Wspomnienie pośmiertne: prof. dr hab. Gerhardt Kittel – przyjaciel polskich foniatrów

1
3ROVNL 3U]HJOÈG 2WRU\QRODU\QJRORJLF]Q\ WRP QU NZLHFLHóF]HUZLHF 166 :VSRPQLHQLH SRĂPLHUWQH SURI GU KDE *HUKDUGW .LWWHO ļ SU]\MDFLHO SROVNLFK IRQLDWUöZ 2ELWXDU\ *HUKDUGW .LWWHO 3K' 0' ļ WKH )ULHQG RI 3ROLVK )RQLDWULVWV $QGU]HM 2EUÚERZVNL $QWRQL 3UXV]HZLF] 3RO 3U]HJOÈG 2WRU\QRODU\QJRO ŅE\ 3ROVNLH 7RZDU]\VWZR 2WRU\QRODU\QJRORJöZ ļ &KLUXUJöZ *ïRZ\ L 6]\L Smutkiem napełniła nas wiadomość, że 9 listopada 2011 r. zmarł prof. dr hab. med. Gerhardt Kittel emerytowany wieloletni kierownik Oddziału Foniatrii i Pedoaudiologii Kliniki Otolaryngologicznej Uniwersytetu w Erlangen. Urodził się 4 marca 1925 r. w Berolzheim koło Baden, ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Wurzbur- gu w 1951 r. Od 1960 r. związany z Kliniką Otola- ryngologiczną w Erlangen. Habilitował się w 1967 r. w oparciu o pracę The hypoxydosis of the Cochlea. W 1978 r powołany na stanowisko profesora i kierow- nika samodzielnego oddziału foniatrii i pedoaudiologii. Oddział ten zlokalizowany w 2-piętrowym budynku przy Bohlenplatz 1 stał się szybko jednym z najważ- niejszych akademickich ośrodków zajmujących się zaburzeniami procesu komunikatywnego. Labora- torium audiologiczne wyposażone w doskonałą apa- raturę umożliwiało analizę potencjałów wywołanych w układzie słuchowym. W pracowni badań głosowych przeprowadzano szeroki zakres analiz głosowych. Po raz pierwszy opracowano układ do wideolaryngostro- boskopii kolorowej. Z inicjatywy prof. Kittela powstała szkoła logopedyczna, którą kierował i o której wysoki poziom kształcenia dbał. Jeden z nas miał możność w czasie pobytu stypendialnego DAAD obserwować egzamin państwowy dla logopedów z zakresu fonia- trii i audiologii dziecięcej i był pod wrażeniem bardzo wysokiego poziomu i wiedzy zdających. Dorobek naukowy profesora Kittela obejmuje prze- szło 200 pozycji, w tym wiele rozdziałów w klasycznych akademickich podręcznikach niemieckich. Prof. dr Gerhard Kittel był założycielem w 1983 r. Niemieckiego Towarzystwa Foniatrów i Pedoaudiologów (DGPP). W dorocznych zjazdach naukowych prawie zawsze uczestniczyli koleżanki i koledzy z poznań- skiej Kliniki Foniatrii i Audiologii, a obaj autorzy tego wspomnienia zostali członkami honorowymi DGPP. Dla młodych naukowców ufundował medal i nagrodę Hanny i Gerhardta Kittelów. W latach 1976–1995 prof. Kittel był jednym z redaktorów „Sprache – Stimme – Gehör” (Thieme Verlag). Najważniejszym wkładem prof. dr. Gerhardta Kittela w rozwój europejskiej fo- niatrii była współinicjatywa powołania europejskiego towarzystwa. Należał wraz z profesorami Peterem Biesalskim (Mainz), Duszanem Cvejovicem (Belgrad) i Oskarem Schindlerem (Turyn) do ojców założycieli Unii Europejskich Foniatrów (UEP). Odegrała ona kapitalną rolę w rozwoju tej medycznej specjalności, a przede wszystkim w integracji foniatrów w trudnym politycznie okresie podziału Europy na dwa bloki. W czasie kongresów UEP organizowanych na zmia- nę w strefie dolarowej i rublowej nawiązywały się serdeczne i wręcz przyjacielskie kontakty pomiędzy ośrodkami polskimi i europejskimi. Wspominamy do- skonale zorganizowany XV Kongres UEP w Erlangen w 1988 r., na którym przedstawialiśmy wyniki badań klinicznych i akustycznych w mutacji perwersyjnej. Szczególnie uroczyste było międzynarodowe sympo- zjum poświęcone akustycznej diagnostyce różnicowej dysfonii organicznych i czynnościowych zorganizo- wane dla uczczenia 65. rocznicy urodzin Profesora i jego przejścia na emeryturę. W czasie uroczystego bankietu Jubilat odczytał okolicznościowy poemat własnego autorstwa o przemijaniu. Prof. Gerhard Kittel często bywał na zjazdach otolaryngologicznych i foniatrycznych w Polsce. Kilka razy gościł w poznańskiej Klinie Foniatrii i Audiologii. Otrzymał medal Karola Marcinkowskiego za zasługi dla naszej Katedry. Na 34. Zjeździe Polskiego Towarzy- stwa Otolaryngologicznego w Gdańsku w 1989 r. na wniosek Sekcji Foniatrycznej Prof. dr Gerhardt Kittel otrzymał dyplom członka honorowego Towarzystwa. Gerhardt był zaprzyjaźniony z autorami tych wspo- mnień. Bywaliśmy w jego pięknym domu położonym na lesistym wzniesieniu pod Erlangen, w Rathsbergu, Zum Aussichtsturm. Serdeczną atmosferę zapewniała jego małżonka dr med. Hanna Kittel, także laryngolog, prowadząca gabinet prywatny w centrum Erlangen, właściwie doskonale wyposażoną małą poliklinikę, i operująca w Waldkrankenhaus. Mieli dwóch wspa- niałych synów: Larsa i Karstena. Gerhardt lubił chwalić się kolekcją kilkudziesięciu rozmaitych butelek ze szlachetnymi trunkami otrzy- manymi od gości z całej Europy. Miał szerokie zainte- resowania humanistyczne. Sam pisał wiersze, kolek- cjonował malarstwo przede wszystkim XIX-wiecznej szkoły monachijskiej.W ostatnich latach miał kłopoty ze wzrokiem, chorował. Był człowiekiem niezwykle ser- decznym, koleżeńskim i empatycznym. Wielokrotnie zapraszał do przyjazdu do Erlangen z gościną w jego pięknej willi w Rathsbergu. Prof. dr hab. Gerhardt Kittel przeszedł do historii jako jeden z filarów europejskiej foniatrii i pozostanie w naszej pamięci jako wybitny uczony i niezawod- ny przyjaciel.

