TEATR MUZYCZNY W LUBLINIE

odznaczony złotą odznaką

„ZA ZASŁUGI DLA LUBELSZCZYZNY"

DYREKTOR I KIEROWNIK

ARTYSTYCZNY

Andrzej Chmielarczyk

:Z-.:a Dyrektora Kazimierz SIATKOWSKI

Kierownik Muzyczny Ryszard KOMOROWSKI

Kierownik Baletu

Rajmund SOBIESIAK

Kierownik Chóru

Tadeusz CHYLA

Kierownik Literacki

Anna NOWAK

EMMERICH KALMAN

KS~ŻNICZKA CZARDASZA

( Csardasfiirstin)

operetka w m aktach

Libretto

Leo Stein, Bela Jenbacb

Przekład

Jerzy Jurandot

Reżyseria

Beata ARTEMSK.A

Kierownictwo muzyczne

Lucjan JAWORSKI

Choreografia

RaJmund SOBIESIAK

Scenografia

Jeru.!'ONDRACKI

Przygotowanie chóru

TADEUSZ CHYł.A

10 Premiera - kwiecień 19'1o

EMMERICH KALMAN 24 X 1882 - 30 X 1953

miarę mych sil tworzę muzykę, która wyda­

je m.i się najbliż za duchowi mego narodu,

którego iycie wypełnione jest najpiękniej­

szym.i pie· ni ami ( ... ) zdaję obi prawę z

tego, że pól stronicy partytury Liszta jest więcej warte

nii cała moja dotychczasowa a moie i przyszla

twórczość operetkowa. AJe wiem tei, ie i taka muzyka

jest ludziom potra:ebna (. „) niechi" moja muzyka

cieszy rodaków i niech niesie w świat wiadomość o

tym, jak piękne pie "ni posiada mój kraj. Nie zgadzaJn

się " tym, ie operetka je t podka.soui111 muzą, je t to

popro tu młodsza, weselsu., ale równi" piękna ior.lra

opery; świadcz111 o rym najlepiej nieśmieneloe dneb.

Johanna Straus a".

Te słowa zawane w paniiętnika~h kompozytora

stanowią jego credo artystynne, zasadę której muzyk

był wierny przez cale woje rwór""e iycie.

Urod"il się w 1882 r. w Siofok nad Balatonem.

Niezwykły przypadek zadecydował, ii mJodziutki

Im.re zamia t poświęcić się adwokaturze, co było

gorącym pragnieniem jego ojca, wkroczył na nielalwll!

drogę kompo„ytor kich sukcesów i porażek. Jak poda­

j111 biografowie artysty jego „spotkanie z muzykJł"

rozpoczęło się od spotkouiia " dyrygentem Budapesz­

tańskiej Opery profesorem Lildem, który w czasie

wakacyjnego pobytu w rocłzinoym mieście Kalmana,

tauważyl chłopca z uwaS'ł wsłuchuj111cego ię w grany

przez profesora utwór. Po ' twierdzeniu, iż chłopiec

poi.iada absolutny słuch fb.,,.blędne wokalne odtwone­

nie utworu wykonyw;uiego przez Lilda) profesor za­

opiekował się Ka.lmao<'m, pomagaj111c mu rozpocz1tć

studia w Szkole Muzycznej w BudaP"'szcie. Marzeniem

chłopca było zostać pianistit wirtuo:um. „CaJymi

dniami pnesiadywalem pr:iiy fortepianie - pisał w

pamiętnikach - ( ... ) nagle poczulem ból ręki ( ... )

""eka.łem przez pewien czas, próźno iywiąc je zcze

nadzieję, gdyż kaida kolejna próba przynosila gorzkie

rozczarowanie ( ... ). Terapia gorącym powietrzem,

tą.piele WZ1Dacniając„, prł'paraty; a]„ polepi.zenie nie

przychodziło; tak skończyla ię moja kariera pianisty

- bylem 'ciągniętym z obłoków, bardzo poważnym i

bardzo s mutn)'Dl mJodzieńcero".

