Zespołowe projekty z zakresu aranżacji przestrzeni

Program nauczania

ZESPOŁOWYCH PROJEKTÓW Z ZAKRESU ARANŻACJI PRZESTRZENI

do realizacjiw liceum plastycznym

rys. Józef Jurczyszyn

Program opracowały:Beata Lewińska-Gwóźdź

Grażyna Piórkowska

2

Warszawa, luty 2015

SPIS TREŚCI

WSTĘP...................................................................................................................................................................... 4OGÓLNA KONCEPCJA PROGRAMU...............................................................................................................6CELE KSZTAŁCENIA........................................................................................................................................... 7

CELE OGÓLNE................................................................................................................................................... 7CELE SZCZEGÓŁOWE.................................................................................................................................... 7

OPIS OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW NA KONIEC ETAPU KSZTAŁCENIA....................................................9WARUNKI I SPOSOBY REALIZACJI ORAZ WSKAZÓWKI METODYCZNE..................................10

METODY ORAZ FORMY DZIAŁAŃ.........................................................................................................10HARMONOGRAM PRACY NAD PROJEKTEM....................................................................................13KORELACJE MIĘDZYPRZEDMIOTOWE..............................................................................................13DOSTOSOWANIE DO POTRZEB INDYWIDUALNYCH UCZNIÓW.............................................15WYMAGANIA BAZOWE............................................................................................................................. 15

PRZEDMIOTOWE KRYTERIA OCENY.......................................................................................................16KRYTERIA OCENY ZREALIZOWANEGO ZADANIA PLASTYCZNEGO.....................................16KRYTERIA OCENY SPOSOBU REALIZACJI PRACY.........................................................................17KRYTERIA OCENY PRACY POSZCZEGÓLNYCH CZŁONKÓW GRUPY.....................................18SAMOOCENA UCZNIA.................................................................................................................................19

TREŚCI KSZTAŁCENIA: MATERIAŁ NAUCZANIA I OPIS OSIĄGNIĘĆ.........................................21OBSZAR I – ZESPOŁOWE PROJEKTY PRZESTRZENI UŻYTKOWYCH WRAZ Z ICH REALIZACJĄ.................................................................................................................................................... 21OBSZAR II – ZESPOŁOWE PROJEKTY SCENOGRAFICZNE – SCENOGRAFIA DO SZKOLNEJ UROCZYSTOŚCI.......................................................................................................................23OBSZAR III – ZESPOŁOWE PROJEKTY SCENOGRAFICZNE – STOISKO TARGOWE DLA SZKOŁY NA TARGI EDUKACYJNE..........................................................................................................24OBSZAR IV – ZESPOŁOWE PROJEKTY WYSTAWIENNICZE......................................................26OBSZAR V – ZESPOŁOWE PROJEKTY PRZESTRZENI UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ.....29

LITERATURA PRZEDMIOTU........................................................................................................................ 32

3

WSTĘP

Program przeznaczony jest do realizacji w czteroletnim liceum plastycznym (IV etap edukacyjny – szkoła ponadgimnazjalna). Skonstruowany został w oparciu o podstawę programową kształcenia artystycznego sformułowaną w rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 2 lipca 2014 r. w sprawie podstaw programowych kształcenia w zawodach szkolnictwa artystycznego w publicznych szkołach artystycznych (Dziennik Ustaw z dnia 6 sierpnia 2014 r., poz. 1039). W cytowanym rozporządzeniu opublikowano przykładową podstawę dla przedmiotu: zespołowe projekty artystyczne – kampania reklamowa szkoły. Stała się ona wzorem formułowania wymagań dla zespołowych projektów z zakresu aranżacji przestrzeni.

Zespołowe projekty artystyczne są modułem uzupełniającym w planach nauczania dla szkół plastycznych, opublikowanych w rozporządzeniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 20 maja 2014 r. w sprawie ramowych planów nauczania w publicznych szkołach i placówkach artystycznych (Dziennik Ustaw z dnia 16 czerwca 2014 r., poz. 785). Zgodnie z zapisem rozporządzenia uczniowie maksymalnie do 15 czerwca w roku szkolnym poprzedzającym rozpoczęcie nauki w klasie II muszą pisemnie zadeklarować chęć realizacji zajęć z zakresu modułów multimedia i fotografia oraz zespołowych projektów artystycznych. W ZPSP projekty realizowane są w klasie III liceum plastycznego z uwagi na fakt, że często są one wizytówką szkoły i wiążą się z jej promocją. W związku z tym warto, aby podejmowali je uczniowie o w miarę ukształtowanej świadomości plastycznej. Uczniowie sami wybierają sobie dziedzinę, z której chcą realizować projekty. Jedną z zaproponowanych są właśnie zespołowe projekty z zakresu tkaniny i aranżacji przestrzeni.

W przypadku projektów interdyscyplinarnych – zajęcia mogą być współprowadzone przez drugiego nauczyciela, który wspiera nauczyciela prowadzącego w ich realizacji. W takim przypadku nauczyciel prowadzący odpowiada za dokumentację przebiegu nauczania, wymagania edukacyjne, tworzenie i realizację programu nauczania i ocenianie.

Zespołowe projekty z zakresu aranżacji przestrzeni, w zależności od rodzaju zadania, realizowane są zarówno w systemie klasowo-lekcyjnym, jak i poza planem lekcji. W pierwszym przypadku dokumentowane jest to w dzienniku elektronicznym. W przypadku drugim wprowadzony jest dziennik zajęć pozalekcyjnych.

Autorki programu:

Beata Lewińska-Gwóźdź uczy historii sztuki w Zespole Państwowych Szkół Plastycznych, którego jest dyrektorem. Pełni też funkcję metodyka z zakresu historii sztuki i zarządzania szkołą plastyczną o zasięgu ogólnopolskim. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Jarosławiu, historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz studia doktoranckie z zakresu nauk humanistycznych – historia sztuki w Instytucie Sztuki PAN. Od kilkunastu lat pracuje jako adiunkt na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie wykłada między innymi dydaktykę historii sztuki. Pełni również funkcję rzeczoznawcy podręczników nauczania plastyki w MEN. Jest autorką programu nauczania historii sztuki, dopuszczonego w 2005 roku przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego do użytku w szkołach plastycznych, współautorką programu nauczania historii sztuki do nowej podstawy programowej, opublikowanego przez wydawnictwo CEA, a także wielu podręczników, przewodników metodycznych, albumów i opracowań oraz artykułów o sztuce. Recenzowała obecnie obowiązującą podstawę programową plastyki i historii sztuki MEN. Jest

4

współautorką obecnie obowiązującej podstawy programowej MKiDN. Stale współpracuje z Okręgową i Centralną Komisją Egzaminacyjną.

Grażyna Piórkowska – nauczyciel podstaw projektowania, projektowania multimedialnego, do którego napisała program nauczania, oraz informatyki. Ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie, a następnie studia na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki na Uniwersytecie Warszawskim. Prowadzi kursy komputerowe z grafiki dla nauczycieli, m.in. współpracuje z CENSA. Jest aktywnym artystą i pedagogiem z wieloletnim doświadczeniem i dużym dorobkiem artystycznym.

5

OGÓLNA KONCEPCJA PROGRAMU

Szkoła plastyczna dotychczas była nastawiona na indywidualne realizacje ucznia, podczas gdy współczesny rynek pracy wymaga umiejętności pracy zespołowej. W pracy zespołowej inaczej wykorzystywane są predyspozycje i cechy osobowości uczestników. Z kolei szkoły mogą w lepszy, kontrolowany i dokumentowany sposób wychodzić naprzeciw potrzebom środowiska, realizując projekty, które są niezbędne do ich prawidłowego funkcjonowania. Dzięki zespołowym projektom artystycznym uczniowie mogą też wykonywać zadania wykraczające poza ich możliwości indywidualne.

