WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

16
WYKŁAD CZWARTY: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D) EPIDEMIOLOGII (D) Prof. dr hab. med. Jan E. Zejda SUM - WLK ‘2013

description

SUM - WLK ‘2013. WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D). Prof. dr hab. med. Jan E. Zejd a. TREŚĆ DZISIEJSZEGO WYKŁADU. Standaryzacja Zjawisko współzmienności. IDEA STANDARYZACJI Współczynniki Surowe  Współczynniki Standaryzowane. Wsp. Umieralności w populacji A („surowy”). - PowerPoint PPT Presentation

Transcript of WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

Page 1: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

WYKŁAD CZWARTY:WYKŁAD CZWARTY:PODSTAWYPODSTAWY

EPIDEMIOLOGII (D)EPIDEMIOLOGII (D)

Prof. dr hab. med. Jan E. Zejda

SUM - WLK ‘2013

Page 2: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

Standaryzacja

Zjawisko współzmienności

TREŚĆ DZISIEJSZEGO WYKŁADU

Page 3: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

Wsp. Umieralności w populacji A

(„surowy”)

Wsp. Umieralności w populacji B

(„surowy”)

Wsp. Umieralności w populacji A

(„standaryzowany”)

Wsp. Umieralności w populacji B

(„standaryzowany”)

STANDARYZACJA

IDEA STANDARYZACJIWspółczynniki Surowe Współczynniki

Standaryzowane

Page 4: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

STANDARYZACJA

Statystyczna metoda eliminacji lub ograniczenia zniekształ-cającego wpływu rozpoznanego czynnika zakłócającego na wynik porównań współczynników reprezentujących dwie lub więcej niż dwie populacje (grupy). Oryginalnie, standaryzacja znalazła zastosowanie przy porównywaniu współczynników umieralności dwóch populacji, odznaczających się różną strukturą wieku – standaryzacja umieralności względem wieku. Procedura ma jednakże uniwersalne znaczenie i może być wykorzystana przy standaryzacji współczynników chorobowości, zachorowalności, i innych miar określających rozpowszechnienie zjawiska zdrowotnego w populacji (grupie). Poza porównaniami kilku populacji standaryzacja umożliwia także porównania jednej populacji, w różnych punktach czasowych (np. porównanie umieralności ogólnej w populacji jednego województwa, w kolejnych latach).

Page 5: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

WSPÓŁCZYNNIKI SUROWE, SPECYFICZNE I

STANDARYZOWANEUMIERALNOŚĆ

Z POWODU CHORÓB UKŁADU ODDECHOWEGO

Surowy Współczynnik: 76 / 100 000 (cała populacja, wiek 0 +)

Specyficzny Współczynnik: 40-49 lat: 151/100 00050-59 lat: 470/100 000, 60-69 lat: 1199/100 000

Standaryzowany Współczynnik: 90 / 100 000

Poza standaryzacją względem wieku możliwe inne standaryzacje (np. płeć …)

Page 6: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

ZALETY I WADY WSPÓŁCZYNNIKÓW SUROWYCH

Zalety Wady

Prezentacja rzeczywistych danych na temat badanego zjawiska (np. aktualna liczba zgonów w odniesieniu do aktualnej wielkości populacji). Jeden współczynnik opisujący całą populację.

Błędna lub niepewna interpretacja różnic pomiędzy współczynnikami, „w przestrzeni” i „w czasie” (np. różnica w umieralności ogólnej wynikająca de facto z różnic w strukturach wiekowych porównywanych populacji).

Page 7: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

ZALETY I WADY WSPÓŁCZYNNIKÓW

SPECYFICZNYCHZalety Wady

Porównania pomiędzy subpopulacjami o podobnym udziale i natężeniu czynnika zakłócającego (np. porównanie umieralności w kolejnych subpopulacjach, definiowanych przez przedziały wiekowe). Prezentacja szczegółowych danych na temat analizowanego zjawiska

Więcej niż jeden współczynnik opisujący zjawisko w populacji. Trudności interpretacyjne wynikające z mnogości równoległych porównań i/lub niestabilności współczynników związanej z małymi subpopulacjami

Page 8: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

ZALETY I WADY WSPÓŁCZYNNIKÓW

STANDARYZOWANYCHZalety Wady

Prezentacja danych uwzględniających zakłócający wpływ czynników zakłócających i możliwość porównań zjawiska pomiędzy populacjami (np. standaryzowany dla wiek współczynnik umieralności). Jeden współczynnik opisujący całą populację

Nierzeczywiste wartości współczynników, otrzymane skutek transformacji matematycznej. Zależność wartości współczynników od metody standaryzacji. Możliwość maskowania interesujących różnic, charakteryzujących subpopulacje

Page 9: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

STANDARYZACJA

BEZPOŚREDNIA POŚREDNIA

Page 10: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

STANDARYZACJA BEZPOŚREDNIA

Standaryzacja bezpośrednia została wprowadzona w celu kontrolowania przede wszystkim zakłócającego wpływu wieku przy porównaniach

umieralności obserwowanych w dwóch lub więcej niż dwóch populacjach (np. międzynarodowe porównania umieralności ogólnej) lub umieralności

obserwowanej w jednej populacji, w kolejnych latach (np. trend umieralności w mieście X).

