str. 1

TWÓJ SZKOLNY MAGAZYN

NUMER 4 LISTOPAD 2013 R.

„

Więcej

atrakcji

wewnątrz!

str. 2

„Rożnowinki”

Kwartalnik Szkoły Podstawowej w Rożnowie

4 numer listopad

Przedstawiamy Wam czwarty, jesienny numer naszego czasopisma „Rożnowinki”.

Tym razem przywitamy Was piosenkami: Czesława Niemena „Wspomnienie” (słowa Julian

Tuwim) i „Barwy jesieni” Seweryna Krajewskiego (słowa M. Gaszyński).

„Barwy jesieni”

Jesienne chmury znów pędzi wiatr W dalekie strony, w daleki Świat. Zielone drzewa, które chroniły nas, W żółte kolory zamienił czas. Dalekie ścieżki, po których ja Błądziłem kiedyś w pogoni dnia I kwiaty, które witały nas, W żółte kolory zamienił czas. Szeroką plażę i morza brzeg Zakryje wkrótce głęboki śnieg. Dziś tylko liście zdobią pusty las,

rys. Zuzanna Bukowska, klasa IV a Na żółto drzewa maluje czas. /bis

Muzyka: S. KrajewskiSłowa: M. Gaszyński

„Wspomnienie”

Mimozami jesień się zaczyna

Złotawa, krucha i miła

To ty, to ty jesteś ta dziewczyna

Która do mnie na ulicę wychodziła

Od twoich listów pachniało w sieni

Gdym wracał zdyszany ze szkoły

A po ulicach w lekkiej jesieni

Fruwały za mną jasne anioły

Mimozami zwiędłość przypomina

Nieśmiertelnik żółty październik

To ty, to ty moja jedyna

Przychodziłaś wieczorem do cukierni

Z przemodlenia, z przeomdlenia senny

W parku płakałem szeptanymi słowy

Młodzik z chmurek prześwitywał jesienny

Od mimozy złotej, majowy

Ach z czułymi, przemiłymi snami

Zasypiałem z nim, gasnącym o poranku

W snach dawnymi bawiąc się wiosnami

Jak tą złotą, jak tą wonną wiązanką.

Muzyka: Czesław NiemenSłowa: Julian Tuwim

str. 3

Wszystkim Drogim Nauczycielom z okazji Dnia Edukacji

Narodowej składamy gorące życzenia:

zdrowia, szczęścia i wszystkiego co najlepsze w nadchodzącym

Nowym Roku 2014

„Nauczyciel widzi więcej niż tylko twarze dzieci – stara się zobaczyć ich

dusze”.

Barbara Cage

str. 4

Od redakcji………………………….………………………2

Spis treści…………….……………………………………..3

Żyj wartościami

Dekalog współczesnej młodzieży. Przykazanie

czwarte „Czcij ojca i matkę swoją”. ……………. 5

Cudze chwalicie, a swego nie znacie…

Rożnów i okolice

Zabytki Rożnowa(część III)

Kościół pod wezwaniem świętego Wojciecha

i Podwyższenia Krzyża (fotoreportaż część

II)…………………………………………………….…………….

.6

Ciekawostki. Nasi święci – galeria postaci –

część I (Karolina Kózkówna)…………………….…..8

Ciekawe spotkania i rozmowy. Wywiad

z księdzem mgremRafałem Stósem….…….…10

Kto czyta nie błądzi

Książki na jesień…………………………….………….12

„Solilandia” ( IV część komiksu „Wyprawa do

Kryształowej Groty)……………………………..…..17

Prace naszych milusińskich. „Podróż liścia

kasztanowca”…………………………………………… 18

Ciekawostki motoryzacyjne…………….…………19

„Rożnowinki"– wiadomości dziennikarsko-

teatralne

Z wizytą w Szczyrzycu…………………….………….20

Duże cele, dają duże rezultaty – psychologia

w praktyce

Listy, które trafiły do redakcji………………….…24

Poradnik młodej pani psycholog.

Psychotest....................................................25

Szkoła dobrych manier

Poradniki psychologiczne…………………………..28

Moda

Dzień Spódnicy ………………………………………..29

Świat wokół nas- przyroda

Krzewy jesieni, quiz przyrodniczy, Świat

zwierząt…………………………………………..33

Jesienny Rożnów w wierszu i w piosence.

Wiersze o Rożnowie, jesień w literaturze….35

Muzyka we mnie, w muzyce ja

Coś z klasyki. Chór pod przewodnictwem pana

mgra Jarosława Musiała…………………………….37

Polska i świat. Nasi muzyczni faworyciOd

„Idola” do „X Factora”……………………………….38

Kamil Bednarek – pogromca szarej

rzeczywistości……………………………………….….40

Rożnowskie zespoły tańca ludowego…………41

„Czy wiesz, że łzy się śmieją kiedy są za

duże?”

Dzień Życzliwości…….…………………………………42

Dzień Misia i „Misioland” w Zakopanem…….44

„Szlachetne zdrowie”… Żyj aktywnie.

Szanuj zdrowie……………….………………………….47

„Rusz głową” – ćwicz umysł

Krzyżówki…………………………………………………..48

Trening twórczego myślenia-część III…………50

„Kiwnij palcem” – bądź twórczy

Wykonaj sam ozdobę choinkową……….…….53

„Co w szkole piszczy, co piszczy w szkole” –

aktualności.

Finał I Ogólnopolskiego Konkursu

Czytelniczego „Książka –przyjaciel

prawdziwy”…………………………………………….… 54

Rozstrzygnięcie konkursu „I Ty możesz zostać

Indianinem”.…………………………….……………….57

Jesienne dekoracje stołów………………………..59

„Mali, wielcy pomocnicy świętego Mikołaja”-

akcja charytatywna i andrzejkowe ciastko

z wróżbą……………………………………………………60

Wystawa fotograficzna „Rożnów dawniej

i dziś”

„Dziękuję, nie palę” –konkurs

profilaktyczny…………………………………………….62

Wystawa fotograficzna „Rożnów dawniej

i dziś w obiektywie”……………………………………64

W kalejdoskopie zdarzeń (rok 2012/2013)

Rada Rodziców – aktualności

Wywiad z obecną przewodniczącą Rady

Rodziców panią Teresą Lipińską………………...70

Zespół redakcyjny………………….…………………72

W obiektywie……………………….…………………..73

.

str. 5

Przykazanie IV: ,,Czcij ojca swego i matkę swoją”.

Czwarte przykazanie to jedno z dziesięciu, które

otrzymaliśmy od Boga, by godnie żyć i swoje postępowanie

móc podsumowywać każdego dnia. Czy jednakże "Czcij ojca

swego i matkę swą" ma w sobie coś specjalnego? Na pewno.

Tak jak i każde inne z dziesięciu.

W tym przykazaniu, mimo że brzmi dosyć prosto, zawarta jest pewna głębia.

Potrafi ją dostrzec każdy wierzący człowiek. Nawołuję ono nas do wielkiego

szacunku do rodziców. Każe nam czcić i szanować ich wedle najwyższych

wartości. Mamy doceniać ich trud, wysiłek i najważniejsze- to, że ich mamy.W

tych paru słowach owego przykazania zawarte jest tak wiele. Przecież to

właśnie rodzicom zawdzięczamy beztroskie dzieciństwo, godziny spełnione na

zabawach, możliwość kształcenia się i poznawania świata. Zawdzięczamy im

większość rzeczy, które mieliśmy możliwość osiągnąć, którymi możemy się

cieszyć i które będziemy wspominać w przyszłości. Rodzice starają się w jak

największym stopniu przekazać nam swoje doświadczenie, żebyśmy, gdy ich

zabraknie, mogli prowadzić spokojne życie. Jednym słowem: szacunek do

rodziców powinien zawsze nam towarzyszyć.

Katarzyna Nowak, Ib

str. 6

„Cudze chwalicie, a swego nie znacie”… Rożnów i okolice

Zabytki Rożnowa

Kościół pod wezwaniem świętego Wojciecha

i Podwyższenia Krzyża Świętego

Fotoreportaż (część II)

Miejsce pracy organisty

Obecne tabernakulum z 1980 roku

str. 7

Data, która widnieje na bocznej ścianie chóru przypomina o organach, które stanowią

dziękczynne wotum parafian dla Matki Boskiej Bolesnej za opiekę nad mieszkańcami

Rożnowa w trakcie II wojny światowej.

Tablica pamiątkowa z nazwiskami budowniczych zapory wodnej

w Rożnowie – Ryszard Rędziejowski i Jerzy Zawodski.

Widok z chóru na kościół

str. 8

CIEKAWOSTKI:

NASI ŚWIĘCI to cykl spotkań, które poświęcimy postaciom stanowiącym wzorce osobowe i otaczane kultem

ze względu na wielką pobożność, niezłomną postawę w obronie wiary i trwanie przy religijnych zasadach

pomimo wielu napotykanych w życiu trudności.

Nasze spotkania rozpoczynamy od Karoliny Kózkówny.

Kim zatem była Karolina?

CÓRA TARNOWSKIEJ ZIEMI

Karolina Kózkówna uznawana współcześnie za wzór chrześcijańskiej

miłości do Boga i do drugiego człowieka, patronka polskiej

młodzieży „przyszła na świat 2 VIII 1898 r. w miejscowości Wał-Ruda

(diecezja tarnowska) w ubogiej rolniczej rodzinie Jana Kózki i Marii

z domu Borzęckiej jako czwarte z jedenaściorga ich dzieci. Karolina

została ochrzczona w pięć dni po urodzeniu w kościele parafialnym

w Redłowie. Rodzice Karoliny byli ludźmi głębokiej wiary. W ich rodzinie pielęgnowano

tradycje religijne i obyczajowe. Życie było dość surowe, pracowite i przepojone pobożnością.

Dzieci wraz z rodzicami uczęszczały regularnie w niedziele i święta do kościoła na Mszę

Świętą oraz dość często przystępowały do spowiedzi i Komunii Świętej. Codziennie

odmawiano wspólną modlitwę (pacierz), śpiewano Godzinki o Najświętszej Maryi Pannie,

w niedziele Wielkiego Postu wraz z sąsiadami odprawiano nabożeństwo Gorzkich Żali

z powodu dużej odległości od kościoła. W okresie Bożego Narodzenia ojciec urządzał w domu

szopkę, przy której niemalże każdego wieczoru śpiewano

kolędy i pastorałki. W domu Karoliny gromadzili się

sąsiedzi, aby słuchać treści religijnych czasopism, żywotów

świętych i Pisma Świętego. Często literaturę tę czytała

zebranym Karolina. Wielkim poważaniem wśród

mieszkańców wsi cieszył się wuj Karoliny Franciszek

Borzęcki, który w parafii propagował kult Najświętszego

Serca Pana Jezusa, przewodniczył wiejskim nabożeństwom majowym i październikowym,

zachęcał do czytelnictwa katolickiego. Sam prowadził niewielką wypożyczalnię książek,

z której też korzystała Karolina. Życie Karoliny przebiegało prosto i zwyczajnie, podobnie jak

życie wielu jej wiejskich koleżanek. W latach 1906 — 1912 ukończyła miejscową szkołę

podstawową z wynikiem celującym, potem przez rok uczestniczyła w kursach, które

poszerzały jej wiedzę zdobytą w sześcioletniej szkole. Mając 16 lat przyjęła sakrament

bierzmowania w kościele parafialnym w Zabawie, do którego przyłączono jej wieś rodzinną.

Karolina angażowała się w życie parafialne. Należała do Apostolstwa Modlitwy, była

zelatorką Koła Żywego Różańca. Dziewczęta z poszczególnych róż kolejno dbały o porządek

w kościele parafialnym. Często też brała udział w pielgrzymkach na odpusty do

Odporyszowa, Bielczy, Zaborowa i Tuchowa. Jej marzeniem było odbyć pielgrzymkę do

str. 9

Kalwarii Zebrzydowskiej i w tym też celu zbierała drobne oszczędności. „Jako dorastająca

dziewczyna wyróżniała się wśród rówieśnic skromnością w postawie i w całym zachowaniu.

Choć lubiła się porządnie ubrać w niedzielę, nie przywiązywała zbytniej wagi do strojów ani

innych rzeczy, które pochłaniają uwagę dziewcząt w jej wieku. Pragnęła służyć Bogu

w dozgonnym dziewictwie” (J. Białobok). Karolina od dziecięcych lat ciężko pracowała,

pomagając matce w zajęciach domowych, na roli. Przy nadarzającej się okazji chętnie

pracowała we dworze lub w innych gospodarstwach, aby materialnie wspomóc swoich

rodziców.