Podejmując zespołowe projekty z zakresu aranżacji przestrzeni, uczniowie przygotowują się do zespołowych działań twórczych w zakresie kształtowania przestrzeni publicznej i świadomości estetycznej społeczeństwa. Uczeń zdobywa umiejętności poprzez doświadczenia koncepcyjne i wykonawcze. Uzyskana wiedza i doświadczenie mają charakter interdyscyplinarny.

Program w części zasadniczej dostosowany jest do potrzeb uczniów przeciętnych i realizowany będzie w sumarycznej liczbie 60 godzin przypadających na ucznia. Jeżeli zadania są mniej złożone – uczeń musi się wykazać wykonaniem takiej liczby zadań, która złoży się na wymaganą liczbę godzin. Przy czym część godzin może być realizowana w systemie klasowo-lekcyjnym (faza projektowa i w niektórych zadaniach także faza wykonawcza), a część poza planem lekcji. Przewidywane są też zadania do zrobienia w całości poza planem lekcji.

Program został podzielony na dwie zasadnicze części:

W części pierwszej zostały sformułowane cele kształcenia, omówione warunki i sposoby realizacji (w tym podstawowe metody i formy kształcenia w zakresie przedmiotu) oraz wymagania i kryteria oceny, które w przypadku zespołowych projektów są specyficzne i odbiegają od systemów oceniania innych przedmiotów artystycznych.

W części drugiej przedstawione zostały treści kształcenia z podziałem na poszczególne obszary. Uczniowie sami mogą sobie wybrać w danym roku obszar, z którego realizują projekt lub projekty, jeżeli zadanie nie jest przewidziane na pełne 60 godzin. Przy czym zakresy te należy traktować jako pewnego rodzaju propozycję, dlatego można je uzupełniać o treści zaproponowane w danym roku przez uczniów. Materiał nauczania oraz osiągnięcia uczniów w ramach poszczególnych obszarów zostały ułożone w porządku, który uwzględniają najbardziej popularne taksonomie celów kształcenia dziedziny poznawczej, a przede wszystkim w porządku określonym przez podstawę programową z podziałem na: wiadomości, działania projektowe oraz kreację i praktykę. W tej części programu sformułowane zostały także osiągnięcia uczniów w powiązaniu z realizowanym zadaniem oraz formy sprawdzania osiągnięć uczniów.

6

CELE KSZTAŁCENIA

CELE OGÓLNE:

Rozbudzanie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych realizowanych we współpracy.

Pobudzanie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w tworzeniu szeroko pojmowanej kultury plastycznej w oparciu o pracę zespołową.

Rozwijanie inwencji, wyobraźni i wrażliwości plastycznej uczniów poprzez zespołową aktywność twórczą oraz poznawanie wybitnych realizacji z zakresu szeroko pojętego projektowania.

Pogłębianie zainteresowań uczniów poprzez poszukiwanie wiedzy, zdobywanie doświadczeń, działania innowacyjne i eksperymentalne.

Rozwijanie sprawności i umiejętności poprzez stosowanie uniwersalnych metod posługiwania się środkami artystycznymi i technologicznymi.

Ukazywanie uczniom różnych funkcji sztuki – estetycznej, poznawczej, użytkowej. Inspirowanie uczniów do aktywności twórczej, udziału w różnych formach

konfrontacji artystycznych, sprawdzenia się w działaniach konkretnych. Podejmowanie działań promujących samodzielność uczniów. Przygotowanie uczniów do samodzielnych działań projektowych i realizacji przekazów

wizualnych adekwatnych do charakteru zadań, przy wykorzystaniu odpowiednich materiałów i technologii oraz w oparciu o pracę zespołową.

Przygotowanie uczniów do umiejętnego analizowania, interpretowania i transformowania idei na język plastyczny.

CELE SZCZEGÓŁOWE:

Cele społeczne i wychowawcze osiągane dzięki realizacjom zespołowych projektów artystycznych:

Podejmowanie decyzji w grupie. Rozwiązywanie konfliktów. Wyrażanie własnych opinii i słuchanie opinii innych osób. Poszukiwanie kompromisu. Dyskutowanie, dzielenie się rolami. Dokonywanie oceny pracy całej grupy. Układanie harmonogramów działań. Planowanie budżetu. Poszukiwania sojuszników w realizacji projektu. Nauka odpowiedzialności, lojalności, poszanowania praw autorskich nie tylko wobec

członków zespołu.

7

Cele artystyczne osiągane dzięki realizacjom zespołowych projektów artystycznych:

Kształcenie umiejętności projektowania i realizacji różnorodnych form z zakresu aranżacji przestrzeni (wystawiennictwo, dekoratorstwo, projekty scenograficzne).

Kształcenie umiejętności planowania pracy projektowej od szkiców koncepcyjnych do realizacji.

Ukazanie różnych możliwości realizacji w oparciu o tradycyjne oraz nowoczesne techniki i technologie.

Nabywanie świadomości wykorzystywania różnorodnych środków plastycznych do kształtowania komunikatu wizualnego.

Kształcenie umiejętności wartościowania pod względem artystycznym, estetycznym, użytkowym oraz pod względem jakości technicznej zrealizowanego projektu z zakresu aranżacji przestrzeni.

Kształcenie umiejętności prezentowania efektów swojej pracy, przedstawiania zastosowanych technologii i pokonywania barier kulturowych i językowych.

Kształcenie umiejętności świadomego i kreatywnego posługiwania się środkami wyrazu artystycznego.

Transponowanie emocji i wrażeń na język plastyki. Wykorzystywanie różnorodnych technologii i podejmowanie prób

eksperymentowania w ich zakresie. Kształcenie umiejętności transformowania pojęć i idei na język plastyczny. Kształcenie umiejętności dokonywania oceny wartości artystycznych projektów

twórczych własnych i innych.

8

OPIS OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW NA KONIEC ETAPU KSZTAŁCENIA

Szczegółowe opisy osiągnięć uzależnione są od wybranego przez uczniów obszaru i dlatego sformułowane zostały po opisach materiału nauczania w drugiej części programu. Poniżej przedstawione zostały osiągnięcia ogólne, wspólne dla wszystkich podejmowanych zadań.

Uczniowie:

Twórczo i zespołowo realizują prace z dziedziny aranżacji przestrzeni, posługując się odpowiednimi środkami wyrazu i wyrażając własną osobowość artystyczną.

Wykonują prace projektowe, wykorzystując w praktyce wiedzę i umiejętności warsztatowe pozyskane w ramach innych, obowiązkowych przedmiotów.

Korzystają z różnych źródeł informacji dotyczących sztuk plastycznych, szczególnie w zakresie przedmiotu.

Umiejętnie i racjonalnie organizują stanowiska pracy zgodnie z obowiązującymi zasadami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy.

Stosują przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska. Stosują w praktyce zasady techniczne i technologiczne związane z wykonywaniem

zawodu plastyka w zakresie przedmiotu. Stosują terminy i pojęcia używane w projektowaniu wnętrz. Czytają i sporządzają dokumentację projektową i wykonawczą w zakresie

projektowania. Dokumentują i prezentują własne dokonania twórcze. Dokonują ewaluacji własnej pracy. Uczestniczą w wystawach i innych wydarzeniach artystycznych. Podejmują wyzwania, biorąc udział w różnych konkursach i przeglądach. Na podstawie analizy formalnej i treściowej dokonują świadomej oceny wartości

artystycznych, estetycznych oraz technicznych dzieł z zakresu aranżacji przestrzeni; dyskutują i formułują własne sądy i opinie.

Znają podstawowe zasady regulujące gospodarkę rynkową, w szczególności w zakresie możliwości prowadzenia własnej działalności artystycznej.

Tworzą kosztorysy realizowanych projektów.