Przygnębmny tragedią nie zrezygnował jednak ze

studiów muzycznych. Wraz z przyjaciółmi - kompo­

:r.ytoranii A. Szinnai, W . Jacobi i B. Bart.okiem podj~

naukę w Akademii Muzycznej w klasie kompozycji

Hansa Ko sfera. W t)'Dl C1'asie napisal swoje piuwsze

utwory symfoniczne („Saturnalia'', ,,Eodre und Johan­

na") a taki.. pierwszą komedią muzyczną ,,Dziedzic

Pf'r<'szleny" (19'1'i)· Ukoronowaniem najwcześniejszego

okresu twórczości Kal.mana było przyzna.nie kom pozy•

torowi Nagrody miasta Budap<'sztu. Za.dopingowany

wyróżnieniem pi5"e muzykę do sztuki ,,Dziedzictwo

pn.e o:lości", której bohatf'rem był Rakooy. Sugesty­

wna, pełna wyrazu muo:yka sprawiJa, iż władze aus­

triackie bojąc się rewolucyjnych df'monstracji na

pr<'tnierze nie o:e„woliły na wystawienie tego utworu.

Zniechęcony tym lCAlman przestaje kompouować i za.

pit.-uje się na WydziaJ Prawa Uniwe1"sytetu Budapesz­

tańskiego. I znów przypad<'k, tym raz<!m w postaci

słynnej śpiewaczki Fedek Sari sprawił, ie Kalman

powraca do komp<nycji. B~c na imieninach u przy­

jaciół napisał w cią.gn kilkunastu minut muzykę do

lów jednego z kolegów; piękna melodia i piękny gl9s

Sari sp.rawily, u w kilka dni później cały Budapes:U

zachwycał się nowym s:r.lagierem. Od tej cl.wili Kal­

man komponuj e coraz to inne piosenki a taicie kabare­

towe kuplety. Wreszcie, wraz. z librecistit Karolem van

Bakonyi pisze swą pieJ"WSz.ą operetkę ,,Manewry j e­

sienne" (1909) - ape.-etkę, która uto„owała mu drogę

do czolowej ceny muzycznej - Theater an der Wien

- i w konsekwencji do ogromnej popularno ci. Urok

„Manewrów jesiennych" polega! na niezwykle wier­

nym przedstawieniu rodowi ka węgier kich, woj ko­

wych a także postaci węgier kiego high - lifu. Nie­

zwykle efektowna, pełna tHDperam ntu muzyka sta­

nowiła do kona.tą ynte:r.ę realizmu i romantyz.mu

„węgier kiej brawury, wiedeń kiej uczuciowości

i międzynarodowego poloru".

Krytyka zajęła wobec mlodego Kalmll.na tanowi ko

wyczekujące w przeciwim twie do roz.entuzjazmowa­

nej publiczno~c-i. która w wiedeń kim teatrn okla ki­

wala „Manewry" 265 raz.y, · - jak później wspomi­

nał kompozytor „Leo Fall wychwalał muz.ykę lowami,

których „azwy„zaj .iaden kompo:tytor wobec- w o

rywala nie używa' .

Kolejne operetki: ,,Urlopowany żołnierz" (1910),

,,Dobrzy przyjaciele" (1911), ,,Król krzypkow'' (1912),

nie przynos~ oczekiwanyc-h ukce ów - aczkolwiek o

o tatniej pisał z.11any krytyk R. Specht ,.Muz.yka ,,Kró­

la skrzypków" jest szczera, ·wieża, wdzięczna o

niewymuszonej i melodyjnej inwencji, obdarzona zdro­

wymi, naturalnymi rumieńcami. Kalman toi na

żyznym gruncie muyzki ludowej. Z tego uświęconego

źródła nerpie swoje melodie, swą naturalna ć

i autentyzm". Kompozytor zu wspomniał „Nad dzie­

łem tym upłynęły mi najpiękniejsze dni mego kompo­

zytorskiego życia".

Złotymi zgłoskami w historii literatury muzycznej

z.apisaly się następne operetki Kalmana: ,,Księżniczka

Czarda za" (1915), „Wie zczka karnawału" (1917),

„Dziewcze z Holandii" (1920), „Bajadera" (1921), ,,Hra­

bina Marica (1924), „Księżniczka cyrkówka" (1926),

„Fiolek z Montrmartru" (1930).

W o tatnim okresie twórczości Kahnan powielał już

własne pomy ły i melodie, jego muzyka zatraciła

świeżość i atrakcyjność Rasi towskie Witawy norym­

berskie zamknęły przed Kalmanem ceny nieniieckie.

