„W przyszłość bez barier” - Gmina Przesmyki · Sławomir Owczarek „Atlas ćwiczeń...

21
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Program profilaktyczny z gimnastyki korekcyjnej dla uczniów/uczennic klas I-III Szkoły Podstawowej w Łysowie - zajęcia korygujące wady postawy realizowane w ramach projekty „W przyszłość bez barier” PO KL.09.01.02-14-071/13

Transcript of „W przyszłość bez barier” - Gmina Przesmyki · Sławomir Owczarek „Atlas ćwiczeń...

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Program profilaktyczny z gimnastyki korekcyjnej dla

uczniów/uczennic klas I-III Szkoły Podstawowej w

Łysowie - zajęcia korygujące wady postawy

realizowane w ramach projekty

„W przyszłość bez barier”

PO KL.09.01.02-14-071/13

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Rozwój cywilizacyjny, nieustanne i szybkie tempo zmian zachodzących w środowisku

otaczającym ucznia i uczennicę odbija się w sposób niekorzystny na narządy ruchu, a także

narządy wewnętrzne, zwiększając tym samym niewydolność układu oddechowego i sercowo-

naczyniowego. U uczennic i uczniów pojawiają się wady postawy i deformacje stóp.

Zmianom tym, traktowanym jako przejaw procesu ewolucji można by nie przeciwdziałać,

gdyby nie upośledzały one wydolności organizmu. Ponieważ ograniczają one jego

możliwości funkcjonalne, należy je uznać za niekorzystne i drogą odpowiednich czynników

ograniczyć lub usunąć ich negatywny wpływ. Postępowanie wyrównawczo-korekcyjne ma na

celu likwidację wady lub zahamowanie jej dalszego rozwoju, a tym samym przywrócenie

prawidłowej postawy ciała. Gimnastyka korekcyjna jest głównie kierowana do uczennic i

uczniów z klas młodszych z wadami postawy nie wymagającymi jeszcze postępowania

rehabilitacyjnego. Są to uczennice i uczniowie z przedszkoli i młodszych klas szkoły

podstawowej

Program profilaktyczny z gimnastyki korekcyjnej dla klas I – III

O programie

Prowadząc w szkole gimnastykę korekcyjną dla uczennic i uczniów zaobserwowałam

zwiększającą się co roku liczbę uczennic i uczniów z wadami postawy. Dlatego opracowałam

program profilaktyczny z gimnastyki korekcyjnej, aby nie tylko likwidować już powstałe

wady postawy, ale aby ograniczyć ich powstawanie. Do realizacji programu muszą włączyć

się rodzice, uczennice i uczniowie.

Zadanie dla autora programu :

Przeprowadzenie w szkole zajęć instruktażowych dla rodziców .

Temat instruktażu:

Jakie są przyczyny i skutki wad postawy ciała oraz jakie ćwiczenia profilaktyczne można

wykonywać w warunkach domowych.

Zadania dla rodziców :

Uczestnictwo w zajęciach instruktażowych.

Wcielanie w życie programu profilaktycznego poprzez stosowanie ćwiczeń i zabaw z

uczennicami i uczniami w domu.

Uczulanie uczennic i uczniów na stosowanie prawidłowych nawyków ruchowych w

codziennych zajęciach.

Udział w zajęciach otwartych.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Charakterystyka programu :

Program przeznaczony jest dla uczennic i uczniów 7 – 10 letnich. Opracowane ćwiczenia i

zabawy z elementami korektywnymi będą wykorzystywane na zajęciach w ramach projektu

„Nie jesteś sam”. Zabawy i ćwiczenia zawarte w programie mogą być realizowane w

dowolnej kolejności. Jest to program otwarty, nauczyciel może go wzbogacać o własne

pomysły ćwiczeń, pamiętając o zasadzie „ nie szkodzić”. Ćwiczenia powinno się powtarzać

kilkakrotnie, wytrzymując każde ćwiczenie kilka sekund. Na poszczególnych poziomach

wiekowych należy stopniować trudności.

Cele programu profilaktycznego Celem nadrzędnym profilaktyki jest niwelowanie przyczyn powstawania wad postawy u

uczennic i uczniów.

Cele szczegółowe wynikające nadrzędnego celu to:

1. unikanie zachowań powodujących wady postawy, a przejawianie zachowań i

stosowanie ćwiczeń sprzyjających prawidłowej postawie ciała,

o wyrabianie nawyku prawidłowej postawy ciała,

o wzmacnianie gorsetu mięśniowego

2. stosowanie zasady dyscyplinowania ciała i ducha w działaniach codziennych.

3. przeciwdziałanie niepożądanym zjawiskom rozwojowym oraz likwidowanie zjawisk

już zaistniałych.

Najważniejsze w profilaktyce jest:

utrzymanie prawidłowej postawy w czasie zajęć szkolnych i w domu,

właściwe odżywianie,

siedzenie w odpowiednio dostosowanych do wzrostu stolikach i krzesełkach,

chodzenie w odpowiednim obuwiu,

stosowanie ćwiczeń gimnastycznych o charakterze kompensacyjnym i korekcyjnym w

trakcie wychowania fizycznego, i w trakcie ćwiczeń śródlekcyjnych,

przestrzeganie higieny osobistej,

stosowanie na zajęciach zabaw i ćwiczeń na czworakach,

pływanie.

Przewidywane osiągnięcia uczennic i uczniów :

znają swoje ciało i jego potrzeby,

przestrzegają zasady higieny pracy, wypoczynku i zabawy,

rozumieją znaczenie dbania o własne zdrowie,

chętnie wykonują ćwiczenia ruchowe,

umieją wykonać poprawnie ćwiczenia,

rozwijają swoją sprawność fizyczną,

zachowują zasady bezpieczeństwa podczas zajęć ruchowych,

prawidłowo wykorzystują swoje ciało w czynnościach praktycznych,

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

umieją wykonać wiele ćwiczeń rozwijających go fizycznie i sprawiających

przyjemność,

potrafią ocenić własne możliwości,

umieją pokonać strach przed wykonaniem trudniejszego ćwiczenia,

chętnie uczestniczą w zabawach ruchowych respektując ich zasady.

