ZwExtender · Web viewSPIS TREŚCI ZwExtender – Podręcznik użytkownika2 SPIS TREŚCI2...

WWW.ZWEXTENDER.PL

ZWEXTENDEROSZCZĘDZA TWÓJ CZAS

Podręcznik użytkownika

OSZCZĘDZA TWÓJ CZAS

ZWEXTENDER – PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA

SPIS TREŚC

IZwExtender – Podręcznik użytkownika..................................................................................................................2

SPIS TREŚCI.........................................................................................................................................................2

ZwExtender w skrócie......................................................................................................................................11

MENU: WARSTWY................................................................................................................................................12

Ustal BIEŻĄCĄ (=)..........................................................................................................................................12

WYIZOLUJ WŁĄCZONE (==)...........................................................................................................................13

WYIZOLUJ ODMROŻONE (===).....................................................................................................................15

WARSTWY POPRZEDNIE (LP)........................................................................................................................17

WŁĄCZ >...........................................................................................................................................................18

włącz 1 (ON1)...............................................................................................................................................19

włącz KILKA (ON)..........................................................................................................................................20

włącz WSZYSTKIE (ON*)................................................................................................................................23

WYŁĄCZ >.........................................................................................................................................................24

wyłącz 1 (OFF1)............................................................................................................................................24

wyłącz KILKA (OFF).......................................................................................................................................25

wyłącz RODZINĘ (FOFF)................................................................................................................................28

wyłącz WSZYSTKIE (OFF*).............................................................................................................................28

wyłącz PODRZĘDNĄ (OFFSUB)......................................................................................................................29

ODMRÓŹ >.......................................................................................................................................................31

odmroź 1 (TH1).............................................................................................................................................31

odmroź KILKA (LTH)......................................................................................................................................32

2


odmroź WSZYSTKIE (TH*).............................................................................................................................33

ZAMRÓŹ >........................................................................................................................................................33

zamróź 1 (FR1)..............................................................................................................................................33

zamróź KILKA (FR).........................................................................................................................................34

zamróź WSZYSTKIE (FR*)..............................................................................................................................34

zamróź PODRZĘDNĄ (FRSUB).......................................................................................................................35

ODBLOKUJ >.....................................................................................................................................................36

odblokuj 1 (UL1)...........................................................................................................................................36

odblokuj KILKA (UL)......................................................................................................................................37

odblokuj WSZYSTKIE (UL*)...........................................................................................................................37

ZABLOKUJ >......................................................................................................................................................38

zablokuj 1 (LO1)............................................................................................................................................38

zablokuj KILKA (LO).......................................................................................................................................38

zablokuj WSZYSTKIE (LO*)............................................................................................................................39

zablokuj Z WYJĄTKIEM (=UL)........................................................................................................................39

WŁĄCZ + ODBLOKUJ >......................................................................................................................................40

włącz + odblokuj 1 (OU1)..............................................................................................................................40

włącz + odblokuj KILKA (OU).........................................................................................................................41

włącz + odblokuj WSZYSTKIE (OU*)..............................................................................................................41

Warstwy XREFów >..........................................................................................................................................42

WŁĄCZ XREFy (ONX).....................................................................................................................................42

WYŁĄCZ XREFy (OFFX)..................................................................................................................................42

ODMRÓŹ XREFy (THX)..................................................................................................................................43

ZAMRÓŹ XREFy (FRX)....................................................................................................................................43

Warstwy W RZUTNI >.......................................................................................................................................44

ZAMRÓŹ w rzutni (FRV)................................................................................................................................44

ZAMRÓŹ PODRZĘDNĄ w rzutni (FRVSUB).....................................................................................................45

3


ODMRÓŹ WSZYSTKIE w rzutni (THV*)..........................................................................................................46

DEFINIUJ RODZINĘ WARSTW (LFAM)...............................................................................................................47

KOLEJNOŚĆ WARSTW >....................................................................................................................................48

warstwy NA WIERZCH (LFRONT)...................................................................................................................48

warstwy POD SPÓD (LBACK).........................................................................................................................49

ZESTAWIENIE WARSTW >.................................................................................................................................50

WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB) [MENU: ZESTAWIENIE WARSTW]...............................................................50

WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP) [MENU: ZESTAWIENIE WARSTW]............................................52

KOPIUJ na warstwę bieżącą (XC)......................................................................................................................52

PRZESUŃ na warstwę bieżącą (XM).................................................................................................................54

BIEŻĄCE USTAWIENIA >...................................................................................................................................56

ustal KOLOR z obiektu (=C)...........................................................................................................................56

ustal WARSTWĘ z obiektu (=LA)...................................................................................................................56

ustal TYP LINII z obiektu (=LT).......................................................................................................................58

ustal CO SIĘ DA z obiektu (=*)......................................................................................................................59

ustal GRUBOŚĆ LINII (=LWT).........................................................................................................................62

NOWA WARSTWA (NEWLAYER).......................................................................................................................63

ODWRÓĆ widoczność warstw (LINV)...............................................................................................................64

MENU: ZwExtender..............................................................................................................................................65

rysuj TAKI SAM OBIEKT (D=).........................................................................................................................65

rysuj SYMBOL >................................................................................................................................................68

BOX (BX).......................................................................................................................................................68

box WENTYLACJA (BX/)................................................................................................................................71

box SPALINOWY (BX/F).................................................................................................................................72

box X (BXX)...................................................................................................................................................72

box z TEKSTEM (BXT)....................................................................................................................................73

otwór (HOLE)................................................................................................................................................74

4


otwór PRZERYWANĄ (HOLEH)......................................................................................................................75

koło (CC).......................................................................................................................................................75

koło (CC/)......................................................................................................................................................76

koło WENTYLACJA (CC/F)..............................................................................................................................77

koło X (CCX)..................................................................................................................................................80

koło z TEKSTEM (CCT)...................................................................................................................................80

pozostałe SYMBOLE WENTYLACJI.................................................................................................................81

PROFIL (PROFIL)............................................................................................................................................83

rysuj ZESTAWIENIE >........................................................................................................................................86

BLOK / wstawienia i atrybuty (BI).................................................................................................................87

BLOK / WSZYSTKIE wstawienia i atrybuty (BI*).............................................................................................91

UZGODNIJ CECHY… >.......................................................................................................................................94

wybrane (XMA).............................................................................................................................................95

wspólne kilku obiektów (MACOM)...............................................................................................................97

nazwę i skalę BLOKU (BMA)..........................................................................................................................99

treść TEKSTU (TMA)....................................................................................................................................100

ZMIEŃ >.........................................................................................................................................................102

kolor i typ linii na "JakWarstwa" (CHBYL)...................................................................................................102

warstwę, kolor, typ linii wg BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH=)..........................................................................104

wszystkie cechy wg BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH*)...................................................................................105

EDYTUJ (EDIT).............................................................................................................................................106

edytuj wiele TEKSTÓW (TED) [menu: ZMIEŃ]........................................................................................106

KOPIUJ I PRZESUŃ >.......................................................................................................................................110

kopiuj 1 SEGMENT (C1)...............................................................................................................................110

duplikat (DUPL)...........................................................................................................................................111

kopiuj wzdłuż osi X (C-X).............................................................................................................................111

kopiuj wzdłuż osi Y (C-Y).............................................................................................................................114

5


kopiuj wzdłuż osi Z (C-Z).............................................................................................................................114

kopiuj względem ostatniej kopii (C@).......................................................................................................115

przesuń KILKA RAZY (MOVE@)...................................................................................................................117

KOPIUJ + PRZESUŃ (CM).............................................................................................................................119

LUSTRO >.......................................................................................................................................................120

lustro (MR).................................................................................................................................................120

lustro + KOPIUJ (MRC)................................................................................................................................125

lustro BOX (MRBX)......................................................................................................................................125

SZYBKIE lustro (QMR).................................................................................................................................128

lustro do BLOKÓW (MRB)...........................................................................................................................130

lustro PRÓCZ ATRYBUTÓW (MRBA)............................................................................................................131

lustro ATRYBUTÓW (MRA).........................................................................................................................132

OBRÓĆ (RT).................................................................................................................................................133

DOPASUJ (VA).............................................................................................................................................134

ODSUŃ >........................................................................................................................................................137

1 SEGMENT (OS1).......................................................................................................................................137

kilka obiektów NARAZ (OSFEW)..................................................................................................................138

o żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA) [menu: ODSUŃ …].............................................................................140

odsuń -> 2 LINIE (OS2)................................................................................................................................142

odsuń -> 3 LINIE (OS3)................................................................................................................................144

oś -> 2 LINIE (AX2)......................................................................................................................................146

oś -> 3 LINIE (AX3)......................................................................................................................................147

DODAJ OŚ (ADDAXIS)..................................................................................................................................148

DODAJ IZOLACJĘ TERMICZNĄ (THERM)......................................................................................................149

odsuń – USTAWIENIA (OSPROP).................................................................................................................151

UTNIJ I PRZERWIJ >........................................................................................................................................152

utnij WEWNĄTRZ (TRIMIN)........................................................................................................................152

6


utnij NA ZEWNĄTRZ (TRIMOUT).................................................................................................................153

UTNIJ lub WYMAŻ obiekty WEWNĄTRZ prostokąta (EAT)..........................................................................155

PRZERWIJ W PUNKCIE (BR1).......................................................................................................................156

ZAOKRĄGLIJ >.................................................................................................................................................157

zaokrąglij z promieniem 0 (F0)....................................................................................................................157

zaokrąglij bez ucinania (F-).........................................................................................................................160

EDYCJA POLILINII >.........................................................................................................................................160

dodaj WIERZCHOŁEK (ADDVERT)................................................................................................................160

usuń WIERZCHOŁEK (CUTVERT)..................................................................................................................161

usuń SEGMENT (PLCUT).............................................................................................................................161

przesuń SEGMENT (PLMOVE).....................................................................................................................162

KONTYNUUJ (PLCONT)................................................................................................................................162

ROZBIJ na segmenty (EX2SEG)....................................................................................................................162

GRUBOŚĆ polilinii (PLWID).........................................................................................................................164

DŁUGOŚĆ >.....................................................................................................................................................164

sumuj długości obiektów (AASUM) [menu: DŁUGOŚĆ ].........................................................................164

WYDŁUŻ O (L+)...........................................................................................................................................167

SKRÓĆ O (L-)...............................................................................................................................................168

DŁUGOŚĆ CAŁKOWITA (TO)........................................................................................................................169

POWIERZCHNIA >...........................................................................................................................................170

sumuj powierzchnie obiektów (AASUM) [menu: POWIERZCHNIA ].......................................................170

KLIKNIJ POWIERZCHNIĘ (QAA)....................................................................................................................171

OBRYSUJ POWIERZCHNIĘ (DAA).................................................................................................................172

WIELOKROTNA POWIERZCHNIA (MAA)......................................................................................................173

powierzchnia – WARSTWY DO POMIJANIA (AASKIP)..................................................................................175

opis powierzchni - USTAWIENIA (AATXT)...................................................................................................175

ZNAJDŹ DOMKNIĘCIA (CLOSURE)...............................................................................................................176

7


domknięcia - USTAWIENIA (CLOSUREPROP)...............................................................................................176

BOX o żądanej POWIERZCHNI (BXAA).........................................................................................................177

ODSUŃ by uzyskać żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA) [menu: POWIERZCHNIA].......................................178

TEKSTY I ATRYBUTY >.....................................................................................................................................179

kopiuj TREŚĆ tekstu (TMA).........................................................................................................................179

edytuj wiele TEKSTÓW (TED) [menu: TEKSTY I ATRYBUTY]...................................................................180

DODAJ PREFIX (ADDPFX)............................................................................................................................181

ADD SUFIX (ADDSFX)..................................................................................................................................182

UTNIJ PREFIX (CUTPFX)...............................................................................................................................182

UTNIJ SUFIX (CUTSFX).................................................................................................................................184

LISTA TEKSTÓW (TXTLST)............................................................................................................................184

SUMA TEKSTÓW (TXTSUM)........................................................................................................................185

suma tekstów - USTAWIENIA (TXTSUMPROP)............................................................................................188

POSZERZ TEKST (T+)....................................................................................................................................190

ZWĘZIJ TEKST (T-).......................................................................................................................................190

WSZYSTKIE LITERY DUŻE (ALLBIG)..............................................................................................................191

wszystkie litery małe (ALLSM)....................................................................................................................192

Pierwsza litera duża (1BIG).........................................................................................................................192

Pierwsza Każdego Słowa Duża (WORDBIG)................................................................................................193

ZOOM DO TEKSTU (ZTXT)...........................................................................................................................193

NUMEROWANIE >..........................................................................................................................................195

1 2 3 (NUM)................................................................................................................................................195

I II III (NUMROM)........................................................................................................................................201

A B C (LETTER)............................................................................................................................................201

numerowanie – USTAWIENIA (NUMPROP)................................................................................................202

INFO >............................................................................................................................................................203

OBIEKTY (INFO)...........................................................................................................................................203

8


WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB) [MENU: INFO].........................................................................................205

WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP) [MENU: INFO]........................................................................206

1 BLOK / wstawienia+atrybuty (B1/I).........................................................................................................206

1 BLOK / wszystkie wstawienia+atrybuty (B1/I*).......................................................................................208

BLOKI / wstawienia (B/I).............................................................................................................................210

BLOKI / wszystkie wstawienia+atrybuty (B/I*)...........................................................................................212

SZYBKO LISTUJ (QL).....................................................................................................................................213

WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH >.............................................................................................................214

obróć widok I ukł. współrz. (VUR)...............................................................................................................214

obróć WIDOK (VR)......................................................................................................................................214

obróć widok DO ukł. współrz. (PN).............................................................................................................215

ukł.wsp. 3 PUNKTY (UC3)............................................................................................................................217

ukł. wsp. OBRÓĆ 90 (UC90)........................................................................................................................218

ukł. wsp. OBRÓĆ MINUS 90 (UC-90)...........................................................................................................219

ukł.wsp. do OBIEKTU (UCE)........................................................................................................................220

ukł.wsp. POCZĄTEK (UCO)..........................................................................................................................221

ukł.wsp. POPRZEDNI (UCP).........................................................................................................................222

ukł.wsp. do WIDOKU (UCV)........................................................................................................................223

ukł.wsp. GLOBALNY (UCW).........................................................................................................................224

ukł.wsp. w płaszczyźnie XZ (UCXZ)..............................................................................................................225

ukł.wsp. w płaszczyźnie YZ (UCYZ)..............................................................................................................226

układ wsp. odwrócony (UCINV)..................................................................................................................226

przełącz WIDOCZNOŚC IKONY (UCSWITCH)................................................................................................227

włącz ikonę układu wsp. (UCON)................................................................................................................227

włącz ikonę układu wsp. (UCOFF)...............................................................................................................227

RZUTNIE W MODELU >...................................................................................................................................228

2 PIONOWE rzutnie (V2).............................................................................................................................228

9


2 POZIOME rzutnie (VH).............................................................................................................................229

POJEDYNCZA rzutnia (V1)...........................................................................................................................229

WŁĄCZ rzutnię (VPON)...............................................................................................................................230

WYŁĄCZ rzutnię (VPOFF)............................................................................................................................231

ODBLOKUJ RZUTNIĘ (VPUL)........................................................................................................................232

ZABLOKUJ rzutnię (VPLO)...........................................................................................................................232

OSNAP >.........................................................................................................................................................233

3 (koniec punkt przecięcie) (3)...............................................................................................................233

3 + baza (3I)................................................................................................................................................234

4 (koniec punkt przecięcie połowa) (4)..................................................................................................234

4 + baza (4I)................................................................................................................................................235

6 (koniec punkt przecięcie połowa środek kwadrant) (6)...........................................................................236

6 + baza (6I)................................................................................................................................................236

środek + kwadrant (OCQ)...........................................................................................................................237

styczny (OST)..............................................................................................................................................237

Tryby lokalizacji z klawiatury (OSN)............................................................................................................238

HATCH, SOLID: NA WIERZCH, POD SPÓD.................................................................................................239

HATCH NA WIERZCH (HFRONT).................................................................................................................240

HATCH POD SPÓD (HBACK)........................................................................................................................241

SOLID NA WIERZCH (SFRONT)....................................................................................................................241

SOLID POD SPÓD (SBACK)...........................................................................................................................241

KAFELKOWANIE (TILING)................................................................................................................................242

ZAPISZ Z DATĄ (SAVEWITHDATE)...................................................................................................................244

JĘZYK/LANGUAGE >........................................................................................................................................246

PL - Polski (TALKPL).....................................................................................................................................247

EN - English (TALKEN).................................................................................................................................248

JEDNOSTKI RYSUNKU >..................................................................................................................................248

10


metr = 1 jednostka (SETMETR)...................................................................................................................249

metr = 100 jednostek (SETMETR)...............................................................................................................249

metr = 1000 jednostek (SETMETR).............................................................................................................250

ZWEXTENDER W SKRÓCIE"Czas zaoszczędzony to czas zdobyty !" - motto, które przyświecało nam przy tworzeniu ZwExtender.

Podczas długotrwałych rozmów z naszymi klientami, uważnie przysłuchiwaliśmy się ich oczekiwaniom i uwagom odnoszącym się do systemów CAD. Każda propozycja została dokładnie odnotowana. Jednocześnie obserwowaliśmy rozwiązania w innych systemach CAD, próbując wyciągnąć te najbardziej innowacyjne. Zebraliśmy je wszystkie razem i w ten sposób został stworzony ZwExtender, który pozwala na znacznie szybsze osiągnięcie celu zamierzonego przez projektanta.

ZWEXTENDER – KRÓTKA CHARAKTERYSTYKA:

Podstawowy cel aplikacji - oszczędność czasu podczas procesu projektowania (im mniej kliknięć, tym lepiej)

Około 250 dodatkowych poleceń dla ZWCAD Nowe formy zaznaczania obiektów, wykorzystujące tzw. "intuicyjne wskazanie" Najlepsze rozwiązania zaobserwowane w innych systemach CAD'owskich zostały połączone w jedną

całość i zaimplementowane do ZwExtender

POLECENIA ZWEXTENDER ODNOSZĄ SIĘ M.IN. DO:

zarządzania warstwami (np. można stworzyć "przełączniki" dowolnie wybranych warstw tworząc do nich własne komendy)

szybkiego intuicyjnego rysowania (np. rysuj podobne) biblioteki symboli ulepszonych atrybutów dopasowania i dziedziczenia właściwości obiektów szybkiej zmiany wielu elementów rysunku ulepszonych tradycyjnych poleceń, m.in.: edycji tekstu, obliczenia obszaru, ilości i podsumowania usprawnionych rzutni lepszego OSNAP (trybów lokalizacji) oraz wielu, wielu więcej ...

Poniżej przedstawiamy opis funkcji naszego programu.

Zapraszamy

11


MENU: WARSTWYUSTAL BIEŻĄCĄ (=)

Komenda: =

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ustal BIEŻĄCĄ (=)

Pasek narzędzi: PF -> -BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal BIEŻĄCĄ (=)

OPIS DZIAŁANIA:

Wygodnie przełącza na warstwę na której znajduje się obiekt i rysuje w jego kolorze oraz typie linii. Kliknięcie poza obiektem zmienia bieżący kolor i typ linii na bylayer.

SPOSÓB UŻYCIA:

Jesteśmy aktualnie na warstwie „czerwonej” A1

Wpisujemy polecenie = potwierdzając klawiszem ENTER

12


Zaznaczamy obiekt

Jeśli w tym momencie kliknęlibyśmy poza obiektem (na czarne tło) to wtedy warstwa nie zostałaby zmieniona. Zmieniony zostałby kolor i typ linii na bylayer.

Warstwa zostaje szybko przełączona na warstwę zaznaczonego obiektu – C3 „zieloną”.

Komendy o podobnym działaniu przełączające pojedyncze ustawienia (np. tylko warstwę) znajdują się w menu Warstwy/Bieżące ustawienia

WYIZOLUJ WŁĄCZONE (==)

Komenda: ==

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYIZOLUJ WŁĄCZONE (==)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WYIZOLUJ WŁĄCZONE (==)

OPIS DZIAŁANIA:

== wyizoluj (pozostaw włączone i odblokowane)

13


Szybko wyłącza i zablokowuje wszystkie inne warstwy oprócz warstw, na której znajdują się zaznaczone obiekty.

Sposoby wskazania warstw:

Warstwy możemy wybrać wskazując oknem lub pojedynczo obiekty, które się na nich znajdują. Wskazane warstwy zostaną podświetlone

Powtórne kliknięcie na podświetlonym obiekcie spowoduje cofnięcie wyboru jego warstwy Nazwy warstw można również wpisać z klawiatury oddzielając poszczególne nazwy przecinkiem (patrz opis

pod komendą ON)

Jeżeli przed uruchomieniem komendy były zaznaczone obiekty, funkcja nie będzie już pytać jakie warstwy włączyć tylko włączy warstwy zaznaczonych obiektów

SPOSÓB UŻYCIA:

Wszystkie warstwy są włączone i odblokowane.

Wskazujemy obiekty (możemy wskazać więcej niż jeden) wpisujemy komendę == potwierdzając klawiszem ENTER.

14


Wynik działania funkcji na ekranie. Warstwy o kolorze niebieskim i zielonym zostały wyizolowane.

Wszystkie warstwy oprócz warstw na których leżały wskazane przez nas obiekty zostają wyłączone i zablokowane.

WYIZOLUJ ODMROŻONE (===)

Komenda: ===

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYIZOLUJ ODMROŻONE (===)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WYIZOLUJ ODMROŻONE (===)

OPIS DZIAŁANIA:

=== wyizoluj (zamroź wszystkie inne)

Zamraża (a także wyłącza i zablokowuje) wszystkie inne warstwy oprócz warstwy, na której znajdują się zaznaczone obiekty.

Sposób wskazania warstw przez zaznaczenie obiektów lub wpisanie nazw - jak w komendzie ==

SPOSÓB UŻYCIA:

15


Wszystkie warstwy są aktywne (nie są zablokowane ani zamrożone)

Wskazujemy obiekty (możemy wskazać więcej niż jeden). Wpisujemy komendę === potwierdzając klawiszem ENTER.

Wynik działania funkcji na ekranie. Warstwy o kolorze niebieskim i zielonym zostały wyizolowane.

Podgląd na menadżerze warstw. Wszystkie warstwy oprócz warstw na których leżały wskazane przez nas obiekty zostają wyłączone i zablokowane i zamrożone.

16


kiedy używać == a kiedy === ?

Izolowanie komendą == powoduje że wyłączone warstwy da się z powrotem szybko włączyć, ale regenerowanie rysunku (np. przy zmianie widoku) przy dużych plikach może trwać długo.

