„Żeby Polska była Polską…”

Święto Niepodległości jest najważniejszym polskim świętem narodowym.

11 listopada 1918 roku po 123 latach niewoli Polska odzyskała niepodległość.

95. rocznicę tego wydarzenia uczciliśmy w naszej szkole przedstawieniem zatytułowanym

„Żeby Polska była Polską…”.Występ przygotowali uczniowie klas VIa, VIb oraz I gim.a pod opieką

p. Małgorzaty Kajzer-Michalskiej i p. Joanny Wiącek . Pieśni legionowe zaprezentował chór klas IVa i IVb przygotowany przez

p. Annę Perzanowską - Tarasiuk.

Nie zginęła! Zmartwychwstała!

Mimo wrogich burz.Wstała wielka i wspaniaław blasku jasnych zórz.Spadły pęta i kajdany.Pierzchnął zdrady wróg.Czas wolności znów nam danyWrócił nam ją Bóg.Nasze pułki te sokoleI nasz Biały PtakRozwinęły wolne skrzydłaW sam podniebny szlak„Niepodległa – Zmartwychwstała”Niechaj dzwoni dzwon!Niech w niebiosa pieśń się wzbijaZ wszystkich Polski stron.

[M. Studnicka „Nie zginęła…”]

Fragment scenariusza przedstawienia:

Rodzic: Nie ma już Polski na mapach Europy, zaborcy nie pozwalają nam władać naszą mową ojczystą. Ale my – rodzice - dzieciom dziedzictwo polskie przekazywać będziemy. Naszych synów wychowywać będziemy na walecznych żołnierzy i honorowych Polaków. Przysięgamy! 

Nauczyciel: My , polscy nauczyciele, pomimo zakazów polskiej mowy uczyć będziemy. Będziemy krzewić polską kulturę i naukę. Zaszczepimy w umysłach naszych dzieci miłość do Polski i ducha walki. Wychowamy ich na prawych obywateli państwa polskiego. Przysięgamy ! 

Ksiądz:My polscy księża, bronić będziemy wiary chrześcijańskiej. Będziemy wspierać naród polski w walce z zaborcą, pielęgnować będziemy kulturę i mowę polską. Przysięgamy! 

Żołnierz:My żołnierze polscy, pomimo wcielenia nas do obcych wojsk, nie zapomnimy, że nadal jesteśmy Polakami. Do końca swych dni szukać będziemy przywódcy, który poprowadzi nas do walki o Polskę. Przysięgamy, że do ostatniej kropli krwi walczyć będziemy o Ojczyznę. 

Z głębi dziejów, z krain mrocznych, Puszcz odwiecznych, pól i stepów, Nasz rodowód, nasz początek, Hen od Piasta, Kraka, Lecha. Długi łańcuch ludzkich istnień Połączonych myślą prostą.

Żeby Polska, żeby Polska! Żeby Polska była Polską!

Wtedy, kiedy los nieznany Rozsypywał nas po kątach, Kiedy obce wiatry grały, Obce orły na proporcach- Przy ogniskach wybuchała Niezmożona nuta swojska. Żeby Polska, żeby Polska....

[Jan Pietrzak, 1976 ]

Prezentację przygotowała Małgorzata Kajzer-Michalska