Przyczyny i skutki wad postaw ciała oraz przeciwwskazania i wskazania w przypadku

ich zaistnienia.

Nauczyciel niezależnie od posiadanych kwalifikacji w zakresie korektywy powinien mieć

ogólną orientację.

1. Plecy okrągłe

1. przyczyny :

przyjmowanie złej (skulonej ) pozycji podczas siadu, zabawy i

oglądania telewizji,

odrabianie lekcji przy okrągłym stole

nieodpowiednie noszenie ciężarów

niewłaściwe trzymanie się, nawyk złej postawy,

osłabienie mięśni grzbietu,

schorzenie kręgosłupa

niewłaściwe ułożenie podczas snu

2. skutki :

ograniczona ruchomość klatki piersiowej i utrata swobody oddychania,

skłonność do schorzeń górnych dróg oddechowych,

ograniczona praca serca,

mniejsza wydolność fizyczna organizmu.

3. przeciwwskazania:

skoki,

intensywne biegi,

ćwiczenia z obciążeniem i dźwiganie w pozycji wysokiej,

ćwiczenia siłowe kończyn górnych,

4. wskazania :

pływanie stylem grzbietowym,

gra w mini siatkówkę,

ćwiczenia wyprostne i oddechowe,

2. Nadmierne pochylenie kręgosłupa do przodu w odcinku lędźwiowym (plecy wklęsłe)

1. przyczyny :

złe ułożenie podczas snu,

noszenie tornistra ze zbyt długimi paskami,

nieprawidłowy sposób noszenia ciężkich przedmiotów,

zbyt wczesne noszenie wysokich obcasów,

przodopochylenie miednicy,

osłabienie mięśni brzucha i przykurcz mięśni grzbietu.

2. skutki:

złe ułożenie narządów wewnętrznych w jamie brzusznej,

zaburzenie czynności trawienia,

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

chroniczne zaparcia,

bóle kręgosłupa

3. przeciwwskazania:

niektóre ćwiczenia gimnastyczne jak : mostek, stanie na rękach przy

drabinkach, wszelkie odchylenia do tyłu,

skoki, zeskoki,

długotrwałe marsze z obciążeniem,

4. wskazania :

pływanie na grzbiecie,

jazda na sankach, łyżwach, nartach,

jazda na rowerze,

zabawy i ćwiczenia na czworakach,

„koci grzbiet”

3. Plecy płaskie

1. przyczyny :

pionowe ustawienie kości krzyżowej,

2. skutki :

brak amortyzacji kręgosłupa,

bóle głowy podczas czynności lokomocyjnych,

bóle kręgosłupa,

3. przeciwwskazania:

zwisy na drabinkach i na drążku,

4. wskazania:

wszystkie inne ćwiczenia

4. Skrzywienie boczne kręgosłupa (skolioza)

1. przyczyny:

asymetria długości kończyn,

jednostronne płaskostopie,

jednostronne zwichnięcie biodra,

niedostosowanie ławki szkolnej do wzrostu dziecka,

siedzenie na podkurczonej nodze,

stałe obciążanie jednej ręki,

nawykowe stanie na jednej nodze,

spanie na tym samym boku,

noszenie tornistra na plecach z nie wyregulowanymi paskami,

obronna pozycja przed bólem,

jednostronne osłabienie wzroku lub słuchu,

noszenie młodszego rodzeństwa na jednym ręku,

osłabienie mięśni tułowia,

2. skutki:

zaburzenie symetrii budowy ciała,

zniekształcenie kręgosłupa i żeber,

zmniejszenie pojemności życiowej płuc,

przedwczesne zmiany przeciążeniowe, zwyrodnienia,

zaburzenia czynności narządów wewnętrznych,

3. przeciwwskazania:

intensywne i długotrwałe biegi, długotrwałe marsze,

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

skoki,

dźwiganie ciężarów,

rzuty kulą, oszczepem,

przewroty, mostki i inne ćwiczenia gimnastyczne obciążające

kręgosłup,

4. wskazania:

pływanie,

ćwiczenia i sporty symetryczne

5. Kolana koślawe w kształcie „X”

1. przyczyny:

krzywica,

nadwaga,

niedobór witaminy D,

zmuszanie dziecka do wczesnego wstawania i chodzenia,

2. skutki:

płaskostopie,

niewydolność chodu,

3. przeciwwskazania:

długie spacery,

długie przebywanie w pozycji stojącej,

ćwiczenia w rozkroku,

4. wskazania:

siad skrzyżny ,

6. Kolana szpotawe w kształcie „O”

1. przyczyny:

krzywica,

otyłość,

zbyt wczesne zmuszanie dziecka do stawania i chodzenia,

2. skutki:

bóle kończyn dolnych

3. przeciwwskazania:

długie spacery i przebywanie w pozycji stojącej,

siad skrzyżny,

4. wskazania:

dużo słońca,

7. Stopa płaska

1. przyczyny:

przynaglanie dziecka do wczesnego chodzenia,

wczesne ubieranie w buciki, zbyt długie i męczące spacery,

otyłość,

skoki na twardym podłożu, skoki ze schodów, gra w „gumę”

siedzenie w szkole ze zwisającymi nogami,

długotrwałe leżenie w łóżku spowodowane chorobą

stojący tryb życia,

stałe chodzenie w obuwiu na sztywnej zelówce,

długotrwałe marsze z dużym obciążeniem ,

krzywica, niedobór witaminy D,

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

niewydolność mięśni stóp

2. skutki:

upośledzeni czynności lokomocyjnych, chodzenia, biegania,

3. przeciwwskazania jak wyżej,

4. wskazania:

chodzenie po miękkim podłożu,

chodzenie w obuwiu z wkładką ortopedyczną,

ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp.

Metody:

Metoda zabawowo-naśladowcza – oparta na wyobrażeniach zdobytych przez uczennice i

uczniów w toku bezpośredniej obserwacji lub wywołanych przez nauczyciela takich treści,

które nawiązują do przeżyć uczennic i uczniów.

