Zwiększanie PRODUKTYWNOŚCI

Magazyn dla klientów KemppiNewsPR

O2011PL

Zwiększanie PRODUKTYWNOŚCI Lepsze wyniki z PROCESAMI SPAWALNICZYMI WISE™

Szybka i łatwa MECHANIZACJA PROCESÓW SPAWALNICZYCH

Spawanie zrobotyzowane z podwójną mocą: SYSTEM TANDEM TCS

www.kemppi.com

Wybór rozwiązania Wise to większa wydajność

Zarządzanie własnościami spawalniczymi, wydajnością i jakościąProdukty Kemppi Wise to specjalne programy spawalnicze,umożliwiające osiągnięcie wyników, niedostępnych w przypadku tradycyjnego spawania metodą MIG/MAG. Użyj produktów WISE, aby skuteczniej wypełnić spoinę graniową, dostarczać stałą moc do jeziorka, utrzymać optymalną długość łuku oraz precyzyjniej spawać cienkie blachy. Zgodne z urządzeniami FastMig Synergic oraz urządzeniami KempArc do zastosowań zautomatyzowanych. Zamów wersję demonstracyjną i zobacz różnicę.

�Kemppi ProNews 2011

od wydawcy

Anssi RAntAsAloCEo

Najłatwiej PrZewidywać PrZysZłość, Którą samemu się tworZy

Rok 2010 był dla Kemppi rokiem sukcesu. Powróciliśmy na ścieżkę wzro-stu i odnotowaliśmy postępy w wielu obszarach. otworzyliśmy nową fi-lię w indyjskim mieście Chennai, a nasze zaangażowanie w nowe dzie-dziny, takie jak specjalistyczne oprogramowanie spawalnicze (produk-ty Wise), zrobotyzowane spawanie tandemowe i wózki spawalnicze Magtrac do spawania zmechanizowanego wzbudziły zainteresowanie

na całym świecie. Chcielibyśmy serdecznie podziękować wszystkim naszym klientom, partnerom i pracownikom za udział w sukcesie Kemppi.

obecnie w wielu częściach świata mają miejsce ważne wydarzenia. Zagrożenie nukle-arne, jakie wystąpiło w Japonii po trzęsieniu ziemi i tsunami, skłoniło do zmiany poli-tyki energetycznej na całym świecie. W krajach arabskich trwają zamieszki i konflikty, a wzburzony lud domaga się demokracji. Z kolei w Europie najpoważniejsze proble-my dotyczą kłopotów finansowych niektórych krajów strefy Euro. Wszystko to wpływa na ogólny rozwój gospodarczy. niepewność dotycząca przyszłości znowu rośnie.

Kilka lat temu przeczytałem książkę „7 nawyków skutecznego działania” autorstwa stephena R. Covey’a. Autor radzi w niej koncentrować się na rzeczach, na które mamy wpływ („krąg wpływu”), a mniej przejmować się rzeczami, które i tak się wydarzą („krąg zmartwień”). W dzisiejszych czasach to dobra rada, z której w Kemppi chętnie korzystamy. Uważamy, że nasza konkurencyjność w przyszłości zależy od inwestycji, które poczynimy dziś. W ostatnich miesiącach sfinalizowaliśmy trzyletni program in-westycyjny o łącznej wartości 25 mln euro i dokończyliśmy rozbudowę naszego głów-nego zakładu montażowego w lahti. Cel zwiększenia produktywności, o co najmniej 10%, który sobie wyznaczyliśmy, został nie tylko osiągnięty, lecz nawet przekroczo-ny. W związku z nowymy projektami w tym roku będziemy zwiększać zatrudnienie w dziale badań, rozwoju i innowacji oraz sprzedaży i marketingu. Rosnąć też będzie liczebność naszego personelu zagranicznego, szczególnie na rozwijających się ryn-kach Rosji, indii i Chin.

Uważamy, że produktywność jest głównym wyzwaniem nie tylko dla nas, ale rów-nież dla naszych klientów dążących do zwiększenia konkurencyjności na rynkach glo-balnych. Chcemy uczestniczyć w ich rozwoju i przyczyniać się do ciągłego zwiększa-nia wydajności prac spawalniczych. Dlatego właśnie otworzyliśmy nową jednostkę bi-znesową zajmującą się zarządzaniem rozwiązaniami spawalniczymi— Welding Mana-gement solutions (WMs). specjaliści z nowego działu będą rozwijać i wprowadzać na rynek nowe narzędzia i usługi, które pozwolą usprawniać procesy produkcyjne obej-mujące spawanie.

W tym roku wprowadzimy również nowe produkty. Zaprezentowane na targach w Ha-nowerze pod koniec ubiegłego roku urządzenia Minarc Evo są już dostępne w sprze-daży, a pod koniec tego roku będziemy świadkami wielkiego kroku naprzód w dzie-dzinie kompaktowych urządzeń do spawania MiG/MAG. Dlatego w najnowszym nu-merze naszego magazynu proponujemy — poza ciekawymi artykułami — również spojrzenie w przyszłość...

Miłej lektury!

� Kemppi ProNews 2011

Kemppi ProNews. wydawca: Kemppi oy, P.o. Box 13, 15801 Lahti, Finlandia. internet: www.kemppi.com. telefon: +358 3 899 11.redaktor naczelny: minna-maija jokisalo. Z-ca redaktora: elina suomalainen. układ: tekijätiimi oy. subskrypcja i zmiany adresu: Kemppi oy. email: [email protected].. druk: esa Print oy, Lahti, Finlandia, 2011. issN 1796-847X.

Od wydawcyNajłatwiej przewidywać przyszłość, którą samemu się tworzy 3

W skrócie 5

InnowacjeProtrainer szkoli mistrzów w świecie wirtualnym 27

Cztery narzędzia do spawania łukowego, które powinien mieć każdy spawacz 30

ViewpointPrzewidywanie, innowacja i rozmowy o przyszłości 18

Inne tematymagtrac nigdy nie jest zmęczony — nawet podczas długotrwałego spawania wzdłużnego 12

Numerus rerum! Nowa rodzina minarc evo 13

Nowa odsłona spawania tandemowego miG/maG 16wizyta dealerów Premium w Finlandii 19 10 lecie Kemppi sp. z o.o. 23 Kemppi – pionier w projektowaniu rozwiązań spawalniczych 25

spawanie dało Katji nowe życie 38

Czy łyżwiarstwo wynaleziono w Finlandii? 41

Filie Kemppi 43

Przedstawicielstwo Kemppi 43

spis treści

35Deltabeam to produkt znany na całym świecie i powszechnie używany

do różnorodnych konstrukcji budowlanych. Jego produkcja wymagała przezwyciężenia kilku trudności.

19spawanie wirtualne jest obecnie gorącym tematem w branży

spawalniczej. Metoda ta pozwala zaoszczędzić dużo czasu i pieniędzy na podstawowych szkoleniach spawalniczych.

30W trakcie ostatnich kilku lat rozwój źródeł spawalniczych

MiG/MAG stworzył okazję do projektowania sprzętu wielofunkcyjnego.

9 lekka mechanizacja zwiększa wydajność i ergonomię pracy.

okładka przedstawia dwa dźwigi portowe należące do firmy Konecranes, czekające na transport do operatora. dźwigi wytwarzane są w Hanko przez firmę Levator, która aktywnie uczestniczyła w pracach rozwojowych nad nowym wózkiem spawalniczym Kemppi magtrac. spawanie zmechanizowane jest wykorzystywane w wielu etapach produkcji głównych dźwigarów dźwigów. Zdjęcie: Petri metsola z Levator oy..


Kemppi uruchomiło fabrykę w indiach

Firma Kemppi, działa na rynku in-dyjskim od lat 70. XX wieku, przez ten czas ta fińska marka stała się w regionie dobrze znana i ceniona.

Celem utworzenia lokalnego oddziału i za-kładu produkcyjnego jest umocnienie po-zycji Kemppi na jednym z najszybciej roz-wijających się rynków świata.

”nasza współpraca z dystrybutorami, od dawna układa się bardzo dobrze, jed-nak lokalna produkcja jest niezwykle istot-na w uzyskaniu odpowiedniej pozycji na rynku indyjskim”, mówi Anssi Rantasalo CEo firmy Kemppi.

Pracownicy indyjskiego zakła-du produkcyjnego Kemppi prze-szli szkolenie w Finlandii, a pierwsze maszyny wyprodukowane przez fa-brykę w Chennai opuściły taśmę pro-dukcyjną już na wiosnę. Były to urządze-nia HiArc M400i do spawania MiG/MAG.

Poprzez założenie filii oraz uruchomie-nie zakładu produkcyjnego, Kemppi daje znać, że jest silnym konkurentem w tym re-gionie ekonomicznym.

Filia umożliwia lokalną sprzedaż, do-stawy oraz prace serwisowe.

”Chcemy jeszcze lepiej służyć naszym hinduskim klientom, jednocześnie umac-niając naszą pozycję w regionie” podsumo-wuje Rantasalo.

Uroczyste otwarcie indyjskiej filii Kemppi miało miejsce 19 stycznia 2011 w Chennai. Ceremonia oparta była na tradycyjnym hinduistycznym rytuale Pudźia, podczas którego okazuje się cześć Bogom oraz mówi o swoich nadziejach i marzeniach. W ceremoni tej istotną rolę odegrał hinduski ksiądz.

Kemppi daje znać, że jest silnym konkurentem

w tym regionie ekonomicznym.

na gali otwarcia zaprezentowano urządzenie spawalnicze HiArc MiG.

w skrócie


NewsPRO

2011ZH

肯倍客户杂志

更高，更快，更强！利用肯倍全新焊接解决方案，可显著提高生产率

· Wise 智能焊接解决方案

· 简易自动焊解决方案

· 机器人双丝焊


Produkująca sprzęt spawalniczy fińska firma Kemppi oy otrzymała przyznawane w Finlandii krajowe wyróżnienie dla najlepszej inno-

wacji roku 2010 w kategorii dużych przed-siębiorstw.

Zwycięski projekt Datastore reprezen-tuje zupełnie nowe podejście do nabywa-nia sprzętu spawalniczego oraz dostoso-wywania go do potrzeb klientów. te-raz klienci mogą rozbudowywać urzą-dzenia spawalnicze o wybrane procesy bądź funkcje niezbędne do pracy w do-wolnym momencie. interfejs użytkownika wyposażony tylko w niezbędne funkcje ogranicza ryzyko wystąpienia na tym eta-

pie błędów oraz zwiększa funkcjonalność sprzętu spawalniczego i jakość produktu końcowego. Wszystkie urządzenia spawal-nicze używane w zakładzie klienta można łatwo rozbudowywać o wybrane funkcje pasujące do danego zadania czy projektu.

Datastore firmy Kemppi to sklep in-ternetowy dla branży spawalniczej umoż-liwiający kupowanie i pobieranie oprogra-mowania spawalniczego, aktualizacji opro-gramowania sprzętowego oraz certyfika-tów kalibracji dla urządzeń spawalniczych. Dzięki temu urządzenie może być uaktual-niane w całym cyklu eksploatacji, co daje gwarancję sprostania różnym potrzebom użytkowników.

DataGun firmy Kemppi to małe na-rzędzie wielkości telefonu komórkowe-go podłączane do komputera za pomocą kabla UsB. Jest ono łącznikiem pomiędzy urządzeniem spawalniczym a internetem umożliwiającym transfer kupionego opro-gramowania. Pozwala również powielać ustawienia spawarki i przenosić je na po-zostałe.

nagroda dla najlepszej innowacji roku została przyznana przez organizację Excel-lence Finland po raz czwarty. Wyróżnienie w kategorii dużych przedsiębiorstw zdo-były w tym roku dwie firmy.

Projekt datastore firmy Kemppi zdobył nagrodę dla najlepszej innowacji roku 2010

Kemppi komunikuje się w 12 językach

obsługujemy klientów w ponad 80 krajach na ca-łym świecie. instrukcje obsługi i informacje dla klientów publikujemy w co najmniej dwunastu językach, a w niektórych przypadkach nawet w

piętnastu. W obsłudze klienta kierujemy się zasadą dostarcza-nia klientom jasnych i zrozumiałych informacji w ich języku ojczystym.

Pronews, nasz magazyn dla klientów, można czytać w wersji drukowanej lub elektronicznej, publikowanej w wielu językach na naszej stronie internetowej.

Witryna umożliwia również dostęp do cyfrowego katalo-gu produktów Kemppi i przeglądania go na ekranie kompute-ra. Cały katalog można zapisać w formacie PDF na dysku kom-putera, a interesujące strony po prostu wydrukować. Katalog produktów zawiera podstawowe informacje o najważniej-szych urządzeniach i usługach oferowanych przez Kemppi.

W naszym biuletynie „the Welding issue” publikujemy in-formacje o produktach i działaniach Kemppi. Aby otrzymy-wać biuletyn drogą mailową należy go subskrybować na na-szej stronie internetowej.

Magazyn dla klientów Pronews oraz katalog produktów publikujemy w następujących językach: fińskim, angielskim, szwedzkim, norweskim, duńskim, niemieckim, holenderskim, polskim, francuskim, hiszpańskim, portugalskim, rosyjskim i chińskim.

Podziel się swoimi doświadczeniami – Najbardziej zaskakujące zostaną nagrodzone!

Czy jesteś zaskoczony jak wiele rzeczy powstaje dzięki wykorzy-staniu spawania? Czy widziałeś jakiś interesujący przedmiot wy-

konany, połączony lub naprawiony za po-mocą spawania?

Powiedzieliśmy wam np. o stojaku na wino wykonanym za pomocą spawania oraz o motocyklu z rurą wydechową z pu-zonu. na następnej stronie możecie prze-czytać, w jaki sposób bransoleta bardzo wartościowego zegarka została naprawio-na z wykorzystaniem spawania.

Podzielcie się z czytelnikami Kemppi Pronews efektami prac spawalniczych, któ-re wdzieliście lub własnymi, niecodzienny-mi doświadczeniami. Wyślijcie krótki opis przedmiotu wraz ze zdjęciami na adres: [email protected]

najciekawsze historie zostaną nagro-dzone!

w skrócie


Rolex naprawiony poprzez spawaniePewien norweg zaoszczędził sporo pieniędzy, gdy udało się naprawić bransoletę jego drogocennego Rolexa za pomocą... spawania.

Po zbadaniu tematu Myhre stwierdził, że odpowiednim rozwiązaniem do napra-wienia bransolety Rolexa będzie urządze-nie Kemppi Mastertig Mls ACDC z pane-lem ACs unikalną funkcją MicroTack.

Bransoleta i uszkodzona zapinka zo-stały rozłożone na części, które następnie oczyszczono ze starego kleju i zanieczysz-czeń. Z pomocą kolegów Myhre ćwiczył przyszłą naprawę poprzez wykonywanie spawów testowych na drucie ze stali nie-rdzewnej o średnicy 1 mm.

„Podczas pierwszej próby wykorzysta-liśmy okulary przeciwsłoneczne i lampę ze szkłem powiększającym” − wyjaśnił Myhre.

Po wykonaniu kilku spoin sczepnych zauważyliśmy, że materiały, z których wy-konano bransoletę i zapinkę, zachowują się nieco inaczej od metali, z którymi za-zwyczaj ma się do czynienia.

Powiedział: „Dzięki zwiększeniu prądu spawania do 135 A oraz ustawieniu odle-głość od elementu spawanego na 0,5 mm w końcu osiągnęliśmy pożądany efekt. Ele-menty zostały idealnie połączone”.

„następnie kontynuowaliśmy spa-wanie z nieco niższym prądem 110 A. 6–7 spoin sczepnych na końcach i 2–3 na boku wystarczyło do zapewnienia mocne-go połączenia, które powinno wytrzymać wiele lat. Dzięki niskiej energii temperatu-ra w żaden sposób nie uszkodziła branso-

svinndal Gjerde & sveiseverksted to nor-weska firma założona w 1978 r., początko-wo jako działalność jednoosobowa zajmu-jąca się spawaniem ogrodzeń i mniejszych przedmiotów. Z czasem firma rozszerzyła zakres i skalę działalności. obecnie zajmuje pomieszczenia o łącznej powierzchni 800 m² na dwóch piętrach. Firma zatrudnia pię-ciu wykwalifikowanych specjalistów w za-kresie automatyzacji, pneumatyki, hydrau-liki i spawania.www. svinndalgjerde.no

lety. Można było tylko dostrzec minimal-ną zmianę barwy i powierzchniowe przy-brudzenie, które wystarczyło zetrzeć z po-wierzchni” − powiedział.

Myhre był pozytywnie zaskoczony tak doskonałym efektem i widzi nieograniczo-ne możliwości wykonywania podobnych zadań specjalnych urządzeniami Kemppi. Jak było do przewidzenia szczęśliwy właś-ciciel Rolexa nie szczędził pochwał profe-sjonalizmowi i elastyczności firmy svinndal Gjerde & sveiseverksted.

tekst: Pirjo Kemppinen

Właściciel uszkodzonego Ro-lexa szukał pomocy u kilku zegarmistrzów w oslo. Pod-jęto kilka prób naprawie-

nia bransolety, niestety wszystkie włącznie z próbą sklejenia zakończyły się niepowo-dzeniem. Jeden z zegarmistrzów zasugero-wał zespawanie bransolety, jednak sam nie chciał się podjąć tego zadania w obawie, że wysoka temperatura mogłaby spowodo-wać dalsze uszkodzenia.

nowa bransoleta do tego cennego ze-garka kosztowałaby 1500 euro. Bardziej opłacalne było, więc znalezienie fachowca z wysokiej jakości sprzętem spawalniczym.

Właściciel zegarka wysłał mail do Øivind Myhre z firmy svinndal Gjerde & sveiseverksted, który z entuzjazmem przy-jął to niecodzienne wyzwanie. Poprosił o przesłanie zdjęć bransolety i przystąpił do szukania możliwych sposobów naprawy.


w skrócie

Valtteri walczy o zwycięstwo w serii GP3

T ypowany, jako przyszła fińska gwiazda Formuły 1 Valtteri Bot-tas może wziąć udział w tych naj-bardziej prestiżowych wyścigach

samochodowych już w przyszłym sezonie. odkąd w styczniu 2010 r. został wybrany oficjalnym kierowcą testowym Williamsa, jego kariera w zespole rozwija się błyska-wicznie.

W tym sezonie Bottas oprócz pracy w zespole Williamsa będzie brał udział w wy-ścigach serii GP3 w barwach zespołu ARt Grand Prix. Do GP3 przeszedł z Formuły 3 Euro series, w której startował przez ostat-nie dwa sezony.

seria GP3 jest określana mianem młod-szego brata GP2, a GP2 to już ostatni krok na drodze do Formuły 1.

Wyścigi w serii GP3 odbywają się pod-czas tych samych weekendów, co euro-pejskie wyścigi Formuły 1, dzięki czemu Bottas jest w stałym kontakcie z ekipami Grand Prix.