9

WARUNKI I SPOSOBY REALIZACJI ORAZ WSKAZÓWKI METODYCZNE

Cechą charakterystyczną przedmiotu jest to, że wszelkie działania twórcze wykonywane są zespołowo, mają charakter artystyczny, wyznaczone cele i sposoby ich realizacji. Są też ustalone terminy ukończenia całości oraz poszczególnych etapów. Uczniowie wykorzystują określone zasoby (materiały, sprzęt, informacje, osoby i instytucje). Zespołowe projekty artystyczne mają również określonych odbiorców lub interesariuszy. Nadzorowane i koordynowane są przez nauczyciela prowadzącego (w wyjątkowej sytuacji wspomaga go drugi nauczyciel) oraz bezpośrednio przez lidera grupy. Zespołowe projekty artystyczne muszą też mieć określone sposoby ewaluacji.

Przedmiot w swej istocie łączy najważniejsze modele kształcenia, jakie pożądane są w zreformowanej szkole artystycznej. Modelami tym są:

nauczanie poszukujące, uczenie się we współpracy, uczenie się przez doświadczenie.

U podstaw realizacji zespołowych projektów artystycznych leży przekonanie, że wszyscy ludzie mają twórcze możliwości, a twórczym można być w każdej dziedzinie życia. Jednakże każdy człowiek może być twórczy w innej dziedzinie, w związku z tym należy stwarzać sytuacje, które sprzyjają rozwijaniu jego potencjału. Badania prowadzone w różnych środowiskach wskazują, że w warunkach współpracy, w których jednostka nagradzana jest za sukces grupowy, zachodzą trzy prawidłowości:

związki wzajemnej zależności, kiedy nagradzana jest współpraca, bardziej podnoszą motywację ukończenia wspólnego zadania;

praca grupowa wytwarza mocne stosunki przyjaźni między członkami grupy; w warunkach współpracy procesy komunikowania stają się bardzo efektywne, co z

kolei wpływa korzystnie na wytwarzanie pomysłów co do rozwiązań stawianych problemów (wywieranie wzajemnego wpływu intelektualnego).

METODY ORAZ FORMY DZIAŁAŃ

Uczenie się we współpracyJest to podstawowa metoda, a raczej model kształcenia, ściśle powiązany z istotą przedmiotu, który stwarza konieczność zorganizowania zajęć grupowych w ramach wyznaczonych zadań. Zajęcia z zespołowych projektów z zakresu aranżacji przestrzeni prowadzone są zarówno w systemie klasowo-lekcyjnym, jak i poza planem. W pierwszym przypadku nauczyciel ma pod opieką grupę uczniów do 13 osób. Jego zadaniem jest podzielić zespół na mniejsze grupy, a następnie skorzystać z jednej z wymienionych możliwości:

o Grupy realizują różne zadania z różnych obszarów (np. jedna grupa tworzy projekt dekoracji jadalni szkolnej, druga opracowuje projekt scenograficzny przedstawienia szkolnego, trzecia aranżuje dużą wystawę prac uczniów poza

10

budynkiem szkoły, a czwarta projektuje stoisko targowe dla szkoły na targi edukacyjne).

o Grupy wykonują to samo zadanie na zasadzie konkursu, a następnie wybierany jest przez wszystkich najlepszy projekt, który finalnie realizowany jest przez wszystkich uczniów.

o Grupy realizują zadania różne, ale z tego samego obszaru (np. dekoracje pomieszczeń szkolnych).

Ze względu na specyfikę przedmiotu niektóre realizacje nie mogą być wykonywane w systemie klasowo-lekcyjnym. W takim przypadku nauczyciel ma pod opieką taką grupę uczniów, z którymi może zrealizować konkretne zadanie. Zadaniem takim może być na przykład dekoracja sal lekcyjnych, którą trzeba wykonać w godzinach lub dniach, w których nie odbywają się zajęcia szkolne.

Komentarz teoretyczny (miniwykład) Poprzedza on każde działanie grupy, wprowadza uczniów w nowe zagadnienia, przybliża problemy związane z formą dzieła oraz techniką i technologią związaną z ćwiczeniem grupowym.

Burza mózgów

11

Projekt scenografii Wystawa prac uczniów w MKiDN

Projekt i dekoracja jadalni szkolnej Stoisko na targi edukacyjne

Nauczyciel aranżacji przestrzeni

Dekoracja jadalni szkolnej Dekoracja jadalni szkolnej

Dekoracja jadalni szkolnejDekoracja jadalni szkolnej


Dekoracja sali matematycznej. Dekoracja sali polonistycznej

Dekoracja sali historycznej Dekoracja sali języka angielskiego


Jest to metoda zapoczątkowująca wszystkie działania zespołowe. W jej wyniku pozyskuje się większą liczbę pomysłów, które następnie poddaje się weryfikacji. Pomysły te dotyczą zarówno sposobu organizacji pracy grupy, jak i rozwiązań plastycznych problemu. Zaletą burzy mózgów jest uzyskanie większej efektywności pracy. Metoda sprzyja lepszemu wykrywaniu błędów w grupie, obiektywizacji, stymuluje kreatywność.

Realizacje warsztatoweStanowią podstawową formę działań. Zadania plastyczne muszą uwzględniać fazy działań projektowych od szkicu koncepcyjnego do realizacji. Niejednokrotnie oznacza to potrzebę zaangażowania środków technicznych i współpracę z instytucjami zewnętrznymi.

Korekta indywidualna pracy grupy i korekta zbiorowa pracy wszystkich grupUczniowie w poszczególnych zespołach wykonują zadania pod opieką nauczyciela. W trakcie realizacji ich działania są korygowane. Korekty prowadzone są z każdą grupą w formie rozmowy i polegają na dokładnym przypomnieniu problematyki konkretnego zadania oraz zastosowania zarówno odpowiednich środków wyrazu, jak i techniki wykonawczej. Wszystkie czynności realizowane w ramach korekty powinny ukierunkować uczniów na osiągnięcie optymalnych wyników końcowych, a więc realizację założonych celów zadania. Uzupełnieniem korekty indywidualnej mogą być korekty zbiorowe, które polegają na omawianiu prac uczniów na szerszym forum (kilka zespołów).

Analiza przykładów plastycznychJest ważną procedurą osiągania celów. Przed realizacją zadań nauczyciel pokazuje przykłady prac archiwalnych (publikowane i niepublikowane) oraz przykłady z literatury fachowej. Uczniowie nie tylko są lepiej przygotowani do wykonania zadania, lecz także uczą się oceniać prace pod względem technicznym i estetycznym.

Prezentacja prac własnychJedną z ważnych form działania w zespołowych projektach z zakresu aranżacji przestrzeni jest przygotowywanie uczniów do prezentacji lub finalizacji prac. W przypadku aranżacji wnętrza – będzie to prezentacja, w przypadku oprawy plastycznej przedstawienia szkolnego – końcowym etapem będzie finalizacja. Te etapy są bardzo ważne, ponieważ podlegają osobnej ocenie.

Konkursy przedmiotowe i ogólnoplastyczneUdział w konkursach przedmiotowych z zakresu zespołowych projektów aranżacji przestrzeni jest bardzo ważnym elementem kształcenia. Dlatego uczniowie są zachęcani, motywowani i inspirowani do udziału w takich formach aktywności artystycznej. Są przygotowywani zarówno do przeżywania sukcesów, jak i porażek, co jest stałym elementem życia artystycznego. Wskazane jest, aby zarówno przy sukcesie, jak i porażce omówić efekty pracy, dokonać ewaluacji zadania.

12

HARMONOGRAM PRACY NAD PROJEKTEM

Bardzo ważnym elementem w pracy nad projektem jest przygotowanie i podpisanie przez obie strony (nauczyciela i uczniów) kontraktu związanego z wykonaniem zadania. Przygotowuje to młodych adeptów sztuki do pracy zawodowej, uczy odpowiedzialności i samodzielności. Kontrakt musi zawierać następujące elementy:

Temat zespołowego projektu artystycznego. Zakres prac i formę ich podania, np. plansze, makieta, projekt wirtualny itd. Terminy wykonania poszczególnych etapów pracy. Termin zakończenia projektu. Sankcje za niedotrzymanie terminów. Sposób komunikowania się z nauczycielem (nauczycielami) prowadzącym projekt. Przewidywane koszty wykonania i kto je pokryje. Terminy korzystania z pracowni, warsztatów. Data zawarcia kontraktu. Podpisy stron.

