Hospicjum jest miejscem, w którym ludzkie cierpienie, strach i świadomość własnej śmiertelności spotykać powinno się z opieką, troską i poszanowaniem godności osoby ludzkiej.

Cel ten można zrealizować, jeśli hospicjanci kierować się będą w swej posłudze ogólnoludzkimi wartościami, które praktykowane na co dzień stanowić będą nie tylko, o jakości opieki, lecz także o dojrzałej osobowości i doskonałości etycznej hospicjanta.

Istotą tej cnoty jest gotowość do uczynienia z siebie daru dla innej

osoby, jest ona przejawem wrażliwości

na cierpienie drugiej osoby, odpowiedzią na wołanie: zauważ mnie, zatrzymaj się, pomóż.

To zdolność do współodczuwania

i solidarności z osobą cierpiącą.

W ruchu hospicyjnym odzwierciedla ono

postawę „bycia z chorym”, realizuje się ona

w otwarciu na potrzeby cierpiącej osoby,

współuczestniczeniu w jej przeżyciach,

wysłuchaniu jej.

Fragment pochodzi ze spotu kampanijnego promującego I Ogólnopolską Kampanię Społeczną

Hospicjum to też Życie. źródło: http://www.youtube.com/watch?v=Uom6j9kdOPgŹródło

Jest to wartość tworząca wspólnotę

wspomagających chorego i jego rodzinę,

pracowników hospicjum i wolontariuszy,

angażuje ona wszystkich uczestników

interakcji pomagania, nie pozostawiając

rodziny samej sobie w najtrudniejszych

chwilach odchodzenia bliskiej osoby i

odczuwania jej straty.

Stanowi ona także bufor zabezpieczający

osoby wspomagające przed konsekwencją

doświadczania wielu negatywnych emocji,

umożliwiając rozładowanie napięcia i

zabezpieczając potrzebę bezpieczeństwa

fragment ten pochodzi z filmu: 'Umierać po ludzku"źródło: http://www.youtube.com/user/gazetapl

Jest czynnikiem

budującym wspólnotę

osób chorych

i zdrowych.

Jej istotnym aspektem jest szacunek

okazywany każdej ludzkiej istocie, bez

względu na stopień jej rozwoju fizycznego

czy psychicznego czy stopień

samoświadomości.

Kierowanie się tą zasadą jest korzystne nie tylko dla osoby wspomaganej, która dzięki niej może się cieszyć doskonałą, pełną troski i oddania opieką, lecz oddziałuje ona pozytywnie na osoby wspomagające, doskonaląc ich przymioty

Która zdaniem V. Frankla „nie oznacza, że ktoś

akceptuje przekonania kogoś innego, lecz oznacza,

że darzy go szacunkiem, jako istotę ludzką, wraz z

przysługującym jej prawem i wolnością wyboru

własnych przekonań i stylu życia”.

Tolerancja jest cechą niezbędną u osób

posługujących terminalnie chorym, które

stykają się zarówno z fizjologicznymi

konsekwencjami niesprawności organizmu

i braku kontroli nad biologicznymi odruchami,

lecz także różnorakimi reakcjami

emocjonalnymi będącymi wynikiem

doznawanych cierpień.

Film ukazuje Johannes Hospitium w miejscowości Vleutenźródło:

http://www.youtube.com/watch?v=w3a1i_P0UdM

Niezbędny czynnik dobrej i efektywnej

opieki nad chorym, jest fundamentem więzi

łączącej chorego i hospicjanta, daje

cierpiącemu poczucie bezpieczeństwa

i godności osobistej, zmniejsza poziom

lęku, pozwala z otwartością przyjmować

oferowaną pomoc.

Film ukazuje Johannes Hospitium w miejscowości Vleutenźródło:

http://www.youtube.com/watch?v=w3a1i_P0UdM

Zaufanie to wartość o wyjątkowo doniosłym znaczeniu, ponieważ

pacjent wrażliwy jest na wszelkie czynione na nim zabiegi, doznając szeregu wątpliwości, co do stanu

swego zdrowia.

Dzięki zaufaniu, jakim obdarza personel może

zaspokoić potrzebę kontaktu z osobą, która

dobrze zna stan jego zdrowia.

Opiera się na zasadzie wzajemności ,

dlatego daje poczucie, że wspierając innych

możemy liczyć na pomoc gdy sami jej

będziemy potrzebować.