Śmierć Karoliny nastąpiła niespodziewanie i jakże boleśnie. W sierpniu 1914 r. wybuchła

pierwsza wojna światowa. Mieszkańcy Wał-Rudy poznali okropność wojny, więc przesuwanie

się linii frontu, rekwizycje, niepewność o swój dalszy los. 18 XI 1914 r. wpadł do domu

Kózków pod nieobecność matki rosyjski żołnierz i kazał wyjść na zewnątrz Karolinie i jej ojcu,

po czym pognał ich w stronę lasu. Po drodze sterroryzował ojca i

kazał mu wracać do domu. Dwaj chłopcy widzieli z ukrycia, jak

żołnierz pędził przed sobą dziewczynę, która stawiała mu opór,

broniła się silnymi ciosami, usiłowała zawrócić z drogi. Zwłoki

Karoliny znalazł jeden z mieszkańców wsi dopiero 4 grudnia.

Liczne rany świadczyły wyraźnie o walce Karoliny w obronie

czystości, o jej wielkim cierpieniu. Kilkakrotnie została cięta

szablą, wyrwała się oprawcy i uciekała w stronę wsi przez bagna.

Tam wyczerpana całkowicie walką, upływem krwi, bólem i

ucieczką zakończyła swoje piękne życie. Pogrzeb odbył się 6 XII

1914 r. i przerodził się w wielką manifestację. Ludzie widzieli w

niej świętą, dziewicę i męczennicę. Proszono ją o wstawiennictwo

u Boga (J. Białobok, W. Zalewski).

Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosił w Tarnowie Karolinę błogosławioną podczas trzeciej

pielgrzymki do ojczyzny w roku 1987. Liturgiczny obchód ku czci bł. Karoliny przypada na

dzień jej śmierci (czyli narodzin dla nieba), tzn. 18 listopada i ma rangę wspomnienia

obowiązkowego”.

Źródło: Opoka, ks. Stanisław Hołodok

str. 10

Ciekawe spotkania i rozmowy

Wywiad z księdzem

mgr Rafałem Stósem

E. i M.

Wybór drogi życiowej nie jest łatwą decyzją. W jaki sposób Ksiądz odkrył powołanie?

ks. R. S. To prawda, że wybór drogi życiowej nie jest łatwą sprawą, chociażby dlatego, że jest

to decyzja na całe życie, wiążąca człowieka.

W jaki sposób odkryłem powołanie?

Myślę, że Bóg przemawiał do mnie w głębi serca, a ja wsłuchałem się w Jego głos.

Pragnę zaznaczyć, że na wybór drogi powołania kapłańskiego przeze mnie wpłynęła postawa

księży katechetów i mojego proboszcza.

Oni to przez przykład życia kapłańskiego pomogli mi odbyć drogę Bożego wezwania.

E. i M.

W jakich parafiach pełnił Ksiądz posługę duszpasterską?

Parafia, w której obecnie pracuję jest czwartą placówką. Wcześniej pełniłem posługę

kapłańską w Zagórzanach, w Nowym Sączu i w Łęgu Tarnowskim.

E. i M.

Które z ostatnich wydarzeń religijnych są według księdza najważniejsze dla Kościoła?

Jest wiele takich wydarzeń religijnych, które uważam za bardzo ważne dla Kościoła,

chociażby wybór papieża Franciszka, który swoją pokorą, prostotą i troską o ubogich pociąga

ludzi ku Chrystusowi.

Jednak jako najważniejsze wydarzenie religijne uznaję beatyfikację i przyszłą kanonizację

Jana Pawła II.

E. i M.

Co mógłby Ksiądz powiedzieć o naszej parafii?

Ks. R. S. Jestem w Rożnowie piąty rok, a więc jest to taki czas, w którym człowiek może już

wyrobić sobie zdanie o parafii.

Uważam, że w parafii jest wiele osób pobożnych i autentycznie świętych. Zdumiewają mnie

szczególnie Ci, którzy mimo zimna i odległości codziennie przychodzą do kościoła na

odbywające się w nim nabożeństwa.

Podziwiam wiarę tych ludzi, którzy przychodzą do świątyni, gdyż nie potrafią przeżyć dnia

bez mszy świętej i bez komunii.

Myślę, że postawa tych wiernych powinna być wzorem do naśladowania.

E. i M.

Co Ksiądz chciałby zrobić w naszej parafii?

Ks. R. S. Co chciałbym zrobić w naszej parafii?

Myślę, że to, co każdy kapłan: głosić jak najlepiej słowa Chrystusa i niejako dawać Go ludziom

w sakramentach.

str. 11

Ważne jest dla mnie przebywanie z ludźmi, towarzyszenie im w radościach i w smutkach, by

wiedzieli, że do księdza zawsze można przyjść po pomoc.

E. i M.

Czym interesuje się Ksiądz poza pracą w parafii?

Ks. R. S. Jak każdy człowiek, również ksiądz , poza pełnieniem posługi kapłańskiej, czyli

przedłużeniem zbawczej misji Chrystusa, mam swoje zainteresowania.

Otóż od dziecka bardzo lubię historię. Zawsze jakoś ta dziedzina nauki mnie pociągała. Może

za sprawą nauczycielki w szkole podstawowej, która potrafiła pięknie opowiadać o dziejach

naszej ojczyzny, Europy i świata.

Ponadto bardzo lubię chodzić po górach, bo wtedy uświadamiam sobie, jak piękny i wielki

jest Bóg.

E. i M.

Jakie cechy powinien posiadać ksiądz?

Recepta na dobrego księdza. Czy taka istnieje?

Nie wiem, ale z pewnością kapłan powinien być jak Chrystus: rozmodlony, pełen dobroci,

poświęcenia, ofiarności, być taki, by każdy mógł podejść do niego bez lęku.

E. i M.

Kim jest dla Księdza Pan Bóg?

Dla mnie Bóg jest moim stworzycielem, zbawicielem. Wiem, że mnie kocha, a ja nie zawsze

potrafię kochać Go tak, jak na to zasługuje.

E. i M.

Dlaczego Ksiądz chciał zostać duszpasterzem?

Myślę, że na to pytanie już trochę odpowiedziałem.

Jednaj spróbuję jeszcze raz krótko odpowiedzieć. Chciałem zostać duszpasterzem, ponieważ

drugiemu człowiekowi nie można dać nic więcej niż Boga.

E. i M.

Czym jest dla Księdza Kościół?

Kościół dla mnie jest znakiem zbawienia, miejscem, gdzie możemy spotkać Boga, osiągnąć

świętość, zbawić się.

Zawsze uświadamiam sobie, że to jest mój Kościół, w którym mogę zostać świętym.

E. i M.

Dziękujemy Księdzu za rozmowę.

Wywiad przeprowadziły redaktorki z klasy VI :

Edyta Garbacz i Martyna Gurgul

str. 12

WARTO PRZECZYTAĆ

Na długie jesienne wieczory proponujemy Wam Drodzy Czytelnicy

literaturę indiańską.

LITERATURA

INDIAŃSKA

str. 13

KLASYKA LITERATURY

„Na szlaku przygody” Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka

James Fenimore Cooper PIĘCIOKSIĄG PRZYGÓD SOKOLEGO OKA lub OPOWIEŚCI SKÓRZANEJ POŃCZOCHY (ang. Leatherstocking Tales) – cykl pięciu powieści przygodowo-historycznych stworzonych w latach 1827-1841 przez amerykańskiego pisarza Jamesa Fenimore Coopera. Ich akcja rozgrywa się w drugiej połowie XVIII wieku w Ameryce Północnej, wśród pionierów i Indian. Ich głównym bohaterem jest traper i myśliwy zwany Sokolim Okiem. Utwory te to romantyczny i idealistyczny obraz osiemnastowiecznych kresów Ameryki Północnej i zamieszkujących je Indian i osadników. Cechują je barwne opisy

przyrody, wartka i pełna napięcia akcja, mocno zarysowane sylwetki głównych bohaterów.

Pięcioksiąg w kolejności według chronologii akcji tworzą: Pogromca zwierząt, Ostatni Mohikanin, Tropiciel śladów, Pionierzy i Preria. Wysoko oceniane przez współczesnych i wciąż popularne, stanowią one żywy do dziś wzór przygodowej powieści indiańskiej. Powieści te od blisko dwustu lat są publikowane na całym świecie. Kilka z nich zostało sfilmowanych. Najpopularniejszym tomem cyklu jest wielokrotnie filmowana powieść Ostatni Mohikanin.

1. „POGROMCA ZWIERZĄT” Rok 1744, puszcza nad jeziorem Otsego. Tytułowy bohater, młody, biały myśliwy - NattyBumppo wraz z przyjacielem Henrym March'em ("Hurry Harry"), walczą pośród wielu przygód z Indianami z plemienia Huronów.Powieść napisaną najpóźniej, cechuje barwnie naszkicowana

przez autora postać głównego bohatera - NattyBumppo zwanego Sokole Oko, białego chłopca wychowanego przez Indian Mohikanów.

2. „OSTATNI MOHIKANIN” (ang.TheLast of the Mohicans) – powieść przygodowo-historyczna autorstwa amerykańskiego pisarza Jamesa Fenimore'a Coopera opublikowana w roku 1826. Stanowi drugi, najbardziej znany tom z cyklu pt. Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka. W Polsce po raz pierwszy powieść została wydana w 1830 roku pod tytułem „Sokole Oko, czyli przyjaciel Delawerów”.

Książka ma najbardziej zwarty wątek z całej serii. Wydarzenia rozgrywają się w połowie XVIII wieku na terenach brytyjskich kolonii w Ameryce Północnej (Prowincja Nowy Jork) podczas wojny francusko-angielskiej.

str. 14

Po poddaniu Fortu William Henry bronionego przez Brytyjczyków i amerykańskich osadników, dochodzi do masakry jego obrońców przez sprzymierzonych z Francuzami Huronów. Sokole Oko wraz ze swoimi indiańskimi przyjaciółmi – MohikanamiChingachgookiem i jego synem Unkasem – ratują córki angielskiego dowódcy – Korę i Alicję. Kora oraz zakochany w niej Unkas, zostają jednak zabici przez wodza Huronów – Maguę. Chingachgook, pozbawiony syna, pozostaje ostatnim żywym Mohikaninem. Powieść cechują doskonałe opisy przyrody, wartka i pełna dramatyzmu akcja, barwna narracja oraz dobrze zarysowane sylwetki bohaterów.Powieść była kilkakrotnie ekranizowana (m.in. w 1992 roku – jako film pt. Ostatni Mohikanin).

3. „TROPICIEL ŚLADÓW” Akcja powieści rozgrywa się w połowie XVIII wieku w kolonialnej jeszcze Ameryce, podczas wojny między Anglią i Francją, nad brzegami i na wodach jeziora Ontario. Niewielki oddział żołnierzy wysłany z angielskiego fortu, wspierany przez NattyBumppo zwanego Tropicielem Śladów - doskonałego zwiadowcę i myśliwego, walczy ze sprzymierzonymi z Francją Irokezami. W czasie żeglugi po jeziorze, podczas podchodów i zasadzek plany walczących krzyżuje i splata tocząca się równocześnie rywalizacja kilku mężczyzn z wrogich sobie obozów o względy pięknej Mabel, córki angielskiego sierżanta. Opisywane wydarzenia obfitują w przykłady poświęcenia i podłości,

lojalności i zdrady.Książka zawiera rozbudowane opisy przyrody, zwłaszcza jeziora Ontario, które zdaje się być właściwym bohaterem powieści. 4. „Pionierzy” Koniec XVIII w. i obraz początków istnienia Stanów Zjednoczonych Ameryki, ukazany poprzez pełne trudów życie pionierów. Karczując puszczę pod uprawy, walcząc z Indianami i rabusiami, opanowują coraz to nowe tereny. Zmiany te trudno zaakceptować myśliwemu i samotnikowi Natanielowi (Sokole Oko). On sam wzbudza z kolei

dużą nieufność kolonistów. Wszyscy znajdują jednak wspólny język i staja się sobie bliscy w obliczu niebezpieczeństwa. Miłość majora Hartmanna - syna dawnego dowódcy Sokolego Oka do Elizabeth - córki sędziwego Temple'a to wątek romantyczny powieści. 5. „PRERIA” Początek XIX wieku. Rozległe prerieTerytorium Luizjany, które stało się niedawno częścią Stanów Zjednoczonych. Rodzina emigrantów wędrująca przez te dziewicze obszary w poszukiwaniu miejsca osiedlenia spotyka starego, samotnego trapera – „Sokole Oko”[1] – który przeniósł się do górnego Missouri uciekając przed cywilizacją. Sokole Oko jak zawsze bezinteresownie służy pomocą

innym, ratując ich z opresji i narażając własne życie. Odbija z rąk bandytów piękną i tajemniczą Hiszpankę, godzi zwaśnionych Indian. W jednej z ostatnich scen powieści umiera pełną godności i dostojeństwa śmiercią. Źródło: Wikipedia

str. 15

„JESIEŃ LIŚCIA JASIA”

Jesień to czas, kiedy liście przeprowadzają się do

innego domu. Niektórzy nazywają to umieraniem.

(s. 28)

Przepiękna opowieść o życiu, przemijaniu i śmierci. Książka sprzedawana w milionowych

nakładach i przetłumaczona na kilkanaście języków, po raz pierwszy wydana w Polsce.

