WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY · Kierownik Zakładu: Prof. dr hab. Bogdan Ciszek ... ludzkiego,...
Transcript of WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY · Kierownik Zakładu: Prof. dr hab. Bogdan Ciszek ... ludzkiego,...
1
WARSZAWSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY
WYDZIAŁ FARMACEUTYCZNY
PRZEWODNIK DYDAKTYCZNY
DLA STUDENTÓW I ROKU
KIERUNKU FARMACJA
Rok akademicki 2019/2020
2
WSTĘP
Przewodnik dydaktyczny wprowadza studentów w tok pracy I roku studiów na Wydziale
Farmaceutycznym Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.
Zgodnie z programem ministerialnym, studentów I roku obowiązują następujące
przedmioty: anatomia, biologia z genetyką, botanika farmaceutyczna, fizjologia, patofizjologia,
historia filozofii, technologia informacyjna, medycyna katastrof, psychologia z socjologią,
biofizyka, chemia ogólna i nieorganiczna, matematyka, statystyka, przysposobienie
biblioteczne, historia farmacji, język angielski, szkolenie w zakresie bezpieczeństwa i higieny
pracy, wychowanie fizyczne i język łaciński.
Oddany do użytku studentów I roku przewodnik dydaktyczny szczegółowo przedstawia
organizację jednostek, które prowadzą zajęcia z wyżej wymienionych przedmiotów, cele
i formy nauczania, regulaminy oraz piśmiennictwo w zakresie podręczników i czasopism
naukowych.
Przewodnik dydaktyczny ma pomóc studentom I roku w poznaniu ich obowiązków
i warunków studiowania.
Przewodniczącą Rady Pedagogicznej I roku studiów jest Dr Anita Śliwińska z Zakładu
Biologii Farmaceutycznej i Biotechnologii Roślin Leczniczych.
Dziekan Wydziału Farmaceutycznego
Prof. dr hab. Piotr Wroczyński
3
Spis treści:
Wstęp……………………………………………………………………………………………….2
Władze Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego………………………….4
Dziekanat Wydziału Farmaceutycznego…………………………………………….5
Anatomia………………………………………………………………………………………….6
Bezpieczeństwo i higiena pracy………………………………………………..……..10
Biofizyka…………………………………………………………………………………………11
Biologia z genetyką…………………………………………………………………………14
Botanika farmaceutyczna……………………………………………………………….18
Chemia ogólna i nieorganiczna……………………………………………………….23
Fizjologia…………………………………………………………………………………………27
Historia farmacji……………………………………………………………………………..33
Historia filozofii……………………………………………………………………………….34
Język angielski I……………………………………………………………………………….35
Język łaciński…………………………………………………………………………………..37
Matematyka……………………………………………………………………………………41
Patofizjologia………………………………………………………………………………….44
Przysposobienie biblioteczne………………………………………………………….49
Psychologia z socjologią………………………………………………………………….50
Statystyka……………………………………………………………………………………….52
Technologia informacyjna……………………………………………………………….54
Wychowanie fizyczne……………………………………………………………………..56
4
WŁADZE
WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU MEDYCZNEGO
REKTOR
prof. dr hab. n. med. MIROSŁAW WIELGOŚ
Prorektor ds. Studenckich i Kształcenia
prof. dr hab. n. med. BARBARA GÓRNICKA
Prorektor ds. Nauki i Transferu Technologii
prof. dr hab. n. farm. JADWIGA TURŁO
Prorektor ds. Klinicznych i Inwestycji
prof. dr hab. n. med. WOJCIECH BRAKSATOR
Prorektor ds. Personalnych i Organizacyjnych
prof. dr hab. n. med. PIOTR MAŁKOWSKI
Prorektor ds. Umiędzynarodowienia, Promocji i Rozwoju
prof. dr hab. n. med. LIDIA RUDNICKA
DZIEKAN WYDZIAŁU FARMACEUTYCZNEGO
prof. dr hab. n. farm. PIOTR WROCZYŃSKI
Prodziekan Wydziału Farmaceutycznego
dr hab. n. farm. JOANNA KOLMAS
Prodziekan Wydziału Farmaceutycznego
dr hab. n. farm. PIOTR LULIŃSKI
5
DZIEKANAT WYDZIAŁU FARMACEUTYCZNEGO
Adres: ul. Żwirki i Wigury 81
02-091 Warszawa
Pokój 12, parter
Telefon: 22 57 20 772
22 57 20 787
E-mail: [email protected]
Godziny przyjęć interesantów Poniedziałek: 10.00-14.00
Wtorek: 10.00-13.00
Środa: 10.00-13.00
Czwartek: 10.00-14.00
Dyżur Prodziekan Wydziału Farmaceutycznego dr hab. Joanny Kolmas Wtorek
Godzina 12:30 - 13:30
Piątek
Godzina 10:30 - 12:30
Budynek ZIAM, pokój 83 (1 piętro)
ul. Żwirki i Wigury 81
Kampus Banacha
Uprzejmie prosimy o wcześniejsze wysłanie wiadomości
na adres [email protected] celem potwierdzenia spotkania.
6
ANATOMIA
ZAKŁAD ANATOMII PRAWIDŁOWEJ i KLINICZNEJ
CENTRUM BIOSTRUKTURY WUM
Warszawa, ul. Chałubińskiego 5, bezp. tel. i fax 22 629-52-83
Kierownik Zakładu: Prof. dr hab. Bogdan Ciszek
Odpowiedzialny za dydaktykę: lek med. Ewa Rzeźnicka
godziny przyjęć zostaną podane na tablicy inf. Zakładu na początku roku akademickiego
1. Nazwa przedmiotu
Anatomia
2. Liczba godzin
Zajęcia obejmują 30 godzin w tym; 15h wykładów i 15h ćwiczeń
Wykłady i ćwiczenia odbywają się w pracowni dydaktycznej Zakładu wg grafiku
podawanego do wiadomości przed rozpoczęciem zajęć.
3. Forma zaliczenia przedmiotu
Zajęcia odbywają się w pracowni dydaktycznej z użyciem modeli anatomicznych, atlasów
itp
Studenci zobowiązani są do opanowania przewidzianych programem wiadomości
wg podanego planu
Aby w pełni wykorzystać czas zajęć student obowiązany jest przychodzić przygotowany
teoretycznie z aktualnego materiału bieżącego oraz ze wszystkich poprzednio odbytych
wykładów i ćwiczeń
Na zakończenie każdego ćwiczenia przeprowadzane jest zaliczenie zbiorcze dotyczące
umiejętności logicznej interpretacji materiału
Zaliczenia są przeprowadzane w formie testowej lub ustnej.
Studenci zobowiązani są do opanowania przewidzianych programem wiadomości wg planu
podanego na każde ćwiczenia.
Obecność na wszystkich ćwiczeniach (w swojej grupie!) jest obowiązkowa.
Odrabianie zajęć z inną grupą jest niemożliwe.
Warunkiem zaliczenia i dopuszczenie do egzaminu z Anatomii jest czynny udział
w wykładach i ćwiczeniach.
Egzamin z Anatomii odbywa się w sesji letniej. Jest to egzamin testowy. Aby uzyskać ocenę
pozytywną należy odpowiedzieć prawidłowo na 65% pytań
Termin poprawkowy jest wyznaczony w sesji poprawkowej. Jest to egzamin testowy
4. Cel nauczania
W toku zajęć student zdobywa umiejętności i kompetencje w zakresie anatomii prawidłowej,
topograficznej, klinicznej i funkcjonalnej człowieka, z uwzględnieniem specyfiki nauczanej
profesji. Student po zakończeniu kursu powinien omówić teoretycznie poznane w trakcie
ćwiczeń podstawowe struktury anatomiczne człowieka. Scharakteryzować i podać różnice
w działaniu poszczególnych narządów anatomicznych człowieka
7
Wykłady i ćwiczenia są wzbogacone metodami wizualnymi.
Poznanie podstawowych wiadomości o budowie i topografii ciała ludzkiego. podstawowych
i specyficznych pojęć, terminologii z zakresu anatomii, poznanie budowy, topografii
i funkcjonowania wszystkich układów oraz narządów w organizmie człowieka.
Zastosowanie wiedzy z zakresu anatomii i czynności organizmu człowieka w działaniach
praktycznych zastosowania zdobytej wiedzy w postępowaniu klinicznym – do oceny stanu
zdrowia i udzielania pomocy medycznej. Na drodze analizy dochodzimy do syntezy ciała
ludzkiego, szczególnie do znajomości budowy ciała człowieka żywego.
Student po zakończeniu kursu powinien omówić teoretycznie poznane w trakcie ćwiczeń
podstawowe struktury anatomiczne człowieka. Scharakteryzować i podać różnice
w działaniu poszczególnych narządów anatomicznych człowieka.
Opanować umiejętności logicznej interpretacji informacji podawanych na wykładach
i na ćwiczeniach
5.Treść nauczania
Treść nauczania obejmuje zagadnienia omawiane na wykładach i poznawane praktycznie
na ćwiczeniach prowadzonych w pracowni dydaktycznej z użyciem modeli anatomicznych.
W trakcie zajęć nacisk kładziony jest na interaktywne omówienie materiału z wykładów.
Elementy anatomii prawidłowej człowieka dotyczące poszczególnych układów i narządów.
Po zakończonym kursie anatomii prawidłowej student powinien
1. posługiwać się prawidłową i jednoznaczną nomenklaturą medyczną przy opisie części
ciała człowieka, narządów i tkanek.
2. przygotowanie podstaw morfologicznych do nauki o czynności poszczególnych narządów
i tkanek, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki związanej z układem pokarmowym
i przemianą materii.
3. zwrócenie uwagi na niektóre aspekty przydatne w udzielaniu pierwszej pomocy
przed lekarskiej
Podane niżej programy wykładów i ćwiczeń zostały określone w ogólnym i krótkim
brzmieniu. Program może ulegać niewielkiej modyfikacji w zależności od układu kalendarza. Szczegółowy program wykładów i ćwiczeń zostanie podany na początku roku.
6. Tematy wykładów
W1. Ogólna budowa, osteologia, układ mięśniowy
W2. Ośrodkowy i obwodowy układ nerwowy Narządy zmysłów
W3. Układ krążenia, układ oddechowy
W4. Układ trawienny
W5. Układ moczowy, narządy płciowe męskie, narządy płciowe żeńskie i powłoka wspólna
Układ dokrewny
7. Tematy ćwiczeń
1. Osteologia, układ mięśniowy.
2. Układ nerwowy. Narządy zmysłu. Powłoka wspólna.
3. Układ krążenia. Układ oddechowy.
4. Układ trawienny.
8
5. Układ moczowy. Narządy płciowe żeńskie i męskie.
8. Podręczniki i atlasy
Podstawowe
Anatomia Człowieka W.Woźniak Urban & Partner Wrocław
Mały atlas anatomiczny Aleksandrowicz R. , wyd. PZWL
Anatomia Czynnościowa R.Maciejewski, K.Torres Czelej
Uzupełniające
Anatomia Człowieka W. Sylwanowicz (red. Sokołowska Pituchowa) PZWL
Anatomia Człowieka A. Bochenek M. Reicher T I-V PZWL (wybrane rozdziały)
Atlas anatomii człowieka Sobotta, wyd. Urban & Partner
9. Regulamin zajęć studenckich
Regulamin zajęć studenckich
Wprowadzanie osób postronnych oraz wykonywanie zdjęć lub filmów jest niedozwolone.
Wszystkich studentów przebywających na terenie Zakładu Anatomii Prawidłowej i Klinicznej
oraz całego gmachu Centrum Biostruktury obowiązuje zakaz palenia tytoniu i papierosów
elektronicznych, przyjmowania środków psychoaktywnych, bezwzględnego nakazu przestrzegania
przepisów BHP i PPoż
Ćwiczenia z anatomii odbywają się w salach dydaktycznych na terenie Zakładu Anatomii
Prawidłowej i Klinicznej.
Harmonogram zajęć dydaktycznych na dany rok akademicki umieszczony jest w tablicy
ogłoszeń Zakładu
Przed wejściem na zajęcia student jest zobowiązany pozostawić ubranie wierzchnie w szatni.
W salach dydaktycznych obowiązuje bezwzględny zakaz jedzenia produktów spożywczych,
picia napojów jak również używania telefonów komórkowych oraz innych przekaźników informacji.
W salach ćwiczeniowych przebywają tylko studenci WUM odbywający aktualnie zajęcia,
przewidywane programem przedmiotu.
W czasie trwania zajęć student zobowiązany jest do posiadania legitymacji studenckiej
i identyfikatora
W czasie trwania ćwiczeń studenci nie opuszczają sal dydaktycznych
1. Warunkiem zaliczenia anatomii i dopuszczenia do egzaminu z tego przedmiotu jest udział
w wykładach i ćwiczeniach.
Każdy student korzystający z modeli anatomicznych odpowiada za zniszczenie lub zaginięcie.
Po zakończeniu ćwiczeń studenci zobowiązani są do uporządkowania swojego miejsca pracy
wg wskazówek asystenta.
2. Obecność obowiązkowa na wszystkich ćwiczeniach.
W przypadku usprawiedliwionej jednej nieobecności zaległy materiał musi być zaliczony
u asystenta prowadzącego zajęcia.
Odrabianie ćwiczeń z inną grupą jest niemożliwe
Nie spełnienie powyższych warunków oznacza nie zaliczenie roku i niedopuszczenie
do egzaminu
9
4. Egzamin testowy pierwszy i drugi poprawkowy z anatomii odbywa się w sesji letniej
Zabronione jest posiadanie i używanie w trakcie wykładów, ćwiczeń i egzaminów środków łączności -
TELEFON KOMÓRKOWY, SMARTFON oraz wszelkiego rodzaju urządzeń elektronicznych
wyposażonych w aparat fotograficzny i/lub kamerę.
Nie zastosowanie się do tego wymogu będzie powodem do usunięcia studenta z wykładu, ćwiczeń
lub egzaminu oraz wpisanie oceny niedostatecznej i skierowanie sprawy do Komisji Dyscyplinarnej
Uczelni.
Wszelkie kwestie nieuregulowane Regulaminem rozstrzyga Kierownik Zakładu i/lub Koordynator
przedmiotu.
Od regulaminu nie ma odstępstw.
10
BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY
ZAKŁAD MEDYCYNY SPOŁECZNEJ I ZDROWIA PUBLICZNEGO
(we współpracy z DZIAŁEM OCHRONY PRACY I ŚRODOWISKA)
Kierownik Zakładu: dr hab. n.med. Aneta Nitsch-Osuch Odpowiedzialny za dydaktykę – Dr inż. Irena Kosińska [email protected]
(powołana Zarządzeniem nr 100/2019 Rektora WUM na Pełnomocnika Rektora ds. kontaktu
ze studentami w zakresie BHP)
Program nauczania obejmuje 4 godziny wykładów.