Przykładowe ćwiczenia:

stać jak żołnierz na warcie,

idą karły i olbrzymy,

wykonać koci grzbiet.

Metoda bezpośredniej celowości ruchu – polegająca na celowym zestawieniu odpowiednio

dobranej pozycji wyjściowej z przemyślanym i przewidzianym przebiegiem ruchu.

Przykładowe ćwiczenia:

ustawcie się w parach, na sygnał wszyscy się rozbiegają, na powtórny sygnał zbiórka

w parach.

ustawcie się według wzrostu.

usiądźcie skrzyżnie, podrzućcie piłką w górę, wykonajcie klaśnięcie i złapcie piłkę.

Metoda zadaniowa ścisła – polegająca na ruchu odwzorowanym z pokazu. Prowadzący

ćwiczenia tą metodą powinien wymagać dużej dokładności.

Przykładowe ćwiczenia :

klęk podparty, uniesienie lewego ramienia w przód i prawej nogi w tył,

zwis czynny tyłem na drabince,

stanie w rozkroku, ręce na karku – skłon tułowia w przód.

Omawiane metody ukierunkowane są na nauczaniu ruchu, doskonaleniu jego jakości i

zwiększaniu powtórzeń. W celu zwiększenia aktywności ruchowej podczas ćwiczeń stosuje

się metodę ścisłą w formie obwodu stacyjnego. Liczba stacji i stopień trudności zależy od

liczebności grupy, sprawności i wieku ćwiczących.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Pozycje wyjściowe i sposoby poruszania się w profilaktyce korekcyjnej

Stanie przy ścianie w pozycji skorygowanej (tyłem do ściany, pięty przy ścianie,

nogi wyprostowane, głowa i plecy przyciśnięte do ściany, brzuch wciągnięty, łopatki

ściągnięte, barki cofnięte i opuszczone, wzrok skierowany przed siebie).

Klęk prosty.

Klęk podparty. Siad prosty (w siadach tułów powinien być wyprostowany, klatka piersiowa

uwypuklona, łopatki ściągnięte)

Siad skrzyżny. Siad równoważny (siad z nogami uniesionymi nad podłogę)

Siad skulny (siad z nogami skulonymi)

Leżenie przodem (na brzuchu)

Leżenie tyłem (na plecach)

Wszystkie ćwiczenia w pozycji poziomej powinny być wykonywane na karimatach lub

kocykach.

Sposoby poruszania się.

Chód w pozycji skorygowanej.

Czworakowanie z nogami ugiętymi.

Czworakowanie z nogami prostymi.

Czworakowanie w podporze tyłem.

Ślizgi na ławeczce.

Skoki żaby.

Skoki zajączka.

Bibliografia :

1. Tadeusz Kasperczyk „Wady postawy ciała, diagnostyka i leczenie” 1998

2. Sławomir Owczarek, Marian Bondarowicz „ Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce

korekcyjnej 2001

3. Janusz Bielski „ Wychowanie fizyczne w klasach I- III kształcenie zintegrowane”1998

4. W. Śliwa (pod red) Praca zbiorowa „Powstawanie wad postawy ciała, ich ocena i

postępowanie” 1993

5. Sławomir Owczarek „Atlas ćwiczeń korekcyjnych” 2003

6. Urszula Kierczak, Tadeusz Glos „Poradnik metodyczny Wychowanie fizyczne Szkoła

podstawowa Nauczanie zintegrowane”

7. Sławomir Owczarek „Profilaktyka wad postawy dla dzieci w wieku 3-7 lat” 1991

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Przykładowe ćwiczenia profilaktyczne, do zastosowania na zajęciach

ruchowych w kl. I- III szkoły podstawowej.

Przyrządy i przybory : woreczki np. z grochem

Miejsce ćwiczeń : sala lekcyjna, korytarz lub sala gimnastyczna

1. Marsz w pozycji skorygowanej z woreczkiem na głowie np. między stolikami.

2. Stanie przy ścianie w pozycji skorygowanej, ręce uniesione wysoko, przekładanie

woreczka z jednej ręki do drugiej.

3. W pozycji stojącej skorygowanej przekładanie woreczka z jednej ręki do drugiej

naprzemiennie za plecami.

4. Siedząc na krzesełku w klasie, trzymanie woreczka stopami, unoszenie

wyprostowanych nóg na wysokość kolan.

5. Pozycja j.w, unoszenie zgiętych kolan z woreczkiem do brody.

6. Ćwiczenie w parach, siedząc na krzesełkach, woreczki między stopami, przekazanie

przekazanie woreczka nie pomagając sobie rękami.

7. W siadzie skrzyżnym – przenoszenie woreczka rękami przodem w górę – wdech,

opuścić bokiem – wydech.

8. Ćwiczenia równoważne. Chwyt palcami stóp woreczka – stanie jednonóż, ramiona w

bok.

Bez przyborów

Miejsce ćwiczeń: korytarz lub sala gimnastyczna

1. Klęk podparty na dłoniach, trzymać plecy proste napinając mięśnie brzucha i

pośladków. Zamiennie prostować jedną nogę w tył, palce stopy przeciągać, a głowę

wyciągnąć do przodu (nogę trzymać na jednym poziomie z głową. Stopniować

trudność. Lewą nogę prostować do tyłu – prawe ramię wyciągnąć do przodu i

odwrotnie. (Cel: wzmocnienie mięśni pośladków i grzbietu, ćwiczenie równowagi).

2. Ćwiczenia w klęku podpartym „koci grzbiet” i „kotek pije mleczko” (Cel: mobilizacja

kręgosłupa, rozciągnięci i wzmocnienie mięśni tułowia)

3. Klęk podparty, oderwanie prawej ręki od podłogi i przenoszenie jej bokiem w górę

pokazując sufit, przejście do lewej ręki. (Cel: wzmocnienie mięśni ściągających

łopatki i rozciąganie mięśni piersiowych).