„Dzięki temu jestem bardziej rozpo-znawalny, a dodatkowo mogę spędzać czas z zespołem Williamsa. Ważne jest, że w tej serii jeździmy na oponach Pirelli. od na-stępnego sezonu opony Pirelli będą uży-wane również w Formule 1, więc już teraz będę zdobywać potrzebne doświadczenie” — mówi Bottas.

sukcesy w GP3 z całą pewnością po-mogą Bottasowi dołączyć do grona kie-rowców Williamsa. Jego szanse zwiększa fakt, że jeżdżący dla Williamsa Brazylijczyk Rubens Barrichello startuje w Formule 1 już 19-ty sezon, więc prędzej czy później będzie musiał ustąpić miejsca młodszym kolegom.

Bottas ma jednak świadomość, że bra-kuje mu jeszcze doświadczenia, dlatego nie zamierza się spieszyć:

„Chcę ten sezon przejeździć w GP3, a następny w GP2. liczę na to że w kolej-nym sezonie będę już startować w Formu-le 1” — mówi.



→

© Pixmac

Lekka mechanizacja zwiększa

Zwiększanie produktywności to podstawowy cel we wszystkich gałęziach przemysłu i wszelkich pracach produkcyjnych. Jest to oczywista zasada, powtarzana przy każdej możliwej okazji.

K ładzenie nacisku na wydajność jest zro-zumiałe, ponieważ jej zwiększanie przyno-si firmie korzyści w postaci większej kon-

kurencyjności, sprawniejszego rozwoju i zwiększenia zysków. Niestety, zwiększe-niu wydajności pracy często towarzyszą niepożądane skutki uboczne: zwolnienia, szalone tempo pracy i mniejsza samo-dzielność pracowników.

W spawalnictwie odpowiedzią na potrzebę zwiększania produktywności jest tworzenie coraz bardziej wydajnych urządzeń oraz wprowadzanie wyspecjali-zowanego oprogramowania spawalnicze-go przeznaczonego do różnych zastoso-wań. Choć pojawiające się udoskonalenia sprzętu i oprogramowania przekładają się na wyższą jakość i wydajność prac spa-walniczych, to jednak największe korzyści w tym zakresie przynosi automatyzacja i mechanizacja pracy. Ze względu na dużą wszechstronność zastosowań na szczegól-ną uwagę zasługuje tu mechanizacja, a w szczególności lekka mechanizacja.

Mechanizacja polega w tym przypad-ku na zmechanizowanym przesuwaniu uchwytu spawalniczego. Spawacz nasta-wia odpowiednie parametry spawania lub przywołuje program zapisany w pamięci urządzenia. Z chwilą rozpoczęcia pracy wózek spawalniczy zaczyna się przesu-wać wzdłuż rowka, zapewniając stałą, wysoką jakość spoiny. Zadaniem spawa-cza jest kontrolowanie przesuwu wózka oraz monitorowanie jakości wykonywa-nego złącza.

Lekka mechanizacja to prosty i opła-calny sposób na zwiększenie wydajności spawania, oraz poprawienie ergonomii i bezpieczeństwa pracy. Spawacz nie jest już tak bardzo narażony na promieniowa-nie łuku i dymy powstające w trakcie spa-wania, a jego pozycja pracy jest znacz-nie wygodniejsza. Ciężką pracę fizyczną wykonuje maszyna, natomiast człowiek może się skoncentrować na zapewnieniu jak najlepszej jakości.

Wprowadzenie lekkiej mechanizacji spawania może (przynajmniej w niektó-rych przypadkach) zapewnić niezbędny wzrost wydajności bez negatywnych na-stępstw dla pracowników. Wręcz przeciw-nie — dzięki lekkiej mechanizacji praca spawaczy może być bardziej przyjemna i bezpieczna.

Powodzenie zależy od wielu czynników

Typowy sprzęt niezbędny do lekkiej me-chanizacji to kompaktowy, wyposażony w kółka i poruszający się po szynach wózek spawalniczy o lekkiej kontrukcji. Zastoso-wanie takiego sprzętu może spowodować znaczne przyspieszenie pracy. Typowa prędkość spawania ręcznego wynosi od 20 do 40 cm na minutę, a po wprowadze-niu lekkiej mechanizacji można to tempo zwielokrotnić — na przykład w przypad-ku poziomych spoin pachwinowych moż-na osiągać ponad 100 cm na minutę.

i ergonomię pracywydajNość

10 Kemppi ProNews 2011

Mechanizacja spawania przełoży się bezpośrednio na zwiększenie wydajności całego procesu produkcyjnego tylko wte-dy, gdy właśnie spawanie jest najwolniej-szym etapem pracy, powodującym opóź-nienia kolejnych etapów. Warunkiem pomyślnego wdrożenia mechanizacji lub automatyzacji jest zawsze umiejętność zrozumienia całokształtu pracy zakła-du. Mechanizacja produkcji zwiększy wydajność pracy zakładu tylko wtedy, gdy przełoży się na skrócenie czasu wy-twarzania produktu końcowego poprzez przyspieszenie tych faz produkcji, które ograniczają wydolność całego procesu.

Na papierze lekka mechanizacja to opłacalny i prosty sposób na zwiększe-nie produktywności zarówno w małych, jak i dużych zakładach. Jednak zakres zastosowań lekkiej mechanizacji znacz-nie wykracza poza jej obecne obszary wykorzystania. Wynika to stąd, że choć

aby jakość wcześniejszych etapów pracy zawsze spełniała jej wymagania. Klu-czowym czynnikiem są tu dobre relacje między blacharzami, spawaczami i kie-rownictwem. Wszyscy muszą sprawnie współpracować, bez napięć i niedomó-wień.

W czasie wdrażania procesu mecha-nizacji należy zwrócić szczególną uwagę na jakość przeprowadzonego szkolenia. Podczas przechodzenia na spawanie zmechanizowane zarówno pracownicy, jak i kierownictwo, muszą mieć jasną, wspólną wizję możliwych do osiągnię-cia korzyści, znać zasady obsługi sprzętu oraz zadania spawalnicze, do których re-alizacji nowy proces może być użyty. Nie ma systemu zmechanizowanego który nadawałby się do wszystkich możliwych zadań, a dodatkowo trzeba pamiętać, że na przygotowanie sprzętu trzeba przezna-czyć nieco więcej czasu niż w przypadku spawania ręcznego.

Dzięki szkoleniom można wyelimi-nować uprzedzenia oraz zapobiec frustra-cji pojawiającej się gdy urządzenie nie działa lub nie jest właściwie przystoso-wane do danego zadania.

Również w ofercie Kemppi pojawił się wózek spawalniczy: prezentowany w tym numerze model MagTrac F 61. Pod-czas prac projektowych skoncentrowano się przede wszystkim na zapewnieniu łatwej obsługi, aby wyeliminować jedną z głównych przyczyn dla których wielu użytkowników dotąd nie miało możliwo-ści poznania korzyści, jakie niesie lekka mechanizacja.

tekst: Petteri Jernström Dyrektor Handlowy Departament Zarządzania Rozwiązaniami spawalniczymi

„w czasie wdrażania procesu mechanizacji należy zwrócić szczególną uwagę na jakość przeprowadzonego szkolenia.”

SuperSnake ułatwia spawanie w trudnodostępnych miejscach.

Silny magnes utrzymuje wózek na właściwym torze.

potencjalne korzyści są znane, to samo przejście ze spawania ręcznego na lekką mechanizację często okazuje się trudniej-sze, niż się spodziewano. Wynika to z trudności obsługi sprzętu oraz uprzedzeń osób zaangażowanych w cały proces.

Powodzenie mechanizacji zależy też w dużej mierze od jakości przygotowa-nia materiałów spawanych. Niedokładne przygotowanie i spasowanie elementów utrudnia wykorzystanie wózków spawal-niczych, ponieważ parametry spawania i kąt prowadzenia uchwytu muszą być nieustannie korygowane. Na przykład, gdy szczelina między elementami jest nierówna z powodu złego docięcia lub deformacji elementów.

Dodatkowo niewielkie niedogod-ności w obsłudze nowego sprzętu wy-starczą, aby większość czasu spędzał on bezczynnie w magazynie. Wdrażając lekką mechanizację, trzeba dopilnować,

11Kemppi ProNews 2011

levator oy specjalizuje się w wytwarzaniu konstrukcji stalowych dla dźwignic kontenerowych. Firma stała się znacznie bardziej konkurencyjna dzięki zmechanizowaniu produkcji.

a mechanizację wprowadzono poprzez zastosowanie wózka spawalniczego”, wyjaśnia Viitaniemi.

Płyty usztywnione są łączone w dźwigary skrzynkowe za pomocą zme-chanizowanego spawania łukiem krytym i ręcznego spawania MAG.

spoiny w trudnodostępnych miej-scach są zazwyczaj wykonywane ręcznie. Dlatego, ważne jest aby urządzenia były lekkie i przenośne. Wiele spoin musi być wykonanych wewnątrz dźwigara. sprzęt o zwiększonym zasięgu ułatwia dostęp i skraca czas przerw między kolejnymi etapami spawania”.

ostatnią fazę prac stanowi spawanie wsporników montażowych i prowadnic dla wózków do dźwigara głównego oraz obróbka połączeń zawiasowych. Dźwigar główny jest następnie transportowany do malowania, wyposażany w niezbędny osprzęt i montowany na suwnicy.

„Gotowe suwnice są transportowane do klienta głównie na pontonach. to oznacza, że nie ma potrzeby wydzielania osobnego placu budowy w porcie, a suwnica może być wprowadzona szybko do eksploatacji”

Lekka mechanizacja zwiększa konkurencyjność

• specjalizuje się w wytwarzaniu dźwignic kontenerowych, stoczniowych i innych przystosowanych do pracy w trudnych warunkach, a także wież elektrowni wiatrowych i innych ciężkich konstrukcji stalowych.

• Produkcja wynosi około 5000 ton konstrukcji stalowych rocznie

• 115 pracowników• Zakład produkcyjny i magazyny

o powierzchni 20 hektarów, hala produkcyjna o powierzchni 9000 m2 oraz malarnia o powierzchni 1200 m2

• Własny port, urządzenia o udźwigu 200 ton

• stosowane procesy spawania: MiG/MAG, tiG, spawanie łukiem krytym i laserowe, również w zastosowaniach hybrydowych

• Certyfikowany system jakości zgodny z normami En-iso 9000 i En-iso 3834-2

• Wizja: preferowany partner w basenie Morza Bałtyckiego

www.levator.fi

W Hanko wytwarzane są elementy stalowe dźwignic spełniające najwyższe wymagania. Na zdjęciu przedstawiono dwie suwnice typu STS w drodze do portu klienta.

Case: levator oy, Hanko, Finland

„lekka mechanizacja przyspieszyła proces produkcyjny i znacząco poprawiła jakość naszych produktów”, mówi Ilmari Viitaniemi, inżynier ds. jakości i rozwoju.

Jako przykład zastosowania mecha-nizacji w produkcji konstrukcji stalowych podaje wytwarzanie dźwigarów głównych do suwnic nabrzeżowych typu sts (statek – nabrzeże). te dźwigary skrzynkowe mają standardowo ok. 50 metrów długości i ważą 90 ton.

Produkcja dźwigara głównego rozpo-czyna się od rozkrojenia arkuszy blach na elementy, z których następnie produko-wane są usztywnione płyty.

„spawanie elementów usztywniają-cych jest typowym zadaniem dla zasto-sowania procesów zmechanizowanych, ponieważ łączna długość spoin wynosi ok. 900 metrów. W firmie levator elementy usztywniające są spawane metodą MAG,

12 Kemppi ProNews 201112 Kemppi ProNews 2011

magtrac

Podczas spawania dużych przedmiotów spoiny są czę-sto długie i proste, co wy-wołuje znużenie u spawacza. Takie spawanie musi być

czasami prowadzone etapami. Wymaga to długiego czasu jarzenia łuku i nie jest wyzwaniem dla umiejętności spawacza. Dokładnie taki rodzaj spawania nadaje się idealnie do zastosowania mechanizacji.

Lekkie wózki spawalnicze mogą zna-cząco poprawić warunki i wydajność pra-cy, ponieważ dzięki nim prędkość spawa-nia można zwiększyć prawie dwukrotnie. Dodatkowo prędkość spawania i pozycja uchwytu pozostają stałe, co zapewnia nie-zmienną jakość wykonywanych spoin.

Nowy wózek spawalniczy MagTrac F 61 firmy Kemppi łączy w sobie łatwość użycia, funkcjonalność, jakość i wydaj-ność w zupełnie nowy sposób. Został zaprojektowany jako podstawowe narzę-dzie dla warsztatów, zwłaszcza w przy-padku wykonywania poziomych spoin pachwinowych.

Cechy ułatwiające użytkowanie

Łatwość użycia była pod-stawowym założeniem podczas projektowania wózka MagTrac F 61. Parametry spawania są przekazywane pomię-dzy wózkiem i sprzętem spawalniczym za pośredni-ctwem kabla sterującego, który jest zintegrowany z kablem uchwytu spawalniczego. Wózek zasilany jest za pomocą tego samego kabla, co sprawia, że do połączenia podajnika drutu z wóz-kiem potrzebny jest tylko jeden przewód. Fakt, że nie jest potrzebny transformator separujący i kable sterujące wpływa na bezpieczeństwo strefy roboczej i podnosi wydajność.

Mocowanie i regulacja ustawienia palnika są tak proste, jak to tylko moż-liwe: długość wolnego wylotu drutu i kąt pochylenia palnika są regulowane za pomocą pojedynczego uchwytu mocują-cego.

Ustawienia prędkości podawania dru-tu, napięcia spawania i innych parame-trów są wybierane na panelu sterującym wózka. Ułatwia to zmianę parametrów podczas spawania i przyspiesza pracę, ponieważ spawacz nie musi przechodzić od wózka do źródła zasilania w celu do-konania korekty nastaw.

Graficzny interfejs użytkownika jest kolejną cechą, ułatwiającą użytkowa-nie. Funkcje pogrupowano w menu o czytelnej strukturze. Można wybierać je za pomocą wielofunkcyjnego pokrętła regulacji. Funkcje podawania drutu i te-stu wypływu gazu są dostępne w fazie przygotowawczej, a próba prawidłowego

działania wózka może być wy-konana bez zajarzenia łuku.

Gwarantuje to pomyślny rezultat operacji właści-wego spawania.

Dane przydatne dla kontroli jakości

Parametry spawania i ilość doprowadzonego ciepła mogą

być odczytane z wyświetlacza po zakończeniu spawania. Długość ostat-

niej spoiny i długość spoin wykonanych w ciągu dnia mogą być sprawdzane w interfejsie wózka. Wyświetlacz wózka pokazuje również średnią wartość ciepła doprowadzonego podczas ostatniego spa-wania. Są to dane wartościowe z punktu widzenia kontroli jakości i zapewnienia zgodności ze specyfikacją procedury spa-wania.

Wózek MagTrac F 61 może być uży-wany z podajnikiem drutu MXF, który z kolei można umieścić na podwoziu ko-łowym, aby zagwarantować odpowiedni zasięg. Zasięg może zostać dodatkowo zwiększony poprzez zastosowanie podaj-nika pośredniego SuperSnake o zasięgu 15 m, który ułatwia spawanie konstruk-cji o trudnym dostępie, takich jak sekcje okrętowe czy dźwigary główne dźwignic portowych.

Najwyższą wydajność można uzy-skać poprzez maksymalizację czasu pra-cy wózka i zagwarantowanie, że prace przygotowawcze i wykończeniowe będą wykonane z wykorzystaniem sprzętu przeznaczonego specjalnie do tych celów, takiego jak np. Kemppi FitWeld, spawar-ka MIG/MAG przeznaczona do spawania montażowego (sczepnego)...

− nawet podczas długotrwałego spawania wzdłużnego

„Gromadzenie danych o ilości ciepła

doprowadzonego dostarcza wartościowe

dane dla kontroli jakości i badania zgodności

z procedurami spawania”.

NiGdy Nie jest ZmęCZoNy

nowy wózek spawalniczy Magtrac F 61 firmy Kemppi sprawia,że praca spawacza jest szybsza i łatwiejsza. Jest to opłacalny i efektywny sposób zwiększenia wydajności spawania w dużych i małych zakładach zajmujących się produkcją metalową.

„Łatwość obsługi była podstawowym założeniem podczas projektowania wózka Magtrac F 61”.

1�Kemppi ProNews 2011

Numerus Rerum!

→

Jako młody sprzedawca Kemppi, zawsze by-łem skory do opisywania okoliczności wpływa-jących na moje wyniki sprzedaży. Oczywiście, było wiele straconych okazji i historii typu „gdyby tylko...” do wymienienia na miesięcz-nych spotkaniach sprzedawców. „Gdyby tylko” można dotrzymać terminów dostaw, „gdyby tylko” cena była lepsza, „gdyby tylko” pro-dukt miał inne parametry, wtedy moje wyniki sprzedaży byłyby lepsze. Wkrótce zauważy-łem, że w świecie sprzedaży ważna była tylko jedna historia, a riposta mojego kierownika

sprzedaży była zawsze taka sama: „prze-stań lamentować, Frost, i podaj mi liczby!”

Dzisiaj oferta Kemppi jest znacznie szersza, ale w sprzedaży całkowitej jedna szczegól-na rodzina produktów góruje nad innymi, a jest nią rodzina Minarc. Teraz mogę uczci-wie powiedzieć: „gdyby tylko” rodzina Mi-narc była w sprzedaży we wczesnych latach dziewięćdziesiątych, moje wyniki sprzedaży byłyby znacznie lepsze, naprawdę szefie!

1� Kemppi ProNews 2011

Energy e�cient

Budowanie reputacji

Pierwsze urządzenie Minarc MMA zosta-ło zaprezentowane w 2001 roku na targach spawalniczych w Essen, w Niemczech, i stało się natychmiast komercyjnym sukce-sem. W pierwszym pełnym roku produk-cji oryginalne urządzenie Minarc MMA sprzedano w ponad 22 000 egzemplarzy i miało ono znaczący udział w europej-skim rynku jednofazowych przenośnych urządzeń MMA. Historia sukcesu miała dalszy ciąg w postaci nowych urządzeń jedno- i trójfazowych MIG i TIG wpro-wadzanych na rynek w latach 2005, 2006 i 2007. Do dzisiaj sprzedano na świecie prawie trzysta tysięcy tych modeli.

Rodzina Minarc osiągnęła sukces w skali światowej. Urządzenia z rodziny

Minarc zadowoliły klientów na całym świecie dostarczając przenośne rozwią-zania spawalnicze dla różnorodnych zastosowań i środowisk pracy. Obecne „klasyczne modele Minarc” nadal wiodą swój komercyjny żywot, mimo że firma Kemppi rozwijając z sukcesem rodzinę przenośnych urządzeń spawalniczych, wprowadziła na rynek nową rodzinę Mi-narc Evo, oferując tym samym klientom lepsze parametry techniczne, oszczęd-ność energii i większą wydajność spawa-nia.

Dlaczego rodzina Minarc Evo?

Obecna „klasyczna” rodzina Minarc jest wciąż niezwykle popular-na wśród klientów, więc w jakim celu wprowadzać nową serię urządzeń?Firma Kemppi jest zo-bowiązana do dostar-czania swoim klientom najlepszych produktów na rynku, które będą spełniać wszystkie wymagania. Mimo, że klasyczna ro-dzina Minarc jest wciąż w sprzedaży jako znakomite rozwiązanie dla prac spawalniczych, wiedzieliśmy że mo-żemy zaoferować użytkownikom jeszcze lepsze parametry techniczne i co najważ-niejsze, „wartość dodaną” spełniając w ten sposób oczekiwania klientów Kemppi i wyróżniając nas na tle konkurencji. Ro-dzinę Minarc Evo zaprojektowano w celu zwiększenia wydajności i poprawy para-metrów oferowanych przez „klasyczną” linię Minarc. W dużym stopniu cel został osiągnięty dzięki zastosowaniu techno-logii aktywnej korekcji współczynnika mocy (ang. skrót PFC).