Kompozytor opuszcza Wiedeń, pocxąt.kowo przebywa

w Zurichu l Paryżu by w 1938 r. wyeniigrować do USA.

W tym czasie komponuje zaledwie kil.kJł operetek:

wystawioną w Zurichu „Ce arzową Józefinę" będącą

patetyczną, nieudolną parodią epoki Napoleona, ,„Sz.a­

tańskiego •najeźdźcę" - operetkę pełną aktualnych

aluzji politycznych, „Marinkę" osnutą na tle tragiczne­

go romansu arcykcięcla Rudolfa i Marii Vetsery - i

o tatnią dz.ielo kompo:il!ytora ,.Arizona Lady", którego

prapremiera odbyła się po śm.ierci Kalmana w Bernie

w 1954 r.-

BEATA ARTEMSKA I

ur. 30.\'.1922

polska śpiewaczka opcrl'lkov. a 1 :nµran l .

aktorka. reżyser. ludia \\Okalne rozpo­

CZ(la przed \'\C~jn, p~d kierunki m matki

J. Kdl s-Krauzc. kont~ nulowala j · od

1945 r. u Z. Knń ki~· W . Wcrmińskicj

]. Fcdyczkm ski ·j.

W latach 19.+5 - 48 wyst~powala \'\'

T atrze Muzycznym w Krakowie. 1949

w Teatrze Marynarki Wojcnne:i w Gdy­

ni. 1 ~)50 w Tealrz<' Muzycznym ' Lubli­

m . 1 CJ5 I -5'2 w T atrz "M uzyczn) m w

Lodzi . 1953-66 i od 1969 w Operetce w

War. zawic . pełn i ąc i dn cze'nie ( 1964-

-66) funk je d) r kt ra oper ·tki we \t\ ro­

clawiu.

\\'ysl(powała na\\ ielu scenach oper t­

kowych i stradach w kraju i za granicą.

Ma w swoim rcpertuarz ok. 60 partii

operetkowych, klasycznych i v spólczc­

. nych .

Zo tala odzna zona Krzyż m Kawa­

lersk im Ord ru Odrodzenia P Iski.

Encyklopedia :\ l u/\Tt11.1 P.\\".\I. KraJ..m, 197!)

„KSI~ŻNICZKA CZARDASZA"

- ~lała sir,; na jwybitniejsz m sukcc. cm Kalma­na przyniosła kompozytorowi czołowe miej ce w historii operetki wiedeńskiej, dała mu sławę, a t akże... paniczn) lek, iż nigd) ni e zdola już qworzyr op r ·tki o podobnych wal rach arty ty­cznych . , ukce. „Księżniczki Czarcia; za" zaciążył nad jej trzydzicswlctnim kompOZ) wrcm . Odtąd Kalman 1.acząl kopiować samego siebie. Libretto o cniał już tylko poprzez pl')zmat „Księżni zki Cnrclasza". postaci i sytuacje dopas w:wał do zaczC'rpnic;tych z niej wzorów. Taki sam rodzaj numcrÓ\1 muzvcznych W) konywan> przez analo­~czny h odtwórców, poja\1il >i~ w \dclu późnirj­vy ·h partyturach.

Dzisiaj o popularnoki ,Księżniczki 'zarda­~za"' decyduj pn ·d wszystkim wyjątkowa in­wencja mcto<ht/na kompOZ} tora. bogactwo Le­matów, umit;jclllość połączenia pcln)ch temera­m ·ntu węgi rski ·h rytmów z muzyką sentym n­talną. liryczną.

Świawwej sławy przeboj ·: „Artystki. artystki, artystki z varicte" „Tak calkicm bez dziewczątek na nic :wiat". „Kobietka spr) Ln) zart", , Cho na św i ec i e dziewcząt mnóstwo". „Bo to j st mi!oM·. ta głupia miłość". „Chciałbym śpiewać, chcialb) m płakać" stanowiły znakomitą ilustrację muz)czną do libretta będącego satyr>·cznym odbiciem rpoki i jej spolcczeń twa: przedwojen­nego high - lifu pustego światka mo ny h lokali. szansonistek, światka w którym „kochan­ków i metresy zmien iano z każdym programem".

