SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA BS.04.00.00 ... · SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA....

SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA.

BS.04.00.00 KONSTRUKCJE BETONOWE I ŻELBETOWE.

1. WSTĘP: 1. 1. Przedmiot specyfikacji.

Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót betonowych przy wykonaniu konstrukcji betonowych i żelbetowych realizowanych w ramach zadania " Kanalizacja sanitarna w miejscowości Sochocin etap IIa.".

1. 2. Zakres stosowania specyfikacji.

Szczegółowa specyfikacja techniczna ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót żelbetowych i betonowych przewidzianych w projekcie budowlanym. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, wykonawstwem i wykończeniem robót betonowych i żelbetowych, wykonywanych na miejscu.

1. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót betonowych występujących w zadaniu objętym kontraktem

1. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i Ogólną Specyfikacja Techniczną BO. 01.

1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem elementów betonowych i żelbetowych: szalowanie, przygotowanie i montaż zbrojenia, przygotowanie i układanie mieszanki betonowej oraz wszystkie roboty pomocnicze.

1. 6. Dokumentacja, która należy przedstawić w trakcie budowy. Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w OST BO.01. Dodatkowo Wykonawca dostarczać będzie następujące informacje wymagane przez Inspektora Nadzoru: Skład mieszanki betonowej i granulację kruszywa. Świadectwa jakości przedstawione przez producenta mieszanki, wyszczególnione w

dalszej części opracowania. Zalecenia i instrukcje dostarczane przez producentów materiałów, wyszczególnione w

dalszej części opracowania.

2. MATERIAŁY: 2. 1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów.

Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju przedstawiono w OST BO.01 w punkcie 4.

2. 2. Deskowanie. 2. 2. 1. Drewno do wyrobu szalunków: deski używane przy deskowaniu z tarcicy nasyconej o

grubości min 25 mm i szerokości 15 cm spełniające wymagania norm PN-92?D-95017, PN-91/D-95018, PN-75/D-96000, PN-72/D-96002, PN-63/D06251. Sklejka powinna odpowiadać wymaganiom norm PN-EN 313-1:2001, PN-EN 313-2:2001 oraz PN-EN 636-3:2001.

2. 2.2. Środek anty-przyczepny: aktywne chemicznie środki zawierające składniki wchodzące w reakcję z wolnym wapnem znajdującym się w betonie, powodujące wytwarzanie się nierozpuszczalnych w wodzie substancji, zapobiegających przywieraniu betonu do deskowania.

2. 2.3. Środek używany przy demontażu deskowań: bezbarwny olej mineralny, nie zawierający kerosenu, o lepkości od 100 do 110 s (w uniwersalnej skali Saybolta) w temp. 40

o

C oraz temperaturze zapłonu wyższej od 150° C w otwartych pojemnikach.

2. 3. Składniki mieszanki betonowej. 2. 3.1. Cement.

Do stosowania dopuszczone są tylko cementy podane poniżej. Nie wolno stosować żadnych

materiałów zamiennych:

Cement 32,5 zgodnie z normą PN-88/B-30005.

Cement portlandzki marki 32,5 zgodnie z normą PN-en 197-1:2002 I PN-en 197-2:2002. 2. 3.2. Woda.

- 2 -

Czysta woda, nie zawierająca oleju, kwasu, zasad, związków organicznych i innych substancji zabronionych w normie PN-88/B-32250.

2. 3.3. Kruszywo.

Założenia ogólne: Kruszywo naturalne, wolne od zanieczyszczeń z wyjątkami wymienionymi w niniejszym opracowaniu. Kruszywo nie powinno wchodzić w reakcje chemiczne. Przed użyciem powinno być w całości i dokładnie przepłukane. Zawartość siarczanów powinna być mniejsza od 1%.

Kruszywo drobnoziarniste (O - 2 mm): Frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063 mm nie powinny przekraczać 4%. Należy używać tylko czystego, naturalnego piasku o ostrych krawędziach.

Kruszywo grube (2 - 96 mm): Należy używać żwiru naturalnego, mieszanki żwiru i łamanego żwiru, łamanych kamieni lub mieszanki tych materiałów, zawierającej nie więcej niż 15% płaskich bądź wydłużonych ziaren (długość 5 razy większa od szerokości). Frakcje o uziarnieniu mniejszym niż 0,063 mm nie powinny przekraczać 2 %.

Mrozoodporność kruszywa: Ubytek masy nie powinien przekroczyć 5 %. 2. 3.4. Domieszki do betonu.

W miarę potrzeby, w uzasadnionych przypadkach, dopuszcza się stosowanie domieszek, środków i dodatków do betonu: uplastyczniających, opóźniających lub przyspieszających twardnienie betonu, uszczelniających i przeciwmrozowych, środków do pielęgnacji betonu. Wszystkie domieszki do betonów należy stosować zgodnie z zaleceniami laboratorium. Od producenta należy uzyskać gwarancje zgodności z powyższymi wymaganiami. Domieszki powinny być zatwierdzane przez Inżyniera Kontraktu. Warunkiem dopuszczenia do stosowania domieszki jest przedstawienie zarówno przez dostawcę jak i laboratorium dokumentacji potwierdzającej zachowanie wymaganych parametrów oraz pozostałych wymagań przez betony w których zastosowano domieszkę.

2. 3.5. Mieszanka betonowa. Do wykonywania konstrukcji należy stosować mieszankę betonowa wykonywaną w wytwórni betonów tzw. „beton towarowy”. Składniki mieszanki betonowej jak i sama mieszanka muszą być zgodne z wymaganiami niniejszej SST i dokumentacji projektowej. Mieszanka betonowa powinna odpowiadać wymaganiom norm: PN-S-10040:1999, PN-88/B-06250 lub PN-ENV 206-1. Produkcja mieszanki betonowej powinna odbywać się na podstawie receptury laboratoryjnej opracowanej przez Wykonawcę i zatwierdzonej przez Inspektora Nadzoru. Wykonawca może posiadać własne laboratorium lub zlecić przygotowanie receptury i nadzór laboratoryjny niezależnemu laboratorium.

2. 4. Stal zbrojeniowa. 2. 4.1. Stal zbrojeniowa.

Stal do zbrojenia betonu musi spełniać wymagania norm PN-S-10040:1999, PN-91/S-10042, PN-ISO 6935-1:1998, PN-ISO 6935-1:Ak1998, PN-ISO 6935-2:1998, PN-ISO 6935-2:Ak1998, PN-89/H-84023:06 i PN-82/H-93215. Odbiór stali na budowie odbywać się będzie na podstawie atestu dołączonego przez producenta do każdej partii lub wiązki stali. Atest musi zawierać wszystkie dane określone w wyżej wymienionych normach. Cechowanie wiązek i kręgów powinno być dokonane na przywieszkach metalowych po 2 szt. dla każdej wiązki czy kręgu. Na powierzchni prętów nie powinno być zgorzeliny, odpadającej rdzy, farb i innych zanieczyszczeń. Odchyłki grubości prętów powinny mieścić się w granicach dopuszczonych normami.

2. 4.2. Drut wiązałkowy. Do montażu zbrojenia należy używać wyżarzonego drutu stalowego tzw. wiązałkowego o średnicy minimum 1 mm.

2. 4.3. Podkładki dystansowe. Do montażu zbrojenia dopuszcza się stosowanie podkładek dystansowych z betonu lub zaprawy oraz z wykonanych z tworzyw sztucznych. Zabrania się stosowania podkładek z drewna, stali lub cegły.

3. SPRZĘT:

3. 1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu. Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju przedstawiono w OST BO.01 w punkcie 5.

3. 2. Sprzęt niezbędny do wykonania robót. Rodzaje sprzętu używanego do robót betonowych oraz deskowań pozostawia się do uznania Wykonawcy, po uzgodnieniu z Inspektorem Nadzoru. Wykonawca powinien dysponować: betoniarkami o pojemności 250 dm3, dozowniki wagowe o odpowiedniej dokładności z aktualnym świadectwem legalizacji, sprzęt ciesielski (piły, przecinarki elektryczne, siekiery, młotki itp.), samochody skrzyniowe o ładowności minimum 5 Mg, żuraw samochodowy o

- 3 -

udźwigu minimum 10 Mg, giętarki do prętów, przecinarki, prościarki, pojemniki do betonu, pompę do betonu, wibratory wgłębne, łaty wibracyjne, zacieraczki do betonu, szlifierki do betonu, poziomice o długości od 1 do 2,5 m, łopaty, taczki itp. Jakikolwiek sprzęt, maszyny lub narzędzia nie gwarantujące zachowania wymagań jakościowych robót zostaną przez Inspektora Nadzoru zdyskwalifikowane i niedopuszczone do robót.

4. TRANSPORT: 4. 1. Ogólne wymagania dotyczące transportu.

Ogólne wymagania dotyczące transportu przedstawiono w OST BO.01 w punkcie 6.