Zmiany

Czy rodzina Minarc przybrała z wiekiem na wadze?Patrząc na dane techniczne NOWEJ ro-dziny Minarc Evo, można dostrzec, że „mali Giganci spawania” nieco przybrali na wadze od czasu swojego rynkowego debiutu. Istnieją jednak silne podstawy ta-kiego stanu rzeczy. Zastosowanie techno-logii PFC wymaga dodatkowej przestrze-ni, a więc i masy. W zamian użytkownik otrzymuje lepszą wydajność spawania i poprawione parametry techniczne, lep-sze wykorzystanie energii elektrycznej i większą sprawność, a w przypadku mo-

deli MIG i TIG wyższy prąd spawa-nia. Ponadto wszystkie modele

rodziny Minarc Evo spełniają wymagania najnowszych europejskich dyrektyw elek-tromagnetycznych, norm elektrycznych i norm dla wszystkich publicznych sie-

ci zasilających.

Wydajność energetyczna

Czy, w porównaniu z modelami klasycz-nej rodziny Minarc, można zaoszczędzić pieniądze, stosując urządzenia nowej ro-dziny PFC Minarc Evo?Tak, istnieje możliwość niewielkich oszczędności. Obliczenia należy oprzeć na czasie spawania i lokalnych kosztach jednostkowych energii elektrycznej, ale prawdopodobnie, te rozważania nie są zbyt sensowne w przypadku małych, przenośnych urządzeń do spawania, ta-kich jak Minarc. Prawdziwa korzyść wynika z wykorzystania dostępnej ener-gii elektrycznej przy określonych zabez-pieczeniach sieci zasilającej i stopnia jej konwersji na moc wyjściową spawarki. Modele klasycznej rodziny Minarc mają współczynnik mocy równy 0,6 przy cyklu pracy 100%, podczas gdy urządzenia ro-dziny PFC Minarc Evo mają współczyn-

Nowa rodzina minarc evo

Rodzina Minarc Evo została zaprojektowana i wyprodukowana przez firmę Kemppi Oy (Finlandia) i spełnia wymagania normy IEC 61000-3-12, klasa A EMC.


nik mocy 0,99 przy tym samym cyklu pracy, co przy obecnym stanie techniki jest najlepszym możliwym wynikiem.Na przykład, zaledwie 13 kg urządzenie MinarcMig Evo 200 dostarcza prąd spa-wania 200 amper przy cyklu pracy 35%, z sieci o 16 A zabezpieczeniu.

Co można osiągnąć dzięki modelom no-wej rodziny Minarc Evo, a nie jest to możli-we z klasyczną rodziną Minarc?Porównując, nowa rodzina Minarc Evo przy wyższych prądach spawania i zasi-laniu o takim samym zabezpieczeniu pra-cuje przez dłuższy czas. Przy wykorzysta-niu tej samej ilości energii elektrycznej, klasyczne urządzenia Minarc uzyskują mniejszy prąd spawania przy tych sa-mych kosztach jednostkowych. Kiedy ocenia się podobne produkty rynkowe, najlepiej jest porównywać maksymalny prąd wyjściowy urządzenia przy zasilaniu ze standardowej sieci elektrycznej o 16A zabezpieczeniu lub niższym.

Gdziekolwiek jesteś

Czy rodzina Minarc Evo może współpra-cować z agregatami prądotwórczymi?Tak, rodzina Minarc Evo znakomicie dzia-ła przy zasilaniu zarówno z sieci energe-tycznej, jak i z agregatów, a technologia PFC umożliwia stosowanie agregatów

o mocy od 4,2 do 8,0 kW, w zależności od modelu i wymaganego prądu spawa-nia. Modele Minarc Evo tolerują również większe zmiany napięcia wejściowego i naturalne zmiany w przypadku zasilania z agregatów prądotwórczych. W rzeczywi-stości, jeżeli napięcie zasilania przekra-cza ustaloną wartość graniczną, włącza się układ ochrony źródła zasilania Minarc Evo, które wyłącza się w bezpieczny spo-sób, sygnalizując to za pomocą ostrze-gawczej diody.

Czy są inne korzyści dla prac wykonywa-nych w terenie?Produkty rodziny Minarc zawsze były szczególnie użyteczne podczas pracy w terenie, ale nowe modele Minarc Evo odznaczają się jeszcze lepszymi parame-trami pod tym względem. Na przykład, w trakcie ostatnich badań wydajności źród-ła zasilania, urządzenie Minarc Evo 150 było oceniane podczas ciągłego spawania z pełną mocą, przy użyciu elektrod o śred-nicy 4 mm. Test trwał bez przerw do chwi-li całkowitego stopienia 10 elektrod 4 mm x 450 mm, przy zasilaniu z sieci o 16A zabezpieczeniu i temperaturze otoczenia 22°C. Nowa funkcja zajarzenia łuku Lift TIG w urządzeniu Minarc Evo 150, cyfro-wy wyświetlacz parametrów i opcjonalne zdalne sterowanie składają się na budzące respekt, przenośne urządzenie spawal-

nicze o masie nieprzekraczającej 6 kg. Ponadto każdy model Minarc Evo działa znakomicie z przedłużaczami o długości do 100 m (przekrój 2,5 mm²), zapewniając doskonały zasięg roboczy w terenie.

Czy MinarcTig Evo posiada nowe funkcje i jakie korzyści płyną z jego użytkowania?Urządzenia te nie mają nowych funkcji spawania, ale dysponują większą mocą. Urządzenia Minarc Tig Evo wykorzy-stują również nową technologię poprawy współczynnika mocy źródła zasilania PFC i dostarczają prąd spawania 170 A dla metody MMA, w cyklu pracy 35% oraz 200 A dla metody TIG DC i cyklu pracy 35%, zapewniając tym samym wyższą wydajność spawania. Urządzenia MinarcTig zawsze pozostawały w cieniu wysokiej sprzedaży modeli Minarc MMA i MIG, ale Minarc Tig to znakomite, pro-fesjonalne rozwiązanie dla spawania me-todą TIG DC z perfekcyjnie dopracowa-nym układem zajarzenia łuku od poziomu 5 amperów, oferujące spawaczom TIG wiele opcji zdalnego sterowania, a nawet półautomatyczny tryb spawania prądem pulsującym.

tekst: John FrostMenedżer ds. marketingu produktów Grupy Kemppi

numerus rerum!

Czy dostajesz to, co widzisz?

Dzisiejszy rynek oferuje wiele różnorodnych rozwiązań przenośnego sprzętu do spawania łukowego. Kemppi jest odpowiedzialnym, globalnym dostawcą sprzętu, który zaleca klientom wcześniejsze przeczytanie dostępnych informacji, przetestowanie i dopiero wtedy wybór najlepszego rozwiązania do danej aplikacji. Ale przy dokonywaniu wyboru zawsze najlepiej sprawdzić najpierw dane —


Nowa odsłoNa

W ostatnich la-tach nastąpiły w spawalnictwie ogromne postę-py w dziedzinie konstruowania

źródeł zasilających. Systemy i procesy uważane za szczyt możliwości jeszcze na początku wieku już dziś są przestarzałe.

W latach 90. i na początku XXI w. spawanie tandemowe było jednym z pro-cesów, które miało skutecznie rywalizo-wać z innymi metodami spawania z dużą mocą. Do upowszechnienia tej metody jednak nie doszło, ponieważ w prakty-

ce okazała się ona kłopotliwa w użyciu. Nowe osiągnięcia techniczne pozwoli-ły znacznie poprawić wygodę obsługi, umożliwiając operatorowi szybsze i ła-twiejsze korygowanie parametrów spa-wania.

Na czym polega spawanie tande-mowe? Jest to jedna z metod spawania wieloma drutami elektrodowymi. Pod-czas spawania tandemowego MIG/MAG używane są dwa druty spawalnicze. Nie należy jednak tej metody mylić ze spa-waniem bliźniaczym MIG/MAG. Oto najważniejsze cechy obu metod:

spawanie bliźniacze

• Dwa druty elektrodowe są podawane do tego samego jeziorka poprzez wspólną końcówkę prądową z dwoma otworami. Może być używany jeden wspólny podajnik lub dwa osobne.

• Elektrody mają ten sam potencjał elektryczny.

• Może być używane jedno źródło spawalnicze lub dwa połączone równolegle.

• Jedynym parametrem, który może być inny dla każdego drutu, jest prędkość podawania.

• Dla obu drutów elektrodowych trzeba używać tej samej mocy spawania.

spawanie tandemowe

• Dwa druty elektrodowe są podawane do tego samego jeziorka spawalniczego poprzez dwie, odizolowane od siebie elektrycznie, końcówki prądowe.

• Oba druty mają własne podajniki i źródła prądowe.

• Druty mają różny potencjał elektryczny.

• Parametry spawania mogą być ustawiane niezależnie dla obu drutów (nadrzędnego i podrzędnego).

Istnieje wiele odmian procesu spa-wania tandemowego MIG/MAG. Można tu stosować różne podziały, na przykład zależnie od rodzaju łuku MIG/MAG lub rodzaju materiału wypełniającego. Moż-liwości typów łuku to impulsowy-im-pulsowy, natryskowy-impulsowy, natry-skowy-natryskowy, a niekiedy również impulsowy-natryskowy. Używane druty mogą się różnić grubością, składem, a nawet rodzajem — jeden może być peł-ny, a drugi rdzeniowy. Ogólna idea jest taka, że przedni drut elektrodowy for-muje przetop a drugi kształt powierzchni spoiny.

spawanie tandemowe MiG/MAG w założeniu ma następujące przewagi nad spawaniem jednym drutem:

• W przypadku spawania cienkich blach można osiągnąć większą prędkość spawania w porównaniu ze spawaniem pojedynczym drutem.

• W przypadku spawania grubych blach można osiągnąć lepszy współczynnik natapiania w porównaniu ze spawaniem pojedynczym drutem.

• Ogólna jakość spoiny jest lepsza.• Dzięki dłuższemu jeziorku

spawalniczemu, gazy mają więcej czasu na ucieczkę ze spoiny, co zmniejsza porowatość.

• Wyższy współczynnik natapiania przy zmniejszonej energii wejściowej skutkuje zmniejszeniem deformacji, eliminując konieczność prostowania elementów.

• Nie jest wymagany żaden specjalny gaz osłonowy.

Spawanie tandemowe narzuca jed-nak pewne ograniczenia w porównaniu ze spawaniem pojedynczym drutem. Uchwyt spawalniczy jest większy od tra-dycyjnego, co ogranicza jego stosowanie w miejscach trudno dostępnych i w przy-padku zaokrąglonych złączy. Za sprawą rozmiarów uchwytu oraz dużej mocy spawania proces ten nadaje się tylko do zastosowań zmechanizowanych i zauto-matyzowanych. Wpływ pola magnetycz-

spawania tandemowego miG/maG

W ostatnich latach nastąpiły w spawalnictwie ogromne postępy w dziedzinie źródeł zasilających. systemy i procesy uważane za szczyt możliwości jeszcze na początku wieku już dziś są przestarzałe.

Dostarczany system KempArc Pulse tCs składa się zazwyczaj z następujących elementów:

• dwóch źródeł zasilających KempArc Pulse tCs,

• dwóch podajników Dt400,• niezbędnych kabli pośrednich,• wydajnego układu chłodzenia cieczą

KempCool 40,• uchwytu do spawania tandemowego,• funkcji WiseFusion dla każdego ze

źródeł,• dodatkowych programów spawania

MatchCurve zakupionych przez klienta.


a b c

Grubość spoiny 4 mm 6 mm 3 mm

Prędkość podawania drutu 14 m/min + 12 m/min 14 m/min + 12 m/min 14 m/min + 14 m/min

Prędkość spawania 1.6 m/min (26.7 mm/s) 0.65 m/min (10.8 mm/s) 1.9 m/min (31.7 mm/s)

Współczynnik natapiania 13.84 kg/h 13.84 kg/h 14.90 kg/h

spawania tandemowego miG/maG

nego na łuk spawalniczy jest też większy niż w przypadku spawania jednym dru-tem, ale efekt ten można zmniejszyć po-przez prawidłowe uziemienie elementu spawanego i uziemienia go na początku i końcu.

W przeszłości korygowanie para-metrów spawania tandemowego było trudne. W związku z tym przedział do-stępnych wartości był bardzo wąski, a zmiana nastaw wymagała od operatora dużego doświadczenia. Problem wyni-kał z nadmiernego wzajemnego oddzia-ływania łuków, która ograniczała zakres dopuszczalnych różnic między ich para-metrami. Jednak technika przyszła z po-mocą. Oprogramowanie stworzone przez Kemppi dla urządzenia KempArc Pulse TCS na bieżąco monitoruje i koryguje parametry obu łuków. Celem było danie możliwości dowolnego wykorzystania dwóch łuków o różnych parametrach oraz niezależnego korygowania ich usta-wień. Oprogramowanie TCS dopasowuje parametry obu łuków dzięki technologii inteligentnej kontroli opracowanej przez Kemppi. Źródło odpowiedzialne za łuk podrzędny na bieżąco sprawdza parame-try łuku nadrzędnego i automatycznie się do nich dostosowuje, dzięki czemu:

• łukinieoddziałująnasiebie;• długośćłukumożebyćustawio-

nadooptymalnegopoziomuniezależniedlaobułuków;

• ustawianieparametrówjestelastyczneistosunkowołatwe.

imG pomogło Kemppi rozwinąć metodę spawania tandemowego

Case:

nowoczesna i innowacyjna firma ingenieurtechnik & Ma-schienanbau GmbH, czyli iMG mieści się w Rostocku, niemcy.

Zajmuje się między innymi planowaniem i wdrażaniem rozwiązań zautomatyzowa-nych dla stoczni.

Dla firm produkcyjnych, zmagających się z nieustanną potrzebą wytwarzania produktów wysokiej jakości w coraz krót-szym czasie, firma iMG oferuje wykonanie ekspertyzy, opracowanie oraz wdrożenie kompletnego rozwiązania logistycznego i technicznego w nowych lub zmoder-nizowanych działach jak również w całej fabryce.

iMG jest długoletnim partnerem firmy sUt-Rostok, niemieckiego przedstawiciela Kemppi i posiada ogromne doświadcze-nie w dziedzinie spawania zautomaty-zowanego. Jako że iMG posiada wiedzę również dotyczącą spawania tandemowe-go, Kemppi zwróciło się z prośbą o pomoc w opracowaniu nowego rozwiązania dla zautomatyzowanego spawania tandemo-wego-Kemparc Pulse tCs.

KempArc Pulse tCs wykorzystuje specjalnie opracowany system kontroli Kemppi (tCs), służący do precyzyjnej kontroli dwóch łuków spawalniczych jarzących się jednocześnie i działających całkowicie niezależnie od siebie. Prace

rozwojowe nad systemem kontroli tCs wymagały szczegółowej analizy oraz badań przeprowadzanych w laboratorium Kemppi jak również testów terenowych w środowisku rzeczywistym. Prace zostały przeprowadzone z wykorzystaniem wie-dzy iMG oraz pomocy sUt-Rostock.

“Wiele korzyści przyniosło przete-stowanie spawania dwoma drutami w specjalistycznym laboratorium iMG a szczegółowy raport dostarczony przez tę firmę znacząco przyczynił się do rozwoju rozwiązania KempArc Pulse tCs” Ulrich Hoepfel Dyrektor Handlowy w zakresie robotyzacji.

Poza nowym systemem kontroli TCS, systemKempArc Pulse TCS wykorzy-stuje proces WiseFusion, ułatwiający dopasowanie parametrów dla różnych aplikacji spawalniczych. Dzięki temu utrzymywany jest możliwie najkrótszy łuk, a energia obu łuków jest skupiana na niewielkim obszarze. W porównaniu z konwencjonalnymi systemami spawania tandemowego temperatura jest niższa a prędkość spawania większa.

tekst: Jyri Uusitalo Menedżer dziełu R&D

Przykład zadania spawalniczego: Zbadano proces wykonywania spoiny pachwinowej na stali pokrytej primerem z wykorzystaniem łuków impulsowy-impulsowy. Materiałem spawanym była stal 6 mm. Do spawania użyto drutu pełnego G3Si1 o grubości 1,2 mm w osłonie gazu Ar+18% CO2. Badania wykazały, że spawanie tandemowe nadaje się również do spawania stali pokrytej primerem drutami pełnymi.


view

po

int

PrZewidywaNie, iNNowaCja i roZmowy o PrZysZłośCi

Gdyby dawne przewidy-wania dotyczące świata współczesnego się spraw-dziły, dziś byśmy miesz-kali na Księżycu albo w kapsułach podwodnych,

zamiast chodzić latali dzięki specjalnym skrzydłom przytwierdzonym do naszych pleców a odżywiali się tylko specjalnymi tabletkami pokarmowymi. Prognozy mają to do siebie, że często się nie sprawdzają. Dlatego też my, futurolodzy, otwarcie przy-znajemy, że przyszłości nie da się przewi-dzieć. nie oznacza to jednak, że nie warto o niej myśleć. osobiście wyróżniam trzy waż-ne aspekty myślenia o przyszłości: przewi-dywanie, innowację i komunikację.

nigdy nie ma można być pewnym, co przyniesie

jutro. Warto jednak przewidywać przy-szłość, poprzez analizę różnych wariantów rozwo-

ju obecnej sytua-cji. inna nazwa tego

podejścia to myślenie scenariuszowe. ideą my-

ślenia scenariuszowego jest tworzenie różnych możliwości rozwoju wy-darzeń od określonego czasu. Ma to na celu stworzenie wielu potencjalnych przyszło-ści, a następnie rozważenie, jakie działania

należy podjąć dziś, jeśli wydarzenia wydają się rozwijać w kierunku jednego z określo-nych scenariuszy. Myślenie scenariuszowe może brzmieć egzotycznie, zupełnie jak za-gadnienie z technik zarządzania w biznesie, ale w rzeczywistości wszyscy w taki sposób postrzegamy świat. osoby hołdujące my-śleniu, „co by było, gdyby” na wszelki wy-padek noszą przy sobie parasolkę i środki przeciwbólowe oraz wykupują polisy ubez-pieczeniowe. W końcu nigdy nie wiadomo, co przyniesie przyszłość...