Izolowanie komendą === powoduje że regeneracje rysunku (np. przy zmianie widoku) ulega skróceniu; ale na włączenie z powrotem zamrożonych warstw trzeba poczekać.

Przy dużych plikach gdzie czas regeneracji ma znaczenie, najlepiej jest najpierw wyizolować szerokie spektrum warstw które być może będą nam dziś potrzebne komendą ===; a następnie korzystać z komendy ==.

Przy małych rysunkach wybór komendy nie ma znaczenia. Gdy zdarza nam się korzystać z komendy HIDE, używajmy do izolowania tylko komendy ===, w przeciwnym

razie obiekty niewidoczne mogą nam zasłaniać obiekty widoczne. (Niewidoczność obiektu oznacza tylko niewidoczność jego krawędzi nie zaś zawartych pomiędzy nimi boków).

WARSTWY POPRZEDNIE (LP)

Komenda: LP

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WARSTWY POPRZEDNIE (LP)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WARSTWY POPRZEDNIE (LP)

OPIS DZIAŁANIA:

LP - przywróć poprzedni stan warstw.

Jest to swego rodzaju undo (cofnij) lecz w odniesieniu do stanu warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:

W poprzednim przykładzie wyizolowaliśmy warstwy.

17


Po wyizolowaniu otrzymaliśmy stan warstw jak na przedstawionym rysunku.

Aby przywrócić poprzedni stan warstw wystarczy wpisać komendę LP i potwierdzić klawiszem ENTER

Przywróciliśmy poprzedni stan warstw.

Komenda może być wywoływana wielokrotnie i za każdym razem przywróci poprzednio zdefiniowany stan warstw (w odniesieniu do istniejącego) - analogicznie do komendy Undo.

WŁĄCZ >

WŁĄCZ 1 (ON1)

18


Komenda: ON1

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ -> włącz 1 (ON1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> włącz 1 (ON1)

OPIS DZIAŁANIA:

ON1 włącza 1 wskazaną warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

W naszym przykładzie wszystkie warstwy są wyłączone (widzimy pusty ekran).

Po użyciu komendy ON1 chwilowo pojawiają się warstwy, które są wyłączone. Możemy wskazać warstwę do włączenia.

19


Wskażmy warstwę na której leży obiekt kreskowania dachu.

Po kliknięciu warstwa została włączona.

Widać to również na menadżerze warstw.

WŁĄCZ KILKA (ON)

Komenda: ON

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ -> włącz KILKA (ON)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> włącz KILKA (ON)

20


OPIS DZIAŁANIA:

ON – włącza kilka wskazanych warstw.

Jeżeli przed uruchomieniem komendy były zaznaczone obiekty, funkcja nie będzie już pytać jakie warstwy włączyć tylko włączy warstwy zaznaczonych obiektów

Obiekty (które leżą na warstwach do wyłączenia) możemy wskazywać na ekranie pojedynczo lub zaznaczać oknem. Wskazane obiekty zostaną podświetlone

Powtórne kliknięcie na jednej z wybranych obiektów (wskazujących warstwy do wyłączenia) spowoduje cofnięcie jej wyboru

Nazwy warstw można również wpisać z klawiatury oddzielając poszczególne nazwy przecinkiem.

SPOSÓB UŻYCIA:

W naszym przykładzie wszystkie warstwy są wyłączone.

Po użyciu komendy ON chwilowo pojawiają się warstwy, które są wyłączone. Możemy wskazać kilka obiektów (które leżą na warstwach do włączenia) oknem. Możemy również wpisać ich nazwy lub części ich nazw z użyciem znaku * (opis * przy komendzie OFF).

21


Wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy lub klawiszem ENTER.

Efekt końcowy. Warstwy na których leżały zaznaczone obiekty, zostały włączone.

Efekt widoczny jest również na menadżerze warstw.

Wpisywanie nazw warstw z klawiatury

(dotyczy komend == === ON OFF TH FR UL LO LFRONT LBACK AASKIP)

Podczas wpisywania nazw warstw z klawiatury możemy używać znaków uniwersalnych zastępujących część nazwy warstwy:

Wpisując F* wybieramy wszystkie warstwy zaczynające się na F Wpisując *TXT* wybieramy wszystkie nazwy które zawierają ciąg znaków TXT, niezależnie czy jest on na

początku, w środku, czy na końcu nazwy warstwy wpisując *TXT wybieramy wszystkie warstwy które mają końcówkę TXT znak # zastępuje dowolną cyfrę, a @ dowolny znak alfabetyczny. Czyli np.

o wpisując #* wybierzemy wszystkie nazwy które zaczynają się cyfrąo wpisując @* wybierzemy wszystkie nazwy które zaczynają się literą

Filtry nazw można łączyć ze sobą wpisując je po przecinku np.:o wpisując A*,B* wybierzemy wszystkie warstwy zaczynające się na A i B

Wielkość liter przy wpisywaniu nazw nie ma znaczenia.

22


WŁĄCZ WSZYSTKIE (ON*)

Komenda: ON*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ -> włącz WSZYSTKIE (ON*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> włącz WSZYSTKIE (ON*)

OPIS DZIAŁANIA:

ON* - włącza wszystkie warstwy

SPOSÓB UŻYCIA:

Stan warstw przed użyciem komendy ON*.

Stan rysunku po użyciu komendy ON* Wszystkie warstwy zostały włączone.

WYŁĄCZ >

WYŁĄCZ 1 (OFF1)

Komenda: OFF1

Ikona:

23


Menu: WARSTWY -> WYŁĄCZ -> wyłącz 1 (OFF1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> wyłącz 1 (OFF1)

OPIS DZIAŁANIA:

OFF1 – wyłącza jedną, wskazaną przez nas na rysunku warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Stan warstw przed użyciem komendy OFF1

Wskazujemy obiekt, który leży na warstwie do wyłączenia.

Warstwa została wyłączona.

24


Efekt działania komendy widoczny jest również w menadżerze warstw.

WYŁĄCZ KILKA (OFF)

Komenda: OFF

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYŁĄCZ -> wyłącz KILKA (OFF)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> wyłącz KILKA (OFF)

OPIS DZIAŁANIA:

OFF – wyłącza kilka wskazanych warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:

Sposób wskazania warstw: przez zaznaczenie obiektów lub wpisanie nazw - jak w komendzie ON.

Stan warstw przed użyciem komendy OFF

25


Zaznaczamy obiekty które leżą na warstwach do wyłączenia oknem. Możemy również wskazać je pojedynczo lub wpisać ich nazwy lub części nazw (patrz komentarz pod opisem komendy).

Po zaznaczeniu wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy lub klawiszem ENTER.

Efekt końcowy. Warstwy na których leżały zaznaczone obiekty, zostały wyłączone.

Efekt widoczny jest również na menadżerze warstw.

Użycie znaku * gwiazdki w komendzie OFF

26


Stan warstw przed użyciem komendy OFF

Wpisujemy BRDR* Jest to początek nazwy, która powtarza się dla wszystkich powyższych warstw oraz znak * (znak gwiazdki), który odpowiada dowolnej kombinacji znaków.

Dzięki takiemu rozwiązaniu możemy tworzyć szablony nazw.

Jak widać warstwy które odpowiadały powyższemu szablonowi zostały wyłączone.

OFF1 vs OFF

OFF jest bardziej komfortowa i ma większe możliwości; jednakże ponieważ obiekty na zaznaczonych warstwach są dodatkowo wyróżniane działa nieco wolniej od OFF1.

Jeśli chcesz wyłączyć kilka warstw, lub nie jesteś pewny czy na wskazanej warstwie nie ma jakiegoś istotnego dla ciebie elementu, użyj OFF

Gdy chcesz zamrozić pojedynczą warstwę i zależy ci na szybkości użyj OFF1

27


WYŁĄCZ RODZINĘ (FOFF)

Komenda: FOFF

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYŁĄCZ -> wyłącz RODZINĘ

Pasek narzędzi: BRAK

OPIS DZIAŁANIA:

Wyłącza wcześniej ustawioną rodzinę (zestaw) warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

WYŁĄCZ WSZYSTKIE (OFF*)

Komenda: OFF*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYŁĄCZ -> wyłącz WSZYSTKIE (OFF*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> wyłącz WSZYSTKIE (OFF*)

OPIS DZIAŁANIA:

OFF* - wyłącza wszystkie warstwy

SPOSÓB UŻYCIA:

Stan rysunku przed użyciem komendy OFF*. Wszystkie warstwy są włączone.

28


Stan warstw po użyciu komendy OFF*. Wszystkie warstwy zostały wyłączone.

WYŁĄCZ PODRZĘDNĄ (OFFSUB)

Komenda: OFFSUB

Ikona:

Menu: WARSTWY -> WYŁĄCZ -> wyłącz PODRZĘDNĄ (OFFSUB)


OPIS DZIAŁANIA:

OFFSUB – wyłącza warstwę klikniętego obiektu podrzędnego. Komendą tą można wyłączyć np. warstwę wchodzącą w skład odnośnika zewnętrznego (XREF), bez wyłączania całego odnośnika.

SPOSÓB UŻYCIA:

Układ początkowy. Na rysunku po prawej stronie 4 widoczne rzuty elewacji są obiektami zagnieżdżonymi tzw. X-Ref’ami.

29


Po wywołaniu komendy OFFSUB wskazujemy na obiekt leżący na warstwie do wyłączenia.

Wskazaliśmy na zielony dach.

Warstwa ta została wyłączona.

Widoczne jest to również w menadżerze warstw.

ODMRÓŹ >

ODMROŹ 1 (TH1)

Komenda: TH1

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODMRÓŹ -> odmroź 1 (TH1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> odmroź 1 (TH1)

OPIS DZIAŁANIA:

TH1 – Po wywołaniu komendy na ekranie pojawia się spis aktualnie zamrożonych warstw. Kliknięcie w jedną z nazw powoduje odmrożenie pojedynczej warstwy.

30


SPOSÓB UŻYCIA:

Układ początkowy. Część warstw jest zamrożona.

Po wywołaniu komendy TH1 na ekranie pojawia się spis aktualnie zamrożonych warstw.

Wskazujemy na warstwę do odmrożenia. Wskazaliśmy na warstwę zieloną.

Zaznaczona warstwa zielona została odmrożona.

Potwierdza to również menadżer warstw.

31


ODMROŹ KILKA (LTH)

Komenda: LTH

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODMRÓŹ -> odmroź KILKA (LTH)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> odmroź KILKA (LTH)

OPIS DZIAŁANIA:

LTH - Po wywołaniu komendy na ekranie pojawia się spis aktualnie zamrożonych warstw. Warstwy o wybranych nazwach zostaną odmrożone.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

ODMROŹ WSZYSTKIE (TH*)

Komenda: TH*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODMRÓŹ -> odmroź WSZYSTKIE (TH*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> odmroź WSZYSTKIE (TH*)

OPIS DZIAŁANIA:

TH* - odmraża wszystkie warstwy.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

ZAMRÓŹ >

32


ZAMRÓŹ 1 (FR1)

Komenda: FR1

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZAMRÓŹ -> zamróź 1 (FR1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zamróź 1 (FR1)

OPIS DZIAŁANIA:

FR1 –Zamraża jedną wskazaną poprzez obiekt warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Działa analogicznie do komendy OFF 1

ZAMRÓŹ KILKA (FR)

Komenda: FR

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZAMRÓŹ -> Zamróź KILKA (FR)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> Zamróź KILKA (FR)

OPIS DZIAŁANIA:

FR – zamraża kilka wskazanych warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:

Sposób wskazania warstw: przez zaznaczenie obiektów lub wpisanie nazw - jak w komendzie ON

FR vs FR1

FR jest bardziej komfortowa i ma większe możliwości; jednakże ponieważ obiekty na zaznaczonych warstwach są dodatkowo wyróżniane działa nieco wolniej od FR1

Jeśli chcesz zamrozić kilka warstw, lub nie jesteś pewny czy na wskazanej warstwie nie ma jakiegoś istotnego dla ciebie elementu, użyj FR

33


Gdy chcesz zamrozić pojedynczą warstwę i zależy ci na szybkości użyj FR1

ZAMRÓŹ WSZYSTKIE (FR*)

Komenda: FR*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZAMRÓŹ -> zamróź WSZYSTKIE (FR*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zamróź WSZYSTKIE (FR*)

OPIS DZIAŁANIA:

FR* - zamraża wszystkie warstwy.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

ZAMRÓŹ PODRZĘDNĄ (FRSUB)

Komenda: FRSUB

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZAMRÓŹ -> zamróź PODRZĘDNĄ (FRSUB)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zamróź PODRZĘDNĄ (FRSUB)

OPIS DZIAŁANIA:

FRSUB – zamraża warstwę klikniętego obiektu podrzędnego. Komendą tą można zamrozić np. warstwę wchodzącą w skład odnośnika zewnętrznego (XREF), bez zamrażania całego odnośnika.

SPOSÓB UŻYCIA:

34


Układ początkowy. Na rysunku po prawej stronie 4 widoczne rzuty elewacji są obiektami zagnieżdżonymi tzw. X-Ref’ami.

Po wywołaniu komendy FRSUB wskazujemy na obiekt leżący na warstwie do zamrożenia. Wskazaliśmy na zielony dach.

Warstwa ta została zamrożona.

Widoczne jest to również w menadżerze warstw.

35


ODBLOKUJ >

ODBLOKUJ 1 (UL1)

Komenda: UL1

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODBLOKUJ -> odblokuj 1 (UL1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> odblokuj 1 (UL1)

OPIS DZIAŁANIA:

UL1 – Odblokowuje jedną wskazaną warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Komenda analogiczna w działaniu do ON 1

ODBLOKUJ KILKA (UL)

Komenda: UL

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODBLOKUJ -> odblokuj KILKA (UL)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> odblokuj KILKA (UL)

OPIS DZIAŁANIA:

UL – odblokowuje kilka wskazanych warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:


ODBLOKUJ WSZYSTKIE (UL*)

36


Komenda: UL*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ODBLOKUJ -> Odblokuj WSZYSTKIE (UL*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> Odblokuj WSZYSTKIE (UL*)

OPIS DZIAŁANIA:

UL* – odblokowuje wszystkie zablokowane warstwy.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy UL* wszystkie zablokowane warstwy zostają odblokowane.

ZABLOKUJ >

ZABLOKUJ 1 (LO1)

Komenda: LO1

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZABLOKUJ -> zablokuj 1 (LO1)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zablokuj 1 (LO1)

OPIS DZIAŁANIA:

LO1 – Zablokowuje jedną wskazaną poprzez obiekt warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczna w swoim działaniu do komendy OFF 1

ZABLOKUJ KILKA (LO)

Komenda: LO

Ikona:

37


Menu: WARSTWY -> ZABLOKUJ -> zablokuj KILKA (LO)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zablokuj KILKA (LO)

OPIS DZIAŁANIA:

LO – zablokowuje kilka wskazanych warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:


ZABLOKUJ WSZYSTKIE (LO*)

Komenda: LO*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZABLOKUJ -> zablokuj WSZYSTKIE (LO*)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zablokuj WSZYSTKIE (LO*)

OPIS DZIAŁANIA:

LO* blokuje wszystkie warstwy.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy LO* wszystkie warstwy zostaną zablokowane.

ZABLOKUJ Z WYJĄTKIEM (=UL)

Komenda: =UL

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZABLOKUJ -> zablokuj Z WYJĄTKIEM (=UL)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> zablokuj Z WYJĄTKIEM (=UL)

OPIS DZIAŁANIA:

=UL blokuje wszystkie inne warstwy oprócz warstwy wskazanej.

SPOSÓB UŻYCIA:

38


Stan warstw przed użyciem komendy LOE

Wskazujemy obiekt leżący na warstwie, która pozostanie niezablokowana.

Jak widać na obrazku warstwy (oprócz warstwy wskazanej) zostały zablokowane. Widoczne jest to po lekkim zaciemnieniu zablokowanych warstw.

Widać to również na menadżerze warstw.

39


WŁĄCZ + ODBLOKUJ >

WŁĄCZ + ODBLOKUJ 1 (OU1)

Komenda: OU1

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ + ODBLOKUJ -> włącz + odblokuj 1 (OU1)


OPIS DZIAŁANIA:

Włącza i jednocześnie odblokowuje wskazaną warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczna w swoim działaniu do komendy ON1

WŁĄCZ + ODBLOKUJ KILKA (OU)

Komenda: OU

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ + ODBLOKUJ -> włącz + odblokuj KILKA (OU)


OPIS DZIAŁANIA:

Włącza i jednocześnie odblokowuje kilka wskazanych warstw.

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczna w swoim działaniu do komendy ON

WŁĄCZ + ODBLOKUJ WSZYSTKIE (OU*)

Komenda: OU*

Ikona: BRAK

40


Menu: WARSTWY -> WŁĄCZ + ODBLOKUJ -> włącz + odblokuj WSZYSTKIE (OU*)


OPIS DZIAŁANIA:

Włącza i jednocześnie odblokowuje wszystkie wskazane warstwy.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy OU* wszystkie warstwy zostaną włączone i jednocześnie odblokowane.

WARSTWY XREFÓW >

WŁĄCZ XREFY (ONX)

Komenda: ONX

Ikona:

Menu: WARSTWY -> warstwy XREFów -> WŁĄCZ XREFy (ONX)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WŁĄCZ XREFy (ONX)

OPIS DZIAŁANIA:

ONX – włącza warstwy wszystkich XREF-ów.

Polecenie to dotyczy zewnętrznych odnośników, tzw x-refów. X-REFY są to rysunki dwg wstawiane do naszego rysunku. Dzięki temu poleceniu możemy włączyć warstwy wszystkich XREF-ów.

Jest to polecenie odwrotne do OFFX

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy ONX warstwy, które należą do zewnętrznych odnośników (XREF-ów) zostaną włączone.

WYŁĄCZ XREFY (OFFX)

Komenda: OFFX

41


Ikona:

Menu: WARSTWY -> warstwy XREFów -> WYŁĄCZ XREFy (OFFX)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WYŁĄCZ XREFy (OFFX)

OPIS DZIAŁANIA:

OFFX – polecenie to dotyczy zewnętrznych odnośników, tzw x-refów. X-REFY są to rysunki dwg wstawiane do naszego rysunku. Dzięki temu poleceniu możemy wyłączyć warstwy wszystkich XREF-ów.

Jest to polecenie odwrotne do ONX

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy OFFX warstwy, które należą do zewnętrznych odnośników (XREF-ów) zostaną wyłączone.

ODMRÓŹ XREFY (THX)

Komenda: THX

Ikona:

Menu: WARSTWY -> warstwy XREFów -> ODMRÓŹ XREFy (THX)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> ODMRÓŹ XREFy (THX)

OPIS DZIAŁANIA:

THX – odmraża warstwy wszystkich XREF-ów.

Polecenie to dotyczy zewnętrznych odnośników, tzw x-refów. X-REFY są to rysunki dwg wstawiane do naszego rysunku. Dzięki temu poleceniu możemy odmrozić warstwy wszystkich XREF-ów.

Jest to polecenie odwrotne do FRX

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy THX warstwy, które należą do zewnętrznych odnośników (XREF-ów) zostaną odmrożone.

ZAMRÓŹ XREFY (FRX)

Komenda: FRX

42


Ikona:

Menu: WARSTWY -> warstwy XREFów -> ZAMRÓŹ XREFy (FRX)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> ZAMRÓŹ XREFy (FRX)

OPIS DZIAŁANIA:

FRX – zamraża warstwy wszystkich XREF-ów.

Polecenie to dotyczy zewnętrznych odnośników, tzw x-refów. X-REFY są to rysunki dwg wstawiane do naszego rysunku. Dzięki temu poleceniu możemy zamrozić warstwy wszystkich XREF-ów.

Jest to polecenie odwrotne do THX

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy FRX warstwy, które należą do zewnętrznych odnośników (XREF-ów) zostaną zamrożone.

WARSTWY W RZUTNI >

ZAMRÓŹ W RZUTNI (FRV)

Komenda: FRV

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> warstwy W RZUTNI -> ZAMRÓŹ w rzutni (FRV)


OPIS DZIAŁANIA:

FRV- zamraża warstwę w bieżącej rzutni. Wskazanie warstwy następuje poprzez wskazanie obiektu leżącego na warstwie, którą chcemy zamrozić.

SPOSÓB UŻYCIA:

43


Układ początkowy - rzutnia w prawym górnym rogu jest rzutnią bieżącą.

Wskazujemy obiekt leżący na warstwie, którą chcemy zamrozić.

Warstwa w rzutni bieżącej została zamrożona.

ZAMRÓŹ PODRZĘDNĄ W RZUTNI (FRVSUB)

Komenda: FRVSUB

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> warstwy W RZUTNI -> ZAMRÓŹ PODRZĘDNĄ w rzutni (FRVSUB)


OPIS DZIAŁANIA:

FRVSUB – zamraża obiekt podrzędny w rzutni bieżącej na wydruku.

SPOSÓB UŻYCIA:

44


Często zdarza się, że do rysunku dołączony mamy dodatkowy rysunek w formie odnośnika zewnętrznego (tzw. XREF’a). Może być to schemat instalacji, na bazie której mamy dorysować pewne elementy.

Jednak odnośnik ten zawiera za dużo niepotrzebnych detali (opisy, linie wymiarowe), których nie potrzebujemy na ostatecznym (naszym) wydruku.

Za pomocą jednego kliknięcia możemy wyłączyć niepotrzebne elementy, „bez naruszania” Xrefa’a.

Przedstawiony rysunek jest rysunkiem dołączonym (XREF’em).

Chcielibyśmy wyłączyć opisy pomieszczeń.

Po wywołaniu komendy FRVSUB wskazujemy opisy.

Opisy zostały wyłączone.

ODMRÓŹ WSZYSTKIE W RZUTNI (THV*)

Komenda: THV*

45


Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> warstwy W RZUTNI -> ODMRÓŹ WSZYSTKIE w rzutni (THV*)


OPIS DZIAŁANIA:

THV* - odmraża wszystkie warstwy w bieżącej rzutni.

SPOSÓB UŻYCIA:

W przykładzie dla polecenia FRV zamroziliśmy warstwy. Teraz dokonamy czynności odwrotnej, odmrozimy wszystkie warstwy w rzutni bieżącej pleceniem THV*

Po użyciu komendy THV* wszystkie warstwy zostają odmrożone w rzutni bieżącej.

DEFINIUJ RODZINĘ WARSTW (LFAM)

Komenda: LFAM

Ikona:

Menu: WARSTWY -> DEFINIUJ RODZINĘ WARSTW (LFAM)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> DEFINIUJ RODZINĘ WARSTW (LFAM)

OPIS DZIAŁANIA:

46


Do zrobienia

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

KOLEJNOŚĆ WARSTW >

WARSTWY NA WIERZCH (LFRONT)

Komenda: LFRONT

Ikona:

Menu: WARSTWY -> KOLEJNOŚĆ WARSTW -> warstwy NA WIERZCH (LFRONT)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> warstwy NA WIERZCH (LFRONT)

OPIS DZIAŁANIA:

LFRONT – przesuwa obiekty warstwy (lub warstw) na wierzch.

