Zmień ikonkę i napis na przycisku START

Zabieramy się do pracy. Za wyświetlanie tej ikonki (domyślnie jest to flaga Microsoftu) odpowiada plik USER.EXE z folderu WINDOWS\SYSTEM. MoŜna tę ikonkę łatwo edytować, co teraz opiszemy krok po kroku.

1. Koniecznie zrób kopię zapasową aktualnego pliku USER.EXE. 2. Aby edytować plik, musisz skopiować go teraz do innego folderu np. EDYCJA (oryginalny plik USER jest

uŜywany przez Windows i nie moŜe być modyfikowany podczas pracy tego systemu). 3. Otwórz plik dobrym edytorem ikon np. MicroAngelo (znajduje się na naszej stronie Narzędzi). 4. Kliknij dwukrotnie ikonkę z flagą (Uwaga: wybierz ikonkę o rozmiarze 16X16, która jest domyślną.

Jeśli zmieniałeś wielkość czcionek systemowych, moŜe to być inny rozmiar ikonki).

Po otwarciu okna edycyjnego moŜesz narysować swój własny wzór lub wkleić gotowy poleceniem PASTE. Zachowaj tło rysunku jako przezroczyste.

1. Zapisz pracę do pliku USER.EXE (program zapyta, czy masz kopię zapasową). 2. Wyjdź do "gołego DOS-a", zamykając Windows i uruchom ponownie w trybie MSDOS. 3. Skopiuj swój plik do WINDOWS\SYSTEM.

Po powrocie do Windows (pisząc EXIT) uzyskasz nowy wygląd.

Zmiana napisu START

Napis START jest z kolei ukryty w pliku EXPLORER.EXE (w folderze WINDOWS). MoŜna go wyedytować HEX EDITem.

1. Koniecznie zrób kopię zapasową aktualnego pliku EXPLORER.EXE. 2. Skopiuj Explorer.exe do innego folderu w celu edycji np. pod nazwą Explorer.bak. 3. Otwórz w Hex Edytorze i poszukaj ciągu znaków START. Zwróć uwagę na to by w polu HEX wpisać

między litery dwa zera, jak na ilustracji!

4. Ostatni wyszukany ciąg to właśnie napis na przycisku:

5. Wpisz dowolny napis (pięć znaków) pamiętając o przerwach między literami ... 6. Wyjdź do "gołego DOS-a", zamykając Windows "uruchom ponownie w trybie MSDOS". 7. Skopiuj swój plik do WINDOWS jako Explorer.exe. 8. Wpisz EXIT aby powrócić z DOSa do Windows i ciesz się nowym efektem.

Podobnie moŜna znaleźć i zmienić napis/podpowiedź Kliknij tutaj, aby rozpocząć.

6 liter zamiast pięciu

Czy moŜna przedłuŜyć napis na przycisku START? Tak! Jak widzisz na rysunku napis moŜe mieć 6 liter zamiast pięciu. W tym celu zamień wartość 05 (jak na ilustracji z Hex Editora -- przed napisem S.t.a.r.t) na wartość 06 i juŜ moŜesz dopisać jedną literkę więcej (w przykładzie na rysunku w miejscu CC). Jak uzyskać taką fajną czcionkę na przycisku -- zobacz MacMenu ...

Programowe Właściwości Przycisku Start

PowyŜej opisane metody zamiany ikonki i napisu na przycisku Start mają tę wadę, Ŝe ingerują w pliki systemowe. Teraz zaprezentujemy coś, co wg nas jest naprawdę małe, bezkonkurencyjne i skuteczne.

Właściwości Przycisku Start Hook99 to programik o długości zaledwie 40 kB, a umoŜliwia prawdziwie pełną kontrolę nad przyciskiem Start! Jest to nakładka, która wcale nie ingeruje w pliki systemowe i działa w kaŜdej wersji Windows (równieŜ pod NT -- co jest absolutną nowością). Kopiuj Hook99.zip (tylko 23 kB -- Freeware). Kopiuj teŜ specjalne ikonki z Polskiej Strony Windowsowej Windy_ico.zip (5 kB). Zobacz opis w dziale Programów.

Ufff! Na koniec wszystkiego moŜesz nawet zmienić połoŜenie przycisku Start, lub jak tam on się teraz nazywa. SłuŜy do tego zabawny programik ShakeIt. Kopiuj Shakeit.zip (9 kB -- Freeware).

Skonfiguruj pasek zadań i menu Start!

MoŜesz konfigurować menu Startowe. Na przykład aby uzyskać rozwijane podmenu "Sterowanie" (szybki dostęp do Panelu Sterowania), moŜesz wykorzystać plik batch, przygotowany przez nas: cpbatch.zip (1 k). To całkiem fajna sztuczka.

Jednak moŜemy zrobić własny podfolder Sterowanie, jak to widać na powyŜszej ilustracji.

1. Kliknij prawym przyciskiem myszy na "Start" i polecenie "Otwórz". 2. W otwartym oknie "Menu Start" utwórz nowy folder i nadaj mu wybraną nazwę (np. Sterowanie). 3. Otwórz Panel Sterowania i przeciągnij wybrane elementy do swojego folderu. 4. Dodaj własne skróty do programów np. Regedit. 5. Jeśli chcesz usunąć znaczniki skrótów (maleńka strzałeczka przy ikonkach) uŜyj programu Tweak UI.

W ten sposób moŜemy tworzyć podfoldery bezpośrednio z menu startowego i mieć do nich szybki dostęp. P.S. Pasek "Szybki Start" widoczny na ilustracji to świetny dodatek do IE 4.0. Wystarczy przeciągnąć skrót na pasek zadań i jedno kliknięcie miniaturowej ikonki uruchamia twój ulubiony program...

Konfigurujemy Menu Start do końca

PowyŜej opisaliśmy, jak konfigurować Menu Start. Skoro moŜemy dodawać dowolne własne foldery, to moŜe zechcesz pozbyć się niektórych systemowych pozycji? Skopiuj pliczek StartOut.zip (1 kB), który przygotowaliśmy. Jest to szablon, który umoŜliwi usunięcie jednej lub wszystkich z następujących pozycji Menu Start: • Ulubione • Dokumenty • Ustawienia • Znajdź • Uruchom • Wyloguj • Zamknij system Przeczytaj uwaŜnie załączony plik CZYTAJ.TXT

Zmiana pionowego logo Windows 98

Uwaga: PoniŜej opisujemy, gdzie jest zaszyte pionowe logo i jak moŜna je zmienić "ręcznie". Jednak ostatnio pojawił się program, który umoŜliwia dowolne zmiany tego logo i wiele więcej. Zobacz koniecznie TClock.

Pionowe logo menu START jest zaszyte w pliku EXPLORER.EXE

(w folderze WINDOWS). MoŜna go wyedytować HEX EDITem. PoniŜej znajdziesz opisane kolejne kroki zamiany tego obrazka:

1. Koniecznie zrób kopię zapasową aktualnego pliku EXPLORER.EXE. 2. Skopiuj Explorer.exe do innego folderu w celu edycji np. pod nazwą Explorer.ex1. 3. Otwórz w Hex Edytorze i poszukaj ciągu znaków DLDDD (znajdziesz je pod adresem hex 19984).

4. Otwórz w Hex Edytorze przygotowaną bitmapę do podmiany (o wielkości 21 x 240 pikseli i 16 kolorów) i zaznacz od pozycji hex 76 do końca pliku i skopiuj do schowka.

5. Wklej do otwartego pliku Explorer.ex1 od miejsca hex 19984 (zaznacz TYLKO pierwsze D, jak na ilustracji).

6. Zapisz efekt swej pracy. 7. Wyjdź do "gołego DOSa", zamykając Windows "uruchom ponownie w trybie MSDOS". 8. Skopiuj swój plik do WINDOWS jako Explorer.exe. 9. Wpisz EXIT aby powrócić z DOSa do Windows i ciesz się nowym efektem.

MoŜesz w ten sposób za darmo umieścić własną, dowolną bitmapę o podanych wyŜej parametrach do Start Menu swojego Windows (powyŜszy sposób dotyczy tylko Windows 98). Skopiuj sobie przykładowe bitmapki i ikonkę do podmiany Plus.zip (3 kB).

Ekrany systemowe w Windows 95/98

MoŜesz wyłączyć logo początkowe i końcowe

... i uzyskasz taki miły czarny ekran z takim napisem w czasie ładowania Windows:

Jak to zostało zrobione? I zapytasz: Po co? Przede wszystkim nie musimy wciąŜ oglądać do znudzenia logo startowego. Aby je wyłączyć naleŜy w edytorze (np. w Notatniku) otworzyć plik MSDOS.SYS i odpowiednio ustawić wpis LOGO w sekcji OPTIONS. Powinno to wyglądać tak: [Options] Logo=0 Teraz podczas ładowania Windows będzie po prostu czarny ekran (oszczędzimy czas i trochę pamięci), będą tylko wyświetlane wpisy z pliku AUTOEXEC.BAT. Na końcu tego pliku (który moŜemy edytować w Notatniku) moŜemy wpisać dowolny napis po poleceniu CLS (czyści ekran). Aby uzyskać dokładnie taki napis jak na ilustracji, moŜesz wpisać takie linie (te znaczki nad napisem dają ładne ciągłe dwie linie): cls echo. echo. echo. ÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍÍ echo. Loading Windows 98 ...or better To nie wszystko -- aby uzyskać naprawdę ciekawy i przydatny efekt -- zrób sobie MULTICONFIG, o którym poniŜej...

MultiConfig -- PoniewaŜ Windows95 w zasadzie nie potrzebuje Ŝadnych wpisów w AUTOEXEC.BAT, dobrze jest zrobić sobie MULTICONFIG. Przykładowe pliki skopiujesz stąd (1 k). MoŜesz je odpowiednio zmodyfikować do potrzeb twojego systemu. Zrób kopię zapasową swoich plików i uruchom Windows z naszymi. Jak Ci się to podoba?

Jak usunąć ekrany zamykające? Wystarczą swa kroki:

1. Otwórz folder WINDOWS i znajdź pliki LOGOW.SYS (wyświetla przy zamykaniu napis: "Zaczekaj itd, itp.") oraz LOGOS.SYS (wyświetla komunikat "Teraz moŜesz bezpiecznie wyłączć swój komputer").

2. Przenieś powyŜsze pliki (Logow.sys, Logos.sys) do jakiegoś archiwum lub w inne miejsce (czyli skasuj z WINDOWS).

Co zyskamy dzięki tym zmianom? Szybsze ładowanie i szybsze zamykanie Windows. Ale po co usuwać nudne ekrany systemowe skoro...

...moŜesz zmienić logo startowe i ekrany systemowe

Generalnie są trzy ekrany systemowe w Windows 95/98:

1. LOGO.SYS (ekran startowy) na dysku głównym np. C:\ Oczywiście w nowo kupionym Windows moŜe nie być pliku Logo.sys na dysku C (domyślnie jest on "zaszyty" w pliku IO.SYS). Jeśli chcesz zmienić domyślne Logo to skopiuj swój własny plik na C: (patrz opis niŜej) i sprawdź wpis w pliku MSDOS.SYS [Options] Logo=1 (ma być 1).

2. LOGOW.SYS (pierwszy ekran po zamknięciu Windows) w folderze \WINDOWS. 3. LOGOS.SYS ("Teraz moŜesz bezpiecznie wyłączyć" itd.) w \WINDOWS.

Aby edytować te ekrany (które są zwykłymi bitmapami) wystarczy zmienić ich rozszerzenie na "BMP". MoŜesz oczywiście teŜ zmieniać te obrazki. Są to bitmapy 256 kolorów o rozmiarach 320X400 pikseli.

1. Przygotuj swój rysunek o rozmiarach 640X480 2. Przeskaluj go do rozmiarów 320X400 (zostanie zdeformowany - tak ma być) 3. Zapisz rysunek z rozszerzeniem .SYS i umieść w miejscach wymienionych powyŜej.

To wszystko -- zrestartuj komputer i sprawdź efekt ...

Ale zapytasz moŜe: Jak przeskalować bitmapę? Jeśli nie masz innego programu, uŜyjmy standardowego Painta.

1. Otwórz swój rysunek 640X480 w programie Paint. 2. Naciśnij skrót CTRL+W (Rozciągnij i pochyl). 3. Wybierz Rozciągnij "W poziomie" i wpisz 50% i kliknij OK. 4. Wybierz "W pionie" i wpisz 104% i kliknij OK. 5. Ponownie w pionie wpisz 80% i uzyskasz oczekiwane 320X400 piksele (co moŜna sprawdzić wciskając

CTRL+E). 6. Zapisz rysunek z rozszerzeniem .SYS i umieść w miejscach wymienionych powyŜej.

Ot i cała sztuczka.

UWAGA: oto logo.sys z Windows98 Plus! do podmiany. Kopiuj logoplus.zip (90 kB).

Skopiuj sobie wygodny programik do zmienianiania startowych logo LogoInstaller (6 kB). NaleŜy wybrać przygotowany plik graficzny (nawet z rozszerzeniem BMP) i kliknąć przycisk, odpowiadający jednemu z trzech ekranów startowych. Program sam nadaje odpowiednią nazwę obrazkowi i umieszcza we właściwym miejscu... Niespodzianka na koniec -- pocieszny ekran zamykający z PSW. Kopiuj i przetestuj TheEnd.zip (60 kB).

OEM Logo

W firmowych komputerach moŜna zobaczyć logo firmy w zakładce SYSTEM:OGÓLNE. MoŜesz ten obrazek wyedytować lub stworzyć własny...

Wyświetlany rysunek to OEMLOGO.BMP, który naleŜy umieścić w folderze WINDOWS\SYSTEM, a dodatkowe napisy znajdują się tamŜe w pliku OEMINFO.INI (oba pliki są niezbędne i muszą być w tym folderze). Przykładowe pliki moŜesz załadować teraz (8 kB). Bitmapa moŜe być w Hi-color. Jeśli natomiast zostanie zapisana w 256 kolorach, wtedy kolor biały będzie przezroczysty (moŜna to wykorzystać jako dodatkowy efekt). Natomiast napis nad rysunkiem domyślnie brzmi Wyprodukowany i obsługiwany przez: i jest na stałe wpisany w pliku SYSDM.CPL (folder SYSTEM) i moŜna go zmienić HEXEditorem (jest na stronie Narzędzi).

PowyŜsza ilustracja powinna pomóc w dokonaniu odpowiedniej zmiany. Napis wpisywany powinien być równy lub krótszy (pozostałe znaki zamień na spacje). Ale, ale... Co z tym przyciskiem? Uaktywnia go dodanie tytułu sekcji [Support Information] w pliku Oeminfo.ini. Teraz wystarczy wpisać dowolny napis zamiast sekwencji Informacje pomocy technicznej... w pliku SYSDM.CPL. Znak & odpowiada za podkreślenie, czyli skrót klawiaturowy do przycisku... A co się ukaŜe po naciśnięciu przycisku? Napis umieszczony w pliku Oeminfo.ini wg wzoru z załączonego przykładu...

Uwaga: w zainstalowaniu OEM Logo moŜe teŜ pomóc darmowy program Szklarz (autorstwa Piotra Szczepanika) który jest do załadowania stąd (ok. 290 kB).

KaŜdy folder z własną ikonką

Jeśli masz zainstalowany IE4 lub nowszy, moŜesz kaŜdemu folderowi przypisać dowolną ikonkę! Aby ręcznie uzyskać podobny efekt jak na ilustracji naleŜy:

• W wybranym folderze utworzyć plik Desktop.ini z wpisem • [.ShellClassInfo]

IconFile=nazwa.ico

aby była wyświetlana ikona z biblioteki, wpis powinien mieć postać:

[.ShellClassInfo] IconFile=nazwa.dll IconIndex=liczba określająca pozycję w bibliotece

gdzie np. wartość IconIndex=0 wskazuje na pierwszą ikonkę w bibliotece

• Skopiować do tego folderu ikonkę lub plik wymieniony w Desktop.ini (lub wpisać pełną ścieŜkę) • Nadać folderowi atrybut s czyli systemowy i to juŜ wszystko !

Kopiuj przykładowe pliki (1 kB)

To samo moŜna osiągnąć polskim programem Scream Folder Icon Changer. Po instalacji wskazujesz dowolny folder drugim przyciskiem myszki i z menu kontekstowego wybierasz Zmień ikonkę i w otwartym oknie wybierasz ikonę ze wskazanej biblioteki. To działa! Kopiuj ICsetup (240 kB -- Freeware).

I jeszcze coś! W prezencie z Polskiej Strony Windowsowej świetna kolekcja 165 ikonek z Maca oraz... iMaca! Kopiuj Mac_imac.zip (50 kB).

A jeśli chciałbyś skopiować zbiór ikonek z Windows 2000, to są tutaj (16 kB). Jak sprawić, by napisy pod ikonami miały przezroczyste tło? Uzyskasz taki efekt klikając programik TransDesktop. Kopiuj Transdsk.zip (10 kB). Nowe: Teraz moŜesz jeszcze wzbogacić swój Pulpit o ikonki z Windows XP! Kopiuj XP_ico.zip (960 kB). Plik jest spory bo ikony są w wielu rozmiarach i kolorach (m.in. TrueColor). Czym je przeglądać? Ano choćby świetnym programikiem IconShop. Kopiuj takŜe IconShop.zip (90 kB - Freeware).

KaŜdy napęd z własną ikonką

KaŜdy napęd np. w oknie Mój komputer moŜe mieć własną ikonkę. MoŜesz to zrobić programami opisanymi poniŜej (które dokonają wpisów do Rejestru). MoŜesz teŜ szybko zastosować pewną sztuczkę:

• Na dysku utwórz plik Autorun.inf z wpisem • [autorun]

Icon=nazwa.ico Po restarcie zostanie wyświetlona wskazana ikonka jako symbol dysku.

Zmiana ikonek na pulpicie

Nie wszystkie ikonki na pulpicie moŜna zmienić przez kliknięcie Właściwości:Zmień ikonę. Aby zmienić ikonki "systemowe" jak folder lub menu Start, moŜna uŜyć polecanego przez nas (darmowego) programu More Properties lub Win Changer (patrz tutaj).

W zakładce Icons/Folders znajdziemy takie moŜliwości: wskaŜ ikonkę do zmiany i kliknij prawym przyciskiem myszy, wybierz "Change icon" i poszukaj co tam Ci się podoba. Jednak to nie wystarczy. Trzeba jeszcze z zakładki Utilities kliknąć Rebuild icons. Jednak to teŜ nie zawsze skutkuje, aby na stałe zmienić ikonki systemowe... MoŜna jednak zastosować prostą sztuczkę! Porada: w Windows 98 ikony "Mój komputer", "Kosz" i "Otoczenie sieciowe" moŜesz zmienić w oknie Ekran:Właściwości, zakładka Efekty ...

Czy to juŜ wszystko?

Okazuje się, Ŝe moŜna zmienić praktycznie wszystkie ikony pod Windows. Ale czy rzeczywiście wszystkie? Co np. z ikonami Panelu Sterowania? Aby mieć zupełnie własny, konfigurowalny Panel, najpierw stwórz nowy folder o nazwie np. Sterowanie i umieść w nim skróty do dowolnych elementów Panelu Sterowania (bez strzałek skrótów przy ikonkach). W czym pomoŜe takie rozwiązanie? Ano moŜesz teraz dowolnie przypisywać ikonki, jakie chcesz, ponadto bez problemu dodać własne elementy, np. program Regedit, Scanreg, MsConfig etc. A cały folder wystarczy "wrzucić" na przycisk Start by się znalazł zawsze pod ręką w menu Start. Powodzenia!

Kasza z ikonami -- czy to jakaś potrawa? Ale, ale, zacznijmy od początku -- czemu czasem tak się dzieje, Ŝe po zmianie ikonki np. na pulpicie, wciąŜ się wyświetla poprzednia? OtóŜ w celu ich szybszego ładowania, Windows zapisuje bitmapy ikon w podręcznym pliku ShellIconCache (folder Windows). OdświeŜanie jego zawartości nie zawsze działa prawidłowo. MoŜesz wtedy uŜyć polecenia Rebuild icons z zakładki Repair programu Tweak UI. Inna sztuczka to ręczne odbudowanie Kaszy z ikonami poprzez skasowanie owego pliku ShellIconCache (uwaga: ma atrybut hidden, czyli ukryty) i restart Windows...

Remapowanie klawiatury w Windows 95/98

Przemapowanie klawiatury, czyli przypisywanie klawiszom innych funkcji, to bardzo ciekawy temat. Przedstawiamy prosty programik KEYREMAP (stanowiący fragment KernelToys).

Po zainstalowaniu plikiem INF (z menu kontekstowego wybierz INSTALUJ) w Panelu Sterowania/Klawiatura znajdziesz nową zakładkę REMAP gdzie moŜesz zmienić kilka ustawień. Np. moŜna na zwykłej klawiaturze uzyskać klawisz Windows, lub przypisać klawiszowi Win inną funkcję np. Prawego Alta. Kopiuj Keyremap.zip (6 kB). Jeśli masz ochotę przemapować inne klawisze, np. z tablicy numerycznej, albo funkcyjne, spróbuj innego programu KEYMAP (20 kB). Instalacja równieŜ poprzez plik INF.

Word umoŜliwia prawie dowolne przeprogramowanie klawiatury. W tym celu wybierz z menu Narzędzia opcję Autokorekta i w otwartym oknie moŜesz zdefiniować podstawianie znaków pod klawiaturę.

Martwe klawisze w MSWord -- Word ma wbudowaną wspaniałą opcję wpisywania akcentów, umlautów i wielu innych "specjalnych" znaków z pomocą tzw. martwych klawiszy. Są one uaktywniane przez równoczesne wciśnięcie z klawiszem Ctrl. I tak np. Ctrl+` [grave, czyli akcent]+a = agrave (pierwsze na ilustracji).

I tak dalej. Dobór znaczników jest sensowny i logiczny, a więc łatwy do zapamiętania. Działa z kaŜdą klawiaturą... W poniŜszej tabelce zestawiliśmy wszystkie owe przydatne skróty:

Znak waluty EURO

W Windows 98 jest dostępny dla polskiej domyślnej klawiatury pod klawiszem prawy ALT+u. Oczywiście potrzebujesz teŜ czcionek zawierających ten symbol. Najnowsze wersje czcionek z Microsoftu juŜ go zawierają. Symbol jest teŜ dostępny z tych nowych czcionek pod kodem 0-128 (w Windows 95 wymagana jest dodatkowa

nakładka -- szczegóły na tej stronie Microsoftu).

Nasza specjalna, darmowa klawiatura, opisana na tej stronie umoŜliwia uzyskanie sybmolu Euro pod

klawiaszem prawy Alt+u oraz dodatkowo, dla wygody prawy Alt+4 (i to samo z prefiksem), natomiast wszystkie czcionki zestawu EuroFonty zawierają znak waluty Euro.

Polskie litery w trybie Z PREFIKSEM ...

Z listów, które otrzymujemy, wynika, iŜ niektórzy chcieliby mieć moŜliwość uzyskiwania polskich znaków równieŜ spod klawisza [`](akcent). Jest to metoda "martwego klawisza" wygodna np. podczas pisania jedną ręką (choćby wtedy, gdy jesz kanapkę). Najpierw wciskasz klawisz ` (patrz rysunek) -- na ekranie nic się nie

dzieje -- dopiero po wciśnięciu np. "a" uzyskujemy polskie "ą". Chciałbyś tak pisać? Nie ma problemu -- przygotowaliśmy specjalną klawiaturę do pisania z akcentem!

Szczegóły i sterownik (FreeWare) są dostępne z tej strony. Czy poszukujesz układu maszynistki, tzw. "zgodnego z normą PN 87"? Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej

informacji.

Dezaktywacja klawisza WIN i MENU -- czy to jest moŜliwe? Tak. Jeśli i tobie dokuczją te dwa klawisze moŜesz uŜyć malutkiego programiku WinKey Killer (6 kB -- FreeWare).

Windows 98 nie widzi CD-ROM

To problem przewijający się na Forum Dyskusyjnym. Jeśli Ciebie teŜ to spotkało, lub po włoŜeniu płyty audio system się wiesza -- wyłącz DMA! W oknie Właściwości System i zakładce MenedŜer urządzeń kliknij ikonkę stacji CD-ROM i na zakładce Ustawienia wyłącz, czyli odznacz opcję DMA (domyślnie jest zaptaszkowana).

Ręczny AutoRun

AutoRun -- czyli automatyczne uruchamianie płyt CD po włoŜeniu do napędu. Jeśli ta opcja w Windows 9x Cię draŜni moŜesz ją wyłączyć. W oknie Właściwości System i zakładce MenedŜer urządzeń kliknij ikonkę stacji CD-ROM i na zakładce Ustawienia wyłącz, czyli odznacz pole Automatyczne powiadamianie przy wkładaniu (ilustr. powyŜej). Ale co zrobić jeśli jakąś płytę chciałbyś szybko uruchomić Autorunem? UmoŜliwia to świetny, malutki programik ManRun, czyli Manual AutoRun. Kopiuj Manrun.zip (9 kB -- Freeware). Utwórz do niego skrót z parametrem litery napędu np. Manrun e:

Stacja CD dostępna z DYSKIETKI STARTOWEJ

Aby po uruchomieniu Windows 95 z dysku startowego mieć aktywny napęd CD, naleŜy skopiować na tę dyskietkę plik MSCDEX.EXE (z folderu WINDOWS\COMMAND) oraz driver naszego CD (powinien być na dysku producenta) np. MCD-242.SYS. Następnie naleŜy dopisać odpowiednie linie w plikach AUTOEXEC.BAT i CONFIG.SYS na dyskietce startowej: AUTOEXEC.BAT: A:\MSCDEX.EXE /D:CD-ROM /E /M:8 /L:H CONFIG.SYS: device=A:\MCD-242.SYS /d:cd-rom /L:H Oczywiście to co powyŜej, to tylko wpisy przykładowe. NaleŜy zamienić MCD-242.SYS na właściwą nazwę Twojego drivera. Parametr L:litera odnosi się do litery napędu CD.

Zgodność Windows

Kompatybilność Win95 OSR2 PL (i Windows 98 PL) z wcześniejszymi wersjami Począwszy od tej wersji Windows (4.0 950 B) DOS 7.1 nie jest zgodny z Ŝadną starszą wersją Windows. Nie moŜna juŜ uruchomić np. Win 3.11, a moŜe to sporadycznie być potrzebne. MoŜna ten problem ominąć "łatając" plik IO.SYS.

1. Przede wszystkim zrób 2 dyskietki startowe Windows95. 2. Zrób kopię pliku IO.SYS (z dysku głównego, plik ukryty) np. pod nazwą IO.2ND. 3. Usuń zabezpieczenie przed zapisem i otwórz np. w HEX EDITorze. 4. Poszukaj offsetów 131C2, 131D5 i 131D6 i pozmieniaj odpowiednio "04" na "03" i "74 EE" na "90 90"

(patrz rysunek) i zapisz poprawiony plik.

Jak zainstalować taki połatany IO.SYS? Po prostu zamień pliki zachowując w nowej wersji artybuty hidden, read only, system. Gdyby to się nie udało, zrób tak: Na jednej z dwóch (przygotowanych wcześniej) dyskietek startowch zamień plik IO.SYS na poprawiony (oczywiście teŜ pod nazwą IO.SYS). Następnie w trybie DOS wpisz komendę a:\sys c: Pliki systemowe zostaną przeniesione. UWAGA: w razie jakichkolwiek problemów komendą A:\SYS C: moŜesz przywrócić z niezmienionej pierwszej dyskietki startowej początkowe pliki systemowe. Uwaga: dzięki tej łacie starsze od OSR2 wersje Windows "widzą" FAT 32. A jak to zrobić w polskim Windows 98? Podobnie jak to opisano powyŜej tylko naleŜy poszukać trochę dalej: poszukaj offsetów 136E2, 136F5 i 136F6 i pozmieniaj odpowiednio "04" na "03" i "74 EE" na "90 90" (patrz rysunek) i zapisz poprawiony plik.

Uwaga: w Windows 98 SE wyszukaj offsetów hex 136B2, 136C5 i 136C6 i dokonaj identycznych zmian.

Instalowanie równoległe kilku Windows: Win98 obok Win95 OSR2 Oto nasza propozycja:

1. Zrób dyskietkę startową Windows 95 OSR2 2. Tymczasowo zmień nazwę folderu "Program Files" 3. Pod DOSem zmień tymczasowo nazwę folderu WINDOWS na WIN95 oraz pliku win.com na win.co_ 4. Uruchom instalatora Windows 98 i jako katalog docelowy wskaŜ WINDOWS (ten sam, jak 95) 5. Instalując niepolskie Windows98 nie zapomnij wybrać tryb Custom i wskazać wszystkie polskie

ustawienia 6. Po instalacji skopiuj COMMAND.COM z C: do folderu Win95 (muszą być zgodne wersje z Win98)

Obie wersje Windows ruszają z tych plików (czyli OSR2 rusza z plików Win98); jeśli uŜyjesz "połatanego" pliku IO.SYS (patrz wyŜej) to wystartujesz Win 3.1/95/98...

7. Na koniec moŜesz umieścić na dysku C: plik LOGO.SYS z tej strony...

Aby teraz zmieniać wersję Windows naleŜy zamiennie zmieniać pod DOSem nazwy folderów Windows. Wybierz "Uruchom ponownie w trybie MS DOS" i wpisz komendy (najlepiej uruchamiać je z wcześniej przygotowanego pliku wsadowego BATCH): move c:\windows c:\win98 c:\win98\command\move.exe c:\win95 c:\windows oraz drugim razem: move c:\windows c:\win95 c:\win95\command\move.exe c:\win98 c:\windows Gotowy przełącznik między wersjami 95 i 98! Jedno kliknięcie i po chwili jesteś juŜ w drugim Windows. Kopiuj Zmiana.zip (2 kB). Po rozpakowaniu przeczytaj uwaŜnie plik CZYTAJ.TXT.

UWAGA: Mogą się gryźć niektóre komponenty zainstalowane w folderze "Program Files". Dlatego musisz doświadczalnie sam ustalić co powinno być tam ze wspólnych składników.

Instalowanie równoległe kilku Windows: Windows NT obok Win95 Najpierw zainstaluj Win95/98. Windows NT najlepiej (najszybciej) instalować z poziomu Win95. Nie są wtedy potrzebne osławione 3 dyskietki instalacyjne, a kopiowanie plików nie trwa długo... Katalog instalacyjny I386 nie powinien być podkatalogiem. Uruchom program AUTORUN.EXE i wybierz "Instalacja Windows NT". MoŜesz wybrać tryb "Instalacji uŜytkownika", aby ew. wskazać wszystkie dane narodowe. WaŜne jest, aby na pytanie instalatora, czy przekonwertować partycję na NTFS, czy "pozostawić bieŜący system plików nienaruszony", wybrać "pozostaw". Windows NT zainstaluje się w katalogu WINNT, doda swoje trzy grosze do folderu Program Files w odpowiednio oznaczonych podfolderach. Loader NT przy starcie komputera pozostawi nam wybór: Windows NT (ew. tryb VGA), lub Microsoft Windows (czyli 95). MoŜna teŜ uruchamiać Windows NT z drugiego dysku (który moŜe być nawet przekonwertowany na NTFS), jeśli masz nowszy BIOS z moŜliwością ustawiania bootowania na inny dysk niŜ C, np. D lub kolejne. Wtedy po zmianie ustawień w BIOSie moŜna startować z dysku z Windows 9x lub NT ...