Jeżeli jednym z podejść do przyszłości jest jej przewidywanie to drugim jest innowa-cja. Warto mieć świadomość, że każda oso-ba, każda organizacja i każdy naród może poprzez innowacje tworzyć nową lep-szą przyszłość. nasze fińskie usposobienie skłania nas do pesymistycznej oceny włas-nych możliwości: „A co my takiego mogli-byśmy osiągnąć?” Koniecznie trzeba jed-nak pamiętać, że przyszłość jest czymś, co sami tworzymy — również na poziomie jednostki. W książkach historycznych przy-toczonych jest wiele przykładów takich osobowości. nawet w najnowszej histo-rii nie zabrakło Finów, którzy swoimi czy-nami zmienili przyszłość. Martti Ahtisaa-ri niósł posłannictwo pokoju w wielu kon-fliktach na całym świecie, a linus torvalds stworzył system operacyjny linux i zwró-cił uwagę świata na ideę oprogramowania open source.

trzecie podejście do przyszłości polega na dialogu z zainteresowanymi stronami. Z bi-znesowego punktu widzenia oznacza to otwarcie się na spekulacje opinii publicz-nej dotyczące przyszłości. Warto wymie-niać luźne pomysły dotyczące przyszłości, na przykład w rozmowach z klientami. Po-zwala to uzyskać cenny, zewnętrzny punkt widzenia, który można wykorzystać do pla-nowania produktowego i strategicznego. Moim ulubionym przykładem takiego spo-sobu komunikowania jest projekt Departu-re 2093 linii lotniczych Finnair, który pole-gał na prezentowaniu różnych wizji przy-szłości lotnictwa. Projekt wzbudził duże zainteresowanie zarówno w mediach, jak i wśród zwykłych ludzi, którzy chętnie od-wiedzali stronę internetową projektu, aby podzielić się swoimi pomysłami na przy-szłość latania. Poziom zainteresowania za-skoczył nawet samych twórców projektu.

nie potrafimy przewidywać przyszłości. i chyba dobrze, bo życie byłoby nudne, gdy-byśmy wiedzieli, co przyniesie jutro. oso-biście stosuję motto: w obliczu przyszło-ści trzeba zachować pokorę, ale bez prze-sady. Warto być przygotowanym na różne zmiany i sekwencje wydarzeń, a jednocześ-nie mieć nad nimi kontrolę. W końcu to my sami tworzymy przyszłość.

„osobiście stosuję motto: w obliczu przyszłości trzeba zachować pokorę, ale bez przesady.”

Elina HiltunenfuturologWhat’s next Consulting oy i Finpro


→

Dzień odlotu przywi-tał nas piękną, letnią pogodą. Mimo zaczy-nających się wakacji, odprawa na lotnisku im. F. Chopina w

Warszawie przebiegła bardzo sprawnie i już po chwili mogliśmy podziwiać pięk-ne widoki z okien samolotu linii FinnA-ir. Niezapomniane wrażenia pozostawił po sobie widok Helsińskiego wybrzeża, usianego tysiącami, skąpanych w słońcu wysepek.

W stolicy egzotycznej Finlandii

Położone na północy kontynentu Helsin-ki powitały nas temperaturą powietrza wyższą o kilka stopni od tej, jaka pano-wała w południowym kraju, z którego przybyliśmy. Piękna, słoneczna pogoda towarzyszyła nam przez cały czas pobytu w Finlandii a powrót do Polski zaskoczył deszczem i chłodem. Świat się zmienia.

Na lotnisku czekał autobus, który zabrał nas na lunch do oryginalnej fiń-skiej restauracji Savotta, zlokalizowanej przy Placu Senackim w samym centrum

Helsinek. Menu restauracji nawiązywało do najlepszych tradycyjnych przepisów wykorzystujących do przygotowywania potraw ryby z fińskich jezior, dziczyznę i jagody zbierane w nieskażonych cywi-lizacją północnych lasach. Jedynie jedzo-ne na deser lody zdradzały współczesną technologię produkcji.

W doskonałych humorach opuścili-śmy Savotte i zgodnie z programem uda-liśmy się na zwiedzanie Helsinek. Mieli-śmy szczęście, bo przewodniczką okazała się sympatyczna Polka, którą mieliśmy okazję poznać podczas jednej z naszych wcześniejszych wypraw. Mieszkając od dwudziestu lat w Finlandii zgromadziła wiedzę o historii i kulturze tego kraju w stopniu daleko lepszym od niejednego tubylca.

Podziwiając najsłynniejsze zabytki miasta takie jak Katedra Luterańska przy Placu Senackim, Bank Narodowy, Pałac Prezydencki, Biblioteka Narodowa, bu-

W dniach 29-06…01-07-2011 odbył się wyjazd szkoleniowy grupy polskich Dealerów Premium do fabryki Kemppi w lahti Finlandia połączony ze zwiedzaniem Helsinek. Wyjazd został zorganizowany przez Kemppi sp. z o.o. przy aktywnej pomocy strony fińskiej. Grupa wraz z organizatorami wycieczki liczyła 16 osób.

Dealerzy Premium przed wejściem do siedziby Kemppi Oy.

Wizyta Dealerów Premium w Finlandii


najkrótszej nocy. Słynne, fińskie białe noce były z pewnością kolejnym, nowym i niezapomnianym przeżyciem dla na-szych gości.

Podczas powrotu do hotelu, uczestni-cy zastanawiali się, co przyniesie wizyta w fabryce. Wprawdzie wszyscy słysze-

li o dużych inwestycjach poczynionych w ostatnim czasie przez Kemppi, lecz znali je jedynie z opisów i fotografii zamieszczo-nych w ProNews. Zapa-nowała ciekawość, jak wyglądają one w rze-czywistości.

Poznajemy ”nowe oblicze” Kemppi

Drugi, kluczowy dzień wizyty rozpoczęliśmy od odwiedzin w fabry-

ce Kemppi. Zgodnie z obyczajami, jakie panują w zakładzie powitał nas gospodarz - pan Juhana Ylikojola, który przedstawił firmę i opowiedział o ostatnich zmianach a także planach na przyszłość.

Następnie nasza fińska koleżanka Elina Suomalainen oprowadziła nas po nowym zakładzie produkcji podzespołów elektronicznych a także całkowicie prze-budowanej montowni spawarek, gdzie zapoznaliśmy się z ich cyklem produk-cyjnym.

Budynek Valokaari 1, w którym znaj-dują się hale produkcyjne komponentów elektronicznych oraz biura został uroczy-ście oddany do użytku 16 lutego 2009.

Inwestycja ta stanowiła duże wyda-rzenie w skali kraju oraz w świecie spa-walniczym z racji trwającego kryzysu gospodarczego. Inaugurację otwarcia za-szczycił ówczesny minister finansów Pan Jyrki Katainen, który podczas swojego przemówienia chwalił Kemppi za odważ-ne decyzje i wiarę w przyszłość.

„To wspaniale, że Kemppi wierzy w przyszłość i zamierza bronić swojej po-zycji na rynku międzynarodowym. Nie ma przecież wątpliwości, że obecne ten-dencje spadkowe prędzej czy później się odwrócą”, stwierdził minister.

Budynek ten stanowił część inwesty-cji o łącznej wartości 20 mln euro, która obejmowała również znaczną rozbudowę istniejących zakładów na tym terenie.

Całkowita powierzchnia użytkowa budynku to 7 500 m2, z czego 4 700 m2 stanowi produkcja komponentów elek-tronicznych i transformatorów. Nowa fa-bryka zatrudnia 100 pracowników i pro-dukuje rocznie 500 000 tysięcy płytek do układów elektronicznych oraz 100 000

dynek fińskiego parlamentu, dwudziesto cztero tonowy Pomnik Sibeliusa spawa-ny półautomatem Kemppi przez artystkę E. Hiltunen a także wiele innych atrakcji, jak choćby położony w środku miasta morski port pasażerski i promowy pozna-waliśmy skondensowaną w pigułce histo-rię tego miasta.

Po rozstaniu z przewodnikiem udali-śmy się w dalszą podróż do Lahti, gdzie mieści się fabryka Kemppi.

Wieczór spędziliśmy w towarzystwie dyrektora handlowego Pana Juhana Yli-kojola oraz weterana, który przez wiele lat budował fundamenty Kemppi w Pol-sce – Pana Antero Pokinnen. Podczas swobodnej, towarzyskiej rozmowy, ktoś zapytał o godzinę. Była właśnie 23:00, a za oknami wciąż świeciło wysoko na niebie słońce! Przecież odwiedziliśmy Finlandię zaledwie kilka dni po tym, jak cała Skandynawia świętowała z okazji

wizyta dealerów Premium w Finlandii...

21Kemppi ProNews 2011

→

transformatorów zużywając do tego celu 65 mln elementów elektronicznych.

Na gościach z Polski największe wrażenie zrobiły w pełni zautomatyzo-wane linie montażu i lutowania płytek. Na własne oczy zobaczyli w jak rygo-rystyczny sposób Kemppi dokonuje we-wnętrznej selekcji komponentów elektro-nicznych w wyniku której wiele z nich wraca do producenta. Wreszcie rozbu-dowane stanowiska kontroli, przez które przechodzi każda płytka, a wszystko to realizowane w sterylnych warunkach i zgodnie z wyśrubowanymi standardami producenta. Teraz już wiemy dlaczego urządzenia Kemppi są tak niezawodne.

Podczas spaceru po zmodernizowa-nej, głównej hali produkcyjnej zasko-czenie gości wywołała znikoma ilość pracowników. Wynika to z faktu wysoce zautomatyzowanej produkcji taśmowej, co ma na celu uzyskanie maksymalnej wydajności produkcji i zapewnienie naj-wyższej jakości produkowanych urzą-dzeń.

test rodziny spawarek MinarcEvo

W pewnym momencie zwiedzający do-strzegli na taśmie montażowej nowe spawarki Minarc 150 Evo, na które z niecierpliwością czekają ich klienci. Nie wiedzieli, że kolejnym punktem progra-mu będzie właśnie demonstracja i spawa-nie tymi urządzeniami.

W laboratorium treningowym po-witali nas panowie Jussi Martiskin oraz Marko Rantanen. Na stanowiskach spa-walniczych oczekiwały gotowe do testów Minarc 150 Evo, MinarcTig 200 Evo oraz

MinarcMig 200 Evo. Goście przybyli z Polski jako pierwsi mieli okazję zapo-znać się z najnowszymi urządzeniami i dodatkowo wypróbować je w praktyce. Po interesującej prezentacji dokonanej przez pracowników Kemppi urządzenia zostały oddane w nasze ręce. Okazało się, że wielu naszych dealerów posiada całkiem niezłe umiejętności praktyczne. Po wyczerpującym teście w wykonaniu „spawaczy testowych” z Polski przyszedł czas na podsumowanie. Minarc 150 Evo chwalony był za dodatkowe wyposaże-nie w postaci cyfrowego wyświetlacza i możliwość podłączenia zdalnego ste-rowania. Tych cech z całą pewnością oczekiwał rynek. MinarcTig 200 Evo za-chwycił perfekcyjną inicjacją łuku, nawet przy bardzo niskich prądach spawania. Nowy MinarcMig 200 Evo pokazał co w praktyce znaczy „mały gigant spawania” – aż 200 amperów prądu spawania z ta-kiego maleństwa! To naprawdę zrobiło na wszystkich wrażenie!

Wg oceniających dużym atutem no-wej maszyny jest adaptacyjna charaktery-styka dla lutospawania drutami z gatunku CuSi3. Tego z całą pewnością brakowa-ło poprzednikowi. W tej chwili ta cecha będzie na pewno mocnym argumentem w ręku handlowców podczas oferowania tego urządzenia dla segmentu motoryza-cyjnego.

Dodatkową zaletą wszystkich zapre-zentowanych nam maszyn jest wbudo-wany układ PFC, służący do aktywnej korekcji mocy biernej pobieranej z sieci zasilającej. Dzięki temu urządzenia są w pełni zgodne z najnowszymi wymagania-mi dyrektyw i powiązanych z nimi norm UE.

Krótka lekcja historii

Po lunchu w zakładowej stołówce zje-dzonym wspólnie z CEO Kemppi, panem Anssi Rantasalo, goście zapoznali się z eksponatami zgromadzonymi w muze-um Kemppi. Wielu z nich miało po raz pierwszy okazję ujrzeć na „żywo” le-gendarne konstrukcje, które wyszły spod rąk najlepszych konstruktorów. Zebranie w jednym miejscu wszystkich maszyn produkowanych od wczesnych lat 50 do teraz, uzmysłowiło nam jak dynamiczny jest rozwój spawalnictwa i jak wiele się zmieniło w przeciągu tych 60 lat działal-ności Kemppi.

Kilku Panów poczuło się dumnych jak paw, kiedy odnaleźli siebie na zdję-ciach prezentowanych w muzeum. Inte-resujące jest to, że w przypadku urządzeń ewolucja doprowadziła do znacznego obniżenia masy, podczas gdy wśród na-szych dżentelmenów nastąpiło dokładnie odwrotne zjawisko!


szkolenie z innowacyjnych produktów Kemppi

Po przerwie na kawę i kawałek smacz-nego, fińskiego ciasta oraz ciekawej wymianie spostrzeżeń dotyczących tego co zobaczyliśmy w muzeum, udaliśmy się do auli, gdzie odbyło się szkolenie z zakresu najnowszych urządzeń FastMig Pulse oraz produktów programowych Wise & Match. Podczas szkolenia za-prezentowane zostały także możliwości internetowej platformy DataStore oraz programatora DataGun, które są nieod-zownymi elementami składowymi no-wego systemu spawalniczego opartego o absolutnie nowatorską w spawalnictwie koncepcję. Idea maszyny dostosowanej już w momencie zakupu idealnie do po-trzeb aplikacji klienta, z możliwością jej późniejszej, łatwej rozbudowy o nowe procesy czy funkcje za pomocą oprogra-mowania spotkała się z duża aprobatą ze

strony słuchaczy. Szkolenie miało cha-rakter konstruktywnej dyskusji, podczas której poruszane były aktualne problemy związane z obsługą i procesem sprzedaży urządzeń FastMig Pulse oraz oprogramo-wania Wise & Match.

Zmagania na torze i relaks w fińskiej saunie

Interesująca i wyczerpująca wizyta w fa-bryce dobiegła końca, ale to jeszcze nie koniec dnia!

Po intensywnej nauce czekały nas sportowe zmagania i wieczorne atrakcje. Jak wiadomo, od dziesięcioleci sporty motorowe cieszą się ogromnym zainte-resowaniem Finów, a nazwiska wielu fiń-skich kierowców znane są na całym świe-cie. Nie powinno więc nikogo dziwić, że po dniu spędzonym pracowicie w fabryce Kemppi udaliśmy się na tor kartingowy do miejscowości Hollola aby rywalizo-

wać o miano najszybszego kierowcy w grupie polskich Dealerów Premium. Je-dyna uczestniczka wycieczki, Pani Kry-styna Gałęzowska z firmy Spaw - Tech płynnie pokonując wiraże osiągała coraz lepsze czasy okrążeń dzielnie stawiając czoła męskiej części grupy i wywołując podziw wśród organizatorów wyścigu.

Liderem wśród mężczyzn okazał się Pan Marcin Pasiewicz z firmy Viktoria, który choć nie pobił rekordu toru, to zdo-był sympatię kibiców i wzbudził strach wśród licznych kandydatów na kierow-ców F1.

Po trudach dnia i emocjach sporto-wych, relaksujący pobyt w saunie był naturalnym i oczywistym wyborem. Wieczór spędziliśmy w urokliwej miej-scowości Kalliokammi, gdzie goście mieli okazję spróbować najprawdziwszej, fińskiej sauny dymnej i pływać w krysta-licznie czystym leśnym oczku. Ponieważ zgodnie z fińskimi zwyczajami sauna jest nie tylko miejscem relaksu ale również wykorzystywanym dla rozmów o inte-resach, goście dopasowali się do miej-scowej tradycji i w przerwach pomiędzy kolejnymi łykami piwa rozprawiali wy-łącznie o Kemppi.

Czas wracać

Zmęczeni, ale w świetnych nastrojach powróciliśmy przed północą do Lahti. Po nocy spędzonej w hotelowych pokojach wygrzanych przez słońce jak fińska sauna musieliśmy niestety pakować swoje rze-czy i wracać do domu.

Większość uczestników naszej wy-prawy już dzisiaj deklaruje chęć powro-tu do kraju gdzie połączenie dziewiczej przyrody z zaawansowaną techniką jest czymś naturalnym.

A więc do ponownego spotkania w malowniczej Finlandii.

tekst: Jakub Zygmunt

wizyta dealerów Premium w Finlandii...


→

W tym roku Kemppi Sp. z o.o. święto-wała swoje 10 lecie. Dokładnie 28 sierpnia 2001 roku firma zosta-

ła wpisana do krajowego rejestru sądo-wego. Początki nie były łatwe. Pierwsza faktura została wystawiona przez spółkę dopiero w listopadzie, a więc było to po-nad 2 miesiące od momentu rozpoczęcia działalności. Roczne obroty były porów-nywalne z osiąganymi dzisiaj każdego miesiąca. W biurze usytuowanym w pod-warszawskich Ząbkach pracowały wów-czas 3 osoby. Historia obecnego Dyrek-tora Pana Jacka Rutkowskiego z Kemppi zaczęła się kilka lat wcześniej, gdy jako pracownik przedstawicielstwa Kemppi Oy budował podwaliny dla dobrze dziś prosperującej spółki. Pan Jacek Rutkow-ski zarządza firmą od samego początku.

Przez10 lat wiele się zmieniło. Sieć dealerska, która w momencie rozpoczy-nania działalności liczyła 8 przedstawi-cieli liczy ich obecnie 25. W związku z dynamicznym rozwojem i zwiększającym się udziałem w rynku, zostały stworzone nowe stanowiska pracy i nastąpiła zmia-na lokalizacji siedziby firmy. W biurze na warszawskim Targówku pracuje obecnie 5 osób i drugie tyle w terenie.

10 lecie Kemppi sp. z o.o.

110 metrów pod ziemią

Co roku Kemppi Sp. z o.o. organizuje spotkanie przeznaczone dla właścicieli firm dealerskich, z którymi współpracuje. Podczas tych spotkań podsumowuje się wyniki mijającego roku oraz omawia pla-ny na przyszłość. Są one również świetną okazją do podzielenia się swoimi spo-strzeżeniami, uwagami i pomysłami na usprawnienie współpracy i poprawienie wyników sprzedaży.

W tym roku z okazji 10 rocznicy powstania spółki, również miejsce spotkania było wyjątkowe. Konfe-rencja odbyła się ponad 110 metrów pod ziemią, w jedynej swego rodzaju kopalni soli w Wieliczce. Kopalnia jest o tyle niezwykła, że od czasów średniowiecza do dziś dnia działa bez przerwy. Miejsce to znajduje się na liście krajowych zabytków, jak również na międzynarodowej Liście Dziedzictwa Kulturalne-go i Przyrodniczego UNESCO, co udowadnia, że jego piękno i niepowtarzalność doceniana jest na całym świecie. Co prawda od 1996 roku w Wieliczce nie wydobywa się soli, jednak cały czas pełni funkcję turystycz-ną, leczniczą oraz muzealną. Rocznie odwiedza ją około 1 mln turystów z całego świata.

Nie tylko ze względu na okrągłą roczni-cę spotkanie było wyjątkowe. Świat idzie do przodu i cały czas się zmienia. Podob-nie jest w przypadku urządzeń spawalni-czych. Kemppi jako pionier w produkcji tych maszyn wprowadziło w ostatnim czasie wiele innowacyjnych rozwiązań i narzędzi. Dlatego Kemppi Sp. z o.o. po-stanowiło również zmienić podejście do sprzedaży i to było głównym tematem podziemnej konferencji. Wszyscy musi-my nadążać za zmieniającym się świa-tem.