Transcript of Wspomnienie pośmiertne: prof. dr hab. Gerhardt Kittel – przyjaciel polskich foniatrów

Page 1: Wspomnienie pośmiertne: prof. dr hab. Gerhardt Kittel – przyjaciel polskich foniatrów

166

Smutkiem napełniła nas wiadomość, że 9 listopada 2011 r. zmarł prof. dr hab. med. Gerhardt Kittel emerytowany wieloletni kierownik Oddziału Foniatrii i Pedoaudiologii Kliniki Otolaryngologicznej Uniwersytetu w Erlangen. Urodził się 4 marca 1925 r. w Berolzheim koło Baden, ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Wurzbur-gu w 1951 r. Od 1960 r. związany z Kliniką Otola-ryngologiczną w Erlangen. Habilitował się w 1967 r. w oparciu o pracę The hypoxydosis of the Cochlea. W 1978 r powołany na stanowisko profesora i kierow-nika samodzielnego oddziału foniatrii i pedoaudiologii. Oddział ten zlokalizowany w 2-piętrowym budynku przy Bohlenplatz 1 stał się szybko jednym z najważ-niejszych akademickich ośrodków zajmujących się zaburzeniami procesu komunikatywnego. Labora-torium audiologiczne wyposażone w doskonałą apa-raturę umożliwiało analizę potencjałów wywołanych w układzie słuchowym. W pracowni badań głosowych przeprowadzano szeroki zakres analiz głosowych. Po raz pierwszy opracowano układ do wideolaryngostro-boskopii kolorowej. Z inicjatywy prof. Kittela powstała szkoła logopedyczna, którą kierował i o której wysoki poziom kształcenia dbał. Jeden z nas miał możność w czasie pobytu stypendialnego DAAD obserwować egzamin państwowy dla logopedów z zakresu fonia-trii i audiologii dziecięcej i był pod wrażeniem bardzo wysokiego poziomu i wiedzy zdających.