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Celem nauczania jest zapoznanie studentów z zasadami bezpieczeństwa i higieny
pracy oraz bezpieczeństwem pożarowym w trakcie studiów w Warszawskim
Uniwersytecie Medycznym, ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeń związanych
z odbywaniem zajęć praktycznych (laboratoryjnych).
Przedmiot realizowany jest w ramach Rozporządzenia MNiSzW z dnia 30
października 2018 roku w sprawie zapewnienia w uczelni bezpiecznych i
higienicznych warunków pracy i kształcenia (Dz.U. z 2018, poz. 2090).
Tematyka wykładów:
1. Regulacje prawne z zakresu ochrony pracy (prawa i obowiązki studentów w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy)
2. Zagrożenia zdrowia studentów na stanowiskach pracy/nauki w trakcie studiów (fizyczne,
chemiczne i biologiczne) i ochrona przed zagrożeniami. Procedura poekspozycyjna
w narażeniu na HIV, WZWB, WZWC.
3. Postępowanie w razie wypadków i w sytuacjach zagrożeń (pożar, wybuch, awaria,
zagrożenie terrorystyczne, powódź itp.), zasady ewakuacji z budynków.
4. Zasady udzielania pomocy przedlekarskiej.
5. Zasady ergonomii na stanowiskach pracy.
LITERATURA OBOWIĄZKOWA
1. Marcinkowski J. (Red.): Higiena, profilaktyka i organizacja w zawodach medycznych,
PZWL, Warszawa 2004.
2. Rączkowski B.: BHP w praktyce, poradnik. ODDK Gdańsk, 2006.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
1. Kodeks pracy. Praca zbiorowa, Wydawnictwo LexisNexis 2009
(wraz z aktualizacją)
2. Informacje internetowe ze stron: Centralnego Instytutu Ochrony Pracy,
Międzynarodowej Organizacji Pracy, Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi
Uwaga: Przedmiot realizowany na platformie e-learningowej
11
BIOFIZYKA
ZAKŁAD BIOANALIZY I ANALIZY LEKÓW
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1, tel.: 5728947 ; 5720961;
Kierownik Zakładu: Prof. dr hab. Piotr Wroczyński
Kierownik Pracowni: mgr inż. Bartosz Kózka
Odpowiedzialni za dydaktykę: mgr inż. Bartosz Kózka
e-mail: [email protected]
Przyjęcia w sprawach studenckich: każdy piątek od 9- 11 ( pracownia biofizyki)
Roczny wymiar zajęć: semestr letni – 30 godzin
• Wykład z biofizyki – 10 godzin
• Ćwiczenia laboratoryjne – 20 godz.
Miejsce wykładów: aula wykładowa na Wydziale Farmaceutycznym
Miejsce ćwiczeń laboratoryjnych: Pracownia Biofizyki, blok 3, sala 01
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU Celem nauczania jest zaznajomienie studentów z najważniejszymi zagadnieniami biofizyki
będącej podstawą nauk ścisłych, a więc również nauk farmaceutycznych. Ćwiczenia laboratoryjne
nauczają studentów ścisłego rozumowania, umiejętności posługiwania się podstawowymi
przyrządami pomiarowymi, poprawnego przeprowadzenia doświadczeń, wyciągnięcia logicznych
wniosków i właściwego matematycznego zapisu wyników.
PROGRAM NAUCZANIA
1. TEMATY WYKŁADÓW Z BIOFIZYKI • Metodyka pomiarów wielkości fizycznych. Rachunek niepewności pomiarów. Niepewności
typu A i typu B – 1 godz.
• Biofizyka zmysłów słuchu i wzroku – 1 godz.
• Biofizyka układu krążenia krwi – 1 godz.
• Wpływ promieniowania elektromagnetycznego i magnetycznego na organizm żywy.
O szkodliwości promieniowania jonizującego i niejonizującego (podstawy dozymetrii
jądrowej, hormeza radiacyjna) – 2 godz.
• Podstawy biofizyczne metod diagnostycznych in vivo. Pomiar sygnałów bioelektrycznych
(EEG, EKG, wektokardiografia wysokie rozdzielczości). Metody transmisyjne
(ultrasonografia, metody fotodynamiczne, jądrowy rezonans magnetyczny,
rentgenodiagnostyka, CT). Metody emisyjne (SPECT, PET, scyntygrafia) – 3 godz.
• Lasery. Promieniowanie laserowe (wpływ promieniowania laserowego na tkanki, układ
optyczny oka, zdolność rozdzielcza oka). Biofizyczne podstawy terapii izotopowej. Terapia
hadronowa– 2 godz.
Sposób zaliczenia wykładów – Test końcowy; pytania otwarte i zamknięte
12
2. TEMATY ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH
Ćwiczenia laboratoryjne trwają 3 godz. i odbywają się raz w tygodniu w grupach ok. 20 osób
i trzyosobowych zespołach ćwiczeniowych.
W ramach minimum programowego proponujemy wykonanie 7 ćwiczeń laboratoryjnych
z biofizyki. Tematyka ćwiczeń z podziałem na godziny zawarta jest w Tabeli 1.
TABELA 1.
L.p Temat ćwiczeń Liczba
godzin
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Rachunek niepewności pomiarów. Niepewności typu A i typu B.
Obserwacje i pomiary mikroskopowe.
Refrakcja molekularna.
Wyznaczanie współczynnika dyfuzji przez błonę
Reometria cieczy newtonowskich i nienewtonowskich. Wyznaczanie
charakterystyki lepkościowo-temperaturowej gliceryny wiskozymetrem
rotacyjnym.
Badanie własności i absorpcji światła z wykorzystaniem lasera.
5
3
3
3
3
3
3
METODY I ORGANIZACJA PRACY
1. Ćwiczenia laboratoryjne. Studenci wykonują ćwiczenia w zespołach cztero- lub pięcioosobowych. Przed
przystąpieniem do zajęć asystenci sprawdzają teoretyczne przygotowanie studentów za pomocą
kartkówki. Na pierwszych zajęciach studenci otrzymują instrukcje do wszystkich wykonywanych
doświadczeń. Zawarte są w nich podstawy teoretyczne, sposób wykonywania ćwiczeń, ich
przebieg, sposób prezentacji i obliczenia wyników końcowych. Po wykonaniu ćwiczenia studenci
opracowują w ciągu tygodnia sprawozdanie. Wynik kartkówki, ocena praktycznego przebiegu
ćwiczenia oraz ocena sprawozdania stanowią podstawę do wystawienia oceny końcowej
z wykonanego ćwiczenia.
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA.
Szczegółowe warunki zaliczenia przedmiotu oraz terminy wykonywanych ćwiczeń,
kolokwium końcowego podane są na tablicy ogłoszeń Pracowni.
Wszystkie materiały (wykłady, instrukcje ćwiczeń, programy obliczeniowe) podane będą
w formie skryptu w wersji elektronicznej.
13
LITERATURA OBOWIĄZKOWA.
1. Biofizyka. Podręcznik dla studentów pod redakcją Feliksa Jaroszyka,
Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa
2. Materiały do ćwiczeń z biofizyki i fizyki pod redakcją Bolesława Kędzi,
PZWL Warszawa
14
BIOLOGIA Z GENETYKĄ
ZAKŁAD BIOLOGII FARMACEUTYCZNEJ I BIOTECHNOLOGII ROŚLIN
LECZNICZYCH
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1, tel.5720983, 5720984, sekretariat sala 202, I kostka,
2 piętro.
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. farm. Agnieszka Pietrosiuk
Osoby odpowiedzialne za dydaktykę: prof. dr hab. n. farm. Agnieszka Pietrosiuk,
mgr Dorota Gajdzis-Kuls
Konsultacje studenckie: poniedziałek 12.00-13.00.
Roczny wymiar wykładów i ćwiczeń: 60 godz. (wykłady 15 godz., ćwiczenia 36 godz.,
seminaria 9 godz.)
Miejsce wykładów: informacja zostanie podana na początku roku akademickiego.
Miejsce ćwiczeń: Budynek ZIAM, Żwirki i Wigury 81, sale 28 i 29, parter.
Liczba punktów ECTS = 4
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Celem nauczania biologii z genetyką jest zapoznanie studentów z wybranymi
zagadnieniami z cytologii, genetyki i parazytologii. Znajomość zagadnień związanych
z cytologią organizmów eukariotycznych jest niezbędna do zrozumienia przez
studentów zagadnień z innych przedmiotów wykładanych w czasie studiów
farmaceutycznych.
Dla przyszłych farmaceutów ważna jest również wiedza dotycząca podstawowych zagadnień
związanych z genetyką ze szczególnym uwzględnieniem chorób genetycznych
oraz zagadnień związanych z parazytologią lekarską i chorobami pasożytniczymi.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy wykładów
1. Cel i formy nauczania biologii z genetyką. Zasadnicze różnice w budowie komórek
Procaryota i Eucaryota. Organelle komórkowe.
2. Budowa błon biologicznych. Podstawowe składniki lipidowe i rodzaje białek
błonowych.
3. Podstawy transportu substancji przez błony: dyfuzja bierna, dyfuzja ułatwiona,
transport aktywny.
4. Sortowanie białek w komórce. Udział retikulum endoplazmatycznego i aparatu
Golgiego w modyfikacji i sortowaniu białek.
5. Mechanizm transportu pęcherzykowego: kompleksy opłaszczające, adaptyny.
Endocytoza, fagocytoza i egzocytoza, endosomy, lizosomy.
6. Cytoszkielet.
7. Substancja pozakomórkowa.
8. Adhezja komórek i typy połączeń międzykomórkowych.
9. Podstawy mechanizmów regulacji cyklu komórkowego. Wybrane białka biorące
udział w regulacji cyklu komórkowego i konsekwencje mutacji kodujących
je genów.
10. Starzenie się i śmierć komórek. Nekroza i apoptoza.
11. Przyczyny mutacji genowych spontanicznych i indukowanych. Wybrane mutageny
chemiczne i fizyczne wpływające bezpośrednio na DNA.
15
12. Prawidłowy i nieprawidłowy kariotyp człowieka.
13. Parazytologia - leki przeciwpasożytnicze.
Tematy ćwiczeń
1. Porównanie budowy komórki roślinnej i zwierzęcej.
2. Substancje zapasowe komórki roślinnej, struktury komórkowe, w których
występują; Reakcje mikrochemiczne stosowane do wykrywania substancji
zapasowych.
3. Elementy substancji pozakomórkowej w tkankach zwierzęcych.
4. Struktury komórkowe w mikroskopie elektronowym,
5. Podziały komórkowe: a) mitoza, b) mejoza, c) struktura chromosomów,
d przykłady kariotypów roślinnych.
6. Wpływ związków chemicznych na podziały komórkowe: a) hamowanie mitozy
w stadium metafazy (c-mitoza), b) hamowanie cytokinezy (statmodiereza),
c) zmiany w strukturze chromosomów (aberracje chromosomowe, d) mutacje
chromosomowe liczbowe u roślin (euploidy).
7. Mutageneza środowiskowa. Określanie wpływu wybranych mutagenów
środowiskowych na podziały komórkowe i na chromosomy.
8. Prawidłowy i nieprawidłowy kariotyp człowieka: a) chromosomy człowieka;
zróżnicowanie ich budowy morfologicznej, b) aberracje chromosomów płciowych
i autosomów jako przyczyna chorób genetycznych.
9. Nowotwory różnych narządów człowieka. Zmiany cytologiczne w komórce
nowotworowej.
10. Morfotyczne elementy krwi człowieka.
11. Omówienie budowy, rozwoju, chorobotwórczości i metod wykrywania pasożytów.
Profilaktyka.
12. Pasożytnicze pierwotniaki - morfologia, fizjologia, chorobotwórczość: a) Wiciowce
- Mastigophora (Flagellata), b) Korzenionóżki – Rhizopoda, c) Zarodnikowce –
Sporozoa, d) Orzęski – Ciliata, e) Robaki płaskie, f) Przywry wnętrzniaki -
Trematoda (Digenea), g)Tasiemce – Cestoidea.
13. Pasożytnicze robaki obłe: Nicienie – Nematoda.
14. Pasożytnicze owady i pajęczaki - Insecta i Arachnida.
Tematy seminariów
1. Cytologia – cykl życiowy komórki.
2. Prawidłowy i nieprawidłowy kariotyp człowieka.
3. Parazytologia: a) klasyfikacja pasożytów na podstawie różnych kryteriów,
b) rodzaje współżycia organizmów zwierzęcych, c) metody wykrywania i zwalczania
pasożytów, d) drogi i źródła inwazji pasożytów, e) mechanizmy oddziaływania
pasożytów na żywiciela, f) morfologiczne i fizjologiczne cechy adaptacyjne
pasożytów, g) profilaktyka chorób pasożytniczych.
METODY ORGANIZACJI PRACY
Wykłady (15 godzin dydaktycznych) odbywają się w semestrze zimowym w wymiarze
jednej godziny tygodniowo.
Ćwiczenia laboratoryjne są obowiązkowe i odbywają się w semestrze zimowym
w wymiarze trzech godzin tygodniowo.
Większość ćwiczeń stanowią ćwiczenia mikroskopowe. Materiał ćwiczeniowy
do realizacji poszczególnych tematów stanowią gotowe preparaty mikroskopowe
i wykonywane przez studentów oraz prezentacje multimedialne. Część preparatów
16
została uzyskana dzięki uprzejmości innych placówek badawczych. Praca studenta
przy mikroskopach jest indywidualna.
Student zobowiązany jest do:
• samodzielnego przygotowania się do poszczególnych zajęć;
• posiadania na zajęciach instrumentarium (mikroskopowe szkiełka podstawowe
i nakrywkowe, żyletka, igła preparacyjna, ściereczka, ołówek, gumka) oraz fartucha
laboratoryjnego;
• prowadzenia w trakcie zajęć dokumentacji swojej pracy w zeszycie (80-100)
o gładkich kartkach. W zakres dokumentacji wchodzą tematy ćwiczeń i wykonane
samodzielnie rysunki z objaśnieniami struktur komórkowych i organizmów
oglądanych pod mikroskopem.
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest:
• obecność na wszystkich zajęciach (w przypadku nieobecności studenta
na ćwiczeniach wymagane jest przedłożenie zwolnienia lekarskiego);
• znajomość całości przerobionego materiału oraz aktywny udział w ćwiczeniach
i seminariach;
• uzyskanie dostatecznej liczby punktów z pracy na ćwiczeniach, z seminariów,
kartkówek, dwóch zadań pisemnych obejmujących (i) materiał ćwiczeniowy
z cytologii z genetyką oraz (ii) materiał ćwiczeniowy z parazytologii połączony
z rozpoznawaniem pasożytów człowieka pod mikroskopem.