Podziemna eskapada

Po części oficjalnej wraz z przewodni-kiem udaliśmy się na „Podziemną Es-kapadę”. Zwiedzanie komór i kaplic,


których wszystkie elementy wykonane są z soli pozostawiło niezatarty ślad w pamięci i niezapomniane wrażenia. Pod-czas zwiedzania, została sprawdzona tężyzna fizyczna naszych gości. Dwie drużyny zmierzyły się w konkurencjach typowych dla dawnych górników. Dwie Panie kapitan spisały się na medal dowo-dząc ponad 10 osobowymi drużynami, a wszyscy uczestnicy zabawy wykazali duże zaangażowanie i chęć zwycięstwa. Wszystko odbyło się pod bacznym okiem „Skarbnika”.

Na spotkanie, razem z 6 osobową re-prezentacją Kemppi Sp. z o.o. pojechała nowa maskotka firmy. Figurka spawacza, wykonującego swą pracę przy pomo-cy Minarc Evo została wykonana przez Jakuba Pilarskiego (Kierownik Serwi-su) oraz Jacka Rutkowskiego (Dyrektor Generalny Spółki). Samym spawaczem został legendarny Freddy Kruger, nawie-dzający we śnie mieszkańców ulicy Wią-zów. Przy niemałym nakładzie pracy oraz inwencji twórczej z groźnego prześla-dowcy zmienił się w nieco zaniedbanego pracownika warsztatu spawalniczego. Dzieło utalentowanych i kreatywnych pracowników Kemppi Sp. z o.o. było nie lada atrakcją dla wszystkich gości i mimo, że została wykonana specjalnie na 10 lecie firmy z pewnością stanie się nie-

odłącznym elementem wszelkich imprez organizowanych przez spółkę.

Polska biesiada z nutką lapponi

Ostatnim punktem wieczoru była kolacja, która odbyła się już na powierzchni. Spo-tykaliśmy się już 10 raz , postanowiliśmy więc uczcić te lata wspólnych interesów toastem. Jako, że firma matka pochodzi z Finlandii kieliszki zostały napełnione Lapponią Puolukką, tradycyjnym fińskim likierem z tamtejszych, północnych jagód podawanym z lodem i wódką w proporcji 1/1. Po toaście zasiedliśmy do stołu. Wspólne

biesiadowanie zawsze jest dobrą okazją do rozmowy o interesach, jest to niejako mniej oficjalne przedłużenie konferencji. Języki się rozwiązują i wymiana zdań za-wsze trwa do późnego wieczora. Na deser został podany pyszny tort jubileuszowy. W taki sposób świętowaliśmy z Deale-rami nasze 10 urodziny i z tego miejsca życzymy sobie i naszym partnerom wielu kolejnych lat wspólnej, owocnej współ-pracy!

tekst: Marta Godos

10 lecie Kemppi sp. z o.o.


→

Przełomowe wydarzenie jakim było zaprezentowa-nie przez firmę Kemppi w roku 1977 pierwszego na świecie inwertorowego źródła spawalniczego na

zawsze zmieniło obraz współczesnego spawalnictwa. Był nim wieloprocesowy Hilarc 250.

Tylko niewielu zdawało sobie wów-czas sprawę z tego, że ten pionierski wyrób Kemppi będzie miał ogromne zna-czenie dla producentów i użytkowników sprzętu spawalniczego.

W kolejnych latach nastąpił błyska-wiczny rozwój techniki cyfrowej, która pod kątem zastosowania w spawalni-ctwie była z uwagą obserwowana przez konstruktorów Kemppi.

Już w 1993 roku, Kemppi jako pierwsza firma na świecie zaprezentowa-ła rewolucyjne, cyfrowo sterowane urzą-dzenie Kemppi Pro, które nie było już zwykłą spawarką lecz niezwykle wszech-stronnym i elastycznym systemem spa-walniczym. Urządzenie to po raz kolejny wyznaczyło nowe trendy i dało nowe możliwości użytkownikom.

Współcześnie Kemppi umożliwia użytkownikom rozbudowę swoich urzą-dzeń i to w dowolnym momencie, za po-mocą specjalistycznego oprogramowania spawalniczego. System bazujący na urzą-dzeniach FastMig Pulse w połączeniu z platformą internetową DataStore jest kolejnym innowacyjnym krokiem naszej firmy, który wybiega daleko poza aktual-nie obowiązujące standardy.

Wyścig technologiczny trwa!

Współcześni konstruktorzy urządzeń spawalniczych prześcigają się w tworze-niu coraz bardziej wydajnych i zarazem złożonych maszyn, które codziennie za-skakują użytkowników swoimi możli-wościami.

Musimy jednak pamiętać, że sama maszyna nie decyduje o sukcesie! Czym jest bowiem nowoczesny, naszpikowany

elektroniką myśliwiec bez wykwalifiko-wanego pilota czy też bardzo złożony program komputerowy, bez osoby, która w pełni potrafi wykorzystać jego możli-wości?!

Odpowiedź na te pytania jest oczy-wista.

Nowoczesne materiały, skompliko-wane konstrukcje, rygorystyczna tech-nologia, zaawansowane urządzenia, do tego wysokie wymagania jakościowe – to codzienność współczesnego spawacza i zadania, z którymi muszą sobie poradzić współczesne ośrodki szkoleniowe.

Człowiekiem, który doskonale zdaje sobie sprawę z tych wszystkich aspektów jest Pan Mieczysław Czajkowski. Osoba, która zajmuje się szkoleniem spawaczy od kilkudziesięciu lat. Wcześniej pracow-nik ośrodków szkoleniowych, aktualnie właściciel nowoczesnego ośrodka szkole-niowego zlokalizowanego w Smolnikach koło Iławy.

Firma Pana Mieczysława Czajkow-skiego rozpoczęła działalność 1 lutego 2001 roku i od samego początku miała na celu szkolenie spawaczy zgodnie z

aktualnymi oczekiwaniami rynku. Roz-wój firmy następował bardzo szybko, co skłoniło właściciela do wybudowania nowoczesnego, doskonale wyposażone-go obiektu, który spełnia wszystkie wy-magania stawiane tego typu obiektom w UE i jest najnowocześniejszym obiektem tego typu w tym regionie.

Aktualnie ośrodek prowadzi szkole-nia w zakresie metod 111, 131, 135, 136, 141, kursy cięcia gazowego i plazmą oraz kursy z zakresu badań wizualnych VT1 oraz VT2. Oprócz tego w ofercie znajdu-je się szereg innych szkoleń np. kursy dla operatorów maszyn i dźwigów i żurawi czy też kursy dla operatorów wózków jezdniowych. Firma cały czas aktualizuje oraz poszerza swoje uprawnienia, a także myśli o rozwoju części produkcyjnej w przyszłości.

Firma posiada certyfikację Instytutu Spawalnictwa w Gliwicach oraz TUV Rheinland.

KemPPi – PioNierw projektowaniu rozwiązań spawalniczych


Kemppi – pionier w projektowaniu rozwiązań spawalniczych...

Do dyspozycji kursantów jest 14, in-dywidualnych stanowisk spawalniczych uzbrojonych w 100% w urządzenia marki Kemppi oraz nowoczesny system filtro-wentylacyjny.

W szkole służbę pełnią następujące modele: Kempact 2530, Kempact 3000 Pulse, Kemppi ProEvolution, MasterTig AC/DC 2500W, MasterTig MLS 2300 AC/DC, Minarc, MinarcTig.

„Taki przekrój urządzeń daje moż-liwość zapoznania kursanta z aktualnie spotykanymi procesami i funkcjami wy-korzystywanymi w procesie spawania” – mówi Marcin Czajkowski, syn Mieczy-sława, który pełni w firmie rolę dyrektora technicznego.

„Pierwszą styczność, ze sprzętem marki Kemppi mieliśmy w 2003 roku. Zastanawialiśmy się wtedy nad wybo-rem optymalnego zestawu urządzeń. W wyborze pomogli nam spawacze, którzy pracowali na kontraktach zagranicznych. Ich opinie o marce Kemppi można było

ująć w trzech słowach: innowacyjny, nie-zawodny, intuicyjny. Tego potrzebowali-śmy!

Postanowiliśmy zaprosić do nas przedstawiciela, którego wizyta potwier-dziła te opinie, a nas przekonała do zwią-zania się z tą marką” – mówi Mieczysław Czajkowski.

„Staramy się śledzić na bieżąco tren-dy w przemyśle spawalniczym, dlatego cyklicznie wspólnie z firmą Kemppi or-ganizujemy seminaria tematyczne, mają-ce na celu prezentowanie nowości. Spo-tyka się to z bardzo dobrym odbiorem ze strony słuchaczy.” – dodaje Adam Czaj-kowski, dyrektor firmy.

Rocznie w zakresie spawalnictwa ośrodek szkoli ok. 500 kursantów. Firma posiada duże doświadczenie w zakresie współpracy z urzędami pracy realizują-cymi programy z zakresu Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS).

Przepis na sukces

„Zastosowanie zaawansowanego sprzę-tu Kemppi, połączone z indywidualnym podejściem do kursanta pozwala nam na kształcenie poszukiwanej kadry. Te działa-nia zostały dostrzeżone przez zagraniczne firmy, które właśnie u nas, w Smolnikach, poszukują wysoko wykwalifikowanych pracowników. Aktualnie współpracujemy z takimi firmami jak K&W Industry z Nie-miec czy z firmami norweskimi” – mówi Mieczysław Czajkowski.

Oprócz wyżej wymienionych ko-rzyści inwertorowe urządzenia Kemppi dzięki niewielkim wymiarom połączo-nym z dużą mocą pozwoliły firmie na bardziej elastyczne podejście do projek-towania stanowisk szkoleniowych, dając możliwość uzyskania większej przestrze-ni dla kursanta.

Inwertor spawalniczy, będący pio-nierskim wyrobem Kemppi pozwolił również na znaczne zmniejszenie zużycia energii począwszy od etapu jego produk-cji poprzez cały okres jego użytkowania. Podczas planowania tej inwestycji ener-gochłonność urządzeń była istotnym ele-mentem. Również na tym polu inwertory Kemppi okazały się bezkonkurencyjne, a to wszystko dzięki wysokiej sprawno-ści wewnętrznej i małej mocy pobieranej podczas pracy na biegu jałowym. Wg dyrektora technicznego, zużycie energii okazało się mniejsze od zakładanej, co pozwoliło firmie Pana Czajkowskiego na dodatkowe obniżenie kosztów.

Urządzenia Kemppi dla każdego

Podczas naszej wizyty w ośrodku, w jed-nej z kabin spotkaliśmy...kobietę!

Osobiście byłem zaskoczony, ale Marcin Czajkowski ze spokojem powie-dział, że nie jest to pierwszy przypadek w historii ośrodka jego ojca.

Poprosiliśmy o kilka słów do tego ar-tykułu:

„Spawanie zawsze mnie fascynowało, można powiedzieć, że jest to w pewnym sensie tradycja rodzinna. Dwóch moich braci pracuje w tym zawodzie. Pomy-ślałam sobie, dlaczego nie ja! Wiem, że spawanie wymaga opanowania i precyzji, a kto ma tych cech więcej jak nie właśnie kobieta?! Postanowiłam spróbować. At-mosfera w ośrodku jest wspaniała, mam tutaj dużo kolegów i zrozumienia.

Co Pani sądzi o sprzęcie, na którym odbywają się zajęcia?

„Urządzenia Kemppi oprócz tego, że podobają mi się stylistycznie, są bar-dzo ergonomiczne i wyposażone w wiele funkcji jak choćby synergia, które czynią pracę spawacza lżejszą i bardziej wy-dajną. Bracia przestrzegali mnie przed kłopotami związanymi z przenoszeniem spawarek, mówiąc, że sobie nie poradzę. Dzisiaj patrząc na ten nowoczesny sprzęt śmieje się z tego. Niech Pan spojrzy! Moja torebka waży więcej niż ten ma-leńki „siłacz” – mówi wskazując na prę-żącego się dumnie w cieniu stanowiska spawalniczego Minarca 150.

Kursantka miała całkowitą rację. Współczesne, nowoczesne źródło Kemp-pi FastMig generujące 500A w 60% cy-klu pracy, waży zaledwie 36 kg!

Mieczysław Czajkowski uśmiechając się dodaje – „Skoro Kemppi jest dostaw-cą kompleksowych rozwiązań spawalni-czych, to może dobrym pomysłem, jest połączenie finezyjnego sprzętu jaki pro-dukuje z delikatną i precyzyjną ręka ko-biety? To byłoby dopiero kompleksowe rozwiązanie!” Odpowiedź na to pytanie pozostawiam Wam drodzy czytelnicy.

W tym radosnym nastroju opusz-czamy Smolniki, małą osadę zagubioną wśród lasów i jezior. Wiemy, że jeszcze tutaj wrócimy. Gdy tylko pojawi się jakaś nowość Kemppi Państwo Czajkowscy nie omieszkają zaprosić nas do siebie i ogłosić ten fakt kolejnym adeptom sztuki spawania.

tekst: Jakub Zygmunt


→

Protrainer szkoli

mistrZóww świecie wirtualnym

Wirtualne szkole-nia spawalnicze dają największe korzyści we wczesnych eta-pach szkolenia

podstawowego. Rozwiązanie ProTrainer uczy użytkownika prawidłowego prze-suwania i pozycjonowania uchwytu spa-walniczego. Dzięki temu ręka zapamię-tuje właściwą trajektorię ruchu jeszcze zanim uczeń przystąpi do pracy z praw-dziwą spawarką.

„Pozwala to na duże oszczędności podczas nauki, m.in. na róbkach spawal-niczych, materiałach wypełniających, ga-

zach osłonowych i energii elektrycznej” — mówi Juha Nykänen, menedżer ds. spawania w Kemppi.

Szacuje się, że koszty szkolenia można w ten sposób zmniejszyć nawet o 20–25%. Warto też pamiętać o oszczęd-ności czasu dotąd poświęcanego na pro-wadzenie podstawowych szkoleń, który teraz można spożytkować na instruktaż indywidualny.

Pełna koncentracja

Kemppi ProTrainer działa na podobnej zasadzie, co współczesne konsole do gier. Funkcję kontrolera pełni realistyczny

uchwyt spawalniczy. Do śledzenia ruchu i precyzyjnego ustalania położenia uży-wane są ultradźwięki.

Nykänen podkreśla jednak, że urzą-dzenie nie jest symulatorem spawania. „Szkolenie obejmuje wyćwiczenie pra-widłowej techniki spawania oraz opano-wanie właściwej trajektorii ruchu. Urzą-dzenie ułatwia użytkownikowi poznanie sposobu i kąta prowadzenia uchwytu pod-czas spawania. Po nabyciu odpowiednich umiejętności manualnych można przejść do praktycznych szkoleń spawalniczych” — mówi.

Szkolenie można zacząć od razu, bez wstępnych przygotowań i odzieży ochronnej. Proces nauki jest o tyle sku-teczniejszy, że uwaga użytkownika sku-pia się tylko na samym szkoleniu.

„W typowym środowisku szkolenio-wym początkującemu spawaczowi trud-no się skupić tylko na wykonywanym zadaniu. Potrzeba czasu, aby przywyknąć do kombinezonu, rękawic i przyłbicy spawalniczej” — mówi Nykänen.

spawanie wirtualne jest obecnie gorącym tematem w branży spawalniczej. Metoda ta pozwala zaoszczędzić dużo czasu i pieniędzy na podstawowych szkoleniach spawalniczych. Wirtualny trener spawania Kemppi Protrainer pozwala doprowadzić technikę spawania do perfekcji jeszcze przed zajarzeniem prawdziwego łuku.

innowacje: Kemppi Protrainer


„Poza tym przy kilku pierwszych próbach bardzo rozprasza wysoka tempe-ratura łuku, konieczność panowania nad płynnym jeziorkiem, hałas i odpryski. Początkowo ciężko się skupić na prawid-łowej pozycji ręki” — przyznaje.

osobisty trener, który niestrudzenie zachęca do dalszej pracy

ProTrainer umożliwia ćwiczenie spawa-nia MMA i MIG/MAG w pozycji podol-nej, naściennej i pionowej. Dzięki możli-wości dostosowywania ćwiczeń do ucznia urządzenie pozwala prowadzić szkolenia indywidualne. Obecność nauczyciela nie jest konieczna, gdyż każdy uczeń może pracować samodzielnie.

Nykänen mówi: „Nauczyciel może na komputerze tworzyć osobiste zadania dla każdego studenta, zabezpieczając je hasłem. Wyniki są zapisywane w pamięci urządzenia i można je później wspólnie prześledzić”.

Zadanie może dotyczyć stabilności lub prędkości przesuwu, kątów prowa-

dzenia uchwytu bądź utrzymywanej od-ległości od materiału spawanego. Naj-trudniejsze dla uczniów jest jednoczesne kontrolowanie wszystkich tych elemen-tów i utrzymywanie ich w wymaganych przedziałach tolerancji.

Urządzenie ProTrainer na bieżąco in-formuje użytkownika o wynikach i prze-kazuje mu instrukcje.

„Nauczyciel ma też możliwość sprawdzenia skuteczności szkolenia po-przez wyłączenie instrukcji” — mówi Nykänen.

System ProTrainer powstał prze-de wszystkim z myślą o podstawowych szkoleniach spawalniczych w instytu-cjach edukacyjnych, ale przyciągnął rów-nież uwagę firm.

„Firmy mogą przydzielać spawaczom zróżnicowane ćwiczenia, aby ci nie wy-szli z wprawy” — mówi Nykänen.

System Kemppi ProTrainer zaprezen-towano w Finlandii na początku listopada 2010 r. i odtąd cieszy się ogromnym za-interesowaniem. Obecnie urządzenie jest dostępne w Norwegii, Szwecji i Danii.tekst: Pirjo Kemppinen

„urządzenie Protrainer na bieżąco informuje użytkownika o wynikach i przekazuje mu instrukcje.”

wirtualna nauka spawania

P ro Trainer firmy Kemppi, oparty jest o środowisko CS WAVE, które zostało rozwi-nięte przez francuską firmę

Diginext i jest już używane w ponad 150 ośrodkach szkole-

niowych na całym świecie. Produkt został opracowany w latach 2002 – 2004 w ramach projektu finanso-wanego przez Unię Euro-

pejską.„Instruktor z AFPA, or-

ganizacji zajmującej się profe-sjonalnymi szkoleniami we Francji,

zauważył, że granie na konsolach takich jak Nintendo Wii bardzo rozwija koordy-nację ruchową młodych ludzi. Zdał sobie sprawę z tego, że jest możliwe zastoso-wanie podobnej technologii do doskona-lenia trajektorii ruchów wykonywanych podczas spawania”, mówi Laurent DaDalto, kierownik produktu w CS WAVE.

Trzydzieści miesięcy później i po poniesieniu kosztów w wysokości około miliona euro, pierwszy system CS WAVE

został zaprezentowany w Paryżu, w mar-cu 2004 roku. Od tego czasu zarówno produkt jak i technologia na której jest oparty, zostały znacznie udoskonalone. Da Dalto podkreśla, że wirtualne naucza-nie nawet w przyszłości nie zastąpi tra-dycyjnych metod.

