazu, biomasy. Możliwości
wykorzystania paliw alternatywnych w energetyce.
2
Wy2
Przygotowanie paliwa: kruszenie, przemiał, separacja pyłu. Kruszarki i
młyny do przemiału węgla kamiennego i brunatnego. Instalacje do
usuwania żużla i popiołu
1
Wy2
Budowa kotła wodnego i parowego wodnorurowego. Sylwetki kotłów,
układy powierzchni ogrzewalnych. Kotły na parametry pod- i
nadkrytyczne pary.
1
Wy2/3 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem rusztowym. Ruszty stałe,
taśmowe, schodkowe. Paleniska narzutnikowe. 2
Wy3 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem pyłowym. Rodzaje komór
paleniskowych i palników. 2
Wy4 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem fluidalnym stacjonarnym i
cyrkulacyjnym. 2
Wy4/5 Konstrukcja przedpalenisk i kotłów bezpaleniskowych. 1
Wy5
Konstrukcja kotłów na parametry podkrytyczne i nadkrytyczne.
Parowniki-funkcja, zasada działania, rodzaje, problemy eksploatacyjne
(pewność chłodzenia rur, kryzys wrzenia, stabilność, odsalanie i
odmulanie).
1
Wy5 Bilans cieplny kotła. Wyznaczanie sprawności, straty cieplne.
Możliwości poprawy sprawności kotła. 2
Wy5 Kierunki rozwoju techniki kotłowej. Nowoczesne materiały
konstrukcyjne. 1
Suma godzin 16
47
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Wprowadzenie do programu MATHCAD i obsługi bibliotek numerycznych.
Rozdanie danych do projektu. 2
Pr1/2 Obliczenia: składu paliwa dla różnych jego stanów, wartości opałowej i
zapotrzebowanie powietrza do spalania. Ilość, skład i entalpia spalin. 2
Pr2 Bilans cieplny kotła, zapotrzebowanie paliwa. Parametry termodynamiczne
czynnika roboczego. 2
Pr3/4 Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych wybranej konwekcyjnej
powierzchni ogrzewalnej kotła (podgrzewacz wody lub przegrzewacz pary) 4
Pr4 Algorytm obliczeń oporów hydraulicznych zaprojektowanej powierzchni
ogrzewalnej 2
Pr5 Algorytm obliczeń wytrzymałościowych zgodnych z UDT. Dobór z norm
materiałów do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej 3
Pr5 Sprawdzenie projektów, zaliczenie. 1
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. dla wykładu: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, samodzielne studia i
przygotowanie do egzaminu.
N2. dla projektu: algorytm obliczeń projektu, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń
projektowych.
N3. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W07 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - PROJEKT
Oceny: F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 ÷ PEK_U06 Frekwencja i ocena części
obliczeniowej projektu
48
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
4. Kruczek S., Kotły: konstrukcje i obliczenia, Oficyna PWr 2001
5. Orłowski P., Kotły parowe - konstrukcja i obliczenia, WNT 1972, 1979
6. Bis H., Kotły fluidalne: teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2010
7. Pawlik M. i in., Elektrownie, WNT 2010
8. Tarnowska-Tierling A., Kotły parowe. Przykłady obliczeń cieplnych, Politechnika Szczecińska,
1987
9. Rokicki H., Urządzenia kotłowe: przykłady obliczeniowe, Politechnika Gdańska, 1996
10. PN-EN 10216-2+A2:2007 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki
techniczne dostawy. Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi
własnościami w temperaturze podwyższonej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Warunki urzędu dozoru technicznego dla urządzeń ciśnieniowych (nieobowiązkowe specyfikacje
techniczne), UDT 2005
2. Pronobis M., Modernizacja kotłów energetycznych, WNT 2002 i 2009
3. Hobler T., Ruch ciepła i wymienniki, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 1986
4. Kuznecov, N. V. i in., Teplovoj rasčet kotel’nyh agregatov: normativnyj metod, 1973, 1998
5. Motyka R., Rasała D., Mathcad: od obliczeń do programowania, Helion 2012
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Paweł Rączka pawel.raczka@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
KOTŁY ENERGETYCZNE Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych
dla kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W25
C1 Wy1 - Wy5
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy5
PEK_W03 C1, C2 Wy1, Wy2
PEK_W04 C1 Wy3
PEK_W05 C1, C4 Wy5
PEK_W06 C1, C4 Wy5
PEK_W07 C1, C4 Wy5
PEK_U01
K1ENG_U33
C5 Pr1/2
N2, N3
PEK_U02 C5 Pr1/2 PEK_U03 C5 Pr2 PEK_U04 C5 Pr3/4 PEK_U05 C5 Pr4 PEK_U06 C5 Pr5
49
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Kotły i siłownie małej mocy
Nazwa w języku angielskim Boillers and Small Power
Kierunek studiów Energetyka
Specjalność Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/ specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0340
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0.75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki, procesu i paliw potwierdzone pozytywnymi
ocenami z kursów I stopnia studiów
\
CELE PRZEDMIOTU C1 –zapoznanie studentów z wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach kotłowych w
sektorze komunalnym
C2 – zapoznanie studentów z obliczeniami bilansowania kotłów małej mocy, doborem elementów
urządzeń do układów małej mocy, obliczenia mi strat energetycznych dla przepływu spalin
50
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach
kotłowych w sektorze komunalnym
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - wykonuje obliczenia bilansowania kotłów małej mocy i obliczenia strat
energetycznych dla przepływu spalin PEK_U02 - dobiera elementy urządzeń do układów małej mocy
PEK_U03 - sporządza bilans cieplny kotła
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1Wy3
Palniki, Rodzaje, budowa, przegląd konstrukcji, rozruch i
eksploatacja kotłów; parametry charakteryzujące kotły i
kotłownie oferowane na rynku;
6
Wy4Wy7 Warunki techniczne projektowania, wykonawstwa i odbioru
kotłowni, urządzenia i wyposażenie kotłowni, urządzenia
pomiarowe i regulacyjne, schematy hydrauliczne
8
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1-Cw7
Obliczenia: procesów spalania paliw stałych, gazowych i biopaliw;
cieplne i bilansowe komór spalania kotłów małej mocy; układów i
kanałów spalinowych 7
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład: informacyjno-problemowe prezentacje multimedialne połączone z formą
tradycyjną, N2. Ćwiczenia: praca własna studenta połączona z jej prezentacją N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
kolokwium zaliczeniowe
51
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] E. Szczechowiak red., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w
ciepło, ENVIROTECH, Poznań 1994
[2] J. Albers , Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji, WNT, Warszawa 2007
[3] W. Rybak , Spalanie i współspalanie biopaliw stałych, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2007
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Rybak, wieslaw.rybak@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Kotły i siłownie małej mocy Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W09 C1
C2 Wy1Wy8 N1,N3
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
S1ENC_U10 C1
C2
Ćw 1 Ćw 8
N2,N3
52
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Maszyny i urządzenia elektryczne
Nazwa w języku angielskim: Electrical machines and devices
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0400
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 30
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
W zakresie wiedzy:
11. Zna podstawowe zjawiska i prawa elektrotechniki
12. Ma podstawową wiedzę matematyczną, niezbędną do zrozumienia rozważań o
charakterze inżynierskim
W zakresie umiejętności:
13. Potrafi wykonywać pomiary wielkości elektrycznych – prądu, napięcia, mocy
W zakresie kompetencji:
14. Rozumie potrzebę i zna możliwości kształcenia się, podnoszenia kompetencji
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przypomnienie zjawisk wykorzystywanych w maszynach elektrycznych, głównie
zjawiska indukcji elektromagnetycznej
C2. Poznanie zasad działania, budowy i charakterystyk podstawowych maszyn elektrycznych
C3. Zaznajomienie studentów ze strukturą i elementami systemu elektroenergetycznego
C4. Poznanie zasad działania, budowy i eksploatacji podstawowych urządzeń elektrycznych
C5.Wypracowanie otwartości na realizowanie zadań badawczych
53
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Student zna zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach
PEK_W02 Rozumie sposób działania silnika i prądnicy prądu stałego, zna sposoby połączeń obwodów
wzbudzenia i twornika i przebieg podstawowych charakterystyk maszyn prądu stałego
PEK_W03 Posiada wiedzę dotyczącą zasady działania transformatora, jego parametrów w różnych
stanach pracy i wykorzystania transformatorów regulacyjnych, pomiarowych i trójfazowych
PEK_W04 Zna sposób wykonania stojana i wirnika maszyny indukcyjnej, rozumie proces
wytwarzania pola wirującego, umie określić przebieg charakterystyki mechanicznej i
elektromechanicznej, zna sposoby rozruchu, hamowania i regulacji prędkości silników
indukcyjnych
PEK_W05 Ma podstawową wiedzę dotyczącą maszyn synchronicznych, ich budowy, synchronizacji
generatorów i zmian charakteru mocy pobieranej przez silniki
PEK_W06 Umie scharakteryzować podstawowe układy przekształtnikowe, wykorzystywane w
systemach napędowych
PEK_W07 Zna strukturę systemu energetycznego i sposoby wykonań stacji transformatorowo-
rozdzielczych, linii i instalacji,
PEK_W08 Potrafi scharakteryzować sposoby pracy punktu neutralnego sieci, zna środki ochrony
przeciwporażeniowej w układach nN
PEK_W09 Zna sposoby gaszenia łuku elektrycznego, wykonania łączników i źródeł światła,
parametry określające jakość energii elektrycznej i podstawowe układy sterowania pracą
odbiorników
PEK_W10 Ma podstawową wiedzę dotyczącą działania układów automatyki systemowej i rynku
energii elektrycznej
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 Umie wykonać pomiary współczynnika mocy odbiornika i korygować jego wartość
PEK_U02 Potrafi analizować sposoby rozruchu i regulacji prędkości silnika klatkowego, łącznie z
wykorzystaniem przemiennika częstotliwości
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 Jest otwarty na realizację zadań związanych z poznawaniem nowych rozwiązań
technicznych
PEK_K02 Potrafi być aktywny w pracy zespołowej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach 1
Wy1
Wy2
Maszyny prądu stałego, zasada działania, budowa, połączenia. Podstawowe
charakterystyki prądnic. Silniki prądu stałego, rozruch, regulacja prędkości,
hamowanie
2
Wy2
Wy3
Transformatory jednofazowe, schemat zastępczy, stany pracy, transformatory
regulacyjne, przekładniki, transformatory trójfazowe
2
Wy3
Wy4
Maszyny indukcyjne, zasada działania, pole wirujące, budowa, podstawowe
zależności. Silniki indukcyjne, charakterystyki, rozruch, regulacja prędkości,
hamowanie, silnik jednofazowy
2
Wy4 Maszyny synchroniczne, zasada działania, budowa, synchronizacja
generatorów, rozruch i regulacja poboru mocy silników
1
Wy5 Przekształtniki, przemienniki częstotliwości, wykorzystanie przekształtników w
układach napędowych
1
Wy5 Przesył i rozdział energii elektrycznej, schemat systemu, sieci przesyłowe,
rozdzielcze, odbiorcze
1
Wy6
Stacje transformatorowo-rozdzielcze, rozdzielnie, zasilanie zakładów
przemysłowych, instalacje w budynkach. Sposoby pracy punktu neutralnego
sieci nN, działanie prądu na organizm, środki ochrony przeciwporażeniowej
2
54
Wy7
Budowa i dobór przewodów i kabli, gaszenie łuku, łączniki, odbiorniki
oświetleniowe. Parametry określające jakość energii elektrycznej. Podstawowe
układy sterowania odbiornikami, układ samotrzymania stycznika
2
Wy8 Egzamin pisemny w terminie zerowym 1
Wy8
Elementy układów automatyki: przekaźniki, bezpieczniki. Zabezpieczenia
silników i obwodów oświetleniowych. Rynek energii elektrycznej
1
Suma godzin 16
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Zapoznanie z BHP, regulaminem, programem ćwiczeń, obsługą stanowisk
laboratoryjnych, omówienie zasad wykonywania sprawozdań
2
La2 Poprawa współczynnika mocy – kompensacja mocy biernej 2
La3 Badanie rozruchu silników klatkowych 2
La4 Badanie silnika indukcyjnego zasilanego z przemiennika częstotliwości 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład problemowy
N2. Prezentacja audiowizualna
N3. Laboratorium pomiarowe w grupach ćwiczeniowych, sprawdzanie przygotowania, opracowanie
wyników w formie sprawozdania
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
Wykład
P PEK_W01PEKW10 Egzamin
Laboratorium
F1
PEK_U01PEK_U02
Sprawdzenie przygotowania do
ćwiczeń laboratoryjnych
F2 Obserwacja aktywności na
zajęciach
F3 Ocena poprawności wykonania
sprawozdań z wykonanych badań
P=0,6*F1+0,2*F2+0,2*F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2005
[2] Miedziński B.: Elektrotechnika Podstawy i instalacje elektryczne, PWN Warszawa 2000
[3] Markiewicz H.: Instalacje elektryczne, WNT, Warszawa 1996
[4] Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1986
[5] Praca zbiorowa pod kier. Z. Grunwalda: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1987
[6] Gogolewski Z., Kuczewski Z.: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1972
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Jabłoński W., Płoszajski G.: Elektrotechnika z automatyką, wyd. Szkolne i Ped., Warszawa 1996
[2] Bełdowski T., Markiewicz H.: Stacje i urządzenia elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 1998
[3] Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce, WNT, Warszawa 1999
55
[4] Borecki J., Okraszewski Z., Skopiec J.: Elektrotechnika - zastosowania w górnictwie, skrypt PWr,
Wrocław 1981
[5] Kędzior W.: Podstawy napędu elektrycznego, skrypt PWr, Wrocław 1980
[6] Machowski J. i in.: Maszyny, urządzenia elektryczne i automatyka w górnictwie: podstawy ogólne
i zastosowanie, wyd. Śląsk, Katowice 1999
[7] Winkler W., Wiszniewski A.: Automatyka zabezpieczeniowa w systemach elektroenergetycznych,
WNT, Warszawa 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Bogusław Karolewski, bogusław.karolewski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Maszyny i urządzenia elektryczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W20
C1 Wy1
N1, N2, N4
PEK_W02 C2 Wy1-2 PEK_W03 C2 Wy2-3 PEK_W04 C2 Wy3-4 PEK_W05 C2 Wy4 PEK_W06 C4 Wy5 PEK_W07 C3 Wy5-6 PEK_W08 C4 Wy6 PEK_W09 C4 Wy7 PEK_W10 C4 Wy8 PEK_U01
K1ENG_U27 C4 La2
N3, N4 PEK_U02 C2 La3, La4 PEK_K01 K1ENG_K01 C5 La1 La4 N1, N2, N3
PEK_K02 K1ENG_K04 C5 La2, La3, La4 N3
56
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Maszyny przepływowe
Nazwa w języku angielskim: Turbomachinery
Kierunek studiów: ENERGETYKA
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0410
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60 30
Forma zaliczenia Egzamin
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 2 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Podstawowa wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów, mechaniki płynów,
termodynamiki i podstaw materiałoznawstwa
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 zaznajomienie studentów z rolą maszyn przepływowych w podstawowych technologiach
energetycznych i instalacjach przemysłowych
C2 zapoznanie studentów z pojęciem konwersji energii w stopniach maszyny przepływowej
ekspansyjnej i sprężającej
C3 wyrobienie umiejętności u studentów do poprawnego analizowania jednowymiarowego
przepływu płynów ściśliwych
C4 zapoznanie studentów z kinematyką stopnia maszyny osiowej, promieniowej
i diagonalnej
C5 wyrobienie umiejętności charakteryzowania przez studentów wpływu procesu regulacji
na parametry pracy i sprawność maszyny
57
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA:
PEK_W01 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie maszyn przepływowych
PEK_W02 zna i charakteryzuje podstawowe kanały i elementy maszyny przepływowej
PEK_W03 ma wiedzę do definiowania podstawowych praw opisujących zjawiska przepływowe
PEK_W04 ma wiedzę do wyjaśnienia jednowymiarowego przepływu w stopniu maszyny
ekspansyjnej i sprężającej
PEK_W05 ma wiedzę do opisywania procesów zachodzących w stopniu maszyny przepływowej
PEK_W06 posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki stopnia maszyny przepływowej
PEK_W07 umie wytłumaczyć różnice w konstrukcji turbiny akcyjnej i reakcyjnej
PEK_W08 zna zasady regulacji maszyny przepływowej
UMIEJĘTNOŚCI:
Student potrafi:
PEK_U01 obliczyć parametry przepływu czynnika w dyszach
PEK_U02 obliczyć pracę jednego stopnia i całej maszyny oraz określić jej sprawność
PEK_U03 obliczyć parametry geometryczne maszyny
PEK_U04 przeanalizować stopień akcyjny i reakcyjny, zdefiniować stopień reakcyjności maszyny
rozprężnej i sprężającej R
PEK_U05 dobrać wskaźnik u/c1 dla maszyn rozprężnych
PEK_U06 określić siły działające na łopatki
PEK_U07 zaprojektować układ przepływowy maszyny
PEK_U08 zaprojektować kinematykę stopnia maszyny
PEK_U09 zinterpretować stratę wylotową w stopniu maszyny
PEK_U10 przeanalizować pracę zaprojektowanego stopnia maszyny przepływowej
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Maszyny przepływowe w podstawowych technologiach energetycznych
i instalacjach przemysłowych, klasyfikacja cieplnych maszyn
przepływowych
2
Wy2
Kanały przepływowe i elementy realizacji zjawisk przepływowych ,
równanie stanu mediów roboczych, ściśliwość oraz własności termiczne
płynu
2
Wy3
Podstawowe prawa opisujące zjawiska przepływowe, charakterystyczne
liczby i bezwymiarowe wskaźniki stosowane w opisie przepływów płynów
ściśliwych
2
Wy4 Opływ profilu, palisada profili i wieńce łopatkowe 2
Wy5 Izentropowy przepływ płynów ściśliwych, parametry spoczynkowe 2
Wy6 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny ekspansyjnej i sprężającej 2
Wy7 Proces zachodzący w wieńcu kierowniczym i wirującym maszyny
przepływowej. Zasady regulacji parametrów pracy maszyny. 2
Wy8 Kinematyka stopnia maszyny przepływowej, trójkąty prędkości 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wyznaczanie parametrów przepływu jednowymiarowego, prędkości
dźwięku i parametrów krytycznych w różnych warunkach przepływu 2
Ćw2 Wyznaczanie względnego i bezwzględnego przyrostu temperatury
i ciśnienia podczas jego pełnego wyhamowania 2
Ćw3 Zastosowanie zbieżnorozbieżnego układu przepływowego dla uzyskania
prędkości naddźwiękowej 2
Ćw4 Wyznaczanie spadków entalpii w stopniach maszyny przepływowej przy 2
58
wykorzystaniu wykresu entropowego is
Ćw5 Obliczanie sprawności izentropowej stopnia sprężającego 2
Ćw6 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem podstawowego równania maszyn
przepływowych (równanie Eulera) 2
Ćw7 Obliczanie spiętrzenia całkowitego i statycznego w stopniu sprężającym 2
Ćw8 Obliczanie kinematyki dla stopnia akcyjnego i reakcyjnego maszyny
przepływowej, sprawności obwodowej oraz sił działających na łopatkę 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Zasady projektowania turbin wielostopniowych stopień regulacyjny 2
Pr2 Podział entalpii na stopnie, określenie sprawności turbiny, grupy stopni
i stopnia 2
Pr3
Obliczanie średnicy ostatniego stopnia (problemy z ograniczeniem
wysokości łopatek), obliczanie wlotowego i wylotowego trójkąta prędkości
(rysunek)
2
Pr4 Zasady projektowania osiowego i promieniowego stopnia sprężarkowego 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji, prezentacji multimedialnej, tablicy i kredy.
Dyskusja problemu.
N2. Ćwiczenia rachunkowe oraz dyskusja rozwiązań i wyników.
N3. Prezentacja projektu, dyskusja problemu.
N4. Konsultacje indywidualne.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U06 Odpowiedzi ustne, czynna
aktywność na zajęciach
F2 PEK_U01÷PEK_U06 Kolokwium zaliczające ćwiczenia
rachunkowe
P = F2, F1 ma wpływ na podwyższenie oceny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PROJEKT
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U07÷PEK_U10 Czynna aktywność na zajęciach
F2 PEK_U07÷PEK_U10 Systematyczna praca nad własnym
projektem
F3 PEK_U07÷PEK_U10 Wykonanie projektu
P = (2F3+F1+F2)/4
59
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Chmielniak T., Maszyny przepływowe, Politechnika Śląska, Gliwice 1997
[2] Gundlach R. W., Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych, WNT,
Warszawa 2008
[3] Gundlach W., Maszyny przepływowe. Część I, PWN, Warszawa 1970
[4] Górniak H., Szymczyk J., Zbiór zadań z termodynamiki przepływu płynów, Politechnika Śląska,
Gliwice 1988
[5] Miller A., Teoria maszyn wirnikowych zagadnienia wybrane, Politechnika Warszawska,
Warszawa 1989
[6] Postrzednik S., Termodynamika zjawisk przepływowych jednowymiarowe przepływy
odwracalne, Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[7] Szargut J., Guzik H., Zadania z termodynamiki technicznej, Politechnika Śląska, Gliwice 2001
[8] Tuliszka E., Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1978
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Golec K., Silniki przepływowe, Politechnika Krakowska, Kraków 1999
[2] Puzyrewski R., 14 wykładów teorii stopnia maszyny wirnikowej – model dwuwymiarowy (2D),
Politechnika Gdańska, ABB Zamach Ltd, Gdańsk 1998
[3] Puzyrewski R., Podstawy teorii maszyn wirnikowych w ujęciu jednowymiarowym, Ossolineum,
Wrocław 1992
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Małgorzata Wiewiórowska malgorzata.wiewiorowska@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Maszyny przepływowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
S1ENC_W02
C1, C2 Wy1, Wy2
N1, N4
PEK_W03
PEK_W04
PEK_W05
C2, C3 Wy2, Wy3
PEK_W06
PEK_W07 C4 Wy4, Wy5, Wy6
PEK_W08 C5 Wy7, Wy8
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03 S1ENC_U02
C1, C2 Ćw1, Ćw2,
Ćw3, Ćw4
N2, N4 PEK_U04
PEK_U05
PEK_U06
C3, C4, C5 Ćw5, Ćw6,
Ćw7, Ćw8
PEK_U07
PEK_U08 S1ENC_U03
C1, C2, C3 Pr1, Pr2
N3, N4 PEK_U09
PEK_U10 C4, C5 Pr3, Pr4
60
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Maszynoznawstwo energetyczne Power Engineering Machinery
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
obowiązkowy
ENN 0411
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w
Uczelni (ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS) 60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu szkoły średniej potwierdzone świadectwem maturalnym
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie się z podstawowymi systemami produkcji energii i źródłami energii
C2 –zapoznanie się urządzeniami energetyki zawodowej, cieplnej, jądrowej i odnawialnej, a
także chłodnictwa, gazownictwa, wentylacji i ochrony środowiska.
