WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY …pwr.edu.pl/fcp/oGBUKOQtTKlQhbx08SlkTUhZeUTgtCgg9...... Norma...

1

WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Audyt energetyczny

Nazwa w języku angielskim: Energy audit

Kierunek studiów: Energetyka

Specjalność: Energetyka cieplna

Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarna

Rodzaj przedmiotu: wybieralny/specjalnościowy

Kod przedmiotu ENN0010

Grupa kursów NIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium

Liczba godzin zajęć

zorganizowanych w Uczelni

(ZZU)

8 8

Liczba godzin całkowitego

nakładu pracy studenta

(CNPS)

30 30

Forma zaliczenia zaliczenie

na ocenę

zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursów zaznaczyć

kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 1 1 w tym liczba punktów

odpowiadająca zajęciom

o charakterze praktycznym (P)

0 1

w tym liczba punktów ECTS


wymagającym bezpośredniego

kontaktu (BK)

0,5 0,75

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH

KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych z przekazywaniem ciepła

2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących wykonywania

poszczególnych etapów audytów energetycznych

C2 – zaznajomienie studentów z normami dotyczącymi ochrony cieplnej budynków

C3 – przekazanie wiedzy na temat racjonalnego użytkowania energii w sektorze komunalno-

bytowym

C4 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń obciążenia cieplnego i sezonowego

zapotrzebowania na ciepło w przygotowanych przez studentów arkuszach kalkulacyjnych

C5 – wyrobienie umiejętności analizowania budynków pod względem cieplnym z uwzględnieniem

elementarnej analizy ekonomicznej

2

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna strukturę zużycia energii w gospodarstwach domowych w Polsce i innych krajach

UE

PEK_W02 – zna znormalizowane metody wyznaczania współczynnika przenikania ciepła dla przegród

budowlanych

PEK_W03 – posiada wiedzę z zakresu obliczania projektowego obciążenia cieplnego budynków

PEK_W04 – posiada widzę dotyczącą obliczania sezonowego zapotrzebowania na ciepło dla

budynków

PEK_W05 – ma wiedzę na temat formy i zakresu audytu energetycznego oraz warunków koniecznych

do spełnienia w celu ubiegania się o premię termomodernizacyjną

PEK_W06 – potrafi zaproponować rozwiązanie techniczne ograniczające zużycie energii

uwzględniając przy tym zagadnienia ekonomiczne

PEK_W07 – ma wiedzę na temat norm ochrony cieplnej dla budynków w Polsce

PEK_W08 – zna zasady oszczędnego użytkowania energii elektrycznej i ciepła.

Z zakresu umiejętności:

PEK_U01 – potrafi obliczyć wartości współczynników przenikania ciepła dla przegród budowlanych

PEK_U02 – potrafi obliczyć projektowe obciążenie cieplne budynku

PEK_U03 – potrafi obliczyć sezonowe zapotrzebowanie na ciepło dla budynku

PEK_U04 – posiada umiejętność analizowania budynków pod względem ochrony cieplnej

PEK_U05 – potrafi zaproponować rozwiązania techniczne zmniejszające zużycie energii na cele

grzewcze

PEK_U06 – stosuje elementarną analizę ekonomiczną w celu wyboru optymalnego usprawnienia

termomodernizacyjnego

Z zakresu kompetencji społecznych:

PEK_K01 – ma świadomość ważności racjonalnego użytkowania energii

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykład Liczba godzin

Wy1

Sprawy organizacyjne, charakterystyka sektora bytowo-komunalnego,

charakterystyka nośników energii w energetyce komunalnej, elementy fizyki

budowli 2

Wy2 Regulacje prawne dotyczące wykonywania audytów energetycznych, algorytm

wykonywania audytów energetycznych 2

Wy3 Ochrona cieplna budynków, termowizja, wykorzystywanie energii

promieniowania słonecznego 2

Wy4 Wewnętrzne instalacje grzewcze, zasady oszczędnego użytkowania energii,

budownictwo pasywne i niskoenergetyczne. Test zaliczeniowy 2

Suma godzin 8

Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin

La1 Sprawy organizacyjne, wybór obiektu dla którego zostanie wykonany audyt

energetyczny, obliczanie współczynników przenikania ciepła dla przegród

budowlanych w analizowanym obiekcie

2

La2 Obliczanie zapotrzebowania na moc grzewczą, obliczanie sezonowego

zapotrzebowania na ciepło

2

La3 Wskazanie ulepszeń termomodernizacyjnych niezbędnych do zastosowania w

analizowanym obiekcie i obliczenie dla nich zapotrzebowania na moc grzewczą

i sezonowego zapotrzebowania na ciepło, wybór optymalnych ulepszeń i

wariantów termomodernizacyjnych, wybór optymalnego wariantu

przedsięwzięcia termomodernizacyjnego

2

La4 Opracowanie raportu z wykonanych prac, przedstawienie i obrona 2

3

zaproponowanych rozwiązań termomodernizacyjnych

Suma godzin 8

STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

N1. Prezentacja multimedialna

N2. Obliczenia w przygotowanym własnoręcznie arkuszu kalkulacyjnym

N3. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych obliczeń i analiz

N4. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-wykład

Oceny F – formująca (w trakcie

semestru), P – podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia

efektu kształcenia

P PEK_W01- PEK_W08 Test sprawdzający

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-laboratorium

Oceny (F – formująca (w trakcie


koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_U01- PEK_U06 Sprawozdanie z wykonanych

prac, obrona raportu

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA

LITERATURA PODSTAWOWA:

[1] Norwisz J., Termomodernizacja budynków dla poprawy jakości środowiska. Poradnik dla

audytorów energetycznych, inspektorów środowiska, projektantów oraz zarządców budynków i

obiektów budowlanych, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Gliwice 2004

[2] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 17 marca 2009 r. w sprawie szczegółowego

zakresu i form audytu energetycznego oraz części audytu remontowego, wzorów kart audytów,

a także algorytmu oceny opłacalności przedsięwzięcia termomodernizacyjnego.

[3] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków

technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

[4] Strzeszewski M., Wereszczyński P., Norma PN-EN 12831. Nowa metoda obliczania

projektowego obciążenia cieplnego. Poradnik. Warszawa 2007.

[5] Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada 2008 r. w sprawie metodologii

obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku

stanowiącej samodzielna całość techniczno-użytkową oraz sposobu sporządzania i wzorów

świadectw ich charakterystyki energetycznej

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

[1] Laskowski L., Ochrona cieplna i charakterystyka energetyczna budynku, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005

[2] Robakiewicz M., Ochrona cech energetycznych budynków. Wymagania, dane, obliczenia.

Warszawa 2010.

[3] Górzyński J., Audyting energetyczny, Biblioteka Fundacji Poszanowania Energii, Warszawa

2001

OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL)

Michał Pomorski, [email protected]

4

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU

Audyt energetyczny

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego efektu do

efektów kształcenia zdefiniowanych dla

kierunku studiów i specjalności

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ENC_W11

C2 Wy1

N1, N4

PEK_W02 C1 Wy1, Wy2

PEK_W03 C1 Wy2

PEK_W04 C1 Wy2

PEK_W05 C1 Wy2

PEK_W06 C1 Wy2, Wy3

PEK_W07 C2 Wy3

PEK_W08 C3 Wy4

PEK_U01

S1ENC_U12

C1, C4 La1

N2, N4

PEK_U02 C1, C4 La2

PEK_U03 C1, C4 La2

PEK_U04 C1, C4 La3

PEK_U05 C1, C5 La3

PEK_U06 C1, C5 La3, La4 N2, N3, N4

PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy1, Wy4 N1, N4

5

WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Badanie maszyn i urządzeń

Nazwa w języku angielskim: Research and testing of machines and devices


Stopień studiów i forma: I stopień , niestacjonarna

Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

8 16



(CNPS)

30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

0,50 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie metrologi i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki

płynów potwierdzone ocenami z zaliczeń i egzaminów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z metodyką bilansowania maszyn i urządzeń cieplnych oraz

możliwościami wykorzystania bilansów energetycznych do modernizowania systemów

cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła odpadowego i ograniczenia strat nadmiernych

C2 – Przypomnienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym

opracowaniem wyników eksperymentu, ze szczególnym uwzględnieniem wyznaczania

błędów pomiaru dla metody pośredniej

C3 –Wyrobienie umiejętności przeprowadzania pomiarów bilansowych maszyn i urządzeń

cieplnych oraz opracowania ich wyników wraz z oceną niepewności pomiaru

6


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą ogólnych zasad bilansowania maszyn i urządzeń

cieplnych w energetyce zawodowej i przemysłowej,

PEK_W02 posiada wiedzę dotyczącą analizy strat i zasad eliminacji strat nadmiernych oraz

oceny możliwości modernizowania systemów cieplnych w aspekcie wykorzystania ciepła

odpadowego

PEK_W03 posiada wiedzę dotyczącą sposobów wyznaczenia sprawności maszyn

energetycznych i wyznaczenia podstawowych strat cieplnych

PEK_W04 zna i rozumie graficzny sposób prezentacji bilansu energetycznego i

przedstawiania charakterystyk maszyn energetycznych

PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczania niepewności sprawności urządzeń

energetycznych

PEK_W06 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego

opracowania wyniku eksperymentu


PEK_U01- potrafi przeprowadzić pomiar bilansowy wybranych maszyn i urządzeń

energetycznych.

PEK_U02- potafi poprawnie ustalić krok pomiarowy w badaniach bilansowych

PEK_U03 – potrafi poprawanie wyznaczyć podstawowe straty cieplne wybranych urządzeń

energetycznych

PEK_U04- potrafi sporządzić graficzny wykres bilansu energetycznego wybranych maszyn

i urządzeń

PEK_U05 - na podstawie bilansu energetycznego umie poprawnie sporządzić główne

charakterystyki urządzeń cieplnych

PEK_U06- umie przeprowadzić szacunkową ocenę niepewności pomiaru

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1

Ogólne zasady bilansowania maszyn i urządzeń energetycznych

Ocena możliwości modernizowania urządzeń cieplnych Pomiary i

badania kotłów parowych.

2

Wy 2 Pomiary i badania turbin parowych i chłodni kominowych 2

Wy 3 Pomiary pomp wirowych i wentylatorów 2

Wy4 Podstawy pomiarów sprężarek tłokowych i silników spalinowych,

kolokwium zaliczeniowe 2

Suma godzin 8


La1 Wprowadzenie. Sprawy organizacyjne: przepisy ogólne, przepisy

BHP

2

La2

La3

Pomiary kotłów i turbin parowych 4

La4 Pomiar pompy wirowej 2

La5 Pomiar wentylatora 2

La6 Pomiar agregatu grzewczego 2

La7 Pomiar układu grzewczego z kotłem 50 kW (Vissmanna) 2

La8 Pomiar tłokowej sprężarki powietrza 2

Suma godzin 16

7


N1.Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów

N2. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć

N3. Laboratorium – dyskusja nt. sposobu wykonywania eksperymentu

N4 Laboratorium – omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów

N5. Praca własna – przygotowanie do laboratoriów

N6. Konsultacje

N7. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia


Oceny (F – formująca

(w trakcie semestru), P

– podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

P PEK_W01 ÷PEK_W06 Zaliczenie pisemne





koniec semestru)


F1 PEK_U01÷ PEK_U06

krótkie sprawdziany pisemne,

F2 PEK_U01÷ PEK_U06 odpowiedzi ustne

F3 PEK_U01÷ PEK_U06 ocena sprawozdań (obrona sprawozdań,

dyskusja)

P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3



[1] Skrypt. Praca zbiorowa: Miernictwo energetyczne. Cz. II. Pomiary maszyn i urządzeń

cieplnych. Wydawnictwo. Politechniki Wrocławskiej, 1974

[2] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,

Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004

[3] Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik. Główny Urząd Miar 1995.


[1] Podręcznik. Praca zbiorowa: Pomiary cieplne. Cz. II. Badania cieplne maszyn i urządzeń.

WNT, 1995 [2] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2003


Artur Andruszkiewicz, 3202370; [email protected]

8


Badanie maszyn i urządzeń


Przedmiotowy

efekt

kształcenia



kierunku studiów i specjalności (o ile

dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01÷

PEK_W06 K1ENG_W24 C1÷C2 Wy1÷Wy4 N1,N6,N7

PEK_U01÷

PEK_U06 K1ENG_U33 C3 La2÷La8 N2÷N6

9

WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim CAD

Nazwa w języku angielskim CAD





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2

w tym liczba punktów



2




kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych

2. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z zasadami pracy w programach komputerowego wspomagania

prac projektowych z zastosowaniem programu AutoCAD

C2. Wyrobienie umiejętności tworzenia dokumentacji technicznej w zakresie rysunków 2D

10



PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli 2D

PEK_U02 – umiejętność przygotowania wydruku modelu z koniecznymi opisami i

wymiarowaniem

PEK_U03 – Umiejętność efektywnego przenoszenia danych pomiędzy dokumentami i

współpracy z innymi użytkownikami

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Podstawowe pojęcia, zasady tworzenia modelu, rysowanie

precyzyjne

2

La2 Projektowanie elementów, kreskowanie 2 La3 Modyfikacja elementów 2 La4 Podstawy wymiarowania i inne elementy pomocnicze 2 La5 Praca na arkuszu, tworzenie rzutni, przygotowanie wydruku 2 La6 Bloki, szablony i praca zespołowa 2 La7 Projektowanie parametryczne i inne zaawansowane możliwości

programu

2

La8 Praca kontrolna 2

Suma godzin 16


N1. Wprowadzenie do poszczególnych zagadnień realizowanych na zajęciach

z wykorzystaniem systemu prezentacji elektronicznej

N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności

N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu

N4. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

F1 PEK_U01-

PEK_U03

Kontrola w trakcie zajęć, krótkie sprawdziany

umiejętności dotyczące zrealizowanych

zagadnień

F2 PEK_U01-

PEK_U03

Praca kontrolna

P = (F1+F2)/2

11



[6] W.Ferens, J.Wach – CAD AutoCAD 2D, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej 2012

[7] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)

[8] Podręczniki i skrypty do programu AutoCad (minimum do wersji 2010)


Wiesław Ferens, [email protected]


CAD


Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego

efektu do efektów kształcenia

zdefiniowanych dla kierunku

studiów i specjalności (o ile

dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1ENG_U13 C1, C2 La1-La3, La7

N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C1, C2 La4-La5 PEK_U03 C1, C2 La6

12


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: CATIA

Nazwa w języku angielskim: CATIA



Rodzaj przedmiotu: wybieralny


Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

90

Forma zaliczenia Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 w tym liczba punktów



3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu geometrii wykreślnej, rysunku

technicznego, mechaniki i wytrzymałości materiałów oraz projektowania podstawowych

elementów maszyn.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Wykształcenie umiejętności posługiwania się zaawansowanym systemem wspomagania

projektowania - CATIA w zakresie tworzenia modeli brył 3D.


projektowania - CATIA w zakresie tworzenia złożeń 3D.


projektowania - CATIA w zakresie tworzenia dokumentacji technicznej na bazie modeli

3D.

13



PEK_U01 - Potrafi zbudować modele 3D podstawowych elementów maszyn przy

wykorzystaniu systemu CATIA.

PEK_U02 - Bazując na gotowych modelach, umie zbudować złożenie komponentu maszyny,

w systemie CATIA.

PEK_U03 - Bazując na modelu 3D, potrafi wygenerować dokumentację techniczną elementu

bądź komponentu maszyny (rysunek wykonawczy i złożeniowy).

TREŚCI PROGRAMOWE Forma zajęć - laboratorium Liczba godzin

La 1,2 Wprowadzenie do zaawansowanych metod wspomagania projektowania

konstrukcji. Charakterystyka systemu CATIA Drzewo struktury modelu.

Poruszanie się w obszarze roboczym. Definiowanie profili – szkicownik.

4

La 3 Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profili. Tworzenie brył poprzez obrót

profilu.

2

La 4 Transformacje brył. Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie profilu wzdłuż

dowolnej ścieżki. Tworzenie brył poprzez wyciągnięcie przez wiele profili i

wiele ścieżek.

2

La 5 Parametryzacja modeli. Wykorzystanie zewnętrznego źródła danych do

parametryzacji modeli w systemie CATIA.

2

La 6 Generowanie złożeń komponentów maszyn. 2

La 7 Generowanie dokumentacji technicznej - rysunek wykonawczy i

złożeniowy.

2

La 8 Zaliczenie 2

Suma godzin 16


N1. Multimedialny wykład informacyjny.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć.

N3. Praca własna.

N4. Konsultacje.





koniec semestru)


P PEK_U01 ÷PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe

14



[9] Skarka Wojciech, Mazurek Andrzej: „CATIA. Podstawy modelowania i zapisu konstrukcji”,

Helion 2004. [10] Wełyczko A.:" CATIA V5. Przykłady efektywnego zastosowania systemu w

projektowaniu mechanicznym", Helion 2004.

[11] Skarka W.: "CATIA V5. Podstawy budowy modeli autogenerujących", Helion 2009.


[4] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.


Janusz Skrzypacz, [email protected], 71 320 48 25


CATIA


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1ENG_U13

C1 La1÷ La 5

N1, N2, N3, N4 PEK_U02 C2 La 6

PEK_U03 C3 La 7

15


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Chemia

Nazwa w języku angielskim Chemistry

Kierunek studiów Energetyka



Kod przedmiotu CHC 3078

Grupa kursów NIE




(ZZU) 24 8



(CNPS) 90 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursów

zaznaczyć kurs końcowy

(X)



o charakterze praktycznym (P) 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

2. Znajomość chemii na poziomie szkoły średniej

3. Znajomość elementarnej matematyki

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zapoznanie studentów z terminologią i symboliką chemiczną, z teorią i praktyką

chemiczną.

C2 Uzyskanie podstawowej wiedzy o budowie atomu i cząsteczki.

C3 Zapoznanie studentów z układem okresowym pierwiastków i własnościami metali i

niemetali.

C4 Uzyskanie podstawowej wiedzy o własnościach wody, o kwasach, zasadach i

solach, dysocjacji i hydrolizie.

C5 Zapoznanie studentów z równowagą i kinetyką chemiczną.

C6 Zapoznanie studentów z wykonywaniem podstawowych obliczeń chemicznych.

C7 Uzyskanie podstawowej wiedzy o elektrochemii i korozji.

C8 Zapoznanie studentów z podstawami chemii organicznej, grupami związków organicznych,

w tym z polimerami.

C9 Nauczenie praktyczne studentów podstaw analizy ilościowej substancji nieorganicznych i

organicznych, wody.

16

C10 Nauczenie praktyczne studentów badań właściwości metali, pomiarów elektrochemicznych

korozji, zabezpieczania przed korozją.


Z zakresu wiedzy:

Osoba, która zaliczyła przedmiot:

PEK_W01 – zna podstawowe pojęcia i prawa chemiczne,

PEK_W02 – zna podstawy budowy atomu i cząsteczki, wiązań chemicznych, ma wiedzę o

układzie okresowym pierwiastków,

PEK_W03 – ma podstawowe wiadomości o roztworach, ich właściwościach, składzie, stężeniach

składników,

PEK_W04 – zna podstawowe typy reakcji chemicznych, zna podstawowe pojęcia kinetyki i

równowagi chemicznej,

PEK_W05 – zna właściwości tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli, wie na czym polega

dysocjacja, hydroliza,

PEK_W06 – umie wykonać podstawowe obliczenia chemiczne,

PEK_W07 – zna podstawy elektrochemii i korozji,

PEK_W08 – potrafi określić główne grupy związków organicznych, ich własności, zna rodzaje

paliw, ma podstawową wiedzę o polimerach.


Osoba, która zaliczyła przedmiot:

PEK_U01 – zna podstawowy sprzęt, szkło, aparaturę i odczynniki w laboratorium chemicznym,

potrafi ich używać,

PEK_U02 – zna podstawowe sposoby analizy ilościowej (metody objętościowe i wagowe), potrafi

wykonać prostą analizę składu roztworu,

PEK_U03 – potrafi wykonać analizę chemiczną wody, potrafi określić jej skład, pH, twardość, umie

uzdatniać wodę do celów energetycznych,

PEK_U04 – potrafi wykonać analizę chemiczną substancji organicznych,

PEK_U05 – potrafi zmierzyć potencjał elektryczny wybranych metali i określić właściwości

elektrochemiczne metali,

PEK_U06 – potrafi wykonać pomiary określające korozję chemiczną, elektrochemiczną,

atmosferyczną, w glebie, umie wyznaczyć wpływ inhibitorów na korozję w

układach wodnych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład Liczba

godzin

Wy1

Zjawiska chemiczne i fizyczne, substancje proste i złożone, pierwiastki i związki

chemiczne, mieszaniny fizyczne. Atom jako najmniejsza chemicznie część

pierwiastka. Nuklid, liczba atomowa i masowa, symbol nuklidu. Izotopy. Cząsteczka

jako najmniejsza część związku chemicznego. Mol jako jednostka liczności, liczba

Avogadra. Masa molowa. Symbole i wzory chemiczne. Modele cząsteczek. Budowa

atomu. Model atomu Rutherforda, model Bohra. Dwoistość natury światła i materii.

Chemia jądrowa.

3

Wy2

Orbitale i liczby kwantowe. Orbital jako funkcja falowa opisująca stan elektronu w

atomie. Liczby kwantowe n, l, m, s. Orbitale typu s, p i d. Struktury elektronowe

atomów i jonów. Układ okresowy pierwiastków. Periodyczność objętości atomowych,

promieni atomowych, energii jonizacji i powinowactwa elektronowego. Podział na

metale, półmetale i niemetale. Właściwości kwasowe, amfoteryczne i zasadowe

pierwiastków oraz ich tlenków. Przewidywanie niektórych właściwości pierwiastków

na podstawie ich położenia w układzie okresowym.

3

17

Wy3

Wiązania chemiczne. Rodzaje wiązań: jonowe, kowalencyjne, metaliczne i

międzycząsteczkowe. Roztwory i stężenia. Roztwór a mieszanina. Rozpuszczalnik,

substancja rozpuszczona, masa i gęstość roztworu. Stężenie molowe, ułamek wagowy,

ułamek molowy. Przeliczanie stężeń.

3

Wy4

Reakcje chemiczne. Równanie reakcji chemicznej. Klasyfikacja reakcji chemicznych

według: schematu reakcji, rodzaju reagentów, efektu energetycznego, składu

fazowego reagentów, odwracalności reakcji, wymiany elektronów. Efekt energetyczny

reakcji. Zasady obliczeń stechiometrycznych – prawo zachowania masy, prawo

stosunków stałych. Kinetyka chemiczna. Równanie kinetyczne i rząd reakcji.

3

Wy5

Równowaga chemiczna. Reakcje odwracalne, pojęcie równowagi dynamicznej. Prawo

działania mas, stała równowagi i jej zależność od temperatury. Zależność położenia

stanu równowagi od stężenia, temperatury i ciśnienia. Tlenki, wodorotlenki, kwasy i

sole. Woda. Uzdatnianie wody. Elektrolit, stopień dysocjacji, podział na elektrolity

mocne i słabe. Reakcje jonów w roztworach. Iloczyn jonowy wody, pH.

3

Wy6

Hydroliza, sole trudnorozpuszczalne. Reakcja hydrolizy. Równowaga w

nasyconych roztworach soli. Iloczyn rozpuszczalności. Obliczenia chemiczne.

Obliczenia i przeliczanie stężeń, rozcieńczanie roztworów. Równowagi w układach

fazowych. Reakcje redoks. Stechiometria. Dysocjacja. Obliczanie pH.

3

Wy7

Elektrochemia. Reakcje utleniania – redukcji. Szereg elektrochemiczny metali.

Ogniwa i akumulatory. Ogniwa paliwowe. Korozja i ochrona przed korozją. Korozja

chemiczna i elektrochemiczna. Ogniwa korozyjne. Rodzaje ochrony przed korozją.

3

Wy8 Wybrane zagadnienia z chemii organicznej. Grupy związków organicznych. Paliwa.

Polimery. 3

Suma godzin 24

Forma zajęć – laboratorium Liczba

godzin

La1

Zasady BHP w laboratorium chemicznym. Podstawowy sprzęt, aparatura, szkło,

odczynniki w laboratorium chemicznym. Podstawowe pojęcia i obliczenia niezbędne

do przeprowadzania prac laboratoryjnych. Analiza chemiczna ilościowa – metody

objętościowe i wagowe.

4

La2

Analiza wody i metody jej uzdatniania do celów energetycznych. Fizyczne i

chemiczne właściwości wody. Odczyn, pH, wskaźniki. Twardość wody.

Elektrochemia i korozja metali. Szereg napięciowy metali. Pomiary potencjału

elektrochemicznego wybranych metali.

4

Suma godzin 8


N1 Wykład z prezentacją multimedialną.

N2 Wykonywanie doświadczeń i analiz chemicznych.

N3 Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD

Oceny (F – formująca (w

trakcie semestru), P –

podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer przedmiotowego efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

P (wykład) PEK_W01 – PEK_W08 Zaliczenie na ocenę

F1 (laboratorium) PEK_U01 – PEK_U06 Kolokwium na ocenę oraz ocena

pracy laboratoryjnej

P (laboratorium) – średnia ocen z wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych

18



[12] I. Barycka, K. Skudlarski, Podstawy Chemii, Wyd. PWr, Wrocław, 2001.

[13] M.J. Sienko, R.A. Plane, Chemia – podstawy i zastosowania, WNT, Warszawa, 2002.

[14] A. Bielański, Podstawy chemii nieorganicznej, PWN, Warszawa, 2003.

[15] L. Jones, P. Atkins, Chemia ogólna, PWN, Warszawa, 2004.

[16] H. Bala, Wstęp do chemii materiałów, WNT, Warszawa, 2003.


[5] J.E. Brady, J.R. Holum, Fundamentals of chemistry, Wiley & Sons, New York, 2002.

[6] G.C. Pimentel, J.A. Coonrod, Chemia dziś i jutro, PWr, Wrocław, 1993.

[7] P. Mastalerz, Elementarna chemia nieorganiczna, Wyd. Chem., Wrocław, 1997.

OPIEKUN PRZEDMIOTU

(Tytuł, Imię, Nazwisko, adres e-mail)

dr inż. Bogusława Wierzbowska, [email protected]


Chemia

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU

Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie przedmiotowego efektu

do efektów kształcenia

zdefiniowanych dla kierunku studiów

i specjalności

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Narzędzia

dydaktyczne

PEK_W01

K1ENG_W04

C1 Wy1, Wy2

N1, N3

PEK_W02 C2, C3 Wy2, Wy3

PEK_W03 C4 Wy3

PEK_W04 C5 Wy4


PEK_W06 C6 Wy6

PEK_W07 C7 Wy7

PEK_W08 C8 Wy8

PEK_U01

K1ENG_U10

C1 La1

N2, N3

PEK_U02 C9 La1

PEK_U03 C9 La2

PEK_U04 C9 La1

PEK_U05 C10 La2

PEK_U06 C10 La2

19


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim:

Nazwa w języku angielskim:

Kierunek studiów:

Stopień studiów i forma:

Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Ekologia Ecology

Energetyka

I stopień, niestacjonarna

obowiązkowy

ESN0101

NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60

Forma zaliczenia Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Przedstawienie mechanizmu funkcjonowania ekosystemu Ziemi

C2 – Zaznajomienie z problemami rozwoju cywilizacyjnego w aspekcie jego oddziaływania na

środowisko

C3 – Zaznajomienie z mechanizmami destrukcji atmosfery, hydrosfery i litosfery oraz technicznymi

możliwościami jej ograniczenia

C4 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie pozatechnicznych

aspektów i skutków działalności inżyniera – energetyka i związanej z tym odpowiedzialności za

podejmowane decyzje

20


WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:

PEK_W01 – objaśnić podstawowe prawa opisujące funkcjonowanie ekosystemu ziemskiego oraz

zdefiniować i zilustrować przykładami formy relacji człowiek-środowisko

PEK_W02 – zdefiniować pojęcie zdolności nośnej ekosystemu i opisać mechanizmy wzrostu

liczebności populacji oraz w oparciu o teorię Malthusa objaśnić związek pomiędzy wzrostem

demograficznym a problemami energetycznymi świata

PEK_W03 – zdefiniować pojęcie temperatury efektywnej i opisać mechanizm efektu cieplarnianego

PEK_W04 – w oparciu o teorię Rowlanda i Moliny opisać mechanizm destrukcji ozonosfery

PEK_W05 – scharakteryzować czynniki determinujące rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń w

atmosferze oraz opisać główne kierunki jej ochrony

PEK_W06 – scharakteryzować źródła i mechanizmy zanieczyszczenia wód powierzchniowych oraz

objaśnić podstawowe techniki oczyszczania ścieków

PEK_W07 – wskazać mechanizmy degradacji gleby oraz rozróżniać operacje odzysku odpadów i

operacje utylizacji odpadów

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę

charakteryzującą się:

PEK_K01 – wrażliwością na problemy ekologiczne, w szczególności związane z produkcją energii

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy01 Ekosystem Ziemi: ekosfera, ekosystemy, biocykle;uniwersalne prawa

ekologiczne; migracja zanieczyszczeń w ekosystemach

2

Wy02 Relacja człowiek – środowisko 2

Wy03 Eksplozja demograficzna - modele warostu liczebności populacji 2

Wy04 Problemy energetyczne świata: teoria Malthusa, globalne zasoby i rezerwy oraz

prognozy zużycia paliw kopalnych, problemy środowiskowe generowane w

procesie produkcji energii elektrycznej i cieplne ze źródeł nieodnawialnych i

odnawialnych

2

Wy05 Efekt cieplarniany. Ozonosfera 2

Wy06 Atmosfera 2

Wy07 Hydrosfera i problem ścieków. Litosfera i problem odpadów 2

Wy08 Kolokwium zaliczeniowe 2

Suma godzin 16

STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE N.1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej

N.2. Konsultacje

N3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD

Oceny

F – formująca

(w trakcie semestru),

P – podsumowująca

(na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01÷PEK_W07

PEK_K01

Kolokwium zaliczeniowe

21



[8] Prezentacja wykładu w wersji elektronicznej

[9] Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Viedee: Ekologia, PWN, Warszawa 2009

[10] Charles J. Krebs: Ekologia, PWN, Warszawa 2011

[11] Johansson A., Czysta technologia. Środowisko, technika, przyszłość, WNT Warszawa 1997

[12] Kożuchowski K., Przybylak R.: Efekt cieplarniany, Wyd. Wiedza Powszechna Warszawa, 1995

[13] Kompendium wiedzy ekologicznej, praca zbiorowa pod red. Strzałko J, Mossor

Pietraszewska T., PWN Warszawa-Poznań 1999

[7] Cieśliński J., Mikielewicz J., Niekonwencjonalne źródła energii, Wyd. Politechniki

Gdańskiej, Gdańsk 1996.


[1] Roczniki statystyczne GUS Ochrona środowiska

[2] Periodyki popularno-naukowe (Świat Nauki, Wiedza i Życie, itp.)


Maria Mazur, [email protected]

MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW DLA PRZEDMIOTU

Ekologia Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W19

C1, C2 Wy01,Wy02

N1, N2, N3


PEK_W03 C1, C2 Wy05

PEK_W04 C1, C2 Wy05

PEK_W05 C1, C2 Wy06

PEK_W06 C1,C2 Wy07

PEK_W07 C3 Wy07

PEK_K01 K1ENG_K02 C4 Wy01÷Wy08 N1, N2

22


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Elektrownie i elektrociepłownie

Electric and thermal-electric power stations

Energetyka

Energetyka cieplna


Obowiązkowy

ENN0122

NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

90 30

Forma zaliczenia Egzamin

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)



o charakterze praktycznym (P) 0 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki, spalania paliw, kotłów energetycznych, maszyn

przepływowych.

CELE PRZEDMIOTU C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką elektrowni i elektrociepłowni.

C2 – Zaznajomienie z rozwiązaniami konstrukcyjnymi, ogólną budową i działaniem urządzeń

głównych i pomocniczych elektrowni.

C3 – Zapoznanie z kryteriami lokalizacyjnymi i planem generalnym elektrowni.

C4 – Zapoznanie z kierunkami rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce.

C5 – Wyrobienie umiejętności wyznaczania wartości podstawowych parametrów charakteryzujących

pracę siłowni cieplnych.

23

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację elektrowni cieplnych,

PEK_W02 – scharakteryzować sposoby poprawy sprawności elektrowni,

PEK_W03 – wymienić główne elementy układu cieplnego elektrowni i elektrociepłowni oraz objaśnić

zasadę ich pracy,

PEK_W04 – scharakteryzować plan generalny i zasady lokalizacji elektrowni,

PEK_W05 – opisać gospodarkę paliwową i wodną elektrowni,

PEK_W06 – wskazać i scharakteryzować tendencje rozwoju energetyki cieplnej w Polsce.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia parametrów obiegów termodynamicznych siłowni

cieplnych,

PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania sprawności elektrowni i elektrociepłowni.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podziały i klasyfikacje elektrowni. Podstawowe przemiany energetyczne w

elektrowni parowej. 2

Wy2 Sposoby podwyższania sprawności elektrowni. 2

Wy3 Projektowanie układów regeneracyjnego podgrzewania wody zasilającej,

układów pompowania i odgazowania wody zasilającej. 2

Wy4 Układy cieplne elektrowni kondensacyjnych. 2

Wy5 Układy skojarzonego wytwarzania energii elektrycznej i cieplnej. 2

Wy6 Lokalizacja, plan generalny i kompozycja budynku głównego elektrowni. 2

Wy7 Gospodarka paliwowa i gospodarka wodna elektrowni. 2

Wy8 Kierunki rozwoju elektrowni i elektrociepłowni w Polsce – wybrane

zagadnienia. 2

Suma godzin 16

Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godzin

Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących obiegów Clausiusa-Rankine’a. 2

Ćw2 Rozwiązywanie zadań dotyczących sposobów poprawy sprawności siłowni

cieplnych. 2

Ćw3 Rozwiązywanie zadań dotyczących bilansowania cieplnego elektrociepłowni. 2

Ćw4 Kolokwium zaliczające ćwiczenia. 2

Suma godzin 8


N1. Wykład:

– wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu

N2. Ćwiczenia:

– ćwiczenia rachunkowe;

– dyskusja rozwiązań zadań;

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.