Fotograf! zna wiem ś · p staci libretta, napi­sanego prz z t ina i J nba ha, od różn i ała „Księżniczkę Czardasza" od wi lu innych opere­tek i obdarzała je ni zwykłą s ilą wyrazu. Na au ten tycznych przeżyciach oparty byl obraz środowiska budapesztań kiego ,Orli urn", a stary Boni i j ego „uczc1'1" Feri w równej micrze byli autenty zni, La zający ich keln rzy, hrabiny, modni panowie i kokoty.

iedeń ujrzał „Księżniczkę Czardasza" 13 X 191 5 r. , Warszawa w dwa lata później. Polska prapremiera odbyła się w warszawskim teatrze „N wości'

operetkę wyreżyserował Ludwik Śliwińsk i (który by! także wraz z Adolfem Kitschman m autorem przekladu ) zaś w rolach głównych wystąpili : Olga Orleńska, Juban Krzewiński , Wanda Ma­nowska, Józer endecki , Józef Red . R la Syl ii ma "'' Polsce znakomite tradycj e aktorskie. Spi -wały ją min. L ucyna Messal które j partń rował

~olcsław ;\li ·rlejewski 1920 1, L ga Rogifoka Teatr Letni 1 21 ) . Kazi mi ra :\i wiarnw~ka

i Elna Gi t ·dt Teatr .,'.\owości' 1922 . Janina zymul~ka Teatr „:\owości" 1423

.. K~icżni zka Czardasza" podhiła ni · t~ !ko >cenę ~tołeczną . \\" Krak0\1 ie premiera odb) la i' już \1C wrc' ni u 191t r . . yh1' 'pic\1ala

B. Krajcw ka. cl\1 ina-H. ~liillcr. R<:ż~ crował T . Pilar.., ki przeno zą niemal \.1 icrnic na -,cmc,: Teatru Ludo\1c~o in~ceniza j\'. \\"icdcń-,ka \\ roku 192r1 zadchiutowałfl \1 KrakCJwi<· ~daria Kora bianka. \1 I q_ j \1 y tąpiła e;n~ innl El na Gi-,1edL \\"r L\10 1·ic \1 \ ta11 iono __ Czarcia 1kę" 11 jncni 19:rn r . z H~lena ~Jił<m „ką fiłipc ·m Kuli~0\1 kim .. \ml'lią K<.i„pro\1 ir U1\1;. Boli · la-111·m Fołań kim . Rcż1,1-rc1\1al I ilip Kuli~o\1 ki .

Lucrna :.\Ie-. al

Kat I\ icka pr mi era odby ł a \ię 1' r 92 r r . 11·

d'' a larn późn i tj \1·y~ta\\iają .. K iężniczkę Czar­da~za„ t a try Wi lna i B1·d~o zez\· . O-.tatnia

·przed\1· ~enna premiera tej operttki odbYla i · 11 Torun iu". 1924 r. \\ rrży~eri i \\" . Zdzito\1-icckic-

o z Olcrą Orleń<.ką \1· r i ci tułowei.

O B S A D A -~K11

~s.1

e1:~~Gó~~r11„:::ka"""ilil-R·••oi!!!'s·1"'m:~s.11kaii1Zii~i!ll:!E1• ~-·.lj Sylva V arescu - gwiazda variete O&&&&

- Krystyna Jarmułówna-Josicz ~i Leopold Maria von Lippert Weylersheim - książe - Krzysztof Krukowiecki ~

Anhilda - jego żona

Edwin - ich syn

Stazja - kuzynka Edwina

Boni K ancisanu - hrabia

Feri von Kerekes - hrabia

Rohnsdorf - porucznik

Vihar

' \ Endrey przyjaciele Edwina

von Billing

Kisz - notariusz

Miksa - kelner

Aranka

tancerki

Juliszka

Dam.a

Pokojówka

Lucjan JAWORSKI

Asystent reżysera

DYRYGENCI

I

'