C3 – Zapoznanie się z budową i zasadą działania kotłów i urządzeń pomocniczych, turbin
gazowych i parowych, pomp, wentylatorów i sprężarek, chłodziarek i urządzeń
kriogenicznych oraz instalacji oczyszczania
C4 – Zapoznanie się z niekonwencjonalnymi systemami produkcji energii
61
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację systemów produkcji energii oraz scharakteryzować
ich podstawowe elementy
PEK_W02 – opisać działanie i budowę kotłów różnych typów
PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych maszyn pomp, sprężarek, wentylatorów i turbin
PEK_W04 – wymienić podstawowe elementy układów produkcji energii z odnawialnych
źródeł energii
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
go
dz
in
Wy1 Zasoby energetyczne i ich właściwości 2
Wy2 Podstawowe systemy produkcji energii 2
Wy3 Urządzenia kotłowe- rodzaje , budowa 2
Wy4 Urządzenia pomocnicze kotłów energetycznych- młyny, układy
transportu 2
Wy5 Turbiny parowe i gazowe oraz na czynniki organiczne 2
Wy6 Wentylatory, sprężarki, pompy 2
Wy7 Układy chłodnicze i Układy kondensacji za turbiną 2
Wy8 Instalacje i urządzenia oczyszczania spalin 1
Wy9 Niekonwencjonalne systemy produkcji energii 1
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W04 Kolokwium pisemne
62
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Z. Gnutek, W. Kordylewski, Maszynoznawstwo Energetyczne, Politechnika Wrocławska,
Wrocław, 2003, 2005.
[2] Kruczek S. Urządzenia Kotłowe, 2005 WPwr,
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] R. Szafran, Podstawy Procesów Energetycznych, Oficyna Wyd. PWr., Wrocław, 1997
[2]D. Laudyn, M. Pawlik, F. Strzelczyk, Elektrownie, WNT, Warszawa, 1997
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Halina Pawlak-Kruczek, halina.kruczek@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Maszynoznawstwo energetyczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02 K1ENG_ W08
C1 Wy1
N1, N2, N3 PEK_W03 C2 Wy2÷Wy5
PEK_W04 C3 Wy6÷Wy8
C4 Wy9
63
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim MATEMATYKA 1
Nazwa w języku angielskim Calculus 1
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu MAP001076
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
32 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
120 90
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 4 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2 2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie rozszerzonym
CELE PRZEDMIOTU
C1. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej ogólnych własności funkcji, w szczególności
funkcji elementarnych oraz rozwiązywania równań i nierówności z tymi funkcjami.
C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennych z
wykorzystaniem do badania funkcji i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych.
C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej całki nieoznaczonej i oznaczonej.
C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
64
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 ma podstawową wiedzę z logiki i teorii mnogości, zna własności funkcji potęgowych,
wykładniczych, trygonometrycznych i odwrotnych do nich
PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej z zastosowaniem do
rozwiązywania zagadnień optymalizacyjnych
PEK_W03 ma podstawową wiedzę z zakresu całki nieoznaczonej i oznaczonej
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi rozwiązywać równania i nierówności potęgowe, wielomianowe, wykładnicze,
logarytmiczne i trygonometryczne
PEK_U02 potrafi obliczać granice ciągów i funkcji, wyznaczać asymptoty funkcji, stosować
twierdzenie de L’Hospitala do symboli nieoznaczonych
PEK_U03 potrafi obliczać pochodne funkcji i interpretować otrzymane wielkości, potrafi
wykorzystać różniczkę do oszacowań, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla
funkcji jednej zmiennej, potrafi zbadać własności i przebieg funkcji jednej zmiennej
PEK_U04 potrafi wyznaczyć całkę nieoznaczoną funkcji elementarnych i funkcji wymiernych,
potrafi obliczać i interpretować całkę oznaczoną, potrafi rozwiązywać zagadnienia
inżynierskie z wykorzystaniem całki
Z zakresu kompetencji społecznych student:
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału
kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1 Funkcja. Dziedzina, zbiór wartości, wykres. Funkcja monotoniczna. Przykłady
funkcji: liniowa, |x|, kwadratowa, wielomianowa, wymierna. 2
Wy2 Równania i nierówności wymierne. Składanie funkcji. Przekształcanie wykresu
funkcji (przesunięcie, zmiana skali, symetria względem osi i początku układu).
Funkcje parzyste, nieparzyste i okresowe. 2
Wy3 Funkcje trygonometryczne. Kąt skierowany, koło trygonometryczne. Wzory
redukcyjne i tożsamości trygonometryczne. Równania i nierówności
trygonometryczne. 2
Wy4 Funkcje potęgowe i wykładnicze. Funkcje różnowartościowe, odwrotne. Funkcje
logarytmiczne i cyklometryczne. Równania i nierówności wykładnicze i
logarytmiczne. 2
Wy5 Ciąg liczbowy. Ciąg arytmetyczny i geometryczny. Granica właściwa i niewłaściwa
ciągu liczbowego. Liczba e. Obliczanie prostych granic. 2
Wy6 Granica funkcji w punkcie (właściwa i niewłaściwa). Definicja Heinego. Granice
jednostronne funkcji. Granica funkcji w nieskończoności. Technika obliczania granic. Wyrażenia nieoznaczone.
2
Wy7 Asymptoty funkcji. Ciągłość funkcji w punkcie i na przedziale. 2
Wy8 Pochodna funkcji w punkcie. Pochodne podstawowych funkcji elementarnych.
Reguły różniczkowania. Pochodne wyższych rzędów. 2
Wy9 Interpretacja geometryczna i fizyczna pochodnej. Styczna. Różniczka funkcji i jej
zastosowania. Przykłady numerycznych procedur rozwiązywania równań. 2
Wy10 Przedziały monotoniczności funkcji. Ekstrema lokalne funkcji. Warunki konieczne i
wystarczające istnienia ekstremów lokalnych. 2
Wy11 Reguła de L’Hospitala. Badanie przebiegu zmienności funkcji. 2
Wy12 Wartość najmniejsza i największa funkcji na zbiorze. Przykłady zagadnień
ekstremalnych w geometrii, fizyce i technice. 2
65
Wy13 Całki nieoznaczone i ich ważniejsze własności. Całkowanie przez części.
Całkowanie przez podstawienie. 2
Wy14 Rozkład funkcji wymiernej na ułamki proste. Całkowanie funkcji wymiernych. 2
Wy15 Całka oznaczona. Definicja. Interpretacja geometryczna i fizyczna. Twierdzenie
Newtona - Leibniza. Całkowanie przez części i przez podstawienie. 2
Wy16 Średnia wartość funkcji na przedziale. Zastosowania całek oznaczonych w geometrii
i technice. Informacja o przybliżonych metodach obliczania całek. 2
Suma godzin 32
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Stosowanie praw logiki i teorii mnogości. Badanie ogólnych własności funkcji
(monotoniczność, różnowartościowość, dziedzina, składanie funkcji, funkcja
odwrotna). Badanie funkcji i rysownie wykresów funkcji potęgowej, wykładniczej,
trygonometrycznych i odwrotnych do nich oraz ich złożeń. Rozwiązywanie równań
i nierówności z tymi funkcjami.
4
Ćw2 Obliczanie granic właściwych i niewłaściwych ciągów liczbowych i funkcji (w
punkcie) oraz wyrażeń nieoznaczonych. Wyznaczanie asymptot funkcji. Badanie
ciągłości funkcji w punkcie i na przedziale. Stosowanie twierdzeń o funkcji ciągłej
na przedziale domkniętym do zagadnień ekstremalnych i przybliżonego
rozwiązywania równań.
2
Ćw3 Obliczanie pochodnych funkcji z wykorzystaniem reguł różniczkowania z
interpretacją pochodnej. Wyznaczanie stycznych do wykresu funkcji. Stosowanie
różniczki do obliczeń przybliżonych (szacowania błędu).
2
Ćw4 Badanie przebiegu funkcji – przedziały monotoniczności, wypukłość, ekstrema
lokalne. Wyznaczanie ekstremów globalnych. Stosowanie reguły de L’Hospitala do
obliczeń granic.
2
Ćw5 Obliczanie całek nieoznaczonych – całkowanie przez części i przez podstawienie.
Całkowanie funkcji wymiernych.
2
Ćw6 Obliczanie całek oznaczonych z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie.
Stosowanie całki oznaczonej do obliczeń inżynierskich..
3
Ćw7 Kolokwium 1
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P - Ćw PEK_U01-PEK_U04
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia
P - Wy PEK_W01-PEK_W3
PEK_U01-PEK_U04
PEK_K02
Egzamin
66
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim MATEMATYKA 2
Nazwa w języku angielskim Calculus 2
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu MAP 001069
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
32 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
120 90
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 4 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2 2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
2. Zna rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej i jego zastosowania.
3. Zna i umie stosować całkę nieoznaczoną i oznaczoną funkcji jednej zmiennej.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Poznanie podstawowych pojęć rachunku macierzowego z zastosowaniem do rozwiązywania
układów równań liniowych.
C2. Opanowanie podstawowej wiedzy z geometrii analitycznej
C3. Opanowanie pojęć algebry liniowej oraz podstawowej wiedzy w zakresie liczb zespolonych
C4. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych.
C5. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej równań różniczkowych zwyczajnych.
C6. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej szeregów liczbowych i potęgowych.
C7. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 ma podstawową wiedzę z algebry liniowej, zna metody macierzowe rozwiązywania
układów równań liniowych
PEK_W02 ma podstawową wiedzę z geometrii analitycznej na płaszczyźnie i w przestrzeni, zna
równania płaszczyzny i prostej
PEK_W03 zna własności liczb zespolonych
PEK_W04 zna podstawy rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych
PEK_W05 zna podstawy równań różniczkowych zwyczajnych
67
PEK_W06 ma podstawową wiedzę z teorii szeregów liczbowych i potęgowych, zna kryteria
zbieżności
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi stosować rachunek macierzowy, obliczać wyznaczniki i rozwiązywać układy
równań liniowych metodami algebry liniowej
PEK_U02 potrafi wyznaczać równania płaszczyzn i prostych w przestrzeni i stosować rachunek
wektorowy w konstrukcjach geometrycznych
PEK_U03 potrafi wykonywać obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych
PEK_U04 potrafi obliczać pochodne cząstkowe, kierunkowe i gradient funkcji wielu zmiennych i
interpretować otrzymane wielkości, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla funkcji
wielu zmiennych
PEK_U05 potrafi obliczać i interpretować całkę podwójną, potrafi rozwiązywać zagadnienia
inżynierskie z wykorzystaniem całki podwójnej
PEK_U06 potrafi rozwiązywać równania różniczkowe o zmiennych rozdzielonych
PEK_U07 potrafi rozwijać funkcje w szereg potęgowy, umie wykorzystać otrzymane rozwinięcia do
obliczeń przybliżonych
Z zakresu kompetencji społecznych student:
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału
kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1
Macierze i wyznaczniki. Określenie macierzy. Działania na macierzach i ich
własności. Transponowanie macierzy. Definicja wyznacznika – rozwinięcie
Laplace`a. Elementarne przekształcenia wyznacznika. Macierz odwrotna.
3
Wy2 Układy równań liniowych. Wzory Cramera. Metoda eliminacji Gaussa dla
dowolnych układów równań liniowych 3
Wy3
Geometria analityczna w przestrzeni. Kartezjański układ współrzędnych. Dodawanie
wektorów i mnożenie wektora przez liczbę. Długość wektora. Iloczyn skalarny. Kąt
między wektorami. Orientacja trójki wektorów w przestrzeni. Iloczyn wektorowy.
Iloczyn mieszany. Zastosowanie do obliczania pól i objętości.
2
Wy4
Płaszczyzna. Równanie ogólne i parametryczne. Wektor normalny płaszczyzny.
Prosta w przestrzeni. Równanie parametryczne i krawędziowe. Wzajemne położenie
płaszczyzn, prostych i punktów w przestrzeni.
3
Wy5
Liczby zespolone. Postać algebraiczna. Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych w
postaci algebraicznej. Liczba sprzężona. Moduł liczby zespolonej. Argument
główny. Postać trygonometryczna liczby zespolonej. Mnożenie i dzielenie liczb
zespolonych w postaci trygonometrycznej.
3
Wy6
Funkcje dwóch i trzech zmiennych. Przykłady wykresów funkcji dwóch zmiennych.
Pochodne cząstkowe pierwszego rzędu. Definicja. Interpretacja geometryczna.
Pochodne cząstkowe wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza.
2
Wy7
Płaszczyzna styczna do wykresu funkcji dwóch zmiennych. Różniczka funkcji i jej
zastosowania. Pochodne cząstkowe funkcji złożonych. Pochodna kierunkowa.
Gradient funkcji.
3
Wy8 Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Warunki konieczne i wystarczające
istnienia ekstremum. Przykłady zagadnień ekstremalnych w geometrii i technice. 2
Wy9 Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Interpretacja geometryczna i fizyczna.
Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. 2
Wy10 Własności całek podwójnych. Całka podwójna we współrzędnych biegunowych. 2
Wy11 Równania różniczkowe zwyczajne. Równanie różniczkowe o zmiennych
rozdzielonych. 2
Wy12 Zastosowania całek podwójnych w geometrii, fizyce i technice. 1
68
Wy13
Szeregi liczbowe. Definicja szeregu liczbowego. Suma częściowa, reszta szeregu.
Szereg geometryczny. Warunek konieczny zbieżności szeregu. Wybrane kryteria
zbieżności szeregów.
2
Wy14
Szeregi potęgowe. Definicja szeregu potęgowego. Promień i przedział zbieżności.
Twierdzenie Cauchy`ego-Hadamarda. Szereg Taylora i Maclaurina. Rozwijanie
funkcji w szereg potęgowy.
3
Suma godzin 32
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Obliczenia macierzowe z wykorzystaniem własności wyznaczników. Wyznaczanie
macierzy odwrotnej. Rozwiązywanie układów równań liniowych metodami
macierzowymi.
2
Ćw2 Obliczenia geometryczne z wykorzystaniem iloczynu skalarnego i iloczynu
wektorowego. Wyznaczanie równań płaszczyzn i prostych w przestrzeni.
Obliczenia i konstrukcje geometrii analitycznej.
2
Ćw3 Obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych z interpretacją na
płaszczyźnie zespolonej
2
Ćw4 Wyznaczanie dziedzin naturalnych funkcji wielu zmiennych oraz badanie ich
wykresów. Obliczanie pochodnych cząstkowych. Wyznaczanie płaszczyzny
stycznej. Szacowanie z wykorzystaniem różniczki. Obliczanie pochodnych
kierunkowych i gradientu.
2
Ćw5 Wyznaczanie ekstremów funkcji dwóch i trzech zmiennych. Wyznaczanie
ekstremów warunkowych.
2
Ćw6 Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. Zamiana kolejności całek
iterowanych. Obliczenia całek z zamianą zmiennych na współrzędne biegunowe.
Stosowanie całki podwójnej do obliczeń inżynierskich.
2
Ćw7 Wyznaczanie całek ogólnych i rozwiązywanie zagadnień początkowych równań
różniczkowych zwyczajnych o zmiennych rozdzielonych.
1
Ćw8 Obliczanie sumy szeregów liczbowych. Badanie zbieżności warunkowej i
bezwarunkowej z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie. Badanie
zbieżności szeregów potęgowych. Wyznaczanie szeregów Maclaurina. Przybliżone
obliczanie szeregów i całek.
2
Ćw9 Kolokwium 1
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P - Ćw PEK_U01-PEK_U07
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia
P - Wy PEK_W01-PEK_W6
PEK_U01-PEK_U07
PEK_K02
Egzamin
69
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Definicje, twierdzenia i wzory, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.
[2] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław 2005.
[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1. Definicje, twierdzenia, wzory, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.
[4] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS,
Wrocław 2006.
[5] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz.I-II, PWN, Warszawa
2006.
[6] W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, Cz.II, WNT, Warszawa 2003.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] M.Gewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Kolokwia i egzaminy, Oficyna
Wydawnicza GiS, Wrocław 2003.
[2] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN,
Warszawa 2008.
[3] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz.1-2, WNT, Warszawa
2006.
[4] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T.I, Cz.1-2 oraz T.II, Cz.1, Wydawnictwo
Naukowe UAM, Poznań 1993 oraz 2000.
[5] J. Pietraszko, Matematyka. Teoria, przykłady, zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2000.
[6] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz.A, PWN,
Warszawa 2003.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Jolanta Sulkowska Jolanta.Sulkowska@pwr.wroc.pl
Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
MATEMATYKA 2 MAP001069
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W01 i K1ENG_W02 (energetyka)
K1MBM_W01 iMBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C7 Wy1-Wy2
N1,N3,N4
PEK_W02 C2, C7 Wy3-Wy4 PEK_W03 C3, C7 Wy5 PEK_W04 C4, C7 Wy6-Wy10,
Wy12 PEK_W05 C5, C7 Wy11 PEK_W06 C6, C7 Wy13-Wy14 PEK_U01 K1ENG_U07 i K1ENG_U08
(energetyka)
K1MBM_U01 iMBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C7 Ćw1
N2,N3,N4
PEK_U02 C2, C7 Ćw2 PEK_U03 C3, C7 Ćw3 PEK_U04 C4, C7 Ćw4, Ćw5 PEK_U05 C4, C7 Ćw6 PEK_U06 C5, C7 Ćw7 PEK_U07 C6, C7 Ćw8 PEK_K01-
PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)
K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C7 Wy1-Wy14
Ćw1-Ćw9 N1-N4
70
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim MATEMATYKA 3
Nazwa w języku angielskim Calculus 3
Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu MAP001159
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
120 60
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 4 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
4. Zna rachunek różniczkowy i całkowy funkcji jednej i wielu zmiennej i jego zastosowania.
5. Ma podstawową wiedzę dotyczącą szeregów liczbowych i potęgowych.
6. Zna elementy rachunku prawdopodobieństwa odpowiadające maturze na poziomie
podstawowym.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Poznanie podstawowych typów równań różniczkowych zwyczajnych i metod ich rozwiązywania.
C2. Nabycie umiejętności układania równań różniczkowych do opisu prostych modeli w fizyce i
technice.
C3. Opanowanie metody operatorowej Laplace’a do rozwiązywania równań różniczkowych.
C4. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej równań różniczkowych cząstkowych. Równanie
struny.
C5 Poznanie podstawowych pojęć probabilistyki i ich zastosowania w modelowaniu
matematycznym.
C6. Poznanie klasycznych rozkładów probabilistycznych, ich własności i zastosowań w
zagadnieniach praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki. C7 Poznanie i nabycie umiejętności stosowania podstawowych metod analizy opisowej i graficznej
danych empirycznych
C8 Poznanie przykładowych analiz statystycznych (przedział ufności, test zgodności).
C9. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.
71
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy student:
PEK_W01 zna najważniejsze typy równań różniczkowych oraz metody ich rozwiązywania
PEK_W02 zna metodę rozwiązywania układów równań liniowych o stałych współczynnikach.
PEK_W03 zna metodę operatorową Laplace’a rozwiązywania równań różniczkowych
PEK_W04 zna podstawy równań różniczkowych cząstkowych, równanie struny
PEK_W05 ma podstawową wiedzę o modelowaniu zjawisk losowych i stosowaniu modeli
probabilistycznych
PEK_W06 zna klasyczne rozkłady probabilistyczne i ich własności,
PEK_W07 zna konstrukcję podstawowych statystyk opisowych i algorytmy ich wyznaczania oraz
przykłady wnioskowań statystycznych (przedział ufności, test zgodności).
Z zakresu umiejętności student:
PEK_U01 potrafi ułożyć i rozwiązać równanie różniczkowe opisujące proste modele fizyczne
PEK_U02 potrafi rozwiązać podstawowe typy równań różniczkowych, w tym równania różniczkowe
liniowe I i II rzędu
PEK_U03 potrafi zastosować metodę operatorową Laplace’a rozwiązywania równań różniczkowych
PEK_U04 potrafi stosować metodę rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania przewodnictwa
lub równania Laplace`a.
PEK_U05 potrafi dobrać podstawowe statystyki opisowych do danych eksperymentalnych i je
wyznaczyć
PEK_U06 potrafi stosować podstawowe metody rachunku prawdopodobieństwa w celu
rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i
techniki
PEK_U07 potrafi wyznaczyć przedział ufności i zastosować test statystyczny
Z zakresu kompetencji społecznych student:
PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie
zdobywać wiedzę
PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału
kursu
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykłady Liczba
godzin
Wy1 Równania różniczkowe zwyczajne. Podstawowe pojęcia. Równanie różniczkowe o
zmiennych rozdzielonych. Równanie różniczkowe liniowe I rzędu. 2
Wy2
Równanie różniczkowe liniowe II rzędu. Fundamentalny układ rozwiązań dla
równania liniowego jednorodnego. Równanie liniowe jednorodne II rzędu o stałych
współczynnikach. Równanie różniczkowe II rzędu liniowe niejednorodne. Metoda
uzmienniania stałych. Metoda przewidywań dla równań o stałych współczynnikach.
2
Wy3
Transformacja Laplace`a. Podstawowe własności. Zastosowanie do rozwiązywania
równań różniczkowych liniowych. Równania różniczkowe cząstkowe. Podstawowe
pojęcia.
2
Wy4
Równanie struny. Rozwiązanie równania struny nieograniczonej metodą
d`Alemberta. Rozwiązanie równania struny ograniczonej metodą Fouriera. Szereg
Fouriera.
2
Wy5
Przykłady wykorzystania metody rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania
przewodnictwa lub równania Laplace`a. Informacja o numerycznych metodach
całkowania równań różniczkowych.
2
Wy6 Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.
Prawdopodobieństwo. Zmienna losowa, dystrybuanta i gęstość rozkładu. 2
Wy7 Podstawowe rozkłady typu ciągłego. Opracowywanie danych statystycznych. 2
Wy8 Przykłady weryfikacji hipotez statystycznych (przedział ufności dla średniej, test
zgodności chi-kwadrat). 2
Suma godzin 16
72
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Rozwiązywanie podstawowych typów równań różniczkowych zwyczajnych rzędu
pierwszego oraz zagadnień początkowych. Rozwiązywanie zagadnień
prowadzących do równań różniczkowych zwyczajnych rzędu pierwszego i
nabywanie umiejętności układania takich równań na podstawie praw fizyki.
