Wykład Nr 9
description
Transcript of Wykład Nr 9
Wykład Nr 9
PRZEPŁYWY W PRZEWODACH OTWARTYCH
PRZEPŁYWY W PRZEWODACH OTWARTYCH
Plan wykładu:
1. Wstęp2. Klasy ruchów cieczy w korytach otwartych 3. Ruch równomierny w korytach otwartych
3.1. Równanie Bernoulliego 3.2. Hydrodynamiczne równanie ruchu równomiernego 3.3. Najkorzystniejszy przekrój przepływowy koryta
4. Ruch nierównomierny ustalony 5. Energia rozporządzalna w przekroju przepływowym –
przepływy spokojne i rwące 6. Próg wodny
WSTĘP
Przewody otwarte dzielimy na:
Naturalne
rzeki strumienie potoki
Sztuczne
kanały komunikacyjne kanały melioracyjne sztolnie
WSTĘP
Dno i ściany boczne, które mogą być zwilżane cieczą tworzą łożysko.
Część łożyska stykająca się z cieczą nazywana jest częścią zwilżoną.
Część przekroju poprzecznego przewodu otwartego, przez którą przepływa ciecz nazywa się przekrojem przepływowym.
Promieniem hydraulicznym przewodu Rh nazywamy stosunek pola przekroju przepływowego A do obwodu zwilżonego U (krzywa przecięcia przekroju poprzecznego z częścią zwilżoną łożyska).
(1)
WSTĘP
Linię łączące środki geometryczne przekrojów przepływowych nazywamy osią geometryczną przewodu.
A
U
Ruch nazywany jest równomiernym jeśli przekrój przepływowy nie ulega zmianie wzdłuż drogi przepływu (powierzchnia swobodna jest równoległa do dna na całej długości przewodu). Jest to także ruch ustalony.
KLASY RUCHÓW CIECZY W KORYTACH OTWARTYCH
W ruchu nierównomiernym przekrój przepływowy zmienia się wzdłuż drogi przepływu niezależnie lub zależnie od czasu (może to być ruch ustalony lub nieustalonym).
Charakter przepływu w kanale otwartym zależy czy średnia prędkość przepływu jest mniejsza lub większa od prędkości rozprzestrzeniania się fal płaskich powstających na powierzchni swobodnej cieczy płynącej przez koryto o średniej głębokości ts. Na podstawie wzoru wyprowadzonego przez Lagrange’a
KLASY RUCHÓW CIECZY W KORYTACH OTWARTYCH
Przepływy spokojne (łagodne), odbywające się z średnimi prędkościami przepływu ………….
Przepływy rwące, odbywające się z prędkościami średnimi …………….
Równanie Bernoulliego
RUCH RÓWNOMIERNY W KORYTACH OTWARTYCH
(2)
RUCH RÓWNOMIERNY W KORYTACH OTWARTYCH
Ponieważ rozważamy ruch równomierny, to1=2, 1=2, p1=p2
i równanie (2) przybiera postać
12sh (3)
Spadek hydrauliczny wyrażamy w postaci
I (4)
i jest on równy spadkowi niwelacyjnemu dna i zwierciadła swobodnego.
HYDRODYNAMICZNE RÓWNANIE RUCHU RÓWNOMIERNEGO
Ponieważ ruch równomierny jest także ruchem ustalonym, to możemy napisać
sing gI (5)
Jednostkowe straty energii (odniesione do długości) spowodowane oporami przepływu określa się ze wzoru
(6)
W
W
stąd
I (6a)
HYDRODYNAMICZNE RÓWNANIE RUCHU RÓWNOMIERNEGO
Po porównaniu (5) i (6a) średnia prędkość przepływu wynosi
(7)
Oznaczając otrzymamy zależność zwaną formułą de Chezy’ego
(8)
kg
2
Jest to wzór empiryczny, w którym współczynnik k zależy od promienia hydraulicznego i chropowatości ścian łożyska.
