,,W

teatrze Szekspira Julia była

chłopakiem”Wykonał : Kamil Born i Mikołaj Łuczak Klasa IIIa

Teatr Elżbietański

Teatr elżbietański - za jego umowną datę narodzin przyjmuje się rok 1576. Wtedy to bowiem przedsiębiorca James Burbage wybudował pod Londynem pierwszy gmach przeznaczony wyłącznie do prezentacji widowisk teatralnych. Nazwał go The Theatre i rozpoczął wystawianie pierwszych sztuk. Wkrótce pojawiły się dwa kolejne teatry – The Curtain i The Rose - a po nich przyszły następne (Globe Theatre).

Scena Sceną było podwyższenie, platforma wychodzącą na przód pomiędzy

widzów, którzy otaczali ją z trzech stron i nie byli odgrodzeni od aktorów żadną barierą.

Teatr elżbietański nie posiadał dekoracji scenicznych, gustowano w kosztownych strojach aktorów. Jedynie tylko ściana była zdobiona gobelinami (ozdobne płótna służące do dekoracji ścian). Informacje na temat miejsca akcji podawano na tablicach.

Rodzaje Scen

Scena tylna: przestrzeń umieszczona w głębi platformy, pod dachem podtrzymywanym przez kolumny, a także zasłonięte małą kurtyną pomieszczenie (przybudówka) zamykające platformę. Akcja, działa się w pomieszczeniu lub miejscu o ograniczonej przestrzeni.

Scena przednia: miejsce z przodu platformy. Rozgrywana akcja ma miejsce w plenerze, na jakimś rozległym terenie.

Scena górna: to przedłużenie pierwszego piętra galerii, biegnące pod osłaniającym scenę tylną dachem i tworząca rodzaj balkonu.

Aktorzy Aktorzy cieszyli się powszechnym szacunkiem. Tworzyli samowystarczalne

zespoły, mając w swoim gronie też dramaturgów (grupy tzw. umysłów uniwersyteckich). Mieli wyszukane, bogate stroje. Nie występowały kobiety, ich role grali chłopcy przed mutacją głosu.

Urozmaicenie postaci pod względem języka, charakteru ożywiało przedstawienia, które miały bawić, wzruszać, budzić grozę i strach. Postacie miały być tajemnicze, miały służyć przykładem, ostrzegać.

Aktorzy byli zawodowcami, dbali o wymowę, każdym gestem i ruchem starali się uzyskać wrażenie prawdopodobieństwa.

Aktorzy c.d. Postacie odstępowały od zasad poetyki klasycznej. Popadały w skrajne

emocje, zmieniały stosunek i zdanie do innych osób dramatu, podlegały nastrojowej huśtawce. Obok bohaterów dostojnych, umieszczano postacie "niskie".

Aktorzy często zwracali się do publiczności bezpośrednio, nawiązywali z nią bliski kontakt. Odważne wystąpienia grup teatralnych doprowadziły do pojawienia się cenzury, która w dużym stopniu utrudniła pracę aktorów.

Atakowano autorów za lekceważenie zasad powszechnie obowiązujących, ale ten styl zyskał także grono zwolenników, którzy doceniali jego nowatorstwo.

Przedstawienia Widowiska w teatrze elżbietańskim musiały wzruszać, bawić, budzić grozę,

obfitować w niezwykłe, sensacyjne wydarzenia. Najchętniej oglądano spektakle opowiadające historie tajemnicze, zawikłane, krwawe.

Bohaterów cechowała zmienność, łatwość popadania w skrajne emocjonalne stany. Ponadto pojawiają się istoty fantastyczne, zwiększa się ilość osób na scenie, pojawiają się sceny batalistyczne.

Przedstawienia odbywały się przeważnie między godziną 15 a 18, na których początek ogłaszał trębacz z wieży.

W "The Theatre" wystawiały swoje sztuki dwie rywalizujące ze sobą trupy teatralne : "Słudzy Lorda Admirała" i "Słudzy Lorda Szambelana" z Williamem Szekspirem na czele.

Publiczność Widzami w teatrze elżbietańskim mogli być wszyscy, których stać

na zakupienie biletu lub wynajęcie aktorskiej trupy. Publiczność, a zwłaszcza przedstawiciele niższych klas społecznych, bywała hałaśliwa i żywo reagowała na akcję przedstawienia. W zwyczaju było wiwatowanie, klaskanie, tupanie, a nawet - w przypadku skrajnego znudzenia spektaklem - rzucanie w grających drobnymi kamieniami.