To wyjątkowa opowieść o życiu, przemijaniu, śmierci. To książka niełatwa, ale napisana

w taki sposób, że stanowi doskonały punkt wyjścia do rozmowy z dziećmi o tych trudnych

i ważnych sprawach.

Liść o imieniu Jaś opowiada nam o swoim życiu, o tym jak się zmienia, dorastając wśród innych liści. Jaś obserwuje ludzi spacerujących po parku. Dużo rozmawia z Danielem, większym liściem, który wyjaśnia Jasiowi wiele niezrozumiałych dla niego spraw. Rozmawiają o dorastaniu i o przeznaczeniu. Daniel pięknie wyjaśnia, dlaczego jesienią każdy liść ma inny kolor, chociaż każdy dorastał na tym samym drzewie:

Każdy z nas jest inny. Każdy ma za sobą inne doświadczenia. Każdego nieco inaczej oświetlało słońce. Każdy dawał inny cień. Dlaczego też każdy z nas nie miałby mieć innej barwy?

str. 16

„...przyjdzie się nam zmierzyć z tematem życia i śmierci ; wpierw przyjdzie opowiedzieć o tym naszym dzieciom. Jak to zrobić tak, by dziecko zrozumiało, że koniec to i początek? Skorzystajmy z opowieści o liściu Jasiu”. „W dzień, gdy piszę niniejszą recenzję, pierwszy, zbyt wczesny śnieg pokrywa pola. Ale stopnieje i znowu będzie jesień. Liść z drzewa jeszcze nie każdy opadł. Pora roku jednak już zimna. A kiedyś przecież była wiosna... Opowiadanie o liściu Jasiu i jego towarzyszach z gałęzi, rozpoczyna się wiosną, gdy byli oni młodzi. Zieleń to kolor pierwszych liści i oznaka niedojrzałości. Życie Jasia jest przyjemne i on je takie kocha. Uwielbia, gdy wiatr lekko dmucha na gałęzie, cieszą go długie letnie dni, promienie słoneczne, które je umilają. Zna swoje przeznaczenie. Wie, że drzewo jest po to, by dawać cień.

Lato Jasia szybko minęło. Inny liść, który dla bohatera opowiadania był najmądrzejszym z liści, opowiada mu, że po lecie nastaje jesień. Każdy liść klonu zmienia barwę i drzewo tak ustrojone jest pięknie kolorowe. A potem wiatr, który w lecie delikatnie kołysał liśćmi, teraz szarpie je mocno i zrywa z drzewa. Każdy liść umiera. Jaś drży z przerażenia, ale mądry kolega z gałęzi odpowiada, że taka jest kolej życia. Najpierw dorastamy, cieszymy się pełnią życia, a potem się starzejemy. Nie powinniśmy bać się zmian pór roku. To jest naturalna kolej życia. A ono odradza się na nowo, mimo, że my umieramy... Opowieść ta jest tak pięknie podana, że nie sposób jej przekazać w kilku słowach. Dr Leo Buscaglia, autor, porównując życie do liścia trafia do mnie z przekazem. Książkę zdobią zdjęcia liści w różnych fazach dojrzałości”.

Serdecznie polecam

Gosia

Źródło: internetowe recenzje książki

str. 17

Solilandia – Dawid Padula kl. VI

str. 18

Prace naszych milusińskich

„Podróż liścia kasztanowca”

Jestem listkiem kasztanowca.

Pewnego dnia zerwał mnie jesienny wiatr i zaniósł bardzo daleko.

W czasie podróży wesoło tańczyłem. Potem dziecko zbierało liście,

znalazło mnie i włożyło do wazonu stojącego w jego domu na stole.

Wkrótce postarzałem się i zostałem wyrzucony.

Następnie sarna wzięła mnie do ciemnego lasu i tam upuściła na

środku leśnej dróżki.

Nagle nadeszli ludzie i włożyli mnie do worka. Myślałem, że mnie

spalą, ale wsypali mnie z innymi liśćmi do paśnika dla zwierząt.

Zobaczyłem tam tę samą sarnę, która mnie porwała do lasu.

Nie chciała mnie zjeść, bo byłem zgniły.

Potem trafiłem do korytka dla świń. Jedna z nich zaczęła się mną bawić.

Byłem cały w błocie, ale zobaczyłem wodę i poszedłem , żeby się umyć.

Nie lubię być brudny, ale nie zdążyłem się wyczyścić, bo znów porwał mnie wiatr i zahaczyłem o to

samo drzewo, z którego zostałem porwany.

Na jego wierzchołku zobaczyłem gniazdo. Bardzo się wystraszyłem, bo to było gniazdo orłów.

Przestałem się ruszać, ale to nie pomogło. Zauważył mnie orzeł i uznał za robaka. Wziął mnie zatem

do gniazda i dał pisklętom.

Ptaszki na szczęście nie zdążyły mnie chwycić, gdyż odleciałem.

Mama orzeł leciała za mną, lecz było zbyt wietrznie i zrezygnowała z pogoni.

Nagle zrobiło się ciemno i poczułem się śpiący. W końcu zasnąłem.

Nazajutrz obudziłem się bardzo wcześnie. Nie byłem już w powietrzu, ale na szybie samolotu. Piloci

chcieli, żebym odleciał, bo zasłaniałem szybę samolotu.

Jak na życzenie zsunąłem się z niej i spadłem na jakąś wyspę, na której nie było drzew, tylko piasek.

Poszedłem szukać drzew. W trakcie wędrówki zauważyłem wiele nieżyjących już zwierząt.

Poczułem też na sobie muśnięcie ciepłego wiatru.

Spojrzałem do tyłu i zobaczyłem ten sam samolot, na którym leciałem oraz ludzi . Przynieśli ze sobą

młode drzewa. Później Ci ludzie zabrali mnie do oblodzonego domu.

Nadeszła już zima.

Na drzewach nie było liści, tylko same konary. Zanim dotarliśmy do domu, cały oszroniałem.

Jedno z dwojga dzieci tych ludzi, u których miałem zamieszkać, wzięło mnie za błyskotkę.

Następnie postanowiło zrobić ze mnie użytek. Pomalowało mnie na różne kolory tęczy i zawisłem u

niego w pokoju, na sznurku w towarzystwie innych kolorowych przedmiotów.

Po jakimś czasie mama dzieci postanowiła wyrzucić sznurek na zewnątrz mieszkania.

Mieszkałem tam cały rok, po czym ta sama mama zamiotła mnie i trafiłem do lasu.

Znowu porwał mnie wiatr w górę. Szybowałem długo, aż wylądowałem ponownie na jakimś drzewie.

Nadeszła wiosna, zaczęły schodzić się zwierzęta, pojawiły się na drzewach młode listki.

Wreszcie wróciłem do domu, ale byłem zbyt zmęczony, żeby opowiedzieć całą moją historię.

Autorka: Gabrysia Karwala

Klasa III SP

str. 19

DLA FANÓW MOTORYZACJI - CIEKAWOSTKI MOTORYZACYJNE

Wszystkie osoby zainteresowane motoryzacją zachęcam do dzielenia się na łamach czasopisma

„Rożnowinki” ciekawymi informacjami dotyczącymi samochodów.

Lamborghini Gallardo– samochód sportowy, produkowany we

Włoszech przez firmę Lamborghini od 2003 do 25 listopada 2013

roku. Był to model Lamborghini wyprodukowany w największej

liczbie egzemplarzy (ponad 10 000 sztuk). Samochód

reprezentuje mniejszą wersję Murciélago, a został nazwany na

cześć słynnej rasy hiszpańskich byków. Obecnie trwają prace

nad następcą tego modelu.Ostatni egzemplarz Gallardo -

model LP 570-4 SpyderPerformante polakierowany na czerwony

kolor Rosso Mars zjechał z linii montażowej 25 listopada 2013 roku. W sumie - przez 10

lat produkcji - powstało 14 022 egzemplarze Gallardo. Przez okres trwania produkcji klienci mieli do

wyboru aż 32 warianty – auto trafiło do oficjalnej sieci sprzedaży w 45 krajach świata. W ciągu 50 lat

istnienia Lamborghini wyprodukowało przeszło 30 tys. samochodów z czego prawie połowę

stanowiły modele serii Gallardo.

GALLARDO SPYDER (2005-2007)Była to wersja zwykłego

samochodu. Różnił ją tylko opuszczany dach. W programie Top

Gear testował go Jeremy Clarkson. Uznał on, że jazda wersją

z otwartym nadwoziem daje dużo więcej frajdy niż zwykłym

Gallardo.

To stosunkowo niewielkie, dwumiejscowe auto. Posiada ramę

podłogową typu spaceframe (aluminiowa przestrzenna)

i aluminiową karoserię, stały napęd na cztery koła ze sprzęgłem wiskotycznym i montowany

centralnie-wzdłużnie silnik V10 o pojemności 5,0 l, benzynowy z wielopunktowym wtryskiem paliwa.

Skrzynia sześciobiegowa, manualna, (opcjonalnie sekwencyjna). W roku 2005 jego moc zwiększono o

20 KM i obecnie ma 560 KM. Średnie zużycie paliwa 17 l/100 km.Masa własna 1505 kg (wersja

podstawowa) lub 1405 kg (wersja Superleggera – wł. "superlekka"). Prędkość maksymalna wynosi

315 km/h, a do 100 km/h auto przyspiesza w zależności od wersji od 3,8 do 4,3 s. Cena samochodu

w wersji podstawowej wynosi ok. 145 180 Euro (w USA 165 000 $). Gallardo LP560-4, po raz pierwszy

pokazaną na genewskim auto salonie. Wyposażono go w nowy silnik konstrukcji Lamborghini czyli

dziesięciocylindrową widlastą jednostkę z bezpośrednim wtryskiem (FSI) o pojemności 5,2 l. Motor

ten generuje 560 KM. Ponadto zaoszczędzono kolejne 20 kg na masie pojazdu, przez co wynosi ona

już tylko 1330 kg. Ceny Gallardo LP560-4 rozpoczynają się od ok. 195 250 Euro (w USA 222 000 $).

Osiągi: maksymalna prędkość w granicach 325 km/h i pierwsza setka na liczniku po 3,7 s.

Najmocniejszą i najszybszą odmianą Gallardo jest wersja LP570-4 SquadraCorse napędzana 5,2-

litrowym silnikiem V10 o mocy 570 KM. Do 100 km/h rozpędza się w 3,4 s, a prędkość maksymalna

wynosi 320 km/h[11]. W 2012 roku auto przeszło drugi i ostatni facelifting. Zmieniono przedni i tylny

zderzak. Reszta to drobne korekty stylistyczne. Silnik pozostał ten sam.

Źródło: Wikipedia Redaktor: Piotr Bukowiec, Klasa V

str. 20

WIADOMOŚCI TEATRALNO-DZIENNIKARSKIE:

Z wizytą w SZCZYRZYCU

Klasztor Cystersów

W południowej części województwa

małopolskiego, w dolinie rzeki

Stradomki, znajduje się urokliwa,

otoczona uprawnymi polami,

miejscowość o nazwie Szczyrzyc.

Powstanie Szczyrzyca wiąże się

bezpośrednio z Klasztorem Ojców

Cystersów, którego fundatorem był

wojewoda krakowski Teodor herbu

Gryf.

To właśnie cystersom współcześni

mieszkańcy wsi zawdzięczają kształtowanie ich życia duchowego, wpływanie na przemiany

społeczne i gospodarcze.

„Cystersi swoją prężną działalnością ekonomiczną przyczynili się do postępu cywilizacyjnego

na tych terenach. ..Zaszczepili też kult Matki Boskiej Ludźmierskiej, czyli „Gaździny Podhala”,

którą koronował w 1979 roku polski papież Jan Paweł II. To cystersi rozpowszechnili kult

obrazu Matki Boskiej Szczyrzyckiej, której złote korony poświęcił Jan Paweł II w 1983 roku,

a założył je na obraz Bożej Rodzicielki w Szczyrzycu prymas Polski Józef Glemp.

Nasze Opactwo trwa nieprzerwanie na ziemi szczyrzyckiej już 770 lat. Wiele innych opactw

cysterskich zniknęło z powierzchni ziemi, natomiast opactwo szczyrzyckie oparło się burzom

czasu, zawierusze zaborów i zmianom towarzyszącym zmiennym dziejom Polski. Jako

synowie Wielkiego świętego Bernarda, przypisujemy cud nieprzerwanego istnienia przez tyle

lat, opiece Matki Bożej Szczyrzyckiej”. Tak pisze na temat Szczyrzyca, w przedmowie do

pięknego albumu zatytułowanego „Opactwo Cystersów w Szczyrzycu”, opat Eugeniusz

Włodarski.

Słowa duchownego świadczą o mocnym przywiązaniu tamtejszej ludności do tradycji, jej

olbrzymiego wpływu na mieszkańców opisywanej miejscowości i jej najbliższych okolic .

Dużą rolę odgrywa tu kult Matki Boskiej Szczyrzyckiej, której cysterscy duchowni przypisują

tak długie trwanie klasztoru.

