WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej...

9
WARIANT #1 WALNA BITWA Ogólne zasady: Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: linia rzymska vs linia barbarzyńców – przy zachowaniu choć minimalnej głębokości szyków. Nie ma zachodzenia! Po pierwsze, z góry co do tego się umawiamy. Po drugie, robimy co się da, by dotrzymanie tej umowy uczynić bardziej prawdopodobnym, np. poprzez wskazanie umownych „linii” ograniczających pole walki, poprzez rozciągnięcie walczących linii, aby zajęły jak najwięcej terenu. Flankować, wychodzić na tyły oczywiście można – jak ktoś najpierw pokona i przebije się przez wroga na swoim odcinku „frontu”, a nie poprzez obieganie wolnym polem. Żeby bitwa nieco potrwała, podzielona jest na pewne fazy o różnym natężeniu i charakterze o tym dalej. Istotne jest to, by walka trochę trwała, nikt nie ginie od pierwszego trafienia (barbarzyńcy mają fory – trudno), padają trupem ci, którzy dość ewidentnie zostali zaciukani. Generalne założenie: wygrywają Rzymianie. Ale czy to się uda i jakim rozmiarze, zależy przede wszystkim od nich samych. Trzeba sensownie przemyśleć dokładne miejsca „startu”, poszczególnych etapów i końca, żeby coś nie działo się zupełnie poza zasięgiem widzów. Uczestnicy: Licząca ok. 30 osób „horda” barbarzyńska (mają przyjechać w tym roku w większej liczbie Dakowie, co zapowiedział już Przychodni, więc liczba ta wydaje się realna) podzielona na poszczególne plemiona. Dobrze byłoby, gdyby miała ze 2-3 szeregi (w pierwszym od razu ci, którzy będą harcownikami). A jeszcze lepiej, gdyby za nimi z „odwodami” (choćby 2-3 przybocznych) stał wspólny wódz. Armia” rzymska w postaci „legionu” (np. 3 szeregi po 9) plus „kohortaweteranów - vexillatio veteranorum (np. 2 szeregi po 3, a gdybyśmy mieli więcej ludzii, to 3x3). Czyli ok. 33-36 ludzi w

Transcript of WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej...

Page 1: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

WARIANT #1 – WALNA BITWA

Ogólne zasady:

Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: linia rzymska vs linia

barbarzyńców – przy zachowaniu choć minimalnej głębokości szyków. Nie ma zachodzenia! Po

pierwsze, z góry co do tego się umawiamy. Po drugie, robimy co się da, by dotrzymanie tej

umowy uczynić bardziej prawdopodobnym, np. poprzez wskazanie umownych „linii”

ograniczających pole walki, poprzez rozciągnięcie walczących linii, aby zajęły jak najwięcej terenu.

Flankować, wychodzić na tyły oczywiście można – jak ktoś najpierw pokona i przebije się przez

wroga na swoim odcinku „frontu”, a nie poprzez obieganie wolnym polem.

Żeby bitwa nieco potrwała, podzielona jest na pewne fazy o różnym natężeniu i charakterze – o

tym dalej. Istotne jest to, by walka trochę trwała, nikt nie ginie od pierwszego trafienia

(barbarzyńcy mają fory – trudno), padają trupem ci, którzy dość ewidentnie zostali zaciukani.

Generalne założenie: wygrywają Rzymianie. Ale czy to się uda i jakim rozmiarze, zależy przede

wszystkim od nich samych.

Trzeba sensownie przemyśleć dokładne miejsca „startu”, poszczególnych etapów i końca, żeby

coś nie działo się zupełnie poza zasięgiem widzów.

Uczestnicy:

Licząca ok. 30 osób „horda” barbarzyńska (mają przyjechać w tym roku w większej liczbie

Dakowie, co zapowiedział już Przychodni, więc liczba ta wydaje się realna) podzielona na

poszczególne plemiona. Dobrze byłoby, gdyby miała ze 2-3 szeregi (w pierwszym od razu ci,

którzy będą harcownikami). A jeszcze lepiej, gdyby za nimi z „odwodami” (choćby 2-3

przybocznych) stał wspólny wódz.