UWAGA: Możemy wskazać więcej niż jedną warstwę.

Komenda odwrotna do opisywanej to LBACK

SPOSÓB UŻYCIA:

W przykładzie mamy obiekty na dwóch warstwach. Na warstwie czerwonej oraz żółtej.

Chcielibyśmy aby warstwa czerwona znalazła się na wierzchu.

47


Po uruchomieniu komendy LFRONT zaznaczamy obiekt leżący na warstwie czerwonej.

Zamiast wskazania obiektu możemy wpisać nazwę warstwy (lub część nazwy).

Ostatecznie potwierdzamy wybór prawym klawiszem myszy.

Obiekty wskazanej warstwy zostały przeniesione na wierzch.

WARSTWY POD SPÓD (LBACK)

Komenda: LBACK

Ikona:

Menu: WARSTWY -> KOLEJNOŚĆ WARSTW -> warstwy POD SPÓD (LBACK)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> warstwy POD SPÓD (LBACK)

OPIS DZIAŁANIA:

LBACK – przesuwa obiekty wskazanej warstwy (lub warstw) pod spód.

48


Wskazanie warstwy (lub warstw) odbywa się poprzez kliknięcie w jakikolwiek obiekt (lub obiekty) leżący na tej warstwie.

UWAGA: Możemy wskazać więcej niż jedną warstwę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Działanie komendy LBACK jest analogiczne do komendy LFRONT

ZESTAWIENIE WARSTW >

WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB) [MENU: ZESTAWIENIE WARSTW]

Komenda: (LA/OB)

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZESTAWIENIE WARSTW -> WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB)

OPIS DZIAŁANIA:

LA/OB – podsumowanie obiektów wg warstwy.

Komenda tworzy wyciąg z zestawienia warstw dotyczący tylko wskazanych wcześniej obiektów. Z dodatkową informacją jakie obiekty znajdują się na danej warstwie.

Komenda przydaje się w następujących sytuacjach:

dostajemy rysunek z zewnątrz i nie wiemy nic o jego strukturze warstw. Po uruchomieniu komendy wiemy na której warstwie są wymiary, na której kreskowanie a na której teksty.

Jeśli jest ustalony standard rysowania w firmie. Komenda pozwala sprawdzić czy rysunki są wykonane wg standardu. (Czy poszczególne rodzaje obiektów są na właściwych warstwach, itp.)

SPOSÓB UŻYCIA:

49


Utworzymy podsumowanie obiektów wg warstwy dla przedstawionego powyżej rysunku.

Po wywołaniu komendy LA/OB zaznaczamy obiekty, następnie wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy.

Na pasku poleceń widzimy zestawienie.

50


Z lewej strony wykaz warstw, w środkowej kolumnie wykaz obiektów (tych zaznaczonych) na danej warstwie, w kolumnie z prawej kolor oraz rodzaj linii.

WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP) [MENU: ZESTAWIENIE WARSTW]

Komenda: LA/OBP

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZESTAWIENIE WARSTW -> WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP)

OPIS DZIAŁANIA:

LA/OBP - podsumowanie cech obiektów wg warstwy

Gdy zestawienie uzyskane komendą LA/OB nam nie wystarcza możemy skorzystać z komendy LA/OBP która dostarcza bardziej szczegółowych danych.

Każdej warstwie poświęcone są 3 linie tekstu. Przy każdym rodzaju obiektu podano liczbę elementów na danej warstwie. Podano również cechy obiektów na poszczególnych warstwach.

Możemy sprawdzić czy obiekty są rysowane w kolorze bylayer, czy mają swoje indywidualne kolory. Podane są również nazwy bloków, których na danej warstwie jest najwięcej, style wymiarowania i tekstu.

Komenda bardzo przydatna do sprawdzania zgodności rysunku ze standardami CAD obowiązującymi w biurze.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

KOPIUJ NA WARSTWĘ BIEŻĄCĄ (XC)

Komenda: XC

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> KOPIUJ na warstwę bieżącą (XC)


51


OPIS DZIAŁANIA:

XC - kopiuj na warstwę bieżącą

Pozwala skopiować dowolny obiekt z innej warstwy na warstwę na której w danym momencie się znajdujemy.

XC! - wersja komendy XC pozwalająca na skopiowanie obiektów na warstwę bieżącą nawet jeśli są one na zablokowanej warstwie.

SPOSÓB UŻYCIA:

Znajdujemy się na warstwie 0. Jest to nasza warstwa bieżąca.

Prostopadłościan znajduje się na warstwie SZESCIAN

Uruchamiamy komendę XC i wskazujemy sześcian (możemy oczywiście wskazać więcej obiektów). Wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy.

52


Efekt końcowy – obiekt zostaje skopiowany na warstwę na której się znajdowaliśmy czyli warstwę 0. Pod białym, skopiowanym sześcianem znajduje się czerwony.

PRZESUŃ NA WARSTWĘ BIEŻĄCĄ (XM)

Komenda: XM

Ikona: BRAK

Menu: WARSTWY -> RZESUŃ na warstwę bieżącą (XM)


OPIS DZIAŁANIA:

XM – przenieś na warstwę bieżącą. komenda działa w analogiczny sposób do powyższej komendy XC

Różni się tym, że w komendzie XM, że wskazany obiekt (obiekty) zostaje przeniesiony a nie skopiowany.

XM! - wersja komendy XM pozwalająca na przeniesienie obiektów na warstwę bieżącą nawet jeśli są one na zablokowanej warstwie.

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD - UŻYCIE KOMENDY XM! (W SPOSÓB ANALOGICZNY UŻYWAMY KOMENDY XM)

Wymiarujemy rysunek na warstwie PUB_DIM. Blokujemy wszystkie pozostałe warstwy by przez przypadek nie przesunąć innych elementów.

53


Wszystkie warstwy oprócz PUB_DIM są zablokowane (zapobiega to przypadkowemu przesunięciu wymiarowanych elementów).

Możemy swobodnie wymiarować. Podczas wymiarowania zauważyliśmy, że koty wysokościowe leżą na niewłaściwej warstwie AXIS. Chcielibyśmy bez zbędnych dodatkowych operacji przenieść je na warstwę PUB_DIM. Do tego posłuży nam komenda XM!

Zaznaczyliśmy obiekty, wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy i przenosimy je na warstwę bieżącą - warstwę PUB_DIM, na której obecnie pracujemy.

Koty wysokościowe bez odblokowywania pozostałych warstw zostały przeniesione na warstwę z wymiarami PUB_DIM

54


BIEŻĄCE USTAWIENIA >

USTAL KOLOR Z OBIEKTU (=C)

Komenda: =C

Ikona:

Menu: WARSTWY -> BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal KOLOR z obiektu (=C)

Pasek narzędzi: PF -> -BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal KOLOR z obiektu (=C)

OPIS DZIAŁANIA:

=C - kolor wskazanego obiektu staje się kolorem bieżącym, którym „rysujemy”.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

USTAL WARSTWĘ Z OBIEKTU (=LA)

Komenda: =LA

Ikona:

Menu: WARSTWY -> BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal WARSTWĘ z obiektu (=LA)

Pasek narzędzi: PF -> -BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal WARSTWĘ z obiektu (=LA)

OPIS DZIAŁANIA:

=LA warstwa wskazanego obiektu staje się warstwą bieżącą (tylko warstwa ale np. kolor pozostaje taki jaki był przed użyciem funkcji =LA)

SPOSÓB UŻYCIA:

55


Jesteśmy na warstwie PARCEL.

Kolorem dla tej warstwy jest kolor żółty.

Po wywołaniu komendy =LA wskazujemy obiekt wzorcowy (w naszym przypadku jest to linia lecz mogą być to również inne obiekty tekst, hatch itd.).

Zostajemy przełączeni na warstwę wskazanego obiektu …

56


… lecz kolorem nadal jest kolor żółty. Warstwą bieżącą staje się warstwa wskazanego obiektu (tylko warstwa) reszta pozostaje bez zmian.

Linia narysowana leży na warstwie 0BUILDINGS, lecz rysujemy kolorem, żółtym (takim jaki był na warstwie PARCEL).

USTAL TYP LINII Z OBIEKTU (=LT)

Komenda: =LT

Ikona:

Menu: WARSTWY -> BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal TYP LINII z obiektu (=LT)

Pasek narzędzi: PF -> -BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal TYP LINII z obiektu (=LT)

OPIS DZIAŁANIA:

=LT –typ i skala linii wskazanego obiektu staje się bieżąca.

SPOSÓB UŻYCIA:

Możemy zacząć szybko rysować nowym typem linii (np. kreskowaną, lub kropkowaną) korzystając z definicji linii już narysowanej na rysunku.

57


Po wykonaniu komendy LT wskazujemy linię wzorcową, z której zostanie pobrana skala i typ linii (reszta np. warstwa pozostanie ta sama)

Linia pozioma (ta niżej) została narysowania „kropkowaną” linią, której typ i skala zostały przejęte z obiektu wzorcowego. Proszę zwrócić uwagę, że kolor linii się nie zmienił, pozostał czerwony (taki jaki był przed użyciem komendy).

USTAL CO SIĘ DA Z OBIEKTU (=*)

Komenda: =*

Ikona:

Menu: WARSTWY -> BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal CO SIĘ DA z obiektu (=*)

Pasek narzędzi: PF -> -BIEŻĄCE USTAWIENIA -> ustal CO SIĘ DA z obiektu (=*)

OPIS DZIAŁANIA:

=* -wszystkie ustawienia wskazanego obiektu stają się bieżące

Dzięki komendzie *= możemy w bardzo intuicyjny sposób przyporządkowywać sobie style oraz przełączać się pomiędzy nimi korzystając z obiektów na rysunku. Oszczędza to wiele dodatkowych kliknięć myszką.

jeśli np. klikniemy na hatch, zmieni się aktualny styl hatchowania,

jeśli klikniemy na tekst to zmieni nam się aktualny styl i wysokość tekstu,

58


itd. ... (warto poeksperymentować)

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1

W pierwszym przykładzie pokażemy jak za pomocą komendy =* możemy pobierać style kreskowania z rysunku.

Uruchamiamy komendę =*

Wskazujemy hatch wzorcowy

Po uruchomieniu menadżera kreskowania (za pomocą ikony lub komendą bhatch) ...

59


... widać, że wskazany wcześniej hatch stał się bieżącym.

Od tej pory możemy go ...

... używać.

PRZYKŁAD 2

W kolejnym przykładzie pokażemy jak możemy posłużyć się komendą =* do szybkiej i wygodnej zmiany stylów tekstu, którymi będziemy posługiwali się na rysunku.

60


Bieżący styl tekstu.

Wskazujemy tekst wzorcowy na rysunku.

Jak widać styl tekstu został zmieniony.

Jeśli mamy kilka rodzajów tekstu na rysunku jest to idealny sposób do intuicyjnej i szybkiej zmiany stylu, który będziemy używali.

USTAL GRUBOŚĆ LINII (=LWT)

Komenda: =LWT (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

=LWT – ustal grubość linii

61


Po kliknięciu w obiekt znajdujący się na rysunku (obiekt źródłowy), możemy rysować grubością linii „odziedziczoną” od tego obiektu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wykonaniu komendy klikamy w obiekt, którego grubością linii chcemy zacząć rysować.

Została narysowana linia – jej grubość została odziedziczona z obiektu źródłowego.

NOWA WARSTWA (NEWLAYER)

Komenda: NEWLAYER (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

NEWLAYER – utwórz nową warstwę

Komenda alternatywna dla tradycyjnego tworzenia warstw wywoływana z linii komend z pominięciem okna dialogowego.

SPOSÓB UŻYCIA:

62


Po wykonaniu komendy NEWLAYER podajemy w linii komend nazwę dla nowej warstwy.

Wskazujemy kolor dla nowej warstwy.

Nowa warstwa została utworzona

ODWRÓĆ WIDOCZNOŚĆ WARSTW (LINV)

Komenda: LINV (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

LINV – Odwraca ustawienie widoczności warstw (zamienia warstwy widoczne z niewidocznymi)

63


SPOSÓB UŻYCIA:

Stan warstw początkowy.

Stan warstw po wykonaniu komendy LINV. Warstwy wyłączone zostały włączone i na odwrót.

MENU: ZWEXTENDER

RYSUJ TAKI SAM OBIEKT (D=)

Komenda: D=

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj TAKI SAM OBIEKT (D=)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> rysuj TAKI SAM OBIEKT (D=)

OPIS DZIAŁANIA:

D= rysuj taki sam obiekt.

64


Jest to bardzo użyteczna komenda, która znacznie przyspieszy rysowanie - pomogą nam w tym elementy już narysowane - nazwijmy je obiektami źródłowymi.

Po wskazaniu obiektu źródłowego będziemy w stanie bardzo szybko narysować obiekt podobny, wzorowany na obiekcie wskazanym.

Przykładowo - w przypadku gdy jako obiekt źródłowy wskażemy koło zostanie ono narysowane taką samą liną (np. przerywaną), tym samym kolorem, na tej samej warstwie co wskazane. Zostaniemy jedynie zapytani o punkt wstawienia i promień.

Jeśli jako źródło dla naszego obiektu wskażemy tekst to przy utworzeniu nowego tekstu zostanie użyta taka sama czcionka, tekst zostanie wstawiony na tej samej warstwie, itd.

Komenda w analogiczny sposób odnosi się do pozostałych obiektów. Nie musimy dzięki temu ustalać wielu parametrów, oraz przełączać się pomiędzy warstwami, co pozwala nam zaoszczędzić sporo czasu.

Obiektami źródłowymi mogą być: linia, polilinia, splajn, tekst, łuk, koło, wielobok, prostokąt, blok, hatch itd.

Dlaczego stosować D= a nie komendę KOPIUJ ?

Rezultaty obu komend w przypadku obiektów zawierających teksty wydają się podobne, lecz D= wymusza edycję nowo wstawionego tekstu. Kopiując np. tabelkę na wszystkie rzuty, możemy potem zapomnieć przeedytować jedną z nich. Dopiero po wydrukowaniu orientujemy się że rzut 4 piętra podpisany jest jako „rzut parteru”.

Korzystając z D= na rysunku ani przez chwilę nie ma błędnych opisów.

SPOSÓB UŻYCIA:

Załóżmy, że chcemy szybko narysować element „podobny” do łuku znajdującego się na powyższym obrazku.

65


Uruchamiamy komendę D=. Jesteśmy proszeni o wskazanie elementu. Wskazujemy łuk.

Bardzo szybko możemy narysować łuk, który będzie miał tą samą grubość linii, kolor, będzie narysowany na tej samej warstwie co łuk bazowy.

W przypadku bloków (tak jak na powyższym przykładzie) D= skopiuje blok.

Podczas wstawiania bloku możemy dodatkowo określić o kąt obrotu.

Sugerujemy poeksperymentować z innymi obiektami rysunku.

66


RYSUJ SYMBOL >

Symbole - stanowią zestawienie najpopularniejszych oznaczeń stosowanych przy tworzeniu rysunków CAD.

Ciekawym rozwiązaniem jest to że są to bloki o zmiennym „na żywo” punkcie odniesienia. Dzięki temu łatwiej i szybciej wstawimy blok.

Dodatkowym ułatwieniem jest to, że ostatnio wpisane wymiary zostają zapamiętane jako domyślne, co znacznie podnosi komfort przy dużej ilości bloków do wstawienia.

Poniżej opiszemy funkcje odpowiedzialne za wstawianie określonych symboli.

BOX (BX)

Komenda: BX

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> BOX (BX)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> BOX (BX)

OPIS DZIAŁANIA:

BX – wstawia prostokąt.

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1

Najpierw określamy wymiary.

67


Określamy punkt odniesienia.

Odpowiadające nam usytuowanie symbolu akceptujemy kliknięciem.

Podany punkt odniesienia może być środkiem prostokąta, środkiem jednego z boków lub narożnikiem. W kolejnym etapie prostokąt przy ruchu kursora „przeskakuje” pomiędzy kolejnymi położeniami względem punktu odniesienia.

Po wstawieniu bloku możemy dodatkowo poruszać kursorem, zmieniając jednocześnie punkt wstawienia bloku.

Proszę spojrzeć na tą oraz poniższe przykładowe ilustracje, w których punkt odniesienia ulega zmianie przy ruchu myszką.

68


Po kliknięciu symbol zostaje wstawiony.

Proponujemy poeksperymentować ze wstawianiem symboli a przekonają się Państwo o intuicyjności zastosowanego, nowatorskiego rozwiązania.

PRZYKŁAD 2

Jeśli po wywołaniu dowolnej komendy z grupy symbole zamiast wymiarów otworu wskażemy punkt, komenda przechodzi w tryb wskazywania bezpośredniego dwóch narożników prostokąta. Prosimy zapoznać się z poniższym przykładem.

69


Po wywołaniu komendy wskazujemy narożnik.

Wskazujemy przeciwległy narożnik.

Symbol końcowy otrzymany za pomocą wskazania dwóch punktów na ekranie.

BOX WENTYLACJA (BX/)

Komenda: BX/

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> box WENTYLACJA (BX/)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> box WENTYLACJA (BX/)

OPIS DZIAŁANIA:

BX/ rysuje symbol kratki wentylacyjnej.

SPOSÓB UŻYCIA:

70


Sposób użycia funkcji jest analogiczny do BX

Powyżej widoczny jest wynik działania funkcji.

BOX SPALINOWY (BX/F)

Komenda: BX/F

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> box SPALINOWY (BX/F)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> box SPALINOWY (BX/F)

OPIS DZIAŁANIA:

BX/F rysuje symbol kratki kominowej.

SPOSÓB UŻYCIA:



BOX X (BXX)

Komenda: BXX

71


Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> box X (BXX)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> box X (BXX)

OPIS DZIAŁANIA:

BXX rysuje poniższy symbol.

SPOSÓB UŻYCIA:



BOX Z TEKSTEM (BXT)

Komenda: BXT

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> box z TEKSTEM (BXT)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> box z TEKSTEM (BXT)

OPIS DZIAŁANIA:

BXT rysuje symbol kratki z tekstem.

SPOSÓB UŻYCIA:


72



Oczywiście tekst możemy edytować klikając na niego podwójnie.

OTWÓR (HOLE)

Komenda: HOLE

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> otwór (HOLE)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> otwór (HOLE)

OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja rysuje poniższy symbol otworu.

Uwaga:

Komendy z grupy HOLE korzystają z ustawienia wielkości 1 metra w jednostkach rysunku. Jeśli któryś z wymiarów otworu jest mniejszy niż 20cm rysowany jest jedynie obrys otworu bez symbolu w środku.

Zmienić ustawienie wielkości metra w jednostkach rysunku można wybierając w menu górnym

ZwExtender -> JEDNOSTKI RYSUNKU

SPOSÓB UŻYCIA:


73



OTWÓR PRZERYWANĄ (HOLEH)

Komenda: HOLEH

Ikona:

Menu: ZwExtender -> rysuj SYMBOL -> otwór PRZERYWANĄ (HOLEH)

Pasek narzędzi: PF -> -SYMBOLE -> otwór PRZERYWANĄ (HOLEH)

OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja HOLEH rysuje otwór ukryty.

SPOSÓB UŻYCIA:


Powyżej widoczny jest wynik działania funkcji (symbol rysowany jest linią przerywaną).

KOŁO (CC)

Komenda: CC (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


74


OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja CC rysuje symbol okręgu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Przy rysowaniu symboli opartych na okręgu można stosować wszystkie podkomendy standardowej komendy Zwcad CIRCLE.

Warto dodać, że parametry związane z wielkością i położeniem symbolu możemy podać korzystając ze skrótów (np. R - promień, D – średnica, diaGonal - okrąg oparty na przekątnej).


KOŁO (CC/)

Komenda: CC/ (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja CC/ rysuje symbol widoczny poniżej.

SPOSÓB UŻYCIA:

Przy rysowaniu symboli opartych na okręgu można stosować wszystkie podkomendy standardowej komendy Zwcad CIRCLE.

Warto dodać, że parametry związane z wielkością i położeniem symbolu możemy podać korzystając ze skrótów (np. R - promień, D – średnica, diaGonal - okrąg oparty na przekątnej).

75



KOŁO WENTYLACJA (CC/F)

Komenda: CC/F (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja CC/F rysuje symbol wentylacji oparty na okręgu.

SPOSÓB UŻYCIA:


PRZYKŁAD 1

Pokażemy użycie komendy CC/F z podopcją diaGonal.

Chcielibyśmy wrysować okrąg symbolu wentylacji, który byłby wpisany w prostokąt.

76


Aby uzyskać symbol wentylacji wywołujemy komendę CC/F.

Wywołujemy podkomendę diaGonal wpisując część jej nazwy np. „diag” lub wpisujemy literę skrótu G

Wskazujemy pierwszy punkt.

Przy podopcji diaGonal w rysunku zostają wrysowane przekątne.

Wskazujemy punkt przecięcia prostokąta i przekątnych.

77


Gotowy symbol wentylacji wpisany w prostokąt.

PRZYKŁAD 2

Pokażemy użycie komendy CC ze wskazaniem punktu środkowego oraz promienia.

Po wywołaniu komendy CC zaznaczamy punkt środkowy symbolu.

Wskazujemy drugi punkt.

Gotowy symbol.

78


KOŁO X (CCX)

Komenda: CCX (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

CCX rysuje poniższy symbol.

SPOSÓB UŻYCIA:

Sposób użycia funkcji jest analogiczny do CC


KOŁO Z TEKSTEM (CCT)

Komenda: CCT (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

Funkcja CCT rysuje symbol koła z tekstem

SPOSÓB UŻYCIA:


79



Oczywiście tekst możemy edytować klikając na niego podwójnie.

POZOSTAŁE SYMBOLE WENTYLACJI

Tworzenie symboli nie ujętych w niniejszej dokumentacji.

Nazwy komend z grupy symbole składają się z kilku części:

pierwsza część to figura geometryczna na której oparty jest dany symbol:

o BX-prostokąt,o HOLE-otwór,o CC-okrąg,

druga część (opcjonalna) to dodatkowe elementy dodane do podstawowej figury:

o BX-prostokąt,o / pojedyncze przekreślenie,o X podwójne przekreślenie,

trzecia część (opcjonalna) oznacza sposób rysowania:

o H linią przerywaną, o F z wypełnieniem

Korzystając z tych zasad można tworzyć symbole nie ujęte w niniejszej dokumentacji, przykładowo:

80


CCF – tworzy wypełniony okrąg, CCBXH – okrąg z opisanym na nim kwadratem rysowany linią przerywaną itd.