N3. Konsultacje

24


Oceny: F – formująca (w trakcie

semestru), P – podsumowująca


Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W05 Egzamin pisemno - ustny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczające ćwiczenia



[14] Pawlik M., Strzelczyk F., Elektrownie, WNT 2009

[15] Marecki J., Podstawy przemian energetycznych, WNT 2007

[16] Szymocha K., Zabokrzycki J., Elektrownie parowe, WPWr 1980


[3] Andrzejewski S., Podstawy projektowania siłowni cieplnych, WNT 1974

[4] Kalinowski E., Termodynamika, WPWr 1994

[5] Kordylewski W. (pod red.), Spalanie i paliwa, OWPWr 2008

[6] Kruczek S., Kotły – konstrukcje i obliczenia, OWPWr 2001

[7] Nehrebecki L., Elektrownie cieplne, WNT 1974

[8] Sikorski W., Szymocha K., Urządzenia pomocnicze elektrowni parowych, WPWr 1981

[9] Szargut J., Ziębik A., Skojarzone wytwarzanie ciepła i elektryczności - elektrociepłownie, WPK JS, 2007


Andrzej Tatarek, [email protected]


Elektrownie i elektrociepłownie Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka


Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W26

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C2 Wy3÷Wy5

PEK_W04 C2 Wy6

PEK_W05 C3 Wy7

PEK_W06 C4 Wy8

PEK_U01

PEK_U02 K1ENG_U34 C5 Ćw1÷Ćw3 N2, N3

25


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Energetyka a środowisko

Power Engineering and Environmental

Energetyka


obowiązkowy

ENN0171

NIE




(ZZU)

8



(CNPS)

30


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

0,5


KOMPETENCJI

Świadomość istnienia ograniczeń środowiskowych warunkujących rozwój cywilizacyjny

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Przedstawienie obowiązujących w Polsce wymagań prawnych w zakresie gospodarczego

korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem energetyki

C2 – Zaznajomienie z głównymi rozporządzeniami dotyczącymi ograniczenia emisji zanieczyszczeń

do środowiska w procesie produkcji energii cielnej i elektrycznej

C3 – Wykształcenie postawy, którą cechuje świadomość ważności i zrozumienie środowiskowych

aspektów i skutków działalności inżyniera – energetyka i związanej z tym odpowiedzialności za

podejmowane decyzje


WIEDZA


PEK_W01 – objaśnić główne założenia strategiczne polityki energetycznej EU oraz Polski

PEK_W02 – omówić ogólne zasady korzystania ze środowiska ze szczególnym uwzględnieniem

ograniczeń wynikających z gospodarczego korzystania ze środowiska

PEK_W03 – wyjaśnić jakich ekosystemów i jakich zanieczyszczeń dotyczą dyrektywy LCP, IPPC

oraz klimatyczna

PEK_W04 – wskazać różnice pomiędzy wymaganiami dyrektywy LCP oraz IPPC

26

PEK_W05 – objaśnić pojęcie efektywności energetycznej oraz wymienić i krótko scharakteryzować

rodzaje świadectw pochodzenia energii

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien reprezentować postawę

charakteryzującą się:

PEK_K01 – świadomym przestrzeganiem prawa ochrony środowiska w aspekcie produkcji energii

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy01 Polityka energetyczna Unii Europejskiej i Polski. Prawo ochrony środowiska -

zasady korzystania ze środowiska

2

Wy02 Dyrektywa LCP. Dyrektywa IPPC 2

Wy03 Dyrektywa klimatyczna. Efektywność energetyczna, świadectwa pochodzenia

energii

2


Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej

N.2. Konsultacje

N.3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - WYKŁAD Oceny F – formująca (w trakcie semestru),

P – podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W05

PEK_K01






[10] Obowiązujące akty prawne (ustawa Prawo ochrony środowiska i wynikające z niej

rozporządzenia odpowiednich ministrów)

[11] Konspekt wykładu




Energetyka a środowisko Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W29

C1 Wy01

N1, N2, N3

PEK_W02 C1 Wy01

PEK_W03 C2 Wy02÷Wy03


PEK_W05 C2 Wy03

PEK_K01 K1ENG_K02 C3 Wy01÷Wy04 N1, N2

27


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Gazownictwo

Nazwa w języku angielskim Gas Engineering


Specjalność : Energetyka cieplna




Grupa kursów NIE




(ZZU)

8

8



(CNPS)

16

16


na ocenę

zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

0,5

0,75


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych ze spalaniem i paliwami

2. Znajomość podstaw termodynamiki oraz podstaw mechaniki płynów

3. Umiejętność wykorzystywania wiedzy teoretycznej z mechaniki płynów do wyznaczania

podstawowych parametrów hydrodynamicznych

\

CELE PRZEDMIOTU

Dla wykładu:

C1 – Zaznajomienie studentów z podstawowymi zagadnieniami współczesnego gazownictwa

C2 – Przedstawienie kwestii związanych z wydobyciem gazu ziemnego,

C3 – Zapoznanie studentów z typowymi technologiami przetwarzania gazu ziemnego,

C4 – Przedstawienie metod magazynowania, przesyłu i dystrybucji gazu ziemnego,

C5 – Scharakteryzowanie instalacji i urządzeń gazowych,

C6 – Zapoznanie słuchaczy z technologią skroplonego gazu ziemnego,

Dla ćwiczeń:

C7 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy

projektowaniu sieci przesyłowych.

C8 – Wyrobienie umiejętności stosowania podstawowych metod obliczeniowych stosowanych przy

projektowaniu i optymalizacji sieci rozdzielczych gazu ziemnego do różnych grup

użytkowników.

28


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą normatywnej klasyfikacji gazu ziemnego przeznaczonego do

przesyłu i użytkowania,

PEK_W02 – posiada podstawową wiedzę o geologii złóż gazu ziemnego oraz o zasadach

i metodach ich eksploatacji,

PEK_W03 – wymienia i charakteryzuje typowe technologie stosowane do przetwarzania gazu

ziemnego,

PEK_W04 – opisuje wybrane metody dalekosiężnego transportu i magazynowania gazu ziemnego,

PEK_W05 – wymienia i charakteryzuje elementy sieci rozdzielczych i instalacji gazowych,

PEK_W06 – opisuje wybrane urządzenia gazowe,

PEK_W07 – posiada podstawową wiedzę o technologii skroplonego gazu ziemnego.


PEK_U01 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu sieci

przesyłowych,

PEK_U02 – potrafi oszacowywać zużycie gazu ziemnego,

PEK_U03 – potrafi stosować podstawowe metod obliczeniowe używane przy projektowaniu i

optymalizacji sieci rozdzielczych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Wprowadzenie do przedmiotu. Klasyfikacja, skład chemiczny oraz fizyczne

własności gazów ziemnych. Wybrane zagadnienia z geologii złóż gazu

ziemnego. Zasady i metody eksploatacji złóż. Budowa odwiertu gazowego. 2

Wy2

Charakterystyka wybranych procesów rozdzielania, osuszania gazu oraz

oczyszczania gazu ziemnego (odsiarczanie gazu oraz oczyszczanie z

dwutlenku węgla, rtęci i jej związków).

Transport dalekosiężny i magazynowanie gazu ziemnego.

2

Wy3

Gazociągi magistralne i przetłocznie. Gazociągi podwodne.

Sieci rozdzielcze średniego i niskiego ciśnienia. Stacje pomiarowe, Przyłącza

gazowe.

2

Wy4

Instalacje gazowe i urządzenia gazowe.

Skroplony gaz ziemny - skraplanie, przechowywanie, transport oraz

regazyfikacja LNG.

2

Suma godzin 8


Ćw1-

Ćw2

Obliczanie liczb kryterialnych i klasyfikacja gazu ziemnego

przystosowanego do transportu siecią gazociągów oraz do użytkowania.

Sieci przesyłowe: szacowanie maksymalnego dobowego poboru gazu;

obliczanie rozkładu ciśnienia, krytycznej długości gazociągu i pojemności

magazynowej gazociągu wysokiego ciśnienia; szacowanie rozkładu

temperatury wzdłuż gazociągu.

4

Ćw3-

Ćw4

Określanie zużycia gazu ziemnego przez grupy odbiorców.

Sieci rozdzielcze: analiza wybranych podstawowych schematów

obliczeniowych strumienia przepływu gazu na odcinkach sieci

rozdzielczych; wyznaczanie średnic odcinków przykładowej rozdzielczej

sieci gazowej; obliczanie optymalnych strat ciśnienia w odcinkach

przykładowej rozdzielczej sieci gazowej.

4

Suma godzin 8

29


N1. wykład informacyjny,

N2. prezentacja multimedialna,

N3. ćwiczenia problemowe,

N4. ćwiczenia obliczeniowe,

N5. konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - wykład

Oceny F – formująca (w trakcie semestru),


Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01-W07 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ćwiczenia



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01-U03 Kolokwium zaliczeniowe



[17] Molenda J., Gaz ziemny, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1996

[18] Zajda R., Instalacje i urządzenia gazowe. POLCEN, Warszawa 1999

[19] Bąkowski K., Sieci i instalacje gazowe, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2002

[20] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Omówienie parametrów wymaganych do

obliczeń, TOM I, Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków 2007


[18] Guo B., Ghalambor A., Natural Gas Engineering Handbook, Gulf Publishing Company, 2005

[19] Zajda R. Schematy obliczeniowe gazociągów. POLCEN, Warszawa 2001

[20] Kogut K;, Bytnar K., Obliczanie sieci gazowych, Przegląd programów komputerowych, TOM II,

Uczelniane Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Kraków

[21] Gniewek-Grzybczyk B., Łaciak M., Grela I., Siuciak M., Energetyka gazowa, Obsługa i

eksploatacja urządzeń, instalacji i sieci, TARBONUS, Kraków-Tarnobrzeg 2008


Jarosław, FYDRYCH, [email protected]


GAZOWNICTWO

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA

I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ENC_W05

C1 Wy1 N1, N2, N5

PEK_W02 C1, C2 Wy1 N2, N5






PEK_U1

S1ENC_U05

C7 Ćw1-Ćw2 N3, N4, N5

PEK_U2 C8 Ćw3-4 N3, N4, N5

PEK_U3 C8 Ćw3-4 N3, N4, N5

http://www.rigzone.com/store/product_list.asp?pub_id=72

30


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Geometria wykreślna

Nazwa w języku angielskim Descriptive geometry


Stopień studiów i forma: I stopień niestacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i kompetencje potwierdzone świadectwem maturalnym

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zapoznanie studentów z metodą rzutowania prostokątnego wg Monge’a jako podstawą

geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych.

C2 Zapoznanie studentów z zapisem podstawowych elementów geometrycznych: punktu,

prostej i płaszczyzny w prostokątnym układzie odniesienia

C3 Zapoznanie studentów z zapisem wzajemnych relacji podstawowych elementów

geometrycznych oraz metodami transformacji ich wzajemnego położenia.

C4 Zapoznanie studentów z zapisem geometrycznym wielościanów i figur obrotowych oraz

metodami konstrukcji ich przenikania.

C5 Wyrobienie u studentów umiejętności geometrycznego zapisu figur płaskich i

przestrzennych

31


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu figur płaskich

w prostokątnym układzie współrzędnych (rzuty Monge’a) i w aksonometrii,

wzajemnych relacji elementów geometrycznych i metod transformacji ich położenia.

PEK_W02 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie geometrycznego zapisu wielościanów

i figur obrotowych oraz konstrukcji figur przenikania


PEK_U01 Posiada umiejętność zapisu figur płaskich w rzutach Monge’a oraz stosowania

metod transformacji.

PEK_U02 Posiada umiejętność geometrycznego zapisu wielościanów i figur obrotowych

rzutami i w aksonometrii oraz potrafi skonstruować krawędzie ich przenikania

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Zakres wykładu i ćwiczeń, warunki zaliczenia, literatura, wyjaśnienie

sposobu korzystania z internetowych kursów geometrii wykreślnej.

Charakterystyka rzutowania prostokątnego Monge’a, zapis

prostokątnego układu odniesienia. Własności i parametry zapisu

rzutami prostokątnymi i zapisu aksonometrycznego Omówienie typów

i standardów geometrycznego zapisu figur płaskich i przestrzennych

na płaszczyźnie rysunku

2

Wy2

Zastosowanie metody rzutowania Monge’a do zapisu punktu, prostej

(odcinka) i płaszczyzny. Konstrukcja śladów prostej. Wzajemne

położenie prostych. Zapis płaszczyzn w położeniu szczególnym.

Przykłady konstrukcji. Podstawowe regulacje dotyczące położenia

punktu na prostej, prostej na płaszczyźnie i punktu na płaszczyźnie.

Przykłady konstrukcji.

2

Wy3

Płaszczyzny równoległe, prostopadłe. Prosta prostopadła do

płaszczyzny. Warunek prostopadłości płaszczyzn. Krawędź dwóch

płaszczyzn danych śladami. Przykłady konstrukcji. Zasady konstrukcji

punktu przebicia płaszczyzny danej śladami prostą. Konstrukcja

punktu przebicia figury płaskiej prostą. Przenikanie figur płaskich.

Zagadnienie widoczności.

2

Wy4

Właściwości metody transformacji przez obrót i przez kład. Obroty i

kłady odcinka, płaszczyzny, figury płaskiej. Podniesienie z kładu.

Przykłady konstrukcji. Porównanie metod transformacji, metoda

jednokrotnej zmiany rzutni w praktycznych zastosowaniach.

Przykłady konstrukcji rzeczywistej długości odcinka, odległości

punktu od płaszczyzny, odległości dwóch płaszczyzn równoległych.

2

Wy5

Dwukrotna zmiana rzutni w zastosowaniu do konstrukcji rzeczywistej

wielkości figury płaskiej, kata pomiędzy płaszczyznami w położeniu

dowolnym, odległości punktu od prostej, odległości dwóch prostych

skośnych. Przykłady konstrukcji. Zapis wielościanów. Warunki

jednoznacznego zapisu. Przekroje i przecięcia wielościanów

płaszczyznami rzutującymi i płaszczyznami dowolnymi. Konstrukcja

siatki wielościanu.

2

32

Wy6

Konstrukcja punktów przebicia wielościanów i figur obrotowych.

Przenikanie dwóch graniastosłupów, wyznaczenie krawędzi

przenikania, zastosowanie siatki widoczności. Przekrój walca

płaszczyzną w położeniu szczególnym, konstrukcja rozwinięcia

powierzchni bocznej i figury przekroju. Porównanie metod

konstrukcji. Przekrój stożka płaszczyzną rzutującą, konstrukcja

rozwinięcia powierzchni.

2

Wy7

Charakterystyka metod konstrukcji przenikania figur obrotowych

(dodawanie i odejmowanie w przenikaniu figur). Konstrukcja

krawędzi przenikania dwóch walców. Konstrukcja punktu przebicia

kuli prostą. Konstrukcja krawędzi przenikania walca i kuli.

Konstrukcja przekroju kuli płaszczyzną rzutującą i dowolną.

Konstrukcja krawędzi przenikania wielościanów i figur obrotowych.

Przykłady konstrukcji.

2

Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 2

Suma godzin 16


Ćw1 Zagadnienia organizacyjne. Warunki zaliczenia. Zestaw 1. zadań do

rozwiązania – zapis punktu, prostej i płaszczyzny. Zestaw 2. zadań – figura

płaska w rzutach Monge’a, prosta i figura płaska na płaszczyźnie, zapis

płaszczyzny śladami, prostymi równoległymi i przecinającymi się, trzema

punktami.

2

Ćw2 Zestaw 3. zadań – konstrukcja krawędzi przenikania dwóch płaszczyzn,

konstrukcja punktu przebicia płaszczyzny prostą. Zestaw 4. zadań – prosta

równoległa i prostopadła do płaszczyzny, płaszczyzny wzajemnie

prostopadle.

2

Ćw3 Zestaw 5. zadań – zastosowanie metod transformacji przez obrót, kład i

zmianę rzutni. Wyznaczenie rzeczywistej wielkości figury płaskiej. Analiza

i dyskusja. Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia wielościanów

prostą. Konstrukcja przenikania wielościanów – siatka widoczności.

2

Ćw4 Zestaw 6. zadań – Konstrukcja punktów przebicia figury obrotowej prostą.

Konstrukcja przenikania figur obrotowych. Podsumowanie. Przegląd i

ocena rysunków wykonanych przez studentów. Wpis zaliczeń.

2

Suma godzin 8



N2. Wykład internetowy prezentujący treści wykładowe krok-po-kroku jako uzupełnienie

wykładu tradycyjnego

N3. Ćwiczenia rysunkowe, rozwiązywanie zadań graficznych w trakcie zajęć.

N4. Ćwiczenia rysunkowe – samodzielne rozwiązywanie zadań graficznych w domu

N5. Konsultacje.





koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01,

PEK_W02

Ocena końcowa z wykładu w formie kolokwium

rysunkowego.

33





koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01,

PEK_U02

Ocena umiejętności rozwiązania prostego zadania

(kartkówka).

F2 PEK_U01,

PEK_U02

Ocena jakości samodzielnie rozwiązanych zadań

rysunkowych

P = 0,75 F1 + 0,25 F2



[21] Eichler J. – Internetowy kurs geometrii wykreślnej – Interwykład

(http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria.html) PWr 2006

[22] Eichler J., Kasperski J. – E-kreski – kurs internetowy

(www.ekreski.pwr.wroc.pl/testowa.html) PWr 2009

[23] Lewandowski Z. – Geometria wykreślna. PWN Warszawa 1977.

[24] Otto F., Otto E. – Podręcznik geometrii wykreślnej. PWN Warszawa 1998

[25] Bogaczyk T., Romaszkiewicz-Białas T. – 13 wykładów z geometrii wykreślnej.

Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1997.

[26] Adams J. A. , Billow L. M. – Descriptive Geometry and Geometric Modeling. A Basis

for Design. Holt, Rinehard and Winston, Inc. New York 1988.

[27] Slaby S. M. – Engineering descriptive geometry. Barnes & Noble, Inc. New York

1969.


[1] Ciekot J., Suseł M. – Grafika inżynierska. Skrypt Politechniki Wrocławskiej. Wrocław 1993.

[2] Nowakowski T. (red.) – Zbiór zadań z geometrii wykreślnej. Skrypt Politechniki Wrocławskiej

1994.


doc. dr inż. Janusz Eichler, [email protected]


GEOMETRIA WYKREŚLNA


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




studiów i specjalności (o ile dotyczy)

Cele przedmiotu Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1ENG_W07

C1, C2, C3 Wy1 ÷ Wy4 N1, N2, N5

PEK_W02 C4 Wy5 ÷ Wy7

PEK_U01 K1ENG_U13

C5 Ćw1 ÷ Ćw3 N3, N4, N5

PEK_U02 C5 Ćw4

http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~eichler/geometria.html

http://www.ekreski.pwr.wroc.pl/testowa.html

34


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Gospodarka energią

Nazwa w języku angielskim Energy management






Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki i przenoszenia ciepła oraz zagadnień

związanych z produkcją energii w elektrowniach i elektrociepłowniach

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z podstawami gospodarowania energią

C2 - Zaznajomienie z gospodarką energetyczną państwa, producentów i odbiorców energii

C3 - Wyrobienie umiejętności analizy podstawowych i złożonych układów przetwarzania

energii

C4 - Przygotowanie do sporządzania i opracowania bilansów energetycznych

C5 - Zapoznanie z metodami energetycznej, egzergetycznej i ekonomicznej racjonalizacji

procesów cieplnych

C6 - Zaznajomienie z regulacjami dotyczącymi efektywności energetycznej

35


WIEDZA


PEK_W01 - opisać podstawowe aspekty gospodarki energetycznej na poziomie państwa,

gminy i przedsiębiorstwa

PEK_W02 - objaśnić cele i metody prowadzenia gospodarki energetycznej przez producentów

i odbiorców energii

PEK_W03 - scharakteryzować schematy cieplne różnorodnych układów wytwarzania energii

PEK_W04 - formułować bilans energetyczny i egzergetyczny urządzenia i dużego układu

energetycznego

PEK_W05 - zaproponować wstępną racjonalizację wybranych procesów cieplnych

PEK_W06 - opisać stan prawny dotyczący wspierania efektywności energetycznej

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_U01 - obliczać zagadnienia cieplne z wykorzystaniem numerycznych tablic pary i spalin

PEK_U02 - rozwiązywać zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych wytwarzania

energii (arkusze kalkulacyjne MathCad, Excel)

PEK_U03 - przeprowadzić analizę numeryczną związaną z racjonalizacją wybranych

procesów cieplnych

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawy gospodarki energetycznej. Rynek energii. 2

Wy2 Gospodarka energetyczna w gminie. 2

Wy3 Globalne i sektorowe wskaźniki efektywności energetycznej.Ustawa o

efektywności energetycznej. 2

Wy4 Charakterystki energetyczne procesów. Zarządzanie energią w

przedsiębiorstwie. 2

Wy5 Analiza energetyczna i egzergetyczna procesów cieplnych. Obliczenia

cieplne w arkuszach kalkulacyjnych. Numeryczne tablice pary i spalin. 2

Wy6 Zagadnienia optymalizacyjne w układach cieplnych procesów

wytwarzania energii 2

Wy7 Racjonalizacja procesów cieplnych. Skojarzona gospodarka cieplno-

elektryczna. Odzysk energii, niskotemperaturowe źródła ciepła. 2

Wy8 Efektywność energetyczna w budownictwie. Koszty, taryfy

energetyczne. 2

Suma godzin 16

36


Ćw1 Wykorzystanie numerycznych tablic pary i spalin w arkuszach

kalkulacyjnych. 1

Ćw2 Rozwiązywanie obiegów cieplnych układów wytwarzania. 1

Ćw3 Obliczenia obiegów ORC i obiegów gazowych. 1

Ćw4 Optymalizacja wybranych prametrów układów cieplnych. 1

Ćw5 Bilans energetyczny kotła i bloku energetycznego. 1

Ćw6 Odzysk ciepła. Rekuperatory, regeneratory, kotły odzyskowe. 1

Ćw7 Bilans cieplny budynku. Zapotrzebowanie mocy. 1

Ćw8 Kolokwium zaliczające ćwiczenia 1

Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej.

N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem arkuszy kalkulacyjnych MathCad, Excel;

N3. Konsultacje


Oceny

F – formująca (w trakcie



Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W06 kolokwium

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - ĆWICZENIA

Oceny F – formująca




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne

F2 PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium

P = (F1+3F2)/4



[28] J.Szargut, A.Ziębik, Podstawy energetyki cieplnej, WN PWN, Warszawa, 2000.

[29] A.Ziębik, J.Szargut, Podstawy gospodarki energetycznej, Wydawnictwo Politechniki

Śląskiej, Gliwice, 1997.

[30] J.Marecki, Gospodarka skojarzona cieplno-ektryczna, WNT, Warszawa, 1980.

[31] R.S.Janiczek, Eksploatacja elektrowni parowych, WNT, Warszawa, 1997


[22] Wayne C. Turner, Energy Management Handbook – 5th ed., The Fairmont Press, Inc.,

2005

[23] Barney Capehart, PhD, C.E.M, Basics of Energy Management, Online Seminar,

www.aeecenter.org

[24] Combined-Cycle Gas & Steam Turbine Power Plants. Kehlhofer, R..ISBN 0-88173-

076-9

http://www.aeecenter.org/

37


Zbigniew Modliński, [email protected]


Gospodarka energią



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




studiów i specjalności

Cele

przedmiotu Treści programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

SIENC_W08

C1 Wy1,Wy2

N1, N3

PEK_W02 C2 Wy3,Wy4,Wy8 PEK_W03 C3 Wy4 PEK_W04 C4 Wy5 PEK_W05 C5 Wy6, Wy7 PEK_W06 C6 Wy3, Wy8 PEK_U01

SIENC_U09

C3 Ćw1, Ćw2, Ćw3

N2, N3 PEK_U02 C5 Ćw4, Ćw5, Ćw6 PEK_U03 C5 Ćw7

38

WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Grafika 3D

Nazwa w języku angielskim 3D graphic





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

90

Forma zaliczenia zaliczenie na

ocenę




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu podstaw geometrii wykreślnej i rysunku technicznego

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Wyrobienie u studentów umiejętności komputerowej wizualizacji projektowanych

urządzeń

C2 - Wyrobienie umiejętności komunikatywnego przedstawiania wybranych przekrojów i

animacji przestrzennych

39



PEK_U01- potrafi prawidłowo i jednoznacznie zapisać figury przestrzenne , potrafi wykonać

samodzielnie graficzną wizualizację podstawowych elementów maszyn i urządzeń

energetyki cieplnej wykorzystując narzędzia CAD w zakresie 2D i 3D

PEK_U02 - potrafi przygotować i przedstawić krótką prezentację poświęconą wynikom

realizacji zadania inżynierskiego wykorzystując elementy wizualizacj komputerowej


PEK_K01 - ma świadomość roli społecznej wykorzystania przekazu multimedialnego;

podejmuje starania, aby przekazać swoje koncepcje inżynierskie w sposób

powszechnie zrozumiały

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Podstawowy pracy w programie 2

La2 Oddziaływanie brył 2

La3 Tworzenie brył o kształtach złożonych 2

La4 Definiowanie efektów optycznych 3

La5 Generowanie sekwencyjne 2

La6 Generowanie losowe 2

La7 Funkcje przestrzeni 2

La8 Przekroje, animacje 2

Suma godzin 16




N2. Kontrola poprawności plików źródłowych i rysunków wytworzonych przez studentów

N3. Praca własna studentów – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności

N4. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


F1 C1 Sprawdzanie plików źródłowych i

wytworzonych rysunków

F2 C2 Sprawdzanie plików źródłowych i

wytworzonych rysunków

P=(F1+F2)/2

40



[32] materiały ze strony internetowej http://fluid.itcmp.pwr.wroc.pl/~kasper/grafika3d

[33] materiały ze strony internetowejwww.povray.org


[25] materiały ze strony internetowej www.povray.pl


Jacek Kasperski, [email protected]


Grafika 3D Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia

Odniesienie

przedmiotowego efektu


zdefiniowanych dla

kierunku studiów


programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01 K1ENG_U13 C1 La1÷ La7 N1, N2, N3, N4

PEK_U02 K1ENG_U05 C2 La8 PEK_K01 K1ENG_K06 C1, C2 La1 ÷ La8 N2, N3, N4

41


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:

Specjalność:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Konwersja Energii

Energy Conversion

Energetyka

Energetyka cieplna

I stopień, stacjonarna

Wybieralny/specjalnościowy

ESN0321

NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

90 30


Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 1



o charakterze praktycznym

(P)

0 1



wymagającym

bezpośredniego kontaktu

(BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu kursów: podstawy termodynamiki, spalania, chemii, przenoszenie

ciepła

CELE PRZEDMIOTU.

C1 – Zapoznanie z klasyfikacją i ogólną charakterystyką Zasoby i źródła energii konwencjonalnej i

odnawialnej

C2 –Zapoznanie się z typowymi postaciami energii i typami przemian między nimi w układach

konwencjonalnych i niekonwencjonalnych.

C3 – Zaznajomienie z technologiami konwersji energii.

C4- Wyrobienie umiejętności pomiarowych efektywności przemian energii w urządzeniach

konwencjonalnych i niekonwencjonalnych

42


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację pierwotnych i wtórnych zrodeł energii

PEK_W02 – opisac procesy konwersji energii miedzy czterema podstawowymi jej formami

PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych technologii konwersji energii,

PEK_W04 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z

chemicznej, cieplną na elektryczną

PEK_W05 – scharakteryzować główne urządzenia realizujące konwersje energii bezposrednio z

odnawialnych źródeł na elektryczną,

PEK_W06 – wiedzę dotyczącą procesów i mechanizmów przemiany energii i zna podstawowe

urządzenia im odpowiadające w układach konwencjonalnych i niekonwencjonalnych

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – wyznaczyć charakterystyki urządzeń do przekształcania energii w układach

niekonwencjonalnych, potrafi ocenić przydatność urządzeń energetyki niekonwencjonalnej do

przemiany energii

PEK_U02 – wykonać analizę podstawowych i złożonych układów przetwarzania energii

PEK_U03 – Wykonać obliczenia efektywności podstawowych i złożonych układów przetwarzania

energii

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykład Liczba

go

dz

in

Wy1 Zasoby energii, Klasyfikacja źródeł energii oraz prognozy ich wykorzystania z

uwzględnieniem ograniczeń technicznych środowiskowych i ekonomicznych. 2

Wy2 Postacie energii i typ przemian miedzy nimi i urządzeń, w których są

realizowane, 1

Wy3 Zaawansowane technologie konwersji energii z paliw konwencjonalnych. 1

Wy4 Termogeneratory 1

Wy5 Technologie produkcji paliw wtórnych –procesy konwersji, technologie

produkcji wodoru i gazu syntezowego 1

Wy6 Energia słoneczna – podstawy, technologie wykorzystujące energię

promieniowania słonecznego 1

Wy7 Kolektory słoneczne, typy, układy hybrydowe wykorzystujące kolektory

słoneczne do produkcji energii cieplnej 1

Wy8 Ogniwa fotowoltaiczne, podstawy procesowe, systemy produkcji energii

elektrycznej z ogniw fotowoltaicznych 1

Wy9 Ogniwa paliwowe – typy podstawy teoretyczne 1

Wy10 Zaawansowane technologie produkcji wodoru. Metody magazynowania

energii i wodoru 1

Wy11 Ogniwa paliwowe wodorowe –do zastosowań w transporcie i lokalnych

systemach produkcji energii 1

Wy12 Ogniwa paliwowe typu SOFC dużej mocy do zastosowań w energetyce –

hybrydowe układy produkcji energii 1

Wy13 Technologie ORC z wykorzystaniem zródeł geotermalnych 1

Wy14 Metody produkcji energii z wykorzystaniem paliw rozszczepialnych 1

Wy15 Hydroenergetyka, Siłownie wiatrowe – typy silników wiatrowych 1

Suma godzin 16

43

Forma zajęć - Laboratorium Liczba godzin

La1

Pomiary efektywności zamiany energii słonecznej na prądową przy użyciu

ogniwa fotowoltaicznego na krzemowych przewodnikach w zależności od

widma promieniowania

2

La2 Badanie przemiany energii chemicznej w prądową w ogniwie paliwowym

PEM w zależności od parametrów wodoru 2

La3 Badanie przemiany energii cieplnej w prądową w termogeneratorze – prawo

Sebeka 2

La4

Badanie gazogeneratora sprzęgniętego z generatorem prądu lub

Gazyfikacja biomasy przy zastosowaniu katalizatorów.- Efektywność, skład

gazu oraz

2

Suma godzin 8


N1. Wykład:


– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do zaliczenia

N2. Laboratorium:

– Ćwiczenia na stanowiskach badawczych;

– Krótkie sprawdziany pisemne;

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych i raporty z badań .

N3. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin pisemno – ustny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Laboratorium




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U02 Odpowiedzi ustne, krótkie

sprawdziany pisemne

F2 PEK_U01÷PEK_U03 Raporty z pomiarów- sprawozdania

P=(2F2+F1)/3



[26] Mikielewicz i inni , Odnawialne źródła energii, PWN 2000

[27] J. Bogdanienko: odnawialne źródła energii, PWN, 1989

[28] Marker J.H. J.R. Backhurst, Fuel and Energy: Academic Press, 1981.

[29] Understanding renewable energy systems, Institute Fraunhofera


[12] Czasopisma branzowe Nowa Energia,


Halina Pawlak-Kruczek, [email protected]

mailto:[email protected]

44


Konwersje energii



Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

S1ENC_W07

C1 Wy1-Wy2

N1, N3

PEK_W03 C2 Wy4÷Wy5


PEK_W05 C3 Wy3

PEK_W06 C3 Wy15

PEK_U01

S1ENC_U08

C4 La1

PEK_U02

PEK_U03 C4 La2÷La4 N2, N3

45


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim KOTŁY ENERGETYCZNE

Nazwa w języku angielskim Utility Boilers

Kierunek studiów: ENERGETYKA

Stopień studiów i forma: I stopień, niestacjonarne



Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16



(CNPS)

32 32

Forma zaliczenia egzamin zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych z termodynamiką, przekazywaniem ciepła,

mechaniką płynów, spalaniem i maszynoznawstwem.

2. Umiejętność korzystania z arkuszy kalkulacyjnych przy prowadzeniu obliczeń

inżynierskich.

CELE PRZEDMIOTU C1 - Przedstawienie zagadnień związanych z konstrukcją i eksploatacją kotłów wodnych i parowych z

paleniskami rusztowymi, pyłowymi i fluidalnymi.

C2 – Zaprezentowanie paliw stosowanych w energetyce.

C3 - Zapoznanie studentów z kierunkami rozwoju techniki kotłowej.

C4 – Zapoznanie studentów z bilansem cieplnym kotła, stratami cieplnymi oraz sposobami określania

sprawności

C5 - Przygotowanie studentów do realizacji obliczeń projektowych wybranych powierzchni

ogrzewalnych w kotle energetycznym przy wykorzystaniu programu MATHCAD.