Błyskawiczny dostęp do zasobów

Aby zastosować tę sztuczkę musisz mieć zainstalowany IE5.

• Kliknij prawym przyciskiem myszy na wolnym miejscu na Pasku i wybierz z menu kontekstowego Paski narzędziowe > Nowy pasek i w otwartym oknie przewiń widok na samą górę i zaznacz Pulpit.

• Pojawi się nowy pasek z zawartością Pulpitu • Sztuczka: zwiń pasek uchwytem maksymalnie w prawo, aby uzyskać widok jak na powyŜszej ilustracji • Teraz jeśli naciśniesz strzałkę po prawej od napisu Pulpit otworzy się nie tylko zawartość pulpitu, ale

teŜ rozwiane menu kaskadowe z dostępem do wszystkich miejsc w Twoim Windows (jak to widać poniŜej)!

Niezłe, prawda? Spróbuj teŜ fajnego skrótu opisanego niŜej... A skoro masz zainstalowany IE5 to kliknij tutaj, aby zobaczyć bajer.

Mój Komputer Full -- zainstaluj sobie fajny skrót na pulpicie (pełny dostęp do komputera): EXPLORER /e, ::{20D04FE0-3AEA-1069-A2D8-08002B30309D}

Szybkie zamykanie i restart Windows Aby utworzyć na pulpicie skrót do szybkiego zamykania Windows 9x, wybierz z menu kontekstowego Nowy skrót i wpisz w wierszu poleceń:

RUNDLL32.EXE user,ExitWindows lub taki skrót do drastycznego wyjścia z Windows RUNDLL32.EXE krnl386.exe,exitkernel Aby mieć taki fajny skrót, ale do samego restartu Windows, wpisz polecenie: RUNDLL.EXE user,ExitWindowsExec Po pojawieniu się tych skrótów na Twoim pulpicie moŜesz we właściwościach wybrać opcję Zmień ikonę i wyszukać odpowiednią ikonkę ...

UŜyteczne pliki BAT i INF

Uprość sobie Ŝycie -- uŜywaj plików wsadowych typu BATCH. Są bardzo uŜyteczne i wygodne we wszystkich 32-bitowych wersjach Windows. Gdzie moŜna znaleźć opis komend? Chyćby tu www.computerhope.com/msdos.htm (obszerny, po angielsku). Kilka przykładów znajdziesz poniŜej: Przykład 1: W folderze WINDOWS\TEMP gromadzą się tymczasowe pliki TMP, które jeśli nie zostaną skasowane, zajmują coraz więcej miejsca na dysku (w końcu wiele MB!). Załączony tutaj przykładowy plik DELTMP.BAT ma zasadniczą postać: Deltree /y %temp%\*.tmp Kliknięcie go spowoduje skasowanie wszystkich niepotrzebnych plików .TMP i odzyskanie miejsca na dysku.

Sztuczka: aby czarne okno DOS zostało automatycznie zamknięte po wykonaniu poleceń, napisz na końcu pliku .BAT dwie linijki: Echo off cls Sztuczka 2: kliknij lewym przyciskiem myszy na swoim pliku *.BAT i wybierz z menu opcję "Właściwości". Kliknij zakładkę "Program" i wybierz "Uruchom >> Zminimalizowane" i zaznacz "Zamknij przy zakończeniu" i kliknij OK. Utworzyłeś prosty plik PIF, który decyduje o sposobie wykonania plików BAT. Teraz twój mały programik wykona polecenie w tle ...

Przykład 2: Zastosowanie w sytuacji gdy chcemy uruchomić dokument, który zawiera np. 2 dekoracyjne, niezainstalowane czcionki: fontview.exe ścieŜka\ozdobny.ttf fontview.exe ścieŜka\ozdobny2.ttf ścieŜka\program.exe ścieŜka\dokument.dok Oczywiście w powyŜszych komendach naleŜy wpisać rzeczywiste ścieŜki do programów i plików, jak teŜ nazwy plików czcionek, programu i dokumentu. Uruchomienie takiego batcha spowoduje najpierw tymczasowe zainstalowanie 2 czcionek, następnie otwarcie dokumentu we wskazanym programie. Po zakończeniu pracy wystarczy zamknąć program i podglądy czcionek. MoŜesz w podobny sposób uruchamiać jednym kliknięciem całe sekwencje kilku programów! Przykład 3: Prosta metoda wielokrotnego drukowania w róŜnym czasie dokumentu z plików PRN (czyli wydrukowanych "do pliku"). Zamiast przechodzić do sesji DOS i wystukiwać komendy, moŜemy przygotować w Notatniku plik BAT i po prostu go kliknąć...

Instalowanie programów poprzez plik INF Niektóre niewielkie programy nie mają instalatora, a jedynie załączony plik z rozszerzeniem INF. Są to pliki instalujące z pełną instrukcją kopiowania, skrótów, odinstalowania itp. Procedura jest następująca: kliknij w Eksploratorze na pliku *.inf prawym przyciskiem myszy -- pojawi się menu kontekstowe jak na rysunku. Teraz kliknij na Zainstaluj i system wykona wszystkie operacje...

MoŜna równieŜ zrobić to samo z poziomu linii poleceń lub pliku .BAT,wpisując: %windir%\rundll.exe setupx.dll,InstallHinfSection DefaultInstall 132 ścieŜka\plik.inf

Uniwersalny starter plików INF -- czyli programik INFSTALL startujący te pliki instalacyjne. Jak działa? Po prostu uruchamia kaŜdy plik *.inf, który umieścimy w tym samym folderze, co Infstall. Kopiuj INFstall.zip (10 kB -- freeware). Struktura plików INF -- jeśli doceniasz przydatność plików INF i chciałbyś lepiej poznać ich strukturę to zobacz opis tej struktury (po polsku), który znajdziesz w dziale Alchemia.

Instalowanie nowych programów

Problem -- zainstalowałeś nowy program w Windows 98 i nieoczekiwanie nastąpiły zmiany w całym systemie, układzie pulpitu etc. Chciałbyś przywrócić wszystkie poprzednie ustawienia i usunąć wszelkie ślady feralnego programu? Po pierwsze odinstaluj aplikację poprzez Panel Sterowania i przywróć poprzednie ustawienia Rejestru. Jak przywrócić poprzednie ustawienia Rejestru w Windows 98? W sesji DOS uruchom program Scanreg i wybierz opcję Przywróć Rejestr, następnie z listy dostępnych kopii Rejestu wybierz tę sprzed instalacji. Ułatwienie - instalacja na próbę czyli bez uŜycia programu instalacyjnego. MoŜesz dostać się bezpośrednio do plików programów i uruchomić je BEZ INSTALACJI. Jak to zrobić? Obecnie najczęściej uŜywanym instalatorem jest InstallShield i pliki są w archiwach z rozszerzeniem *.z, lub noszą nazwę np. _install.1. Te pliki moŜna rozpakować przy pomocy programu Icomp, który moŜna załadować z tego miejsca (60 kB). Skopij plik *.z (lub plik o nazwie *.1 zamień podczas kopiowania na *.z) do tymczasowego folderu i uruchom Icomp.exe z parametrami icomp [nazwa].z *.* -d -i W ten sposób rozpakujesz zawartość wraz z drzewem folderów. Pliki z folderu WINSYS, zamiast do folderu SYSTEM moŜna skopiować do folderu programu i ... juŜ moŜesz na próbę uruchomić program, lub uzyskać potrzebny plik! Jeśli plik instalacyjny ma postać jednego EXE, po uruchomieniu przejdź do folderu %temp% i skopiuj rozpakowany tymczasowo plik *.z etc, opisany powyŜej. UWAGA: Opis programów Icomp czyli INSTALL SHIELD FILE COMPRESSOR, oraz I5comp, czyli INSTALL SHIELD 5 CABINET COMPR. (pliki *.cab), znajdziesz w naszym serwisie w dziale Kompresorów.

Czy moŜna przeglądać pliki instalacyjne CAB?

Oczywiście. I nie tylko przejrzeć, ale teŜ skopiować dowolny plik. UmoŜliwia to programik CabView z Microsoftu. Po instalacji niewielkiej biblioteki CABVIEW.DLL, po kliknięciu w Eksploratorze pliku CAB otwiera się on na podobieństwo normalnego folderu! Teraz dowolny plik moŜemy przeciągnąć myszą i w ten sposób go rozpakować.

Temat rzeka: sterowniki do Windows.

Jeśli to rzeka to trzeba krótko -- wiele problemów powstaje z powodu przestarzałych sterowników karty graficznej (np. konflikt karty S3 z modemem na COM4) lub drukarki. Jeśli twój sprzęt ma juŜ 6 miesięcy lub więcej poszukaj nowych sterowników najlepiej na stronie producenta w Internecie (adres podany jest przewaŜnie w instrukcji). Uniwersalne sterowniki do Windows95 (z roku 1995!) siłą rzeczy są juŜ często nieaktualne. Większość najnowszych sterowników moŜna znaleźć tutaj. Pamiętaj, Ŝe równieŜ BIOS płyty głównej i katry graficznej moŜna uaktualniać (jeśli masz tzw. FLASH BIOS).

Usprawniamy Windows 98

PORADA 1: Podczas instalacji wersji amerykańskiej wybierz tryb Custom. Kiedy program się spyta o komponenty zaznacz Multilangual Support: Central Europe, następnie "Computer Settings": Keyboard Loyout: Polish (Programmers); Regional Settings: Polish; jeśli zrobisz to po instalacji mogą wystąpić problemy z pełnym spolszczeniem systemu i zainstalowaniem polskiej klawiatury jako domyślnej. PORADA 2: Polska wersja Win98 posiada błąd w pliku IO.SYS uniemoŜliwiający uŜycie konwertera FAT32 (za mało pamięci konwencjonalnej -- daje to o sobie znać w róŜnych sytuacjach). MoŜesz od nas skopiować malutki PATCH do pliku IO.SYS. Kopiuj patch98.zip (6 kB). Uruchom plik PATCH98.EXE i postępuj zgodnie z wyświetlaną instrukcją. Program zmieni bajt 0x5286 z wartości 0xA2 na 0x6F. [Podziękowania dla Piotra!] Program jest przetestowany, jednak uŜyj go wyłącznie na własną odpowiedzialność! Gdyby ta prosta operacja się nie udała, zainstaluj pliki systemowe z dyskietki startowej komendą a:\sys c:. MoŜesz teŜ w ten sposób podmienić poprawiony plik IO.SYS (160 kB). PORADA 3: Często nowi uŜytkownicy są zaskoczeni następującym problemem -- po połączeniu z Internetem następuje dziwnie długie "negocjowanie" z TPSA, które trwa od 1 do kilkunastu minut! Co zrobić? Odznaczyć opcję "Zaloguj się do sieci" na zakładce "Typy serwerów" w konfiguracji połączenia...

PORADA 4: Denerwuje cię podwójna ikonka głośniczka obok zegarka? To pocieszne zjawisko na tacy systemowej (systray) w Windows 98 PL. Aby to zmienić, spróbuj uruchomić program MSCONFIG.EXE (Start>Uruchom wpisz Msconfig i kliknij OK) i na karcie Autostart wyłącz zdublowane wpisy. Uwaga: Wielce przydatny programik MsConfig pracuje teŜ pod Win95...

PORADA 5: Gdzie jest FAX? Na płycie instalacyjnej w folderze tools\oldwin95\message\intl\ znajdziesz plik awfax.exe do obsługi FAXu. Przeczytaj plik Readme ... PORADA 6: Problemy z drukowaniem polskich ogonków? Sprawy te omówiliśmy na tej stronie. PORADA 7: Windows 98 nie widzi CD-ROM -- to problem przewijający się na Forum Dyskusyjnym. Jeśli Ciebie teŜ to spotkało, lub po włoŜeniu płyty audio system się wiesza -- wyłącz DMA! W oknie Właściwości System i zakładce MenedŜer urządzeń kliknij ikonkę stacji CD-ROM i na zakładce Ustawienia wyłącz, czyli odznacz opcję DMA (domyślnie jest zaptaszkowana).

PORADA 8: Jak sprawić, by Windows 3.x było zgodne z Win98? Jak zainstalować Windows 98 obok 95. Te sprawy omówiliśmy na stronie Sztuczek...

Ukryte informacje ... w Windows 98

A mianowicie informacje o twórcach Windows 98, wraz z pokazem slajdów z Redmond moŜna uzyskać klikając 2x zegarek na pasku zadań i wybierając kartę Strefa czasowa.

Teraz wciśnij klawisze CTRL+ALT+SHIFT i lewy klawisz myszy oraz przeciągnij kursorem od punktu 1 (Memphis w Egipcie) do punktu 2 (Memphis w USA). Puść klawisze i przycisk myszki, następnie ponownie

wciśnij wszystko jak poprzednio i przeciągnij kursor od punktu 2 do punktu 3 (Redmond, siedziba MS). No i jeśli dobrze wcelowałeś -- zacznie się projekcja!

Ukryte opcje IE 4

Internet Explorer 4.0 takŜe zawiera ukrytą, fajnie animowaną "listę płac". Czy chcesz ją zobaczyć? Otwórz okno dialogowe Pomoc: Informacje i przy wciśniętym klawiszu Ctrl przeciągnij myszką logo e na kulę ziemską. Puść Shift. Następnie ponownie z wciśniętym Shiftem przesuń e w stronę napisu Internet Explorer, tak by go odsunąć w prawo i odsłonić ukryty przycisk Odblokuj...

Po obdlokowaniu "ziemia" zacznie się kołysać... Po co ona tak się kołysze? To zaszyfrowana informacja aby teraz wrzucić ponownie logo e na tę kulę. I teraz zaczyna się projekcja! Baaardzo długa.... (powinno to teŜ działać pod Win95, ale nie zawsze) A co z IE5? Kliknij tutaj, a sam zobaczysz, jeśli masz tę przeglądarkę (moŜe zadziała z IE4?).

A tutaj do przetestowania logo startowe z Win98 Plus! Kopiuj Logoplus.zip (90 kB).

Uwaga: Jeśli chciałbyś interaktywnie połączyć się z Windows 98/Me,

ustaw IE na pełny ekran i kliknij tutaj... Windows 98 Finał

Rejestr - serce Windows

Jak wskazuje tytuł niniejszego artykułu, bazą danych konfiguracyjnych, czyli sercem Windows 9x, jest Rejestr. Zapoznanie się z nim jest jakby kolejnym krokiem wtajemniczenia w procesie poznawania systemu operacyjnego. Przedstawimy tutaj informacje o strukturze Rejestru, sposobach bezpośredniego wprowadzania zmian w jego zawartości i tym, jak przeniesione zostały do niego wartości z plików INI systemu Windows 3.x. Autor w miarę moŜliwości opisuje zawartość Rejestru jak najszczegółowiej, z naciskiem na praktyczne wykorzystanie wiedzy o tym, gdzie szukać uŜytecznych "kluczy".

Cała konfiguracja w dwóch plikach

Rejestr jest centralną bazą danych przeznaczoną do przechowywania w ujednolicony sposób wszystkich informacji konfiguracyjnych systemu operacyjnego i aplikacji. Zawiera on kompletny zestaw wpisów dotyczących ustawień takich elementów, jak programy obsługi (sterowniki) urządzeń, pamięć czy programy obsługi sieci. Narzędzia systemu operacyjnego pozwalają na dostęp do niego zarówno z komputera, którego dotyczy, jak równieŜ poprzez sieć. Architektura Rejestru jest połączeniem idei znanych z Windows 3.x plików INI oraz występującego takŜe w tym środowisku Rejestru (przechowującego znacznie mniej informacji). Rejestr Windows 95 ujednolica i łączy te mechanizmy. Sekcjom plików INI odpowiadają tzw. klucze Rejestru, a poszczególnym wpisom -- wartości Rejestru. Podstawowe róŜnice to wprowadzenie struktury hierarchicznej (drzewiastej) i umoŜliwienie korzystania z wartości binarnych. Niestety, wprowadzenie koncepcji jednolitego Rejestru jako bazy danych konfiguracyjnych nie pozwala na natychmiastowe "uwolnienie się" od takich plików, jak WIN.INI, SYSTEM.INI, ATM.INI, CONFIG.SYS czy AUTOEXEC.BAT. Pomimo tego, Ŝe ich rola w Windows 95 sprowadzona została do pozostałości po poprzednim środowisku pracy, ich usunięcie z dysku twardego moŜe wręcz uniemoŜliwić uruchomienie komputera. Powodem jest głównie zgodność z 16-bitowym, pochodzącym z DOS-u i Windows 3.x oprogramowaniem. Ani aplikacji uŜytkownika, ani wszystkich programów obsługi urządzeń z reguły nie jesteśmy w stanie wymienić od razu na ich nowe, pisane dla Windows 95, odpowiedniki. Pliki INI w dalszym ciągu są więc obsługiwane na równi z Rejestrem. Wymieniane przez Microsoft zalety uŜytej w Windows 95 koncepcji Rejestru są następujące:

• Jedno miejsce przechowywania danych wykorzystywanych przy enumeracji i konfigurowaniu urządzeń, ich sterowników, aplikacji oraz samego systemu operacyjnego.

• System operacyjny automatycznie tworzy kopię ostatniej poprawnej konfiguracji wykorzystywanej przy uruchamianiu komputera.

• JeŜeli zastosowana zostanie opcja wykorzystywania indywidualnych profili konfiguracyjnych uŜytkowników, odpowiednie dane mogą być przechowywane na serwerze sieci. Pozwala to na korzystanie z własnej konfiguracji niezaleŜnie od tego, której końcówki sieci uŜywamy.

• Administratorzy sieci mogą korzystać ze specjalnych narzędzi umoŜliwiających wprowadzenie wszelkich zmian konfiguracyjnych z dowolnej końcówki sieci, niezaleŜnie od jej rodzaju.

Wprowadzanie zmian w Rejestrze

Uwaga: Wszelkie zmiany w Rejestrze czynimy na własną odpowiedzialność. JeŜeli modyfikacje moŜna wprowadzić bez korzystania z Edytora Rejestru, zawsze lepiej uniknąć jego uŜywania -- nie sygnalizuje on jakichkolwiek błędów we wprowadzonych wartościach. Gorąco moŜna polecić Edytor załoŜeń systemowych (CD-ROM Windows 95 -- folder ADMIN).

Podstawowym narzędziem przeznaczonym do przeglądania i modyfikowania Rejestru jest specjalny edytor, uruchamiany poleceniem z menu Start | Uruchom: regedit Windows 95 nie umieszcza w folderze MENU START Ŝadnego skrótu do niego. MoŜemy więc korzystać z polecenia Uruchom lub stworzyć skrót samemu -- plik REGEDIT.EXE znajdziemy w głównym folderze systemu operacyjnego (C:\WINDOWS).

Łatwo zauwaŜyć podobieństwo do Eksploratora. Nawyki z niego z powodzeniem moŜna wykorzystać. Lewy obszar okna moŜemy traktować jak drzewo folderów, a prawy podobnie jak listę plików. Szczegółowe informacje moŜemy wyszukiwać rozwijając kolejne gałęzie drzewa lub korzystając z dostępnego poprzez menu polecenia Znajdź. Choć podobieństwo do Eksploratora skłania do nazywania gałęzi drzewa Rejestru folderami, oficjalny słowniczek jest nieco inny. Zapoznaje z nim poniŜsza tabelka, zawierająca krótki opis elementów, oraz najprostsze metody dodawania nowych i zmian wybranych elementów.

ELEMENT OPIS DODANIE ELEMENTU ZMIANA ELEMENTU

Kategoria Jeden z sześciu kluczy głównych, zaczynających się od HKEY_

Brak moŜliwości Brak moŜliwości

Klucz

Jeden z folderów Rejestru. Pomijając hierarchiczną strukturę, klucze porównać moŜna do sekcji plików INI

Podobnie jak przy tworzeniu folderu w Eksploratorze, wybranie klucza nadrzędnego, a następnie z kontekstowego menu Nowy | Klucz.

Wybranie z menu kontekstowego polecenia Zmień nazwę (F2)

Wartość

Widoczna tylko w prawym oknie Edytora Rejestru, w kolumnie Nazwa. KaŜdy klucz moŜe zawierać jedną lub więcej wartości. MoŜna je porównać do tej części wpisów w plikach INI, która znajduje się po lewej stronie znaku =.

Wybranie klucza, do którego naleŜeć ma wartość, a następnie z kontekstowego menu klucza Nowy | Wartość ciągu. MoŜna równieŜ utworzyć wartość binarną lub DWORD.

JeŜeli chodzi o zmianę nazwy wartości, wybieramy z jej menu kontekstowego Zmień nazwę (F2).

Dane Widoczne w prawym oknie Dane są ściśle Podwójne kliknięcie na

edytora, w kolumnie Dane. Dane porównać moŜna do wpisu w pliku INI po prawej stronie znaku =. Dane mogą być tekstowe, binarne lub typu DWORD. Dwa ostatnie rodzaje danych stosują tylko aplikacje.

przyporządkowane wartościom.

nazwie wartości (ENTER).

Kopiowanie gałęzi...

Współpraca Edytora Rejestru ze Schowkiem jest znikoma, a z mechanizmem przeciągnij-i-upuść -- Ŝadna. Działalność na polu eksport-import moŜe więc niekiedy okazać się jedynym ratunkiem przed ręcznym przepisywaniem. Sposób eksportowania i importowania danych Rejestru opisanemy w następnych częściach, ale odrobina namysłu pozwoli samodzielnie poradzić sobie z poleceniami Importuj plik Rejestru i Eksportuj plik Rejestru z menu Plik.

Dwie główne grupy przechowywanych w Rejestrze danych to:

• HKEY_LOCAL_MACHINE (HKLM) -- komputer. Konfiguracja sprzętowa oraz zainstalowanych aplikacji i samego systemu operacyjnego. Są one przechowywane w pliku SYSTEM.DAT.

• HKEY_USERS (HKU) -- uŜytkownicy. Profile konfiguracyjne uŜytkowników, ustawienia niektórych aplikacji, indywidualne opcje drukowania i sieci. Przechowywane w pliku USER.DAT, który moŜe być przechowywany na lokalnym dysku systemowym lub serwerze sieci.

W rzeczywistości kategorii jest tyle co plików, czyli dwie. Pozostałe klucze główne powstają następująco:

• HKEY_CLASSES_ROOT (HKCR) w rzeczywistości jest wskaźnikem do HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Classes,

• HKEY_CURRENT_CONFIG (HKCC) jest kopią HKEY_LOCAL_MACHINE\Config\numer wykrytej konfiguracji,

• HKEY_CURRENT_USER (HKCU) jest kopią HKEY_USERS\nazwa zalogowanego uŜytkownika, • HKEY_DYN_DATA (HKDD) zmienia się dynamicznie i jest przechowywana w pamięci RAM.

Pliki SYSTEM.DAT i USER.DAT znajdziemy w folderze WINDOWS. Jest tam równieŜ kopia Rejestru wykonywana w momencie uruchomienia Windows -- pliki SYSTEM.DA0 i USER.DA0, uŜyteczne w razie popełnienia pomyłki. Wszystkie cztery mają atrybuty plików systemowych, ukrytych i tylko-do-odczytu, dzięki czemu są widoczne w oknach Eksploratora tylko wtedy, gdy włączona jest opcja PokaŜ wszystkie pliki. Warto zwrócić uwagę, Ŝe Windows 95 tworzy kopię Rejestru tylko po bezproblemowym uruchomieniu -- znakomicie zabezpiecza to przed utratą "ostatniej deski ratunku". W razie, gdy w trakcie uruchamiania Windows, stwierdzony zostanie brak lub uszkodzenie któregoś z plików DAT, po poinformowaniu o tym uŜytkownika wykorzystany zostanie DA0 (dodatkowym zabezpieczeniem jest kopia systemowej części Rejestru w pliku SYSTEM.1ST tworzonym przy pierwszym po instalacji uruchomieniu Windows 95, a przechowywanym w głównym folderze dysku).

Windows 98 automatycznie tworzy szereg kopii zapasowych rejestru i innych plików konfiguracyjnych. Znajdują się one w folderze SysBackup w plikach *.cab. Przywracanie, w razie awarii, poprzednich (dobrze działających kopii) znakomicie wykonuje (z poziomu DOS) program Scanreg.exe.

NiezaleŜnie od kopii automatycznej, w przypadku takich danych jak Rejestr przed rozpoczęciem jakichkolwiek modyfikacji bezwzględnie naleŜy wykonać własną kopię wspomnianych plików DAT. Zabezpieczy to zarówno przed błędami drobnymi, jak i takimi, które uniemoŜliwią uruchomienie Windows 95. W tym ostatnim przypadku moŜliwość odtworzenia kopii daje wciśnięcie klawisza f8 na samym początku inicjalizacji systemu operacyjnego -- gdy widać na ekranie napis Uruchamianie Windows 95. UkaŜe się wtedy rozbudowane menu startowe, z którego w najgorszym wypadku moŜemy wybrać linię komend trybu awaryjnego.

JeŜeli musimy skorzystać z kopii zapasowej Rejestru, kopiowanie naleŜy wykonać poza środowiskiem graficznym. NaleŜy więc zamknąć system wybierają opcję Uruchomić komputer ponownie w trybie MS-DOS (oznacza to zamknięcie Windows 95 i pozostawienie uŜytkownika w DOS-ie). JeŜeli powodem skorzystania z kopii zapasowej jest brak moŜliwości uruchomienia Windows 95, naleŜy skorzystać ze wspomnianego menu startowego i wybrać jedną z opcji Tylko wiersz poleceń. Pliki SYSTEM.DAT, USER.DAT, SYSTEM.DA0 i USER.DA0 posiadają atrybuty "ukryty", "systemowy" i "tylko-do-odczytu", które moŜna usunąć wyłącznie poleceniem attrib -r -h -s nazwa_pliku.

Choć jesteśmy dopiero na początku zapoznawania się z Rejestrem, konieczne jest umieszczenie w tym miejscu informacji, Ŝe jeŜeli chcemy zabezpieczyć się przed edycją Rejestru przez niepowołane osoby, powinniśmy umieścić w kluczu HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\Micorosoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System (jeŜeli nie korzystamy z profili uŜytkowników) lub

HKEY_USERS\uŜytkownik\SOFTWARE\Micorosoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System (jeŜeli korzystamy z profili uŜytkowników) wartość DWORD DisableRegistryTools równą 1. W przypadku, gdy korzystamy z profili uŜytkowników zmianę warto wprowadzić nie tylko w odniesieniu do istniejących uŜytkowników, ale równieŜ do nowych (.Default). Łatwiejsze wprowadzenie tych wartości umoŜliwia Edytor załoŜeń systemowych, który znajdziemy na CD-ROM-ie w folderze ADMIN.

Jak zmniejszyć i przeczyścić Rejestr z Windows 95?

To często zadawane pytanie. Publikujemy przepis polegający na eksporcie i imporcie (pod DOSem) pliku Rejestru. Pełny przepis i gotowe pliki wsadowe BAT znajdziesz w archiwum Przepis.zip (2 kB). UwaŜnie przeczytaj plik CZYTAJ.TXT...

Jak to zrobić w Windows 98?

Tutaj mamy do dyspozycji wspaniałe narzędzie SCANREG.EXE, które naleŜy uruchamiać z poziomu DOS. Jeśli uruchomimy program komendą scanreg /fix to nastąpi:

• Skanowanie i sprawdzenie struktury Rejestru • Przebudowanie Rejestru

Program działa bardzo sprawnie i rzeczywiście zmniejsza Rejestr w znaczny sposób (usuwa niedopuszczalne zapisy i puste bloki danych). Program znajduje się w folderze COMMAND w Windows 98 i działa równieŜ pod Win95. Wystarczy w trybie MSDOS wpisać komendę c:\scanreg /fix

Problemem w edycji Rejestru jest przedzieranie się przez gąszcz gałęzi do szukanego miejsca. Pomocą w szybkim docieraniu do np. odwiedzonego ostatnio klucza moŜe być RegEditX -- ciekawa nakładka na Edytor Rejestru, dodająca pole do wpisywania szukanych kluczy, oraz zapamiętująca odwiedzone miejsca.

Kopiuj Regext.zip (130 kB -- freeware).

Sześć kluczy głównych

Na tej stronie przedstawiamy szczegółowy opis poszczególnych sześciu kategorii -- tak jak widać je w Edytorze Rejestru.

HKEY_CLASSES_ROOT _ klasy obiektów

Informacje rejestracyjne plików i dla OLE, jakie większość programów dodaje do Rejestru przy instalacji, przechowywane są w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Classes. Kategoria HKEY_CLASSES_ROOT (HKCR) została zachowana jedynie dla zgodności z Rejestrem Windows 3.x -- w rzeczywistości jest jedynie wskaźnikiem do wspomnianego klucza kategorii HKLM. Łatwo się o tym przekonać dokonując jakiejkolwiek zmiany w jednej z tych gałęzi -- bez konieczności uruchamiania jakiejkolwiek procedury odświeŜającej wyświetlane informacje, znajdzie ona swoje odbicie w drugiej gałęzi. Takie rozwiązanie pozwala bez problemu rejestrować się aplikacjom Windows 3.x. Odbicie tej kategorii znajdziemy na karcie Typy plików w opcjach okien Eksploratora. Bezpośrednie do niej sięgnięcie daje pełniejszą kontrolę nad systemem rejestracji typów.

HKEY_LOCAL_MACHINE _ konfiguracja systemu

Kategoria HKEY_LOCAL_MACHINE zawiera informacje o konfiguracji komputera, niezaleŜne od tego, który z uŜytkowników z niego korzysta i jakiego oprogramowania uŜywa. Są w nim równieŜ gromadzone dane o wszystkich urządzeniach kiedykolwiek dołączonych do systemu, nawet jeŜeli nie są w nim juŜ obecne. Bez wykorzystania Edytora, zmiany w tej części Rejestru wprowadzane są następująco:

• Wykrycie dołączenia lub odłączenie urządzenia Plug & Play i wielu z pozostałych powoduje wprowadzenie natychmiastowych modyfikacji.

• Odpowiednie wpisy konfigurujące sterowniki urządzeń umieszczają tutaj ich programy instalacyjne. • UŜytkownik moŜe zmieniać konfigurację urządzeń i ich sterowników korzystając z kreatora Dodaj

nowy sprzęt lub MenedŜera urządzeń -- karty na arkuszu właściwości System. Oba narzędzia dostępne są poprzez Panel sterowania.

Informacje niezbędne do określenia konfiguracji urządzeń pobierane są z plików INF, przechowywanych w folderze WINDOWS\INF.