Terminy zadań i egzaminów zatwierdzane są przez Radę Pedagogiczną i podawane
do informacji studentów na początku roku akademickiego.
Szczegółowy regulamin pracowni oraz system punktowy oceny pracy studenta podawane
są do wiadomości studentów na pierwszych ćwiczeniach oraz dostępne są na tablicy
ogłoszeń oraz stronie internetowej Zakładu.
Forma egzaminu z biologii z genetyką - test (60 pytań, w tym 6 opisowych, 16
dwukrotnego wyboru i 38 jednokrotnego wyboru. Kryteria oceny podane są w
sylabusie przedmiotu. Egzamin odbywa się w sesji zimowej).
LITERATURA OBOWIĄZKOWA
1. Alberts B., Bray D., Hopkin K¸ Johnson A., Lewis J., Raff M., Roberts K., Walter
P. Podstawy biologii komorki. PWN Warszawa 2007
2. Seminaria z cytofizjologii (red. J. Kawiak, M. Zabla) Elsevier & Partner 2014.
3. Kadłubowski R., Kurnatowska A. Zarys parazytologii lekarskiej. PZWL Warszawa
1999.
4. Reinhard E.; opracowanie Dingermann T., Kreis W., Rimpler H., Zuendorf I.”
Biologia Farmaceutyczna” MedPharm Polska 2012.
LITERATURA ZALECANA
1. Stevens A., Lowe J. Histologia człowieka. PZWL, Wyd. Medyczne Słowiński Verlag
2000
2. Zabel M. (red.) Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii.
Urban & Partner Wrocław 2008
3. Brown T.A. Genomy. PWN Warszawa 2009
4. Passarge E. Genetyka. Ilustrowany przewodnik. PZWL Warszawa 2004
5. Węgleński P. ( red.). Genetyka molekularna PWN Warszawa 2008.
6. Kilarski W. Strukturalne podstawy biologii komórki. PWN Warszawa 2003
7. Kłyszejko-Stefanowicz L. Cytobiochemia. PWN Warszawa 2002.
17
8. Buczek A. Choroby pasożytnicze; epidemiologia, diagnostyka, objawy. Koliber,
Lublin 2005.
9. Buczek A. Atlas pasożytów człowieka. Koliber, Lublin 2005.
10. Deryło A. (Redaktor naukowy) Parazytologia i akaroentomologia medyczna. PWN
Warszawa 2002
18
BOTANIKA FARMACEUTYCZNA
ZAKŁAD BIOLOGII FARMACEUTYCZNEJ I BIOTECHNOLOGII ROŚLIN
LECZNICZYCH
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1, tel.5720983, 5720984, sekretariat sala 202, I kostka,
2 piętro.
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. farm. Agnieszka Pietrosiuk,
Osoby odpowiedzialne za dydaktykę: prof. dr hab. n. farm. Agnieszka Pietrosiuk,
dr n. farm. Anita Śliwińska
Konsultacje studenckie: poniedziałek 12.00-13.00.
Roczny wymiar wykładów i ćwiczeń: 90 godz. (wykłady 30 godz., ćwiczenia 52 godz.,
seminaria 8 godz.)
Miejsce wykładów: informacja zostanie podana na początku roku akademickiego.
Miejsce ćwiczeń: Budynek ZIAM, Żwirki i Wigury 81, sale 28 i 29, parter.
Liczba punktów ECTS = 6
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Celem nauczania botaniki farmaceutycznej jest zapoznanie studentów z metodami
identyfikacji i opisu składników strukturalnych komórek, tkanek i organów roślin metodami
mikroskopowymi i histochemicznymi oraz rozpoznawania roślin na podstawie cech
morfologicznych i anatomicznych (szczególnie gatunków o znaczeniu farmaceutycznym).
Studiowanie systematyki, morfologii, anatomii i chemotaksonomii, a także biotechnologii
roślin stanowiących źródła leku naturalnego oraz poznanie roślin leczniczych i użytkowych
(rośliny jadalne, rośliny stosowane jako przyprawy i używki), a także roślin działających
halucynogennie, teratogennie, toksycznie pozwoli studentom zdobyć wiedzę związaną
z lekiem naturalnym i szeroko pojętą ochroną zdrowia człowieka i jego środowiska
naturalnego. Ponadto studenci poznają tematykę naukową Zakładu w trakcie tzw. ćwiczeń
otwartych, podczas których mają możliwość praktycznego zapoznania się biotechnologią
roślin i dyskusji naukowej z asystentami.
Umiejętności nabywane przez studentów w czasie zajęć z botaniki farmaceutycznej to:
1. posługiwanie się mikroskopem świetlnym,
2. wykonywanie preparatów anatomicznych i rozpoznawanie pod mikroskopem roślinnych
struktur komórkowych i tkanek w celu identyfikacji substancji roślinnych.
3. sporządzanie dokumentacji z obserwacji mikroskopowych,
4. określanie przynależności roślin występujących we florze Polski do poszczególnych grup
systematycznych na podstawie cech morfologicznych.
5. posługiwanie się kluczami do oznaczania roślin w celu ich identyfikacji (określanie
gatunku).
6. posługiwanie się nazewnictwem roślin i substancji leczniczych ze szczególnym
uwzględnieniem gatunków opisanych w Farmakopei Polskiej wyd. IX i X.
Wiedza i umiejętności zdobyte na botanice farmaceutycznej przygotowują studentów
do zrozumienia treści nauczania przekazywanych na wyższych latach studiów z takich
przedmiotów jak: farmakognozja, leki pochodzenia naturalnego, bromatologia,
farmakologia, toksykologia, farmacja stosowana.
19
PROGRAM NAUCZANIA
Tematyka wykładów
1. Cel nauczania botaniki farmaceutycznej. Zasady i metody klasyfikacji roślin,
Jednostki systematyczne (takson) różnej rangi. Zasady nomenklatury botanicznej.
Farmakopea Polska wyd. X.
2. Źródła pozyskiwania materiału roślinnego - roślin leczniczych, z których uzyskuje
się surowce lecznicze. Uprawy i zbiór ze stanowisk naturalnych. Poszukiwania
nowych gatunków i odmian roślin leczniczych. Systemy ochrony roślin.
3. Taksonomiczny przegląd grzybów i roślin leczniczych dostarczających surowców
farmakopealnych: diagnostyczne cechy morfologiczne, anatomiczne, chemiczne
i ekologiczne. Kolejno omawiane rośliny okrytozalążkowe, rośliny nagozalążkowe,
rośliny zarodnikowe i grzyby. Wśród roślin okrytozalążkowych są gatunki należące
do rodzin: Amborellaceae, Nymphaeaceae, Illiciaceae, Magnoliaceae,
Aristolochiaceae, Ranunculaceae, Berberidaceae, Papaveraceae, Caryophyllaceae,
Amarantaceae, Aizoaceae, Cactaceae, Droseraceae, Polygonaceae, Loranthaceae,
Santalaceae, Casuarinaceae, Fagaceae, Betulaceae, Juglandaceae, Salicaceae,
Cannabaceae, Urticaceae, Guttiferae, Euphorbiaceae, Hammamelidaceae, Linaceae,
Brassicaceae, Rosaceae, Saxifragaceae, Crassulaceae, Vitaceae, Geraniaceae,
Malvaceae, Rhamnaceae, Lythraceae, Apiaceae, Araliaceae, Ericaceae, Styracaceae
Primulaceae, Boraginaceae, Lamiaceae, Verbenaceae, Oleaceae, Plantaginaceae,
Scrophulariaceae, Pedaliaceae, Solanaceae, Caprifoliaceae, Valerianaceae,
Gentianaceae, Rubiaceae, Apocynaceae, Menyanthaceae, Campanulaceae, Asteraceae,
Liliaceae sensu lato, Amaryllidaceae, Iridaceae, Zingiberaceae, Poaceae.
Wsród roślin nagozalążkowych są gatunki lecznicze z rodzin.: Ginkgoaceae,
Pinaceae, Cupressaceae, Taxaceae.
Rośliny zarodnikowe: widłaki, skrzypy, paprocie. Krótka charakterystyka
grzybów: grzyby trujące, zagadnienie mykotoksyn, grzyby - producenci leków.
4. Kierunki rozwoju biotechnologii roślin: mikrorozmnażanie, biosynteza
i biotransformacja wtórnych metabolitów in vitro.
Tematyka ćwiczeń
1. Morfologia grzybów (Mycota) z klasy Ascomycetes.
2. Struktury tkankowe o znaczeniu diagnostycznym.
3. Morfologia i anatomia organów (liście, łodygi, korzenie, kłącza, kwiaty, owoce
i nasiona).
4. Oznaczanie roślin leczniczych w pracowni. Zasady posługiwania się kluczem
do oznaczania roślin.
5. Zajęcia w Ogrodzie Botanicznym UW - poznanie roślin leczniczych i użytkowych,
polskich i obcych florze Polski.
Tematy seminariów
1. Cechy morfologiczne, anatomiczne i chemiczne gatunków leczniczych i użytkowych
z rodzin obcych naszej florze: Myristicaceae, Monimiaceae, Lauraceae,
Menispermaceae, Piperaceae, Theaceae, Mimosaceae, Punicaceae, Loganiaceae,
Myrtaceae, Apocynaceae, Lobeliaceae, Sterculiaceae, Dioscoreaceae (2 godz.).
2. Owoce: powstawanie, budowa i klasyfikacja. Owoce charakterystyczne
dla wybranych rodzin (2 godz.).
3. Podstawy biotechnologii roślin leczniczych (4 godz.).
20
METODY ORGANIZACJI PRACY
Wykłady odbywają się w semestrze zimowym i letnim w wymiarze jednej godziny
dydaktycznej tygodniowo (30 wykładów).
Ćwiczenia laboratoryjne są obowiązkowe i odbywają się w semestrze zimowym i letnim
w wymiarze dwóch godzin tygodniowo. Większość ćwiczeń to ćwiczenia mikroskopowe.
Praca przy mikroskopach jest indywidualna.
Student zobowiązany jest do:
• samodzielnego przygotowania się do każdych zajęć;
• posiadania na zajęciach instrumentarium (mikroskopowe szkiełka podstawowe
i nakrywkowe, żyletka, igła preparacyjna, ściereczka, ołówek, gumka) oraz fartucha
laboratoryjnego;
• prowadzenia w trakcie zajęć dokumentacji swojej pracy w zeszycie (80-100)
o gładkich kartkach. W zakres dokumentacji wchodzą tematy ćwiczeń i wykonane
samodzielnie rysunki, z czytelnymi objaśnieniami struktur o znaczeniu
diagnostycznym, oglądanych pod mikroskopem. Tematy kolejnych ćwiczeń
wskazane przez osobę prowadzącą ćwiczenia należy bezbłędnie przepisać
z Suplementu do skryptu „Materiały do ćwiczeń z botaniki farmaceutycznej”
do zeszytu przed ćwiczeniami. Po wykonaniu i obejrzeniu preparatów
mikroskopowych należy wykonać rysunki szczegółowe i/lub schematyczne zgodnie
z poleceniem prowadzącego i przedstawić je do zaliczenia. Studenci proszeni są
o zachowanie porządku na stanowisku pracy.
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
W semestrze zimowym sprawdzianem wiadomości są:
• trzy kartkówki z wiadomości teoretycznych dotyczących materiału przerabianego
na ćwiczeniach;
• zadanie praktyczne połączone ze sprawdzianem znajomości polskich i łacińskich
nazw gatunków, rodzin i substancji roślinnych, uwzględniającym materiał
ćwiczeniowy i wykładowy.
W semestrze letnim sprawdzianem wiadomości są:
• dwa zadania praktyczne, które wymagają znajomości budowy anatomicznej
wegetatywnych organów rośliny, umiejętnego formułowania diagnozy, dokładnego
jej uzasadnienia oraz wykonania rysunków schematycznego i szczegółowego
analizowanego organu i objaśnienia poszczególnych tkanek;
• trzy kartkówki z wiadomości teoretycznych obejmujących materiał przerabiany
na ćwiczeniach z włączeniem seminariów;
• dwa sprawdziany ze znajomości polskich i łacińskich nazw gatunków, rodzin
i substancji roślinnych uwzględniający materiał ćwiczeniowy i wykładowy.
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń w każdym semestrze jest:
• obecność na wszystkich zajęciach (w przypadku nieobecności studenta
na ćwiczeniach wymagane jest przedłożenie zwolnienia lekarskiego);
• znajomość całości przerobionego materiału oraz aktywny udział w ćwiczeniach
i seminariach;
• uzyskanie dostatecznej liczby punktów z pracy na ćwiczeniach, z seminariów,
kartkówek, zadań praktycznych, i sprawdzianów ze znajomości polskich i łacińskich
nazw gatunków, rodzin i substancji roślinnych.
21
Terminy zadań i egzaminów zatwierdzane są przez Radę Pedagogiczną i podawane
do informacji studentów na początku roku akademickiego.
Szczegółowy regulamin pracowni oraz system punktowy oceny pracy studenta podawane
są do wiadomości studentów na pierwszych ćwiczeniach oraz dostępne są na tablicy
ogłoszeń oraz stronie internetowej Zakładu.
Forma egzaminu z botaniki farmaceutycznej - test (60 pytań, w tym 6 opisowych, 16
dwukrotnego wyboru i 38 jednokrotnego wyboru. Kryteria oceny podane są w
sylabusie przedmiotu). Egzamin odbywa się w sesji letniej, drugi termin egzaminu
w sesji poprawkowej we wrześniu.
LITERATURA OBOWIĄZKOWA
Bukowiecki H., Furmanowa M. Botanika farmaceutyczna. PZWL 1972.
Reinhard E.; opracowanie Dingermann T., Kreis W., Rimpler H., Zuendorf I.”
Biologia farmaceutyczna” MedPharm Polska 2012.
Michalska Z. Materiały do ćwiczeń z botaniki farmaceutycznej. Warszawa, skrypt
WUM 2015.
Broda B. Zarys botaniki farmaceutycznej. PZWL Warszawa 2005
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny Polskie. PWN Warszawa 1986
Malepszy S.(pod.red.). Biotechnologia roślin. PWN Warszawa 2009
Gajdzis-Kuls D. Pietrosiuk A. Olszowska O., Józefowicz J. Botanika Farmaceutyczna.
Suplement do skryptu: „Materiały do ćwiczeń z botaniki farmaceutycznej” wraz z
tematami ćwiczeń dla studentów I roku Wydziału Farmaceutycznego, kierunek
Farmacja WUM Warszawa 2018/2019.