2
Ćw2 Rozwiązywanie równań liniowych jednorodnych wyższych rzędów o stałych
współczynnikach. Rozwiązywanie równań liniowych niejednorodnych metodami
uzmienniania stałych i przewidywań. Rozwiązywanie zagadnień prowadzących do
równań różniczkowych rzędu drugiego.
2
Ćw3 Wyznaczanie transformaty Laplace'a funkcji oraz znajdywanie oryginałów.
Wyznaczanie transmitancji operatorowej. Rozwiązywanie równań różniczkowych
liniowych o stałych współczynnikach metodą operatorową.
2
Ćw4 Metoda rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania przewodnictwa lub
równania Laplace`a. Kolokwium
2
Ćw5 Wyznaczanie statystyk opisowych i metody graficznej prezentacji danych
eksperymentalnych.
2
Ćw6 Klasyczne modele probabilistyczne. Prawdopodobieństwo geometryczne. Zmienne
losowe. Dystrybuanta. Rozkłady dyskretne i ciągłe, gęstość. Parametry zmiennych
losowych. Wartość oczekiwana, momenty wyższych rzędów, wariancja, kwantyle.
2
Ćw7 Zmienne losowe i ich rozkłady: dwumianowy, Poissona, geometryczny, jednostajny
dyskretny i ciągły, wykładniczy, normalny. Rozkłady funkcji zmiennych losowych.
2
Ćw8 Wybrane modele statystyczne: przedział ufności dla średniej, test parametryczny
dla średniej, test zgodności chi-kwadrat. Kolokwium
2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – metoda tradycyjna
N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna
N3. Konsultacje
N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P - Ćw PEK_U01-PEK_U07
PEK_K01-PEK_K02
Odpowiedzi ustne, kartkówki,
kolokwia
P - Wy PEK_W01-PEK_W7
PEK_U01-PEK_U07
PEK_K02
Egzamin
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[7] M. Gewert, Z. Skoczylas, Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria. Przykłady. Zadania,
Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.
[8] J.Koronacki, J. Mielniczuk, Statystyka dla studentów kierunków technicznych i
przyrodniczych, WNT, Warszawa 2004.
[9] R. Leitner, J. Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, Cz.III, WNT, Warszawa
1994.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
73
[7] E. Kącki, Równania różniczkowe cząstkowe w zagadnieniach fizyki i techniki, WNT,
Warszawa 1995.
[8] W. Kordecki, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Teoria, przykłady,
zadania, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2000.
[9] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz.II, PWN, Warszawa 2006.
[10] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych,
PWN, Warszawa 2008.
[11] W. Żakowski, W. Leksiński, Matematyka, Cz.IV, WNT, Warszawa 2002..
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Jolanta Sulkowska Jolanta.Sulkowska@pwr.wroc.pl
Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
MATEMATYKA 3 MAP001159
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W02 (energetyka)
MBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C9 Wy1-Wy2
N1,N3,N4
PEK_W02 C1, C9 Wy2 PEK_W03 C3, C9 Wy3 PEK_W04 C4, C9 Wy4-Wy5 PEK_W05 C5, C9 Wy6 PEK_W06 C6, C9 Wy7 PEK_W07 C8, C9 Wy8 PEK_U01 K1ENG_U08
(energetyka)
MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)
C1, C2, C9 Ćw1, Ćw2
N2,N3,N4
PEK_U02 C1, C2, C9 Ćw1, Ćw2 PEK_U03 C3, C9 Ćw3 PEK_U04 C4, C9 Ćw4 PEK_U05 C7, C9 Ćw5 PEK_U06 C5, C6, C9 Ćw6 PEK_U07 C8, C9 Ćw8 PEK_K01-
PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)
K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C9 Wy1-Wy8
Ćw1-Ćw8 N1-N4
74
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne
Nazwa w języku angielskim: Engineering Materials and Consumables
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I , niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0420
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie uczestników kursu z budową i właściwościami materiałów
konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn z uwzględnieniem
energetyki.
C2 – Wyrobienie umiejętności doboru materiałów w zależności od wymagań mechanicznych
i technologicznych
75
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – uporządkowana wiedza na temat poszczególnych grup materiałów
konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn i energetyce cieplnej
PEK_W02 – wiedza na temat materiałów eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn
i energetyce cieplnej
PEK_W03 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów konstrukcyjnych w
budowie maszyn i energetyce cieplnej
PEK_W04 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów eksploatacyjnych w
budowie maszyn i energetyce cieplnej
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność pomiarów podstawowych własności materiałów konstrukcyjnych i
eksploracyjnych
PEK_U02 – umiejętność doboru materiałów konstrukcyjnych w zależności od wymagań
konstrukcyjnych, funkcjonalnych i technologicznych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Wstęp. Przegląd materiałów, klasyfikacja
Własności mechaniczne materiałów konstrukcyjnych
2
Wy2
Własności termiczne materiałów konstrukcyjnych
Problemy eksploatacyjne (pękanie, zmęczenie, pełzanie, korozja)
2
Wy3 Materiały eksploatacyjne 2
Wy4 Zaliczenie 2
Suma godzin 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1
Wprowadzenie
Pomiar współczynników tarcia
2
La2
Pomiar wydłużenia cieplnego
Pomiar współczynnika przewodzenia cieplnego izolacji
2
La3
Pomiar współczynników sztywności metali
Pomiar lepkości, temperatury kroplenia i gęstości
2
La4
Dobór materiałów konstrukcyjnych do określonych zastosowań
Zaliczenie
2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów
N2. Konsultacje
N3. Praca własna – przygotowanie do laboratorium
N4. Kontrola przygotowania do zajęć w formie krótkiego testu
N5. Przygotowanie sprawozdania z laboratorium
N6. Test zaliczeniowy
76
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W04 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Wejściówka, odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Sprawozdanie
P = (F1 + F2) / 2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[34] Wstęp do inżynierii materiałowej, Marek Blicharski, WNT Warszawa 2003
[35] Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe – podstawy nauki o materiałach i
metaloznawstwo, L.A. Dobrzański, WNT Warszawa 2006
[36] Dobór Materiałów w projektowaniu inżynierskim Michael F. Ashby WNT
Warszawa 1996
[37] Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji, Alfred Podniadło, Warszawa WNT
2002
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[30] Izolacje cieplne – Mechanizmy wymiany ciepła, właściwości cieplne i ich pomiary,
Piotr Furmański, Tomasz S. Wiśniewski, Jerzy Banaszek, ITC – Politechnika Warszawska
2006
[31] Materiały inżynierskie cz. 1 – właściwości i zastosowania, Michael F. Ashby, David
R.H. Jones, WNT Warszawa 1995
[32] Materiały inżynierskie cz. 2 – kształtowanie struktury i właściwości, dobór
materiałów, Michael F. Ashby, David R.H. Jones, WNT Warszawa 1995
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Wach, wach@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W09
C1 Wy1 ÷ Wy3
N1, N2, N6 PEK_W02 C1 Wy3 PEK_W03 C1 Wy1 ÷ Wy3 PEK_W04 C1 Wy3 PEK_U01
K1ENG_U24 C2 La1 ÷ La3
N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C2 La4
77
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Mechanika i wytrzymałość materiałów.
Nazwa w języku angielskim Mechanics and Strength of Materials
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0460
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w
Uczelni (ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
15. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.
2. Znajomość podstawowych praw i definicji z mechaniki technicznej – statyka.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – kinematyka i
dynamika.
C2. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu wytrzymałości materiałów.
C3. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w
zakresie mechaniki technicznej – kinematyka i dynamika oraz wytrzymałość materiałów.
78
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – ma podstawową wiedzę dotyczącą opisu ruchu punktu materialnego i ciała doskonale
sztywnego – kinematyka.
PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu nierównowagi sił działających na punkt
materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika
PEK_W03 – zna podstawowe definicje i prawa z wytrzymałości materiałów.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących opisu ruchu
punktu materialnego i ciała doskonale sztywnego – kinematyka.
PEK_U02 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących stanu
nierównowagi sił działających na punkt materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika.
PEK_U03 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania podstawowych przypadków z
wytrzymałości materiałów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Momenty gnące, siły tnące, siły normalne w belkach i ramach 1
Wy2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 2
Wy3 Dynamika ruchu swobodnego i nieswobodnego punktu materialnego 1
Wy4 Zasady zachowania. Praca, moc i energia kinetyczna 2
Wy5 Geometria mas. 1
Wy6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 2
Wy7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. Wyboczenie 2
Wy8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 2
Wy9 Wytrzymałość złożona. 2
Wy10 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wyznaczanie momentów gnących, sił tnących i normalnych w belkach i
ramach
1
Ćw2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 2
Ćw3 Dynamika punktu materialnego. 1
Ćw4 Zasady zachowania, praca, moc i energia kinetyczna 2
Ćw5 Geometria mas 1
Ćw6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 2
Ćw7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. 2
Ćw8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 2
Ćw9 Wytrzymałość złożona. 2
Ćw10 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 16
79
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.
N3. Ćwiczenia rachunkowe – kartkówki na każdych zajęciach.
N4. Praca własna studenta
N5. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01, PEK_W02,
PEK_W03
Ocena przepisywana z
kolokwium zaliczeniowego
ćwiczenia rachunkowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02
PEK_U03
Kartkówki na każdych zajęciach
F2 PEK_U01, PEK_U02
PEK_U03
Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1,F2}
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[38] Misiak J., Mechanika techniczna t.I i II, WNT Warszawa (2003)
[39] Misiak J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.I, II i III, WNT Warszawa (2003)
[40] Misiak J., Mechanika ogólna t. I statyka i kinematyka, WNT, Warszawa (1998)
[41] Misiak J., Mechanika ogólna t, II dynamika, WNT, Warszawa (1998)
[42] Żuchowski R., Wytrzymałość materiałów, Oficyna Wydawnicza PWr, (1998).
[43] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwo Naukowe
PWN Warszawa (2010).
[44] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT Warszawa
(2012).
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[33] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN (1998)
[34] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa
(1998)
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Piotr Szulc, piotr.szulc@pwr.wroc.pl
80
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Mechanika i wytrzymałość materiałów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W12
C1 Wy1-Wy5
N1, N4, N5 PEK_W02 C1 Wy1-Wy5
PEK_W03 C2 Wy6-Wy10
PEK_W04 C2 Wy6-Wy10
PEK_U01
K1ENG_U18
C3 Cw1-Cw5
N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C3 Cw1-Cw5
PEK_U03 C3 Cw6-Cw10
81
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Mechanika Płynów
Nazwa w języku angielskim Fluid Mechanics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0470
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki
2. Znajomość zagadnień dotyczących modelowania płynu idealnego
CELE PRZEDMIOTU
C1 Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej modelowania przepływu płynu lepkiego
C1.1. Zapoznanie studentów z procesami fizycznymi występującymi przy przepływie płynu
lepkiego.
C1.2. Zapoznanie studentów z podstawowymi równaniami służącymi do modelowania
przepływu płynu lepkiego.
C1.3. Szczegółowe przygotowanie studentów do projektowania i obliczania wybranych
układów hydraulicznych oraz sporządzania rozkładów energii.
C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu lepkiego,
C2.1. Obliczania prostych i złożonych układów hydraulicznych.
C2.2. Sporządzania rozkładów energii w układzie hydraulicznym.
C2.3. Wyznaczania podstawowych wielkości układów hydraulicznych.
82
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu lepkiego
PEK_W01 – zna podstawowe zjawiska zachodzące w przepływie płynu lepkiego oraz
równania i definicje służące do jego modelowania.
PEK_W02 – zna podstawowe metody rozwiązywania wybranych układów hydraulicznych.
Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania
zagadnień do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu
lepkiego
PEK_U01 – potrafi obliczać straty hydrauliczne w układach.
PEK_U02 – potrafi rozwiązać różnymi metodami proste i złożone układy hydrauliczne.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podstawowe pojęcia mechaniki płynów 2
Wy2 Uogólnione równanie Bernoulliego 2
Wy3 Zagadnienie przepływu pomiędzy dwoma zbiornikami 2
Wy4 Wykres Ancony 2
Wy5 Zagadnienie przepływu pomiędzy trzema zbiornika. Regulacja układu trzech
zbiorników. 2
Wy6 Zagadnienia obliczeń hydraulicznych układów szeregowo-równoległych 2
Wy7 Podsumowanie materiału, zagadnienia egzaminacyjne 2
Wy8 Egzamin pisemny – termin zerowy 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących układów hydraulicznych płynu
idealnego
1
Ćw2 Ogólne zasady rozwiązywania układów hydraulicznych płynu lepkiego.
Obliczanie strat hydraulicznych. Zasady pisania i rozwiązywania równania
Bernoulliego.
1
Ćw3 Metody analityczne i graficzne rozwiązywania zagadnienia przepływu
pomiędzy dwoma zbiornikami.
1
Ćw4 Sporządzanie wykresu Ancony dla szeregowego układu hydraulicznego.
Interpretacja wykresu Ancony.
1
Ćw5 Metoda rozwiązywania zagadnienia przepływu pomiędzy trzema
zbiornikami. Regulacja układu trzech zbiorników.
1
Ćw6 Analityczna i graficzna metoda rozwiązywania hydraulicznych układów
szeregowo-równoległych.
1
Ćw7 Złożone układy hydrauliczne – podsumowanie. 1
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową
wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.
83
N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.
N5. Konsultacje.
N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.
N7. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do egzaminu.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01÷ PEK_W02 Egzamin pisemny
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w
trakcie semestru), P –
podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01- PEK_U02
Kartkówki na każdych zajęciach
F2 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[45] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika płynów, Wydawnictwo Politechniki,
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[46] Bechtold Z.(red.), Mechanika płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 1993.
[47] Burka E.S., Nałęcz T.J., Mechanika płynów w przykładach , PWN, Warszawa, 1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[35] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., Mechanika płynów w inżynierii środowiska,
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997
[36] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Tomasz Tietze, tomasz.tietze@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Mechanika płynów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W10
C1.1, C1.2 Wy1, Wy2 N1, N5, N7
PEK_W02 C1.3 Wy3÷Wy7
PEK_U01 K1ENG_U14
C2.3 Ćw1, Ćw2 N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.1, C2.2 Ćw3÷Ćw7
84
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Mechanika płynów - Laboratorium
Fluid Mechanics - Laboratory
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
obowiązkowy
ENN0480
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia
Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki płynów
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia profilu prędkości w rurze, strumienia
przepływu, współczynników strat hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i
szeregowym systemie hydraulicznym, charakterystyki przelewu mierniczego i kanału
Venturiego.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie profilu prędkości w rurze,
PEK_U02 – wykonywać pomiary strumienia przepływu, współczynników strat
hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i w szeregowym systemie
hydraulicznym,
PEK_U03 – sporządzać charakterystyki przelewu mierniczego i kanału Venturiego.
85
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Szkolenie BHP, wprowadzenie do laboratorium 2
La2 Profil prędkości w rurze 2
La3 Współczynnik oporu liniowego w przepływie turbulentnym 2
La4 Rozkład ciśnienia w szeregowym układzie hydraulicznym (Ancona) 2
La5 Rozkład ciśnienia w zwężce Venuriego 2
La6 Charakterystyka przelewu mierniczego 2
La7 Opływ ciała 2
La8 Sprawdzian pisemny z wykresu Ancony, rozliczenie i omówienie
sprawozdań, odpowiedzi ustne, zaliczenie 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Laboratorium:
– ćwiczenia laboratoryjne;
– dyskusja wyników pomiarów;
– odpowiedzi ustne;
– krótkie sprawdziany pisemne;
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych.
N2. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne, krótkie
sprawdziany pisemne
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Sprawozdanie z ćwiczeń
laboratoryjnych
P=((7*F1)/7)*0,4 + ((6*F2)/6*0,6
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[37] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika Płynów, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[38] Szewczyk H. (red.), Mechanika Płynów. Ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo
Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1989.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[13] Bechtold (red.) Mechanika Płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1993.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wiesław Wędrychowicz, wieslaw.wedrychowicz@pwr.wroc.pl
86
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Mechanika płynów - laboratorium Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
PEK_U02
PEK_U03
K1ENG_U15 C1 La2-La8 N1, N2
87
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Miernictwo energetyczne
Nazwa w języku angielskim: Power Engineering Metrology
Kierunek studiów : Energetyka
Stopień studiów i forma: niestacjonarne studia I stopnia
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0521
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 24
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie metrologii i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki
płynów potwierdzone ocenami z zaliczeń i egzaminów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z metodami i technikami pomiaru podstawowych wielkości w
procesach cieplono przepływowych w energetyce
C2- Zapoznanie studentów z metodyką wzorcowania aparatury pomiarowej z
uwzględnieniem szacowania niepewności pomiaru
C3 – Wykształcenie umiejętności wykonywania podstawowych parametrów
charakteryzujących procesy cieplno przepływowe w energetyce i prezentacji ich wyników.
C4 – Wyrobienie u studentów umiejętności wykonywania charakterystyk wzorcowniczych
przyrządów pomiarowych
88
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - posiada wiedzę z zakresu metodyki pomiaru: temperatury, ciśnienia, przepływu,
analizy spalin, kalorymetrii oraz indykowania ciśnień w maszynach tłokowych
PEK_W02 - posiada wiedzę w zakresie identyfikowania źródeł niepewności pomiarowych
przy zastosowaniu różnych metod i przyrządów pomiarowych
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykonać pomiary: temperatury, ciśnienia, przepływu, wartości opałowej,
składu chemicznego gazów
PEK_U02 – potrafi oszacować niepewność pomiaru
PEK_U03 – potrafi opracować wynik przeprowadzonych pomiarów. Przedstawic je w
postaci graficzne i tabelarycznej.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1 Niepewności pomiarowe, podstawowe wiadomości o metodach i
przyrządach pomiarowych 2
Wy 2 Pomiary temperatur metodami kontaktowymi i
bezkontaktowymi, termowizja 2
Wy 3 Pomiary temperatur metodami bezkontaktowymi, termowizja 2
Wy 4 Pomiary ciśnień , przetworniki ciśnień 2
Wy 5 Pomiary przepływu metodami inwazyjnymi. Zwężki 2
Wy 6 Pomiary przepływu metodami nieinwazyjnymi. 2
Wy 7 Kalorymetria paliw stałych, ciekłych i gazowych 2
Wy 8 Analiza składu chemicznego spalin i gazów, pomiary
wilgotności. Indykowanie maszyn i silników tłokowych 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 3
La2 Pomiary temperatur za pomocą termoelementów. Pomiar temperatury
termometrami rezystancyjnymi metalowymi i półprzewodnikowymi.
Pomiary temperatur za pomocą pirometrów.
3
La3 Pomiar ciśnień i wzorcowanie manometrów 3
La4 Pomiar strumieni masy płynu metodami zwężkowymi 3
La5 Pomiar strumieni masy płynu w kanałach o przekroju prostokątnym 3
La6 Pomiar strumieni masy płynu przepływomierzami bezkontaktowymi 3
La7 Techniczna analiza spalin i sprawdzanie analizatorów spalin,
Kalorymetria paliw stałych, Kalorymetria paliw gazowych
3
La8 Indykowanie ciśnień w maszynach tłokowych 3
Suma godzin 24
89
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2 Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N3 Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu
N4 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N5 Praca własna studenta
N6 Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W02 egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Krótkie sprawdziany pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U03 odpowiedzi ustne, dyskusja,
F3 PEK_U01÷ PEK_U03 obrona sprawozdań
P= = 0,4F1 + 0,4 F2+ 0,2 F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Turkowski M., Przemysłowe sensory i przetworniki pomiarowe, Wyd. Pol. Warszawskiej
2000, Warszawa 2000
[2] Taler D., Pomiar ciśnienia, prędkości i strumienia przepływu płynu, UWN-D, Kraków
2006
[3] Negrusz A., Stańda J. Badania procesów termoenergetycznych. Skrypt Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1980
[4] Praca zbiorowa. Pomiary cieplne. Cz. I. WNT. Warszawa 1995
[5] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,
Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004
[6] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Romer E. Miernictwo przemysłowe. WNT. Warszawa 1978
[2] Michalski L. , Eckersndorf K., Pomiary temperatur. WNT. Warszawa 1986
[3] Strzelczyk F. Metody i przyrządy w pomiarach cieplno-energetycznych. Skrypt
Politechniki Łódzkiej, Łódź 1993
[4] Arendarski J.: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2003.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Krzysztof Kubas; Krzysztof.kubas@pwr.wroc.pl
90
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Miernictwo energetyczne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
K1ENG_W24
C1, C2 Wy1÷ Wy9
N1,N5,N6 PEK_U01
K1ENG_U32
C3 La2÷ La4
N1÷N6
PEK_U02 C4 La3÷ La5
La11 PEK_U03 C3 La2÷ La14
91
WYDZIAŁ Mechaniczno- Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej
Nazwa w języku angielskim Intellectual and Industrial Property Protection
Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn, Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarne
Rodzaj przedmiotu obowiązkowy
Kod przedmiotu PRZ1153W
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
16. 1. Znajomość podstaw prawa
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zdobycie przez studenta podstawowej wiedzy w zakresie ochrony własności intelektualnej i
przemysłowej
C2. Poznanie procedur krajowych, regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony własności
intelektualnej i przemysłowej
C3. Umiejętność posługiwania się bazami informacji patentowej
92
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia, zasady i przepisy prawa dotyczące
ochrony i korzystania z własności intelektualnej (przemysłowej i prawno autorskiej).
PEK_W02 Student zna procedury krajowe, regionalne i międzynarodowe w zakresie ochrony
własności intelektualnej i przemysłowej
PEK_W03 Student zna podstawowe źródła (bazy) informacji o chronionej własności
intelektualnej i zna cele oraz sposoby ich wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i
procesach innowacyjnych.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1
Pojęcie własności intelektualnej –systematyka kategorii zaliczanych
do własności intelektualnej Instytucjonalizacja prawnej ochrony
własności intelektualnej.
2
Wy2 Istota i charakter prawny wyłączności w zakresie rozporządzania
prawami do własności intelektualnej i przemysłowej 2
Wy3 Prawne aspekty zarządzanie prawami własności intelektualnej i
przemysłowej w organizacji gospodarczej 2
Wy4 Ochrona twórczości autorskiej – osobiste i majątkowe prawa autorskie
i ich komercjalizacja 2
Wy5 Prawo patentowe 2
Wy6 Prawna ochrona znaków towarowych i wzorów użytkowych oraz
wzorów przemysłowych 2
Wy7 Oznaczenia geograficzne, topografia układów scalonych, domeny
internetowe i ich prawna ochrona 2
Wy8 Informacja patentowa. Zaliczenie 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład informacyjny
N2. prezentacja multimedialna
N3. wykład problemowy
N4. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 –W03 Sprawdzian
93
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1]. Barta J., Czajkowska-Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Prawo
autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2005.