Na parterze były miejsca stojące, za które trzeba było zapłacić jednego pensa. Widzów którzy się tam gromadzili nazywano "kiełbiami". Miejsca w galerii były siedzące za dodatkowa opłatą.

Cechy teatru elżbietańskiego

Sprzeciwiał się klasycznym regułom:

Łamał zasadę trzech jedności: czasu, miejsca i akcji; Dopuszczał umowność inscenizacyjną i nie stosował się do wymagań tzw.

"decorum", czyli stosowność, wprowadzając do tragedii (gatunek wysoki) także osoby niskie i styl często graniczący z komicznym lub farsowym;

Pomieszane były kategorie estetyczne, np. tragizm z liryzmem; Bohaterów cechowała zmienność, łatwość popadania w skrajne

emocjonalne stany; Przedstawienia odbywały się w pałacach wielkich panów , dostępne dla

niewielkiego grona publiczności. W pałacach przedstawienia odbywały się w dużej odpowiednio przygotowanej komnacie, natomiast przedstawienia z biletami odbywały się pod gołym niebem na dziedzińcach oberż, zazwyczaj w porze popołudniowej;

Wznoszono specjalne drewniane budynki teatralne, które nie miały dachu i przypominały dziedziniec domu zajezdnego;

Scena była platformą wychodzącą na przód pomiędzy widzów; Nie było dekoracji lub były bardzo skromne np. drzewo wyobrażało las.

Brakowało w teatrze elżbietańskim efektów świetlnych, toteż aktorzy musieli informować widzów o jakiej porze rozgrywa się dana scena.;

Role kobiece grali mężczyźni;

Budowa Teatru Elżbietańskiego

Teatr elżbietański składał się z:

sceny tylnej sceny górnej sceny przedniej przybudówki z wnęką zasłoniętą

kotarą drzwi, którymi wchodzili aktorzy ganeczków na górze.

The Theatre

Teatr z okresu elżbietańskiego, znajdujący się w Londynie, w dzielnicy Borough of Hackney.

Budowę zainicjował angielski aktor, James Burbage. Uważa się go za pierwszy budynek przeznaczony stricte do prowadzenia działalności teatralnej. Występowały tam liczne znane ówcześnie grupy aktorskie, takie jak Trupa Lorda Szambelana, będąca po części własnością Williama Shakespeare'a. Po sporze z właścicielem terenu, na którym tenże obiekt się znajdował, został rozebrany, zaś część materiałów z jego rozbiórki posłużyła do budowy Globe Theatre.

Globe Theatre Teatr w Londynie działający w latach

1599-1642, założony przez R. i C. Burbage. Jednym z udziałowców był William Shakespeare. Wystawiane były tam premiery jego utworów oraz sztuki Bena Jonsona i J. Webstera. Aktorami byli wyłącznie mężczyźni.

Teatr został zbudowany w 1599 roku. Spłonął w pożarze w 1613, odbudowano go w 1614 roku. Wskutek interwencji purytanów został zamknięty w 1642 roku, zburzono go dwa lata później. Budowla została zrekonstruowana i otwarta w 1997 roku.

William Szekspir Jednym z najbardziej znanych osób tamtego okresu jest angielski

poeta i dramaturg William Szekspir ur. 23 kwietnia 1564r w miasteczku Stratford-upon-Avon. Przez pierwsze 20 lat życia tworzył obraz spokojnego Anglika tamtych czasów. Pracował w kilku magnackich rezydencjach jako guwerner, sekretarz, a także aktor w dworskich przedstawieniach.

Wraz z Anne Hathaway mieli trójkę dzieci: Susannę i bliźnięta o imionach Hamnet i Judith. Jego największe dzieła to : „Romeo i Julia”, „Hamlet”, „Otello”, „Król Lear” oraz „Makbet”. Zmarł 23 kwietnia 1616 w miasteczku, gdzie się urodził.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Teatr_el%C5%BCbieta%C5%84ski

http://www.sciaga.pl/tekst/44765-45-teatr_elzbietanski

Teatr elżbietański: Świat to teatr. [dokument elektroniczny]

www.google.pl

Romeo i Julia William Shakespeares wyd. GREG