- Tadeusz Sosnowski

- Zofia Bronikowska-Krajewska

- Irena Chodziakiewicz

- Bolesław Ha.ma.luk

- Bożena Andruszkiewicz

- Eleonora Krzesińska

- Marian Josicz

- Paweł Wojtczak

- Ryszard Zarewicz

- Andrzej Chmielarczyk

- Krzysztof Kru.kowiecki

- Lech Chodziakiewicz

- Tadeusz Chrzanow ki

- Jerzy Ambroziak

- Józef Kasperski

- Ryszard Karpiński

- Jan Krzysiak

- Tadeusz Bourdo

- Władysław Kwiatkowski

- Wanda Mikulska

- Halina Kubicówna

- Jadwiga Nowiszewska

- Nela Zdzieszyńska

- Maria Ambroziak

Rvszard KOMOROWSKI

- Wanda MIKULSKA

I~ ~ ~

~ ~l i

Akt I

fanier 11i,:e;in ki: Barb r.1 ' ' im:rka . Halina Pa\\ lak . . \nna Krz1 żanc "·,ka-Pa'z~ n . :\ lal~orza­

ta \ \ łn,,k. :\larian "irw ki. Edward Pa zyn.

J e1-z1 Ru111,1k. Ll' Zl"k Rak. oraz ze pół bal eto '~.

Akt II

\ \ale kb nz111 : .\nna K1z~i.m1111 ka - P.1 /\Il .

:\Ialgor zat<1 \\"łt · t k. Barbara "111 k,. H.din a

Pawlak. [11 a Biłline;-Rumak. Ech1 ar<l Pa z~ n.

\ Inri, n · 11·inl'rki . L z k Rak. J rz1 Rumak. Zbignie1,- Dobkit>1\ icz. Z1 e;munt Brc11 iti ki oraz

Zt' pól baJ 'tO\\ I.

Akt m

Kankan: Dan uta .\bramm1·icz . . \nna Krz~ ża ­

n o 1, ~ k a ~ Pa z, n. H al ina P ::11d ak . Bar bara

ś 1 , ·ineck • . \fal orza1a \\' Io ek . Zbignie" D ohkie-

11·icz . Ed11·a rd Pa~zn1. J erz ~- Ru mak. \ [a ri an

11 inecki . Le z k R ak. Zygmunt Bre11 it'I ki oraz

zespól baleto11T .-

Pierw ·za powojenna in cenizacj a ,,Ks i ęż niczki Czardasza" mia ła mi j ce w warszaaw kim tea­trz · „ yrena". Prz dstawien ie to nie bvlo właśc i ­WI • „C~ardaszką" ensu tricto . Oper~ tka nos i ła t ytuł „ prawa o Czard aszkę''. adaptację prz~ -go towa ł J erzy J urandot a w przeds tawien iu udz i a ł \\'7.iel i: . G r.;ka, T. O lsza. I . mia low. ki ' t. \\'ito.

Z kol j n; t premi erą „Czarda zki'" wystąp i ł Teatr l\fuzyczny \\ Lodzi . Po. zczeg' In panie ~piewali mi n . B. Artemska, J. K enda . ~1. Sl a.~ki . E. \\'ajda. O . Or! ń ka.

O lga Orleńska

W cz t rdzieści la t od prapremiery w T eatrz · „Nowości' W arszawa ponowie uj rzała „K ię­żniczkę Czardasza" w nowym opracowaniu lite­rackim J erzego Jurandota muzycznym Wacława G igera. Op r tkę wyreżyserował Slawomir Lin­der, zwra ając szczególną .uwagę na aktorskie przygotowanie wykonawców. Po premierz war­zawska prasa pisa ła: „W roli Sylwi Veres u wystąpi ł Elżbi ta Zakrzewska. J ej Sylwa aktor­sko jak i wokalnie wypadła interesująco choć pastelowo. Młodego ksi ęcia Edwina grał , a racz j tylko zaśpiewał Zdzi ław Zaczyk aktorsko nieco jeszcze surowy. Odwrotnie rzecz się miała z drugą parą: Anastazją (młodziutka Elżbieta Ryl­Górska i hrabia Boni Feliks Szczepański ) . Znako­micie czuli się też w oper tce przedstawiciele „starej gwardii": K azimierz P t cki ( książę), Maryla Karwowska ( księżna), Adam Wysocki (Feri), cl-i~ niektórym z nich ni dostarczało już głosu „ . " („Sto lica" 1957 nr 42)

1@1t11@11h@ft11@fłu@'1it:.i;..ftt111J.iiln@"1111®"11u.:;zn11!Ji1n ... z,,,,:g,1~~

Kazimi ra 1 wiarow~ka

ubliczność Lublina po raz pierw. zy ujrzała „K ittżniczktt Cza da za" w r~ku t g2 r. Operetkę wvrcżvserowal T. Wołowsk i, w rolach lównych wy­