[2] Dereń A.M., Ochrona własności intelektualnej w obrocie gospodarczym, Oficyna
Wydawnicza PWSZ Nysa 2011
[3] Hetman J., Podstawy prawa własności intelektualnej, Biblioteka Analiz, Warszawa 2010
[4] Kotarba W., Zarządzanie wiedza chronioną w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo
ORGMASZ, Warszawa 2001
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Dereń A.M., Własność intelektualna i przemysłowa. Kompendium wiedzy, Oficyna
Wydawnicza PWSZ Nysa 2007
[2]Golat K., Golat R., Prawo autorskie w praktyce, Wyd. INFOR, Warszawa 1998
[3] Kondrat M., Dreszer-Lichańska H., Własność przemysłowa w Unii Europejskiej, Gdańsk
2004
[4] Kostański P., Prawo własności przemysłowej. Komentarz, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa
2010
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Aldona-Małgorzata Dereń aldona.deren@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
Mechanika i budowa maszyn (MBM), Energetyka (ENG)
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1MBM_W16
lub
K1ENG_W13
C1-C3 Wy1-Wy8 N1, N2, N3, N4 PEK_W02
PEK_W03
94
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
1. KARTA PRZEDMIOTU
2. Nazwa w języku polskim: Pakiety użytkowe
3. Nazwa w języku angielskim: Application Packages
4. Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu MNN0699
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
5. Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi
ocenami na świadectwie ukończenia szkoły średniej.
6. Znajomość zagadnień związanych z technologiami informacyjnymi
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Wyrobienie umiejętności korzystania z zaawansowanych możliwości zintegrowanego
pakietu aplikacji biurowych Microsoft Office.
C2. Wyrobienie umiejętności doboru odpowiednich narzędzi w aplikacjach Microsoft Office
do rozwiązywania zadań, pojawiających się w trakcie studiów na różnych zajęciach.
95
7. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – Potrafi posługiwać się sprawnie edytorem tekstu, stosować narzędzia do
automatyzacji wszelkiego formatowania, łącznie z numeracją, spisami, itp. oraz
rejestrować i używać makra.
PEK_U02 – Umie zastosować edytor równań do rozbudowanych postaci wzorów.
PEK_U03 – Zna i stosuje podstawowe narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel.
PEK_U04 – Przeprowadza obliczenia, stosując formuły zawierające adresy względne,
bezwzględne i mieszane.
PEK_U05 – Posługuje się sprawnie kreatorem wykresów, opracowuje wykresy z dużą ilością
szczególnych wymagań.
PEK_U06 – Rozwiązuje różne zadania algebraiczne (układy równań), statystyczne (regresja)
z wykorzystaniem funkcji Excela.
PEK_U07 – Przeprowadza obliczenia przy użyciu narzędzia Solver.
PEK_U08 – Korzysta z prostych metod numerycznych rozwiązywania równań w Excelu.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie do edytora tekstu Word. Wybrane pozycje z menu.
Zastosowania mniej znanych, praktycznych narzędzi w zadaniach.
2
La2 Rejestrowanie i wykonywanie makr w Wordzie.
Formatowanie dużego tekstu z użyciem makr i zaawansowanych narzędzi.
Pisanie rozbudowanych wzorów przy pomocy edytora równań.
2
La3 Wprowadzenie do arkusza kalkulacyjnego Excel.
Wybrane pozycje z menu: definiowanie list niestandardowych, wypełnianie
serii danych, formatowanie warunkowe i inne narzędzia.
Adresy względne, bezwzględne i mieszane.
2
La4 Przegląd i użycie funkcji logicznych Excela. Rozwiązywanie równania
kwadratowego i wykres paraboli z automatycznym doborem serii danych.
Rozwiązywanie układu równań metodą Cramera z użyciem zagnieżdżonych
funkcji logicznych.
2
La5 Obliczanie współczynników regresji liniowej z zastosowaniem dwóch
metod: samodzielnego wpisywania formuł oraz użycia wbudowanych
funkcji Excela. Ilustracja otrzymanych wyników na wykresie. Porównanie.
Definiowanie komórek i bloków w Excelu.
2
La6 Opisanie i zastosowanie narzędzi Szukaj wyniku… i Solver, na przykładzie
wielomianu trzeciego stopnia, z wykresem. Praktyczne użycie tych narzędzi
w różnych zadaniach.
2
La7 Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych przy pomocy
funkcji macierzowych Excela, z jednoczesnym zastosowaniem funkcji
logicznych. Funkcje inżynierskie w Excelu na przykładzie funkcji
konwersji liczb w różnych systemach liczbowych. Praca z większymi
seriami danych, przy wykresach funkcji trygonometrycznych. Wykresy dla
krzywych z parametrami i cykloid.
2
La8 Zaliczenie 2
Suma godzin 16
8. STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Objaśnienia i prezentacje komputerowe.
N2. Ćwiczenia praktyczne na komputerach.
N3. Śledzenie samodzielnej pracy studentów w sieci komputerowej.
96
N4. Konsultacje i korespondencja mailowa ze studentami.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U08 Odpowiedzi ustne.
F2 PEK_U01÷ PEK_U08 Sprawdzanie zadań rozwiązanych
przez studentów w sieci
komputerowej.
F3 PEK_U01÷ PEK_U08 Sprawdziany komputerowe.
P = (F1+2F2+2F3)/5
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Dec Zdzisław, „ABC ... Worda”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001
[2] Kuciński Krzysztof, „ABC ... Excela”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001
[3] Strona internetowa Microsoft z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/
[4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Podlin Sharon, Programowanie w Excelu 2000 w 24 godziny, wyd. „Infoland”, Warszawa 2001
[2] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Wach, wach@pwr.wroc.pl
9.
10. MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
11. Pakiety użytkowe
12. Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści programowe Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U02 C1,C2
La1
N1, N2, N3, N4
PEK_U02 La2 PEK_U03 La3 PEK_U04 La3 PEK_U05 La4, La5 PEK_U06 La4, La5 PEK_U07 La6 PEK_U08 La7
97
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I)
Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design I
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0621
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu rysunku technicznego, mechaniki i
wytrzymałości materiałów oraz materiałoznawstwa.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zaznajomienie studenta z metodologią konstruowania elementów maszyn oraz urządzeń.
C2 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania
takich elementów maszyn jak: połączenia, sprzęgła i hamulce, osie i wały oraz łożyska.
C3 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach
obciążenia części maszyn.
C4 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.
C5 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.
98
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - Zna zasady konstruowania maszyn i urządzeń.
PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu metod łączenia części maszyn oraz projektowania takich
połączeń.
PEK_W03 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak: sprzęgła
i hamulce, osie i wały oraz łożyska.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn,
przy zadanym obciążeniu.
PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne
obliczenia oraz rysunki.
PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu
elementu oraz jego funkcji i obciążenia.
PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w
różnych źródłach wiedzy.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1 Metodologia konstruowania – zasady konstruowania, kryteria w procesie
konstruowania 2
Wy 2 Połączenia nierozłączne – spawane, wytrzymałość tych połączeń przy
obciążeniu statycznym i zmiennym. Połączenia rozłączne – połączenia
śrubowe, sworzniowe i wciskowe.
2
Wy 3 Sprzęgła. Podstawowe typy, charakterystyki sprzęgieł, – sprzężenie
kształtowe i cierne, dobór materiałów na elementy cierne.
Wy 4 Rodzaje hamulców – obliczenie ciepła tarcia, materiały cierne. 2
Wy 5
Osie i wały - podstawowe pojęcia. Podział oraz typy materiałów
konstrukcyjnych stosowanych na osie i wały, obliczenia wytrzymałościowe
oraz zmęczeniowe, prędkość krytyczna wału. Zasady konstruowania osi i
wałów.
Wy 6 Łożyskowanie wału - łożyska toczne. Zasady konstruowania węzłów
łożyskowych, z wykorzystaniem różnych typów łożysk tocznych 2
Wy 7 Ocena obciążenia i trwałości łożysk, ochrona łożysk Zasady konstruowania
węzłów łożyskowych, z wykorzystaniem różnych typów łożysk tocznych. 2
Wy 8 Zaliczenie 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr 1, 2 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Skonstruowanie
wybranego urządzenia z narzuconą metodą łączenia części 4
Pr 3 Skonstruowanie wybranego typu sprzęgła lub hamulca. 2
Pr 4 Skonstruowanie wału maszyny wraz z węzłami łożyskowymi. 2
Suma godzin 8
99
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład problemowy.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.
N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U04 Kartkówka
F2 PEK_U01, PEK_U04 Odpowiedź ustna
F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu
P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[48] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa
2006.
[49] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.
[50] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT,
Warszawa 1965.
[51] Skoć A., Spałek J. "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2008.
[52] Szewczyk K.: „Połączenia gwintowe”, PWN, Warszawa 1991.
[53] Osiński Z.: „Sprzęgła i hamulce”, PWN Warszawa 1996.
[54] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.
[55] Freda-Krzemiński H.: "Łożyska toczne", PWN, Warszawa 1989.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[39] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT,
Warszawa 1965
[40] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.
[41] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, janusz.skrzypacz@pwr.wroc.pl, 71 320 48 25
100
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W22
C1 C2 C3 Wy 1
N1 N4 PEK_W02 C1 C2 C3 Wy 2
PEK_W03 C1 C2 C3 Wy 3÷7
PEK_U01
K1ENG_U30
C3 C4 Pr 1÷4
N2 N3 N4
PEK_U02 C3 C4 Pr 1÷4
PEK_U03 C3 C4 Pr 1÷4
PEK_U04 C3 C4 Pr 1÷4
PEK_U05 C3 C4 Pr 1÷4
101
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II)
Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design II
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0641
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90 60
Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje potwierdzone zaliczeniem przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn I.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania łożysk
ślizgowych.
C2. Zaznajomienie z podstawami techniki uszczelniania.
C3 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania przekładni
mechanicznych.
C4 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach obciążenia
części maszyn.
C5 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.
C6 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.
102
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 - Ma podstawową wiedzę z zakresu tribologii.
PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak łożyska ślizgowe.
PEK_W03 - Ma podstawową wiedzę z zakresu techniki uszczelniania.
PEK_W04 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich podzespołów maszyn jak szeroko
rozumiane przekładnie mechaniczne.
PEK_W05 - Ma wiedzę z zakresu selekcji, działania i obliczeń elementów armatury przemysłowej jak
zawory oraz kompensatory.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn, przy
zadanym obciążeniu.
PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne
obliczenia oraz rysunki.
PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu elementu
oraz jego funkcji.
PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w różnych
źródłach wiedzy.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy 1, 2 Elementy tribologii. Łożyska ślizgowe – konstruowanie wzdłużnych i
poprzecznych łożysk ślizgowych, materiały ślizgowe. 4
Wy 3 Uszczelnienia – potrzeba uszczelniania, uszczelnienia spoczynkowe i
ruchowe, mechanizm uszczelniania, uszczelnienia do siłowników
hydraulicznych. 2
Wy 4 Transformacje momentu i prędkości obrotowej – podział przekładni
mechanicznych, wskaźniki przekładni mechanicznych, rodzaje i
charakterystyka przekładni cięgnowych.
2
Wy 5
Przekładnie cięgnowe cierne - - rodzaje, podstawowe parametry,
budowa i zasada działania, kinematyka przekładni siły, zasady
projektowania. Przekładnie cierne o zmiennym przełożeniu - - rodzaje,
podstawowe parametry, budowa i zasada działania, kinematyka
przekładni, siły w zazębieniu, zasady projektowania.
2
Wy 6 Przekładnie zębate walcowe - rodzaje, podstawowe parametry
geometryczne, parametry przyporu. budowa i zasada działania, siły w
zazębieniu.
2
Wy 7
Przekładnie zębate walcowe - metody wykonywania kół zębatych,
korekcja zazębienia, siły w zazębieniu, zasady obliczeń
wytrzymałościowych przekładni, zasady konstruowania reduktorów
zębatych Rozwiązania konstrukcyjne oraz zasada działania innych
typów przekładni zębatych: przekładnie zębate stożkowe, ślimakowe,
planetarne.
2
Wy 8
Zawory i armatura. Podział, podstawowe funkcje, budowa, podstawy
doboru i obliczeń wytrzymałościowych. Konstrukcja podstawowych
węzłów. Kompensatory - podział, funkcje w instalacji, wpływ
kompensatora na siły w podporach rurociągu, dobór kompensatora do
instalacji. Synteza wykładów – poszukiwanie uogólnień.
2
Suma godzin 16
103
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr 1 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Wprowadzenie
do zadania projektowego. 2
Pr 2-3 Skonstruowanie wybranego układu napędowego maszyny. 4
Pr 4 Zaliczenie, ostateczna obrona zaległych projektów. 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Multimedialny wykład problemowy.
N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.
N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W05 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Kartkówka
F2 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Odpowiedź ustna
F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu
P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[56] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT, Warszawa
2006.
[57] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005. [58] Bartoszewicz J.: „Przekładnie cierne” PWN Warszawa 1984.
[59] Dudziak M., „Przekładnie cięgnowe” PWN Warszawa 1997.
[60] Dziama A.: „ Przekładnie zębate”, PWN Warszawa 1996.
[61] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[42] .Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT,
Warszawa 1965.
[43] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.
[44] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Skrzypacz, janusz.skrzypacz@pwr.wroc.pl, 71 320 48 25
104
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W22
C1 Wy 1, Wy2
N1 N4
PEK_W02 C2 Wy 2
PEK_W03 C3 C4 Wy 3
PEK_W04 C2 C3 Wy 4 ÷7
PEK_W05 C2 C3 Wy 8
PEK_U01
K1ENG_U30
C4 C5 Pr 1 ÷ 4
N2 N3 N4
PEK_U02 C4 C5 Pr 1 ÷ 4
PEK_U03 C4 C5 Pr 1 ÷ 4
PEK_U04 C4 C5 Pr 1 ÷ 4
PEK_U05 C4 C5 Pr 1 ÷ 4
105
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Podstawy elektrotechniki
Fundamentals of Electrical Engineering
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
Obowiązkowy
ENN0680
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS) 30 15 15
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu fizyki (elektryczność i magnetyzm) i matematyki (analiza matematyczna).
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie z pojęciami podstawowymi związanymi z elektrotechniką i jej działami oraz układem SI.
C2 – Poznanie teorii: pola elektrycznego, magnetycznego i obwodów elektrycznych prądu stałego
przemiennego sinusoidalnego.
C3 – Zapoznanie z podstawowymi i prostymi metodami i urządzeniami pomiarowymi stosowanymi w
obwodach napięcia stałego oraz przemiennego sinusoidalnego jednofazowego i trójfazowego.
C4 – Rozwijanie i stosowanie w praktyce umiejętności prawidłowego łączenia elementów układów
elektrycznych jedno- i trójfazowych do pomiaru wielkości elektrycznych.
C5 – Zapoznanie z elektrycznymi metodami pomiaru wielkości nieelektrycznych.
C6 – Poznanie sygnałów elektrycznych i ich różnych form oraz łączników elektrycznych i ich podstawowego
zastosowania w praktyce.
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – definiować pojęcia z zakresu elektrotechniki oraz prawidłowo stosować wielkości, ich jednostki
wraz z wielokrotnościami i podwielokrotnościami;
PEK_W02 – rozpoznawać i opisywać zjawiska i mechanizmy nimi rządzące w polach elektrycznych,
magnetycznych oraz w obwodach elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;
PEK_W03 – próbować lub umieć wskazać, gdzie i jak zastosowano lub samemu zastosować poznane zjawiska w
praktyce;
PEK_W04 – wiedzieć, jakie metody pomiarowe służą do pomiaru wielkości elektrycznej(-ych) i jak i kiedy je
106
właściwie metrologicznie stosować.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_U01 – analizować i interpretować poznane zjawiska i mechanizmy nimi rządzące i przeprowadzać
matematyczne obliczenia w formie analitycznej prostych pól elektrycznych i magnetycznych oraz
obwodów elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;
PEK_U02 – stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań i obliczania wartości poszukiwanych wielkości
elektrycznych;
PEK_U03 – umieć formułować problemy i je rozwiązywać;
PEK_U04 – wybrać i zastosować odpowiednią w danej sytuacji metodę pomiaru wielkości elektrycznych;
PEK_U05 – zestawić odpowiedni, zgodny z wybraną metodą, układ pomiarowy, obsługiwać zastosowane
urządzenia pomiarowe i właściwie zinterpretować otrzymane wyniki pomiarów.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba
godzin
Wy1 Pojęcia podstawowe i jednostki miar. 1
Wy2
Pole elektryczne i elektrostatyczne — ładunek, potencjał, natężenie pola, prawa
Coulomba i Gaussa, indukcja elektrostatyczna, elektryzacja, pojemność elektryczna
(kondensator) i energia pola.
3
Wy3
Prąd stały — prąd elektryczny jego natężenie, gęstość prądu, liniowe obwody
elektryczne i metody ich rozwiązywania, prawa Ohma i Kirchhoffa, energia, moc,
ciepło, pole przepływowe prądu stałego, rezystancja, połączenia rezystorów
(oporników).
2
Wy4
Magnetyzm i elektromagnetyzm — pole magnetyczne, indukcja magnetyczna, prawo
Ampére’a, pole magnetyczne prądu stałego, prawo Biota-Savarta, prawo przepływu, obwody
magnetyczne i ich obliczanie, siła i wzór Lorentza, prawo Faradaya – indukcja
elektromagnetyczna, zjawiska samoindukcji i indukcji wzajemnej, indukcja własna (cewka
indukcyjna)
2
Wy5 Napięcie przemienne sinusoidalne — wytwarzanie napięcia przemiennego
sinusoidalnego; napięcie i prąd sinusoidalnie zmienny jako wektory wirujące; wartości
średnie i skuteczne napięcia albo prądu przemiennego; moc prądu przemiennego;
elementy L i C w obwodach prądu przemiennego: indukcyjność L i pojemność C;
szeregowe połączenie R, L i C — rezonans napięć; analiza obwodów elektrycznych
metodą liczb zespolonych — metoda symboliczna; moc prądu przemiennego metodą
symboliczną; współczynnik mocy
3
Wy6 Filtry elektryczne — pojęcia ogólne; filtry dolnoprzepustowe, górnoprzepustowe; filtry
RC oraz filtry pasmowe i zaporowe. Transformator jednofazowy. 1
Wy7 Pomiary elektryczne — przyrządy pomiarowe: mierniki wskazówkowe; mierniki
magnetoelektryczne, elektromagnetyczne, elektrodynamiczne, indukcyjne; pomiar
oporu czynnego (rezystancji): metody techniczna i mostkowa; przyrządy rejestrujące;
oscyloskop; pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi.
2
Wy8 Obwody trójfazowe — wytwarzanie napięcia trójfazowego; układy trójfazowe
skojarzone w gwiazdę i trójkąt; moc czynna, bierna i pozorna; pomiary mocy i energii
prądu trójfazowego.
2
Suma godzin 16
Forma zajęć – ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Matematyczne metody obliczania prostych pól elektrostatycznych i układów z
pojemnościami – rozwiązywanie zadań. 2
Ćw2 Rozwiązywanie obwodów prądu stałego — prawa Ohma i Kirchhoffa. 2
Ćw3 Obliczanie pól i obwodów magnetycznych. 2
Ćw4 Rozwiązywanie obwodów elektrycznych jednofazowych i trójfazowych prądu
przemiennego sinusoidalnego. 2
Suma godzin 8
Forma zajęć – laboratorium Liczba
godzin
La1 Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Sprawdzanie praw Ohma i Kirchhoffa. 1
107
La2 Pomiary rezystancji, rezystancji izolacji i rezystywności. 2
La3 Badania sprzężenia elektromagnetycznego – transformator. 1
La4 Pomiary mocy. 2
La5 Rezonans napięć i prądów. 1
La6 Zamiana energii elektrycznej w ciepło. 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem bogato ilustrowanej prezentacji multimedialnej (PowerPoint).
2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
3. Ćwiczenia rachunkowe – jedno lub dwa pisemne sprawdziany w semestrze.
4. Laboratorium – przygotowanie teoretyczne do ćwiczeń, wykonane sprawozdania z wykonanego ćwiczenia.
5. Konsultacje.
6. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
7. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do końcowych sprawdzianów.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – WYKŁAD
Oceny F – formująca (w trakcie semestru),
P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01–
W04
Kolokwium (pisemne)
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ĆWICZENIA
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P –
podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1, F2 PEK_U01–U03 2 kolokwia pisemne
P = 0,5(F1+F2)
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – LABORATORIUM
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P –
podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1
PEK_U03–U05
Sprawdzian ustny przed
wykonaniem każdego ćwiczenia
F2 Pisemne sprawozdania z wykonania
każdego ćwiczenia
P = 0,5(F1+F2)
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] Podstawy elektrotechniki, R. Kurdziel, WNT, Warszawa 1965.
[2] Elektrotechnika teoretyczna, T. Cholewicki, WNT, Warszawa 1967.
[3] Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, praca zb., WNT, Warszawa 1971.
[4] Elektrotechnika i elektronika, E. Koziej, B. Sochoń, PWN, Warszawa 1975.
[5] Elektrotechnika teoretyczna – teoria pola elektromagnetycznego, t. 1 i 2, R. Matusiak, WNT, Warszawa
1982.
[6] Fizyka dla politechnik. II Pola, A. Januszajtis, PWN, Warszawa 1982.
[7] Teoria pola elektromagnetycznego, R. Sikora, WNT, Warszawa 1985.
[8] Zbiór zadań z elektryczności i magnetyzmu, praca zb. pod red. H. Percaka, Wyd. PWr, Wrocław 1989.
[9] Pole elektromagnetyczne, M. Zahn, PWN Warszawa 1989.
[10] Teoria obwodów elektrycznych, S. Bolkowski, WNT, Warszawa 1995.
[11] Elektrotechnika teoretyczna. Obwody liniowe i nieliniowe, M. Krakowski, WN PWN, Warszawa 1995.
[12] Teoria obwodów elektrycznych. Zadania, S. Bolkowski, W. Brociek, H. Rawa, WNT, Warszawa 1995.
[13] Podstawy teorii pola elektromagnetycznego, Z. Piątek, P. Jabłoński, WNT, Warszawa 2010.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Elektryczność i magnetyzm, A.H. Piekara, PWN, Warszawa 1970.
108
[2] Elektryczność i magnetyzm, Kurs fizyki, Tom II, B. Jaworski, A. Dietłaf, L. Miłkowska, PWN, Warszawa
1971.