Config

Informacje o róŜnych konfiguracjach sprzętowych. Ich wykorzystanie, poza dostosowaniem komputerów przenośnych do pracy w stacji dokowania lub poza nią, jest moŜliwe równieŜ w przypadku przenośnego dysku twardego, wykorzystywanego na przemian w domu i w firmie. Lista konfiguracji reprezentowanych przez poszczególne podklucze grupy Config jest odbiciem listy profili sprzętowych wyświetlanej na karcie Profile sprzętu arkusza właściwości System (w Rejestrze konfiguracje określane są 4-cyfrową liczbą szesnastkową, uŜytkownik korzysta z tzw. friendly names). Przy kaŜdym uruchamianiu Windows 95 przeglądana jest rzeczywista konfiguracja sprzętowa komputera. Jest ona dopasowywana do jednej z reprezentowanych przez profile sprzętowe. Gdy wynik dopasowywania jest pomyślny, w dalszej części inicjalizacji systemu operacyjnego wykorzystywane są dane z wybranego podklucza. Gdy konfiguracje sprzętowe są zbyt podobne, aby identyfikacja jednej z nich nastąpiła automatycznie, wyboru musi dokonać uŜytkownik. JeŜeli konfiguracja komputera ulegnie znaczącym zmianom, nie odpowiadającym Ŝadnemu ze zdefiniowanych wcześnie profili -- tworzony jest nowy profil i nowy podklucz w grupie Config.

W trakcie uruchamiania komputera, gałąź HKLM\Config\profil staje się kategorią HKEY_CURRENT_CONFIG. W momencie zamknięcia systemu dane kopiowane są z powrotem -- z HKEY_CURRENT_CONFIG do HKLM\Config\profil. Kiedy więc korzystamy z Edytora Rejstru i zamierzamy

zmieniać konfigurację bieŜącą, zmiany wprowadzamy w kluczu HKEY_CURRENT_CONFIG.

Nieco więcej informacji na temat wpisów odpowiadających poszczególnym konfiguracjom moŜna znaleźć przy opisie kategorii HKEY_CURRENT_CONFIG.

Enum

Pod tym kluczem przechowywane są informacje generowane przez enumeratory urządzeń opisane w rozdziale o Plug & Play. Obejmują one takie dane, jak numer identyfikacyjny, typ, przypisaną literę dysku, nazwę producenta urządzenia, wymagane zasoby i nazwę pliku INF (jest to zasadnicze źródło zawartych tu informacji konfiguracyjnych). Są tu równieŜ dane o sterownikach sieciowych. Struktura gałęzi Enum odpowiada w duŜej mierze drzewu MenedŜera urządzeń, dostępnemu poprzez Panel sterowania (w widoku Wyświetl według połączeń).

W gałęzi Enum przechowywane są informacje o kaŜdym urządzeniu, jakie kiedykolwiek było instalowane, nie tylko o tych, które są w danej chwili obecne. Będą one wykorzystane przy ponownej instalacji urządzeń. JeŜeli wielokrotnie instalowane są róŜne urządzenia, w gałęzi Enum moŜe pojawić się wiele podobnych do siebie wpisów, ponumerowanych kolejnymi liczbami. Poszczególne podklucze reprezentują róŜne grupy urządzeń. Warto zwrócić uwagę, Ŝe ich podział jest dość specyficzny:

• BIOS. Urządzenia rozpoznawane przez BIOS typu Plug & Play. Tu znajdziemy wpisy dotyczące urządzeń zintegrowanych z płytą główną. Obejmują one procesor danych numerycznych (bardziej znany jako koprocesor arytmetyczny), rozszerzenie płyty systemowej dla PnP BIOS, zegar czasu rzeczywistego itp.

• EISA. Urządzenia podłączone do magistrali EISA. • ESDI. Dyski twarde. JeŜeli kontroler dysków nie spełnia wymogów Plug & Play, większość

umieszczonych tu danych jest powielona w kluczu Enum\Root\*PNP0600. • FLOP. Stacje dyskietek. JeŜeli kontroler nie spełnia wymogów Plug & Play większość umieszczonych tu

danych jest powielona w kluczu Enum\Root\*PNP0700. • HTREE. Wpis o specjalnym przeznaczeniu. Trafiają tu informacje o zasobach zarezerwowanych

samodzielnie przez uŜytkownika -- przy wykorzystaniu karty Zarezerwuj zasoby arkusza właściwości Komputer.

• ISAPNP. Port odczytu danych We/Wy dla enumeratora magistrali ISA (READDATAPORT), a takŜe urządzenia Plug & Play podłączone do tej magistrali.

• MF. Kontrolery dysków twardych IDE. • Monitor. Monitory. • Network. Protokoły i usługi sieciowe oraz ich powiązania. • PCI. Urządzenia podłączone do magistrali PCI. • Root. Inne urządzenia niezgodne ze specyfikacją Plug & Play. W przeciwieństwie do wszystkich

pozostałych, nie są one wykrywane automatycznie przy kaŜdym uruchamianiu systemu operacyjnego. Ich sterowniki ładowane są wtedy, gdy znajduje się tutaj odpowiedni wpis. Nie naleŜy sugerować się tym, Ŝe większość kluczy w tej gałęzi ma nazwę zawierającą "PNP" -- nie oznacza to wcale, Ŝe są to urządzenia Plug & Play. Dodatkowym elementem w tym kluczu jest BIOS (*PNP0C00).

• SCSI. Urządzenia podłączone do magistrali SCSI.

Najciekawszą chyba informacją w tej gałęzi są nazwy plików INF poszczególnych urządzeń. Zawierają one m. in. takie dane, jak numery domyślnych przerwań i nazwy plików DLL i VXD. Niektóre z nich są bardzo rozbudowane.

Podklucze LogConfig zawierają raczej nieczytelne informacje o logicznych konfiguracjach urządzenia, czyli wykorzystywanych przerwaniach, kanałach DMA itp. Choć tutaj są one nieczytelne, w bardziej przystępnej formie znajdziemy je zarówno w arkuszach właściwości urządzeń (zakładka Zasoby), jak równieŜ ich plikach INF. Klucz Network zawiera informacje -- analogiczne do tych, które dotyczą sprzętu -- na temat protokołów, usług i klientów sieci oraz ich powiązaniach (podklucze Bindings).

Hardware

BliŜsze spojrzenie na klucz Hardware daje wraŜenie pewnej niezrealizowanej do końca idei. Zawiera on zazwyczaj jedną lub więcej zdecydowanie "rachitycznych" gałęzi. Wynika to stąd, Ŝe konstrukcja Rejestru Windows 95 opiera się na rozwiązaniach z Windows NT, którego Rejestr jest bardziej rozbudowany. Klucz HKLM\Hardware nie jest wykorzystywany przez Windows 95.

Network

Gałąź Network -- podobnie jak Hardware -- równieŜ nie jest intensywnie wykorzystywana. Zazwyczaj zawiera tylko jeden klucz -- Logon. Jest w nim umieszczona domyślna nazwa (a raczej imię lub cokolwiek wybraliśmy) logującego się do sieci uŜytkownika, nazwa podstawowej sieci i informacje o skrypcie logowania. Edytor załoŜeń systemowych (Policy Editor) dopisuje tutaj w trakcie instalacji nazwę biblioteki obsługującej załoŜenia grup.

Security

Zawartość tego klucza ściśle zaleŜy od wykorzystywanej sieci. Gdy korzystamy z sieci Windows 95 nie ma tu Ŝadnych informacji. W innych przypadkach są tu umieszczane nazwy plików przechowujących informacje o kontach uŜytkowników i inne dane związane z zabezpieczeniami. Zawsze jest obecny klucz Provider, w którym przechowywana jest informacja o systemie zabezpieczeń pochodzym z systemu Windows NT Workstation, Windows NT Server lub Netware.

Software

Jak wskazuje nazwa, gałąź Software przechowuje informacje konfiguracyjne dla wszystkich aplikacji, które potrafią z Rejestru korzystać. Są tu równieŜ dane o plikach zarejestrowanych i OLE. Stałym kluczem w gałęzi Software jest Classes. Ma on specjalne przeznaczenie, róŜne od pozostałych, zawiera bowiem informacje niezbędne dla OLE oraz o skojarzeniach rozszerzeń plików z aplikacjami. Jego struktura jest szerzej opisana przy kategori HKEY_CLASSES_ROOT, z którą klucz Classes jest toŜsamy. Pozostałe klucze w tej grupie tworzone są przez aplikacje -- ich liczba, nazwy i zawartość zaleŜą od zainstalowanego oprogramowania. Warto zwrócić uwagę, Ŝe trafia tu tylko część danych z aplikacji -- te, które mają się zmieniać w zaleŜności od zalogowanego do systemu uŜytkownika, trafiają do gałęzi Software w kategorii HKEY_CURRENT_USER. Typowym przykładem informacji, która powinna trafić do klucza HKLM\Software, mogą być nazwy folderów zawierających rozszerzenia aplikacji (nie zmieniają się wraz z uŜytkownikami). Do kategorii HKEY_CURRENT_USER trafi natomiast informacja o folderach uŜytkownika. Zalecaną formą zapisywania informacji w gałęzi Software jest tworzenie kluczy o następującej konstrukcji: HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\NazwaFirmy\NazwaProduktu\Wersja

Klucz Microsoft zawiera równieŜ wiele danych dotyczących konfiguracji samego Windows 95. Kilka z nich zostało opisanych juŜ wcześniej. Pomimo hierarchicznej struktury Rejestru i zalecenia gromadzenia danych związanych z jedną aplikacją w jednym kluczu, infomacje na temat Windows 95 nie są zapisywane jedynie w kluczu Microsoft\Windows. Windows 95 tworzy takie klucze jak Software\Description (dane systemu Remote Procedure Call, czyli zdalnego uruchamiania aplikacji) i Software\SCC (przeglądarki -- Szybki podgląd), a w samym kluczu Microsoft: At Work Fax, AudioCompressionManager, Exchange, MOS (Microsoft Network), NetDDE, Rpc i Windows Messaging System. Podział ten moŜna uznać za uzasadniony, choć chaotyczny, ale tak czy inaczej, jeŜeli chcemy coś znaleźć, szukać trzeba bardzo uwaŜnie. Z ciekawszych kluczy w gałęzi Microsoft\Windows\CurrentVersion warto zwrócić uwagę na:

• App Paths. Pełne ścieŜki do aplikacji. Tak jak w DOS-ie aplikacje dopisywały nazwy swoich katalogów do wiersza path w AUTOEXEC.BAT lub definiowały zmienne środowiskowe, tak w Windows 95 dopisują informacje o swoim połoŜeniu do Rejestru. Informacje z tego klucza wykorzystuje równieŜ polecenie start DOS-u 7.0.

• Explorer\Desktop. Tutaj umieszczone są klucze odpowiadające specjalnym ikonom na pulpicie, takim jak Poczta otrzymana, The Microsoft Network, Kosz i instalowana przez MS Plus! -- The Internet. W tym miejscu zawsze zachowują one swoje pierwotne nazwy. 32-cyfrowe CLSID wskazują procedury obsługi specyficznych folderów tych narzędzi.

• Explorer\ShellFolders. Wskazuje róŜnego rodzaju foldery specjalne, wykorzystywane w pracy powłoki (shella) systemu. Najciekawsze z nich wskazują pulpit (Desktop), domyślny folder, w którym umieszczane będą skróty do programów w menu Start (Programs), folder tworzący menu Start (Start Menu) oraz folder Autostart (Startup). Zmiana tego ostatniego pozwoli nieco "odśmiecić" menu Start.

• Explorer\Tips. Zawiera porady dnia. MoŜna się nieco zabawić wymieniając je na inne (na stronie ...). • Fonts. Informacja o zainstalowanych czcionkach skalowalnych (czyli o dowolnie dobieranej wielkości)

i nazwach plików, w których są zapisane. Jest to odpowiednik sekcji Fonts w pliku SYSTEM.INI. Windows szuka czcionek podfolderze FONTS.

• Fontsize. Informacja o zainstalowanych czcionkach nieskalowalnych i nazwach plików, w których są zapisane. Są one podzielone na grupy wykorzystywane w zaleŜności od rozdzielczości ekranu.

• FS Templates. Szablony optymalizacji systemu plików VFAT. • MS-DOSOptions. Zawiera dane wykorzystywane przez okno konfiguracji trybu MS-DOS. Arkusz

właściwości aplikacji lub skrótu do aplikacji MS-DOS zawiera na zakładce Program przycisk Zaawansowane. Kiedy w otwieranym przezeń okienku wybierzemy opcję Określ nową konfigurację MS-DOS, w znajdujących się niŜej okienkach pojawia się propozycja specyficznych dla aplikacji plików CONFIG.SYS i AUTOEXEC.BAT -- pochodzi ona właśnie z tego klucza. RównieŜ na podstawie informacji zapisanych w tej części Rejestru wyświetlane są dalsze opcje dostępne po klinięciu przycisku Konfiguracja.

• Network. Zbiór informacji o udostępnionych zasobach sieciowych i dane do obsługi sieci w trybie rzeczywistym.

• Policies. Ograniczenia i wymagania nakładane zazwyczaj Edytorem załoŜeń systemowych. Stanowią wówczas część większej całości, jaką jest określenie środowiska pracy i uprawnień uŜytkowników.

• Run, RunOnce, RunServices i RunServicesOnce. UmoŜliwiają automatyczne uruchamianie aplikacji.

• Screen Savers. Konfiguracje wygaszaczy ekranu. Warto zauwaŜyć, Ŝe nie naleŜą one do profili uŜytkowników, ale są wspólne. Decyduje o tym umieszczenie ich w kategorii HKEY_LOCAL_MACHINE, a nie HKEY_CURRENT_USER.

• Uninstall. Przyjrzenie się zawartości tego klucza ujawnia na czym polega niezwykle powaŜnie wyglądający mechanizm sprawnego odinstalowywania programów i ich części w Windows 95.

Klucze, klucze, kolejne klucze...

System

Konfiguracje programów obsługi (sterowników) i usług, które mogą być ładowane z Windows 95. Są one poukładane w grupy -- control sets. Informacje konfigurujące inicjalizację Windows 95 znajdują się w gałęzi CurrentControlSet. Zawiera ona dwa klucze: Control i System. Pierwszy zawiera dane o róŜnych podsystemach Windows 95, drugi -- informacje związane ze sprzętem i programami obsługi (sterownikami).

Popełnienie błędu przy edycji danych zawartych w kluczu HKLM\System moŜe wyjątkowo łatwo doprowadzić do niemoŜności ponownego uruchomienia Windows 9x.

Control

Ta obszerna gałąź grupuje takie dane, jak parametry niezbędne do uruchomienia i zamknięcia systemu, konfigurację instalowalnego systemu plików, rozkłady klawiatury, zainstalowane drukarki, dane dla stref czasowych etc. Ilość umieszczanych tu kluczy nie jest stała, poniŜej opisane są najczęściej spotykane:

• ComputerName. Nazwa komputera, normalnie określana poprzez moduł Sieć w Panelu sterowania. • FileSystem. Ustawienia systemu plików. Znajdziemy tu między innymi znany "fascynatom

SYSTEM.INI" parametr VirtualHDIRQ i odpowiednik 32BitDiskAccess -- ForceRMIO (całkowicie wyłączający sterowniki 32-bitowe). Są tu przechowywane takŜe pozostałe ustawienia z arkusza właściwości systemu plików wywoływanego poprzez ikonę System Panelu sterowania. Jest tu równieŜ konfiguracja programu kompresji dysku DriveSpace.

• IDConfigDB. Identyfikator bieŜącego profilu sprzętowego i nadane przez uŜytkowników nazwy profili. • InstalledFiles. Dane o zainstalowanych na dysku systemowym plikach systemu operacyjnego. • Keyboard layouts. Lista bibliotek DLL dla klawiatur narodowych i specjalnych. KaŜdy klucz zawiera

nazwę biblioteki i klawiatury. • MediaProperties. Dane konfiguracyjne dla urządzeń multimedialnych i joysticka. • MediaResources. Dane konfiguracyjne dla zasobów wykorzystywanych przez urządzenia

multmedialne i joystick. Znajdują się tu głównie nazwy sterowników i ich instalatorów oraz nazwy, z jakich korzysta uŜytkownik.

• NetworkProvider. Konfiguracje sterowników sieciowych. • Nls. Konfiguracje ustawień regionalnych. Aby dołączyć do Windows 95 jakiekolwiek własne sterowniki

i konfiguracje, naleŜy informację o nich umieścić przede wszystkim tutaj. Stąd pobierane są informacje, Ŝe 403h oznacza język kataloński, a informacje o stronie kodowej 1250 moŜna znaleźć w pliku CP_1250.NLS. Na tej podstawie tworzona jest teŜ lista w okienku dialogowym.

• PerfStats. Opisy zmieniających się dynamicznie wartości opisujących pracę systemu operacyjnego -- tych samych, które udostępnia Monitor systemu. JeŜeli często korzystamy z tego narzędzia, to moŜemy tutaj zmienić nazwy wskaźników.

• Print. Informacje o zainstalowanych drukarkach i konfiguracji podsystemu drukowania. -- Environments. Zawiera podklucze definiujące konfigurację zainstalowanych sterowników i procesorów drukowania dla róŜnych środowisk. -- Monitors. Zawiera podklucze wskazujące biblioteki DLL monitorujące drukowanie do róŜnych grup urządzeń. Typowe z nich to Microsoft Fax Monitor, PJL Language Monitor i PostScript Language Monitor. -- Ports. Zawiera podklucze odpowiadające dostępnym portom drukarek. FAX: i PUB: wykorzystywane są przez sterownik faksu. -- Printers. Konfiguracje drukarek. -- Providers. Opisy bibliotek DLL wykorzystywanych do drukowania w sieci.

• PwdProvider. Opisy bibliotek DLL obsługujących zabezpieczenia hasłem, czyli głównie nazwy plików i wywołań procedur. Typowe klucze to: MSNP32, NWNP32 i SCRSAVE reprezentujące odpowiednio:

Micorosft Networking, czyli sieć zapewnianą przez Windows 95, serwery Novell Netware oraz wygaszacz ekranu.

• ServiceProvider. Klucz niemal nie uŜywany. Oprogramowanie klienta Netware i TCP\IP dopisuje tutaj informacje o swojej obecności.

• SessionManager. Łaty (patches) dla róŜnych aplikacji, umoŜliwiające ich pracę w środowisku Windows 95 (AppPatches), lista aplikacji, które sprawiają problemy w Windows 95 (CheckBadApps), lista bibliotek DLL, których numery wersji powinny być sprawdzone (CheckVerDLLs i WarnVerDLLs), lista zmian do wprowadzenia w plikach INI (HackIniFiles) oraz lista bibliotek DLL zgodnych z Windows 95 (Known16DLLs i KonwnDLLs).

• Shutdown. Klucz wykorzystywany sporadycznie i tymczasowo, na przykład przez Instalator, który zostawia w nim informację SetupProgramRan. Przy następnym uruchomieniu Windows wartość ta jest usuwana.

• TimeZoneInformation. Konfiguracja bieŜącej strefy czasowej. • Update. JeŜeli Windows 95 było instalowane na Windows 3.x, jest tu przechowywana wartość 1. JeŜeli

Windows 95 był zainstalowny w innym folderze lub Windows 3.x nie było wcześniej instalowane wartość ta wynosi 0.

• VMM32Files. Nazwy plików VxD (sterowników wirtualnych) dołączonych do VMM32.VXD. • WinBoot. Klucz odczytywany w tym samym czasie, co ustawienia w pliku MSDOS.SYS. Zawiera takie

parametry, jak na przykład wymagany przez adaptery SCSI DoubleBuffer, powodujący załadowanie sterownika DBLBUFF.SYS.

Services

Ten podklucz w grupie CurrentControlSet zawiera dane o klasach urządzeń i programach obsługi (sterownikach), które będą ładowane przy inicjalizacji systemu operacyjnego. Typowe grupy wpisów to:

• Nazwa_agenta. Zawiera podklucze dla zainstalowanych agentów systemowych. Typowe to: sieciowy agent kopii zapasowych, SNMP, Microsoft Network Monitor.

• Arbitrators. Zawiera podklucze dla tzw. arbitratorów zasobów wykorzystywanych przez mechanizmy Plug & Play: pamięci (AddrArb), DMA (DMAArb), I/O (IOArb) i IRQ (IRQArb). Określają one zasoby zarezerwowane.

• Class. Zawiera podklucze dla wszystkich klas i poszczególnych urządzeń obsługiwanych przez Windows 9x. Zawierają one opisy, nazwy plików instalujących urządzenia i plików INF, sterowników oraz inne dane niezbędne do utworzenia podstawowej konfiguracji. Modyfikując umieszczone tutaj wpisy moŜna zmienić wykorzystywane programy obsługi.

• MSNP32, NWNP32. Zawierają podklucze dla programów obsługi sieci. Przechowują między innymi informacje wykorzystywane do logowania i zabezpieczania hasłem oraz konfigurację.

• RemoteAccess. Konfiguracja modułu zdalnego dostępu do komputerów, nazwy bibliotek DLL oraz lista obsługiwanych protokołów wraz z ich opisem i konfiguracją.

• VxD. Zawiera podklucze dla wszystkich sterowników wirtualnych. Zawierają one ich dane inicjalizacyjne oraz opisy. Statyczne VxD (które nie mogą być dynamicznie ładowane i usuwane z pamięci) mają tutaj wpis StaticVxD.

• Winsock. Konfiguracja Windows Sockets, mechanizmu wykorzystywanego do łączenia z Internetem.

HKEY_CURRENT_CONFIG - bieŜąca konfiguracja sprzętowa

Miejsce przechowywania danych dla bieŜącej konfiguracji sprzętowej komputera. Są tu przechowywane jedynie informacje podstawowe, niezbędne do uruchomienia systemu. Jak juŜ wspomniano -- istnienie kategorii HKEY_CURRENT_CONFIG jest jedynie tymczasowe. Zbiór danych dla wszystkich konfiguracji sprzętowych znajdziemy w gałęzi HKEY_LOCAL_MACHINE\Config. Tam teŜ naleŜy dokonywać ewentualnych zmian w konfiguracjach innych niŜ bieŜąca.

• Display. Podstawowe dane dotyczące obsługi ekranu: pliki czcionek rastrowych, głębia koloru, rozdzielczość obrazu (określona na wiele róŜnych sposobów). Parametry te moŜna zmieniać za pomocą narzędzia Ekran z Panelu sterowania (zakładka Ustawienia). Jest tu teŜ zapisana informacja o tym, czy mysz ma zostawiać za sobą ślad (MouseTrails) -- umieszczenie jej tutaj odbija się na uŜytkownikach tym, Ŝe mogą tej opcji uŜywać wszyscy albo nikt.

• Enum. Dane o enumerowanych elementach systemu w strukturze analogicznej do HKLM\Enum. • System. Ten klucz równie dobrze moŜna opisać jako

System\CurrentControlSet\Control\Print\Printers, poniewaŜ dopiero ten ostatni klucz zawiera jedną informację i zróŜnicowane podklucze. Jest to wskazanie drukarki domyślnej i lista zainstalowanych sterowników drukarek.

HKEY_USERS - konfiguracje uŜytkowników

Kluczem, który w tej kategorii występuje zawsze jest .Default. Określa on domyślną konfigurację uŜytkownika. JeŜeli korzystamy z opcji zapamiętywania róŜnych konfiguracji w zaleŜności od tego, kto korzysta z komputera, czyli tzw. profili uŜytkowników -- kaŜdemu z nich odpowiada klucz w kategorii HKEY_USERS. W momencie logowania uŜytkownika do systemu operacyjnego, zawartość odpowiedniego klucza przenoszona jest do kategorii HKEY_CURRENT_USER. W przypadku, gdy nie korzystamy z wielu profili uŜytkowników lub uŜytkownik nie posiada jeszcze własnego, wykorzystywany jest klucz .Default. Przenoszenie "w drugą stronę" następuje w momencie wylogowania się uŜytkownika lub zamknięcia systemu. JeŜeli w konfiguracji jednego z uŜytkowników zamierzamy wprowadzić zmiany naleŜy to robić we właściwej kategorii. Dla uŜytkownika aktualnie zalogowanego jest to HKEY_CURRENT_USER, dla pozostałych HKEY_USERS\uŜytkownik. Warto zauwaŜyć, Ŝe profil uŜytkownika aktualnie zalogowanego pochodzić moŜe z serwera sieci, czyli spoza lokalnego Rejestru.

HKEY_CURRENT_USER - bieŜąca konfiguracja uŜytkownika

Znaczenie tej kategorii nakreślono juŜ wcześniej -- zawiera ona to, co dla kaŜdego uŜytkownika zapamiętywane jest indywidualnie: kolory, prawa dostępu, listy ostatnio uŜywanych plików, niektóre informacje konfiguracyjne dla aplikacji.

Jeśli kiedykolwiek podobne parametry, jak ustawienia aplikacji czy pulpitu, zostaną zapisane w dwóch kategoriach: HKEY_LOCAL_MACHINE i HKEY_CURRENT_USER, uznawane są dane zapisane w tej drugiej (w pierwszej są domyślne, w drugiej -- dla konkretnego uŜytkownika).

W kluczach HKEY_CURRENT_USER i HKEY_USERS\uŜytkownik znajdziemy następujące grupy danych:

• AppEvents. Definiuje sposób "udźwiękowienia" Windows 95. -- W podkluczu EventLabels przechowuje nazwy zdarzeń moŜliwych do udźwiękowienia w takiej formie, w jakiej przedstawiane są uŜytkownikowi. MailBeep jest tu rozwijany jako "Powiadomienie o nowej poczcie". -- Podklucz Schemes zawiera informacje o tzw. schematach dźwiękowych zainstalowanych wraz z Windows 95 lub utworzonych przez uŜytkownika. Schemes\Names określa ich czytelne nazwy -- .Default jest tu rozwijane jako "Domyślne dla Windows". Schemes\Apps\aplikacja\zdarzenie\schemat to informacja najwaŜniejsza -- jaki dźwięk usłyszymy w momencie zajścia określonego zdarzenie przy wybranym schemacie dźwiękowym.

.current oznacza schemat aktualnie obowiązujący, który wcale nie musi mieć określonej nazwy. Dane zapisywane w tej gałęzi naleŜy zmieniać korzystając z narzędzia Dźwięki z Panelu sterowania.

• Control Panel. Tutaj znajdziemy podklucze o nazwach odpowiadających ikonom w Panelu sterowania. Nie wszystkie, ale -- zgodnie z przeznaczeniem tej kategorii -- te, które definiują prywatne środowisko pracy uŜytkownika. Ciekawostką, która nie jest dostępna poprzez Panel sterowania, są szczegółowe definicje kolorystyki "trójwymiarowych" elementów ekranu.

• InstallLocationsMRU. Wyjątkowo prosty klucz przechowujący informacje o ścieŜkach dostępu do ostatnio wykorzystywanych plików instalacyjnych. Dotyczy to wyłącznie instalacji elementów wykonywanej przez Instalator Windows 9x.

• Keyboard layout. Określa wykorzystywane przez uŜytkownika układy klawiatury. Stosuje przy tym liczby określone w kluczu HKLM\System\CurrentControlSet\control\keyboard layouts. -- preload -- języki klawiatur ładowanych do pamięci, na przykład "Angielski (Amerykański)" i "Polski" -- substitutes -- układ klawiatury, jeŜeli jest inny niŜ domyślny dla danego języka; gdy korzystamy z układu "Polski (programisty)", tutaj pojawi się wskaźnik do niego, gdyŜ domyślny jest układ maszynistki.

• Network. Prawie cała zawartość tego klucza zaleŜy od zainstalowanej sieci. Określa on istniejące i ostatnio wykorzystywane połączenia sieciowe. Stałym kluczem jest Recent, w którym zapamiętywane są ostatnio wykorzystywane dyski sieciowe. Klucz Persistent określa stałe połączenia sieciowe.

• RemoteAccess. Tutaj przechowywane są informacje wykorzystywane do zdalnego dostępu do innych komputerów.

• Software. Miejsce przeznaczone do przechowywania tych danych konfiguracyjnych aplikacji, które powinny zmieniać się wraz z uŜytkownikiem (inne dane konfiguracyjne mają analogiczne miejsce w kategorii HKEY_LOCAL_MACHINE). Klucz ten wykorzystują oczywiście nie wszystkie aplikacje. Przechowywanie danych w Rejestrze, nie mówiąc juŜ o podziale ich na dwa klucze, z których jeden związany jest z komputerem, a drugi z uŜytkownikiem, zaleŜy wyłącznie od woli producenta aplikacji. Zwrócić warto uwagę na podklucz Microsoft\MS Setup (ACME)\User Info, gdzie przechowywane są imię, nazwisko i nazwa firmy uŜytkownika. Dane te wykorzystywane są przez programy instalacyjne i przez aplikacje w trakcie ich codziennej pracy jako dane domyślne.

Podobnie jak w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE, równieŜ i w HKEY_CURRENT_USER\Software producent Windows 95 nie jest zbyt uporządkowany. Znajdziemy tu kilka tworzonych wraz z instalacją Windows 95 kluczy:

• Microsoft. Podstawowy klucz konfiguracji aplikacji firmy Microsoft. • SCC. Klucz firmy Systems Compatibility Co. Jest to firma, od której zakupiona została technologia

przeglądania plików, wcześniej wykorzystywana w programie Outside In. • WORDPAD.INI. Konfiguracja WordPada.

HKEY_DYN_DATA - dane dynamiczne

Ostatnia kategoria Rejestru jest najbardziej specyficzna. Nigdy nie jest bowiem przechowywana na dysku twardym -- ten nośnik jest zbyt powolny dla przechowywanych w niej danych. Jak wskazuje nazwa są to dane dynamiczne, na bieŜąco aktualizowane. Są one zebrane w dwie grupy:

• Config Manager\Enum. Odbicie dostępnego uŜytkownikowi poprzez Panel sterowania (ikona System) MenedŜera urządzeń. KaŜdy z podkluczy odpowiada jednemu urządzeniu i zawiera cztery wartości: -- Allocation -- proces (aplikacja), który kontroluje urządzenie, -- HardwareKey -- wskazanie na związany z urządzeniem klucz gałęzi HKLM \Enum, -- Problem -- wartość 0 lub numer błędu, jaki został zgłoszony przez urządzenie, -- Status -- stan urządzenia.

• PerfStats. Wartości, które moŜna przeglądać za pomocą Monitora systemu, który jest zresztą duŜo wygodniejszy. Reprezentowane są one w pięciu podkluczach. Liczba wartości moŜe się wahać w granicach 24-39 lub nawet więcej, w zaleŜności od zainstalowanych sieci. Trzy podstawowe grupy wskaźników to KERNEL, VMM i VFAT.

Do grupy PerfStats swoje własne dane mogą dopisywać róŜne VxD, równieŜ spoza systemu operacyjnego oraz innych producentów. Wówczas w Monitorze systemu pojawią się dodatkowe opcje.

Registry Help -- dodatkowe informacje o Rejestrze Windows w formacie Windows Help (po angielsku). Kopiuj Reghelp.zip (200 kB).

Co ciekawego znajdziesz w Rejestrze?

