Zrównoważony rozwój akwakultury

czyliunijna nowomowa

Anna PyćAller Aqua

Skąd biorą się nowe pojęcia?

polityka zrównoważony rozwój akwakultury

wymagania konsumenta dobrostan ryb

na wzór rozwiązań z innych sektorów

akwakultura

organiczna

rosnące wymogi ochrony środowiska gatunki obce

zrównoważony rozwój

zrównoważony rozwój to taki, który zakłada równorzędne traktowanie racji społecznych, ekonomicznych i ekologicznych.

społeczne

ekonomiczneekologiczne

rozwój, który zaspokaja potrzeby obecnych pokoleń nie ograniczając możliwości zaspokajania potrzeb pokoleń przyszłych

zrównoważony rozwój akwakultury

2002 Strategia zrównoważonego rozwoju akwakultury europejskiej

1987 ONZ

•stworzenie stabilnego zatrudnienia, szczególnie na obszarach zależnych od rybactwa

• wytwarzanie bezpiecznych produktów z ryb, które są wysokiej jakości oraz promowanie standardów zdrowotnych i dobrostanu ryb

• zapewnienie, że jest to produkcja przyjazna środowisku naturalnemu.

dobrostan ryb

• trudno zdefiniować

(def. oparta na funkcji) dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę może przystosowac się do warunków, jest dobrym stanie zdrowia i wszystkie funkcje biologiczne działają bez zarzutu

(def. natury) – dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę może prowadzić normalne życie i ma zabezpieczone wszystkie potrzeby behawioralne.

(def. uczuciowa) dobrostan jest wtedy kiedy zwierzę nie spotykają negatywne doświadczenia i ma dostęp do pozytywnych doświadczeń

dobrostan ryb

lata 90-te

czy te ryby żyją dobrym życiem?hodowca od dawna wie czym jest dobrostan i wie kiedy rybom jest źle, a rola naukowców jest w tym, aby ubrać to w naukowe określenia i spisać na papierze

produkcja organiczna

jest ogólnym systemem zarządzania gospodarstwem i produkcji żywności, łączącym

-najkorzystniejsze dla środowiska praktyki,- wysoki stopień różnorodności biologicznej, - ochronę zasobów naturalnych, - stosowanie wysokich standardów dotyczących

dobrostanu zwierząt, - metodę produkcji odpowiadającą wymaganiom

niektórych konsumentów preferujących wyroby wytwarzane przy użyciu substancji naturalnych i naturalnych procesów.

akwakultura organiczna

akwakultura organiczna

- wspólny mianownik – rozporządzenie unijne

metody produkcji, warunki transportu, żywienia, stosowania leków, zagęszczenia obsad, jak również zasady ubiegania się o status produkcji organicznej

pstrąg organiczny

maksymalne zagęszczenie obsady

30kg/m3

położenie gospodarstwa

min 2000m w górę rzeki od gospodarstwa nie-organicznego

System produkcyjny

Przepływowy, przepływ min 7l/s/tonę ryb

Inne Nie wolno też więcej niż 2 razy w ciągu roku stosować lekarstw, w tym antybiotyków i środków przeciw pasożytom.

gatunki obce

Rozporządzenie Rady (WE) nr 708/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. w sprawie wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych i niewystępujących miejscowo.

gatunki obce

• gatunki lub podgatunki organizmu wodnego obecne poza ich znanym naturalnym zasięgiem i obszarem występowania;

• organizmy poliploidalne i zdolne do rozrodu gatunki sztucznie zhybrydyzowane, niezależnie od ich naturalnego zasięgu lub obszaru występowania

gatunki obcecel: optymalizacja korzyści związanych z

wprowadzaniem i przenoszeniem tych gat.

ale

przy jednoczesnym uniknięciu zmian w ekosystemach

zapobieganiu negatywnym biologicznym interakcjom z populacjami miejscowymi w tym zmianom genetycznym

ograniczaniu rozprzestrzeniania gatunków niedocelowych

gatunki obce

• w RR 708/2007 określono:– zasady dokonywania zarybień rzek i

jezior oraz zamkniętych obiektów hodowlanych

– wymaganie oceny ryzyka ekologicznego– kwarantanna– monitoring– zezwolenia na wprowadzenie gatunku

obcego

gatunki obce – całkiem nam bliskieZAŁĄCZNIK IV

Wykaz gatunków, o których mowa w art. 2 ust. 5 RR 708/2007

Pstrąg tęczowy, Oncorhynchus mykissPstrąg źródlany, Salvelinus fontinalisKarp, Cyprinus carpioAmur biały, Ctenopharyntgodon idellaTołpyga biała, Hypophthalmichthys molitrixTołpyga pstra, Aristichtys nobilisOstryga wielka, Crassostrea gigasMałż japoński lub filipiński, Ruditapes philippinarumBass wielkogębowy, Micropterus salmoidesGolec zwyczajny, Salvelinus alpinus