4. Marsz po sali, pozycja skorygowana, ręce ułożone w „skrzydełka”

Przyrządy i przybory : ławeczki gimnastyczne

Miejsce ćwiczeń : klasopracownia lub sala gimnastyczna

1. Leżenie tyłem na ławeczce, chwyt dosiężny za brzegi ławki, nogi w kolanach ugięte

podciąganie się na ławce tyłem.

2. Leżenie tyłem na ławce, nogi w kolanach ugięte, podciąganie kolan do brzucha.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

3. Leżenie przodem na ławeczce, ślizgi przodem.

4. Leżenie w poprzek ławki (ręce i nogi na podłodze), plecy uniesione, przejście do

końca ławki.

5. Pozycja j.w., toczenie się na „okrętkę” do końca ławki.

Przyrządy i przybory : piłki lekarskie lub zwykłe, kocyki

Miejsce ćwiczeń : sala gimnastyczna

ĆWICZENIE W PARACH

1. Napinanie klatki piersiowej, mocowanie z kolegą, kto mocniej przepcha piłkę. (Cel:

wzmacnianie mięśni klatki piersiowej)

2. J.w., stojąc w miejscu odbieranie koledze piłkę.

3. J.w., mocowanie ,ale w pozycji leżąc na kocykach

4. Przysiad podparty, toczenie piłki głową do kolegi.

5. Leżenie przodem piłka lekarska przy głowie – wypchnięcie piłki lekarskiej do

współćwiczącego.

6. Podawanie piłki lekarskiej wyrzutem znad głowy,

Przybory : książka lub inny przedmiot z ławki ucznia

Miejsce ćwiczeń : sala lekcyjna

1. Marsz w miejscu obok ławki z książką na głowie wyciągając i napinając ciało wzdłuż

jego osi.

2. Przekładanie książki z ręki do ręki, w dole , na górze, za plecami.

3. Powolne obroty wokół osi ciała z książką na głowie.

4. W staniu z książką na głowie - głęboki wdech nosem i wydech ustami.

5. Kilkakrotne wstawanie i poprawne siadanie na ławce.

6. Dmuchanie na piórko. Wdech nosem, wydech ustami.

7. W siadzie, ręce w skurczu pionowym – krążenie ramion w przód, w górę i w tył.

8. Stojąc w małym rozkroku z pionowym skurczem ramion, wznosy i opusty ramion.

Przybory i przyrządy : szarfa, krzesełko lub ławka gimnastyczna

Miejsce ćwiczeń: sala lekcyjna, sala gimnastyczna, korytarz (ćwiczenia stopy należy

wykonywać boso)

1. W siadzie lub w staniu, stopy ustawione blisko siebie – prostowanie i podkurczanie

palców stóp, wewnętrzne krawędzie stóp unoszą się.

2. Chód gąsienicą – przesuwanie się do przodu z silnym podkurczaniem i prostowaniem

stóp.

3. Siad skulny podparty na ławeczce lub krześle, przekładanie szarfy stopami,

4. Siad na krzesełku lub w staniu rzut szarfy stopą jak najdalej.

5. Skoki żabki do rozłożonej szarfy na podłodze i wyskoki.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

6. W siadzie na krzesełku zbieranie palcami stóp rozciągniętej szarfy, ćwiczenie można

wykonać jedną nogą i drugą lub obunóż.

7. Siad klęczny przekładanie szarfy za plecami.

8. Siad klęczny „ukłon japoński” z naciągniętą szarfą mocno do przodu.

Przyrządy : drabinki

Miejsce ćwiczeń : sala gimnastyczna

1. Stanie przy drabince w pozycji skorygowanej, zapamiętanie pozycji i wykonanie

dwóch kroków do przodu z zamkniętymi oczami – powrót do pozycji wyjściowej.

2. Zwis przodem do drabinki, wytrzymanie pięć sekund .

3. Zwis tyłem, wytrzymanie pięć sekund.

4. Zwis tyłem, uniesienie kolan „krzesełko”, wytrzymanie 2 sekundy.

5. Zwis tyłem „rowerek”.

6. Stanie przodem na pierwszym szczeblu ,ręce naciągnięte jak najwyżej, przejście do

końca drabinek pozostając na pierwszym szczeblu

Przykładowe zabawy ruchowe z elementami korekcyjnymi Dzięcioł siedzący

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym w pozycji

skorygowanej. Na sygnał prowadzącego i podanie hasła –

DZIĘCIOŁ KŁUJE – uczennice i uczniowie zabawy szybko pochylają głowę w przód, a

następnie prostując naśladują dzięcioła stukającego dziobem w korę drzewa. Tułów przez

cały czas zabawy powinien być wyprostowany i nieruchomy. Ruch dotyczy tylko głowy.

Zabawa odbywa się w czasie np. 2 min. Uczennica lub uczeń, którzy nie popełni jednego z

błędów: pochylenie tułowia, nieotrzymanie pozycji skorygowanej, albo popełni najmniej tych

błędów

Oddziaływania korekcyjne:

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wyrobienie nawyku prawidłowej postawy.

Popatrz na brodę – popatrz na plecy

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy siedzą na

podłodze w siedzą skrzyżnym z rękoma w „skrzydełka”. Na hasło prowadzącego –

POPATRZ NA BRODĘ – uczennice i uczniowie pochylają głowę w przód, przyciskając

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

brodę do klatki piersiowej i kierując wzrok na dół. Na hasło – POPATRZ NA PLECY –

uczennice i uczniowie zadzierają głowę mocno w tył, kierując wzrok maksymalnie za siebie,

jakby chcieli zobaczyć swoje plecy. Przez cały czas tułów jest nieruchomy i wyprostowany.

Zabawa odbywa się w czasie np. 1,5 min.

Prowadzący wyróżnia uczennice lub ucznia , którzy wykonają zadanie najładniej, bez

błędów, jakimi są: brak korekcji postawy w czasie zabawy oraz ruchy tułowia.