PRZYKŁAD

Wpisujemy komendę CCF (circle filled)

Podajemy parametry okręgu: środek oraz promień

Otrzymujemy wypełniony okrąg

81


PROFIL (PROFIL)

OPIS DZIAŁANIA:

W ZwExtender istnieje także możliwość kreślenia profili stalowych – kształtowników.

Baza danych kształtowników została opracowana na podstawie programu produkcji polskich hut stali. Oprócz kształtowników normatywnych, zawiera również profile nietypowe.

INTUICYJNA METODA KOMUNIKACJI Z UŻYTKOWNIKIEM POPRZEZ TZW. „MENU KREŚLONE”

W programie wykorzystana została szybka, unikatowa metoda komunikacji z użytkownikiem poprzez tzw. „menu kreślone”.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wpisaniu komendy PROFIL na ekranie zostaje wykreślony tymczasowe „menu kreślone”, w którym wybieramy interesujący nas profil a następnie, w kolejnych oknach jego parametry.

Główne „menu KREŚLONE” wyboru kształtownika - po wpisaniu komendy PROFIL

Załóżmy, że dokonaliśmy wyboru kątownika L. Po kliknięciu w kątownik (lub jego nazwę) ukaże nam się następujące, kolejne „menu kreślone”, w którym możemy wybrać rodzaj profilu, który chcemy wstawić.

82


Przykład „menu kreślonego” umożliwiającego wybór określonego profilu (w tym wypadku kątownika).

Wybraliśmy kątownik L60x30. Po kliknięciu w napis ukaże nam się kolejne okno dialogowe umożliwiające wybór grubości ścianki kształtownika.

Okno wyboru grubości ścianki kształtownika.

W bazie danych występują kształtowniki o stałej grubości ścianek – w takim wypadku po wybraniu określonego kształtownika od razu przejdziemy do jego wstawienia (okno wyboru grubości zostanie pominięte).

83


Po wybraniu (kliknięciu) określonej grubości wstawiamy kątownik. Wskazujemy punkt wstawienia.

Wskazujemy kąt obrotu.

Kształtownik został wstawiony.

Podobnie postępujemy przy wstawianiu innych typów kształtowników.

Kształtowniki możemy wstawiać korzystając z paska narzędziowego -SYMBOLE

84


Kształtowniki mogą być wstawiane również przy użyciu menu górnego (rysuj SYMBOL > profil IPE).

Uwaga: Istnieje również inna metoda wstawiania kształtownika (z pominięciem głównego menu ekranowego wyboru kształtownika). W tym celu możemy się posłużyć podkomendami dla określonych kształtowników. Najpierw należy wpisać komendę PROFIL zatwierdzić [SPACJĄ] lub [ENTEREM] a następnie podkomendę odpowiadającą określonemu rodzajowi profilu ponownie potwierdzając [SPACJĄ] lub [ENTEREM].

Profil Sekwencja komend

L PROFIL [SPACJA]LL [SPACJA]

IPE PROFIL [SPACJA]IPE [SPACJA]

HE PROFIL [SPACJA]HE [SPACJA]

UPE PROFIL [SPACJA]UPE [SPACJA]

BX PROFIL [SPACJA]BX [SPACJA]

OD PROFIL [SPACJA]OD [SPACJA]

RYSUJ ZESTAWIENIE >

85


BLOK / WSTAWIENIA I ATRYBUTY (BI)

Komenda: BI

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> rysuj ZESTAWIENIE -> BLOK / wstawienia i atrybuty (BI)


OPIS DZIAŁANIA:

BI – rysuje zestawienie atrybutów dla wskazanego bloku

SPOSÓB UŻYCIA:

86


Utworzymy zestawienie atrybutów dla przedstawionego powyżej przykładu (rzutu parteru).

PRZYKŁAD 1

Po wywołaniu komendy BI wskazujemy wzorcowy blok z atrybutami.

Wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy lub klawiszem ENTER.

87


W kolejnym kroku zaznaczamy cały rzut parteru.

Wybór zatwierdzamy.

W kolejnym kroku widok ustawiony jest na wskazany wcześniej blok z atrybutami. Na każdym z atrybutów widzimy numer. Numer wskazuje kolejność uporządkowania informacji.

W tym przypadku dane uporządkowane będą w pierwszej kolejności według numeru pomieszczenia, następnie według opisu, itd.

Kolejność tą możemy zmienić klikając w poszczególne numery lub akceptując ustawienie domyślne (akceptujemy prawym przyciskiem myszy lub wciskając klawisz ENTER).

W ostatnim kroku wskazujemy umiejscowienie tabeli na rysunku.

88


Wynik działania komendy BI.

Wielkość tabelki ustalana jest na podstawie wielkości atrybutów wskazanego bloku.

PRZYKŁAD 2 - ZMIANA KOLEJNOŚCI UPORZĄDKOWANIA DANYCH

Klikając w poszczególne numery odnoszące się do atrybutów zmieniamy kolejność uporządkowania danych. Możemy również pominąć część atrybutów, które nie są nam potrzebne w danym zestawieniu.

W pierwszej kolejności wskazaliśmy na „czerwony numer 2” odnoszący się do atrybutu opisu pomieszczenia – zmienił się na 1. W dalszej kolejności wskazaliśmy kolejne atrybuty.

89


Wynik działania komendy BI ze zmienioną kolejnością uporządkowania danych.

Zestawione komendą BI wielkości (w tym przypadku powierzchnie pomieszczeń) możemy następnie zsumować (prosimy zobaczyć opis komendy TXTSUM).

BLOK / WSZYSTKIE WSTAWIENIA I ATRYBUTY (BI*)

Komenda: BI*

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> rysuj ZESTAWIENIE -> BLOK / WSZYSTKIE wstawienia i atrybuty (BI*)


OPIS DZIAŁANIA:

BI* - rysuje zestawienie atrybutów dla wstawień (wskazanego) bloku z całego rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:

90


Za pomocą komendy BI* utworzymy zestawienie pomieszczeń z całego projektu. Komenda jest prawie identyczna w stosunku do poprzedniej BI mimo to dla porządku pokażemy przykład jej użycia.

Po wywołaniu komendy BI wskazujemy wzorcowy blok z atrybutami. Wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy lub klawiszem ENTER.

91


W kolejnym kroku widok ustawiony jest na wskazany wcześniej blok z atrybutami. Na każdym z atrybutów widzimy numer. Numer wskazuje kolejność uporządkowania informacji.

Możemy ustawić kolejność uporządkowania danych klikając w numery atrybutów (dokładny opis w poprzednim przykładzie).

Ze względu na to, że zestawienie tworzone jest z całości rysunku to w stosunku do komendy BI (opisanej w poprzednim przykładzie) zostaje pominięty krok związany z zaznaczeniem obszaru rysunku.

W ostatnim kroku wskazujemy umiejscowienie tabeli na rysunku.

92


Wynik działania komendy BI*.

Wielkość tabelki ustalana jest na podstawie wielkości atrybutów wskazanego bloku.

UZGODNIJ CECHY… >

93


WYBRANE (XMA)

Komenda: XMA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UZGODNIJ CECHY … -> wybrane (XMA)

Pasek narzędzi: PF -> -UZGODNIJ -> wybrane (XMA)

OPIS DZIAŁANIA:

XMA – uzgodnij wybrane cechy. Komenda działa podobnie do MATCHPROP jednak jest o tyle bardziej elastyczna, że pozwala precyzyjnie wybrać cechy, które będą przenoszone z obiektu źródłowego na obiekty docelowe.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wpisujemy komendę XMA i naciskamy ENTER

Możemy wpisać wybrane cechy do dziedziczenia. Aby wyświetlić pełną listę cech wpisujemy ? (znak zapytania).

Mamy do wyboru powyższe cechy.

94


Możemy wpisywać pojedyncze cechy lub wiele cech oddzielając je przecinkiem. Nie ma potrzeby aby wpisywać pełne nazwy cech, możemy posługiwać się ich skrótami, które na powyższej liście wyszczególnione są dużymi literami. Np. aby dziedziczyć cechy: kolor oraz warstwa możemy zapisać to w następujący sposób:

C, lay [lub] C, layer [lub] Color, layer [itd.]

Wybór obiektu ma wyższy priorytet niż wybór cechy. Dlatego by wybrać warstwę musimy wpisać aż 3 litery, bo zarówno „l”, jak „la” oznacza wybór ostatniego (last) elementu.

Wpisujemy c, lay i naciskamy ENTER (w ten sposób będziemy przenosili z obiektu źródłowego na docelowy tylko 2 cechy kolor i warstwę.

Wskazujemy obiekt źródłowy, który w tym przypadku jest tekstem

Przenosimy jego wybrane wcześniej cechy (kolor i warstwę) na obiekt typu linia

95


Możemy wskazywać kolejne obiekty

Wszystkie wybrane wcześniej cechy zostaną przeniesione na obiekty docelowe.

Aby praca przebiegała sprawniej, przy wskazywaniu obiektów możemy korzystać również z zaznaczania oknem.

WSPÓLNE KILKU OBIEKTÓW (MACOM)

Komenda: MACOM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UZGODNIJ CECHY … -> wspólne kilku obiektów (MACOM)

Pasek narzędzi: PF -> -UZGODNIJ -> wspólne kilku obiektów (MACOM)

96


OPIS DZIAŁANIA:

MACOM kopiuj cechy wspólne dla kilku obiektów (common). Komenda pozwala ujednolicić cechy, których nazw nie znamy, np. dotyczące obiektów.

SPOSÓB UŻYCIA:

Widzimy, że wymiar - na czerwono - wygląda niezbyt elegancko. Chcielibyśmy aby wyglądał podobnie do pozostałych dwóch wymiarów lecz na przykład bez zmiany wielkości czcionki. Między innymi w takiej sytuacji możemy użyć komendy MACOM

Zaznaczamy obydwa źródłowe wymiary, zatwierdzając wybór prawym klawiszem myszy (lub ENTER).

Następnie ich cechy wspólne przenosimy na obiekt docelowy (lub ewentualnie obiekty). Klikamy na obiekt docelowy

97


Po zastosowaniu komendy widzimy, że zostały zmienione następujące cechy: kolor, czcionka, styl wymiarowania, liczba miejsc po przecinku. Nie została natomiast zmieniona wielkość czcionki, ponieważ czcionka źródłowych obiektów różniła się tą cechą.

Jest to bardzo użyteczna komenda dzięki której nie znając nazw określonych cech możemy w czysto intuicyjny sposób przenosić cechy na wybrane obiekty.

NAZWĘ I SKALĘ BLOKU (BMA)

Komenda: BMA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UZGODNIJ CECHY … -> nazwę i skalę BLOKU (BMA)

Pasek narzędzi: PF -> -UZGODNIJ -> nazwę i skalę BLOKU (BMA)

OPIS DZIAŁANIA:

BMA zastępuje bloki wskazanym blokiem

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy BMA najpierw wskazujemy blok źródłowy.

98


Po wskazaniu bloku źródłowego wskazujemy blok do zmiany.

Efekt działania funkcji – blok z lewej (docelowy) został zastąpiony blokiem z prawej (źródłowym).

Przy zaznaczaniu bloków do zamiany możemy korzystać z zaznaczania wielokrotnego - oknem.

TREŚĆ TEKSTU (TMA)

Komenda: TMA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UZGODNIJ CECHY … -> treść TEKSTU (TMA)

Pasek narzędzi: PF -> -UZGODNIJ -> treść TEKSTU (TMA)

OPIS DZIAŁANIA:

99


TMA podmienia treść napisu. Treść napisu źródłowego będzie podmieniona w napisie lub napisach docelowych. Dla wielu napisów docelowych użyjemy zaznaczenia oknem.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy TMA najpierw wybieramy określony napis, którego treść będziemy przenosić na inne istniejące na rysunku DWG napisy. Krótko mówiąc teść napisu źródłowego będzie podmieniana w napisach docelowych.

Wskazujemy napis do zmiany

Efekt działania komendy

100


Dla usprawnienia napisy docelowe możemy wskazywać oknem.

ZMIEŃ >

KOLOR I TYP LINII NA "JAKWARSTWA" (CHBYL)

Komenda: CHBYL

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> ZMIEŃ -> kolor i typ linii na "JakWarstwa" (CHBYL)


OPIS DZIAŁANIA:

CHBYL zmienia ustawienia obiektu na “bylayer“

SPOSÓB UŻYCIA:

Warstwa B ma kolor zielony.

Jednak jak widać obiekty mają ustalony kolor i typ linii niezależnie od ustawień dla warstwy.

101


Tak wyglądają narysowane ukośne linie na warstwie B z ustawieniami pokazanymi powyżej.

Jeśli dla danego obiektu (nie dla całej warstwy) chcielibyśmy zmienić te ustawienia (powiedzmy, że dla części obiektów) wystarczy użyć komendy CHBYL. Po jej użyciu wskazujemy obiekty do zmiany i zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy (PPM).

Ustawienia dla wybranych obiektów zostały zmienione na “bylayer“.

Wszystkie obiekty leżą na warstwie B lecz jak widać różnią się pomiędzy sobą.

Warstwa B dalej zachowuje wcześniejsze ustawienia.

102


Dlaczego warto rysować w kolorze „bylayer”?

Umieszczanie obiektów o różnych kolorach na różnych warstwach i pozostawianie im koloru „bylayer” powoduje że rysunek jest bardziej przejrzysty. Jeśli trzymamy się tej zasady i widzimy np. na ekranie obiekt w kolorze czerwonym to wiemy już na jakiej jest warstwie.

Tak samo przy włączaniu warstw jeśli pamiętamy że obiekt który chcemy włączyć wyświetlał się na zielono wystarczy włączyć warstwę o takim kolorze.

WARSTWĘ, KOLOR, TYP LINII WG BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH=)

Komenda: CH=

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> ZMIEŃ -> warstwę, kolor, typ linii wg BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH=)


OPIS DZIAŁANIA:

CH= dla wskazanych wcześniej obiektów komenda zmienia:

warstwę, kolor, typ linii

i nadaje tym obiektom ustawienia według ustawień bieżących.

Do zrobienia

SPOSÓB UŻYCIA:

Zanim przystąpimy do przykładu warto zwrócić uwagę na ustawienia bieżące:

103


Na warstwę ABC przenoszone są zaznaczone obiekty – jej kolor nie jest brany pod uwagę.

Bieżący kolor to błękitny a bieżąca linia jest liną przerywaną z kropkami (06B1) – te właściwości odziedziczą obiekty wykonaniu funkcji CH=

Teraz przyjrzyjmy się obiektom do zmiany.

Do zrobienia

WSZYSTKIE CECHY WG BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH*)

Komenda: CH*

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> ZMIEŃ -> wszystkie cechy wg BIEŻĄCYCH USTAWIEŃ (CH*)


OPIS DZIAŁANIA:

CH* dla wskazanych wcześniej obiektów komenda zmienia wszystkie cechy i nadaje tym obiektom ustawienia według ustawień bieżących.

Do zrobienia

SPOSÓB UŻYCIA:

???

Do zrobienia

EDYTUJ (EDIT)

Komenda: EDIT

Ikona: BRAK

104


Menu: ZwExtender -> ZMIEŃ -> EDYTUJ (EDIT)


OPIS DZIAŁANIA:

EDIT – uogólniona funkcja do edycji tekstów, polilinii, splajnów itd.

Zw-cad ma dużo funkcji do edycji różnych elementów: ddedit, hatchedit, mledit, pedit, splinedit. Jeśli nie chce Ci się pamiętać Drogi Czytelniku tych wszystkich nazw to użyj EDIT, a funkcja w zależności od rodzaju wybranego elementu uruchomi odpowiednią komendę.

SPOSÓB UŻYCIA:

Do zrobienia

EDYTUJ WIELE TEKSTÓW (TED) [MENU: ZMIEŃ]

Komenda: TED

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ZMIEŃ -> edytuj wiele TEKSTÓW (TED)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> edytuj wiele TEKSTÓW (TED)

OPIS DZIAŁANIA:

TED – umożliwia wybór wielu tekstów i edycję każdego z nich po kolei. Nie musimy klikać oddzielnie na każdym tekście aby go otworzyć do edycji - możemy zaznaczyć całą grupę. Po zakończeniu edycji pojedynczego tekstu naciskamy klawisz ENTER a kursor automatycznie przechodzi do kolejnego tekstu.

Edytując większą ilość tekstów ławo pogubić się które teksty już edytowaliśmy a które jeszcze są do edytowania. Funkcja TED przynosi rozwiązanie tego problemu.

Inną cechą komendy TED jest możliwość wybierania pojedynczych atrybutów bloków do edycji. Jeśli np. w tabelce chcemy edytować tylko wartość pojedynczego atrybutu (współrzędną punktu w poniższym przykładzie) nie musimy otwierać okna dialogowego i szukać go wśród wielu innych atrybutów; po prostu klikamy na dacie bezpośrednio na rysunku i edytujemy jego wartość.

SPOSÓB UŻYCIA:

105


PRZYKŁAD

Powyższa tabelka jest blokiem.

Numeracja punktów oraz wartości X i Y są atrybutami.

Chcemy zmienić wartość współrzędnej Y ostatniego punktu tabelki, bez konieczności otwierania okna dialogowego (tak aby móc wskazać tekst bezpośrednio na rysunku).

Po wykonaniu komendy TED wskazujemy atrybut (lub atrybuty) do zmiany.

Możemy swobodnie edytować.

106


Współrzędna Y punktu nr 26 została zmieniona z 5,47 na 2,26.

PRZYKŁAD 2 – ZAZNACZANIE WIELU TEKSTÓW

Kolejność przechodzenia pomiędzy tekstami (lub atrybutami) w komendzie TED: od lewej do prawej oraz od góry do dołu.

Będziemy edytować grupę tekstów. Aby usprawnić sobie zadanie użyjemy komendy TED.

Po uruchomieniu komendy wskazujemy oknem teksty do edycji. Wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy lub klawiszem ENTER.

Kursor automatycznie ustawia się na pierwszym tekście.

107


Po zakończonej edycji naciskamy klawisz ENTER.

Kursor automatycznie ustawia się na drugim tekście. Aby przejść do kolejnego tekstu ponownie naciskamy klawisz ENTER.

W ten sposób sprawnie dokonujemy edycji całej grupy tekstów.

KOPIUJ I PRZESUŃ >

KOPIUJ 1 SEGMENT (C1)

Komenda: C1

108


Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> kopiuj 1 SEGMENT (C1)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> kopiuj 1 SEGMENT (C1)

OPIS DZIAŁANIA:

C1 - kopiuj pojedynczy segment polilinii.

Dla innych obiektów komenda działa jak klasyczna komenda kopiuj.

SPOSÓB UŻYCIA:

Narysowaliśmy polilinię

Wskazujemy segment polilinii do skopiowania. Elementem tym będzie łuk.

Skopiowany został łuk.

Dla innych obiektów komenda działa jak klasyczna komenda kopiuj.

DUPLIKAT (DUPL)

Komenda: DUPL

Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> duplikat (DUPL)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> duplikat (DUPL)

109


OPIS DZIAŁANIA:

DUPL - tworzy kopię zaznaczonych obiektów dokładnie w tym samym miejscu gdzie te obiekty leżą.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy DUPL zaznaczamy obiekty do skopiowania.

Wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy (PPM) lub klawiszem ENTER.

Obiekty zostają skopiowane w tym samym miejscu (kopia zostaje nałożona na oryginał).

KOPIUJ WZDŁUŻ OSI X (C-X)

Komenda: C-X

Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> kopiuj wzdłuż osi X (C-X)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> kopiuj wzdłuż osi X (C-X)

OPIS DZIAŁANIA:

C-X Kopiuje obiekty wzdłuż osi X.

Przy wstawianiu kopii:

nasze wskazania mają jedynie wpływ na wartość X punktu wstawienia dla kopii współrzędne Y oraz Z dziedziczone są z obiektu źródłowego

110


Działanie C-X najlepiej zobrazuje poniższy przykład użycia funkcji.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wywołaniu komendy C-X zaznaczamy obiekty do skopiowania.

Wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy (PPM) lub klawiszem ENTER.

(białe krzyżyki zostały narysowane wcześniej dla ułatwienia wskazywania punktów do wstawiania kopii)

Zaznaczamy punkt bazowy dla kopiowanych obiektów. Zatwierdzamy wybór.

Wskazujemy punkt dla pierwszej kopii (wartość Y pozostanie nie zmieniona)

111


Wskazujemy punkt dla kolejnej kopii.

itd.

Obiekt został skopiowany kilkakrotnie wzdłuż osi X względem punktów, które wskazaliśmy.

Współrzędne Y (oraz Z) były takie same jak dla obiektu źródłowego.

Nasze wskazania miały jedynie wpływ na wartości X dla kopiowanego obiektu.

KOPIUJ WZDŁUŻ OSI Y (C-Y)

Komenda: C-Y

Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> kopiuj wzdłuż osi Y (C-Y)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> kopiuj wzdłuż osi Y (C-Y)

OPIS DZIAŁANIA:

C-Y Kopiuje obiekty wzdłuż osi Y.


nasze wskazania mają jedynie wpływ na wartość Y punktu wstawienia dla kopii współrzędne X oraz Z dziedziczone są z obiektu źródłowego

112


SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny do funkcji C-X

KOPIUJ WZDŁUŻ OSI Z (C-Z)

Komenda: C-Z

Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> kopiuj wzdłuż osi Z (C-Z)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> kopiuj wzdłuż osi Z (C-Z)

OPIS DZIAŁANIA:

C-Z Kopiuje obiekty wzdłuż osi Z.


nasze wskazania mają jedynie wpływ na wartość Z punktu wstawienia dla kopii współrzędne X oraz Y dziedziczone są z obiektu źródłowego

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny do funkcji C-X

KOPIUJ WZGLĘDEM OSTATNIEJ KOPII (C@)

Komenda: C@

Ikona:

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> kopiuj względem ostatniej kopii (C@)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> kopiuj względem ostatniej kopii (C@)

OPIS DZIAŁANIA:

W komendzie C@ każdorazowym punktem odniesienia jest ostatnio wskazany punkt. Pozwala to podawać odległości względne bez kłopotliwego wpisywania za każdym razem znaku „@”, jak przy stosowaniu standardowej komendy COPY.

Dodatkowo po zakończeniu komendy obiektem 'poprzednim' staje się ostatnia utworzona kopia, co jest przydatne przy dalszej edycji nowoutworzonych obiektów.