46


PEK_W01 – wymienia i opisuje rodzaje i konstrukcję kotłów energetycznych

PEK_W02 – zna typy parowników w kotłach parowych na nad- i podkrytyczne parametry pary

PEK_W03 – wymienia rodzaje paliw stosowanych w energetyce zawodowej oraz sposoby i urządzenia

do przygotowania paliw stałych do zasilania kotłów

PEK_W04 – wymienia i opisuje rodzaje palników i palenisk stosowane w kotłach energetycznych

PEK_W05 – formułuje bilans cieplny kotła

PEK_W06 – zna i opisuje metody obliczania sprawności kotła

PEK_W07 – zna i opisuje straty cieplne kotła oraz sposoby ich minimalizacji

Z zakresu umiejętności: PEK_U01 – przelicza skład paliwa dla różnych jego stanów oraz oblicza jego wartość opałową i

zapotrzebowanie powietrza do spalania z wykorzystaniem programu MATHCAD

PEK_U02 – oblicza ilość, skład i entalpię spalin dla różnych rodzajów paliw z wykorzystaniem

programu MATHCAD

PEK_U03 – formułuje i oblicza bilans cieplny kotła oraz wybranej powierzchni ogrzewalnej

PEK_U04 – wykonuje obliczenia cieplno-konstrukcyjne wybranej powierzchni ogrzewalnej

PEK_U05 – wykonuje obliczenia oporów hydraulicznych wybranej powierzchni ogrzewalnej

PEK_U06 – dobiera z norm materiał do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Rola i miejsce kotła w elektrowni i elektrociepłowni. Podstawy

termodynamiczne-obieg Clausiusa-Rankine'a, stosowane parametry

czynnika roboczego. Przepływ czynnika roboczego (woda, mieszanina

paro-wodna, para przegrzana) w kotłach energetycznych. Podział kotłów.

1

Wy1

Paliwa stosowane w energetyce – właściwości fizyko-chemiczne węgla

kamiennego, brunatnego, oleju opałowego, gazu, biomasy. Możliwości

wykorzystania paliw alternatywnych w energetyce.

2

Wy2

Przygotowanie paliwa: kruszenie, przemiał, separacja pyłu. Kruszarki i

młyny do przemiału węgla kamiennego i brunatnego. Instalacje do

usuwania żużla i popiołu

1

Wy2

Budowa kotła wodnego i parowego wodnorurowego. Sylwetki kotłów,

układy powierzchni ogrzewalnych. Kotły na parametry pod- i

nadkrytyczne pary.

1

Wy2/3 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem rusztowym. Ruszty stałe,

taśmowe, schodkowe. Paleniska narzutnikowe. 2

Wy3 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem pyłowym. Rodzaje komór

paleniskowych i palników. 2

Wy4 Budowa i zasada działania kotła z paleniskiem fluidalnym stacjonarnym i

cyrkulacyjnym. 2

Wy4/5 Konstrukcja przedpalenisk i kotłów bezpaleniskowych. 1

Wy5

Konstrukcja kotłów na parametry podkrytyczne i nadkrytyczne.

Parowniki-funkcja, zasada działania, rodzaje, problemy eksploatacyjne

(pewność chłodzenia rur, kryzys wrzenia, stabilność, odsalanie i

odmulanie).

1

Wy5 Bilans cieplny kotła. Wyznaczanie sprawności, straty cieplne.

Możliwości poprawy sprawności kotła. 2

Wy5 Kierunki rozwoju techniki kotłowej. Nowoczesne materiały

konstrukcyjne. 1

Suma godzin 16

47

Forma zajęć - projekt Liczba godzin

Pr1 Wprowadzenie do programu MATHCAD i obsługi bibliotek numerycznych.

Rozdanie danych do projektu. 2

Pr1/2 Obliczenia: składu paliwa dla różnych jego stanów, wartości opałowej i

zapotrzebowanie powietrza do spalania. Ilość, skład i entalpia spalin. 2

Pr2 Bilans cieplny kotła, zapotrzebowanie paliwa. Parametry termodynamiczne

czynnika roboczego. 2

Pr3/4 Algorytm obliczeń cieplno-konstrukcyjnych wybranej konwekcyjnej

powierzchni ogrzewalnej kotła (podgrzewacz wody lub przegrzewacz pary) 4

Pr4 Algorytm obliczeń oporów hydraulicznych zaprojektowanej powierzchni

ogrzewalnej 2

Pr5 Algorytm obliczeń wytrzymałościowych zgodnych z UDT. Dobór z norm

materiałów do wykonania zaprojektowanej powierzchni ogrzewalnej 3

Pr5 Sprawdzenie projektów, zaliczenie. 1

Suma godzin 16


N1. dla wykładu: wykład informacyjny, prezentacja multimedialna, samodzielne studia i

przygotowanie do egzaminu.

N2. dla projektu: algorytm obliczeń projektu, praca własna – przygotowanie do ćwiczeń

projektowych.

N3. konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W07 Egzamin pisemny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - PROJEKT




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01 ÷ PEK_U06 Frekwencja i ocena części

obliczeniowej projektu

48



4. Kruczek S., Kotły: konstrukcje i obliczenia, Oficyna PWr 2001

5. Orłowski P., Kotły parowe - konstrukcja i obliczenia, WNT 1972, 1979

6. Bis H., Kotły fluidalne: teoria i praktyka, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2010

7. Pawlik M. i in., Elektrownie, WNT 2010

8. Tarnowska-Tierling A., Kotły parowe. Przykłady obliczeń cieplnych, Politechnika Szczecińska,

1987

9. Rokicki H., Urządzenia kotłowe: przykłady obliczeniowe, Politechnika Gdańska, 1996

10. PN-EN 10216-2+A2:2007 Rury stalowe bez szwu do zastosowań ciśnieniowych. Warunki

techniczne dostawy. Część 2: Rury ze stali niestopowych i stopowych z określonymi

własnościami w temperaturze podwyższonej


1. Warunki urzędu dozoru technicznego dla urządzeń ciśnieniowych (nieobowiązkowe specyfikacje

techniczne), UDT 2005

2. Pronobis M., Modernizacja kotłów energetycznych, WNT 2002 i 2009

3. Hobler T., Ruch ciepła i wymienniki, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne 1986

4. Kuznecov, N. V. i in., Teplovoj rasčet kotel’nyh agregatov: normativnyj metod, 1973, 1998

5. Motyka R., Rasała D., Mathcad: od obliczeń do programowania, Helion 2012


Paweł Rączka [email protected]


KOTŁY ENERGETYCZNE Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA

Przedmiotowy

efekt

kształcenia


efektów kształcenia zdefiniowanych

dla kierunku studiów i specjalności

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W25

C1 Wy1 - Wy5

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy5


PEK_W04 C1 Wy3

PEK_W05 C1, C4 Wy5

PEK_W06 C1, C4 Wy5

PEK_W07 C1, C4 Wy5

PEK_U01

K1ENG_U33

C5 Pr1/2

N2, N3

PEK_U02 C5 Pr1/2 PEK_U03 C5 Pr2 PEK_U04 C5 Pr3/4 PEK_U05 C5 Pr4 PEK_U06 C5 Pr5

49


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Kotły i siłownie małej mocy

Nazwa w języku angielskim Boillers and Small Power

Kierunek studiów Energetyka

Specjalność Energetyka cieplna


Rodzaj przedmiotu: wybieralny/ specjalnościowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 60


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0.75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie termodynamiki, procesu i paliw potwierdzone pozytywnymi

ocenami z kursów I stopnia studiów

\

CELE PRZEDMIOTU C1 –zapoznanie studentów z wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach kotłowych w

sektorze komunalnym

C2 – zapoznanie studentów z obliczeniami bilansowania kotłów małej mocy, doborem elementów

urządzeń do układów małej mocy, obliczenia mi strat energetycznych dla przepływu spalin

50


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – posiada wiedzę dotyczącą wytwarzania ciepła i energii elektrycznej w układach

kotłowych w sektorze komunalnym


PEK_U01 - wykonuje obliczenia bilansowania kotłów małej mocy i obliczenia strat

energetycznych dla przepływu spalin PEK_U02 - dobiera elementy urządzeń do układów małej mocy

PEK_U03 - sporządza bilans cieplny kotła

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1Wy3

Palniki, Rodzaje, budowa, przegląd konstrukcji, rozruch i

eksploatacja kotłów; parametry charakteryzujące kotły i

kotłownie oferowane na rynku;

6

Wy4Wy7 Warunki techniczne projektowania, wykonawstwa i odbioru

kotłowni, urządzenia i wyposażenie kotłowni, urządzenia

pomiarowe i regulacyjne, schematy hydrauliczne

8


Suma godzin 16


Ćw1-Cw7

Obliczenia: procesów spalania paliw stałych, gazowych i biopaliw;

cieplne i bilansowe komór spalania kotłów małej mocy; układów i

kanałów spalinowych 7

Ćw8 Kolokwium zaliczeniowe 1

Suma godzin 8


N1. wykład: informacyjno-problemowe prezentacje multimedialne połączone z formą

tradycyjną, N2. Ćwiczenia: praca własna studenta połączona z jej prezentacją N3. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01 kolokwium

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ćwiczenia




Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu

kształcenia

P PEK_U01

PEK_U02

PEK_U03

kolokwium zaliczeniowe

51



[1] E. Szczechowiak red., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w

ciepło, ENVIROTECH, Poznań 1994

[2] J. Albers , Systemy centralnego ogrzewania i wentylacji, WNT, Warszawa 2007

[3] W. Rybak , Spalanie i współspalanie biopaliw stałych, Wydawnictwo Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław 2007



Wiesław Rybak, [email protected]


Kotły i siłownie małej mocy Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU ENERGETYKA


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ENC_W09 C1

C2 Wy1Wy8 N1,N3

PEK_U01

PEK_U02

PEK_U03

S1ENC_U10 C1

C2

Ćw 1 Ćw 8

N2,N3

52


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Maszyny i urządzenia elektryczne

Nazwa w języku angielskim: Electrical machines and devices


Stopień studiów i forma: I stopień, stacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

90 30

Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

W zakresie wiedzy:

11. Zna podstawowe zjawiska i prawa elektrotechniki

12. Ma podstawową wiedzę matematyczną, niezbędną do zrozumienia rozważań o

charakterze inżynierskim

W zakresie umiejętności:

13. Potrafi wykonywać pomiary wielkości elektrycznych – prądu, napięcia, mocy

W zakresie kompetencji:

14. Rozumie potrzebę i zna możliwości kształcenia się, podnoszenia kompetencji

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przypomnienie zjawisk wykorzystywanych w maszynach elektrycznych, głównie

zjawiska indukcji elektromagnetycznej

C2. Poznanie zasad działania, budowy i charakterystyk podstawowych maszyn elektrycznych

C3. Zaznajomienie studentów ze strukturą i elementami systemu elektroenergetycznego

C4. Poznanie zasad działania, budowy i eksploatacji podstawowych urządzeń elektrycznych

C5.Wypracowanie otwartości na realizowanie zadań badawczych

53


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 Student zna zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach

PEK_W02 Rozumie sposób działania silnika i prądnicy prądu stałego, zna sposoby połączeń obwodów

wzbudzenia i twornika i przebieg podstawowych charakterystyk maszyn prądu stałego

PEK_W03 Posiada wiedzę dotyczącą zasady działania transformatora, jego parametrów w różnych

stanach pracy i wykorzystania transformatorów regulacyjnych, pomiarowych i trójfazowych

PEK_W04 Zna sposób wykonania stojana i wirnika maszyny indukcyjnej, rozumie proces

wytwarzania pola wirującego, umie określić przebieg charakterystyki mechanicznej i

elektromechanicznej, zna sposoby rozruchu, hamowania i regulacji prędkości silników

indukcyjnych

PEK_W05 Ma podstawową wiedzę dotyczącą maszyn synchronicznych, ich budowy, synchronizacji

generatorów i zmian charakteru mocy pobieranej przez silniki

PEK_W06 Umie scharakteryzować podstawowe układy przekształtnikowe, wykorzystywane w

systemach napędowych

PEK_W07 Zna strukturę systemu energetycznego i sposoby wykonań stacji transformatorowo-

rozdzielczych, linii i instalacji,

PEK_W08 Potrafi scharakteryzować sposoby pracy punktu neutralnego sieci, zna środki ochrony

przeciwporażeniowej w układach nN

PEK_W09 Zna sposoby gaszenia łuku elektrycznego, wykonania łączników i źródeł światła,

parametry określające jakość energii elektrycznej i podstawowe układy sterowania pracą

odbiorników

PEK_W10 Ma podstawową wiedzę dotyczącą działania układów automatyki systemowej i rynku

energii elektrycznej


PEK_U01 Umie wykonać pomiary współczynnika mocy odbiornika i korygować jego wartość

PEK_U02 Potrafi analizować sposoby rozruchu i regulacji prędkości silnika klatkowego, łącznie z

wykorzystaniem przemiennika częstotliwości


PEK_K01 Jest otwarty na realizację zadań związanych z poznawaniem nowych rozwiązań

technicznych

PEK_K02 Potrafi być aktywny w pracy zespołowej

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Zjawiska wykorzystywane w maszynach i urządzeniach 1

Wy1

Wy2

Maszyny prądu stałego, zasada działania, budowa, połączenia. Podstawowe

charakterystyki prądnic. Silniki prądu stałego, rozruch, regulacja prędkości,

hamowanie

2

Wy2

Wy3

Transformatory jednofazowe, schemat zastępczy, stany pracy, transformatory

regulacyjne, przekładniki, transformatory trójfazowe

2

Wy3

Wy4

Maszyny indukcyjne, zasada działania, pole wirujące, budowa, podstawowe

zależności. Silniki indukcyjne, charakterystyki, rozruch, regulacja prędkości,

hamowanie, silnik jednofazowy

2

Wy4 Maszyny synchroniczne, zasada działania, budowa, synchronizacja

generatorów, rozruch i regulacja poboru mocy silników

1

Wy5 Przekształtniki, przemienniki częstotliwości, wykorzystanie przekształtników w

układach napędowych

1

Wy5 Przesył i rozdział energii elektrycznej, schemat systemu, sieci przesyłowe,

rozdzielcze, odbiorcze

1

Wy6

Stacje transformatorowo-rozdzielcze, rozdzielnie, zasilanie zakładów

przemysłowych, instalacje w budynkach. Sposoby pracy punktu neutralnego

sieci nN, działanie prądu na organizm, środki ochrony przeciwporażeniowej

2

54

Wy7

Budowa i dobór przewodów i kabli, gaszenie łuku, łączniki, odbiorniki

oświetleniowe. Parametry określające jakość energii elektrycznej. Podstawowe

układy sterowania odbiornikami, układ samotrzymania stycznika

2

Wy8 Egzamin pisemny w terminie zerowym 1

Wy8

Elementy układów automatyki: przekaźniki, bezpieczniki. Zabezpieczenia

silników i obwodów oświetleniowych. Rynek energii elektrycznej

1

Suma godzin 16


La1 Zapoznanie z BHP, regulaminem, programem ćwiczeń, obsługą stanowisk

laboratoryjnych, omówienie zasad wykonywania sprawozdań

2

La2 Poprawa współczynnika mocy – kompensacja mocy biernej 2

La3 Badanie rozruchu silników klatkowych 2

La4 Badanie silnika indukcyjnego zasilanego z przemiennika częstotliwości 2

Suma godzin 8


N1. Wykład problemowy

N2. Prezentacja audiowizualna

N3. Laboratorium pomiarowe w grupach ćwiczeniowych, sprawdzanie przygotowania, opracowanie

wyników w formie sprawozdania

N4. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

Wykład

P PEK_W01PEKW10 Egzamin

Laboratorium

F1

PEK_U01PEK_U02

Sprawdzenie przygotowania do

ćwiczeń laboratoryjnych

F2 Obserwacja aktywności na

zajęciach

F3 Ocena poprawności wykonania

sprawozdań z wykonanych badań

P=0,6*F1+0,2*F2+0,2*F3



[1] Praca zbiorowa: Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, WNT, Warszawa 2005

[2] Miedziński B.: Elektrotechnika Podstawy i instalacje elektryczne, PWN Warszawa 2000

[3] Markiewicz H.: Instalacje elektryczne, WNT, Warszawa 1996

[4] Plamitzer A.: Maszyny elektryczne, WNT Warszawa 1986

[5] Praca zbiorowa pod kier. Z. Grunwalda: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1987

[6] Gogolewski Z., Kuczewski Z.: Napęd elektryczny, WNT Warszawa 1972


[1] Jabłoński W., Płoszajski G.: Elektrotechnika z automatyką, wyd. Szkolne i Ped., Warszawa 1996

[2] Bełdowski T., Markiewicz H.: Stacje i urządzenia elektroenergetyczne, WNT, Warszawa 1998

[3] Markiewicz H.: Bezpieczeństwo w elektroenergetyce, WNT, Warszawa 1999

55

[4] Borecki J., Okraszewski Z., Skopiec J.: Elektrotechnika - zastosowania w górnictwie, skrypt PWr,

Wrocław 1981

[5] Kędzior W.: Podstawy napędu elektrycznego, skrypt PWr, Wrocław 1980

[6] Machowski J. i in.: Maszyny, urządzenia elektryczne i automatyka w górnictwie: podstawy ogólne

i zastosowanie, wyd. Śląsk, Katowice 1999

[7] Winkler W., Wiszniewski A.: Automatyka zabezpieczeniowa w systemach elektroenergetycznych,

WNT, Warszawa 1999


Bogusław Karolewski, bogusł[email protected]


Maszyny i urządzenia elektryczne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W20

C1 Wy1

N1, N2, N4

PEK_W02 C2 Wy1-2 PEK_W03 C2 Wy2-3 PEK_W04 C2 Wy3-4 PEK_W05 C2 Wy4 PEK_W06 C4 Wy5 PEK_W07 C3 Wy5-6 PEK_W08 C4 Wy6 PEK_W09 C4 Wy7 PEK_W10 C4 Wy8 PEK_U01

K1ENG_U27 C4 La2

N3, N4 PEK_U02 C2 La3, La4 PEK_K01 K1ENG_K01 C5 La1 La4 N1, N2, N3

PEK_K02 K1ENG_K04 C5 La2, La3, La4 N3

56


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Maszyny przepływowe

Nazwa w języku angielskim: Turbomachinery

Kierunek studiów: ENERGETYKA





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16 8



(CNPS)

90 60 30


zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 2 1 w tym liczba punktów


o charakterze praktycznym (P) 0 2 1




kontaktu (BK)

1,5 1,5 0,75


KOMPETENCJI

Podstawowa wiedza z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów, mechaniki płynów,

termodynamiki i podstaw materiałoznawstwa

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 zaznajomienie studentów z rolą maszyn przepływowych w podstawowych technologiach

energetycznych i instalacjach przemysłowych

C2 zapoznanie studentów z pojęciem konwersji energii w stopniach maszyny przepływowej

ekspansyjnej i sprężającej

C3 wyrobienie umiejętności u studentów do poprawnego analizowania jednowymiarowego

przepływu płynów ściśliwych

C4 zapoznanie studentów z kinematyką stopnia maszyny osiowej, promieniowej

i diagonalnej

C5 wyrobienie umiejętności charakteryzowania przez studentów wpływu procesu regulacji

na parametry pracy i sprawność maszyny

57


WIEDZA:

PEK_W01 ma uporządkowaną wiedzę w zakresie maszyn przepływowych

PEK_W02 zna i charakteryzuje podstawowe kanały i elementy maszyny przepływowej

PEK_W03 ma wiedzę do definiowania podstawowych praw opisujących zjawiska przepływowe

PEK_W04 ma wiedzę do wyjaśnienia jednowymiarowego przepływu w stopniu maszyny

ekspansyjnej i sprężającej

PEK_W05 ma wiedzę do opisywania procesów zachodzących w stopniu maszyny przepływowej

PEK_W06 posiada wiedzę z zakresu opisu kinematyki stopnia maszyny przepływowej

PEK_W07 umie wytłumaczyć różnice w konstrukcji turbiny akcyjnej i reakcyjnej

PEK_W08 zna zasady regulacji maszyny przepływowej

UMIEJĘTNOŚCI:

Student potrafi:

PEK_U01 obliczyć parametry przepływu czynnika w dyszach

PEK_U02 obliczyć pracę jednego stopnia i całej maszyny oraz określić jej sprawność

PEK_U03 obliczyć parametry geometryczne maszyny

PEK_U04 przeanalizować stopień akcyjny i reakcyjny, zdefiniować stopień reakcyjności maszyny

rozprężnej i sprężającej R

PEK_U05 dobrać wskaźnik u/c1 dla maszyn rozprężnych

PEK_U06 określić siły działające na łopatki

PEK_U07 zaprojektować układ przepływowy maszyny

PEK_U08 zaprojektować kinematykę stopnia maszyny

PEK_U09 zinterpretować stratę wylotową w stopniu maszyny

PEK_U10 przeanalizować pracę zaprojektowanego stopnia maszyny przepływowej

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Maszyny przepływowe w podstawowych technologiach energetycznych

i instalacjach przemysłowych, klasyfikacja cieplnych maszyn

przepływowych

2

Wy2

Kanały przepływowe i elementy realizacji zjawisk przepływowych ,

równanie stanu mediów roboczych, ściśliwość oraz własności termiczne

płynu

2

Wy3

Podstawowe prawa opisujące zjawiska przepływowe, charakterystyczne

liczby i bezwymiarowe wskaźniki stosowane w opisie przepływów płynów

ściśliwych

2

Wy4 Opływ profilu, palisada profili i wieńce łopatkowe 2

Wy5 Izentropowy przepływ płynów ściśliwych, parametry spoczynkowe 2

Wy6 Jednowymiarowa teoria stopnia maszyny ekspansyjnej i sprężającej 2

Wy7 Proces zachodzący w wieńcu kierowniczym i wirującym maszyny

przepływowej. Zasady regulacji parametrów pracy maszyny. 2

Wy8 Kinematyka stopnia maszyny przepływowej, trójkąty prędkości 2

Suma godzin 16


Ćw1 Wyznaczanie parametrów przepływu jednowymiarowego, prędkości

dźwięku i parametrów krytycznych w różnych warunkach przepływu 2

Ćw2 Wyznaczanie względnego i bezwzględnego przyrostu temperatury

i ciśnienia podczas jego pełnego wyhamowania 2

Ćw3 Zastosowanie zbieżnorozbieżnego układu przepływowego dla uzyskania

prędkości naddźwiękowej 2

Ćw4 Wyznaczanie spadków entalpii w stopniach maszyny przepływowej przy 2

58

wykorzystaniu wykresu entropowego is

Ćw5 Obliczanie sprawności izentropowej stopnia sprężającego 2

Ćw6 Rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem podstawowego równania maszyn

przepływowych (równanie Eulera) 2

Ćw7 Obliczanie spiętrzenia całkowitego i statycznego w stopniu sprężającym 2

Ćw8 Obliczanie kinematyki dla stopnia akcyjnego i reakcyjnego maszyny

przepływowej, sprawności obwodowej oraz sił działających na łopatkę 2

Suma godzin 16


Pr1 Zasady projektowania turbin wielostopniowych stopień regulacyjny 2

Pr2 Podział entalpii na stopnie, określenie sprawności turbiny, grupy stopni

i stopnia 2

Pr3

Obliczanie średnicy ostatniego stopnia (problemy z ograniczeniem

wysokości łopatek), obliczanie wlotowego i wylotowego trójkąta prędkości

(rysunek)

2

Pr4 Zasady projektowania osiowego i promieniowego stopnia sprężarkowego 2

Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji, prezentacji multimedialnej, tablicy i kredy.

Dyskusja problemu.

N2. Ćwiczenia rachunkowe oraz dyskusja rozwiązań i wyników.

N3. Prezentacja projektu, dyskusja problemu.

N4. Konsultacje indywidualne.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin pisemny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷PEK_U06 Odpowiedzi ustne, czynna

aktywność na zajęciach

F2 PEK_U01÷PEK_U06 Kolokwium zaliczające ćwiczenia

rachunkowe

P = F2, F1 ma wpływ na podwyższenie oceny

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA PROJEKT



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U07÷PEK_U10 Czynna aktywność na zajęciach

F2 PEK_U07÷PEK_U10 Systematyczna praca nad własnym

projektem

F3 PEK_U07÷PEK_U10 Wykonanie projektu

P = (2F3+F1+F2)/4

59



[1] Chmielniak T., Maszyny przepływowe, Politechnika Śląska, Gliwice 1997

[2] Gundlach R. W., Podstawy maszyn przepływowych i ich systemów energetycznych, WNT,

Warszawa 2008

[3] Gundlach W., Maszyny przepływowe. Część I, PWN, Warszawa 1970

[4] Górniak H., Szymczyk J., Zbiór zadań z termodynamiki przepływu płynów, Politechnika Śląska,

Gliwice 1988

[5] Miller A., Teoria maszyn wirnikowych zagadnienia wybrane, Politechnika Warszawska,

Warszawa 1989

[6] Postrzednik S., Termodynamika zjawisk przepływowych jednowymiarowe przepływy

odwracalne, Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[7] Szargut J., Guzik H., Zadania z termodynamiki technicznej, Politechnika Śląska, Gliwice 2001

[8] Tuliszka E., Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 1978


[1] Golec K., Silniki przepływowe, Politechnika Krakowska, Kraków 1999

[2] Puzyrewski R., 14 wykładów teorii stopnia maszyny wirnikowej – model dwuwymiarowy (2D),

Politechnika Gdańska, ABB Zamach Ltd, Gdańsk 1998

[3] Puzyrewski R., Podstawy teorii maszyn wirnikowych w ujęciu jednowymiarowym, Ossolineum,

Wrocław 1992


Małgorzata Wiewiórowska [email protected]


Maszyny przepływowe



Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

S1ENC_W02

C1, C2 Wy1, Wy2

N1, N4

PEK_W03

PEK_W04

PEK_W05

C2, C3 Wy2, Wy3

PEK_W06

PEK_W07 C4 Wy4, Wy5, Wy6

PEK_W08 C5 Wy7, Wy8

PEK_U01

PEK_U02

PEK_U03 S1ENC_U02

C1, C2 Ćw1, Ćw2,

Ćw3, Ćw4

N2, N4 PEK_U04

PEK_U05

PEK_U06

C3, C4, C5 Ćw5, Ćw6,

Ćw7, Ćw8

PEK_U07

PEK_U08 S1ENC_U03

C1, C2, C3 Pr1, Pr2

N3, N4 PEK_U09

PEK_U10 C4, C5 Pr3, Pr4

60


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Maszynoznawstwo energetyczne Power Engineering Machinery

Energetyka


obowiązkowy

ENN 0411

NIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć

zorganizowanych w

Uczelni (ZZU)

16



(CNPS) 60


na ocenę

Dla grupy kursów


(X)




(P)

0



wymagającym


(BK)

1


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu szkoły średniej potwierdzone świadectwem maturalnym

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie się z podstawowymi systemami produkcji energii i źródłami energii

C2 –zapoznanie się urządzeniami energetyki zawodowej, cieplnej, jądrowej i odnawialnej, a

także chłodnictwa, gazownictwa, wentylacji i ochrony środowiska.

C3 – Zapoznanie się z budową i zasadą działania kotłów i urządzeń pomocniczych, turbin

gazowych i parowych, pomp, wentylatorów i sprężarek, chłodziarek i urządzeń

kriogenicznych oraz instalacji oczyszczania

C4 – Zapoznanie się z niekonwencjonalnymi systemami produkcji energii

61


WIEDZA


PEK_W01 – opisać ogólną klasyfikację systemów produkcji energii oraz scharakteryzować

ich podstawowe elementy

PEK_W02 – opisać działanie i budowę kotłów różnych typów

PEK_W03 – objaśnić działanie zasadniczych maszyn pomp, sprężarek, wentylatorów i turbin

PEK_W04 – wymienić podstawowe elementy układów produkcji energii z odnawialnych

źródeł energii

TREŚCI PROGRAMOWE


go

dz

in

Wy1 Zasoby energetyczne i ich właściwości 2

Wy2 Podstawowe systemy produkcji energii 2

Wy3 Urządzenia kotłowe- rodzaje , budowa 2

Wy4 Urządzenia pomocnicze kotłów energetycznych- młyny, układy

transportu 2

Wy5 Turbiny parowe i gazowe oraz na czynniki organiczne 2

Wy6 Wentylatory, sprężarki, pompy 2

Wy7 Układy chłodnicze i Układy kondensacji za turbiną 2

Wy8 Instalacje i urządzenia oczyszczania spalin 1

Wy9 Niekonwencjonalne systemy produkcji energii 1

Suma godzin 16



N2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu

N3. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia

efektu kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W04 Kolokwium pisemne

62



[1] Z. Gnutek, W. Kordylewski, Maszynoznawstwo Energetyczne, Politechnika Wrocławska,

Wrocław, 2003, 2005.

[2] Kruczek S. Urządzenia Kotłowe, 2005 WPwr,


[1] R. Szafran, Podstawy Procesów Energetycznych, Oficyna Wyd. PWr., Wrocław, 1997

[2]D. Laudyn, M. Pawlik, F. Strzelczyk, Elektrownie, WNT, Warszawa, 1997


Halina Pawlak-Kruczek, [email protected]


Maszynoznawstwo energetyczne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02 K1ENG_ W08

C1 Wy1

N1, N2, N3 PEK_W03 C2 Wy2÷Wy5

PEK_W04 C3 Wy6÷Wy8

C4 Wy9


63


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim MATEMATYKA 1

Nazwa w języku angielskim Calculus 1

Kierunek studiów: energetyka/mechanika i budowa maszyn



Kod przedmiotu MAP001076

Grupa kursów NIE




(ZZU)

32 16



(CNPS)

120 90

Forma zaliczenia Egzamin Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




0 3




kontaktu (BK)

2 2,25


KOMPETENCJI

1. Zalecana jest znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie rozszerzonym

CELE PRZEDMIOTU

C1. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej ogólnych własności funkcji, w szczególności

funkcji elementarnych oraz rozwiązywania równań i nierówności z tymi funkcjami.

C2. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennych z

wykorzystaniem do badania funkcji i rozwiązywania zadań optymalizacyjnych.

C3. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej całki nieoznaczonej i oznaczonej.

C4. Stosowanie nabytej wiedzy do tworzenia i analizy modeli matematycznych w celu

rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki.

64


Z zakresu wiedzy student:

PEK_W01 ma podstawową wiedzę z logiki i teorii mnogości, zna własności funkcji potęgowych,

wykładniczych, trygonometrycznych i odwrotnych do nich

PEK_W02 zna podstawy rachunku różniczkowego funkcji jednej zmiennej z zastosowaniem do

rozwiązywania zagadnień optymalizacyjnych

PEK_W03 ma podstawową wiedzę z zakresu całki nieoznaczonej i oznaczonej

Z zakresu umiejętności student:

PEK_U01 potrafi rozwiązywać równania i nierówności potęgowe, wielomianowe, wykładnicze,

logarytmiczne i trygonometryczne

PEK_U02 potrafi obliczać granice ciągów i funkcji, wyznaczać asymptoty funkcji, stosować

twierdzenie de L’Hospitala do symboli nieoznaczonych

PEK_U03 potrafi obliczać pochodne funkcji i interpretować otrzymane wielkości, potrafi

wykorzystać różniczkę do oszacowań, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla

funkcji jednej zmiennej, potrafi zbadać własności i przebieg funkcji jednej zmiennej

PEK_U04 potrafi wyznaczyć całkę nieoznaczoną funkcji elementarnych i funkcji wymiernych,

potrafi obliczać i interpretować całkę oznaczoną, potrafi rozwiązywać zagadnienia

inżynierskie z wykorzystaniem całki

Z zakresu kompetencji społecznych student:

PEK_K01 potrafi wyszukiwać i korzystać z literatury zalecanej do kursu oraz samodzielnie

zdobywać wiedzę

PEK_K02 rozumie konieczność systematycznej i samodzielnej pracy nad opanowaniem materiału

kursu

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć - wykłady Liczba

godzin

Wy1 Funkcja. Dziedzina, zbiór wartości, wykres. Funkcja monotoniczna. Przykłady

funkcji: liniowa, |x|, kwadratowa, wielomianowa, wymierna. 2

Wy2 Równania i nierówności wymierne. Składanie funkcji. Przekształcanie wykresu

funkcji (przesunięcie, zmiana skali, symetria względem osi i początku układu).

Funkcje parzyste, nieparzyste i okresowe. 2

Wy3 Funkcje trygonometryczne. Kąt skierowany, koło trygonometryczne. Wzory

redukcyjne i tożsamości trygonometryczne. Równania i nierówności

trygonometryczne. 2

Wy4 Funkcje potęgowe i wykładnicze. Funkcje różnowartościowe, odwrotne. Funkcje

logarytmiczne i cyklometryczne. Równania i nierówności wykładnicze i

logarytmiczne. 2

Wy5 Ciąg liczbowy. Ciąg arytmetyczny i geometryczny. Granica właściwa i niewłaściwa

ciągu liczbowego. Liczba e. Obliczanie prostych granic. 2

Wy6 Granica funkcji w punkcie (właściwa i niewłaściwa). Definicja Heinego. Granice

jednostronne funkcji. Granica funkcji w nieskończoności. Technika obliczania granic. Wyrażenia nieoznaczone.

2

Wy7 Asymptoty funkcji. Ciągłość funkcji w punkcie i na przedziale. 2

Wy8 Pochodna funkcji w punkcie. Pochodne podstawowych funkcji elementarnych.

Reguły różniczkowania. Pochodne wyższych rzędów. 2

Wy9 Interpretacja geometryczna i fizyczna pochodnej. Styczna. Różniczka funkcji i jej

zastosowania. Przykłady numerycznych procedur rozwiązywania równań. 2

Wy10 Przedziały monotoniczności funkcji. Ekstrema lokalne funkcji. Warunki konieczne i

wystarczające istnienia ekstremów lokalnych. 2

Wy11 Reguła de L’Hospitala. Badanie przebiegu zmienności funkcji. 2

Wy12 Wartość najmniejsza i największa funkcji na zbiorze. Przykłady zagadnień

ekstremalnych w geometrii, fizyce i technice. 2

65

Wy13 Całki nieoznaczone i ich ważniejsze własności. Całkowanie przez części.