[3] Podstawy elektromagnetyzmu, J. Dudziewicz, WNT, Warszawa 1972.
[4] Poradnik inżyniera elektryka, WNT, Warszawa 1974.
[5] Feynmana wykłady z fizyki, Tom II, Część 1, R.P. Feynman, R.B. Leighton, M. Sands, PWN, Warszawa
1974.
[6] Elektryczność i magnetyzm, E.M. Purcell, PWN, Warszawa 1975.
[7] Teoretyczne podstawy elektrotechniki, A. Łuczycki, Wyd. PWr, Wrocław 1980.
[8] Elektrotechnika i elektronika, F. Przezdziecki, PWN, Warszawa 1982.
[9] Pomiary elektroniczne w technice, B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski, WNT, Warszawa 1982.
[10] Elektrotechnika, praca zb. pod red. P. Zielińskiego, Wyd. PWr, Wrocław 1990.
[11] Podstawy fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, M. Herman, A. Kalestyński, L. Widomski, PWN,
Warszawa 1991.
[12] Wstęp do fizyki, Tom II, Część 2, A.K Wróblewski, J.A. Zakrzewski, PWN, Warszawa 1991.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Juliusz B. Gajewski, juliusz.b.gajewski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Podstawy elektrotechniki Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W16
C1 Wy1
N1, N5, N7
PEK_W02 C2 Wy2–4; Wy7
PEK_W03 C3 Wy2; Wy5;
Wy10–11
PEK_W04 C3–5 Wy3; Wy10–11;
PEK_U01–
U03 K1ENG_U22 C2 Ćw1–4 N2N7
PEK_U04–
U05 K1ENG_U23 C4–5 La1–6 N3N5
109
WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy klimatyzacji
Nazwa w języku angielskim Basics of air-conditioning
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0690
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu podstaw termodynamiki, mechaniki płynów.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z cywilizacyjnymi uwarunkowaniami klimatyzacji
C2 - Zapoznanie studentów z parametrami komfortu powietrza
C3- Zapoznanie studentów z metodami sporządzania bilansu energetycznego pomieszczeń
C4 - Zapoznanie studentów z metodami technicznej realizacji przemian stanu powietrza
C5 - Zaznajomienie studentów z urządzeniami stosowanymi w klimatyzacji
110
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą podstaw
działania układów klimatyzacyjnych oraz sposobów bilansowania energetycznego
zapotrzebowania na moc chłodniczą dla budynków
PEK_W02 - zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą pracy, zasady działania i budowy
urządzeń klimatyzacyjnych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Historycznymi, geograficzne i cywilizacyjne uwarunkowania
klimatyzacji 1
Wy2 Wpływ architektury i technologii budowlanych na komfort życia 1
Wy3 Parametry komfortu, 1
Wy4 Wykres i-x, przemiany powietrza wilgotnego 1
Wy5 Wentylacja naturalna i wymuszona 2
Wy6 Bilansowanie energetyczne pomieszczeń 2
Wy7 Techniczne metody realizacji przemian stanu powietrza 3
Wy8 Urządzenia klimatyzacyjne małej mocy 2
Wy9 Urządzenia klimatyzacyjne dużej mocy 3
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. wykład informacyjny
N2. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca
(w trakcie semestru), P
– podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷ PEK_W02 kolokwium
111
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[62] P.Jones. Klimatyzacja. Arkady 2001
[63] H.J.Ullrich, Technika klimatyzacyjna, Masta 2001
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[45] A.Pawiłojć, W.Targański, Z.Bonca, Odzysk ciepła w syst. wentylacyjnych i
klimatyzacyjnych, Masta 1998
[46] S.Przydróżny, J.Ferencowicz, Klimatyzacja, skrypt PWr
[47] U.Deh, Klimatyzacja w samochodzie, WłiK 2005
[48] Technika chłodnicza i klimatyzacyjna. Miesięcznik, IPPU MASTA, Gdańsk.
[49] Chłodnictwo & klimatyzacja. Miesięcznik techniczny dla praktyków, spółka EURO-
MEDIA
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Jacek Kasperski, jacek.kasperski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy klimatyzacji Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 S1ENC_W04
C1 ÷ C3 Wy1 ÷ Wy6 N1, N2
PEK_W02 C4 ÷ C5 Wy7 ÷ Wy9
112
Wydział Mechaniczno-Energetyczny PWr
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy materiałoznawstwa
Nazwa w języku angielskim: Fundamentals of Materials Science
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy
Kod przedmiotu: ESN0701
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia Egzamin
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI
1. Podstawowe wiadomości z fizyki i chemii na poziomie szkoły średniej.
2. Wskazane podstawowe wiadomości z wytrzymałości materiałów – naprężenie i
odkształcenie, moduł sprężystości, odkształcenie sprężyste i plastyczne, parametry określające
wytrzymałość i ciągliwość materiału.
3. Potrafi korzystać z informacji naukowo-technicznej.
\
CELE PRZEDMIOTU ? C1. Zrozumienie wzajemnych zależności między strukturą, sposobami wytwarzania i właściwościami
podstawowych grup materiałów inżynierskich.
C2. Poznanie struktur i własności stopów żelaza z węglem.
C3. Nabycie wiedzy o podstawach obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej stopów żelaza.
C4. Podstawy doboru i stosowania materiałów inżynierskich. C5. Wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy.
C6. Przestrzeganie obyczajów obowiązujących w środowisku akademickim i społeczeństwie.
Cele przedmiotu powinny być formułowane z pozycji prowadzącego(przekazanie wiedzy w
zakresie…., omówienie…, wykształcenie u studentów umiejętności….)
Nie muszą być tak szczegółowe, bo dalej zamieszcza się bardziej rozbudowane przedmiotowe efekty
kształcenia i treści programowe.
.
113
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoby która zaliczyła kurs
I. Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna rodzaje, cechy charakterystyczne, budowę i właściwości faz stałych w stopach
metali, materiałach ceramicznych i polimerach;
PEK_W02 – posiada wiedzę z zakresu dyfuzyjnych przemian fazowych w materiałach krystalicznych
oraz wpływu przechłodzenia na ich przebieg;
PEK_W03 – posiada wiedzę o wykresie równowagi metastabilnej układu żelazo-cementyt oraz
wpływie zawartości węgla na strukturę i właściwości stopów tego układu;
PEK_W04 – posiada wiedzę z podstaw obróbki cieplnej stopów żelaza - potrafi określić wpływ tej
obróbki na strukturę i właściwości tych stopów;
PEK_W05 – posiada bardziej szczegółową wiedzę o wybranych grupach gatunków stali i stopów
metali nieżelaznych oraz zasad ich doboru do założonego zastosowania;
PEK_W06 – posiada wiedzę o polimerach, kompozytach i materiałach ceramicznych z zakresu ich
podstawowej budowy, podstawowych własności i zastosowania; II. Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykorzystywać wiedzę o rzeczywistej budowie materiałów oraz podstaw teorii
dyslokacji do wyjaśniania zespołu właściwości materiału i jego zachowania się pod obciążeniem;
PEK_U02 – potrafi dobrać i uzasadnić zawartość węgla w stali w zależności od stawianych jej
wymagań i przeznaczenia;
PEK_U03 – potrafi krytycznie porównywać różne grupy materiałów pod kątem technologii
wytwarzania i kształtowania oraz otrzymywanych właściwości i kosztów
III. Z zakresu kompetencji społecznych: PEK_K01 – wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy,
PEK_K02 – obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia i uzasadniania własnego
punktu widzenia;
PEK_K03 – przestrzegania obyczajów i zasad obowiązujących w środowisku akademickim,
Poza ewentualnie trzecim efektem, pozostałe to kompetencje zawodowe a nie społeczne
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1
Wiązania międzyatomowe. Uporządkowanie bliskiego i dalekiego zasięgu
w materiałach. Podstawowa klasyfikacja materiałów - metale, ceramika,
polimery, kompozyty. Stan krystaliczny i amorficzny materiałów.
Polimorfizm na przykładach żelaza i węgla. Rozwój i problemy doboru
materiałów inżynierskich.
2
Wy2
Idealna struktura materiałów krystalicznych – elementy krystalografii.
Analiza wybranych sieci krystalicznych - kierunki i płaszczyzny
atomowe, anizotropia, tekstura. Rzeczywista struktura materiałów
krystalicznych. Rodzaje defektów i ich wpływ na właściwości.
2
Wy3
Rodzaje, budowa i właściwości faz stałych – roztwory stałe, fazy
pośrednie na przykładach metali oraz ceramiki. Kryteria równowagi. Stan
niestabilny, metastabilny i stabilny układu. Dyfuzyjna przemiana fazowa
– zarodkowanie, wzrost kryształów, kinetyka krystalizacji, wpływ
przechłodzenia, krystalizacja dendrytyczna.
2
Wy4 Wykresy równowagi fazowej, przemiany faz, struktury i właściwości
stopów. Przemiany fazowe w warunkach nierównowagi.
2
Wy5
Wykres równowagi metastabilnej żelazo-cementyt.
Wpływ zawartości węgla na strukturę, właściwości i przeznaczenie stali.
Żeliwa – struktury, klasyfikacja i oznaczanie, właściwości, zastosowanie.
2
Wy6 Podstawy obróbki cieplnej na przykładzie stopów żelaza – przemiany
114
fazowe podczas grzania i chłodzenia stali. Hartowanie i odpuszczanie stali.
Wpływ dodatków stopowych na przemiany fazowe w trakcie obróbki
cieplnej.
2
Wy7
Ogólna klasyfikacja i sposoby oznaczania stali. Niskowęglowe i
niskostopowe stale konstrukcyjne – wymagania, stosowane metody
umacniania, właściwości i zastosowanie. Stale maszynowe (niestopowe i
stopowe) – wymagania, stosowana obróbka cieplna, właściwości, kryteria
doboru.
2
Wy8
Polimery i materiały kompozytowe o osnowie polimerowej – klasyfikacja,
struktury i właściwości, metody formowania, zastosowania.
Inżynierskie materiały ceramiczne – klasyfikacja, struktura, metody
umacniania oraz formowania.
2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu
3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (W)
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_W01 PEK_W06
PEK_U01 U03 egzamin pisemno-ustny
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA
[1] Blicharski M., Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa,
[2] Haimann R., Metaloznawstwo cz. I, OW PWr. Wrocław 2000,
[3] Ziółkowski B., Materiały do wykładów, www.immt.pwr.wroc.pl/~ziolek,
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
[1] Przybyłowicz K. i J., Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach, WNT,
[2] Ashby M.F., Jones D.R.H., Materiały inżynierskie cz. II, WNT, Warszawa 1996,
[3] Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa,
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Bogumił Ziółkowski, 71 320 27 67; bogumil.ziolkowski @pwr.wroc.pl
Krystyna Haimann, 71 320 27 64; krystyna.haimann@pwr.wroc.pl
115
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy materiałoznawstwa
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU
Energetyka
Przedmiotowy efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przed-
miotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydakty-
cznego
PEK_W01 – PEK_W06
PEK_U01 – PEK_U03
K1ENG_W09
K1ENG_U01 C1 – C6 Wy1 – Wy8 N1 – N3
Wskazane jest, aby przedmiotowe efekty kształcenia i cele przedmiotu były rozpisane na
poszczególne wykłady lub grupy wykładów. To jeszcze jeden powód, by nie podawać zbyt
szczegółowych celów.
116
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów
Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Mechanics and Strength of Materials
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0730
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w
Uczelni (ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – statyka.
C2. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w
zakresie mechaniki technicznej – statyka.
117
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna podstawowe definicje i prawa mechaniki technicznej – statyka.
PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu równowagi punktu materialnego i ciała
doskonale sztywnego.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zastosować prawa statyki do rozwiązywania zadań z mechaniki technicznej –
statyka.
PEK_U02 – potrafi wykorzystać poznane metody do rozwiązywania zadań dotyczących płaskich
dowolnych układów sił.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie, zasady i pojęcia podstawowe, podstawy rachunku
wektorowego 2
Wy2 Płaski zbieżny układ sił – definicje, zasady redukcji, warunki równowagi 2
Wy3 Płaski dowolny układ sił – definicje, moment siły, zasady redukcji, warunki
równowagi, wielobok sznurowy 2
Wy4 Belki i ramy statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne wyznaczanie
reakcji podpór 2
Wy5 Kratownice płaskie statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne
wyznaczanie reakcji podpór i sił w prętach 2
Wy6 Tarcie i prawa tarcia 2
Wy7 Płaski równoległy układ sił, moment statyczny, środki ciężkości 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących rachunku wektorowego 1
Ćw2 Graficzne i analityczne rozwiązywanie płaskiego zbieżnego układu sił 1
Ćw3 Graficzne i analityczne rozwiązywanie dowolnego układu sił 1
Ćw4 Rozwiązywanie belek i ram statycznie wyznaczalnych 2
Ćw5 Rozwiązywanie kratownic statycznie wyznaczalnych 1
Ćw6 Tarcie i środki ciężkości brył i figur płaskich 1
Ćw7 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – kartkówki na każdych zajęciach.
N4. Praca własna studenta.
N5. Konsultacje.
118
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01, PEK_W02 Ocena przepisywana z
kolokwium zaliczeniowego
ćwiczenia rachunkowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01, PEK_U02 Kartkówki na każdych zajęciach
F2 PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1,F2}
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[50] Siuta Władysław, Mechanika techniczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,
Warszawa 1985.
[51] Zawadzki Jerzy, Siuta Władysław, Mechanika ogólna, PWN 1970, Warszawa 1985 .
[52] Misiak Jan, Mechanika ogólna, WNT, Warszawa 1998 .
[53] Nizgodziński M, Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa 1998.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Huber M. T. Mechanika ogólna i techniczna. PAN Warszawa 1956.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Piotr Szulc, piotr.szulc@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01 K1ENG_W12
C1 Wy.1-Wy.8 N1, N4, N5
PEK_W02 C1 Wy.1-Wy.8
PEK_U01 K1ENG_U18
C2 Ćw.1-Ćw.7 N2, N3, N4, N5
PEK_U02 C2 Ćw.1-Ćw.7
119
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Podstawy Mechaniki Płynów
Nazwa w języku angielskim Basis of Fluid Mechanics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0761
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki płynu nielepkiego, obejmującej
następujące zagadnienia.
C1.1. Makroskopowe właściwości płynów.
C1.2. Statyka płynu.
C1.3. Dynamiki płynu nielepkiego.
C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu
nielepkiego, obejmującej następujące zagadnienia.
C2.1. Makroskopowe właściwości płynów.
C2.2. Zastosowania podstawowych równań opisujących ruch płynu nielepkiego.
C2.3. Rozwiązywanie układów pomiarowych płynu nielepkiego.
120
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu nielepkiego
PEK_W01 – zna podstawowe definicje właściwości płynów.
PEK_W02 – zna prawa dotyczą statyki płynu.
PEK_W03 – potrafi opisać ruch płynu nielepkiego.
Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania zagadnień
do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu lepkiego
PEK_U01 – potrafi obliczać makroskopowe właściwości płynów
PEK_U02 – potrafi zastosować prawo dotyczące statyki płynu do rozwiązywania zadań
PEK_U03 – potrafi obliczyć podstawowe wielkości hydrauliczne związane z ruchem płynu
nielepkiego
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Makroskopowe właściwości płynów 2
Wy2 Statyka płynów, prawo naczyń połączonych, manometry cieczowe 2
Wy3 Napory na ściany płaskie i zakrzywione. Prawo Archimedesa 2
Wy4 Dynamika płynu nielepkiego – równanie Eulera, równanie ciągłości
przepływu, równanie Bernoulliego 2
Wy5 Zastosowanie równania Bernoulliego – wypływ przez mały i duży otwór,
wypływ przez przystawki 2
Wy6 Czas wypływu ze zbiornika oraz przepływu pomiędzy zbiornikami. 2
Wy7 Inne zjawiska związane z mechaniką płynów. Podsumowanie. 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Rozwiązywanie zadań związanych z makroskopowymi właściwościami
płynów.
2
Ćw2 Zastosowanie prawa naczyń połączonych oraz bilansu objętości do
rozwiązywania manometrów cieczowych.
2
Ćw3 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany płaskie. 2
Ćw4 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany zakrzywione oraz połączenia
ścian płaskich i zakrzywionych.
2
Ćw5 Zastosowanie równania Bernoulliego do rozwiązywania zadań z przepływem
płynu nielepkiego.
2
Ćw6 Rozwiązywanie zadań z rurkami piętrzącymi: Pitota i Prandtla. 2
Ćw7 Rozwiązywanie zadań z zakresu przerobionego materiału. Podsumowanie.. 2
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową
wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.
N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.
N5. Konsultacje.
N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.
N7. Wykład - kolokwium zaliczeniowe.
121
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1
PEK_W01÷ PEK_W03
Kartkówki na każdych
zajęciach
F2 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
F1
PEK_U01- PEK_U03
Kartkówki na każdych
zajęciach
F2 Kolokwium zaliczeniowe
P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
.Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,
Wrocławskiej, Wrocław 2001.
[64] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki
Wrocławskiej, Wrocław 1993.
[65] Burka E.S., Nałecz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,
1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
.Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII SRODOWISKA,
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997
[54] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Tomasz Tietze, tomasz.tietze@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy mechaniki płynów
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W10
C1.1. Wy1, Wy2
N1, N5, N7 PEK_W02 C1.2, C1.4 Wy3, Wy5
PEK_W03 C1.3 Wy4
PEK_U01
K1ENG_U14
C2.1 Ćw1, Ćw2
N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.3 Ćw4
PEK_U03 C2.2 Ćw3
122
WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy metrologii i techniki eksperymentu
Nazwa w języku angielskim: Basics of metrology and experiment techniques
Kierunek studiów : Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień , niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN 0781
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8 8 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytwnymi ocenami z zaliczeń
i egzaminów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 - Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami pomiarowymi i własnościami
przyrządów pomiarowych
C2- Przedstawienie sposobów ujawniania omyłek pomiarowych i usuwania błędów
systematycznych
C3 - Zaznajomienie studentów i przedstawienie problemów dotyczących metod
wyznaczania niepewności pomiarowych, sposobów poprawy dokładności pomiarów i
zapisu wyniku pomiaru
C4 – Przedstawienie zasad sprawdzania i wzorcowania aparatury i przyrządów pomiarowych
C5 - Przedstawienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym
opracowaniem wyników eksperymentu
C6 - Przygotowanie studentów do prawidłowego przeprowadzenia prostego eksperymentu
C7 - Wyrobienie umiejętności prawidłowej prezentacji charakterystyk pomiarowych
123
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą podstawowych metod pomiarowych , zna równanie pomiaru,
zna pojęcie wielkość fizyczna i jednostka miary oraz pojęcia wzorzec pomiaru i wzorcowanie
PEK_W02 zna i rozumie pojęcia dotyczące właściwości przyrządów : klasa niedokładności
przyrządu pomiarowego, zakres wskazań i zakres pomiarowy przyrządu , czułość przyrządu
, błąd dodatkowy przyrządu
PEK_W03 zna sposoby ujawniania omyłek pomiarowych i wyznaczania poprawek
PEK_W04 zna i rozumie sposób zapisu wyniku pomiaru i jednostek miary
PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczenia niepewności pomiarowych
PEK_W06 zna sposoby poprawy dokładności pomiaru
PEK_W07 rozumie potrzebę interpretacji i analizy wyniku pomiarowego
PEK_W08 zna i rozumie potrzebę wykorzystania funkcji korelacji i regresji do sporządzania
charakterystyk pomiarowych
PEK_W09 zna i rozumie zasady wzorcowania i sprawdzenia aparatury pomiarowej
PEK_W010 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego
opracowania wyniku eksperymentu
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01- potrafi wskazać i odróżnić metody pomiarowe
PEK_U02- potrafi ustalić krok pomiarowy w eksperymencie
PEK_U03- potrafi przeprowadzić poprawnie prosty eksperyment
PEK_U04- potrafi zapisać i zinterpretować poprawnie wynik pomiaru
PEK_U05- umie wyznaczyć wartość niepewności pomiarowej dla metody pośredniej i bezpośredniej
PEK_U06 - umie poprawnie sporzadzić charakterystykę otrzymaną podczas eksperymentu
PEK_U07- potrafi ocenić możliwości poprawy dokładności eksperymentu
PEK_U08 - umie ujawnić omyłkę pomiarową i wyznaczyć poprawki
PEK_U09 – umie zastosować analizę korelacyjną i regresyjną do przedstawienia charakterystyk
pomiarowych
PEK_U10 – potrafi wywzorcować i sprawdzić przyrząd pomiarowy i narysować krzywą poprawkową
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Podstawowe pojęcia metrologii. Pomiar. Definicja pomiaru, podstawowe
równanie pomiaru. Wielkości pomiarowe i jednostki miary, podział
,przykłady.
1
Wy 2 Metody, przyrządy i narzędzia pomiarowe- podział, przykłady. Parametry
charakteryzujące właściwości przyrządów pomiarowych 1
Wy 3÷5 Błędy i niepewności pomiarowe, zasady poprawy dokładności pomiaru 3
Wy 6 Zasady podawania wyników pomiarów, dokładność i zasady zaokrąglania
liczb przybliżonych. 1
Wy 7 Planowanie i opracowanie wyników pomiarów 1
Wy 8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma godzin 8
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1
Ćw2
Rozwiązywanie zadań dotyczących błędów systematycznych na przykładzie
elementarnych pomiarów temperatur, ciśnień i strumieni przepływów
2
Ćw3 Rozwiązywanie zadań z zakresu obliczania niepewności metodą typu B i
poprawnego zapisu wyniku pomiaru
1
Ćw4 Rozwiązywanie zadań z zakrsu ujawniania omyłek oraz liczenia niepewności
metodą typu A ( rozkład Gaussa, Studenta )
1
124
Ćw5 Rozwiązywanie zadań z zakresu obliczania niepewności rozszerzonej oraz
poprawy dokładności pomiarów dla pomiarów pośrednich i bezpośrednich
1
Ćw6 Rozwiązywanie zadań z zakresu metod korelacji i regresji 1
Ćw 7 Rozwiązywanie zadań z techniki i podstaw planowania eksperymentu 1
Ćw 8 Kolokwium zaliczeniowe 1
Suma 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 2
La2 Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A 2
La3 Błędy w pomiarach bezpośrednich 2
La4 Metoda podstawowa pomiaru na przykładzie wyznaczania gęstości. Błędy w
metodzie pośredniej.