Oddziaływania korekcyjne:

nauka utrzymywania pozycji skorygowanej,

zwiększenie ruchomości odcinka szyjnego kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Schowaj się za stołeczkiem

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: jeden stołeczek na dwie osoby.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy dobrani parami

znajdują się w siadzie klęcznym (lub w klęku) po dwoje przy każdym stołeczku – po

przeciwnych jego stronach. Ręce wyprostowane, dłonie oparte o stołeczek. Na hasło

prowadzącego -SCHOWAJ SIĘ ZA STOŁCZKIEM – uczennice i uczniowie jednocześnie

wykonują opad tułowia w przód ,tak aby plecy były poniżej wysokości stołeczka. Na hasło –

POPATRZ NA KOLEGĘ – uczennice i uczniowie nie zmieniając ułożenia tułowia unoszą

głowy i patrzą przed siebie. Na hasło – PATRZ NAD STOŁECZKIEM –w uczennice i

uczniowie wracają do pozycji wyjściowej. W podanej kolejności prowadzący podaje hasła, a

uczennice i uczniowie starają się nie popełnić błędu tzn. zbyt małego opadu tułowia. Zabawa

odbywa się w czasie np.1 min. Można wykorzystać ławeczkę.

Oddziaływanie korekcyjne:

odciążenie kręgosłupa od odcinka osiowego,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu,

wzmocnienie mięśni karku.

Pożar – Powódź

PRZYBORY I PRZYRZĄDY: 2 – 3 ławeczki.

ORGANIZACJA PRZEBIEGU ZABAWY : W sali gimnastycznej, na jej środku ustawiane są

ławeczki gimnastyczne. Uczennice i uczniowie zabawy w pozycji na czworakach poruszają

się po sali. Na hasło prowadzącego - POŻAR – uczennice i uczniowie szybko stają w pozycji

skorygowanej przy ścianie. Prowadzący sprawdza i ewentualnie poprawia postawę uczennic i

uczniów Na hasło prowadzącego – POWÓDŹ – uczennice i uczniowie muszą usiąść na

ławeczce i unieść lekko nogi, aby nie zalała ich woda. Prowadzący wyróżnia uczennice lub

uczniów ,którzy poprawnie przyjmowali pozycję skorygowaną przy ścianie oraz właściwie

czworakowały.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Oddziaływanie korekcyjne :

nauka przyjmowania pozycji skorygowanej w staniu,

odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego ( w czworakowaniu).

Żołnierze na warcie

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY : Uczennice i uczniowie zabawy ustawieni w

szeregu tyłem do ściany naśladują żołnierzy stojących na warcie. Na hasło prowadzącego

BACZNOŚĆ – uczennice i uczniowie stoją z nogami wyprostowanymi i złączonymi, pięty

przy ścianie, całe plecy przyciśnięte do ściany, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, głowa

wyciśnięta w górę, wzrok skierowany przed siebie, ręce opuszczone wzdłuż tułowia.

Prowadzący zabawę jest „oficerem kontrolującym poprawność ustawienia żołnierzy na

warcie”. Podkreśla, że wartownicy są bardzo wysocy i egzekwuje elongację. W tej pozycji

uczennice i uczniowie wytrzymują 3-10 s. Na hasło prowadzącego – SPOCZNIJ –uczennice i

uczniowie przyjmują postawę swobodną . Prowadzący powtarza hasła kilkakrotnie.

Po zakończeniu zabawy wyróżnia najlepszych „żołnierzy” na warcie.

Oddziaływanie korekcyjne :

nauka przyjmowania pozycji skorygowanej,

elongacja kręgosłupa (czyli wyciąganie kręgosłupa w jego osi długiej)

Dzień dobry

PRZYRZĄDY I PRZYBORY- zbędne

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY : Uczennice i uczniowie zabawy siedzą w luźnej

gromadce na podłodze w siadzie skrzyżnym ze „skrzydełkami”, twarzą do prowadzącego.

Wyznaczone uczennica lub uczeń staje przed grupą, tyłem do niej. W tym czasie prowadzący

wyznacza inną uczennicę lub ucznia, którzy mówi: Dzień dobry. Uczestnik zabawy stojący

tyłem ma za zadanie rozpoznać mówiącego i podać jego imię. Rozpoznana uczennica lub

uczeń zajmuje miejsce zgadującego. Jeżeli zgadujący nie odgadnie, to ma jeszcze jedną

szansę. Zabawa odbywa się 3-4 min. Po zakończeniu prowadzący wyróżnia najlepiej

zgadujących oraz najlepiej siedzących w pozycji skorygowanej.

Oddziaływanie korekcyjne:

utrwalenie nawyku postawy skorygowanej w siadzie,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Pada deszcz – świeci słońce

PRZYRZĄDY I PRZYBORY : szarfa dla każdego uczestnika

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY : Uczennice i uczniowie zabawy rozstawieni po

całej sali, w pozycji siadu skrzyżnego twarzą do prowadzącego – trzymają w dłoniach szarfy.

Na hasło –PADA DESZCZ –.uczennice i uczniowie unoszą szarfy wysoko nad siebie jak

daszek chroniący przed deszczem. Na hasło- ŚWIECI SŁOŃCE- uczennice i uczniowie

opuszczają szarfę do wysokości barków, wyciągając buzie do „słońca”. Prowadzący wyróżnia

uczennicę lub ucznia, którzy poprawnie wykonywali zadanie korekcyjne i nie popełniły

błędów: nie pełne wyciagnięcie szarfy w górę, pochylenie tułowia.

Oddziaływanie korekcyjne:

czynna elongacja kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Wielkoludy

PRZYRZĄDY I PRZYBORY- zbędne

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY : Uczennice i uczniowie zabawy dowolnie

ustawiają się na całej sali. sygnał prowadzącego chodzą we wspięciu na palcach, z rękoma

wyprostowanymi, wyciągniętymi jak najwyżej .Stają się” wielkoludami” chodzącymi po sali.

Po kilkunastu sekundach prowadzący podaje sygnał po którym uczennice i uczniowie

wracają do pozycji wyjściowej. Zabawa odbywa się np. w czasie 2 min. Prowadzący

wyróżnia uczennicę lub ucznia, którzy poprawnie wykonali zadanie – maksymalnie

wyciągnęły się w górę, chodziły we wspięciu na palcach.

