WCZESNA FILOZOFIA NOWOŻYTNA XV-XVII wiek

HISTORIA ETYKI (HISTORIA FILOZOFII)

Mikołaj z Kuzy (Kues) (Mikołaj Krebs), Kuzańczyk, Cusanus

(1401-1464)

Główne dzieła:

O oświeconej niewiedzy (De docta ignorantia), 1440

Wpływy filozofii Pitagorasa, Platona, Plotyna, św. Augustyna, Alberta Wielkiego, Mistrza Eckharta. Bóg jest zarazem minimum i maximum. To sprawiło, iż doszukiwano się w myśli Kuzańczyka wątków panteistycznych. Jednak relacje między Bogiem a światem stworzonym ujmował Kuzańczyk jako zależność świata od Boga, przy zasadniczej odrębności Stwórcy i stworzenia.

Wiedza o Bogu ma charakter negatywny, choć pewien zakres wiedzy pozytywnej nie jest całkowicie wykluczony. W nieskończoności sprzeczność może być przezwyciężona.Coincidentia oppositorum – zlanie się przeciwieństw.

Stanowisko Kuzańczyka V. Bourke określa jako eudajmonizm teleologiczny. Ostatecznym celem czynu moralnego jest Bóg. Zrozumienie jakiegoś zagadnienia wymaga znajomości pierwszych zasad, te zaś opierają się na wierze. Etyka (studium dobra moralnego) wymaga połączenia wiary i poznania naturalnego.

Natura ludzka jest urzeczywistniona jedynie w indywiduach.Uczona/oświecona niewiedza – istota mądrości, pokora wobec nieskończoności, świadomość granic rozumu.

Podstawowe, nieliczne zasady moralne są znane intuicyjnie wszystkim narodom. W przybliżeni owe zasady to Dekalog i dwa przykazania miłości Boga i człowieka wskazane przez Chrystusa.Miłość prawa moralne. Wpływy myśli Kuzańczyka widoczne u Spinozy, Schellinga i Hegla.