Teoria kosztów
Plan zajęć:
• Klasyfikacja kosztów produkcji• Koszty całkowite• Koszty przeciętne• Koszty krańcowe• Koszty w długim okresie czasu
Koszty produkcji
Ogół wydatków pieniężnych, jakie musi ponieść przedsiębiorstwo dla wyprodukowania odpowiedniej ilości dóbr.
Klasyfikacja kosztów według rodzaju:
• Osobowe – płace pracowników za pracę,• Materiałowe – wydatki na materiały, energię i
paliwa,• Amortyzacja – zużycie majątku trwałego.
Koszty indywidualne
Inaczej nazywane prywatnymi;Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo,
określane także mianem kosztów własnych
Koszty społeczne
Są to oprócz kosztów prywatnych również tzw. Koszty zewnętrzne, ponoszone przez osoby trzecie, nie związane z daną działalnością produkcyjną.
Koszty alternatywne czynników wytwórczych
Są równoważne przychodom, jakie mógłby uzyskać ich właściciel z alokacji tych czynników w inne przedsięwzięcie, najkorzystniejsze spośród pozostałych dostępnych dla niego. W przypadku kapitału ich rozmiary najczęściej określane są przez wysokość odsetek, jakie otrzymałby jego właściciel z lokaty bankowej.
Koszty utopione
Inaczej historyczne;Są poniesionym wydatkiem, którego nie
można odzyskać
Koszty stałe
Koszty niezależne od rozmiarów produkcji. Występują w przedsiębiorstwie rozpatrywanym w krótkim okresie, a więc przy założeniu, że jego rozmiary, poziom techniczny i organizacja procesów technologicznych nie zmieniają się. Zwiększenie lub zmniejszenie produkcji nie wpływa na wielkość tych kosztów.
Koszty zmienne
Koszty, które zmieniają się w zależności od rozmiarów produkcji danego przedsiębiorstwa.
Są one funkcją rozmiarów produkcji.
Koszty w przedsiębiorstwie
C - koszty Q - produkcja
FC - koszty stałe
VC - koszty zmienne
TC - koszty całkowite
MC - koszt krańcowy
AFC - koszt przeciętny stały
AVC - koszt przeciętny zmienny
ATC - koszt przeciętny całkowity
Koszty względem produkcji w krótkim okresie
TC = FC + VC
C C C
FC FC
VC
TC
VC
Q Q QQmax Qmax
Koszt krańcowy (MC)
TC’ = ( FC + VC )’
C
TC
VC
Q
TC’ = FC’ + VC’
TC’ = VC’
TC VC
Q QMC = =
Qo Qmax
Koszt krańcowy (MC)
>
Qo Qmax
C
Q
Q
MC
VC
Q1 Qmax
C
Q
Q
MC
b
VC
Q2 Qmax
VC
min MC
C
Q
Q
MC
punkt przegięciafunkcji kosztów
Koszt krańcowy (MC) cd.
> >
C
Q
Q
MC
VC
g
Q3 Qmax
C
Q
Q
MC
QmaxQ4
VC
QoQ1 Q2 Q3 QmaxQ4
C
Q
Q
MC
b g
VC
Koszt przeciętny stały (AFC)
C
Q
Q
AFC
FC
QA
FCAFC =Q
b
C
Q
Q
AFC
FC
QB
>
g
Koszt przeciętny stały (AFC) cd.
C
Q
Q
AFC
FC
QC
AFC =QFC
> >
abg
C
Q
Q
AFC
FC
QB QCQA
a
Q5
Koszt przeciętny zmienny (AVC)
VCQAVC =
Qmax
C
Q
Q
AVC
>
b
Q7Q6 Qmax
C
Q
Q
AVC
ab
Q7Q6 Qmax
C
Q
Q
AVC
Q5
g
Q8
AVC
g
Q8 Qmax
C
Q
Q
AVC
Koszt przeciętny zmienny (AVC) cd.
VCQAVC =
> >
Koszt przeciętny całkowity (ATC)
ATC =Q
ATC = AFC + AVC
TC
TC
C
TC = FC + VC : Q
QQ Q
VCFC Q Q Q
= +
C C
AFC AFC
ATCAVCAVC
Funkcje kosztów w krótkim okresie
MC
QT - optimum techniczne
ATC
AVCmin ATC
QQmaxQ2 Q8 QT
min AVC
min MC
C
Funkcje kosztów w krótkim okresie
QQo
C
Korzyści skali Niekorzyści skali
SATC1
SATC2SATC3
SATC4
SATC5 LATC
Długookresowa krzywa kosztów przeciętnych
• Składa się z najniższych kosztów przeciętnych dla coraz to większych rozmiarów produkcji. Każdy punkt na tej krzywej pokazuje najbardziej efektywne lub najmniej kosztowne technologie dla poszczególnych wielkości produkcji. Punkty powyżej krzywej i na krzywej są dostępne dla firmy przy danej technologii i cenach nakładów. Punkty poniżej krzywej nie są osiągalne.
Korzyści / niekorzyści skali produkcji
• Korzyści skali (rosnące przychody ze skali produkcji, ekonomie skali) to dodatnie efekty produkcyjne notowane w długim okresie przy zwiększaniu rozmiarów produkcji, przejawiające się w spadku przeciętnych kosztów produkcji
• Stałe korzyści skali (stałe przychody ze skali produkcji) występują wówczas, gdy LAC nie zmieniają się wraz ze wzrostem rozmiarów produkcji.
• Niekorzyści skali (dyzekonomie skali) pojawiają się wtedy, gdy wzrostowi rozmiarów produkcji towarzyszy wzrost długookresowych kosztów przeciętnych.
Korzyści i niekorzyści skali
• Wewnętrzne – dla zakładu• Zewnętrzne – dla gospodarki
Źródła wewnętrznych korzyści skali
1. Zatrudnienie większej ilości osób umożliwia specjalizację pracy i zwiększa wydajność
2. Możliwość lepszego wykorzystania wiedzy technicznej
3. Większa siła przetargowa
Top Related