Wyjaśnia: „Technologia dostarcza nowe narzędzie do komunikacji pomię-dzy uczniem i nauczycielem. Daje nam możliwość znacznie lepszej obserwacji niż w rzeczywistym procesie spawania. Na przykład, podczas rzeczywistego spawania nauczyciel nie jest w stanie do-kładnie śledzić ruchów ręki ucznia”.

„Dodatkowo, wirtualne lekcje przy-spieszają proces nauki i pomagają ucz-niom zrozumieć istotę właściwego pro-wadzenia uchwytu”, dodaje.

Obecnie wirtualne środowisko na-uczania jest wykorzystywane w wielu dziedzinach.

„Nasze ostatnie aplikacje są wyko-rzystywane do nauki malowania, spawa-nia punktowego i badań nieniszczących”, wyjaśnia Da Dalto.

„technologia dostarcza nowe

narzędzie do komunikacji

pomiędzy uczniem i nauczycielem.”

2�Kemppi ProNews 2011 2�Kemppi ProNews 2011

Czy mogłabym zostać spawaczką?

K ierownik spawania Juha Nykänen ustawia wyświetlacz urządzenia Protrainer na odpowiedniej wy-sokości. następnie za pomocą

opcji w menu panelu wybiera parametry dla mojej sesji szkoleniowej. treningowy uchwyt spawalniczy wygląda całkiem re-alistycznie i działa podobnie jak joystick konsoli do gier.

na początek dostaję chyba najłatwiej-sze zadanie z możliwych. Będę skoncen-trowana na utrzymaniu uchwytu spawal-niczego we właściwej odległości od spoiny, której długość wynosi 30 cm. Pracując w pozycji pionowej z góry do dołu, mogę sta-bilnie stać na obu nogach. Ponieważ uży-wam wirtualnego urządzenia szkoleniowe-go, nie potrzebuję odzieży ochronnej.

spoinę symbolizują zielone linie na wyświetlaczu, między którymi przemiesz-cza się kropka odpowiadająca jeziorku spawalniczemu. niebieskie linie wskazują-ce odległość uchwytu muszą pozostać nad liniami zielonymi. Jeśli końcówka uchwytu za bardzo się zbliży do spoiny lub za bar-dzo od niej oddali, niebieskie linie stają się najpierw żółte (ostrzeżenie), a potem czer-wone (alarm).

Umieszczam końcówkę uchwytu nad jeziorkiem spawalniczym i naciskam wy-łącznik uchwytu. Mój wzrok skupia się na przemieszczającym się w dół punkcie. Czu-ję, jak poci mi się ręka ściskająca uchwyt i trzęsie palec wskazujący lewej ręki, którym podtrzymuję końcówkę uchwytu.

Moje wyniki są rejestrowane na wy-kresie przypominającym EKG. Przez dwie trzecie długości spoiny, prowadzę łuk za-dziwiająco stabilnie, ale potem widać na-gły skok. to miejsce, w którym pierwszy raz wzięłam oddech.

Każde kolejne ćwiczenie jest trudniej-sze. na panelu przybywa wskaźników. Pod koniec pokazują odległość uchwytu od spoiny oraz jego kąt, prędkość i stabilność prowadzenia.

Z każdym naciśnięciem wyłącznika uchwytu jeziorko ponownie rozpoczyna nieubłaganą wędrówkę w dół. staram się utrzymywać odległość dostosowaną do prędkości, ale wtedy psuję kąt prowadze-nia uchwytu. Wyświetlacz zapełnia się ko-munikatami, których nie jestem nawet w stanie naraz odczytać, nie mówiąc już o stosowaniu się do nich. Jak to zrobić, żeby ręka pozostała stabilna przez cały okres wykonywania spoiny? Mam kucać, czy się schylać, żeby sięgnąć do samego dołu spoiny?

Dla kogoś, kto nigdy wcześniej nie pró-bował spawania, ćwiczenia bardzo przypo-minają grę edukacyjną. Z każdą próbą mój entuzjazm rośnie i już się zastanawiam, kogo by wyzwać na pojedynek.

Dzięki pozytywnym doświadczeniom ze świata wirtualnego znacznie mniej się denerwuję, gdy nadchodzi pora zmie-rzenia się z prawdziwym spawaniem pod czujnym okiem instruktora spawalnictwa Hannu Saarivirta. tym razem przygoto-wania wymagają czasu i wysiłku. instruk-tor odpowiednio ustawia spawarkę i łączy spawane elementy taśmą, po czym cierpli-wie czeka, aż założę kombinezon, rękawice i przyłbicę spawalniczą.

W pełnym stroju czuję, jak włosy lepią mi się do spoconego czoła. Przez szybkę w przyłbicy mało co widzę, a przez grube rękawice w ogóle nie mam czucia.

Moim zadaniem jest wykonanie po-dobnej spoiny, jak wcześniej w świecie wir-tualnym. odważnie naciskam wyłącznik uchwytu, ale natychmiast go puszczam. Zajarzenie łuku, iskry i hałas sprawiają, że odruchowo się cofam.

Spawanie zawsze mnie fascynowało. Jarzący się łuk spawalniczy, tryskające iskry, charakterystyczne trzeszczenie i mgliste opary tworzą niezwykłą atmosferę, nad człowiekiem w masce. Widok jest niezwykły. Gdy pojawiła się szansa poćwiczyć na urządzeniu Kemppi ProTrainer, w końcu zdobyłam się na odwagę i postanowiłam spróbować spawania.

Pierwsza spoina w moim życiu. Blachy stalowe o grubości 1,5 mm zostały połączone spoiną pachwinową wykonaną w pozycji pionowej. Urządzenie MinarcMig 170 Adaptive to doskonały wybór dla początkujących, ponieważ wystarczy ustawić grubość blachy. Choć nawet tego nie potrafiłam zrobić samodzielnie.

Przy drugiej próbie zmuszam się do trzymania wciśniętego wyłącznika i wy-konuję spoinę aż do samego dołu. tutaj nie ma kolorów, linii ani znaczników, które by mnie prowadziły. Gdyby system miał stworzyć wykres mojej spoiny, na pewno nie byłby on równy. Pociesza mnie jednak informacja, że spoina, którą z takim mo-zołem wykonałam, jest mocna, choć była robiona za wolno i prawie przetopiła ma-teriał na wylot.

Podczas szkolenia świetnie się bawi-łam, ale przede wszystkim nauczyłam się jeszcze bardziej cenić spawaczy. sprawiają oni wrażenie jakby spawanie było pracą łatwą i nie wymagającą wysiłku. teraz już wiem, dlaczego tak jest: to prawdziwi za-wodowcy.

− Pirjo Kemppinen

Następnie wymienia zalety i wady nauki spawania w środowisku wirtualnym:

Zalety:+ Zmniejszenie kosztów materiałów i

wyposażenia

+ Przyspieszenie procesu nauki

+ Poprawa komunikacji pomiędzy nauczycielem i uczniem

+ Dostęp do informacji niewidocznych podczas tradycyjnych metod nauczania

+ Uatrakcyjnienie nauki spawania poprzez wprowadzenie innowacyjnej technologii i środowiska charakterystycznego dla gier komputerowych

+ Pobudzanie i wspieranie samodzielnej nauki

Wyzwania:– W niektórych przypadkach

występuje negatywne podejście do integracji technik it i nowoczesnych technologii z tradycyjnym procesem szkolenia

�0 Kemppi ProNews 2011�0 Kemppi ProNews 2011

PowiNieN mieć

Każdy sPawaCZ

Cztery narzędzia do spawania łukowego, które

�1Kemppi ProNews 2011

→

Rysunek 2: Zmiana odstępu między elementami spawanymi przy tej samej mocy spawania. Od lewej widoczne szczeliny 2, 4 i 6 mm.

Rysunek 1: Przebieg prądu spawania w procesieWiseRootpodczas przenoszenia kropli materiały dodatkowego do jeziorka spawalniczego. Cykl składa się z fazy łuku i fazy zwarcia. Linią przerywaną narysowano przebieg charakterystyczny dla normalnego łuku zwarciowego.

w trakcie ostatnich kilku lat rozwój źródeł spawalniczych miG/maG stworzył okazję do projektowania sprzętu wielofunkcyjnego. w przypadku spawania miG/maG, technologia źródeł spawalniczych i oprogramowania umożliwiła projektowanie procesów spawania i funkcji „na miarę” dla wzrostu wydajności i ułatwienia pracy spawaczy.rodzina produktów Kemppi wise jest przeznaczona właśnie do tego celu.

Jest to specjalnie opracowane oprogramowanie spawalni-cze kompatybilne ze źródłami FastMig i KempArc. Dopaso-wane do aktualnych potrzeb procesy i funkcje Wise są sto-

sowane przy wykonywaniu spoin granio-wych, spawaniu cienkich blach, kontroli wtopienia i skupianiu łuku, gdy potrzeb-ne jest skoncentrowanie energii na małej powierzchni.

Proces WiseRoot do wykonywania spoin graniowych

WiseRoot to dostosowany do potrzeb użytkownika proces do wypełniania grani spoin. Opatentowany proces WiseRoot steruje cyfrowo prądem i napięciem źród-ła spawalniczego. Proces monitoruje fazę zwarcia i zapewnia odpowiedni moment przeniesienia kropli ciekłego metalu z drutu do jeziorka spawalniczego.

Jest to zmodyfikowany proces spa-wania łukiem zwarciowym i podobnie jak spawanie MIG/MAG, ma kategorie 131, 133, 135 lub 138 wg normy EN ISO 4063.

Zasada działania procesu WiseRoot polega na formowaniu dwóch różnych przebiegów prądu spawania. Te przebie-gi można określić jako zwarcie i czas ja-rzenia się łuku przy opadającym zboczu prądu. (rysunek 1). WiseRoot jest zmo-dyfikowanym procesem spawania łukiem zwarciowym i nie powinien być mylony ze spawaniem impulsowym.

W pierwszym etapie narastania prą-du spawania, w fazie zwarcia materiał dodatkowy jest transportowany do je-ziorka spawalniczego. W drugim etapie narastania moc łuku gwałtownie rośnie, a następnie jest zmniejszana i utrzymywa-na na żądanym poziomie. Przed pierw-szą fazą narastania prąd spawania osiąga swój maksymalny poziom, podczas któ-rego materiał drutu ma kontakt z jezior-kiem spawalniczym.

W pierwszym etapie narastania gwał-towny wzrost prądu do żądanego pozio-mu wytwarza tzw. siłę odrywania, któ-ra umożliwia kropli spoiwa oderwanie

się od końcówki drutu spawalniczego. Oderwanie wspomaga wolne opadanie wartości prądu spawania. Po transferze kropli metalu do jeziorka rozpoczyna się drugi etap narastania prądu i następuje faza łuku. Układ sterujący monitoruje moment oderwania się kropli poprzez kontrolę łuku. Prawidłowy przebieg fazy narastania i opadania prądu gwarantuje bezodpryskowe przejście z fazy zwarcia do fazy łuku otwartego.

Podczas drugiego etapu narastania formowane jest jeziorko spawalnicze i zapewniane jest odpowiednie wtopie-nie spoiny graniowej. Po dwóch etapach narastania, następujących jeden po dru-gim, prąd jest zmniejszany do wartości właściwej. Użycie prądu podstawowego na określonym poziomie gwarantuje, że podczas kolejnej fazy zwarcia będzie przeniesiona następna kropla.

Szybka reakcja i prawidłowe prze-biegi czasowe wytworzone przez układ sterowania źródła zasilania, w połączeniu z właściwą wartością prądu w procesie umożliwiają nieprzerwane i wolne od od-prysków odrywanie kropli i przenoszenie ich do jeziorka. To pozwala na utrzyma-nie stabilności łuku i łatwą kontrolę pro-cesu spawania.

Proces WiseRoot różni się od standar-dowego spawania łukiem zwarciowym. Na rysunku 1 przedstawiono przebieg

spawania łukiem zwarciowym oraz pro-cesu WiseRoot. Podczas standardowego spawania łukiem zwarciowym oddziele-nie kropli następuje przy dużej wartości prądu, która zależy od sterowania napię-ciem. Następnie prąd opada wolno przed zakończeniem fazy łuku i rozpoczyna się kolejna faza zwarcia. W procesie Wi-seRoot oddzielenie się kropli następuje przy niskiej wartości prądu, co pozwala na łagodne przemieszczenie się kropli do jeziorka. Następnie, w fazie łuku, nastę-puje dokładnie odmierzone wzmocnie-nie łuku, a potem gwałtowne opadanie prądu do określonego wcześniej pozio-mu, jeszcze zanim rozpocznie się kolej-na faza zwarcia . Ścisła kontrola łuku w procesie WiseRoot zmniejsza odpryski w fazie oddzielania się kropli i pozwala na zmniejszenie ilości doprowadzanego cie-pła w fazie łuku w porównaniu ze stan-dardowym procesem spawania łukiem zwarciowym.

Proces WiseRoot daje możliwość spa-wania przy większej szczelinie pomiędzy materiałami spawanymi przy zachowaniu tych samych nastaw. (rysunek 2). Szcze-lina pomiędzy elementami spawanymi może wynosić od 1 do 10 mm, ale moc spawania musi być dobierana indywi-dualnie dla każdego przypadku. Zmiana pozycji spawania wymaga dostosowania mocy spawania.

innowacje:

Rodzina Wise

dla spawaczy

�2 Kemppi ProNews 2011

Proces v [mm/min]

wfr [m/min]

I [A] U [V] P [W] Q [kj/mm]

Q [%]

WiseThin 800 4 93 16,7 1517 0,091 0

1-MIG 800 4 113 18,3 2028 0,122 25,20

Poniżej przedstawiono listę najważniejszych korzyści płynących ze stosowania zmodyfikowanego procesu do wykonywania spoin graniowych:

• Wieksza odległość między materia-łami spawanymi umożliwia zasto-sowanie mniejszego kąta ukosowa-nia i zmniejszenie objętości rowka.

• Nie wymaga stosowa-nia podkładek.

• Jest to proces o wysokiej wydaj-ności: o 10% szybszy niż standar-dowe spawanie MAG i trzykrotnie szybszy niż spawanie TIG.

• Odpowiedni do spawania w różnych pozycjach.

• Łatwy do opanowania i stosowania.• Mniej odprysków w porównaniu z

tradycyjym łukiem zwarciowym.

Na poziomie warsztatu spawalnicze-go powyższe cechy WiseRoot mogą być postrzegane w formie zwiększonej jako-ści spawania i zmniejszonego zapotrze-bowania na obróbkę końcową.

Proces Wisethin dla spawania cienkich blach

Mała ilość ciepła doprowadzonego jest pożądaną cechą przy spawaniu cienkich blach. Jest wiele odmian spawania lase-rowego, które są używane w tym celu, ale lasery mają swoje ograniczenia.

Rozwój metody MIG/MAG umożli-wia jej wykorzystanie przy małej ilości ciepła doprowadzanego, szczególnie przy pracy z łukiem zwarciowym. W przypad-ku procesów zmodyfikowanych możliwe jest zmniejszenie ilości ciepła doprowa-dzanego do poziomu spawania laserowe-go.

WiseThin firmy Kemppi jest pro-cesem spawania MIG/MAG zmodyfi-kowanym łukiem zwarciowym, który umożliwia spawanie przy ilości ciepła doprowadzonego mniejszej o 5 – 25% niż przy tradycyjnym spawaniu łukiem zwar-ciowym, (w zależności od konkretnego przypadku). Ponieważ obecnym trendem jest spawanie stali o coraz większej wy-trzymałości cecha ta jest wielką zaletą. Bieżącym kierunkiem jest stosowanie procesów spawalniczych o małej ilości doprowadzonego ciepła.

W tabeli 1 porównano ilości ciepła doprowadzonego w procesie WiseThin i podczas tradycyjnego spawania łukiem krótkim spoiny zakładkowej. Materiałem na którym została przeprowadzona pró-ba jest stal konstrukcyjna o grubości 1,0 mm.

Zasada działania procesu WiseThin jest zbliżona do wcześniej omawianego procesu WiseRoot. Różnica polega na tym, że proces WiseThin jest zoptyma-lizowany pod kątem spawania cienkich blach.

WiseThin jest zmodyfikowanym pro-cesem spawania łukiem zwarciowym i podobnie jak spawanie MIG/MAG, ma kategorie 131, 133, 135 lub 138 wg nor-my EN ISO 4063.

Na rysunku 3 przedstawiono typowe zastosowania procesów spawania blach dostosowanych do wymagań użytkow-nika.

Podczas spawania wiązką lasera blach największym problemem jest niska tolerancja na zmienną szerokość szczeli-ny. W procesach MIG/MAG zakres tole-rancji jest znacznie szerszy. W procesach Wise dostosowanych do wymagań użyt-

Tabela 1: Porównanie ilości ciepła doprowadzonego w procesie WiseThin i podczas spawania synergicznego MIG.

Rysunek 3: Mała ilość ciepła doprowadzonego i optymalna geometria ściegu spoiny są zaletami procesów dostosowanych do wymagań użytkownika.

��Kemppi ProNews 2011

→

kownika można zwiększyć zakres tole-rancji szerokości szczeliny dzięki małej ilości ciepła doprowadzonego. Ułatwia to transport roztopionego metalu.

Funkcja WisePenetration gwarantująca prawidłowe wtopienie

Zmiana wolnego wylotu drutu nie wpły-wa na prędkość posuwu drutu czy napię-cie łuku. W wyniku zmiany długości wol-nego wylotu drutu prąd spawania podlega wahaniom.

Na rysunku 4 jako przykład, przed-stawiono zmiany prądu spawania w za-leżności od długości wolnego wylotu drutu przy spawaniu stali S235 drutem 1,2 mm, w atmosferze gazu ochronnego Ar + 18% CO2 i następujących para-metrach spawania: prędkość podawania drutu 8,8 m/min, napięcie 29 V, prędkość spawania 58,0 cm/min.

Ponieważ jest wykorzystywana cha-rakterystyka stałonapięciowa, prąd spa-wania jest zależny od długości wolnego wylotu drutu: im większa długość wylo-

Rysunek 4: Zmiany prądu spawania w zależności od długości wolnego wylotu drutu.

tu, tym niższy prąd spawania. Może to doprowadzić do powstania poważnych niezgodności spawalniczych, takich jak przyklejenia, niecałkowity przetop, zmienna jakość spoin i odpryski.

Przy ręcznym spawaniu MIG/MAG długość wolnego wylotu drutu jest za-wsze zmienna. W mniejszym lub więk-szym stopniu zależy od umiejętności spawacza, i ma to wpływ na przetop. Czasami spawacz musi zwiększyć dłu-gość wolnego wylotu drutu z powodu ograniczonej widoczności lub dostępu, spawania w pozycjach wymuszonych, trudnych spoin lub problemów wynikają-cych z projektu spawania.

Przy spawaniu zmechanizowanym i zautomatyzowanym odchyłki wymiaro-we i geometryczne złącza mogą powo-dować zmiany długości wolnego wylotu drutu. Te odchylenia mogą powstawać w różnych fazach przygotowania złącza lub kompletacji wyposażenia. Również cie-pło spawania powoduje odkształcenia bę-dące przyczynami powstawania odchyleń podczas spawania.

