Dwa wieki baśni braci Grimm

Co się tyczy sposobu, w jaki przeprowadzaliśmy naszą pracę, to zależało nam przede wszystkim na wierności i prawdzie. Nie dodaliśmy tu nic od siebie, nie upiększyliśmy żadnego szczegółu, żadnego wątku w którymkolwiek podaniu, lecz za każdym razem oddawaliśmy jego treść w takiej formie, w jakiej nam ją przekazano; że kształt słowny i opracowanie szczegółów w głównej mierze od nas pochodzi, to rozumie się samo przez się, ale staraliśmy się zachować każdą osobliwość, jaką udało nam się zauważyć, aby i pod tym względem pozostawić zbiorowi całą różnorodność, właściwą naturze.

(...) Tworząc nasz zbiór zamierzaliśmy nie tylko przysłużyć się dziejom poezji i mitologii, ale pragnęliśmy, aby poezja, która jest w nim żywa, działała sama przez się i dawała radość każdemu, kto potrafi się nią cieszyć, a więc by książka nasza miała również wartości wychowawcze. W dążeniu do tego celu nie szukamy wcale tej formy czystości, jaką się osiąga tchórzliwie unikając wszystkiego, co wiąże się z pewnymi sytuacjami i stosunkami, które zdarzają się codziennie i które nie powinny pozostawać w ukryciu(...). My szukamy czystości w prawdzie czystego opowiadania, w której na dnie nie kryje się nic przewrotnego.

J. i W. Grimm, 1819 r.

(...) Nie zamierzamy wcale wychwalać

zebranych tu bajek ani bronić przed ich

przeciwnikami: już samo ich istnienie

wystarcza, aby je chronić. To, co w tak

różnorodny sposób i wciąż od nowa

cieszyło, wzruszało i pouczało, już tym

samym świadczy, jak jest potrzebne,

i bez wątpienia pochodzi z tego samego

odwiecznego źródła, które rosi wszystko,

co żyje (...).

J. i W. Grimm, 1819 r.

Zgodnie z naszą wiedzą, nie ma w Niemczech ani jednego zbioru bajek o takim charakterze. Publikowano czasem po kilka przypadkiem uzyskanych albo też traktowano je jako surowiec do tworzenia obszerniejszych opowiadań. Wypowiadamy się kategorycznie przeciwko takim praktykom. (...) Jeśli uznaje się naukową wartość tradycji, to znaczy jeśli się przyjmie, że przekazuje nam ona poglądy i kulturę dawnych czasów, to staje się rzeczą zrozumiałą, że wszelkie przeróbki niemal zawsze odbierają owym tradycyjnym przekazom całą ich wartość naukową.

J. i W. Grimm, 1819 r.