Z1-PU7 Wydanie N1 KARTA PRZEDMIOTU przedmiotu... · Szuścik W., Kumor-Kuczyńska L., Ober G.:...
Transcript of Z1-PU7 Wydanie N1 KARTA PRZEDMIOTU przedmiotu... · Szuścik W., Kumor-Kuczyńska L., Ober G.:...
Strona 1 z 3
Z1-PU7 Wydanie N1
(pieczęć wydziału) KARTA PRZEDMIOTU
1) Nazwa przedmiotu:
MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW II
2) Kod przedmiotu:
N I -MUGW/24
3) Karta przedmiotu ważna od roku akademickiego: 2017/18
4) Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia
5) Forma studiów: studia niestacjonarne
6) Kierunek studiów: GÓRNICTWO I GEOLOGIA (RG)
7) Profil studiów: ogólnoakademicki
8) Specjalność: MASZYNY I URZĄDZENIA GÓRNICZE I WIERTNICZE
9) Semestr: IV
10) Jednostka prowadząca przedmiot: Katedra Mechanizacji i Robotyzacji Górnictwa
11) Prowadzący przedmiot: dr inż. Arkadiusz Pawlikowski
12) Przynależność do grupy przedmiotów: przedmioty specjalnościowe1
13) Status przedmiotu: obowiązkowy1
14) Język prowadzenia zajęć: polski
15) Przedmioty wprowadzające oraz wymagania wstępne:
Podstawowymi przedmiotami wprowadzającymi są: Matematyka (rachunek różniczkowy, równania różniczkowe zwyczajne) i
Mechanika (reakcje więzów, warunki równowagi, siły wewnętrzne). Student powinien mieć podstawową wiedzę z zakresu
rachunku różniczkowego. Powinien umieć zapisać warunki równowagi płaskiego układu sił oraz wyznaczyć siły wewnętrzne.
16) Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zdobycie przez studenta umiejętności rozwiązywania podstawowych problemów technicznych
korzystając z praw mechaniki oraz wytrzymałości materiałów i przeprowadzania analiz wytrzymałościowych elementów maszyn górniczych.
17) Efekty kształcenia:1
Nr Opis efektu kształcenia Metoda sprawdzenia efektu
kształcenia
Forma
prowadzenia
zajęć
Odniesienie do
efektów dla
kierunku studiów
1 Student ma podstawową wiedzę z zakresu mechaniki
i wytrzymałości materiałów. Egzamin. Wykład. K_W03+++
2
Student na podstawie analizy literatury i nowoczesnych
środków informacji, potrafi opracować zagadnienie dotyczące
mechaniki i wytrzymałości materiałów.
Pisemne opracowanie na
wskazany temat (praca w
sekcji).
Laboratorium K_U01+
K_U04+
3
Student potrafi zaplanować i przeprowadzić badania
laboratoryjne, opracować wyniki i przedstawić je w formie
sprawozdania.
Sprawozdania
z laboratorium. Laboratorium
K_U08++
K_U09+++
4 Student umie formułować i rozwiązywać proste zadania
dotyczące mechaniki oraz wytrzymałości materiałów.
Sprawdziany
i samodzielnie rozwiązane
zadań projektowych.
Egzamin.
Projekt,
Wykład.
K_U03+
K_U10++
K_U13+++
K_U19+
5 Student ma świadomość aspektów systemowych i
pozatechnicznych formułowanych zadań inżynierskich.
Ocena zadań
projektowych. Projekt.
K_U15+
6 Student potrafi dobrać materiał i wykonać podstawowe
obliczenia wytrzymałościowe elementów maszyn górniczych.
Samodzielnie rozwiązane
zadania projektowe. Projekt
K_U20+++
7 Student rozumie konieczność ciągłego pogłębiania swojej
wiedzy, ma świadomość ważności systematycznej pracy.
Ocena sprawdzianów
i zadań projektowych.
Projekt,
Laboratorium. K_K01+
8 Student potrafi współdziałać w grupie przyjmując różne role
Opracowanie pisemne na
wskazany temat (praca w
sekcji).
Projekt,
Laboratorium K_K03+
1 należy wskazać ok. 5 – 8 efektów kształcenia
Strona 2 z 3
18) Formy zajęć dydaktycznych i ich wymiar (liczba godzin)
Wykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium
30 h – 15 h 30h –
19) Treści kształcenia: (oddzielnie dla każdej z form zajęć dydaktycznych W./Ćw./L./P./Sem.)
Wykład
Redukcja i równowaga przestrzennego układu sił. Równowaga złożonych układów ciał sztywnych. Kinematyka
punktu – pojęcia podstawowe. Metody opisu ruchu punktu materialnego. Ruch złożony punktu. Wyznaczanie
prędkości i przyśpieszeń. Kinematyka ciała sztywnego. Ruch postępowy i obrotowy. Ruch płaski ciała sztywnego.
Metody wyznaczania prędkości i przyśpieszeń punktu w ruchu płaskim. Podstawowe pojęcia dynamiki. Prawa
Newtona. Zasada d’Alemberta, zasada pędu. Praca i moc siły. Energia kinetyczna i potencjalna punktu
materialnego. Zasada zachowania energii. Pole sił, praca w polu sił. Dynamika układu punktów materialnych i ciała
sztywnego.
Rozciąganie pręta – zagadnienia statycznie niewyznaczalne. Płaska geometria mas. Skręcanie. Elementy teorii stanu
naprężenia i odkształcenia, transformacja, równanie wiekowe. Wytężenie. Metody projektowania w wytrzymałości
materiałów. Rozciąganie i ściskanie mimośrodowe. Metoda Clebscha. Układy liniowo-sprężyste. Metoda Maxwella-
Mohra. Stateczność prętów, wyboczenie. Ścinanie, docisk.