„Armia” rzymska w postaci „legionu” (np. 3 szeregi po 9) plus „kohorta” weteranów - vexillatio

veteranorum (np. 2 szeregi po 3, a gdybyśmy mieli więcej ludzii, to 3x3). Czyli ok. 33-36 ludzi w

Page 2: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

sumie. Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające uzasadnienie historyczne i będące

ciekawostką dla widzów – ma też sens: 1) jako jedna z metod optycznego zmniejszania

dysproporcji liczebnej między Rzymianami i barbarzyńcami, 2) jako sposób na zachowanie sił na

tyłach, które mają lepszy ogląd całej sytuacji i mogą wejść do walki kiedy i gdzie potrzeba, 3)

mogą odegrać pewną rolę fabularną - o tym dalej, 4) starsi mniej się zmęczą

Narrator – Cactus? To byłoby najlepsze wyjście (gdyby chciał oczywiście).

Przebieg:

1) ARMIE SIĘ ROZSTAWIAJĄ. Rzymska wchodzi w kolumnie (na przodzie „legion”, dalej „kohorta”

weteranów), rozwija się z niej w szyk bitewny, weterani z tyłu i lekko jakby na prawej flance - jako

odwód. Poniżej schemacik przy założeniu max, czyli 27 ludzi w głównej grupie i 9 w odwodzie.

Optio z tyłu, pilnujący porządku, medicus też na końcu, centurion na przedzie, signifer i

ewentualny cornicen w środkowym rzędzie, rozstawieni na boki, by za centurionem był żołnierz

zwykły, który może go w każdej chwili podmienić, gdy centurion potrzebuje wycofać się do

środka, by ogarnąć sytuację. Z góry wyznaczony „ranny” (z torebką krwi, „tuniką rannego”) od

razu w pierwszym rzędzie. Pacynki-pila do ludzi z 2. i 3. rzędu tylko. Odstępy w szeregach nawet

luźniejsze niż zwykle, ze 3-4 stopy – w połączeniu z pilnującymi skrzydeł weteranami zapewni to

pokrycie większego terenu i ograniczy możliwość zachodzenia (gdyby przeciwnik nie przestrzegał

reguł). Vexillatio veteranorum jako odwód, który albo na rozkaz centuriona/umówiony znak, albo

samodzielnie (dowodzi curator) – gdy centurion nie widzi sytuacji lub nie ma możliwości podjęcia

decyzji - „łata” dziury tam, gdzie trzeba, dba o flanki, wykonuje uderzenie w słaby punkt.

Page 3: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

Barbarzyńcy zabierają się powoli, poszczególne plemiona dołączają i zajmują swoje miejsce.

W tej fazie z drobnych scenek ubarwiających widowisko można wykorzystać np.:

1-2 „spóźnionych” barbarzyńców, którzy w pędzie dołączają do oczekującej już hordy, wiążąc

jeszcze w biegu hełmy, pasy itp. (czyli pokazujemy cokolwiek luźną naturę plemiennych armii )

2) RZYMIANIE WYSYŁAJĄ POSŁAŃCA z żądaniem kapitulacji. W tej roli ktoś – a taki zwykle jest –

komu się nie chce walczyć/jest kontuzjowany/trwale nie może, bo coś tam. W tekstyliach, z mieczem,

pasem i koniecznie – sagum. Podbiega do barbarzyńców, przed ich front wychodzi wódz, zaprasza go

bliżej, gada coś, nagle wyciąga miecz czy nóż, zabija posłańca i pcha ciało w stronę linii wojowników.

Coś tam się kotłuje w ich tłumie chwilę – na ziemi zostaje martwy posłaniec, nakryty sagum (niby tak

się ułożyło, jak padł – żeby nie było widać, że ma łeb). Jakiś wojownik wychodzi naprzód z odciętą

głową (wybrać taką, która stosunkowo najlepiej pasuje na „rzymską”), rzuca ja na pole w kierunku

Rzymian (lepiej nieco w bok – żeby nie przeszkadzała potem w bitwie). Dzięki temu mamy

wyjaśnienie, skąd bierze się ta głowa, co ją zwykle rzucają nam barbarzyńcy Barbarzyńcy wiwatują.