Wspólnota realizując zasadę solidarności

respektuje prawa, godność i potrzeby

każdego swego członka.

Jej realizowanie rozwija ideę dobra

wspólnego, wzmacnia poczucie

wzajemnej odpowiedzialności

za siebie, sprzyja zaangażowaniu w

sprawy i problemy innych.

źródło:http://www.youtube.com/wa

tch?v=w3a1i_P0UdM

Główną rolą hospicjanta jest niesienie ulgi,

poprzez wykonywanie usług opiekuńczych

i zabiegów medycznych, wspieranie

chorego i jego rodziny, pełnienie funkcji

przewodnika, doradcy i powiernika.

Hospicjant wspomaga pacjenta i jego rodzinę

w zaakceptowaniu nieuchronnie zbliżającej

się śmierci, co jest szczególnie trudne dla

osób pokładających całą nadzieję w

medycynie i usiłujących na siłę podtrzymać

ulatujące z bliskiej osoby życie.

Hospicjant stanowi

wsparcie dla rodziny

także w sytuacji straty

osoby bliskiej, jest to

jedna z zasad pracy

hospicyjnej.

Szczególnie trudną rolą dla hospicjanta jest

towarzyszenie choremu w procesie

umierania, oswajanie lęku przed śmiercią,

która we współczesnym świecie jest

tematem, którego się nie porusza.

fragment ten pochodzi z filmu: 'Umierać po ludzku"źródło: http://www.youtube.com/user/gazetapl

Zmiany cywilizacyjne spowodowały, że

śmierć nie jest już naturalną koleją rzeczy,

z którą łączyły się kulturowe i religijne

rytuały, które poprzez towarzyszenie

umierającemu we wspólnocie osób które

kocha, modlitwy i sakramenty,

pomagały umierającemu i rodzinie w

trudnym procesie akceptacji tego co

nieuchronne. Pomocne było także

formalne pożegnanie zawierające zarówno

słowa prośby o wybaczenie, jak i rady dla

najbliższych.

Współczesny człowiek odsuwa myśl o

śmierci, tak dalece, że nawet w

terminalnym stanie usiłuje przekonać

siebie, że wyjdzie z choroby obronną ręką.

Prowadzi to do rozpaczliwych prób

ratowania życia, wymuszonej

hospitalizacji a w efekcie do umierania w

osamotnieniu, w otoczeniu personelu

szpitala.

Pacjenci hospicyjni doświadczają

różnorodnych emocji, poczynając od

nadziei na korzystny wynik terapii, do

stanu zwątpienia, wzmożonego lęku,

strachu przed agonią, co wymaga od

personelu hospicyjnego niezwykle

przemyślanych i taktownych działań.

fragment ten pochodzi z filmu: 'Umierać po ludzku"źródło: http://www.youtube.com/user/gazetapl

Hospicjant poprzez zachęcanie do

pojednania się z rodziną i wzajemnego

przebaczenia, otwartego wyrażania miłości

łagodzi rodzinne konflikty i pomaga

choremu w duchowym przygotowaniu się

na śmierć.

Gdy pacjent odejdzie, hospicjant

towarzyszy rodzinie w czuwaniu, pomaga

w wyrażaniu emocji, motywuje do

zachowania dobrych wspomnień o

zmarłym, umożliwiając pogodzenie się ze

śmiercią.

Film ukazuje Johannes Hospitium w miejscowości Vleutenźródło:

http://www.youtube.com/watch?v=w3a1i_P0UdM

Spot reklamowy kampanii społecznej "Hospicjum to też Życie", organizowanej przez Fundację Hospicyjną z Gdańska wraz ze 106 hospicjami w kraju. Autor: McCann Ericksson, reżyser: Magdalena Łazarkiewicz. źródło: http://www.youtube.com/watch?v=ftmUbbY5lok

Bibliografia

MIROSŁAW KALINOWSKI – Miłość społeczna w posłudze hospicyjnej, LEON SZOT – Ruch hospicyjny jako odpowiedź na bezradność w obliczu umierania i śmierci [w:] Opieka i pomoc społeczna wobec wyzwań współczesności pod red. Wiesławy Walc, Beaty Szluz, Izbaeli Marczykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów, 2008MIROSŁAW GÓRECKI, "Hospicjum w służbie umierających", Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa, 2000KATHY KALINA, Akuszerka dusz, "Verbinum", Warszawa ,2001