Choć podstawowym zaleceniem dla uŜytkowników jest unikanie bezpośredniej edycji Rejestru, niejednego niewątpliwie kusi perspektywa sięgnięcia do serca konfiguracji Windows. Niestety, trudno cokolwiek odnaleźć w konfiguracyjnej bazie danych bez wskazówek. Nieco dalej przedstwimy szczegółowy opis poszczególnych kategorii. Zacznijmy jednak od tego, co proste i ciekawe.

Modyfikowanie rejestracji typów plików

Rejestrowaniu plików poświęcona jest cała kategoria HKEY_CLASSES_ROOT. Zawiera ona wszelkie informacje, jakie ukazują się naszym oczom po wybraniu z okna Eksploratora Widok | Opcje | Typy plików. W kategorii tej znajdziemy trzy grupy kluczy:

• Rozszerzenia plików. Wskazują definicję klasy związaną z rozszerzeniem pliku. Tę grupę na załączonym przykładzie reprezentują dwa pierwsze klucze .xls i .zip.

• Definicje klas. Dane wykorzystywane przy obsłudze obiektu (moŜe to być plik lub inny obiekt OLE) przez shell (powłokę) Windows 95 i mechanizm OLE. Podklucze reprezentują tu między innymi polecenia, jakie ukaŜą się w menu podręcznym obiektu -- tutaj znajdziemy m. in. wywołania programów i komendy DDE (wewnętrznego języka komunikacji między programami) realizujące te polecenia. Definicje klas stanowią większość w przykładowym fragmencie kategorii HKCR.

• Klucze specjalne. Uzupełniają one definicje klas. Mają róŜne przeznaczenie. Z tej grupy moŜna wskazać identyfikatory klas OLE (CLSID) i opisy klas DAO (Data Access Objects) wykorzystywane przez mechanizm ODBC (dostęp do baz danych).

Jak rejestrowane są pliki?

Schemat rejestracji pliku najlepiej prześledzić na wybranym przykładzie, którym moŜe być choćby plik BMP. Najpierw znajdźmy klucz HKCR\.bmp. Zawiera on wartość Paint.Picture -- jest to nazwa klasy. MoŜe ona pochodzić z zaimportowanego pliku REG z danymi rejestracyjnymi aplikacji, być nadana przez uŜytkownika poprzez menu Widok | Opcje | Typy plików z okna Eksploratora lub teŜ w ogóle nie występować, jeŜeli powiązanie rozszerzenia z poleceniem otwierającym plik pochodzi z Windows 3.x.

Kluczowi o nazwie odpowiadającej rozszerzeniu pliku towarzyszyć mogą dalsze "gałęzie". Do klucza .bmp "podwieszony" jest ShellNew, co wskazuje tzw. rozszerzenie shella (powłoki). Zawiera ono pusty wpis NullFile. Wprowadzenie takiej konstrukcji daje ciekawy efekt -- Windows 95 wprowadza plik na listę dostępnych do szybkiego utworzenia. Oznacza to, Ŝe nazwa klasy (zazwyczaj w wersji bardziej przyjaznej niŜ Paint.Picture, ale o tym dalej) będzie dołączona do menu, jakie ukazuje się po wybraniu w oknie Eksploratora Plik | Nowy lub podwójnym kliknięciu na pulpicie. RównieŜ po zerwaniu połączenia skrótu z plikiem, uŜytkownik będzie pytany, czy chce utworzyć nowy o tej samej nazwie i połoŜeniu. Opcja NullFile decyduje o tym, Ŝe nowy plik będzie miał zerową wielkość. W przypadku rozszerzenia BFC, odpowiadającego Aktówce, zamiast NullFile mamy dość rozbudowaną komendę (Command).

Właściwy opis klasy Paint.Picture znajdziemy w kluczu HKCR\Paint.Picture. Po kliknięciu na nim pierwsze, co widzimy, to "ludzka" nazwa klasy -- taka, jaką widzimy w oknie Opcje Eksploratora. W tym przypadku jest to Obraz - mapa bitowa. Uwaga: Jest kilka rodzajów plików, których rozszerzeń Eksplorator Windows 95 nigdy nie pokazuje, nawet przy wyłączonej opcji Ukryj rozszerzenia MS-DOS dla zarejestrowanych typów plików. NaleŜą do nich: skrót do aplikacji/dokumentu (LNK), skrót do aplikacji MS-DOS (PIF), wycinek (SHS) i skrót do fragmentu dokumentu (SHB). Odpowiadają im klasy lnkfile, piffile, ShellScrap i DocShortcut widoczne w kategorii HKCR. Dzieje się tak dzięki umieszczeniu wartości typu tekstowego NeverShowExt o zerowej długości w kluczu definiującym klasę. Wartość tę moŜna dodawać do dowolnych klas lub usuwać z miejsc, w których domyślnie została umieszczona (wartość ta nie występuje w kluczu Paint.Picture). Pierwszym w galerii podkluczy Paint.Picture jest CLSID (Class Identifier), czyli identyfikator klasy. Jest to właściwie trzecie juŜ po "ludzkim" Obraz - mapa bitowa i "bardziej wewnętrznym" Paint.Picture określenie tej samej klasy. Tworzy je ciąg 32 liczb (w zapisie szesnastkowym) ujętych w nawiasy klamrowe. Wskazuje on odpowiedni podklucz w grupie HKCR\CLSID, który jeszcze precyzyjniej opisuje klasę, wskazując odpowiednią bibliotekę procedur do jej obsługi. Znaczenie drugiego klucza jest dość proste -- DefaultIcon znaczy po angielsku ikona domyślna. Przyglądając się bliŜej danym wartości w tym kluczu moŜemy naocznie stwierdzić, Ŝe długie nazwy plików nie są wykorzystywane przez system operacyjny. Drugą pouczającą obserwacją moŜe być to, Ŝe jeŜeli plik zawiera kilka ikon, to tę, którą chcemy wybrać, wskazujemy liczbą po przecinku. Po kluczu określającym domyśną ikonę obiektu następują dwa, które wykorzystywane są przez mechanizmy OLE. Klucz protocol zawiera w naszym przypadku jedynie informację StdFileEditing, co umoŜliwia edycję obiektu w innych aplikacjach przy wykorzystaniu mechanizmów OLE. Ostatni, często występujący parametr to shell. Zawiera on definicje poleceń, które wykonują podstawowe działania na obiekcie, a dostępne są po kliknięciu prawym przyciskiem myszy. Normalną drogą tworzenia ich jest rejestracja klasy obiektu wykonywana podczas instalowania obsługującej go aplikacji. Wpisy te moŜna równieŜ modyfikować korzystając z zakładki Typy plików okna opcji Eksploratora.

Uzupełnianie rejestracji -- jedno rozszerzenie więcej...

Jak uzupełnić zarejestrowaną klasę o kolejne rozszerzenie? Okno opcji Eksploratora (Typy plików) tego nie umoŜliwia. W oknie edycji typu pliku nie ma moŜliwości dopisania nowego rozszerzenia. Stworzenie nowego typu o tej samej nazwie tworzy drugą, odrębną klasę. MoŜna oczywiście stworzyć całkowicie nową klasę, obejmującą rozszerzenia, które chcemy dodać. Wydaje się jednak, Ŝe w istotnych przypadkach klas rejestrowanych przez duŜe aplikacje, sam wpis rejestracyjny jest tak rozbudowany, Ŝe jego przepisanie jest nie tylko czasochłonne, ale teŜ grozi popełnieniem błędów.

Często problem przyporządkowania rozszerzenia do istniejącej juŜ klasy pojawia się po zainstalowaniu, a następnie odinstalowaniu nowej aplikacji. MoŜe ona przyporządkować nasze przykładowe rozszerzenie BMP do własnej klasy. Przy odinstalowywaniu aplikacji, skojarzenie z nową klasą często pozostaje, co powoduje, Ŝe podwójne klinięcie na pliku nie powoduje juŜ otwarcia Ŝadnej aplikacji. Przykład takiej sytuacji przedstawiony jest powyŜej -- skojarzenie rozszerzenia BMP z klasą EditorImage wprowadził program zainstalowany jedynie tymczasowo. Wówczas najbardziej wskazaną czynnością jest sięgnięcie do rejestru i odtworzenie powiązania. Czynności do wykonania są tu podobne jak przy dodawaniu nowego rozszerzenia do istniejącej klasy. Jedynym rozwiązaniem jest w takim wypadku bezpośrednia edycja Rejestru. Zaczynamy od znalezienia wpisu kojarzącego rozszerzenie z nazwą klasy -- tej, z którą chcemy skojarzyć rozszerzenie nowe (lub juŜ skojarzone z inną klasą). Zapisujemy lub zapamiętujemy tę nazwę (np. Paint.Picture). Następnie tworzymy lub zmieniamy wpis kojarzący nasze nowe rozszerzenie z tą właśnie nazwą (np. BMP z Paint.Picture). W przypadku, gdy rozszerzenie to nie miało wcześniej swojego wpisu w Rejestrze, na tym kończymy. JeŜeli było ono juŜ skojarzone z inną klasą, pojawia się jeszcze kwestia usunięcia jej opisu. MoŜemy (choć nie musimy) zrobić to tylko wtedy, gdy nie były z nią skojarzone inne rozszerzenia. Sprawdzenie tego umoŜliwia funkcja przeszukiwania Rejestru (wystarczy przeszukać Wartości pod kątem nazwy klasy, którą chcemy usunąć).

Szybki podgląd bitmap

Przeglądanie klasy Paint.Picture moŜemy zakończyć wpisaniem w kluczu DefaultIcon wartości %1 w miejsce standardowej C:\Progra~1\Access~1\MSPAINT.EXE,1. Wynik takiego działania widać na ilustracji. Dzięki wpisaniu odpowiedniej wartości w Rejestrze uzyskujemy szybki podgląd bitmap, które występują jako ikony.

Zmiana ikonek systemowych

MoŜna zmienić ikony np. przypisane do napędów i wiele innych w systemie. Odpowiednie wpisy znajdują się w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\explorer\Shell Icons Jeśli utworzymy nową wartość 8 i w polu Dane wpiszemy ścieŜkę i nazwę dowolnego pliku .ICO to napędy będą miały nową ikonkę. Jednak duŜo wygodniej zmieniać ikony systemowe np. przy pomocy darmowego programu WinChanger, który moŜesz pobrać ze strony Narzędzi. W zakładce Icons uzyskasz łatwy dostęp do wskazywania nowych ikonek systemowych!

Ograniczenia uprawnień uŜytkowników

JeŜeli z komputera korzysta wielu uŜytkowników, warto zabezpieczyć system przed wprowadzaniem niebezpiecznych zmian w jego konfiguracji. Nie muszą to być zmiany celowe, ale zostawianie słabo znającego Windows 9x uŜytkownika samego przy komputerze zawsze niesie ze sobą potencjalną szansę małej (lub duŜej) katastrofy. Ograniczenia uprawnień uŜytkowników moŜna wprowadzać w kilku kluczach. Pierwszy z nich dotyczy całego komputera, niezaleŜnie od tego, jaki uŜytkownik jest zalogowany i związany jest z pracą w sieci.

HKLM\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Network.

• HideSharePwds -- ukrywanie haseł udostępniania poprzez zastąpienie ich na ekranie gwiazdkami. • DisablePwdCaching -- wyłączenie buforowania haseł. • AlphanumPwds -- wymaganie korzystania z hasła alfanumerycznego. • MinPwdLen -- minimalna długość hasła. • NoDialIn -- brak moŜliwości odbierania telefonu. • NoFileSharing -- brak moŜliwości udostępniania plików innym uŜytkownikom. • NoPrintSharing -- brak moŜliwości udostępniania drukarek innym uŜytkownikom.

Pozostałe klucze zapisane są w kategorii uŜytkownika (HKEY_CURRENT_USER albo HKEY_USERS\uŜytkownik).

HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System

• NoDispCPL -- wyłączenie dostępu do właściwości ekranu. • NoDispBackgroundPage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości ekranu Tło. • NoDispScrSavPage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości ekranu Wygaszacz ekranu. • NoDispAppearancePage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości ekranu Wygląd. • NoDispSettingsPage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości ekranu Ustawienia. • NoSecCPL -- wyłączenie dostępu do arkusza właściwości Hasła. • NoPwdPage -- wyłączenie dostępu do zakładki Zmień hasło arkusza Hasła. • NoAdminPage -- wyłączenie dostępu do zakładki Zdalne administrowanie arkusza Hasła. • NoProfilePage -- wyłączenie dostępu do zakładki Profile uŜytkownika arkusza Hasła. • NoDevMgrPage -- wyłączenie dostępu do zakładki MenedŜer urządzeń arkusza System. • NoConfigPage -- wyłączenie dostępu do zakładki Profile sprzętu arkusza System. • NoFileSysPage -- wyłączenie dostępu do arkusza właściwości System plików. • NoVirtMemPage -- wyłączenie dostępu do arkusza właściwości Pamięć wirtualna. • DisableRegistryTools -- wyłączenie dostępu do Edytora Rejestru.

HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Network

• NoNetSetup -- wyłączenie dostępu do właściwości sieci. • NoNetSetupIDPage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości sieci Identyfikacja. • NoNetSetupSecurityPage -- wyłączenie dostępu do zakładki właściwości sieci Kontrola dostępu. • NoFileSharingControl -- brak kontroli nad współuŜytkowaniem plików. • NoPrintSharingControl -- brak kontroli nad współuŜytkowaniem drukarek. • NoEntireNetwork -- brak folderu Cała sieć. • NoWorkgroupContents -- brak składników grup roboczych w Otoczeniu sieciowym.

HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer

• NoPrinterTabs -- ukrycie zakładek Ogólne i Szczegóły arkusza właściwości drukarki. • NoDeletePrinter -- brak moŜliwości usuwania drukarek. • NoAddPrinter -- brak moŜliwości dodawania drukarek. • NoStartMenuSubFolders -- ukrywa podfoldery menu Start. • NoRun -- brak polecenia Uruchom. • NoSetFolders -- brak polecenia Ustawienia w menu Start. • NoSetTaskbar -- brak właściwości paska zadań. • NoFind -- brak polecenia Znajdź. • NoDrives -- brak dostępu do dysków lokalnych (uaktywnienie wymaga podania wartości binarnej

zawierającej tyle jedynek, ile kolejnych liter dysków ma zostać ukrytych). • NoNetHood -- brak dostępu do otoczenia sieciowego. • NoDesktop -- brak pulpitu. • NoClose -- brak moŜliwości zamknięcia Windows. • NoSaveSettings -- wyłączone zachowywanie ustawień przy wyjściu. • RestrictRun (klucz) -- lista dozwolonych aplikacji.

HKCU\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\WinOldApp

• Disabled -- brak moŜliwości uruchamiania aplikacji DOS-u. • NoRealMode -- brak moŜliwości uruchamia aplikacji DOS-u w trybie pojedynczej aplikacji.

Uaktywnienie wymienionych wartości wymaga dopisania ich do odpowiednich kluczy i nadania im wartości binarnej 1.

Narzędziem przeznaczonym do nadawania uprawnień uŜytkownikom jest Edytor załoŜeń systemowych dostępny na CD-ROM-ie Windows 95 w folderze ADMIN\APPTOOLS\POLEDIT\. Zapewnia on wygodny dostęp do wszystkich wymienionych opcji przy pomocy graficznego interfejsu (patrz ilustracja).

Kopiuj program Poledit (75 kB).

Blokowania odpowiednich opcji dokonasz teŜ poprzez kliknięcie na odpowiedni plik .REG, który zablokuje, bądź odblokuje daną opcję. Przygotowaliśmy odpowiedni szablon, w którym wszystkie opcje są odblokowane. Aby którąś zablokować naleŜy zmienić wartość z 0 na 1 np: "NoDispCPL"=hex:01,00,00,00 PowyŜszy wpis zablokuje wyświetlanie okna właściwości ekranu. Kopiuj szablon Blokuj.zip (3 kB)

JeŜeli zmiany nie dotyczą całego systemu, czyli nie są wprowadzane w kategorii HKEY_LOCAL_MACHINE, naleŜy pamiętać, Ŝe:

• Konfigurację uŜtytkownika korzystającego w danym momencie z systemu zmieniamy w kategorii HKEY_CURRENT_USER.

• Konfiguracje innych uŜytkowników zmieniamy w kluczach HKEY_USERS\identyfikator_uŜytkownika

Edytor Uprawnień 1.2 -- darmowy i wygodny program napisany specjalnie dla naszego serwisu. Edytor uprawnień umoŜliwia ograniczanie uprawnień uŜytkowników systemu Windows. Dokonywane zmiany dotyczą aktualnego uŜytkownika. Niektóre ustawienia działają dopiero po ponownym zalogowaniu. Program moŜe być przydatny np wtedy gdy z komputera korzystają teŜ dzieci, które przypadkowo mogą coś skasować itp. Podczas pierwszego uruchomienia program prosi o podanie hasła dostępu, które będzie niezbędne do kolejnego uruchomienia Edytora uprawnień. Dzięki temu niepowołane osoby nie będą mogły edytować swoich uprawnień. Pamiętaj, by przed dokonywaniem zmian zapewnić sobie dostęp do Edytora uprawnień z Menu Start (Instalator automatycznie robi skrót w Menu Start). Kopiuj Uprawnienia.zip (175 kB). Przed uŜyciem zapoznaj się z pomocą (przycisk Pomoc).

Zabezpieczenie przed anonimowym logowaniem

Kiedy Windows 95 pracuje w sieci lub korzystamy z moŜliwości przypisania indywidualnych konfiguracji róŜnym uŜytkownikom, przy uruchamianiu systemu włącza się procedura tzw. logowania, oznaczająca podanie identyfikatora (imienia) i hasła uŜytkownika. Po kliknięciu OK Windows się uruchamia. Jest to procedura dość prosta i oczywista. Nie jest chyba jednak do końca jasne, co dzieje się, kiedy w okienku logowania podamy nie znany jeszcze systemowi identyfikator (na przykład "Kubuś Puchatek") albo klikniemy Cancel. Jak juŜ napisano wcześniej, konfiguracje poszczególnych uŜytkowników zapisywane są w kategorii HKEY_USERS w kluczach odpowiadających ich identyfikatorom. W kategorii tej znajdziemy równieŜ klucz dodatkowy -- .Default. Odpowiada on konfiguracji domyślnej, wykorzystywanej wówczas, gdy nie moŜna uŜyć Ŝadnej z pozostałych. Gdy wiemy o istnieniu tego klucza, moŜemy wprowadzić dwie innowacje:

• Odpowiednio ograniczyć uprawnienia uŜytkownika domyślnego, wykorzystując klucz Policies. MoŜemy równieŜ wprowadzić dowolne inne zmiany -- to juŜ zaleŜy od naszych potrzeb.

• Zmienić nazwę klucza .Default. Wówczas logowanie anonimowe nie będzie w ogóle moŜliwe.

Uwaga: JeŜeli nie korzystamy z opcji indywidualnych konfiguracji uŜytkowników, w kategorii HKEY_USERS znajdziemy wyłącznie klucz .Default. Wówczas zmienianie go nie ma Ŝadnego sensu, poniewaŜ zawsze wszelkie modyfikacje zostaną stracone przy zamykaniu systemu, kiedy miejsce .Default zajmie HKEY_CURRENT_USER.

Pomieszajmy jeszcze w Rejestrze

Uwaga: Wszelkie zmiany w Rejestrze czynimy na własną odpowiedzialność. JeŜeli modyfikacje moŜna wprowadzić bez korzystania z Edytora Rejestru, zawsze lepiej uniknąć jego uŜywania -- nie sygnalizuje on jakichkolwiek błędów we wprowadzonych wartościach.

Własne nazwy folderów specjalnych

Windows 95 i aplikacje Microsoft Office korzystają z wielu folderów, których nazwy wcale nie muszą pozostawać nie zmienione. Większość z nich wykorzystuje sam system operacyjny. Niejednego jednak brak moŜliwości usunięcia z dysku niewykorzystywanego MOJE DOKUMENTY potrafi wręcz denerwować. W prosty sposób własne nazwy moŜemy nadać następującym folderom:

• C:\WINDOWS\FAVORITES -- skróty do najczęściej uŜywanych dokumentów i folderów. Korzystanie z nich umoŜliwia specjalny przycisk w okienkach Microsoft Office.

• C:\MOJE DOKUMENTY -- dokumenty uŜytkownika. • C:\WINDOWS\PULPIT -- zawartość pulpitu. • C:\WINDOWS\FONTS -- czcionki. • C:\WINDOWS\NETHOOD • C:\WINDOWS\MENU START -- zawartość menu Start. • C:\WINDOWS\MENU START\PROGRAMY -- folder menu Start | Programy. • C:\WINDOWS\RECENT -- folder menu Start | Dokumenty. • C:\WINDOWS\SENDTO -- folder Wyślij do z menu podręcznego. • C:\WINDOWS\MENU START\PROGRAMY\AUTOSTART -- skróty uruchamiane przy starcie Windows. • C:\WINDOWS\SHELLNEW -- szablony dokumentów.

Ich nazwy znajdziemy w kluczu: HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\Shell Folders. Wpisanie w ich miejsce nowych ścieŜek moŜe pozwolić na takie innowacje jak usunięcie foldera programów uruchamianych wraz z Windows (AUTOSTART) poza menu Start czy usunięcie niechcianego MOJE DOKUMENTY. Nowy folder, któremu nadamy rangę Personal będzie równie trudny do usunięcia jak jego poprzednik. Jednak nazwy dwóch folderów -- wspomnianego Personal i Favorites -- zmieniamy w nieco innym miejscu niŜ pozostałe. Mimo tego, Ŝe znajdują się one w wymienionym kluczu, zmiany naleŜy dokonywać w HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\User Shell Folders, gdzie równieŜ są one zapisane. Co więcej, trzecia ich kopia znajduje się w analogicznym kluczu w kategorii HKEY_LOCAL_MACHINE, ta jednak dotyczy nowych uŜytkowników. Uwaga: JeŜeli korzystamy z opcji zachowywania indywidualnych ustawień wielu uŜytkowników, to zmiany dotyczące innych niŜ aktualnie zalogowanego musimy wprowadzać w kluczu HKEY_USERS\uŜytkownik.

Uruchamianie programów razem z Windows

W menu Start | Programy moŜemy znaleźć grupę Autostart. Jak wskazuje nazwa słuŜy ona do uruchamiania aplikacji automatycznie, razem z całym systemem operacyjnym. To, jakie skróty się tam znajdą zaleŜy całkowicie od woli uŜytkownika. MoŜna je dodawać i usuwać, podobnie jak z pozostałych folderów menu Start. Niekiedy utworzenie ich w tym miejscu powodowane jest przez włączenie w aplikacji opcji wymagającej, aby program pozostawał stale w pamięci. Przykładowo -- włączenie w programie antywirusowym opcji stałej kontroli antywirusowej. Być moŜe w Twoim menu Start znajduje się jeszcze grupa StartUp. Tworzą ją niekiedy programy przeznaczone dla angielskiej wersji Windows. JeŜeli programy wskazywane przez skróty z tej grupy równieŜ mają uruchamiać się automatycznie, powinny zostać przeniesione do Autostart.

W praktyce aplikacje zazwyczaj nie zmieniają zawartości grupy Autostart. Posiadają one swoje własne, bardziej dyskretne metody uruchamiania, oparte na wpisach w Rejestrze. Dzięki temu folder Autostart pozostaje w całości do dyspozycji uŜytkownika i nie jest on zaskakiwany skrótami, których znaczenie nie zawsze byłoby zrozumiałe (np. SYSTRAY.EXE, widoczny we fragmencie Rejestru przedstawionym poniŜej). Uruchamianie programu poprzez wpis w Rejestrze zapewnia równieŜ, Ŝe zostanie on uruchomiony przed wszystkimi w grupie Autostart. W Rejestrze znajdziemy aŜ cztery klucze słuŜące automatycznemu uruchamianiu. Choć ich przeznaczenie jest róŜne, działanie niewiele się róŜni. "ŚcieŜka" do nich to: HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion oraz HKEY_CURRENT_USER\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\

• Run. Klucz potencjalnie najbardziej interesujący. Wpisy w nim umieszczone traktowane są identycznie, jak te w folderze Autostart.

• RunOnce. Działa niemal identycznie jak Run. RóŜnica polega na tym, Ŝe po uruchomieniu aplikacji, wpis w tym kluczu jest usuwany. Ta cecha predestynuje klucz RunOnce do wspomagania pracy instalatorów aplikacji.

• RunServices. Klucz przeznaczony dla uruchamiania róŜnego rodzaju usług sieciowych. Trafiają do niego między innymi Zdalna obsługa Rejestru (zapewnia dostęp do Rejestrów innych komputerów) i tzw. agenty systemów tworzenia kopii zapasowych.

• RunServicesOnce. Pozwala uruchomić usługę sieciową tylko raz.

Główną przyczyną, dla której warto umieścić samodzielnie niektóre aplikacje w kluczu Run jest chyba to, Ŝe nie moŜna powstrzymać ich ładowania do pamięci przy uruchamianiu systemu. JeŜeli bowiem podczas inicjalizacji Windows, tuŜ przed pojawieniem się pulpitu przytrzymamy przez chwilę wciśnięty klawisz shift, to aplikacje wskazane w folderze Autostart nie będą uruchomione. JeŜeli często korzystamy z tej moŜliwości, a folder Autostart zawiera kilka skrótów, być moŜe warto rozwaŜyć zastąpienie jednego lub dwóch wpisami w Rejestrze. Wówczas nawet gdy zrezygnujemy z uruchamiania aplikacji z folderu, do pamięci trafią aplikacje z Rejestru. Jest jeszcze trzecie metoda automatycznego uruchamiania programów, zachowana dla zgodności z aplikacjami Windows 3.x. Są to wiersze load i run w pliku WIN.INI. Działają one podobnie jak pozostałe.

Porady dnia

Przy pierwszym i kilku następnych uruchomieniach Windows 95 pojawiał się na ekranie ekran z napisem "Zapraszamy do Windows 95" wyświetlający za kaŜdym razem inną poradę. Zwyczajowo nazywa się takie wskazówki "poradą dnia". Choć raczej trudno się tego spodziewać, równieŜ one zapisane są w Rejestrze. Aby je odnaleźć, wystarczy wyświetlić zawartość klucza HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Explorer\Tips. Zawiera on wszystkie dostępne porady. Są one wyświetlane w kolejności wyznaczonej swoimi numerami. Nic więc nie stoi na przeszkodzie, aby przy kolejnym uruchomieniu Windows pojawiła się na przykład taka porada: "Nigdy nie pracuj dłuŜej niŜ osiem godzin!"

Zmiana informacji o uŜytkowniku

JeŜeli przy instalacji Windows 95 niezbyt szczęśliwie odpowiedzieliśmy na pytanie o imię, nazwisko lub nazwę firmy, dane te prześladują nas przy kaŜdej kolejno instalowanej aplikacji i ekranach uruchomieniowych. Sytuację tę moŜemy w pewnym stopniu zmienić. Jest w Rejestrze klucz zawierający te informacje. Jego nazwa to HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion lub w starszych Windows 95 HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\MS Set-up (ACME)\User Info w wartościach RegisteredOwner i RegisteredOrganization.

Konfiguracje nowych uŜytkowników

Pośród wpisów w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft warto zwrócić tutaj uwagę na New User Settings, gdzie niektóre aplikacje umieszczają konfigurację podstawową. Jest ona analogiczna do tej, z którą mamy do czynienia tuŜ po zainstalowniu pakietu. Zapisanie jej tutaj ma na celu udostępnienie jej nowym uŜytkownikom -- czyli tym, którzy wcześniej do Windows 95 się nie logowali. Word 7.0 umieszcza tutaj:

• ścieŜki automatycznego zachowywania plików, programu, domyślną i narzędzi (Options); • informację o tym, Ŝe wraz z programem ma zostać uruchomiony przewodnik po nowościach w wersji

7.0 (Options\StartWhatIsNew); • ścieŜki plików pomocy (Help); • dane o narzędziach kontroli gramatyki i dzielenia wyrazów (Proofing Tools); • dane o podstawowych konwerterach tekstu (Text Converters).

Ustawienia systemu plików

Przypomnijmy sobie okienko właściwości systemu plików, otwierane poprzez Panel sterowania -- System | Wydajność | System plików. Jest w nim widoczna lista rozwijalna określająca typową rolę komputera. Zawiera ona trzy predefiniowane pozycje. Jak juŜ zostało to napisane wcześniej, wybór jednej z nich wpływa na dobór dwóch wartości:

• PathCache -- Pojemność bufora przechowującego połoŜenie ostatnio uŜywanych folderów na dysku. Im jest większy, tym rzadziej wykorzystywana jest tablica alokacji plików (FAT).

• NameCache -- Pojemność bufora lokalizacji plików na dysku. Ma znaczenie podobne jak PathCache.

Odpowiednie dane trafiają do klucza Rejestru HKLM\System\CurrentControlSet\Control\FileSystem. Łatwo się domyślić, Ŝe bezpośredni dostęp do konfiguracji Windows 95 daje tu nieco większe pole do eksperymentów. Zmiany wprowadzamy jednak nie w wymienionym kluczu, ale w HKLM\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\FS Templates. Wynika to stąd, Ŝe dane z tego ostatniego odczytywane są przy uruchamianiu systemu i kopiowane do wspomnianego FileSystem. Nie oznacza to jednak, Ŝe w FileSystem nie ma sensu wprowadzać Ŝadnych zmian -- są w nim odpowiedniki ustawień z zakładki Usuwanie problemów, które zmieniamy bezpośrednio. W kluczu FS Templates znajdziemy trzy podklucze odpowiadające trzem wybranym ustawieniom. Widać przy nich równieŜ tesksty wyświetlane na liście rozwijalnej. KaŜdemu, z wyjątkiem Desktop, przypisane są wartości NameCache i PathCache. Są one zapisane w systemie szesnastkowym, zrozumiałym raczej dla kaŜdego, kto mógłby odwaŜyć się zmieniać takie szczegóły pracy systemu plików. Brak wartości w jednym z kluczy powoduje korzystanie z ustawień domyślnych. Wartość tekstowa umieszczona w głównym kluczu FS Templates odpowiada wybranej konfiguracji. MoŜe być nią jedna z trzech lub inna, własna. Dodatkowe wartości, jakie moŜna umieścić w podkluczach FS Templates to BufferIdleTimeout, BufferAgeTimeout i VolumeIdleTimeout -- określają opóźnienie zapisu danych na dysk. Zmiany innych wartości dotyczących systemu plików w kluczu HKLM\System\CurrentControlSet\Control\FileSystem raczej nie mają sensu, gdyŜ dostęp do nich zapewnia karta arkusza właściwości Usuwanie problemów.

Rozwiązanie problemów z Panelem sterowania

Od czasu do czasu w Windows 9x moŜe zdarzyć się, Ŝe Panel sterowania ulegnie zniszczeniu. W niektórych jego elementach znikną polskie znaki, a podwójne kliknięcie na nich pozostanie bez efektu. Takie zachowanie polskiej wersji systemu pojawia się niekiedy przy korzystaniu z trybu awaryjnego, który włącza się automatycznie przy niewłaściwej konfiguracji sterowników urządzeń. Nie jest to moŜe częsta sytuacja i nie kaŜdemu się przydarzy, jednak warto wiedzieć jak sobie z nią poradzić.

W kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Controls Folder znajduje się wartość PresentationCache. Gdy ulegnie ona uszkodzeniu i pojawią się wspomniane problemy, wystarczy ją usunąć. Odbudowa jej właściwej struktury nastąpi automatycznie.

Łatwe uŜycie Notatnika do otwierania plików

Ta sztuczka spowoduje nowy element menu kontekstowego i domyślne otwieranie nieznanych plików w Notatniku.

• W Edytorze Rejestru odszukaj klucz HKEY_CLASSES_ROOT\*\shell; Jeśli nie istnieje, to go utwórz • Utwórz nowy klucz o nazwie open • • Kliknij nazwe "Domyślna" i polu Dane wpisz Do &Notatnika • W utworzonym kluczu utwórz kolejny o nazwie command • Kliknij nazwe "Domyślna" i polu Dane wpisz notepad.exe %1

Od tej chwili menu kontekstowe plików w Eksploratorze będzie miało dodatkową pozycję Do Notatnika, z gorącym klawiszem N.

Dopisywanie programów do menu kontekstowego przycisku START

Gdy klikniemy drugim przyciskiem myszy na przycisk Start, pojawi się menu kontekstowe. MoŜemy dopisać tutaj dowolną aplikację, do której chcielibyśmy mieć taki dostęp. W tym celu:

• W Edytorze Rejestru odszukaj gałąź HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\CLASSES\Directory\shell

• Utwórz nowy klucz odpowiadający nazwie, którą chcesz zobaczyć w menu kontekstowym • W utworzonym kluczu utwórz kolejny o nazwie command • Kliknij nazwe "Domyślna" i polu Dane wpisz ścieŜkę dostępu do programu.

Od tej chwili w menu kontekstowym przycisku Start pojawi się skrót do wskazanego programu.

Znakomitym narzędziem do zmiany wielu ustawień systemowych (tzw. bezpieczne mieszanie w Rejestrze za pomocą graficznego UI) jest programik Tweak UI (znajdziesz go na płycie instalacyjnej Windows 98 w folderze TOOLS\RESKIT\POWERTOY). Po zainstalowaniu przy pomocy pliku .INF, program udostępnia mnóstwo uŜytecznych zakładek. Na powyŜszej ilustracji widać opcje ukrywania/zmiany nazwy ikonek systemowych pulpitu. MoŜna teŜ zamienić ikonkę systemową na plik (Create As File), aby przenieść ją do dowolnego folderu... MoŜesz teŜ skopiować Tweak UI stąd (60 kB) lub stąd (80 kB -- w tej wersji wymagany IE 4 lub nowszy). Dodatkowe, darmowe programy do mieszania w Rejestrze znajdziesz na naszej Stronie Narzędzi.

Co jeszcze... Edytorze Rejestru

Import i eksport danych

Wszystkie dane zapisane w Rejestrze moŜna wyeksportować do pliku ASCII. MoŜna je równieŜ z tego formatu zaimportować, choć wymaga to pilnego śledzenia poprawności struktury. Konwersji podlegają równieŜ wybrane gałęzie. Dodatkową opcją jest importowanie plików REG przeznaczonych dla Rejestru Windows 3.x -- Rejestr Windows 95 zachowuje z nim zgodność. Aby wyeksportować dane z pliku Rejestru wystarczy wybrać klucz i skorzystać z menu Plik | Eksportuj plik Rejestru.

W ukazującym się wówczas okienku ujrzymy, Ŝe eksportowana będzie cała gałąź zaczynająca się od wskazanego klucza. JeŜeli wybraliśmy Mój komputer, aktywna będzie opcja Wszystko. Domyślnym rozszerzeniem danych wyeksportowanych z rejestru jest REG. Podobnie wygląda import, udostępniany poleceniem Importuj plik rejestru. Importowana moŜe być tylko całość pliku REG. Zwykle zawiera ona jedną lub kilka gałęzi Rejestru. Inną metodą dołączania danych z plików REG jest podwójne kliknięcie na wybranym z nich w oknie Eksploratora. O wyniku operacji poinformuje nas stosowne okienko. Do przeglądania i edycji plików rejestracji (taka jest ich oficjalna nazwa) moŜna uŜywać dowolnego edytora zapisującego pliki w formacie ASCII -- bez jakiegokolwiek formatowania strony. Za standardowe narzędzie moŜna by uznać Notatnik, gdyby nie to, Ŝe pliki rejestracji często są dla niego za duŜe. Najlepszym narzędziem z pakietu Windows jest więc WordPad, pod warunkiem otwarcia i zapisania pliku w formacie Dokument tekstowy. Struktura pliku rejestracji w pewnym stopniu przypomina plik INI z Windows 3.x:

Pierwszy wiersz pliku wyeksportowanego to zawsze REGEDIT4. Wskazuje to wersję edytora Rejestru i zabezpiecza przed próbą dołączenia pliku przeznaczonego dla Windows 9x do Rejestru Windows 3.x. Pliki REG dostarczane z aplikacjami często nie posiadają numeru wersji, co wskazuje na ich uniwersalność. Pojedyncze puste linie oddzielają kolejne klucze. Klucze zapisywane są w nawiasach kwadratowych w sposób przypominający ścieŜki dostępu do plików na dysku i identyczny z tym, jaki widzimy na pasku stanu Edytora Rejestru. Linie następujące po nazwie klucza to wartości i ich dane. Znak "@" stosowany jest wtedy, gdy wartość nie ma nazwy, co określane jest w Edytorze Rejestru hasłem (Domyślna). Cudzysłowy, w jakie ujęte są dane wartości wskazują na ich typ tekstowy, ale nie są obowiązkowe. Wartości binarne poprzedza tekst "hex:", a DWORD -- "dword:". JeŜeli wpis do Rejestru zawiera znak "\" naleŜy go wpisać podwójnie "\\"

Edytor Rejestru pod DOS-em

W szczególnych przypadkach, gdy Rejestr jest tak uszkodzony, Ŝe nie moŜna uruchomić środowiska graficznego, moŜna uruchomić Edytor Rejestru pod kontrolą MS-DOS. Nie jest on, co prawda, wygodny, ale pozwala wyeksportować dane, poprawić je w edytorze tekstu i zaimportować z powrotem. Dla zabezpieczenia się przed popełnionymi wcześniej błędami moŜa skorzystać nawet z opcji utworzenia Rejestru od nowa. Składnia polecenia uruchamiającego Edytor pod DOS-em jest następująca: regedit [/L:system] [/R:user] pliki dołączane regedit [/L:system] [/R:user] /E nowy_plik.reg [klucz] regedit [/L:system] [/R:user] /C nowy_rejestr.reg Poszczególne parametry oznaczają:

• /L:system -- połoŜenie pliku SYSTEM.DAT, • /R:user -- połoŜenie pliku USER.DAT, • pliki dołączane -- pliki, których zawartość chcemy dołączyć do Rejestru, • /E nowy_plik.reg -- nazwa pliku, do którego Rejestr ma być wyeksportowany, • klucz -- klucz, który ma być wyeksportowany (pominięcie powoduje eksport całości), • /C nowy_rejestr.reg -- plik, z którego nowy Rejestr ma być utworzony.

Usuwanie kluczy z bazy Rejestru

Wprowadzanie danych do Rejestu w środowisku Windows jest proste: wystarczy kliknąć plik *.REG i juŜ dane są zaimportowane. Ale jak usuwać klucze z bazy Rejestru? MoŜna oczywiście otworzyć REGEDIT.EXE, potem otwierać po kolei gałęzie, podgałęzie i dojść do klucza, zaznaczyć go i wcisnąć DEL. Czy jednak istnieje moŜliwość zrobienia tego jednym kliknięciem myszki wprost z Windows? OtóŜ tak! Okazuje się, Ŝe istnieje nieudokumentowana funkcja. Podobnie do wstawiania nowych kluczy moŜna ją wykorzystać do wyrzucania niepotrzebnych danych. Na czym polega ta sztuczka? Wystarczy otworzyć w edytorze plik *.REG zawierający interesujące nas dane i wpisać znak minusa przy niechcianych kluczach dokładnie w przedstawiony na poniŜszym przykładzie sposób (minus zaznaczony na czerwono): [-HKEY_LOCAL_MACHINE\Software\Niechciany Program] Teraz wystarczy po prostu kliknąć tak spreparowany plik i import danych będzie oznaczał w tym wypadku skasowanie zaznaczonych kluczy. Bardzo proste, prawda? UWAGA: Jeśli chcesz skasować podklucze to przy wszystkich musisz podobnie wstawić znak minusa. Druga metoda na kasowanie całego klucza Rejestru z poziomu Windows następuje poprzez odpowiedni skrypt INF (komenda DELREG). Pobierz i sprawdź Delreg.zip (1 kB).

Usuwanie kluczy z poziomu DOS

Ale jak to zautomatyzować, gdy jakiś program wpisuje klucz, który chcemy co jakiś czas usunąć? MoŜemy posłuŜyć się DOSową opcją REGEDIT /D. PosłuŜyć moŜe do tego plik wsadowy BAT: REGEDIT /D ŚcieŜkaRejestru Gdzie w miejscu ŚcieŜkaRejestru wpisujemy adres klucza do skasowania. MoŜna taką komendę wpisać do AUTOEXEC.BAT aby kasować uparty klucz przy kaŜdym uruchamianiu komputera.

Pliki konfiguracyjne systemu

Windows 9x jest rozwinięciem i połączeniem dwóch produktów -- systemu operacyjnego MS-DOS i graficznego środowiska uŜytkownika Windows 3.11. Z jednej strony zgodność z istniejącym oprogramowaniem, z drugiej -- ograniczenia natury technicznej, powodują Ŝe Windows 9x nie wszystkie dane przechowuje w Rejestrze. Wykorzystywanych jest kilka plików tekstowych:

• MSDOS.SYS -- nie występujący ani w DOS-ie, ani w Windows 3.x, przechowujący tak podstawowe informacje, jak połoŜenie folderu systemu operacyjnego (C:\WINDOWS).

• CONFIG.SYS -- znany z DOS-u, słuŜący głównie do ładowania programów obsługi urządzeń. Jego główna rola w Windows 9x to ładowanie tych programów obsługi, gdy brak specjalnych dla Windows 9x.

• AUTOEXEC.BAT -- jest to plik wsadowy, co oznacza, Ŝe zawiera polecenia DOS-u i polecenia uruchamiające programy. RównieŜ znany z DOS-u. W Windows 9x wykorzystywany głównie dla utworzenia środowiska pracy dla aplikacji DOS-u i ładowania programów pozostających w pamięci (rezydentnych), takich jak np. sterownik myszy.

• SYSTEM.INI i WIN.INI -- znane z Windows 3.x i pełniące w tym środowisku rolę podobną jak Rejestr w Windows 9x. W nowym systemie ich znaczenie jest mniejsze, ale w dalszym ciągu przechowują pewne informacje istotne dla środowiska graficznego.

• IOS.INI -- baza danych o sterownikach trybu rzeczywistego, czyli ładowanych poprzez pliki CONFIG.SYS i AUTOEXEC.BAT. Na podstawie zawartych w niej informacji Windows 9x określa jak traktować programy obsługi urządzeń, dla których posiada 32-bitowe, zaprojektowane dla Windows 9x odpowiedniki.

Pierwsze trzy pliki znajdziemy w folderze głównym dysku systemowego, pozostałe w folderze Windows. Wszystkie są prostymi plikami ASCII, które moŜna przeglądać i zmieniać w Notatniku (w innych edytorach równieŜ, ale pod warunkiem zachowywania ich w formacie "Plik tekstowy"). Dostęp do CONFIG.SYS, AUTOEXEC.BAT, SYSTEM.INI i WIN.INI zapewnia równieŜ Edytor konfiguracji systemu. Nie ma do niego skrótu, ale moŜemy go łatwo wywołać poleceniem sysedit w okienku Uruchom w manu Start. Większość z tych plików posiada atrybuty "ukryty", "systemowy" i "tylko-do-odczytu". Oznacza to, Ŝe ich wyświetlenie w oknach Eksploratora i Otwórz Notatnika wymaga włączenia opcji PokaŜ wszystkie pliki, dostępnej w Eksploratorze poprzez menu Widok | Opcje. Zapisanie zmian wymaga dodatkowo wyłączenia w arkuszu właściwości pliku atrybutu "tylko-do-odczytu".

Struktura pliku MSDOS.SYS

Skąd wziął się pomysł, aby w nowej wersji systemu operacyjnego plik, który zawsze był plikiem programu, nagle stał się plikiem danych konfiguracyjnych? System operacyjny MS-DOS potrzebował do uruchomienia dwóch plików: MSDOS.SYS i IO.SYS. Oba były plikami programów. Obecnie odpowiednik "starego" DOS-u, czasem określany jako DOS 7.0, tworzy IO.SYS. MSDOS.SYS jest plikiem konfiguracyjnym. Jednym z trzech odczytywanych na DOS-owym etapie inicjalizacji Windows 9x.

Producent tłumaczy takie podejście wymaganiem zachowania zgodności z programami kompresującymi dyski. Faktycznie, funkcje MS-DOS.SYS są w Windows 9x dość specyficzne i obciąŜenie nimi pliku CONFIG.SYS spowodowałoby dodatkowe komplikacje. Niewątpliwie jednak waŜnym czynnikiem było to, Ŝe zachowanie konieczności posiadania pliku CONFIG.SYS byłoby kolejnym podobieństwem do DOS-u, od którego Windows 9x ma się z załoŜenia znacząco róŜnić. PoniŜej opisane są wszystkie dopuszczalne wpisy w omawianym pliku. Gdy niektórych z nich brakuje przyjmowane są wartości domyślne. Dla folderu Windows 9x jest to C:\WINDOWS.

Sekcja [Paths] -- ścieŜki

Parametry są ścieŜkami wskazującymi na foldery.

• HostWinBootDrv -- ścieŜka głównego folderu dysku systemowego. Domyślnie i niemal zawsze C:\. JeŜeli dysk ten jest skompresowany, wskazane jest tu oznaczenia tzw. dysku-gospodarza, czyli dysku fizycznego.

• UninstallDir -- ścieŜka plików wykorzystywanych do odinstalowania Windows 9x. • WinBootDir -- połoŜenie plików niezbędnych do uruchomienia Windows 9x. Domyślnie ten sam

parametr co przy WinDir. • WinDir -- ścieŜka folderu Windows 9x, jaka została podana przy instalacji.

Sekcja [Options] -- opcje

Parametry są liczbami 0 lub 1, odpowiadającymi włączeniu i wyłączeniu opcji, ewentualnie liczbami naturalnymi.

• BootDelay -- określa, ile sekund będzie miał uŜytkownik na wciśnięcie klawisza lub kombinacji w momencie wyświetlania napisu Uruchamianie Windows 9x.... Domyślnie przyjmowane jest 2. Wartość 0 wstrzyma wyświetlanie komunikatu, a czas na wciśnięcie klawiszy będzie bardzo krótki.

• BootGUI -- decyduje o tym, czy IO.SYS przekaŜe kontrolę WIN.COM, co spowoduje uruchomienie całości systemu operacyjnego, łącznie z graficznym interfejsem uŜytkownika i sterownikami pracującymi w trybie chronionym. Domyślnie 1.

• BootKeys -- zmiana tej wartości na 0 uniemoŜliwi wyświetlenie menu startowego Windows 9x, jakie ukazuje się wtedy, gdy wciśniemy f8 w momencie wyświetlania tekstu Uruchamianie Windows 9x... RównieŜ inne, zazwyczaj dostępne w tym momencie klawisze nie będą aktywne. Równocześnie ignorowane będą wartości BootDelay, BootMenu, BootMenuDefault, BootMenuDealy i BootMulti.

• BootMenu -- ustawienie tej wartości na 1 pozwala wyświetlać menu startowe automatycznie przy kaŜdym uruchamianiu systemu.

• BootMenuDefault -- domyślna pozycja menu startowego. JeŜeli uŜytkownik nie wskaŜe inaczej będzie to 1, czyli uruchomienie standardowe. Wyjątkiem będzie jedynie sytuacja, gdy poprzednia inicjalizacja Windows nie została ukończona. Wówczas wybierana jest opcja 3 dla komputera bez sieci (Tryb awaryjny) i 4 dla komputera podłączonego do sieci (Tryb awaryjny z obsługą sieci).

• BootMenuDelay -- liczba sekund przez jaką będzie wyświetlane menu startowe przed automatycznym wybraniem pozycji domyślnej. Domyślnie 30.

• BootMulti -- włącza moŜliwość uruchomienia poprzedniej wersji MS-DOS wciśnięciem f4 lub z menu startowego. Wartość domyślna róŜni się w zaleŜności od tego, jak Windows 9x zostało zainstalowane. Zazwyczaj ustawienie tutaj wartości 1 wystarcza, aby móc uruchamiać DOS w wersji 5.x lub 6.x.

• BootWarn -- domyślna wartość 1 powoduje, Ŝe w momencie uruchamiania Windows 9x w trybie awaryjnym będzie wyświetlany komunikat ostrzegający uŜytkownika o tym, w jakiej sytuacji się znajduje. Dotyczy to równieŜ napisów w rogach pulpitu.

• BootWin -- jeŜeli Windows 9x zainstalowane zostało w taki sposób, Ŝe wciśnięcie f4 w momencie rozpoczynania inicjalizacji systemu powoduje załadowanie poprzedniej wersji DOS-u, to ustawienie wartości BootWin na 0 spowoduje, Ŝe sytuacja zostnie odwrócona -- uruchomienie Windows 9x będzie wymagało wciśnięcia f4 w momencie, gdy na ekranie pojawi się komunikat Starting MS-DOS....

• DblSpace, DrvSpace -- decyduje o automatycznym ładowaniu D??SPACE.BIN. JeŜeli wartość nie jest podana, a plik BIN znajduje się w folderze głównym dysku systemowego, to będzie on załadowany do pamięci.

• DoubleBuffer -- decyduje o załadowaniu do pamięci DBLBUFF.SYS, sterownika tzw. podwójnego buforowania. Jest ono wymagane głównie przez adaptery SCSI, a opcja dołączana przez instalator programów obsługi. Domyślną wartością jest 0.

• Enabling BootSafe -- domyślnie 0. Parametr wykorzystywany głównie przez producentów sprzętu. Jego ustawienie na 1 powoduje uruchomienie Windows w trybie awaryjnym. Mogą z tego korzystać niektóre programy instalacyjne i narzędziowe w celu dokonania zmian w plikach niedostępnych podczas standardowego trybu Windows.

• LoadTop -- domyślna wartość 1 powoduje załadowanie COMMAND.COM i D??SPACE.BIN do końcowego obszaru pamięci konwencjonalnej. Zmiany na 0 wymagaja Novell NetWare i inne oprogramowanie, które przyjmuje załoŜenie, Ŝe ten obszar pamięci jest wolny. Podobnie jak Logo, wyłączenie tej opcji powinno być jednym z działań, jakich naleŜy spróbować przy usuwaniu problemów z programami obsługi, siecią i menedŜerami pamięci.

• Logo -- decyduje o wyświetlaniu animowanego logo przy uruchamianiu Windows 9x. PoniewaŜ w tym czasie wstrzymywane jest wyświetlanie na ekranie komunikatów związanych z przetwarzeniem plików CONFIG.SYS i AUTOEXEC.BAT, mogą pojawić się zakłócenia pracy niektórych menedŜerów pamięci i sieciowych systemów operacyjnych. Domyślną wartością jest 1.

• Network -- decyduje wyłącznie o tym, czy w menu startowym będzie wyświetlana opcja uruchamiania w trybie awaryjnym z obsługą sieci. Domyślnie 0. W momencie instalacji sieci dopisywane jest Network=1.

Pełne znaków x wiersze zaczynające się od średników są, jak wskazuje załączony do nich komentarz, wstawione dla zgodności z niektórymi programami, które wymagają, aby MSDOS.SYS był większy niŜ 1024 bajty -- w Ŝadnym wypadku nie naleŜy ich usuwać.

How2Boot -- to malutki programik umoŜliwiający edycję pliku MSDOS.SYS z graficznym interfejsem. Kopiuj How2boot.zip (35 kB -- Freeware). Ale czy Notatnik nie wystarczy?

IO.SYS - zamiast CONFIG.SYS i AUTOEXEC.BAT

Podobnie jak MS-DOS 6.x lub starszy ładowany był z dwóch plików IO.SYS i MSDOS.SYS, tak MS-DOS 7.0 ładowany jest z pliku IO.SYS. Polecenia niezbędne do uruchomienia środowiska Windows 9x wykonywane są automatycznie, a dodatkowe informacje konfiguracyjne, czyli przede wszystkim ścieŜka do folderu, w którym znajduje się Windows pobierane są z MS-DOS.SYS. W teorii pozwala to zrezygnować z plików CONFIG.SYS i AUTOEXEC.BAT, a w praktyce często jedynie wzbogaca kolekcję plików startowych systemu operacyjnego o MSDOS.SYS.

Struktura plików INF

Pakiet instalacyjny Windows 9x zawiera 238 plików INF. Pliki tego typu przechowywane są w folderze WINDOWS\INF. Większość z nich to pliki informacji o urządzeniach i elementach sieci. Zawierają one wszelkie informacje niezbędne do zainstalowania sterowników urządzenia lub sieci i stworzenia dlań konfiguracji -- łącznie z informacjami wyświetlanymi na ekranie uŜytkownikowi. Od kaŜdego producenta urządzenia, dla którego Windows 9x nie posiada pliku INF i sterownika, oczekuje się dostarczenia dyskietki ze sterownikami i odpowiednim plikiem INF. Pojedyncze pliki, jak LAYOUT.INF czy APPS.INF, są związane wyłącznie z oprogramowaniem i ich struktura mniej lub bardziej przypomina pliki opisujące urządzenia. Mogą zawierać dodatkowe sekcje. Zasadniczo są one podporządkowane tym samym regułom. Struktura Device Information Files, jak są one w dokumentacji Windows 9x nazywane, jest na tyle elastyczna, Ŝe z powodzeniem mogą być wykorzystywane do instalacji samego oprogramowania. Kliknięcie przycisku Z dysku zarówno w oknie kreatora instalacji nowego sprzętu, jak i Instalatora Windows 9x spowoduje poszukiwanie pliku INF. Od pliku INF rozpoczyna się instalacja m. in. Edytora załoŜeń systemowych. Format plików INF jest podobny do znanych z Windows 3.x plików INI:

• Plik podzielony jest na sekcje o róŜnych nazwach. Poszczególne sekcje oddzielają nagłówki o postaci:

[nazwa_sekcji]

• KaŜda sekcja zawiera wpisy:

opcja=parametry Opcje mogą zawierać po kilka parametrów oddzielonych przecinkami. Nazwy opcji występujących w jednej sekcji mogą się powtarzać -- często są to swoiste polecenia. Ich kolejność jest znacząca.

• Komentarze oddzielone są średnikiem (;).

Kursywą będziemy oznaczać tutaj teksty, które w konkretnym pliku INF ulegają wymianie. Opisana poniŜej sekcja [Manufacturer] pojawi się w pliku jako [Manufacturer], ale [Manufacturer Name] jako na przykład [Microsoft].

Ilość sekcji w pliku nie jest określona. RównieŜ ich nazwy mogą być bardzo róŜne. Sekcje powtarzające się to:

• [Version] -- nagłówek identyfikujący plik INF, klasę urządzenia i plik zawierający dane o dyskietkach instalacyjnych,

• [Manufacturer] -- lista producentów urządzeń i odwołań do właściwych im sekcji,

• [Manufacturer Name] -- lista urządzeń jednego producenta i odwołań do związanych z poszczególnymi urządzeniami sekcji; dla kaŜdego urządzenia jest równieŜ podany identyfikator i, ewentualnie, identyfikatory urządzeń kompatybilnych,

• [Install] -- lista sekcji opisujących instalację jednego urządzenia plus informacja o tym, czy po zakończeniu instalacji komputer ma zostać zrestartowany,

• sekcje opisujące instalację -- są one wskazane w sekcji [Install], na kolejnych stronach są opisane bardziej szczegółowo,

• [ClassInstall] -- lista sekcji opisujących instalację klasy urządzeń,

• [Strings] -- teksty wyświetlane na ekranie i rozwinięcia swoistych zmiennych %nazwa% występujących we wcześniejszych sekcjach.

Choć pliki INF słuŜą nie tylko instalowaniu urządzeń, to jest to ich główna rola. W niniejszym opisie -- dla uproszczenia -- mówi się o urządzeniach, choć struktura plików INF instalujacych oprogramowanie jest oparta na tych samych zasadach.

Jak wskazuje powyŜsze wyliczenie, w sekcji [Manufacturer] znajdziemy listę producentów, w odpowiednich [Manufacturer Name] -- listy urządzeń, a sekcje [Install] są specyficzne dla poszczególnych z nich. Właściwe dane i polecenia znajdują się jednak w zupełnie innych sekcjach wskazanych przez klucze w [Install]. Co więcej, zarówno listy producentów, jak i listy urządzeń operują zazwyczaj zmiennymi mającymi swoje rozwinięcie w sekcji [Strings]. Odbicie plików INF umieszczonych w folderze WINDOWS\INF znajdziemy w kreatorze instalacji nowego sprzętu. Wyświetla on najpierw listę wszystkich opisanych w plikach INF klas urządzeń (dla kaŜdej jest jeden lub kilka plików), a dla kaŜdej klasy -- producentów wymienionych w sekcjach [Manufacturer] (lewa strona okna): Dla wybranego producenta wyświetlana jest lista urządzeń z sekcji [Manufacturer Name]. Wszystkie wyświetlane na ekranie nazwy pochodzą z sekcji [Strings], gdzie rozwinięte są stosowane wewnątrz pozostałych sekcji zmienne. Przykładem moŜe być zmienna %Panasonic%: Panasonic="MKEPanasonic [Matsushita-Kotobuki Electronics Industries Ltd.]"

Sekcja [Version]

[Version] Signature="$Chicago$" Class=nazwa_klasy Provider=twórca_pliku_INF LayoutFile=plik_układu.inf

• Class -- informuje o klasie, której dotyczy plik. Dla kontrolerów CD-ROM będzie to Adapter, dla kart graficznych -- Display, dla usług sieciowych -- NetService itd.

• Provider -- w plikach INF Windows 9x w tym wierszu znajdziemy odwołanie do zmiennej, której rozwinięcie w sekcji [Strings] brzmi Microsoft. Inni producenci będą umieszczać tu nazwę swojej firmy -- pośrednio (jak Microsoft) lub bezpośrednio (nie korzystając ze zmiennej).

• LayoutFile -- wskazuje plik INF zawierający sekcje [SourceDiskNames] i [SourceDiskFiles]. JeŜeli nie jest podany, te sekcje powinny znaleźć się w tym samym pliku. Plikiem układu plików instalacyjnych dla Windows 9x jest LAYOUT.INF.

Oto przykładowa sekcja z pliku ADAPTER.INF (kontrolery CD-ROM): [Version] signature="$CHICAGO$" Class=Adapter Provider=%Msft% LayoutFile=LAYOUT.INF

Sekcja [Manufacturer]

[Manufacturer] producent=sekcja_Manufacturer_Name Swoisty spis treści pliku INF. Zawiera listę producentów i przyporządkowanych im sekcji-list urządzeń. producent zazwyczaj podany jest w postaci zmiennej. W pliku ADAPTER.INF sekcja ta wygląda następująco: [Manufacturer] %Sony%=Sony %Panasonic%=Panasonic %Mitsumi%=Mitsumi Rozwinięte zmienne z lewej strony znaku równości posłuŜą wyświetleniu na ekranie listy producentów, nazwy sekcji po prawej wskazują listy urządzeń, czyli sekcje [Manufacturer Name].

Sekcja [Manufacturer_Name]

[Manufacturer_Name] urządzenie=sekcja_Install, ID_urządzenia [, ID_urządzenia_kompatybilnego]... Spis urządzeń jednego producenta. Podobnie jak w sekcji [Manufacturer], tu równieŜ przed znakiem równości znajdziemy zazwyczaj zmienną. Po znaku równości znajdziemy trzy lub więcej wartości:

• sekcja_Install -- nazwa sekcji [Install] dotyczącej danego urządzenia,

• ID_urządzenia -- identyfikator urządzenia,

• ID_urządzenia_kompatybilnego -- identyfikatory urządzeń kompatybilnych.

MenedŜer konfiguracji proponuje uŜycie sterowników urządzenia kompatybilnego, gdy sterowniki dla urządzenia instalowanego nie są dostępne. Pierwsza z trzech sekcji [Manufacturer Name] pliku ADAPTER.INF zawiera tylko jeden wpis: [Sony] %*pnpA02B.DeviceDesc%=SonyP,*pnpA02B Wskazuje ona, Ŝe sekcją [Install] kontrolera CD-ROM firmy Sony jest [SonyP].

Sekcja [Install]

[Install] LogConfig=sekcja_Logical_Configuration [, sekcja_Logical_Configuration]... UpdateCfgSys=sekcja_Update_Config UpdateAutoBat=sekcja_Update_AutoExec UpdateInis=sekcja_Update_INI [, sekcja_Update_INI]... UpdateIniFields=sekcja_Update_IniFields [, sekcja_Update_IniFields]... AddReg=sekcja_Add_Registry [, sekcja_Add_Registry]... DelReg=sekcja_Delete_Registry [, sekcja_Delete_Registry]... Ini2Reg=sekcja_Ini_to_Registry [, sekcja_Ini_to_Registry]...

Copyfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Renfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Delfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Reboot | Restart Jak juŜ wspomniano, nazwa sekcji [Install] kaŜdego urządzenia musi zostać podana w sekcji producenta.

• LogConfig -- lista sekcji opisujących dopuszczalne konfiguracje urządzenia,

• UpdateCfgSys -- nazwa sekcji opisującej zmiany w pliku CONFIG.SYS,

• UpdateAutoBat -- nazwa sekcji opisującej zmiany w pliku AUTOEXEC.BAT,

• UpdateInis -- lista sekcji opisujących zmiany całych wpisów w plikach INI,

• UpdateIniFields -- lista sekcji opisujących częściowe zmiany wpisów w plikach INI,

• AddReg -- lista sekcji zawierających uzupełnienia Rejestru,

• DelReg -- lista sekcji zawierających klucze i wartości, które mają być usunięte z Rejestru,

• Ini2Reg -- lista sekcji wskazujących, jakie sekcje i wartości z plików INI mają zostać przeniesione do Rejestru,

• Copyfiles -- lista sekcji zawierających nazwy plików do skopiowania lub wprost, nazwy plików poprzedzone znakiem @ (folder docelowy określa DefaultDestDir w [DestinationDirs], a połoŜenie pliku źródłowego sekcje [SourceDisksFiles] i [SourceDisksNames])

• Renfiles -- lista sekcji opisujących zmiany nazw plików,

• Delfiles -- lista sekcji zawierających nazwy plików do usunięcia,

• Reboot lub Restart -- powoduje, Ŝe po zakończeniu instalacji będzie wykonany restart komputera lub samego środowiska graficznego.