Przygotowanie kontraktu nauczyciel powierza grupie uczniów, formułując wskazówki do jego wykonania.

KORELACJE MIĘDZYPRZEDMIOTOWE

Ze względu na swoją specyfikę i użyteczność wobec różnych dziedzin życia i przedmiotów nauczanych w szkole, zespołowe projekty z zakresu aranżacji wnętrz stwarzają duże możliwości korelacji treści kształcenia. Dlatego w zależności od rodzaju realizowanego zadania często zachodzi potrzeba wsparcia ze strony drugiego nauczyciela. Z uwagi na fakt, że elementem działań zespołowych projektów artystycznych jest przygotowanie kosztorysu realizacji zadania, a także planowanie i organizacja pracy, uczniowie będą mogli wykorzystywać wiedzę zdobytą na podstawach przedsiębiorczości. Oprócz podstaw przedsiębiorczości korelacja dotyczy następujących przedmiotów:

Historia sztukio Znajomość zagadnień z tej dziedziny jako niezbędny czynnik świadomego

kształtowania profesjonalnego aranżowania przestrzeni. Dotyczy to przede wszystkim projektów uwzględniających umiejętność kreatywnego myślenia w oparciu o gruntowną wiedzę i rozumienie dialektyki procesów przebiegających w sztuce na przestrzeni dziejów.

Malarstwoo Różne rodzaje kompozycji.o Środki wyrazu na płaszczyźnie.o Studia i interpretacje z natury.o Różnorodne techniki malarskie i graficzne.

13

Podstawy projektowania o Zagadnienia dotyczące kompozycji dzieła. o Skala walorowa. o Barwa i jej właściwości.o Światłocień jako sposób oddania przestrzeni.o Skala.o Iluzja przestrzeni w obrazie i rodzaje perspektyw.o Psychofizjologia widzenia. o Inne środki ekspresji.

Rzeźba o Zagadnienia dotyczące kompozycji dzieła w przestrzeni. o Zagadnienia dotyczące światła. o Faktura. o Skalowanie, bryła.

Przedmioty modułowe z zakresu modułów: fotografia i multimediao Zagadnienia dotyczące formy dzieła (zwłaszcza kompozycja, kadrowanie). o Sposoby dokumentowania osiągnięć.o Obsługa programów graficznych – grafika wektorowa, rastrowa.

Język polski o Zagadnienia dotyczące epok i kierunków w literaturze i sztuce.o Pojęcia i idee jako źródło inspiracji graficznej.o Treść dzieła sztuki, różne sposoby wypowiedzi artystycznej.o Literatura jako źródło inspiracji projektowania graficznego.

Historia o Zagadnienia dotyczące osadzenia kierunków w sztuce w konkretnej epoce.o Historia i tradycja jako źródła inspiracji projektowania graficznego.

Biologia o Zagadnienia dotyczące anatomii.o Zagadnienia dotyczące ergonomii.

Matematyka o Zagadnienia dotyczące skalowania i perspektywy.o Obliczenia w rysunku technicznym i zawodowym.o Kosztorysowanie prac projektowych.

Technologia informacyjna, informatyka o Kosztorysowanie prac projektowych z wykorzystaniem arkusza kalkulacyjnego

i edytora tekstu.o Przygotowanie materiałów do prezentacji i archiwizacji projektów.o Poszukiwanie inspiracji, publikowanie, komunikowanie się w sieci.

14

DOSTOSOWANIE DO POTRZEB INDYWIDUALNYCH UCZNIÓW

Zagadnienia poruszone w programie nauczania i wymagania dostosowane są do poziomu ucznia przeciętnego. Praca z uczniami zdolnymi polega głównie na tym, że przydziela się im w zespole trudniejsze zadania. Uczniowie o szczególnym potencjale bardzo często w grupach przyjmują funkcję liderów. Pozostawia się też takim uczniom większą samodzielność w realizacji.

Praca z uczniem słabym lub słabo zmotywowanym polega głównie na tym, aby monitorować jego sposób włączenia się w zadanie realizowane grupowo, udzielać wsparcia i porady w zakresie przydzielonej mu roli. Ważne jest też to, aby uczeń sam sobie wybierał obszar działań i w miarę możliwości swoich obowiązków.

Jeżeli w trakcie realizacji programu pojawi się potrzeba czasowej rezygnacji z niektórych wymagań, wynikająca z uwarunkowań medycznych bądź psychologicznych – zalecenia są realizowane zgodnie z orzeczeniami wydanymi uczniowi w poradni pomocy psychologiczno-pedagogicznej (na przykład zwalnia się go z niektórych prac). Pamiętać jednak trzeba, że uczeń musi uczestniczyć przynajmniej w 60 godzinach zadań wykonywanych zespołowo, co w praktyce oznacza, że jeśli nie będzie mógł kontynuować w danym roku pracy zespołowej – przedmiot ten będzie musiał uzupełnić, pracując w kolejnym roku w innym zespole.

WYMAGANIA BAZOWE

Niezbędne wymagania bazowe do realizacji przedmiotu to:

Pracownia plastyczna wyposażona w stoły i stołki, kilka stanowisk komputerowych z oprogramowaniem systemowym, biurowym, graficznym, architektonicznym (minimum jedno w celu prezentacji prac i opracowania projektów), drukarkę, podręczną biblioteczkę przedmiotu, dostęp do Internetu, rzutnik, stanowisko ekspozycyjne prac uczniów (dotyczy ekspozycji płaskiej, naściennej).

Biblioteka szkolna z literaturą przedmiotu.

15

PRZEDMIOTOWE KRYTERIA OCENY

Podstawowe funkcje oceny to:

Informowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych oraz o postępach w tym zakresie.

Udzielanie uczniowi pomocy w nauce poprzez przekazanie informacji o tym, co zrobił dobrze i jak powinien dalej postępować.

Udzielanie uczniowi wskazówek do samodzielnego planowania własnego rozwoju.

Motywowanie ucznia do dalszych postępów w nauce i zachowaniu. Dostarczanie rodzicom i nauczycielom informacji o postępach i trudnościach

w nauce oraz o szczególnych uzdolnieniach ucznia. Umożliwianie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy

dydaktyczno-wychowawczej.

Ze względu na specyfikę przedmiotu ocenianie zespołowego projektu jest szczególnie złożone, ponieważ nauczyciel prowadzący, podobnie jak w przypadku każdego innego przedmiotu nauczanego przez cały rok, zobligowany jest do wystawienia oceny śródrocznej i końcowej, a to z kolei powoduje konieczność wystawiania ocen cząstkowych. Ponadto na całościową ocenę działań uczniów składają się różne czynniki, wynikające ze specyfiki przedmiotu. Wbrew pozorom istotnym elementem oceny jest jej indywidualizacja, co w praktyce oznacza, że nie każdy członek zespołu będzie miał tę samą ocenę. Zasadniczo w ocenianiu bierze się pod uwagę:

aspekt artystyczny i techniczny prac, aspekt społeczno-wychowawczy.

Na ocenę całościową zadania składają się zatem oceny uzyskane za wykonaną pracę artystyczną (jeżeli zadanie jest realizowane przez dwa semestry – oceny za zrealizowany każdy etap pracy) oraz oceny uzyskane za pracę grupy i pracę poszczególnych członków grupy. Jeżeli projekt realizowany jest poza systemem klasowo-lekcyjnym – nauczyciel musi w ocenie końcowej wziąć pod uwagę obydwa aspekty. Do całościowej oceny pracy uczniów włącza się też samoocenę pracy i postawy (jakość współpracy, zaangażowanie) ucznia, ponieważ ten sposób działania odgrywa ważną rolę pedagogiczną.

KRYTERIA OCENY ZREALIZOWANEGO ZADANIA PLASTYCZNEGO

Ocena za wykonane zadanie plastyczne bądź za ukończony etap pracy (w przypadku zadania realizowanego przez dwa semestry) jest jednakowa dla wszystkich członków grupy.

W ocenianiu bierze się pod uwagę:

zgodność z tematem, obecność wszystkich założonych elementów, jakość techniczną wykonania,

16

walory artystyczne, nowatorstwo i oryginalność pracy, atrakcyjność prezentacji projektu, jakość archiwizacji projektu.

Ocenę niedostateczną otrzymują członkowie grupy za każde kryterium, w którym nie spełnili minimalnych wymagań.

Oceny za zrealizowaną pracę w ujęciu tabelarycznym:

OCENAKRYTERIUM

CELUJĄCY BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DOPUSZCZAJĄCY

Zgodność z tematem

Praca w pełni zgodna z tematem, uczniowie mieli wpływ na jego formułowanie

Praca w pełni zgodna z tematem

Praca w zasadzie zgodna z tematem

Praca tylko częściowo zgodna z tematem

Praca tylko w nielicznych aspektach pokrywająca się z tematem

Obecność wszystkich elementów

Oprócz wymaganych elementów uczniowie zrealizowali dodatkowe

Obecność wszystkich założonych elementów

Obecność prawie wszystkich założonych elementów

Obecność przynajmniej 60% założonych elementów

Obecność tylko niektórych założonych elementów

Jakość techniczna wykonania

Perfekcyjna jakość techniczna

Bardzo dobra jakość techniczna

Jakość techniczna zadowalająca, ale istnieją usterki

Liczne usterki, praca wykonana na niewysokim / przeciętnym poziomie technicznym

Liczne usterki, jakość techniczna słaba

Walory artystycznePraca doskonała pod względem artystycznym

Praca o wysokich walorach artystycznych

Praca o zadowalających walorach artystycznych

Praca o pewnym poziomie, ale pozostawiającym wiele do życzenia

Praca o niskich walorach artystycznych

Nowatorstwo i oryginalność pracy

Praca bardzo oryginalna i nowatorska

Praca oryginalna Praca na średnim poziomie pod względem oryginalności

Praca mało oryginalna, silnie inspirowana, a pomysły realizowane z pomocą nauczyciela

Praca bardzo odtwórcza

Atrakcyjność prezentacji projektu

Znakomity poziom prezentacji

Bardzo dobry poziom prezentacji

Zadowalający poziom prezentacji

Przeciętny poziom prezentacji, wymagający wsparcia nauczyciela

Praca bardzo słabo zaprezentowana

KRYTERIA OCENY SPOSOBU REALIZACJI PRACY

Ocena za sposób realizacji zadania jest, podobnie jak powyżej, jednakowa dla wszystkich członków grupy.

W ocenianiu bierze się pod uwagę:

17

Wybór sposobu realizacji projektu, ustalenie zagadnień istotnych dla wykonania pracy projektowej.

Planowanie pracy – podział zadań w grupie. Trafność doboru środków do realizacji. Wykonywanie zaplanowanych zadań. Terminowość. Obowiązkowe wywiązywanie się z powierzonych zadań.

Ocenę niedostateczną otrzymują uczniowie za każde kryterium, w którym nie spełnili minimalnych wymagań.

Oceny za sposób realizacji pracy w ujęciu tabelarycznym:

OCENAKRYTERIUM

CELUJĄCY BARDZO DOBRY DOBRY DOSTATECZNY DOPUSZCZAJĄCY

Wybór sposobu realizacji

Uczniowie samodzielnie i bardzo kreatywnie wybrali sposób realizacji zadania

Uczniowie samodzielnie wybrali sposób realizacji

Uczniowie w miarę samodzielnie wybrali sposób realizacji

Uczniowie z pomocą nauczyciela wybrali sposób realizacji zadania

Uczniowie przyjęli narzucony sposób realizacji

Planowanie pracy

W pełni samodzielne planowanie, przydział ról zgodny z predyspozycjami

Planowanie samodzielne, przydział ról w zasadzie zgodny z preferencjami

Praca i jej podział zaplanowane z niewielką sugestią nauczyciela

Podział i planowanie pracy mało samodzielne, przyjęte sugestie nauczyciela

Przydział ról i planowanie narzucone przez nauczyciela

Trafność doboru środków do realizacji

Wyjątkowa kreatywność w doborze środków

Środki różnorodne i trafne

Środki trafne, ale standardowe

Środki tylko częściowo dobrane właściwie

Środki nietrafne

Wykonywanie zaplanowanych działań

Bardzo wysoki poziom kreatywności

Wysoki stopień kreatywności i pomysłowości

Wykazywanie kreatywności i pomysłowości w niektórych elementach

Nikła kreatywność, praca wykonywana z dużą pomocą nauczyciela

Brak kreatywności; realizowane pomysły narzucone przez nauczyciela

Terminowość

Wszystkie etapy pracy zakończone przed terminem

Wszystkie etapy pracy wykonane zgodnie z terminem

Niewielkie naruszenie terminów poszczególnych etapów pracy

Poszczególne etapy pracy w większości wykonane nieterminowo

Praca całkowicie niezgodna z harmonogramem

Obowiązkowe wywiązywanie się

Grupa wywiązywała się w pełni z powierzonych obowiązków, sama podejmowała dodatkowe

Grupa wywiązywała się w pełni z powierzonych obowiązków

Grupa w zasadzie wywiązywała się z powierzonych obowiązków

Grupa w słabym stopniu wywiązywała się z obowiązków

Grupa w bardzo niewielkim stopniu wywiązywała się z powierzonych obowiązków

KRYTERIA OCENY PRACY POSZCZEGÓLNYCH CZŁONKÓW GRUPY

Ocena pracy poszczególnych członków grupy jest oceną różnicującą.

18

W ocenianiu bierze się pod uwagę czynny udział w pracy, motywowanie, wspieranie innych kolegów, pomoc koleżeńską w realizacji zadania itd.

Ocena pracy poszczególnych uczniów w ujęciu tabelarycznym: PR

ZYJĘ

CIE

FUN

KCJI

LIDE

RA,

MO

TYW

OW

ANIE

INN

YCH

DO P

RACY

(C

ELU

JĄCY

)

Czyn

ny u

dzia

ł w p

raca

ch g

rupy

, ist

otny

wkł

ad w

wyk

onan

ie p

roje

ktu

(BAR

DZO

DO

BRY)

Udz

iał w

pra

cach

gru

py. N

iezb

yt

znac

zący

wkł

ad w

uzy

skan

ie e

fekt

ów(D

OBR

Y)

Bier

ne u

czes

tnic

two.

Uni

kani

e zo

bow

iąza

ń(D

OST

ATEC

ZNY)

Brak

zaan

gażo

wan

ia.

Nie

obow

iązk

owoś

ć(D

OPU

SZCZ

AJĄC

Y)

Całk

owite

nie

wyw

iąza

nie

się z

obow

iązk

ów(n

iedo

stat

eczn

y)

Uczeń A X

Uczeń B XUczeń C XUczeń D XUczeń E X

SAMOOCENA UCZNIA

Ważnym elementem oceniania projektu jest dokonanie przez ucznia samooceny. Można ją wykorzystać jako element cząstkowej oceny projektu. Wbrew pozorom uczniowie bardzo krytycznie oceniają swoją pracę, zatem nie zachodzi obawa, że samoocena w znaczący sposób wpłynie na stopień końcowy.

Karta samooceny pracy ucznia:

Lp. Kryterium Etap I pracy Etap II pracy Etap III pracy

1. Uczestniczyłem w wyborze sposobu realizacji pracy

2. Uczestniczyłem w opracowaniu harmonogramu wykonania pracy

3. Uczestniczyłem w planowaniu pracy zespołu

4. Poszczególne etapy projektu wykonywałem systematycznie

5. Zaplanowane zadania wykonywałem terminowo

19

6. W pełni zaangażowałem się w pracę zespołu

7. Motywowałem kolegów do pracy

8. Unikałem tworzenia sytuacji konfliktowych w grupie

9. Pomagałem kolegom w ich zadaniach, jeśli mieli trudności

10. W realizacji projektu korzystałem z różnorodnych źródeł inspiracji i informacji

11. Jestem zadowolony z pracy w zespole

12. Moja praca zasługuje na ocenę

13. Co moim zdaniem można by było zrobić lepiej

Z wszystkich uzyskanych ocen oblicza się średnią, która jest oceną na świadectwie za realizację przedmiotu: zespołowe projekty aranżacji przestrzeni.

20

TREŚCI KSZTAŁCENIA: MATERIAŁ NAUCZANIA I OPIS OSIĄGNIĘĆ

OBSZAR I – ZESPOŁOWE PROJEKTY PRZESTRZENI UŻYTKOWYCH WRAZ Z ICH REALIZACJĄ

Przykład: projekt szkolnej pracowni, stołówki, szatni lub projekt zewnętrzny – miejskiej galerii, kawiarni.

Materiał nauczania

Opracowanie zakresu przygotowania projektu. Podział na zadania podzespołów. Kontrola wykonania powierzonych zadań. Zespolenie wykonanych części projektu w całość. Stosowanie nowoczesnych technik i technologii w aranżacji przestrzeni. Zasady ergonomii w praktyce. Materiały i surowce wykorzystywane do aranżacji przestrzeni. Nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń. Nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg. Różnorodne materiały i technologia zasłaniania okien i otworów. Drzwi i okna w aranżacji przestrzeni. Podstawowe narzędzia do prac wnętrzarskich, zasady BHP. Wstępna dokumentacja projektowa. Formy rysunków poglądowych. Tworzenie

rysunku perspektywicznego, aksonometrycznego, poglądowego. Zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu architektonicznego. Dokumentacja projektowa – podstawowe elementy dokumentacji projektu: rzut,

przekroje, widoki ścian, rozwinięcia ścian, detale, wizualizacje, prezentacje. Treści reklamowe publikowane wraz z projektami. Zasady prawa autorskiego. Stosowanie TI w projektowaniu. Wykonanie i prezentacja projektu. Opracowanie

prezentacji komputerowej, wizualizacji multimedialnej. Tworzenie makiet w skali. Opracowanie projektów plansz i przygotowanie do wydruku rysunków technicznych. Wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Kalkulacja kosztów realizacji projektu – kosztorys. Techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizacja dokonań.

Opis osiągnięć uczniówUczniowie…

Opracowują zakres przygotowania projektu. Właściwie dzielą całość projektu na zadania podzespołów, uwzględniając

predyspozycje kolegów. Kontrolują, wraz ze wszystkimi członkami zespołu, wykonanie powierzonych zadań. Właściwie łączą wykonane części projektu w całość realizacji. Stosują nowoczesne techniki i technologie w aranżacji przestrzeni. Znają i stosują zasady ergonomii w praktyce.

21

Znają i stosują właściwe materiały i surowce wykorzystywane do aranżacji przestrzeni.

Poznają i stosują nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń. Poznają nowoczesne technologie i stosują je umiejętnie w malowaniu i pokrywaniu

ścian i podłóg. Rozróżniają i stosują różnorodne materiały i technologie zasłaniania okien i otworów. Rozróżniają i stosują podstawowe narzędzia do prac wnętrzarskich, stosują w pracy

zasady BHP. Właściwie opracowują wstępną dokumentację projektową. Tworzą rysunki

poglądowe, perspektywiczne, aksonometryczne. Znają zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu architektonicznego. Właściwie wykonują dokumentację projektową – podstawowe elementy

dokumentacji projektu: rzut, przekroje, widoki ścian, rozwinięcia ścian, detale, wizualizacje, prezentacje.

Umiejętnie wprowadzają treści reklamowe do projektów, znają zasady prawa autorskiego i ich przestrzegają.

Stosują TI w projektowaniu. Stosują TI w wykonaniu i prezentacji projektu. Opracowują prezentację komputerową, wizualizację multimedialną projektu. Tworzą makiety w skali. Opracowują projekty plansz i wykonują przygotowane do wydruku rysunki techniczne. Znają zasady i stosują wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Opracowują kosztorys realizacji projektu aranżacji przestrzeni użytkowej. Poznają i stosują właściwe techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizują dokonania własne i grupy.

Przykładowe elementy zadania

Projekt wstępny. Rysunki koncepcyjne i poglądowe. Wybór właściwych materiałów, technik i technologii do aranżacji przestrzeni. Opracowanie projektu właściwego. Rysunki techniczne, wizualizacje i prezentacja

komputerowa projektu lub wykonanie makiety. Przygotowanie projektu do druku lub publikacji w sieci. Opracowanie scenariusza prezentacji projektu. Właściwe archiwizowanie dokumentacji projektu.

Formy sprawdzania osiągnięć ucznia

Sprawdzanie umiejętności zastosowania pojęć i terminów w pracy nad projektem. Obserwacja progresu w pracach. Korekta indywidualna pracy grupy. Korekta zbiorowa. Przegląd i selekcja prac. Prezentacja prac.

22

OBSZAR II – ZESPOŁOWE PROJEKTY SCENOGRAFICZNE – SCENOGRAFIA DO SZKOLNEJ UROCZYSTOŚCI

Materiał nauczania

Opracowanie zakresu przygotowania projektu. Podział na zadania podzespołów. Kontrola wykonania powierzonych zadań. Zespolenie wykonanych części projektu w całość realizacji. Stosowanie nowoczesnych technik i technologii w scenografii. Zasady ergonomii w praktyce. Materiały i surowce wykorzystywane do projektów scenograficznych. Nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń. Nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg. Czas w projektach scenograficznych. Podstawowe narzędzia do prac scenograficznych, zasady BHP. Wstępna dokumentacja projektowa. Formy rysunków poglądowych. Tworzenie

rysunku perspektywicznego, aksonometrycznego, poglądowego. Zasady tworzenia rysunku technicznego sceny/pomieszczenia wraz z zaprojektowaną

scenografią. Zasady projektowania kostiumu. Dokumentacja projektowa – podstawowe elementy dokumentacji projektu: rzut,

przekroje, detale, wizualizacje, prezentacje. Treści literackie i muzyka publikowane wraz z projektami. Zasady prawa autorskiego. Stosowanie TI w projektowaniu. Wykonanie i prezentacja projektu. Opracowanie

prezentacji komputerowej, wizualizacji multimedialnej scenografii wraz z oświetleniem na przestrzeni określonego czasu. Tworzenie makiet w skali. Opracowanie projektów plansz i przygotowanie do wydruku rysunków technicznych. Wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.




predyspozycje kolegów. Kontrolują, wraz ze wszystkimi członkami zespołu, wykonanie powierzonych zadań. Właściwie łączą wykonane części projektu w całość. Znają nowoczesne techniki oraz technologie i stosują je w projektowaniu scenografii i

ewentualnie kostiumów. Znają i stosują zasady ergonomii w praktyce. Znają i stosują właściwe materiały i surowce wykorzystywane do projektów

scenograficznych i do projektów kostiumów. Poznają i stosują nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń.

23

Poznają nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg i stosują je umiejętnie w praktyce.

Rozróżniają i stosują podstawowe narzędzia do prac scenograficznych, wnętrzarskich, stosują w pracy zasady BHP.

Opracowują wstępną dokumentację projektową. Tworzą rysunki perspektywiczne, aksonometryczne, poglądowe.

Znają i stosują zasady tworzenia rysunku technicznego sceny/pomieszczenia wraz z zaprojektowaną scenografią.

Dokumentują projekt – znają i wykonują podstawowe elementy dokumentacji projektu: rzut, przekroje, detale, wizualizacje, prezentacje.

Znają i stosują w praktyce zasady prawa autorskiego przy wprowadzaniu do projektu treści literackich i muzyki publikowanych wraz z projektem.