FORMUŁY OKREŚLAJĄCE ŚREDNIĄ PRĘDKOŚĆ I WSPÓŁCZYNNIK OPORU
Określa współczynniki we wzorze (7).
(9)
gdzie: =0,2 – 200μm – jest współczynnikiem zależnym od rodzaju ścian łożyska. Dla gładkiej ściany betonowej wynosi 0,2 μm a dla ścian ziemnych 200 μm.
Formuła Misesa
hR20024,0
FORMUŁY OKREŚLAJĄCE ŚREDNIĄ PRĘDKOŚĆ I WSPÓŁCZYNNIK OPORU
(10)
gdzie: c=0,06 dla gładkiej ściany cementowej natomiast c=1,75 dla ściany wykonanej z kamieni.
Formuła Bazina
hR
ck
1
87
Współczynnik k w formule Cheze’go (8)
FORMUŁY OKREŚLAJĄCE ŚREDNIĄ PRĘDKOŚĆ I WSPÓŁCZYNNIK OPORU
(11)
gdzie: n=0,009 – 0,03. Dolna wartość dla kanałów gładkich (emaliowanych), górna dla kamiennych, porośniętych szuwarami itp.
Formuła Manninga
611hR
nk
FORMUŁY OKREŚLAJĄCE ŚREDNIĄ PRĘDKOŚĆ I WSPÓŁCZYNNIK OPORU
(12)
gdzie ts jest średnią głębokością kanału.
Formuła Matakiewicza – prędkość w kanale naturalnym
Is It 10493,07,04,35
ROZKŁAD PRĘDKOŚCI PRZEKROJU POZIOMYM I PIONOWYM
(13)
Rozkład prędkości w przekroju poziomym kanału określa przybliżony wzór
B
y
x
yv m
ax
v0
ROZKŁAD PRĘDKOŚCI PRZEKROJU POZIOMYM I PIONOWYM
(14)
w której jest współczynnikiem zależnym od głębokości strumienia h oraz spadku hydraulicznego I.
Rozkład prędkości w przekroju pionowym określa formuła Bazina
2max z
ROZKŁAD PRĘDKOŚCI PRZEKROJU POZIOMYM I PIONOWYM
(15)
a wzór (14) przybiera postać
Gdy Rh h to
Ihh
k2
22max zIh
h
k (15a)
Wzór (15a) ma zastosowanie gdy szerokość kanału jest duża w stosunku do głębokości.
ROZKŁAD PRĘDKOŚCI PRZEKROJU POZIOMYM I PIONOWYM
Prędkość średnia w tym wypadku jest równa
sv
natomiast głębokośćuh
NAJKORZYSTNIEJSZY PRZEKRÓJ PRZEPŁYWOWY KORYTA
Z formuły de Chezy’ego wynika, że największą średnią prędkość przepływu uzyskuje się przy największym Rh, natomiast maksymalna wartość Rh , występuje przy minimalnym U.
Za najkorzystniejszy przekrój przepływowy uważamy taki, który zapewnia największy strumień objętości qv przy zadanym przekroju przepływowym A i spadku hydraulicznym I.
NAJKORZYSTNIEJSZY PRZEKRÓJ PRZEPŁYWOWY KORYTA
Dla kanału o przekroju prostokątnym
a obwód zwilżony
NAJKORZYSTNIEJSZY PRZEKRÓJ PRZEPŁYWOWY KORYTA
Warunek na minimum U przy A=const.