Te piękne ziemie przyciągają co roku rzesze pielgrzymów. Przybywają tu, by oddać cześć

„Gaździnie Podhala”, wysłuchać ciekawych legend i podziwiać odległe od miejskiego zgiełku

okolice.

str. 21

Te cudowne tereny wybrała także grupa artystyczna, której przedstawicielami są Lidia i Maciej

Włodarczykowie - twórcy edukacyjnej wioski indiańskiej.

W Wiosce Indiańskiej w Szczyrzycu można zobaczyć między innymi: naturalnej wielkości, malowane

i w pełni wyposażone tipi,

ogromny namiot zwany tio-tipi, zdolny pomieścić nawet 50 osób, warlodge -

specjalny namiot wojenny, a także wystawę rękodzieła Indian mieszkających

na preriach - wierne repliki strojów indiańskich sprzed 200 lat, wykonane

z tysięcy koralików: koszule wojenne, tomahawki, torby z surowej skóry.

Eksponaty te obrazują życie niewielkiego plemienia

Indian Crow (Wrony), którzy zamieszkiwali tereny

Montany, Gór Skalistych, Yellowstone i Wielkich Równin przy granicy z Kanadą.

„ Aby wiernie odtworzyć życie w Indiańskiej Wiosce, wykonaliśmy oryginalne

konstrukcje obrazujące fragmenty z życia Indian. Zobaczycie wojownika

palącego świętą fajkę, dowiecie się jak kobiety wyprawiały skóry, zobaczycie również przejmującą

scenę pogrzebu wojownika”.

Lidia i Maciej Włodarczykowie zachęcają do odwiedzenia wioski nie tylko pojedynczych turystów, ale

również grupy szkolne.

To właśnie dla nich został przygotowany niezwykle atrakcyjny i interaktywny program edukacyjny.

Miłośnicy muzyki mogą wziąć udział w warsztatach muzycznych – prezentacji instrumentów

etnicznych z różnych stron świata (indiański bęben, aborygeńskie didgeridoo, afrykańskie bębny,

patyki deszczowe) i …nauczyć się jednej z wielu interesujących indiańskich piosenek.

str. 22

Dla tych, którzy zostali obdarzeni

zdolnościami manualnymi

przygotowano z kolei warsztaty rękodzieła - naukę wykonywania amuletów, łapaczy snów

i bransoletek.

Dla łakomczuchów i miłośników indiańskiej kuchni przewidziane są wyśmienite posiłki (np. placki

z syropem klonowym na słodko lub na ostro, zupa czejeńska).

Zwolennicy tradycyjnej kuchni też znajdą coś dla ciebie: pyszne, ekologiczne jedzenie i owoce

z pobliskiego sadu: jabłka, gruszki, śliwki węgierki, mirabelki.

Sympatycy aktywnego spędzania czasu na pewno

będą zadowoleni z oryginalnych gier i zabaw

indiańskich

takich jak:

Jaszczurki

Zabawa polega na nawijaniu na patyk jaszczurek wykonanych

ze skóry.

Strzelanie z łuku

Strzelanie z łuku kojarzy się przede wszystkim z Indianami.

Podwójna piłka (bizonie jądra)

To stara indiańska gra zespołowa. Bizonie jądra nazywane również podwójną piłką stanowią 2 kule

wykonane ze skóry o średnicy ok. 10cm połączone ze sobą rzemieniem. Do gry używa się kijki

wykonane z leszczyny o dł. 1 metra. Boisko nieograniczone. 2 bramki o dł. 50cm i wysokości 30cm.

Ilość uczestników ograniczona wielkością boiska. Zasady: podwójną piłkę można dotykać tylko kijem.

Należy obie kule wrzucić do bramki.

str. 23

Kręciołki

To wesoła zabawa rozwijająca poczucie równowagi. Do ziemi

wbijane są 2 paliki o wysokości 50cm. Dwóch uczestników

podchodzi do palików i przykłada do nich czoło. Na znak

zaczynają się obracać wokół palika 10 razy. Po 10 obrotach

podnoszą się i muszą dobiec do stojącego kilkanaście metrów

dalej „Indianina”.

Równoważnia Szoszonów

To zabawa ćwicząca

równowagę. Dwóch

uczestników. Na wysokości 20 cm nad ziemią ustawiana jest

specjalna tyczka. Uczestnicy otrzymują kije, którymi mogą

utrzymywać równowagę, opierając kij o ziemię kiedy stoją na

równoważni. Zadaniem uczestnika jest zrzucenie przeciwnika

z tyczki. Wolno uderzać tylko w kij przeciwnika.

Narty

Jest to zabawa zespołowa. Narty stanowią deski z przymocowanymi

uchwytami na nogi. Każda narta ma 3 uchwyty na nogi, a więc

drużyny są 3- osobowe. Uczestnicy ustawiają się za sobą i wkładają

nogi w uchwyty. Na znak musza przebiec (co nie jest takie proste)

kilkanaście metrów, okrążyć wbity palik i wrócić.

Kto zechce zostać w wiosce na noc, także może oczekiwać na moc atrakcji: miły wieczór przy ognisku

z kiełbaskami w towarzystwie pani Lidii i Macieja Włodarczyków, słuchanie wspaniałych legend

indiańskich barwnie opowiadanych przez panią Lidię, która następnie udziela wyczerpujących

odpowiedzi na pytania związane z życiem Indian i z powstaniem wioski.

Czas spędzony w wiosce na pewno zostanie na długo

w pamięci.

Źródło: www.wioskaindianska.pl,

str. 24

Psychologia w praktyce - Listy, które trafiły do redakcji

Droga Redakcjo!

Mam już 13 lat, a mimo tego nie umiem sobie poradzić z jedną rzeczą.Moi rodzice długo pracują i nie zawsze mają dla mnie czas. Mam rodzeństwo, którym dużo bardziej się zajmują. Co mam zrobić? Pozdrowienia dla wszystkich! Wasza czytelniczka Moim zdaniem najlepszym sposobem na tego rodzaju sprawę jest powiedzieć rodzicom całą prawdę. Twoi rodzice uważają , że jesteś samodzielna i potrafisz robić wiele rzeczy sama, a Twoje młodsze rodzeństwo jeszcze nie potrafi . Wiedz, że zawsze będą z Tobą , bo jesteś ich dzieckiem . Ktoś zamieścił bez mojej zgody zdjęcie w Internecie. Nie chcę, by mnie wszyscy oglądali. Proszę o pomoc. Dodawanie czyjegoś zdjęcia bez zgody tej osoby jest przestępstwem, dlatego nie bój się powiedzieć o tym komuś dorosłemu (rodzicom , nauczycielom, wychowawcy a nawet cioci) lub od razu idź z tym na policję. Jestem niska jak na swój wiek.Coraz bardziej zaczyna mi to przeszkadzać.Pomóżcie! Każdy jest inny - jeden mały, drugi duży ,jeden chudy, drugi gruby. Zawsze, kiedy będzie ci smutno, że jesteś niska, pomyśl sobie, że za parę lat będziesz wysoka i przerośniesz tych, którzy się teraz np. z Ciebie śmieją .

,, anonimka<3''

str. 25

TRZYMAJ NERWY NA WODZY

Rozpoczął się nowy rok szkolny. Odkąd rozpoczęła się nauka,ciągle

czujesz się zmęczona/y i nie wiesz jak sobie z tym poradzić.Sprawdź, czy

to nie… nerwica.

„Nerwice mogą objawiać się na wiele sposobów: poprzez objawy

somatyczne takie jak: bóle głowy, żołądka, serca, kręgosłupa, gardła,

zawroty głowy, omdlenia, uderzenia zimna lub gorąca, nadmierna

potliwość, drżenia kończyn, kołatanie serca, trudności z oddychaniem,

dreszcze, skoki temperatury lub ciśnienia, zmiany ukrwienia skory, biegunki; poprzez natręctwa takie

jak przymus powtarzania określonych czynności czy gestów, natrętne myśli, trudności w koncentracji

uwagi, uczucia takie jak: ciągłe zmęczenie lub irytacja, nieokreślony

niepokój albo lęk wobec określonej klasy przedmiotów czy sytuacji (np. lęk

przed autobusami, wysokością, otwartymi przestrzeniami, tłumem,

podróżowaniem, małymi pomieszczeniami, ostrymi narzędziami, pająkami

itp.) Może towarzyszyć im poczucie niskiej wartości i dążenia do

kompensowania go szczególnymi osiągnięciami czy nadmiernym

zaangażowaniem w pracę. Nasilenie tych objawów podlega wahaniom,

niekiedy ustępują one samoistnie, by powrócić po pewnym czasie”.

Źródło: Psychologia.net.pl

1. Czy masz tendencje do zachorowania na nerwicę?

Wypełnij test zamieszczony poniżej. Przy każdym pytaniu wybieraj tylko jedną odpowiedź. Suma punktów wskaże, na ile prawdopodobne w twoim przypadku jest zachorowanie na nerwicę.

Pytanie 1. Jak reagujesz w sytuacji, kiedy ktoś powie ci coś bardzo raniącego? a) Reaguję ostro i zdecydowanie. Podnoszę głos, często w takich momentach krzyczę. (2 punkty) b) Nie odzywam się i przemilczam problem. (2 punkty) c) Czekam chwilę aż emocje opadną i spokojnie próbuję przedstawić swoje zdanie. (0 punktów) d) Zawsze mówię o tym, co czuję. (0 punktów)

Pytanie 2. Jak oceniłbyś(-abyś) swoje relacje z rodzicami w dzieciństwie? a) Chłodne. (2 punkty) b) Przesadnie bliskie i kontrolujące. (2 punkty) c) Ciepłe i serdeczne. (0 punktów) d) Pełne napięcia. (2 punkty)

Pytanie 3. Czy zdarzyło ci się kiedyś czuć nagły, silny i nieokreślony lęk bez konkretnej przyczyny? a) Nie. (0 punktów) b) Tak, kiedyś czegoś takiego doświadczyłem(-am). (1 punkt) c) Tak, kilka razy doświadczyłem(-am) czegoś podobnego. (2 punkty)

str. 26

Pytanie 4. Czy cierpisz na jakiś rodzaj fobii (np. przed pająkami, psami, przebywaniem na wysokości)? a) Nie. (0 punktów) b) Tak, chociaż natężenie lęku jest umiarkowane i mogę je opanować. (1 punkt) c) Tak, w obecności pewnych obiektów i/lub niektórych sytuacji wpadam w straszną panikę. (2 punkty)

Pytanie 5. Czy lubisz występować publicznie? a) Absolutnie nie. Występy publiczne to dla mnie istny koszmar. (2 punkty) b) Raczej nie. Występy publiczne strasznie mnie peszą. (1 punkt) c) Niespecjalnie, ale nie stanowi to dla mnie problemu. (0 punktów) d) Tak. Występy publiczne to dla mnie ciekawe wyzwanie. (0 punktów)

Pytanie 6. Czy często masz wrażenie, że nie podołasz piętrzącym się w Twoim życiu trudnościom? a) Nie. Wierzę, że jakoś to będzie i raczej się nie poddaję. (0 punktów) b) Niekiedy, ale raczej rzadko. (1 punkt) c) Dość często mam takie wrażenie. (2 punkty) d) Bardzo często mam takie myśli, które bardzo mnie przytłaczają. (2 punkty)

Pytanie 7. Wracasz do domu po stresującym i męczącym dniu. Jak spędzasz ostatnie godziny dnia? a) Próbuję się zrelaksować, planuję kolejny dzień. (0 punktów) b) Zbieram siły i próbuję aktywnie rozładować nagromadzone napięcie (np. jogging). (0 punktów) c) Nie mam na nic siły, a resztę wieczoru spędzam na zamartwianiu się bieżącą sytuacją. (2 punkty) d) Biernie. Włączam telewizor, idę spać. (1 punkt) Pytanie 8. Jak oceniłbyś(-abyś) swój tryb życia? a) Mój tryb życia jest zdecydowanie nieregularny. (2 punkty) b) Raczej nieregularny – mam nad czym popracować. (1 punkt) c) Prowadzę regularny tryb życia. (0 punktów)

Pytanie 9. Czy często zdarza ci się wyjść z domu bez śniadania lub zjadać je w tak zwanym biegu? a) Nie. Śniadanie jem zawsze na spokojnie, delektując się każdym kęsem. (0 punktów) b) Rano zawsze towarzyszy mi pośpiech, ale staram się nie wychodzić z domu bez śniadania. (1 punkt) c) Niestety, regularnie wybiegam z domu z kanapką w ręku, a niekiedy w ogóle na czczo. (2 punkty) Pytanie 10. Jak reagujesz na krytykę? a) Różnie, ale traktuję ją jako konstruktywne źródło samowiedzy. (0 punktów) b) Raczej źle. Dużo rzeczy mnie wtedy porusza, bardzo źle znoszę krytykowanie mojego zachowania. (1 punkt) c) Krytykę odbieram zawsze bardzo osobiście i trudno mi ją przyjąć. Bardzo długo ją pamiętam, a często odczuwam silną złość, której nie mogę opanować, na krytykującą mnie osobę. (2 punkty)

