• Element systematyzacji przedstawień malarskich w oparciu o treść 

Często różne gatunki zazębiają się i niektóre obrazy trudno przypisać do określonej kategorii na podstawie tematyki. Pejzaże zawierają elementy narracji, portrety mogą uwzględniać sceny z życia codziennego, weduta  często łączy się z  mariną  itp.

Podział malarstwa na kategorie i gatunki dokonał się w XVII w. Hierarchię tematów malarskich stworzyła francuska Królewska Akademia Rzeźby  założona w 1648 r. Najwyżej oceniano „malarstwo historyczne”, do którego zaliczano tematy religijne, literackie, mitologiczne, alegoryczne i stricte historyczne. Dalej następowało malarstwo  portretowe, rodzajowe (termin stworzony w XVIII w.) i  pejzażowe. Najniżej ceniono  martwa naturę, traktując ją jako zwykłe naśladownictwo natury.

Ocenianie wartości obrazu na podstawie jego tematyki zarzucono pod koniec XIX w.

przedstawienie nagiego ciała ludzkiego w sztuce, zazwyczaj wykonane w oparciu o studium z żywego modela. Akt jest jednym z najważniejszych tematów  malarskich i fotograficznych w dziejach sztuki, oraz podstawowym tematem  rzeźby. Akt może pojawić się jako samodzielny temat, bądź jako część większej kompozycji. Jest uważany za podstawę artystycznego wykształcenia.

Obraz, zdjęcie lub inne dzieło będące przedstawieniem osoby i odwzorowujące jej wygląd zewnętrzny, a czasem także cechy

osobowości.Artyści w różny sposób ujmują portretowane postaci: ukazują tylko jej głowę , popiersie

półpostać lub całą postać 

gatunek malarski obejmujący kompozycje, zwykle malarskie lub rysunkowe, składające się ze stosunkowo niewielkich, nieruchomych, najczęściej nieożywionych przedmiotów, dobranych ze względów kompozycyjno-estetycznych lub symbolicznych.

 obraz  rysunek  lub  rycina, przedstawiające ogólny widok miasta lub jego fragment, często ze  sztafażem, Inaczej  pejzaż miejski , prospekt.

malarstwo krajobrazowe, czyli malarstwo przedstawiające krajobraz, widok natury

lub otoczenia miejskiego.W zależności od przedstawionej

rzeczywistości wyróżnia się pejzaż topograficzny – odzwierciedlający

konkretny motyw i pejzaż fantastyczny – będący wytworem wyobraźni. Dzieli się

też pejzaże w zależności od obrazowanego motywu:

przedstawienie malarskie, którego głównym tematem jest morze, widok portu, wybrzeża, bitwy morskiej.

przedstawienie scen bitewnych, pochodów wojennych, oblężeń i życia obozowego, głównie w malarstwie i

grafice.Artysta specjalizujący się w tej tematyce zwany jest batalistą.

Przedstawienie  zwierząt ( pasące się bydło, konie, ptactwo domowe) lub scen ze zwierzętami ( zwierzyna  osaczana przez psy, walki zwierząt itp.), głównie w  malarstwie , grafice , rzeźbie  i  fotografii. Artystę specjalizującego się w tej tematyce nazywamy animalistą.

 odrębny  gatunek malarski, który wyróżnia tematyka związana z życiem codziennym, obyczajami, obrzędami, pracą, wypoczynkiem i zabawą. W przeciwieństwie do  portretu  indywidualnego czy zbiorowego, w scenach rodzajowych bohaterami są zwykle anonimowe osoby, przedstawiane bez upiększeń i idealizacji, podczas wykonywania zwykłych czynności.

kompozycja malarska oparta na tematyce zaczerpniętej z mitologii, najczęściej  greckiej  i

 rzymskiej.Tematyka mitologiczna ukształtowała się już w okresie antycznym. W  średniowieczu  bóstwa i

bohaterów antycznych traktowano jako symbole sił kosmosu i przyrody lub jako przykłady moralne.