2
La5 Sprawdzanie i wzorcowanie aparatury i przyrządów pomiarowych 2
La6 Analiza korelacyjna i regresyjna 2
La7 System do pomiaru strumienia objetości wody za pomocą zwęzki 2
La8 Ćwiczenie dodatkowe, zaliczenie 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów
N2. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min sprawdziany pisemne
N3. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań
N4. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć
N5. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu
N6 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów
N7. Praca własna- przygotowanie do ćwiczeń i laboratoriów
N8. Konsultacje
N9. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 ÷PEK_W10 Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01÷ PEK_U10 Zaliczenie pisemne
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U10 krótkie sprawdziany pisemne,
F2 PEK_U01÷ PEK_U10 odpowiedzi ustne
F3 PEK_U01÷ PEK_U10 ocena sprawozdań (obrona
sprawozdań, dyskusja)
P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3
125
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[1] D. Turzeniecka : Ocena niepewności wyniku pomiarów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,
Poznań 1997.
[2] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.
[3] John R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN 1999.
[4] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa
2003.
[5] J. Piotrowski, K. Kostyrko: Wzorcowanie aparatury pomiarowej, PWN, Warszawa 2000.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] J. Piotrowski: Podstawy miernictwa, WNT, Warszawa 2002
[2] L. Augustyniak : Teoria pomiarów w przykładach, Gdynia 1999
[3] Mała encyklopedia metrologii, WNT, Warszawa 1989
[4] A.Chwaleba, M. Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa 2000
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Andruszkiewicz, 3202370; artur.andruszkiewicz@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy metrologii i techniki eksperymentu
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W05
C1 Wy1
N1,N8,N9
PEK_W02 C1 Wy2 PEK_W03-
PEK_W06 C2,C3 Wy3÷Wy6
PEK_W07,
PEK_W08
PEK_W09
PEK_W010
C5,C7 Wy7
PEK_U01 K1ENG_U12, C1 La3,La4 N4÷N8 PEK_U02 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C6 La7, Ćw7 N2÷N8 PEK_U03 K1ENG_U12 C5,C6 La2÷La7 N4÷N8 PEK_U04 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7,
Ćw3
N2÷N8
PEK_U05 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7,
Ćw3÷Ćw5
N2÷N8
PEK_U06 K1ENG_U12 C7 La5÷La7 N4÷N8 PEK_U07 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La7, Ćw5 N2÷N8
PEK_U08 K1ENG_U12 C2 Ćw1,Ćw4 N2,N3,N6,N8 PEK_U09 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C7 La6, Ćw6 N2÷N8 PEK_U10 K1ENG_U12 C4 La5 N4÷N8
126
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Podstawy termodynamiki
Nazwa w języku angielskim: Basics of thermodynamics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0801
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
3. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej zjawisk i procesów w termodynamice klasycznej
C2 – przekazanie wiedzy na temat podstawowych praw i zasad termodynamiki
C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń własności substancji doskonałych i
rzeczywistych oraz bilansowania energetycznego układów
C4 – zobrazowanie przemian charakterystycznych występujących w termodynamice i wykształcenie
umiejętności obliczania dla nich pracy i ciepła
C5 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń efektywności obiegów
cieplnych
127
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące termodynamiki klasycznej
PEK_W02 – zna równania opisujące stan gazów doskonałych i rzeczywistych
PEK_W03 – zna zasady termodynamiki
PEK_W04 – jest zapoznany z rodzajami przemian charakterystycznych
PEK_W05 – ma wiedzę na temat obliczania efektywności obiegów cieplnych
PEK_W06 – ma wiedzę na temat podstawowych procesów z wykorzystaniem gazów wilgotnych
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse energii
PEK_U02 – potrafi określać własności gazów doskonałych i ich mieszanin
PEK_U03 – posiada umiejętność wyznaczania pracy i ciepła dla przemian charakterystycznych
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania efektywności obiegów
PEK_U05 – potrafi wykonywać bilanse dla procesów w wykorzystaniem powietrza wilgotnego
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie w problematykę nauki o własnościach, zjawiskach i
procesach cieplnych 2
Wy2 Układy termodynamiczne. Parametry stanu. Funkcje stanu. Równania stanu
gazów doskonałych. Mieszaniny gazów doskonałych. 2
Wy3 Energia, praca, ciepło. I zasada termodynamiki 2
Wy4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2
Wy5 Druga zasada termodynamiki. Entropia. Wykres T-S. Obiegi. Procesy
nieodwracalne. Praca maksymalna i egzergia. Analiza egzergetyczna 2
Wy6 Własności substancji rzeczywistych. Para wodna 2
Wy7 Gazy wilgotne. Wykres i1+x-x. Procesy z użyciem gazów wilgotnych 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Parametry stanu 2
Ćw2 Bilanse energii 2
Ćw3 Równanie stanu gazu doskonałego. Mieszaniny gazów doskonałych 2
Ćw4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych. I zasada termodynamiki 2
Ćw5 Entropia. II zasada termodynamiki. Obiegi 2
Ćw6 Obiegi 2
Ćw7 Gazy wilgotne 2
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
128
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01-PEK_W06 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01-PEK_U05 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[66] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
[67] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005
[68] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[55] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Gnutek, zbigniew.gnutek@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Podstawy termodynamiki
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W11
C1, C2 Wy1, Wy2
N1, N3
PEK_W02 C3 Wy2, Wy6
PEK_W03 C3 Wy3, Wy5
PEK_W04 C4 Wy4
PEK_W05 C5 Wy5
PEK_W06 C3 Wy7
PEK_U01
K1ENG_U16
C3 Ćw1, Ćw2, Ćw4
N2, N3 PEK_U02 C3 Ćw3
PEK_U03 C4 Ćw4
PEK_U04 C5 Ćw5, Ćw6
PEK_U05 C3 Ćw7
129
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
[1] KARTA PRZEDMIOTU
[2] Nazwa w języku polskim: Pompy ciepła i kolektory słoneczne
[3] Nazwa w języku angielskim: Heat pumps and solar collectors
[4] Kierunek studiów: Energetyka
[5] Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu ENN0832
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8 8 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30 30 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza w zakresie termodynamiki, przekazywania ciepła i masy oraz mechaniki
płynów
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych pomp ciepła oraz
metod wykorzystania niskotemperaturowych źródeł ciepła.
C2. Nauczenie algorytmu prowadzenia analiz termodynamicznych i energetycznych
systemów pomp ciepła.
C3. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych wykorzystania
energii słonecznej, działania kolektorów słonecznych i możliwości ich aplikacji.
130
[6] PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 Posiada wiedzę na temat zasady działania pompy ciepła. Zna systemy realizacji
pomp ciepła. Zna wymagania dotyczące efektywności, ograniczenia prawne i
eksploatacyjne. Zna wykres lgp-h.
PEK_W02 – Definiuje. podstawowe parametry charakterystyczne obiegu pompy ciepła. Zna
rodzaje dolnych źródeł ciepła.
PEK_W03 – Zna podział i klasyfikację kolektorów słonecznych oraz teoretyczne podstawy
ich działania.
PEK_W04 – Zna podstawy teoretyczne projektowania, budowy i eksploatacji kolektorów
słonecznych.
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – Potrafi identyfikować przemiany na wykresie lgp-h,
PEK_U02 – Potrafi określić podstawowe parametry obiegu pompy ciepła, odwzorować obieg
na wykresie lgp-h oraz policzyć podstawowe parametry charakterystyczne obiegu.
PEK_U03 – Potrafi zaprojektować podstawowe elementy instalacji pompy ciepła.
PEK_U04 – Potrafi obliczyć i zaprojektować podstawowy typ kolektora słonecznego.
PEK_U05 – Potrafi określić wpływ temperatury odparowania i kondensacji na współczynnik
efektywności pompy ciepła
PEK_U06 – Potrafi określić wydajność cieplną kolektora cieczowego
TREŚCI PROGRAMOWE
[7] Forma zajęć – wykład [8] Liczba
god
zin
Wy1
Sposoby podziału i klasyfikacji pomp ciepła, ogólna charakterystyka grup.
Typy, nazewnictwo. Termodynamiczne podstawy działania pomp ciepła.
Sposoby realizacji. Obieg idealny, porównawczy, rzeczywisty pomp ciepła.
2
Wy2
Dolne źródła ciepła. Naturalne, sztuczne – ciepło odpadowe.
Charakterystyka, parametry, koherentność. Ocena przydatności źródeł ciepła
niskotemperaturowych w warunkach krajowych. Charakterystyka,
efektywność, wykorzystanie w systemach klimatyzacyjnych. Pompa ciepła w
systemie ogrzewania i przygotowania CWU. Akumulacja ciepła i
akumulatory ciepła. Charakterystyka, stosowane czynniki.
2
Wy3
Słońce i jego promieniowanie, prawa promieniowania. Kolektory słoneczne
– budowa, klasyfikacja, podział. Obliczenia projektowe kolektorów
słonecznych – współczynniki wnikania, przewodzenia i przejmowania ciepła.
Sprawność płaskich kolektorów słonecznych.
2
Wy4
Kolektory słoneczne cylindryczne, paraboliczne i próżniowe. Ogniwa
fotowoltaiczne. Mechanizm efektu, budowa ogniwa, sprawność i sposoby jej
podwyższenia Możliwości rozwoju technologii ogniw fotowoltaicznych.
Współpraca kolektorów słonecznych z instalacjami słonecznymi i pompami
ciepła. Kolokwium zaliczeniowe
2
Suma godzin 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Identyfikacja punktów charakterystycznych sprężarkowego obiegu
lewobieżnego
2
La2 Badania rzeczywistego systemu grzewczego opartego na pompie ciepła 2
La3 Wpływ temperatury odparowania i kondensacji na współczynnik
efektywności pompy ciepła
2
131
La4 Badania wydajności cieplnej kolektorów cieczowych: płytowego i
próżniowego. Wystawienie ocen
2
Suma godzin 8
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1 Przekazanie zadań projektowych studentom. Ustalanie podstawowych
temperatur pracy pompy ciepła dla poszczególnych zadań projektowych
2
Pr2 Interpretacja obiegu lewobieżnego na wykresie logp – h dla poszczególnych
zadań projektowych. Wybór ziębnika do realizacji lewobieżnego obiegu
grzewczego dla poszczególnych zadań projektowych
2
Pr3 Projektowanie kolektora słonecznego jako dolnego źródła ciepła dla
poszczególnych zadań projektowych
2
Pr4 Zaliczenie na podstawie przedstawionych projektów 2
Suma godzin 8
[9] STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów
N2. Ćwiczenia laboratoryjne – sprawozdania
N3. Konsultacje
N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć projektowych i laboratoriów
N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01 PEK_W04 Zaliczenie na podstawie
kolokwium
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1F4 PEK_U01, PEK_U02,
PEK_U05, PEK_U06
Pisemne sprawozdania z
przeprowadzonych zajęć
laboratoryjnych
P = (F1+F2+F3+F4)/4
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-projekt
Oceny (F – formująca (w
trakcie semestru), P –
podsumowująca (na koniec
semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01 PEK_U04 Ocena projektu wykonanego przez
studenta
132
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[10] Brodowicz K., Dyakowski T.: Pompy Ciepła, PWN, Warszawa 1990
[11] Lewandowski W. M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa 2002
[12] Nowicki J.: Promieniowanie słoneczne ja źródło energii, Arkady, Warszawa 1980
[13] Rubik M.: Pompy ciepła – poradnik, Ośrodek Informacji „Technika instalacyjna w
Budownictwie, Warszawa 1999
[14] Smolec W.: Fototermiczna konwersja energii słonecznej, PWN, Warszawa 2000
[15] Wiśniewski G.: Kolektory słoneczne. Poradnik wykorzystania energii słonecznej, COIB,
Warszawa 1992
[16] Zasady projektowania urządzeń słonecznych do celów grzewczych, skrypt PWr, Wrocław 1986
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[1] Domański R.: Magazynowanie energii cieplnej, PWN, Warszaw 1990
[2] Zalewski W.: Pompy ciepła – podstawy teoretyczne i przykłady zastosowań, Politechnika
Krakowska, Skrypt, Kaków 1995
[3] Wykorzystanie energii słonecznej w budownictwie jednorodzinnym, COIB, Warszawa 1991
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Bogusław Białko, bogusław.bialko@pwr.wroc.pl
[17]
[18] MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
[19] Pompy ciepła i kolektory słoneczne [20] Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
[21] I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W06
C1 Wy1
N1, N3, N5 PEK_W02 C2 Wy2
PEK_W03 C3 Wy3
PEK_W04 C3 Wy4
PEK_U01
S1ENC_U06 C2, C3
La1
N2, N3, N4
PEK_U02 La2
PEK_U03 La3
PEK_U04 La4, Pr1
PEK_U05 Pr2
PEK_U06 Pr3
PEK_K01 La1, La2, Pr1
PEK_K02 La3, Pr2
PEK_K03 La4, Pr3
133
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Pompy i układy pompowe
Nazwa w języku angielskim: Pumps and pumping systems
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność: Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ENN0850
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
1. Znajomość zagadnień związanych z mechaniką ciała stałego i mechaniką płynów
2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym
\CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wirowych
C2 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wyporowych
C3 – Zapoznanie studenta z metodami zapisu struktury i zasadami obliczania układów pompowych
C4 – Nabycie przez studenta umiejętności doboru pomp do układów pompowych
C5 - Nabycie przez studenta umiejętności obliczania układów pompowych
C6 – Nabycie przez studenta umiejętności oceny energetycznej układów pompowych
134
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01– ma podstawową wiedzę o roli układów pompowych w procesach technologicznych, zna globalną
energochłonność procesów pompowania w gospodarce, zna zasady działania pomp wirowych oraz
parametry i charakterystyki opisujące ich właściwości energetyczne.
PEK_W02 – zna topologię podstawowych układów pompowych, ma wiedzę na temat rozwiązywania układów
pompowych metodami klasycznymi, zna metody algorytmiczne rozwiązywania drzewiastych i
pierścieniowych układów pompowych
PEK_W03 – posiada wiedzę o sposobach oceny współpracy pompy z układem i metodach jej doboru do układu,
PEK_W04 – posiada wiedzę na temat regulacji pompy i układu pompowego w tym regulacji pomp przez zmianę
prędkości obrotowej ma wiedzę na temat aspektów energetycznych współpracy pompy z układem,
PEK_W05 – zna parametry opisujące właściwości kawitacyjne pompy i układu, posiada wiedzę na temat sił
występujących w pompach wirowych, metod ich kompensacji i wpływu na eksploatacje, zna podział
klasyfikacyjny pomp wirowych i zakresy ich stosowania, zna specyficzne właściwości pomp
szybkobieżnych
PEK_W06 – zna zasadę działania pomp wyporowych i ich właściwości energetyczne, posiada wiedzę na temat
kosztów eksploatacji pomp, posiada wiedzę na temat specyfiki pomp stosowanych w energetyce
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zidentyfikować proces technologiczny z wykorzystaniem pompowania
PEK_U02 – potrafi zidentyfikować elementy układu pompowego i ocenić ich właściwości energetyczne
PEK_U03 – potrafi obliczyć przepływy i ciśnienia panujące w układzie pompowym
PEK_U04 – potrafi dobrać pompę do układu i ocenić jej pracę,
PEK_U05 – potrafi obliczyć podstawowe wymiary wirnika pompy odśrodkowej,
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1
Wprowadzenie, wymagania, sposób zaliczenia, technika pompowa, podstawy działania
pomp, budowa pomp wirowych. rola i znaczenie podstawowych parametrów, równanie
Eulera
2
Wy2
Charakterystyki pomp, podstawy podobieństwa hydrodynamicznego pomp,
tworzenie charakterystyk pomp, sprawności, straty, układy pompowe,
charakterystyka układu pompowego, typowe układy pompowe, klasyczne ujęcie
układu
2
Wy3 Klasyczne obliczanie układów pompowych, teoria grafów, metody obliczania układów 2
Wy4 Współpraca pomp ze sobą i układem, podstawy doboru pomp do układu
SPRAWDZIAN, 2
Wy5 Regulacja parametrów pracy układu, regulacja pomp ze zmianą ich charakterystyk,
Podział klasyfikacyjny pomp, zakres stosowania 2
Wy6
Konstrukcja pomp wirowych, siły hydrodynamiczne w pompach i ich kompensowanie,
przegląd konstrukcji, pompy szybkobieżne - budowa, podstawy działania, pompy
krążeniowe i inne wirowe. Kawitacja w pompach wirowych i sposoby jej zapobiegania,
charakterystyki kawitacyjne
2
Wy7 Wybrane pompy wyporowe, zasada działania, własności, zakres stosowania
SPRAWDZIAN, 2
Wy8
Eksploatacja pomp, minimalizacja kosztów eksploatacji
Przegląd wybranych konstrukcji pomp stosowanych w energetyce,
ZALICZENIE
2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw.1 Dobór dwóch pomp do zadanego układu pompowego 1
Ćw.2 Analiza współpracy szeregowej i równoległej dwóch wybranych pomp z ćwiczenia 1. 1
Ćw.3 Modelowanie układu pompowego i połączeń pomp z ćwiczeń 1 i 2 1
Ćw.4 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (1),
wybór prędkości obrotowej
1
Ćw.5 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (2),
obliczenia wlotu do wirnika
1
Ćw.6 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (3), 1
135
obliczenia wylotu z wirnika
Ćw.7 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (4), kształtowanie
łopatek
1
Ćw.8 Zaliczenie prac wykonanych samodzielnie 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów, animacji i prezentacją oprogramowania.
N2. Ćwiczenia: omawianie algorytmów obliczeń, prezentacja metod obliczeniowych w arkuszu
kalkulacyjnym Excel, prezentacja oprogramowanie Epanet.
N3. Praca własna: samodzielny dobór pomp na podstawie katalogów, internetu i dostępnego
oprogramowania, - obliczenia połączeń z wykorzystaniem Excela, symulacja współpracy z
wykorzystaniem Epanet, obliczenia parametrów wirnika z wykorzystaniem MathCad/Excel
N4. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_W01-PEK_W07 Kolokwium – 12 pytań z zakresu materiału
na wykładach 1..3,
F2 PEK_W08-PEK_W14 Kolokwium – 12 pytań z zakresu materiału
na wykładach 4..7,
P1 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w górę)
F1 lub F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – 12 pytań z zakresu
materiału na wykładach 1..3 lub 4..7,
P2 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
F1 i F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – (1 lub 2)*12 pytań
z zakresu materiału na wykładach 1..3 lub /
i 4..7,
P3 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z doboru 2 pomp
F2 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z połączeń szeregowych i
równoległych pomp
F3 PEK_U01…
PEK_U04
Sprawozdanie z symulacji pracy układu
pompowego
F4 PEK_U05 Sprawozdanie z obliczeń podstawowych
wymiarów i kształtów wirnika pompy
odśrodkowej
P1=0,2*F1+0,2*F2+0,2*F3+0,4*F4
136
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[69] W. Jędral - Pompy wirowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001
[70] A. Korczak, J. Rokita - Pompy i układy pompowe,
[71] Sz. Łazarkiewicz, A.T. Troskolański - Pompy wirowe,
[72] M. Skowroński - Układu pompowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009
[73] M. Stępniewski - Pompy, WNT, Warszawa 1985
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[56] Pompy Pompownie - czasopismo użytkowników pomp
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Marek Skowroński, marek.skowronski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Pompy i układy pompowe
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele przedmiotu Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
PEK_W02
PEK_W03 S1ENC_W01
C3 W03…W08
N1, N4 PEK_W04
PEK_W05
PEK_W06
C1, C2 W01…W02
PEK_U01,
PEK_U02,
PEK_U04 S1ENC_U01
C2, C4, C6 Ćw.1
N2, N3, N4 PEK_U03 C3, C5 Ćw.2, Cw3 PEK_U05 C1 Ćw4… Ćw8
137
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Przenoszenie ciepła
Nazwa w języku angielskim: Heat transfer
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN0872
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 60
Forma zaliczenia zaliczenie
na ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
4. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
5. Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej procesu transportu ciepła na drodze przewodzenia
(kondukcji), unoszenia (konwekcji) i promieniowania (radiacji)
C2 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła i rozkładu temperatury w
ciałach o różnej geometrii
C3 – wyrobienie umiejętności wykonywania obliczeń współczynników przejmowania ciepła dla
różnych rodzajów konwekcji (bez i ze zmianą fazy)
C4 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń cieplnych
wymienników ciepła
C5 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła przekazywanych podczas
promieniowania termicznego
138
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące przekazywania ciepła
PEK_W02 – posiada wiedzę na temat wyznaczania rozkładu temperatury i strumieni ciepła w
przegrodach (płaskich, cylindrycznych i kulistych), prętach prostych oraz przegrodach
ożebrowanych
PEK_W03 – jest zapoznany z rodzajami i zakresem stosowalności oraz posiada wiedzę z zakresu
obliczeń cieplnych wymienników ciepła
PEK_W04 – posiada widzę na temat rodzajów konwekcji oraz potrafi dobrać odpowiednie równania
kryterialne w celu wyznaczenia współczynników wnikania ciepła
PEK_W05 – potrafi objaśnić mechanizm przekazywania ciepła na drodze radiacji dla powierzchni
rozdzielonych powierzchniami przeźroczystymi, gazów oraz płomienia świecącego
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi wyznaczyć rozkład temperatury i obliczyć strumienie ciepła przewodzonego i
przenikającego przez przegrody (płaskie, cylindryczne i kuliste), pręty proste i przegrody
ożebrowane
PEK_U02 – potrafi wykonać obliczenia cieplne wymienników ciepła współprądowych,
przeciwprądowych i krzyżowych
PEK_U03 – potrafi zastosować odpowiednie równania kryterialne do wyznaczenia współczynników
wnikania ciepła dla konwekcji naturalnej i wymuszonej bez zmiany fazy oraz podczas zmiany
fazy (wrzenie i skraplanie)
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania strumienia ciepła wymienianego na drodze radiacji
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia i prawa przenoszenia ciepła 2
Wy2 Ustalone jednowymiarowe przewodzenie i przenikanie ciepła 2
Wy3 Pręty – równanie różniczkowe przewodzenie ciepła w prętach, warunki
brzegowe, przenoszenie ciepła w prętach prostych 2
Wy4 Żebra, powierzchnie ożebrowane, efektywność żeber i powierzchni
ożebrowanych 2
Wy5 Klasyfikacja i podział wymienników ciepła, teoria rekuperatorów –
obliczenia średniej różnicy temperatur 2
Wy6
Konwekcja – podział, podstawowe równania, analiza wymiarowa, konwekcja
naturalna bez zmiany fazy, konwekcja wymuszona bez zmiany fazy,
konwekcja ze zmianą fazy (wrzenie, skraplanie)
2
Wy7
Podstawowe pojęcia i prawa promieniowania termicznego, przenoszenie
ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami przeźroczystymi,
promieniowanie gazów, promieniowanie płomienia świecącego, złożona
wymiana ciepła
2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Wprowadzenie. Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2
Ćw2 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2
Ćw3 Przenoszenie ciepła w prętach prostych, ustalone jednowymiarowe
przenikanie ciepła przez przegrody ożebrowane
2
Ćw4 Obliczenia cieplne wymienników ciepła 2
Ćw5 Konwekcja naturalna, konwekcja wymuszona, konwekcja przy zmianie 2
139
fazy (wrzenie, skraplanie)
Ćw6 Przenoszenie ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami
przeźroczystymi
2
Ćw7 Złożona wymiana ciepła 2
Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01- PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01- PEK_U01 Kolokwium sprawdzające
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[74] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[75] Kostowski E.: Zbiór zadań z przepływu ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000
[76] Kalinowski E.: Przekazywanie ciepła i wymienniki. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[57] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999
[58] Gdula St.: Przewodzenie ciepła, PWN, Warszawa 1984
[59] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998
[60] Kostowski E.: Promieniowanie cieplne, PWN, Warszawa 1993
[61] Furmański P., Domański R., Wymiana ciepła. Przykłady obliczeń i zadania, Politechnika
Warszawska, Warszawa 2004
[62] Çengel Y. A., Heat and mass transfer: a practical approach, McGraw Hill 2006
[63] Pitts D. R., Sissom L. E., Schaum’s outline of theory and problems of heat transfer, McGraw-
Hill 1999
[64] Lienhard IV J. H., Lienhard V J. H., A heat transfer textbook, Phlogiston Press, Cambridge
Massachusetts 2004
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Michał Pomorski, michal.pomorski@pwr.wroc.pl
140
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Przenoszenie ciepła
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W21
C1 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy2-Wy4
PEK_W03 C4 Wy5
PEK_W04 C1 Wy6, Wy7
PEK_W05 C1 Wy6, Wy7
PEK_U01
K1ENG_U28
C2 Ćw1-Ćw4
N2, N3 PEK_U02 C4 Ćw4
PEK_U03 C3 Ćw5, Ćw7
PEK_U04 C5 Ćw6, Ćw7
141
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej
Nazwa w języku angielskim: Power distribution
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ENN0893
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
2 1
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta (CNPS) 90 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1
w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom o
charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje z zakresu podstaw elektrotechniki i maszyn elektrycznych.