Wściekli legioniści szemrzą między sobą, ucisza ich centurion.

3) KRÓTKIE PRZEMOWY wodzów/dowódców – motywują swoich ludzi, przy okazji mogą wykorzystać

tę chwilę, by jeszcze raz przypomnieć im plan bitwy. Barbarzyńcy wrzeszczą, nakręcają swoje emocje

przed bitwą, wyzywają Rzymian, trąbią w carnyksy. Centurion trochę patetycznie, trochę z drwinami z

wroga, legioniści spokojnie. Za signiferem na koniec „Roma invicta!”. Cornu trąbi – jak będzie

Page 4: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

4) RUSZAJĄ BARBARZYŃSCY HARCOWNICY – luźna kupa, która po podbiegnięciu do rzymskiej linii

obrzuca pacynkami, strzela (przydałyby się łuki i fejkowe strzały). Legion widząc, że się zbliżają, robi

scuta castrorum (centurion i chorąży na tył, centurion wygląda zza ostatniego szeregu, oceniając

sytuację). Harcownicy czują się pewniej, próbują podbiegać bliżej, na rozkaz centuriona jedno ze

skrajnych contuberniów (wywołane odpowiednio), kładzie na ziemi pila-pacynki, opuszcza tarcze i

wypada dobywając mieczy na przedpole, przeganiając harcowników. Harcownicy powracają do

swoich. Narrator opowiada historię formacji zastosowanej przeciw Partom przez Antoniusza. Max 2

wyautowanych w tej fazie (może być i 0), np. zabity barbarzyński harcownik i ranny legionista,

trafiony podczas pościgu oszczepem przez uciekającego barbarzyńcę. Weterani w tym czasie

przykucają za tarczami, by mieć lżej i obserwują.

5) NATARCIE BARBARZYŃCÓW. Centurion wydaje rozkaz rozformowania formacji, przywołuje do niej

z powrotem tych, co wypadli na harcowników. Przygotowanie do odparcia ataku– 1. rząd wyciąga

miecze, 2. i 3. szykują „pila”. Barbarzyńcy ruszają, pędzą wprost na legion. W odpowiedniej chwili

centurion wydaje rozkaz rzucenia „pilów” (to odrobinę spowalnia wroga), a następnie kontrataku –

chwilkę zanim barbarzyńcy wpadną na legion, ten sam rusza pędem naprzód i zwiera się z nimi.

Page 5: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

6) STARCIE PIERWSZE. Ważne, by pokazać głównie mocne zwarcie, zderzenie się ścian tarcz i bardziej

takie siłowe przepychanie. Barbarzyńcy spadają w pędzie, legion kontratakuje i zadaniem obu stron

jest wytrzymać zderzenie, potem wywalczyć sobie trochę luzu, by móc walczyć, a następnie

próbować miarowo cisnąć i spychać przeciwnika w tył. Wódz barbarzyńców na tyłach ich zachęca,

popędza, weterani rzymscy w gotowości obserwują i kontrolują, czy nie potrzeba wesprzeć. Po jakimś

czasie walki centurion podmienia się z legionistą za nim, by zyskać odrobinę wytchnienia - ważne,

żeby wtedy ogarnął wstępny chaos i zmusił całą formację do miarowego, jednoczesnego

postępowania naprzód, by nie tracić dystansu do wroga i spychać go (mogą przydać się np. komendy:

largio ad dextram/ad sinistram – luzować/rozciągnąć szeregi na prawo/na lewo od centuriona, by

wypełnić luki po zabitych i dalej zajmować tę samą przestrzeń; procedite/recidite – naprzód/w tył, by

właśnie krok po kroku postępować naprzód albo cofać się – zależnie od sytuacji; pari passu – równym

krokiem). Starcie kończy się uporządkowanym odwrotem jeden ze stron, która straci więcej sił/ludzi.