LITERATURA ZALECANA
Kohlmünzer S. Farmakognozja. PZWL Warszawa 2007
Słownik botaniczny (red. Alicja i Jerzy Szweykowscy) Wiedza Powszechna, Warszawa
2003
Szweykowska A., Szweykowski J. Botanika. PWN Warszawa 2006
Ben-Erik van Wyk, Wink M. Rośliny lecznicze świata. MedPharm Polska 2008
Lamer-Zarawska E., Kowal-Gierczak B., Niedworok J. (red.) Fitoterapia i leki
roślinne. PZWL 2007
Frohne D. Leksykon roślin leczniczych. Przewodnik naukowy. MedPharm Polska
2010
Strzelecka H., Kowalski J. (pod red.). Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. PWN
Warszawa 2000
Strasburger E. (i in.). Botanika. PWLiR
Borkowski B. Zarys farmakognozji. PZWL Warszawa 1974
Malepszy S. (red) Biotechnologia roślin. PWN Warszawa 2009
Zenkteler M. (pod red.). Hodowla komórek i tkanek roślinnych. PWN Warszawa 1984
Rutkowski L. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. 2.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
Flora ojczysta. System identyfikacji gatunków i atlas. Komputerowy program
edukacyjny, płyta CD. Cortex Nova 2004.
22
23
CHEMIA OGÓLNA I NIEORGANICZNA KATEDRA CHEMII ANALITYCZNEJ I BIOMATERIAŁÓW
02-907 Warszawa, ul. Banacha 1, tel. 22 5720 784
Kierownik Katedry: dr hab. n. farm. inż. Marcin Sobczak
Adres e-mail: [email protected]
Odpowiedzialni za dydaktykę: prof. dr hab. Wacław Kołodziejski
dr hab. Ewa Olędzka
dr Zdzisława Stefanowicz
Roczny wymiar wykładów i ćwiczeń: 150 godz. (wykł. 45 godz., sem. 15 godz., ćwicz. 90 godz.).
Miejsce wykładów - sale wykładowe: I sem. – Kampus Lindleya, II sem. – Banacha 1;
ćwiczeń i seminariów – pracownia w Zakładzie Chemii Leków (szczegóły w planie zajęć)
Punkty ECTS - 12
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Program przerabiany jest w czasie 30 tygodni dydaktycznych (cały rok akademicki).
Wykłady z chemii ogólnej i nieorganicznej obejmują wiedzę z podstaw chemii
i przygotowują do zrozumienia zagadnień chemicznych omawianych w trakcie studiów
farmaceutycznych.
Wykłady z chemii analitycznej jakościowej przygotowują do przewidzianych w programie zajęć
laboratoryjnych.
Zajęcia laboratoryjne z chemii analitycznej jakościowej dają możliwość poznania właściwości
wielu substancji nieorganicznych, reakcji zachodzących między nimi w roztworach wodnych, uczą
dokonywania obserwacji objawów reakcji, wyciągania wniosków i prawidłowego opisu w
dzienniku laboratoryjnym.
Celem zajęć laboratoryjnych jest też opanowanie praktycznych umiejętności przeprowadzania
reakcji chemicznych, zapoznanie się z techniką i metodyką pracy analitycznej, przyswojenie zasad
bhp i wykształcenie dobrych nawyków w pracy laboratoryjnej.
PROGRAM NAUCZANIA
1. Tematy wykładów z chemii ogólnej i nieorganicznej – prof. dr hab. W.L. Kołodziejski
1. Mechaniczno-kwantowa teoria atomu, orbitale atomowe.
2. Układ okresowy pierwiastków a budowa atomu. Izotopy promieniotwórcze.
3. Wiązania chemiczne w ujęciu klasycznym.
4. Wiązania chemiczne a orbitale molekularne.
5. Oddziaływania między cząsteczkowe. Elementy krystalografii.
6. Elementy termodynamiki chemicznej, równowaga chemiczna.
7. Układ okresowy pierwiastków a okresowość właściwości chemicznych.
8. Przegląd poszczególnych grup pierwiastków:
wodór, helowce, fluorowce, tlenowce, azotowce, węglowce, borowce, berylowce, litowce,
pierwiastki grup przejściowych.
2. Tematy wykładów z chemii analitycznej jakościowej – dr hab. Ewa Olędzka
1. Chemia analityczna jakościowa w ujęciu klasycznym - rys historyczny, podstawowe
pojęcia.
24
2. Prawo działania mas. Stała równowagi reakcji. Teoria elektrolitów mocnych Debye'a i
Hückela. Aktywność jonów. Wytrącanie osadów. Iloczyn rozpuszczalności. Wytrącanie
frakcjonowane, wpływ wspólnego jonu i innych jonów na rozpuszczalność osadów.
Roztwory koloidalne. Współstrącanie.
3. Analiza systematyczna kationów. Oddzielenie grupy kationów tworzących
nierozpuszczalne chlorki. Wybór optymalnych warunków strącania. Reakcje analityczne
kationów srebra, ołowiu i rtęci jedno wartościowej. Analiza systematyczna I grupy
kationów.
4. Elektrolity słabe. Prawo rozcieńczeń Ostwalda. Iloczyn jonowy wody, definicja pH
wg Sørensena. Oznaczanie kwasowości roztworów, wskaźniki barwne. pH nasyconego
roztworu siarkowodoru. Zależność stężenia jonów siarczkowych od pH roztworu.
5. Minimalne stężenie jonów S2- wytrącające osady kationów II i III gr analitycznej.
Wybór optymalnego pH do wytrącenia siarczków II gr. Własności siarczków. Reakcje
z HC1 i HNO3. Reakcje siarczków kwasotwórczych z zasadami. Tok systematycznej
analizy II grupy wg Freseniusa
6. Roztwory buforowe. pH w buforze amonowym. pH roztworu siarczku amonu. Warunki
wytrącania osadu i tok systematycznej analizy III gr kationów.
7. pH roztworu węglanu amonu. Warunki wytrącania osadu i tok systematycznej analizy
IV grupy. Kationy V grupy analitycznej wg Freseniusa.
8. Potencjał termodynamiczny. Przewidywanie przebiegu reakcji na podstawie wartości
G0 Potencjały ogniw elektrochemicznych. Równanie Nernsta. Tablice potencjałów
standartowych półogniw. Reakcje utleniania i redukcji anionów na przykładzie
redukcji KMnO4 i I2 oraz utleniania roztworów KI.
9. Podział anionów według Bunsena. Omówienie poszczególnych grup.
10. Identyfikacja prostych związków chemicznych. Wykrywanie związków rozpuszczających
się w wodzie. Postępowanie z substancjami nierozpuszczalnymi.
3. Tematy ćwiczeń laboratoryjnych
1. Analiza kationów
1.1. I grupa kationów /srebro, ołów, rtęć (I)/,
- próby wstępne /mogą polegać na kontrolowanym przerobieniu reakcji
poszczególnych jonów lub na identyfikacji jonów danej grupy/.
- analiza mieszaniny kationów I grupy.
1.2. IIa grupa kationów /rtęć (II), ołów, miedź, bizmut, kadm/
IIb grupa kationów /arsen, antymon, cyna/
- próby wstępne IIa i IIb
- analiza mieszaniny kationów grupy IIa i IIb .
1.3. III grupa kationów /glin, chrom, żelazo (II) i (III), nikiel, kobalt, mangan, cynk/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny kationów grupy III,
1.4. IV i V grupa kationów /wapń, stront, bar, magnez, sód, potas, amon/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny kationów grupy IV i V.
25
2. Analiza anionów
2.1. I grupa anionów /Cl- Br-, I- ,CN-, SCN-, [Fe(CN)6]4-, [Fe(CN)6]3-, C1O-/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny anionów I grupy.
2.2. II grupa anionów /S2-, NO2-, CH3COO-/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny anionów II grupy.
2.3. III grupa anionów /CO32-, SO3
2-,C2O42-,BO2
-, winiany/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny anionów grupy III.
2.4. IV grupa anionów /PO43-, AsO3
3-, AsO43-, S2O3
2-, CrO42-, /
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny anionów IV grupy.
2.5. V grupa anionów / NO3-, C1O3
-, C1O4-, MnO4
-/ i VI grupa anionów /SO42-, F-/
- próby wstępne,
- analiza mieszaniny anionów V i VI grupy.
2.6. próby wstępne anionów grup I -VI
3. Identyfikacje substancji chemicznych
- identyfikacja pojedynczych substancji / rozpuszczalnych i trudno
rozpuszczalnych w wodzie/.
4. Tematy seminariów:
1. Zasady pracy laboratoryjnej, bhp.
2. Przypomnienie materiału m.in.: nomenklatura zw. nieorganicznych, kompleksów, rodzaje
roztworów, zapis reakcji, reakcje redoks.
3. Obliczenia chemiczne związane ze stechiometrią reakcji.
4. Stężenia roztworów wyrażone w % i w mol/dm3 – obliczenia.
5. Obliczenia pH roztworów mocnych kwasów i zasad.
6. Strącanie osadów - iloczyn rozpuszczalności, obliczenia.
7. Przygotowanie do wykonania zaplanowanych analiz.
METODY ORGANIZACJI PRACY
Ćwiczenia laboratoryjne odbywają się raz w tygodniu dla każdej grupy ćwiczeniowej.
W I i II semestrze zajęcia trwają po 4 godziny. Studenci I roku podzieleni są na
duże (ok 35 - osobowe) grupy odbywające razem zajęcia w laboratorium. Każda duża grupa
rozdzielona jest pod opiekę między trzy osoby, prowadzące taką małą grupę studentów przez cały
semestr lub rok. Prowadzący ćwiczenia mają godziny konsultacyjne dla studentów (poza
godzinami ćwiczeniowymi).
FORMY KONTROLI I OCENY WYNIKÓW NAUCZANIA
Studenci są oceniani na podstawie pisemnych kolokwiów (po 3 w każdym semestrze)
z określonego materiału, pisemnych lub ustnych sprawdzianów przed przystąpieniem do analiz
(po 6 w każdym semestrze) oraz wykonanych analiz przewidzianych w programie.
Kolokwia obejmują: kolokwium wejściowe z wybranych zagadnień chemii ogólnej z zakresu
programu liceum oraz 5 kolokwiów z chemii analitycznej jakościowej i obliczeń chemicznych.
Warunkiem zaliczenia pracowni z chemii analitycznej jakościowej, jest przystąpienie do
obowiązujących kolokwiów i sprawdzianów oraz wykonanie wszystkich przewidzianych
w programie analiz.
26
Warunkiem zaliczenia przedmiotu „chemia ogólna i nieorganiczna” jest zaliczenie pracowni
z chemii analitycznej jakościowej i zdanie końcowego egzaminu z materiału realizowanego
na pracowni oraz z wykładów z chemii ogólnej i nieorganicznej.
Szczegółowe kryteria oceniania studentów zawarte są w „Regulaminie pracowni z chemii
analitycznej jakościowej” udostępnianym studentom I roku na pierwszych zajęciach.
PIŚMIENNICTWO I MATERIAŁY OBOWIĄZKOWE
1. Kołodziejski W.: „Wykłady z chemii ogólnej i nieorganicznej” – materiały w formacie pdf
dostępne na stronie internetowej Katedry i Zakładu Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
2. Bielański A.: Podstawy chemii nieorganicznej, Wyd.6, PWN Warszawa 2016
5. Kocjan R.: Chemia analityczna”, tom I i II. Wyd. 2, PZWL Warszawa 2014
6. Chreptowicz T.: Pomocnicze materiały multimedialne do analizy kationów
wg Freseniusa – materiały udostępniane na płycie CD
7. Chreptowicz T.: „Wykłady z chemii analitycznej jakościowej” – materiały w formacie
ppt dostępne w Katedrze i Zakładzie Chemii Nieorganicznej i Analitycznej
8. Galus Z.: „Ćwiczenia rachunkowe z chemii analitycznej”, Wyd. 10, PWN Warszawa 2016
PIŚMIENNICTWO UZUPEŁNIAJĄCE
1. Cotton F.A., Wilkinson G., Gaus P.L.: Chemia nieorganiczna, PWN Warszawa 2002
2. Lipiec T., Szmal S.: Chemia analityczna z elementami analizy instrumentalnej, PZWL
Warszawa, 1998
3. Żołnowski M.: „Nieorganiczna chemia analityczna” cz. 1 „Kationy” – Skrypt, Warszawski
Uniwersytet Medyczny 2011
4. Żołnowski M.: „Reakcje anionów” – skrypt, Warszawski Uniwersytet Medyczny 2011
5. Żołnowski M.: „Zwięzły opis chemii wybranych pierwiastków: - skrypt, Warszawski
Uniwersytet Medyczny 2011
6. Minczewski J., Marczenko Z.: Chemia analityczna, T. 1 - 2., Wyd. 9, PWN Warszawa,
2016
7. Pajdowski L.: Chemia ogólna, Wyd. 10, PWN Warszawa 1999
8. Sołoniewicz R.: Zasady nowego słownictwa związków nieorganicznych, WNT 1995
9. Atkins P., Jones L.; Chemia ogólna, PWN Warszawa, 2016.
10. Nomenklatura chemii nieorganicznej (zalecenia 1990). K. Dyrek, A. Samotus, Z. Stasicka
(red.), Wiad. Chem. Biblioteka, 1998. ISBN 83-229-1879-8. [org. ang. Nomenclature
of Inorganic Chemistry. Recommendations 1990. Blackwell, 1990].
27
FIZJOLOGIA
Zakład Farmakodynamiki i Patofizjologii Człowieka, Laboratorium Fizjologii
i Patofizjologii Człowieka, Centrum Badań Przedklinicznych i Technologii
Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, ul. Banacha 1B
02-097 Warszawa; pokój FC01; tel.: (48) 22 116 61 61; http://zfc.wum.edu.pl
Kierownik Zakładu: dr hab. Magdalena Bujalska-Zadrożny
Godziny przyjęć w sprawach studenckich:
- dr hab. Mariusz Sacharczuk: poniedziałki 13-14.
- dr Ewa Nurowska: poniedziałki 14.00-15.00, tel.: 22 116 61 63
- dr Maciej Gawlak: środy 14.00-15.00, tel.: 22 116 61 64
- dr Przemysław Kurowski: wtorki 13.00-14.00, tel.: 22 116 61 69; -64
- dr hab. Bartłomiej Szulczyk: czwartek 13.00-14.00, tel. 22 116 61 63
- mgr Agata Grabowska: poniedziałki 13-14.
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę: dr Ewa Nurowska, email:
[email protected], tel. 22 116 61 63;
Roczny wymiar wykładów i ćwiczeń: wykłady 30 godzin, ćwiczenia/seminaria 45 godzin.