Laboratorium
Statyczna próba rozciągania. Statyczna próba rozciągania z dokładnym pomiarem wydłużeń. Badania twardości.
Próby udarowe. Próby zmęczeniowe.
Wyznaczanie charakterystyki wytrzymałościowej sprężyny. Skręcanie belek.
Podstawy nieniszczących metod badań w wytrzymałości materiałów.
Projekt
Warunki równowagi przestrzennego układu sił. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszeń punktu. Równania dynamiki
opisujące model mechaniczny.
Rozciąganie zagadnienia statycznie niewyznaczalne. Płaska geometria mas. Skręcanie. Rozciąganie (ściskanie)
mimośrodowe. Stan odkształcenia przy zginaniu – metoda Clebscha. Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy
zginaniu.
20) Egzamin: TAK
21) Literatura podstawowa:
1. Brodny J.: Podstawy wytrzymałości materiałów, zbiór zadań z rozwiązaniami.Podręcznik Akademicki Pol.
Śl.Gliwice 2013.
2. Misiak J.: Mechanika techniczna. T. 1. Statyka, T. 2. Kinematyka i dynamika. WNT W-wa 1998.
3. Leyko J.: Mechanika ogólna. T. 2. PWN Warszawa 2007.
4. Misiak J.: Zadania z mechaniki ogólnej Cz. I – III. WNT Warszawa 2005
5. Cieśla S.: Kurs mechaniki. Część III. Kinematyka. Skrypt Pol. Śl. Gliwice 1995.
6. Cieśla S.: Kurs mechaniki. Część IV. Dynamika. Skrypt Pol. Śl. Gliwice 1995.
7. Szuścik W., Kuczyński J.: Wytrzymałość materiałów Cz. I i II. Skrypt Pol. Śl. Gliwice 2008.
8. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów. PWN Warszawa 2010.
9. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów T. 1 i 2. WNT Warszawa 1997.
10. Szuścik W., Kuczyński J. (red.): Metodyczny zbiór zadań z wytrzymałości materiałów Cz. I i II. Skrypt
Politechniki Śląskiej Gliwice 2000.
11. Szuścik W., Kumor-Kuczyńska L., Ober G.: Metodyczny zbiór zadań z wytrzymałości materiałów Cz. III. Skrypt
Politechniki Śląskiej Gliwice 2002.
12. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T.: Zadania z wtrzymałości materiałów. WNT Warszawa 2002.
13. Niezgodziński M. E., Niezgodziński T.: Wzory wykresy i tablice wytrzymałościowe. WNT Warszawa 2004.
22) Literatura uzupełniająca:
1. Bąk R., Burczyński T.: Wytrzymałość materiałów z elementami ujęcia komputerowego. WNT Warszawa 2009.
2. Banasiak M. (red.) Ćwiczenia laboratoryjne z wytrzymałości materiałów. WNT Warszawa 2000.
3. Lewińska-Romicka A.: Badania nieniszczące. WNT Warszawa 2001.
4. Rakowski G., Kacprzyk Z.: Metoda elementów skończonych w mechanice konsrtukcji. Oficyna Wyd.
Politechniki Warszawskiej, 2005.
23) Nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia
Strona 3 z 3
Lp. Forma zajęć Liczba godzin
kontaktowych / pracy studenta
1. Wykład 30 / 30 w tym: zapoznanie się ze wskazaną literaturą (10), opracowanie prezentacji na wskazany temat (4),
udział w konsultacjach (4). Przygotowanie do egzaminu (10), egzamin (2)
2. Ćwiczenia /
3. Laboratorium 15 / 10 w tym: przygotowanie do laboratorium (4), dokończenie sprawozdań (2), udział w konsultacjach (1),
przygotowanie do kolokwium (2), kolokwium (1)
4. Projekt 30 / 35 w tym: przygotowanie do zajęć projektowych (8), dokończenie zadań projektowych rozwiązywanych
na zajęciach (10), udział w konsultacjach (5), przygotowanie do kolokwium (10), kolokwium (2)
5. Seminarium /
6. Inne /
Suma godzin: 75 / 75
24) Suma wszystkich godzin: 150
25) Liczba punktów ECTS:2 5
26) Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego: 3
27) Liczba punktów ECTS uzyskanych na zajęciach o charakterze praktycznym
(laboratoria, projekty): 2
28) Uwagi:
Wykłady oraz zajęcia projektowe prowadzone są odrębnie z mechaniki oraz z wytrzymałości materiałów.
W trakcie zajęć projektowych studenci samodzielnie rozwiązują zadania projektowe obejmujące proste problemy
inżynierskie z zakresu mechaniki i wytrzymałości materiałów.
Zajęcia laboratoryjne odbywają się w laboratorium wytrzymałości materiałów. Studenci obserwują przebieg
badania wykonywanego przez prowadzącego zajęcia, wykonują wybrane pomiary, notują wyniki, a następnie
indywidualnie opracowują sprawozdanie obejmujące opracowanie wyników fragmentu obserwowanego ćwiczenia.
Integralną częścią zajęć laboratoryjnych jest dyskusja nad przebiegiem badania właściwości sprężystych
materiałów, obejmująca planowanie eksperymentu.
Zatwierdzono:
………………………….…. ………………………………………………….... (data i podpis prowadzącego) (data i podpis Dyrektora Instytutu/Kierownika Katedry/
Dyrektora Kolegium Języków Obcych/Kierownika lub
Dyrektora Jednostki Międzywydziałowej)
2 1 punkt ECTS – 30 godzin