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zapoznanie studentów z budową i elementami składowymi systemu elektroenergetycznego.
C2 – Zaznajomienie z funkcjonowaniem poszczególnych elementów składowych systemu elektro-
energetycznego.
C3 – Przedstawienie problemów związanych z przesyłem energii elektrycznej
C4 – Wyrobienie umiejętności obliczania parametrów elektrycznych w prostych systemach elektro-
energetycznych.
142
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:
PEK_W01 – znać budowę i składowe elementy systemu elektroenergetycznego;
PEK_W02 – wymienić główne elementy systemu elektroenergetycznego i je scharakteryzować;
PEK_W03 – objaśnić działanie turbogeneratorów, hydrogeneratorów, transformatorów i
połączników;
PEK_W04 – scharakteryzować budowę i działanie zabezpieczeń elektroenergetycznych;
PEK_W05 – rozróżniać charakterystyki zabezpieczeń elektroenergetycznych;
PEK_W06 – rozróżniać rodzaje sieci i rodzaje zabezpieczeń elektroenergetycznych stosowane w
systemach elektroenergetycznych.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:
PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia sieci napowietrznych i kablowych;
PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania prądów zwarciowych i dobór nastaw
zabezpieczeń elektroenergetycznych;
PEK_U03 – wykonywać obliczenia w celu zaprojektowania stacji transformatorowej i rozdzielczej.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć wykład Liczba godzin
Wy1 System elektroenergetyczny i jego elementy składowe 2
Wy2 Budowa sieci napowietrznych i kablowych 1
Wy3 Maszyny i aparaty elektryczne 1
Wy4 Obliczanie parametrów elementów systemu elektroenergetycznego 2
Wy5 Zakłócenia w systemie elektroenergetycznym 1
Wy6 Zwarcia w systemie elektroenergetycznym – metody obliczania 2
Wy7 Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa 2
Wy8 Izolacje powietrzne i bezpowietrzne 2
Wy9 Przepięcia wewnętrzne i atmosferyczne 1
Wy10 Ochrona przeciwporażeniowa i odgromowa 1
Wy11 Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych 1
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Obliczanie parametrów systemu elektroenergetycznego. 2
Ćw2 Obliczanie zwarć w systemie elektroenergetycznym. 3
Ćw3 Dobór i nastawy elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej. 1
Ćw4 Projektowanie prostych stacji transformatorowych i rozdzielni. 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.
N3. Konsultacje.
N4. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.
N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu, kolokwium zaliczeniowego.
143
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia
efektu kształcenia
P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium, odpowiedzi ustne
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[77] Dołęga W., Stacje Elektroenergetyczne, Oficyna Wydawnicza PWr, 2007;
[78] Kisner K., Serwin A., Sobierajski M., Wilczyński A., Sieci Elektroenergetyczne, Oficyna
Wydawnicza PWr, 1993;
[79] Żydanowicz J., Namiotkiewicz M., Automatyka Zabezpieczeniowa w Elektroenergetyce, WNT
Warszawa 1983;
[80] Bernas S., Systemy Elektroenergetyczne, WNT Warszawa 1986;
[81] Poradnik Inżyniera Elektryka t.3, WNT Warszawa 1996.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[65] Markiewicz H., Instalacje Elektryczne, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2005;
[66] Paska J., Wytwarzanie energii elektrycznej, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL):
MAREK GŁOGOWSKI, marek.głogowski@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W28
C1 Wy01÷Wy02
N1, N5
PEK_W02 C2 Wy03
PEK_W03 C2, C3 Wy04÷Wy06
PEK_W04 C2, C3 Wy07
PEK_W05 C2, C3 Wy08
PEK_W06 C3 Wy09÷Wy11
PEK_U01
K1ENG_U36
C4 Ćw1
N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C4 Ćw02÷Ćw03
PEK_U03 C4 Ćw04
144
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Rysunek techniczny
Nazwa w języku angielskim Technical drawing
Kierunek studiów : Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / kierunkowy
Kod przedmiotu ENN0940
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności z zakresu geometrii wykreślnej
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Wykształcenie umiejętności wykonywania rysunku technicznego wykonawczego i
złożeniowego zgodnie z Polskimi Normami Rysunku Technicznego Maszynowego
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi zastosować znormalizowane elementy rysunku technicznego: wymiary arkuszy
rysunkowych, rodzaje linii wymiarowych, potrafi narysować rysunek przy założonej podziałce
rysunkowej,
PEK_U02 – potrafi, w oparciu o element z rysunku aksonometrycznego narysować jego rzuty
prostokątne zgodnie z zasadą pierwszego i trzeciego kąta
PEK_U03 – potrafi zaznaczyć na rzucie głównym elementu płaszczyzny przekroju i narysować
przekroje danego elementu,
PEK_U04 – potrafi narysować dany element obrotowy i zapisać go w pół-przekroju i w pół-widoku,
PEK_U05 – potrafi zaznaczyć na rzutach i zapisać kłady i przekroje przesunięte, narysować przedmiot
i przekroje cząstkowe, potrafi narysować przekroje żeber,
PEK_U06 – potrafi zwymiarować przedmiot przedstawiony w rzutach stosując symbole wymiarowe,
potrafi rozmieścić wymiary,
PEK_U07 – potrafi wymiarować przedmiot równolegle, szeregowo lub w sposób mieszany,
145
PEK_U08 – potrafi zwymiarować przedmiot od jego baz konstrukcyjnych, obróbkowych i
pomiarowych,
PEK_U09 – potrafi zaznaczyć tolerowane powierzchnie wymiarowanego przedmiotu, narzucić
wartości tolerancji kształtu i położenia, zapisać je sposobem graficznym i literowym,
PEK_U10 – potrafi zapisać graficznie i narzucić zalecaną obróbkę powierzchni, sposób jej uzyskania i
wartość danego parametru chropowatości,
PEK_U11 – potrafi na rysunku przedmiotu narzucić potrzebną obróbkę cieplną i powierzchniową
PEK_U12 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować nagwintowane elementy (śruby i nakrętki), potrafi
narysować połączenie gwintowe w przekroju,
PEK_U13 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować połączenie spawane stosując linie odniesienia i
odpowiednie symbole,
PEK_U14 – potrafi narysować, zwymiarować i opisać model na rysunku wykonawczym,
PEK_U15 – potrafi narysować, opisać, podać wymiary główne i montażowe na rysunku złożeniowym
zaworu,
PEK_U16 – potrafi złożyć rysunki do formatu A-4, potrafi ułożyć rysunki wykonawcze i złożeniowe
w dokumentację techniczną maszyny lub urządzenia,
PEK_U17 – potrafi zapisać schematycznie mechanizmy, maszyny i urządzenia stosując rysunki i
symbole schematyczne
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - projekt Liczba godzin
Pr1
Znormalizowane elementy rysunku technicznego - wymiary arkuszy
rysunkowych, rodzaje linii rysunkowych i ich zastosowanie, pismo, podziałki,
tabliczki. Wykonanie rysunku w rzutach prostokątnych.
2
Pr2
Widoki, przekroje, kłady - położenie przedmiotu na rysunku, oznaczenie i
kreskowanie przekroju, rodzaje przekrojów; - przekroje i widoki
częściowe, kłady, przekroje ścian, żeber, ramion kół itd.; - widok i
przekroje przedmiotów symetrycznych, przekroje przedmiotów o kształcie
obrotowym, przerywanie i mywanie przedmiotów, widoki i przekroje przesunięte
3
Pr3
Wymiarowanie - wymiary, linie wymiarowe, wymiarowanie za pomocą linii
odniesienia, rozmieszczenie wymiarów na rysunkach (wytyczne ogólne),
wymiarowanie elementów, ogólne zasady wymiarowania; wymiarowanie
równoległe, szeregowe, mieszane, wymiarowanie od baz konstrukcyjnych,
obróbkowych i pomiarowych, zagadnienia szczególne występujące przy
wymiarowaniu.
3
Pr4 Tolerancja wymiarów, kształtu i położenia powierzchni – tolerancja wymiarów i
zapis, oznaczenia granicznych odchyłek kształtu i położenia powierzchni 2
Pr5
Oznaczenie chropowatości powierzchni i sposobu obróbki - oznaczenie
dopuszczalnej chropowatości powierzchni, oznaczenie kierunkowości struktury,
oznaczenie sposobu obróbki powierzchni, oznaczenie obróbki cieplnej i
powierzchniowej.
2
Pr6
Rysowanie połączeń części maszyn - połączenia rozłączne, gwintowe,
wpustowe, klinowe, wielowypustowe; połączenie nierozłączne: spawane (rodzaje
spoin, oznaczenie), zgrzewane, klejone, nitowane
2
Pr7 Rysunek wykonawczy (wskazówki ogólne), rysunek odręczny (szkic) z modelu. 1
Pr8
Rysunek złożeniowy - rysunek złożeniowy (wskazówki ogólne),
wymiarowanie i szczegółowe wskazówki, rysunek złożeniowe odręczny i rysunki
wykonawcze elementów, czytanie rysunku 1
Suma godzin 16
146
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. projekt – krótkie - 15 min wprowadzenia, wspomagane e-learningiem: strona
http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/
N2. projekt – indywidualna rozmowa ze studentem na temat związany z wykonanym przez
niego rysunkiem,
N3. projekt: krótkie 10 min sprawdziany pisemne
N4. praca własna – przygotowanie na każde zajęcia samodzielnie wykonanego rysunku
N5. konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt
Oceny: F – formująca
(w trakcie semestru),
P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01-U17 Wejściówki (10 min sprawdziany pisemne)
F2 PEK_U01-U17 Obrona wykonanego rysunku P=0,5F1+0,5F2
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:.
[82] Polskie Normy, Rysunek Techniczny, Rysunek Techniczny Maszynowy
[83] Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, WNT, 2009 [84] Rydzanicz L: Zapis konstrukcji. PWN. Warszawa 2000 [85] Chycińska B., „Poradnik Mechanika”, Rea, 2008
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[67] http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/
OPIEKUN PRZEDMIOTU
JANUSZ ROGULA, janusz.rogula@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Rysunek techniczny
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01-U02
K1ENG_U13 C1
Pr1
N1÷N5
PEK_U03-U05 Pr2 PEK_U06-U08 Pr3 PEK_U09-U11 Pr4, Pr5 PEK_U12-U13 Pr6
PEK_U14 Pr7 PEK_U15 Pr8
PEK_U16-U17 Pr8
147
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Sieci cieplne
Nazwa w języku angielskim: Heat distribution network
Kierunek studiów: Energetyka
Specjalność : Energetyka cieplna
Stopień studiów i forma: I stopień , niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy
Kod przedmiotu: ENN0972
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
8
8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
30
30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0
1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
0,5
0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie termodynamiki i mechaniki płynów.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przedstawienie problemów związanych z projektowaniem, budową i eksploatacją sieci
cieplnych.
C2. Zaznajomienie studentów z zasadami dobierania parametrów eksploatacji sieci cieplnych .
C3. Przygotowanie studentów do obliczania zadań dotyczących eksploatacji sieci cieplnych.
148
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:
PEK_W01 – potrafić zdefiniować sieci cieplne oraz scharakteryzować rodzaje nośników ciepła.
PEK_W02 – umieć wymienić i objaśnić sposoby regulacji dostarczania ciepła w sieciach cieplnych.
PEK_W03 – wymieniać rodzaje strat w sieciach cieplnych oraz zasady prowadzenia właściwej
gospodarki kondensatem.
PEK_W04 – znać rodzaje rurociągów stosowanych w budowie sieci cieplnych, wymieniać sposoby
układania przewodów sieci cieplnych i ich izolowania.
PEK_W05 – wymieniać metody kompensacji wydłużeń termicznych sieci cieplnych.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:
PEK_U01 – umieć dobierać współczynniki umożliwiające obliczanie zapotrzebowania ciepła na
potrzeby centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej i wentylacji.
PEK_U02 – potrafić określić wielkość dodatkowych zysków ciepła.
PEK_U03 – potrafić określić ilość ciepła traconego.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Wstęp. Omówienie podstawowych rodzajów nośników ciepła. 1
Wy2 Układy sieci cieplnych wodnych, parowych, ogrzewania i wentylacji. 1
Wy3 Bilans cieplny zapotrzebowania na ciepło. 1
Wy4 Regulacja dostarczania ciepła. 1
Wy5 Obliczenia hydrauliczne sieci cieplnych. Gospodarka kondensatem. 1
Wy6 Przewody sieci cieplnych. Węzły cieplne i parowe. 1
Wy7 Kompensacja wydłużeń termicznych. Certyfikacja energetyczna. Audyt
energetyczny. 1
Wy8 Zaliczenie. 1
Suma godzin 8
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania. 1
Ćw2 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ciepłej wody użytkowej. 1
Ćw3 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby wentylacji. 1
Ćw4 Obliczanie bieżącego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej
wody użytkowej i wentylacji.
1
Ćw5 Obliczanie rocznego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej
wody użytkowej i wentylacji.
1
Ćw6 Obliczanie zysków od nasłonecznienia. 1
Ćw7 Obliczanie strat przez przegrody i wentylację. 1
Ćw8 Zaliczenie. 1
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład:
– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego.
N2. Ćwiczenia:
– ćwiczenia rachunkowe,
– dyskusja rozwiązań zadań,
– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń i kolokwium zaliczeniowego.
N3. Konsultacje.
149
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ĆWICZENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[86] Górecki J., Sieci cieplne, Skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997
[87] Kołodziejczyk L., Gospodarka cieplna w ogrzewnictwie, Arkady, 1989
[88] Kamler W., Ciepłowictwo, PWN, 1976
[89] Szkarowski A., Łatowski L., Sieci i centrale cieplne, Politechnika Koszalińska, Koszalin 2002
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[68] Mielnicki J., Centralne ogrzewanie – regulacja i eksploatacja, Arkady, 1985
[69] Szczechowiak E., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w ciepło, Envirotech,
Poznań 1994
[70] Krygier K., Sieci ciepłownicze: materiały pomocnicze do ćwiczeń, Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
ELŻBIETA WRÓBLEWSKA, e.wroblewska@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
SIECI CIEPLNE
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
S1ENC_W10
C1 Wy1,Wy2
N1, N3
PEK_W02 C1 Wy3,Wy4
PEK_W03 C1 Wy5, Wy6
PEK_W04 C1 Wy6
PEK_W05 C1 Wy7
PEK_U01
S1ENC_U11
C2,C3 Ćw1÷Ćw5
N2, N3 PEK_U02 C2,C3 Ćw6
PEK_U03 C2,C3 Ćw7
150
WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim Solid Edge
Nazwa w języku angielskim Solid Edge
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: wybieralny
Kod przedmiotu ENN1032
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
90
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
3
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
2,25
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
17. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych
18. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows
19. Znajomość geometrii euklidesowej oraz wykreślnej
20. Znajomość podstaw konstrukcji maszyn
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Wyrobienie umiejętności korzystania z metod bryłowego modelowania części
mechanicznych, składania z nich urządzeń oraz wykonywania dokumentacji rysunkowej w
programie Solid Edge.
C2 Wyrobienie umiejętności projektowania części mechanicznych, składania zespołów i
urządzeń oraz wykonywania na ich podstawie dokumentacji technicznej.
151
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli bryłowych
PEK_U02 – umiejętność tworzenia zespołów części
PEK_U03 – umiejętność przygotowania wydruku modelu części z koniecznymi opisami i
wymiarowaniem
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wprowadzenie do programu Solid Edge
Szkicowanie z uwzględnieniem więzów geometrycznych,
wymiarowych i algebraicznych
2
La2
Wprowadzenie do modułu modelowania części
Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć
2
La3
Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć obrotowych i
śrubowych
Modelowanie metodą synchroniczną – wyciągnięcia podstawowe
2
La4
Modyfikacja modeli wykonanych metodą synchroniczną
Obróbka brył - otwory, gwinty, cienkościenność
2
La5
Powielanie elementów
Wprowadzenie do składania zespołów
2
La6
Tworzenie operacji w zespole i ich powielanie
Projektowanie części w kontekście złożenia
2
La7 Tworzenie dokumentacji technicznej – widoki części i zespołów
Tworzenie dokumentacji technicznej – opisywanie i wymiarowanie
2
La8 Praca kontrolna 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach
z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej
N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności
N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu
N4. Praca kontrolna
N5. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Kontrola w trakcie zajęć, krótkie
odpowiedzi ustne
F2 PEK_U01÷ PEK_U03 Praca kontrolna
P = (F1+3F2)/4
152
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[90] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)
[91] Podręczniki i skrypty do programu Solid Edge
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Janusz Wach, wach@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Solid Edge
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U13 C1,C2
La1 ÷ La5 N1, N2, N3,
N4, N5 PEK_U02 La5 ÷ La6 PEK_U03 La7 ÷ La8
153
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Spalanie i paliwa
Nazwa w języku angielskim: Combustion and fuels
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ENN1040
Grupa kursów: NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
32 16 16
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 3 1 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5 0,75 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza i umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw termodynamiki, podstaw
mechaniki płynów i podstaw chemii.
CELE PRZEDMIOTU C1 Zapoznanie z typowymi paliwami stosowanymi w energetyce, mechanizmami ich spalania oraz
określaniem zapotrzebowania powietrza i efektów cieplnych spalania. C2. Zapoznanie z organizacją spalania w podstawowych typach palników i palenisk kotłowych z
uwzględnieniem emisji wybranych zanieczyszczeń.
C3. Przygotowanie studentów do bilansowania materiałowego i energetycznego procesów spalania
wraz z umiejętnością obliczania stężeniowych granic palności gazów i warunków ich wymienności.
C4. Wyrobienie u studentów umiejętności posługiwania się paliwami gazowymi, ciekłymi i stałymi
oraz diagnozowania jakości spalania.
154
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (PEK)
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_W01 – omówić stechiometrię, kinetykę chemiczną i termochemię procesów spalania.
PEK_W02 – podać właściwości stosowanych w energetyce kopalnych paliw stałych, ciekłych i
gazowych.
PEK_W03 –scharakteryzować paliwa alternatywne i biopaliwa oraz wskazać ich zastosowania.
PEK_W04 – omówić zasady stabilizacji płomieni.
PEK_W05 – scharakteryzować typy palników na paliwa gazowe, ciekłe i stałe.
PEK_W06 – omówić systemy spalania paliw stałych w paleniskach kotłów energetycznych.
PEK_W07 – opisać mechanizmy powstawania tlenków azotu w procesach spalania i sposoby
ograniczania ich emisji.
PEK_W08 – podać metody pomiarowe stosowane w technikach spalania.
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: PEK_U01 – dobrać odpowiednie paliwa do palników i palenisk.
PEK_U02 – obliczać strumień masy/objętości paliwa dla zapewnienia wymaganej mocy palnika lub
kotła.
PEK_U03 – obliczać zapotrzebowanie powietrza do spalania danego paliwa.
PEK_U04 – określić nadmiar powietrza na podstawie wyników pomiaru składu spalin.
PEK_U05 – ocenić stabilność procesu spalania.
PEK_U06 – ocenić jakość spalania paliwa na podstawie wyników pomiarów składu spalin i stałych
odpadów paleniskowych.
PEK_U07 – sporządzać protokół z badań.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy1 Sprawy organizacyjne. Wprowadzenie, charakterystyka procesów spalania,
stechiometria. 2
Wy2 Kinetyka chemiczna procesów spalania. 2
Wy3 Paliwa gazowe, aerodynamika płomieni i spalanie paliw gazowych. 2
Wy4 Paliwa ciekłe, rozpylanie i spalanie paliw ciekłych. 2
Wy5 Węgiel i paliwa alternatywne. 2
Wy6 Spalanie w kotłach energetycznych. 2
Wy7 Mechanizmy powstawania NOx oraz metody ich ograniczania. 2
Wy8 Metody pomiarowe w procesach spalania. 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Stechiometria procesów spalania. 2
Ćw2 Stężeniowe granice palności gazów. 2
Ćw3 Wymienność paliw gazowych. 2
Ćw4 Kalorymetria procesów spalania. Kolokwium zaliczeniowe. 2
Suma godzin 8
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Sprawy organizacyjne. Struktura płomienia gazowego. 2
La2 Spalanie paliw płynnych. 2
La3 Spalanie paliw stałych. 2
La4 Piroliza paliw stałych. 2
Suma godzin 8
155
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.