Wynik standaryzacji metodą bezpośrednią ilustruje, co by było gdyby przy obserwowanych, specyficznych dla wieku umieralnościach badana populacja (porównywane populacje) posiadały strukturę wiekową zewnętrznej populacji referencyjnej (np. „populacji referencyjnej świata” wg Światowej Organizacji Zdrowia)

Standaryzacja bezpośrednia względem wieku jest możliwa do przeprowadzenia, gdy znane są współczynniki specyficzne dla wieku i rozkład wieku analizowanej (analizowanych) populacji. Dodatkowym warunkiem jest odpowiednio duża liczebność populacji, zapewniająca tzw. stabilność współczynników specyficznych dla wieku.

Page 11: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

STANDARYZACJA POŚREDNIAStandaryzacja pośrednia znajduje zastosowanie jako metoda generująca standaryzowany współczynnik umieralności w sytuacji, gdy nie są znane specyficzne dla wieku współczynniki umieralności analizowanej populacji.

Metoda wymaga zastosowania zewnętrznych, referencyjnych specyficznych dla wieku współczynników umieralności dla obliczenia tzw. liczby zgonów przewidywanych w analizowanej populacji i konfrontacji tej liczby z liczbą zgonów rzeczywiście obserwowanych w tej populacji. Wynik standaryzacji metodą pośrednią ilustruje, w jakim stopniu umieralność badanej populacji różni się od umieralności populacji referencyjnej. Relacja ta opisywana jest przy pomocy standaryzowanego współczynnika umieralności (ang.: standardized mortality ratio = SMR).

Pośrednia standaryzacja umieralności względem wieku jest możliwa do przeprowadzenia, gdy znana jest ogólna liczba zgonów (obserwowana liczba zgonów) i rozkład wieku w analizowanej populacji, a także pochodzące z populacji referencyjnej współczynniki umieralności specyficznej dla wieku

Page 12: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

Standaryzacja

Zjawisko współzmienności

TREŚĆ DZISIEJSZEGO WYKŁADU

Page 13: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

SEDNO DOCIEKAŃ ANALITYCZNYCH

Podstawową Strategią w Badaniach Analitycznych jest analiza tzw. współzmienności

zróżnicowanie występowania choroby „C” w populacji=

zjawisko zmienności międzyosobniczej w zakresie stanu zdrowia opisanego przez chorobę „C”

zróżnicowanie narażenia na czynniki środowiskowe i ustrojowe=

zjawisko zmienności międzyosobniczej w zakresie potencjalnych czynników ryzyka

Page 14: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

WSPÓŁZMIENNOŚĆ

ZMIENNOŚĆ MIĘDZYOSOBNICZA W ZAKRESIE STANU ZDROWIA

ZMIENNOŚĆ MIĘDZYOSOBNICZA W ZAKRESIE OKOLICZNOŚCI TYPOWANEJ JAKO CZYNNIK RYZYKA

Przykład

„rak płuc: tak” ↔ „palenie papierosów: tak”„rak płuc: nie” ↔ „palenie papierosów: nie”

Wykazanie współzmienności może być przekonywującą przesłanką odnośnie zależności przyczynowo-skutkowej, ale nie jest dowodem. Można na przykład dostrzec współzmienność „rak płuc” ↔ „płeć”, co w rzeczywistości odzwierciedla fakt, że mężczyźni częściej palą papierosy niż kobiety, a nie wiąże ryzyko choroby z płcią.

Page 15: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

WYSTĘPOWANIE CHORÓB NIE MA CHARAKTERU PRZYPADKOWEGO

„DLACZEGO JA ? ”

?

?

?

?

DLATEGO, ŻE OBCIĄŻONY CZYNNIKIEM RYZYKA(DEFINICJA PODCZAS NASTĘPNEGO WYKŁADU)

Page 16: WYKŁAD CZWARTY: PODSTAWY EPIDEMIOLOGII (D)

WYSTĘPOWANIE OBJAWU / CHOROBYNIE MA CHARAKTERU PRZYPADKOWEGO

Mężczyzna:

odczuwa bóle w klatce piersiowej,

szczególnie dolegliwe przy zmianie pogody,

pojawiające się zwykle po wejściu na III piętro.

SCHEMAT: OBJAW OKOLICZNOŚCI

Podejrzenie ‘stenokardii’ tym bardziej prawdopodobne gdy pełniejsza informacja o objawach i okolicznościach ich występowania

„audiatur et altera pars”