Najlepiej, gdyby w tej fazie padło max 5-6 ludzi po danej stronie – i starczy. Czyli np. wódz

barbarzyńców widząc, że nie idzie, a straty rosną, daje sygnał do wycofania się – wojownicy

odpychają się tarczami, cofają się. Centurion wstrzymuje legionistów. Tak, żeby z 15 metrów

przestrzeni zrobiło się między walczącymi.

W tej fazie wiele scenek może ubarwić widowisko:

Ktoś z barbarzyńców atakując wskakuje na tarczę legionisty

Inny wykonuje samobójczy atak, rzucając się i rękami wyrywając legioniście tarczę, odsłaniając go

tym samym, co wykorzystując biegnący z nim włócznicy

Nasz wyznaczony ranny po jakimś trafieniu go „odpala” torebkę z krwią, obryzguje wszystkich w

pobliżu, pada i jęczy grając rannego

Page 6: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

„Zabici” legioniści są jak najszybciej – bez deptania po padłych, ostrożnie – podmieniani przez

kolegów z tylnych rzędów. Jeśli padnie żołnierz przed signiferem, ten osłania się, póki nie

przeciśnie się i nie wskoczy przed niego kolega z 3., ostatniego rzędu

Ktoś z legionistów w ostatnim rzędzie zaczyna się cofać, chce uciekać, optio rzuca się na niego,

powstrzymuje, zagania do szeregu (trochę jak Cezar na obrazku niżej - pod Dyrrachium)

Po wycofaniu się barbarzyńców centurion daje rozkaz zatrzymania się, ale jakiś legionista dalej

goni i walczy, nie słyszy – centurion podbiega, daje mu rękojeścią w łeb, wrzeszczy i odciąga z

powrotem (czyli akcja a’la Vorenus i Pullo w „Rzymie” HBO)

Pamiętajmy, że w wypadku Rzymian dyscyplina ponad wszystko, ale ona zawsze ścierała się z

indywidualizmem – każdy żołnierz marzył, by się wyróżnić na oczach wodza, zostać nagrodzony

etc. Dlatego warto – jeśli w naturalny sposób nadarzy się okazja – „odgrywać” takie klimaty, np.

legionista rzuca się na wrogiego wodza, który nieopacznie znalazł się na przedzie; kilku wspólnie

rzuca się i zabija jakiegoś barbarzyńskiego olbrzyma, który wyróżniał się posturą i siał postrach;

ktoś widząc kolegę, który upadł czy potknął się i zaraz spadną na niego barbarzyńcy rzuca mu się

z pomocą, osłania i ratuje przed śmiercią (corona civica to nie byle co!)

Page 7: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

7) PRZERWA. Podczas przerwy różne wydarzenia ubarwiające, ale też po prostu sensowne:

Każda strona porządkuje szyk. Po stratach w pierwszym starciu i ponownym uporządkowaniu,

wypełnieniu luk, może być tak, że rzymska formacja będzie węższa niż była albo płytsza – to

musi ogarnąć i poukładać w przerwie centurion

Na rozkaz „transmutate” pierwsza linia legionistów zostaje wymieniona – wszyscy obracają się

przez tarczę (w lewo) i przechodzą między kolumnami na sam tył do 3. szeregu. W ich miejsce

wchodzi dotychczasowy 2. szereg, a 3. przesuwa się do 2. Centurion znów wraca na przód.