Całkowanie przez podstawienie. 2

Wy14 Rozkład funkcji wymiernej na ułamki proste. Całkowanie funkcji wymiernych. 2

Wy15 Całka oznaczona. Definicja. Interpretacja geometryczna i fizyczna. Twierdzenie

Newtona - Leibniza. Całkowanie przez części i przez podstawienie. 2

Wy16 Średnia wartość funkcji na przedziale. Zastosowania całek oznaczonych w geometrii

i technice. Informacja o przybliżonych metodach obliczania całek. 2

Suma godzin 32

Forma zajęć - ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw1 Stosowanie praw logiki i teorii mnogości. Badanie ogólnych własności funkcji

(monotoniczność, różnowartościowość, dziedzina, składanie funkcji, funkcja

odwrotna). Badanie funkcji i rysownie wykresów funkcji potęgowej, wykładniczej,

trygonometrycznych i odwrotnych do nich oraz ich złożeń. Rozwiązywanie równań

i nierówności z tymi funkcjami.

4

Ćw2 Obliczanie granic właściwych i niewłaściwych ciągów liczbowych i funkcji (w

punkcie) oraz wyrażeń nieoznaczonych. Wyznaczanie asymptot funkcji. Badanie

ciągłości funkcji w punkcie i na przedziale. Stosowanie twierdzeń o funkcji ciągłej

na przedziale domkniętym do zagadnień ekstremalnych i przybliżonego

rozwiązywania równań.

2

Ćw3 Obliczanie pochodnych funkcji z wykorzystaniem reguł różniczkowania z

interpretacją pochodnej. Wyznaczanie stycznych do wykresu funkcji. Stosowanie

różniczki do obliczeń przybliżonych (szacowania błędu).

2

Ćw4 Badanie przebiegu funkcji – przedziały monotoniczności, wypukłość, ekstrema

lokalne. Wyznaczanie ekstremów globalnych. Stosowanie reguły de L’Hospitala do

obliczeń granic.

2

Ćw5 Obliczanie całek nieoznaczonych – całkowanie przez części i przez podstawienie.

Całkowanie funkcji wymiernych.

2

Ćw6 Obliczanie całek oznaczonych z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie.

Stosowanie całki oznaczonej do obliczeń inżynierskich..

3

Ćw7 Kolokwium 1

Suma godzin 16


N1. Wykład – metoda tradycyjna

N2. Ćwiczenia problemowe i rachunkowe – metoda tradycyjna

N3. Konsultacje

N4. Praca własna studenta – przygotowanie do ćwiczeń.





Numer efektu

kształcenia

Sposób oceny osiągnięcia

efektu kształcenia

P - Ćw PEK_U01-PEK_U04

PEK_K01-PEK_K02

Odpowiedzi ustne, kartkówki,

kolokwia

P - Wy PEK_W01-PEK_W3

PEK_U01-PEK_U04

PEK_K02

Egzamin

66


KARTA PRZEDMIOTU






Kod przedmiotu MAP 001069

Grupa kursów NIE




(ZZU)

32 16



(CNPS)

120 90


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 3




kontaktu (BK)

2 2,25


KOMPETENCJI

2. Zna rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej i jego zastosowania.

3. Zna i umie stosować całkę nieoznaczoną i oznaczoną funkcji jednej zmiennej.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Poznanie podstawowych pojęć rachunku macierzowego z zastosowaniem do rozwiązywania

układów równań liniowych.

C2. Opanowanie podstawowej wiedzy z geometrii analitycznej

C3. Opanowanie pojęć algebry liniowej oraz podstawowej wiedzy w zakresie liczb zespolonych

C4. Poznanie podstawowych pojęć z rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych.

C5. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej równań różniczkowych zwyczajnych.

C6. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej szeregów liczbowych i potęgowych.





PEK_W01 ma podstawową wiedzę z algebry liniowej, zna metody macierzowe rozwiązywania

układów równań liniowych

PEK_W02 ma podstawową wiedzę z geometrii analitycznej na płaszczyźnie i w przestrzeni, zna

równania płaszczyzny i prostej

PEK_W03 zna własności liczb zespolonych

PEK_W04 zna podstawy rachunku różniczkowego i całkowego funkcji wielu zmiennych

PEK_W05 zna podstawy równań różniczkowych zwyczajnych

67

PEK_W06 ma podstawową wiedzę z teorii szeregów liczbowych i potęgowych, zna kryteria

zbieżności


PEK_U01 potrafi stosować rachunek macierzowy, obliczać wyznaczniki i rozwiązywać układy

równań liniowych metodami algebry liniowej

PEK_U02 potrafi wyznaczać równania płaszczyzn i prostych w przestrzeni i stosować rachunek

wektorowy w konstrukcjach geometrycznych

PEK_U03 potrafi wykonywać obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych

PEK_U04 potrafi obliczać pochodne cząstkowe, kierunkowe i gradient funkcji wielu zmiennych i

interpretować otrzymane wielkości, potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne dla funkcji

wielu zmiennych

PEK_U05 potrafi obliczać i interpretować całkę podwójną, potrafi rozwiązywać zagadnienia

inżynierskie z wykorzystaniem całki podwójnej

PEK_U06 potrafi rozwiązywać równania różniczkowe o zmiennych rozdzielonych

PEK_U07 potrafi rozwijać funkcje w szereg potęgowy, umie wykorzystać otrzymane rozwinięcia do

obliczeń przybliżonych



zdobywać wiedzę


kursu

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1

Macierze i wyznaczniki. Określenie macierzy. Działania na macierzach i ich

własności. Transponowanie macierzy. Definicja wyznacznika – rozwinięcie

Laplace`a. Elementarne przekształcenia wyznacznika. Macierz odwrotna.

3

Wy2 Układy równań liniowych. Wzory Cramera. Metoda eliminacji Gaussa dla

dowolnych układów równań liniowych 3

Wy3

Geometria analityczna w przestrzeni. Kartezjański układ współrzędnych. Dodawanie

wektorów i mnożenie wektora przez liczbę. Długość wektora. Iloczyn skalarny. Kąt

między wektorami. Orientacja trójki wektorów w przestrzeni. Iloczyn wektorowy.

Iloczyn mieszany. Zastosowanie do obliczania pól i objętości.

2

Wy4

Płaszczyzna. Równanie ogólne i parametryczne. Wektor normalny płaszczyzny.

Prosta w przestrzeni. Równanie parametryczne i krawędziowe. Wzajemne położenie

płaszczyzn, prostych i punktów w przestrzeni.

3

Wy5

Liczby zespolone. Postać algebraiczna. Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych w

postaci algebraicznej. Liczba sprzężona. Moduł liczby zespolonej. Argument

główny. Postać trygonometryczna liczby zespolonej. Mnożenie i dzielenie liczb

zespolonych w postaci trygonometrycznej.

3

Wy6

Funkcje dwóch i trzech zmiennych. Przykłady wykresów funkcji dwóch zmiennych.

Pochodne cząstkowe pierwszego rzędu. Definicja. Interpretacja geometryczna.

Pochodne cząstkowe wyższych rzędów. Twierdzenie Schwarza.

2

Wy7

Płaszczyzna styczna do wykresu funkcji dwóch zmiennych. Różniczka funkcji i jej

zastosowania. Pochodne cząstkowe funkcji złożonych. Pochodna kierunkowa.

Gradient funkcji.

3

Wy8 Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Warunki konieczne i wystarczające

istnienia ekstremum. Przykłady zagadnień ekstremalnych w geometrii i technice. 2

Wy9 Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Interpretacja geometryczna i fizyczna.

Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. 2

Wy10 Własności całek podwójnych. Całka podwójna we współrzędnych biegunowych. 2

Wy11 Równania różniczkowe zwyczajne. Równanie różniczkowe o zmiennych

rozdzielonych. 2

Wy12 Zastosowania całek podwójnych w geometrii, fizyce i technice. 1

68

Wy13

Szeregi liczbowe. Definicja szeregu liczbowego. Suma częściowa, reszta szeregu.

Szereg geometryczny. Warunek konieczny zbieżności szeregu. Wybrane kryteria

zbieżności szeregów.

2

Wy14

Szeregi potęgowe. Definicja szeregu potęgowego. Promień i przedział zbieżności.

Twierdzenie Cauchy`ego-Hadamarda. Szereg Taylora i Maclaurina. Rozwijanie

funkcji w szereg potęgowy.

3

Suma godzin 32


godzin

Ćw1 Obliczenia macierzowe z wykorzystaniem własności wyznaczników. Wyznaczanie

macierzy odwrotnej. Rozwiązywanie układów równań liniowych metodami

macierzowymi.

2

Ćw2 Obliczenia geometryczne z wykorzystaniem iloczynu skalarnego i iloczynu

wektorowego. Wyznaczanie równań płaszczyzn i prostych w przestrzeni.

Obliczenia i konstrukcje geometrii analitycznej.

2

Ćw3 Obliczenia z wykorzystaniem różnych postaci liczb zespolonych z interpretacją na

płaszczyźnie zespolonej

2

Ćw4 Wyznaczanie dziedzin naturalnych funkcji wielu zmiennych oraz badanie ich

wykresów. Obliczanie pochodnych cząstkowych. Wyznaczanie płaszczyzny

stycznej. Szacowanie z wykorzystaniem różniczki. Obliczanie pochodnych

kierunkowych i gradientu.

2

Ćw5 Wyznaczanie ekstremów funkcji dwóch i trzech zmiennych. Wyznaczanie

ekstremów warunkowych.

2

Ćw6 Obliczanie całek podwójnych po obszarach normalnych. Zamiana kolejności całek

iterowanych. Obliczenia całek z zamianą zmiennych na współrzędne biegunowe.

Stosowanie całki podwójnej do obliczeń inżynierskich.

2

Ćw7 Wyznaczanie całek ogólnych i rozwiązywanie zagadnień początkowych równań

różniczkowych zwyczajnych o zmiennych rozdzielonych.

1

Ćw8 Obliczanie sumy szeregów liczbowych. Badanie zbieżności warunkowej i

bezwarunkowej z wykorzystaniem metod poznanych na wykładzie. Badanie

zbieżności szeregów potęgowych. Wyznaczanie szeregów Maclaurina. Przybliżone

obliczanie szeregów i całek.

2

Ćw9 Kolokwium 1

Suma godzin 16




N3. Konsultacje






Numer efektu

kształcenia


kształcenia


PEK_K01-PEK_K02


kolokwia


PEK_U01-PEK_U07

PEK_K02

Egzamin

69



[1] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Definicje, twierdzenia i wzory, Oficyna

Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.

[2] M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza

GiS, Wrocław 2005.

[3] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1. Definicje, twierdzenia, wzory, Oficyna


[4] T. Jurlewicz, Z. Skoczylas, Algebra liniowa 1. Przykłady i zadania, Oficyna Wydawnicza GiS,

Wrocław 2006.

[5] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz.I-II, PWN, Warszawa

2006.

[6] W. Żakowski, W. Kołodziej, Matematyka, Cz.II, WNT, Warszawa 2003.


[1] M.Gewert, Z.Skoczylas, Analiza matematyczna 2. Kolokwia i egzaminy, Oficyna


[2] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych, PWN,

Warszawa 2008.

[3] R. Leitner, Zarys matematyki wyższej dla studiów technicznych, Cz.1-2, WNT, Warszawa

2006.

[4] H. i J. Musielakowie, Analiza matematyczna, T.I, Cz.1-2 oraz T.II, Cz.1, Wydawnictwo

Naukowe UAM, Poznań 1993 oraz 2000.

[5] J. Pietraszko, Matematyka. Teoria, przykłady, zadania, Oficyna Wydawnicza Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław 2000.

[6] W. Stankiewicz, Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Cz.A, PWN,

Warszawa 2003.


Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]

Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki


MATEMATYKA 2 MAP001069


ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Przedmiotowy

efekt

kształcenia



kierunku studiów

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W01 i K1ENG_W02 (energetyka)

K1MBM_W01 iMBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C7 Wy1-Wy2

N1,N3,N4

PEK_W02 C2, C7 Wy3-Wy4 PEK_W03 C3, C7 Wy5 PEK_W04 C4, C7 Wy6-Wy10,

Wy12 PEK_W05 C5, C7 Wy11 PEK_W06 C6, C7 Wy13-Wy14 PEK_U01 K1ENG_U07 i K1ENG_U08

(energetyka)

K1MBM_U01 iMBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C7 Ćw1

N2,N3,N4

PEK_U02 C2, C7 Ćw2 PEK_U03 C3, C7 Ćw3 PEK_U04 C4, C7 Ćw4, Ćw5 PEK_U05 C4, C7 Ćw6 PEK_U06 C5, C7 Ćw7 PEK_U07 C6, C7 Ćw8 PEK_K01-

PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)

K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C7 Wy1-Wy14

Ćw1-Ćw9 N1-N4

70


KARTA PRZEDMIOTU






Kod przedmiotu MAP001159

Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16



(CNPS)

120 60


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

2 1,5


KOMPETENCJI

4. Zna rachunek różniczkowy i całkowy funkcji jednej i wielu zmiennej i jego zastosowania.

5. Ma podstawową wiedzę dotyczącą szeregów liczbowych i potęgowych.

6. Zna elementy rachunku prawdopodobieństwa odpowiadające maturze na poziomie

podstawowym.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Poznanie podstawowych typów równań różniczkowych zwyczajnych i metod ich rozwiązywania.

C2. Nabycie umiejętności układania równań różniczkowych do opisu prostych modeli w fizyce i

technice.

C3. Opanowanie metody operatorowej Laplace’a do rozwiązywania równań różniczkowych.

C4. Opanowanie podstawowej wiedzy dotyczącej równań różniczkowych cząstkowych. Równanie

struny.

C5 Poznanie podstawowych pojęć probabilistyki i ich zastosowania w modelowaniu

matematycznym.

C6. Poznanie klasycznych rozkładów probabilistycznych, ich własności i zastosowań w

zagadnieniach praktycznych w różnych dziedzinach nauki i techniki. C7 Poznanie i nabycie umiejętności stosowania podstawowych metod analizy opisowej i graficznej

danych empirycznych

C8 Poznanie przykładowych analiz statystycznych (przedział ufności, test zgodności).



71



PEK_W01 zna najważniejsze typy równań różniczkowych oraz metody ich rozwiązywania

PEK_W02 zna metodę rozwiązywania układów równań liniowych o stałych współczynnikach.

PEK_W03 zna metodę operatorową Laplace’a rozwiązywania równań różniczkowych

PEK_W04 zna podstawy równań różniczkowych cząstkowych, równanie struny

PEK_W05 ma podstawową wiedzę o modelowaniu zjawisk losowych i stosowaniu modeli

probabilistycznych

PEK_W06 zna klasyczne rozkłady probabilistyczne i ich własności,

PEK_W07 zna konstrukcję podstawowych statystyk opisowych i algorytmy ich wyznaczania oraz

przykłady wnioskowań statystycznych (przedział ufności, test zgodności).


PEK_U01 potrafi ułożyć i rozwiązać równanie różniczkowe opisujące proste modele fizyczne

PEK_U02 potrafi rozwiązać podstawowe typy równań różniczkowych, w tym równania różniczkowe

liniowe I i II rzędu

PEK_U03 potrafi zastosować metodę operatorową Laplace’a rozwiązywania równań różniczkowych

PEK_U04 potrafi stosować metodę rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania przewodnictwa

lub równania Laplaceà.

PEK_U05 potrafi dobrać podstawowe statystyki opisowych do danych eksperymentalnych i je

wyznaczyć

PEK_U06 potrafi stosować podstawowe metody rachunku prawdopodobieństwa w celu

rozwiązywania zagadnień teoretycznych i praktycznych w różnych dziedzinach nauki i

techniki

PEK_U07 potrafi wyznaczyć przedział ufności i zastosować test statystyczny



zdobywać wiedzę


kursu

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Równania różniczkowe zwyczajne. Podstawowe pojęcia. Równanie różniczkowe o

zmiennych rozdzielonych. Równanie różniczkowe liniowe I rzędu. 2

Wy2

Równanie różniczkowe liniowe II rzędu. Fundamentalny układ rozwiązań dla

równania liniowego jednorodnego. Równanie liniowe jednorodne II rzędu o stałych

współczynnikach. Równanie różniczkowe II rzędu liniowe niejednorodne. Metoda

uzmienniania stałych. Metoda przewidywań dla równań o stałych współczynnikach.

2

Wy3

Transformacja Laplaceà. Podstawowe własności. Zastosowanie do rozwiązywania

równań różniczkowych liniowych. Równania różniczkowe cząstkowe. Podstawowe

pojęcia.

2

Wy4

Równanie struny. Rozwiązanie równania struny nieograniczonej metodą

dÀlemberta. Rozwiązanie równania struny ograniczonej metodą Fouriera. Szereg

Fouriera.

2

Wy5

Przykłady wykorzystania metody rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania

przewodnictwa lub równania Laplaceà. Informacja o numerycznych metodach

całkowania równań różniczkowych.

2

Wy6 Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Prawdopodobieństwo. Zmienna losowa, dystrybuanta i gęstość rozkładu. 2

Wy7 Podstawowe rozkłady typu ciągłego. Opracowywanie danych statystycznych. 2

Wy8 Przykłady weryfikacji hipotez statystycznych (przedział ufności dla średniej, test

zgodności chi-kwadrat). 2

Suma godzin 16

72


godzin

Ćw1 Rozwiązywanie podstawowych typów równań różniczkowych zwyczajnych rzędu

pierwszego oraz zagadnień początkowych. Rozwiązywanie zagadnień

prowadzących do równań różniczkowych zwyczajnych rzędu pierwszego i

nabywanie umiejętności układania takich równań na podstawie praw fizyki.

2

Ćw2 Rozwiązywanie równań liniowych jednorodnych wyższych rzędów o stałych

współczynnikach. Rozwiązywanie równań liniowych niejednorodnych metodami

uzmienniania stałych i przewidywań. Rozwiązywanie zagadnień prowadzących do

równań różniczkowych rzędu drugiego.

2

Ćw3 Wyznaczanie transformaty Laplace'a funkcji oraz znajdywanie oryginałów.

Wyznaczanie transmitancji operatorowej. Rozwiązywanie równań różniczkowych

liniowych o stałych współczynnikach metodą operatorową.

2

Ćw4 Metoda rozdzielania zmiennych do rozwiązania równania przewodnictwa lub

równania Laplace`a. Kolokwium

2

Ćw5 Wyznaczanie statystyk opisowych i metody graficznej prezentacji danych

eksperymentalnych.

2

Ćw6 Klasyczne modele probabilistyczne. Prawdopodobieństwo geometryczne. Zmienne

losowe. Dystrybuanta. Rozkłady dyskretne i ciągłe, gęstość. Parametry zmiennych

losowych. Wartość oczekiwana, momenty wyższych rzędów, wariancja, kwantyle.

2

Ćw7 Zmienne losowe i ich rozkłady: dwumianowy, Poissona, geometryczny, jednostajny

dyskretny i ciągły, wykładniczy, normalny. Rozkłady funkcji zmiennych losowych.

2

Ćw8 Wybrane modele statystyczne: przedział ufności dla średniej, test parametryczny

dla średniej, test zgodności chi-kwadrat. Kolokwium

2

Suma godzin 16




N3. Konsultacje






Numer efektu

kształcenia


kształcenia


PEK_K01-PEK_K02


kolokwia


PEK_U01-PEK_U07

PEK_K02

Egzamin



[7] M. Gewert, Z. Skoczylas, Równania różniczkowe zwyczajne. Teoria. Przykłady. Zadania,

Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2005.

[8] J.Koronacki, J. Mielniczuk, Statystyka dla studentów kierunków technicznych i

przyrodniczych, WNT, Warszawa 2004.

[9] R. Leitner, J. Zacharski, Zarys matematyki wyższej dla studentów, Cz.III, WNT, Warszawa

1994.


73

[7] E. Kącki, Równania różniczkowe cząstkowe w zagadnieniach fizyki i techniki, WNT,

Warszawa 1995.

[8] W. Kordecki, Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna. Teoria, przykłady,

zadania, Oficyna Wydawnicza GiS, Wrocław 2000.

[9] W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach, Cz.II, PWN, Warszawa 2006.

[10] F. Leja, Rachunek różniczkowy i całkowy ze wstępem do równań różniczkowych,

PWN, Warszawa 2008.

[11] W. Żakowski, W. Leksiński, Matematyka, Cz.IV, WNT, Warszawa 2002..


Dr inż. Jolanta Sulkowska [email protected]

Komisja programowa Instytutu Matematyki i Informatyki


MATEMATYKA 3 MAP001159


ENERGETYKA/MECHANIKA I BUDOWA MASZYN

Przedmiotowy

efekt

kształcenia



kierunku studiów

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W02 (energetyka)

MBM_W02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C9 Wy1-Wy2

N1,N3,N4

PEK_W02 C1, C9 Wy2 PEK_W03 C3, C9 Wy3 PEK_W04 C4, C9 Wy4-Wy5 PEK_W05 C5, C9 Wy6 PEK_W06 C6, C9 Wy7 PEK_W07 C8, C9 Wy8 PEK_U01 K1ENG_U08

(energetyka)

MBM_U02 (mechanika i budowa maszyn)

C1, C2, C9 Ćw1, Ćw2

N2,N3,N4

PEK_U02 C1, C2, C9 Ćw1, Ćw2 PEK_U03 C3, C9 Ćw3 PEK_U04 C4, C9 Ćw4 PEK_U05 C7, C9 Ćw5 PEK_U06 C5, C6, C9 Ćw6 PEK_U07 C8, C9 Ćw8 PEK_K01-

PEK_K02 K1ENG_K01 (energetyka)

K1MBM_K01 (mechanika i budowa maszyn) C1-C9 Wy1-Wy8

Ćw1-Ćw8 N1-N4

74


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne

Nazwa w języku angielskim: Engineering Materials and Consumables


Stopień studiów i forma: I , niestacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

8 8



(CNPS)

30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytywnymi ocenami na

świadectwie ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie uczestników kursu z budową i właściwościami materiałów

konstrukcyjnych i eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn z uwzględnieniem

energetyki.

C2 – Wyrobienie umiejętności doboru materiałów w zależności od wymagań mechanicznych

i technologicznych

75


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – uporządkowana wiedza na temat poszczególnych grup materiałów

konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn i energetyce cieplnej

PEK_W02 – wiedza na temat materiałów eksploatacyjnych stosowanych w budowie maszyn

i energetyce cieplnej

PEK_W03 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów konstrukcyjnych w

budowie maszyn i energetyce cieplnej

PEK_W04 – wiedza na temat własności i zasad doboru materiałów eksploatacyjnych w

budowie maszyn i energetyce cieplnej


PEK_U01 – umiejętność pomiarów podstawowych własności materiałów konstrukcyjnych i

eksploracyjnych

PEK_U02 – umiejętność doboru materiałów konstrukcyjnych w zależności od wymagań

konstrukcyjnych, funkcjonalnych i technologicznych.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Wstęp. Przegląd materiałów, klasyfikacja

Własności mechaniczne materiałów konstrukcyjnych

2

Wy2

Własności termiczne materiałów konstrukcyjnych

Problemy eksploatacyjne (pękanie, zmęczenie, pełzanie, korozja)

2

Wy3 Materiały eksploatacyjne 2

Wy4 Zaliczenie 2

Suma godzin 8


La1

Wprowadzenie

Pomiar współczynników tarcia

2

La2

Pomiar wydłużenia cieplnego

Pomiar współczynnika przewodzenia cieplnego izolacji

2

La3

Pomiar współczynników sztywności metali

Pomiar lepkości, temperatury kroplenia i gęstości

2

La4

Dobór materiałów konstrukcyjnych do określonych zastosowań

Zaliczenie

2

Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów

N2. Konsultacje

N3. Praca własna – przygotowanie do laboratorium

N4. Kontrola przygotowania do zajęć w formie krótkiego testu

N5. Przygotowanie sprawozdania z laboratorium

N6. Test zaliczeniowy

76

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład





kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W04 Kolokwium zaliczeniowe






kształcenia

F1 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Wejściówka, odpowiedzi ustne

F2 PEK_U01 ÷ PEK_U02 Sprawozdanie

P = (F1 + F2) / 2



[34] Wstęp do inżynierii materiałowej, Marek Blicharski, WNT Warszawa 2003

[35] Materiały inżynierskie i projektowanie materiałowe – podstawy nauki o materiałach i

metaloznawstwo, L.A. Dobrzański, WNT Warszawa 2006

[36] Dobór Materiałów w projektowaniu inżynierskim Michael F. Ashby WNT

Warszawa 1996

[37] Paliwa oleje i smary w ekologicznej eksploatacji, Alfred Podniadło, Warszawa WNT

2002


[30] Izolacje cieplne – Mechanizmy wymiany ciepła, właściwości cieplne i ich pomiary,

Piotr Furmański, Tomasz S. Wiśniewski, Jerzy Banaszek, ITC – Politechnika Warszawska

2006

[31] Materiały inżynierskie cz. 1 – właściwości i zastosowania, Michael F. Ashby, David

R.H. Jones, WNT Warszawa 1995

[32] Materiały inżynierskie cz. 2 – kształtowanie struktury i właściwości, dobór

materiałów, Michael F. Ashby, David R.H. Jones, WNT Warszawa 1995


Janusz Wach, [email protected]


Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W09

C1 Wy1 ÷ Wy3

N1, N2, N6 PEK_W02 C1 Wy3 PEK_W03 C1 Wy1 ÷ Wy3 PEK_W04 C1 Wy3 PEK_U01

K1ENG_U24 C2 La1 ÷ La3

N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C2 La4

77


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Mechanika i wytrzymałość materiałów.

Nazwa w języku angielskim Mechanics and Strength of Materials





Grupa kursów NIE



zorganizowanych w

Uczelni (ZZU)

16 16



(CNPS)

60 60


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

Dla grupy kursów


(X)




2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI

15. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

2. Znajomość podstawowych praw i definicji z mechaniki technicznej – statyka.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – kinematyka i

dynamika.

C2. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu wytrzymałości materiałów.

C3. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w

zakresie mechaniki technicznej – kinematyka i dynamika oraz wytrzymałość materiałów.

78


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – ma podstawową wiedzę dotyczącą opisu ruchu punktu materialnego i ciała doskonale

sztywnego – kinematyka.

PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu nierównowagi sił działających na punkt

materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika

PEK_W03 – zna podstawowe definicje i prawa z wytrzymałości materiałów.


PEK_U01 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących opisu ruchu

punktu materialnego i ciała doskonale sztywnego – kinematyka.

PEK_U02 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania zadań dotyczących stanu

nierównowagi sił działających na punkt materialny i ciało doskonale sztywne – dynamika.

PEK_U03 – potrafi zastosować zdobytą wiedzę do rozwiązywania podstawowych przypadków z

wytrzymałości materiałów.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Momenty gnące, siły tnące, siły normalne w belkach i ramach 1

Wy2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 2

Wy3 Dynamika ruchu swobodnego i nieswobodnego punktu materialnego 1

Wy4 Zasady zachowania. Praca, moc i energia kinetyczna 2

Wy5 Geometria mas. 1

Wy6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 2

Wy7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. Wyboczenie 2

Wy8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 2

Wy9 Wytrzymałość złożona. 2


Suma godzin 16


Ćw1 Wyznaczanie momentów gnących, sił tnących i normalnych w belkach i

ramach

1

Ćw2 Kinematyka punktu. Ruch ciała sztywnego 2

Ćw3 Dynamika punktu materialnego. 1

Ćw4 Zasady zachowania, praca, moc i energia kinetyczna 2

Ćw5 Geometria mas 1

Ćw6 Rozciąganie i ściskanie statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne 2

Ćw7 Ścinanie. Skręcanie wałów okrągłych. 2

Ćw8 Zginanie statycznie wyznaczalnych belek i ram. Linia ugięcia 2

Ćw9 Wytrzymałość złożona. 2


Suma godzin 16

79


N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – kartkówki na każdych zajęciach.

N4. Praca własna studenta

N5. Konsultacje.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład





kształcenia

P PEK_W01, PEK_W02,

PEK_W03

Ocena przepisywana z

kolokwium zaliczeniowego

ćwiczenia rachunkowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia





kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U02

PEK_U03

Kartkówki na każdych zajęciach

F2 PEK_U01, PEK_U02

PEK_U03


P = max{F1,F2}



[38] Misiak J., Mechanika techniczna t.I i II, WNT Warszawa (2003)

[39] Misiak J., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej t.I, II i III, WNT Warszawa (2003)

[40] Misiak J., Mechanika ogólna t. I statyka i kinematyka, WNT, Warszawa (1998)

[41] Misiak J., Mechanika ogólna t, II dynamika, WNT, Warszawa (1998)

[42] Żuchowski R., Wytrzymałość materiałów, Oficyna Wydawnicza PWr, (1998).

[43] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Wytrzymałość materiałów, Wydawnictwo Naukowe

PWN Warszawa (2010).

[44] Niezgodziński M, Niezgodziński T., Zadania z wytrzymałości materiałów, WNT Warszawa

(2012).


[33] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN (1998)

[34] Niezgodziński M., Niezgodziński T., Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa

(1998)


Piotr Szulc, [email protected]

80


Mechanika i wytrzymałość materiałów


Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W12

C1 Wy1-Wy5

N1, N4, N5 PEK_W02 C1 Wy1-Wy5

PEK_W03 C2 Wy6-Wy10

PEK_W04 C2 Wy6-Wy10

PEK_U01

K1ENG_U18

C3 Cw1-Cw5

N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C3 Cw1-Cw5

PEK_U03 C3 Cw6-Cw10

81


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Mechanika Płynów

Nazwa w języku angielskim Fluid Mechanics





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30

Forma zaliczenia Egzamin zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki

2. Znajomość zagadnień dotyczących modelowania płynu idealnego

CELE PRZEDMIOTU

C1 Przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej modelowania przepływu płynu lepkiego

C1.1. Zapoznanie studentów z procesami fizycznymi występującymi przy przepływie płynu

lepkiego.

C1.2. Zapoznanie studentów z podstawowymi równaniami służącymi do modelowania

przepływu płynu lepkiego.

C1.3. Szczegółowe przygotowanie studentów do projektowania i obliczania wybranych

układów hydraulicznych oraz sporządzania rozkładów energii.

C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu lepkiego,

C2.1. Obliczania prostych i złożonych układów hydraulicznych.

C2.2. Sporządzania rozkładów energii w układzie hydraulicznym.

C2.3. Wyznaczania podstawowych wielkości układów hydraulicznych.

82


Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu lepkiego

PEK_W01 – zna podstawowe zjawiska zachodzące w przepływie płynu lepkiego oraz

równania i definicje służące do jego modelowania.

PEK_W02 – zna podstawowe metody rozwiązywania wybranych układów hydraulicznych.

Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania

zagadnień do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu

lepkiego

PEK_U01 – potrafi obliczać straty hydrauliczne w układach.

PEK_U02 – potrafi rozwiązać różnymi metodami proste i złożone układy hydrauliczne.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawowe pojęcia mechaniki płynów 2

Wy2 Uogólnione równanie Bernoulliego 2

Wy3 Zagadnienie przepływu pomiędzy dwoma zbiornikami 2

Wy4 Wykres Ancony 2

Wy5 Zagadnienie przepływu pomiędzy trzema zbiornika. Regulacja układu trzech

zbiorników. 2

Wy6 Zagadnienia obliczeń hydraulicznych układów szeregowo-równoległych 2

Wy7 Podsumowanie materiału, zagadnienia egzaminacyjne 2

Wy8 Egzamin pisemny – termin zerowy 2

Suma godzin 16


Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących układów hydraulicznych płynu

idealnego

1

Ćw2 Ogólne zasady rozwiązywania układów hydraulicznych płynu lepkiego.

Obliczanie strat hydraulicznych. Zasady pisania i rozwiązywania równania

Bernoulliego.

1

Ćw3 Metody analityczne i graficzne rozwiązywania zagadnienia przepływu

pomiędzy dwoma zbiornikami.

1

Ćw4 Sporządzanie wykresu Ancony dla szeregowego układu hydraulicznego.

Interpretacja wykresu Ancony.

1

Ćw5 Metoda rozwiązywania zagadnienia przepływu pomiędzy trzema

zbiornikami. Regulacja układu trzech zbiorników.

1

Ćw6 Analityczna i graficzna metoda rozwiązywania hydraulicznych układów

szeregowo-równoległych.

1

Ćw7 Złożone układy hydrauliczne – podsumowanie. 1


Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową

wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.

N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.

83

N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.

N5. Konsultacje.

N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.

N7. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do egzaminu.




koniec semestru)


efektu kształcenia

P PEK_W01÷ PEK_W02 Egzamin pisemny




podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01- PEK_U02

Kartkówki na każdych zajęciach

F2 Kolokwium zaliczeniowe

P = max{F1, F2}, F1 – na podstawie punkcji za kartkówki



[45] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika płynów, Wydawnictwo Politechniki,


[46] Bechtold Z.(red.), Mechanika płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław 1993.

[47] Burka E.S., Nałęcz T.J., Mechanika płynów w przykładach , PWN, Warszawa, 1994


[35] Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., Mechanika płynów w inżynierii środowiska,

Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997

[36] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981


Tomasz Tietze, [email protected]


Mechanika płynów


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1ENG_W10

C1.1, C1.2 Wy1, Wy2 N1, N5, N7

PEK_W02 C1.3 Wy3÷Wy7

PEK_U01 K1ENG_U14

C2.3 Ćw1, Ćw2 N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.1, C2.2 Ćw3÷Ćw7

84


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Mechanika płynów - Laboratorium

Fluid Mechanics - Laboratory

Energetyka


obowiązkowy

ENN0480

NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60

Forma zaliczenia

Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu mechaniki płynów

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Przeprowadzenie doświadczalnego wyznaczenia profilu prędkości w rurze, strumienia

przepływu, współczynników strat hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i

szeregowym systemie hydraulicznym, charakterystyki przelewu mierniczego i kanału

Venturiego.


UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – przeprowadzić doświadczalne wyznaczenie profilu prędkości w rurze,

PEK_U02 – wykonywać pomiary strumienia przepływu, współczynników strat

hydraulicznych, przebiegu linii ciśnień w przewężeniu i w szeregowym systemie

hydraulicznym,

PEK_U03 – sporządzać charakterystyki przelewu mierniczego i kanału Venturiego.

85


La1 Szkolenie BHP, wprowadzenie do laboratorium 2

La2 Profil prędkości w rurze 2

La3 Współczynnik oporu liniowego w przepływie turbulentnym 2

La4 Rozkład ciśnienia w szeregowym układzie hydraulicznym (Ancona) 2

La5 Rozkład ciśnienia w zwężce Venuriego 2

La6 Charakterystyka przelewu mierniczego 2

La7 Opływ ciała 2

La8 Sprawdzian pisemny z wykresu Ancony, rozliczenie i omówienie

sprawozdań, odpowiedzi ustne, zaliczenie 2

Suma godzin 16


N1. Laboratorium:

– ćwiczenia laboratoryjne;

– dyskusja wyników pomiarów;

– odpowiedzi ustne;

– krótkie sprawdziany pisemne;

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych.

N2. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium




Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne, krótkie

sprawdziany pisemne

F2 PEK_U01÷PEK_U03 Sprawozdanie z ćwiczeń

laboratoryjnych

P=((7*F1)/7)*0,4 + ((6*F2)/6*0,6



[37] Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., Mechanika Płynów, Wydawnictwo Politechniki


[38] Szewczyk H. (red.), Mechanika Płynów. Ćwiczenia laboratoryjne, Wydawnictwo

Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1989.


[13] Bechtold (red.) Mechanika Płynów. Zbiór zadań, Wydawnictwo Politechniki



Wiesław Wędrychowicz, [email protected]

86


Mechanika płynów - laboratorium Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

PEK_U02

PEK_U03

K1ENG_U15 C1 La2-La8 N1, N2

87


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Miernictwo energetyczne

Nazwa w języku angielskim: Power Engineering Metrology

Kierunek studiów : Energetyka

Stopień studiów i forma: niestacjonarne studia I stopnia



Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 24



(CNPS)

90 60


ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie metrologii i techniki eksperymentu, termodynamiki i mechaniki

płynów potwierdzone ocenami z zaliczeń i egzaminów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z metodami i technikami pomiaru podstawowych wielkości w

procesach cieplono przepływowych w energetyce

C2- Zapoznanie studentów z metodyką wzorcowania aparatury pomiarowej z

uwzględnieniem szacowania niepewności pomiaru

C3 – Wykształcenie umiejętności wykonywania podstawowych parametrów

charakteryzujących procesy cieplno przepływowe w energetyce i prezentacji ich wyników.

C4 – Wyrobienie u studentów umiejętności wykonywania charakterystyk wzorcowniczych

przyrządów pomiarowych

88


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - posiada wiedzę z zakresu metodyki pomiaru: temperatury, ciśnienia, przepływu,

analizy spalin, kalorymetrii oraz indykowania ciśnień w maszynach tłokowych

PEK_W02 - posiada wiedzę w zakresie identyfikowania źródeł niepewności pomiarowych

przy zastosowaniu różnych metod i przyrządów pomiarowych


PEK_U01 – potrafi wykonać pomiary: temperatury, ciśnienia, przepływu, wartości opałowej,

składu chemicznego gazów

PEK_U02 – potrafi oszacować niepewność pomiaru

PEK_U03 – potrafi opracować wynik przeprowadzonych pomiarów. Przedstawic je w

postaci graficzne i tabelarycznej.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1 Niepewności pomiarowe, podstawowe wiadomości o metodach i

przyrządach pomiarowych 2

Wy 2 Pomiary temperatur metodami kontaktowymi i

bezkontaktowymi, termowizja 2

Wy 3 Pomiary temperatur metodami bezkontaktowymi, termowizja 2

Wy 4 Pomiary ciśnień , przetworniki ciśnień 2

Wy 5 Pomiary przepływu metodami inwazyjnymi. Zwężki 2

Wy 6 Pomiary przepływu metodami nieinwazyjnymi. 2

Wy 7 Kalorymetria paliw stałych, ciekłych i gazowych 2

Wy 8 Analiza składu chemicznego spalin i gazów, pomiary

wilgotności. Indykowanie maszyn i silników tłokowych 2

Suma godzin 16


La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 3

La2 Pomiary temperatur za pomocą termoelementów. Pomiar temperatury

termometrami rezystancyjnymi metalowymi i półprzewodnikowymi.

Pomiary temperatur za pomocą pirometrów.

3

La3 Pomiar ciśnień i wzorcowanie manometrów 3

La4 Pomiar strumieni masy płynu metodami zwężkowymi 3

La5 Pomiar strumieni masy płynu w kanałach o przekroju prostokątnym 3

La6 Pomiar strumieni masy płynu przepływomierzami bezkontaktowymi 3

La7 Techniczna analiza spalin i sprawdzanie analizatorów spalin,

Kalorymetria paliw stałych, Kalorymetria paliw gazowych

3

La8 Indykowanie ciśnień w maszynach tłokowych 3

Suma godzin 24

89



N2 Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć

N3 Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu

N4 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów

N5 Praca własna studenta

N6 Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- wykład





kształcenia

P PEK_W01 ÷PEK_W02 egzamin

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- Laboratorium





kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Krótkie sprawdziany pisemne,

F2 PEK_U01÷ PEK_U03 odpowiedzi ustne, dyskusja,

F3 PEK_U01÷ PEK_U03 obrona sprawozdań

P= = 0,4F1 + 0,4 F2+ 0,2 F2



[1] Turkowski M., Przemysłowe sensory i przetworniki pomiarowe, Wyd. Pol. Warszawskiej

2000, Warszawa 2000

[2] Taler D., Pomiar ciśnienia, prędkości i strumienia przepływu płynu, UWN-D, Kraków

2006

[3] Negrusz A., Stańda J. Badania procesów termoenergetycznych. Skrypt Politechniki

Wrocławskiej, Wrocław 1980

[4] Praca zbiorowa. Pomiary cieplne. Cz. I. WNT. Warszawa 1995

[5] J. Stańda, J. Górecki, A. Andruszkiewicz: Badanie maszyn i urządzeń energetycznych,

Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2004



[1] Romer E. Miernictwo przemysłowe. WNT. Warszawa 1978

[2] Michalski L. , Eckersndorf K., Pomiary temperatur. WNT. Warszawa 1986

[3] Strzelczyk F. Metody i przyrządy w pomiarach cieplno-energetycznych. Skrypt

Politechniki Łódzkiej, Łódź 1993

[4] Arendarski J.: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,

Warszawa 2003.


Krzysztof Kubas; [email protected]

90


Miernictwo energetyczne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

K1ENG_W24

C1, C2 Wy1÷ Wy9

N1,N5,N6 PEK_U01

K1ENG_U32

C3 La2÷ La4

N1÷N6

PEK_U02 C4 La3÷ La5

La11 PEK_U03 C3 La2÷ La14

91

WYDZIAŁ Mechaniczno- Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej

Nazwa w języku angielskim Intellectual and Industrial Property Protection

Kierunek studiów Mechanika i budowa maszyn, Energetyka


Rodzaj przedmiotu obowiązkowy

Kod przedmiotu PRZ1153W

Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60


na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

16. 1. Znajomość podstaw prawa

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zdobycie przez studenta podstawowej wiedzy w zakresie ochrony własności intelektualnej i

przemysłowej

C2. Poznanie procedur krajowych, regionalnych i międzynarodowych w zakresie ochrony własności

intelektualnej i przemysłowej

C3. Umiejętność posługiwania się bazami informacji patentowej

92


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 Student zna i rozumie podstawowe pojęcia, zasady i przepisy prawa dotyczące

ochrony i korzystania z własności intelektualnej (przemysłowej i prawno autorskiej).

PEK_W02 Student zna procedury krajowe, regionalne i międzynarodowe w zakresie ochrony

własności intelektualnej i przemysłowej

PEK_W03 Student zna podstawowe źródła (bazy) informacji o chronionej własności

intelektualnej i zna cele oraz sposoby ich wykorzystania w procesie ochrony wiedzy i

procesach innowacyjnych.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład Liczba godzin

Wy1

Pojęcie własności intelektualnej –systematyka kategorii zaliczanych

do własności intelektualnej Instytucjonalizacja prawnej ochrony

własności intelektualnej.

2

Wy2 Istota i charakter prawny wyłączności w zakresie rozporządzania

prawami do własności intelektualnej i przemysłowej 2

Wy3 Prawne aspekty zarządzanie prawami własności intelektualnej i

przemysłowej w organizacji gospodarczej 2

Wy4 Ochrona twórczości autorskiej – osobiste i majątkowe prawa autorskie

i ich komercjalizacja 2

Wy5 Prawo patentowe 2

Wy6 Prawna ochrona znaków towarowych i wzorów użytkowych oraz

wzorów przemysłowych 2

Wy7 Oznaczenia geograficzne, topografia układów scalonych, domeny

internetowe i ich prawna ochrona 2

Wy8 Informacja patentowa. Zaliczenie 2

Suma godzin 16


N1. wykład informacyjny

N2. prezentacja multimedialna

N3. wykład problemowy

N4. konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01 –W03 Sprawdzian

93



[1]. Barta J., Czajkowska-Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Prawo

autorskie i prawa pokrewne. Komentarz, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2005.

[2] Dereń A.M., Ochrona własności intelektualnej w obrocie gospodarczym, Oficyna

Wydawnicza PWSZ Nysa 2011

[3] Hetman J., Podstawy prawa własności intelektualnej, Biblioteka Analiz, Warszawa 2010

[4] Kotarba W., Zarządzanie wiedza chronioną w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo

ORGMASZ, Warszawa 2001


[1] Dereń A.M., Własność intelektualna i przemysłowa. Kompendium wiedzy, Oficyna

Wydawnicza PWSZ Nysa 2007

[2]Golat K., Golat R., Prawo autorskie w praktyce, Wyd. INFOR, Warszawa 1998

[3] Kondrat M., Dreszer-Lichańska H., Własność przemysłowa w Unii Europejskiej, Gdańsk

2004

[4] Kostański P., Prawo własności przemysłowej. Komentarz, Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa

2010


Aldona-Małgorzata Dereń [email protected]


Ochrona własności intelektualnej i przemysłowej Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU

Mechanika i budowa maszyn (MBM), Energetyka (ENG)

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1MBM_W16

lub

K1ENG_W13

C1-C3 Wy1-Wy8 N1, N2, N3, N4 PEK_W02

PEK_W03

94


1. KARTA PRZEDMIOTU

2. Nazwa w języku polskim: Pakiety użytkowe

3. Nazwa w języku angielskim: Application Packages

4. Kierunek studiów: Mechanika i budowa maszyn



Kod przedmiotu MNN0699

Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60

Forma zaliczenia Zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2




(P)

2



wymagającym


(BK)

1,5


KOMPETENCJI

5. Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi

ocenami na świadectwie ukończenia szkoły średniej.

6. Znajomość zagadnień związanych z technologiami informacyjnymi

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Wyrobienie umiejętności korzystania z zaawansowanych możliwości zintegrowanego

pakietu aplikacji biurowych Microsoft Office.

C2. Wyrobienie umiejętności doboru odpowiednich narzędzi w aplikacjach Microsoft Office

do rozwiązywania zadań, pojawiających się w trakcie studiów na różnych zajęciach.

95

7. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA


PEK_U01 – Potrafi posługiwać się sprawnie edytorem tekstu, stosować narzędzia do

automatyzacji wszelkiego formatowania, łącznie z numeracją, spisami, itp. oraz

rejestrować i używać makra.

PEK_U02 – Umie zastosować edytor równań do rozbudowanych postaci wzorów.

PEK_U03 – Zna i stosuje podstawowe narzędzia arkusza kalkulacyjnego Excel.

PEK_U04 – Przeprowadza obliczenia, stosując formuły zawierające adresy względne,

bezwzględne i mieszane.

PEK_U05 – Posługuje się sprawnie kreatorem wykresów, opracowuje wykresy z dużą ilością

szczególnych wymagań.

PEK_U06 – Rozwiązuje różne zadania algebraiczne (układy równań), statystyczne (regresja)

z wykorzystaniem funkcji Excela.

PEK_U07 – Przeprowadza obliczenia przy użyciu narzędzia Solver.

PEK_U08 – Korzysta z prostych metod numerycznych rozwiązywania równań w Excelu.

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wprowadzenie do edytora tekstu Word. Wybrane pozycje z menu.

Zastosowania mniej znanych, praktycznych narzędzi w zadaniach.

2

La2 Rejestrowanie i wykonywanie makr w Wordzie.

Formatowanie dużego tekstu z użyciem makr i zaawansowanych narzędzi.

Pisanie rozbudowanych wzorów przy pomocy edytora równań.

2

La3 Wprowadzenie do arkusza kalkulacyjnego Excel.

Wybrane pozycje z menu: definiowanie list niestandardowych, wypełnianie

serii danych, formatowanie warunkowe i inne narzędzia.

Adresy względne, bezwzględne i mieszane.

2

La4 Przegląd i użycie funkcji logicznych Excela. Rozwiązywanie równania

kwadratowego i wykres paraboli z automatycznym doborem serii danych.

Rozwiązywanie układu równań metodą Cramera z użyciem zagnieżdżonych

funkcji logicznych.

2

La5 Obliczanie współczynników regresji liniowej z zastosowaniem dwóch

metod: samodzielnego wpisywania formuł oraz użycia wbudowanych

funkcji Excela. Ilustracja otrzymanych wyników na wykresie. Porównanie.

Definiowanie komórek i bloków w Excelu.

2

La6 Opisanie i zastosowanie narzędzi Szukaj wyniku… i Solver, na przykładzie

wielomianu trzeciego stopnia, z wykresem. Praktyczne użycie tych narzędzi

w różnych zadaniach.

2

La7 Rozwiązywanie dowolnych układów równań liniowych przy pomocy

funkcji macierzowych Excela, z jednoczesnym zastosowaniem funkcji

logicznych. Funkcje inżynierskie w Excelu na przykładzie funkcji

konwersji liczb w różnych systemach liczbowych. Praca z większymi

seriami danych, przy wykresach funkcji trygonometrycznych. Wykresy dla

krzywych z parametrami i cykloid.

2

La8 Zaliczenie 2

Suma godzin 16

8. STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

N1. Objaśnienia i prezentacje komputerowe.

N2. Ćwiczenia praktyczne na komputerach.

N3. Śledzenie samodzielnej pracy studentów w sieci komputerowej.

96

N4. Konsultacje i korespondencja mailowa ze studentami.




P – podsumowująca (na

koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U08 Odpowiedzi ustne.

F2 PEK_U01÷ PEK_U08 Sprawdzanie zadań rozwiązanych

przez studentów w sieci

komputerowej.

F3 PEK_U01÷ PEK_U08 Sprawdziany komputerowe.

P = (F1+2F2+2F3)/5



[1] Dec Zdzisław, „ABC ... Worda”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001

[2] Kuciński Krzysztof, „ABC ... Excela”, wyd.”Edition 2000”, Kraków 2001

[3] Strona internetowa Microsoft z kursem Visual Basica w języku polskim: www.vb4all.pl/teoria/

[4] Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/


[1] Podlin Sharon, Programowanie w Excelu 2000 w 24 godziny, wyd. „Infoland”, Warszawa 2001

[2] Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008



9.

10. MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU

11. Pakiety użytkowe

12. Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści programowe Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1ENG_U02 C1,C2

La1

N1, N2, N3, N4

PEK_U02 La2 PEK_U03 La3 PEK_U04 La3 PEK_U05 La4, La5 PEK_U06 La4, La5 PEK_U07 La6 PEK_U08 La7

http://www.vb4all.pl/teoria/

http://dzono4.w.interia.pl/

97


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I)

Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design I





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 60


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i inne kompetencje z zakresu rysunku technicznego, mechaniki i

wytrzymałości materiałów oraz materiałoznawstwa.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zaznajomienie studenta z metodologią konstruowania elementów maszyn oraz urządzeń.

C2 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania

takich elementów maszyn jak: połączenia, sprzęgła i hamulce, osie i wały oraz łożyska.

C3 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach

obciążenia części maszyn.

C4 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.

C5 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.

98


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - Zna zasady konstruowania maszyn i urządzeń.

PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu metod łączenia części maszyn oraz projektowania takich

połączeń.

PEK_W03 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak: sprzęgła

i hamulce, osie i wały oraz łożyska.


PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn,

przy zadanym obciążeniu.

PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne

obliczenia oraz rysunki.

PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu

elementu oraz jego funkcji i obciążenia.

PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w

różnych źródłach wiedzy.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1 Metodologia konstruowania – zasady konstruowania, kryteria w procesie

konstruowania 2

Wy 2 Połączenia nierozłączne – spawane, wytrzymałość tych połączeń przy

obciążeniu statycznym i zmiennym. Połączenia rozłączne – połączenia

śrubowe, sworzniowe i wciskowe.

2

Wy 3 Sprzęgła. Podstawowe typy, charakterystyki sprzęgieł, – sprzężenie

kształtowe i cierne, dobór materiałów na elementy cierne.

Wy 4 Rodzaje hamulców – obliczenie ciepła tarcia, materiały cierne. 2

Wy 5

Osie i wały - podstawowe pojęcia. Podział oraz typy materiałów

konstrukcyjnych stosowanych na osie i wały, obliczenia wytrzymałościowe

oraz zmęczeniowe, prędkość krytyczna wału. Zasady konstruowania osi i

wałów.

Wy 6 Łożyskowanie wału - łożyska toczne. Zasady konstruowania węzłów

łożyskowych, z wykorzystaniem różnych typów łożysk tocznych 2

Wy 7 Ocena obciążenia i trwałości łożysk, ochrona łożysk Zasady konstruowania

węzłów łożyskowych, z wykorzystaniem różnych typów łożysk tocznych. 2

Wy 8 Zaliczenie 2

Suma godzin 16


Pr 1, 2 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Skonstruowanie

wybranego urządzenia z narzuconą metodą łączenia części 4

Pr 3 Skonstruowanie wybranego typu sprzęgła lub hamulca. 2

Pr 4 Skonstruowanie wału maszyny wraz z węzłami łożyskowymi. 2

Suma godzin 8

99


N1. Multimedialny wykład problemowy.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.

N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.

N4. Konsultacje





koniec semestru)


P PEK_W01÷PEK_W03 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt




koniec semestru)


kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U04 Kartkówka

F2 PEK_U01, PEK_U04 Odpowiedź ustna

F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu

P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3



[48] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa

2006.

[49] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005.

[50] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT,

Warszawa 1965.

[51] Skoć A., Spałek J. "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT, Warszawa 2008.

[52] Szewczyk K.: „Połączenia gwintowe”, PWN, Warszawa 1991.

[53] Osiński Z.: „Sprzęgła i hamulce”, PWN Warszawa 1996.

[54] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.

[55] Freda-Krzemiński H.: "Łożyska toczne", PWN, Warszawa 1989.


[39] Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 1 i 2, WNT,

Warszawa 1965

[40] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.

[41] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.



100


Podstawy konstrukcji maszyn I (PKM I) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W22

C1 C2 C3 Wy 1

N1 N4 PEK_W02 C1 C2 C3 Wy 2

PEK_W03 C1 C2 C3 Wy 3÷7

PEK_U01

K1ENG_U30

C3 C4 Pr 1÷4

N2 N3 N4

PEK_U02 C3 C4 Pr 1÷4




101


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II)

Nazwa w języku angielskim: Basics of machine design II





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

90 60


na ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1,5 1,5


KOMPETENCJI

Kompetencje potwierdzone zaliczeniem przedmiotu Podstawy konstrukcji maszyn I.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania łożysk

ślizgowych.

C2. Zaznajomienie z podstawami techniki uszczelniania.

C3 Zaznajomienie z budową, funkcjonowaniem oraz zasadami projektowania i obliczania przekładni

mechanicznych.

C4 Wyrobienie umiejętności analizowania stanu naprężenia w konkretnych przypadkach obciążenia

części maszyn.

C5 Wyrobienie umiejętności samodzielnego konstruowania wybranych części maszyn.

C6 Wyrobienie umiejętności współdziałania w realizacji powierzonych zadań.

102


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 - Ma podstawową wiedzę z zakresu tribologii.

PEK_W02 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich elementów maszyn jak łożyska ślizgowe.

PEK_W03 - Ma podstawową wiedzę z zakresu techniki uszczelniania.

PEK_W04 - Ma wiedzę z zakresu budowy i działania takich podzespołów maszyn jak szeroko

rozumiane przekładnie mechaniczne.

PEK_W05 - Ma wiedzę z zakresu selekcji, działania i obliczeń elementów armatury przemysłowej jak

zawory oraz kompensatory.


PEK_U01 - Potrafi przeprowadzić analizę stanu naprężenia w wybranych elementach maszyn, przy

zadanym obciążeniu.

PEK_U02 - Potrafi skonstruować wybrane elementy maszyn, wykonując wszystkie niezbędne

obliczenia oraz rysunki.

PEK_U03 - Umie poprawnie selekcjonować materiały konstrukcyjne, w zależności od typu elementu

oraz jego funkcji.

PEK_U04 - Potrafi samodzielnie wyszukiwać niezbędne dane i informacje techniczne w różnych

źródłach wiedzy.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy 1, 2 Elementy tribologii. Łożyska ślizgowe – konstruowanie wzdłużnych i

poprzecznych łożysk ślizgowych, materiały ślizgowe. 4

Wy 3 Uszczelnienia – potrzeba uszczelniania, uszczelnienia spoczynkowe i

ruchowe, mechanizm uszczelniania, uszczelnienia do siłowników

hydraulicznych. 2

Wy 4 Transformacje momentu i prędkości obrotowej – podział przekładni

mechanicznych, wskaźniki przekładni mechanicznych, rodzaje i

charakterystyka przekładni cięgnowych.

2

Wy 5

Przekładnie cięgnowe cierne - - rodzaje, podstawowe parametry,

budowa i zasada działania, kinematyka przekładni siły, zasady

projektowania. Przekładnie cierne o zmiennym przełożeniu - - rodzaje,

podstawowe parametry, budowa i zasada działania, kinematyka

przekładni, siły w zazębieniu, zasady projektowania.

2

Wy 6 Przekładnie zębate walcowe - rodzaje, podstawowe parametry

geometryczne, parametry przyporu. budowa i zasada działania, siły w

zazębieniu.

2

Wy 7

Przekładnie zębate walcowe - metody wykonywania kół zębatych,

korekcja zazębienia, siły w zazębieniu, zasady obliczeń

wytrzymałościowych przekładni, zasady konstruowania reduktorów

zębatych Rozwiązania konstrukcyjne oraz zasada działania innych

typów przekładni zębatych: przekładnie zębate stożkowe, ślimakowe,

planetarne.

2

Wy 8

Zawory i armatura. Podział, podstawowe funkcje, budowa, podstawy

doboru i obliczeń wytrzymałościowych. Konstrukcja podstawowych

węzłów. Kompensatory - podział, funkcje w instalacji, wpływ

kompensatora na siły w podporach rurociągu, dobór kompensatora do

instalacji. Synteza wykładów – poszukiwanie uogólnień.

2

Suma godzin 16

103


Pr 1 Zajęcia organizacyjne. Wydanie tematów zadań. Wprowadzenie

do zadania projektowego. 2

Pr 2-3 Skonstruowanie wybranego układu napędowego maszyny. 4

Pr 4 Zaliczenie, ostateczna obrona zaległych projektów. 2

Suma godzin 8


N1. Multimedialny wykład problemowy.

N2. Indywidualne konsultacje w trakcie zajęć projektowych.

N3. Praca własna w trakcie zajęć projektowych.

N4. Konsultacje





koniec semestru)


kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W05 Egzamin

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- projekt




koniec semestru)


kształcenia

F1 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Kartkówka

F2 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Odpowiedź ustna

F3 PEK_U01 ÷ PEK_U04 Obrona projektu

P1=0.2F1+0.2F2+0.6F3



[56] Dietrech M. i inni: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT, Warszawa

2006.

[57] Mazanek E. „Przykłady obliczeń z podstaw konstrukcji maszyn”, WNT 2005. [58] Bartoszewicz J.: „Przekładnie cierne” PWN Warszawa 1984.

[59] Dudziak M., „Przekładnie cięgnowe” PWN Warszawa 1997.

[60] Dziama A.: „ Przekładnie zębate”, PWN Warszawa 1996.

[61] Dąbrowski Z., Maksymiuk M.: „Wały i osie”, PWN, Warszawa 1984.


[42] .Korewa W., Zygmunt K.: "Podstawy Konstrukcji Maszyn" - Tom 3 i 4, WNT,

Warszawa 1965.

[43] Chicińska B. (red): "Poradnik Mechanika", Rea 2008.

[44] SKF: "Katalog łożysk tocznych", 2008.



104


Podstawy konstrukcji maszyn II (PKM II) Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W22

C1 Wy 1, Wy2

N1 N4

PEK_W02 C2 Wy 2

PEK_W03 C3 C4 Wy 3

PEK_W04 C2 C3 Wy 4 ÷7

PEK_W05 C2 C3 Wy 8

PEK_U01

K1ENG_U30

C4 C5 Pr 1 ÷ 4

N2 N3 N4

PEK_U02 C4 C5 Pr 1 ÷ 4

PEK_U03 C4 C5 Pr 1 ÷ 4

PEK_U04 C4 C5 Pr 1 ÷ 4

PEK_U05 C4 C5 Pr 1 ÷ 4

105


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Podstawy elektrotechniki

Fundamentals of Electrical Engineering

Energetyka


Obowiązkowy

ENN0680

NIE




(ZZU)

16 8 8


nakładu pracy studenta (CNPS) 30 15 15


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 2 1 1




0 1 1




kontaktu (BK)

1 0,75 0,75

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu fizyki (elektryczność i magnetyzm) i matematyki (analiza matematyczna).

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie z pojęciami podstawowymi związanymi z elektrotechniką i jej działami oraz układem SI.

C2 – Poznanie teorii: pola elektrycznego, magnetycznego i obwodów elektrycznych prądu stałego

przemiennego sinusoidalnego.

C3 – Zapoznanie z podstawowymi i prostymi metodami i urządzeniami pomiarowymi stosowanymi w

obwodach napięcia stałego oraz przemiennego sinusoidalnego jednofazowego i trójfazowego.

C4 – Rozwijanie i stosowanie w praktyce umiejętności prawidłowego łączenia elementów układów

elektrycznych jedno- i trójfazowych do pomiaru wielkości elektrycznych.

C5 – Zapoznanie z elektrycznymi metodami pomiaru wielkości nieelektrycznych.

C6 – Poznanie sygnałów elektrycznych i ich różnych form oraz łączników elektrycznych i ich podstawowego

zastosowania w praktyce.


WIEDZA


PEK_W01 – definiować pojęcia z zakresu elektrotechniki oraz prawidłowo stosować wielkości, ich jednostki

wraz z wielokrotnościami i podwielokrotnościami;

PEK_W02 – rozpoznawać i opisywać zjawiska i mechanizmy nimi rządzące w polach elektrycznych,

magnetycznych oraz w obwodach elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;

PEK_W03 – próbować lub umieć wskazać, gdzie i jak zastosowano lub samemu zastosować poznane zjawiska w

praktyce;

PEK_W04 – wiedzieć, jakie metody pomiarowe służą do pomiaru wielkości elektrycznej(-ych) i jak i kiedy je

106

właściwie metrologicznie stosować.

UMIEJĘTNOŚCI


PEK_U01 – analizować i interpretować poznane zjawiska i mechanizmy nimi rządzące i przeprowadzać

matematyczne obliczenia w formie analitycznej prostych pól elektrycznych i magnetycznych oraz

obwodów elektrycznych prądu stałego i przemiennego sinusoidalnego;

PEK_U02 – stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań i obliczania wartości poszukiwanych wielkości

elektrycznych;

PEK_U03 – umieć formułować problemy i je rozwiązywać;

PEK_U04 – wybrać i zastosować odpowiednią w danej sytuacji metodę pomiaru wielkości elektrycznych;

PEK_U05 – zestawić odpowiedni, zgodny z wybraną metodą, układ pomiarowy, obsługiwać zastosowane

urządzenia pomiarowe i właściwie zinterpretować otrzymane wyniki pomiarów.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć – wykład Liczba

godzin

Wy1 Pojęcia podstawowe i jednostki miar. 1

Wy2

Pole elektryczne i elektrostatyczne — ładunek, potencjał, natężenie pola, prawa

Coulomba i Gaussa, indukcja elektrostatyczna, elektryzacja, pojemność elektryczna

(kondensator) i energia pola.

3

Wy3

Prąd stały — prąd elektryczny jego natężenie, gęstość prądu, liniowe obwody

elektryczne i metody ich rozwiązywania, prawa Ohma i Kirchhoffa, energia, moc,

ciepło, pole przepływowe prądu stałego, rezystancja, połączenia rezystorów

(oporników).

2

Wy4

Magnetyzm i elektromagnetyzm — pole magnetyczne, indukcja magnetyczna, prawo

Ampére’a, pole magnetyczne prądu stałego, prawo Biota-Savarta, prawo przepływu, obwody

magnetyczne i ich obliczanie, siła i wzór Lorentza, prawo Faradaya – indukcja

elektromagnetyczna, zjawiska samoindukcji i indukcji wzajemnej, indukcja własna (cewka

indukcyjna)

2

Wy5 Napięcie przemienne sinusoidalne — wytwarzanie napięcia przemiennego

sinusoidalnego; napięcie i prąd sinusoidalnie zmienny jako wektory wirujące; wartości

średnie i skuteczne napięcia albo prądu przemiennego; moc prądu przemiennego;

elementy L i C w obwodach prądu przemiennego: indukcyjność L i pojemność C;

szeregowe połączenie R, L i C — rezonans napięć; analiza obwodów elektrycznych

metodą liczb zespolonych — metoda symboliczna; moc prądu przemiennego metodą

symboliczną; współczynnik mocy

3

Wy6 Filtry elektryczne — pojęcia ogólne; filtry dolnoprzepustowe, górnoprzepustowe; filtry

RC oraz filtry pasmowe i zaporowe. Transformator jednofazowy. 1

Wy7 Pomiary elektryczne — przyrządy pomiarowe: mierniki wskazówkowe; mierniki

magnetoelektryczne, elektromagnetyczne, elektrodynamiczne, indukcyjne; pomiar

oporu czynnego (rezystancji): metody techniczna i mostkowa; przyrządy rejestrujące;

oscyloskop; pomiary wielkości nieelektrycznych metodami elektrycznymi.

2

Wy8 Obwody trójfazowe — wytwarzanie napięcia trójfazowego; układy trójfazowe

skojarzone w gwiazdę i trójkąt; moc czynna, bierna i pozorna; pomiary mocy i energii

prądu trójfazowego.

2

Suma godzin 16

Forma zajęć – ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw1 Matematyczne metody obliczania prostych pól elektrostatycznych i układów z

pojemnościami – rozwiązywanie zadań. 2

Ćw2 Rozwiązywanie obwodów prądu stałego — prawa Ohma i Kirchhoffa. 2

Ćw3 Obliczanie pól i obwodów magnetycznych. 2

Ćw4 Rozwiązywanie obwodów elektrycznych jednofazowych i trójfazowych prądu

przemiennego sinusoidalnego. 2

Suma godzin 8

Forma zajęć – laboratorium Liczba

godzin

La1 Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Sprawdzanie praw Ohma i Kirchhoffa. 1

107

La2 Pomiary rezystancji, rezystancji izolacji i rezystywności. 2

La3 Badania sprzężenia elektromagnetycznego – transformator. 1

La4 Pomiary mocy. 2

La5 Rezonans napięć i prądów. 1

La6 Zamiana energii elektrycznej w ciepło. 1

Suma godzin 8


1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem bogato ilustrowanej prezentacji multimedialnej (PowerPoint).

2. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań.

3. Ćwiczenia rachunkowe – jedno lub dwa pisemne sprawdziany w semestrze.

4. Laboratorium – przygotowanie teoretyczne do ćwiczeń, wykonane sprawozdania z wykonanego ćwiczenia.

5. Konsultacje.

6. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.

7. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do końcowych sprawdzianów.

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – WYKŁAD



Numer efektu

kształcenia


P PEK_W01–

W04

Kolokwium (pisemne)

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ĆWICZENIA

Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P –

podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1, F2 PEK_U01–U03 2 kolokwia pisemne

P = 0,5(F1+F2)

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – LABORATORIUM

Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P –

podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1

PEK_U03–U05

Sprawdzian ustny przed

wykonaniem każdego ćwiczenia

F2 Pisemne sprawozdania z wykonania

każdego ćwiczenia

P = 0,5(F1+F2)



[1] Podstawy elektrotechniki, R. Kurdziel, WNT, Warszawa 1965.

[2] Elektrotechnika teoretyczna, T. Cholewicki, WNT, Warszawa 1967.

[3] Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, praca zb., WNT, Warszawa 1971.

[4] Elektrotechnika i elektronika, E. Koziej, B. Sochoń, PWN, Warszawa 1975.

[5] Elektrotechnika teoretyczna – teoria pola elektromagnetycznego, t. 1 i 2, R. Matusiak, WNT, Warszawa

1982.

[6] Fizyka dla politechnik. II Pola, A. Januszajtis, PWN, Warszawa 1982.

[7] Teoria pola elektromagnetycznego, R. Sikora, WNT, Warszawa 1985.

[8] Zbiór zadań z elektryczności i magnetyzmu, praca zb. pod red. H. Percaka, Wyd. PWr, Wrocław 1989.

[9] Pole elektromagnetyczne, M. Zahn, PWN Warszawa 1989.

[10] Teoria obwodów elektrycznych, S. Bolkowski, WNT, Warszawa 1995.