�� Kemppi ProNews 2011

Do rozwiązania problemu mogą być używane różne układy śledzenia złącza, ale są one drogie i nie sprawdzają się we wszystkich warunkach.

Kemppi oferuje unikalną funkcję Wi-sePenetration dla przypadków, w których występują trudności z utrzymaniem stałej długości wolnego wylotu. Funkcja uła-twia utrzymanie parametrów spawania (I, U) w granicach specyfikacji procedur spawania (WPS). Gwarantuje to utrzy-manie wtopienia na żądanym poziomie i poprawia jakość spoiny.

Funkcja WisePenetration utrzymuje stały poziom prądu spawania i długość wolnego wylotu zgodną z wartościami granicznymi określonymi w specyfikacji procedur spawania (WPS). Jeżeli podczas spawania długość wolnego wylotu drutu jest zgodna z dopuszczalnymi wartościa-mi granicznymi, funkcja WisePenetration działa tak samo, jak konwencjonalny proces MIG/MAG i umożliwia wahania prądu spawania wraz ze zmianą długości wolnego wylotu drutu. Jeżeli jednak dłu-gość wolnego wylotu drutu wzrośnie po-nad dopuszczalną wartość, funkcja Wise-Penetration przejmie kontrolę i zapewni stałość prądu.

Na rysunku 5 przedstawiono sposób, w jaki funkcja WisePenetration utrzymu-je wtopienie na stałym poziomie, podczas gdy w procesach standardowych przy wzroście długości wolnego wylotu drutu powyżej dopuszczalnej granicy nastepuje brak odpowiedniego wtopienia.

Funkcja łuku skupionego WiseFusion oferuje wiele korzyści

Podczas spawania w pozycjach wymu-szonych najczęstszym problemem jest sposób kontroli łuku spawalniczego i je-ziorka roztopionego metalu.

Problem występuje szczególnie przy spawaniu impulsowym MIG/MAG i spawaniu łukiem natryskowym. Na przykład, bardzo trudne jest znalezienie prawidłowych parametrów spawania im-pulsowego przy łączeniu aluminium w pozycji pułapowej. Aby spełnić wyma-gania dla spawania w pozycjach wymu-szonych firma Kemppi wdrożyła funkcję WiseFusion, która umożliwia utrzymanie stałej długości łuku i zapobiega wydłuża-

Rysunek 6: Po lewej stronie przedstawiono spoinę wykonaną metodą spawania impulsowego MIG z wykorzystaniem funkcji WiseFusion. Spoina po prawej stronie została wykonana metodą spawania impulsowego MIG bez precyzyjnej regulacji łuku. Prędkość podawania drutu wynosiła 4,6 m/min.

Rysunek 7: Spoina na stali 960 MPa Grubość płyty wynosi 6 mm, rowek I, spawanie od jednej strony w pojedynczym przebiegu. Energia spawania wynosiła jedynie 0,58 kJ/mm.

Rysunek 5: W górnym rzędzie przedstawiono wyniki standardowego spawania MAG bez funkcji WisePenetration, a w dolnym wpływ WisePenetration na spoinę. Długości wolnego wylotu drutu od lewej: 25 mm, 30 mm i 35 mm.

„stosowanie adaptacyjnej regulacji długości łuku daje bardzo wiele korzyści.”

niu łuku przy zmianach długości wolne-go wylotu drutu.

Zasada działania polega na automa-tycznym sterowaniu prądem łuku pulsa-cyjnego lub natryskowego i przebiegami napięcia. Funkcja pozwala na wytworze-nie bardziej skupionego i mającego więk-szą gęstość energii łuku spawalniczego w porównaniu do normalnego spawania impulsowego lub łukiem natryskowym.

Inną korzyścią ze stosowania funkcji WiseFusion jest zwiększenie prędkości spawania dzięki skupieniu łuku. Więk-sza prędkość spawania i wyższa gęstość energii oznaczają mniejszą ilość ciepła doprowadzanego w porównaniu do stan-dardowego spawania impulsowego lub łukiem natryskowym, a mała ilość ciepła doprowadzanego jest parametrem kry-tycznym dla niektórych materiałów.

Stosowanie adaptacyjnej regulacji długości łuku daje bardzo wiele korzyści, takich jak znakomita kontrola jeziorka spawalniczego we wszystkich pozycjach, wąski i wysokoenergetyczny łuk, brak potrzeby precyzyjnej regulacji długości łuku.

Funkcja WiseFusion jest bardzo ła-twa w użyciu. Parametry spawania są za-wsze prawidłowe, więc nie ma potrzeby ich regulacji. Można stosować większe prędkości spawania i uzyskiwać głęb-sze wtopienie oraz bardziej intensywny i skupiony łuk skupiony łuk. Mała ilość ciepła doprowadzanego i wąskie spoiny sprawiają, że spawanie z wykorzysta-niem tej funkcji jest bardziej wydajne i ekonomiczne.

��Kemppi ProNews 2011 ��Kemppi ProNews 2011

→

przy produkcji belek deltabeam

Deltabeam to pusta w środku belka kon-strukcyjna zespawana ze stalowych płyt, z otworami po bokach. Na budowie belka

jest wypełniana betonem. Gdy beton stwardnieje, powstała belka może służyć do łączenia prefabrykatów pustakowych, kompozytowych, skorupowych bądź wy-lewek w zintegrowaną strukturę nośną.

Belki są projektowane w Finlandii przez firmę Peikko, a produkowane w za-kładach w Finlandii i na Słowacji.

W zakładzie produkcyjnym Peikko w Lahti powstaje ponad 250 belek tygo-

dniowo, a każda jest dostosowana do wy-magań klienta i konkretnej budowy. Przy produkcji belek pracuje 45 osób, w tym 12 spawaczy.

Proces produkcyjny niesie wiele wy-zwań.

„W komponentach belki wykony-wane są niezbędne wycięcia za pomocą cięcia plazmowego, gazowego lub me-chanicznego” — mówi Toni Räty, kie-rownik produkcji belek Deltabeam w za-kładzie w Lahti.

Używanym materiałem jest stal kon-strukcyjna S355J2+N. Żebrowane wspor-niki wzmacniające są wycinane mecha-nicznie.

Kratownice są spawane do płyty gór-nej i dolnej poprzez zmechanizowane spawanie łukiem krytym i metodą MAG. Końcówki łącznikowe belki są wykony-wane z wykorzystaniem spawania zrobo-tyzowanego.

Końcówki przekładek, poprzeczek wzmacniających i wstawek płyt podtrzy-mujących spawane są ręcznie metodą MAG. Do spawania ręcznego w Finlan-dii, wybrano urządzenia Kemppi FastMig Pulse 450 z funkcją WisePenetration..

PrZeZwyCiężeNie trudNośCi

Case

: Pei

kko

oy,

la

hti,

Finl

and

Deltabeam to produkt znany na

całym świecie i powszechnie używany do różnorodnych

konstrukcji budowlanych. Jego produkcja wymagała

przezwyciężenia kilku trudności..

�� Kemppi ProNews 2011�� Kemppi ProNews 2011

©Peikko Oy

„Dzięki czemu zapewniono odpo-wiedni przetop przy wykonywaniu spoin w trudnodostępnych miejscach wewnątrz belki” — mówi Räty.

Spawanie zmontowanej belki odby-wa się już tylko poprzez otwory w kra-townicach. Ponieważ mają one zaledwie 80 do 150 mm średnicy, spawane miejsce jest słabo widoczne.

„Utrudniony dostęp oznacza, że pod-czas wykonywania spoiny sposób prowa-dzenia uchwytu zmienia się z ciągnięcia na pchanie i nie da się przez cały czas utrzymać optymalnej pozycji łuku wzglę-dem spoiny” — mówi Räty.

Spoiny strukturalne belki muszą speł-niać wymagania jakościowe na poziomie C według standardu SFS-EN ISO 5817.

Po zakończeniu montażu dolna po-wierzchnia belki jest zabezpieczana pod-kładem żywicznym lub epoksydowym na czas przechowywania i transportu. „Zależnie od potrzeb używamy również innych powłok” — mówi Räty.

Belki ważą od 100 do 5000 kilogramów. Najdłuższe mają ponad 12 m długości. Na wykonanie najbardziej pra-cochłonnych belek potrzeba około jednego dnia roboczego i siedmiu kilogramów drutu spawalniczego.

Toni Paajavuori spawa wstaw-ki płyt podtrzymujących. Są one spawane już po montażu, poprzez otwory w kratowni-cach. Otwory mają średnicę od 80 do 150 mm, co utrudnia dostęp i widoczność w stopniu wykluczającym stosowanie tradycyjnych procesów spa-procesów spa-walniczych.

„dzięki czemu zapewniono odpowiedni przetop przy wykonywaniu spoin w trudnodostępnych miejscach wewnątrz belki.”

Fakty o firmie Peikko• Założona w 1965 r. Peikko Group

Corporation to firma rodzinna specja-lizująca się w technologiach łączenia struktur betonowych i produkcji belek kompozytowych.

• Grupa Peikko działa w przeszło 20 kra-jach na trzech kontynentach. siedziba firmy mieści się w lahti w Finlandii.

• Poza Finlandią Grupa Peikko ma za-kłady produkcyjne w Wielkiej Brytanii, niemczech, Rosji i Zjednoczonych Emiratach Arabskich oraz na litwie i słowacji.

• od samego początku Peikko tworzy nowe technologie i zastosowania dla produktów przemysłowych. Firma opracowała na przykład standardową strukturę fundamentów wież siłowni wiatrowych.

• Łączne obroty grupy w 2010 r. wy-niosły 78 mln EUR. Firma zatrudnia średnio 700 osób, z czego około 300 w Finlandii.

www.peikko.com

wkład belek deltabeam w ekologięWyniki prac rozwojowych nad produkta-mi Peikko często wyznaczają nowe kie-runki w branży. Firma jako jedna z pierw-szych zleciła badania śladu węglowego w budownictwie. Według niezależnych badań przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii wykorzystanie belek Deltabeam pozwala zmniejszyć ślad węglowy w ska-li całego cyklu eksploatacji budynku w porównaniu z belkami dwuteowymi.

„Zastosowanie belek Deltabeam zmniejsza ślad węglowy wykorzystanych materiałów budowlanych o 10%. Wynika to przede wszystkim ze zmniejszenia ilo-ści potrzebnej stali, gdyż do belek Delta-beam potrzeba jej znacznie mniej niż do belek dwuteowych” — mówi Toni Räty.

„W grę wchodzą też inne oszczędno-ści materiałowe, takie

jak mniejsze zużycie cegieł, betonu i za-prawy, oraz wyeliminowanie marnowa-nej przestrzeni, ponieważ wykorzystanie belek Deltabeam zamiast belek dwuteo-wych pozwala zmniejszyć całkowitą wy-sokość budynku” — podkreśla.

Podsumowując, zastosowanie be-lek Deltabeam pozwala w całym cyklu eksploatacji budynku zmniejszyć ślad węglowy o pięć procent w porównaniu z konstrukcją opartą na belkach dwuteo-wych.


Karisma - połączenie miękkiego drewna z elegancką staląW grudniu tego roku w dzielnicy Karisto w Lahti zostanie ukończo-ne centrum handlowe o po-wierzchni �� 000 m². Konstrukcja tego raju dla miłośników zaku-pów w naturalny sposób połączy drewno i stal, a oparta będzie na szkielecie dostarczonym przez firmę Peikko.

Głównym materiałem konstrukcyjnym budynków w dzielnicy Karisto jest drew-no, toteż materiał ten uwzględniono rów-nież przy budowie centrum handlowego. Ponieważ powstające zagłębie sklepowe o nazwie „Karisma” (czyli „charyzma”) będzie znakiem rozpoznawczym tej czę-ści miasta, drewno było oczywistym wy-borem.

Około 22 000 m² dachu dwupiętro-wego budynku pokryto drewnianymi pły-tami o długości 12 m i szerokości 2,5 m. Zewnętrzne panele ścienne również będą zawierać elementy drewniane.

Centrum handlowe Karisma powsta-je obok ruchliwej autostrady nr 4, któ-rą codziennie przejeżdża około 26 000 samochodów. Wiele z nich powinno w przyszłości zmierzać właśnie do nowego centrum. Inwestor planuje docelowo ob-sługiwać trzy miliony klientów rocznie i osiągnąć sprzedaż na poziomie 120 mln euro.

Głównym wykonawcą projektu jest firma SRV. Dostarczenie elementów sta-lowych oraz wykonanie konstrukcji sta-lowo-betonowej zlecono firmie Peikko Finland Oy — fińskiej spółce Grupy Pe-ikko. Firma dostarczy łącznie 2,2 km be-lek Deltabeam oraz ponad 700 ton innych elementów stalowych, takich jak kolum-ny kompozytowe i kratownice.

Szacunkowy łączny koszt projektu to około 90 mln euro.


ekologiczne obiekty biurowe w PolsceW Polsce powstaje kompleks biurowy o łącznej powierzchni 23 000 m², budo-wany z wykorzystaniem najnowszych technologii przyjaznych dla środowiska. Budynki w kompleksie Green towers powstają na bazie belek Deltabeam dostarczonych przez fińską firmę Peikko.

Prace budowlane już trwają. Cen-trum biurowe Green towers powstaje we Wrocławiu. Celem przedsięwzięcia jest wybudowanie wyjątkowo energooszczęd-nych i ekologicznych biurowców.

Projekt budowlany otrzymał certyfikat lEED. leadership in Energy and Environ-mental Design to uznany, międzynarodo-wy system certyfikacji ekologicznej.

Klientem Peikko przy tym przedsię-wzięciu jest firma skanska. Wiosną firma Peikko dostarczyła ze swojego słowackie-go zakładu 800 m belek Deltabeam oraz inne elementy połączeniowe, takie jak kotwy do prętów zbrojeniowych, kryte wsporniki PCs i podstawy słupów.

©Peikko Oy

�� Kemppi ProNews 2011

spawanie dało Katji

Dla Katji spawanie jest czymś dużo ważniejszym niż tylko pracą. twierdzi, że odmieniło jej życie oraz dało pewność siebie, potrzebną do urzeczywistniania marzeń. tak naprawdę, spawanie odgrywa ważną rolę w jednym z jej największych marzeń.

Gdy jedenaście lat temu Katja Vironen po raz pierwszy wzięła do ręki uchwyt spawal-niczy, zrozumiała, że nareszcie znalazła to,

czego od dawna szukała. Pomimo wielu głosów krytyki nie zniechęciła się.

„Zauważyłam, że uczę się szybko i bez większego wysiłku. Dzięki temu spa-wanie było świetną zabawą i chciałam nauczyć się jeszcze więcej” — mówi 34-letnia Katja z Riihimäki w Finlandii.

„To dziedzina, w której doskonalenie umiejętności nie ma końca. Zawsze jest coś do odkrycia np. nowy materiał lub metoda”.

Katja przyznaje jednak ze śmiechem, że spawaniem nie zajęła się na ochotni-ka.

Kariera rozpoczęta u szczytu

Dorastając, Katja chętnie zajmowała się końmi, owcami i psami w rodzinnym gospodarstwie w Koria. Zamiłowanie do opieki nad zwierzętami sprawiło, że po

ukończeniu szkoły zaczęła się szkolić, jako stajenna.

Niestety, o pracę w tej dziedzinie nie było łatwo i Katja nie mogła znaleźć sta-łego zatrudnienia. Co gorsza, nie przy-chodziło jej do głowy żadne inne zajęcie, które by ją interesowało.

„Zawsze bardziej lubiłam zajęcia praktyczne niż czytanie, więc nie chcia-łam iść na studia”.

Z biegiem czasu coraz bardziej traci-ła inicjatywę i pewność siebie. Życie bez stałych dochodów było ciężkie, a dni dłu-gie i samotne, ponieważ wszyscy znajomi rówieśnicy studiowali albo pracowali.

Wszystko się zmieniło po wizycie w urzędzie pracy, kiedy to po rozmowie z psychologiem pracy Katja została w za-sadzie zmuszona do udziału w podstawo-wym kursie spawania. 23-letnia wówczas Katja postanowiła, że wytrzyma cztero-miesięczny kurs aż do ostatniego dnia.

Po kilku dniach teorii Katja spróbo-wała spawania w praktyce i tego dnia od-nalazła swoją przyszłość.

Z czterech miesięcy zrobił się ponad rok nauki. Po ukończeniu kursu podsta-

Twarz za maską:Katja Vironen, Finlandia

Nowe żyCie

wowego Katja zapragnęła dowiedzieć się o spawaniu jak najwięcej, więc ukończyła również kursy spawania metodami MIG/MAG, MMA i TIG. Ciężka praca i wyso-kie umiejętności przydały się, gdy firma Steka Oy z miejscowości Kouvola wy-brała z licznego grona kandydatów sześć osób, które miały się szkolić na spawaczy instalacji wysokociśnieniowych. Wśród przyjętych kandydatów znalazła się rów-nież Katja.

„Udało mi się rozpocząć karierę na samym szczycie”.

Nie było to najłatwiejsze stanowisko dla początkującego spawacza:

„Spawanie TIG jest o tyle trudne, że angażuje obydwie ręce na raz. Poza tym spawanie instalacji wysokociśnieniowych wymaga pracy w trudno dostępnych miej-scach i w niewygodnych pozycjach”.

Nieustanne monitorowanie sprawia-ło, ze praca stawała się jeszcze bardziej wymagająca. Jakość spoin była na bieżą-co badana wizualnie, ultradźwiękowo i poprzez prześwietlanie.

„Czasami myślałam, że pójdę do domu i więcej nie wrócę”.


→

Świat dotknięty kryzysem

Mimo to Katja pozostała w firmie Steka przez sześć lat. W końcu uznała, że pora opuścić rodzinne strony i w maju 2007 r. przeprowadziła się do Tampere, gdzie znalazła dobrą posadę.

Jej nowe szczęście nie trwało jednak długo — nadeszła recesja i ledwo rok później Katja straciła pracę.

„Mój świat legł w gruzach”.Postanowiła jednak we właściwy so-

bie sposób złożyć hołd minionym latom.Katja zrobiła sobie pierwszy tatuaż,

gdy miała około 20 lat i tatuaże właśnie były w modzie. Nie poprzestała na jed-nym. Dziś tatuaże pokrywają około dwu-dziestu procent jej ciała. Na jej skórze co i raz pojawia się nowy obraz.

„Gdy będę emerytką, chcę być żywą historią obrazkową własnego życia”.

Na jej prawym ramieniu widnieje logo Kemppi. Katja zażyczyła sobie wy-konania tego tatuażu w taki sposób, by logo wyglądało jak wypalone w skórze gorącym żelazem.

„Rozpoczęcie kariery w zawodzie, który mi odpowiadał było dla mnie mo-mentem przełomowym po wielu latach frustracji. Byłam szczęśliwa i czułam, że z każdym dniem staję się lepsza”.

„Gdy straciłam pracę, postanowiłam uwiecznić wspomnienie nowego życia, które odkryłam dzięki spawaniu”.

Przy wyborze grafiki na tatuaż Katja nie miała żadnych wątpliwości:

„Maszyny Kemppi są wszędzie, ła-two więc zostać ich fanem. Posiadają charakter i solidną konstrukcję, dzięki czemu służą przez lata. Wielu innych producentów próbuje wyróżnić swoje urządzenia kolorami, ale pomarańczowy kolor Kemppi nie ma sobie równych”.