Stosują TI w projektowaniu. Wykorzystują TI przy wykonaniu i prezentacji projektu. Opracowują prezentację komputerową, wizualizację multimedialną scenografii wraz z oświetleniem, uwzględniając czas trwania spektaklu. Tworzą makiety w skali. Opracowują projekty plansz i przygotowują do wydruku rysunki techniczne. Znają i stosują wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Opracowują kosztorys realizacji projektu aranżacji przestrzeni użytkowej. Poznają i stosują techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizują dokonania własne i grupy.


Projekt wstępny. Rysunki koncepcyjne i poglądowe. Wybór właściwych materiałów, technik i technologii do scenografii. Opracowanie projektu właściwego. Rysunki techniczne, wizualizacje i prezentacja

komputerowa projektu lub wykonanie makiety scenografii. Przygotowanie projektu do druku lub publikacji w sieci. Opracowanie scenariusza prezentacji projektu. Właściwe archiwizowanie dokumentacji projektu.



OBSZAR III – ZESPOŁOWE PROJEKTY SCENOGRAFICZNE – STOISKO TARGOWE DLA SZKOŁY NA TARGI EDUKACYJNE

Materiał nauczania

24

Opracowanie zakresu przygotowania projektu. Podział na zadania podzespołów. Kontrola wykonania powierzonych zadań. Zespolenie wykonanych części projektu w całość realizacji. Stosowanie nowoczesnych technik i technologii w aranżacji przestrzeni

wystawienniczej. Zasady ergonomii w projektowaniu wystaw. Funkcja i forma z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Liternictwo w reklamie. Podstawy typografii. Skala i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Materiały i surowce wykorzystywane w wystawiennictwie. Nowoczesne technologie oświetlania ekspozycji. Nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg. Różnorodne materiały i technologie zasłaniania okien i otworów. Drzwi i okna w aranżacji wystawy. Podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych, wnętrzarskich, zasady BHP. Wstępna dokumentacja projektowa. Formy rysunków poglądowych. Tworzenie

rysunku perspektywicznego, aksonometrycznego, poglądowego. Zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu wystawienniczego. Dokumentacja projektowa – podstawowe elementy dokumentacji projektu: rzut,






predyspozycje kolegów. Kontrolują, wraz ze wszystkimi członkami zespołu, wykonanie powierzonych zadań. Właściwie łączą wykonane części projektu w całość. Stosują nowoczesne techniki i technologie w wystawiennictwie. Znają i stosują zasady ergonomii w praktyce. Znają zagadnienia funkcji i formy z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Stosują świadomie liternictwo w reklamie. Znają podstawy typografii. Znają i świadomie stosują skalę i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Znają i stosują właściwe materiały i surowce wykorzystywane do aranżacji przestrzeni

ekspozycyjnej.

25

Poznają i stosują nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń. Poznają nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian oraz podłóg i stosują

je umiejętnie w praktyce. Rozróżniają i stosują różnorodne materiały i technologie zasłaniania okien i otworów. Rozróżniają i stosują podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych,

wnętrzarskich, stosują w pracy zasady BHP. Właściwie opracowują wstępną dokumentację projektową. Tworzą rysunki

poglądowe, perspektywiczne, aksonometryczne. Znają zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu wystawienniczego. Właściwie wykonują dokumentację projektową – podstawowe elementy



Stosują TI w projektowaniu. Stosują TI w wykonaniu i prezentacji projektu. Opracowują prezentację komputerową, wizualizację multimedialną projektu. Tworzą makiety w skali. Opracowują projekty plansz i przygotowują do wydruku rysunki techniczne. Znają zasady i stosują wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Opracowują kosztorys realizacji projektu ekspozycji. Poznają i stosują właściwe techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizują dokonania własne i grupy.


Projekt wstępny. Rysunki koncepcyjne i poglądowe ekspozycji. Opracowanie spójnego systemu informacyjnego dla ekspozycji. Wybór właściwych materiałów, technik i technologii do aranżacji przestrzeni. Opracowanie projektu właściwego. Rysunki techniczne, wizualizacje i prezentacja




OBSZAR IV – ZESPOŁOWE PROJEKTY WYSTAWIENNICZE

26

Przykład: wystawa prac uczniów w szkole, zewnętrznym lokalu, np. MKiDN lub w miejskiej galerii.

Materiał nauczania

Opracowanie zakresu przygotowania projektu. Podział na zadania podzespołów. Kontrola wykonania powierzonych zadań. Zespolenie wykonanych części projektu w całość realizacji. Opracowanie inwentaryzacji zastanego pomieszczenia z uwzględnieniem wytycznych

gospodarza budynku, galerii. Zaplanowanie transportu elementów i prac wystawienniczych we wnętrzu galerii. Stosowanie nowoczesnych technik i technologii w aranżacji przestrzeni

wystawienniczej. Zasady ergonomii w projektowaniu wystaw. Funkcja i forma z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Liternictwo w reklamie. Podstawy typografii. Skala i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Materiały i surowce wykorzystywane w wystawiennictwie. Nowoczesne technologie oświetlania ekspozycji. Nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg. Różnorodne materiały i technologia zasłaniania okien i otworów. Drzwi i okna w aranżacji wystawy. Podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych, wnętrzarskich, zasady BHP. Wstępna dokumentacja projektowa. Formy rysunków poglądowych. Tworzenie







predyspozycje kolegów. Kontrolują, wraz ze wszystkimi członkami zespołu, wykonanie powierzonych zadań. Właściwie łączą wykonane części projektu w całość. Szczegółowo opracowują inwentaryzację pomieszczenia, galerii.

27

Planują transport prac i elementów wystawienniczych oraz zakres i harmonogram prac montażowych w galerii.

Stosują nowoczesne techniki i technologie w wystawiennictwie. Znają i stosują zasady ergonomii w praktyce. Znają zagadnienia funkcji i formy z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Stosują świadomie liternictwo w reklamie. Znają podstawy typografii. Znają i świadomie stosują skalę i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Znają i stosują właściwe materiały i surowce wykorzystywane do aranżacji przestrzeni

ekspozycyjnej. Poznają i stosują nowoczesne technologie oświetlania pomieszczeń. Poznają nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian oraz podłóg i stosują

je umiejętnie w praktyce. Rozróżniają i stosują różnorodne materiały i technologie zasłaniania okien i otworów. Rozróżniają i stosują podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych,

wnętrzarskich, stosują w pracy zasady BHP. Właściwie opracowują wstępną dokumentację projektową. Tworzą rysunki

poglądowe, perspektywiczne, aksonometryczne. Znają zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu wystawienniczego. Właściwie wykonują dokumentację projektową – podstawowe elementy



Stosują TI w projektowaniu. Stosują TI w wykonaniu i prezentacji projektu. Opracowują prezentację komputerową, wizualizację multimedialną projektu. Tworzą makiety w skali. Opracowują projekty plansz i przygotowują do wydruku rysunki techniczne. Znają zasady i stosują wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Opracowują kosztorys realizacji projektu ekspozycji. Poznają i stosują właściwe techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizują dokonania własne i grupy.


Projekt wstępny. Rysunki koncepcyjne i poglądowe ekspozycji. Opracowanie spójnego systemu informacyjnego dla ekspozycji. Wybór właściwych materiałów, technik i technologii do aranżacji przestrzeni. Opracowanie projektu właściwego. Rysunki techniczne, wizualizacje i prezentacja



Sprawdzanie umiejętności zastosowania pojęć i terminów w pracy nad projektem.

28

Obserwacja progresu w pracach. Korekta indywidualna pracy grupy. Korekta zbiorowa. Przegląd i selekcja prac. Prezentacja prac.

OBSZAR V – ZESPOŁOWE PROJEKTY PRZESTRZENI UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ

Przykład: impreza na świeżym powietrzu, festyn, Festiwal Sztuki „Sztuka 6”.

