Ulica Zamkowa Ulica Zamkowa 88

Kościół Kościół Ewangelicki im. Ewangelicki im. Piotra i PawłaPiotra i Pawła

Powstawanie KościołaPowstawanie Kościoła

Kościół powstał w latach 1827-1830 jako ukoronowanie długoletnich starań ludności wyznania luterańskiego (głównie Niemców) z Pabianic i okolicznych wsi, którą to populację w pierwszych latach XIX w. szacowano na ok. 1000 os.

Lokalizacja kościołaLokalizacja kościoła

Wspólne starania spowodowały, że 8 lutego 1821 roku przyjechała do Pabianic komisja z Kalisza na wizytę lokalną, po której orzeczono ostatecznie w maju tego roku, że kościół stanie tu jednak ,,na prawo od drogi do Dłutowa, koło krzyża”

Dokładniejsze objaśnienie Dokładniejsze objaśnienie lokalizacji kościołalokalizacji kościoła

Tu objaśnijmy dokładniej ową lokalizację kościoła, która według obecnego plany miasta może się wydawać nieco tajemnicza. Otóż w roku 1821 droga z Pabianic (leżących na prawym brzegu Dobrzynki ) do Dłutowa biegła tak jak dzisiejsza ulica Grobelna i na wysokości obecnej ulicy Kilińskiego ostrym łukiem skręcała na południe. Wspomniany krzyż stał najprawdopodobniej jeszcze przed za zakrętem, więc nie trudno ustalić, że chodziło mu mniej więcej o miejsce, gdzie kościół ewangelicki jest do dzisiaj.

Kandydaci na pastoraKandydaci na pastora

Pierwszym kandydatem na pastora był Fryderyk August Haase, pastor z Iwanowa pod Kaliszem. Wygłaszane przez niego próbne kazania nie spodobały się jednak wiernym i nie zaakceptowali go.

Kolejnym kandydatem był Fryderyk Ferdynand Schultz (Schulze) z Ozorkowa, który już wcześniej przyjeżdżał tu z kazaniami. Teraz przyjechał do Pabianic z myślą o podjęciu parafii, ale już w roku 1825 je opuścił, ponieważ nie uzyskał stosowanej akceptacji na plebana ze strony władz.

Pabianiccy pastorzyPabianiccy pastorzy Daniel Gottlieb Biedermann, pabianicki pastor w latach

1829-1865

Wilhelm R. Zimmer, pabianicki pastor w latach 1865-1896

Rudolf Szmidt, pabianicki pastor w latach 1896-1938. Jego zastępcą został Juliusz Horn.

Eugeniusz Engel,(pochodził z Brzezin, absolwent studiów teoogicznych w Dorpacie, który nim trafił do Pabianic był wikariuszem w łódzkiej parafii pw. Św. Jana, a następnie administratorem rawskim) pabianicki pastor w latach 1909-1914

22 czerwca 1939 roku doszło do profanacji kościoła ewangelickiego i zdemolowania wnętrz ewangelickiego domu parafialnego.

WierniWierni

Najwięcej ewangelików zamieszkało w Bukowcu (1000wiernych), Starowej Górze, Rokiciu (od 1925 roku podległym nowej parafii powstałej w Rudzie Pabianickiej), Zofiówce, Czyżeminku, Markówce, Kalinie, Pawlikowicach, Kudrowicach, Gospodarzu.

Plafon w rotundzie kościoła św. Św. Piotra i Pawła

Kolumna podtrzymująca chór

Prezentacje przygotowały:Prezentacje przygotowały:

Magdalena Kawczyńska i Angelika Dorada z kl. 3 B pod kierunkiem nauczycielki geografii pani Ewy Widz

2010