Przyszłość wiąże z nurkowaniem

Początkowo Katja najbardziej lubiła spa-wanie metodą MMA, gdyż inni powtarza-li, że to najtrudniejsza metoda. Nie chcia-ła się poddawać stereotypowi, że kobiety powinny spawać metodą TIG — przynaj-mniej dopóki nie spróbowała pozostałych metod.

„Zawsze unikałam już wytyczonych dróg — wolę sama przecierać szlaki”.

Nie uważa się jednak za feministkę.„Niektórzy twierdzą, że praca w

branży metalowej zmienia kobietę w mężczyznę, ale ja się z tym nie zgadzam. To prawda, że nie każda kobieta sprawdzi się jako spawacz jednak to samo dotyczy mężczyzn”.

Mimo to Katja obecnie spawa głów-nie metodą TIG. Znalazła nową pracę w Riihimäki, najpierw w ochronie, a potem już jako spawaczka. Gdy coś sobie posta-nowi, twardo trwa przy swojej decyzji.

„Podczas szkolenia podstawowe-go ktoś powiedział, że nie nadaję się do spawania, bo nie dam rady unieść butli z gazem. Od tej pory każdą butlę podnoszę własnoręcznie, bez podnośników. Naj-ważniejsza jest technika, a nie siła”.

Katja udoskonala swoją technikę i umiejętności również w innych obsza-rach. Wiosną ukończyła kurs nurkowania i planuje w przyszłości wykorzystać tę nową umiejętność.

„Ludzie na ogół pytają, czy jadę gdzieś na wakacje, żeby nurkować na rafie koralowej. Moim celem jest jednak

nurkowanie w fińskich zatokach wraz ze sprzętem spawalniczym”.

Katja ma nadzieję, że doskonalenie umiejętności nurkowania pozwoli jej pewnego dnia zająć się zawodowo spa-waniem podwodnym.

Po co te torby mąki?

„Gdy byłam młoda, poświęciłam pięć lat na rozmyślania. Teraz postanowiłam dłu-żej nie marnować życia. Wolę żałować tego, co zrobiłam, niż tego, czego nie zro-biłam” — wyjaśnia Katja.

Rok temu ludzie nie mogli zrozumieć po co Katja co wieczór pakowała do ple-caka torby mąki. W tym roku wszyscy już przywykli, że obciążona plecakiem Katja godzinami maszeruje po drogach. Ćwiczy na letnią wyprawę. Wspólnie ze znajomymi zamierzają wyruszyć na pie-szą wycieczkę.

„Podczas pierwszej wyprawy prze-szliśmy z Lappeenranta do Hamina, idąc wzdłuż Linii Salpa. Przebyliśmy 133 ki-

Wokół logo Kemppi Katja umieści tatuaże przedstawiające desant w Normandii.

Katja jest zarazem pierwszą kobietą i pierwszym spawaczem TIG w firmie Rimera Oy. Każdy z pracowników firmy ma swoją ksywkę — niektórzy dostają ją od razu, inni dopiero po dłuższym czasie. Marko Räty („Pastor”) mówi, że Katja już od pierwszego dnia odnalazła się w zespole i od razu przylgnęła do niej ksywka „Putki-Pirkko”.

�0 Kemppi ProNews 2011�0 Kemppi ProNews 2011

© R

imer

a

lometry w nieco ponad 50 godzin. Trasa naszego następnego rajdu również będzie biegła wzdłuż Linii Salpa, ale tym razem na północ”.

Linia Salpa to pas fortyfikacji wy-budowanych wzdłuż wschodniej granicy Finlandii po Wojnie Zimowej. Jego ofi-cjalna nazwa to „Suomen Salpa”, czyli „Rygiel Finlandii”. Katja nieprzypadko-wo wybrała ten właśnie teren do swoich pieszych wędrówek.

„Gdy byłam młoda, rozważałam ka-rierę wojskową, ale byłam zbyt nieśmia-ła. Po wielu latach bezrobocia straciłam zapał i inicjatywę. Ciągle odkładałam zgłoszenie się do służby wojskowej na

kolejny rok, a potem urodził się mój syn”.

Od wielu lat Katja zbiera elementy wyposażenia mundurowego armii róż-nych krajów. W swojej kolekcji ma mun-dury moro, buty, chlebaki i czapki nie tylko z Finlandii, ale również z Niemiec, Szwecji, Czech, Wielkiej Brytanii, Au-strii i Holandii. Podczas rajdów pieszych oczywiście wkłada strój wojskowy.

„Zapisałam się kiedyś na kurs obrony cywilnej, na którym mogłam biegać po lesie w masce gazowej” — mówi Katja.

Jest jeszcze kilka marzeń, których dotąd nie udało się Katji urzeczywistnić. Jej syn Sameli urodził się w 2003 r., a podczas urlopu macierzyńskiego ukoń-czyła kurs kowalstwa.

„Gdybym wygrała na loterii, kupiła-bym starą chatę w środku lasu i urządziła w niej własną kuźnię”.

Poza ekwipunkiem wojskowym Katja zbiera też materiały związane z Kemppi. Szczególnie zależy jej na odnalezieniu starego plakatu z napisem „nie ma złych spawaczy — po prostu niektórzy mają lepsze maszyny”.

„jest jeszcze kilka marzeń, których dotąd nie udało się Katji urzeczywistnić.”

rimera oy- Projektuje, wytwarza i montuje formy ze stali

dla przemysłu prefabrykatów betonowych.- około 95% produkcji jest przeznaczone na

eksport do ponad 40 krajów. Główne rynki zbytu to Rosja, Arabia saudyjska, indie i Filipiny.

- Zakład produkcyjny firmy o powierzchni 2700 m2 jest zlokalizowany w Riihimäki. Fir-ma zależna steelform ma siedzibę w nastola.

- Łączna liczba zatrudnionych pracowników: 30.

- Firma została założona w 1980 roku, a od 1999 jest członkiem Grupy Elematic.

ki z przechylnym blatem są używane do poziomego wlewania materiału przy wy-twarzaniu w jednej operacji paneli o dużej powierzchni, takich jak elewacje.

Wlewnice płaskie z rdzeniem tulejo-wym do maszynowego wylewania betonu są trzecim głównym produktem firmy Rimera. linie wlewnic płaskich z rdzeniem tulejowym standardowo mają 12 metrów długości i 1,3 metra szerokości.

spawanie stanowi 90% prac przy wykonywaniu form odlewniczych. Równie znaczący jest fakt, że firma zużywa prawie 30 ton drutu spawalniczego rocznie. Drut zużywają 22 spawarki Kemppi.

największym wyzwaniem jest zagwarantowanie odpowiednio płaskich powierzchni form.

Roczne zużycie drutu spawalniczego wynosi 30 ton

„na przykład, w przypadku form bateryjnych dopuszczalne odchylenie wynosi tylko jeden milimetr na dwa me-try, a tolerancja dla odlewów podkładów kolejowych jest mierzona w dziesiątych częściach milimetra”.

Wymagana jest również duża do-kładność kątów prostych oraz wymiarów poprzecznych i zewnętrznych.

„spawacz musi mieć możliwość niezwykle precyzyjnej kontroli ciepła doprowadzonego, aby forma nie zmieniła kształtu podczas spawania”, mówi Mether.

tekst i zdjęcia: Pirjo Kemppinen

K atja Vironen została zatrud-niona w Rimera jako spawacz w połowie 2010 roku. Zaj-muje się głównie spawaniem

rur grzewczych montowanych w formach odlewniczych produkowa-nych dla przemysłu budowlanego.

„Gorąca woda przepływająca przez rury powoduje szybsze utwardzanie betonu. Ponadto proces utwardzania jest pod lepszą kontrolą, gdy odbywa się w żądanej temperaturze”, wyjaśnia Åke Mether, kierownik produkcji Rimera.

W przemyśle budowlanym stoso-wane są dwa główne rodzaje form. W przypadku form bateryjnych beton jest wlewany prostopadle do formy. Można wylewać równocześnie 20 paneli. Formier-

�1Kemppi ProNews 2011

©P

ixm

ac

łyżwiarstwie nordyckim trwa zazwyczaj od rana do wieczora.

Jazda na wrotkach jest uważana za najmłodszą odmianę jazdy na łyżwach, lecz w rzeczywistości pochodzi jeszcze z XVIII w. Dziś na wrotkach i rolkach jeź-dzi się zarówno w celach rekreacyjnych, jak i wyczynowych.

Magia jazdy figurowej na lodzie

Łyżwiarstwo figurowe to jeden z najbar-dziej wszechstronnie rozwijających spor-tów i zapewne najbardziej widowiskowa konkurencja łyżwiarska. Łyżwiarze figu-rowi dążą do zaprezentowania występu, który będzie zaawansowany technicznie przy jednoczesnym zachowaniu walorów artystycznych. Wykonywane w rytm mu-zyki ruchy, skoki i piruety nierzadko za-pierają widzom dech w piersiach.

Obecnie istnieją cztery konkurencje w łyżwiarstwie figurowym: jazda indy-widualna, pary sportowe, pary taneczne i łyżwiarstwo synchroniczne.

tekst: Pirjo KemppinenŹródła informacji o łyżwiarstwie: Fińskie stowarzyszenie Łyżwiarstwa szybkiego, Fińskie stowarzyszenie Łyżwiarstwa Figurowego

Według brytyjskich badaczy

najstarsze odnalezione łyżwy były zrobione z

końskiej kości i powstały 4000 lat temu na terenach dzisiejszej Finlandii. Zimą ludzie mogli przemieszczać

się dużo szybciej przecinając zamarznięte jeziora na łyżwach.

z epoki kamienia, które bezpośrednio potwierdzałyby teorię brytyjskich bada-czy, ale tak naprawdę pochodzenie łyż-wiarstwa nie ma wielkiego znaczenia. Na przestrzeni wieków przemierzanie zamarzniętych akwenów na łyżwach zro-dziło liczne odmiany łyżwiarstwa rekre-acyjnego i sportowego, które dziś cieszą się popularnością na całym świecie.

Prędkości i piękne krajobrazy

Łyżwiarstwo szybkie ma długą historię zarówno, jako forma ćwiczeń oraz jako dyscyplina sportowa. Podobno już Leo-nardo da Vinci (1452–1519) zastanawiał się, dlaczego łyżwiarze nie przewracają się na tak wąskich krawędziach.

Panczeniści wykorzystują siłę, pęd i odpowiednią technikę, aby osiągać nie-zwykłe prędkości. Szybciej mogą poje-chać tylko kolarze.

Łyżwiarstwo szybkie to nie tylko dy-scyplina sportowa, ale również doskona-łe ćwiczenie dla każdego, niezależnie od wieku i postury.

Dobrym ćwiczeniem są też dwie inne odmiany: łyżwiarstwo biegowe i nordy-ckie. Łyżwiarze biegowi przemierzają wytyczone trasy na naturalnym lodzie. Z kolei łyżwiarstwo nordyckie polega na jeździe przełajowej po naturalnym lodzie bez wyznaczonych tras. Jeden bieg w

W 2007 r. w magazynie Biological Journal of the Linnean So-ciety opublikowano artykuł Federico

Formentiego i prof. AlbertoMinettiego z Uniwersytetu Oksfordzkiego.

Badacze donosili o odnalezieniu w Europie Północnej łyżew z kości sprzed kilku tysięcy lat. Ze względu na dużą liczbę jezior w Finlandii jest bardzo prawdopodobne, że najwięcej na umiejęt-ności szybkiego przemieszczania się po lodzie mogli skorzystać właśnie prehisto-ryczni Finowie.

Pierwsze łyżwy były po prostu koś-ćmi przywiązanymi do stóp rzemieniami. Tak wyposażeni łyżwiarze przemieszcza-li się po lodzie, odpychając się kijem.

Badacze osobiście przetestowa-li repliki kościanych łyżew w Alpach. Stwierdzili, że łyżwy ślizgają się nadspo-dziewanie dobrze, ponieważ przyrośnięty do kości tłuszcz zmniejsza tarcie.

Prehistoryczni łyżwiarze z pewnoś-cią nie ustanawiali rekordów prędkości. Badacze obliczyli, że na łyżwach z ko-ści można było podróżować z prędkoś-cią około ośmiu kilometrów na godzinę, podczas gdy współcześni panczeniści osiągają nawet 60 km/h.

O ile wiadomo, jak dotąd nie odna-leziono na terenie samej Finlandii łyżew

W FinlAnDii?Czy łyżwiarstwo wynaleziono

�2 Kemppi ProNews 2011

Hokej na lodzie to chyba najbardziej dynamiczny sport drużynowy. Jeden mecz daje widzom setki emocjonujących chwil.

Hokejowe emocje z PelikanamiHokej zawdzięcza swoją popularność szyb-kiemu tempu gry oraz gwałtownym i czę-sto brutalnym sytuacjom podczas me-czów. Dobry mecz hokejowy zapewnia wi-dzowi cały przekrój emocji — od euforii po rozpacz, od goryczy porażki po radość zwycięstwa.

„ostateczny wynik zależy od liczby strzelonych bramek, a tych na ogół nie bra-kuje. to szybki sport kontaktowy, w którym dynamiczna rozgrywka i częsta gra ciałem gwarantują emocjonujące widowisko”.

„tempo i intensywność gry skutecz-nie przykuwają uwagę publiczności” mówi Tomi-Pekka Kolu, menedżer ds. marketin-gu drużyny hokejowej Pelicans lahti.

Dodaje też, że na świecie popular-ne jest budowanie wokół meczów hoke-jowych większych imprez, obejmujących również inne wydarzenia rozrywkowe oraz pełną ofertę gastronomiczną.

Historia drużyny Pelicans sięga roku 1891, gdy w Wyborgu powstał klub Reipas - zdobywcy pierwszego Mistrzostwa Finlan-dii w hokeju na lodzie. Drużyna kilkakrot-nie zmieniała nazwę, żeby w 1996 r. przyjąć obecną nazwę Pelicans.

„Pelikany” grają w pierwszej lidze fiń-skiej nieprzerwanie od 1999 r.

Pelicans to jednak więcej niż zespół walczący o Mistrzostwo Finlandii.

„nasz klub jest partnerem Centralne-go szpitala Päijät-Häme, dla którego w cią-gu ostatnich czterech lat zebraliśmy blisko 50 000 euro” — wyjaśnia tomi-Pekka.

Klub Pelicans jest również największym organizatorem imprez w lahti i okolicach, co roku umożliwia mieszkańcom udział w 30–40 wydarzeniach sportowych.

„Zespół stanowi też przykład i inspira-cję dla młodzieży zainteresowanej hoke-jem. Podczas trasy Pelicans po szkołach za-chęcamy młodzież z całego regionu Päijät-Häme do aktywności fizycznej i utrzymy-wania dobrej kondycji”.

Pelicans zakończyli sezon reprezentując Kemppi na kasku bramkarza. Autograf niko Hovinena bramkarza drużyny, która w 2011 roku, w Mistrzostwach Świata w Hokeju na lodzie zdobyła dla Finlandii złoto, został uwieczniony na kasku. Kask odebrał Dyrektor Zarządzający Anssi Rantasalo.

Kemppi oy wspiera klub Pelicans już od 2005 r.

tekst: Pirjo Kemppinen©P

elic

ans

taK, chciałbym bezpłatnie otrzymywać magazyn ProNews Do miejsca pracy na mój adres domowy

Firma / instytucja: Imię i nazwisko zamawiającego:

Stanowisko w firmie/instytucji:

Adres pocztowy/nr skrytki pocztowej:

Kod pocztowy:

Kraj: Telefon do pracy:

Data: Podpis:

ZmiaNa adresuImię i nazwisko prenumeratora: Firma / instytucja:

Poprzedni adres: Nowy adres:

Nowy kod pocztowy:

Kraj: Data: Podpis:

Prosimy o przesłanie karty zgłoszeniowej faxem na numer 022-7816505 albo wypełnienie formularza na: www.kemppi.com

Kemppi Benelux B.V. Belgiumtel. +32 15 212 880Fax: +32 15 211 143email: [email protected]

Kemppi (U.K) ltd.martti Kemppi BuildingFraser roadPriory Business ParkBedford, mK443wHeNGLaNdtel. +44 845 6444201telefax: +44 845 6444202e-mail: [email protected]

Kemppi France s.A.s65 avenue de la Couronne des Prés78681 epone CedexFraNCetel. + 33 (0) 1 30 90 04 40telefax: + 33 (0) 1 30 90 04 45e-mail: [email protected]

Kemppi GmbHotto - Hahn - straße 1435510 ButzbachGermaNytel. +49 6033 88 020telefax: +49 6033 72 528e-mail: [email protected]

Kemppi spółka z o.o.ul. Borzymowska 3203 565 warszawaPoLaNdtel. +48 22 7816162Fax: +48 22 7816505e-mail: [email protected]

Kemppi Australia Pty ltd13 Cullen Place smithfield Nsw 2164austraLiatel. +61-2-9605 9500telefax: +61-2-9605 5999e-mail: [email protected]

ooo KemppiPolkovaya str. 1Building 6127018 moscowrussiatel. +7 495 739 4304telefax: +7 495 739 4305e-mail: [email protected]

Kemppi sverige ABinstrumentvägen 2Box 717194 27 upplands VäsbysVeriGetel. +46-8-590 783 00telefax: +46-8-590 823 94e-mail: [email protected]

Kemppi norge A/sdanholmen 193115 tønsbergPostboks 2151, Postterminalen3103 tønsbergNorGetel. +47 33 34 60 00telefax: +47 33 34 60 10e-mail: [email protected]

Kemppi A/sLiterbuen 112740 skovlundedaNmarKtel. +45 4494 1677telefax: +45 4494 1536e-mail: [email protected]

Kemppi Benelux B.V.minervum 72844817 Zm BredatHe NetHerLaNdstel. +31 76 571 7750telefax: +31 76 571 6345

Kemppi Far East Representative officePL 1315801 LahtiFiNLaNdPuh. +358 3 899 11Faksi: +358 3 734 8398e-mail: [email protected]

Filie KemppiKemppi, trading (Beijing) Company ltd

room 105-106, 3 Zone, Building B,No.12 Hongda North street,Beijing economic development Zone,100176 BeijingCHiNatel. +86-10-6787 6064 +86-10-6787 1282telefax: +86-10-6787 5259e-mail: [email protected]

Kemppi india Private limited Lakshmi towers New No. 2/770, First main road Kazura Gardens, Neelangarai Chennai—600 041 tamil NaduiNdia [email protected]

Przedstawicielstwo Kemppi

www.kemppi.com

Ludzki aspekt współpracy,zapewnia globalną obsługę poprzezlokalny serwis

Technika jest oczywiście ważna, ale kontakty biznesowe dotyczą ludziKemppi zapewnia radość spawania na każdym poziomie działalności. Naszym zadaniem jest dopilnować, by spawacze mogli wykonywać swoją pracę dokładnie tak, jak tego zapragną. Nasi klienci i partnerzy najlepiej wiedzą, co dla nas oznacza ludzki aspekt współpracy.

Zwiększanie PRODUKTYWNOŚCI

Documents

Transcript of Zwiększanie PRODUKTYWNOŚCI