[11] Elektrotechnika teoretyczna. Obwody liniowe i nieliniowe, M. Krakowski, WN PWN, Warszawa 1995.

[12] Teoria obwodów elektrycznych. Zadania, S. Bolkowski, W. Brociek, H. Rawa, WNT, Warszawa 1995.

[13] Podstawy teorii pola elektromagnetycznego, Z. Piątek, P. Jabłoński, WNT, Warszawa 2010.


[1] Elektryczność i magnetyzm, A.H. Piekara, PWN, Warszawa 1970.

108

[2] Elektryczność i magnetyzm, Kurs fizyki, Tom II, B. Jaworski, A. Dietłaf, L. Miłkowska, PWN, Warszawa

1971.

[3] Podstawy elektromagnetyzmu, J. Dudziewicz, WNT, Warszawa 1972.

[4] Poradnik inżyniera elektryka, WNT, Warszawa 1974.

[5] Feynmana wykłady z fizyki, Tom II, Część 1, R.P. Feynman, R.B. Leighton, M. Sands, PWN, Warszawa

1974.

[6] Elektryczność i magnetyzm, E.M. Purcell, PWN, Warszawa 1975.

[7] Teoretyczne podstawy elektrotechniki, A. Łuczycki, Wyd. PWr, Wrocław 1980.

[8] Elektrotechnika i elektronika, F. Przezdziecki, PWN, Warszawa 1982.

[9] Pomiary elektroniczne w technice, B. Szumielewicz, B. Słomski, W. Styburski, WNT, Warszawa 1982.

[10] Elektrotechnika, praca zb. pod red. P. Zielińskiego, Wyd. PWr, Wrocław 1990.

[11] Podstawy fizyki dla kandydatów na wyższe uczelnie, M. Herman, A. Kalestyński, L. Widomski, PWN,

Warszawa 1991.

[12] Wstęp do fizyki, Tom II, Część 2, A.K Wróblewski, J.A. Zakrzewski, PWN, Warszawa 1991.


Juliusz B. Gajewski, [email protected]


Podstawy elektrotechniki Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W16

C1 Wy1

N1, N5, N7

PEK_W02 C2 Wy2–4; Wy7

PEK_W03 C3 Wy2; Wy5;

Wy10–11

PEK_W04 C3–5 Wy3; Wy10–11;

PEK_U01–

U03 K1ENG_U22 C2 Ćw1–4 N2N7

PEK_U04–

U05 K1ENG_U23 C4–5 La1–6 N3N5

109

WYDZIAŁ Mechaniczno-Energetyczny

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy klimatyzacji

Nazwa w języku angielskim Basics of air-conditioning






Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60


na ocenę




0




kontaktu (BK)

1


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu podstaw termodynamiki, mechaniki płynów.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z cywilizacyjnymi uwarunkowaniami klimatyzacji

C2 - Zapoznanie studentów z parametrami komfortu powietrza

C3- Zapoznanie studentów z metodami sporządzania bilansu energetycznego pomieszczeń

C4 - Zapoznanie studentów z metodami technicznej realizacji przemian stanu powietrza

C5 - Zaznajomienie studentów z urządzeniami stosowanymi w klimatyzacji

110


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę dotyczącą podstaw

działania układów klimatyzacyjnych oraz sposobów bilansowania energetycznego

zapotrzebowania na moc chłodniczą dla budynków

PEK_W02 - zdobywa podstawową wiedzę dotyczącą pracy, zasady działania i budowy

urządzeń klimatyzacyjnych

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Historycznymi, geograficzne i cywilizacyjne uwarunkowania

klimatyzacji 1

Wy2 Wpływ architektury i technologii budowlanych na komfort życia 1

Wy3 Parametry komfortu, 1

Wy4 Wykres i-x, przemiany powietrza wilgotnego 1

Wy5 Wentylacja naturalna i wymuszona 2

Wy6 Bilansowanie energetyczne pomieszczeń 2

Wy7 Techniczne metody realizacji przemian stanu powietrza 3

Wy8 Urządzenia klimatyzacyjne małej mocy 2

Wy9 Urządzenia klimatyzacyjne dużej mocy 3

Suma godzin 16


N1. wykład informacyjny

N2. konsultacje





koniec semestru)


kształcenia

P PEK_W01 ÷ PEK_W02 kolokwium

111



[62] P.Jones. Klimatyzacja. Arkady 2001

[63] H.J.Ullrich, Technika klimatyzacyjna, Masta 2001


[45] A.Pawiłojć, W.Targański, Z.Bonca, Odzysk ciepła w syst. wentylacyjnych i

klimatyzacyjnych, Masta 1998

[46] S.Przydróżny, J.Ferencowicz, Klimatyzacja, skrypt PWr

[47] U.Deh, Klimatyzacja w samochodzie, WłiK 2005

[48] Technika chłodnicza i klimatyzacyjna. Miesięcznik, IPPU MASTA, Gdańsk.

[49] Chłodnictwo & klimatyzacja. Miesięcznik techniczny dla praktyków, spółka EURO-

MEDIA


Jacek Kasperski, [email protected]


Podstawy klimatyzacji Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka


Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 S1ENC_W04

C1 ÷ C3 Wy1 ÷ Wy6 N1, N2

PEK_W02 C4 ÷ C5 Wy7 ÷ Wy9

112

Wydział Mechaniczno-Energetyczny PWr

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy materiałoznawstwa

Nazwa w języku angielskim: Fundamentals of Materials Science



Rodzaj przedmiotu: Obowiązkowy

Kod przedmiotu: ESN0701

Grupa kursów: NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

90



kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1,5

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI

1. Podstawowe wiadomości z fizyki i chemii na poziomie szkoły średniej.

2. Wskazane podstawowe wiadomości z wytrzymałości materiałów – naprężenie i

odkształcenie, moduł sprężystości, odkształcenie sprężyste i plastyczne, parametry określające

wytrzymałość i ciągliwość materiału.

3. Potrafi korzystać z informacji naukowo-technicznej.

\

CELE PRZEDMIOTU ? C1. Zrozumienie wzajemnych zależności między strukturą, sposobami wytwarzania i właściwościami

podstawowych grup materiałów inżynierskich.

C2. Poznanie struktur i własności stopów żelaza z węglem.

C3. Nabycie wiedzy o podstawach obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej stopów żelaza.

C4. Podstawy doboru i stosowania materiałów inżynierskich. C5. Wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy.

C6. Przestrzeganie obyczajów obowiązujących w środowisku akademickim i społeczeństwie.

Cele przedmiotu powinny być formułowane z pozycji prowadzącego(przekazanie wiedzy w

zakresie…., omówienie…, wykształcenie u studentów umiejętności….)

Nie muszą być tak szczegółowe, bo dalej zamieszcza się bardziej rozbudowane przedmiotowe efekty

kształcenia i treści programowe.

.

113

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA, osoby która zaliczyła kurs

I. Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna rodzaje, cechy charakterystyczne, budowę i właściwości faz stałych w stopach

metali, materiałach ceramicznych i polimerach;

PEK_W02 – posiada wiedzę z zakresu dyfuzyjnych przemian fazowych w materiałach krystalicznych

oraz wpływu przechłodzenia na ich przebieg;

PEK_W03 – posiada wiedzę o wykresie równowagi metastabilnej układu żelazo-cementyt oraz

wpływie zawartości węgla na strukturę i właściwości stopów tego układu;

PEK_W04 – posiada wiedzę z podstaw obróbki cieplnej stopów żelaza - potrafi określić wpływ tej

obróbki na strukturę i właściwości tych stopów;

PEK_W05 – posiada bardziej szczegółową wiedzę o wybranych grupach gatunków stali i stopów

metali nieżelaznych oraz zasad ich doboru do założonego zastosowania;

PEK_W06 – posiada wiedzę o polimerach, kompozytach i materiałach ceramicznych z zakresu ich

podstawowej budowy, podstawowych własności i zastosowania; II. Z zakresu umiejętności:

PEK_U01 – potrafi wykorzystywać wiedzę o rzeczywistej budowie materiałów oraz podstaw teorii

dyslokacji do wyjaśniania zespołu właściwości materiału i jego zachowania się pod obciążeniem;

PEK_U02 – potrafi dobrać i uzasadnić zawartość węgla w stali w zależności od stawianych jej

wymagań i przeznaczenia;

PEK_U03 – potrafi krytycznie porównywać różne grupy materiałów pod kątem technologii

wytwarzania i kształtowania oraz otrzymywanych właściwości i kosztów

III. Z zakresu kompetencji społecznych: PEK_K01 – wyszukiwania informacji oraz jej krytycznej analizy,

PEK_K02 – obiektywnego oceniania argumentów, racjonalnego tłumaczenia i uzasadniania własnego

punktu widzenia;

PEK_K03 – przestrzegania obyczajów i zasad obowiązujących w środowisku akademickim,

Poza ewentualnie trzecim efektem, pozostałe to kompetencje zawodowe a nie społeczne

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Wiązania międzyatomowe. Uporządkowanie bliskiego i dalekiego zasięgu

w materiałach. Podstawowa klasyfikacja materiałów - metale, ceramika,

polimery, kompozyty. Stan krystaliczny i amorficzny materiałów.

Polimorfizm na przykładach żelaza i węgla. Rozwój i problemy doboru

materiałów inżynierskich.

2

Wy2

Idealna struktura materiałów krystalicznych – elementy krystalografii.

Analiza wybranych sieci krystalicznych - kierunki i płaszczyzny

atomowe, anizotropia, tekstura. Rzeczywista struktura materiałów

krystalicznych. Rodzaje defektów i ich wpływ na właściwości.

2

Wy3

Rodzaje, budowa i właściwości faz stałych – roztwory stałe, fazy

pośrednie na przykładach metali oraz ceramiki. Kryteria równowagi. Stan

niestabilny, metastabilny i stabilny układu. Dyfuzyjna przemiana fazowa

– zarodkowanie, wzrost kryształów, kinetyka krystalizacji, wpływ

przechłodzenia, krystalizacja dendrytyczna.

2

Wy4 Wykresy równowagi fazowej, przemiany faz, struktury i właściwości

stopów. Przemiany fazowe w warunkach nierównowagi.

2

Wy5

Wykres równowagi metastabilnej żelazo-cementyt.

Wpływ zawartości węgla na strukturę, właściwości i przeznaczenie stali.

Żeliwa – struktury, klasyfikacja i oznaczanie, właściwości, zastosowanie.

2

Wy6 Podstawy obróbki cieplnej na przykładzie stopów żelaza – przemiany

114

fazowe podczas grzania i chłodzenia stali. Hartowanie i odpuszczanie stali.

Wpływ dodatków stopowych na przemiany fazowe w trakcie obróbki

cieplnej.

2

Wy7

Ogólna klasyfikacja i sposoby oznaczania stali. Niskowęglowe i

niskostopowe stale konstrukcyjne – wymagania, stosowane metody

umacniania, właściwości i zastosowanie. Stale maszynowe (niestopowe i

stopowe) – wymagania, stosowana obróbka cieplna, właściwości, kryteria

doboru.

2

Wy8

Polimery i materiały kompozytowe o osnowie polimerowej – klasyfikacja,

struktury i właściwości, metody formowania, zastosowania.

Inżynierskie materiały ceramiczne – klasyfikacja, struktura, metody

umacniania oraz formowania.

2

Suma godzin 16


1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem transparencji i slajdów

2. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu

3. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (W)





efektu kształcenia

P PEK_W01 PEK_W06

PEK_U01 U03 egzamin pisemno-ustny


LITERATURA PODSTAWOWA

[1] Blicharski M., Wstęp do inżynierii materiałowej, WNT, Warszawa,

[2] Haimann R., Metaloznawstwo cz. I, OW PWr. Wrocław 2000,

[3] Ziółkowski B., Materiały do wykładów, www.immt.pwr.wroc.pl/~ziolek,

LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA

[1] Przybyłowicz K. i J., Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach, WNT,

[2] Ashby M.F., Jones D.R.H., Materiały inżynierskie cz. II, WNT, Warszawa 1996,

[3] Dobrzański L.A., Materiały inżynierskie, WNT, Warszawa,


Bogumił Ziółkowski, 71 320 27 67; bogumil.ziolkowski @pwr.wroc.pl

Krystyna Haimann, 71 320 27 64; [email protected]

http://www.immt.pwr.wroc.pl/~ziol

115


Podstawy materiałoznawstwa


Energetyka

Przedmiotowy efekt

kształcenia





Cele

przed-

miotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydakty-

cznego

PEK_W01 – PEK_W06

PEK_U01 – PEK_U03

K1ENG_W09

K1ENG_U01 C1 – C6 Wy1 – Wy8 N1 – N3

Wskazane jest, aby przedmiotowe efekty kształcenia i cele przedmiotu były rozpisane na

poszczególne wykłady lub grupy wykładów. To jeszcze jeden powód, by nie podawać zbyt

szczegółowych celów.

116


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów

Nazwa w języku angielskim Fundamentals of Mechanics and Strength of Materials





Grupa kursów NIE



zorganizowanych w

Uczelni (ZZU)

16 8



(CNPS)

30 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę

Dla grupy kursów


(X)




1




kontaktu (BK)

0,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu mechaniki technicznej – statyka.

C2. Wyrobienie umiejętności wykorzystywania właściwych technik i metod obliczeniowych w

zakresie mechaniki technicznej – statyka.

117


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe definicje i prawa mechaniki technicznej – statyka.

PEK_W02 – ma podstawową wiedzę dotyczącą stanu równowagi punktu materialnego i ciała

doskonale sztywnego.


PEK_U01 – potrafi zastosować prawa statyki do rozwiązywania zadań z mechaniki technicznej –

statyka.

PEK_U02 – potrafi wykorzystać poznane metody do rozwiązywania zadań dotyczących płaskich

dowolnych układów sił.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie, zasady i pojęcia podstawowe, podstawy rachunku

wektorowego 2

Wy2 Płaski zbieżny układ sił – definicje, zasady redukcji, warunki równowagi 2

Wy3 Płaski dowolny układ sił – definicje, moment siły, zasady redukcji, warunki

równowagi, wielobok sznurowy 2

Wy4 Belki i ramy statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne wyznaczanie

reakcji podpór 2

Wy5 Kratownice płaskie statycznie wyznaczalne – analityczne i graficzne

wyznaczanie reakcji podpór i sił w prętach 2

Wy6 Tarcie i prawa tarcia 2

Wy7 Płaski równoległy układ sił, moment statyczny, środki ciężkości 2


Suma godzin 16


Ćw1 Rozwiązywanie zadań dotyczących rachunku wektorowego 1

Ćw2 Graficzne i analityczne rozwiązywanie płaskiego zbieżnego układu sił 1

Ćw3 Graficzne i analityczne rozwiązywanie dowolnego układu sił 1

Ćw4 Rozwiązywanie belek i ram statycznie wyznaczalnych 2

Ćw5 Rozwiązywanie kratownic statycznie wyznaczalnych 1

Ćw6 Tarcie i środki ciężkości brył i figur płaskich 1


Suma godzin 8


N1. Wykład – forma tradycyjna, prezentacje multimedialne.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – rozwiązywanie zadań, dyskusja.

N2. Ćwiczenia rachunkowe – kartkówki na każdych zajęciach.

N4. Praca własna studenta.

N5. Konsultacje.

118

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – wykład





kształcenia

P PEK_W01, PEK_W02 Ocena przepisywana z

kolokwium zaliczeniowego

ćwiczenia rachunkowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA – ćwiczenia





kształcenia

F1 PEK_U01, PEK_U02 Kartkówki na każdych zajęciach

F2 PEK_U01, PEK_U02 Kolokwium zaliczeniowe

P = max{F1,F2}



[50] Siuta Władysław, Mechanika techniczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne,

Warszawa 1985.

[51] Zawadzki Jerzy, Siuta Władysław, Mechanika ogólna, PWN 1970, Warszawa 1985 .

[52] Misiak Jan, Mechanika ogólna, WNT, Warszawa 1998 .

[53] Nizgodziński M, Niezgodziński T., Mechanika ogólna, PWN, Warszawa 1998.


[1] Huber M. T. Mechanika ogólna i techniczna. PAN Warszawa 1956.


Piotr Szulc, [email protected]


Podstawy mechaniki i wytrzymałości materiałów Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01 K1ENG_W12

C1 Wy.1-Wy.8 N1, N4, N5

PEK_W02 C1 Wy.1-Wy.8

PEK_U01 K1ENG_U18

C2 Ćw.1-Ćw.7 N2, N3, N4, N5

PEK_U02 C2 Ćw.1-Ćw.7

119


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Podstawy Mechaniki Płynów

Nazwa w języku angielskim Basis of Fluid Mechanics


Stopień studiów i forma: I, niestacjonarna



Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Przekazanie podstawowej wiedzy z zakresu mechaniki płynu nielepkiego, obejmującej

następujące zagadnienia.

C1.1. Makroskopowe właściwości płynów.

C1.2. Statyka płynu.

C1.3. Dynamiki płynu nielepkiego.

C2 Wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń hydraulicznych dla płynu

nielepkiego, obejmującej następujące zagadnienia.

C2.1. Makroskopowe właściwości płynów.

C2.2. Zastosowania podstawowych równań opisujących ruch płynu nielepkiego.

C2.3. Rozwiązywanie układów pomiarowych płynu nielepkiego.

120


Z zakresu wiedzy: posiada podstawową wiedzę dotyczącą modelowania płynu nielepkiego

PEK_W01 – zna podstawowe definicje właściwości płynów.

PEK_W02 – zna prawa dotyczą statyki płynu.

PEK_W03 – potrafi opisać ruch płynu nielepkiego.

Z zakresu umiejętności: potrafi zastosować poznane wzory i metody rozwiązywania zagadnień

do rozwiązywania problemów inżynierskich dotyczących przepływu płynu lepkiego

PEK_U01 – potrafi obliczać makroskopowe właściwości płynów

PEK_U02 – potrafi zastosować prawo dotyczące statyki płynu do rozwiązywania zadań

PEK_U03 – potrafi obliczyć podstawowe wielkości hydrauliczne związane z ruchem płynu

nielepkiego

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Makroskopowe właściwości płynów 2

Wy2 Statyka płynów, prawo naczyń połączonych, manometry cieczowe 2

Wy3 Napory na ściany płaskie i zakrzywione. Prawo Archimedesa 2

Wy4 Dynamika płynu nielepkiego – równanie Eulera, równanie ciągłości

przepływu, równanie Bernoulliego 2

Wy5 Zastosowanie równania Bernoulliego – wypływ przez mały i duży otwór,

wypływ przez przystawki 2

Wy6 Czas wypływu ze zbiornika oraz przepływu pomiędzy zbiornikami. 2

Wy7 Inne zjawiska związane z mechaniką płynów. Podsumowanie. 2

Wy8 Kolokwium zaliczeniowe. 2

Suma godzin 16


Ćw1 Rozwiązywanie zadań związanych z makroskopowymi właściwościami

płynów.

2

Ćw2 Zastosowanie prawa naczyń połączonych oraz bilansu objętości do

rozwiązywania manometrów cieczowych.

2

Ćw3 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany płaskie. 2

Ćw4 Rozwiązywanie zadań z naporów na ściany zakrzywione oraz połączenia

ścian płaskich i zakrzywionych.

2

Ćw5 Zastosowanie równania Bernoulliego do rozwiązywania zadań z przepływem

płynu nielepkiego.

2

Ćw6 Rozwiązywanie zadań z rurkami piętrzącymi: Pitota i Prandtla. 2

Ćw7 Rozwiązywanie zadań z zakresu przerobionego materiału. Podsumowanie.. 2


Suma godzin 16


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej zawierającej podstawową

wiedzę oraz przykłady jej zastosowania.


N3. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie pisemne sprawdziany umiejętności.

N4. Ćwiczenia rachunkowe – kolokwium zaliczeniowe.

N5. Konsultacje.

N6. Praca własna polegająca na przygotowaniu się do ćwiczeń rachunkowych.

N7. Wykład - kolokwium zaliczeniowe.

121




koniec semestru)


efektu kształcenia

F1

PEK_W01÷ PEK_W03

Kartkówki na każdych

zajęciach






koniec semestru)


efektu kształcenia

F1

PEK_U01- PEK_U03

Kartkówki na każdych

zajęciach





.Jeżowiecka-Kabsch K., Szewczyk H., MECHANIKA PŁYNÓW, Wydawnictwo Politechniki,


[64] Bechtold (red.), MECHANIKA PŁYNÓW. ZBIÓR ZADAN, Wydawnictwo Politechniki


[65] Burka E.S., Nałecz T.J., MECHANIKA PŁYNÓW W PRZYKŁADACH , PWN, Warszawa,

1994


.Orzechowski Z., Prywer J., Zarzycki R., MECHANIKA PŁYNÓW W INŻYNIERII SRODOWISKA,

Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997

[54] Ratajczak R., Zwoliński W., Zbiór zadań z hydromechaniki, PWN, Warszawa, 1981


Tomasz Tietze, [email protected]


Podstawy mechaniki płynów


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W10

C1.1. Wy1, Wy2

N1, N5, N7 PEK_W02 C1.2, C1.4 Wy3, Wy5

PEK_W03 C1.3 Wy4

PEK_U01

K1ENG_U14

C2.1 Ćw1, Ćw2

N2,N3,N4,N5,N6 PEK_U02 C2.3 Ćw4

PEK_U03 C2.2 Ćw3

122

WYDZIAŁ MECHANiCZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy metrologii i techniki eksperymentu

Nazwa w języku angielskim: Basics of metrology and experiment techniques




Kod przedmiotu ENN 0781

Grupa kursów NIE




(ZZU)

8 8 16



(CNPS)

60 30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




1 1




kontaktu (BK)

1 0,75 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i fizyki potwierdzone pozytwnymi ocenami z zaliczeń

i egzaminów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 - Zapoznanie studentów z podstawowymi metodami pomiarowymi i własnościami

przyrządów pomiarowych

C2- Przedstawienie sposobów ujawniania omyłek pomiarowych i usuwania błędów

systematycznych

C3 - Zaznajomienie studentów i przedstawienie problemów dotyczących metod

wyznaczania niepewności pomiarowych, sposobów poprawy dokładności pomiarów i

zapisu wyniku pomiaru

C4 – Przedstawienie zasad sprawdzania i wzorcowania aparatury i przyrządów pomiarowych

C5 - Przedstawienie problemów związanych z planowaniem eksperymentu, poprawnym

opracowaniem wyników eksperymentu

C6 - Przygotowanie studentów do prawidłowego przeprowadzenia prostego eksperymentu

C7 - Wyrobienie umiejętności prawidłowej prezentacji charakterystyk pomiarowych

123


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 posiada wiedzę dotyczącą podstawowych metod pomiarowych , zna równanie pomiaru,

zna pojęcie wielkość fizyczna i jednostka miary oraz pojęcia wzorzec pomiaru i wzorcowanie

PEK_W02 zna i rozumie pojęcia dotyczące właściwości przyrządów : klasa niedokładności

przyrządu pomiarowego, zakres wskazań i zakres pomiarowy przyrządu , czułość przyrządu

, błąd dodatkowy przyrządu

PEK_W03 zna sposoby ujawniania omyłek pomiarowych i wyznaczania poprawek

PEK_W04 zna i rozumie sposób zapisu wyniku pomiaru i jednostek miary

PEK_W05 zna metody i sposoby wyznaczenia niepewności pomiarowych

PEK_W06 zna sposoby poprawy dokładności pomiaru

PEK_W07 rozumie potrzebę interpretacji i analizy wyniku pomiarowego

PEK_W08 zna i rozumie potrzebę wykorzystania funkcji korelacji i regresji do sporządzania

charakterystyk pomiarowych

PEK_W09 zna i rozumie zasady wzorcowania i sprawdzenia aparatury pomiarowej

PEK_W010 posiada podstawową wiedzę z technik planowania eksperymentu i poprawnego

opracowania wyniku eksperymentu


PEK_U01- potrafi wskazać i odróżnić metody pomiarowe

PEK_U02- potrafi ustalić krok pomiarowy w eksperymencie

PEK_U03- potrafi przeprowadzić poprawnie prosty eksperyment

PEK_U04- potrafi zapisać i zinterpretować poprawnie wynik pomiaru

PEK_U05- umie wyznaczyć wartość niepewności pomiarowej dla metody pośredniej i bezpośredniej

PEK_U06 - umie poprawnie sporzadzić charakterystykę otrzymaną podczas eksperymentu

PEK_U07- potrafi ocenić możliwości poprawy dokładności eksperymentu

PEK_U08 - umie ujawnić omyłkę pomiarową i wyznaczyć poprawki

PEK_U09 – umie zastosować analizę korelacyjną i regresyjną do przedstawienia charakterystyk

pomiarowych

PEK_U10 – potrafi wywzorcować i sprawdzić przyrząd pomiarowy i narysować krzywą poprawkową

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Podstawowe pojęcia metrologii. Pomiar. Definicja pomiaru, podstawowe

równanie pomiaru. Wielkości pomiarowe i jednostki miary, podział

,przykłady.

1

Wy 2 Metody, przyrządy i narzędzia pomiarowe- podział, przykłady. Parametry

charakteryzujące właściwości przyrządów pomiarowych 1

Wy 3÷5 Błędy i niepewności pomiarowe, zasady poprawy dokładności pomiaru 3

Wy 6 Zasady podawania wyników pomiarów, dokładność i zasady zaokrąglania

liczb przybliżonych. 1

Wy 7 Planowanie i opracowanie wyników pomiarów 1

Wy 8 Kolokwium zaliczeniowe 1

Suma godzin 8


Ćw1

Ćw2

Rozwiązywanie zadań dotyczących błędów systematycznych na przykładzie

elementarnych pomiarów temperatur, ciśnień i strumieni przepływów

2

Ćw3 Rozwiązywanie zadań z zakresu obliczania niepewności metodą typu B i

poprawnego zapisu wyniku pomiaru

1

Ćw4 Rozwiązywanie zadań z zakrsu ujawniania omyłek oraz liczenia niepewności

metodą typu A ( rozkład Gaussa, Studenta )

1

124

Ćw5 Rozwiązywanie zadań z zakresu obliczania niepewności rozszerzonej oraz

poprawy dokładności pomiarów dla pomiarów pośrednich i bezpośrednich

1

Ćw6 Rozwiązywanie zadań z zakresu metod korelacji i regresji 1

Ćw 7 Rozwiązywanie zadań z techniki i podstaw planowania eksperymentu 1

Ćw 8 Kolokwium zaliczeniowe 1

Suma 8


La1 Wprowadzenie.Sprawy organizacyjne:przepisy ogólne, przepisy BHP 2

La2 Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A 2

La3 Błędy w pomiarach bezpośrednich 2

La4 Metoda podstawowa pomiaru na przykładzie wyznaczania gęstości. Błędy w

metodzie pośredniej.

2

La5 Sprawdzanie i wzorcowanie aparatury i przyrządów pomiarowych 2

La6 Analiza korelacyjna i regresyjna 2

La7 System do pomiaru strumienia objetości wody za pomocą zwęzki 2

La8 Ćwiczenie dodatkowe, zaliczenie 2

Suma godzin 16



N2. Ćwiczenia rachunkowe – krótkie 10 min sprawdziany pisemne

N3. Ćwiczenia rachunkowe – dyskusja rozwiązań zadań

N4. Laboratorium – krótkie sprawdziany pisemne z przygotowania do zajęć

N5. Laboratorium – dyskusja nt sposobu wykonywania eksperymentu

N6 Laboratorium - omówienie wykonanych sprawozdań z przeprowadzonych pomiarów

N7. Praca własna- przygotowanie do ćwiczeń i laboratoriów

N8. Konsultacje

N9. Praca własna – przygotowanie do zaliczenia




koniec semestru)


kształcenia

P PEK_W01 ÷PEK_W10 Zaliczenie pisemne




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01÷ PEK_U10 Zaliczenie pisemne




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U10 krótkie sprawdziany pisemne,

F2 PEK_U01÷ PEK_U10 odpowiedzi ustne

F3 PEK_U01÷ PEK_U10 ocena sprawozdań (obrona

sprawozdań, dyskusja)

P= 0,4F1 +0,4F2+0,2F3

125



[1] D. Turzeniecka : Ocena niepewności wyniku pomiarów. Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej,

Poznań 1997.


[3] John R. Taylor: Wstęp do analizy błędu pomiarowego. PWN 1999.

[4] J. Arendarski: Niepewność pomiaru, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa

2003.

[5] J. Piotrowski, K. Kostyrko: Wzorcowanie aparatury pomiarowej, PWN, Warszawa 2000.


[1] J. Piotrowski: Podstawy miernictwa, WNT, Warszawa 2002

[2] L. Augustyniak : Teoria pomiarów w przykładach, Gdynia 1999

[3] Mała encyklopedia metrologii, WNT, Warszawa 1989

[4] A.Chwaleba, M. Poniński, A. Siedlecki: Metrologia elektryczna, WNT, Warszawa 2000


Artur Andruszkiewicz, 3202370; [email protected]


Podstawy metrologii i techniki eksperymentu


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W05

C1 Wy1

N1,N8,N9

PEK_W02 C1 Wy2 PEK_W03-

PEK_W06 C2,C3 Wy3÷Wy6

PEK_W07,

PEK_W08

PEK_W09

PEK_W010

C5,C7 Wy7

PEK_U01 K1ENG_U12, C1 La3,La4 N4÷N8 PEK_U02 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C6 La7, Ćw7 N2÷N8 PEK_U03 K1ENG_U12 C5,C6 La2÷La7 N4÷N8 PEK_U04 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7,

Ćw3

N2÷N8

PEK_U05 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La2÷La4,La7,

Ćw3÷Ćw5

N2÷N8

PEK_U06 K1ENG_U12 C7 La5÷La7 N4÷N8 PEK_U07 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C3 La7, Ćw5 N2÷N8

PEK_U08 K1ENG_U12 C2 Ćw1,Ćw4 N2,N3,N6,N8 PEK_U09 K1ENG_U11,K1ENG_U12 C7 La6, Ćw6 N2÷N8 PEK_U10 K1ENG_U12 C4 La5 N4÷N8

126


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Podstawy termodynamiki

Nazwa w języku angielskim: Basics of thermodynamics





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

3. Podstawowa wiedza i umiejętności z zakresu matematyki i fizyki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej zjawisk i procesów w termodynamice klasycznej

C2 – przekazanie wiedzy na temat podstawowych praw i zasad termodynamiki

C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń własności substancji doskonałych i

rzeczywistych oraz bilansowania energetycznego układów

C4 – zobrazowanie przemian charakterystycznych występujących w termodynamice i wykształcenie

umiejętności obliczania dla nich pracy i ciepła

C5 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń efektywności obiegów

cieplnych

127


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące termodynamiki klasycznej

PEK_W02 – zna równania opisujące stan gazów doskonałych i rzeczywistych

PEK_W03 – zna zasady termodynamiki

PEK_W04 – jest zapoznany z rodzajami przemian charakterystycznych

PEK_W05 – ma wiedzę na temat obliczania efektywności obiegów cieplnych

PEK_W06 – ma wiedzę na temat podstawowych procesów z wykorzystaniem gazów wilgotnych


PEK_U01 – potrafi wykonywać bilanse energii

PEK_U02 – potrafi określać własności gazów doskonałych i ich mieszanin

PEK_U03 – posiada umiejętność wyznaczania pracy i ciepła dla przemian charakterystycznych

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania efektywności obiegów

PEK_U05 – potrafi wykonywać bilanse dla procesów w wykorzystaniem powietrza wilgotnego

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie w problematykę nauki o własnościach, zjawiskach i

procesach cieplnych 2

Wy2 Układy termodynamiczne. Parametry stanu. Funkcje stanu. Równania stanu

gazów doskonałych. Mieszaniny gazów doskonałych. 2

Wy3 Energia, praca, ciepło. I zasada termodynamiki 2

Wy4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych 2

Wy5 Druga zasada termodynamiki. Entropia. Wykres T-S. Obiegi. Procesy

nieodwracalne. Praca maksymalna i egzergia. Analiza egzergetyczna 2

Wy6 Własności substancji rzeczywistych. Para wodna 2

Wy7 Gazy wilgotne. Wykres i1+x-x. Procesy z użyciem gazów wilgotnych 2


Suma godzin 16


godzin

Ćw1 Sprawy organizacyjne. Parametry stanu 2

Ćw2 Bilanse energii 2

Ćw3 Równanie stanu gazu doskonałego. Mieszaniny gazów doskonałych 2

Ćw4 Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych. I zasada termodynamiki 2

Ćw5 Entropia. II zasada termodynamiki. Obiegi 2

Ćw6 Obiegi 2

Ćw7 Gazy wilgotne 2


Suma godzin 16


N1. Wykład tradycyjny

N2. Ćwiczenia rachunkowe

N3. Konsultacje

128




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01-PEK_W06 Kolokwium zaliczeniowe




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01-PEK_U05 Kolokwium zaliczeniowe



[66] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994

[67] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005

[68] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej


[55] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999


Zbigniew Gnutek, [email protected]


Podstawy termodynamiki


Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W11

C1, C2 Wy1, Wy2

N1, N3

PEK_W02 C3 Wy2, Wy6

PEK_W03 C3 Wy3, Wy5

PEK_W04 C4 Wy4

PEK_W05 C5 Wy5

PEK_W06 C3 Wy7

PEK_U01

K1ENG_U16

C3 Ćw1, Ćw2, Ćw4

N2, N3 PEK_U02 C3 Ćw3

PEK_U03 C4 Ćw4

PEK_U04 C5 Ćw5, Ćw6

PEK_U05 C3 Ćw7

129


[1] KARTA PRZEDMIOTU

[2] Nazwa w języku polskim: Pompy ciepła i kolektory słoneczne

[3] Nazwa w języku angielskim: Heat pumps and solar collectors

[4] Kierunek studiów: Energetyka

[5] Specjalność: Energetyka cieplna




Grupa kursów NIE




(ZZU)

8 8 8



(CNPS)

30 30 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1 1




kontaktu (BK)

0,5 0,75 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza w zakresie termodynamiki, przekazywania ciepła i masy oraz mechaniki

płynów

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych pomp ciepła oraz

metod wykorzystania niskotemperaturowych źródeł ciepła.