Dzieje się to w przerwie, więc nie musi być jakoś super sprawne

Centurion wzywa medyka, który odkłada tarczę na ziemię i przeciska się na przód, by zabrać

„rannego”. Może ich np. osłaniać tarczami 2 wyznaczonych legionistów. Bez kombinowania ze

strzałą, może niech to będzie np. paskudna rana uda – medyk wspiera rannego na swoim

ramieniu, odciąga na tył formacji i tam udziela szybkiej pomocy (zatamowanie krwotoku,

jakieś gmeranie przy ranie, opatrunek)

8) STARCIE DRUGIE - DECYDUJĄCE. Po ogarnięciu się i chwili odpoczynku, do ataku ruszają tym

razem Rzymianie. Medyk, jeśli zdąży do tego czasu zakończyć „operację”, pozostawia rannego na

tyłach, a sam łapie za tarczę i dołącza do formacji. Wcześniejsza przerwa ma jeszcze tę dodatkową

zaletę, że pozwala zorientować się, gdzie leżą „zabici” – centurion może więc nieco skorygować

ustawienie legionu, aby móc poprowadzić atak tak, by ominąć najbardziej przeszkadzające skupiska

„trupów”. „Pilów” już nie ma, odległość do wroga jest niezbyt duża, więc cały legion od razu rusza

truchtem, przyspiesza dopiero na końcowym metrze – by był impet, ale nie nazbyt niebezpieczny dla

barbarzyńskich „golasów”. Centurion znów prowadzi na przedzie. W tym samym czasie weterani

przechodzą do przodu, na prawą flankę legionu – zaczynają iść, formują w marszu klin, przechodzą do

truchtu, biegu i uderzają w pędzie na lewe skrzydło wroga. W założeniu – wbijają się w nie, znoszą,

Page 8: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

zbierają szybko ponownie do kupy i zaczynają rolować całe skrzydło wroga do środka. Legion napiera

od frontu. Morale barbarzyńców zaczyna pękać, straty rosną. Wódz barbarzyńców z przybocznymi

rzuca się w końcu do walki na najgorzej wyglądający odcinek.

9) KOŃCÓWKA (przynajmniej w założeniach ). Barbarzyńcy giną, klęska jest nieuchronna, więc ci z

ostatniego szeregu zaczynają powoli wymykać się z pola bitwy, uciekają (ale tak max 2-3). I dalej

możliwe są różne warianty, w zależności jak wyjdzie/jak się umówimy/jaką inwencję będą mieli

uczestnicy, np.:

Pozostała w końcu grupka barbarzyńców zbija się i broni rozpaczliwie. Legioniści przystają, znów

może nastąpić przerwa, ale dużo krótsza – Rzymianie przeformowują się, np. cieńszą linią

otaczają tę pozostałą grupkę ze wszystkich stron i ruszają do ostatecznego ataku

Wódz barbarzyńców widząc pewną przegraną, zaczyna się z przybocznymi cofać, usiłuje przebić

się przez Rzymian i czmychnąć. Jeśli mu się uda - może go próbować ścigać grupka legionistów…

…albo wódz hańbić się ucieczką nie zamierza i walczy dzielnie do końca

Ostatni pozostali przy życiu (ze dwóch) mogą się poddać, w tym wódz, jeśli jeszcze żyje. Padają na

kolana, składają broń

Jeśli wódz jeszcze żyje i poddać się nie chce, centurion może nakazać, by go nie zabijać. Wchodzi

do koła legionistów otaczających pozostałego przy życiu wodza, ściąga hełm, dobywa miecz –

oferuje pokonanemu honorowy pojedynek (teatralne, wiadomo, ale show must go on). I teraz…

Centurion wygrywa - zabija wodza, ściąga mu torques (i mamy nawiązanie do tradycji spolia

opima), legioniści wiwatują. Jeśli centurion przegrywa – nie ginie, lecz zostaje ranny; legioniści

Page 9: WARIANT #1 WALNA BITWA - legioxxirapax.com - wariant 1.pdf · Ten wariant służy pokazaniu walnej bitwy, frontalnego starcia: ... Wydzielenie oddziałku weteranów nie tylko mające

natychmiast rzucają się na wodza i kładą go trupem; medyk pomaga centurionowi, który

dochodzi szybko do siebie

Na koniec chorążowie przynoszą centurionowi zdobyte proporce barbarzyńców, okrzyki, wiwaty,

udawane rabowanie poległych wrogów, pomoc „rannym” kolegom

THE END