Pytanie 11. Czy przeżywanemu przez ciebie stresowi towarzyszą jakieś dolegliwości somatyczne? a) Tak, zdecydowanie. Dolegliwości te praktycznie towarzyszą mi na co dzień. (2 punkty) b) Tak, często odczuwam w stresie silne bóle brzucha lub głowy. (1 punkt) c) Nie. Stres nie wpływa na wystąpienie u mnie żadnych niepokojących objawów. (0 punktów)

Pytanie 12. Czy masz problemy ze snem? a) Nie. Śpię zawsze bardzo dobrze. (0 punktów) b) Raczej nie, a jeśli już, to bardzo rzadko. (0 punktów) c) Dość często mam trudności ze snem. (1 punkt) d) Tak. Cierpię na bezsenność. (2 punkty)

str. 27

Pytanie 13. Czy jesteś zadowolony(-a) ze swojej pracy/kierunku studiów etc.? a) Tak, bardzo. Jest to ciekawe i przynosi mi dużo satysfakcji. (0 punktów) b) Niespecjalnie, ale nie mam lepszego pomysłu na siebie. (1 punkt) c) Raczej nie. Nie lubię tego, czym się zajmuję. (2 punkty) d) Zdecydowanie nie, ale nie widzę żadnego wyjścia z obecnej sytuacji. Jest już za późno na jakąś konstruktywną zmianę. (2 punkty)

Pytanie 14. Jak oceniasz swoje poczucie własnej wartości? a) Bardzo dobrze. (0 punktów) b) Dość dobrze, ale mogłoby być lepiej. (1 punkt) c) Raczej słabe. (2 punkty) d) Często czuję, że jestem do niczego. (2 punkty)

Pytanie 15. Jak oceniasz swój obecny związek? a) Bardzo udany i satysfakcjonujący. (0 punktów) b) Nie jestem pewien(-a) co do przyszłości mojego obecnego związku. (1 punkt) c) Toksyczny związek, ale nie potrafię się z tego wyplątać. (2 punkty) d) Jestem samotny(-a), ale mam nadzieję, że z czasem uda mi się nawiązać zdrową i szczęśliwą relację. (0 punktów) e) Jestem bardzo samotny(-a) i mam trudności w zbudowaniu głębokiej i szczęśliwej relacji z drugą osobą. (2 punkty) 2. Interpretacja wyników testu

Podlicz wszystkie punkty, jakie stoją przy odpowiedziach, które wybrałeś(-aś). Następnie sprawdź, w jakim przedziale liczbowym mieści się twój wynik i co to oznacza.

0-5 punktów – BRAK SKŁONNOŚCI DO NERWICY Gratulacje! Masz bardzo dobre samopoczucie i kondycję psychiczną – potrafisz radzić sobie ze stresem i cechuje cię stabilna samoocena. Tak trzymaj! Pamiętaj o higienie snu, zdrowej diecie oraz równowadze pomiędzy pracą/szkołą a odpoczynkiem.

6-10 punktów – ŻYJESZ W STRESIE Prawdopodobnie nie masz skłonności do nerwicy, a przeciążenie i napięcie, których niekiedy doświadczasz, są wynikiem chronicznego stresu. Pamiętaj zatem o zachowaniu regularnego i zdrowego stylu życia, co pozwoli ci na zminimalizowanie ewentualnych efektów stresu, który jest naturalnym elementem naszego życia w społeczeństwie.

11-20 punktów – WYSTĘPUJE U CIEBIE RYZYKO NERWICY Masz niewielkie skłonności do nerwicy. Twój sposób radzenia sobie ze stresem jest dobry, ale bywa zawodny. W twoim życiu często dominują nieprzyjemne emocje, z którymi nie potrafisz sobie poradzić. Warto zwrócić uwagę na te obszary twojego życia, w których trudno ci funkcjonować (relacje z innymi, związek, praca etc.). Może warto byłoby porozmawiać o tym z kimś bliskim lub wybrać się na spotkanie z psychologiem?

21-30 punktów – DUŻE SKŁONNOŚCI DO NERWICY Masz duże skłonności do nerwicy. Często jesteś napięty(-a) i podenerwowany(-a). Masz też trudności z odprężeniem. Pomyśl nad wizytą u psychologa lub psychoterapeuty. Są obszary, nad którymi warto popracować, aby lepiej radzić sobie ze stresem, wzmocnić samoocenę i rozwiązać konflikty z przeszłości, których skutki mogą rzutować na twoje obecne relacje z innymi.

Test pochodzi ze strony: www.abczdrowie.pl

str. 28

SZKOŁA DOBRYCH MANIER

PORADNIKI PSYCHOLOGICZNE

Dzięki tej mądrej książeczce, obfitującej w zabawne i pouczające ćwiczenia rysunkowe, mali czytelnicy

nauczą się, że uczucia są dobre i pożyteczne. Czasem motywują do działania, a czasem przestrzegają

przed niebezpieczeństwem. Dzieci dowiedzą się, że wszystkie emocje trzeba szanować i nie można się

ich bać. Wspólne rysowanie z dziećmi to świetna, pouczająca zabawa także dla dorosłych! Dzięki niej

lepiej poznają swoje dziecko, jego ukryte niepokoje i radość

z przeżywania świata.

Książka "Życie ze złością”

pomoże Ci uświadomić

sobie własną złość, poznać

mechanizm jej działania i

powstawania. Autor

wskazuje nam myśli i

zachowania, które sprawiają, że pozwalamy jej zawładnąć

naszym życiem. Pomaga przyjrzeć się codziennym, bolesnym

konsekwencjom tej niewoli. Ukazuje, jak złość niepostrzeżenie wdziera

się w nasze życie, jak zaczyna dyktować swoje prawa, narzucać

zachowania, a my biernie podporządkowując się jej, tracimy stopniowo

to wszystko, co w życiu najcenniejsze - poczucie własnej wartości,

bliskich, przyjaciół, karierę zawodową. W książce "Życie ze złością”

znajdziesz konkretne rady i wskazówki, jak radzić sobie w różnych

sytuacjach, jak uczyć się zdrowszych reakcji i odruchów, jak osiągnąć to,

czego chcesz, chcesz sposób bezpośredni, konkretny i uprzejmy.

Książka „Smok Lubomił i tajemnice złości” opowiada o tym, co tracimy,

gdy nie dopuszczamy złości do głosu, a także, co się dzieje, jeżeli nie

potrafimy nad nią zapanować. Znajdująca się w książce "Instrukcja

obsługi złości" przedstawia praktyczne sposoby radzenia sobie z tym uczuciem.

Pamiętaj! Złość piękności szkodzi.

str. 29

MODA…

DZIEŃ SPÓDNICY 2013

Pewnego dnia na gazetce informacyjnej w naszej szkole pojawiło się

ogłoszenie informujące o „Dniu Spódnicy”, zwanym też „Dniem Kobiecości”,

który odbędzie się 29 października 2013 r.

Dziewczyny były zadowolone, że ubiorą swoje najładniejsze kreacje

i chłopcy zapewne zwrócą na nie uwagę.

Jednak gdy nadszedł Dzień Kobiecości, okazało się, że połowa uczennic

przyszła do szkoły w spodniach.

Pani organizator była zawiedziona, ale wrócił Jej humor w trakcie

przedstawienia specjalnie przygotowanego na ten uroczysty dzień.

Spektakl został podzielony na dwie części. W pierwszej zaproszono

najmłodszych uczniów na współczesną wersję „Kopciuszka” przygotowaną przez uczniów kółka

bibliotecznego.Przedstawienie było dopracowane i każdy wiedział dokładnie co i w którym momencie

ma mówić.

Zgromadzeni słuchali z zaciekawieniem aktorów. W pewnym momencie kolega Dawid wszedł na

scenę z kartonową taksówką. Nie zastanawiając się długo, obrócił swój kartonowy pojazd, który

nieoczekiwanie zamienił się w skrzypce (namalowane na odwrocie własnoręcznie wykonanej przez

chłopca taksówki) . Niezaplanowane zupełnie przez Dawida zdarzenie wywołało salwę śmiechu

wśród publiczności .

Dawid zaś, chociaż nie wiedział dlaczego wszyscy tak się zachowują, pięknie uśmiechał się do

widzów. Dopiero po skończonym występie powiedziano mu z czego wszyscy się śmiali.Pierwsza część

przedstawienia zakończyła się zatem rozweselonymi twarzyczkami u dzieci.W drugiej części spektaklu

koleżanki zarówno te małe, jak i duże miały zaprezentować przygotowane własnoręcznie jesienne

kreacje.Zanim to nastąpiło, przedstawiono historię Dnia Spódnicy, który po raz pierwszy obchodzony

był w 1998 roku w Stanach Zjednoczonych.Następnie zaproszono jury, które oceniło pomysłowość,

estetykę wykonania i wykorzystanie materiałów ekologicznych oraz jesiennych darów przyrody.

W jury znaleźli się:

Pani Dyrektor - Agata Fyda, Pani Wicedyrektor - Teresa Durałek i Pan od przyrody -Marcin Fyda.

Konkurs prowadzony był w dwóch kategoriach: klasy 0 – III oraz klasy IV – VI.

Dziewczyny prezentowały własnoręcznie zaprojektowane przez siebie spódniczki , chodząc po

czerwonym dywanie.Gdy już wszystkie uczestniczki zakończyły prezentacje, poproszono jury

o przedstawienie wyników swoich obrad.

Jury jednogłośnie stwierdziło, iż pierwsze miejsce w kategorii klas 0 – III należy się:

WanessieSzczodróch, Natalii Turek, Amelii Kwaśniewskiej, drugie miejsce zajęła Angelika Jurczyk ,

a trzecie Agnieszka Turek.

W kategorii klas IV – VI zwyciężczynią konkursu została Alicja Sodolewska, drugie miejsce otrzymała

Kamila Woźniak, a trzecie Agnieszka Garbacz.

Następnie wszyscy uczniowie troszkę zawiedzeni, że muszą dalej się uczyć, wrócili do klas.

Na pewno ten dzień pozostanie bardzo długo w ich pamięci.

Sprawozdawca: Katarzyna Winiarska, Klasa VI

str. 30

Niezwykle pomysłowe kreacje zachwyciły widzów.

Oceńcie je sami.

str. 31

ŚWIAT WOKÓŁ NAS - PRZYRODA

Krzewy Jesieni

Wśród roślin zmieniających kolory jesienią warto również wymienić krzewy. Są wśród nich:

berberys, sumak octowiec, dereń, trzmieliny oraz irga. Krzewy te zmieniają barwy liści od

wczesnej wiosny do jesieni.

Irga

Osiąga wysokość 30 cm, posiada małe liście

i drobne czerwone owoce. Kwitnie raz w roku

od maja do czerwca. Owoce są ozdobą

i pożywieniem dla ptaków.

Berberys

Berberys występuje w różnych odmianach

i różnych barwach liści. W niektórych

odmianach liście opadają na zimę ,

pozostałe są zimą zielone.

Sumak

Jesienią liście intensywnie przebarwiają się

na kolory od żółtego przez pomarańczowy,

czerwony do bordowego. Sadzonki

uzyskujemy przez odrosty korzeniowe. Ma

bardzo ładne zimujące owoce w kształcie

szyszek.

Kacper Sodolewski klasa VI

str. 32

QUIZ PRZYRODNICZY

ODPOWIEDZI NA PYTANIA: 1.

-bocian

-dudek

-jaskółka

2.Proces fotosyntezy polega na

pochłanianiu dwutlenku węgla i

zamienianiu go na tlen, potrzebny

nam do życia.

3.

-ściółka

-runo

-podszyt

-korony drzew

4.Rośliny są producentami,

ponieważ wytwarzają tlen potrzebny

nam do życia.

5.

-maślak

-kozak

-kurka

-borowik

-gąska

6.Grzyby pełnią funkcje pokarmu

oraz powodują stałe odnawianie się

żyzności gleby.

7.

-wodniczka pokarmowa

-jądro

-cytoplazma

-błona komórkowa

-wodniczka tętniąca

-rzęsa

8.

-szczupak

-sandacz

9.Rysy (2499)

10.To roślina rosnąca więcej niż 2

lata (wieloletnia)

autor quizu: Kacper

Sodolewski

str. 33

ŚWIAT ZWIERZĄT

Zwierzaki są dla Was wszystkim. Chętnie się z nimi bawicie. Pamiętajcie jednak,

że Wasze pupile potrzebują także: miłości, troski i opieki.

Bardzo są im potrzebne akcesoria : łóżeczka, szczotki, ubranka itp.

Oto one !!!

Wasi ulubieńcy potrzebują również kąpieli, ponieważ gryzą je pchły i zwierzaczki nie są w pełni radosne!!! ;)

Czyste zwierzaki są szczęśliwe :) :)

str. 34

Salony piękności dla zwierzaków!!!

Idealne szczotki dla zwierzaków!!!!!

Martyna Gurgul

Klasa VI

str. 35

JESIENNY ROŻNÓW W WIERSZU I W PIOSENCE

Drzewa takie kolorowe, że

aż ludzie tracą głowę.

