DOWCIP

W klasie JASIA, nauczycielka prosi po kolei dzieci do tablicy, żeby narysowały na niej jakąś rzecz i ją następnie opisały.

Wstaje pierwsze dziecko, podchodzi do tablicy i ….

c.d.

… rysuje poziomą linię i mówi: “to jest ziemia”.

Nauczycielka dziękuje i prosi, żeby dziecko wróciło na miejsce.

Następnie prosi do tablicy kolejne, które ...c.d.

… rysuje prostokąt nad linią i mówi: “to jest pudełko, które ktoś postawił na ziemi”.

Nauczycielka dziękuje i temu dziecku i zaprasza do powrotu na swoje miejsce.

I prosi następne dziecko, żeby podeszło do tablicy ...c.d

… dziecko rysuje jakiś kształt i mówi: “to jest domek, który zawiera pudełko, które ktoś postawił na ziemi”.

Nauczycielka, coraz bardziej rozentuzjazmowana fantazją dzieci, dziękuje i prosi o powrót na swoje miejsce.

I prosi do tablicy następne dziecko, które ...c.d.

… uzupełniając rysunek mówi: “to jest śnieg, który topi się na dachu domku, w którym jest pudełko, które ktoś postawił na

ziemi”.

Nauczycielka, pewna, że udało się jej ćwiczenie prosi dziecko aby wróciło na miejsce.

Zaprasza do tablicy jeszcze jedno, które ... c.d.

… dodaje pewien szczegół i mówi: “to jest słońce, które roztapia śnieg na dachu domku, w którym jest pudełko, które ktoś postawił

na ziemi”.

Nauczycielka, bardzo zadowolona, dziękuje dziecku i prosi, żeby wróciło na miejsce.

c.d.

… w tym momencie wstaje JASIU i bardzo pewny siebie, pyta nauczycielkę, czy może podejść do tablicy.

Nauczycielka, przyzwyczajona do dowcipów Jasia, nie chce się zgodzić ale patrząc na niewinny rysunek innych dzieci, dochodzi do wniosku, że Jasiu w żaden sposób nie będzie mógł zniszczyć

tego dzieła i prosi go, żeby podszedł do tablicy.

Jasiu podchodzi i ...

c.d.

… uzupełniając rysunek mówi: “to jest mój tata pod prysznicem, jak schyla się po mydło!!!”.

KONIEC.