C2. Nauczenie algorytmu prowadzenia analiz termodynamicznych i energetycznych

systemów pomp ciepła.

C3. Przekazanie wiedzy specjalistycznej w zakresie podstaw teoretycznych wykorzystania

energii słonecznej, działania kolektorów słonecznych i możliwości ich aplikacji.

130

[6] PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA

Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 Posiada wiedzę na temat zasady działania pompy ciepła. Zna systemy realizacji

pomp ciepła. Zna wymagania dotyczące efektywności, ograniczenia prawne i

eksploatacyjne. Zna wykres lgp-h.

PEK_W02 – Definiuje. podstawowe parametry charakterystyczne obiegu pompy ciepła. Zna

rodzaje dolnych źródeł ciepła.

PEK_W03 – Zna podział i klasyfikację kolektorów słonecznych oraz teoretyczne podstawy

ich działania.

PEK_W04 – Zna podstawy teoretyczne projektowania, budowy i eksploatacji kolektorów

słonecznych.


PEK_U01 – Potrafi identyfikować przemiany na wykresie lgp-h,

PEK_U02 – Potrafi określić podstawowe parametry obiegu pompy ciepła, odwzorować obieg

na wykresie lgp-h oraz policzyć podstawowe parametry charakterystyczne obiegu.

PEK_U03 – Potrafi zaprojektować podstawowe elementy instalacji pompy ciepła.

PEK_U04 – Potrafi obliczyć i zaprojektować podstawowy typ kolektora słonecznego.

PEK_U05 – Potrafi określić wpływ temperatury odparowania i kondensacji na współczynnik

efektywności pompy ciepła

PEK_U06 – Potrafi określić wydajność cieplną kolektora cieczowego

TREŚCI PROGRAMOWE

[7] Forma zajęć – wykład [8] Liczba

god

zin

Wy1

Sposoby podziału i klasyfikacji pomp ciepła, ogólna charakterystyka grup.

Typy, nazewnictwo. Termodynamiczne podstawy działania pomp ciepła.

Sposoby realizacji. Obieg idealny, porównawczy, rzeczywisty pomp ciepła.

2

Wy2

Dolne źródła ciepła. Naturalne, sztuczne – ciepło odpadowe.

Charakterystyka, parametry, koherentność. Ocena przydatności źródeł ciepła

niskotemperaturowych w warunkach krajowych. Charakterystyka,

efektywność, wykorzystanie w systemach klimatyzacyjnych. Pompa ciepła w

systemie ogrzewania i przygotowania CWU. Akumulacja ciepła i

akumulatory ciepła. Charakterystyka, stosowane czynniki.

2

Wy3

Słońce i jego promieniowanie, prawa promieniowania. Kolektory słoneczne

– budowa, klasyfikacja, podział. Obliczenia projektowe kolektorów

słonecznych – współczynniki wnikania, przewodzenia i przejmowania ciepła.

Sprawność płaskich kolektorów słonecznych.

2

Wy4

Kolektory słoneczne cylindryczne, paraboliczne i próżniowe. Ogniwa

fotowoltaiczne. Mechanizm efektu, budowa ogniwa, sprawność i sposoby jej

podwyższenia Możliwości rozwoju technologii ogniw fotowoltaicznych.

Współpraca kolektorów słonecznych z instalacjami słonecznymi i pompami

ciepła. Kolokwium zaliczeniowe

2

Suma godzin 8


La1 Identyfikacja punktów charakterystycznych sprężarkowego obiegu

lewobieżnego

2

La2 Badania rzeczywistego systemu grzewczego opartego na pompie ciepła 2

La3 Wpływ temperatury odparowania i kondensacji na współczynnik

efektywności pompy ciepła

2

131

La4 Badania wydajności cieplnej kolektorów cieczowych: płytowego i

próżniowego. Wystawienie ocen

2

Suma godzin 8


Pr1 Przekazanie zadań projektowych studentom. Ustalanie podstawowych

temperatur pracy pompy ciepła dla poszczególnych zadań projektowych

2

Pr2 Interpretacja obiegu lewobieżnego na wykresie logp – h dla poszczególnych

zadań projektowych. Wybór ziębnika do realizacji lewobieżnego obiegu

grzewczego dla poszczególnych zadań projektowych

2

Pr3 Projektowanie kolektora słonecznego jako dolnego źródła ciepła dla

poszczególnych zadań projektowych

2

Pr4 Zaliczenie na podstawie przedstawionych projektów 2

Suma godzin 8

[9] STOSOWANE NARZĘDZIA DYDAKTYCZNE

N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów

N2. Ćwiczenia laboratoryjne – sprawozdania

N3. Konsultacje

N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć projektowych i laboratoriów

N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego






kształcenia

P PEK_W01 PEK_W04 Zaliczenie na podstawie

kolokwium






kształcenia

F1F4 PEK_U01, PEK_U02,

PEK_U05, PEK_U06

Pisemne sprawozdania z

przeprowadzonych zajęć

laboratoryjnych

P = (F1+F2+F3+F4)/4

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-projekt



podsumowująca (na koniec

semestru)


kształcenia

P PEK_U01 PEK_U04 Ocena projektu wykonanego przez

studenta

132



[10] Brodowicz K., Dyakowski T.: Pompy Ciepła, PWN, Warszawa 1990

[11] Lewandowski W. M.: Proekologiczne źródła energii odnawialnej, WNT, Warszawa 2002

[12] Nowicki J.: Promieniowanie słoneczne ja źródło energii, Arkady, Warszawa 1980

[13] Rubik M.: Pompy ciepła – poradnik, Ośrodek Informacji „Technika instalacyjna w

Budownictwie, Warszawa 1999

[14] Smolec W.: Fototermiczna konwersja energii słonecznej, PWN, Warszawa 2000

[15] Wiśniewski G.: Kolektory słoneczne. Poradnik wykorzystania energii słonecznej, COIB,

Warszawa 1992

[16] Zasady projektowania urządzeń słonecznych do celów grzewczych, skrypt PWr, Wrocław 1986


[1] Domański R.: Magazynowanie energii cieplnej, PWN, Warszaw 1990

[2] Zalewski W.: Pompy ciepła – podstawy teoretyczne i przykłady zastosowań, Politechnika

Krakowska, Skrypt, Kaków 1995

[3] Wykorzystanie energii słonecznej w budownictwie jednorodzinnym, COIB, Warszawa 1991


Bogusław Białko, bogusł[email protected]

[17]

[18] MACIERZ POWIĄZANIA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA DLA PRZEDMIOTU

[19] Pompy ciepła i kolektory słoneczne [20] Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

[21] I SPECJALNOŚCI Energetyka cieplna

Przedmiotowy

efekt kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ENC_W06

C1 Wy1

N1, N3, N5 PEK_W02 C2 Wy2

PEK_W03 C3 Wy3

PEK_W04 C3 Wy4

PEK_U01

S1ENC_U06 C2, C3

La1

N2, N3, N4

PEK_U02 La2

PEK_U03 La3

PEK_U04 La4, Pr1

PEK_U05 Pr2

PEK_U06 Pr3

PEK_K01 La1, La2, Pr1

PEK_K02 La3, Pr2

PEK_K03 La4, Pr3

133


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Pompy i układy pompowe

Nazwa w języku angielskim: Pumps and pumping systems





Kod przedmiotu: ENN0850

Grupa kursów: NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

1. Znajomość zagadnień związanych z mechaniką ciała stałego i mechaniką płynów

2. Umiejętność posługiwania się arkuszem kalkulacyjnym

\CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wirowych

C2 – Zapoznanie studenta z zasadą działania i właściwościami energetycznych pomp wyporowych

C3 – Zapoznanie studenta z metodami zapisu struktury i zasadami obliczania układów pompowych

C4 – Nabycie przez studenta umiejętności doboru pomp do układów pompowych

C5 - Nabycie przez studenta umiejętności obliczania układów pompowych

C6 – Nabycie przez studenta umiejętności oceny energetycznej układów pompowych

134


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01– ma podstawową wiedzę o roli układów pompowych w procesach technologicznych, zna globalną

energochłonność procesów pompowania w gospodarce, zna zasady działania pomp wirowych oraz

parametry i charakterystyki opisujące ich właściwości energetyczne.

PEK_W02 – zna topologię podstawowych układów pompowych, ma wiedzę na temat rozwiązywania układów

pompowych metodami klasycznymi, zna metody algorytmiczne rozwiązywania drzewiastych i

pierścieniowych układów pompowych

PEK_W03 – posiada wiedzę o sposobach oceny współpracy pompy z układem i metodach jej doboru do układu,

PEK_W04 – posiada wiedzę na temat regulacji pompy i układu pompowego w tym regulacji pomp przez zmianę

prędkości obrotowej ma wiedzę na temat aspektów energetycznych współpracy pompy z układem,

PEK_W05 – zna parametry opisujące właściwości kawitacyjne pompy i układu, posiada wiedzę na temat sił

występujących w pompach wirowych, metod ich kompensacji i wpływu na eksploatacje, zna podział

klasyfikacyjny pomp wirowych i zakresy ich stosowania, zna specyficzne właściwości pomp

szybkobieżnych

PEK_W06 – zna zasadę działania pomp wyporowych i ich właściwości energetyczne, posiada wiedzę na temat

kosztów eksploatacji pomp, posiada wiedzę na temat specyfiki pomp stosowanych w energetyce


PEK_U01 – potrafi zidentyfikować proces technologiczny z wykorzystaniem pompowania

PEK_U02 – potrafi zidentyfikować elementy układu pompowego i ocenić ich właściwości energetyczne

PEK_U03 – potrafi obliczyć przepływy i ciśnienia panujące w układzie pompowym

PEK_U04 – potrafi dobrać pompę do układu i ocenić jej pracę,

PEK_U05 – potrafi obliczyć podstawowe wymiary wirnika pompy odśrodkowej,

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1

Wprowadzenie, wymagania, sposób zaliczenia, technika pompowa, podstawy działania

pomp, budowa pomp wirowych. rola i znaczenie podstawowych parametrów, równanie

Eulera

2

Wy2

Charakterystyki pomp, podstawy podobieństwa hydrodynamicznego pomp,

tworzenie charakterystyk pomp, sprawności, straty, układy pompowe,

charakterystyka układu pompowego, typowe układy pompowe, klasyczne ujęcie

układu

2

Wy3 Klasyczne obliczanie układów pompowych, teoria grafów, metody obliczania układów 2

Wy4 Współpraca pomp ze sobą i układem, podstawy doboru pomp do układu

SPRAWDZIAN, 2

Wy5 Regulacja parametrów pracy układu, regulacja pomp ze zmianą ich charakterystyk,

Podział klasyfikacyjny pomp, zakres stosowania 2

Wy6

Konstrukcja pomp wirowych, siły hydrodynamiczne w pompach i ich kompensowanie,

przegląd konstrukcji, pompy szybkobieżne - budowa, podstawy działania, pompy

krążeniowe i inne wirowe. Kawitacja w pompach wirowych i sposoby jej zapobiegania,

charakterystyki kawitacyjne

2

Wy7 Wybrane pompy wyporowe, zasada działania, własności, zakres stosowania

SPRAWDZIAN, 2

Wy8

Eksploatacja pomp, minimalizacja kosztów eksploatacji

Przegląd wybranych konstrukcji pomp stosowanych w energetyce,

ZALICZENIE

2

Suma godzin 16


Ćw.1 Dobór dwóch pomp do zadanego układu pompowego 1

Ćw.2 Analiza współpracy szeregowej i równoległej dwóch wybranych pomp z ćwiczenia 1. 1

Ćw.3 Modelowanie układu pompowego i połączeń pomp z ćwiczeń 1 i 2 1

Ćw.4 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (1),

wybór prędkości obrotowej

1

Ćw.5 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (2),

obliczenia wlotu do wirnika

1

Ćw.6 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (3), 1

135

obliczenia wylotu z wirnika

Ćw.7 Obliczenia podstawowych wymiarów wirnika pompy odśrodkowej (4), kształtowanie

łopatek

1

Ćw.8 Zaliczenie prac wykonanych samodzielnie 1

Suma godzin 8


N1. Wykład tradycyjny z wykorzystaniem slajdów, animacji i prezentacją oprogramowania.

N2. Ćwiczenia: omawianie algorytmów obliczeń, prezentacja metod obliczeniowych w arkuszu

kalkulacyjnym Excel, prezentacja oprogramowanie Epanet.

N3. Praca własna: samodzielny dobór pomp na podstawie katalogów, internetu i dostępnego

oprogramowania, - obliczenia połączeń z wykorzystaniem Excela, symulacja współpracy z

wykorzystaniem Epanet, obliczenia parametrów wirnika z wykorzystaniem MathCad/Excel

N4. Konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Wykład





F1 PEK_W01-PEK_W07 Kolokwium – 12 pytań z zakresu materiału

na wykładach 1..3,

F2 PEK_W08-PEK_W14 Kolokwium – 12 pytań z zakresu materiału

na wykładach 4..7,

P1 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w górę)

F1 lub F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – 12 pytań z zakresu

materiału na wykładach 1..3 lub 4..7,

P2 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)

F1 i F2 PEK_W15 Kolokwium, poprawa – (1 lub 2)*12 pytań

z zakresu materiału na wykładach 1..3 lub /

i 4..7,

P3 = 0,5*F1 + 0,5*F2 (zaokrąglane w dół)

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - Ćwiczenia





F1 PEK_U01…

PEK_U04

Sprawozdanie z doboru 2 pomp

F2 PEK_U01…

PEK_U04

Sprawozdanie z połączeń szeregowych i

równoległych pomp

F3 PEK_U01…

PEK_U04

Sprawozdanie z symulacji pracy układu

pompowego

F4 PEK_U05 Sprawozdanie z obliczeń podstawowych

wymiarów i kształtów wirnika pompy

odśrodkowej

P1=0,2*F1+0,2*F2+0,2*F3+0,4*F4

136



[69] W. Jędral - Pompy wirowe, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2001

[70] A. Korczak, J. Rokita - Pompy i układy pompowe,

[71] Sz. Łazarkiewicz, A.T. Troskolański - Pompy wirowe,

[72] M. Skowroński - Układu pompowe, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2009

[73] M. Stępniewski - Pompy, WNT, Warszawa 1985


[56] Pompy Pompownie - czasopismo użytkowników pomp


Marek Skowroński, [email protected]


Pompy i układy pompowe



Przedmiotowy

efekt

kształcenia






programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

PEK_W02

PEK_W03 S1ENC_W01

C3 W03…W08

N1, N4 PEK_W04

PEK_W05

PEK_W06

C1, C2 W01…W02

PEK_U01,

PEK_U02,

PEK_U04 S1ENC_U01

C2, C4, C6 Ćw.1

N2, N3, N4 PEK_U03 C3, C5 Ćw.2, Cw3 PEK_U05 C1 Ćw4… Ćw8

137


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Przenoszenie ciepła

Nazwa w języku angielskim: Heat transfer





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 16



(CNPS)

60 60


na ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 2




kontaktu (BK)

1 1,5


KOMPETENCJI


5. Wiedza i umiejętności z zakresu termodynamiki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej procesu transportu ciepła na drodze przewodzenia

(kondukcji), unoszenia (konwekcji) i promieniowania (radiacji)

C2 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła i rozkładu temperatury w

ciałach o różnej geometrii

C3 – wyrobienie umiejętności wykonywania obliczeń współczynników przejmowania ciepła dla

różnych rodzajów konwekcji (bez i ze zmianą fazy)

C4 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń cieplnych

wymienników ciepła

C5 – wykształcenie umiejętności wykonywania obliczeń strumieni ciepła przekazywanych podczas

promieniowania termicznego

138


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna podstawowe prawa i pojęcia dotyczące przekazywania ciepła

PEK_W02 – posiada wiedzę na temat wyznaczania rozkładu temperatury i strumieni ciepła w

przegrodach (płaskich, cylindrycznych i kulistych), prętach prostych oraz przegrodach

ożebrowanych

PEK_W03 – jest zapoznany z rodzajami i zakresem stosowalności oraz posiada wiedzę z zakresu

obliczeń cieplnych wymienników ciepła

PEK_W04 – posiada widzę na temat rodzajów konwekcji oraz potrafi dobrać odpowiednie równania

kryterialne w celu wyznaczenia współczynników wnikania ciepła

PEK_W05 – potrafi objaśnić mechanizm przekazywania ciepła na drodze radiacji dla powierzchni

rozdzielonych powierzchniami przeźroczystymi, gazów oraz płomienia świecącego


PEK_U01 – potrafi wyznaczyć rozkład temperatury i obliczyć strumienie ciepła przewodzonego i

przenikającego przez przegrody (płaskie, cylindryczne i kuliste), pręty proste i przegrody

ożebrowane

PEK_U02 – potrafi wykonać obliczenia cieplne wymienników ciepła współprądowych,

przeciwprądowych i krzyżowych

PEK_U03 – potrafi zastosować odpowiednie równania kryterialne do wyznaczenia współczynników

wnikania ciepła dla konwekcji naturalnej i wymuszonej bez zmiany fazy oraz podczas zmiany

fazy (wrzenie i skraplanie)

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania strumienia ciepła wymienianego na drodze radiacji

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie. Podstawowe pojęcia i prawa przenoszenia ciepła 2

Wy2 Ustalone jednowymiarowe przewodzenie i przenikanie ciepła 2

Wy3 Pręty – równanie różniczkowe przewodzenie ciepła w prętach, warunki

brzegowe, przenoszenie ciepła w prętach prostych 2

Wy4 Żebra, powierzchnie ożebrowane, efektywność żeber i powierzchni

ożebrowanych 2

Wy5 Klasyfikacja i podział wymienników ciepła, teoria rekuperatorów –

obliczenia średniej różnicy temperatur 2

Wy6

Konwekcja – podział, podstawowe równania, analiza wymiarowa, konwekcja

naturalna bez zmiany fazy, konwekcja wymuszona bez zmiany fazy,

konwekcja ze zmianą fazy (wrzenie, skraplanie)

2

Wy7

Podstawowe pojęcia i prawa promieniowania termicznego, przenoszenie

ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami przeźroczystymi,

promieniowanie gazów, promieniowanie płomienia świecącego, złożona

wymiana ciepła

2


Suma godzin 16


Ćw1 Wprowadzenie. Ustalone jednowymiarowe przewodzenie ciepła 2

Ćw2 Ustalone jednowymiarowe przenikanie ciepła 2

Ćw3 Przenoszenie ciepła w prętach prostych, ustalone jednowymiarowe

przenikanie ciepła przez przegrody ożebrowane

2

Ćw4 Obliczenia cieplne wymienników ciepła 2

Ćw5 Konwekcja naturalna, konwekcja wymuszona, konwekcja przy zmianie 2

139

fazy (wrzenie, skraplanie)

Ćw6 Przenoszenie ciepła między powierzchniami rozdzielonymi ośrodkami

przeźroczystymi

2

Ćw7 Złożona wymiana ciepła 2


Suma godzin 16




N3. Konsultacje




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_W01- PEK_W05 Kolokwium zaliczeniowe

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA- ćwiczenia



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01- PEK_U01 Kolokwium sprawdzające



[74] Kostowski E.: Przepływ ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[75] Kostowski E.: Zbiór zadań z przepływu ciepła. Politechnika Śląska, Gliwice 2000

[76] Kalinowski E.: Przekazywanie ciepła i wymienniki. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994


[57] Wiśniewski St., Wiśniewski T.: Wymiana ciepła, WNT, Warszawa 1999

[58] Gdula St.: Przewodzenie ciepła, PWN, Warszawa 1984

[59] Madejski J.: Teoria wymiany ciepła. Politechnika Szczecińska, Szczecin 1998

[60] Kostowski E.: Promieniowanie cieplne, PWN, Warszawa 1993

[61] Furmański P., Domański R., Wymiana ciepła. Przykłady obliczeń i zadania, Politechnika

Warszawska, Warszawa 2004

[62] Çengel Y. A., Heat and mass transfer: a practical approach, McGraw Hill 2006

[63] Pitts D. R., Sissom L. E., Schaum’s outline of theory and problems of heat transfer, McGraw-

Hill 1999

[64] Lienhard IV J. H., Lienhard V J. H., A heat transfer textbook, Phlogiston Press, Cambridge

Massachusetts 2004


Michał Pomorski, [email protected]

140


Przenoszenie ciepła


Przedmiotow

y efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W21

C1 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy2-Wy4

PEK_W03 C4 Wy5

PEK_W04 C1 Wy6, Wy7

PEK_W05 C1 Wy6, Wy7

PEK_U01

K1ENG_U28

C2 Ćw1-Ćw4




141


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej

Nazwa w języku angielskim: Power distribution





Grupa kursów: NIE




(ZZU)

2 1


nakładu pracy studenta (CNPS) 90 30

Forma zaliczenia egzamin zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)

Liczba punktów ECTS 3 1


odpowiadająca zajęciom o

charakterze praktycznym (P)

0 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje z zakresu podstaw elektrotechniki i maszyn elektrycznych.

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zapoznanie studentów z budową i elementami składowymi systemu elektroenergetycznego.

C2 – Zaznajomienie z funkcjonowaniem poszczególnych elementów składowych systemu elektro-

energetycznego.

C3 – Przedstawienie problemów związanych z przesyłem energii elektrycznej

C4 – Wyrobienie umiejętności obliczania parametrów elektrycznych w prostych systemach elektro-

energetycznych.

142


WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:

PEK_W01 – znać budowę i składowe elementy systemu elektroenergetycznego;

PEK_W02 – wymienić główne elementy systemu elektroenergetycznego i je scharakteryzować;

PEK_W03 – objaśnić działanie turbogeneratorów, hydrogeneratorów, transformatorów i

połączników;

PEK_W04 – scharakteryzować budowę i działanie zabezpieczeń elektroenergetycznych;

PEK_W05 – rozróżniać charakterystyki zabezpieczeń elektroenergetycznych;

PEK_W06 – rozróżniać rodzaje sieci i rodzaje zabezpieczeń elektroenergetycznych stosowane w

systemach elektroenergetycznych.

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien:

PEK_U01 – wykonać podstawowe obliczenia sieci napowietrznych i kablowych;

PEK_U02 – stosować poznane wzory do obliczania prądów zwarciowych i dobór nastaw

zabezpieczeń elektroenergetycznych;

PEK_U03 – wykonywać obliczenia w celu zaprojektowania stacji transformatorowej i rozdzielczej.

TREŚCI PROGRAMOWE

Forma zajęć wykład Liczba godzin

Wy1 System elektroenergetyczny i jego elementy składowe 2

Wy2 Budowa sieci napowietrznych i kablowych 1

Wy3 Maszyny i aparaty elektryczne 1

Wy4 Obliczanie parametrów elementów systemu elektroenergetycznego 2

Wy5 Zakłócenia w systemie elektroenergetycznym 1

Wy6 Zwarcia w systemie elektroenergetycznym – metody obliczania 2

Wy7 Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa 2

Wy8 Izolacje powietrzne i bezpowietrzne 2

Wy9 Przepięcia wewnętrzne i atmosferyczne 1

Wy10 Ochrona przeciwporażeniowa i odgromowa 1

Wy11 Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń elektrycznych 1

Suma godzin 16


Ćw1 Obliczanie parametrów systemu elektroenergetycznego. 2

Ćw2 Obliczanie zwarć w systemie elektroenergetycznym. 3

Ćw3 Dobór i nastawy elektroenergetycznej automatyki zabezpieczeniowej. 1

Ćw4 Projektowanie prostych stacji transformatorowych i rozdzielni. 2

Suma godzin 8




N3. Konsultacje.

N4. Praca własna – przygotowanie do ćwiczeń.

N5. Praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do egzaminu, kolokwium zaliczeniowego.

143

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA WYKŁAD





kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W06 Egzamin

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA ĆWICZENIA





efektu kształcenia

P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium, odpowiedzi ustne



[77] Dołęga W., Stacje Elektroenergetyczne, Oficyna Wydawnicza PWr, 2007;

[78] Kisner K., Serwin A., Sobierajski M., Wilczyński A., Sieci Elektroenergetyczne, Oficyna

Wydawnicza PWr, 1993;

[79] Żydanowicz J., Namiotkiewicz M., Automatyka Zabezpieczeniowa w Elektroenergetyce, WNT

Warszawa 1983;

[80] Bernas S., Systemy Elektroenergetyczne, WNT Warszawa 1986;

[81] Poradnik Inżyniera Elektryka t.3, WNT Warszawa 1996.


[65] Markiewicz H., Instalacje Elektryczne, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 2005;

[66] Paska J., Wytwarzanie energii elektrycznej, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005.

OPIEKUN PRZEDMIOTU (IMIĘ, NAZWISKO, ADRES E-MAIL):

MAREK GŁOGOWSKI, marek.gł[email protected]


Przesyłanie i rozdział energii elektrycznej


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W28

C1 Wy01÷Wy02

N1, N5

PEK_W02 C2 Wy03

PEK_W03 C2, C3 Wy04÷Wy06

PEK_W04 C2, C3 Wy07

PEK_W05 C2, C3 Wy08


PEK_U01

K1ENG_U36

C4 Ćw1

N2, N3, N4, N5 PEK_U02 C4 Ćw02÷Ćw03

PEK_U03 C4 Ćw04

144


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Rysunek techniczny

Nazwa w języku angielskim Technical drawing



Rodzaj przedmiotu: obowiązkowy / kierunkowy


Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60


ocenę


kurs końcowy (X)




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności z zakresu geometrii wykreślnej

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Wykształcenie umiejętności wykonywania rysunku technicznego wykonawczego i

złożeniowego zgodnie z Polskimi Normami Rysunku Technicznego Maszynowego



PEK_U01 – potrafi zastosować znormalizowane elementy rysunku technicznego: wymiary arkuszy

rysunkowych, rodzaje linii wymiarowych, potrafi narysować rysunek przy założonej podziałce

rysunkowej,

PEK_U02 – potrafi, w oparciu o element z rysunku aksonometrycznego narysować jego rzuty

prostokątne zgodnie z zasadą pierwszego i trzeciego kąta

PEK_U03 – potrafi zaznaczyć na rzucie głównym elementu płaszczyzny przekroju i narysować

przekroje danego elementu,

PEK_U04 – potrafi narysować dany element obrotowy i zapisać go w pół-przekroju i w pół-widoku,

PEK_U05 – potrafi zaznaczyć na rzutach i zapisać kłady i przekroje przesunięte, narysować przedmiot

i przekroje cząstkowe, potrafi narysować przekroje żeber,

PEK_U06 – potrafi zwymiarować przedmiot przedstawiony w rzutach stosując symbole wymiarowe,

potrafi rozmieścić wymiary,

PEK_U07 – potrafi wymiarować przedmiot równolegle, szeregowo lub w sposób mieszany,

145

PEK_U08 – potrafi zwymiarować przedmiot od jego baz konstrukcyjnych, obróbkowych i

pomiarowych,

PEK_U09 – potrafi zaznaczyć tolerowane powierzchnie wymiarowanego przedmiotu, narzucić

wartości tolerancji kształtu i położenia, zapisać je sposobem graficznym i literowym,

PEK_U10 – potrafi zapisać graficznie i narzucić zalecaną obróbkę powierzchni, sposób jej uzyskania i

wartość danego parametru chropowatości,

PEK_U11 – potrafi na rysunku przedmiotu narzucić potrzebną obróbkę cieplną i powierzchniową

PEK_U12 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować nagwintowane elementy (śruby i nakrętki), potrafi

narysować połączenie gwintowe w przekroju,

PEK_U13 – potrafi zaznaczyć i zwymiarować połączenie spawane stosując linie odniesienia i

odpowiednie symbole,

PEK_U14 – potrafi narysować, zwymiarować i opisać model na rysunku wykonawczym,

PEK_U15 – potrafi narysować, opisać, podać wymiary główne i montażowe na rysunku złożeniowym

zaworu,

PEK_U16 – potrafi złożyć rysunki do formatu A-4, potrafi ułożyć rysunki wykonawcze i złożeniowe

w dokumentację techniczną maszyny lub urządzenia,

PEK_U17 – potrafi zapisać schematycznie mechanizmy, maszyny i urządzenia stosując rysunki i

symbole schematyczne

TREŚCI PROGRAMOWE


Pr1

Znormalizowane elementy rysunku technicznego - wymiary arkuszy

rysunkowych, rodzaje linii rysunkowych i ich zastosowanie, pismo, podziałki,

tabliczki. Wykonanie rysunku w rzutach prostokątnych.

2

Pr2

Widoki, przekroje, kłady - położenie przedmiotu na rysunku, oznaczenie i

kreskowanie przekroju, rodzaje przekrojów; - przekroje i widoki

częściowe, kłady, przekroje ścian, żeber, ramion kół itd.; - widok i

przekroje przedmiotów symetrycznych, przekroje przedmiotów o kształcie

obrotowym, przerywanie i mywanie przedmiotów, widoki i przekroje przesunięte

3

Pr3

Wymiarowanie - wymiary, linie wymiarowe, wymiarowanie za pomocą linii

odniesienia, rozmieszczenie wymiarów na rysunkach (wytyczne ogólne),

wymiarowanie elementów, ogólne zasady wymiarowania; wymiarowanie

równoległe, szeregowe, mieszane, wymiarowanie od baz konstrukcyjnych,

obróbkowych i pomiarowych, zagadnienia szczególne występujące przy

wymiarowaniu.

3

Pr4 Tolerancja wymiarów, kształtu i położenia powierzchni – tolerancja wymiarów i

zapis, oznaczenia granicznych odchyłek kształtu i położenia powierzchni 2

Pr5

Oznaczenie chropowatości powierzchni i sposobu obróbki - oznaczenie

dopuszczalnej chropowatości powierzchni, oznaczenie kierunkowości struktury,

oznaczenie sposobu obróbki powierzchni, oznaczenie obróbki cieplnej i

powierzchniowej.

2

Pr6

Rysowanie połączeń części maszyn - połączenia rozłączne, gwintowe,

wpustowe, klinowe, wielowypustowe; połączenie nierozłączne: spawane (rodzaje

spoin, oznaczenie), zgrzewane, klejone, nitowane

2

Pr7 Rysunek wykonawczy (wskazówki ogólne), rysunek odręczny (szkic) z modelu. 1

Pr8

Rysunek złożeniowy - rysunek złożeniowy (wskazówki ogólne),

wymiarowanie i szczegółowe wskazówki, rysunek złożeniowe odręczny i rysunki

wykonawcze elementów, czytanie rysunku 1

Suma godzin 16

146


N1. projekt – krótkie - 15 min wprowadzenia, wspomagane e-learningiem: strona

http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/

N2. projekt – indywidualna rozmowa ze studentem na temat związany z wykonanym przez

niego rysunkiem,

N3. projekt: krótkie 10 min sprawdziany pisemne

N4. praca własna – przygotowanie na każde zajęcia samodzielnie wykonanego rysunku

N5. konsultacje

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - projekt

Oceny: F – formująca




Numer efektu

kształcenia


F1 PEK_U01-U17 Wejściówki (10 min sprawdziany pisemne)

F2 PEK_U01-U17 Obrona wykonanego rysunku P=0,5F1+0,5F2


LITERATURA PODSTAWOWA:.

[82] Polskie Normy, Rysunek Techniczny, Rysunek Techniczny Maszynowy

[83] Dobrzański T.: Rysunek techniczny maszynowy, WNT, 2009 [84] Rydzanicz L: Zapis konstrukcji. PWN. Warszawa 2000 [85] Chycińska B., „Poradnik Mechanika”, Rea, 2008


[67] http://www.itcimp.pwr.wroc.pl/~rysunek_techniczny/

OPIEKUN PRZEDMIOTU

JANUSZ ROGULA, [email protected]


Rysunek techniczny


Przedmiotowy

efekt kształcenia Odniesienie przedmiotowego




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01-U02

K1ENG_U13 C1

Pr1

N1÷N5

PEK_U03-U05 Pr2 PEK_U06-U08 Pr3 PEK_U09-U11 Pr4, Pr5 PEK_U12-U13 Pr6

PEK_U14 Pr7 PEK_U15 Pr8

PEK_U16-U17 Pr8



147


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Sieci cieplne

Nazwa w języku angielskim: Heat distribution network


Specjalność : Energetyka cieplna




Grupa kursów: NIE




(ZZU)

8

8



(CNPS)

30

30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)




0

1




kontaktu (BK)

0,5

0,75


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie termodynamiki i mechaniki płynów.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przedstawienie problemów związanych z projektowaniem, budową i eksploatacją sieci

cieplnych.

C2. Zaznajomienie studentów z zasadami dobierania parametrów eksploatacji sieci cieplnych .

C3. Przygotowanie studentów do obliczania zadań dotyczących eksploatacji sieci cieplnych.

148


WIEDZA

W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:

PEK_W01 – potrafić zdefiniować sieci cieplne oraz scharakteryzować rodzaje nośników ciepła.

PEK_W02 – umieć wymienić i objaśnić sposoby regulacji dostarczania ciepła w sieciach cieplnych.

PEK_W03 – wymieniać rodzaje strat w sieciach cieplnych oraz zasady prowadzenia właściwej

gospodarki kondensatem.

PEK_W04 – znać rodzaje rurociągów stosowanych w budowie sieci cieplnych, wymieniać sposoby

układania przewodów sieci cieplnych i ich izolowania.

PEK_W05 – wymieniać metody kompensacji wydłużeń termicznych sieci cieplnych.

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku prowadzonych zajęć Student powinien:

PEK_U01 – umieć dobierać współczynniki umożliwiające obliczanie zapotrzebowania ciepła na

potrzeby centralnego ogrzewania, ciepłej wody użytkowej i wentylacji.