Oddziaływanie korekcyjne:

elongacja kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni wysklepiających stopy.

Czaty

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Z jednej strony sali wyznacza się linie startu,

przed którą ustawiają się uczennice i uczniowie ustawieni w szeregu w pozycji na

czworakach. Po drugiej stronie sali w odległości ok. 8 - 15m prowadzący ustawia tyłem jedno

dziecko jako „wartownika”. Zabawa rozpoczyna się na sygnał prowadzącego. Uczennice i

uczniowie ustawieni w szeregu idą cicho na czworakach w stronę wartownika. W momencie

kiedy wartownik odwróci się w stronę uczennic i uczniów, muszą one zatrzymać się i przyjąć

ustaloną wcześniej pozycję ( siad skrzyżny, ze „skrzydełkami”, pozycja niska lub średnia

Klappa itp. ) i utrzymać ją przez cały czas, dopóki wartownik nie odwróci się. Uczennice lub

uczeniowie, którzy przyjęli niepoprawną pozycję lub poruszyli się, gdy wartownik patrzył ,

wraca na linię startu. Prowadzący pomaga wartownikowi wyszukiwać uczennice i uczniów,

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

których pozycję są wadliwe oraz te, które poruszają się lub biegną na czworakach, gdy

wartownik nie widzi. gdy wartownik odwróci się tyłem do uczniów i uczennic, biegną one

cicho na czworakach w stronę wartownika. Wygrywa uczennica lub uczeń którzy pierwsi

dojdą do wartownika i w nagrodę, przy powtórzeniu zabawy, zostaje wartownikiem . Zabawę

powtarza się 3-4 razy, każdorazowo zmieniając pozycję przy zatrzymaniu się.

Oddziaływania korekcyjne:

odciążenie kręgosłupa do ucisku osiowego (w czasie czworakowania),

zależnie od przyjętej pozycji w czasie zatrzymania.

Berek w parach

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne (lub kocyki przy berku w ślizgach)

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy dobrani parami

poruszają się po sali. Jeden z pary jest berkiem, drugi uciekającym. Po dogonieniu

uciekającego przez berka następuje zmiana ról. Zberkowane uczennica lub uczeń zanim

zacznie gonić, musi wykonać ustalone wcześniej zadanie (np. 10 odrzutów „skrzydełek” w tył

w siadzie skulnym lub pięć przysiadów w pozycji skorygowanej), aby umożliwić partnerowi

oddalenie się. Zabawa odbywa się na boisku oznaczonym liniami, przekroczenie których

powoduje zmianę berka w parze. Zabawa trwa w określonym czasie, np. 3 min. Wygrywa ten

z pary, który mniej razy był zberkowany i popełnij mniej błędów związanych z korekcją

postawy.

Oddziaływania korekcyjne:

zależnie od wykonywanych po zberkowaniu zadań.

Wyścig raków z woreczkami

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: woreczek z grochem dla każdego uczestnika.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG WYŚCIGU: Po obu stronach sali wyznacza się po jednej linii

startu – mety. Na liniach ustawiają się zawodnicy obu drużyn ( każda przed swoją linią ) w

podporze tyłem z woreczkiem na brzuchu, twarzami zwróconymi ku sobie. Uczennice i

uczniowie drużyn stoją w lukach, tak aby w czasie mijania nie zderzyć się. Sędziowie stają

przy swoich drużynach . Na sygnał sędziego zawodnicy każdej drużyny przechodzą w pozycji

podporu tyłem z woreczkiem na brzuchu na drugą stronę do linii, która była startowa dla

drużyny przeciwnej i ustawiają się w szyku wyjściowym. Drużyna której zawodnicy szybciej

przekroczą linię startu – mety zdobywa 15 punktów, druga – 14 punktów. Za każdy

popełniony przez zawodnika i zgłoszony przez sędziego błąd: niskie trzymanie bioder (

poniżej linii barki – kolana ), dotknięcie biodrami podłogi, zgubienie woreczka, drużynie

odejmuje się po jednym punkcie.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Oddziaływania korekcyjne:

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wzmocnienie mięśni pośladkowych,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Sztafeta z przekazywaniem laski

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: 2-3 laski gimnastyczne (lub okrągłe kije długości 80-100 cm i

przekroju 2-3 cm).

ORGANIZACJA I PRZEBIEG SZTAFETY: W sali ustawia się linię startu, przed którą w

rzędach ustawiają się drużyny. Uczennice i uczniowie przyjmują pozycję siadu skulnego.

Pierwsi z drużyn trzymają w dłoniach za końce laskę. Sędziowie stają przy swoich drużynach.

Na sygnał prowadzącego laski są przenoszone do tyłu na wyprostowanych ramionach i

przekazywane kolejnemu zawodnikowi z drużyny. Ostatni po otrzymaniu laski biegnie na

początek drużyny i siada. Sztafeta kończy się wtedy, kiedy zawodnik, który rozpoczął grę

ponownie z laską znajdzie się na czele drużyny. Za szybsze ukończenie sztafety drużyna

pierwsza otrzymuje 15 punktów, druga – 14 punktów, trzecia – 13 punktów. Za każdy

popełniony przez zawodnika i zgłoszony przez sędziego błąd – ugięcie ramion przy

przekazywaniu laski, upadek laski na podłogę, przekazanie laski jednorącz – drużynie

odejmuje się po jednym punkcie. Wygrywa drużyna, której po odjęciu błędów pozostanie

więcej punktów.