Po podstawieniu A=bh
RUCH NIERÓWNOMIERNY USTALONY
sin
xtg
dsdla małych tg x ids
RUCH NIERÓWNOMIERNY USTALONY
Załóżmy, że pochylenie dna i=const, oraz jednakowe współczynniki Coriolisa. Równanie Bernoulliego dla przekrojów 1-1 i 2-2 przybiera postać:
sdhg
ddhh
gidsh 12
22
22
RUCH NIERÓWNOMIERNY USTALONY
Wysokość strat hydraulicznych na drodze 1-2 wyznaczymy ze wzoru de Chezy’ego. Po pominięciu małych wielkości wyższego rzędu otrzymamy:
dsRk
Idsdh
RkIIRk
h
s
hh
2
2
12
2
2
dsRkg
ddhids
h2
2
RUCH NIERÓWNOMIERNY USTALONY
Ponieważ dAA
qd
A
q VV2
dsARk
qdA
gA
qdhids
h
VV22
2
3
2
RUCH NIERÓWNOMIERNY USTALONY
gdy
Podstawiając dA=bdh otrzymamy
3
2
22
1gA
bq
RAk
qi
ds
dh
V
h
V
2
2 20 , 0v
hh
qdhruch równomierny wówczas i v k IR
ds k A R
2 2
2 2 30 1 0
( )
v V
h
q bq dhi
k A R gA ds
powierzchnia swobodna tworzy pionowy próg wodny próg Bidona
Jest to równanie ruchu ustalonego nierównomiernego
ENERGIA ROZPORZĄDZALNA W PRZEKROJU
PRZEPŁYWOWYM – PRZEPŁYWY SPOKOJNE I RWĄCE
Po podstawieniu równania ciągłości przepływu =qv/A otrzymamy
Energią rozporządzalną nazywamy energię określoną względem dna kanału bez uwzględnienia wysokości ciśnienia barometrycznego
E
g
q
AhE V
2
1 2
2
ENERGIA ROZPORZĄDZALNA W PRZEKROJU
PRZEPŁYWOWYM – PRZEPŁYWY SPOKOJNE I RWĄCE
W kanale prostokątnym o szerokości b wzór na energię rozporządzalną przybiera postać
E
E
h
gh
CEV 2
2
2
E p=h
Ep+E
g2
2g2
2
hkr
Ekr
K
Obszar przepływów spokojnych
Obszar przepływów rwących
ENERGIA ROZPORZĄDZALNA W PRZEKROJU
PRZEPŁYWOWYM – PRZEPŁYWY SPOKOJNE I RWĄCE Załóżmy qv = idem i przeanalizujmy wpływ h na wartość E
0 0
0, 0,
h A E
h E
h A E
ENERGIA ROZPORZĄDZALNA W PRZEKROJU
PRZEPŁYWOWYM – PRZEPŁYWY SPOKOJNE I RWĄCE Energia przyjmuje wartość minimalną (ekstremum) dla
2
31 0vqdE b
dh A g
Z rozwiązania wynika, że istnieje taka wysokość hkr dla przy stałym strumieniu objętości energia przyjmuje wartość minimalną lub dla stałej energii strumień objętości osiąga wartość maksymalną.
ENERGIA ROZPORZĄDZALNA W PRZEKROJU
PRZEPŁYWOWYM – PRZEPŁYWY SPOKOJNE I RWĄCE lub po przekształceniu
Mamy związek między kr i hkr .
Kryterium podziału na przepływ spokojny i rwący przedstawia się jako
-ruch rwący,
-ruch spokojny.
PRÓG WODNY Próg (odskok) hydrauliczny – gwałtowne zwiększenie głębokości strugi przy jednoczesnym zmniejszeniu prędkości przepływu.
Przekrój 1 - prędkość wypływu, przekrój 2 – prędkość osiąga wartość maksymalną, przekrój 4 - prędkość maleje tworząc pomiędzy przekrojami 2-4 odskok.
PRÓG WODNY
Równanie powierzchni swobodnej
a powierzchnia
swobodna przybiera położenie pionowe – powstaje tzw. próg
wodny zwany też odskokiem Bidone’a. W rzeczywistości
taki stan towarzyszy przejściu ruchu rwącego w ruch
spokojny.
3
2
22
1gA
bq
RAk
qi
ds
dh
V
h
V
2 2
2 2 30 1 0v V
h
q bq dhi
k A R gA ds