Liczba punktów ECTS – 7
Zajęcia dydaktyczne: miejsce odbywania zajęć dydaktycznych zostanie podane na stronie
internetowej Zakładu Fizjologii i Patofizjologii Człowieka –
www.zfc.wum.edu.pl>Dydaktyka>Fizjologia Człowieka
Cel nauczania i zakres przedmiotu
Celem nauczania fizjologii jest zapoznanie studentów z mechanizmami funkcjonowania
organizmu człowieka na poziomie molekularnym, komórkowym i systemowym. Zakres
nauczania obejmuje m.in.: układ nerwowy, krążenia, oddechowy, pokarmowy, moczowy,
płciowy i hormonalny człowieka.
28
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy wykładów:
1. Fizjologia błon komórkowych.
2. Fizjologia synaps nerwowych.
3. Mechanizmy przekazywania informacji między komórkami.
4. Fizjologia układu czuciowego.
5. Narządy zmysłów
6. Fizjologia układu ruchowego.
7. Fizjologia układu autonomicznego.
8. Fizjologia układu hormonalnego.
9. Fizjologia serca.
10. Fizjologia układu naczyniowego.
11. Kontrola funkcji serca przez układ autonomiczny oraz przez odruchy neuronalne.
12. Fizjologia układu oddechowego.
13. Fizjologia układu pokarmowego.
14. Fizjologia nerek.
15. Fizjologia równowagi kwasowo-zasadowej i wodno-elektrolitowej.
Tematy ćwiczeń/seminariów:
1. Fizjologia komórki. Fizjologia krwi. Fizjologia i regulacja procesu krwiotworzenia.
Fizjologia i regulacja procesu krzepnięcia krwi. Transport substancji odżywczych
i metabolitów przez krew. Demonstracja komputerowa transportu substancji
odżywczych i metabolitów przez krew.
2. Fizjologia komórek pobudliwych. Funkcja i klasyfikacja kanałów jonowych.
Mechanizm powstawania potencjału spoczynkowego i czynnościowego. Fizjologia
propagacji potencjału czynnościowego wzdłuż aksonu. Demonstracja komputerowa
mechanizmów działania kanałów jonowych i potencjałów czynnościowych.
3. Mechanizmy przekazywania informacji między komórkami. Mechanizm skurczu
mięśni. Przekazywanie informacji na drodze chemicznej: synaptycznej,
parakrynowej, endokrynowej, za pośrednictwem feromonów. Klasyfikacja synaps
nerwowych. Budowa i mechanizm działania synapsy nerwowo-mięśniowej. Blokery
29
i aktywatory synapsy nerwowo-mięśniowej. Sprzężenie elektrochemiczne.
Potencjały czynnościowe mięśni poprzecznie prążkowanych. Sprzężenie
elektromechaniczne. Mechanizm skurczu mięśni poprzecznie prążkowanych.
Elektromiogram. Regulacja siły skurczu mięśni poprzecznie prążkowanych.
Demonstracja oceny siły mięśniowej w skali Lovett'a. Komputerowa demonstracja
mechanizmu działania złącza nerwowo-mięśniowego i modelu ślizgowego skurczu
mięśnia poprzecznie prążkowanego.
4. Fizjologia układu czuciowego. Klasyfikacje receptorów czuciowych. Klasyfikacje
dróg czuciowych ośrodkowych. Budowa kory czuciowej. Badanie czucia
dyskryminacji przestrzennej bodźca, badanie czucia powierzchniowego i głębokiego.
Badanie rozmieszenia receptorów czuciowych na powierzchni skóry przy pomocy
włosów von Frey’a. Struktura i funkcja narządów zmysłów: smaku i węchu.
5. Fizjologia układu czuciowego narządy zmysłów. Struktura i funkcja narządów
zmysłów: wzrok, słuch, narząd równowagi. Demonstracja przewodzenia kostnego
i powietrznego. Odruch źrenic na światło i nastawność – anatomia, fizjologia,
znaczenie diagnostyczne odruchu. Oglądanie dna oka przy pomocy oftalmoskopu.
Demonstracja złudzeń wzrokowych, kolorów dopełniających, istnienia plamki ślepej.
Badanie dominacji oka. Demonstracja komputerowa anatomii i fizjologii narządu
słuchu.
6. Układ ruchowy. Funkcja i klasyfikacja odruchów neuronalnych. Odruch
na rozciąganie. Odruch z ciałek ścięgnistych Golgiego. Funkcja alfa i gamma
motoneuronów. Klasyfikacja i funkcja dróg ruchowych rdzeniowych. Struktura
i funkcja jąder podkorowych. Struktura i funkcja móżdżku. Objawy uszkodzenia
móżdżku. Fizjologia kory ruchowej. Demonstracja i badanie odruchów rdzeniowych.
Demonstracja prób móżdżkowych.
7. Seminarium sprawdzające; powtórzenie omówionego materiału.
8. Układ hormonalny. Podwzgórze, przysadka mózgowa, szyszynka, tarczyca,
przytarczyce, grasica, trzustka, nadnercza, jądra, jajniki.
9. Fizjologia serca. Struktura i funkcja układu bodźcoprzewodzącego serca.
Elektrofizjologia komórek układu bodźcoprzewodzącego serca. Potencjały
czynnościowe komórek mięśnia sercowego. EKG. Sprzężenie elektromechaniczne
w komórkach mięśnia serca. Unerwienie układu bodźcoprzewodzącego i mięśnia
sercowego przez układ autonomiczny współczulny i przywspółczulny. Regulacja
30
funkcji mięśnia sercowego przez odruch z baroreceptorów tętniczych,
chemoreceptorów tętniczych i receptorów czuciowych mięśnia sercowego. Praca
mechaniczna mięśnia sercowego. Autoregulacyjna odpowiedź mięśnia sercowego
na obciążenie. Rejestracja EKG. Demonstracja niemiarowości oddechowej.
Komputerowa demonstracja mechanizmu powstawania potencjału czynnościowego
w komórkach mięśnia sercowego i szerzenia się pobudzenia w mięśniu sercowym.
10. Fizjologia układu krążenia. Biofizyka przepływu krwi. Struktura i organizacja
naczyń krwionośnych. Regulacja nerwowa, regulacja miejscowa i autoregulacja
mięśniówki gładkiej naczyń krwionośnych. Mikrokrążenie. Regulacja układu
krążenia przez odruch z baroreceptorów tętniczych i odruch z chemoreceptorów
tętniczych. Odrębność regulacji mięśniówki gładkiej naczyń krwionośnych
wieńcowych, nerkowych, mięśniowych, płucnych i układu pokarmowego. Pomiar
ciśnienia tętniczego krwi. Osłuchiwanie serca.
11. Fizjologia układu oddechowego. Objętości i pojemności oddechowe. Opór
i podatność w układzie oddechowym. Dyfuzja gazów w pęcherzykach płucnych.
Nerwowa kontrola układu oddechowego: regulacja funkcji mięśnia przeponowego
i mięśni międzyżebrowych przez nerwy somatyczne, regulacja funkcji mięśniówki
gładkiej i gruczołów dróg oddechowych przez nerwy układu autonomicznego.
Odruchowa kontrola mięśni oddechowych poprzecznie prążkowanych, mięśniówki
gładkiej i gruczołów dróg oddechowych. Pojęcie centralnego generatora
oddechowego. Komputerowa prezentacja cyklu oddechowego, demonstracja zmian
ciśnienia zewnątrzopłucnowego i wewnątrzopłucnowego w czasie cyklu
oddechowego. Spirometria.
12. Fizjologia układu pokarmowego. Ogólna struktura układu pokarmowego
człowieka. Mechanizm rozdrabniania i absorbcji substancji pokarmowych. Struktura,
funkcja i mechanizmy kontroli działania żołądka. Regulacja i rola wydzielania
trzustkowego. Regulacja i rola wydzielania żółci. Struktura, funkcja, kontrola funkcji
jelita cienkiego i jelita grubego.
13. Fizjologia nerek. Anatomia czynnościowa nerek. Struktura i funkcja nefronu.
Mechanizmy tworzenia i zagęszczania moczu. Demonstracja komputerowa
mechanizmu filtracji kłębuszkowej i mechanizmu funkcjonowania nefronu.
14. Seminarium sprawdzające, powtórzenie omówionego materiału.
15. Fizjologia cyklu menstruacyjnego, zapłodnienie, ciąża.
31
REGULAMIN ZAJĘĆ STUDENCKICH
1. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu z przedmiotu jest
zaliczenie wszystkich zajęć dydaktycznych. Maksymalna ilość usprawiedliwionych
nieobecności (zwolnienie lekarskie lub karta informacyjna ze szpitala) w ciągu
semestru: 2. Usprawiedliwione nieobecności na zajęciach należy zaliczyć u asystenta
prowadzącego zajęcia. Zaliczanie przedmiotu i przystąpienie do egzaminu
w przypadku braku usprawiedliwienia nieobecności lub przy większej liczbie
nieobecności usprawiedliwionych jest uzależnione od decyzji Dziekanatu.
2. Studenci zobowiązani są do odbywania zajęć we własnych grupach dziekańskich.
Odrabianie zajęć z inną grupą jest ograniczone do sytuacji wyjątkowych i możliwe
w uzasadnionych przypadkach po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody Kierownika
Zakładu.
3. Adiunkci Zakładu prowadzą dyżury dydaktyczne, w wyznaczonych godzinach,
w trakcie których studenci mogą uzyskać dodatkowe informacje oraz odbyć
konsultacje dotyczące zajęć z przedmiotu.
4. Studenci są zobowiązani do przygotowania się do aktualnych zajęć, aby w pełni
wykorzystać czas ćwiczeń i seminariów. Stopień przygotowania do ćwiczeń
i seminariów może być sprawdzany w formie pisemnej (test lub pytania otwarte).
5. Każdy student zobowiązany jest do przygotowania raz w semestrze dwóch
10 minutowych wystąpień (wraz z prezentacją w PowerPoint); jedno wystąpienie
poświęcone jest omówieniu zagadnień ze wskazanego artykułu naukowego; drugie
wystąpienie poświęcone jest omówieniu przydzielonego zagadnienia; wskazanie
artykułu oraz daty wystąpienia nastąpi na pierwszych zajęciach; punkty
za prezentacje studentów dodawane są do punktów uzyskanych z kolokwium.
6. W semestrze zostaną przeprowadzone dwa seminaria sprawdzające w formie
pisemnej (test wielokrotnego wyboru lub jednokrotnego wyboru lub pytania otwarte).
7. Podstawą dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń i seminariów
oraz uzyskanie pozytywnej oceny z 2 seminariów sprawdzających.
8. Studenci, którzy nie uzyskali zaliczenia ćwiczeń i seminariów w celu dopuszczenia
do egzaminu muszą zaliczyć kolokwium wyjściowe.
9. Studenci, którzy zaliczyli zajęcia dydaktyczne i uzyskali średnią ocenę z seminariów
sprawdzających co najmniej 4.5 i mogą przystąpić do egzaminu w terminie zerowym
po uprzednim uzgodnieniem terminu egzaminu z sekretariatem Zakładu.
32
10. Egzamin z przedmiotu w pierwszym terminie odbywa się w formie testowej
lub zastosowania pytań otwartych.
11. W czasie testów obowiązuje zakaz używania telefonów komórkowych
i fotografowania książeczek testowych i kart odpowiedzi.
33
HISTORIA FARMACJI
ZAKŁAD BIOANALIZY I ANALIZY LEKÓW
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1, tel./fax. 22 75 20 976
Kierownik Zakładu: prof. Dr hab. Piotr Wroczyński
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę: dr hab. Iwona Arabas
Godziny przyjęć w sprawach studenckich: poniedziałek godz. 12:00 – 14:00
Roczny wymiar wykładów: 15 godzin
Miejsce wykładów: sale Wydziału Farmaceutycznego
Liczba punktów ECTS: 1
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTÓW
Celem nauczania jest zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi z dziejami szeroko
rozumianej dziedziny, jaką jest farmacja. Przedmiotem historii farmacji są więc zarówno dzieje
aptekarstwa, czyli praktycznie wykonywanego zawodu, jaki i powstanie dróg, które doprowadziły
do odkrycia leków, czyli dzieje farmacji naukowej na przestrzeni lat.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy wykładów obejmują następujące zagadnienia:
I Źródła historyczne.
II Dzieje terapii farmakologicznej.
1. Początki stosowania leków.
2. Medycyna i farmacja w czasach Hipokratesa i Galena
3. Wkład medycyny arabskiej do rozwoju nauki o leku
4. Alchemia i jatrochemia.
5. Początki leku wyizolowanego.
6. Początki syntezy organicznej. Narodziny przemysłu farmaceutycznego
7. Początki chemioterapii. Sulfonamidy. Antybiotyki
8. Wprowadzenie do lecznictwa witamin i hormonów
III Dzieje aptekarstwa
1. Powstanie zawodu aptekarskiego
2. Rozwój aptekarstwa w Polsce od XIII do XVIII w.
3. Kodeks leków – farmakopee
4. Organizacja aptekarstwa w XIX w. i w pierwszej połowie XX w.
IV Dzieje nauczania farmacji
1. Nauczanie farmacji w Europie. Pierwsze szkoły farmaceutyczne
2. Nauczanie farmacji w Polsce
3. Dzieje Warszawskiego Wydziału Farmaceutycznego. Sylwetki wybitnych nauczycieli.
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
Zaliczenie z całości materiału.
LITERATURA ZALECANA
1. Rembieliński R., Kuźnicka B.: Historia Farmacji, wyd. III rozsz., Warszawa 1987.
2. Brzeziński T.: Historia medycyny, Warszawa 1988.
34
HISTORIA FILOZOFII
ZAKŁAD ETYKI LEKARSKIEJ I MEDYCYNY PALIATYWNEJ
00-581 Warszawa, ul. Litewska 14/16 , Tel. 22 116 92 34
Kierownik Zakładu: prof. dr hab.n. med. Tomasz Pasierski
e-mail: [email protected]
Odpowiedzialny za dydaktykę: dr Maria Turos
Kontakt do osoby odpowiedzialnej za dydaktykę: [email protected]
Roczny wymiar godzin – 15 godzin wykładów.
Miejsce wykładów – sala wykładowa na terenie Wydziału Farmaceutycznego, ul. Banacha 1.
Liczba punktów ECTS – 1
CEL NAUCZANIA
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z teoriami filozoficznymi naszej cywilizacji
ze szczególnym uwzględnieniem dziedzin antropologii, epistemologii i bioetyki.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy wykładów
Wprowadzenie (Filozofia jako typ poznania i jej działy. Filozofia a nauka, sztuka i religia.
Klasyfikacje nauk. Kryteria spełniane przez nauki przyrodnicze. Zasada weryfikacji
i falsyfikacji.).
Formowanie się problematyki filozoficznej w Grecji (Ateny-Rzym-Jerozolima. Tales
i jońscy filozofowie przyrody. Spór o prazasadę: Heraklit, Parmenides, Demokryt.).