Oddziaływania korekcyjne:

rozciąganie mięśni piersiowych,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Kto dalej rzuci

PRZYRZADY I PRZYBORY: 2 piłki lekarski, kreda

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: W sali wyznacza się linię rzutów, od której w

odległości 2-3 m wyznacza się 5-6 linii punktowych oddalonych od siebie co 0,5 m. Linie są

oznaczony cyframi, od 1 i wzrastającymi od linii rzutów. Uczennice i uczniowie obu drużyn

zajmują wyznaczone przez prowadzącego miejsca (obok wyrysowanego boiska) w siadzie

skrzyżnym w pozycji skorygowanej. Pierwsi zawodnicy z drużyn z piłkami siadają przed linią

rzutów, tyłem do niej, w siadzie skulnym. Na sygnał prowadzącego uczennice i uczniowie

wykonują rzut do tyłu nad głową tak , aby piłka upadła jak najdalej . Upadek piłki za linią

punktową oznacza liczbę punktów jaką zawodnik zdobył dla drużyny. Kolejno na sygnał

prowadzącego zadanie wykonują pozostali zawodnicy. Rzut wykonany bez wyprostu tułowia

jest nieważny. Sędziowie stojący przy swoich drużynach zaliczają rzuty i sumują uzyskane

punkty (odległości). Wygrywa drużyna, której zawodnicy zdobędą więcej punktów.

Oddziaływanie korekcyjne:

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

rozciąganie mięśni piersiowych

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

utrwalanie nawyku pozycji skorygowanej w siadzie.

Kwiatek rośnie

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: kocyk dla każdego dziecka.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy siedzą w siadzie

skrzyżnym, tułów pochylony do przodu, dłonie na podłodze. Na hasło prowadzącego: -

KWIATEK ROŚNIE – uczennice i uczniowie powoli prostują tułów. Na hasło: - KWIATEK

WYCIĄGA SIĘ DO SŁOŃCA – wyciągają ręce w górę, jak najwyżej. Na hasło: -

KWIATEK WIĘDNIE – uczennice i uczniowie powali wracają do pozycji wyjściowej.

Zabawa odbywa się w czasie np. 2 min. Prowadzący kolejno podaje hasła. Po zakończeniu

zabawy wyróżnia uczennicę lub ucznia, którzy najładniej wykonywali zadanie i nie popełnili

błędu: pochylenia tułowia w bok w czasie elongacji. Należy wydłużyć w czasie fazę

wyciągania uczennicy lub uczniów stosunku do pochylenia tułowia.

Oddziaływanie korekcyjne:

elongacja kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni karku,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego.

Budowanie domu

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: uczennice i uczniowie siedzą w siadzie

skrzyżnym z dłońmi na kolanach. Plecy wyprostowane, głowa wyciągnięta w górę. Na hasło

prowadzącego - BUDUJEMY DOM – uczennice i uczniowie przenoszą ręce w „skrzydełka”.

Na hasło – BUDUJEMY PARTER – uczennice i uczniowie przenoszą prawą rękę w górę i

ustawiają dłoń równolegle do podłogi nad głową. Na hasło – BUDUJEMY PIERWSZE

PIĘTRO –uczennice i uczniowie tak samo ustawiają lewą rękę , ale z dłonią nad prawą

dłonią. Na hasło – BUDUJEMY DRUGIE PIĘTRO – uczennice i uczniowie przenoszą

prawą dłoń nad lewą itd. „Budujemy” tyle pięter, aż uczennice i uczniowie zabawy

maksymalnie wyciągną ręce w górę. Wówczas prowadzący podaje hasło – BUDUJEMY

DACH uczennice i uczniowie wyciągają dłonie w górę i łączą palce lewej i prawej dłoni

tworząc „dach” nad zbudowanym „domem”. Prowadzący wyróżnia uczennicę lub ucznia,

które zbudowało: najładniejszy, najmocniejszy dom – bez błędów: brak maksymalnego

wyciągnięcia się w górę, pochylenie tułowia w bok. Zabawę powtarza się 3-5 razy.

Oddziaływania korekcyjne:

czynna elongacja kręgosłupa.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Start rakiety

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy siedzą w siadzie

skrzyżnym w pozycji skorygowanej z rękoma ułożonymi w „skrzydełka” – jest to „rakieta na

wyrzutni”. Prowadzący zabawę oraz uczennice i uczniowie głośno odliczają: 3,2,1,0. Przy

słowie „zero rakieta startuje” – uczennice i uczniowie energicznie, szybkim ruchem prostują

ręce i wyciągają je w górę. W tej pozycji wytrzymuję 2-3 sekundy, po czym znów układają

ręce w „skrzydełka” i szykują do startu kolejną rakietę. Zabawa odbywa się w czasie np.2

min. Po każdym starcie rakiety prowadzący wyróżnia najlepszego „pilota rakiety”, który

dokładnie wystartował nie popełniając błędów: brak korekcji postawy w siadzie, wyciągnięcie

rąk w górę w skos, a nie pion, pochylenie tułowia w bok.

Oddziaływanie korekcyjne:

czynna elongacja kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Krasnoludki

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy dowolnie

ustawiają się na całej sali. Stoją w pozycji skorygowanej. Na sygnał prowadzącego uczennice

i uczniowie przyjmują pozycję w przysiadzie z rękami ułożonymi w „skrzydełka”, z

tułowiem w pionie. Chodzą po sali we wspięciu na palcach udając „krasnoludki”. Ponieważ

pozycja i zadanie są dość trudne do wykonania, więc ta część zabawy powinna trwać

jednorazowo krótko: 3-5 s, po czym wracają do pozycji wyjściowej. Zabawa odbywa się w

czasie np. 1,5min. Wygrywają uczennice lub uczniowie , którzy w czasie zabawy nie

popełnili następujących błędów: pochylenie tułowia w przód, brak ściągnięcia łopatek, chód

na całych stopach.

Oddziaływania korekcyjne:

nauka przyjmowania pozycji skorygowanej,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Koziołek bodzie

PRZYRZĄDY I PRZYBORY: zbędne.

ORGANIZACJA I PRZEBIEG ZABAWY: Uczennice i uczniowie zabawy znajdują się w

pozycji klęku podpartego lub na czworakach. Na sygnał prowadzącego – KOZIOŁEK

BODZIE – uczennice i uczniowie opuszczają nisko głowę, a następnie odrzucają ja w górę

wyciągając jednocześnie w przód – naśladują bodącego rogami koziołka. Następnie

prowadzący podaje hasło –KOZIOŁEK ODPOCZYWA– uczennice i uczniowie wracają do

pozycji wyjściowej. Zabawa odbywa się w czasie np. 1min. Prowadzący podaje na zmianę

hasła i obserwuje uczestników zabawy. Po zakończeniu zabawy prowadzący wyróżnia

uczennicę lub ucznia, którzy najładniej wykonywało zadanie i bez błędów: brak ruchu głową

w przód, niskie uniesienie głowy w ruchu „bodzenia”.