113


Różnice pomiędzy C@ a standardową komendą COPY

Załóżmy, że mamy wstawić 3 słupy w odległościach między sobą 3m, 5.5m, 2.5m

Przy C@ podajemy odległości (możemy wprowadzać odległości względne bez użycia symbolu @):

C@ (wybieramy obiekt) (punkt bazowy) 3 [Enter] 5.5 [Enter] 2.5 [Enter]

Przy COPY musielibyśmy obliczać odległości od pierwszego obiektu:

COPY (wybrać obiekt) (punkt bazowy) 3 [Enter] 8.5 [Enter] 11 [Enter]

lub korzystać z odległości względnych:

COPY (wybrać obiekt) (punkt bazowy) 3 [Enter] @5.5,0 [Enter] @2.5,0 [Enter]

Dodatkowe zalety komendy C@

Przy C@ łatwo jest wstawiać obiekty które są na jednej ortogonalnej linii, przy COPY jest to możliwe tylko gdy ta linia przechodzi przez pierwszy punkt bazowy.

Przy C@ ostatni kopiowany obiekt staje się poprzednim przy wywołaniu następnej komendy. Dzięki czemu łatwo jest go wyselekcjonować gdy chcemy go dalej przesunąć lub zmienić warstwę. Przy COPY nie ma możliwości łatwego wybrania ostatnio utworzonej kopii.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy C@ wybraniu obiektu określamy punkt bazowy względem którego będziemy kopiowali.

114


Wskazujemy kierunek i wpisujemy wartość odsunięcia kopii: 3

kolejna wartość: 5.5

ostatnia wartość: 2.5

Wstawiliśmy słupy w odległościach (od lewej) 3m, 5.5m oraz 2.5m

PRZESUŃ KILKA RAZY (MOVE@)

Komenda: MOVE@

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> przesuń KILKA RAZY (MOVE@)


OPIS DZIAŁANIA:

115


Podczas kopiowania i przesuwania często napotykamy sytuację, gdy nie możemy bezpośrednio wskazać punktu docelowego, a jedynie punkt, który jest w określonej lokalizacji względem tego punktu. Np. gdy chcemy umieścić sprzęty w określonej odległości od ściany, lub znak drogowy w określonej odległości od drogi.

Funkcje MOVE@ i CM usprawniają pracę w takich przypadkach; pozwalają zamiast punktu docelowego podać punkt odniesienia, a następnie przesunięcie obiektu względem tego punktu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Chcemy umieścić toaletę , tak by jej oś znalazła się 40cm od krawędzi ściany bocznej i 5cm od krawędzi tylniej.

Po wykonaniu komendy MOVE@ zaznaczamy obiekt.

Określamy punkt bazowy na osi toalety.

116


Wskazujemy narożnik ściany.

Przy włączonym trybie "ortho" wpisujemy 40

Przy włączonym trybie "ortho", wskazując poziomy kierunek wpisujemy 5

Wynik działania funkcji.

117


Oś toalety jest odsunięta o 40cm od krawędzi ściany bocznej i 5cm od krawędzi tylniej. Oczywiście linie wymiarowe dorysowaliśmy.

KOPIUJ + PRZESUŃ (CM)

Komenda: CM

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> KOPIUJ I PRZESUŃ -> KOPIUJ + PRZESUŃ (CM)


OPIS DZIAŁANIA:

Podczas kopiowania i przesuwania często napotykamy sytuację, gdy nie możemy bezpośrednio wskazać punktu docelowego, a jedynie punkt, który jest w określonej lokalizacji względem tego punktu. Np. gdy chcemy umieścić sprzęty w określonej odległości od ściany, lub znak drogowy w określonej odległości od drogi.

Funkcje CM i MOVE@ usprawniają pracę w takich przypadkach; pozwalają zamiast punktu docelowego podać punkt odniesienia, a następnie przesunięcie obiektu względem tego punktu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Działanie komendy CM jest identyczne do komendy MOVE@ za wyjątkiem tego, że przy komendzie CM obiekt źródłowy jest kopiowany (proszę zobaczyć powyższy przykład dla komendy MOVE@).

LUSTRO >

LUSTRO (MR)

Komenda: MR

118


Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro (MR)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro (MR)

OPIS DZIAŁANIA:

MR – szybkie lustro bez kopiowania

W odróżnieniu od standardowej komendy "mirror" w komendach MR i MRC położenie linii lustra jest zapamiętywane.

Jeśli kilkukrotnie używamy tego samego lustra to przy kolejnym wywołaniu komendy zamiast ponownie wskazywać (poprzednio już wskazane) punkty lustra wystarczy wcisnąć Enter.

Dodatkowo przy wskazaniu pierwszego punktu lustra - zostają wykreślone pomocnicze linie ułatwiające wskazanie najczęstszych kątów pod jakim ustawiamy lustro.

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1

Po uruchomieniu komendy najpierw wybieramy obiekty do skopiowania. Możemy zaznaczać oknem lub pojedynczo.

119


Wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy lub klawiszem ENTER.

Wskazujemy punkt.

W miejscu, w którym wskazaliśmy punkt utworzone zostaje pomocnicze narzędzie ułatwiające wybranie najczęściej używanych kątów (90 oraz 45 stopni).

Po wskazaniu wybranego kąta odbicia obiekty zostają przekopiowane.

Obiekt źródłowy zostaje wymazany (możemy użyć komendy OOPS aby przywrócić obiekt źródłowy).

120


Komenda OOPS przywraca obiekt źródłowy.

PRZYKŁAD 2

Komenda MR posiada bardzo użyteczną podkomendę ee2, dzięki której w środek wskazanego dwoma punktami odcinka zostają wstawione opisane powyżej linie pomocnicze.

Chcemy skopiować zlew do przeciwległego pomieszczenia. Oś lustra leży na osi ściany.

W tym przypadku przyda się podopcja komendy ee2 komendy MR.

Po uruchomieniu komendy MR zaznaczamy zlew do skopiowania.

Uruchamiamy podkomendę ee2.

121


Zaznaczamy pierwszy z punktów.

Drugi z punktów.

Na środku prostej utworzonej z zaznaczonych punktów widzimy „zestaw luster” (pionowe, poziome i skośne), z których łatwo możemy wybrać interesujące nas lustro. W naszym przypadku wybieramy lustro poziome ze względu na to, że chcemy skopiować zlew do pomieszczenia poniżej.

Po wybraniu poziomego lustra zlew zostaje skopiowany.

122


Możemy wybrać jak w „tradycyjnej” opcji lustra czy źródłowe obiekty mają być wymazane. Naciskamy ENTER - Wybierając domyślne ustawienie (N).

Efekt końcowy

LUSTRO + KOPIUJ (MRC)

Komenda: MRC

Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro + KOPIUJ (MRC)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro + KOPIUJ (MRC)

OPIS DZIAŁANIA:

MRC – komenda analogiczna w działaniu do opisanej MR

Jedyną cechą różniącą MRC jest to, że po odbiciu obiekt źródłowy domyślnie nie jest wymazywany.

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny do komendy MR

LUSTRO BOX (MRBX)

Komenda: MRBX

123


Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro BOX (MRBX)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro BOX (MRBX)

OPIS DZIAŁANIA:

MRBX – lustro wokół prostokąta.

Obiekty są odbijane względem kolejnych osi ścian i narożników prostokąta.

Komenda ta może np. służyć do przestawiania sprzętów w pomieszczeniach z zachowaniem równych odległości od narożników.

SPOSÓB UŻYCIA:

Rysunek wyjściowy.

Po uruchomieniu komendy MRBX wskazujemy blok (lub bloki). Wybór zatwierdzamy klawiszem ENTER lub prawym klawiszem myszy.

124


W kolejnym kroku jesteśmy proszeni o wskazanie prostokąta, który będzie stanowił podstawę geometryczną do określenia układu osi lustra.

Po wskazaniu układ osi lustra zostaje wyznaczony.

Klikając w wybraną oś ...

... odbijamy obiekt względem tej osi

125


... kolejne odbicie.

Dzięki komendzie MRBX możemy na przykład sprawdzić każdą z możliwości usytuowania sprzętu. Optymalne odległości od ścian są cały czas zachowywane.

Przykłady działania komendy MRBX.

SZYBKIE LUSTRO (QMR)

Komenda: QMR

Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> SZYBKIE lustro (QMR)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> SZYBKIE lustro (QMR)

OPIS DZIAŁANIA:

126


QMR – Szybkie lustro. Przełącza pomiędzy kopiowaniem wzdłuż osi X, Y i symetrią środkową.

Działanie komendy najlepiej odda poniższy przykład.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po wywołaniu komendy QMR zaznaczamy element. W naszym przykładzie będzie to blok.

Następnie proszeni jesteśmy o wskazanie punktu bazowego względem którego obiekt „będzie odbijany” (symetria środkowa). Jako punkt bazowy wskazujemy punkt oznaczony zielonym punktem.

Po każdym kliknięciu na ekranie obiekt jest odbijany względem wskazanego punktu.

127


Naciśnięcie klawisza Esc przy dogodnym dla nas ustawieniu elementu powoduje wyjście z komendy.

Dla zobrazowania powyższego przykładu użyliśmy bloku. Jednak komenda ta służy do odbijania względem symetrii środkowej dowolnych elementów rysunku (linia, polilinia tekst itd.).

LUSTRO DO BLOKÓW (MRB)

Komenda: MRB

Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro do BLOKÓW (MRB)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro do BLOKÓW (MRB)

OPIS DZIAŁANIA:

MRB - lustro do bloków

Obraca blok względem punktu wstawienia, przy czym elementy opisu liczby oraz litery nie są obracane.

SPOSÓB UŻYCIA:

128


Widzimy kotę wysokościową, która jest niewłaściwie usytuowana. Element rysunku koliduje z opisem wysokości. Możemy użyć lustra do bloków aby obracać wokół punktu wstawienia bloku (elementy opisu liczby oraz litery nie będą obracane).

Po uruchomieniu komendy BMR wskazujemy blok.

Każde olejne kliknięcie będzie powodowało obrót wokół punktu wstawienia bloku (w tym przypadku punkt określający wysokość).

Kolejne kliknięcie ...

129


Kolejne kliknięcie. Usytuowanie jest odpowiednie.

LUSTRO PRÓCZ ATRYBUTÓW (MRBA)

Komenda: MRBA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro PRÓCZ ATRYBUTÓW (MRBA)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro PRÓCZ ATRYBUTÓW (MRBA)

OPIS DZIAŁANIA:

MRBA – lustro z wyłączeniem atrybutów.

Najczęstszym zastosowaniem dla tej komendy jest obracanie bloków drzwi względem ich punktu wstawienia.

SPOSÓB UŻYCIA:

Jeśli punkt wstawienia bloku jest osią symetrii otworu, użycie komendy przestawia drzwi w jedno z 4 możliwych położeń. Atrybuty opisujące drzwi nie są przestawiane.

130


LUSTRO ATRYBUTÓW (MRA)

Komenda: MRA

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> LUSTRO -> lustro ATRYBUTÓW (MRA)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> lustro ATRYBUTÓW (MRA)

OPIS DZIAŁANIA:

MRA - Odwraca tylko atrybuty. Jeśli atrybuty są zawarte w blokach to bloki pozostają bez zmian.

Kiedy użyć komendy MRA ?

Czasami spotykamy się z sytuacją odwrotną niż przy opisie komendy MRBA

Utworzyliśmy zwierciadlane odbicie rzutu drzwi komendą MIRROR... Jeśli w efekcie opisy drzwi są odwrócone to możemy posłużyć się komendą MRA do odwrócenia samych opisów (atrybutów).

SPOSÓB UŻYCIA:

Podobny do komendy MRBA

Po wywołaniu komendy wskazujemy bloki z odwróconymi opisami.

OBRÓĆ (RT)

Komenda: RT

Ikona:

Menu: ZwExtender -> OBRÓĆ (RT)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ-> OBRÓĆ (RT)

OPIS DZIAŁANIA:

RT – obrót – komenda różni się tym od podstawowej komendy, że dodatkowo zostają wykreślone pomocnicze linie, dzięki którym łatwiej i szybciej możemy obracać obiekt o najczęściej stosowane kąty.

Proszę spojrzeć na poniższy przykład.

131


SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy RT zaznaczamy obiekt do obrotu

Wybieramy punkt wstawienia

Zostają wykreślone linie pomocnicze, przy pomocy których łatwiej możemy obrócić obiekt o kąty co 45 stopni lub co 90 stopni.

Obiekt został obrócony.

132


DOPASUJ (VA)

Komenda: VA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> DOPASUJ (VA)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> DOPASUJ (VA)

OPIS DZIAŁANIA:

VA – komenda na podstawie podanych dwóch wektorów wyrównuje względem siebie elementy na rysunku. Jest to odmiana komendy ALIGN, w rysunkach 2 wymiarowych znacznie szybsza od oryginalnej komendy.

Użytkownik podaje wektor na obiekcie źródłowym i odpowiadający mu wektor na obiekcie docelowym. W przypadku oddalonych od siebie obiektów pozwala to uniknąć ciągłego zoomowania na zmianę miejsca źródłowego i docelowego. Komenda nie pyta o trzeci punkt dopasowania – nie używany w rysunkach 2d.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wpasujemy do siebie elementy rysunku.

Zaznaczamy obiekt.

133


Podajemy wektor na obiekcie źródłowym.

Pierwszy punkt wektora.

Drugi punkt wektora.

Podajemy wektor na obiekcie docelowym.

134


Pierwszy punkt wektora.

Drugi punkt wektora.

Określamy skalę.

Wynik działania komendy.

135


ODSUŃ >

1 SEGMENT (OS1)

Komenda: OS1

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> 1 SEGMENT (OS1)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń 1 SEGMENT (OS1)

OPIS DZIAŁANIA:

OS1 odsuwa o podaną odległość pojedynczy element polilinii

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy OS1 najpierw podajemy odległość do odsunięcia elementu.

W następnym kroku zaznaczamy element do odsunięcia.

136


Element został odsunięty o określoną w pierwszym kroku odległość 2 jednostek.

KILKA OBIEKTÓW NARAZ (OSFEW)

Komenda: OSFEW

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> kilka obiektów NARAZ (OSFEW)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń kilka obiektów NARAZ (OSFEW)

OPIS DZIAŁANIA:

OSFEW – Odsuwa równocześnie wiele obiektów w tym samym kierunku

SPOSÓB UŻYCIA:

Odsuniemy 3 z powyższych obiektów (standardowa komenda „offset” nie umożliwia nam odsuwania kilku obiektów na raz)

Po uruchomieniu komendy OSFEW podajemy odległość odsunięcia.

137


Wybieramy obiekty do odsunięcia (możemy zaznaczać oknem, lub pojedynczo), wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszy lub klawiszem ENTER.

Wskazujemy stronę odsunięcia.


O ŻĄDANĄ POWIERZCHNIĘ (OSAA) [MENU: ODSUŃ …]

Komenda: OSAA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> o żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń o żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA)

OPIS DZIAŁANIA:

138


OSAA – odsuwa obiekt o taką odległość aby pomiędzy obiektem źródłowym (wskazanym) a obiektem odsuniętym utworzyła się podana przez nas powierzchnia.

SPOSÓB UŻYCIA:

Określamy powierzchnię. W naszym przykładzie powierzchnia wynosi 3.

Wskazujemy obiekt do odsunięcia.

Wskazujemy stronię odsunięcia.

Powierzchnia pomiędzy obiektem wskazanym a odsuniętym wynosi 3.

139


Aby lepiej zobrazować funkcję zwymiarowaliśmy rysunek. Długość odsuwanego odcinka wynosiła 1, ustalona przez nas powierzchnia wynosiła 3 – więc odcinek został odsunięty we wskazaną przez nas stronę o 3 (3x1 = 3).

ODSUŃ -> 2 LINIE (OS2)

Komenda: OS2

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> odsuń -> 2 LINIE (OS2)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń -> 2 LINIE (OS2)

OPIS DZIAŁANIA:

OS2 – Tworzy nowy obiekt w określonej odległości od istniejącego obiektu źródłowego.

Dodatkowo możemy wybrać obiekt wzorcowy dla krawędzi.

Funkcja służy do szybkiego rysowania ścian.

Komenda OS2 (oraz OS3, AX2, AX3) korzysta z tych samych wzorców ścian i osi. Gdy wzorzec jest już ustalony użytkownik nie jest o niego pytany ponownie. Do jego zmiany służy osobna komenda OSPROP

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA: LEPSZY PRZYKŁAD (ZE ŚCIANĄ WIELOWARSTWOWĄ JAKO OBIEKT WZORCOWY)

Zaletą komendy OS2 jest to ze można odsuwać kilka obiektów naraz (mimo, że w przykładzie odsuwano tylko 1 obiekt).

140


W pierwszym kroku wskazujemy obiekt wzorcowy dla krawędzi. Wskazaliśmy przerywaną, zieloną linię.

Podajemy odległość, o którą będzie odsuwana krawędź (0.25).

Wskazujemy obiekt źródłowy.

Wskazujemy kierunek odsunięcia.

141


Efekt działania komendy. Linia obiektu źródłowego została zamieniona na linię którą wskazaliśmy w pierwszym kroku.

Jak widać działanie procedury nie zostaje przerwane. Możemy wybierać kolejne obiekty do odsunięcia. Aby przerwać działanie komendy należy wcisnąć klawisz Esc.

ODSUŃ -> 3 LINIE (OS3)

Komenda: OS3

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> odsuń -> 3 LINIE (OS3)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń -> 3 LINIE (OS3)

OPIS DZIAŁANIA:

OS3 – Tworzy nowy obiekt w określonej odległości od istniejącego obiektu źródłowego.

Dodatkowo możemy wybrać obiekt wzorcowy dla krawędzi oraz osi symetrii.

Funkcja służy do szybkiego rysowania ścian wraz z osią symetrii.

Komenda OS3 (oraz OS2, AX2, AX3) korzysta z tych samych wzorców ścian i osi. Gdy wzorzec jest już ustalony użytkownik nie jest o niego pytany ponownie. Do jego zmiany służy osobna komenda OSPROP

SPOSÓB UŻYCIA:

142


W pierwszym kroku wskazujemy obiekt wzorcowy dla osi. Wskazaliśmy przerywaną, zieloną linię.

Następnie wskazujemy obiekt wzorcowy dla krawędzi. Wskazaliśmy ciągłą, żółtą linię.

Podajemy odległość pomiędzy zewnętrznymi krawędziami ściany (0.25).

Wskazujemy obiekt źródłowy.

Wskazujemy kierunek odsunięcia.

143


Efekt działania komendy.

Jak widać działanie procedury nie zostaje przerwane. Możemy wybierać kolejne obiekty do odsunięcia. Aby przerwać działanie komendy należy wcisnąć klawisz Esc.

OŚ -> 2 LINIE (AX2)

Komenda: AX2

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> oś -> 2 LINIE (AX2)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> oś -> 2 LINIE (AX2)

OPIS DZIAŁANIA:

AX2 – tworzy obrys ściany na postawie wskazanego obiektu. Wskazany obiekt wyznacza oś ściany (tylko krawędzie ściany bez wrysowanej osi symetrii).

Komenda AX2 (oraz OS2, OS3, AX3) korzysta z tych samych wzorców ścian i osi. Gdy wzorzec jest już ustalony użytkownik nie jest o niego pytany ponownie. Do jego zmiany służy osobna komenda OSPROP

SPOSÓB UŻYCIA:


144


W pierwszym kroku wskazujemy obiekt wzorcowy dla krawędzi. Wskazaliśmy przerywaną, zieloną linię.

Podajemy odległość, pomiędzy krawędziami ściany (0.25).

Efekt końcowy

OŚ -> 3 LINIE (AX3)

Komenda: AX3

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> oś -> 3 LINIE (AX3)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> oś -> 3 LINIE (AX3)

OPIS DZIAŁANIA:

AX3 - tworzy obrys ściany wraz z wrysowaną osią symetrii, na postawie wskazanego obiektu. Wskazany obiekt wyznacza oś ściany.

Komenda AX3 (oraz OS2, OS3, AX2) korzysta z tych samych wzorców ścian i osi. Gdy wzorzec jest już ustalony użytkownik nie jest o niego pytany ponownie. Do jego zmiany służy osobna komenda OSPROP

SPOSÓB UŻYCIA:

145



W pierwszym kroku wskazujemy obiekt wzorcowy dla osi ściany. Wskazaliśmy przerywaną, zieloną linię.

Następnie wskazujemy obiekt wzorcowy dla krawędzi. Wskazaliśmy ciągłą, żółtą linię.

Podajemy odległość pomiędzy zewnętrznymi krawędziami ściany (0.25).

DODAJ OŚ (ADDAXIS)

Komenda: ADDAXIS

146


Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> DODAJ OŚ (ADDAXIS)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> DODAJ OŚ (ADDAXIS)

OPIS DZIAŁANIA:

ADDAXIS – wstawia oś pomiędzy dwiema liniami.

Nie musimy dokładnie określać punktu wstawienia osi. Wystarczy, że wskażemy punkt pomiędzy liniami a oś zostanie wrysowana dokładnie, w środku.

Oś jest wstawiana na podstawie wcześniej wskazanego obiektu wzorcowego.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wskazujemy obiekt wzorcowy dla osi.

Wskazujemy punkt pomiędzy liniami (możemy go wskazać gdziekolwiek, pomiędzy).

Oś zostaje wrysowana.

147


Jak widać działanie procedury nie zostaje przerwane. Możemy wybierać kolejne miejsca do wstawienia osi. Aby przerwać działanie komendy należy wcisnąć klawisz Esc.

DODAJ IZOLACJĘ TERMICZNĄ (THERM)

Komenda: THERM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> DODAJ IZOLACJĘ TERMICZNĄ (THERM)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> DODAJ IZOLACJĘ TERMICZNĄ (THERM)

OPIS DZIAŁANIA:

THERM – komenda służy do automatycznego wstawiania izolacji termicznej.

Wzór izolacji automatycznie skaluje się w zależności od grubości ściany.

Wystarczy, że wskażemy jakikolwiek punkt w obrysie ściany a izolacja zostanie wyskalowana i wstawiona.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wskazujemy 1-szy punkt.

Izolacja została wstawiona. Wskazujemy kolejny punkt.

148


Kolejna izolacja została wstawiona.

Jak widać wzór izolacji automatycznie dopasowuje się do grubości ściany.

ODSUŃ – USTAWIENIA (OSPROP)

Komenda: OSPROP

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ODSUŃ … -> odsuń – USTAWIENIA (OSPROP)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń – USTAWIENIA (OSPROP)

OPIS DZIAŁANIA:

OSPROP – ustala obiekt wzorcowy dla osi oraz dla krawędzi.

Dotyczy ustawień wzorców ścian i osi dla komend: OS2, OS3, AX2, AX3

SPOSÓB UŻYCIA:

Wskazujemy obiekt wzorcowy dla osi.