Wszystkie ubarwione liście

świecą się ogniście.

Jesień przyleciała,

zwierzęta pousypiała.

Drogi liśćmi pokryła i spokojnie sobie żyła.

Autor: Karol Policht Klasa VI

Jesień w literaturze (wybrane teksty)

Eliza Orzeszkowa„Nad Niemnem”

Henryk Sienkiewicz„Ogniem i mieczem”

Henryk Sienkiewicz„Potop”

Henryk Sienkiewicz„Pan Wołodyjowski”

Stefan Żeromski„Przedwiośnie”

Władysław Reymont„Chłopi”

Bruno Schulz„Noc wielkiego sezonu”

Leopold Staff„Baśń parku jesiennego”

„Grzybobranie”

My lubimy grzybobranie. Grzyby mają inne zdanie. My biegniemy z koszykami’ Grzyby nie chcą gadać z nami. Pierwszy pędzi aż się kurzy, woła: Jestem dziś w podróży! Żegnam państwa! Do widzenia! Pocztą prześlę pozdrowienia! Drugi zdjął kapelusz z głowy, Włożył czepek koronkowy, W pantofelek włożył nóżkę I udaje dobrą wróżkę. Trzeci nagle usiadł w cieniu, wrzasnął Jestem na zwolnieniu! I do kosza wleźć nie mogę Bo mam właśnie w gipsie nogę. Czwarty siadł przy telefonie:

Ja do babci teraz dzwonię Halo! Babcia! Jak to nie !? Znowu ktoś połączył źle Pewnie znowu na centrali Dyżuruje tłum krasnali. Piąty grzyb pokręcił głową Ja mam przerwę śniadaniową. No a kiedy zjem śniadanie To mam w nosie grzybobranie. Szósty do nas przyszedł wreszcie: Jak tak chcecie to mnie nieście Dość łażenia mam piechotą I do kosza wlazł z ochotą.

słowa: Dorota Gellner

str. 36

Piosenki o jesieni dla dzieci

„Deszczowa piosenka”

”

„Dzikie gęsi”

„Figlarny wiatr”

” „Jarzębinowa piosenka

„Jabłuszko”

„Gdzieś ty boćku?”

„

„Jesienne liście”

Jesień”

„Już opadły liście” „Listopadowa piosenka”

(Źródło: www.klasa.pl)

str. 37

COŚ Z KLASYKI

ROŻNOWSKI CHÓR

Rożnowski chór pod dyrekcją Pana Jarosława Musiała jak co roku zachwyca bogatym

i miłym dla ucha repertuarem.

W tym semestrze mieliśmy okazję wysłuchać wspaniałego koncertu z okazji Dnia

Niepodległości.

Czekamy na następne uroczystości.

str. 38

Od „IDOLA” do „X FACTORA”

Na polskiej scenie muzycznej coraz więcej pojawia

się osób z wielkim talentem. Wiele z nich to

uczestnicy bądź finaliści polskich programów

muzycznych, które ostatnimi latami możemy oglądać

w telewizji. Czy wiecie, że Sylwia Grzeszczak, której

piosenki widnieją ciągle na listach przebojów, swoje

pierwsze kroki stawiała w programie „Od przedszkola

do Opola”, a następnie w „Idolu”? Z kolei, Justyna

Steczkowska swoją karierę wokalną rozpoczęła

w programie „Szansa na sukces”. A Kamil Bednarek?

Przecież to finalista trzeciej edycji „Mam Talent”,

a dziś jeden z największych ulubieńców polskiej młodzieży wśród muzyków reggae. Tak

możemy wymieniać bez końca…

W Polsce pierwszym największym muzycznym show

był „Idol” emitowany od 2002 do 2005 roku. Wielu

z nas zapewne nie oglądało tego programu ale

Monikę Brodkę, czy Sylwię Grzeszczak zna praktycznie

całe młodsze pokolenie, a właśnie przez „Idol”

wymienione piosenkarki rozwinęły swoje „wokalne

skrzydła”. Kolejne znane programy, które podbiły

serca Polaków to: „Mam Talent” (2008),

„Fabryka Gwiazd”(2008), „X Factor” (2011),

„Bitwa na głosy” (2011), „Must be the

music. Tylko muzyka” (2011), „The Voice of

Poland” (2011). Tytuły tych show już na

pewno kojarzycie. Pewnie wielu z Was

zasiada przed telewizorem z całą rodziną

i kibicuje swoim faworytom.

str. 39

Pora wymienić kilka nazwisk oraz nazw zespołów,

które dzięki wymienionym programom są dziś

znane, a ich piosenki słucha wielu z nas. Są to

m.in.: wspomniani już: Sylwia Grzeszczak, Monika

Brodka, Kamil Bednarek, a także:

Ewelina Lisowska („X Factor”)

Rafał Brzozowski („Szansa na sukces”, The

Voice of Poland”)

Dawid Podsiadło („X Factor”)

ENEJ („Must be the music. Tylkomuzyka”)

LACHERSI („Must be the music. Tylko

muzyka”)

LEMON („Must be the music. Tylko

muzyka”).

Każdy z Was do tej listy mógłby

dopisać jeszcze wiele innych osób,

które znacie z telewizyjnych

programów muzycznych. A może ktoś

z Was znajdzie się na takiej liście

w przyszłości? Kto wie… Jedno wiem

na pewno, talentów muzycznych

i wokalnych w naszej szkole nie

brakuje. Dzięki takim programom

można daleko zajść, wybić się na

wielką scenę muzyczną i występować

przed całą Polską, a nawet światem.

Autor: Ania Cepiga Kl. VI

str. 40

Kamil Bednarek - pogromca szarej rzeczywistości

Wiosną tego roku miałam okazję uczestniczyć w koncercie Kamila Bednarka i na własne

oczy i uszy, przekonać się jak wielkie pokłady energii skrywa w sobie muzyka reggae, na

dodatek w polskim wydaniu. Trzy godziny występu przeobraziły Łososinę Dolną w gorącą

wyspę Jamajki, tchnącą spokojem i optymizmem typowym dla tej rajskiej krainy.

Pochodzący z Brzegu, 22-letni wokalista, przemycił w swoim głosie niewyczerpalne źródło

pozytywnego nastawienia i wzorem Boba Marleya (ojca muzyki reggae), zasiał w

świadomości zebranych ludzi pokusę, by nie dać się pogrążyć w marazmie szarej

rzeczywistości, mogącej unicestwić każde, nawet najmniejsze marzenie.

Kamil Bednarek, występujący w zespole sygnowanym swoim nazwiskiem, rozpoczął

karierę w programie Mam talent, w którym zdobył drugie miejsce, zaskarbiając sobie

sympatię widzów całej Polski, poprzez wykonanie piosenki Boba Marleya IsThis Love. I już

tego samego roku (2010), wydał debiutancki album Szanuj. Mając za sobą podróż na

Jamajkę, której owocem jest mini album Jamaican Trip, Kamil zdradził szerokiej

publiczności, jak wielkim uznaniem darzy twórczość Marka Grechuty i na jego cześć,

wykonał remiks szlagieru poety, zatytułowanego Dni, których nie znamy. Z tą piosenką

wystąpił na XLVIII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, udowadniając jak dużo

muzyka reggae ma wspólnego z poezją śpiewaną, gdy w grę wchodzi bunt przeciwko

apatii w realizacji życiowych marzeń i pacyfikacja negatywnych emocji, będących źródłem

ogólnej frustracji i zazdrości tzw. hater’ów, obecnych w polskiej rzeczywistości, zwłaszcza

tej internetowej.

Cover ten tak bardzo się spodobał, iż wkrótce po festiwalu, Kamil został poproszony

o nagranie teledysku do filmu Andrzeja Wajdy, pt. Wałęsa.

Człowiek z nadziei, cieszący się bardzo dobrymi recenzjami na wielu zagranicznych

festiwalach.

Tak naprawdę, zwrot Człowiek z nadziei, ma swoje odbicie nie tylko w głównym

bohaterze filmu A. Wajdy, lecz jak najbardziej w Kamilu – młodym przedstawicielu

dopiero co dojrzewającego pokolenia, które w Polsce jako kraju, nie chce widzieć

straconych nadziei, ale szansę na prawdziwie spełnione życie.

Bednarek jest więc swego rodzaju obrazem polskiej młodzieży, dla której marzenia są

bodźcem do działania, a nie utopią odwiedzaną jedynie w snach.

Ostatni singiel Cisza ugruntował pozycję Kamila na polskiej scenie muzycznej i okazał

się swego rodzaju asumptem do dalszej twórczości. Oby ten sukces stał się inspiracją dla

innych, gotowych jak on, podążać za marzeniami.

Autor:Lucyna Pawlik

str. 41

„Zespoły tańca ludowego”

Zespól funkcjonuje 4 lata. Z każdym tygodniem, miesiącem, rokiem przybywa więcej

zainteresowanych. Obecnie grupa taneczna „Małe Rożnowioki” liczy ok.40 osób. (ze

wszystkich zespołów uzbiera się ok. 70 osób). Oprócz

tego składu są także zespoły przeznaczone wiekowo

dla dzieci i dorosłych. Wszystkimi opiekuje się ten

sam instruktor.

Zespół „Rożnowskie Fasolki”(dziecięcy):

Skupia dzieci w wieku 4-9 lat. Funkcjonuje od 2012

roku. Na swoim koncie najmłodsi mają już wiele

występów, m.in. występ zorganizowany z okazji

Dnia Matki. Grupa ta nie doświadczyła jeszcze

dalszych wyjazdów, z powodu młodego wieku.

Zespół „Małe Rożnowioki”(młodzież) :

Jest to najdłużej funkcjonująca grupa taneczna. Na swoim koncie ma wiele sukcesów m.in.

wyjazd na festiwal do Bułgarii, na Słowacje

,do Rabki-Zdrój i Krynicy. Jednym z

najważniejszych był występ na festiwalu „

Święto dzieci Gór”. W planach ma kilka

zagranicznych wyjazdów wraz z zespołem

„Rożnowska Dolina”.

Zespół „Rożnowska Dolina”(dorośli):

Jest to niedawno założony zespół. Powstał we

wrześniu 2013 roku. Skupia dorosłych i młodzież

w wieku od 16-100 lat. W planach ma kilka

zagranicznych wyjazdów.

Autor: Katarzyna Grzegorzek,

klasa Ib

str. 42

„Czy wiesz, że łzy się śmieją, kiedy są za

duże?

Kto wie czemu ptaki są mądre?

Bo odlatują we wrześniu, wtedy gdy zaczyna się rok szkolny.

Wrześniowe żarty są jak gra w karty.

Nieważne co się pojawi i tak wszystkich rozbawi.

Autor:

Karol Policht

21 LISTOPADA DZIEŃ ŻYCZLIWOŚCI

str. 43

JESTEŚMY WŚRÓD ŻYCZLIWYCH

Z okazji Światowego Dnia Życzliwości i Pozdrowień (21 listopada)

samorząd szkolny przygotował dla uczniów z klas IV-VI konkurs na „Klasowe

Drzewo Życzliwości” .

Korytarz szkolny został ozdobiony oryginalnymi i skłaniającymi widzów

do refleksji drzewami, które można było oglądać jeszcze przez parę dni.

DRZEWA ŻYCZLIWOŚCI

WYKONANE PRZEZ UCZNIÓW Z KLAS

IV - VI

Dzięki przepisowi na dobry dzień 21 listopada był

naprawdę wyjątkowy.

str. 44

DZIEŃ MISIA

W SZKOLE PODSTAWOWEJ

I „MISIOLAND” W ZAKOPANEM

27 października 2013 roku nasi najmłodsi uczniowie mogli

uczestniczyć już w drugich w naszej szkole obchodach Dnia Misia.

Dzięki pomysłowości organizatorów i cudownej scenerii zabawa

była znakomita.

Uwaga!!!

MIŁOŚNICY MISIÓW

„MISIOLAND”

Kto jest zainteresowany historią

pluszowego misia, niech koniecznie odwiedzi

Muzeum Pluszowego Misia

„Misioland” w Zakopanem.

str. 45

Zwiedzających, a zwłaszcza dzieci, zachwycą zapewne misie naturalnej

wielkości, ubrane w regionalne stroje góralskie.

Misie chętnie pozują do fotografii: )

W muzeum można obejrzeć także misie kolekcjonerskie

(reprezentujące różne zawody) i scenki rodzajowe z ich udziałem.

str. 46

Jak widać misie współczesne chętnie towarzyszą kierowcom rajdowym

w zawodach.

Miłośnicy widokówek znajdą w muzeum kolekcję starych kart

pocztowych z lat 1905-1920 z Zakochanymi Misiami.

.

str. 47

SZLACHETNE ZDROWIE”

…Żyj aktywnie.

Jeśli jakiś problem masz, nie zwlekaj,

nie trzymaj tego w sobie, lecz powiedz innym.

Oni pomogą Tobie.

Narkotyki, alkohol to najgorsza rzecz,

lepiej zagrać z kumplami dobry mecz.