PEK_U02 – potrafić określić wielkość dodatkowych zysków ciepła.

PEK_U03 – potrafić określić ilość ciepła traconego.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wstęp. Omówienie podstawowych rodzajów nośników ciepła. 1

Wy2 Układy sieci cieplnych wodnych, parowych, ogrzewania i wentylacji. 1

Wy3 Bilans cieplny zapotrzebowania na ciepło. 1

Wy4 Regulacja dostarczania ciepła. 1

Wy5 Obliczenia hydrauliczne sieci cieplnych. Gospodarka kondensatem. 1

Wy6 Przewody sieci cieplnych. Węzły cieplne i parowe. 1

Wy7 Kompensacja wydłużeń termicznych. Certyfikacja energetyczna. Audyt

energetyczny. 1

Wy8 Zaliczenie. 1

Suma godzin 8


Ćw1 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania. 1

Ćw2 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby ciepłej wody użytkowej. 1

Ćw3 Obliczanie zapotrzebowania ciepła na potrzeby wentylacji. 1

Ćw4 Obliczanie bieżącego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej

wody użytkowej i wentylacji.

1

Ćw5 Obliczanie rocznego zapotrzebowania ciepła na potrzeby ogrzewania, ciepłej

wody użytkowej i wentylacji.

1

Ćw6 Obliczanie zysków od nasłonecznienia. 1

Ćw7 Obliczanie strat przez przegrody i wentylację. 1

Ćw8 Zaliczenie. 1

Suma godzin 8


N1. Wykład:


– praca własna – samodzielne studia i przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego.

N2. Ćwiczenia:

– ćwiczenia rachunkowe,

– dyskusja rozwiązań zadań,

– praca własna – przygotowanie do ćwiczeń i kolokwium zaliczeniowego.

N3. Konsultacje.

149

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-WYKŁAD



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia


OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA-ĆWICZENIA



koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium zaliczeniowe



[86] Górecki J., Sieci cieplne, Skrypt Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997

[87] Kołodziejczyk L., Gospodarka cieplna w ogrzewnictwie, Arkady, 1989

[88] Kamler W., Ciepłowictwo, PWN, 1976

[89] Szkarowski A., Łatowski L., Sieci i centrale cieplne, Politechnika Koszalińska, Koszalin 2002


[68] Mielnicki J., Centralne ogrzewanie – regulacja i eksploatacja, Arkady, 1985

[69] Szczechowiak E., Energooszczędne układy zaopatrzenia budynków w ciepło, Envirotech,

Poznań 1994

[70] Krygier K., Sieci ciepłownicze: materiały pomocnicze do ćwiczeń, Oficyna Wydawnicza

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2006


ELŻBIETA WRÓBLEWSKA, [email protected]


SIECI CIEPLNE


I SPECJALNOŚCI ENERGETYKA CIEPLNA

Przedmiotowy

efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

S1ENC_W10

C1 Wy1,Wy2

N1, N3

PEK_W02 C1 Wy3,Wy4

PEK_W03 C1 Wy5, Wy6

PEK_W04 C1 Wy6

PEK_W05 C1 Wy7

PEK_U01

S1ENC_U11

C2,C3 Ćw1÷Ćw5

N2, N3 PEK_U02 C2,C3 Ćw6

PEK_U03 C2,C3 Ćw7

150

WYDZIAŁ MACHANICZNO-ENERGETYCZNY

KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim Solid Edge

Nazwa w języku angielskim Solid Edge





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

90


ocenę


kurs końcowy (X)




3




kontaktu (BK)

2,25


KOMPETENCJI

17. Znajomość zagadnień związanych tworzeniem rysunków technicznych

18. Umiejętność obsługi komputera z systemem operacyjnym MS Windows

19. Znajomość geometrii euklidesowej oraz wykreślnej

20. Znajomość podstaw konstrukcji maszyn

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Wyrobienie umiejętności korzystania z metod bryłowego modelowania części

mechanicznych, składania z nich urządzeń oraz wykonywania dokumentacji rysunkowej w

programie Solid Edge.

C2 Wyrobienie umiejętności projektowania części mechanicznych, składania zespołów i

urządzeń oraz wykonywania na ich podstawie dokumentacji technicznej.

151



PEK_U01 – umiejętność tworzenia i modyfikowania modeli bryłowych

PEK_U02 – umiejętność tworzenia zespołów części

PEK_U03 – umiejętność przygotowania wydruku modelu części z koniecznymi opisami i

wymiarowaniem

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wprowadzenie do programu Solid Edge

Szkicowanie z uwzględnieniem więzów geometrycznych,

wymiarowych i algebraicznych

2

La2

Wprowadzenie do modułu modelowania części

Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć

2

La3

Modelowanie bryłowe przy pomocy wyciągnięć obrotowych i

śrubowych

Modelowanie metodą synchroniczną – wyciągnięcia podstawowe

2

La4

Modyfikacja modeli wykonanych metodą synchroniczną

Obróbka brył - otwory, gwinty, cienkościenność

2

La5

Powielanie elementów

Wprowadzenie do składania zespołów

2

La6

Tworzenie operacji w zespole i ich powielanie

Projektowanie części w kontekście złożenia

2

La7 Tworzenie dokumentacji technicznej – widoki części i zespołów

Tworzenie dokumentacji technicznej – opisywanie i wymiarowanie

2

La8 Praca kontrolna 2

Suma godzin 16




N2. Praca własna – przygotowanie do zajęć i doskonalenie umiejętności

N3. Kontrola poprawności/korekta wykonania ćwiczeń zgodnie z instrukcjami do kursu

N4. Praca kontrolna

N5. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_U01÷ PEK_U03 Kontrola w trakcie zajęć, krótkie

odpowiedzi ustne

F2 PEK_U01÷ PEK_U03 Praca kontrolna

P = (F1+3F2)/4

152



[90] Instrukcje do kursu (www.paliwa.pwr.wroc.pl)

[91] Podręczniki i skrypty do programu Solid Edge





Solid Edge


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1ENG_U13 C1,C2

La1 ÷ La5 N1, N2, N3,

N4, N5 PEK_U02 La5 ÷ La6 PEK_U03 La7 ÷ La8

153


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Spalanie i paliwa

Nazwa w języku angielskim: Combustion and fuels





Grupa kursów: NIE




(ZZU)

16 8 8



(CNPS)

32 16 16


ocenę

zaliczenie na

ocenę


kurs końcowy (X)




0 1 1




kontaktu (BK)

1,5 0,75 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza i umiejętności i inne kompetencje z zakresu: podstaw termodynamiki, podstaw

mechaniki płynów i podstaw chemii.

CELE PRZEDMIOTU C1 Zapoznanie z typowymi paliwami stosowanymi w energetyce, mechanizmami ich spalania oraz

określaniem zapotrzebowania powietrza i efektów cieplnych spalania. C2. Zapoznanie z organizacją spalania w podstawowych typach palników i palenisk kotłowych z

uwzględnieniem emisji wybranych zanieczyszczeń.

C3. Przygotowanie studentów do bilansowania materiałowego i energetycznego procesów spalania

wraz z umiejętnością obliczania stężeniowych granic palności gazów i warunków ich wymienności.

C4. Wyrobienie u studentów umiejętności posługiwania się paliwami gazowymi, ciekłymi i stałymi

oraz diagnozowania jakości spalania.

154

PRZEDMIOTOWE EFEKTY KSZTAŁCENIA (PEK)

WIEDZA

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie: PEK_W01 – omówić stechiometrię, kinetykę chemiczną i termochemię procesów spalania.

PEK_W02 – podać właściwości stosowanych w energetyce kopalnych paliw stałych, ciekłych i

gazowych.

PEK_W03 –scharakteryzować paliwa alternatywne i biopaliwa oraz wskazać ich zastosowania.

PEK_W04 – omówić zasady stabilizacji płomieni.

PEK_W05 – scharakteryzować typy palników na paliwa gazowe, ciekłe i stałe.

PEK_W06 – omówić systemy spalania paliw stałych w paleniskach kotłów energetycznych.

PEK_W07 – opisać mechanizmy powstawania tlenków azotu w procesach spalania i sposoby

ograniczania ich emisji.

PEK_W08 – podać metody pomiarowe stosowane w technikach spalania.

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć: PEK_U01 – dobrać odpowiednie paliwa do palników i palenisk.

PEK_U02 – obliczać strumień masy/objętości paliwa dla zapewnienia wymaganej mocy palnika lub

kotła.

PEK_U03 – obliczać zapotrzebowanie powietrza do spalania danego paliwa.

PEK_U04 – określić nadmiar powietrza na podstawie wyników pomiaru składu spalin.

PEK_U05 – ocenić stabilność procesu spalania.

PEK_U06 – ocenić jakość spalania paliwa na podstawie wyników pomiarów składu spalin i stałych

odpadów paleniskowych.

PEK_U07 – sporządzać protokół z badań.

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Sprawy organizacyjne. Wprowadzenie, charakterystyka procesów spalania,

stechiometria. 2

Wy2 Kinetyka chemiczna procesów spalania. 2

Wy3 Paliwa gazowe, aerodynamika płomieni i spalanie paliw gazowych. 2

Wy4 Paliwa ciekłe, rozpylanie i spalanie paliw ciekłych. 2

Wy5 Węgiel i paliwa alternatywne. 2

Wy6 Spalanie w kotłach energetycznych. 2

Wy7 Mechanizmy powstawania NOx oraz metody ich ograniczania. 2

Wy8 Metody pomiarowe w procesach spalania. 2

Suma godzin 16


Ćw1 Sprawy organizacyjne. Stechiometria procesów spalania. 2

Ćw2 Stężeniowe granice palności gazów. 2

Ćw3 Wymienność paliw gazowych. 2

Ćw4 Kalorymetria procesów spalania. Kolokwium zaliczeniowe. 2

Suma godzin 8


La1 Sprawy organizacyjne. Struktura płomienia gazowego. 2

La2 Spalanie paliw płynnych. 2

La3 Spalanie paliw stałych. 2

La4 Piroliza paliw stałych. 2

Suma godzin 8

155



N2. Ćwiczenia rachunkowe.

N3. Konsultacje.

N4. Opracowanie sprawozdań z laboratoriów.


Oceny F – formująca (w trakcie semestru), P – podsumowująca (na koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

P PEK_W01÷PEK_W08 Egzamin



Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia.

F1 PEK_U01÷PEK_U03 Odpowiedzi ustne, krótkie sprawdziany pisemne.

F2 PEK_U01÷PEK_U03 Kolokwium zaliczające ćwiczenia.

P=(2F2+F1)/3

OCENA OSIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA - laboratorium


Numer efektu

kształcenia Sposób oceny osiągnięcia efektu kształcenia

F1 PEK_U04 ÷ PEK_U06 Sprawozdania z ćwiczeń laboratoryjnych.

F2 PEK_U01 ÷ PEK_U06 Sprawdzenie wiadomości przed zajęciami.

F3 PEK_U04 ÷ PEK_U07 Aktywność na zajęciach.

P=(2F1+F2+F3)/4



[92] , red. W. Kordylewski „Spalanie i Paliwa” - skrypt, Politechnika Wrocławska 2008.

[93] J. Jarosiński „Techniki Czystego Spalania”, WNT, Warszawa, 1996.

[94] Kowalewicz, „Podstawy Procesów Spalania”, WNT, Warszawa, 2000.


[95] J. Tomeczek, „Spalanie Węgla” Politechnika Śląska, Gliwice, 1992.

[96] red. W. Kordylewski „Niskoemisyjne Techniki Spalania w Energetyce”, PWr, Wrocław,

2000.

[97] W. Rybak, „Spalanie i współspalanie biopaliw stałych”, PWr, Wrocław 2005.

[98] P. Basu, „Combustion and gasification in fluidized beds”, Taylor & Francis Group,

2006.

[99] M. Woliński, Ogrodnik G., J. Tomczuk, „Ocena zagrożenia wybuchem”, SzGSP,

Warszawa 2007.


Dr inż. Tadeusz Mączka, [email protected]

156


SPALANIE I PALIWA


Przedmiotowy

efekt

kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W18 C1, C2

Wy1, Wy2

N1, N3

PEK_W02 Wy3 - Wy5 PEK_W03 Wy4, Wy5 PEK_W04 Wy3 PEK_W05 Wy3 - Wy6 PEK_W06 Wy6 PEK_W07 Wy7 PEK_W08 Wy8 PEK_U01

K1ENG_U25 C3

Ćw1 - Ćw4

N2, N3 PEK_U02 Ćw1, Ćw4, PEK_U03 Ćw1, Cw2 PEK_U04

K1ENG_U26 C4

La2 - La3

N3, N4 PEK_U05 La1 - La3 PEK_U06 La1, La3 PEK_U07 La1 - La4

157


KARTA PRZEDMIOTU



Kierunek studiów:


Rodzaj przedmiotu:

Kod przedmiotu:

Grupa kursów:

Techniki oczyszczania spalin Flue-Gas Cleaning Techniques

Energetyka


obowiązkowy

ENN1090

NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30


na ocenę

Zaliczenie

na ocenę


kurs końcowy (X)







kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI

Wiedza, umiejętności i kompetencje z zakresu chemii, fizyki, mechaniki płynów i termodynamiki

CELE PRZEDMIOTU

C1 – Zaznajomienie studentów z definicjami podstawowych pojęć opisujących procesy oczyszczania

spalin

C2 – Zaznajomienie studentów z technikami odpylania, odsiarczania i odazotowania spalin oraz

sekwestracji dwutlenku węgla

C3 – Wyrobienie umiejętności szacowania przewidywanych efektów pracy instalacji oczyszczania

spalin w określonych warunkach technologicznych


WIEDZA


PEK_W01 – definiować podstawowe pojęcia opisujące procesy oczyszczania spalin z

zanieczyszczeń pyłowych i gazowych oraz znać metody szacowania unosu zanieczyszczeń z

różnych źródeł

PEK_W02 – rozróżniać rodzaje urządzeń odpylających, opisać zasadę ich budowy i działania,

objaśnić zalety i wady poszczególnych rozwiązań konstrukcyjnych, zidentyfikować czynniki

decydujące o skuteczności odpylania oraz wskazać obszary ich zastosowania

PEK_W03 – rozróżniać metody odsiarczania spalin, opisać stosowane technologie i porównać je w

aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności oraz wskazać obszary ich zastosowania

158

PEK_W04 – rozróżniać metody ograniczenia emisji tlenków azotu do atmosfery, opisać stosowane

technologie i porównać je w aspekcie zalet, wad i osiąganych skuteczności oraz wskazać

obszary ich zastosowania

PEK_W05 – zdefiniować pojęcie sekwestracji dwutlenku węgla i wymienić jej etapy, wskazać

możliwości i ograniczenia metod trwałego zdeponowania lub unieszkodliwiania dwutlenku

węgla

UMIEJĘTNOŚCI

W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien umieć:

PEK_U01 – oszacować unos i emisję normowanych zanieczyszczeń w spalinach energetycznych

PEK_U02 – obliczyć skuteczność redukcji zanieczyszczeń w układach jedno- i wielostopniowych

PEK_U03 – obliczyć/dobrać wybrane parametry konstrukcyjne i eksploatacyjne urządzeń i procesów z

zakresu techniki oczyszczania spalin

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy01

Procesy energetycznego spalania paliw jako źródło unosu zanieczyszczeń

pyłowych i gazowych do powietrza atmosferycznego. Redukcja zanieczyszczeń

pyłowych i gazowych – pojęcia podstawowe

2

Wy02

Wy03

Odpylacze mechaniczne – odpylacze grawitacyjne, inercyjne i odśrodkowe 4

Wy04 Odpylacze filtracyjne 2

Wy05 Odpylacze elektrostatyczne 2

Wy06 Odsiarczanie spalin 2

Wy07 Ograniczenie emisji tlenków azotu. Sekwestracja dwutlenku węgla. 2


Suma godzin 16

Forma zajęć - ćwiczenia Liczba godz.

Ćw1 Wydanie studentom zestawów kart zadań przygotowanych indywidualnie dla

każdego studenta w grupie

1

Ćw2 Szacowanie unosu zanieczyszczeń pyłowych i gazowych i obliczanie emisji przy

określonej skuteczności ich redukcji dla zadanych źródeł i paliw – dyskusja

wyników obliczeń

1

Ćw3 Bilans strumieni mas pyłu w dwustopniowej instalacji odpylającej i obliczanie

całkowitej skuteczności odpylania w poszczególnych stopniach i dla całej

instalacji

1

Ćw4 Obliczanie całkowitej skuteczności odpylania w oparciu o graficzne

charakterystyki przedziałowej skuteczności odpylania i składu ziarnowego

różnych pyłów – dyskusja wyników obliczeń

1

Ćw5 Obliczanie strumienia spalin w oparciu o podstawowe dane pomiarowe i dobór z

katalogu baterii odpylaczy cyklonowych typoszeregu CE i oraz oszacowanie

średnicy ziarna granicznego i spadku ciśnienia gazu w baterii dla cyklonów typu

CE/04 i CE/05 – dyskusja wyników obliczeń

1

Ćw6 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych parametrów pracy

instalacji mokrego odsiarczania spalin

1

Ćw7 W oparciu o równania stechiometryczne obliczanie wybranych parametrów pracy

instalacji półsuchego odsiarczania spalin 1

Ćw8 Uzupełnienie brakujących zadań. Zaliczenie ćwiczeń. 1

Suma godzin 8

159



N2. Ćwiczenia rachunkowe z wykorzystaniem materiałów pomocniczych (katalogów, wykresów itp.)

wykonywane przez studentów indywidualnie w trakcie zajęć (zróżnicowane dane)

N3. Praca własna studenta – przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego z wykładu

N4. Praca własna studenta – wykonywanie zadań w trakcie ćwiczeń

N5. Konsultacje





Numer efektu

kształcenia


kształcenia






Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P=(F1+F2+……+F6)/6 PEK_U01÷PEK_U03 Oceny formujące wystawiane za każde

zadanie

LITERATURA PODSTAWOWA I UZUPEŁNIAJĄCA LITERATURA PODSTAWOWA:


[72] Juda J., Nowicki M.: Urządzenia odpylające PWN, Warszawa 1979

[73] Warych J.: Oczyszczanie gazów. Procesy i aparatura. WNT, Warszawa 1998

[74] pod red. Kordylewski W. : Spalanie i paliwa, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej,

Wrocław 2003


[14] Kabsch P.: Odpylanie i odpylacze t.1, WNT, Warszawa 1992

[15] Lutyński J.: Elektrostatyczne odpylanie gazów, WNT, Warszawa 1965




Techniki oczyszczania spalin Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Energetyka

Przedmiotowy

efekt kształcenia




Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W23

C1 Wy01

N1, N3, N5


PEK_W03 C2 Wy06

PEK_W04 C2 Wy07

PEK_W05 C1, C2 Wy07

PEK_U01

K1ENG_U31

C3 Ćw2

N2, N4, N5 PEK_U02 C3 Ćw3

PEK_U03 C3 Ćw4÷Ćw7

160


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Termodynamika

Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics





Grupa kursów NIE




(ZZU)

16 8



(CNPS)

60 30


ocenę


kurs końcowy (X)




0 1




kontaktu (BK)

1 0,75


KOMPETENCJI


7. Wiedza i umiejętności z zakresu podstaw termodynamiki

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 – przekazanie podstawowej wiedzy i wykształcenie umiejętności dotyczących termodynamiki

sprężania gazów

C2 – przekazanie wiedzy na temat obiegów porównawczych siłowni parowych oraz wyrobienie

umiejętności obliczania ich sprawności

C3 – przekazanie wiedzy i wykształcenie umiejętności obliczeń silników spalinowych tłokowych i

turbinowych

C4 – przekazanie podstawowej wiedzy na temat lewobieżnych urządzeń chłodniczych i grzewczych

C5 – przekazanie podstawowej wiedzy dotyczącej skraplania gazów

C6 – przekazanie podstawowej wiedzy oraz wykształcenie umiejętności obliczeń stechiometrycznych

w procesie spalania paliw

C7 – przekazanie podstawowej wiedzy oraz wykształcenie umiejętności obliczeń przepływu gazów

przez dysze

161


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – zna zasady bilansowania w procesie spalania

PEK_W02 – potrafi objaśnić proces przepływu gazu przez dysze i dyfuzory

PEK_W03 – ma wiedzę na temat teorii wybranych maszyn cieplnych

PEK_W04 – posiada wiedzę dotyczącą termodynamiki procesu sprężania gazów

PEK_W05 – jest zaznajomiony z obiegami porównawczymi siłowni parowych i sposobach poprawy

sprawności obiegów siłowni

PEK_W06 – zna i potrafi objaśnić obiegi porównawcze dla silników spalinowych tłokowych i

turbinowych

PEK_W07 – ma wiedzę na temat sposobów obniżania temperatury i grzania przy pomocy obiegów

lewobieżnych

PEK_W08 – ma podstawową wiedzę na temat skraplania gazów


PEK_U01 – umie wykonać obliczenia stechiometryczne spalania paliw stałych, ciekłych i gazowych

PEK_U02 – potrafi obliczać przepływ gazów przez dysze poddźwiękowe i naddźwiękowe

PEK_U03 – posiada umiejętność obliczania parametrów w sprężarkach tłokowych

PEK_U04 – posiada umiejętność obliczania sprawności obiegów porównawczych siłowni parowych

oraz silników spalinowych tłokowych i turbinowych

TREŚCI PROGRAMOWE


Wy1 Wprowadzenie w problematykę teorii maszyn cieplnych. Spalanie paliw 2

Wy2 Przepływ gazów przez kanały 2

Wy3 Termodynamika procesów sprężania gazów 2

Wy4 Siłownie parowe 2

Wy5 Sposoby zwiększania sprawności obiegu siłowni parowych 2

Wy6 Silniki spalinowe tłokowe 2

Wy7 Silniki spalinowe turbinowe 2

Wy8 Ziębiarki i pompy grzejne. Skraplanie gazów 2

Suma godzin 16

Forma zajęć – ćwiczenia Liczba

godzin

Ćw1 Sprawy organizacyjne. Spalanie. 2

Ćw2 Przepływ gazów przez dysze. Termodynamika sprężania gazów 2

Ćw3 Obiegi siłowni parowych i silników spalinowych 2


Suma godzin 8




N3. Konsultacje


Oceny (F – formująca (w trakcie Numer efektu Sposób oceny osiągnięcia efektu

162


koniec semestru)

kształcenia kształcenia

P PEK_W01-PEK_W08 Egzamin




koniec semestru)

Numer efektu

kształcenia


kształcenia

P PEK_U01-PEK_U04 Kolokwium zaliczeniowe



[100] Kalinowski E.: Termodynamika. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994

[101] Szargut J., Termodynamika Techniczna, WPŚl., Gliwice 2005

[102] Wiśniewski S., Termodynamika Techniczna wyd. II i dalsze, WNT, Warszawa 1987 i dalej


[75] Wark W., Richards D., Thermodynamics, McGrow Hill, Wyd. 6, Boston 1999


Zbigniew Gnutek, [email protected]


Termodynamika


Przedmiotow

y efekt

kształcenia





Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W11

C6 Wy1

N1, N3

PEK_W02 C7 Wy2

PEK_W03 C1-C4 Wy3-Wy7

PEK_W04 C1 Wy3

PEK_W05 C2 Wy4, Wy5

PEK_W06 C3 Wy6, Wy7

PEK_W07 C4 Wy8

PEK_W08 C5 Wy8

PEK_U01

K1ENG_U16

C6 Ćw1


PEK_U03 C1 Ćw2

PEK_U04 C2, C3 Ćw3


163


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Termodynamika-lab.

Nazwa w języku angielskim: Thermodynamics-lab.




Kod przedmiotu ENN 1200

Grupa kursów NIE




(ZZU)

16



(CNPS)

60


ocenę


kurs końcowy (X)




2




kontaktu (BK)

1,5


KOMPETENCJI

Znajomość zagadnień procesów termodynamicznych.

\

CELE PRZEDMIOTU

C1 Wyrobienie umiejętności praktycznego wykorzystania aparatury pomiarowej wielkości

termodynamicznych w badaniach procesów cieplnych.

C2 Wykształcenie umiejętności rozpoznawania zjawisk towarzyszących procesom

energetycznym.

164



PEK_U01 – potrafi opisać zależność ciśnienia od temperatury dla linii nasycenia wody

PEK_U02 – potrafi wyjaśnić zależność zmiany ciśnienia od natężenia przepływu czynnika przez dyszę

PEK_U03 – potrafi wyjaśnić prawo Boyle’a-Mariotte’a, potrafi zaproponować techniczny sposób

realizacji przemiany izotermicznej

PEK_U04 – potrafi wyznaczyć pojemność cieplną ciała stałego i cieczy

PEK_U05 – potrafi opisać wpływ przestrzeni szkodliwej na sprawność wolumetryczną sprężarki

PEK_U06 – potrafi wyznaczyć wartość opałową i ciepło spalania gazu


PEK_K01 – zna zasady bezpieczeństwa i higieny na stanowisku pracy

TREŚCI PROGRAMOWE


La1 Wstęp – przepisy BHP, podział na grupy, zasady zaliczeń 2

La2 Ćwiczenie nr 6: Wyznaczenie linii nasycenia wody 2

La3 Ćwiczenie nr 12: Badanie procesu adiabatycznego wypływu z dyszy

w zakresie 10

2

La4 Ćwiczenie nr 22: Przemiana izotermiczna 2

La5 Ćwiczenie nr 24/27: Pomiar ciepła właściwego ciała stałego/Pomiar

cp i cp gazów

2

La6 Ćwiczenie nr 25: Wpływ przestrzeni szkodliwej na sprawność

wolumetryczną sprężarki tłokowej

2

La7 Ćwiczenie 30a: Wyznaczanie ciepła spalania i wartości opałowej

gazu ziemnego GZ-50 metodą kalorymetryczną oraz obliczeniową

dla danego składu gazu

2

La8 Zajęcia odróbkowe 2

Suma godzin 16


N1. Ćwiczenia laboratoryjne - krótkie 10 min. sprawdziany pisemne (wejściówki)

N2. Ćwiczenia laboratoryjne – omówienie zasady działania stanowisk badawczych

N3. Ćwiczenia laboratoryjne – wykonanie odczytów z urządzeń pomiarowych

N4. Praca własna – przygotowanie do zajęć

N5. Przygotowanie sprawozdania z przeprowadzonych pomiarów

N6. Konsultacje




koniec semestru)

Numer

efektu

kształcenia


F1 PEK_U01 Sprawozdanie z ćwiczeń laboratoryjnych






P=(F1+F2+F3+F4+F5+F6)/6

165



[103] Instrukcje laboratoryjne

[104] Wiśniewski St.: Termodynamika techniczna, WNT, Warszawa, 1993

[105] Szargut J.: – Termodynamika techniczna, PWN, Warszawa 2000

[106] Kalinowski E.: Termodynamika techniczna, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994


[76] Ginter J., Kamińska M., Witkowski A.: Wstęp do termodynamiki fenomenologicznej,

Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2005


Artur Nemś, [email protected]


Termodynamika-lab.

Z EFEKTAMI KSZTAŁCENIA NA KIERUNKU Mechanika i budowa maszyn

Przedmiotowy

efekt

kształcenia




i specjalności (o ile dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_U01

K1ENG_U17

C1, C2 La2

N1÷N6

PEK_U02 C1, C2 La3

PEK_U03 C1, C2 La4

PEK_U04 C1, C2 La5

PEK_U05 C1, C2 La6

PEK_U06 C1, C2 La7

PEK_K01 K1ENG_K04 C1 La1 N2

166


KARTA PRZEDMIOTU

Nazwa w języku polskim: Technologie informacyjne

Nazwa w języku angielskim: Information Technologies





Grupa kursów : NIE

Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć


(ZZU)

16



(CNPS)

60


na ocenę

Dla grupy kursów


(X)




(P)

0


ECTS odpowiadająca

zajęciom wymagającym


(BK)

1


KOMPETENCJI

Kompetencje w zakresie matematyki i informatyki, potwierdzone pozytywnymi ocenami na

świadectwie ukończenia szkoły średniej.

CELE PRZEDMIOTU

C1. Przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie budowy i zasady działania komputera, jego

podzespołów oraz urządzeń peryferyjnych.

C2. Przekazanie podstawowej wiedzy w zakresie rodzajów systemów operacyjnych, stawianych im

wymagań oraz ich roli w pracy komputera.

C3. Przekazanie podstawowej wiedzy o językach programowania.

C4. Przekazanie podstawowej wiedzy o sieciach komputerowych i funkcjonowaniu Internetu.

C5. Zapoznanie z pakietami zintegrowanymi w zakresie możliwości zastosowania i oferowanych

funkcji.

167


Z zakresu wiedzy:

PEK_W01 – Zna główne kierunki rozwoju sprzętu komputerowego, jest w stanie objaśnić zasady

działania głównych komponentów komputera. Potrafi rozpoznać i ocenić podstawowe

parametry komputera pod kątem przydatności do swoich celów.

PEK_W02 – Zna różne systemy operacyjne, stawiane im wymagania i możliwości ich wykorzystania w

pracy z komputerem.

PEK_W03 – Posiada podstawową wiedzę o programowaniu, jest w stanie sformułować informatyczny

algorytm rozwiązania zadania.

PEK_W04 –Posiada podstawową wiedzę o sieciach komputerowych. Zna i potrafi wykorzystać w

sposób świadomy i bezpieczny różne możliwości Internetu, posiada podstawowe informacje o

głównych język programowania www.

PEK_W05 – Zna zasady funkcjonowania Internetu, podstawowe protokoły komunikacji i transmisji

danych.

PEK_W06 – Ma wiedzę o podstawowych pakietach zintegrowanych, ich funkcjonowaniu i roli w

zarządzaniu dokumentami.

TREŚCI PROGRAMOWE


godzin

Wy1 Wprowadzenie o historii technologii informacyjnych, system informatyczny,

klasyfikacji oprogramowania oraz prawa autorskie. 2

Wy2 Architektura komputerów, rodzaje komputerów, zasada działania oraz

urządzenia Wejścia-Wyjścia. 2

Wy3 Systemy operacyjne, zasady funkcjonowania oraz przykłady systemów

operacyjnych. 2

Wy4 Języki programowania, translatory i kompilatory, formułowanie algorytmów

rozwiązywania zadań. 2

Wy5 Sieci komputerowe, klasyfikacja, protokoły danych. Bezpieczeństwo systemów

komputerowych. Idea Internetu, języki programowania HTML, PHP. 2

Wy6 Protokół TCP/IP, adres IP, serwery DNS, poczta elektroniczna oraz inne usługi

sieciowe. 2

Wy7 Pakiety zintegrowane: edytor tekstu, arkusz kalkulacyjny - wybrane

zagadnienia. 2


Suma godzin 16


N1. Wykład informacyjno-problemowy, prezentacja multimedialna.

N2. Konsultacje.





Numer efektu

kształcenia


kształcenia

F1 PEK_W1÷PEK_W6 Odpowiedzi ustne

F2 PEK_W1÷PEK_W6 Test zaliczeniowy

P=0,3F1+0,7F2

168



1. Eksploracja zasobów internetowych: analiza struktury, zawartości i użytkowania sieci WWW

/Zdravko Markov, Daniel T. Larose ; tł. z j. ang.: Anna Wilbik. Warszawa : Wydawnictwo

Naukowe PWN, 2009

2. Montaż komputera PC: ćwiczenia praktyczne /Bartosz Danowski, Andrzej Pyrchla. Gliwice :

Helion, cop. 2009.

3. Podstawy sieci komputerowych /Russell Bradford ; tł. Krzysztof Gracki. Warszawa :

Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 2009.

4. PHP i MySQL: wprowadzenie /Michele Davis, Jon Phillips ; [tł. Radosław Meryk]. Gliwice:

Wydawnictwo "Helion", cop. 2007.

5. HTML: kurs webmastera /Donna L. Baker ; [tł. Tomasz Żmijewski]. Gliwice : "Helion", cop.

2005

6. W. Sikorski, Wykłady z podstaw informatyki, Mikom 2002

7. K. Wojtuszkiewicz, Jak działa komputer, Mikom 1999

8. Red. M. Sysły, Elementy informatyki, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997


1. Zbigniew Smogur, Excel w zastosowaniach inżynieryjnych, Wyd. Helion 2008

2. Strona internetowa Microsoftu z kursem Visual Basica w języku polskim:

www.vb4all.pl/teoria/

3. Strona internetowa „VBA w Excelu - kurs dla początkujących”: http://dzono4.w.interia.pl/

4. Peter B. Galwin, Abraham Silberschatz, Podstawy systemów operacyjnych, Wydawnictwo

Naukowo- Techniczne, Warszawa 2006

5. Ch. S. Parker, D. Morley, „Understanding computers today and tomorrow” .

6. Niklaus Wirth, Algorytmy+struktury danych=programy. Klasyka informatyki. Wydawnictwo

Naukowo-Techniczne, 2004

7. David Harel, Rzecz o istocie informatyki: algorytmika. Klasyka informatyki. Wydawnictwo

Naukowo-Techniczne, Warszawa, 2002


Wojciech Moroń, [email protected]


Technologie informacyjne


Przedmiotowy

efekt

kształcenia





dotyczy)

Cele

przedmiotu

Treści

programowe

Numer

narzędzia

dydaktycznego

PEK_W01

K1ENG_W06

C1 Wy1, Wy2

N1, N2

PEK_W02 C2 Wy3

PEK_W03 C3 Wy 4

PEK_W04 C4 Wy5, Wy6

PEK_W05

PEK_W06 C5 Wy7

WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY …pwr.edu.pl/fcp/oGBUKOQtTKlQhbx08SlkTUhZeUTgtCgg9...... Norma...

Documents

Transcript of WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY …pwr.edu.pl/fcp/oGBUKOQtTKlQhbx08SlkTUhZeUTgtCgg9...... Norma...