149


Wskazujemy obiekt wzorcowy dla krawędzi.

Ustawiania te wykorzystane będą w komendach: OS2, OS3, AX2, AX3

UTNIJ I PRZERWIJ >

UTNIJ WEWNĄTRZ (TRIMIN)

Komenda: TRIMIN

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UTNIJ I PRZERWIJ -> utnij WEWNĄTRZ (TRIMIN)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> utnij WEWNĄTRZ (TRIMIN)

OPIS DZIAŁANIA:

TRIMIN – komenda wycinająca w obrębie wskazanego prostokąta.

Komenda ucina obiekty lecz nie wymazuje obiektów w całości mieszczących się w obrysie prostokąta.

W ten sposób możemy robić wycięcia np. w linii. a narożniki prostokąta mogą nam służyć do dowiązywania się do innych istniejących na rysunku obiektów.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA: lepszy przykład

Aby lepiej zobrazować działanie funkcji do przykładu posłużyliśmy się zakreskowanym prostokątem.

Zakreskowany prostokąt, na którym zademonstrujemy działanie funkcji.

150


Określamy pierwszy narożnik.

Określamy drugi narożnik prostokąta.

Wszystko co jest w obrębie prostokąta zostało wycięte.

UTNIJ NA ZEWNĄTRZ (TRIMOUT)

Komenda: TRIMOUT

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UTNIJ I PRZERWIJ -> utnij NA ZEWNĄTRZ (TRIMOUT)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> utnij NA ZEWNĄTRZ (TRIMOUT)

OPIS DZIAŁANIA:

151


TRIMOUT – komenda analogiczna do TRIMIN z tą różnicą, że wymazane zostaje wszystko co jest na zewnątrz prostokąta. To co znajduje się w środku zostaje zachowane.

SPOSÓB UŻYCIA:

Kopiujemy fragment rzutu by narysować wariantowe rozwiązanie.

Jak widzimy przy okazji zostały skopiowane elementy sięgające daleko poza interesujący nas fragment.

Po uruchomieniu komendy TRIMOUT zaznaczymy pierwszy punkt prostokąta ...

... a następnie drugi jego punkt.

152


Skróciliśmy wystające „ogonki” - pozostał interesujący nas fragment.

UTNIJ LUB WYMAŻ OBIEKTY WEWNĄTRZ PROSTOKĄTA (EAT)

Komenda: EAT (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

EAT ucina lub wymazuje obiekty wewnątrz zaznaczenia prostokątem.

Obiekty mieszczące się w całości na wskazanym prostokątem fragmencie rysunku zostaną usunięte, pozostałe zostaną przycięte.

SPOSÓB UŻYCIA:

Chcemy usunąć fragment podkładu by umieścić w tym miejscu legendę.

Fragment do usunięcia zaznaczamy prostokątem.

153


Obiekty mieszczące się w całości na wskazanym fragmencie zostały usunięte, pozostałe zostały przycięte.

W przygotowane w ten sposób miejsce wstawiamy np. tabelkę z legendą.

PRZERWIJ W PUNKCIE (BR1)

Komenda: BR1

Ikona:

Menu: ZwExtender -> UTNIJ I PRZERWIJ -> PRZERWIJ W PUNKCIE (BR1)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> PRZERWIJ W PUNKCIE (BR1)

OPIS DZIAŁANIA:

BR1 – przerwij w punkcie.

Przerywa obiekt we wskazanym punkcie.

W odróżnieniu od standardowej komendy możemy dokładnie określić lokalizację przerwania (np. poprzez tryby lokalizacji).

SPOSÓB UŻYCIA:

154


Mamy 1 obiekt w tym wypadku jest to linia.

Wskazujemy obiekt do przerwania.

Wskazujemy punkt przerwania.

Jak widać obiekt został podzielony na 2 osobne obiekty.

155


ZAOKRĄGLIJ >

ZAOKRĄGLIJ Z PROMIENIEM 0 (F0)

Komenda: F0 (czytaj: f zero)

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ZAOKRĄGLIJ -> zaokrąglij z promieniem 0 (F0)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> zaokrąglij z promieniem 0 (F0)

OPIS DZIAŁANIA:

F0 – używa standardowej komendy zwcad fillet (zaokrągl) lecz z tymczasowo ustawioną wartością promienia zaokrąglenia na 0 (zero).

Komenda nie ma wpływu na ustawienia promienia standardowej komendy fillet (zaokrągl).

Komenda może być używana do szybkiego otrzymywania kątów prostych (najczęściej) dla przecinających się (przykład 1) lub nie przecinających się (przykład 2) linii lub polilinii.

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1 – OBIEKTY PRZECINAJĄCE SIĘ

Po wywołaniu komendy F0 wskazujemy pierwszy obiekt.

156


Wskazujemy 2 obiekt.

Efekt końcowy.

Obiekty pozostają po stronie ich zaznaczenia, strony przeciwne (względem miejsca przecięcia) zostają ucięte.

PRZYKŁAD 2 – OBIEKTY NIE PRZECINAJĄCE SIĘ

Po wywołaniu komendy F0 wskazujemy pierwszy obiekt.

Wskazujemy 2 obiekt.

157


Efekt końcowy.

Uwaga: Obiekty pozostają wydłużone po stronie ich zaznaczenia, strony przeciwne (względem teoretycznego miejsca przecięcia) zostają ucięte.

ZAOKRĄGLIJ BEZ UCINANIA (F-)

Komenda: F-

Ikona:

Menu: ZwExtender -> ZAOKRĄGLIJ -> zaokrąglij bez ucinania (F-)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> zaokrąglij bez ucinania (F-)

OPIS DZIAŁANIA:

Komenda działa jak standardowa komenda FILLET lecz nie usuwa osi, wstawia jedynie łuk kołowy.

Przykład wykorzystania:

Mamy oś ulicy (a na niej wyobraźmy sobie poruszający się samochód), która krzyżuje się z osią innej ulicy pod kątem prostym.

Chcemy narysować oś po której będzie się poruszał samochód, który skręca z jednej ulicy w drugą.

Musimy dorysować łuk styczny do tych obu osi bez ich usuwania -> użyjemy funkcji F-

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

158


EDYCJA POLILINII >

DODAJ WIERZCHOŁEK (ADDVERT)

Komenda: ADDVERT

Ikona:

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> dodaj WIERZCHOŁEK (ADDVERT)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> dodaj WIERZCHOŁEK (ADDVERT)

OPIS DZIAŁANIA:

ADDVERT dodaje wierzchołek do wskazanej polilinii.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

USUŃ WIERZCHOŁEK (CUTVERT)

Komenda: CUTVERT

Ikona:

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> usuń WIERZCHOŁEK (CUTVERT)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> usuń WIERZCHOŁEK (CUTVERT)

OPIS DZIAŁANIA:

CUTVERT usuwa wierzchołek ze wskazanej polilinii.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

USUŃ SEGMENT (PLCUT)

159


Komenda: PLCUT

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> usuń SEGMENT (PLCUT)


OPIS DZIAŁANIA:

PLCUT usuwa segment polilinii

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

PRZESUŃ SEGMENT (PLMOVE)

Komenda: PLMOVE

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> przesuń SEGMENT (PLMOVE)


OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

KONTYNUUJ (PLCONT)

Komenda: PLCONT

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> KONTYNUUJ (PLCONT)


OPIS DZIAŁANIA:

PLCONT pozwala na kontynuowanie polilinii.

160


SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

ROZBIJ NA SEGMENTY (EX2SEG)

Komenda: EX2SEG

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> ROZBIJ na segmenty (EX2SEG)


OPIS DZIAŁANIA:

EX2SEG rozbija polilinię na pojedyncze segmenty

Polilinia składa się z linii, łuków połączonych ze sobą i stanowiących jeden obiekt, tzw. segmentów. Wynikiem działania komendy EX2SEG jest zbiór jednosegmentowych polilinii.

Jaka jest różnica pomiędzy komendą EX2SEG a standardową komendą EXPLODE ?

Przy użyciu EX2SEG grubości segmentów są zachowywane.

Używając standardowej komendy EXPLODE polilinia rozbijana jest na linie i łuki, przez co dane dotyczące grubości poszczególnych segmentów są tracone.

SPOSÓB UŻYCIA:

Narysowaliśmy polilinię (stanowi ona jeden obiekt). Chcielibyśmy rozbić ją na pojedyncze segmenty.

161


Po użyciu komendy EX2SEG wskazujemy polilinię. Potwierdzamy prawym klawiszem myszy lub wciskamy klawisz ENTER.

Polilinia zostaje rozbita na osobne segmenty. Na rysunku zaznaczony pojedynczy segment.

GRUBOŚĆ POLILINII (PLWID)

Komenda: PLWID

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> EDYCJA POLILINII -> GRUBOŚĆ polilinii (PLWID)


OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

DŁUGOŚĆ >

162


SUMUJ DŁUGOŚCI OBIEKTÓW (AASUM) [MENU: DŁUGOŚĆ ]

Komenda: AASUM

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> DŁUGOŚĆ -> sumuj długości obiektów (AASUM)


OPIS DZIAŁANIA:

AASUM tworzy zestawienie długości i powierzchni dla wskazanych obiektów.

SPOSÓB UŻYCIA:

Utworzymy zestawienie dla pokazanego rysunku.

Po uruchomieniu komendy AASUM zaznaczamy obiekty – wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszki.

163


Na pasku poleceń widzimy zestawienie długości oraz powierzchni wskazanych elementów.

W przypadku polilinii dane uzyskiwane standardową komendą AREA (lub podana w oknie CECHY OBIEKTÓW) nie zawsze są prawidłowe. Jeśli segmenty pokrywają się lub przecinają, powierzchnia może być liczona więcej niż jednokrotnie, lub powierzchnie przecinających się segmentów mogą być odejmowane od siebie.

Również w przypadku otwartych polilinii komenda AREA nie działa prawidłowo – powierzchnia w takim przypadku powinna być równa 0 (chyba że punkt początkowy pokrywa się z końcowym), tymczasem AREA podaje hipotetyczną powierzchnię jaką miała by polilinia gdyby była zamknięta.

By uniknąć tych błędów komenda AASUM sprawdza geometrię wszystkich polilinii i podaje ich powierzchnie tylko w przypadku gdy są domknięte i nie krzyżują się same ze sobą.

164


Porównanie działania standardowej komendy AREA oraz AASUM.

WYDŁUŻ O (L+)

Komenda: L+

Ikona:

Menu: ZwExtender -> DŁUGOŚĆ -> WYDŁUŻ O (L+)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> WYDŁUŻ O (L+)

OPIS DZIAŁANIA:

L+ wydłuż o podaną długość

165


Obie komendy L+ i L- korzystają z tego samego ustawienia długości wydłużenia/skrócenia.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu funkcji L+ zostajemy zapytani o wartość (przyrost długości) o jaki ma być wydłużony obiekt.

Biorąc pod uwagę powyższy rysunek, jeśli klikniemy na lewy koniec obiektu wydłużymy go z lewej strony, jeśli na prawy koniec – wydłużymy go z prawej.

Po użyciu wewnętrznego ustawienia komendy TRYB (aby ją wywołać wpisujemy literę M), wartość wydłużenia możemy podawać procentowo, dynamicznie oraz przyrostowo.

SKRÓĆ O (L-)

Komenda: L-

Ikona:

Menu: ZwExtender -> DŁUGOŚĆ -> SKRÓĆ O (L-)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> SKRÓĆ O (L-)

166


OPIS DZIAŁANIA:

L- (L minus) - komenda działa analogicznie do komendy L + z tą różnicą, że skraca obiekty.

Obie komendy L + i L- korzystają z tego samego ustawienia długości wydłużenia/skrócenia.

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny do komendy L +

DŁUGOŚĆ CAŁKOWITA (TO)

Komenda: TO

Ikona:

Menu: ZwExtender -> DŁUGOŚĆ -> DŁUGOŚĆ CAŁKOWITA (TO)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> DŁUGOŚĆ CAŁKOWITA (TO)

OPIS DZIAŁANIA:

TO – wydłuż do podanej długości – stanowi skrót od angielskiego słowa total.

Wydłuża lub skraca obiekty do długości podanej po uruchomieniu komendy

SPOSÓB UŻYCIA:

Chcemy aby obiekt został skrócony do całkowitej długości 50 jednostek.

167


Zaznaczamy linię.

Wskazana linia została skrócona do długości 50.

POWIERZCHNIA >

SUMUJ POWIERZCHNIE OBIEKTÓW (AASUM) [MENU: POWIERZCHNIA ]

Komenda: AASUM

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> sumuj powierzchnie obiektów (AASUM)


OPIS DZIAŁANIA:

AASUM tworzy zestawienie długości i powierzchni dla wskazanych obiektów.

SPOSÓB UŻYCIA:

Opisany tutaj

168


KLIKNIJ POWIERZCHNIĘ (QAA)

Komenda: QAA

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> KLIKNIJ POWIERZCHNIĘ (QAA)


OPIS DZIAŁANIA:

QAA - oblicza powierzchnię.

Po wskazaniu wewnątrz zamkniętego obszaru obliczana jest powierzchnia. Jeśli wewnątrz zamkniętego obszaru znajdują się inne zamknięte obszary tzw. „wyspy” to są one wykrywane i odejmowane od całkowitej powierzchni.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy wskazujemy zamknięty obszar do obliczenia powierzchni a następnie potwierdzamy lewym przyciskiem myszy.

W kolejnym kroku zostajemy zapytani o punkt wstawienia tekstu z obliczoną powierzchnią. Potwierdzamy lewym przyciskiem myszy. Od powierzchni obiektu oznaczonego na czerwono zostają odjęte powierzchnie wewnętrznych obiektów (wysp) oznaczonych kolorem niebieskim. Na pasku poleceń możemy zobaczyć zestawienie podsumowujące obliczenia.

169


Jak widać tekst z ostateczną powierzchnią został wstawiony.

OBRYSUJ POWIERZCHNIĘ (DAA)

Komenda: DAA

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> OBRYSUJ POWIERZCHNIĘ (DAA)


OPIS DZIAŁANIA:

DAA - obrysuj powierzchnię.

Dzięki tej komendzie można obrysować powierzchnię wskazując kolejne wybrane przez nas punkty charakterystyczne istniejących obiektów na rysunku. Następnie wskazujemy punkt wstawienia tekstu z powierzchnią.

Komenda ta może być przydatna przy obliczaniu powierzchni np. dla zagadnień związanych z przedmiarowaniem.

SPOSÓB UŻYCIA:

Widok podczas obrysowywania obiektu.

170


Obiekt został obrysowany.

Wskazujemy punkt wstawienia tekstu.

Tekst opisujący powierzchnię obszaru został wstawiony.

WIELOKROTNA POWIERZCHNIA (MAA)

Komenda: MAA

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> WIELOKROTNA POWIERZCHNIA (MAA)


OPIS DZIAŁANIA:

MAA - dodawanie i odejmowanie wskazywanych powierzchni.

171


Umożliwia obliczenie całkowitego pola powierzchni dla wielu obszarów poprzez określenie wewnętrznych punktów a także ich obrysu.

Możemy szybko obliczyć całkowitą powierzchnię wybranych pokoi na planie budynku.

Mamy również możliwość odejmowania wybranych powierzchni (podkomenda odejmij). Na przykład jeśli została obliczona powierzchnia rzutu możemy odjąć pole powierzchni pokojów.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wskazujemy wewnętrzny punkt (wskazaliśmy go miejscu pokazanym na rysunku). Powstały 2 obrysy. Czerwony obrys oznacza wartość dodatnią dla pola powierzchni natomiast pole zakreskowane na niebiesko posiada wartość ujemną.

Do rysunku możemy wstawić różnicę pomiędzy tymi wartościami. Możemy również oznaczyć określone pola jako „ujemne” (obrysowane na niebiesko) oraz „dodatnie” (obrysowane na czerwono). Służy do tego podopcja Dodaj (skrót DO) lub Odejmij (skrót OD).

Dla zobrazowania powyższego przedstawimy dość abstrakcyjny przykład.

172


Dwie figury oznaczyliśmy jako pola „dodatnie” (podkomenda DO) a dwie jako „ujemne” (podkomenda OD) figury są identyczne.

Wynik działania funkcji.

POWIERZCHNIA – WARSTWY DO POMIJANIA (AASKIP)

Komenda: AASKIP

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> powierzchnia – WARSTWY DO POMIJANIA (AASKIP)


OPIS DZIAŁANIA:

AASKIP - jest podkomendą dla komendy MAA.

Ustalanie warstw pomijanych przy szukaniu powierzchni.

Ze względu na to, że elementy na niektórych warstwach (np. linie wymiarowe lub wyposażenie wnętrz) mogą przeszkadzać przy ustalaniu właściwych obwiedni do obliczania interesujących nas powierzchni, istnieje możliwość określenia warstw, które nie będą brane pod uwagę.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

OPIS POWIERZCHNI - USTAWIENIA (AATXT)

Komenda: AATXT

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> opis powierzchni - USTAWIENIA (AATXT)

173



OPIS DZIAŁANIA:

AATXT - jest podkomendą dla komendy MAA.

Umożliwia określenie formatu (cech) czcionki opisującej uzyskaną powierzchnię takich jak

styl tekstu, warstwa tekstu, wysokość tekstu, liczba miejsc po przecinku, współczynnik skali względem jednostek rysunku a także prefiks oraz sufiks tekstu powierzchni.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

ZNAJDŹ DOMKNIĘCIA (CLOSURE)

Komenda: CLOSURE

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> ZNAJDŹ DOMKNIĘCIA (CLOSURE)


OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

DOMKNIĘCIA - USTAWIENIA (CLOSUREPROP)

Komenda: CLOSUREPROP

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> domknięcia - USTAWIENIA (CLOSUREPROP)


OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

174


SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

BOX O ŻĄDANEJ POWIERZCHNI (BXAA)

Komenda: BXAA

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> BOX o żądanej POWIERZCHNI (BXAA)


OPIS DZIAŁANIA:

BXAA – otrzymujemy prostokąt o podanej przez nas powierzchni. Pierwszy narożnik prostokąta ustalamy wskazaniem na ekranie (lub podaniem współrzędnych) natomiast kolejny wybieramy wskazując punkt na hiperboli (właściwie są to dwie nałożone na siebie hiperbole), która na czas wskazania punktu jest wrysowana.

SPOSÓB UŻYCIA:

W pierwszej kolejności określamy powierzchnię prostokąta.

Wskazujemy (lub wpisujemy) współrzędne pierwszego narożnika prostokąta.

175


Na ekranie czasowo zostaje wrysowana hiperbola, za pomocą której ustalimy współrzędne prostokąta.

Określamy współrzędne drugiego punktu na hiperboli.

Otrzymujemy prostokąt, którego powierzchnia ma ustaloną przez nas wartość 3 [j2].

ODSUŃ BY UZYSKAĆ ŻĄDANĄ POWIERZCHNIĘ (OSAA) [MENU: POWIERZCHNIA]

Komenda: OSAA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> POWIERZCHNIA -> ODSUŃ by uzyskać żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA)

Pasek narzędzi: PF -> -ZMIEŃ -> odsuń o żądaną POWIERZCHNIĘ (OSAA)

OPIS DZIAŁANIA:

OSAA – odsuwa obiekt o taką odległość aby pomiędzy obiektem źródłowym (wskazanym) a obiektem odsuniętym utworzyła się podana przez nas powierzchnia.

176


SPOSÓB UŻYCIA:

Opisany tutaj

TEKSTY I ATRYBUTY >

KOPIUJ TREŚĆ TEKSTU (TMA)

Komenda: TMA

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> kopiuj TREŚĆ tekstu (TMA)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> kopiuj TREŚĆ tekstu (TMA)

OPIS DZIAŁANIA:

TMA - komenda służy do podmiany treści tekstu innym tekstem.

Unikalną cechę ZW-Extendera przy komendach dotyczących obiektów tekstowych jest sposób wybierania elementów. Pojedyncze kliknięcie na atrybut pozwala na wybór i edycję tego konkretnego atrybutu. (Standardowo klikając na atrybut wybieramy cały blok).

SPOSÓB UŻYCIA:

Po użyciu komendy wskazujemy tekst źródłowy.

177


Wskazujemy tekst do zmiany. Możemy kliknąć na tekście lub zaznaczyć całą grupę oknem.

Dodatkowo zamiast wskazywania tekstu źródłowego możemy go wpisać z klawiatury.

EDYTUJ WIELE TEKSTÓW (TED) [MENU: TEKSTY I ATRYBUTY]

Komenda: TED

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> edytuj wiele TEKSTÓW (TED)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> edytuj wiele TEKSTÓW (TED)

OPIS DZIAŁANIA:

TED – umożliwia wybór wielu tekstów i edycję każdego z nich po kolei. Nie musimy klikać oddzielnie na każdym tekście aby go otworzyć do edycji - możemy zaznaczyć całą grupę. Po zakończeniu edycji pojedynczego tekstu naciskamy klawisz ENTER a kursor automatycznie przechodzi do kolejnego tekstu.

Edytując większą ilość tekstów ławo pogubić się które teksty już edytowaliśmy a które jeszcze są do edytowania. Funkcja TED przynosi rozwiązanie tego problemu.

Inną cechą komendy TED jest możliwość wybierania pojedynczych atrybutów bloków do edycji. Jeśli np. w tabelce chcemy edytować tylko wartość pojedynczego atrybutu (współrzędną punktu w poniższym przykładzie) nie musimy otwierać okna dialogowego i szukać go wśród wielu innych atrybutów; po prostu klikamy na dacie bezpośrednio na rysunku i edytujemy jego wartość.

SPOSÓB UŻYCIA:

Opisany tutaj

178


DODAJ PREFIX (ADDPFX)

Komenda: ADDPFX

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> DODAJ PREFIX (ADDPFX)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> DODAJ PREFIX (ADDPFX)

OPIS DZIAŁANIA:

ADDPFX – umożliwia dodanie ustalonego prefiksu do tekstów na rysunku lub do atrybutów we wstawionych blokach (np. gdy chcemy dodać do nazw przekroju ich nazwę – zmienimy „A-A” na „PRZEKRÓJ A-A” itp.)

SPOSÓB UŻYCIA:

Na rysunku mamy teksty, do których dodamy prefiks „PRZEKRÓJ”.

Po uruchomieniu komendy ADDPFX wpisujemy nowy prefix: PRZEKRÓJ

Wskazujemy obiekty.

179



ADD SUFIX (ADDSFX)

Komenda: ADDSFX

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> ADD SUFIX (ADDSFX)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> ADD SUFIX (ADDSFX)

OPIS DZIAŁANIA:

ADDSFX – umożliwia dodanie ustalonego sufiksu do tekstów na rysunku lub do atrybutów we wstawionych blokach (np. gdy chcemy dodać do powierzchni jednostkę - zmienimy „11.23” na „11.23 m2” itp.)