N2. Ćwiczenia rachunkowe.
N3. Konsultacje.
N4. Opracowanie sprawozdań z laboratoriów.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia.
F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne.
F2 PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium zaliczające ćwiczenia.
P=(2F2+F1)/3
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium
Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U04 ÷ PEK_U06 Sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.
F2 PEK_U01 ÷ PEK_U06 Sprawdzenie wiadomości przed zajęciami.
F3 PEK_U04 ÷ PEK_U07 Aktywność na zajęciach.
P=(2F1+F2+F3)/4
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[92] , red. W. Kordylewski „Spalanie i Paliwa” - skrypt, Politechnika Wrocławska 2008.
[93] J. Jarosiński „Techniki Czystego Spalania”, WNT, Warszawa, 1996.
[94] Kowalewicz, „Podstawy Procesów Spalania”, WNT, Warszawa, 2000.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[95] J. Tomeczek, „Spalanie Węgla” Politechnika Śląska, Gliwice, 1992.
[96] red. W. Kordylewski „Niskoemisyjne Techniki Spalania w Energetyce”, PWr, Wrocław,
2000.
[97] W. Rybak, „Spalanie i współspalanie biopaliw stałych”, PWr, Wrocław 2005.
[98] P. Basu, „Combustion and gasification in fluidized beds”, Taylor & Francis Group,
2006.
[99] M. Woliński, Ogrodnik G., J. Tomczuk, „Ocena zagrożenia wybuchem”, SzGSP,
Warszawa 2007.
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Dr inż. Tadeusz Mączka, tadeusz.maczka@pwr.wroc.pl
156
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
SPALANIE I PALIWA
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W18 C1, C2
Wy1, Wy2
N1, N3
PEK_W02 Wy3 - Wy5 PEK_W03 Wy4, Wy5 PEK_W04 Wy3 PEK_W05 Wy3 - Wy6 PEK_W06 Wy6 PEK_W07 Wy7 PEK_W08 Wy8 PEK_U01
K1ENG_U25 C3
Ćw1 - Ćw4
N2, N3 PEK_U02 Ćw1, Ćw4, PEK_U03 Ćw1, Cw2 PEK_U04
K1ENG_U26 C4
La2 - La3
N3, N4 PEK_U05 La1 - La3 PEK_U06 La1, La3 PEK_U07 La1 - La4
157
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim:
Nazwa w języku angielskim:
Kierunek studiów:
Stopień studiów i forma:
Rodzaj przedmiotu:
Kod przedmiotu:
Grupa kursów:
Techniki oczyszczania spalin Flue-Gas Cleaning Techniques
Energetyka
I stopień, niestacjonarna
obowiązkowy
ENN1090
NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P) 0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Wiedza, umiejętności i kompetencje z zakresu chemii, fizyki, mechaniki płynów i termodynamiki
CELE PRZEDMIOTU
C1 – Zaznajomienie studentów z definicjami podstawowych pojęć opisujących procesy oczyszczania
spalin
C2 – Zaznajomienie studentów z technikami odpylania, odsiarczania i odazotowania spalin oraz
sekwestracji dwutlenku węgla
C3 – Wyrobienie umiejętności szacowania przewidywanych efektów pracy instalacji oczyszczania
spalin w określonych warunkach technologicznych
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
WIEDZA
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
PEK_W01 – definiować podstawowe pojęcia opisujące procesy oczyszczania spalin z
zanieczyszczeń pyłowych i gazowych oraz znać metody szacowania unosu zanieczyszczeń z
różnych źródeł
PEK_W02 – rozróżniać rodzaje urządzeń odpylających, opisać zasadę ich budowy i działania,
objaśnić zalety i wady poszczególnych rozwiązań konstrukcyjnych, zidentyfikować czynniki
decydujące o skuteczności odpylania oraz wskazać obszary ich zastosowania
PEK_W03 – rozróżniać metody odsiarczania spalin, opisać stosowane technologie i porównać je w
aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności oraz wskazać obszary ich zastosowania
158
PEK_W04 – rozróżniać metody ograniczenia emisji tlenków azotu do atmosfery, opisać stosowane
technologie i porównać je w aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności oraz wskazać
obszary ich zastosowania
PEK_W05 – zdefiniować pojęcie sekwestracji dwutlenku węgla i wymienić jej etapy, wskazać
możliwości i ograniczenia metod trwałego zdeponowania lub unieszkodliwiania dwutlenku
węgla
UMIEJĘTNOŚCI
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:
PEK_U01 – oszacować unos i emisję normowanych zanieczyszczeń w spalinach energetycznych
PEK_U02 – obliczyć skuteczność redukcji zanieczyszczeń w układach jedno- i wielostopniowych
PEK_U03 – obliczyć/dobrać wybrane parametry konstrukcyjne i eksploatacyjne urządzeń i procesów z
zakresu techniki oczyszczania spalin
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba godzin
Wy01
Procesy energetycznego spalania paliw jako źródło unosu zanieczyszczeń
pyłowych i gazowych do powietrza atmosferycznego. Redukcja zanieczyszczeń
pyłowych i gazowych – pojęcia podstawowe
2
Wy02
Wy03
Odpylacze mechaniczne – odpylacze grawitacyjne, inercyjne i odśrodkowe 4
Wy04 Odpylacze filtracyjne 2
Wy05 Odpylacze elektrostatyczne 2
Wy06 Odsiarczanie spalin 2
Wy07 Ograniczenie emisji tlenków azotu. Sekwestracja dwutlenku węgla. 2
Wy08 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godz.
Ćw1 Wydanie studentom zestawów kart zadań przygotowanych indywidualnie dla
każdego studenta w grupie
1
Ćw2 Szacowanie unosu zanieczyszczeń pyłowych i gazowych i obliczanie emisji przy
określonej skuteczności ich redukcji dla zadanych źródeł i paliw – dyskusja
wyników obliczeń
1
Ćw3 Bilans strumieni mas pyłu w dwustopniowej instalacji odpylającej i obliczanie
całkowitej skuteczności odpylania w poszczególnych stopniach i dla całej
instalacji
1
Ćw4 Obliczanie całkowitej skuteczności odpylania w oparciu o graficzne
charakterystyki przedziałowej skuteczności odpylania i składu ziarnowego
różnych pyłów – dyskusja wyników obliczeń
1
Ćw5 Obliczanie strumienia spalin w oparciu o podstawowe dane pomiarowe i dobór z
katalogu baterii odpylaczy cyklonowych typoszeregu CE i oraz oszacowanie
średnicy ziarna granicznego i spadku ciśnienia gazu w baterii dla cyklonów typu
CE/04 i CE/05 – dyskusja wyników obliczeń
1
Ćw6 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych parametrów pracy
instalacji mokrego odsiarczania spalin
1
Ćw7 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych parametrów pracy
instalacji półsuchego odsiarczania spalin 1
Ćw8 Uzupełnienie brakujących zadań. Zaliczenie ćwiczeń. 1
Suma godzin 8
159
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej
N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem materiałów pomocniczych (katalogów, wykresów itp.)
wykonywane przez studentów indywidualnie w trakcie zajęć (zróżnicowane dane)
N3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z wykładu
N4. Praca własna studenta – wykonywanie zadań w trakcie ćwiczeń
N5. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_W01÷PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia
Oceny F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P=(F1+F2+……+F6)/6 PEK_U01÷PEK_U03 Oceny formujące wystawiane za każde
zadanie
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA LITERATURA PODSTAWOWA:
[71] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej
[72] Juda J., Nowicki M.: Urządzenia odpylające PWN, Warszawa 1979
[73] Warych J.: Oczyszczanie gazów. Procesy i aparatura. WNT, Warszawa 1998
[74] pod red. Kordylewski W. : Spalanie i paliwa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,
Wrocław 2003
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[14] Kabsch P.: Odpylanie i odpylacze t.1, WNT, Warszawa 1992
[15] Lutyński J.: Elektrostatyczne odpylanie gazów, WNT, Warszawa 1965
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Maria Mazur, maria.mazur@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU
Techniki oczyszczania spalin Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu do
efektów kształcenia zdefiniowanych dla
kierunku studiów i specjalności
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W23
C1 Wy01
N1, N3, N5
PEK_W02 C2 Wy02÷Wy05
PEK_W03 C2 Wy06
PEK_W04 C2 Wy07
PEK_W05 C1, C2 Wy07
PEK_U01
K1ENG_U31
C3 Ćw2
N2, N4, N5 PEK_U02 C3 Ćw3
PEK_U03 C3 Ćw4÷Ćw7
160
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Termodynamika
Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN1190
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16 8
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60 30
Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 1 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
0 1
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1 0,75
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
6. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki
7. Wiedza i umiejętności z zakresu podstaw termodynamiki
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących termodynamiki
sprężania gazów
C2 – przekazanie wiedzy na temat obiegów porównawczych siłowni parowych oraz wyrobienie
umiejętności obliczania ich sprawności
C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń silników spalinowych tłokowych i
turbinowych
C4 – przekazanie podstawowej wiedzy na temat lewobieżnych urządzeń chłodniczych i grzewczych
C5 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej skraplania gazów
C6 – przekazanie podstawowej wiedzy oraz wykształcenie umiejętności obliczeń stechiometrycznych
w procesie spalania paliw
C7 – przekazanie podstawowej wiedzy oraz wykształcenie umiejętności obliczeń przepływu gazów
przez dysze
161
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – zna zasady bilansowania w procesie spalania
PEK_W02 – potrafi objaśnić proces przepływu gazu przez dysze i dyfuzory
PEK_W03 – ma wiedzę na temat teorii wybranych maszyn cieplnych
PEK_W04 – posiada wiedzę dotyczącą termodynamiki procesu sprężania gazów
PEK_W05 – jest zaznajomiony z obiegami porównawczymi siłowni parowych i sposobach poprawy
sprawności obiegów siłowni
PEK_W06 – zna i potrafi objaśnić obiegi porównawcze dla silników spalinowych tłokowych i
turbinowych
PEK_W07 – ma wiedzę na temat sposobów obniżania temperatury i grzania przy pomocy obiegów
lewobieżnych
PEK_W08 – ma podstawową wiedzę na temat skraplania gazów
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – umie wykonać obliczenia stechiometryczne spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych
PEK_U02 – potrafi obliczać przepływ gazów przez dysze poddźwiękowe i naddźwiękowe
PEK_U03 – posiada umiejętność obliczania parametrów w sprężarkach tłokowych
PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania sprawności obiegów porównawczych siłowni parowych
oraz silników spalinowych tłokowych i turbinowych
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć – wykład Liczba godzin
Wy1 Wprowadzenie w problematykę teorii maszyn cieplnych. Spalanie paliw 2
Wy2 Przepływ gazów przez kanały 2
Wy3 Termodynamika procesów sprężania gazów 2
Wy4 Siłownie parowe 2
Wy5 Sposoby zwiększania sprawności obiegu siłowni parowych 2
Wy6 Silniki spalinowe tłokowe 2
Wy7 Silniki spalinowe turbinowe 2
Wy8 Ziębiarki i pompy grzejne. Skraplanie gazów 2
Suma godzin 16
Forma zajęć – ćwiczenia Liczba
godzin
Ćw1 Sprawy organizacyjne. Spalanie. 2
Ćw2 Przepływ gazów przez dysze. Termodynamika sprężania gazów 2
Ćw3 Obiegi siłowni parowych i silników spalinowych 2
Ćw4 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 8
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład tradycyjny
N2. Ćwiczenia rachunkowe
N3. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład
Oceny (F – formująca (w trakcie Numer efektu Sposób oceny osiągnięcia efektu
162
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
kształcenia kształcenia
P PEK_W01-PEK_W08 Egzamin
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
P PEK_U01-PEK_U04 Kolokwium zaliczeniowe
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[100] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
[101] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005
[102] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[75] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Zbigniew Gnutek, zbigniew.gnutek@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Termodynamika
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotow
y efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W11
C6 Wy1
N1, N3
PEK_W02 C7 Wy2
PEK_W03 C1-C4 Wy3-Wy7
PEK_W04 C1 Wy3
PEK_W05 C2 Wy4, Wy5
PEK_W06 C3 Wy6, Wy7
PEK_W07 C4 Wy8
PEK_W08 C5 Wy8
PEK_U01
K1ENG_U16
C6 Ćw1
N2, N3 PEK_U02 C7 Ćw2
PEK_U03 C1 Ćw2
PEK_U04 C2, C3 Ćw3
163
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Termodynamika-lab.
Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics-lab.
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu ENN 1200
Grupa kursów NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia zaliczenie na
ocenę
Dla grupy kursów zaznaczyć
kurs końcowy (X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym (P)
2
w tym liczba punktów ECTS
odpowiadająca zajęciom
wymagającym bezpośredniego
kontaktu (BK)
1,5
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Znajomość zagadnień procesów termodynamicznych.
\
CELE PRZEDMIOTU
C1 Wyrobienie umiejętności praktycznego wykorzystania aparatury pomiarowej wielkości
termodynamicznych w badaniach procesów cieplnych.
C2 Wykształcenie umiejętności rozpoznawania zjawisk towarzyszących procesom
energetycznym.
164
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu umiejętności:
PEK_U01 – potrafi opisać zależność ciśnienia od temperatury dla linii nasycenia wody
PEK_U02 – potrafi wyjaśnić zależność zmiany ciśnienia od natężenia przepływu czynnika przez dyszę
PEK_U03 – potrafi wyjaśnić prawo Boyle’a-Mariotte’a, potrafi zaproponować techniczny sposób
realizacji przemiany izotermicznej
PEK_U04 – potrafi wyznaczyć pojemność cieplną ciała stałego i cieczy
PEK_U05 – potrafi opisać wpływ przestrzeni szkodliwej na sprawność wolumetryczną sprężarki
PEK_U06 – potrafi wyznaczyć wartość opałową i ciepło spalania gazu
Z zakresu kompetencji społecznych:
PEK_K01 – zna zasady bezpieczeństwa i higieny na stanowisku pracy
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin
La1 Wstęp – przepisy BHP, podział na grupy, zasady zaliczeń 2
La2 Ćwiczenie nr 6: Wyznaczenie linii nasycenia wody 2
La3 Ćwiczenie nr 12: Badanie procesu adiabatycznego wypływu z dyszy
w zakresie 10
2
La4 Ćwiczenie nr 22: Przemiana izotermiczna 2
La5 Ćwiczenie nr 24/27: Pomiar ciepła właściwego ciała stałego/Pomiar
cp i cp gazów
2
La6 Ćwiczenie nr 25: Wpływ przestrzeni szkodliwej na sprawność
wolumetryczną sprężarki tłokowej
2
La7 Ćwiczenie 30a: Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej
gazu ziemnego GZ-50 metodą kalorymetryczną oraz obliczeniową
dla danego składu gazu
2
La8 Zajęcia odróbkowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Ćwiczenia laboratoryjne - krótkie 10 min. sprawdziany pisemne (wejściówki)
N2. Ćwiczenia laboratoryjne – omówienie zasady działania stanowisk badawczych
N3. Ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie odczytów z urządzeń pomiarowych
N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć
N5. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych pomiarów
N6. Konsultacje
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca (na
koniec semestru)
Numer
efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia
F1 PEK_U01 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
F2 PEK_U02 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
F3 PEK_U03 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
F4 PEK_U04 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
F5 PEK_U05 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
F6 PEK_U06 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych
P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6)/6
165
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
[103] Instrukcje laboratoryjne
[104] Wiśniewski St.: Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa, 1993
[105] Szargut J.: – Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 2000
[106] Kalinowski E.: Termodynamika techniczna, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
[76] Ginter J., Kamińska M., Witkowski A.: Wstęp do termodynamiki fenomenologicznej,
Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2005
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Artur Nemś, artur.nems@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Termodynamika-lab.
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego efektu
do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku studiów
i specjalności (o ile dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_U01
K1ENG_U17
C1, C2 La2
N1÷N6
PEK_U02 C1, C2 La3
PEK_U03 C1, C2 La4
PEK_U04 C1, C2 La5
PEK_U05 C1, C2 La6
PEK_U06 C1, C2 La7
PEK_K01 K1ENG_K04 C1 La1 N2
166
WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY
KARTA PRZEDMIOTU
Nazwa w języku polskim: Technologie informacyjne
Nazwa w języku angielskim: Information Technologies
Kierunek studiów: Energetyka
Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarne
Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy
Kod przedmiotu: ENN1450
Grupa kursów : NIE
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć
zorganizowanych w Uczelni
(ZZU)
16
Liczba godzin całkowitego
nakładu pracy studenta
(CNPS)
60
Forma zaliczenia Zaliczenie
na ocenę
Dla grupy kursów
zaznaczyć kurs końcowy
(X)
Liczba punktów ECTS 2 w tym liczba punktów
odpowiadająca zajęciom
o charakterze praktycznym
(P)
0
w tym liczba punktów
ECTS odpowiadająca
zajęciom wymagającym
bezpośredniego kontaktu
(BK)
1
WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH
KOMPETENCJI
Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na
świadectwie ukończenia szkoły średniej.
CELE PRZEDMIOTU
C1. Przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie budowy i zasady działania komputera, jego
podzespołów oraz urządzeń peryferyjnych.
C2. Przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie rodzajów systemów operacyjnych, stawianych im
wymagań oraz ich roli w pracy komputera.
C3. Przekazanie podstawowej wiedzy o językach programowania.
C4. Przekazanie podstawowej wiedzy o sieciach komputerowych i funkcjonowaniu Internetu.
C5. Zapoznanie z pakietami zintegrowanymi w zakresie możliwości zastosowania i oferowanych
funkcji.
167
PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA
Z zakresu wiedzy:
PEK_W01 – Zna główne kierunki rozwoju sprzętu komputerowego, jest w stanie objaśnić zasady
działania głównych komponentów komputera. Potrafi rozpoznać i ocenić podstawowe
parametry komputera pod kątem przydatności do swoich celów.
PEK_W02 – Zna różne systemy operacyjne, stawiane im wymagania i możliwości ich wykorzystania w
pracy z komputerem.
PEK_W03 – Posiada podstawową wiedzę o programowaniu, jest w stanie sformułować informatyczny
algorytm rozwiązania zadania.
PEK_W04 –Posiada podstawową wiedzę o sieciach komputerowych. Zna i potrafi wykorzystać w
sposób świadomy i bezpieczny różne możliwości Internetu, posiada podstawowe informacje o
głównych język programowania www.
PEK_W05 – Zna zasady funkcjonowania Internetu, podstawowe protokoły komunikacji i transmisji
danych.
PEK_W06 – Ma wiedzę o podstawowych pakietach zintegrowanych, ich funkcjonowaniu i roli w
zarządzaniu dokumentami.
TREŚCI PROGRAMOWE
Forma zajęć - wykład Liczba
godzin
Wy1 Wprowadzenie o historii technologii informacyjnych, system informatyczny,
klasyfikacji oprogramowania oraz prawa autorskie. 2
Wy2 Architektura komputerów, rodzaje komputerów, zasada działania oraz
urządzenia Wejścia-Wyjścia. 2
Wy3 Systemy operacyjne, zasady funkcjonowania oraz przykłady systemów
operacyjnych. 2
Wy4 Języki programowania, translatory i kompilatory, formułowanie algorytmów
rozwiązywania zadań. 2
Wy5 Sieci komputerowe, klasyfikacja, protokoły danych. Bezpieczeństwo systemów
komputerowych. Idea Internetu, języki programowania HTML, PHP. 2
Wy6 Protokół TCP/IP, adres IP, serwery DNS, poczta elektroniczna oraz inne usługi
sieciowe. 2
Wy7 Pakiety zintegrowane: edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny - wybrane
zagadnienia. 2
Wy8 Kolokwium zaliczeniowe 2
Suma godzin 16
STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE
N1. Wykład informacyjno-problemowy, prezentacja multimedialna.
N2. Konsultacje.
OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
Oceny (F – formująca (w trakcie
semestru), P – podsumowująca
(na koniec semestru)
Numer efektu
kształcenia
Sposób oceny osiągnięcia efektu
kształcenia
F1 PEK_W1÷PEK_W6 Odpowiedzi ustne
F2 PEK_W1÷PEK_W6 Test zaliczeniowy
P=0,3F1+0,7F2
168
LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA
LITERATURA PODSTAWOWA:
1. Eksploracja zasobów internetowych: analiza struktury, zawartości i użytkowania sieci WWW
/Zdravko Markov, Daniel T. Larose ; tł. z j. ang.: Anna Wilbik. Warszawa : Wydawnictwo
Naukowe PWN, 2009
2. Montaż komputera PC: ćwiczenia praktyczne /Bartosz Danowski, Andrzej Pyrchla. Gliwice :
Helion, cop. 2009.
3. Podstawy sieci komputerowych /Russell Bradford ; tł. Krzysztof Gracki. Warszawa :
Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2009.
4. PHP i MySQL: wprowadzenie /Michele Davis, Jon Phillips ; [tł. Radosław Meryk]. Gliwice:
Wydawnictwo "Helion", cop. 2007.
5. HTML: kurs webmastera /Donna L. Baker ; [tł. Tomasz Żmijewski]. Gliwice : "Helion", cop.
2005
6. W. Sikorski, Wykłady z podstaw informatyki, Mikom 2002
7. K. Wojtuszkiewicz, Jak działa komputer, Mikom 1999
8. Red. M. Sysły, Elementy informatyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:
1. Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008
2. Strona internetowa Microsoftu z kursem Visual Basica w języku polskim:
www.vb4all.pl/teoria/
3. Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/
4. Peter B. Galwin, Abraham Silberschatz, Podstawy systemów operacyjnych, Wydawnictwo
Naukowo- Techniczne, Warszawa 2006
5. Ch. S. Parker, D. Morley, „Understanding computers today and tomorrow” .
6. Niklaus Wirth, Algorytmy+struktury danych=programy. Klasyka informatyki. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, 2004
7. David Harel, Rzecz o istocie informatyki: algorytmika. Klasyka informatyki. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2002
OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)
Wojciech Moroń, wojciech.moron@pwr.wroc.pl
MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU
Technologie informacyjne
Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka
Przedmiotowy
efekt
kształcenia
Odniesienie przedmiotowego
efektu do efektów kształcenia
zdefiniowanych dla kierunku
studiów i specjalności (o ile
dotyczy)
Cele
przedmiotu
Treści
programowe
Numer
narzędzia
dydaktycznego
PEK_W01
K1ENG_W06
C1 Wy1, Wy2
N1, N2
PEK_W02 C2 Wy3
PEK_W03 C3 Wy 4
PEK_W04 C4 Wy5, Wy6
PEK_W05
PEK_W06 C5 Wy7