4. 2. Transport materiałów. Mieszankę betonową i wszystkie materiały niezbędne do wykonanie elementów wchodzących w skład robót betonowych można przewozić dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi przez zarządzającego realizacją umowy. Do transportu mieszanki betonowej i cementu luzem należy stosować specjalistyczne pojazdy do tego przystosowane. Załadunek, transport i rozładunek materiałów należy przeprowadzić zgodnie z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisami o ruchu drogowym.

4. 3. Czas transportu gotowej mieszanki. Beton powinien być dostarczony i wbudowany w ciągu 1 godziny po wyprodukowaniu, przetransportowany przy użyciu samochodów-betoniarek. Użycie domieszek redukujących ilość wody oraz opóźniających wiązanie może zmienić wymieniony powyżej czas. Wymaga ono akceptacji wytwórcy betonu i Inspektora Nadzoru. Wszelkie zanieczyszczenia dróg publicznych Wykonawca będzie usuwał na bieżąco i na własny koszt.

5. WYKONANIE ROBÓT: 5. 1. Zasady ogólne wykonania robót.

Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót przedstawiono w OST BO.01 w punkcie 2.

5. 2. Deskowania. 5. 2.1. Wykonanie deskowań.

Przed przystąpieniem do wykonania deskowań należy sprawdzić zgodność osi i poziomów oraz zgodność wymiarów z rysunkami. Do betonowania w wykopach bez deskowań wymagana jest zgoda Inspektora Nadzoru. Przed ułożeniem betonu należy uformować i wygładzić skarpy i dno formy ziemnej oraz

ręcznie usunąć luźną ziemię. Elementy ulegające zakryciu można deskować przy użyciu tarcicy. Szczególna uwagę przy

wykonywaniu deskowań należy zwrócić na powierzchnie tworzące fakturę ścian licowych. Deskowania należy ustawiać w taki sposób aby docelowo beton spełniał warunki tolerancji

co do kształtu, położenia i wymiarów. Należy dopasowywać połączenia deskowań oraz zapewnić ich wodoszczelność. Ilość

połączeń należy ograniczać do minimum. Na wszystkich wysuniętych, eksponowanych zewnętrznych narożnikach ścian i płyt,

deskowania należy wzmacniać 25mm taśmą stalową Przed położeniem betonu należy wyczyścić deskowanie i podłoże z wszelkich

zanieczyszczeń. Deskowania powinny pozostać na miejscu aż do uzyskania przez beton odpowiedniej

wytrzymałości pozwalającej przenieść obciążenia od ciężaru własnego betonu oraz konstrukcji na nim umieszczonych.

Możliwość ponownego wykorzystania deskowań i szalunków wymaga zgody Inspektora Nadzoru.

5. 2.2. Dopuszczalne odchyłki w dokładności wykonania deskowań. Deskowania powinny być zaprojektowane i wykonane zgodnie z wymaganiami Warunków Technicznych Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych oraz wykonane zgodnie z określonymi poniżej minimalnymi wymaganiami dla prac wykończeniowych. Niedotrzymanie powyższych wymagań będzie podstawą do odmowy przyjęcia prac betonowych. Odrzucone betony zostaną naprawione lub wymienione na koszt własny wykonawcy. Wszelkie naprawy lub wymiana betonów podlegają powyższym warunkom i muszą być zaakceptowane przez Inspektora Nadzoru.

5. 2.3. Przygotowanie powierzchni deskowań. Wszystkie powierzchnie deskowań mające wchodzić w kontakt z betonem przed

przystąpieniem do prac opisanych poniżej powinny zostać gruntownie oczyszczone z pozostałości wcześniejszego betonu, brudu i innych zanieczyszczeń powierzchniowych. Nie wolno powtórnie używać deskowań o zniszczonej powierzchni.

- 4 -

Z powierzchni kontaktowej deskowań należy usunąć wszelkie złuszczenia pozostałości metali.

Przed zainstalowaniem deskowania mają być pokryte środkiem zapobiegającym przywieraniu betonu. Środek ten nie może zmieniać barwy betonu i po 30 dniach nie powinien być toksyczny.

5. 2.4. Rozbieranie deskowań.

Wykonawca odpowiada za wszystkie uszkodzenia będące skutkiem usuwania deskowań.

Deskowania oraz podpory powinny pozostać na miejscu zgodnie do czasu gdy beton osiągnie wytrzymałość 28-dniową i Inżynier Kontraktu wyrazi zgodę. Usuwanie jakichkolwiek podpór w celu ich ponownego wykorzystania jest niedopuszczalne.

Wszystkie deskowania, elementy usztywniające oraz podpory powinny zostać usunięte.

5. 3. Zbrojenie. 5. 3.1. Przygotowanie zbrojenia.

Pręty i walcówki przed ich użyciem do zbrojenia konstrukcji należy oczyścić z wszelkich zanieczyszczeń i rdzy. Pręty i walcówki zanieczyszczone tłuszczem należy opalić na lampami lutowniczymi, aż do całkowitego usunięcia zanieczyszczeń. Czyszczenie prętów powinno być wykonane metodami nie powodującymi zmian we właściwościach technicznych stali. Przygotowanie zbrojenia:

Pręty użyte do wykonywania zbrojenia powinny być wyprostowane. Dopuszczalna wielkość miejscowego wykrzywienia nie może być większa od 4 mm.

Pręty ucinać należy z dokładnością do 1 cm przy pomocy nożyc mechanicznych lub elektrycznych.

Haki, odgięcia i rozmieszczenie zbrojenia należy wykonywać zgodnie z dokumentacją techniczną z równoczesnym zachowaniem postanowień normy PN-B-03264:2002.

Łączenie prętów należy wykonywać zgodnie z postanowieniami normy PN-B-03264:2002.

Skrzyżowanie prętów należy wiązać drutem wiązałkowym miękkim, spawać lub łączyć specjalistycznymi zaciskami.

5. 3.2. Montaż zbrojenia.

Zbrojenie należy układać po sprawdzeniu i odbiorze deskowań.

Nie należy podwieszać i mocować do zbrojenia deskowań, pomostów transportowych, drabin, urządzeń wytwórczych i montażowych.

Montaż zbrojenia z pojedynczych prętów powinien być dokonywany bezpośrednio w deskowaniu. Montaż zbrojenia bezpośrednio w deskowaniu zaleca się wykonywać przed ustawieniem szalowania bocznego.

Zbrojenie płyt prętami pojedynczymi powinno być układane według rozstawienia prętów oznaczonego w projekcie budowlanym.

Dla zachowania właściwej otuliny należy układane w deskowaniu zbrojenie podpierać stosownymi podkładkami betonowymi lub z tworzyw sztucznych o grubości równej grubości otuliny. Rodzaj podkładek i sposób mocowania należy uzgodnić z Inspektorem Nadzoru.

Układ zbrojenia konstrukcji musi umożliwiać jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton.

Po ułożeniu zbrojenia w deskowaniu, rozmieszczenie prętów względem siebie i względem deskowania nie może ulec zmianie, także podczas betonowania.

Zabrania się układania zbrojenia na deskowaniu i podnoszenia na odpowiednią wysokość w trakcie betonowania.

5. 4. Betonowanie. 5. 4.1. Produkcja betonu i ustalanie składu mieszanki betonowej.

Beton do budowy fundamentów i płyt musi być dostarczony z wytwórni betonu znajdującej się w pobliżu budowy, a dla pozostałych prac wykonany na placu budowy.

Przed rozpoczęciem prac betonowych, Wykonawca powinien przedstawić projektowany skład mieszanki betonowej, dostarczony z laboratorium wytwórni i podpisany przez kierownika laboratorium. Potwierdzone kopie dokumentacji badań wszystkich próbek mieszanek, przeprowadzonych przez laboratorium, powinny zostać przekazane Inspektorowi Nadzoru. Nie wolno układać mieszanki betonowej przed zatwierdzeniem jej składu przez Inspektora Nadzoru .

Producent betonu powinien dostarczyć certyfikat stwierdzający, że produkowane przez niego betony spełniają wymagania wytrzymałościowe.

Projekt mieszanki betonowej dla betonów konstrukcyjnych powinien spełniać następujące wymagania: projektowana 28-dniowa wytrzymałość betonu powinna wynosić

- 5 -

25 MPa, jeśli w rysunkach i specyfikacji nie zaleca się inaczej, maksymalne ziarna kruszywa nie powinny przekraczać 63 mm, zawartość całkowita powietrza 2-4%, opad betonu 70-80 mm.

W celu ułatwienia układania mieszanki można zwiększyć opad mieszanki betonowej, ale tylko przy pomocy dodatków plastyfikujących, a nie przez dodawanie wody.

5. 4.2. Układanie mieszanki betonowej. Na co najmniej 2 dni przed przystąpieniem do układania mieszanki betonowej należy

powiadomić o tym Inspektora Nadzoru, w celu sprawdzenia deskowań, zbrojeń, otworów i innych elementów mających się znajdować w betonie.

Układanie mieszanki betonowej powinno przebiegać zgodnie zaleceniami przedstawionymi w mniejszym opracowaniu.

Mieszankę betonową należy układać bezzwłocznie po opuszczeniu betoniarki, nie dopuszczając do jej segregacji lub utraty składników oraz rozpryskiwania się mieszanki o deskowania i stal zbrojeniową, w warstwach o grubości nie większej niż 450 mm.

Podczas układania mieszanki betonowej nie dopuszcza się stosowania rur i innych urządzeń wykonanych z aluminium.

Przed przystąpieniem do betonowania należy usunąć z podłoża gruz i inne zanieczyszczenia. Kruszywo lub piasek będący podkładem pod mieszankę betonową należy nawilżyć. Przed ułożeniem betonu należy posmarować wszystkie drewniane deskowania.

Rozmieszczenie słupków w ogrodzeniu powinno być sprawdzone i zatwierdzone przez Inspektora Nadzoru.

5. 4.3. Zagęszczanie betonu. Beton będzie zagęszczany przy użyciu wibratorów wgłębnych pracujących z minimalną

częstotliwością 8000 o\min i odpowiednią do zagęszczenia betonowanej sekcji amplitudą. Przed rozpoczęciem betonowania na miejscu budowy powinny znajdować się co najmniej

2 gotowe do pracy wibratory. W celu zapewnienia odpowiedniej jakości zagęszczenia pracownik obsługujący wibrator

musi mieć możliwość obserwacji wibrowanego betonu, lub wykonawca powinien wyznaczyć dodatkową osobę odpowiedzialną za obserwację betonu podczas wibrowania.

5. 4.4. Układanie betonu przy upalnej pogodzie. Należy zastosować specjalne metody pielęgnacji betonu oraz domieszki opisane w innych rozdziałach niniejszej specyfikacji. Domieszki redukujące zawartość wody oraz opóźniające wiązanie betonu w celu zapewnienia urabialności betonu i uniknięcia nierówności powierzchni po pracach wykończeniowych mają być stosowane w ilościach zgodnych z zaleceniami producenta. Nie należy dopuszczać do przekroczenia przez mieszankę podczas betonowania temperatury wyższej od 30°C. W celu uniknięcie podwyższenia temperatury betonu należy przed zmieszaniem schłodzić składniki mieszanki.

5. 4.5. Łączenie ze starym betonem. Powierzchnię starego betonu należy skuć i oczyścić aż do odsłonięcia kruszywa Powierzchnie kontaktowe należy pokryć środkiem wiążącym, którego typ musi być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru. Metody przygotowania zaprawy i środka wiążącego powinny spełniać pisemne instrukcje i zalecenia producenta oraz odpowiadać szczególnym warunkom określonym w projekcie. Wymaga się od producenta środków wiążących dostarczenia na piśmie instrukcji stosowania.

5. 4.6. Przerwy w betonowaniu.

Przerwy w betonowaniu należy sytuować w miejscach uprzednio przewidzianych w dokumentacji lub w dokumentacji technologicznej uzgodnionej z Projektantem i Inspektorem Nadzoru.

Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie przygotowana do połączenia betonu stwardniałego ze świeżym. W tym celu tuz przed betonowaniem należy usunąć z powierzchni betonu stwardniałego luźne okruchy betonu oraz warstwy pozostałego szkliwa cementowego, obficie zwilżyć wodą powierzchnie zetknięcia, narzucić kilkumilimetrową warstwę zaprawy cementowej o stosunku zbliżonym do zaprawy w betonie wykonywanym.

W przypadku przerwy w układaniu betonu zagęszczanego przez wibrowanie, wznowienie betonowania nie powinno się odbyć później niż w ciągu 3 godzin lub po całkowitym stwardnieniu betonu.

5. 4.7. Drobne naprawy.

Wszystkie uszkodzenia wykonanych betonów niezależnie od tego czy są eksponowane, czy nie powinny być naprawiane zgodnie z zaleceniami niniejszego działu.

- 6 -

Przed przystąpieniem do napraw Wykonawca jest zobowiązany uzyskać zgodę Inspektora Nadzoru co do sposobu wykonywania mieszanki przeznaczonej do napraw. Powierzchnia zewnętrzna uzupełnień betonu powinna być zgodna co do koloru i faktury ze stykającymi się z nią powierzchniami betonu.

Przerwy robocze za wyjątkiem miejsc występowania uszczelnień powinny być wypełnione bezskurczową niemetaliczną zaprawą. Kolor zaprawy powinien być dopasowany do przylegającego betonu.

Powierzchnia uszkodzeń i cały wadliwy beton ma być usunięty aż do odsłonięcia zdrowego betonu. W przypadku konieczności skuwania, krawędzie skucia mają być prostopadłe do powierzchni betonu. Nie dopuszcza się ostrych krawędzi. Powierzchnia uszkodzeń ma być wypełniony niemetaliczną bezskurczową zaprawą.

Przed rozpoczęciem napraw i zamówieniem materiałów należy określić technikę naprawy, gdyż niektóre środki wiążące nie nadają się do naprawy powierzchni pionowych. Wykonawca powinien ją przedstawić po przekonsultowaniu z przedstawicielem producenta środków wiążących i zaprawy bezskurczowej i uzyskaniu pisemnych instrukcje co do sposobu naprawy uszkodzeń, Inspektorowi Nadzoru do akceptacji.

5. 4.8. Prace wykończeniowe. Natychmiast po usunięciu deskowań należy uzupełnić braki i skuć wszystkie nierówności

powierzchni, a wstawki betonu mają być poddane pielęgnacji. W celu uzyskania wyrównanej powierzchni ściany muszą być wypełnione wszystkie ubytki oraz ślady po deskowaniu.

Betony po wykonaniu prac wykończeniowych powinny być chronione przed zniszczeniem fizycznym a w przypadku jego wystąpienia naprawione. Powinny być także chronione przed działaniem chemikaliów, środków i materiałów metalowych oraz innych środków powodujących zabrudzenie.

5. 4.9. Dopuszczalne odchyłki w dokładności wykonania elementów.

Wgłębienia w powierzchni ściany nic powinny być większe niż: 2 mm niezależnie od miejsca i kierunku jeśli przykładnica długości 1 m położona jest na najwyższym punkcie, 5 mm niezależnie od miejsca i kierunku jeśli 3 m przykładnica położona jest na najwyższym punkcie, 10 mm na całej wysokości ściany.

Dopuszczalne odchyłki w założonej grubości ściany nie powinny przekraczać 5 mm.

Wszelkie defekty wykonania ścian powinny zostać naprawione z godnie z zasadami określonymi w punkcie 5.4.7. i 5.4.8.

Płaskie powierzchnie płyt powinny odpowiadać następującym wymaganiom co do tolerancji: nierówności powierzchni płyt nie powinny przekraczać 5 mm niezależnie od miejsca i kierunku przy położeniu przykładnicy 3 m długości w najwyższym punkcie.

Odchyłki w grubościach płyt nie powinny być większe niż 5 mm i powinny spełniać określone powyżej wymagania.

5. 4.10. Pielęgnacja betonu. Pielęgnacja betonu powinna polegać na utrzymywaniu betonu w stanie ciągłej wilgotności

w ciągu: 7 dni w przypadku użycia cementu portlandzkiego i 14 dni w przypadku użycia cementu hutniczego.

Przez cały czas gdy beton podlega pielęgnacji, deskowania ścian powinny pozostawać na miejscu, w celu zmniejszenia odpływu wody i wysychania betonu.

Powierzchnie eksponowane powinny być cały czas zraszane. W przypadku zastosowania innych metod pozwalających utrzymać wymaganą stałą

wilgotność na całej powierzchni płyt Wykonawca powinien określić ją i przedstawić do zatwierdzenia Inspektorowi Nadzoru.

6. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7.

6. 1. Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu: Deskowań. Receptury betonu. Cementu i kruszyw do betonu. Sposobu przygotowania i jakości mieszanki betonowej. Sposobu przygotowania i ułożenia zbrojenia. Sposobu ułożenia betonu i jego zawibrowania. Dokładności prac wykończeniowych. Pielęgnacji betonu.

6. 2. Kontrola jakości betonów.

- 7 -

Inspektor Nadzoru powinien mieć dostęp i prawo do kontroli wszystkich wytwórni betonu. Wytwórnie betonu muszą prowadzić bieżącą dokumentację badań wszystkich frakcji kruszywa w granicach tolerancji.

7. OBMIAR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące obmiaru ilości robót podano w OST BO.01 w punkcie 8.

7. 1. Jednostki obmiarowe.

Podłoża pod kanał z rur SIMPLEX – m3.

Betonowanie konstrukcji wlotu i wylotu – m3.

Zbrojenie – kg.

Deskowanie – m2.

8. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Odbiór robót polega na sprawdzeniu wymiarów konstrukcji oraz wyników badań laboratoryjnych wbudowanej mieszanki betonowej. Wszystkie roboty podlegają zasadom odbioru robót zanikowych.

8. 1. Deskowanie. Deskowania powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w normach PN-S/10040:1999 i PN-S/-10080:1999. Sprawdzenie deskowania polega na:

Sprawdzeniu stanu technicznego deskowań.

Sprawdzeniu cech geometrycznych deskowań przed betonowaniem.

Sprawdzeniu stateczności, szczelności i czystości deskowań.

Sprawdzeniu powierzchni deskowań i pokryciu ich środkiem antyadhezyjnym.

Sprawdzeniu klasy materiałów użytych do deskowania konstrukcji.

8. 2. Zbrojenia. Kontrola zbrojenia przed przystąpieniem do betonowania musi być dokonana przez Inspektora Nadzoru i potwierdzona stosownym wpisem do Dziennika Budowy. Zbrojenie powinno być zgodne z dokumentacją projektową i wymaganiami odpowiednich norm – PN-S/10040:1999 i PN-91/S-10042..

8. 3. Mieszanka betonowa. Celem wykonania badań mieszanki betonowej należy pobierać próbki. Ilość pobranych próbek powinna być zgodna z wymaganiami odpowiednich norm – PN-S-10040:1999 i PN-88/B-06250. Warunki wbudowania mieszanki betonowej powinny być zgodne z postanowieniami normy PN-S-10040:1999 oraz niniejszą specyfikacją.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI: Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w OST BO.01 w punkcie 9. Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez Wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie.

9. 1. Deskowanie. Cena obejmuje:

Wytyczenie rozmieszczenia deskowań.

Dostarczenie materiałów i wykonanie deskowań.

Pokrycie deskowań środkami antyadhezyjnymi.

Rozbiórka deskowań i składowanie na placu budowy.

Posprzątanie po rozbiórce i odwiezienie z placu budowy.

9. 2. Zbrojenie. Cena obejmuje:

Transport i prostowanie prętów i walcówki.

Przycięcie, wygięcie i łączenie zbrojenia.

Montaż zbrojenia w deskowaniach wraz z jego stabilizacją i zapewnieniem odpowiednich otulin.

Posprzątanie i oczyszczenie miejsca robót.

Usuniecie wszystkich odpadów i uporządkowanie terenu.

9. 2. Betonowanie. Cena obejmuje:

Dostarczenie do miejsca wbudowania wszystkich niezbędnych materiałów.

Dostarczenie i ułożenie mieszanki betonowej z jej zagęszczeniem.

Pielęgnacja i wykonanie robót wykończeniowych.

- 8 -

Wszelkie naprawy powierzchni i struktury betonu.



Wykonanie i dokumentacja niezbędnych badań laboratoryjnych i pomiarów.

Inwentaryzację fundamentów.

9. 3. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru elementu przepustu wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE: 10. 1. Normy.

PN-88/B-06250 Beton zwykły. PN-ENV 206-1:2002 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i

zgodność. PN-EN 197-1:2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności

dotyczące cementów powszechnego użytku. PN-EN 197-2:2002 Cement. Część 2: Ocena zgodności.

PN-86/B-06712 Kruszywa mineralne do betonu. PN-79/B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych. PN-78/B-06714/15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie składu

ziarnowego. PN-EN 933-1:2000 Badania geometryczne właściwości kruszyw. Część 1:

Oznaczenie składu ziarnowego, Metoda przesiewu. PN-78/B-06714/16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie kształtu ziaren.

PN-EN 933-1:2000 Badania geometryczne właściwości kruszyw. Część 4: Oznaczenie kształtu ziaren.

PN-78/B-06714/12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych. PN-88/B-06714/48 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości zanieczyszczeń w postaci gliny. PN-78/B-06714/13 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości pyłów mineralnych. PN-77/B-06714/18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie nasiąkliwości.

PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw. PN-EN 934:2002 Domieszki do betonu, zapraw i zaczynu. PN-91/S-10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Projektowanie. PN-ISO 6935-1:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. PN-ISO 6935-1/AK:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju. PN-89/H-84023.06 Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu. PN-91/M-69430 Spawalnictwo. Elektrody stalowe otulone do spawania i napawania. Ogólne wymagania i badania. PN-92/D-95017 Surowiec drzewny. Drewno wielkowymiarowe iglaste.

Wspólne wymagania i badania. PN-91/D-95018 Surowiec drzewny. Drewno średniowymiarowe. Wspólne wymagania i badania. PN-75/D-96000 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia. PN-72/D-96002 Tarcica liściasta ogólnego przeznaczenia. PN-EN 313-1:2001 Sklejka. Klasyfikacja i terminologia. Część 1. Klasyfikacja. PN-EN 313-2:2001 Sklejka. Klasyfikacja i terminologia. Część 1. Terminologia. PN-EN 636-3:2001 Sklejka. Wymagania techniczne. Część 3. Wymagania

do sklejki użytkowej w warunkach zewnętrznych. PN-93?S-10080 Obiekty mostowe. Konstrukcje drewniane.

PN-63/B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne. PN-84/M-81000 Gwoździe. Ogólne wymagania i badania.

10. 2. Inne dokumenty.

Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. nr 243 poz. 1623 z późniejszymi zmianami).

- 9 -

Ustawa z dnia 16.04.2004r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004r. nr 92 poz. 881).

Ustawa z dnia 30.08.2002r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2010r. nr 138 poz. 935 z późniejszymi zmianami).

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11.08.2004r. w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. z 2004r. nr 198 poz. 2041

Ustawa z dnia 27.04.2001r. o odpadach (Dz. U. z 2001r. nr 62 poz. 628 z późniejszymi zmianami).

Ustawa z dnia 27.04.2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008r. nr 25 poz. 150 z późniejszymi zmianami).

Ustawa z dnia 08.10.2010 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. nr 193 poz. 1287 z późniejszymi zmianami).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21.02.1995r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie (Dz. U. z 1995r. nr 25 poz. 133).

Rozporządzenie Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z 02.04.2001r. w sprawie geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej (Dz. U. z 2001r. nr 38 poz. 455).

Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych.

- 10 -


BS.05.00.00 STUDNIE.


Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z budową studni połączeniowych i rewizyjnych.

2. 2. Zakres stosowania specyfikacji. Szczegółowa specyfikacja techniczna ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

2. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót technologicznych związanych z budową studni i objętych kontraktem. W zakres tych robót wchodzą: BS.05.01.00 Studnie z elementów betonowych i żelbetowych. BS.05.02.00 Studnie z elementów prefabrykowanych PP i PE.

2. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i Ogólną Specyfikacja Techniczną BO. 01. Kanał kanalizacji sanitarnej – układ rur ułożonych ze spadkiem służący do odprowadzenia

ścieków bytowo-gospodarczych z nieruchomości. Rurociąg tłoczny – układ przewodów z rur PE służący do transportu ścieków z

przepompowni do kanałów kanalizacji sanitarnej. Rura ochronna – odcinek przewodu z rury PE lub stalowej zabezpieczającej rurociąg

tłoczny i inne uzbrojenie podziemne przed uszkodzeniami, które mogą wystąpić w trakcie usuwania awarii.

Studnia rewizyjna – obiekt z elementów prefabrykowanych zabudowany na sieci umożliwiający kontrolę przepływu i usunięcie awarii w sieci grawitacyjnej kanalizacji sanitarnej.

Studnia połączeniowa – obiekt z elementów prefabrykowanych zabudowany na kanale grawitacyjnym, w którym następuje połączenie z innym kanałem lub przyłączem kanalizacji sanitarnej.

Przejścia szczelne – kształtki z polietylenu do montażu w ścianach betonowych zapewniających szczelność montażu rurociągu tłocznego przed napływem wód gruntowych do studni.

1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo wykonania robót, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru.


Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju przedstawiono w OST BO.01 w punkcie 4

2. 2. Elementy studni. Kręgi żelbetowe z betonu min. B40 lub betonowe z betonu min. B40 o średnicy

wewnętrznej 1200 i 1500, wysokości 250, 300, 500 i 1000 mm, grubości ścianek odpowiednio min. 115 mm z zamkiem (połączenie nieprzesuwne na uszczelkę gumowa stożkową). Kręgi denne z wbudowanymi przejściami szczelnymi do połączenia rur PVC-U o średnicy 250, 200 i 160 mm i rur z PE100 o średnicy 225.

Płyty żelbetowe pokrywowe pełne lub z otworem Φ 600 mm z betonu min B40, średnicy 1440 i 1640, wysokości min 130 mm z zamkiem .

Kineta studni wykonana z PE lub PP o średnicy wewnętrzne 1000 mm połączeniowa z ukształtowanym podłączeniem o kącie 45

o lub przepływowa o wysokości minimum 450

mm. Kinety dostosowane do podłączenie rur PVC-U o średnicy 200 mm. Pierścień dystansowy wykonany z PE lub PP o średnicy wewnętrznej 1000 mm o

wysokości dostosowanej do wysokości studni. Stożek studzienki wykonany z PE lub PP o średnicy wewnętrznej 1000 mm i otworze

włazowym minimum 630 mm. Kineta studni wykonana z PP o średnicy wewnętrznej minimum 315 mm i 425 mm,

połączeniowa z dwustronnym przyłączem lub przepływowa prosta.

- 11 -

Trzon studzienki wykonanej z PVC-U o średnicy wewnętrznej 315 mm 425 mm. Włazy żeliwne ciężkie do studni o średnicy minimum 1000 mm, pełne z otworami

montażowymi klasy C250 i B125 o wysokości korpusu min. 80 mm, średnicy wewnętrznej 600 mm.

Włazy żeliwne do studni o średnicy 315 mm lub 425 mm, pełne z otworami montażowymi klasy B125 o wysokości 70 mm osadzonymi w rurze telskopowej.

Stopnie żeliwne kanałowe o wymiarach mierzonych na zewnątrz: szerokość min. 150 mm, głębokość min. 240 mm.

2. 2. Materiały różne. Kostka betonowa kanalizacyjna wykonana z betonu B35, trapezowa o wysokości 12 cm. Uszczelki do połączenia elementów studni wykonane z elastomeru EPDM systemowe. Stosować cementy powszechnego użytku: portlandzki CEM I klasy 32,5 N, cement

portlandzki wieloskładnikowy CEM II klasy 32,5 N, cement hutniczy CEM III klasy 32,5 N, cement pucolanowy CEM IV klasy 32,5 N według PN-EN 197-1:2002 [5] .

Wymagania dla cementu zestawiono w tablicy 1.

Tablica 1. Wymagania dla cementu do chudego betonu.

Lp. Właściwości Klasa cementu 32,5

1 Wytrzymałość na ściskanie (MPa), po 7 dniach, nie mniej niż:

16


32,5

3 Początek czasu wiązania, min , nie wcześniej niż: 75

4 Stałość objętości, mm, nie więcej niż: 10

Do wykonywania izolacji zewnętrznych ścian studni żelbetowych i betonowych stosować

roztwory i lepiki asfaltowe odpowiadające wymaganiom normy PN-B-24620:1998. Do wykonania poziomych izolacji dna studni stosować papę asfaltowa izolacyjną na

tekturze o gramaturze 400 g/m2.

2. 3. Woda. Do robót stosować wodę o wymaganiach jak dla celów przemysłowych.

2. 4. Składowanie materiałów. 2. 4.1. Elementy studni.

Kręgi i płyty żelbetowe składować na wyrównanej powierzchni poziomej, utwardzonej i odwodnionej. Prefabrykaty składować w sposób zapewniający łatwy dostęp do uchwytów montażowych z zachowaniem traktów komunikacyjnych dla ruchu pieszego i ruchu pojazdów. Prefabrykaty składować na podkładach drewnianych lub żelbetowych o wysokości i szerokości nie mniejszej od 15 cm, a długości min. średnicy elementu + 10 cm, w odstępach co 60 cm. W jednym stosie składować prefabrykaty tych samych wymiarów i tego samego rodzaju. Wysokość stosu dla kręgów nie powinna przekroczyć 1,8 m a dla płyt żelbetowych 1.0 m. Prefabrykaty składować w pobliżu miejsca wbudowania.

Elementy studni z tworzyw sztucznych składować na wyrównanej powierzchni poziomej, utwardzonej i odwodnionej. Elementy składować na podkładach drewnianych wysokości i szerokości nie mniejszej od 10 cm, a długości min. średnicy elementu + 10 cm, w odstępach co 60 cm. W jednym stosie składować elementy tych samych wymiarów i tego samego rodzaju. Wysokość stosu dla kręgów nie powinna przekroczyć 2,5 m. Elementy składować na terenie zaplecza budowy.

Włazy żeliwne składować na paletach drewnianych oddzielnie podstawy i pokrywy na wyrównanej powierzchni poziomej, utwardzonej i odwodnionej na terenie zaplecza budowy. Wysokość palety nie mniejsza od 15 cm. Wysokość stosu nie powinna być wyższa od 1 m. W stosach elementy zabezpieczyć przed przypadkowym przesunięciem.

2. 4.2. Pozostałe materiały. Pozostałe materiały składować w zamkniętych magazynach na terenie zaplecza budowy lub zamkniętych kontenerach przenośnych. Materiały należy składować zgodnie z instrukcją producentów w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

- 12 -

3. SPRZĘT: 3. 1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST BO.01 w punkcie 5. Sprzęt transportowy

musi posiadać dopuszczenie do ruchu po drogach publicznych.

3. 2. Sprzęt do wykonania robót technologicznych i transportu wewnętrznego materiałów.

Żuraw samochodowy o udźwigu do 10 Mg.

Ciągnik kołowy z przyczepą o mocy 37 kW.

Samochód skrzyniowy do 5 Mg.

Samochód samowyładowczy do 5 Mg.

Samochód dostawczy 0,9 Mg.

Obcinarka do rur PE i PVC-U.

Betoniarka o pojemności roboczej minimum 150dm3.

Elektronarzędzia: wiertarka udarowa do wiercenia otworów o średnicy 20 mm, przecinarka do prętów stalowych, szlifierka.

Niwelator geodezyjny.

Narzędzia ręczne: taczki, pojemniki do ręcznego przygotowania zaprawy cementowej, wiadra stalowe, komplet kluczy płaskich i oczkowych, drabiny lekkie przenośne, komplet młotków do 3 kg, poziomice do 2,5 m, kielnie do zaprawy betonowej, zawiesia i linki stalowe oraz brezentowe do opuszczania elementów studni do wykopu.

4. TRANSPORT: Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 6. Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi lecz głównie samochodami samowyładowczymi i skrzyniowymi o ładowności 5 Mg. Materiały należy rozmieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem lub przesunięciem.

4. 1. Elementy studni. Prefabrykaty przewozić w pozycji ich wbudowania. Przy transporcie prefabrykatów w poziomie należy je układać na przekładkach

elastycznych. Prefabrykaty należy zabezpieczyć przed przemieszczeniem się. W czasie transportu prefabrykaty musza być zabezpieczone przed uszkodzeniem ich

powierzchni i krawędzi. Wysokość składowania na środkach transportowych nie może wpływać na ograniczenie

ich stabilności i bezpieczeństwa ruchu.

4. 2. Pozostałe materiały. Transport pozostałych materiałów powinien odbywać się według następujących zasad: Materiały przewozić w fabrycznych opakowaniach i zabezpieczeniach. W przestrzeni ładunkowej materiały układać w sposób zabezpieczający przed ich

uszkodzeniem. Materiały zabezpieczyć przed wpływem warunków atmosferycznych (deszcz, wiatr, śnieg). Nie wolno jednych materiałów zabezpieczać drugimi. Materiały ustawiać w przestrzeni ładownej rodzaj i asortymentem.

5. WYKONANIE ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w OST BO.01 w punkcie 2.

6. 1. Studnie rewizyjne i połączeniowe wg. BS.05.01.00.

Studnie montować na zniwelowanym wyrównanym i zagęszczonym podłożu. Przed montażem wszystkie elementy a w szczególności kielich i bosy koniec dokładnie oczyścić.

Na przygotowanym podłożu ustawić w poziomie krąg denny lub podstawę z płyty żelbetowej.

W studniach rewizyjnych i połączeniowych z podstawą wymurowaną z kostki betonowej kanalizacyjnej z betonu B30 wmurować króćce przejściowe szczelne (przejścia szczelne przegubowe).

Pierwszy krąg ustawić na zaprawie cementowej M12 z dodatkiem środków uszczelniających wodoszczelnych. Zaprawa musi być rozłożona równomiernie na całej powierzchni podstawy i ścianki kręgu oraz wygładzona.

W dolnym kręgu wewnątrz złącza umieścić uszczelkę z elastomeru. Uszczelkę naciągnąć w dwóch przeciwległych kierunkach dla równomiernego rozłożenia wewnętrznych naprężeń. W przypadku montażu tradycyjnych elementów w złączu umieścić warstwę kleju rozłożoną równomiernie na całej szerokości złącza.

- 13 -

Do montażu elementów używać dźwigu o odpowiednim udźwigu oraz zwiesia linowego dwu lub trzy cięgnowego wyposażonego w odpowiednie uchwyty montażowe. Elementy ustawiać pionowo.

Po ustawieniu studzienek ustawić i właz żeliwny C250. Podstawę włazu mocować do płyty przy pomocy kotwionych haków. Następnie podstawę obetonować zaprawą jw. na płycie pod kołnierz włazu. Do wyrównani wierzchu włazu do rzędnej terenu stosować wyłącznie kostkę betonową kanalizacyjną lub cegłę klinkierową nadmurowując na płycie.

Stopnie włazowe montować w szachownicę co 30 cm mierząc w poziomie miedzy osiami i 35 cm miedzy stopniami mierząc w pionie w ścianie studni pod otworem włazu.

Po sprawdzeniu i odebraniu ustawienia studni w wykopie, powierzchnie zewnętrzne studni zaizolować. Najpierw powierzchnie zagruntować roztworem asfaltowym, a następnie zaizolować dwukrotnie lepikiem asfaltowym na zimno.

Po odebraniu wykonanych robót studnie obsypać materiałem sypkim i stopniowo zagęścić do wymaganego wskaźnika zagęszczenia.

5. 2. Studnie z elementów z tworzyw sztucznych BS.05.02.00. Studnie montować na zniwelowanym wyrównanym i zagęszczonym podłożu. Na

przygotowanym podłożu ustawić w poziomie podstawę z płyty żelbetowej. Kinetę połączyć z bosym końcem rury kanałowej z PVC-U i ustawić na płycie żelbetowej.

Oczyścić dokładnie złącze kinety i ułożyć uszczelkę. Uszczelkę przed montażem następnego elementu należy posmarować środkiem poślizgowym.

Następnie nakładamy na kinetę pierścień dystansowy o odpowiedniej wysokości do głębokości studni. Pierścień nakładamy kielichem do dołu i ustawiamy tak, aby drabinka złazowa ustawiona była równolegle do przepływu ścieków w studni.

Pierścień wciskamy przy pomocy łyżki koparki poprzez drewnianą podkładkę, która naciska na minimum 70% krawędzi pierścienia. Dopuszcza się wciskanie pierścienia za pomocą dwóch specjalnych ściągaczy.

Obsypać studzienkę materiałem sypkim i stopniowo zagęścić do wymaganego wskaźnika zagęszczenia.

Oczyścić złącze pierścienia dystansowego i założyć uszczelkę w sposób opisany wyżej. Następnie nałożyć stożek. Montaż stożka przeprowadzić w sposób opisany wyżej zwracając uwagę na właściwe ustawienie drabinki złazowej. Obsypać wyżej studzienkę materiałem sypkim i stopniowo zagęścić.

Wypoziomować obsypkę studni. Ułożyć pierścień żelbetowy odciążający w poziomie. Obsypać pierścień i zagęścić obsypkę.

Po ustawieniu studzienek ustawić i właz żeliwny C250. Podstawę włazu mocować do płyty przy pomocy kotwionych haków. Następnie podstawę obetonować zaprawą jw. na płycie pod kołnierz włazu.

5. 3. Postępowanie w przypadkach nieprzewidzianych. W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych wypadków należy zawiadomić Inspektora Nadzoru.

6. 4. Tolerancja. Tolerancje wymiarowe przy montażu rurociągu: Odchylenie osi studni od pionu nie może przekroczyć 2 cm. Rzędne wierzchu włazu powinny być dostosowane do rzędnej istniejącego terenu.

Odchylenie rzędnej wierzchu nie może być większe od 1 cm.

6. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7. Kontrola związana z wykonaniem studni powinna być przeprowadzana w czasie wszystkich faz robót zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B-10735. Wyniki przeprowadzonych badań należy uznać za pozytywne, jeżeli wszystkie wymagania dla danej fazy robót zostały spełnione. Jeżeli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, należy daną fazę uznać za niezgodną z wymaganiami normy i po wykonaniu poprawek przeprowadzić badania ponownie. Kontrola wykonania studni z elementów prefabrykowanych polega na: Sprawdzenie wytyczenia studni w planie. Oględziny poszczególnych prefabrykatów i ich oznakowania, sprawdzenie zamka

połączeniowego. Sprawdzeniu pionowego ustawienia elementów prefabrykowanych. Sprawdzenie połączeń elementów i jakości izolacji przeciwwilgociowej zewnętrznych

powierzchni studni z elementów żelbetowych lub betonowych.


- 14 -

Jednostkami obmiarowymi są: BS.05.01.00. Studnie z elementów betonowych i żelbetowych – studnia. BS.05.02.00. Studnie z elementów z prefabrykowanych z PE i PP – studnia.

8. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9.

8. 1. Odbiór techniczny studni. Odbiorowi technicznemu podlegają studnie wykonane kompletnie. Za wykonaną kompletnie studnię rozumie się wykonanie wszystkich robót objętych kompletem Specyfikacji Technicznych. Wszystkie roboty objęte niniejsza specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikowych. Do odbioru technicznego powinny być przygotowane i dostarczone następujące dokumenty: Dokumentacja projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełnieniami w trakcie

wykonywania robót, zaakceptowanymi przez Projektanta i Inspektora Nadzoru. Dziennik budowy z wniesionymi zapisami. Szkice inwentaryzacyjne sporządzone przez uprawnionego Geodetę. Wszystkie dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów. Protokóły badań, prób i sprawdzeń. Protokóły odbioru robót zanikowych i kolizji z innym uzbrojeniem podziemnym.

8. 2. Odbiór końcowy. Odbiór końcowy przeprowadza się zgodnie z zawartą umowa między Wykonawca i Zamawiającym. Do odbioru technicznego powinny być przygotowane i dostarczone następujące dokumenty: Zawiadomienie o zakończeniu robót. Komplet dokumentów przedłożonych w ramach odbiorów technicznych części robót. Dziennik budowy z zapisami potwierdzającymi zakończenie robót i uporządkowanie terenu

budowy. Inwentaryzacja budowlana całego przedsięwzięcia. Oświadczenie Kierownika budowy w trybie postanowień Prawa Budowlanego. Kompletną dokumentację powykonawczą. W przypadku nałożenia obowiązku – przez pozwolenie na budowę – uzyskania pozwolenia

na użytkowanie – opinie organów wymienionych w Art. 56 Prawa Budowlanego. W trakcie odbioru końcowego należy sprawdzić: Zgodność wykonania wszystkich robót z projektem budowlanym oraz pozwoleniem na

budowę. Porównać inwentaryzację geodezyjną z projektem budowlanym i przeanalizować

ewentualne różnice. Zapoznać się z opiniami organów wymienionych w Art. 56 Prawa Budowlanego. Zgodność dokumentacji powykonawczej z inwentaryzacja powykonawczą i czy zostały

wprowadzane wszystkie zmiany i uzupełnienia.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI: Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w OST BO.01 w punkcie 9.

9. 1. Studnia – płaci się za kompletną studnię. Cena za wykonanie studni obejmuje:

Dostarczenie w miejsce wbudowania wszelkich materiałów podstawowych i pomocniczych.

Wykonanie wszelkich prac montażowych i połączeniowych.

Kontrolę połączeń.

Koszty pracy sprzętu i narzędzi.

Usunięcie wszelkich niedoróbek i poprawek.

Inwentaryzację geodezyjną.

Posprzątanie i uporządkowanie miejsca wykonywanych robót i terenu wokół.

Utrzymanie dróg dojazdowych.

9. 2. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału grawitacyjnego oraz rurociągu tłocznego w raz z pozostałymi robotami, wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

- 15 -


PN-EN476:2001 Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w systemach kanalizacji grawitacyjne.

PN-EN752:2000 Zewnętrzne systemy kanalizacyjne. PPN-EN1671:2001 Zewnętrzne systemy kanalizacji ciśnieniowej.

PN-B-10729:1999 Kanalizacja. Studzienki kanalizacyjne. PN-EN124:2000 Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do

nawierzchni dla ruchu pieszego i kołowego. PN-87/H-74051 Włazy kanałowe.

PN-64/B-74086 Stopnie żeliwne do studzienek kontrolnych. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-92/B-10735 Kanalizacja Przewody kanalizacyjne. Wymagania i

badania przy odbiorze.








Ustawa z dnia 17.05.1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity: Dz. U. z 2010 r. nr 193 poz. 1287 z późniejszymi zmianami).

Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 21.02.1995r. w sprawie rodzaju i zakresu opracowań geodezyjno-kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w budownictwie (Dz. U. nr 25 poz. 133).


Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 01.10.1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalni ścieków (Dz. U. z 1993 r. nr 96 poz. 438).


Instrukcja projektowania, montażu i układania rur PVC-U i PE. – „GAMRAT” SA Jasło – wydanie I.

Systemy ciśnieniowe. Informacje techniczne. – „WAVIN METALPLAST-BUK” Spółka z o.o.

- 16 -


BS.07.02.00 PODBUDOWA I NAWIERZCHNIA BETONOWA.

1. WSTĘP.

1. 1. Przedmiot specyfikacji. Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem podbudowy betonowej wykonywanej w ramach zadania „Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w Sochocinie etap IIa”.

1. 2. Zakres stosowania specyfikacji. Specyfikacja techniczna stanowi obowiązującą podstawę jako dokument przetargowy przy

zlecaniu i realizacji robót na drogach gminnych.

1. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad wykonania podbudowy betonowe z chudego betonu. Podbudowa z chudego betonu może być wykonywana dla dróg o kategorii ruchu od KR1 do KR6 wg „Katalogu typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych”, IBDiM -2001 r. [25]. Podbudowę z chudego betonu wykonuje się, zgodnie z ustaleniami podanymi w dokumentacji projektowej, jako podbudowę zasadniczą.

3. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i OST BO. 01

1. 4.1. Podbudowa z chudego betonu - jedna warstwa zagęszczonej mieszanki betonowej, która po osiągnięciu wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niż 6 MPa i nie większej niż 9 MPa, stanowi fragment nośnej części nawierzchni drogowej.

1. 4.2. Chudy beton - materiał budowlany powstały przez wymieszanie mieszanki kruszyw z cementem w ilości od 5% do 7% w stosunku do kruszywa, lecz nie przekraczającej 130 kg/m

3

oraz optymalną ilością wody, który po zakończeniu procesu wiązania osiąga wytrzymałość na ściskanie R28 w granicach od 6 do 9 MPa.

1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inżyniera Kontraktu. Ogólne wymagania dotyczące prowadzenia robót podano w OST BO.01 w punkcie 2.

1. 6. Dokumentacja, którą należy przedstawić w trakcie budowy. Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w OST BO.01. Dodatkowo Wykonawca dostarczać będzie następujące informacje wymagane przez Inżyniera Kontraktu: Skład mieszanki betonowej i granulację kruszywa. Świadectwa jakości przedstawione przez producenta wyszczególnione w dalszej części

opracowania. Zalecenia i instrukcje dostarczane przez producentów, wyszczególnione w dalszej części

opracowania.

2. MATERIAŁY.

Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST BO.01 w punkcie 4.

2. 1. Cement. Należy stosować cementy powszechnego użytku: portlandzki CEM I klasy 32,5 N, cement portlandzki wieloskładnikowy CEM II klasy 32,5 N, cement hutniczy CEM III klasy 32,5 N, cement pucolanowy CEM IV klasy 32,5 N według PN-EN 197-1:2002 [5] .

Wymagania dla cementu zestawiono w tablicy 1.

- 17 -

Tablica 1. Wymagania dla cementu do chudego betonu.

Lp. Właściwości Klasa cementu 32,5


16


32,5

3 Początek czasu wiązania, min , nie wcześniej niż: 75

4 Stałość objętości, mm, nie więcej niż: 10

Przechowywanie cementu powinno się odbywać zgodnie z BN-88/6731-08 [22].

2. 2. Kruszywo. Do wykonania mieszanki chudego betonu należy stosować:

żwir i mieszankę wg PN-B-11111:1996 [14], piasek wg PN-B-11113:1996 [16], kruszywo łamane wg PN-B-11112:1996 [15] i WT/MK-CZDP84 [26], kruszywo żużlowe z żużla wielkopiecowego kawałkowego wg PN-B-23004: 1988 [17], kruszywo z recyklingu betonu o ziarnach większych niż 4 mm.

Kruszywo powinno spełniać wymagania określone w normie PN-S-96013:1997 [20]. Kruszywo żużlowe powinno być całkowicie odporne na rozpad krzemianowy według PN-B-

06714-37:1980 [12] i żelazawy według PN-B-06714-39:1978 [13].

2. 3. Woda. Do wytwarzania mieszanki betonowej jak i do pielęgnacji wykonanej podbudowy należy stosować wodę odpowiadającą wymaganiom normy PN-B-32250:1988 [18]. Bez badań laboratoryjnych można stosować wodociągową wodę pitną.

2. 4. Materiały do pielęgnacji podbudowy z chudego betonu. Do pielęgnacji podbudowy z chudego betonu mogą być stosowane preparaty pielęgnacyjne posiadające aprobatę techniczną, np. hydrolit.

3. SPRZĘT.

3. 1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST BO.01 w punkcie 5.

3. 2. Sprzęt do wykonywania podbudowy z chudego betonu. Wykonawca przystępujący do wykonania podbudowy z chudego betonu, powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu: Wytwórni stacjonarnej lub mobilnej do wytwarzania chudej mieszanki betonowej.

Wytwórnia powinna być wyposażona w urządzenia do wagowego dozowania wszystkich składników, gwarantujące następujące tolerancje dozowania, wyrażone w stosunku do

masy poszczególnych składników: kruszywo 3%, cement 0,5%, woda 2%. Inspektor nadzoru może dopuścić objętościowe dozowanie wody.

Przewoźnych zbiorników na wodę. Układarek albo równiarek do rozkładania chudej mieszanki betonowej. Walców wibracyjnych lub statycznych do zagęszczania lub płyty wibracyjne. Zagęszczarek płytowych, ubijaków mechanicznych lub małych walców wibracyjnych do

zagęszczania w miejscach trudno dostępnych.

4. TRANSPORT.

4. 1. Ogólne wymagania dotyczące transportu. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 4. Materiał z rozbiórki można przewozić dowolnym środkiem transportu.

4. 2. Transport materiałów. Transport cementu powinien odbywać się zgodnie z BN-88/6731-08 [22]. Cement luzem

należy przewozić cementowozami, natomiast cement workowany można przewozić dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczony przed zawilgoceniem.

Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami i zawilgoceniem.

Woda może być dostarczana wodociągiem lub przewoźnymi zbiornikami wody,

- 18 -

Transport mieszanki chudego betonu powinien odbywać się zgodnie z PN-S-96013:1997 [20].

5. WYKONANIE ROBÓT.

5. 1. Ogólne zasady wykonania robót. Ogólne zasady wykonania robót podano w OST BO.01 w punkcie 2.

5. 2. Projektowanie mieszanki chudego betonu. Przed przystąpieniem do robót, w terminie uzgodnionym z Inspektor nadzoru, Wykonawca dostarczy Inżynierowi Kontraktu do akceptacji projekt składu mieszanki chudego betonu oraz wyniki badań laboratoryjnych poszczególnych składników i próbki materiałów pobrane w jego obecności do wykonania badań kontrolnych. Projektowanie mieszanki chudego betonu polega na: doborze kruszywa do mieszanki, doborze ilości cementu, doborze ilości wody. Krzywa uziarnienia mieszanki mineralnej powinna mieścić się w polu dobrego uziarnienia wyznaczonego przez krzywe graniczne wg PN-S-96013: 1997 [20]. Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanek mineralnych podano w tablicy 3. Uziarnienie kruszywa powinno być tak dobrane, aby mieszanka betonowa wykazywała maksymalną szczelność i urabialność przy minimalnym zużyciu cementu i wody.

Tablica 2. Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanki mineralnej.

Sito o boku oczka kwadratowego (mm)

Przechodzi przez sito (%)

Przechodzi przez sito (%)

63 31,5 16 8 4 2 1

0,5 0,25 0,125

- 100

od 60 do 80 od 40 do 65 od 25 do 55 od 20 do 45 od 15 do 35 od 7 do 20 od 2 do 12 od 0 do 5

100 od 60 do 85 od 40 do 67 od 30 do 55 od 25 do 45 od 20 do 40 od 15 do 35 od 8 do 20 od 4 do 13 od 0 do 5

Zawartość cementu powinna wynosić od 5 do 7% w stosunku do kruszywa i nie powinna przekraczać 130 kg/m

3.

Zawartość wody powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według normalnej próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481: 1988 [9] (duży cylinder, metoda II).

5. 3. Właściwości chudego betonu. Chudy beton powinien spełniać wymagania określone w tablicy 3.

Tablica 3. Wymagania dla chudego betonu.

Lp. Właściwości Wymagania Badania według

1 Wytrzymałość na ściskanie po 7 dniach, MPa

od 3,5 do 5,5 PN-B-06250 [10]

2 Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach, MPa

od 6,0 do 9,0 PN-B-06250 [10]

3 Nasiąkliwość, % m/m, nie więcej niż: 9 PN-B-06250 [10]

4 Mrozoodporność, zmniejszenie wytrzymałości, %, nie więcej niż:

20 PN-B-06250 [10]

5. 4. Warunki przystąpienia do robót. Podbudowa z chudego betonu nie powinna być wykonywana, gdy temperatura powietrza jest niższa niż 5

oC i wyższa niż 25

0 C oraz gdy podłoże jest zamarznięte.

5. 5. Przygotowanie podłoża. Podłoże pod podbudowę z chudego betonu powinno być przygotowane zgodnie z wymaganiami określonymi w dokumentacji projektowej i niniejszą SST.

- 19 -

5. 6. Wytwarzanie mieszanki betonowej. Mieszankę chudego betonu o ściśle określonym składzie zawartym w recepcie

laboratoryjnej należy wytwarzać w mieszarkach zapewniających ciągłość produkcji i gwarantujących otrzymanie jednorodnej mieszanki.

Składniki mieszanki chudego betonu powinny być dozowane wagowo zgodnie z normą PN-S-96013:1997 [20 ].

Mieszanka po wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce wbudowania, w sposób zabezpieczony przed segregacją i nadmiernym wysychaniem.

5. 7. Wbudowywanie i zagęszczanie mieszanki betonowej. Układanie podbudowy z chudego betonu należy wykonywać układarkami mechanicznymi,

poruszającymi się po prowadnicach. Przy układaniu chudej mieszanki betonowej za pomocą równiarek konieczne jest

stosowanie prowadnic. Wbudowanie za pomocą równiarek bez stosowania prowadnic, może odbywać się tylko w wyjątkowych wypadkach, określonych w ST i za zgodą Inspektora nadzoru.

Podbudowy z chudego betonu wykonuje się w jednej warstwie o grubości od 10 do 20 cm, po zagęszczeniu. Gdy wymagana jest większa grubość, to do układania drugiej warstwy można przystąpić po odbiorze jej przez Inżyniera Kontraktu.

Natychmiast po rozłożeniu i wyprofilowaniu mieszanki należy rozpocząć jej zagęszczanie. Powierzchnia zagęszczonej warstwy powinna mieć prawidłowy przekrój poprzeczny i jednolity wygląd.

Zagęszczanie należy kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niż 0,98 maksymalnego zagęszczenia określonego według normalnej próby Proctora zgodnie z PN-B-04481: 1988 [9], (duży cylinder metoda II). Zagęszczenie powinno być zakończone przed rozpoczęciem czasu wiązania cementu.

Wilgotność mieszanki chudego betonu podczas zagęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją + 10% i - 20% jej wartości.

5. 8. Spoiny robocze. Wykonawca powinien tak organizować roboty, aby unikać podłużnych spoin roboczych,

poprzez wykonanie podbudowy na całej szerokości koryta. Jeżeli w dolnej warstwie podbudowy występują spoiny robocze, to spoiny w górnej

warstwie podbudowy powinny być względem nich przesunięte o co najmniej 30 cm dla spoiny podłużnej i 1 m dla spoiny poprzecznej.

5. 9. Nacinanie szczelin. W początkowej fazie twardnienia betonu zaleca się wycięcie szczelin pozornych na

głębokość około 1/3 jej grubości. Szerokość naciętych szczelin pozornych powinna wynosić od 3 do 5 mm. Szczeliny te

należy wyciąć tak, aby cała powierzchnia podbudowy była podzielona na kwadratowe lub prostokątne płyty. Stosunek długości płyt do ich szerokości powinien być nie większy niż od 1,5 do 1,0.

W przypadku przekroczenia górnej granicy siedmiodniowej wytrzymałości i spodziewanego przekroczenia dwudziestoośmiodniowej wytrzymałości na ściskanie chudego betonu, wycięcie szczelin pozornych jest konieczne.

Alternatywnie można ułożyć na podbudowie warstwę antyspękaniową w postaci: membrany z polimeroasfaltu lub geowłókniny o odpowiedniej gęstości, wytrzymałości, grubości i współczynniku wodoprzepuszczalności poziomej i pionowej.

5. 10. Pielęgnacja podbudowy. Podbudowa z chudego betonu powinna być natychmiast po zagęszczeniu poddana pielęgnacji. Pielęgnacja powinna być przeprowadzona według jednego z następujących sposobów: Skropienie preparatem pielęgnacyjnym posiadającym aprobatę techniczną, np elektrolit, w

ilości ustalonej w SST, Stosowanie innych środków do pielęgnacji podbudowy wymaga każdorazowej zgody

Inżyniera Kontraktu. Nie należy dopuszczać żadnego ruchu pojazdów i maszyn po podbudowie w okresie 7 do 10 dni pielęgnacji, a po tym czasie ewentualny ruch budowlany może odbywać się wyłącznie za zgodą Inżyniera Kontraktu.

5. 11. Utrzymanie podbudowy. Podbudowa po wykonaniu, a przed ułożeniem następnej warstwy, powinna być chroniona

przed uszkodzeniami. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, bez zgody Inżyniera Kontraktu, gotową podbudowę do ruchu budowlanego, to powinien naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane przez ten ruch, na własny koszt.

- 20 -

Wykonawca jest zobowiązany do przeprowadzenia bieżących napraw podbudowy, uszkodzonej wskutek oddziaływania czynników atmosferycznych, takich jak opady deszczu, śniegu i mróz.

Wykonawca jest zobowiązany wstrzymać ruch budowlany po okresie intensywnych opadów deszczu, jeżeli wystąpi możliwość uszkodzenia podbudowy.

Podbudowa z chudego betonu musi być przed zimą przykryta, co najmniej jedną warstwą mieszanki mineralno-asfaltowej.

6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.

6. 1. Ogólne zasady kontroli jakości robót. Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7.

6. 2. Badania przed przystąpieniem do robót. Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania cementu,

kruszywa oraz w przypadkach wątpliwych wody i przedstawić wyniki tych badań Inspektorowi nadzoru do akceptacji.

Badania powinny obejmować wszystkie właściwości określone w punktach od 2.2 do 2.4 oraz w punktach 5.2 i 5.3 niniejszej SST.

6. Badania w czasie robót. 6. 3.1. Badania w czasie robót.

Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wykonywania podbudowy z chudego betonu podano w tablicy 4. Tablica 4. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów przy wykonywaniu podbudowy chudego betonu.

Częstotliwość badań

Lp. Wyszczególnienie badań Minimalne ilości badań na dziennej działce roboczej

Maksymalna powierzchnia podbudowy na jedno

badanie

1 Właściwości kruszywa dla każdej partii kruszywa i przy każdej zmianie kruszywa

2 Właściwości wody dla każdego wątpliwego źródła

3 Właściwości cementu dla każdej partii

4 Uziarnienie mieszanki mineralnej 2 600 m2

5 Wilgotność mieszanki chudego betonu 2 600 m2

6 Zagęszczenie mieszanki chudego betonu 2 600 m2

7 Grubość podbudowy z chudego betonu 2 600 m2

8 Oznaczenie wytrzymałości na ściskanie chudego betonu; po 7 dniach po 28 dniach

3 próbki 3 próbki

400 m2

9 Oznaczenie nasiąkliwości chudego betonu w przypadkach wątpliwych

10 Oznaczenie mrozoodporności chudego betonu i na zlecenie Inspektora nadzoru

6. 3.2. Właściwości kruszywa.

Właściwości kruszywa należy określić przy każdej zmianie rodzaju kruszywa i dla każdej partii. Właściwości kruszywa powinny być zgodne z wymaganiami normy PN-S-96013:1997[20].

6. 3.3. Właściwości wody. W przypadkach wątpliwych należy przeprowadzić badania wody według PN-B-32250:1988 [18].

6. 3.4. Właściwości cementu. Dla każdej dostawy cementu należy określić właściwości podane w tablicy 1.

6. 3.5. Uziarnienie mieszanki mineralnej. Próbki do badań należy pobierać z wytwórni po wymieszaniu kruszyw, a przed podaniem cementu. Badanie należy wykonać zgodnie z normą PN-B-06714-15:1991 [11].

6. 3.6. Wilgotność mieszanki chudego betonu. Wilgotność mieszanki chudego betonu powinna być równa wilgotności optymalnej, określonej w recepcie z tolerancją + 10%, - 20% jej wartości.

6. 3.7. Zagęszczenie podbudowy z chudego betonu.

- 21 -

Mieszanka chudego betonu powinna być zagęszczana do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego niż 0,98 maksymalnego zagęszczenia laboratoryjnego oznaczonego zgodnie z normalną próbą Proctora (metoda II), według PN-B-04481:1988 [9].

6. 3.8. Grubość podbudowy z chudego betonu. Grubość warstwy należy mierzyć bezpośrednio po jej zagęszczeniu. Grubość podbudowy

powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją 1 cm. 6. 3.9. Wytrzymałość na ściskanie chudego betonu.

Wytrzymałość na ściskanie określa się na próbkach walcowych o średnicy i wysokości 16,0 cm. Próbki do badań należy pobierać z miejsc wybranych losowo, w świeżo rozłożonej warstwie. Próbki w ilości 6 sztuk należy formować i przechowywać zgodnie z normą PN-S-96013: 1997 [20]. Trzy próbki należy badać po 7 dniach i trzy po 28 dniach przechowywania. Wyniki wytrzymałości na ściskanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w tablicy 4.

6. 3.10. Nasiąkliwość i mrozoodporność chudego betonu. Nasiąkliwość i mrozoodporność określa się po 28 dniach dojrzewania betonu, zgodnie z normą PN-B-06250:1988 [10]. Wyniki badań powinny być zgodne z wymaganiami podanymi w tablicy 3.

6. 4. