Woda kotłowa - Watersystem · norma PN-EN 12952-12:2006: Kotły wodnorurkowe i urządzenia...
1
www.watersystem.com.pl Watersystem Sp. z o.o. Sp.K. ul. Trakt Brzeski 167, Zakręt 05-077 Warszawa. tel.: 022 773-23-80, 022 795-77-93, 022 425-78-99 fax: 022 773-23-80, 022 357-93-39 [email protected] Woda kotłowa Woda stosowana do zasilania i uzupełniania strat obiegów kotłów parowych powinna być jak najwyższej jakości ze względu na szkodliwe oddziaływanie zatężających się zanieczyszczeń zawartych w wodzie. Dokumentem regulującym jakość wody zasilającej jest norma PN-EN 12952-12:2006: Kotły wodnorurkowe i urządzenia pomocnicze. Część 12: „Wymagania dotyczące jakości wody zasilającej i wody kotłowej”. W przypadku obiegów wodnoparowych daje się zaobserwować tendencje zaostrzania wymagań dotyczących jakości wody. Jakość ta zależy bezpośrednio od jakości wody uzupełniającej oraz zasolenia kondensatu powrotnego. Woda ta powinna być stabilna, nie mogą wytrącać się z niej osady oraz nie powinna stwarzać zagrożenia korozyjnego dla kotła i instalacji wodno – parowej. W zależności od jakości wody zasilającej, procesy technologiczne uzdatniania wody mogą być bardzo rozbudowane co bezpośrednio związane jest z wymogami uzyskania wody jak najwyższej czystości. W większości zastosowań technicznych woda poddawana jest procesowi filtracji mechanicznej a następnie zmiękczania na złożach jonitowych lub niekiedy w technologii membranowej na membranach nanofiltracyjnych. Zmiękczona woda podawana jest następnie do instalacji demineralizacji wody. Demineralizacja może być prowadzona w technologii jonitowej lub membranowej – odwróconej osmozy. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety które powinien wziąć pod uwaga projektant instalacji. W przypadku metody jonitowej niewątpliwą zaletą metody jest pozyskiwanie wody demineralizowanej o wysokiej jakości oraz niewielka ilość ścieków, wadą natomiast konieczność stosowanie silnie agresywnych regenerantów oraz wysokie ładunki zanieczyszczeń w odprowadzanych ściekach. Zaletą odwróconej osmozy jest natomiast brak konieczności stosowania środków chemicznych do procesu uzdatniania wody, odprowadzenie ścieków zawierających jedynie zatężone zanieczyszczenia wody, wadą natomiast większe straty wody odprowadzanej jako koncentrat oraz zwykle gorsza jakość wody uzdatnionej. Często szczególnie dla ujmowanych wód podziemnych zachodzi konieczność ich odżelazienia i odmanganiania przed procesem zmiękczania. Woda demineralizowana posiada bez względu na zastosowaną metodę uzdatniania jeszcze zasolenie szczątkowe zwykle usuwane na mieszanym złożu jonitowym (mix-bed), lub metodą elektrodializy. TECHNIKA PRZEMYSLOWA
Transcript of Woda kotłowa - Watersystem · norma PN-EN 12952-12:2006: Kotły wodnorurkowe i urządzenia...
www.watersystem.com.pl
Watersystem Sp. z o.o. Sp.K. ul. Trakt Brzeski 167, Zakręt 05-077 Warszawa.tel.: 022 773-23-80, 022 795-77-93, 022 425-78-99 fax: 022 773-23-80, 022 357-93-39
Woda kotłowa
Woda stosowana do zasilania i uzupełniania strat obiegów kotłów parowych powinna być jak najwyższej jakości ze względu na szkodliwe oddziaływanie zatężających się zanieczyszczeń zawartych w wodzie. Dokumentem regulującym jakość wody zasilającej jest norma PN-EN 12952-12:2006: Kotły wodnorurkowe i urządzenia pomocnicze.
Część 12: „Wymagania dotyczące jakości wody zasilającej i wody kotłowej”. W przypadku obiegów wodnoparowych daje się zaobserwować tendencje zaostrzania wymagań dotyczących jakości wody. Jakość ta zależy bezpośrednio od jakości wody uzupełniającej oraz zasolenia kondensatu powrotnego. Woda ta powinna być stabilna, nie mogą wytrącać się z niej osady oraz nie powinna stwarzać zagrożenia korozyjnego dla kotła i instalacji wodno – parowej.
W zależności od jakości wody zasilającej, procesy technologiczne uzdatniania wody mogą być bardzo rozbudowane co bezpośrednio związane jest z wymogami uzyskania wody jak najwyższej czystości. W większości zastosowań technicznych woda poddawana jest procesowi filtracji mechanicznej a następnie zmiękczania na złożach jonitowych lub niekiedy w technologii membranowej na membranach nanofiltracyjnych.
Zmiękczona woda podawana jest następnie do instalacji demineralizacji wody. Demineralizacja może być prowadzona w technologii jonitowej lub
membranowej – odwróconej osmozy. Każda z tych metod ma swoje wady i zalety które powinien wziąć pod uwaga projektant instalacji.
W przypadku metody jonitowej niewątpliwą zaletą metody jest pozyskiwanie wody demineralizowanej o wysokiej jakości oraz niewielka ilość ścieków, wadą natomiast konieczność stosowanie silnie agresywnych regenerantów oraz wysokie ładunki zanieczyszczeń w odprowadzanych ściekach.
Zaletą odwróconej osmozy jest natomiast brak konieczności stosowania środków chemicznych do procesu uzdatniania wody, odprowadzenie ścieków zawierających jedynie zatężone zanieczyszczenia wody, wadą natomiast większe straty wody odprowadzanej jako koncentrat oraz zwykle gorsza jakość wody uzdatnionej. Często szczególnie dla ujmowanych wód podziemnych zachodzi konieczność ich odżelazienia i odmanganiania przed procesem zmiękczania.
Woda demineralizowana posiada bez względu na zastosowaną metodę uzdatniania jeszcze zasolenie szczątkowe zwykle usuwane na mieszanym złożu jonitowym (mix-bed), lub metodą elektrodializy.
TECHNIKA PRZEMYSŁOWA
