TEATR WIĘZIENNY PO DRODZE

POLSKA

Teatr Więzienny Po Drodze

Makbet

A Filetta i pieśni liturgiczne Korsyki, Ahellil,

Alim Quasimov, Breakdance Procject

Uganda, Divna, El Cuadro Flamenco, Gogo

Milungu, Imzad kobiet Tuaregów, Irkutsk

Ensemble Authentic Music, Koreański Kut z

szamanką, Marszua Kawkaz, Mistrz Kim

Soo-nam, Mizero Children of Rwanda, Mnisi

z Sierab Ling, Polska muzyka obrzędowa,

przedszkole URWISEK, ROKPA Children

from Nepal, Teatr Pieśń Kozła, Teatr

Więzienny Po Drodze, Teatr Zar, Theyyam

performers, Wszystkie Modlitwy

Rzeczypospolitej

Filmy: Order of Myths, Constantine's Sword , Join Us, Jesus Camp , Shadow of the Holy Book, Football, Iranian style, Make Goals not War, Hallowed by thy Game, Georgi and the Butterflies, Dreaming by Numbers, Maria Lionza, Breath of Orchids, Beyond our Ken,

Durakovo, Village of Fools, New Ten Commandments, Orwell Rolls in his grave,

Please Vote for Me, The Storm Bird, The Giant Buddhas, Headwind Hall , Folling Dutchman (Estonia), Louvre City (Francja), Operation Lizystrata, Looking for an Icon, War Photographer, Konkurs (Polska), Dream Girls (Wielka Brytania), Celebration,

Warhol's Absolute

Makbet w wykonaniu więźniów z Kłodzka był prezentowany w gronie

kilkunastu najlepszych spektakli na świecie.

Wstęp na spektakl od lat 18. Należy zabrać ze sobą dowód osobisty lub

paszport. Wyjazd do ośrodka karnego w Kłodzku nastąpi 10 lipca w piątek

spod siedziby Teatru Pieśń Kozła – zbiórka o 15.00. Nie należy zabierać ze

sobą ostrych przedmiotów oraz aparatów fotograficznych.

Teatr Więzienny „Po Drodze…” aktor i reżyser - Krzysztof Papis - założył

wraz z kłodzkimi więźniami w 1998 roku, w ramach swego autorskiego

projektu artystyczno-społecznego Sztuka dla pokoju – Teatr jako katalizator.

Tworzenie teatru w więzieniu to karkołomne wyzwanie- jednak jego twórcy

od początku byli głęboko przekonani, że ma to głęboki sens i jest potrzebne.

Dlatego to robię – mówi Papis. Sztuka w znaczeniu artystycznym, choć jest

istotna, ma w ich pracy drugorzędne znaczenie. Jak twierdzą, ważniejsze jest

to, co można nazwać Sztuką Życia. Teatr w ich działaniach spełnia jedynie

rolę katalizatora przemian wewnętrznych i zewnętrznych. Nie kunszt jest w

tej pracy najważniejszy, ale człowiek. Teatr i sztuka są dla grupy narzędziem

wspomagającym proces poznawania siebie, własnej drogi, własnych emocji,

własnego sposobu komunikowania się z sobą samym i z innymi ludźmi,

drogą do poszukiwania odpowiedzi na istotne w życiu każdego człowieka

pytania. Przedstawienia Teatru Więziennego „Po Drodze…” obejrzało już

ponad 5000 osób zza więziennego muru. To bardzo duża liczba, biorąc pod

uwagę kontekst sytuacji. Wszystkie spektakle powstają w długim i złożonym

procesie pracy i są inspirowane rozmowami, pytaniami i doświadczeniem

życiowym więźniów. Pracując nad kolejnymi nowymi przedstawieniami,

grupa nigdy nie korzysta z gotowych scenariuszy. Przez prawie 11 lat

istnienia powstało sześć premier. Tak naprawdę jednak było ich dużo więcej,

gdyż wiele z tych przedstawień tworzono kilkakrotnie, jakby od samego

początku. Działo się tak wtedy, kiedy zmieniał się skład grupy - jedni

wyjeżdżali do innych więzień, inni wychodzili na wolność. Praca nad

Makbetem była pierwszą próbą zmierzenia się z gotowym tekstem. To był

czas wielu miesięcy wczytywania się w treść, czas wielu pytań… Kim byłby

Makbet współcześnie? W jakich momentach jesteśmy do niego podobni?

Czy Makbet jest w każdym z nas? Wielu widzów po obejrzeniu naszego

spektaklu mówi o wzruszeniu i głębokim zastanowieniu nad esencją

szekspirowskiego Makbeta. To dla nas duży komplement – mówi reżyser.

W 2007 roku Teatr „Po Drodze…” został wyróżniony zaproszeniem do

zaprezentowania Makbeta w ramach Międzynarodowego Festiwalu Teatrów

DIALOG we Wrocławiu.

Program:

Tytuł: Makbet. Więźniowie z zakładu karnego w Kłodzku, Więzienie w

Kłodzku. Wyjazd spod Teatru Pieśń Kozła, ul. Purkyniego 1

Miejsce: Więzienie w Kłodzku

data/godzina: 10.07.2009 / 15:00

Cena: 20 PLN