W sekcji umieszczane są tylko te klucze, które są do zainstalownia obsługi urządzenia wymagane. Większość wpisów to nazwy sekcji opisujących poszczególne czynności instalacyjne w szczegółach. Zadaniem sekcji [Install] jest jedynie ich wskazanie (wraz z określeniem przeznaczenia). Specyficzne znaczenie mają wpisy LogConfig, Reboot i Restart. Na pewne uproszczenia pozwala równieŜCopyFiles -- w tym wpisie moŜna łączyć nazwy pojedynczych plików do skopiowania z nazwami sekcji. Na kolejnych stronach opisane są wymienione tutaj sekcje i ich znaczenie. Przykładem sekcji [Install] moŜe być wspomniana wcześniej [SonyP]: [SonyP] LogConfig=SLCD.MVPAS,SLCD.PIO,SLCD.IRQ,SLCD.DMA,SLCD.Full,SLCD.ECHO CopyFiles=@SLCD32.mpd AddReg=IOS,CanPoll,SonyRegLines Wskazanych jest 6 sekcji opisujących konfiguracje kontrolera i trzy sekcje opisujące uzupełnienia Rejestru. Plik SLCD32.MPD zostanie odnaleziony wg wskazówek w pliku LAYOUT.INF. Jego folder docelowy -- według DestinationDirs -- to IOSUBSYS (liczba 12 zawsze oznacza ten folder).

Sekcja [Logical_Configuration]

[Logical_Configuration] ConfigPriority=rodzaj_konfiguracji MemConfig=lista_zakresów_pamięci I/OConfig=lista_zakresów_I/O IRQConfig=lista_IRQ DMAConfig=lista_DMA Sekcje tego typu, wskazywane w [Install], opisują moŜliwości konfiguracyjne urządzenia. Poszczególne wpisy opisują zakresy pamięci, adresy we/wy, przerwania i kanały DMA. KaŜda sekcja [Logical_Configuration] odpowiada jednej z konfiguracji proponowanych na karcie Zasoby arkusza właściwości urządzenia. Lista wartości dotycząca jednego zasobu wewnątrz tej samej konfiguracji odpowiada moŜliwościom jego modyfikacji -- wartości z tej listy będą proponowane po kliknięciu na karcie Zasoby przycisku Zmień ustawienie (jeŜeli nie będziemy wpisywać ich ręcznie). JeŜeli jeden z zasobów zostanie wymieniony dwukrotnie, oznacza to, Ŝe urządzenie potrzebuje dwóch przerwań czy kanałów DMA. Wpisy ConfigPriority=HARDWIRED i ConfigPriority=HARDRECONFIG będą powodowały przypomnienie uŜytkownikowi o konieczności zmiany konfiguracji urządzenia poza Windows 9x (oznacza to przełoŜenie zworek). Jedną z konfiguracji wskaznych w [SonyP] z pliku ADAPTER.INF przedstawiamy poniŜej: [SLCD.MVPAS] ConfigPriority=HARDRECONFIG IRQConfig=2,3,4,5,6,7,10,11,12,14,15 IOConfig=4@1e80-1e8f%fffc(ffff::), 4@1f84-1f8f%fffc(ffff::)

Pliki INF - kolejne sekcje

Sekcja [Update_AutoExec]

[Update AutoExec] CmdDelete=komenda CmdAdd=komenda [, parametry] UnSet=zmienna_środowiskowa PreFixPath=ldid [, ldid] RemOldPath=ldid [, ldid] TmpDir=ldid [, podfolder] Sekcja wskazywana w [Install], opisująca zmiany w pliku AUTOEXEC.BAT.

• CmdDelete -- usuwa wiersz z wymienioną komendą,

• CmdAdd -- dodaje podaną komendę (z parametrami),

• UnSet -- usuwa wiersz ustawiający zmienną środowiskową,

• PreFixPath -- dodaje parametr do polecenia path,

• RemOldPath -- usuwa polecenie path lub set path przez wstawienie rem,

• TmpDir -- zmienia wiersze wskazujące folder plików tymczasowych.

W sekcji mogą pojawić się dowolne z wymienionych instrukcji. PreFixPath, RemOldPath i TmpDir mogą pojawić się tylko raz. Wszyskie polecenia CmdDelete wykonywane są przed poleceniami CmdAdd. Znaczenie ldid opisane jest razem z sekcją [DestinationDirs]. W poniŜszym przykładzie pochodzącym z WAVE.INF usuwany jest wiersz zawierający polecenie instalujące program rezydentny EmuTSR. [AZT16.AutoBat] CmdDelete=emutsr,1

Sekcja [Update_Config]

[Update Config] DevRename=nazwa_sterownika, nowa_nazwa_sterownika DevDelete=nazwa_sterownika DevAddDev=nazwa_sterownika, polecenie, znacznik, parametry Stacks=wartość_Stacks Buffers=wartość_Buffers Files=wartość_Files LastDrive=wartość_Lastdrive Podobnie jak [Update_AutoExec] określa zmiany w AUTOEXEC.BAT, ta sekcja zawiera polecenia modyfikujące CONFIG.SYS.

• DevRename -- zmienia nazwę sterownika,

• DevDelete -- usuwa sterownik,

• DevAddDev -- dodaje nowy sterownik uŜywając polecenia device lub devicehigh,

• Stacks -- ustawia wartość stacks,

• Buffers -- ustawia wartość buffers,

• Files -- ustawia wartość files,

• LastDrive -- ustawia wartość lastdrive.

śadne z tych poleceń nie musi w sekcji wystąpić. Trzy pierwsze mogą się powtarzać, a kolejność ich przetwarzania jest następująca: DevRename, DevDelete, DevAddDev.

Sekcja [Update_INI]

[Update_INI] plik, sekcja, [stara_wartość], [nowa_wartość], [znacznik] Jest to jedna z dwóch wskazywanych w [Install] sekcji opisujących modyfikacje plików INI. Wykonywaną operację określają znaczniki:

• Domyślny. Bezwarunkowo wstawia nowy wpis. JeŜeli opcja istniała wcześniej, zostaje zastąpiona. JeŜeli nowa wartość nie jest podana, stara zostaje usunięta.

• JeŜeli stara wartość zostanie znaleziona (zgodna nazwa i wartość opcji), będzie zastąpiona nową. • JeŜeli stara wartość zostanie znaleziona (zgodna tylko nazwa opcji), nie będzie zastąpiona nową,

nawet jeŜeli jest pusta. • JeŜeli stara wartość zostanie znaleziona (zgodna nazwa i wartość opcji), nie będzie zastąpiona nową.

Przy podawaniu wpisów w plikach INI moŜna posłuŜyć się znakiem *. Nazwy plików muszą zawierać określenie ich połoŜenia w postaci ścieŜki dostępu lub ldid (patrz [DestinationDirs]). PoniŜszy przykład pochodzi z pliku SCSI.INF. Adaptery SCSI zazwyczaj bezwarunkowo wymagają korzystania z podwójnego buforowania. ldid o wartości 31 oznacza folder główny dysku systemowego. [DoubleBuffer] %31%\msdos.sys,Options,,"DoubleBuffer=1"

Sekcja [Update_INIFields]

[Update_INIFields] plik, sekcja, opcja, [stara_wartość], [nowa_wartość], [znacznik] Przeznaczenie i konstrukcja tej sekcji jest podobna do [Update_INI]. Pozwala jednak wyszczególnić opcję. W pliku NETCLI.INF znajdziemy przykład wykorzystania znacznika domyślnego, który powoduje zastąpienie starej wartości nową, nawet jeŜeli ta druga jest pusta. [MSNP32.Rmv.Fields] system.ini,Boot,Networks32,MSNP32 win.ini,windows,load,wdls Wiersze Networks32=MSNP32 iload=wdls zostaną usunięte.

Sekcja [Add_Registry]

[Add_Registry] kategoria, [klucz], [nazwa_wartości], [znacznik], [wartość] [Add_Registry] to kolejny typ sekcji, której nazwę podajemy w pliku [Install]. Pozwala ona tworzyć nowe klucze i wartości, jak równieŜ zapisywać w nich dane. Znacznik określa, czy zmiana danych wartości ma nastąpić bezwarunkowo. Kategoria podawana jest trzy- lub czteroliterowym skrótem, jak HKLM dla HKEY_LOCAL_MACHINE. Dodatkową opcją jest skrót HKR, wskazujący klucz urządzenia, np: [CanPoll] HKR,,Polling,,1 w pliku INF kontrolerów CD-ROM oznacza wpisanie Polling=1 w kluczu właściwym klasie i urządzeniu. JeŜeli instalujemy pierwszy kontroler CD-ROM będzie to HKLM\System\CurrentControlSet\Services\Class\Adapter\0000

Sekcja [Delete_Registry]

[Delete_Registry] kategoria, klucz, [nazwa_wartości] Sekcja wykorzystywana podobnie jak [Add_Registry], ale słuŜąca do usuwania kluczy i wartości.

Sekcja [INI_to_Registry]

[INI_to_Registry] plik, sekcja, [opcja], kategoria, klucz, znacznik

Najbardziej rozbudowana z trzech sekcji modyfikujących Rejestr. Wymaga podania pliku, sekcji i ewentualnie opcji w pliku INI oraz wskazania klucza Rejstru. Przenosi wskazane opcje.

Sekcja [File-List]

[File-List] nowa_nazwa, [stara_nazwa], [tymczasowa_nazwa], [znacznik] Sekcje [File-List] wskazywane są w poleceniach sekcji [Install] -- DelFile, RenFile i CopyFile. KaŜda z nich moŜe zawierać dowolną ilość wierszy. Polecenie DelFiles wymaga podania tylko jednego pliku -- będzie on usunięty. Polecenie RenFiles wymaga dwóch argumentów -- nowej i starej nazwy. Polecenie CopyFiles operuje jedną, dwoma lub trzema nazwami. Pierwsza określa plik docelowy. Druga -- plik źródłowy. JeŜeli jest taka sama jak pliku docelowego, to moŜna ją pominąć. Podanie tymczasowej nazwy oznacza to, Ŝe plik zostanie skopiowany, ale nazwa końcowa zostanie mu nadana dopiero przy następnym uruchamianiu Windows. Do tego czasu będzie nosił tymczasową. KaŜdej sekcji [File-List] towarzyszy odpowiedni wpis w [DestinationDirs].

Sekcja [DestinationDirs]

[DestinationDirs] DefaultDestDir=ldid [, podfolder] sekcja_File-List=ldid [, podfolder] Sekcja [DestinationDirs] ma nazwę stałą. Jej istnienie jest warunkowane przez polecenia DelFiles, RenFiles i CopyFiles w sekcjach [Install]. Z [DestinationDirs] pobierają one nazwy folderów. Dla DelFiles i RenFiles są to jedyne, w których operują, dla CopyFiles -- foldery docelowe. KaŜda z wskazywnych przez te polecenia sekcji powinna mieć odpowiednik w sekcji [DestinationDirs]. JeŜeli nie, za właściwy folder będzie uznany określony w wierszu DefaultDestDir. RównieŜ do DefaultDestDir trafią pliki kopiowane bezpośrednio poleceniem CopyFiles, bez odwoływania się do sekcji (z @). JeŜeli wiersz DefaultDir nie istnieje -- za domyślny folder zostanie uznany główny folder Windows 9x (C:\WINDOWS).

Wartości ldid przedstawia poniŜsza tabela.

LDID Folder

00 Zarezerwowany

01 śródłowy

02 Tymczasowy Instalatora Windows 9x (istnieje tylko w czasie instalacji)

03 Danych do odinstalowania Windows 9x

04 Kopii zapasowej

10 Windows 9x

11 System

12 IOSUBSYS

13 Command

14 Panel sterowania

15 Drukarki

16 Grupy roboczej

17 INF

18 Help

19 Folder administracji systemu

20 Fonts

21 Viewers

22 VMM32

23 Color

25 Plików współuŜytkowanych (ten sam co folder Windows 9x)

26 Windows 9x (uruchomieniowy)

27 ZaleŜnie od komputera

28 Host folderu uruchomieniowego Windows 9x

30 Główny dysku startowego

31 Główny hosta wirtualnego dysku startowego

32 Stary folder Windows (jeŜeli istnieje)

33 Stary folder MS-DOS (jeŜeli istnieje)

Sekcja [SourceDisksFiles]

[SourceDisksFiles] nazwa_pliku=numer_dysku Sekcja o stałej nazwie. Wskazuje numer dysku instalacyjnego dla kaŜdego pliku, którego źródło musi być znane w trakcie przetwarzania pliku INF. Znaczenia numerów dysków muszą zostać określone w [SourceDiskNames].

Sekcja [SourceDisksNames]

[SourceDisksNames] numer_dysku=opis_dysku, etykieta_dysku, numer seryjny dysku Identyfikuje dyski źródłowe instalowanego oprogramowania wymienione w sekcji [SourceDisksFiles]. Opis wykorzystywany jest przy wyświetlaniu komunikatu informującego uŜytkownika, który dysk ma włoŜyć do stacji.

Sekcja [ClassInstall]

UpdateInis=sekcja_Update_INI [, sekcja_Update_INI]... UpdateIniFields=sekcja_Update_IniFields [, sekcja_Update_IniFields]... AddReg=sekcja_Add_Registry [, sekcja_Add_Registry]... DelReg=sekcja_Delete_Registry [, sekcja_Delete_Registry]... Ini2Reg=sekcja_Ini_to_Registry [, sekcja_Ini_to_Registry]... Copyfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Renfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Delfiles=sekcja_File-List [, sekcja_File-List]... Polecenia tej sekcji odpowiadają dokładnie tym, które opisane zostały przy sekcji [Install]. Są wykonywane przed zainstalowaniem urządzenia, którego klasa nie została wcześniej zarejestrowana.

Sekcja [Strings]

[Strings] zmienna=wartość Definiuje wszystkie zmienne, które wystąpiły w pozostałych sekcjach pliku. Sekcja ta jest jedynym miejscem, gdzie zmienne występują bez znaków % po obu stronach. Zgromadzenie zmiennych w jednej sekcji powoduje, Ŝe łatwo dostępne są wszystkie czytelne informacje w pliku. Są to zarazem teksty, które w trakcie instalacji będą wyświetlane na ekranie.

Instalowanie programów poprzez plik INF Niektóre niewielkie programy nie mają instalatora, a jedynie załączony plik z rozszerzeniem INF. Są to pliki instalujące z pełną instrukcją kopiowania, skrótów, odinstalowania itp. Procedura jest następująca: kliknij w Eksploratorze na pliku *.inf prawym przyciskiem myszy -- pojawi się menu kontekstowe jak na rysunku. Teraz kliknij na Zainstaluj i system wykona wszystkie operacje...

MoŜna równieŜ zrobić to samo z poziomu linii poleceń lub pliku .BAT, wpisując (w jednej linii): %windir%\rundll.exe setupx.dll,InstallHinfSection DefaultInstall 132 ścieŜka\plik.inf

Uniwersalny starter plików INF -- czyli programik INFSTALL startujący te pliki instalacyjne. Jak działa? Po prostu uruchamia kaŜdy plik *.inf, który umieścimy w tym samym folderze, co Infstall. Kopiuj INFstall.zip (10 kB -- freeware).

Kody błędów

Kod Znaczenie

0x0000 Operacja zakończona pomyślnie.

0x0001 Niewłaściwa funkcja.

0x0002 System nie odnalazł określonego pliku.

0x0003 System nie odnalazł określonej ścieŜki.

0x0004 Otwarcie pliku jest niemoŜliwe.

0x0005 Brak dostępu.

0x0006 Niewłaściwe dojście.

0x0007 Bloki sterowania zostały uszkodzone.

0x0008 Brak miejsca dla wykonania polecenia.

0x0009 Adres bloku kontroli jest nieprawidłowy.

0x000A Nieprawidłowe środowisko.

0x000B Próba ładowania programu w nieprawidłowym formacie.

0x000C Niewłaściwy kod dostępu.

0x000D Niewłaściwe dane.

0x000E Brak miejsca dla wykonania operacji.

0x000F Odnalezienie dysku było niemoŜliwe.

0x0010 Usunięcie katalogu było niemoŜliwe.

0x0011 Przeniesienie pliku na inny dysk jest niemoŜliwe.

0x0012 Brak plików.

0x0013 Nośnik jest zabezpieczony.

0x0014 Odnalezienie urządzenia jest niemoŜliwe.

0x0015 Urządzenie nie jest gotowe.

0x0016 Urządzenie nie rozpoznaje polecenia.

0x0017 Błąd danych (CRC)

0x0018 Program wydał polecenie, ale jego długość jest niewłaściwa.

0x0019 Znalezienie na dysku określonego obszaru lub ścieŜki nie jest moŜliwe.

0x001A Dostęp do określonego dysku lub dyskietki nie jest moŜliwy.

0x001B Znalezienie na dysku Ŝądanego sektora nie jest moŜliwe.

0x001C Brak papieru w drukarce.

0x001D System nie moŜe zapisywać do określonego urządzenia.

0x001E System nie moŜe czytać z określonego urządzenia.

0x001F Urządzenie podłączone do komputera nie działa.

0x0020 Proces nie moŜe uzyskać dostępu do pliku poniewaŜ jest on uŜywany przez inny proces.

0x0021 Proces nie moŜe uzyskać dostępu do pliku poniewaŜ inny proces zablokował jego część.

0x0022 W stacji umieszczono niewłaściwą dyskietkę. WłóŜ: %2 (numer woluminu: %3) do stacji: %1.

0x0024 Za duŜo plików otwartych do udostępniania.

0x0026 Osiągnięto koniec pliku.

0x0027 Dysk jest pełny.

0x0032 śądanie sieciowe nie jest obsługiwane.

0x0033 Zdalny komputer jest niedostępny.

0x0034 W sieci istnieje juŜ taka nazwa.

0x0035 ŚcieŜka sieciowa nie została znaleziona.

0x0036 Sieć jest zajęta.

0x0037 Określone zasoby sieciowe lub urządzenie są juŜ niedostępne.

0x0038 Został osiągnięty limit sieciowych poleceń BIOS.

0x0039 Wystąpił błąd sprzętowy karty sieciowej.

0x003A Określony serwer nie moŜe wykonać Ŝądanej operacji.

0x003B Wystąpił nieoczekiwany błąd sieciowy.

0x003C Zdalna karta sieciowa jest niezgodna.

0x003D Kolejka wydruku jest pełna.

0x003E Przestrzeń do przechowania pliku oczekującego na wydruk jest niedostępna w serwerze.

0x003F Plik oczekujący na wydruk został usunięty.

0x0040 Określona nazwa sieciowa juŜ nie jest dostępna.

0x0041 Dostęp do sieci jest zabroniony.

0x0042 Typ zasobu sieciowego jest nieprawidłowy.

0x0043 Znalezienie nazwy sieciowej jest niemoŜliwe.

0x0044 Został przekroczony limit nazw dla karty sieciowej lokalnego komputera.

0x0045 Został przekroczony limit sieciowych poleceń BIOS.

0x0046 Zdalny serwer przerwał pracę lub jest w trakcie procesu uruchamiania.

0x0047 Do tego zdalnego komputera nie moŜna obecnie uzyskać więcej połączeń poniewaŜ istnieje juŜ maksymalna akceptowalna liczba połączeń.

0x0048 Określona drukarka lub urządzenie przerwało pracę.

0x0050 Plik istnieje.

0x0052 Utworzenie katalogu lub pliku jest niemoŜliwe.

0x0053 Nie udało się INT 24

0x0054 Pamięć do przetworzenia tego Ŝądania jest niedostępna.

0x0055 Nazwa lokalnego urządzenia jest juŜ w uŜyciu.

0x0056 Określone hasło sieciowe jest nieprawidłowe.

0x0057 Parametr jest nieprawidłowy.

0x0058 Wystąpił błąd zapisu w sieci.

0x0059 System nie moŜe teraz uruchomić innego procesu.

0x0064 Utworzenie innego semafora systemowego jest niemoŜliwe.

0x0065 Wyłączny semafor jest własnością innego procesu.

0x0066 Semafor jest ustawiony i nie moŜe być zamknięty.

0x0067 Semafor nie moŜe być ponownie ustawiony.

0x0068 śądanie wyłącznych semaforów w czasie przerwania jest niemoŜliwe.

0x0069 Poprzednia przynaleŜność tego semafora skończyła się.

0x006A WłóŜ dyskietkę do stacji dysków %1.

0x006B Program przestał działać poniewaŜ nie została włoŜona inna dyskietka.

0x006C Dysk jest w uŜyciu lub zablokowany przez inny proces.

0x006D Potok został zakończony.

0x006E System nie moŜe otworzyć określonego urządzenia lub pliku.

0x006F Nazwa pliku jest za długa.

0x0070 Jest za mało miejsca na dysku.

0x0071 Brak wewnętrznych identyfikatorów plików.

0x0072 Wewnętrzny identyfikator pliku docelowego jest nieprawidłowy.

0x0075 Wywołanie IOCTL wykonane przez program aplikacji jest nieprawidłowe.

0x0076 Wartość parametru przełącznika sprawdź-przy-zapisie jest nieprawidłowa.

0x0077 System nie obsługuje Ŝądanego polecenia.

0x0078 Ta funkcja jest dostępna tylko w trybie Win32.

0x0079 Został przekroczony czas semafora.

0x007A Obszar danych przekazany do wywołania systemowego jest za mały.

0x007B Nazwa pliku, nazwa katalogu lub składnia etykiety woluminu jest nieprawidłowa.

0x007C Poziom wywołania systemowego jest nieprawidłowy.

0x007D Dysk nie ma nazwy woluminu.

0x007E Określony moduł nie mógł być znaleziony.

0x007F Określona procedura nie mogła być znaleziona.

0x0080 Nie ma procesów podrzędnych, na które naleŜy czekać.

0x0081 Aplikacja %1 nie moŜe być uruchomiona w trybie Win32.

0x0082 Próbowano uŜyć dojścia do pliku do otwarcia partycji dysku dla operacji innej niŜ czyste We-Wy dyskowe.

0x0083 Wykonano próbę przesunięcia wskaźnika pliku przed początek pliku.

0x0084 Wskaźnik plików nie moŜe być ustawiony na określonym urządzeniu lub pliku.

0x0085 Polecenia JOIN lub SUBST nie mogą być uŜyte na dysku zawierającym poprzednio sprzęŜone dyski.

0x0086 Wykonano próbę uŜycia polecenia JOIN lub SUBST dla dysku, który został juŜ sprzęgnięty.

0x0087 Wykonano próbę uŜycia polecenia JOIN lub SUBST dla dysku, który został juŜ zastąpiony (SUBST).

0x0088 System próbował usunąć stan JOIN dysku, który nie jest

sprzęgnięty (JOIN).

0x0089 System próbował usunąć substytucję dysku, który nie był poddany substytucji.

0x008A System próbował sprzęgnąć dysk z katalogiem na sprzęgniętym dysku.

0x008B System próbował dokonać substytucji dysku katalogiem w dysku poddanym substytucji.

0x008C System próbował sprzęgnąć dysk z katalogiem na dysku poddanym substytucji.

0x008D System próbował dokonać substytucji dysku katalogiem w sprzęgniętym dysku.

0x008E System nie moŜe teraz wykonać poleceń JOIN lub SUBST.

0x008F System nie moŜe sprzęgnąć lub dokonać substytucji (JOIN lub SUBST) dysku z lub do katalogu na tym samym dysku.

0x0090 Katalog nie jest podkatalogiem katalogu źródłowego.

0x0091 Katalog nie jest pusty.

0x0092 Określona ścieŜka jest uŜywana w zastępstwie.

0x0093 Do przetworzenia tego polecenia jest dostępnych za mało zasobów.

0x0094 Określona ścieŜka nie moŜe być teraz uŜyta.

0x0095 Wykonano próbę sprzęgnięcia (JOIN) lub substytucji (SUBST) dysku, dla którego katalog na dysku jest docelowym katalogiem poprzedniego polecenia SUBST.

0x0096 Informacja śledzenia systemu nie została określona w pliku CONFIG.SYS lub śledzenie jest niedozwolone.

0x0097 Liczba określonych zdarzeń semafora dla DosMuxSemWait jest nieprawidłowa.

0x0098 Nie został wykonany DosMuxSemWait; za duŜo semaforów jest juŜ ustawionych.

0x0099 Lista DosMuxSemWait jest nieprawidłowa.

0x009A Wprowadzona etykieta woluminu przekracza limit znaków etykiety systemu operacyjnego.

0x009B Utworzenie innego wątku jest niemoŜliwe.

0x009C Proces odbiorczy odrzucił sygnał.

0x009D Segment jest juŜ zarzucony i nie moŜe być zablokowany.

0x009E Segment jest juŜ odblokowany.

0x009F Adres numeru ID wątku jest nieprawidłowy.

0x00A0 Ciąg argumentów przekazany do DosExecPgm jest nieprawidłowy.

0x00A1 Określona ścieŜka jest nieprawidłowa.

0x00A2 Sygnał jest juŜ w stanie oczekiwania.

0x00A4 Utworzenie dalszych wątków w systemie jest niemoŜliwe.

0x00A7 Zablokowanie regionu pliku jest niemoŜliwe.

0x00AA śądane zasoby są w uŜyciu.

0x00AD śądanie zablokowania nie było zaległe dla podanego obszaru anulowania.

0x00AE System plików nie obsługuje zmian częściowych dokonanych dla typu blokady.

0x00B4 System wykrył niepoprawny numer segmentu.

0x00B6 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00B7 Utworzenie pliku juŜ istniejącego jest niemoŜliwe.

0x00BA Przekazana flaga jest nieprawidłowa.

0x00BB Określona nazwa systemowego semafora nie została znaleziona.

0x00BC System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00BD System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00BE System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00BF Uruchomienie %1 w trybie Win32 jest niemoŜliwe.

0x00C0 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00C1 %1 nie jest prawidłową aplikacją systemu Win32.

0x00C2 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00C3 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00C4 System operacyjny nie moŜe uruchomić tej aplikacji programu.

0x00C5 System operacyjny nie jest obecnie skonfigurowany do uruchomienia tej aplikacji.

0x00C6 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00C7 System operacyjny nie moŜe uruchomić tej aplikacji programu.

0x00C8 Segment kodu nie moŜe być większy lub równy 64KB.

0x00C9 System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00CA System operacyjny nie moŜe uruchomić %1.

0x00CB System nie mógł znaleźć opcji środowiska, która została wprowadzona.

0x00CD śaden proces w poddrzewie polecenia nie ma obsługi sygnału.

0x00CE Nazwa pliku lub rozszerzenie jest za długie.

0x00CF Stos ring 2 jest w uŜyciu.

0x00D0 Znaki globalnych nazw plików, * lub ?, są nieprawidłowo wprowadzone lub określono za duŜo znaków globalnych.

0x00D1 Wysłany sygnał jest nieprawidłowy.

0x00D2 Program obsługi sygnału nie moŜe być ustawiony.

0x00D4 Segment jest zablokowany i nie moŜe być zrelokowany.

0x00D6 Za duŜo modułów dołączanych dynamicznie zostało dołączonych do tego programu lub modułu.

0x00D7 ZagnieŜdŜenie wywołań w LoadModule jest niemoŜliwe.

0x00E6 Stan potoku jest nieprawidłowy.

0x00E7 Wszystkie instancje potoku są zajęte.

0x00E8 Potok został zamknięty.

0x00E9 Na drugim końcu potoku nie ma Ŝadnego procesu.

0x00EA Dostępnych jest więcej danych.

0x00F0 Sesja została anulowana.

0x00FE Określona nazwa rozszerzonego atrybutu jest nieprawidłowa.

0x00FF Rozszerzone atrybuty są niezgodne.

0x0103 Brak więcej danych.

0x010A UŜycie kopiowania API jest niemoŜliwe.

0x010B Nazwa katalogu jest nieprawidłowa.

0x0113 Rozszerzone atrybuty nie pasują do bufora.

0x0114 Plik rozszerzonych atrybutów w zainstalowanym systemie plików jest uszkodzony.

0x0115 Tabela rozszerzonych atrybutów jest pełna.

0x0116 Określone dojście rozszerzonego atrybutu jest nieprawidłowe.

0x011A Zainstalowany system plików nie obsługuje rozszerzonych atrybutów.

0x0120 Próbowano zwolnić mutex nie będący własnością wywołującego.

0x012A Wykonano za duŜo przesłań do semafora.

0x012B Została zakończona tylko część Ŝądania Read/WriteProcessMemory.

0x013D System nie moŜe znaleźć komunikatu dla numeru komunikatu 0x%1 w pliku komunikatów dla %2.

0x01E7 Próbowano uzyskać dostęp do nieprawidłowego adresu.

0x0216 Wynik arytmetyczny przekroczył 32 bity.

0x0217 Na drugim końcu potoku jest proces.

0x0218 Oczekiwanie na otwarcie przez proces drugiego końca potoku.

0x03E2 Dostęp do rozszerzonego atrybutu został zabroniony.

0x03E3 Operacja We-Wy została przerwana z powodu zakończenia wątku lub Ŝądania aplikacji.

0x03E4 Pokrywające się zdarzenie We-Wy nie jest w stanie sygnalizacji.

0x03E5 Pokrywająca się operacja We-Wy jest w toku.

0x03E6 Nieprawidłowy dostęp do komórki pamięci.

0x03E7 Błąd wykonania operacji inpage.

0x03E9 Zbyt głęboka rekursja, stos przepełniony.

0x03EA Okno nie moŜe działać jako wysyłające komunikat.

0x03EB Wykonanie tej funkcji jest niemoŜliwe.

0x03EC Nieprawidłowe flagi.

0x03ED Wolumin nie zawiera rozpoznanego systemu plików. Proszę się upewnić czy są załadowane wszystkie wymagane systemowe programy obsługi plików i czy wolumin nie jest uszkodzony.

0x03EE Wolumin dla plików został zewnętrznie zmieniony w taki sposób, Ŝe otwarty plik nie jest juŜ prawidłowy.

0x03EF śądana operacja nie moŜe być wykonana w trybie pełnego ekranu.

0x03F0 Wykonano próbę wywołania tokena który nie istnieje.

0x03F1 Baza danych rejestru konfiguracji jest uszkodzona.

0x03F2 Klucz rejestru konfiguracji jest nieprawidłowy.

0x03F3 Klucz rejestru konfiguracji nie mógł być otwarty.

0x03F4 Klucz rejestru konfiguracji nie mógł być odczytany.

0x03F5 Klucz rejestru konfiguracji nie mógł być zapisany.

0x03F6 Jeden z plików w bazie danych rejestru musiał zostać odtworzony za pomocą rejestru lub kopii alternatywnej. Odtworzenie udało się.

0x03F7

Rejestr jest uszkodzony. Uszkodzona jest struktura jednego z plików zawierających dane Rejestru lub systemowy obraz pliku w pamięci lub teŜ plik nie mógł być przywrócony, poniewaŜ alternatywna kopia lub dziennik był nieobecny lub uszkodzony.

0x03F8 Operacja We-Wy zainicjalizowana przez rejestr nie udała się nieodwracalnie. Rejestr nie mógł odczytać, zapisać lub opróŜnić jednego z plików zawierających obraz rejestru systemu.