Sl<tpil i: C:e li ilska i Wi tkow ki. W nastitpnym roku partie,: . } I"' ii i dwina śpiewa li Lucyn Me. al i Bolcsl . w Mierz j w ki. W niecale cztcrd zi ci lat późn i i ( 1960 ze ·pól L ubelskiej Operetki przygo tował kolrjną msceni­zację „Czarcia zki". Op reLkę wyr ·ż) ero\ ala Barbara Kostrz wska, scrnografia Jcrt g K n­drackiego (przygotow ującego też pr, wę pla:t. -czną do obecn j realizacj i) horeografia Mikołaja Kopi óskiego.

Sylwę śp i ewały B. Kostrz ·wska i A. Ka l ińska, Edwina H. Mol nda i J. Ka. perski w ro le,: księżnej w ie l iły się J. taszczuk, Nela Zdzicszyl1-ska i Z. Bronikowska, kLóra powtórty tę ro[ "' dzicsiejszej rcaliza~ji . Księcia odtwarza! J . Fa­bian Fcrrego H. Łabuński i T. Sosnqwski, które­go z kolei obecni zobaczymy \ roli Księcia . Z da\ nc o z polu przypomni t ż się Paw ł Woj tczak, dawn odLwórca barona Rohn dorfa . a obecn i Feriego.

0 11crl'tka została en tuzjastyczni prt.)jt;ta Zd­

ró\\ 111 przez publiczn ść jak i krytykft. Grana b) 1 vzrz ponad ll7.) s zon , zaś pra~a p isa ła .,Prt:rdstawienic ma doskonal' t ·mpo. dobrze i Ingi :mit· pr1.cm\ 'lanc s\ Luacj sceniczne, efek­lCl\\ n 'ceny zbiomwc. Do anys tyczneg-o sukcesu pr7\ {'/.)ni la się tl·:i '' '"il'lkim . LOpniu B. Ko­'Lr1.ew. ka. jako odL\\ <HTZ) 111 post an I\ tulowej . ktora ''jej'') konaniu'' ypadla hard w 171·kony­" ujan1 a nawt't wzruvająco .

Teatr 19ho m :.! :l

Z,1 Im ilr t pa1i t\ 11 li ·d<t mogli ml) 11·C: pit'ś1i milo 11. ""·ii i faf\, ina . Chol- na '" icric· cl1i1·\\l z.11 11111{1sl\\11". cł11C'I I 1 rin:?;o i łlo11it',e;n „ \rl\ . tki .• lrl)'tki. artystki z ,·arit'tt•''. p<'lcn lt'n1p~_ianwn111 czarda / „Knl1il'tka pt\ Lm

11arl /,\'CZ) lll\ h..11111.inm' i ab)

'''grai . 1H>j.1 kult'.ill<\ hatalit; '' 1c·i rl'ali„,1('ji

o wrca ,(udiac<z) .

Chór

/\ J i 1 ja BIJ(lt-, -Ka111 i1hka , 1.1.iili«la Clio111irka,

.Jnla111.1 C: i1Tlia1'1\ka, Tn 1·\a l>11111a1'i\ka. Aclr iana

K zysiak. Sta11isLl\\a .\1aby111owi1·z-W>'lrn I B(l­

gu, lawa .\Ltt>'· l.l.ilii1 ·1a .\1 mzczyi'"ka .J11l.1111a

1\ I 11.iac·/.. '.\li a 1 i.1 . O'A ar z) 1'1sk;1, Ewa Sad 111-.,ka.

( ;, 1111\\Tla Za le·\, 'ka, T a clc ·11v Chi 1i1·I, .J l'P.)

C:l111dzi;1kin-.i11„ .Ja11uv K.i,ic·I . Z c·11011 K.ow.dik .

Ze 11 11hi11v K.\\.1\! 'k i11,1wk 1or 1 ht'1111 • ~1ari.111

1';1\drg;1. S1d.111 I{ \ sak . Zcl1i,l.1\\ S1aha1 , Ja11uv

\\' li1l11, .\11d1/.c ·j \\'1111k

Soli~l'i:

Balet

l>a 1111ta 1\hra11111\\ irz . . \1111a K.r.t.\ -

ż a1 1 owska-Pasz\ 11 , I l.1li11a l': l\\ ­

lak, B;u bara Świ11ł'cka , 1\1algo­

rzala Wlosc·k. Zl11gni1·\\ l>nhkic·­

'' 1cz. Edward l'aszy11. 1arian

ś,, i111'<·ki .

E'' ;1 Billii1g-Ruma k, K ryst) 11;1

lfr) l'zkowsk;i, Eu l:1li ;i T' r1.rl(orm'r ­

ska, l.1·szl' k R.1k , J1-r1.) Rdmak .

K 1yst}11<1 B) st rzc:jnvska, ' I 'l'rl'sa

K 11l ik . Urszul a Kulka , Barb<1ra

Slowit'1ska, Zolia Szadowska . Zyg-11 H1 11 t HrC"wi11ski (i11sp('klor bak-

111 )

„

, \l 1 'm I

I !1 t ,

<>I '"Ir„

Kl.1111r I):

I agot) :

\\ allrlf r1ir ·:

'I rabki

Pu.1.r111) .

J'ITkll jr ·

1"11r1qiiar1 -

<1rga11):

(,i1 ara :

Orkiestra

.Jr'1.1.c 1:1 Bl:u li .1 k11111r11111i li/ .J1'1-

11 I lllar li;1 .\r irl1.1.rj Knl11.;ik ·1.1-

rlt 11 / K1.1.a111r\\ , k1 l\.r) 1)11.r :\,,_

\\,irka . I{ > 1.rrcl l'riirll 'l•r• .1

111 I ;I\\ <.., / 111 1. k I I 1 11 r k \ \ . -

11.d.1 J• 11 Z.1pra1\ .1 ,

' I 1 11 · " 1 r l1.111 -H111k•1\ Li K 1 I 11.1 .\I 1c li.il k.1 l<.111 1&,111

I r11111J1~ ''" k1 łlr1"lllllil.1 lir d11.111111!.; l. \\,1 I ).11-

k,1 . .\Iii li;tl K.11i;r11 k.

l.1 11k K•1p) 1ir'1 ki. l.rl 1,11rl R.1•1-

l1

)1 "' L111k"" ki . . \I ii j;1 K.111 \ 1-

k1> . ( . /I l;i\\ K111ir1I l{11flldll 1':11111!1

. \rl.1111 I .11I1 11 .1 .

.\lirir h. I cmia / "imr1~r1r.1.< \\ ki .

.J.111 ( it'I li.tri ki i11 pt k111r r11 kir· -

tr~ .. \(c h;łlldlf f.11 · /(I~ t"ki . Hr·nr)k Kri rla l ki I arlr 11 / .\L1 -

.1.11rd •. \\ ·alrl1 mar '\r1\1akr ,\1 ki .

.\111rmi

Dr.1.a.1." <l

( ,1·gidk11\\ ki

I.cl \\ ;1 rd (.ir 1l'/. r·k

.J fr1r f .\I arnvak. \\ łr1dzirr1ir · r1 ...,,_

pinn1 ki

\\' ł1J rl1.i rnin/. h11z irl',ki .

.\ dam Kt1li) '.

...

w REPERTUARZE

Franciszek Lehar

„ Tam, gdzie skowronek ś piewa „

/l ".Sl'lll. 'li.I 11 '\l l/

Klt·11 w111' "" ]{( l/ I\\"( >R< )\ \ :-.K .\

:'\lwu."I" " KO'\IT.\I.

Sa li i11.1 \\'( ~J(.J K

111rnki

l. 11~rn i 1"'· 1'01.J:SZ.\K

.J·"""' KIEl.J:

n ·•diza101 cl i \, i1: k11

Dział Organizacji widowni - Alicja DROZD

Zamówienia na bilety zbiorowe dla zakładów pracy,

szkól należy składać pisemnie lub telefonicznie, nie

później niż na 10 dni przed datą zamówionego przed­

stawienia codziennie w godz. 7.30 - 15.30, tel. 225-:n

· Ceny biletów:

I miejsce - 55,­

ll miejsca - 45·-

111 miejsca - 35,­

Tekst i uenariusz programu:

Anna NOWAK

Cen-. n

l.11IH"l,ki« Zakl.uh· Cr;iti .-„u· Z.uu. 1fr: :"\ . 111111111. \\·-.-,