1

Wybrane zagadnienia realizacji osnów hybrydowych na przykładzie

II linii Metra Warszawskiego

dr inż. Marcin Szołucha

Grybów 14 września 2016 r.

Współczesne problemy podstawowych osnów geodezyjnych w Polsce

2

Osnowa zintegrowana – hybrydowa: Jednoczesne opracowanie pomiarów klasycznych i satelitarnych. II metody opracowania w zależności od wstępnego przetworzenia danych:

1. na elipsoidzie 2. w przestrzeni 3D

Dane wejściowe:

1. pomiary kątowo-liniowe 2. wektory między punktami obserwowanymi synchroniczne

(wstępnie przetworzone dane GNSS w oprogramowaniu dostarczającym rozwiązań z obserwacji statycznych)

Zalety:

1. Bezpośrednie dowiązanie do osnowy klasy 1 i 2 2. Poprawa dokładności osnowy 3. Utrzymanie jednolitości parametrów geometrycznych osnowy

Charakterystyka osnów zintegrowanych

3

Osnowa pomiar klasyczny

Wyrównanie „swobodne” mp(max)=0.01 m

4

Osnowa pomiar satelitarny

Niezamknięcie trójkątów m(max)=0.03 m Uwaga: teren miejski

5

Osnowa wersja hybrydowa

Wyrównanie na elipsoidzie mp(max)=0.0046 m

Czy przyjęta konstrukcja jest wystarczająca czy można ją zoptymalizować?

6

Analiza konstrukcji osnowy

Założenia: Osnowa dowiązana do 1 i 2 klasy Wszystkie punkty mierzone klasycznie Końcowa dokładność (po wyrównaniu) 0.005m Analiza: Wszystkie obliczenia wykonano na tych samych parametrach wagowania i błędach punktów nawiązania

Pytania: • lokalizacja punktów GNSS • liczba sesji i czas trwania pomiaru

(wykonanie dokładnego schematu przeszkód terenowych przy użyciu pochyłomierza w telefonie komórkowym i dalmierza laserowego)

• czy sesje synchroniczne? (ustalenie liczby użytych odbiorników GNSS)

7

Lokalizacja „punktów GNSS”

dGNSS= 205.472m ddalmierz= 205.446m

d=0.026m

8

Lokalizacja „punktów GNSS”

Wyrównanie na elipsoidzie mp(max)=0.0048 m

Osnowa po eliminacji punktów z bezpośrednią widocznością

9

Lokalizacja „punktów GNSS”

Optymalne rozmieszczenie punktów obserwacji GNSS

Wyrównanie na elipsoidzie mp(max)=0.0052 m

10

Lokalizacja „punktów GNSS” - wnioski

Przy założeniu dokładności GNSS na poziomie 0.02m, odległość między punktami powinna odpowiadać dokładności 0.02m pomiaru klasycznego Przykład: Jeżeli dokładność pomiarów klasycznych wynosi md=0.002m+0.002ppm i malfa=5cc to na odległości 1 km (4 punktów pomiarowych) otrzymamy błąd położenia punktu 0.01m co odpowiada pomiarowi GNSS

Zbędne są pojedyncze nawiązania na osnowę lokalną – chyba, że ma nastąpić ponowne wyznaczenie współrzędnych (modernizacja istniejącej osnowy) Planowanie lokalizacji punktów GNSS w warunkach miejskich powinno dublować punkty zastabilizowane w złych warunkach obserwacyjnych – aby można było wybrać ten korzystniejszy

11

Osnowa II linii Metra - informacje

Odrzucenie bezbłędności punktów m=0.00015” m=0.00025” nawiązania powoduje zmiany współrzędnych na poziomie: 0.0003 m Zmiana współrzędnych ASG EUPOS (od 3.06.2013) powoduje przesunięcie osnowy na wszystkich punktach o: dx=-0.046m i dy=0.036 m w stosunku do obliczeń wykonanych ze współrzędnymi przyjętymi tak jak 2010 roku. W przypadku osnów „długich” korzystniejsze jest dowiązanie sesji podłużne niż częściej stosowane „poprzeczne”.

Projekt metra został przygotowany w układzie Warszawa 75. Przeliczenie oprogramowaniem TransWAWA. Dokładność przeliczeń (określona na podstawie pomiarów) 0.03m

12

Dziękuję za uwagę

Podziękowania dla Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego za zgodę na wykorzystanie danych pomiarowych

Praca badawcza wykonana w ramach Programu Badań Statutowych Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT

Współczesne problemy podstawowych osnów geodezyjnych w Polsce