SPOSÓB UŻYCIA:

Komenda działa analogicznie do komendy ADDPFX

UTNIJ PREFIX (CUTPFX)

Komenda: CUTPFX

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> UTNIJ PREFIX (CUTPFX)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> UTNIJ PREFIX (CUTPFX)

OPIS DZIAŁANIA:

CUTPFX usuwa określoną liczbę znaków na początku tekstu.

SPOSÓB UŻYCIA:

180


Na rysunku mamy teksty, z których usuniemy prefiks „PRZEKRÓJ” (+ dodatkową spację).

Wyraz „PRZEKRÓJ” oraz dodatkowa spacja składa się z 9-ciu znaków – wpisujemy 9.

Wskazujemy obiekty.


UTNIJ SUFIX (CUTSFX)

Komenda: CUTSFX

181


Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> UTNIJ SUFIX (CUTSFX)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> UTNIJ SUFIX (CUTSFX)

OPIS DZIAŁANIA:

CUTSFX usuwa określoną liczbę znaków na końcu tekstu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Komenda działa analogicznie do komendy CUTPFX

LISTA TEKSTÓW (TXTLST)

Komenda: TXTLST

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> LISTA TEKSTÓW (TXTLST)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> LISTA TEKSTÓW (TXTLST)

OPIS DZIAŁANIA:

TXTLST wskazane na rysunku teksty (które nie muszą być uporządkowane np. numery działek) zwraca w postaci uporządkowanej listy, którą możemy następnie wkleić w inne miejsce rysunku (np. do tabelki).

Komenda korzysta ze specjalnego algorytmu sortowania, który rozpoznaje format tekstu stosowany przy numeracji działek budowlanych. W przypadku innych tekstów są one sortowane alfabetycznie.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wybierając działki w danym obszarze, komenda zwraca tekst, w którym numery działek są uporządkowane

wskazane numery dla komendy TXTLST: 58 57/1 56 57/3 60 otrzymany rezultat komendy TXTLST: 56, 57/1, 57/3, 58, 60

182


Po uruchomieniu komendy TXTORDER wskazujemy numery.

Następnie wskazujemy punkt do wstawienia uporządkowanej listy.

SUMA TEKSTÓW (TXTSUM)

Komenda: TXTSUM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> SUMA TEKSTÓW (TXTSUM)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> SUMA TEKSTÓW (TXTSUM)

OPIS DZIAŁANIA:

TXTSUM - sumuje wybrane teksty, atrybuty i wymiary, które posiadają wartość liczbową.

Dla tekstów bez wartości liczbowej komenda zlicza ile jest tekstów danego rodzaju.

TXTSUM może służyć też jako sprawdzenie poprawności wpisanych do tabelek wielkości powierzchni. Wyniki działania komend MAA, AASUM i TXTSUM w odniesieniu do tych samych elementów powinny być identyczne.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

183


PF: W tym miejscu podać przykład z zesumowaniem powierzchni z tabelki opisanej pod komendą BI:

W tabelce z zestawieniem bloków opisujących pomieszczenia chcemy uzyskać sumę powierzchni:

[rysunek]

zaznaczamy powierzchnię do zesumowania:

[rysunek]

wskazujemy, gdzie ma znaleźć się tekst zawierający sumę:

[rysunek]

Liczby do zesumowania możemy również wydobyć bezpośrednio z bloków.

Chcemy uzyskać sumę powierzchni czterech pomieszczeń widocznych na ekranie:

[rysunek]

klikamy na interesujące nas teksty (w tym przypadku atrybuty bloków)

[rysunek]

rezultat:

[rysunek]

Przykłady powinny być przed „żaróweczką” bo poniższy opis jest na pierwszy rzut oka bardzo skomplikowany

184


Jeśli teksty mają wartość liczbową komenda podaje ich sumę np.:

1.2 1.5 1.8 TXTSUM: 4.5

Można również sumować liczby, w których jako znak dziesiętny stosowany jest przecinek. Zmiany znaku dziesiętnego dokonuje się przy użyciu komendy TXTSUMPROP

Jeśli początek tekstu stanowi liczba, a końcówka jest literowa to liczby są sumowane, pozostała część natomiast jest traktowana jako oznaczenie jednostek np.:

1.2M2 1.5M2 1.8 TXTSUM: 2.7M2 + 1.8

W przykładzie będziemy sumowali wymiary.

Po zaznaczeniu tekstów na linii wymiarowej i potwierdzeniu wyboru określamy punkt wstawienia.

185


Suma po wstawieniu.

SUMA TEKSTÓW - USTAWIENIA (TXTSUMPROP)

Komenda: TXTSUMPROP

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> suma tekstów - USTAWIENIA (TXTSUMPROP)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> suma tekstów - USTAWIENIA (TXTSUMPROP)

OPIS DZIAŁANIA:

TXTSUMPROP pozwala na określenie cech tekstu oraz wybór znaku dziesiętnego dla funkcji TXTSUM.

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1 - OKREŚLENIE CECH TEKSTU POPRZEZ WSKAZANIE WZORCA

Możemy określić cechy tekstu wskazując jego wzorzec na rysunku.

186


Następnie określamy wybór znaku dziesiętnego (przecinek lub kropka).

Standardowo w Zwcad jako znak dziesiętny stosowana jest kropka (standard amerykański). Zmiana znaku dziesiętnego na przecinek umożliwia w komendzie TXTSUM sumowanie liczb zapisanych zgodnie z zasadami obowiązującymi w języku polskim.

PRZYKŁAD 2 - OKREŚLANIE WŁAŚCIWOŚCI TEKSTU BEZPOŚREDNIO W LINII KOMEND

Po wywołaniu komendy TXTSUMPROP i naciśnięciu klawisza ENTER mamy możliwość ustalenia cech tekstu w bezpośrednio w linii komend.

Wpisujemy styl tekstu (wybór pomiędzy zdefiniowanymi stylami w Zwcad)

Następnie możemy określić warstwę tekstu ...

187


... oraz kolor tekstu.

POSZERZ TEKST (T+)

Komenda: T+

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> POSZERZ TEKST (T+)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> POSZERZ TEKST (T+)

OPIS DZIAŁANIA:

T+ poszerza tekst lub atrybut w bloku. Wystarczy kliknąć w tekst.

SPOSÓB UŻYCIA:

Komenda analogiczna w działaniu do powyższej komendy T -

ZWĘZIJ TEKST (T-)

Komenda: T-

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> ZWĘZIJ TEKST (T-)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> ZWĘZIJ TEKST (T-)

OPIS DZIAŁANIA:

T- (czyt. „T minus” )zwęża tekst lub atrybut w bloku (wystarczy kliknąć w tekst).

SPOSÓB UŻYCIA:

188


Tekst nie mieści się w tabelce.

Uruchamiamy komendę T- i kilkukrotnie klikamy w problematyczny tekst dopasowując go do szerokości kolumny.

Efekt końcowy

Jeśli tabelka jest blokiem (a jej wpisy atrybutami) unikamy dzięki temu eksplodowania tabelki (co powodowałoby, że np. spisu rysunków czy zestawienia pomieszczeń nie dałoby się zrobić automatycznie), ponieważ komenda T- oprócz tekstów zwęża również atrybuty.

WSZYSTKIE LITERY DUŻE (ALLBIG)

Komenda: ALLBIG

189


Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> WSZYSTKIE LITERY DUŻE (ALLBIG)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> WSZYSTKIE LITERY DUŻE (ALLBIG)

OPIS DZIAŁANIA:

ALLBIG formatuje wskazany tekst lub atrybut na WIELKIE LITERY.

„PrograM zwExtender” -> „PROGRAM ZWEXTENDER”

WSZYSTKIE LITERY MAŁE (ALLSM)

Komenda: ALLSM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> wszystkie litery małe (ALLSM)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> wszystkie litery małe (ALLSM)

OPIS DZIAŁANIA:

ALLSM formatuje wskazany tekst lub atrybut na małe litery.

„PrograM zwExtender” -> „program zwextender”

PIERWSZA LITERA DUŻA (1BIG)

Komenda: 1BIG

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> Pierwsza litera duża (1BIG)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> Pierwsza litera duża (1BIG)

OPIS DZIAŁANIA:

1BIG formatuje wskazany tekst w taki sposób, że jego Pierwsza litera pozostanie duża, reszta będzie napisana małymi literami.

„PrograM zwExtender” -> „Program zwextender”

190


PIERWSZA KAŻDEGO SŁOWA DUŻA (WORDBIG)

Komenda: WORDBIG

Ikona:

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> Pierwsza Każdego Słowa Duża (WORDBIG)

Pasek narzędzi: PF -> -TEKST -> Pierwsza Każdego Słowa Duża (WORDBIG)

OPIS DZIAŁANIA:

WORDBIG Pierwsza Litera Każdego Wyrazu We Wskazanym Tekście Będzie Napisana Wielką Literą.

„PrograM zwExtender” -> „Program Zwextender”

ZOOM DO TEKSTU (ZTXT)

Komenda: ZTXT

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> TEKSTY I ATRYBUTY -> ZOOM DO TEKSTU (ZTXT)


OPIS DZIAŁANIA:

ZTXT – zoomuj do tekstu. Komenda wyszukuje kolejne wystąpienia tekstu i umożliwia ich edycję.

Po znalezieniu tekstu naciśnięcie klawisza ENTER powoduje odnalezienie kolejnego jego wystąpienia na rysunku (oczywiście w przypadku wielu wystąpień tego samego tekstu).

SPOSÓB UŻYCIA:

Chcemy znaleźć na rysunku wyraz „front” (możemy szukać również liczb).

191


Wpisujemy ciąg znaków „front” i zatwierdzamy klawiszem ENTER.

Następnie zaznaczamy zbiór obiektów na rysunku do przeszukania i potwierdzamy klawiszem ENTER

Fragment rysunku z poszukiwanym ciągiem znaków zostaje odnaleziony.

Naciśnięcie klawisz ENTER powoduje odnalezienie kolejnego wystąpienia na rysunku (jeśli rysunek zawiera wiele wystąpień tego samego ciągu znaków).

192


NUMEROWANIE >

1 2 3 (NUM)

Komenda: NUM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> NUMEROWANIE -> 1 2 3 (NUM)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> 1 2 3 (NUM)

OPIS DZIAŁANIA:

NUM - wstawia kolejne liczby.

Może być użyteczne np. przy numerowaniu obiektów.

NUMPROP - komenda wprowadzająca ustawienia dla komend: NUM, NUMROM oraz LETTER

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1 – PODSTAWOWE UŻYCIE FUNKCJI NUM

Określamy liczbę początkową (ewentualnie prefiks lub sufiks)

193


Określamy przyrost (np. dzięki temu liczby mają być wstawiane co 2 – 2, 4, 6 itd.)

Kolejno klikami w określone punkty na ekranie

Końcowy efekt

PRZYKŁAD 2 – UŻYCIE PREFIKSU

Dodatkowo w komendzie NUM możemy określić prefiks lub sufiks dla wstawianych pozycji. Prześledzimy jeszcze raz procedurę wstawiania liczb tym razem z innymi parametrami.

194


W tym celu wpisujemy literę P potwierdzając klawiszem ENTER

Określamy prefiks w naszym przypadku POZ.

Nie chcemy określać sufiksu więc naciskamy ENTER.

Liczbę początkową tym razem ustawimy na 100

Przyrost określiliśmy na 1

195


Wybieramy podopcję zaznaczania znaków krawędzią tnącą wpisując: k

Zaznaczamy pierwszy punkt krawędzi ...

... następny punkt krawędzi. Możemy zaznaczać kolejne punkty lub zakończyć komendę naciskając ESC.

Efekt końcowy. Znaki zostały zamienione: numeracja przez nas ustalona od 100 z przyrostem co 1 oraz z prefiksem POZ.

PRZYKŁAD 3 - UŻYCIE PODOPCJI FENCE

196


Podopcja FENCE zaznaczone krawędzią znaki występujące na rysunku w taki sposób aby występowały „po kolei”.

Chcemy zmienić numerację osi na numery kolejne.

Po wywołaniu funkcji NUM określamy liczbę początkową – w naszym przypadku: 1

Określamy przyrost: 1

Wybieramy podopcję zaznaczania znaków krawędzią tnącą wpisując: k

197


Zaznaczamy pierwszy punkt krawędzi ...

... następny punkt krawędzi. Możemy zaznaczać kolejne punkty lub zakończyć komendę naciskając ESC.

Efekt końcowy.

Podopcja zaznaczania krawędzią tnącą odnosi się również do komend – liczb rzymskich NUMROM, oraz liter LETTER.

Odpowiednio otrzymamy następujące wyniki:

198


W każdym z przypadków możemy używać prefiksów lub sufiksów.

Możemy je ustalić używając komendy NUMPROP.

I II III (NUMROM)

Komenda: NUMROM

Ikona:

Menu: ZwExtender -> NUMEROWANIE -> I II III (NUMROM)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> I II III (NUMROM)

OPIS DZIAŁANIA:

NUMROM wstawia liczby rzymskie. Komenda analogiczna dla komendy NUM

NUMPROP - komenda wprowadzająca ustawienia dla komend: NUMROM, NUM oraz LETTER

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny jak dla komendy NUM

A B C (LETTER)

Komenda: A B C

Ikona:

Menu: ZwExtender -> NUMEROWANIE -> A B C (LETTER)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> A B C (LETTER)

OPIS DZIAŁANIA:

199


LETTER wstawia litery alfabetu.

NUMPROP - komenda wprowadzająca ustawienia dla komend: LETTER, NUM oraz NUMROM

SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny jak dla komendy NUM

NUMEROWANIE – USTAWIENIA (NUMPROP)

Komenda: NUMPROP

Ikona:

Menu: ZwExtender -> NUMEROWANIE -> numerowanie – USTAWIENIA (NUMPROP)

Pasek narzędzi: PF2 -> MAIN -> numerowanie – USTAWIENIA (NUMPROP)

OPIS DZIAŁANIA:

NUMPROP - komenda wprowadzająca ustawienia do komendy NUM, NUMROM oraz LETTER.

Możemy wskazać wzorzec tekstu na ekranie (jeśli taki istnieje) lub określić cechy tekstu samodzielnie, każdą z osobna - w linii komend.

Możemy ustalić następujące cechy:

styl tekstu, warstwę, kolor, wysokość tekstu, używany alfabet (angielski lub polski)

INFO >

200


Poniższe komendy udzielają zbiorczych informacji na temat wybranych obiektów. Wszystkie dane są posegregowane w kolejności alfabetycznej lub liczbowej.

OBIEKTY (INFO)

Komenda: INFO

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> OBIEKTY (INFO)


OPIS DZIAŁANIA:

INFO – podsumowanie wybranych elementów

SPOSÓB UŻYCIA:

Chcielibyśmy uzyskać zestawienie obiektów przedstawionego rysunku rzutu parteru.

201


Po uruchomieniu komendy OBSUM zaznaczamy obiekty – wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszki.

Na pasku poleceń widzimy podsumowanie zaznaczonych elementów.

WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB) [MENU: INFO]

Komenda: (LA/OB)

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZESTAWIENIE WARSTW -> WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WARSTWY/OBIEKTY (LA/OB)

OPIS DZIAŁANIA:

LA/OB – podsumowanie obiektów wg warstwy.

Komenda tworzy wyciąg z zestawienia warstw dotyczący tylko wskazanych wcześniej obiektów. Z dodatkową informacją jakie obiekty znajdują się na danej warstwie.

202


Komenda przydaje się w następujących sytuacjach:

dostajemy rysunek z zewnątrz i nie wiemy nic o jego strukturze warstw. Po uruchomieniu komendy wiemy na której warstwie są wymiary, na której kreskowanie a na której teksty.

Jeśli jest ustalony standard rysowania w firmie. Komenda pozwala sprawdzić czy rysunki są wykonane wg standardu. (Czy poszczególne rodzaje obiektów są na właściwych warstwach, itp.)

SPOSÓB UŻYCIA:

Opisany tutaj

WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP) [MENU: INFO]

Komenda: LA/OBP

Ikona:

Menu: WARSTWY -> ZESTAWIENIE WARSTW -> WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP)

Pasek narzędzi: PF -> -WARSTWY -> WARSTWY/CECHY OBIEKTÓW (LA/OBP)

OPIS DZIAŁANIA:

LA/OBP - podsumowanie cech obiektów wg warstwy

Gdy zestawienie uzyskane komendą LA/OB nam nie wystarcza możemy skorzystać z komendy LA/OBP która dostarcza bardziej szczegółowych danych.

Każdej warstwie poświęcone są 3 linie tekstu. Przy każdym rodzaju obiektu podano liczbę elementów na danej warstwie. Podano również cechy obiektów na poszczególnych warstwach.

Możemy sprawdzić czy obiekty są rysowane w kolorze bylayer, czy mają swoje indywidualne kolory. Podane są również nazwy bloków, których na danej warstwie jest najwięcej, style wymiarowania i tekstu.

Komenda bardzo przydatna do sprawdzania zgodności rysunku ze standardami CAD obowiązującymi w biurze.

SPOSÓB UŻYCIA:

203


Opisany tutaj

1 BLOK / WSTAWIENIA+ATRYBUTY (B1/I)

Komenda: B1/I (czyt. „B1 łamane przez i”)

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> 1 BLOK / wstawienia+atrybuty (B1/I)


OPIS DZIAŁANIA:

B1/I tworzy zestawienie wstawień wskazanego bloku dla zaznaczonego obszaru rysunku.

Działanie funkcji wyjaśni najlepiej poniższy przykład.

SPOSÓB UŻYCIA:

Utworzymy zestawienie wstawień bloku opisującego pomieszczenia.

Zestawienie to utworzymy dla powyższego rzutu piętra.

204


Każdy z bloków różni się wartościami takimi jak: numer pomieszczenia, opis pomieszczenia, powierzchnia.

Po uruchomieniu komendy B1/I wskazujemy interesujący nas blok – wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszki.

Następnie zaznaczamy obszar rysunku, który będzie przeszukiwany w poszukiwaniu wystąpień wskazanego bloku. W tym przypadku zaznaczyliśmy cały rzut piętra.

Otrzymujemy zestawienie wystąpień bloku w zaznaczonym fragmencie rysunku.

Na liście widzimy wartości atrybutów dla wystąpień każdego z bloków.

1 BLOK / WSZYSTKIE WSTAWIENIA+ATRYBUTY (B1/I*)

205


Komenda: B1/I* (czyt. „B1 łamane przez i z gwiazdką”)

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> 1 BLOK / wszystkie wstawienia+atrybuty (B1/I*)


OPIS DZIAŁANIA:

B1/I* - zestawienie wszystkich wstawień 1 bloku

Różnica pomiędzy poprzednią komendą jest taka, że w tym przypadku (w poszukiwaniu wystąpień wskazanego bloku) przeszukiwany jest cały rysunek.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy B1/I* wskazujemy interesujący nas blok – wybór zatwierdzamy prawym klawiszem myszki.

206


Otrzymujemy zestawienie wystąpień bloku w całym rysunku (rzut piwnic, parteru, piętra, poddasza).

W komendach B1/I i B1/I* priorytetem jest szybkość, dlatego nie są zadawane dodatkowe pytania dotyczące sortowania, wyboru, czy kolejności atrybutów.

Jeśli chcesz uzyskać bardziej dopracowane zestawienia skorzystaj z komend BI i BI*.

BLOKI / WSTAWIENIA (B/I)

Komenda: B/I (czyt. „B łamane przez i”)

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> BLOKI / wstawienia (B/I)

207



OPIS DZIAŁANIA:

B/I - zestawienie wszystkich bloków z wybranego obszaru.

Zaznaczamy obszar rysunku i tylko bloki z tego obszaru zostaną uwzględnione w zestawieniu.

SPOSÓB UŻYCIA:

Zaznaczamy obszar z którego chcemy zestawić wstawienia bloków.

208


Otrzymujemy zestawienie wystąpień bloków ze wskazanego obszaru.

BLOKI / WSZYSTKIE WSTAWIENIA+ATRYBUTY (B/I*)

Komenda: (B/I*) (czyt. „B łamane przez i z gwiazdką”)

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> BLOKI / wszystkie wstawienia+atrybuty (B/I*)


OPIS DZIAŁANIA:

B/I* - zestawienie wszystkich wstawień wszystkich bloków

W przypadku tej komendy zestawienie bloków tworzone jest dla całości rysunku (zostaje pominięty krok ze wskazaniem obszaru rysunku).

209


SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny do komendy B/I

SZYBKO LISTUJ (QL)

Komenda: QL

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> INFO -> SZYBKO LISTUJ (QL)


OPIS DZIAŁANIA:

QL umożliwia szybki podgląd podstawowych informacji dotyczących wskazanego obiektu.

Dane o obiekcie w wygodny sposób są prezentowane przy kursorze.

Komenda QL wyświetla dane takie jak:

warstwa, kolor, typ linii, współczynnik skali linii (lts) długość, promień w przypadku (łuku i koła), rodzaj zastosowanego wzoru (w przypadku hatch’a), nazwa bloku

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy QL wskazujemy obiekt.

210


Dane prezentowane są na pasku poleceń oraz przy kursorze.

Po kliknięciu na kolejny obiekt funkcja „przeskakuje” do podawania jego danych. Cały czas są listowane dane tylko jednego obiektu.

[rysunek]

Możliwe jest również usunięcie lub wylistowanie wskazanego elementu bez wychodzenia z komendy

WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH >

OBRÓĆ WIDOK I UKŁ. WSPÓŁRZ. (VUR)

Komenda: VUR

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> obróć widok I ukł. współrz. (VUR)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> obróć widok I ukł. współrz. (VUR)

OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

OBRÓĆ WIDOK (VR)

Komenda: VR

211


Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> obróć WIDOK (VR)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> obróć WIDOK (VR)

OPIS DZIAŁANIA:

DO ZROBIENIA

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

OBRÓĆ WIDOK DO UKŁ. WSPÓŁRZ. (PN)

Komenda: PN

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> obróć widok DO ukł. współrz. (PN)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> obróć widok DO ukł. współrz. (PN)

OPIS DZIAŁANIA:

PN widok jest obracany do układu współrzędnych (analogicznie do komendy plan) lecz nie zmieniają się środek widoku oraz jego powiększenie.

SPOSÓB UŻYCIA:

212


Widok przed użyciem komendy PN (proszę zwrócić uwagę jak usytuowany jest układ współrzędnych)

Widok po użyciu komendy PN.

213


UKŁ.WSP. 3 PUNKTY (UC3)

Komenda: UC3

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. 3 PUNKTY (UC3)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. 3 PUNKTY (UC3)

OPIS DZIAŁANIA:

UC3 – Ustalenie położenia układu współrzędnych użytkownika w oparciu o 3 punkty.