Sokratejska antropologia i etyka (Moralność cnót. Koncepcja psyche.).
Idealizm Platona (Idealistyczna koncepcja bytu. Natywistyczna koncepcja poznania.).
Realizm Arystotelesa (Kategorie. Logika i metodologia nauk przyrodniczych.).
Początki Filozofii chrześcijańskiej. Św. Augustyn. (Wpływ filozofii greckiej na myśl
chrześcijańską. Platonizm Ojców Kościoła.).
System filozoficzny Św. Tomasza z Akwinu (Powrót arystotelizmu. Arystotelesowska logika
i metafizyka w tomizmie. Filozoficzne dowody na istnienie Boga i teoria analogii
bytowej).
Spór o uniwersalia (Zagadnienie istnienia i przedmiotu pojęć ogólnych.).
Racjonalizm kartezjański (Pytanie o metodę naukową. Poszukiwanie wiedzy pewnej.
„Duch w maszynie”.).
Podstawy nowożytnego empiryzmu (Epistemologiczny program Johna Locke’a. Rozwój
empiryzmu w filozofii Hume’a.).
Filozofia krytyczna Kanta (Aprioryczne formy poznania. Krytyka metafizyki. Imperatyw
kategoryczny i kantowska etyka.).
Empiryzm i pozytywizm XIX wieku (Odmiany empiryzmu. Scjentyzm.).
Filozofia analityczna (Koło Wiedeńskie, L. Wittgenstein, B. Russell, G. E. Moore)
Filozoficzna szkoła lwowsko-warszawska oraz warszawska szkoła lekarzy-filozofów.
FORMY KONTROLI I OCENY WYNIKÓW NAUCZANIA
Zasady zaliczania: praca pisemna na zadany temat. Termin konsultowany z opiekunem roku.
Literatura obowiązkowa
1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii (dowolne wydanie) lub B. Russell, Mądrość Zachodu,
Warszawa 1995 (przekład Marka Wichrowskiego i Witolda Jacórzyńskiego).
2. P. Vardy, Etyka, dowolne wydanie.
Literatura nadobowiązkowa: podawana jest podczas poszczególnych wykładów i dotyczy
kwestii szczegółowych.
35
JĘZYK ANGIELSKI I
STUDIUM JĘZYKÓW OBCYCH
02-109 Warszawa, ul. Księcia Trojdena 2a, tel. (22) 5720 863
www.sjo.wum.edu.pl
e-mail: [email protected]
Kierownik Studium Języków Obcych: dr Maciej Ganczar
Godziny przyjęć w sprawach studenckich
Godziny przyjęć w sprawach studenckich oraz dyżury lektorów podane są do wiadomości
zainteresowanych na stronie internetowej WUM w zakładce Studium Języków Obcych
oraz na tablicy ogłoszeń w Studium Języków Obcych.
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę: dr Joanna Moczyńska
Roczny wymiar zajęć: 60 godzin ćwiczeń (po 30 godzin w I i II semestrze)
Miejsce zajęć: SJO, Centrum Dydaktyczne (ul. Księcia Trojdena 2a).
Liczba punktów ECTS – 5
Cel nauczania i zakres przedmiotu
Celem lektoratu jest nauka języka specjalistycznego, czyli kształcenie sprawności
językowych pozwalających na:
• umiejętność udzielania pacjentom informacji o produktach leczniczych
w języku angielskim,
• rozumienie i relacjonowanie tekstów i wypowiedzi o tematyce
specjalistycznej,
• umiejętność formułowania własnych wypowiedzi w języku angielskim
na tematy zawodowe.
Wymogiem wstępnym jest znajomość języka angielskiego na poziomie B1+
w odniesieniu do skali Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego (ESOKJ).
Absolwent farmacji powinien posługiwać się językiem obcym na poziomie biegłości C1
wg skali ESOKJ oraz językiem obcym specjalistycznym z zakresu farmacji.
Program nauczania
Słowotwórstwo medyczne w języku angielskim.
Praca farmaceuty: opis zawodu.
Układy: budowa i funkcje.
Choroby i ich objawy.
36
Leki: grupy, postacie, drogi podania, reakcje niepożądane.
Ulotka informacyjna dla pacjenta.
Pytania pacjenta i odpowiedzi farmaceuty dotyczące leku.
Fragmenty artykułów z pism specjalistycznych dla farmaceutów.
Metody organizacji pracy
Lektorat języka angielskiego obowiązuje wszystkich studentów I roku Wydziału
Farmacji.
Ćwiczenia odbywają się w wymiarze rocznym 60 godzin (w semestrach: zimowym
i letnim, po 30 godzin lekcyjnych w każdym semestrze; 1 ćwiczenia 90-minutowe
tygodniowo).
Forma kontroli i ocena wyników nauczania
Podstawę zaliczenia każdego semestru stanowią: udział we wszystkich zajęciach
(30h/semestr) lub zaliczenie ewentualnych nieobecności (maksymalnie 2/semestr
wg Regulaminu SJO), pozytywne oceny z testów pisemnych (semestralnego
i końcowego, obejmującego semestr zimowy oraz letni) i prezentacja opracowanego
samodzielnie tekstu o tematyce specjalistycznej. Student ma obowiązek zgłosić się
na testy pisemne w wyznaczonym terminie – w przypadku niestawienia się
w wyznaczonym terminie, bądź niezaliczenia testu, studentowi przysługują dwa terminy
poprawkowe.
Ocena końcowa po 60 godzinach ćwiczeń: zal. (ocena) / nzal
Piśmiennictwo
Zajęcia prowadzone są w systemie autorskim, z wykorzystaniem podręczników
oraz materiałów własnych opracowanych na podstawie podręczników specjalistycznych,
artykułów z czasopism specjalistycznych i bieżącej prasy oraz źródeł internetowych.
37
JĘZYK ŁACIŃSKI
Jednostka prowadząca kształcenie
Studium Języków Obcych
Centrum Dydaktyczne
ul. Księcia Trojdena 2a, 02-109 Warszawa
[email protected], , tel. 22 5720863
www.sjo.wum.edu.pl
Kierownik jednostki: dr Maciej Ganczar
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę: mgr Beata Olędzka
Forma prowadzonych zajęć
Ćwiczenia - 45 godzin (30 godzin w I semestrze i 15 godzin w II semestrze)
Liczba punktów ECTS: 4
Forma zaliczenia przedmiotu
1. Lektorat kończy się zaliczeniem lub zaliczeniem na ocenę i egzaminem w zależności
od nauczanego języka oraz kierunku studiów.
2. Przedmiotem nauczania jest język specjalistyczny, dostosowany do potrzeb
zawodowych przyszłych absolwentów.
3. Podstawę zaliczenia przedmiotu stanowią: udział w zajęciach, pozytywne oceny
uzyskane z kolokwiów cząstkowych oraz pisemnego sprawdzianu końcowego
i prezentacji w przypadku języków nowożytnych.
4. W przypadku nieobecności:
- dwie nieobecności w semestrze – obie należy zaliczyć w terminie do dwóch tygodni
od daty nieobecności
38
- trzy nieobecności w semestrze – student zobowiązany jest napisać podanie
do kierownika SJO z prośbą o umożliwienie odrobienia i zaliczenia trzeciej
nieobecności w trybie indywidualnym
- cztery i więcej nieobecności w semestrze – student zobowiązany jest do powtarzania
semestru (w wypadku pobytu w szpitalu lub długotrwałej choroby potwierdzonej
zwolnieniem lekarskim student może ubiegać się o zgodę na zaliczanie nieobecności
w sesji poprawkowej).
5. Student ma obowiązek zgłosić się na pisemny sprawdzian zaliczający semestr
w wyznaczonym terminie. W przypadku niestawienia się, bądź niezaliczenia
sprawdzianu, studentowi przysługuje jeden termin poprawkowy ustalony przez
prowadzącego. Sprawdzian poprawkowy należy zaliczyć nie później niż przed
rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej. W przypadku niezaliczenia poprawy studentowi
przysługuje drugi termin poprawkowy zgodnie z regulaminem studiów. Student
otrzymuje wpis do indeksu od wykładowcy i potwierdza go u kierownika
lub koordynatora zespołu wykładowców SJO. Potwierdzenia nie wymagają oceny
wpisywane do e-indeksu.
6. Student ubiegający się o zwolnienie z lektoratu (przepisanie oceny) powinien złożyć
stosowne podanie do kierownika SJO w pierwszym tygodniu zajęć. Studentom
pierwszego roku oceny nie będą przepisywane.
7. Forma egzaminu podana jest do wiadomości studentów w przewodniku dydaktycznym
dla danego kierunku i roku studiów.
8. Posiadanie certyfikatu z języka obcego, oceny z lektoratu na innym kierunku studiów
w WUM lub innej uczelni nie zwalnia z uczęszczania na zajęcia przewidziane
programem studiów na aktualnym kierunku studiów.
9. Sprawy nieuregulowane niniejszym regulaminem będą rozstrzygane indywidualnie
przez kierownictwo SJO.
39
Forma zaliczenia przedmiotu
Kolokwium pisemne – pytania otwarte opisowe. Zaliczenie z oceną.
Kryteria oceniania
2,0 (ndst) poniżej 60%
3,0 (dost) 60%-69,99%
3,5 (ddb) 70%-79,99%
4,0 (db) 80%-85,99%
4,5 (pdb) 86%-90,99%
5,0 (bdb) 91%-100%
Cele kształcenia
Nauka języka łacińskiego ma zapewnić studentowi opanowanie podstaw gramatyki w stopniu
pozwalającym na prawidłowe posługiwanie się terminami medycznymi i farmaceutycznymi
oraz opanowanie określonego słownictwa w zakresie botaniki, farmakologii, anatomii, patofizjologii,
mikrobiologii, parazytologii oraz chemii. Wiadomości nabyte podczas lektoratu są przydatne
w późniejszej praktyce farmaceutycznej, zwłaszcza w prawidłowym realizowaniu i rozumieniu
recept.
Tematy zajęć
1. Alfabet, wymowa, akcent, iloczas. Ćwiczenia w poprawnym czytaniu i akcentowaniu.
2-3. Nazwy roślin. Rodziny roślin. Rzeczownik i przymiotnik łaciński. Związek zgody.
3-4. Części roślin. Nominativus i genetivus singularis i pluralis rzeczownika i przymiotnika.
Związek rządu.
5-6. Nazwy i postaci leków i preparatów leczniczych. Stopniowanie przymiotników.
7-8. Drogi podania leków. Wyrażenia przyimkowe. Przedrostki łacińskie i greckie.
Accusativus i Ablativus.
9-10. Terminologia anatomiczna. Deklinacja III rzeczownika i przymiotnika.
11-12. Wprowadzenie do języka greckiego. Podstawowe wyrazy łacińsko-grecko-polskie
w terminologii farmaceutycznej i medycznej. Grecka deklinacja I i II w języku łacińskim.
13-14. Terminologia kliniczna. Przyrostki łacińskie i greckie.
15-16. Nazwy bakterii, wirusów, grzybów i pasożytów.
17. Czasownik jako podstawa słowotwórcza terminów farmaceutycznych i medycznych.
Participia.
18. Recepta.
19. Łacińskie mianownictwo chemiczne. Liczebnik.
40
20. Podsumowanie materiału.
21. Test zaliczeniowy.
22-23. Poprawa testu.
Literatura obowiązkowa
Olędzka Beata, Szymańska-Budzińska Anna: Język łaciński dla farmaceutów. Warszawa: MediPage
2019.
Literatura uzupełniająca
Dąbrowska Barbara, Podręczny słownik medyczny łacińsko-polski i polsko-łaciński, Warszawa:
Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2005.
41
MATEMATYKA
KATEDRA FARMACJI FIZYCZNEJ I BIOANALIZY
ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
PRACOWNIA MATEMATYCZNA
02-097 WARSZAWA, ul. Żwirki i Wigury 61, ZIAM pokój 30
Kierownik Katedry: prof. dr hab. Piotr Wroczyński
Kierownik Zakładu: dr hab. Dariusz Maciej Pisklak
Kierownik Pracowni: dr Justyna Kurkowiak
Konsultacje i godziny przyjęć w sprawach studenckich podane na stronie Zakładu Chemii
Fizycznej w zakładce Informacje dla studentów.
Odpowiedzialna za dydaktykę: dr Justyna Kurkowiak
Roczny wymiar zajęć dla studentów
I semestr: wykłady 15 godz., seminaria 30 godz.
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Matematyka jest jednym z podstawowych narzędzi opisu zjawisk przyrodniczych, a w
szczególności fizycznych, chemicznych i biologicznych. Użycie języka matematyki, tj. ustalenie
modelu matematycznego zjawiska, umożliwia w konsekwencji zastosowanie metod
matematycznych do badania zjawiska, rozwiązanie zagadnień z nim związanych jak również
poprawną i ścisłą interpretację otrzymanych wyników. Program matematyki obejmuje pojęcia
rachunku różniczkowego i całkowego.
PROGRAM NAUCZANIA
WYKŁADY
• Funkcje liniowe, wielomianowe, wymierne, wykładnicze i logarytmiczne w farmacji;
• Funkcje trygonometryczne;
• Ciągi liczbowe. Liczba e. Granice funkcji;
• Pochodne funkcji. Zastosowania pochodnych
• Funkcje wielu zmiennych, pochodne cząstkowe, różniczka zupełna;
• Całki nieoznaczone;
42
• Całki oznaczone. Zastosowania;
• Równania różniczkowe.
SEMINARIA
• Funkcje: kwadratowa, wielomianowa, wymierna, wykładnicza w kontekście zastosowań
farmaceutycznych;
• Funkcja logarytmiczna i jej zastosowania w farmacji;
• Funkcje trygonometryczne;
• Granice ciągów liczbowych i funkcji;
• Pochodne funkcji;
• Zastosowania pochodnych;
• Pochodne cząstkowe, różniczka;
• Całki nieoznaczone;
• Całki oznaczone;
• Całka oznaczona w obliczaniu pól obszarów płaskich;
• Równania różniczkowe.
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
1. W ciągu semestru student ma możliwość zdobycia od 0 do 100 punktów za:
• 5 kartkówek (od 0 do 6 pkt każda)
• dwa kolokwia (od 0 do 35 pkt)
2. Przedmiot zalicza uzyskanie co najmniej 60 pkt.
• Terminy kolokwiów zostaną ustalone na początku semestru przez Radę Pedagogiczną
w porozumieniu z przedstawicielami studentów.
• Kolokwiów i kartkówek nie można poprawiać.
• Dla osób, które nie uzyskają zaliczenia zostanie wyznaczony dodatkowy termin kolokwium
z całości materiału w trakcie sesji poprawkowej.