Dorobek naukowy profesora Kittela obejmuje prze-szło 200 pozycji, w tym wiele rozdziałów w klasycznych akademickich podręcznikach niemieckich.

Prof. dr Gerhard Kittel był założycielem w 1983 r. Niemieckiego Towarzystwa Foniatrów i Pedoaudiologów (DGPP). W dorocznych zjazdach naukowych prawie zawsze uczestniczyli koleżanki i koledzy z poznań-skiej Kliniki Foniatrii i Audiologii, a obaj autorzy tego wspomnienia zostali członkami honorowymi DGPP. Dla młodych naukowców ufundował medal i nagrodę Hanny i Gerhardta Kittelów. W latach 1976–1995 prof. Kittel był jednym z redaktorów „Sprache – Stimme – Gehör” (Thieme Verlag). Najważniejszym wkładem prof. dr. Gerhardta Kittela w rozwój europejskiej fo-niatrii była współinicjatywa powołania europejskiego towarzystwa. Należał wraz z profesorami Peterem Biesalskim (Mainz), Duszanem Cvejovicem (Belgrad) i Oskarem Schindlerem (Turyn) do ojców założycieli Unii Europejskich Foniatrów (UEP). Odegrała ona kapitalną rolę w rozwoju tej medycznej specjalności,

a przede wszystkim w integracji foniatrów w trudnym politycznie okresie podziału Europy na dwa bloki. W czasie kongresów UEP organizowanych na zmia-nę w strefie dolarowej i rublowej nawiązywały się serdeczne i wręcz przyjacielskie kontakty pomiędzy ośrodkami polskimi i europejskimi. Wspominamy do-skonale zorganizowany XV Kongres UEP w Erlangen w 1988 r., na którym przedstawialiśmy wyniki badań klinicznych i akustycznych w mutacji perwersyjnej. Szczególnie uroczyste było międzynarodowe sympo-zjum poświęcone akustycznej diagnostyce różnicowej dysfonii organicznych i czynnościowych zorganizo-wane dla uczczenia 65. rocznicy urodzin Profesora i jego przejścia na emeryturę. W czasie uroczystego bankietu Jubilat odczytał okolicznościowy poemat własnego autorstwa o przemijaniu.

Prof. Gerhard Kittel często bywał na zjazdach otolaryngologicznych i foniatrycznych w Polsce. Kilka razy gościł w poznańskiej Klinie Foniatrii i Audiologii. Otrzymał medal Karola Marcinkowskiego za zasługi dla naszej Katedry. Na 34. Zjeździe Polskiego Towarzy-stwa Otolaryngologicznego w Gdańsku w 1989 r. na wniosek Sekcji Foniatrycznej Prof. dr Gerhardt Kittel otrzymał dyplom członka honorowego Towarzystwa.

Gerhardt był zaprzyjaźniony z autorami tych wspo-mnień. Bywaliśmy w jego pięknym domu położonym na lesistym wzniesieniu pod Erlangen, w Rathsbergu, Zum Aussichtsturm. Serdeczną atmosferę zapewniała jego małżonka dr med. Hanna Kittel, także laryngolog, prowadząca gabinet prywatny w centrum Erlangen, właściwie doskonale wyposażoną małą poliklinikę, i operująca w Waldkrankenhaus. Mieli dwóch wspa-niałych synów: Larsa i Karstena.

Gerhardt lubił chwalić się kolekcją kilkudziesięciu rozmaitych butelek ze szlachetnymi trunkami otrzy-manymi od gości z całej Europy. Miał szerokie zainte-resowania humanistyczne. Sam pisał wiersze, kolek-cjonował malarstwo przede wszystkim XIX-wiecznej szkoły monachijskiej.W ostatnich latach miał kłopoty ze wzrokiem, chorował. Był człowiekiem niezwykle ser-decznym, koleżeńskim i empatycznym. Wielokrotnie zapraszał do przyjazdu do Erlangen z gościną w jego pięknej willi w Rathsbergu.

Prof. dr hab. Gerhardt Kittel przeszedł do historii jako jeden z filarów europejskiej foniatrii i pozostanie w naszej pamięci jako wybitny uczony i niezawod-ny przyjaciel.