Rozwinąć swoje hobby możesz też,

Więc szanuj swoje zdrowie, bo zdrowie jest w modzie,

W modzie jest.

Nałogi to zła rzecz, więc z dala od nich trzymaj się.

Lepsza jest rodzina, kiedy w domu atmosfera miła.

Autorki:

Agata Nowak, Kinga Leś, Paulina Policht

i Elżbieta Musiał

str. 48

„Rusz głową” – ćwicz umysł

1 2

3 4 5 6 7 8

1. KOLOROWE NA DRZEWACH

2. SZKOLNE, SPORTOWE

3. MIEJSCE PRACY UCZNIA

4. MAMA I…

5. ZIELONY I SMACZNY

6. NAJLEPSZY PRZYJACIEL CZŁOWIEKA

7. SZARY I TWARDY

8. NA SKARBY

Autorki: Ewa Karwala, Kinga

Lipińska, klasa IV b

str. 49

1 2 3 4 5 6 7 8

1. SIÓDMY MIESIĄC ROKU

2. ŚWIĘTO TRZECH…

3. HERB WARSZAWY

4. JEDEN Z CZŁONKÓW RODZINY

5. ODTWÓRCA GŁÓWNEJ…

6. WARZYWO

7. „…W KRAINIE CZARÓW”

8. „CHARLI I FABRYKA…”

Autorka: Julia Lipińska,

klasa IV b

str. 50

„KIWNIJ PALCEM” – BĄDŹ TWÓRCZY

Jak trenować twórcze myślenie i po co to

robić?

„Zawsze staram się zrobić coś, co przekracza moje możliwości.

Dopiero wtedy coś mi się udaje”.

Pablo Picasso

Zapraszamy już do trzeciej części treningu twórczego myślenia.

Tym razem kilka zadań, które pozwolą Ci obudzić Twój wewnętrzny

potencjał twórczy.

Najpierw rozgrzewka:

Twoja pamięć

Przypomnij sobie:

- ile jest dni w lutym,

-którędy dojść z Twojego domu nad Dunajec.

str. 51

Twoja wyobraźnia

Powiedz na głos, jak możesz zastosować się do następujących rad:

-Żeby odkryć ocean, musisz odpłynąć dość daleko, aby nie widzieć

lądu na horyzoncie.

-Traktuj innych tak, jak sam chcesz być traktowany.

-Nie siedź tak, weź się do jakiegoś zadania!

Trening właściwy

1. Krzyżówkowe hasło

Niejeden na półce Hanks.

2. Jaki to dzień?

Najkrótszy, a do tego piłkarski – jaki to dzień tygodnia?

3. Dziesięć centymetrów za mało

Często po badaniu u lekarza słyszę, że jestem o 10 cm za niski.

Dlaczego?

4. Gdzieś już to słyszałem

Dopisz swoje linijki, by zgadzały się z rymem:

Entliczek, pentliczek, czerwony stoliczek…

5. Czy coś nie tak z kawą?

Gdy gość restauracji wsypał cukier do kawy, coś wypłynęło na

powierzchnię!

Natychmiast poprosił kelnera o nową kawę. Gdy tylko spróbował

kawy, wiedział, że kelner po prostu usunął to, co pływało na

powierzchni – i przyniósł mu tę samą kawę. Skąd to wiedział?

str. 52

6. Dziadziu, dorośnij!

Dziadziu, dorośnij! – tak pięciolatka bawi się ze swoim dziadkiem.

Musi poczekać jeszcze 5 lat, zanim jej dziadek będzie miał tyle lat,

co jej ojciec. Jak to możliwe?

7. Supeł na krawacie

Trzymasz końce krawata – każdy w innej dłoni. Jak możesz

zawiązać supeł – bez puszczania żadnego z końców?

8. Zegar bije

Jeżeli o drugiej godzinie zegar bije dwie sekundy, jak długo będzie

bił o trzeciej?

9. Samochody i ptaki

Dwa samochody jadą naprzeciw siebie – oczywiście nie po tej

samej stronie drogi. Ich średnia prędkość wynosi 50 km/h. Gdy są

od siebie oddalone o dokładnie 100 km, ptak startuje z jednego z

nich. Z prędkością 75 km/h leci w kierunku drugiego.

Gdy dolatuje do celu, natychmiast zawraca i leci z powrotem. Jaki

dystans pokona w sumie ptak, zanim samochody się miną?

JAK CI POSZŁO?

Żródło treningu: TerryHorne, Simon Wooton “Trenuj swój umysł, czyli

jak obudzić w sobie potencjał”

Ciąg dalszy nastąpi…

str. 53

WYKONAJ SAM

str. 54

CO W SZKOLE PISZCZY, CO PISZCZY

W SZKOLE?

KONKURSY

I OGÓLNOPOLSKI KONKURS CZYTELNICZY „KSIĄŻKA – PRZYJACIELA PRAWDZIWY”

„W KRAINIE SOLILANDII”

(FINAŁ)

Gratulujemy uczennicom klasy III (obecnie klasy IV b) szkoły podstawowej: Julii Lipińskiej, Ewie Karwali i Iwonie Nowak przejścia do finału I Ogólnopolskiego Konkursu Czytelniczego „Książka – przyjaciel prawdziwy” pod hasłem „W krainie Solilandii” i reprezentowania szkoły na eliminacjach w Krakowie, które odbyły się dnia 27 maja 2013 roku.

str. 55

Uczniom zaś klasy V (obecnie szóstej): Michałowi Gądkowi, Annie Cepidze oraz Natalii Czachor gratulujemy otrzymania ról soliludków w multimedialnym spektaklu „W krainie Solilandii” wyreżyserowanym przez panią Beatę Kołodziej, który został przedstawiony dnia 3 czerwca 2013 roku w trakcie Koncertu Finałowego I Ogólnopolskiego Konkursu Czytelniczego „Książka - przyjaciel prawdziwy”. W bajkowej scenerii komory Warszawa 125 metrów pod ziemią bawiło się ponad 500 dzieci z całej Polski. Koncert był dedykowany finalistom i laureatom pierwszej edycji konkursu.

Podczas koncertu miała miejsce Centralna Inauguracja XII Ogólnopolskiego Tygodnia Czytania Dzieciom. Przedstawiciele Kopalni, Fundacji ABC XXI, aktorzy, zaproszeni goście oraz licznie zgromadzona publiczność wspólnie odczytali „Lokomotywę” Juliana Tuwima, rozpoczynając uroczyście kolejny, dwunasty już Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom.

Spektakl dla dzieci Solilandia - zaczarowana podróż można obejrzeć na stronie: https://www.facebook.com/Solilandia Scenariusz przedstawienia napisała zaprzyjaźniona z naszą szkołą Pani Beata Kołodziej na podstawie swoich książek z cyklu Solilandia: tomu I „Pamiętnik wielickiego skrzata", który wprowadza amatorów baśni w świat pełen soliludków, smoków, fąfli i pukawek. tomu II „Wyprawa do Kryształowej Groty" - pełnej przygód opowieści o podróży do podziemnych światów w poszukiwaniu tajemniczych kryształów mocy oraz III tomu Solilandii - Klątwa Ducha Gór, w którym skrzaty wyruszają na powierzchnię ziemi, aby odnaleźć baśniowe istoty. To one mogą pomóc pokonać złą i niebezpieczną Bieliczkę. Trasa wędrówki prowadzi z Wieliczki poprzez Nowy Sącz i Wrocław do Karpacza, gdzie włada tajemniczy Krakonosz, Duch Gór.

str. 56

redaktor naczelna

Elżbieta Bukowiec

str. 57

Wynik finałowych rozgrywek

I OGÓLNOPOLSKIEGO KONKURSU CZYTELNICZEGO „KSIĄŻKA – PRZYJACIELA PRAWDZIWY”

przedstawia się następująco:

I MIEJSCE: Iwona Nowak, Julia Lipińska i Ewa Karwala (klasa IIIb,

obecnie IVb)

II MIEJSCE: Angelika Jurczyk, Wiktoria Góra i Patrycja Orzeł (klasa

IIIa, obecnie IV a)

III MIEJSCE: Patryk Bulanda, Justyna Dumana i Tomasz Różański

(klasa II b, obecnie III) oraz Dorota Nędza, Jan Szabla i Natalia

Kosakowska (klasa II a obecnie III).

………………………………………………………………….

Rozstrzygnięty też został konkurs „I ty możesz zostać Indianinem”.

W kategorii klas I-III SP

I miejsce zajął Dawid Leśniak (klasa I, obecnie II)

str. 58

II miejsce – Kacper Olchawa (klasa II,

obecnie III)

III miejsce – Izabela Donica (klasa III,

obecnie klasa IV).

Uczniowie tych samych klas

w kategorii

„rękodzieło” uzyskali następujące miejsca:

I miejsce Aleksandra Dziedzic (klasa III, obecnie IV)

II MIEJSCE Natalia Jurkowska (klasa III, obecnie IV)

Kategoria klas IV – VI:I miejsce

Nicole Gumulak klasa V (obecnie VI)

II miejsce Klaudia Turek

(klasa V, obecnie VI)

Wyróżnienia dla: Alicji Górowskiej (klasa I, obecnie II),

Kariny Gądek (klasa II, obecnie III),Kingi Janisz (klasa II,

obecnie III), Patrycji Orzeł (klasa III, obecnie IV), Wiktorii Góry (klasa

III, obecnie IV), Aldony Górowskiej (klasa I, obecnie II), Krystiana

Piszczka (klasa II, obecnie III), Małgorzaty Rozum (klasa III, obecnie

IV).

str. 59

Jesienne dekoracje stołów

W ostatnim tygodniu października 2013 roku na korytarzu szkolnym

została zorganizowana przez szkolny samorząd wystawa przygotowanych przez

poszczególne klasy jesiennych dekoracji stołów.

Jak widać dusz artystycznych w naszej szkole nie brakuje. Zwycięzcom gorąco gratulujemy!

str. 60

Akcja charytatywna „Mali, wielcy pomocnicy

świętego Mikołaja”

Samorząd Uczniowski Szkoły Podstawowej w Rożnowie

przeprowadził akcję charytatywną „Mali, wielcy pomocnicy

świętego Mikołaja”.

Darczyńcom gorąco dziękujemy.

Ciekawym pomysłem okazało się także zorganizowanie przez Radę

Samorządu Uczniowskiego Szkoły Podstawowej andrzejkowego

kiermaszu – „ciastko z wróżbą”, który odbył się 29 listopada 2013

roku (piątek).

Ciasteczka, które przygotowali rodzice uczniów, rozeszły się tak

szybko, jak przysłowiowe ciepłe bułeczki.

Dochód ze sprzedaży przeznaczony został na potrzeby Rady

Samorządu.

str. 61

Mniam, mniam! Palce lizać!

str. 62

UWAGA KONKURSY!

Redakcja czasopisma „Rożnowinki”

serdecznie zaprasza do udziału

w konkursie profilaktycznym:

Dziękuję, nie palę.

Gorąco też zapraszamy do wzięcia udziału

w I SZKOLNEJ WYSTAWIE

FOTOGRAFICZNEJ

„ROŻNÓW DAWNIEJ I DZIŚ

W OBIEKTYWIE”.

REGULAMIN

SZKOLNEGO KONKURSU

OBEJMUJĄCEGO PROFILAKTYKĘ UZALEŻNIEŃ

(ROŻNÓW, LISTOPAD 2013 R.)

1. Cele konkursu

Celem konkursu jest propagowanie profilaktyki uzależnień wśród dzieci i młodzieży:

-promowanie zdrowia poprzez uświadomienie szkodliwości palenia,

-przeciwdziałanie uzależnieniu od nikotyny.

str. 63

2. Adresaci

Uczestnicy będą oceniani w dwóch kategoriach wiekowych:

a) Kategoria I - uczniowie klas IV- VI szkoły podstawowej,

b) Kategoria II – uczniowie klas I-III gimnazjum.

3. Warunki uczestnictwa w konkursie

Zgłoszeniem do konkursu jest dostarczenie pracy plastycznej lub plastyczno – literackiej, podejmującej profilaktykę uzależnień z wyeksponowanym hasłem „Dziękuję, nie palę” spełniającej następujące kryteria:

plakat (format od A4 do A2; technika dowolna) lub komiks (2 - 6 stron formatu A 4-A 2; technika dowolna)

wykonanie samodzielne lub grupowe (do czterech osób).

podpisanie pracy (imię, nazwisko, klasa).

Prace te zostaną ocenione przez jury pod względem:

- związku z tematyką konkursu,

- wartości artystycznej i oryginalności.

4. Termin składania prac i rozstrzygnięcie konkursu

Prace należy dostarczyć do końca maja 2014 roku.

Finał konkursu przewidziany jest na czerwiec 2014 roku.

5. Nagrody

Zwycięzcy otrzymają dyplomy.

Pozostali uczestnicy dostaną „nagrody pocieszenia”.