KRYTERIA ZALICZENIA
ocena kryteria
2,0 (ndst) 0 ÷ 59,5
3,0 (dst) 60 ÷ 67,5
3,5 (ddb) 68 ÷ 75,5
4,0 (db) 76 ÷ 83,5
4,5 (pdb) 84 ÷ 91,5
5,0 (bdb) 92 ÷ 100
43
LITERATURA
1. Matematyka – skrypt dla studentów I roku Farmacji – wersja elektroniczna
2. Chmaj J.: Rachunek różniczkowy i całkowy. Teoria, przykłady, ćwiczenia. Wyd. II.
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000.
44
PATOFIZJOLOGIA
ZAKŁAD FARMAKODYNAMIKI I PATOFIZJOLOGII
ul. Banacha 1B, 02-097 Warszawa; CePT (pokój FC02); tel.: (48) 22 116 61 61
Kierownik Zakładu: Dr hab. n. farm. Magdalena Bujalska-Zadrożny
Godziny przyjęć w sprawach studenckich: czwartek 13.00 – 14.00
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę:
dr Przemysław Kurowski, email: [email protected], tel. 22 116 61 69; -64
Roczny wymiar zajęć: wykłady - 30 godzin, seminaria - 15 godzin, ćwiczenia - 30 godzin.
Liczba punktów ECTS – 6
Zajęcia dydaktyczne: miejsce odbywania zajęć dydaktycznych zostanie podane na stronie
internetowej Laboratorium Fizjologii i Patofizjologii Człowieka CePT –
www.zfc.wum.edu.pl>Dydaktyka>Patofizjologia Człowieka
Cel nauczania i zakres przedmiotu
Celem nauczania patofizjologii jest poznanie mechanizmów zaburzeń czynnościowych
organizmu człowieka na poziomie molekularnym, komórkowym, tkankowym, narządowym
i systemowym. Zakres nauczania obejmuje układ nerwowy, krążenia, oddechowy,
pokarmowy, moczowy i hormonalny człowieka. W trakcie nauczania podkreślane będą
zagadnienia związane z zaburzonymi mechanizmami regulacyjnymi ustroju i zaburzonym
działaniem substancji biologicznie czynnych na komórki.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy wykładów:
16. Wstęp do patofizjologii. Patofizjologia komórki. Biologia nowotworów
17. Niedobory odporności: wrodzone i nabyte. Neurologia zakażeń HIV
45
18. Patofizjologia wybranych chorób neurozwyrodnieniowych (choroba Alzheimera,
zespoły otępienne, taupatie)
19. Patofizjologia małych neuroprzekaźników – dopaminy, serotoniny, noradrenaliny,
acetylocholiny (podłoże chorób psychiatrycznych)
20. Neurobiologia uzależnień
21. Patofizjologia układu pokarmowego ze szczególnym uwzględnieniem etiologii,
patogenezy i patofizjologii wirusowego zapalenia wątroby. Etiologia i patogeneza
zapalenia trzustki
22. Fizjologia i patofizjologia bólu
23. Patofizjologia układu hormonalnego – etiologia, patogeneza i patofizjologia cukrzycy
24. Epidemiologia i podłoże molekularne nadciśnienia tętniczego
25. Patofizjologia zaburzeń hemodynamiki i rytmu serca. Diagnostyka zaburzeń
hemodynamicznych serca oraz diagnostyka zaburzeń rytmu serca
26. Patofizjologia wybranych chorób autoimmunizacyjnych (reumatoidalne zapalenie
stawów, toczeń rumieniowaty układowy)
27. Patofizjologia układu oddechowego
28. Patofizjologia funkcji nerek. Podział, przyczyny i mechanizmy patofizjologiczne
niewydolności nerek
29. Zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej i kwasowo-zasadowej
30. Patofizjologia hormonów płciowych
Tematy ćwiczeń/seminariów:
16. Patofizjologia krwi. Klasyfikacja i mechanizm powstawania niedokrwistości
niedoborowych i niedokrwistości aplastycznych, zaburzeń różnicowania elementów
morfotycznych krwi (białaczki, chłoniaki). Zaburzenia układu krzepnięcia
17. Patofizjologia stanu zapalnego. Komputerowa prezentacja procesu zapalnego
18. Patofizjologia układu ruchowego (uszkodzenia górnego i dolnego motoneuronu,
choroby jednostki ruchowej). Patofizjologia wybranych chorób układu
pozapiramidowego (choroba Parkinsona, choroba Huntingtona, drżenie samoistne)
19. Patofizjologia, objawy kliniczne chorób afektywnych, zespołu nadaktywności
psychoruchowej, stresu pourazowego
20. Patofizjologia wybranych zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego (padaczka,
zespoły otępienne, choroby demielinizacyjne). Choroby naczyniowe mózgu
46
21. Patofizjologia układu pokarmowego (molekularne podłoże choroby wrzodowej
żołądka i dwunastnicy; mechanizmy odpowiedzialne za powstawanie achalazji,
refluksu żołądkowo-przełykowego, choroby Leśniowskiego-Crohna, colitis ulcerosa)
22. Seminarium sprawdzające; podsumowanie omówionego materiału
23. Patofizjologia układu hormonalnego. Zaburzenia czynności wydzielniczej przysadki
mózgowej (gigantyzm, akromegalia, hiperprolaktynemia, choroba Cushinga).
Nadczynność i niedoczynność tarczycy. Zaburzenia funkcji kory i rdzenia nadnerczy
24. Patofizjologia układu krążenia. Miażdżyca naczyń. Nadciśnienie tętnicze pierwotne
i wtórne. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa. Zatorowość płuc. Demonstracje
filmowe koronarografii, angioplastyki
25. Patofizjologia serca cz. I. Niewydolność serca ostra i przewlekła; mechaniczne
wspomaganie pracy serca, opcje operacyjne leczenia niewydolności serca.
Demonstracje filmowe przykładów niewydolności serca i wad rozwojowych. Echo
serca, rezonans serca
26. Patofizjologia serca cz. II. Choroby mięśnia sercowego: kardiomiopatie, zapalenie
mięśnia sercowego. Zaburzenia rytmu serca i przewodzenia. Demonstracja filmowa
aparatów do krążenia pozaustrojowego. Demonstracja filmowa i wyjaśnienie zasady
działania defibrylatorów umieszczonych w miejscach publicznych
27. Patofizjologia układu oddechowego. Astma. Przewlekła obturacyjna choroba płuc
(POCHP). Ostra i przewlekła niewydolność oddechowa. Zespół snu z bezdechem.
Wpływ palenia papierosów na układ oddechowy. Choroba wysokogórska.
Demonstracje filmowe i symulacje komputerowe patomechanizmów obturacyjnych
bezdechów podczas snu.
28. Patofizjologia funkcji nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek, zespół nefrytyczny,
zespół nerczycowy). Nadciśnienie nerkopochodne
29. Seminarium sprawdzające; podsumowanie omówionego materiału
30. Patofizjologia ciąży. Konflikt serologiczny, ciąża powikłana cukrzycą, nadciśnieniem
tętniczym w ciąży, schorzenia wątroby w ciąży
REGULAMIN ZAJĘĆ STUDENCKICH
12. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń i dopuszczenia do egzaminu z przedmiotu jest
zaliczenie wszystkich zajęć dydaktycznych. Maksymalna ilość usprawiedliwionych
nieobecności (zwolnienie lekarskie lub karta informacyjna ze szpitala) w ciągu
47
semestru - 2. Usprawiedliwione nieobecności na zajęciach należy zaliczyć u asystenta
prowadzącego zajęcia. Zaliczanie przedmiotu i przystąpienie do egzaminu
w przypadku braku usprawiedliwienia nieobecności lub przy większej liczbie
nieobecności usprawiedliwionych jest uzależnione od decyzji Dziekanatu.
13. Studenci zobowiązani są do odbywania zajęć we własnych grupach dziekańskich.
Odrabianie zajęć z inną grupą jest ograniczone do sytuacji wyjątkowych i możliwe
w uzasadnionych przypadkach po uprzednim uzyskaniu pisemnej zgody kierownika
Zakładu.
14. Adiunkci Zakładu prowadzą dyżury dydaktyczne, w wyznaczonych godzinach,
w trakcie których studenci mogą uzyskać dodatkowe informacje oraz odbyć
konsultacje dotyczące zajęć z przedmiotu.
15. Studenci są zobowiązani do przygotowania się do aktualnych zajęć, aby w pełni
wykorzystać czas ćwiczeń i seminariów. Stopień przygotowania do ćwiczeń
i seminariów może być sprawdzany w formie pisemnej (test lub pytania otwarte).
Każdy student w trakcie semestru jest zobowiązany do przygotowania prezentacji
z zadanego artykułu naukowego i zagadnienia dotyczącego danego tematu ćwiczeń.
16. W semestrze zostaną przeprowadzone dwa seminaria sprawdzające w formie
pisemnej (test).
17. Podstawą dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń i seminariów
oraz uzyskanie pozytywnej oceny z 2 seminariów sprawdzających.
18. Studenci, którzy nie uzyskali zaliczenia ćwiczeń i seminariów w celu dopuszczenia
do egzaminu muszą zaliczyć kolokwium wyjściowe.
19. Studenci, którzy zaliczyli zajęcia dydaktyczne i uzyskali średnią ocenę z seminariów
sprawdzających co najmniej 4.5 i mogą przystąpić do egzaminu w terminie zerowym
po uprzednim uzgodnieniem terminu egzaminu z sekretariatem Zakładu.
20. Egzamin z przedmiotu w pierwszym terminie odbywa się w sesji zimowej w formie
testowej.
21. W czasie testów obowiązuje zakaz używania telefonów komórkowych
i fotografowania książeczek testowych i kart odpowiedzi.
48
LITERATURA
Literatura obowiązkowa:
1. Sławomir Maśliński, Jan Ryżewski: „Patofizjologia” tom 1-2, PZWL, Warszawa
2012, wyd. 4
2. Ivan Damjanov, red. wyd. pol. Andrzej Bręborowicz, Piotr Thor, Maria Winnicka:
„Patofizjologia”, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2010, wyd. 1
3. Anna M. Badowska-Kozakiewicz: „Patofizjologia człowieka”, PZWL, Warszawa
2013, wyd. 1
Literatura uzupełniająca:
1. Jan W. Guzek: „Patofizjologia człowieka w zarysie”, PZWL, Warszawa 2015, wyd. 1
2. Stefan Silbernagl, Florian Lang, (red. pol.) Barbara Malinowska, Anna Hryniewicz,
Hanna Kozłowska: „Atlas Patofizjologii”. MedPharm, Wrocław 2011, wyd. 1
KOŁO NAUKOWE
Przy Zakładzie Farmakodynamiki i Patofizjologii działa Studenckie Koło Naukowe
CEREBRUM (https://cerebrum.wum.edu.pl/). Opiekunem naukowym koła
jest Pan dr Przemysław Kurowski, email: [email protected],
tel.: 22 116 61 69; -64.
49
PRZYSPOBIENIE BIBLIOTECZNE
BIBLIOTEKA GŁÓWNA WARSZAWSKIEGO UNIWERSYTETU
MEDYCZNEGO
02-091 Warszawa, ul. Żwirki i Wigury 63, informacja tel. (0 22) 116 60 03, 116 60 08
e-mail: [email protected]
www.biblioteka.wum.edu.pl
Dyrektor Biblioteki: mgr Irmina Utrata
e-mail: [email protected]
Osoba odpowiedzialna za dydaktykę: mgr Irmina Utrata
godziny przyjęć: wt., czw. 10.00-15.00
Cel nauczania i zakres przedmiotu: przygotowanie do samodzielnego i efektywnego
korzystania z usług i zasobów Biblioteki Uczelnianej oraz kształtowanie umiejętności
wyszukiwania informacji o zbiorach bibliotecznych z wykorzystaniem warsztatu
informacyjnego biblioteki. Uświadomienie korzyści wynikających z sięgania po zasoby
i usługi bibliotek naukowych oraz uświadomienie potrzeby ustawicznego kształcenia
i rozwoju zawodowego.
Treści programowe:
1. Organizacja systemu biblioteczno-informacyjnego Uczelni
2. Zakres działania jednostek usługowych Biblioteki Głównej
3. Charakterystyka zbiorów Biblioteki Głównej – rodzaje gromadzonych dokumentów
i ich wartość informacyjna
4. Wyszukiwanie informacji z wykorzystaniem katalogów w wersji tradycyjnej i online
5. Charakterystyka zasobów i rodzaj usług świadczonych przez biblioteki naukowe
na terenie Warszawy
6. Strona www biblioteki – serwis informacyjny prezentujący zasoby i usługi Biblioteki
Uczelnianej
Metody organizacji pracy: szkolenie online
Formy kontroli i ocena wyników nauczania: podstawą zaliczenia przedmiotu
jest uzyskanie z testu wielokrotnego wyboru 67% poprawnych odpowiedzi (zaliczenie
na ocenę).
50
PSYCHOLOGIA Z SOCJOLOGIĄ
ZAKŁAD EPIDEMIOLOGII
02-007 Warszawa, ul. Oczki 3, tel. 22-629-02-43
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Józef Knap
Odpowiedzialna za dydaktykę: dr n. hum. Cecylia Łabanowska
Przedmiot obejmuje 15 godzin wykładów.
Wykłady odbywają się w Sali Koskowskiego, Wydział Farmacji.
Liczba punktów ECTS – 1
CEL NAUCZANIA:
■ Zapoznanie studentów z wybranymi prawidłowościami i mechanizmami
psychologicznymi dotyczącymi ludzkiej psychiki i zachowań.
■ Umożliwienie studentom przyswojenia podstawowych pojęć pozwalających opisywać
i rozumieć złożone zachowania własne i innych ludzi.
■ Pobudzenie refleksji nad możliwościami spożytkowania wiedzy psychologicznej
i socjologicznej dla lepszego rozumienia ludzi i radzenia sobie w trudnych sytuacjach
życiowych.
Tematyka wykładów:
1. Jak myślimy o świecie społecznym? Schematy poznawcze i heurystyki. Zmiany
schematów. Błędy w myśleniu potocznym (efekt pierwszeństwa, dysonans
poznawczy, efekt fałszywej powszechności, wpływ norm i miejsca w strukturze
społecznej). Sądy o przyczynach. Korelacje pozorne. Samospełniające się proroctwa.
Charakterystyka wiedzy potocznej a naukowej. Specyfika nauk o człowieku.
Wyjaśnianie a przewidywanie.
2. Kim jesteśmy? Ważność „ja” dla jednostki. Rola samooceny. Motywy związane ze
strukturą „ja” (autowaloryzacja, autoweryfikacja, samopoznanie, samonaprawa).
Źródła „ja”. Podstawowe elementy struktury społecznej. Konsekwencje odgrywania
ról społecznych. Role a tożsamość jednostki. Socjalizacja. Osobowość zintegrowana.
