Przyjaciele ptaków - sprawozdanie z realizacji zadań projektu edukacyjno – wolontariackiego dla dzieci z oddziałów przedszkolnych

My, przedszkolaki, od grudnia 2018 roku do końca marca 2019 roku uczestniczyliśmy w projekcie edukacyjno – wolontariackim „Przyjaciele ptaków”. Podczas realizacji zaplanowanych działań dowiedzieliśmy się na czym polega bezinteresowna pomoc, jak jest ważna i potrzebna.

Jak przebiegały nasze działania? Czego dzięki nim się dowiedzieliśmy? Co zrozumieliśmy? Oto nasza relacja!

Pierwszym krokiem w świat wolontariatu były spotkania z wychowawczyniami, podczas których rozmawialiśmy o idei bezinteresownej pomocy. Spośród propozycji działań na rzecz słabszych wybraliśmy dokarmianie ptaków zimą. Niektórzy z nas zobowiązali się do prowadzenia ptasich stołówek pobliżu własnych domów. Oto jeden z dowodów:

Rozpoczęliśmy od przygotowania plakatów i gazetek, które przypominały nam o wyzwaniu.

Skąd wiedzieliśmy czym karmić ptaszki? Podczas zajęć wychowawczynie opowiadały nam o ptakach, obejrzeliśmy i omówiliśmy różne nasiona, które dla nich przynieśliśmy. Potem obejrzeliśmy film przyrodniczo – edukacyjny „Ptaki zimujące w Polsce”, oglądaliśmy albumy i wydawnictwa o ptakach. Wreszcie przystąpiliśmy do dzieła i wywiesiliśmy karmniki na parapetach zaokiennych.

W karmnikach znalazły się nasiona, obok woda. Obserwowaliśmy nasze parapety i niecierpliwiliśmy się, bo przez kilka dni ptaki do nas nie zaglądały. Już myśleliśmy, że nie smakują im nasze propozycje kulinarne, gdy nagle pojawiły się sikorki. Było ich naprawdę dużo. Obserwowaliśmy jak - najczęściej rankiem i przed południem - po kolei częstują się naszymi ziarenkami i odlatują na pobliskie drzewa. Byliśmy z siebie dumni - na dworze zrobiło się mroźno, a dzięki nam ptaszki mogły przeżyć. Od Rady Rodziców otrzymaliśmy dodatkowe karmniki przyklejane do szyb. Dzięki temu mogliśmy zrobić mały eksperyment. Do karmnika stojącego na parapecie nasypaliśmy nasiona zboża – pszenicy i owsa, do karmnika na szybie – nasiona słonecznika, zaś na balustradzie zawiesiliśmy zimową kulę tłuszczową. Zgadniecie, co najbardziej smakowało ptakom? Otóż ziarenka słonecznika, które zawierają w sobie dużo tłuszczu i są smaczne i zdrowe także dla ludzi. Na drugim miejscu znalazła się tłuszczowa kula, potem ziarna zbóż. Jednak gdy wracaliśmy po weekendzie do szkoły, karmnik ze zbożem także był pusty.

Ptaki towarzyszyły nam, kiedy pracowaliśmy podczas zajęć, obserwowały nas przez szybę i myślimy, że dziękowały nam za to, że mają co jeść. W czasie przeznaczonym na swobodne zabawy mogliśmy patrzeć na nie, jednak gdy zbliżaliśmy się do okna, one odfruwały. Chyba trudno jest oswoić ptaki… Zauważyliśmy, że najczęstszymi gośćmi naszych stołówek były sikorki, głównie bogatki. Tylko kilka razy dostrzegliśmy zielonkawe dzwońce, które bezlitośnie przeganiały sikorki i zajadały się słonecznikiem. Niestety nie udało nam się zobaczyć pięknych gili czy jemiołuszek, jednak wierzymy, że były i że częstowały się, gdy my nie widzieliśmy.

Podczas styczniowego spaceru wokół szkoły mogliśmy posłuchać godowych śpiewów samczyków sikorek. Samiczki niestety nie śpiewają!

Gdy po feriach wróciliśmy do szkoły zauważyliśmy, że ptaki już nie są tak mocno zainteresowane naszą stołówką. Na dworze było ciepło, więc być może sikorki znalazły sobie lepsze smakołyki? Kiedy jednak tylko robiło się chłodniej, przylatywały w pobliże okien przypominając nam o swojej obecności i naszym zobowiązaniu wobec nich! Nie mogliśmy ich zawieść!

W marcu odwiedził nas pan Sylwester Aftyka, ornitolog, prezes Lubelskiego Towarzystwa Ornitologicznego. Dzięki niemu uczestniczyliśmy w bardzo ciekawych zajęciach przyrodniczych. Słuchaliśmy opowieści o rożnych ptakach, ich zwyczajach. Mogliśmy poznać tajniki pracy ornitologów. Czy wiecie, że w naszych okolicach, w pobliżu Samoklęsk gniazduje para orłów bielików? Może kiedyś podczas rodzinnego spaceru czy rowerowej przejażdżki uda nam się dostrzec te niezwykłe ptaki?

Podsumowaniem naszych działań było wykonanie przez nas prac plastycznych pt. „Jestem przyjacielem ptaków”.

Prace zostały wyeksponowane na gazetkach ściennych. Każdy z nas otrzymał też pamiątkowy dyplom „Przyjaciel ptaków”.

Odczuliśmy radość z tego, że mimo iż jesteśmy jeszcze mali, to już możemy pomagać. Poczuliśmy się ważni i potrzebni. Obserwowanie ptaków, poznawanie ich życia, zwyczajów sprawiało nam wiele przyjemności. Polubiliśmy ptaki i zaprzyjaźniliśmy się z nimi. Zrozumieliśmy, że dbając o nie, dbamy też o siebie, bo ptaki za naszą troskę odwdzięczą się latem. Wszystkie organizmy żyjące na Ziemi są od siebie zależne – istnienie ptaków zależy od działań człowieka, a życie ludzi także od ptaków. Dokarmianie ich tak nam się spodobało, że na pewno będziemy to robić także w I klasie.

Serdecznie dziękujemy Radzie Rodziców za wsparcie naszych działań.

Dzieci z oddziałów przedszkolnych A, B, C z wychowawczyniami