0x03F9 System próbował załadować lub przywrócić plik do Rejestru ale określony plik nie jest w formacie Rejestru.

0x03FA Wykonano próbę niedozwolonej operacji na kluczu Rejestru, który

został zaznaczony do usunięcia.

0x03FB System nie mógł przydzielić wymaganej przestrzeni w Rejestrze.

0x03FC W Rejestrze kluczy, który juŜ ma klucze podrzędne lub wartości nie moŜna utworzyć symbolicznego połączenia.

0x03FD Dla usuwalnego klucza nadrzędnego nie moŜna utworzyć trwałego klucza podrzędnego.

0x03FE śądanie zmiany powiadomienia jest juŜ kończone i informacja nie jest zwracana do bufora wywołującego. Wywołujący musi teraz przeliczyć pliki, aby znaleźć zmiany.

0x041B Sygnał kontrolny Stop został wysłany do usługi, od której inne działające usługi są zaleŜne.

0x041C śądany sygnał sterujący jest niewłaściwy dla tej usługi

0x041D Usługa nie odpowiada na sygnał startu lub sygnał sterujący w sposób zgodny czasowo.

0x041E Utworzenie wątku dla tej usługi było niemoŜliwe.

0x041F Baza danych usługi jest zablokowana.

0x0420 Realizacja usługi jest w toku.

0x0421 Nazwa konta jest nieprawidłowa lub nie istnieje.

0x0422 Określona usługa jest wyłączona i nie moŜe być uruchomiona.

0x0423 Określono cykliczną zaleŜność usługi.

0x0424 Określona usługa nie istnieje jako zainstalowana usługa.

0x0425 Usługa nie moŜe teraz zaakceptować komunikatów sterujących.

0x0426 Usługa nie została uruchomiona.

0x0427 Proces usługi nie mógł być połączony z kontrolerem usługi.

0x0428 W usłudze wystąpił wyjątek podczas obsługi Ŝądania sygnału sterowania.

0x0429 Określona baza danych nie istnieje.

0x042A Usługa zwróciła specyficzny kod błędu.

0x042B Proces zakończył się nieoczekiwanie.

0x042C Nie udało się uruchomienie usługi zaleŜności lub grupy.

0x042D Usługa nie została uruchomiona z powodu nieudanego logowania.

0x042E Po uruchomieniu usługa uległa zawieszeniu w stanie startowym.

0x042F Określona blokada bazy danych usługi jest nieprawidłowa.

0x0430 Określona usługa została zaznaczona do usunięcia.

0x0431 Określona usługa juŜ istnieje.

0x0432 System działa obecnie w ostatniej-znanej-dobrej konfiguracji.

0x0433 Usługa zaleŜności nie istnieje lub została zaznaczona do usunięcia.

0x0434 BieŜące uruchomienie zostało juŜ zaakceptowane do uŜycia jako ostatni-znany-dobry zestaw sterujący.

0x0435 Od czasu ostatniego uruchomienia komputera nie było prób uruchomienia usługi.

0x0436 Nazwa jest juŜ w uŜyciu jako nazwa usługi lub nazwa usługi wyświetlania.

0x044C Został osiągnięty fizyczny koniec taśmy.

0x044D Osiągnięty został znacznik pliku na taśmie.

0x044E Napotkano początek taśmy lub partycji.

0x044F Taśma - osiągnięty został koniec zestawu plików.

0x0450 Na taśmie brak więcej danych.

0x0451 Taśma nie mogła być poddana partycji.

0x0452 W trakcie uzyskiwania dostępu do nowej taśmy w partycji o wielu woluminach, bieŜący rozmiar bloku jest nieprawidłowy.

0x0453 Podczas ładowania taśmy nie mogła być odnaleziona informacja o partycji taśmy.

0x0454 Zablokowanie mechanizmu wyrzutowego nośnika jest niemoŜliwe.

0x0455 Usunięcie z pamięci nośnika jest niemoŜliwe.

0x0456 Nośnik w napędzie mógł się zmienić.

0x0457 Magistrala We-Wy nie została przywrócona do pierwotnego stanu.

0x0458 Brak nośnika w napędzie.

0x0459 Nie istnieje odwzorowanie dla znaku Unicode w docelowej wielobajtowej stronie kodowej.

0x045A Procedura inicjalizacji biblioteki dołączanej dynamicznie (DLL) nie powiodła się.

0x045B Proces zamknięcia systemu jest w toku.

0x045C Przerwanie procesu zamknięcia systemu jest niemoŜliwe poniewaŜ taki proces nie jest w toku.

0x045D śądanie nie mogło być wykonane z powodu błędu urządzenia We-Wy.

0x045E śadne urządzenie szeregowe nie zostało pomyślnie zainicjalizowane. Program obsługi szeregowej zostanie usunięty z pamięci.

0x045F NiemoŜliwe jest otwarcie urządzenia, które współuŜytkowało przerwanie (IRQ) z innymi urządzeniami. Co najmniej jedno inne urządzenie uŜywające tego IRQ zostało juŜ otwarte.

0x0460 Operacja szeregowego We-Wy została zakończona przez inny zapis do portu szeregowego. (Licznik IOCTL_SERIAL_XOFF_COUNTER osiągnął zero.)

0x0461 Operacja szeregowego We-Wy została zakończona z powodu przekroczenia limitu czasu. (IOCTL_SERIAL_XOFF_COUNTER nie osiągnął wartości zero.)

0x0462 Na dyskietce nie znaleziono znacznika numeru ID adresu.

0x0463 Niezgodność między polem numeru ID sektora dyskietki i adresem ścieŜki kontrolera stacji dysków elastycznych.

0x0464 Kontroler stacji dysków zgłosił błąd, który nie został rozpoznany przez sterownik stacji dysków.

0x0465 Kontroler stacji dysków zwrócił w swych rejestrach niezgodne wyniki.

0x0466 Podczas uzyskiwania dostępu do dysku twardego, nie udała się operacja rekalibracji, mimo ponawiania prób.

0x0467 Podczas uzyskiwania dostępu do dysku twardego, operacja dyskowa nie udała się, mimo ponawiania prób.

0x0468 Podczas uzyskiwania dostępu do dysku twardego, niezbędna była operacja resetowania kontrolera dysku; nawet to nie przyniosło rezultatu.

0x0469 Napotkano fizyczny koniec taśmy.

0x046A Brak pamięci serwera do przetworzenia tego polecenia.

0x046B Wykryta została moŜliwość wystąpienia stanu zakleszczenia (deadlock).

0x046C Adres bazowy określonego offsetu pliku nie ma odpowiedniego wyrównania.

0x0474 Próba zmiany stanu zasilania systemu została zablokowana przez inną aplikację lub program obsługi.

0x0475 Nie udała się próba zmiany stanu zasilania systemu przez systemowy BIOS.

0x047E Określony program wymaga nowszej wersji systemu Windows.

0x047F Określony program nie jest programem środowiska Windows lub MS-DOS.

0x0480 Uruchomienie więcej, niŜ jednej instancji określonego programu jest niemoŜliwe.

0x0481 Określony program został napisany dla starszej wersji systemu Windows.

0x0482 Jeden z plików bibliotek potrzebny do uruchomienia tej aplikacji jest uszkodzony.

0x0483 Z określonym plikiem nie skojarzono Ŝadnej aplikacji.

0x0484 W trakcie wysyłania polecenia do aplikacji wystąpił błąd.

0x0485 Jeden z plików bibliotek potrzebnych do uruchomienia tej aplikacji nie moŜe zostać znaleziony.

0x04B0 Określona nazwa urządzenia jest nieprawidłowa.

0x04B1 Urządzenie nie jest obecnie podłączone lecz istnieje zapamiętane połączenie.

0x04B2 Wykonano próbę zapamiętania urządzenia, które zostało juŜ uprzednio zapamiętane.

0x04B3 śaden serwis sieci nie zaakceptował podanej ścieŜki sieciowej.

0x04B4 Określona nazwa serwisu sieci jest nieprawidłowa.

0x04B5 Otwarcie profilu połączenia sieciowego jest niemoŜliwe.

0x04B6 Profil połączenia sieciowego jest uszkodzony.

0x04B7 Nie moŜna zliczać obiektu nie będącego kontenerem.

0x04B8 Wystąpił błąd rozszerzony.

0x04B9 Format określonej nazwy grupy jest nieprawidłowy.

0x04BA Format określonej nazwy komputera jest nieprawidłowy.

0x04BB Format określonej nazwy zdarzenia jest nieprawidłowy.

0x04BC Format określonej nazwy domeny jest nieprawidłowy.

0x04BD Format określonej nazwy usługi jest nieprawidłowy.

0x04BE Format określonej nazwy sieci jest nieprawidłowy.

0x04BF Format określonej nazwy udziału sieciowego jest nieprawidłowy.

0x04C0 Format określonego hasła jest nieprawidłowy.

0x04C1 Format określonej nazwy komunikatu jest nieprawidłowy.

0x04C2 Format określonego miejsca docelowego komunikatu jest nieprawidłowy.

0x04C3 Podane uwierzytelnienia kolidują istniejącym zestawem uwierzytelnień.

0x04C4 Wykonano próbę ustanowienia sesji z serwerem sieci lecz jest juŜ zbyt wiele ustanowionych sesji dla tego serwera.

0x04C5 Nazwa domeny grupy roboczej jest juŜ w uŜyciu przez inny komputer w sieci.

0x04C6 Brak sieci lub nie została uruchomiona.

0x04C7 Operacja została anulowana przez uŜytkownika.

0x04C8 śądana operacja nie moŜe być wykonana na pliku z otwartą sekcją odwzorowania uŜytkownika.

0x04C9 Zdalny system odrzucił połączenie sieciowe.

0x04CA Połączenie sieciowe zostało bezpiecznie zamknięte.

0x04CB Z punktem końcowym transportu sieciowego jest juŜ skojarzony adres.

0x04CC Adres nie został jeszcze skojarzony z punktem końcowym sieci.

0x04CD Próbowano wykonać operację na nieistniejącym połączeniu sieciowym.

0x04CE Próbowano wykonać nieprawidłową operację na aktywnym połączeniu sieciowym.

0x04CF Zdalna sieć jest nieosiągalna za pomocą transportu.

0x04D0 Zdalny system jest nieosiągalny za pomocą transportu.

0x04D1 Zdalny system nie obsługuje protokołu transportu.

0x04D2 Nie działa Ŝadna usługa w docelowym punkcie końcowym sieci ani w zdalnym systemie.

0x04D3 śądanie zostało przerwane.

0x04D4 Połączenie sieciowe zostało przerwane przez system lokalny.

0x04D5 Operacja nie mogła być pomyślnie zakończona. NaleŜy powtórzyć próbę.

0x04D6 Ustanowienie połączenia z serwerem jest niemoŜliwe z powodu wyczerpania limitu jednoczesnych połączeń dla tego konta.

0x04D7 Próbowano zalogować się w porze dnia niedozwolonej dla tego konta.

0x04D8 Konto nie ma uprawnień do logowania z tej stacji.

0x04D9 Adres sieciowy nie mógł być uŜyty do Ŝądanej operacji.

0x04DA Obsługa jest juŜ zarejestrowana.

0x04DB Określona obsługa nie istnieje.

0x04DC śądana operacja nie została wykonana poniewaŜ nie potwierdzono toŜsamości uŜytkownika.

0x04DD śądana operacja nie została wykonana poniewaŜ uŜytkownik nie zalogował się do sieci. Określona usługa nie istnieje.

0x04DE Powrót wymagający, aby dzwoniący kontynuował bieŜącą pracę.

0x04DF Wykonano próbę wykonania operacji inicjalizacji gdy inicjalizacja została juŜ wykonana.

0x04E0 Brak dalszych urządzeń lokalnych.

0x0514 Nie wszystkie wywoływane uprawnienia są przypisane wywołującemu.

0x0515 Nie zostały wykonane pewne odwzorowania między nazwami kont i numerami ID zabezpieczenia.

0x0516 Dla tego konta nie ustawiono Ŝadnych specjalnych ograniczeń.

0x0517 Brak klucza szyfrowania. Został zwrócony dobrze znany klucz szyfrowania.

0x0518 Hasło NT jest zbyt złoŜone aby mogło być przekształcone na hasło MenedŜera LAN. Zwrócone hasło MenedŜera LAN jest pustym ciągiem (NULL).

0x0519 Poziom sprawdzania jest nieznany.

0x051A Wskazuje, Ŝe dwa poziomy przeglądania są niezgodne.

0x051B Ten numer ID zabezpieczenia nie moŜe być przypisany jako właściciel tego obiektu.

0x051C Ten numer ID zabezpieczenia nie moŜe być przypisany jako grupa podstawowa obiektu.

0x051D Wykonano próbę operacji na uosobieniu tokena przez wątek, który obecnie nie uosabia klienta.

0x051E Wyłączenie grupy jest niemoŜliwe.

0x051F Nie ma obecnie dostępnych serwerów logowania do obsługi Ŝądania logowania.

0x0520 Określona sesja logowania nie istnieje. Być moŜe została juŜ zakończona.

0x0521 Określony przywilej nie istnieje.

0x0522 Klient nie ma wymaganego przywileju.

0x0523 Podana nazwa nie jest prawidłowo sformułowaną nazwą konta.

0x0524 Określony uŜytkownik juŜ istnieje.

0x0525 Określony uŜytkownik nie istnieje.

0x0526 Określona grupa juŜ istnieje.

0x0527 Określona grupa nie istnieje.

0x0528 Określone konto uŜytkownika jest juŜ członkiem określonej grupy albo określona grupa nie moŜe być usunięta poniewaŜ zawiera ona członka.

0x0529 Określone konto uŜytkownika nie jest członkiem określonego konta grupowego.

0x052A Ostatnie pozostałe konto administracyjne nie moŜe być wyłączone ani usunięte.

0x052B Aktualizacja hasła jest niemoŜliwa. Wartość podana jako bieŜące hasło jest nieprawidłowa.

0x052C Aktualizacja hasła jest niemoŜliwa. Wartość podana jako nowe hasło zawiera wartości niedopuszczalne w hasłach.

0x052D Aktualizacja hasła jest niemoŜliwa poniewaŜ została naruszona zasada aktualizacji hasła.

0x052E Nieudane logowanie: nieznana nazwa uŜytkownika lub nieprawidłowe hasło.

0x052F Nieudane logowanie: ograniczenie konta uŜytkownika.

0x0530 Nieudane logowanie: przekroczenie ograniczenia czasu logowania.

0x0531 Nieudane logowanie: uŜytkownik nie ma zezwolenia na logowanie się w tym komputerze.

0x0532 Nieudane logowanie: określone hasło konta wygasło.

0x0533 Nieudane logowanie: konto jest obecnie wyłączone.

0x0534 Nie zostało wykonane odwzorowanie między nazwami kont a numerami ID zabezpieczenia.

0x0535 Wystąpiło za duŜo równoczesnych Ŝądań identyfikatorów lokalnych uŜytkowników (LUID).

0x0536 Brak dalszych identyfikatorów uŜytkowników lokalnych (LUID).

0x0537 Podrzędna część numeru ID zabezpieczenia jest nieodpowiednia dla tego szczególnego przypadku.

0x0538 Struktura listy kontroli dostępu (ACL) jest nieprawidłowa.

0x0539 Struktura numeru ID zabezpieczenia jest nieprawidłowa.

0x053A Struktura deskryptora zabezpieczenia jest nieprawidłowa.

0x053C Dziedziczona lista kontroli dostępu (ACL) lub wprowadzenie kontroli dostępu (ACE) nie mogło być zbudowane.

0x053D Serwer jest obecnie wyłączony.

0x053E Serwer jest obecnie włączony.

0x053F Podana wartość była nieodpowiednia dla identyfikatora uprawnień.

0x0540 Brak dostępnej pamięci do aktualizacji informacji o zabezpieczeniach.

0x0541 Określone atrybuty są nieprawidłowe lub niezgodne z atrybutami

dla grupy jako całości.

0x0542 Nie został podany poziom uosobienia albo podany poziom jest nieprawidłowy.

0x0543 Otwarcie tokena o anonimowym poziomie zabezpieczenia jest niemoŜliwe.

0x0544 śądana klasa informacji sprawdzania była nieprawidłowa.

0x0545 Typ tokena jest nieodpowiedni dla dokonanej próby jego uŜycia.

0x0546 NiemoŜliwe jest wykonanie operacji zabezpieczenia na obiekcie, który nie ma przypisanego zabezpieczenia.

0x0547 Wskazuje, Ŝe nie było kontaktu z serwerem Windows NT albo, Ŝe obiekty w domenie były chronione tak, Ŝe wyszukanie niezbędnej informacji było niemoŜliwe.

0x0548 MenedŜer zabezpieczenia kont (SAM) lub lokalny serwer zarządzania zabezpieczeniem (LSA) był w nieprawidłowym stanie do wykonania operacji zabezpieczenia.

0x0549 Domena była w nieodpowiednim stanie do wykonania operacji zabezpieczenia.

0x054A Ta operacja jest dozwolona tylko dla podstawowego kontrolera domeny.

0x054B Określona domena nie istnieje.

0x054C Określona domena juŜ istnieje.

0x054D Wykonano próbę przekroczenia limitu liczby domen na serwer.

0x054E Wykonanie Ŝądanej operacji jest niemoŜliwe poniewaŜ wystąpiła katastrofalna awaria nośnika lub uszkodzenie struktury danych na dysku.

0x054F Baza danych zabezpieczenia kont zawiera wewnętrzną niezgodność.

0x0550 Ogólne typy dostępu były zawarte w masce dostępu, która powinna być juŜ odwzorowana na typy nie-ogólne.

0x0551 Niepoprawny format deskryptora zabezpieczenia (absolutny lub auto-relatywny).

0x0552 śądana akcja jest ograniczona w uŜyciu tylko przez procesy logowania. Proces wywołujący nie został zarejestrowany jako proces logowania.

0x0553 Uruchomienie nowej sesji logowania z numerem ID, który juŜ jest w uŜyciu jest niemoŜliwe.

0x0554 Określony pakiet potwierdzenia toŜsamości jest nieznany.

0x0555 Sesja logowania nie jest w stanie zgodnym z Ŝądaną operacją.

0x0556 Numer ID sesji logowania jest juŜ w uŜyciu.

0x0557 śądanie logowania zawierało nieprawidłowy typ wartości logowania.

0x0558 Dopóki dane są odczytywane z nazwanego potoku, niemoŜliwe jest uosobienie poprzez ten potok.

0x0559 Stan transakcji poddrzewa rejestru jest niezgodny z Ŝądaną operacją.

0x055A Wykryto uszkodzenie wewnętrznego zabezpieczenia bazy danych.

0x055B Wykonanie tej operacji na wbudowanych kontach jest niemoŜliwe.

0x055C Wykonanie tej operacji na tej wbudowanej grupie specjalnej jest niemoŜliwe.

0x055D Wykonanie tej operacji na tym wbudowanym specjalnym uŜytkowniku jest niemoŜliwe.

0x055E UŜytkownik nie moŜe być usunięty z grupy poniewaŜ grupa jest obecnie podstawową grupą uŜytkowników.

0x055F Token jest juŜ w uŜyciu jako token podstawowy.

0x0560 Określona grupa lokalna nie istnieje.

0x0561 Określona nazwa konta nie jest członkiem grupy lokalnej.

0x0562 Określona nazwa konta jest juŜ członkiem grupy lokalnej.

0x0563 Określona grupa lokalna juŜ istnieje.

0x0564 Nieudane logowanie: uŜytkownikowi nie przyznano Ŝądanego typu logowania w tym komputerze.

0x0565 Została przekroczona maksymalna liczba sekretów, które mogą być przechowywane w pojedynczym systemie.

0x0566 Długość sekretu przekracza maksymalną dopuszczalną wartość.

0x0567 Baza danych lokalnego zabezpieczenia zawiera wewnętrzną niezgodność.

0x0568 Podczas próby logowania kontekst zabezpieczenia uŜytkownika zakumulował za duŜo numerów ID zabezpieczenia.

0x0569 Nieudane logowanie: uŜytkownikowi nie przyznano Ŝądanego typu logowania w tym komputerze.

0x056A Do zmiany hasła uŜytkownika konieczne jest krzyŜowo zaszyfrowane hasło.

0x056B Dodanie do grupy lokalnej nowego członka nie było moŜliwe, poniewaŜ ten członek nie istnieje.

0x056C Dodanie do grupy lokalnej nowego członka nie było moŜliwe, poniewaŜ ten członek ma zły typ konta.

0x056D Określono za duŜo numerów ID zabezpieczenia.

0x056E Do zmiany tego hasła uŜytkownika konieczne jest krzyŜowo zaszyfrowane hasło.

0x056F Wskazuje, Ŝe ACL nie zawiera moŜliwych do dziedziczenia elementów

0x0570 Plik lub katalog jest uszkodzony i nieczytelny.

0x0571 Struktura dysku jest uszkodzona i nieczytelna.

0x0572 Brak klucza sesji uŜytkownika dla określonej sesji logowania.

0x0573 Usługa, do której próbujesz dostępu, ma licencję tylko na określoną liczbę połączeń. Nie moŜna zwiększyć liczby połączeń, gdyŜ istnieje juŜ tyle połączeń, ile usługa moŜe zaakceptować.

0x0578 Nieprawidłowe dojście okna.

0x0579 Nieprawidłowe dojście menu.

0x057A Nieprawidłowe dojście kursora.

0x057B Nieprawidłowe dojście tabeli przyśpieszacza.

0x057C Nieprawidłowe dojście mechanizmu przechwytywania.

0x057D Nieprawidłowe dojście do struktury wielooknowej.

0x057E Utworzenie okna podrzędnego najwyŜszego poziomu jest niemoŜliwe.

0x057F Znalezienie okna klasy okna jest niemoŜliwe.

0x0580 Nieprawidłowe okno, naleŜy ono do innego wątku.

0x0581 Klawisz przyśpieszający jest juŜ zarejestrowany.

0x0582 Klasa juŜ istnieje.

0x0583 Klasa nie istnieje.

0x0584 Klasa ma wciąŜ otwarte okna.

0x0585 Nieprawidłowy indeks.

0x0586 Nieprawidłowe dojście ikony.

0x0587 UŜywane są słowa prywatnego okna DIALOG.

0x0588 Identyfikator pola listy nie został znaleziony.

0x0589 Nie znaleziono symboli wieloznacznych.

0x058A Wątek nie ma otwartego Schowka.

0x058B Klawisz przyśpieszający nie jest zarejestrowany.

0x058C Okno nie jest prawidłowym oknem dialogu.

0x058D Numer ID elementu sterującego nie został znaleziony.

0x058E Nieprawidłowy komunikat do pola kombi poniewaŜ nie ma ono edycyjnego elementu sterującego.

0x058F Okno nie jest polem kombi.

0x0590 Wysokość musi być mniejsza niŜ 256.

0x0591 Nieprawidłowe dojście kontekstu urządzenia (DC).

0x0592 Nieprawidłowy typ procedury haka.

0x0593 Nieprawidłowa procedura haka.

0x0594 Ustawienie nie-lokalnego haka bez dojścia modułu jest niemoŜliwe.

0x0595 Ta procedura haka moŜe być ustawiona tylko globalnie.

0x0596 Procedura haka dziennika jest juŜ zainstalowana.

0x0597 Procedura haka nie jest zainstalowana.

0x0598 Nieprawidłowy komunikat dla pola listy z pojedynczym wyborem.

0x0599 Polecenie LB_SETCOUNT przesłane do pola listy non-lazy.

0x059A To pole listy nie obsługuje znaków tabulacji.

0x059B Zniszczenie obiektu utworzonego przez inny wątek jest niemoŜliwe.

0x059C Okna podrzędne nie mogą mieć menu.

0x059D Okno nie ma menu systemowego.

0x059E Nieprawidłowy styl okna komunikatu.

0x059F Nieprawidłowy parametr systemowy (SPI_*).

0x05A0 Ekran jest juŜ zablokowany.

0x05A1 Wszystkie dojścia okien w strukturze o wielu pozycjach okien muszą mieć to samo okno nadrzędne.

0x05A2 Okno nie jest oknem podrzędnym.

0x05A3 Nieprawidłowe polecenie GW_*.

0x05A4 Nieprawidłowy identyfikator wątku.

0x05A5 Przetwarzanie komunikatu z okna, które nie jest oknem interfejsu wielokrotnego dokumentu (MDI) jest niemoŜliwe.

0x05A6 Menu wyskakujące jest juŜ aktywne.

0x05A7 Okno nie ma pasków przewijania.

0x05A8 Zakres paska przewijania nie moŜe być większy niŜ 0x7FFF.

0x05A9 Pokazanie lub usunięcie okna określoną metodą jest niemoŜliwe.

0x05AA Brak zasobów systemu do zakończenia Ŝądanej usługi.

0x05AB Brak zasobów systemu do zakończenia Ŝądanej usługi.

0x05AC Brak zasobów systemu do zakończenia Ŝądanej usługi.

0x05AD Brak zasobów do zakończenia Ŝądanej usługi.

0x05AE Brak zasobów do zakończenia Ŝądanej usługi.

0x05AF Plik stronicowania jest za mały do zakończenia tej operacji.

0x05B0 Nie odnaleziono elementu menu.

0x05DC Plik rejestru zdarzeń jest uszkodzony.

0x05DD Obsługa rejestrowania zdarzeń nie mogła być uruchomiona poniewaŜ było niemoŜliwe otwarcie rejestru zdarzeń.

0x05DE Plik rejestru zdarzeń jest pełny.

0x05DF Plik rejestru zdarzeń zmienił się między odczytami.

0x06A4 Powiązanie ciągu jest nieprawidłowe.

0x06A5 Dojście powiązania jest nieprawidłowego typu.

0x06A6 Dojście powiązania jest nieprawidłowe.

0x06A7 Sekwencja protokołu RPC nie jest obsługiwana.

0x06A8 Sekwencja protokołu RPC jest nieprawidłowa.

0x06A9 Uniwersalny, unikatowy identyfikator ciągu (UUID) jest nieprawidłowy.

0x06AA Format punktu końcowego jest nieprawidłowy.

0x06AB Adres sieciowy jest nieprawidłowy.

0x06AC Nie znaleziono punktu końcowego.

0x06AD Wartość dopuszczalnego czasu jest nieprawidłowa.

0x06AE Uniwersalny, unikatowy identyfikator obiektu (UUID) nie został znaleziony.

0x06AF Uniwersalny, unikatowy identyfikator obiektu (UUID) został juŜ zarejestrowany.

0x06B0 Typ uniwersalnego, unikatowego identyfikatora (UUID) został juŜ zarejestrowany.

0x06B1 Serwer RPC juŜ oczekuje wywołania.

0x06B2 Nie zarejestrowano Ŝadnych sekwencji protokołu.

0x06B3 Serwer RPC nie oczekuje wywołania.

0x06B4 Typ menedŜera jest nieznany.

0x06B5 Interfejs jest nieznany.

0x06B6 Brak powiązań.

0x06B7 Nie ma sekwencji protokołów.

0x06B8 Utworzenie punktu końcowego jest niemoŜliwe.

0x06B9 Do wykonania tej operacji jest dostępnych za mało zasobów.

0x06BA Serwer RPC jest niedostępny.

0x06BB Serwer RPC jest zbyt zajęty, aby wykonać tę operację.

0x06BC Opcje sieciowe są nieprawidłowe.

0x06BD W tym wątku nie ma aktywnego wywołania zdalnej procedury.

0x06BE Zdalne wywołanie procedury nie udało się.

0x06BF Zdalne wywołanie procedury nie udało się i nie zostało wykonane.

0x06C0 Wystąpił błąd protokołu zdalnego wywołania procedury (RPC).

0x06C2 Składnia transferu nie jest obsługiwana przez serwer RPC.

0x06C4 Typ uniwersalnego, unikatowego identyfikatora (UUID) nie jest obsługiwany.

0x06C5 Etykietka jest nieprawidłowa.

0x06C6 Granice tablicy są nieprawidłowe.

0x06C7 Powiązanie nie zawiera nazwy wprowadzania.

0x06C8 Składnia nazwy jest nieprawidłowa.

0x06C9 Składnia nazwy nie jest obsługiwana.

0x06CB Brak dostępnych adresów sieciowych do utworzenia uniwersalnego unikatowego identyfikatora (UUID).

0x06CC Punkt końcowy jest duplikatem.

0x06CD Typ legalizacji jest nieznany.

0x06CE Maksymalna liczba wywołań jest za mała.

0x06CF Ciąg jest za długi.

0x06D0 Sekwencja protokołu RPC nie została znaleziona.

0x06D1 Numer procedury jest poza zakresem.

0x06D2 Powiązanie nie zawiera Ŝadnych informacji legalizacji.

0x06D3 Usługa sprawdzania toŜsamości jest nieznana.

0x06D4 Poziom sprawdzania toŜsamości jest nieznany.

0x06D5 Kontekst zabezpieczenia jest nieprawidłowy.

0x06D6 Usługa autoryzacji jest nieznana.

0x06D7 Wprowadzona informacja jest nieprawidłowa.

0x06D8 Punkt końcowy serwera nie moŜe wykonać operacji.

0x06D9 Nie ma więcej dostępnych punktów końcowych z programu odwzorowania punktów końcowych.

0x06DA śadne interfejsy nie zostały wyeksportowane.

0x06DB Nazwa wprowadzonej informacji jest niekompletna.

0x06DC Opcja wersji jest nieprawidłowa.

0x06DD Nie ma więcej członków.

0x06DE Nie ma nic do cofnięcia eksportowania.

0x06DF Interfejs nie został znaleziony.

0x06E0 Wprowadzona informacja juŜ istnieje.

0x06E1 Wprowadzona informacja nie została znaleziona.

0x06E2 Obsługa nazw jest niedostępna.

0x06E3 Rodzina adresów sieciowych jest nieprawidłowa.

0x06E4 śądana operacja nie jest obsługiwana.

0x06E5 Nie jest dostępny kontekst zabezpieczenia umoŜliwiający uosobienie.

0x06E6 Wystąpił błąd wewnętrzny w procedurze zdalnego wywołania (RPC).

0x06E7 Serwer RPC próbował wykonać dzielenie liczby całkowitej przez zero.

0x06E8 W serwerze RPC wystąpił błąd adresowania.

0x06E9 Operacja zmiennoprzecinkowa serwera RPC spowodowała dzielenie przez zero.

0x06EA Niedomiar (underflow) zmiennoprzecinkowy wystąpił w serwerze RPC.

0x06EB Nadmiar (overflow) zmiennoprzecinkowy wystąpił na serwerze RPC.

0x06EC Lista serwerów RPC dostępnych do powiązania autodojść została wyczerpana.

0x06ED Otwarcie pliku tablicy translacji znaków jest niemoŜliwe.

0x06EE Plik zawierający tablicę translacji znaków ma mniej niŜ 512 bajtów.

0x06EF Dojście z zerowym kontekstem (null context handle) zostało

przekazane od klienta do hosta w czasie zdalnego wywołania procedury.

0x06F1 Dojście kontekstu zmieniło się podczas procedury zdalnego wywołania.