Osobowość a porządek społeczny.
3. Czy jesteśmy altruistami? Biologiczna a społeczna geneza zachowań prospołecznych.
Socjobiologia. Teoria wymiany społecznej. Teoria empatii. Typy zachowań
prospołecznych. Działanie norm społecznych. Sytuacyjne determinanty zachowań
prospołecznych (płeć, obecność innych osób, autokoncentracja, nastrój).
Przyjmowanie pomocy a udzielanie pomocy.
4. Kiedy jesteśmy konformistami? Facylitacja społeczna. Pobudzenie psychiczne
a skutki oceny naszych działań. Działanie indywidualne a zespołowe. Tłum
i deindywiduacja. Konformizm informacyjny. Odmiany zbiorowości ludzkich.
Konformizm normatywny i publiczny. Grupy odniesienia. Typy identyfikacji z grupą.
Konformizm a cechy osobowości.
5. Jak kilku może wpływać na wielu? Typy wpływu społecznego. Podstawowe
mechanizmy ulegania i posłuszeństwa. Typy władzy. Bezreflesyjny konformizm
normatywny. Reguły psychologiczne sterujące przebiegiem ludzkiego zachowania
51
(wzajemności, zaangażowania i konsekwencji, społecznego dowodu słuszności,
lubienia i sympatii, niedostępności).
Techniki wywierania wpływu. Obrona przed manipulacją.
6. Jak podejmowane są decyzje w grupie? Typy zadań rozwiązywanych przez grupę.
Straty ponoszone w toku procesu decyzyjnego. Organizacja grupy. Style dowodzenia
grupą. Myślenie grupowe. Polaryzacja grupowa. Wpływ mniejszości na grupę.
Podziemny świat wzajemnych relacji. Kontekst społeczno-kulturowy.
7. Jak komunikować się efektywnie? Konflikt o sumie zerowej i konflikt motywów
mieszanych. Przyczyny niepowodzeń w komunikowaniu się. Modele efektywnej
komunikacji. Umiejętności związane z komunikowaniem się. Bariery wewnętrzne
i zachowania zakłócające słuchanie. Przyczyny zakłóceń komunikacji werbalnej.
Zachowania zakłócające przekaz informacji. Komunikacja niewerbalna i niespójność
przekazu. Strategie rozwiązywania konfliktów gdy komunikacja werbalna
jest możliwa i gdy nie jest.
OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z testu końcowego.
Zaliczenie odbywa się w terminie zatwierdzonym przez Radę Pedagogiczną. Test zawiera
pytania zamknięte i otwarte. Za każdą niepoprawną odpowiedź na pytanie zamknięte
jest odejmowany 1 punkt. Aby uzyskać ocenę pozytywną należy uzyskać 51% z możliwych
do uzyskania punktów.
LITERATURA OBOWIĄZKOWA:
Podawana na końcu każdego z wykładów.
LITERATURA ZALECANA:
Wybrane rozdziały z następujących pozycji:
1. P. Sztompka: Socjologia, Wyd. „Znak”, Warszawa, 2002.
2. E. Aronson, T. Wilson, R. Akert: Psychologia społeczna, Wyd. Zysk i Sp-ka,
Warszawa, 2006.
3. G. Mietzel: Wprowadzenie do psychologii, Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, 2001.
52
STATYSTYKA
KATEDRA FARMACJI FIZYCZNEJ I BIOANALIZY
ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ
PRACOWNIA MATEMATYCZNA
02-097 WARSZAWA, ul. Żwirki i Wigury 61, ZIAM pokój 30
Kierownik Katedry: prof. dr hab. Piotr Wroczyński
Kierownik Zakładu: dr hab. Dariusz Maciej Pisklak
Kierownik Pracowni: dr Justyna Kurkowiak
Konsultacje i godziny przyjęć w sprawach studenckich podane na stronie Zakładu Chemii Fizycznej w zakładce Informacje dla studentów.
Odpowiedzialna za dydaktykę: dr Justyna Kurkowiak
Roczny wymiar zajęć dla studentów
II semestr: wykłady 10 godz., ćwiczenia 30 godz.
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Rozważane pojęcia i metody statystyki są ściśle powiązane z konkretnymi zagadnieniami pochodzącymi z nauk farmaceutycznych, medycznych, chemicznych i biologicznych. Nauczanie statystyki ma za zadanie przygotować studentów do wykorzystania nabytej wiedzy do badań statystycznych obserwacji i pomiarów, a także interpretacji wyników tych badań. Metody statystyki są szczególnie przydatne w pracy laboratoryjnej i badawczej na wyższych latach studiów. Program statystyki obejmuje pojęcia rachunku prawdopodobieństwa będące podstawą statystyki oraz pojęcia i metody statystyki.
PROGRAM NAUCZANIA
Wykłady
• Zdarzenia i prawdopodobieństwo.
• Zmienne losowe. Dystrybuanta zmiennej losowej. Wartość przeciętna i wariancja. Podstawowe rozkłady zmiennych losowych.
• Podstawowe pojęcia statystyki. Estymacja punktowa parametrów. Przedziały ufności.
• Testowanie hipotez
• Ogólne pojęcie regresji. Regresja liniowa. Analiza korelacji. Współczynnik korelacji.
Ćwiczenia:
• Obliczanie prawdopodobieństwa warunkowego i zupełnego. Wzór Bayesa.
• Rozkład i dystrybuanta zmiennej losowej. Wyznaczanie wartości przeciętnej i wariancji.
• Obliczanie prawdopodobieństw w rozkładach dwumianowym i Poissona.
• Rozwiązywanie zagadnień związanych z rozkładem normalnym.
• Statystyka opisowa. Organizacja danych. Szereg rozdzielczy. Wyznaczanie średniej, mediany, mody i wariancji z próby.
• Wyznaczanie przedziałów ufności dla wartości przeciętnej, wariancji i odchylenia standardowego.
53
• Testowanie hipotez o wartości przeciętne, wariancji i odchyleniu standardowym.
• Wyznaczanie prostej regresji. Wyznaczanie wartości prognozowanej. Badanie korelacji zmiennych losowych na podstawie prób.
• Obsługa pakietów statystycznych
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
1. W ciągu semestru student ma możliwość zdobycia od 0 do 100 punktów za:
• kartkówki (od 0 do 20 pkt)
• kolokwia (od 0 do 80 pkt)
2. Przedmiot zalicza uzyskanie co najmniej 60 pkt.
Terminy kolokwiów zostaną ustalone na początku każdego semestru przez Radę Pedagogiczną w porozumieniu z przedstawicielami studentów.
• Kolokwiów i kartkówek nie można poprawiać.
• Dla osób, które nie uzyskają zaliczenia zostanie wyznaczony dodatkowy termin kolokwium z całości materiału w trakcie sesji poprawkowej.
KRYTERIA ZALICZENIA
ocena kryteria
2,0 (ndst) 0 ÷ 59,5
3,0 (dst) 60 ÷ 67,5
3,5 (ddb) 68 ÷ 75,5
4,0 (db) 76 ÷ 83,5
4,5 (pdb) 84 ÷ 91,5
5,0 (bdb) 92 ÷ 100
LITERATURA
1. Chmaj J.: Statystyka – Ćwiczenia. Materiały w wersji elektronicznej.
2. Kurkowiak J.: Testy statystyczne. Materiały w wersji elektronicznej..
54
TECHNOLOGIA INFORMACYJNA
Katedra Farmacji Fizycznej i Bioanalizy
Zakład Chemii Fizycznej
Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej
02-097 Warszawa, ul. Banacha 1, tel. 5720-950
Kierownik Katedry: Profesor dr hab. Piotr Wroczyński
Kierownik Pracowni: Dr Jarosław Bukowicki
Email: [email protected]
Odpowiedzialny za dydaktykę: dr Jarosław Bukowicki - godziny konsultacji zostaną podane
na początku semestru.
Roczny wymiar zajęć: 15 godzin
• Ćwiczenia – 15 godz.
Miejsce ćwiczeń: pracownia komputerowa
Punkty ECTS - 1
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Celem nauczania jest przygotowanie studentów do korzystania z komputerów i zasobów
Internetu. Studenci poznają obsługę komputerowych programów biurowych z pakietu Microsoft
Office i aplikacji przydatnych w farmacji. Program ćwiczeń umożliwia studentom praktyczne
opanowanie umiejętności samodzielnego napisania pracy dyplomowej, wykonania niezbędnych
obliczeń, zastosowania elementów statystyki do analizy danych i interpretacji obserwacji
oraz pomiarów w praktyce laboratoryjnej, przygotowania wykresów.
PROGRAM NAUCZANIA
Tematy ćwiczeń obejmują następujące zagadnienia:
I. Edytor tekstu MS Word
a) edycja tekstu – kopiowanie/przenoszenie/wklejanie
b) formatowanie tekstu – ustawienia stylu, marginesów, orientacji strony, akapity
c) listy numerowane, punktowe, symbole
d) tabulatory, tworzenie kolumn, style
e) tabele – wstawianie, scalanie komórek, style tabeli
f) podział dokumentu na sekcje, nagłówki i stopki, numeracja stron
g) tworzenie przypisów, spisu treści, podpisów tabel i rysunków, indeksy, kody pól
h) edytor równań matematycznych
i) rysowanie i wstawianie grafiki
j) tworzenie bibliografii
55
II. Arkusz kalkulacyjny MS Excel
a) wprowadzanie danych liczbowych i tekstu, formatowanie
b) tworzenie i edycja formuł
c) adresowanie względne, bezwzględne i mieszane w formułach
d) stosowanie sortowania i filtrowania danych, listy, konspekty
e) podstawowe zagadnienia oraz funkcje statystyczne
f) tworzenie i formatowanie wykresów
g) tabele i wykresy przestawne
Metody Organizacji Pracy:
Ćwiczenia odbywają się w grupach 10 osobowych – każdy student ma indywidualny dostęp
do komputera. Do prowadzenia zajęć wykorzystywany jest projektor multimedialny. Ćwiczenia
prowadzone są raz w tygodniu. Każde ćwiczenie poprzedzone jest krótkim wprowadzeniem
do tematu, po czym studenci wykonują samodzielnie zadania i projekty. Studenci korzystają z pakietu
MS Office.
FORMY KONTRTOLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
Kontrola i ocena wyników nauczania przeprowadzana jest w formie kolokwium,
obejmującego większość elementów z realizowanego programu nauczania.
LITERATURA ZALECANA.
1. ABC MS Office 2016 PL, Adam Jaronicki, 2016,
2. Microsoft Word 2016. Krok po kroku, Lambert Joan, 2016,
3. Excel 2016 PL. Biblia, John Walkenbach, 2016,
56
WYCHOWANIE FIZYCZNE STUDIUM WYCHOWANIA FIZYCZNEGO I SPORTU WUM
02-109 Warszawa
ul. Księcia Trojdena 2C,
tel: ( 022) 57 20 528 oraz 57 20 529
Kierownik Studium: mgr Jerzy Chrzanowski
Przyjmuje: 1000 – 1200, wtorek 1000 – 1200;
Sekretariat Studium czynny w sprawach studenckich: poniedziałek, wtorek, czwartek,
piątek w godz. 900 – 1500 środa dniem bez interesanta, e-mail: [email protected],
Zastępca kierownika ds. dydaktycznych: mgr Kinga Klaś-Pupar
Przyjmuje: wtorek 1100 – 1300; piątek 1100 – 1300
Roczny wymiar zajęć: 60 godzin ćwiczeń
Punkty ECTS – 2
CEL NAUCZANIA I ZAKRES PRZEDMIOTU
Kultura fizyczna, jako ogół uznawanych wartości i utrwalonych zachowań w odniesieniu
do ludzkiego ciała, harmonijny rozwój organizmu, wzmacnianie układu ruchowego – stabilizacja
budowy ciała, stymulacja układu krążeniowo – oddechowego i nerwowego, hartowanie organizmu
na bodźce fizyczne i psychiczne
( m.in. odporność na stres), zapoznanie z zasadami i metodologią programów
profilaktycznych
w stopniu umożliwiającym czynny udział w ich projektowaniu, wdrażaniu i realizacji.
PROGRAM NAUCZANIA
Zadaniem przedmiotu jest tworzenie warunków do doskonalenia sprawności fizycznej i umiejętności
ruchowych studenta w nawiązaniu do jego możliwości fizycznych i zdrowotnych oraz wyposażenie
w wiedzę z zakresu kultury fizycznej i wybranych zagadnień z fizjologii wysiłku sportowego
i rehabilitacji ruchowej. Rozwój cech motorycznych: siły, szybkości, wytrzymałości, koordynacji
ruchowej, zwinności i gibkości. Poznanie nowych i atrakcyjnych form aktywności ruchowej,
w tym „sportów całego życia” ( indywidualnych i zespołowych), zapewniających aktywne
uczestnictwo w kulturze fizycznej.
METODY ORGANIZACJI PRACY
Ćwiczenia – zajęcia praktyczne, na które, każdy student ma obowiązek zapisania się drogą
elektroniczną, poprzez Internet, po zapoznaniu się z Ogólnymi Zasadami Rejestracji na Zajęcia
z Wychowania Fizycznego!!! Zajęcia praktyczne w I i II semestrze, odbywają się przez 15 tygodni
dydaktycznych w wymiarze 2 godzin tygodniowo.
Studenci mogą wybrać interesującą ich formę zajęć, aktualny plan, wykaz obiektów oraz system
zapisów - za pośrednictwem strony internetowej: http://www.zapisywf.wum.edu.pl/
FORMY KONTROLI I OCENA WYNIKÓW NAUCZANIA
1. Student przestrzega regulamin obiektu, w którym odbywają się ćwiczenia z wychowania
fizycznego i posiada regulaminowy strój sportowy.
57
2. Studenci zwolnieni przez lekarza z zajęć wychowania fizycznego ze względu na stan zdrowia
są obowiązani zgodnie z kwalifikacją lekarską uczestniczyć w zajęciach rehabilitacji
ruchowej lub technik relaksacyjnych w Studium Wychowania Fizycznego WUM.
3. Podstawowym kryterium zaliczenia przedmiotu przez studenta jest 80% frekwencja
na zajęciach (nie mniej niż 12 zajęć w semestrze), oraz zaliczenie sprawdzianów
w wybranych dyscyplinach rekreacyjno-sportowych.
PIŚMIENNICTWO OBOWIAZKOWE
Zgodne z programem nauczania wybranej dyscypliny sportowej lub rekreacyjnej – prezentowane
na pierwszych zajęciach.
PIŚMIENNICTWO ZALECANE
Zgodne z programem nauczania wybranej dyscypliny sportowej lub rekreacyjnej – prezentowane
na pierwszych zajęciach.