Materiał nauczania

Opracowanie zakresu przygotowania imprezy. Podział na zadania podzespołów. Kontrola wykonania powierzonych zadań. Zespolenie wykonanych części projektu w całość. Opracowanie inwentaryzacji przestrzeni publicznej przeznaczonej na festiwal. Opracowanie scenariusza imprezy, listy potencjalnych sponsorów, wolontariuszy,

artystów eksponujących prace, wykładowców, ochrony. Ustalenie zakresu wymaganych zgód od władz lokalnych. Zaplanowanie ewentualnego transportu elementów, eksponowanych prac,

konstrukcji wystawienniczych i zakresu prac montażowych na terenie festiwalu. Przestrzeń zamknięta i otwarta w aranżacjach przestrzeni. Podstawy urbanistyki. Zagadnienia funkcji i ergonomii obiektów użyteczności publicznej. Stosowanie nowoczesnych technik i technologii w aranżacji zewnętrznej przestrzeni

wystawienniczej. Funkcja i forma z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Liternictwo w reklamie. Podstawy typografii. Skala i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Materiały i surowce wykorzystywane w wystawiennictwie. Nowoczesne technologie oświetlania ekspozycji. Nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian i podłóg. Podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych, zasady BHP. Wstępna dokumentacja projektowa. Formy rysunków poglądowych. Tworzenie


przekroje, detale, wizualizacje, prezentacje. Treści reklamowe publikowane wraz z projektami. Zasady prawa autorskiego. Stosowanie TI w projektowaniu. Wykonanie i prezentacja projektu. Opracowanie


Kalkulacja kosztów realizacji projektu festiwalu – kosztorys.

29

Techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizacja dokonań.



predyspozycje kolegów. Kontrolują, wraz ze wszystkimi członkami zespołu, wykonanie powierzonych zadań. Właściwie łączą wykonane części projektu w całość realizacji. Szczegółowo opracowują inwentaryzację przestrzeni publicznej przeznaczonej na

festiwal. Planują ewentualny transport elementów, eksponowanych prac, konstrukcji

wystawienniczych i zakres prac montażowych na terenie festiwalu. Znają zagadnienia przestrzeni zamkniętej i otwartej w aranżacjach przestrzeni. Znają i stosują zagadnienia urbanistyki, funkcji i ergonomii obiektów użyteczności

publicznej. Stosują nowoczesne techniki i technologie w wystawiennictwie. Znają zagadnienia funkcji i formy z uwzględnieniem celowości obiektu reklamowego. Stosują świadomie liternictwo w reklamie. Znają podstawy typografii. Znają i świadomie stosują skalę i oddziaływanie na otoczenie obiektów reklamowych. Znają i stosują właściwe materiały i surowce wykorzystywane do aranżacji przestrzeni

ekspozycyjnej. Poznają i stosują nowoczesne technologie oświetlania przestrzeni zewnętrznej. Poznają nowoczesne technologie malowania i pokrywania ścian oraz podłóg i stosują

je umiejętnie w praktyce. Rozróżniają i stosują podstawowe narzędzia do prac wystawienniczych, przestrzegają

w pracy zasad BHP. Właściwie opracowują wstępną dokumentację projektową. Tworzą rysunki

poglądowe, perspektywiczne, aksonometryczne. Znają zasady tworzenia rysunku technicznego obiektu wystawienniczego w wolnej

przestrzeni. Właściwie wykonują dokumentację projektową – podstawowe elementy

dokumentacji projektu: rzut, przekroje, detale, wizualizacje, prezentacje. Umiejętnie wprowadzają treści reklamowe do projektów, znają zasady prawa

autorskiego i ich przestrzegają. Stosują TI w projektowaniu. Stosują TI w wykonaniu i prezentacji projektu.

Opracowują prezentację komputerową, wizualizację multimedialną projektu. Tworzą makiety w skali. Opracowują projekty plansz i przygotowują do wydruku rysunki techniczne. Znają zasady i stosują wybrane zagadnienia DTP i publikacji w sieci.

Opracowują kosztorys realizacji oprawy imprezy, festiwalu. Poznają i stosują właściwe techniki i technologie w wystąpieniach publicznych. Archiwizują dokonania własne i grupy.


30

Projekt wstępny. Rysunki koncepcyjne i poglądowe ekspozycji. Opracowanie scenariusza festiwalu. Przygotowanie dokumentów do uzyskania wymaganych zgód i pozyskania

sponsorów, wolontariuszy, sprzętu itd. Opracowanie spójnego systemu informacyjnego dla festiwalu. Zaprojektowanie

plakatów, druków reklamowych i biletów. Wybór właściwych materiałów, technik i technologii do aranżacji przestrzeni

zewnętrznej imprezy. Opracowanie projektu właściwego. Rysunki techniczne, wizualizacje i prezentacja

komputerowa projektu lub wykonanie makiety. Przygotowanie projektu do druku lub publikacji w sieci. Opracowanie scenariusza wystąpienia prezentacji projektu. Właściwe archiwizowanie dokumentacji projektu.



31

LITERATURA PRZEDMIOTU

Książki:

1. Dobrzański Tadeusz, Rysunek techniczny maszynowy, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2008.

2. Gibbs Jenny, Projektowanie wnętrz, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010.3. Gombrich Ernst H., Sztuka i złudzenie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

1981.4. Gregory Richard L., Oko i mózg – psychologia widzenia, Wydawnictwo Naukowe

PWN, Warszawa 1971.5. Gwynn Kate, Annie Sloan, Kolor we wnętrzach, Wiedza i Życie Hachette Livre,

Warszawa 2001.6. Heller Steven, Ilic Mirko, Anatomia projektu. Współczesne projektowanie graficzne,

Dom Wydawniczy ABE, Warszawa 2008. 7. Kamiński Bogdan, Cyfrowy prepress, drukowanie i procesy wykończeniowe,

Wydawnictwo Translator, Warszawa 2001.8. Lakhsmi Bhaskaran, Design XX wieku – Główne nurty i style we współczesnym

designie, Dom Wydawniczy ABE, Warszawa 2006. 9. Llewelyn-Bowen Laurence, Dekorowanie wnętrz, Muza, Warszawa 2011.10. Lorenc Jan, Lee Skolnick, Craig Berger, Czym jest projektowanie wystaw? – podręcznik

projektowania, Dom Wydawniczy ABE, Warszawa 2008.11. Neufert Ernst, Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady,

Warszawa 1980.12. Parramon Jose M., Calbo Muntsa, Perspektywa w rysunku i w malarstwie,

Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993.13. Pastuszak Włodzimierz, Kolor czy barwa – wstęp do grafiki komputerowej,

Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2001.14. Słownik terminologiczny sztuk pięknych, red. K. Kubalska-Sulkiewicz, Wydawnictwo

Naukowe PWN, Warszawa 1997.15. SybilIhring Emil Ihring, Przygotowanie do druku, Wydawnictwo RM, Warszawa 2001.16. Szafer Przemysław T., Współczesna architektura polska, Arkady, Warszawa 1988. 17. Zamora Mola Francesc, Kolor we wnętrzu, Arkady, Warszawa 2010.18. Zeugner Gerhard, Barwa i człowiek, Arkady, Warszawa 1965.

Czasopisma branżowe:

1. „Arch”, Wydawnictwo Publisher Stowarzyszenie Polskich Architektów (kwartalnik). 2. „Computer Arts”, CGS, Wydawnictwo Poligrafia.3. „Dom i Wnętrze”, Wydawnictwo Edipresse Polska. 4. „ELLE Decoration”, Wydawnictwo Burda Publishing Polska.

Inne źródła:

1. Podręczniki użytkownika programów graficznych, architektonicznych, biurowych i systemowych.

32

2. Strony internetowe, fora dyskusyjne, tutoriale z nowinkami technicznymi.

33

Zespołowe projekty z zakresu aranżacji przestrzeni

Documents

Transcript of Zespołowe projekty z zakresu aranżacji przestrzeni