Przy użyciu tej komendy możemy ustalić nowe położenie układu współrzędnych przy użyciu 3-ech punktów. Za pomocą pierwszego punktu wyznaczamy początek układu współrzędnych. Pierwszy oraz drugi punkt wykreśli kierunek oraz zwrot osi x. Dodatkowo punkt pierwszy, drugi oraz trzeci posłużą nam do wyznaczenia płaszczyzny, w którą będzie wpisana płaszczyzna XY układu współrzędnych. Trzeci punkt służy również do określenia zwrotu osi Y. Proszę spojrzeć na poniższy przykład.

SPOSÓB UŻYCIA:

Stan początkowy.

Wskazujemy początek, w którym będzie znajdował się nowy układ współrzędnych.

214


Następny punkt (wraz z poprzednim) wyznaczy położenie osi X.

Kolejny punkt wyznaczy położenie płaszczyzny XY nowego układu współrzędnych

Układ współrzędnych został wyznaczony (w tym przypadku oś Z skierowana jest do dołu).

UKŁ. WSP. OBRÓĆ 90 (UC90)

Komenda: UC90

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł. wsp. OBRÓĆ 90 (UC90)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł. wsp. OBRÓĆ 90 (UC90)

OPIS DZIAŁANIA:

UC90 - obróć UCS o 90 stopni (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, względem osi z)

SPOSÓB UŻYCIA:

215


Stan układu przed uruchomieniem komendy UC90

Stan układu po uruchomieniu komendy UC90.

Układ został obrócony względem osi z przeciwnie do ruchu wskazówek zegara (obrót o 90 stopni).

UKŁ. WSP. OBRÓĆ MINUS 90 (UC-90)

Komenda: UC-90 (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

UC-90 obróć UCS o 90 stopni (zgodnie z ruchem wskazówek zegara, względem osi z)

SPOSÓB UŻYCIA:

216


Stan układu przed uruchomieniem komendy UC-90

Stan układu po uruchomieniu komendy UC-90.

Układ został obrócony względem osi z zgodnie z ruchem wskazówek zegara (obrót o minus 90 stopni).

UKŁ.WSP. DO OBIEKTU (UCE)

Komenda: UCE

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. do OBIEKTU (UCE)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. do OBIEKTU (UCE)

OPIS DZIAŁANIA:

UCE – ustala początek układu współrzędnych w oparciu o obiekt.

SPOSÓB UŻYCIA:

217


Zaznaczamy obiekt

Efekt końcowy

UKŁ.WSP. POCZĄTEK (UCO)

Komenda: UCO

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. POCZĄTEK (UCO)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. POCZĄTEK (UCO)

OPIS DZIAŁANIA:

UCO zmień początek układu współrzędnych

218


SPOSÓB UŻYCIA:

Stan układu przed uruchomieniem komendy UCO

Wskazujemy nowy początek układu współrzędnych.

Efekt końcowy.

UKŁ.WSP. POPRZEDNI (UCP)

Komenda: UCP

Ikona:

219


Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. POPRZEDNI (UCP)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. POPRZEDNI (UCP)

OPIS DZIAŁANIA:

UCP powoduje powrót do poprzedniego układu współrzędnych (UCS poprzedni).

Jest to swoiste UNDO dla układów współrzędnych. Jeśli definiowaliśmy kolejne układy współrzędnych komenda UCP będzie przywracała poprzedniki względem aktualnie istniejącego.

UKŁ.WSP. DO WIDOKU (UCV)

Komenda: UCV

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. do WIDOKU (UCV)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. do WIDOKU (UCV)

OPIS DZIAŁANIA:

UCV ustawia widok względem płaszczyzny XY.

SPOSÓB UŻYCIA:

Widok przed użyciem komendy UCV.

220


Efekt działania komendy UCV.

UKŁ.WSP. GLOBALNY (UCW)

Komenda: UCW

Ikona:

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. GLOBALNY (UCW)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. GLOBALNY (UCW)

OPIS DZIAŁANIA:

UCW przywraca globalny układ współrzędnych (WCS – world coordinate system)

SPOSÓB UŻYCIA:

Załóżmy, że mamy zdefiniowany własny lokalny układ współrzędnych UCS (user coordinate system) taki jak na rysunku powyżej.

221


Użycie komendy UCW przywraca globalny układ współrzędnych (WCS).

UKŁ.WSP. W PŁASZCZYŹNIE XZ (UCXZ)

Komenda: UCXZ

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. w płaszczyźnie XZ (UCXZ)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. w płaszczyźnie XZ (UCXZ)

OPIS DZIAŁANIA:

UCXZ ustaw UCS w płaszczyźnie XZ obecnego układu współrzędnych.

(Oś X „pozostaje na miejscu”, osią Y staje się dotychczasowa oś Z).

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA – LEPSZY PRZYKŁAD

Stan układu przed uruchomieniem komendy UCXZ

222


Efekt działania komendy UCXZ

UKŁ.WSP. W PŁASZCZYŹNIE YZ (UCYZ)

Komenda: UCYZ

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> WIDOK I UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH -> ukł.wsp. w płaszczyźnie YZ (UCYZ)

Pasek narzędzi: PF -> -WIDOK I UKŁ.WSPÓŁRZ. -> ukł.wsp. w płaszczyźnie YZ (UCYZ)

OPIS DZIAŁANIA:

UCYZ - ustaw UCS w płaszczyźnie YZ obecnego układu współrzędnych.

(Osią X staje się dotychczasowa oś Y, osią Y staje się dotychczasowa oś Z).

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

UKŁAD WSP. ODWRÓCONY (UCINV)

Komenda: UCINV (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

UCINV - odwróć UCS na lewą stronę (zmień zwrot osi X)

223


SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

PRZEŁĄCZ WIDOCZNOŚC IKONY (UCSWITCH)

Komenda: UCSWITCH (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

Przełącza widoczność ikony układu współrzędnych.

SPOSÓB UŻYCIA:

DO ZROBIENIA

WŁĄCZ IKONĘ UKŁADU WSP. (UCON)

Komenda: UCON (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

UCON włącza ikonę układu współrzędnych

WŁĄCZ IKONĘ UKŁADU WSP. (UCOFF)

Komenda: UCOFF (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK

224



OPIS DZIAŁANIA:

UCOFF włącza ikonę układu współrzędnych

RZUTNIE W MODELU >

2 PIONOWE RZUTNIE (V2)

Komenda: V2

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE W MODELU -> 2 PIONOWE rzutnie (V2)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> 2 PIONOWE rzutnie (V2)

OPIS DZIAŁANIA:

V2 funkcja pokazuje w dwóch pionowych rzutniach 2 wskazane fragmenty rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:

Wskazujemy fragment rysunku dla pierwszej rzutni.

Wskazujemy drugi fragment rysunku.

225


Fragmenty rysunku zostają pokazane w dwóch pionowych rzutniach.

2 POZIOME RZUTNIE (VH)

Komenda: VH

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE W MODELU -> 2 POZIOME rzutnie (VH)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> 2 POZIOME rzutnie (VH)

OPIS DZIAŁANIA:

VH funkcja pokazuje w dwóch poziomych rzutniach 2 wskazane wcześniej fragmenty rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:

Sposób użycia analogiczny do funkcji V2

POJEDYNCZA RZUTNIA (V1)

Komenda: V1

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE W MODELU -> POJEDYNCZA rzutnia (V1)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> POJEDYNCZA rzutnia (V1)

OPIS DZIAŁANIA:

V1 powrót do jednej rzutni. Po użyciu komendy zostaje utworzona jedna rzutnia i odtworzony zostaje w niej widok sprzed podziału ekranu na dwie rzutnie.

226


WŁĄCZ RZUTNIĘ (VPON)

Komenda: VPON

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE ARKUSZY -> WŁĄCZ rzutnię (VPON)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> WŁĄCZ rzutnię (VPON)

OPIS DZIAŁANIA:

VPON włącz rzutnię (uwaga: komenda działa tylko w przestrzeni papieru).

Komenda służy do szybkiego włączenia wyłączonych rzutni (komenda odwrotna do VPOFF).

SPOSÓB UŻYCIA:

Układ rzutni przed użyciem komendy VPON. Dwie rzutnie po prawej są wyłączone.

W pierwszym kroku wybieramy rzutnie, które mają zostać włączone. Wybraliśmy dwie z prawej. Wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy lub klawiszem ENTER.

227


Rzutnie zostały włączone.

WYŁĄCZ RZUTNIĘ (VPOFF)

Komenda: VPOFF

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE ARKUSZY -> WYŁĄCZ rzutnię (VPOFF)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> WYŁĄCZ rzutnię (VPOFF)

OPIS DZIAŁANIA:

VPOFF wyłącz rzutnię (uwaga: komenda działa tylko w przestrzeni papieru).

Komenda służy do szybkiego wyłączania włączonych rzutni (komenda odwrotna do VPON).

SPOSÓB UŻYCIA:

Układ rzutni przed użyciem komendy VPOFF. Dwie rzutnie po prawej są włączone.

W pierwszym kroku wybieramy rzutnie, które mają zostać wyłączone. Wybraliśmy dwie z prawej. Wybór zatwierdzamy prawym przyciskiem myszy lub klawiszem ENTER.

228


Rzutnie zostały wyłączone.

ODBLOKUJ RZUTNIĘ (VPUL)

Komenda: VPUL

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE ARKUSZY -> ODBLOKUJ RZUTNIĘ (VPUL)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> ODBLOKUJ RZUTNIĘ (VPUL)

OPIS DZIAŁANIA:

VPUL odblokuj rzutnię (uwaga: komenda działa tylko w przestrzeni papieru).

Komenda służy do odblokowania ustawienia widoku dla wskazanych rzutni (komenda odwrotna do VPLO).

SPOSÓB UŻYCIA:

Komenda działa analogicznie do powyższej komendy VPLO

ZABLOKUJ RZUTNIĘ (VPLO)

Komenda: VPLO

Ikona:

Menu: ZwExtender -> RZUTNIE ARKUSZY -> ZABLOKUJ rzutnię (VPLO)

Pasek narzędzi: PF -> -RZUTNIE -> ZABLOKUJ rzutnię (VPLO)

OPIS DZIAŁANIA:

VPLO – zablokuj rzutnię (uwaga: komenda działa tylko w przestrzeni papieru).

Komenda służy do szybkiego blokowania ustawienia widoku dla wskazanych rzutni (komenda odwrotna do VPUL).

229


SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy VPLO wskazujemy rzutnię do zablokowania.

Na zablokowanej rzutni nie możemy zmienić widoku.

OSNAP >

3 (KONIEC PUNKT PRZECIĘCIE) (3)

Komenda: 3

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> 3 (koniec punkt przecięcie) (3)


OPIS DZIAŁANIA:

Komenda włącza jednocześnie następujące tryby lokalizacji.

230


3 + BAZA (3I)

Komenda: 3I (czyt. „3i”)

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> 3 + baza (3I)


OPIS DZIAŁANIA:


4 (KONIEC PUNKT PRZECIĘCIE POŁOWA) (4)

Komenda: 4

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> 4 (koniec punkt przecięcie połowa) (4)


OPIS DZIAŁANIA:


231


4 + BAZA (4I)


Ikona: BRAK



OPIS DZIAŁANIA:


6 (KONIEC PUNKT PRZECIĘCIE POŁOWA ŚRODEK KWADRANT) (6)

Komenda: 6

Ikona: BRAK

232




OPIS DZIAŁANIA:


6 + BAZA (6I)


Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> 6 + baza (6I)


OPIS DZIAŁANIA:


233


ŚRODEK + KWADRANT (OCQ)

Komenda: OCQ

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> środek + kwadrant (OCQ)


OPIS DZIAŁANIA:


STYCZNY (OST)

Komenda: OST

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> OSNAP -> styczny (OST)


OPIS DZIAŁANIA:


TRYBY LOKALIZACJI Z KLAWIATURY (OSN)

234


Komenda: OSN (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

OSN włącza (lub wyłącza) tryby lokalizacji. Funkcja umożliwia wpisanie skrótów odpowiednich dla określonych trybów.

Możliwe jest również wpisanie wielu skrótów za jednym razem, co umożliwia zmianę wielu trybów lokalizacji jednocześnie.

Istnieje możliwość dodawania (włączania) lub odejmowania (wyłączania) ustawień.o Znak + przed skrótem -> włącza określony tryb lokalizacji.o Znak - przed skrótem -> wyłącza określony tryb lokalizacji.

Poniżej widoczne są skróty dla komendy OSN dotyczące określonych trybów lokalizacji:

Pojedyncze podopcje komendy OSN można również wpisywać jako niezależne komendy bezpośrednio w linii komend.

+END (-END)

+MID (-MID)

+CEN (-CEN)

+NOD (-NOD)

+QUA (-QUA)

+EXT (-EXT)

+PAR (-PAR)

+INS (-INS)

+PER (-PER)

+TAN (-TAN)

235


+NEA (-NEA)

+INT (-INT)

+APP (-APP)

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1

Np.: +end+mid-per-tan (włączy koniec, włączy środek, wyłączy prostopadły, wyłączy styczny)

PRZYKŁAD 2

Np.: -per-tan (wyłączy prostopadły, wyłączy styczny)

HATCH, SOLID: NA WIERZCH, POD SPÓD

Domyślnie kreskowanie w Zwcad jest tworzone pod spodem innych elementów.

Są sytuacje, kiedy jednak potrzebujemy wybrać kreskowanie a rysunek jest na tyle gęsty, że nie ma miejsca, w którym można by wskazać krawędź kreskowania nie przesłoniętą innymi elementami. HATCHFRONT przesuwa kreskowania na wierzch. HATCHBACK pozwala na przerzucenie ich z powrotem pod spód.

Analogiczne funkcje dotyczą również obiektów SOLID.

HATCH NA WIERZCH (HFRONT)

Komenda: HFRONT (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

236


Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

HFRONT przenosi wszystkie wzory kreskowania (hatch) na wierzch (w porządku wyświetlania).

SPOSÓB UŻYCIA:

Uruchamiamy komendę HFRONT. Wskazujemy (żółty) hatch.

Hatch został przesunięty na wierzch okręgu (linie okręgu i hatcha zostały specjalnie pogrubione aby efekt działania komendy był lepiej widoczny).

HATCH POD SPÓD (HBACK)

Komenda: HBACK (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

HBACK przenosi wszystkie wzory kreskowania (hatch) pod spód (w porządku wyświetlania).

SPOSÓB UŻYCIA:

237


Zasada działania komendy analogiczna do komendy HFRONT

SOLID NA WIERZCH (SFRONT)

Komenda: SFRONT (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

SFRONT przenosi wszystkie obiekty typu solid na wierzch (w porządku wyświetlania).

SPOSÓB UŻYCIA:


SOLID POD SPÓD (SBACK)

Komenda: SBACK (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK


OPIS DZIAŁANIA:

SBACK przenosi wszystkie obiekty typu solid pod spód (w porządku wyświetlania).

SPOSÓB UŻYCIA:


KAFELKOWANIE (TILING)

Komenda: TILING (komenda dostępna tylko z linii poleceń)

Ikona: BRAK

Menu: BRAK

238



OPIS DZIAŁANIA:

TILING służy do rysowania układu płytek na wybranych powierzchniach („kafelkowania” wybranych powierzchni).

Komenda tworzy na jednym obszarze równocześnie 3 wzory kreskowania. Jednobarwne tło jest umieszczane pod spodem, natomiast dwa oddzielne kreskowania z pionowymi i poziomymi liniami jest tworzone na wierzchu.

Możemy określić szerokość i wysokość płytki oraz początek rozmierzania płytek.

Dodatkowo mamy możliwość wyboru koloru płytki.

SPOSÓB UŻYCIA:

Po uruchomieniu komendy TILING w pierwszym kroku wybieramy kolor płytki

Określamy szerokość płytki ...

… wysokość płytki …

239


… punkt początkowy rozmierzenia płytek.

Klikamy w miejscu gdzie ma być hatch z płytkami.

Hatch z płytkami

Hatch z płytkami – zoom

ZAPISZ Z DATĄ (SAVEWITHDATE)

240


Komenda: SAVEWITHDATE

Ikona: BRAK

Menu: ZwExtender -> ZAPISZ Z DATĄ (SAVEWITHDATE)


OPIS DZIAŁANIA:

SAVEWITHDATE - zapis z kopią zapasową – komenda powoduje nadpisanie danego pliku (jak w przypadku funkcji SAVE) lecz oprócz tego (co ważne) powoduje utworzenie w tej samej lokalizacji kopii zapasowej pliku, który w swojej nazwie ma dodatkowo datę oraz godzinę wraz z minutami powstania pliku.

Komenda ta powstała ze względu na to, że w swojej praktyce inżynierskiej często spotykamy konieczność powrotu do wcześniejszych wersji pliku, które niestety są już nadpisane przez ich nowsze wersje.

Z każdym użyciem funkcji powstaje nowa kopia pliku, która w swej nazwie ma datę i godzinę jego powstania. W ten sposób naturalnie tworzy nam się historia kolejnych wersji pliku i zawsze jest możliwość powrotu do ich wcześniejszych wersji (praca na bieżącej wersji pliku jest niezakłócona).

SPOSÓB UŻYCIA:

PRZYKŁAD 1

Widok zawartości folderu przed użyciem funkcji SAVEWITHDATE

Używamy funkcji SAVEWITHDATE

241


Plik Dom.dwg został nadpisany ale oprócz tego pojawił się dodatkowy plik

Dom 2012-08-23 22h39.dwg, który w swojej nazwie zawiera datę i godzinę powstania pliku (zaznaczony na rysunku).

Oto efekt ponownego użycia funkcji SAVEWITHDATE. Oprócz klasycznego nadpisania pliku Dom.dwg otrzymaliśmy kolejny plik 2012-08-23 22h40.dwg

PRZYKŁAD 2 – OTWARCIE PLIKU, KTÓRY POSIADA JUŻ W SWOJEJ NAZWIE DATĘ.

Nieco inaczej zachowuje się komenda SAVEWITHDATE gdy otwarliśmy rysunek zawierający już w swojej nazwie datę. W takim przypadku w momencie użycia komendy SAVEWITHDATE nie jest dodawana nowa data po starej, tylko stara data jest zastępowana nową.

Załóżmy, że otworzyliśmy w Zwcad plik, na którym została już wcześniej użyta funkcja SAVEWITHDATE (czyli zawierający już datę w swojej nazwie). Dla przykładu niech to będzie plik: Dom 2012-08-23 22h40.dwg

242


Na tym pliku użyliśmy ponownie w Zwcad funkcji SAVEWITHDATE.

Funkcja utworzy całkowicie nowy plik Dom 2012-09-11 15h23.dwg

JĘZYK/LANGUAGE >

Początkowy język jest wybierany zgodnie z wersją językową Zwcad’a. Obecnie są dostępne tylko 2 języki (angielski, polski) ale wkrótce pojawi się więcej.

System został zaprojektowany z myślą o łatwej rozbudowie o kolejne wersje językowe.

PL - POLSKI (TALKPL)

Komenda: TALKPL

Ikona:

Menu: ZwExtender -> JĘZYK/LANGUAGE -> PL - Polski (TALKPL)

Pasek narzędzi: PF -> -OPCJE -> PL - Polski (TALKPL)

OPIS DZIAŁANIA:

TALKPL użycie tej funkcji powoduje włączenie polskiej wersji językowej w opisach.

SPOSÓB UŻYCIA:

243


Załóżmy, że zainstalowaliśmy ZwExtender w wersji angielskiej, co wiąże się z tym, że opisy komend (tylko dla komend ZwExtender) będą wyświetlały się po angielsku. Chcielibyśmy jednak zmienić opisy na język polski.

Aby przejść do polskich opisów wywołamy funkcję TALKPL

Po użyciu funkcji TALKPL opisy funkcji wyświetlane są w języku polskim.

EN - ENGLISH (TALKEN)

Komenda: TALKEN

Ikona:

Menu: ZwExtender -> JĘZYK/LANGUAGE -> EN - English (TALKEN)

Pasek narzędzi: PF -> -OPCJE -> EN - English (TALKEN)

OPIS DZIAŁANIA:

TALKEN użycie tej funkcji powoduje włączenie angielskiej wersji językowej w opisach.

244


SPOSÓB UŻYCIA:

Analogiczny jak dla funkcji TALKPL

JEDNOSTKI RYSUNKU >

Niektóre funkcje ZwExtender wykorzystują ustawienia wielkości 1 metra w jednostkach rysunku (dotyczy to np. domyślnych wielkości tekstu).

W momencie ładowania ZwExtender próbuje się domyślić jakie jednostki są stosowane w rysunku biorąc pod uwagę średnią wielkość elementów i ustawienia zmiennych systemowych.

Menu „JEDNOSTKI RYSUNKU” umożliwia zmianę tego ustawienia.

METR = 1 JEDNOSTKA (SETMETR)

Komenda: SETMETR (1m = 1 jednostka rysunku)

Ikona:

Menu: ZwExtender -> JEDNOSTKI RYSUNKU -> metr = 1 jednostka

Pasek narzędzi: PF -> -OPCJE -> metr = 1 jednostka

OPIS DZIAŁANIA:

Ustawia jednostki rysunku na metry.

1 metr będzie równy 1 jednostce rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:

245


Z menu: ZwExtender, podmenu: JEDNOSTKI RYSUNKU wybieramy powyższą opcję.

Możemy również skorzystać z paska narzędzi -OPCJE (grupa PF)

METR = 100 JEDNOSTEK (SETMETR)

Komenda: SETMETR (1m = 100 jednostek rysunku)

Ikona:

Menu: ZwExtender -> JEDNOSTKI RYSUNKU -> metr = 100 jednostek

Pasek narzędzi: PF -> -OPCJE -> metr = 100 jednostek

OPIS DZIAŁANIA:

Ustawia jednostki rysunku na centymetry.

1 metr będzie równy 100 jednostkom rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:


246



METR = 1000 JEDNOSTEK (SETMETR)

Komenda: SETMETR (1m = 1000 jednostek rysunku)

Ikona:

Menu: ZwExtender -> JEDNOSTKI RYSUNKU -> metr = 1000 jednostek

Pasek narzędzi: PF -> -OPCJE -> metr = 1000 jednostek

OPIS DZIAŁANIA:

Ustawia jednostki rysunku na milimetry.

1 metr będzie równy 1000 jednostkom rysunku.

SPOSÓB UŻYCIA:



247

ZwExtender · Web viewSPIS TREŚCI ZwExtender – Podręcznik użytkownika2 SPIS TREŚCI2...

Documents

Transcript of ZwExtender · Web viewSPIS TREŚCI ZwExtender – Podręcznik użytkownika2 SPIS TREŚCI2...