Oddziaływania korekcyjne:

Odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,

elongacja kręgosłupa,

wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,

wzmocnienie mięśni karku.

Zakończenie

Realizacja tego programu zależy przede wszystkim od zaangażowania i wspólnej pracy

nauczyciela, rodziców, uczennic i uczniów. Efektem tych działań powinna być satysfakcja

stron i ukształtowanie takiej postawy, która będzie rozumiała potrzebę dbania o własne ciało.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Rozkład zajęć korygujących wady postawy w grupie I

1. Zajęcia organizacyjne. Charakterystyka wad postawy ciała.

2. Uświadomienie dzieciom przyczyn i skutków wad postawy. Nauka umiejętności

korygowania wad, przyjmowanie postawy prawidłowej.

3. Nauka prawidłowych pozycji wyjściowych do ćwiczeń i prawidłowego ruchu w czasie

ćwiczeń.

4. Utrwalenie podczas ćwiczeń i zabaw pozycji wyjściowych i prawidłowego ruchu.

5. Utrwalenie i kontrola przyjmowania przez dzieci postawy prawidłowej.

6. Prawidłowe oddychanie obu torami: piersiowym i brzusznym.

7. Zwiększenie ruchomości w stawach: biodrowych i barkowych, ćwiczenia rozluźniające.

8. Instruktaż dla rodziców- lekcja otwarta. Kształtowanie nawyku prawidłowej postawy

ciała, pomoc rodziców w ćwiczeniach domowych.

9. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postularne: obręczy barkowej i górnego odcinka

grzbietu

10. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postulane- klatki piersiowej.

11. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postularne kończyn dolnych i stóp.

12. Nauka ćwiczeń domowych.

13. Nauka ćwiczeń domowych.

14. Test diagnozujący.

15. Ćwiczenia w pozycjach niskich, wysokich.

16. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni ramion i nóg.

17. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni pośladkowych i mięśni

brzucha.

18. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni grzbietowych.

19. Wyrabianie wytrzymałości siłowej mięśni posturalnych (przez zwiększenie ilości

powtórzeń, skracanie przerw między ćwiczeniami)

20. Stosowanie w szerszym zakresie indywidualizacji- ćwiczenia stacyjne.

21. Gry i zabawy ruchowe o charakterze korekcyjnym.

22. Ćwiczenia ogólno kondycyjne i oddechowe.

23. Ćwiczenia w pozycjach niskich, wysokich i izolowanych.

24. Ćwiczenia antygrawitacyjne i przed lustrem.

25. Ćwiczenia ogólnorozwojowe.

26. Wykonywanie ćwiczeń w różnych pozycjach z wykorzystywaniem sprzętu

specjalistycznego w systemie stacyjnym.

27. Zajęcia na boisku szkolnym- gry i zabawy .

28. Ćwiczenia kształtujące przy muzyce z akcentem na utrzymanie tempa ćwiczeń.

29. Test diagnozujący.

30. Podsumowanie, ocena postawy ciała.

Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.

Rozkład zajęć korygujących wady postawy w grupie II 1. Zajęcia organizacyjne. Charakterystyka wad postawy ciała.

2. Uświadomienie dzieciom przyczyn i skutków wad postawy. Nauka umiejętności

korygowania wad, przyjmowanie postawy prawidłowej.

3. Nauka prawidłowych pozycji wyjściowych do ćwiczeń i prawidłowego ruchu w czasie

ćwiczeń.

4. Utrwalenie podczas ćwiczeń i zabaw pozycji wyjściowych i prawidłowego ruchu.

5. Utrwalenie i kontrola przyjmowania przez dzieci postawy prawidłowej.

6. Prawidłowe oddychanie obu torami: piersiowym i brzusznym.

7. Zwiększenie ruchomości w stawach: biodrowych i barkowych, ćwiczenia

rozluźniające.

8. Instruktaż dla rodziców- lekcja otwarta. Kształtowanie nawyku prawidłowej postawy

ciała, pomoc rodziców w ćwiczeniach domowych.

9. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postularne: obręczy barkowej i górnego odcinka

grzbietu

10. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postulane- klatki piersiowej.

11. Ćwiczenia wzmacniające mięśnie postularne kończyn dolnych i stóp.

12. Nauka ćwiczeń domowych.

13. Nauka ćwiczeń domowych.

14. Test diagnozujący.

15. Ćwiczenia w pozycjach niskich, wysokich.

16. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni ramion i nóg.

17. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni pośladkowych i mięśni

brzucha.

18. Ćwiczenia z zastosowaniem oporu lub obciążenia- mięśni grzbietowych.

19. Wyrabianie wytrzymałości siłowej mięśni posturalnych (przez zwiększenie ilości

powtórzeń, skracanie przerw między ćwiczeniami)

20. Stosowanie w szerszym zakresie indywidualizacji- ćwiczenia stacyjne.

21. Gry i zabawy ruchowe o charakterze korekcyjnym.

22. Ćwiczenia ogólno kondycyjne i oddechowe.

23. Ćwiczenia w pozycjach niskich, wysokich i izolowanych.

24. Ćwiczenia antygrawitacyjne i przed lustrem.

25. Ćwiczenia ogólnorozwojowe.

26. Wykonywanie ćwiczeń w różnych pozycjach z wykorzystywaniem sprzętu

specjalistycznego w systemie stacyjnym.

27. Zajęcia na boisku szkolnym- gry i zabawy .

28. Ćwiczenia kształtujące przy muzyce z akcentem na utrzymanie tempa ćwiczeń.

29. Test diagnozujący.

30. Podsumowanie, ocena postawy ciała.