Organizator konkursu:

mgr Elżbieta Bukowiec

str. 64

REGULAMIN

I SZKOLNEJ WYSTAWY FOTOGRAFICZNEJ

„ROŻNÓW DAWNIEJ I DZIŚ W OBIEKTYWIE”

Organizator

Przedstawiciele kółka teatralno-dziennikarskiego Zespołu Szkół

w Rożnowie pod kierunkiem pani Elżbiety Bukowiec

Współorganizator

Biblioteka w Zespole Szkół w Rożnowie

Tematyka

ZDJĘCIA UKAZUJĄCE ROŻNÓW, I ŻYCIE JEGO MIESZKAŃCÓW

W PRZESZŁOŚCI, AŻ DO CZASÓW WSPÓŁCZESNYCH

Warunki uczestnictwa

W wystawie mogą wziąć udział wszystkie osoby zainteresowane promocją Rożnowa.

str. 65

Kategorie wiekowe: - I (do lat 15)–dzieci i młodzież ze szkoły podstawowej i z gimnazjum, - II (od 16 lat) –młodzież ze szkół ponadgimnazjalnych i dorośli Każdy autor może nadesłać maksymalnie 5 zdjęć w dowolnej technice

( dozwolony jest fotomontaż cyfrowy, jednak zdjęcia te należy

opatrzyć napisemfotomontaż).

Formaty zdjęć: dowolny format.

Każde zdjęcie należy opisać na odwrocie, podając: -tytuł zdjęcia, -data wykonania (jeśli jest znana), -imię i nazwisko autora.

Prosimy o czytelne opisy zdjęć Zdjęcia należy dostarczyć do biblioteki szkolnej do końca września 2014 r. Można też przesłać na adres organizatora: bjeta@poczta.fm

OCENA PRAC

Oceny zdjęć oraz podziału nagród dokona Jury powołane przez organizatora. Prace, które nie będą spełniać warunków określonych w regulaminie, nie będą podlegały ocenie Jury.

str. 66

NAGRODY

W każdej grupie wiekowej przyznane będą: - I nagroda - II nagroda - III nagroda - wyróżnienia

TERMINARZ WYSTAWY

- Dostarczanie zdjęć - do końca września 2014r. - Obrady Jury –początek października 2014 r. - Powiadomienie o werdykcie Jury - do końca października 2014 r. - Otwarcie wystawy oraz uroczyste wręczenie nagród– listopad 2014r - Zwrot prac niezakwalifikowanych do wystawy do końca listopada 2014 r. - Zwrot prac przyjętych do wystawy do końca czerwca 2015 r..

Organizator zastrzega sobie prawo wnoszenia zmian w terminarzu (w uzasadnionych przypadkach).

POSTANOWIENIA KOŃCOWE:

1.Organizatorzy zastrzegają sobie prawo do bezpłatnej reprodukcji zdjęć w katalogu wystawy oraz środkach masowego przekazu w celu promowania imprezy. 2. Nadesłanie prac na wystawę jest równoznaczne z uznaniem warunków niniejszego regulaminu oraz wyrażeniem zgody na publikowanie danych osobowych autora w materiałach promujących wystawę. 3. Każdy uczestnik konkursu otrzyma drogą elektroniczną informację o decyzji Jury. 4. Autorzy zdjęć przyjętych do ekspozycji otrzymają katalog wystawy. 5.Uczestniczących w konkursie prosimy o podanie swojego numeru telefonu lub adresu e-mail w celach kontaktowych.

str. 67

W KALEJDOSKOPIE ZDARZEŃ

ROK 2012/2013 SZKOŁA PODSTAWOWA I GIMNAZJUM

WRZESIEŃ

Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 2012/2013.

PAŹDZIERNIK

Akademia z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej.

Montaż słowno-muzyczny z okazji Dnia Papieskiego „Syn tej Ziemi”.

Dzień Spódnicy.

„Zbieranie Grosza 2012” – udział w charytatywnej akcji.

LISTOPAD

Akademia z okazji Dnia Niepodległości.

Przedstawienie kukiełkowe „Kot w butach”.

Zabawa andrzejkowa.

Szkolny konkurs „Mój ulubiony bohater baśniowy”.

Dzień Misia – gry , zabawy, konkursy.

Dzień Życzliwości i Pozdrowień.

Przedstawienie „Codziennie spożywaj owoce i warzywa”.

GRUDZIEŃ

Spotkanie z Mikołajem.

Jasełka „Razem do Betlejem”.

Akademia z okazji Bożego Narodzenia.

Wigilia.

Spotkanie z policjantem.

STYCZEŃ

Konkurs kolęd.

Dzień Babci i Dzień Dziadka.

Dzień Seniora.

Zabawa karnawałowa.

Ferie zimowe.

str. 68

LUTY

Przedstawienie kukiełkowe „Królowa Śniegu”.

Walentynki.

Spotkanie z podróżnikiem – „Chiny”.

Spektakl „Świat naszych przodków”

MARZEC

Koncert muzyki filmowej.

Akademia z okazji Dnia Kobiet.

I Ogólnopolski Konkurs Czytelniczy „Książka przyjaciel prawdziwy” – „W

krainie Solilandii” (etap szkolny).

Rekolekcje wielkopostne.

KWIECIEŃ

Akademia z okazji Święta Narodowego Trzeciego Maja.

Teatrzyk „Brzydkie kaczątko”.

„Rękodzielnia” – ceramika - warsztaty .

MAJ

Spotkanie z przedstawicielami MONAR-u.

Spotkanie z policjantem.

Akademia z okazji Dnia Matki i Dnia Ojca.

Spotkanie z iluzjonistą.

Przedstawienie „Jacek i Placek – o dwóch takich co ukradli księżyc”.

Projekt edukacyjny „Ojczyzna Mickiewicza w słowach, smakach

i w obrazach”.

Sąd nad papierosem – projekt antynikotynowy.

CZERWIEC

I Ogólnopolski Konkurs Czytelniczy „Książka przyjaciel prawdziwy” –

„W krainie Solilandii” (etap ogólnopolski).

Dzień Dziecka – piknik rodzinny- gry, zabawy, konkursy.

Projekt edukacyjny: „Od Pitagorasa do…”.

Akademia na zakończenie szkoły podstawowej – pożegnanie szkoły

przez uczniów klasy szóstej.

Uroczyste zakończenie roku szkolnego 2012/2013.

str. 69

RADA RODZICÓW

AKTUALNOŚCI

„Dzieci będą pamiętać Cię nie dzięki rzeczom materialnym, które im

zapewniłeś, ale dzięki uczuciom, którymi je obdarzyłeś”.

(Richard L. Evans)

Wywiad z panią Teresą Lipińską

obecną przewodniczącą Rady Rodziców

E. Dzień dobry ! Chciałybyśmy przeprowadzić z panią wywiad do szkolnego czasopisma ,,Rożnowinki''. p. T. L. Dzień dobry. Witam serdecznie . E. Jak wyglądają Pani obowiązki w szkole? p. T. L. No cóż. Wraz ze wszystkimi mamami organizujemy spotkania, na których rozmawiamy na temat tego, co można by zmienić w szkole, w czym można by pomóc dzieciom tak, aby ich pobyt i nauka, czyli ciężka praca była lżejsza i przyjemniejsza. Dużą rolę odgrywają w tym dzieci, które przychodzą do domu i rozmawiają z rodzicami o tym, co je niepokoi, co można by ulepszyć. Wszystkie uwagi i sugestie omawiamy na spotkaniu i zastanawiamy się jaki mógłby być nasz wkład w to, żeby Wam było lepiej. E. Co chciałaby Pani zmienić w naszej szkole ? p. T. L. To jest bardzo trudne pytanie, bo kontakt ze szkołą miałam w 80 latach i wiem, że przez ten okres bardzo dużo w naszej szkole zmieniło się na dobre . Przede wszystkim jest więcej miejsca. Jest pięknie wyposażona szatnia, sala gimnastyczna i ktoś kto przez kilka…a w zasadzie kilkanaście lat nie miał kontaktu ze szkołą, to teraz jak patrzy na nią, to widzi, że jest naprawdę bardzo sympatycznie. Podoba mi się, że atmosfera tutaj jest taka powiedziałabym rodzinna.W przedszkolu to nawet niektóre panie są mamami dla dzieci. Przytulają, gdy dziecko uderzy się i płacze. Bardzo podoba mi się to, że nauczyciele na przerwach rozmawiają z dziećmi i w ten sposób nawiązują z nimi niesamowicie bliski kontakt. Co bym zmieniła? Hmm...Gdybym mogła , gdybym wygrała w totolotka, to bym na pewno dołożyła starań do tego, żeby była stołówka. Bardzo bym chciała, żeby dzieci mogły jeść posiłki jak to się odbywa w innych szkołach, aby to nie było na zasadzie, że wychodzą dzieci z klasy, wkładają sobie rzeczy do plecaka,wchodzi następna grupa i musi jeść w tej sali lekcyjnej. Mam nadzieję, że za parę lat ta stołówka powstanie w naszej szkole . E. Trudno jest pełnić stanowisko przewodniczącej? p. T. L. Trzeba troszeczkę czasu w to włożyć, poświęcić się, ale to nie jest jakaś trudna sprawa. Lubię być wśród ludzi - wśród młodzieży. Do tej pory też byłam często w szkole i starałam się brać czynny udział w jej życiu i w życiu mojego dziecka. Na dzisiaj nie jest to dla mnie taki specjalny wysiłek. Później, jak będziemy dalej działać, okaże się. Póki co, nie widzę większych trudności . E. Co panią najbardziej niepokoi w naszej szkole? p. T. L. Nie zauważyłam jakichś niepokojących rzeczy.To jest naturalne, że lata młodzieńcze i dojrzewanie, dorastanie niosą za sobą jakieś problemy związane z wychowaniem. Z tym

str. 70

jednak rewelacyjnie sobie radzi grono pedagogiczne, które współpracuje wraz z rodzicami . Jakichś większych problemów nie widzę . No może przydałby się większy bus szkolny, tak żeby nie trzeba było na przykład w jedno miejsce jeździć po dwa razy. Mam nadzieję, że też ten problem z czasem zostanie rozwiązany. -Nie żałuje pani tego wyboru, że została Przewodniczącą Rady Rodziców ? -Nie . Nie mam żadnych powodów. Nie żałuję. M.Jakie cechy powinien posiadać Przewodniczący Rady Rodziców ?

p. T. L. Przewodniczący Rady Rodziców przede wszystkim powinien być chętny do pomocy ,

do współpracy . Na pewno powinien umieć słuchać tego co się dzieje , być w częstym

kontakcie ze szkołą i często w niej przebywać, rozmawiać z nauczycielami i z rodzicami.

M. Podoba się Pani to stanowisko?

p. T. L. Tak, lubię być wśród ludzi, wśród dzieci. Spełnia mnie to poniekąd .

M.W jaki sposób Rada Rodziców przyczynia się do rozwoju szkoły ?

p. T. L. W tym roku mamy jeszcze niewiele osiągnięć .

Natomiast w zeszłym roku zorganizowano zabawę karnawałową oraz piknik rodzinny . Piknik

przyniósł duże zyski w kwocie ok. 4 tysięcy złotych .

Te pieniądze zostały przeznaczone na zestaw grający między innymi : mikroporty, mikrofony,

głośniki .

Zakupiono też komputer, sztandary i stroje gimnastyczne, które reprezentują naszą szkołę.

Są do dyspozycji dla dzieci i młodzieży - do nauki i do zabawy .

M. Co pani planuje zorganizować w przyszłym semestrze ?

p. T. L. Biegamy tam i z powrotem, załatwiając wszystko, ale mamy już plan działania .

E. i M. Mamy nadzieję, że niedługo poznamy te plany.

E. i M. Dziękujemy Pani bardzo serdecznie. p. T. L. Bardzo proszę.

Wywiad przeprowadziły redaktorki z klasy VI:

Edyta Garbacz i Martyna Gurgul

str. 71

Zespół redakcyjny:

Redaktor naczelny:

mgr Elżbieta Bukowiec

Zespół redagujący (autorzy rubryk):

Aleksandra Dziedzic (klasa IV)

Julia Lipińska (klasa IV)

Ewa Karwala (klasa IV)

Gabriela Bogdał (klasa IV)

Iwona Nowak (klasa IV)

Katarzyna Lipińska (klasa IV)

Piotr Bukowiec (klasa V)

Anna Cepiga (klasa VI)

Natalia Czachor (klasa VI)

Edyta Garbacz (klasa VI)

Martyna Gurgul (klasa VI)

Dawid Padula (klasa V)

Karol Policht (klasa V)

Kacper Sodolewski (klasa V)

Katarzyna Lipińska (klasa VI)

Katarzyna Winiarska (klasa VI)

Katarzyna Nowak (klasa IG)

Ilustracje: Dawid Padula (komiks)

Korekta: mgr Elżbieta Bukowiec

Autorka okładki: Elżbieta Bukowiec (źródło: Internet - okładka książki „Jesień liścia Jasia”)

str. 72

W obiektywie

„Radości życia rodzinnego są

najpiękniejsze na świecie,

a radość, jakiej rodzice

doświadczają na widok swych

dzieci, jest najświętsza”.