0x06F2 Dojścia powiązania przekazane do zdalnego wywołania procedury nie odpowiadają sobie.

0x06F3 Procedura wejścia nie moŜe uzyskać dojścia do zdalnego wywołania procedury.

0x06F4 Wskaźnik zerowego odwołania (null reference pointer) został przekazany do procedury wejścia.

0x06F5 Wartość zliczona jest poza zakresem.

0x06F6 Liczba bajtów jest za mała.

0x06F7 Procedura wejścia odebrała błędne dane.

0x06F8 Podany bufor uŜytkownika jest nieodpowiedni dla Ŝądanej operacji.

0x06F9 Nie rozpoznany nośnik dysku. MoŜe być nie sformatowany.

0x06FA Stacja robocza nie ma sekretu powierniczego.

0x06FB Baza danych SAM w serwerze Windows NT nie ma konta komputerowego dla związku powierniczego tej stacji roboczej.

0x06FC Nie udały się powiernicze relacje między domeną podstawową a domeną podrzędną.

0x06FD Nie udały się powiernicze relacje między tą stacją roboczą a domeną podstawową.

0x06FE Logowanie w sieci nie udało się.

0x06FF Zdalne wywołanie procedury jest juŜ w toku dla tego wątku.

0x0700 Wykonano próbę zalogowania lecz sieciowa usługa logowania nie została uruchomiona.

0x0701 Konto uŜytkownika wygasło.

0x0702 Program przeadresowujący jest w uŜyciu i nie moŜe być usunięty z pamięci.

0x0703 Określony sterownik drukarki jest juŜ zainstalowany.

0x0704 Określony port jest nieznany.

0x0705 Sterowniki drukarki jest nieznany.

0x0706 Procesor wydruku jest nieznany.

0x0707 Określony plik rozdzielający jest nieprawidłowy.

0x0708 Określony priorytet jest nieprawidłowy.

0x0709 Nazwa drukarki jest nieprawidłowa.

0x070A Drukarka juŜ istnieje.

0x070B Polecenie drukarki jest nieprawidłowe.

0x070C Określony typ danych jest nieprawidłowy.

0x070D Określone środowisko jest nieprawidłowe.

0x070E Nie ma więcej powiązań.

0x070F UŜyte konto jest międzydomenowym kontem powierniczym. Aby uzyskać dostęp do tego serwera uŜyj globalnego lub lokalnego konta uŜytkownika.

0x0710 UŜyte konto jest kontem komputera. Aby uzyskać dostęp do tego serwera uŜyj globalnego lub lokalnego konta uŜytkownika.

0x0711 UŜyte konto jest kontem powierniczym serwera. Aby uzyskać dostęp do tego serwera uŜyj globalnego lub lokalnego konta uŜytkownika.

0x0712 Nazwa lub numer ID (SID) określonej domeny jest niezgodny z informacją powierniczą dla tej domeny.

0x0713 Serwer jest w uŜyciu i nie moŜe być usunięty z pamięci.

0x0714 Określony plik obrazu nie zawierał sekcji zasobów.

0x0715 Określony typ zasobu nie moŜe być znaleziony w pliku obrazu.

0x0716 Określona nazwa zasobu nie moŜe być znaleziona w pliku obrazu.

0x0717 Określony numer ID języka zasobu nie moŜe być znaleziony w pliku obrazu.

0x0718 Brak wystarczającej ilości znaków cudzysłowu do przetworzenia tego polecenia.

0x0719 śadne interfejsy nie zostały zarejestrowane.

0x071A Serwer został zmieniony podczas przetwarzania tego wywołania.

0x071B Dojście powiązania nie zawiera wszystkich wymaganych informacji.

0x071C Awaria komunikacji.

0x071D śądany poziom sprawdzania toŜsamości nie jest obsługiwany.

0x071E Nie zarejestrowano nazwy głównej.

0x071F Określony błąd nie jest prawidłowym kodem błędu protokołu zdalnego wywołania procedury (RPC).

0x0720 Alokowano w systemie UUID, które jest prawidłowe tylko w tym komputerze.

0x0721 Wystąpił błąd specyficzny dla pakietu zabezpieczeń.

0x0722 Wątek nie został anulowany.

0x0723 Nieprawidłowa operacja na dojściu kodowania/dekodowania.

0x0724 Niezgodna wersja pakietu szeregującego (serializing).

0x0725 Niezgodna wersja procedury wejścia RPC.

0x076A Członek grupy nie został znaleziony.

0x076B Utworzenie bazy danych odwzorowania punktu końcowego było niemoŜliwe.

0x076C Uniwersalny, unikatowy identyfikator obiektu (UUID) jest zerowym UUID.

0x076D Określony czas jest nieprawidłowy.

0x076E Określona nazwa formularza jest nieprawidłowa.

0x076F Określony rozmiar formularza jest nieprawidłowy

0x0770 Określone dojście drukarki juŜ oczekuje

0x0771 Określona drukarka została usunięta

0x0772 Stan drukarki jest nieprawidłowy

0x0773 UŜytkownik musi zmienić hasło przed swoim pierwszym logowaniem.

0x0774 Znalezienie kontrolera tej domeny było niemoŜliwe.

0x0775 Wywoływane konto jest obecnie zablokowane i zalogowanie się na nim jest niemoŜliwe.

0x07D0 Format piksela jest nieprawidłowy.

0x07D1 Określony program obsługi jest nieprawidłowy.

0x07D2 Styl okna lub klasa atrybutów jest nieodpowiednia dla tej operacji.

0x07D3 śądana operacja metapliku nie jest obsługiwana.

0x07D4 śądana operacja transformacji nie jest obsługiwana.

0x07D5 śądana operacja clipping nie jest obsługiwana.

0x089A Określona nazwa uŜytkownika jest nieprawidłowa.

0x08CA To połączenie sieciowe nie istnieje.

0x0961 To połączenie sieciowe ma otwarte pliki lub aktywne Ŝądania.

0x0962 Aktywne połączenia wciąŜ istnieją.

0x0964 Urządzenie jest w uŜyciu przez aktywny proces i nie moŜe być odłączone.

0x0BB8 Określony monitor wydruku jest nieznany.

0x0BB9 Określony program obsługi drukarki jest obecnie w uŜyciu.

0x0BBA Plik buforowy nie został znaleziony.

0x0BBB Wywołanie StartDocPrinter nie zostało wysłane.

0x0BBC Wywołanie AddJob nie zostało wysłane.

0x0BBD Określony procesor wydruku jest juŜ zainstalowany.

0x0BBE Określony monitor wydruku jest juŜ zainstalowany.

0x0FA0 WINS napotkał na błąd podczas przetwarzania polecenia.

0x0FA1 Lokalny WINS nie moŜe być usunięty.

0x0FA2 Nie udał się import z pliku.

0x0FA3 Wykonanie kopii zapasowej nie udało się. Czy poprzednio była wykonywana pełna kopia?

0x0FA4 Kopia zapasowa nie udała się. Sprawdź katalog, do którego jest wykonywana kopia zapasowa bazy danych.

0x0FA5 Nazwa nie istnieje w bazie danych WINS.

0x0FA6 Replikowanie z nie skonfigurowanym partnerem jest niedozwolone.

0x17E6 Lista serwerów dla tej grupy roboczej jest obecnie niedostępna

Magazyn Windowsowy Online :: Alchemia Windows

Internet Connection Sharing, czyli jak Windą dojechać na... "Trzepak"

W jaki sposób zmniejszyć koszta związane z dostępem do internetu? Jednym ze sposobów jest wykupienie u jakiegoś dostawcy internetowego stałego łącza i udostępnienie go szerszej liczbie uŜytkowników za pośrednictwem lokalnej sieci. W Polsce najpopularniejsze łącza stałe dla domowych zastosowań to SDI z TP SA oraz łącza oferowane przez lokalne telewizje kablowe.

Jak udost ępnić połączenie internetowe innym u Ŝytkownikom

lokalnej sieci?

Najprostszym i najwygodniejszym rozwiązaniem jest skorzystanie z usługi "Udostępnianie połączenia internetowego" (Internet Connection Sharing) dostarczonej razem z Windows 98 Second Edition, Windows ME i Windows 2000. Usługa ta powinna zostać uruchomiona na komputerze, który jest podłączony bezpośrednio do internetu i do którego będą przyłączone komputery sieci lokalnej. Przed konfiguracją usługi "Udostępnianie połączenia internetowego" upewnij się, Ŝe udostępniane łącze z internetem działa poprawnie i Ŝe na komputerze jest zainstalowana dodatkowa karta sieciowa do podłączenia lokalnej sieci. Aby zainstalować usługę naleŜy skorzystać z Instalatora systemu Windows. Usługa znajduje się w Narzędziach internetowych.

Konfiguracja usługi "Udost ępnianie poł ączenia internetowego".

Aby skonfigurować "Udostępnianie połączenia internetowego" w Panelu Sterowania otwórz Opcje internetowe, wybierz zakładkę Połączenia i kliknij na przycisk Udostępnianie. Powinieneś ujrzeć takie okienko:

Panel Sterowania > Opcje Internetowe > Udostępnianie...

Jak widać na załączonym obrazku konfiguracja jest bardzo prosta. Wybieramy udostępniane połączenie (dla połączeń modemowych takich jak SDI będzie to Karta Dial-Up) oraz kartę sieciową do której będzie podłączona sieć lokalna. Uwaga: Aby uaktywnić usługę "Udostępnianie połączenia internetowego" dla połączeń Dial-Up w Windows 2000 naleŜy we właściwościach danego połączenia, w zakładce Udostępnianie zanaczyć opcję Włącz udostępnianie połączenia internetowego.

Konfiguracja protokołu TCP/IP.

Po skonfigurowaniu usługi "Udostępnianie połączenia internetowego" naleŜy odpowiednio ustawić właściwości sieci na wszystkich komputerach. Aby zobaczyć ustawienia sieci kliknij prawym klawiszem myszy na ikonce Otoczenie sieciowe i wybierz z menu pozycję Właściwości. Pojawi się okienko podobne do tego:

Panel Sterowania > Sieć

Teraz czas skonfigurować protokół TCP/IP. W tym celu zaznacz Protokół TCP/IP dla karty sieciowej i kliknij na przycisk Właściwości. Tu naleŜy podać adresy serwerów DNS, adres bramki i adres IP komputera:

Panel Sterowania > Sieć > Protokól TCP/IP > Właściwości

W zakładce Konfiguracja DNS na wszystkich komputerach w sieci zaznacz opcję UŜywaj DNS. W polu Host podaj nazwę komputera, a w polu Kolejność szukania serwera DNS podaj adresy serwerów DNS za kaŜdym razem klikając na przycisk Dodaj. Przykładowe adresy serwerów DNS TP SA: • 194.204.152.34 • 194.204.159.1 Tip: Jako trzeci serwer DNS warto podać adres najbliŜszego serwera DNS. Dzięki temu, w przypadku awarii łącz lub serwerów TP SA, nie stracisz moŜliwości wyszukiwania adresów internetowych. Przykład: w przypadku awarii jednego z warszawskich węzłów tracisz dostęp do serwerów DNS TP SA i pomimo tego, Ŝe masz dostęp do sieci internet nie moŜesz przeglądać stron podając ich adresy www. Tutaj znajdziesz listę polskich dostawców internetu - wybierz najbliŜszego względem ciebie i ustal adres IP jego serwera DNS np. dosowym poleceniem ping: ping dns.domena.pl . Pamiętaj, by łącze danego dostawcy było takie samo jak twoje np. jeŜeli korzystasz z SDI będzie to łącze tpnet. W zakładce Bramka na komputerach 'klientach' naleŜy podać adres IP komputera udostępniającego połączenie z internetem i kliknąć na przycisk Dodaj. W zakładce Adres IP zaznacz opcję Podaj adres IP i wpisz odpowiednie adresy podane poniŜej. Domyślne ustawienia dla komputera udostępniającego połączenie internetowe: • Numer IP: 192.168.0.1 • Maska podsieci: 255.255.255.0 • Bramka: brak Uwaga: Komputery podłączone za pośrednictwem lokalnej sieci do komputera udostępnijącego połączenie internetowe mogą mieć dowolny system operacyjny. Wymagana jest jedynie obsługa protokołu TCP/IP, który naleŜy odpowiednio skonfigurować wg poniŜszych ustawień. Domyślne ustawienia dla pozostałych komputerów w sieci: • Numer IP: 192.168.0.x gdzie x to kolejne numery z przedziału 2 - 255 • Maska podsieci: 255.255.255.0

• Bramka: 192.168.0.1 czyli adres komputera udostępniającego połączenie z internetem Tip: Usługa "Udostępnianie połączenia internetowego" domyślnie przypisuje lokalnej sieci adresy z przedziału 192.168.0.2 - 192.168.0.255. MoŜesz to zmienić. W tym celu na komputerze udostępniającym połączenie internetowe otwórz Edytor Rejestru. Przejdź do klucza: HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\ICSharing\Addressing\Settings. Tutaj znajdziesz dwa adresy: Start i Stop - określają one przedział adresowy dla lokalnej sieci. MoŜesz je zmienić na odpowiadające tobie. Pamiętaj, Ŝe dla lokalnych sieci moŜna przypisywać adresy z przedziału 192.168.0.0 - 192.168.255.255 oraz 172.16.0.0 - 172.31.255.255 . JeŜeli wszystko zostało skonfigurowane poprawnie komputery w lokalnej sieci mają dostęp do internetu. NaleŜy jeszcze skonfigurować programy internetowe, by łączyły się z internetem za pośrednictwem sieci lokalnej. W Internet Explorer moŜna uŜyć do tego kreatora połączeń internetowych. JeŜeli korzystając z komputera 'klienta' nie moŜesz się połączyć z internetem sprawdź: • działanie lokalnej sieci poleceniem: ping 192.168.0.1 - powinna być odpowiedź, • poprawność konfiguracji sieci i wszelkie połączenia, • poleceniem ping 194.204.159.1 czy odpowiada serwer DNS, • ustawienia przeglądarki internetowej - musi być wybrana opcja łącz z internetem przy uŜyciu sieci lokalnej (LAN) lub podobna, • czy na komputerze udostępniającym połączenie jest aktywne połączenie z internetem.

Automatyczne ł ączenie z internetem.

Chcesz, Ŝeby komputer udostępniający połączenie internetowe po zresetowaniu np. w wyniku chwilowego zaniku napięcia automatycznie łączył sie z internetem? Jest to stosunkowo łatwe, naleŜy jednak wykonać poniŜej opisane czynności. System Windows umoŜliwia nawiązywanie połączeń Diul-Up po zalogowaniu się uŜytkownika. Dlatego naleŜy uŜyć programu, który będzie dokonywał automatycznego logowania. MoŜe to być np. Tweak UI opisany tutaj. W programie Tweak UI, w zakładce Logowanie zaznacz opcję Automatyczne loguj przy starcie systemu, a w zakładce Paranoja zaznacz opcję Wyczyść ostatniego uŜytkownika przy logowaniu. Tip: System Windows 2000 umoŜliwia automatyczne logowanie, bez stosowania dodatkowych programów. Wystarczy przy pomocy Edytora Rejestru dodać w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Winlogon wartość ciągu o nazwie AutoAdminLogon i wartości "1". JeŜeli w tym samym kluczu dodasz nazwę KeepRasConnections o wartości "1", to po wylogowaniu uŜytkownika połączenie pozostanie aktywne! Przejdź do folderu Diul-Up Networking. Z menu Połączenia wybierz pozycję Ustawienia... Pojawi sie okienko Diul-Up Networking. Odznacz opcję Monituj o informacje przed wybraniem numeru:

Mój komputer > Diul-Up Networking > Połączenia > Ustawienia...

Teraz w folderze Diul-Up Networking otwórz udostepniane połączenie, wpisz nazwę uŜytkownika oraz hasło i zaznacz opcję Zapisz hasło. Na koniec wystarczy skopiować skrót do udostępnianego połączenia do folderu Autostart.

Serwer WWW, a na początek... Personal Web Server

Swego czasu szukałem informacji w internecie o sposobie skonfigurowania serwera Apache dla Windows. Okazało się, Ŝe na wielu stronach znajduje się bardzo podobny opis tego zagadnienia, który jest powielany z niewielkimi zmianami. Postanowiłem postąpić wg instrukcji i... nic nie chciało działać! Tak to jest kiedy "kopiści", nie sprawdzają tego co piszą. W tym rozpowszechnionym opisie jest kilka powaŜnych błędów dot. między innymi obsługi CGI i PHP. PoniŜszy artykuł jest efektem mozolnych prób uruchomienia własnego serwera www uwieńczonych w końcu sukcesem. Więc jeŜeli chciałbyś mieć na swoim domowym komputerze serwer www np. do testowania skryptów PHP lub pokazywania światu w czasie rzeczywistym swojego pokoju zapraszam do lektury. Poszczególne zagadnienia będą omawiane w kolejnych odcinkach...

Na pocz ątek Personal Web Server

Do systemu Windows, począwszy od wersji 95, jest dołączany prosty serwer www i ftp. Aby go zainstalować w Windows 95 naleŜy we właściwościach sieci dodać usługę Personal Web Server...

Panel Sterowania > Sieć > Dodaj > Usługa

W Windows 98 trzeba wykonać następujące kroki: 1. WłóŜ dysk instalacyjny systemu Windows 98 do stacji CD-ROM. 2. Kliknij menu Start, a następnie kliknij polecenie Uruchom. 3. W oknie dialogowym Uruchom wpisz x:\add-ons\pws\setup.exe 4. Zastąp znak x literą swojego CD-ROMu i kliknij przycisk OK. Tip: JeŜeli jesteś uŜytkownikiem systemu Windows ME i chciałbyś zainstalować Personal Web Server, moŜesz postąpić według powyŜszych instrukcji - oczywiście jeŜeli masz oryginalny dysk instalacyjny Windows 98. Personal Web Server jest równieŜ do ściągnięcia ze stron Microsoft. JeŜeli instalacja przebiegła poprawnie to po ponownym uruchomieniu komputera obok zegarka powinna pojawić się ikonka Personal Web Server. Po kliknięciu na ikonce prawym klawiszem myszy uzyskamy dostęp do właściwości naszego serwera. Taki sam efekt osiągniemy korzystając z panelu sterowania:

Panel Sterowania > Personal Web Server W zakładce Ogólne w polu Domyślna strona macierzysta znajdziesz ścieŜkę i nazwę pliku określające stronę jaka zostanie wyświelona po podaniu w przeglądarce adresu twojego komputera. Teraz wystarczy jedynie zastąpić podany plik (domyślnie Default.htm) własną stroną, aby umieścić ją na naszym serwerze. Aby sprawdzić czy to działa wpisz w przeglądarce adres http://localhost/. JeŜeli jeszcze nie wiesz jak utworzyć własną stronę skorzystaj z Kursu języka HTML. Szczegółowy opis Personal Web Server znajdziesz klikając na przycisk Więcej szczegółów w zakładce Ogólne. Zakładka Autostart umoŜliwia zmianę sposobu uruchamiania serwera. W zakładce Administracja znajdziesz odnośnik do stron umoŜliwiających zdalną konfigurację serwera, w tym zmianę katalogów i nazwy domyślnej strony. Zakładka Usługi pozwala na zatrzymanie lub uruchomienie usługi FTP lub HTTP. Czytaj drugą część... Tam o instalacji i konfiguracji PHP dla Personal Web Server...

Serwer WWW cz.2 ... co to jest PHP?

PHP to bardzo przydatne narzędzie do tworzenia stron WWW. UmoŜliwia tworzenie skryptów, które są wykonywane po stronie serwera, a następnie strona jest wysyłana do odbiorcy. Narzędzie to jest udostępniane za darmo. Więcej informacji jak równieŜ samo oprogramowanie wraz z kodami źródlowymi moŜna znaleźć na stronie www.php.net. JeŜeli chciałbyś nauczyć się pisać skrypty PHP skorzystaj z Kursu PHP. Wróćmy jednak do tematu...

Jak zainstalowa ć obsług ę skryptów PHP na Personal Web Server?

Zakładam, Ŝe masz juŜ zainstalowany Personal Web Server (jeŜeli nie to zapraszam do lektury poprzedniego artykułu). Na początek pobierz plik instalacyjny PHP w wersji 4 (471 kB) (najnowsze wersje do ściągnięcia z polskiej strony: php.pl). A teraz krok po kroku: 1. rozpakuj archiwum zip do wybranego katalogu np. "c:\php\". 2. do podkatalogu SYSTEM w katalogu WINDOWS przenieś dwa pliki: MSVCRT.DLL (jeŜeli taki plik juŜ istnieje nie zastępuj go) i PHP4TS.DLL, 3. skopiuj do katalogu WINDOWS plik PHP.INI-DIST i zmień jego nazwę na PHP.INI 4. w systemie Windows 95 (jeŜeli nie masz IE w wersji 5 lub wyŜszej) zainstaluj uaktualnienie DCOM95.EXE (1,1 MB), 5. uruchom Edytor Rejestru (polecenie regedit), w kluczu HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Services\w3svc\parameters\Script Map dodaj nową wartość ciągu ze ścieŜką do pliku php.exe np. "C:\\php\\php.exe %s%s" (Uwaga: na końcu ścieŜki naleŜy dodać znaki %s%s tak jak w przykładzie) i zmień nazwę tej wartości na ".php",

Tip: Zamiast uruchamiać Edytor Rejestru ściągnij plik pws-php.reg, wstaw do niego przy pomocy notatnika odpowiednią ścieŜkę i klikając dwukrotnie na ten plik wprowadź dane do rejestru. 6. na koniec naleŜy zezwolić na wykonywanie skryptów php w określonych katalogach - moŜesz to zrobić poprzez polecenie Administracja we Właściwościach Personal Web Server - wybierz katalog i zaznacz opcję "Wykonanie". Tip: Aby zezwolić na uruchamianie skryptów w określonym katalogu moŜesz skorzystać z Edytora Rejestru. W kluczu: HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Services\w3svc\parameters\Virtual Roots wybierz wartość ciągu zawierającą określoną ścieŜkę i zamień na końcu cyfrę "1" na "5" np. "C:\WebShare\wwwroot,,1" zamieniamy na "C:\WebShare\wwwroot,,5".

I to by było na tyle. Aby sprawdzić czy działa obsługa skryptów PHP pobierz spakowany skrypt test.zip, rozpakuj i skopiuj go do katalogu głównego twojego serwera np. do "c:\Webshare\wwwroot\". Teraz wpisz w przeglądarce adres http://localhost/test.php. JeŜeli coś nie gra, najpierw sprawdź czy jest uruchomiony serwer (usługa HTTP) i czy poprawnie wykonałeś poszczególne kroki opisane w tym artykule. Ciąg dalszy nastąpi... juŜ wkrótce między innymi odpowiedź na pytanie jak sprawić by serwer postawiony w sieci lokalnej był widoczny w internecie...

Serwer WWW cz.3, czyli... makijaŜ

No tak, serwer WWW juŜ stoi i nawet jest wzbogacony o obsługę PHP. Jednak wciąŜ wiele mu brakuje. Jak udostępnić konta na tym serwerze uŜytkownikom? JeŜeli serwer jest postawiony w sieci lokalnej to czy moŜna zapewnić do niego dostęp z internetu? Czy moŜna przypisać takiemu serwerowi przyjazną nazwę domeny? Więc pokolei...

Jak udost ępnić konta u Ŝytkownikom?

Dobrze by było, Ŝeby uŜytkownicy mieli dostęp tylko do swoich kont przez hasło dostępowe. W sieci lokalnej moŜna zadowolić się udostępnianiem poszczególnych katalogów w otoczeniu sieciowym. Aby była taka moŜliwość naleŜy zainstalować usługę "Udostępnianie plików i drukarek":

Panel Sterowania > Sieć > Dodaj... > Usługa Teraz wystarczy zaznaczyć wybrany katalog i z menu kontekstowego wybrać Udostępnianie... - zaznaczamy pełny dostęp, ustalamy hasło i gotowe. JeŜeli chcemy zapewnić dostęp do poszczególnych kont z sieci internet warto obok serwera WWW uruchomić serwer FTP. Co prawda Personal Web Server posiada wbudowany serwer FTP jednak jest on bardzo ubogi jeśli chodzi o moŜliowści dlatego polecam instalację jakiegoś programu typu freeware lub shareware. Przykładem prostego serwera ftp jest TYPSoft FTP Server, który jest do ściągnięcia stąd. Program jest bardzo łatwy w obsłudze. Wystarczy dodać uŜytkownika, ustalić jego hasło i katalogi do których ma mieć dostęp.

Jest to tylko jeden z wielu programów tego typu jakie moŜna znaleźć w sieci. Innym bardzo popularnym serwerm ftp, który ma juŜ znacznie większe mozliwości jest Serv-U firmy Deerfield. MoŜna ustalać m.in. limit pojemności danego konta oraz współczynnik download/upload. Koszt programu to ok. 40 USD. Wersja 30 dniowa jest do pobrania stąd.

Jak zapewni ć dost ęp z internetu do serwera WWW w sieci LAN?

Ktoś moŜe zapytać jaki sens ma stawianie serwera WWW w sieci lokalnej? OtóŜ są sytuacje kiedy ma to

sens np. kiedy chcemy pokazać światu swój pokój w czasie rzeczywistym (o tym jak to zrobić w jednym z następnych odcinków), a korzystamy z internetu właśnie za pośrednictwem sieci lokalnej. Oczywiście problem dotyczy sytuacji, kiedy numery IP komputerów w sieci są przydzielane lokalnie. Sposób rozwiązania tego problemu opisany w tym artykule wymaga zainstalowania na komputerze udostępniającym połączenie internetowe osobnego serwera WWW. Na tym serwerze naleŜy umieścić stronę, której zadaniem będzie przekazywanie połączenia dalej - do naszego komputera. MoŜna to zrobić np. korzystając z ramek - tak działa większość darmowych aliasów domen. Przykład kodu HTML takiej strony znajduje się poniŜej. <HTML> <HEAD><TITLE></TITLE></HEAD> <FRAMESET border=0 frameBorder=0 frameSpacing=0 rows=100%,* noresize> <FRAME name=www noResize src="http://192.168.0.6/"> </FRAMESET> </HTML> PowyŜszy kod naleŜy skopiować do notatnika. W miejsce 192.168.0.6 wpisujemy odpowiedni numer IP komputera do którego chcemy zapewnić dostęp z internetu. Tak przygotowany dokument zapisujemy jako stronę htm (np. alias.htm) i umieszczamy na serwerze udostępniającym połączenie. Przykładowo jeŜeli komputer udostępniający połączenie ma numer 123.456.789.012, a stronę umieścimy w katalogu /alias pod nazwą alias.htm to po wpisaniu w przeglądarce internetowej adresu http://123.456.789.012/alias/alias.htm połączymy się z komputerem w sieci lokalnej. W ten sposób moŜna w jednej sieci lokalnej postawić wiele serwerów WWW i zapewnić do nich dostęp z internetu.

Ładniejsze domeny

Komputery domowe zazwyczaj mają przypisane długie, "nieprzyjazne" nazwy domen np. abc123.sdi.warszawa.tpsa.pl. Czy moŜna je zastąpić "ładniejszymi" nazwami? MoŜna skorzystać ze wspomnianej juŜ usługi aliasingu. W Polsce duŜą popularnością cieszy się aliasing prv.pl. Usługa ta umoŜliwia przykładowo zamianę długiego (i nieciekawego) adresu http://213.25.252.114/jak/index.php aliasem www.jak.prv.pl. MoŜna teŜ wykupić domenę u zagranicznego providera. Proponuję zagranicznego dostawcę internetu poniewaŜ zarówno zakup jak i późniejsza administracja odbywa się przez internet. Poza tym domeny .com moŜna kupić juŜ za 13$ rocznie. To tyle jeśli chodzi o makijaŜ serwera WWW. W następnym odcinku rolę pierwszoplanową zagra pewien Indianin...

Apache inside, czyli... Indianin w roli głównej

"Unix is like a vigvam - no windows, no gates, Apache inside" (zasłyszane). Jednak my chcemy mieć tego Indianina (czyli serwer Apache) w Windows...

Dlaczego warto zainstalować ten serwer pod Windows? Na przykład po to by testować napisane przez siebie skrypty PHP. Poza tym jest to jeden z najlepszych i najpopularniejszych serwerów www na świecie. Co waŜniejsze jest darmowy. Właśnie instalację serwera Apache i PHP opiszę w tym artykule.

Zacznijmy od pobrania z internetu najnowszych, stabilnych wersji (PHP 4.2.3 z pl.php.net oraz Apache 1.3.27 z sunsite.icm.edu.pl). W przypadku Apache warto pobrać wersję instalacyjną w pliku .exe. PHP dla Windows jest udostępniane w paczce zip.

Instalacja Apache

Program instalacyjny umoŜliwia konfigurację serwera. Po zaakceptowaniu warunków licencji naleŜy podać nazwę domeny (np. localhost), nazwę serwera (np. www) oraz adres email administratora. W kolejnym kroku wybieramy typ instalacji (Complete) i katalog docelowy. I to wszystko. Po pomyślnie zakończonej instalacji serwer moŜemy uruchomić poprzez skrót z menu start/programy lub z linii poleceń: apache.exe -k start

Instalacja PHP

Instalacja interpretatora PHP polega na rozpakowaniu archiwum do odpowiedniego katalogu (np. c:\php). PHP dla Windows jest udostępniany w dwóch postaciach: interpretatora z lini poleceń (php.exe) oraz dynamicznej biblioteki stanowiącej moduł serwera Apache (php4isapi.dll). Polecam drugą opcję i taką konfigurację opisuję poniŜej. Po rozpakowaniu archiwum do wybranego katalogu skopiuj plik php.ini-dist do katalogu windows i zmień jego nazwę na php.ini. Edycja tego pliku umozliwia konfigurację PHP, ale tym zajmiemy się później. Do katalogu windows\system skopiuj plik php4ts.dll. Przejdź teraz do katalogu w którym jest zainstalowany Apache do katalogu conf otwórz w notatniku plik httpd.conf i dopisz następujące linie: LoadModule php4_module c:/php/sapi/php4apache.dll AddType application/x-httpd-php .php Teraz zrestartuj serwer np. poleceniem apache.exe -k restart lub z lini poleceń: NET STOP APACHE a następnie NET START APACHE

Uruchomienie serwera

Uruchom serwer (z menu start lub z lini poleceń) i otwórz swoją ulubioną przeglądarkę. W polu adresu wpisz http://localhost. Powinna się pojawić strona startowa serwera Apache. Teraz warto sprawdzić działanie PHP. Przejdź do katalogu w którym jest zainstalowany Apache (c:\Program files\Apache Group\Apache) Podkatalog htdocs jest domyślnym katalogiem startowym serwera. W tym katalogu utwórz plik test.php (moŜesz teŜ pobrać gotowy plik stąd), otwórz go w notatniku i dodaj następującą linię: <?php phpinfo(); ?> Zapisz zmiany i w przeglądarce wpisz adres http://localhost/test.php - jeŜeli pojawi się strona informacyjna o PHP to znak, Ŝe wszystko działa jak naleŜy.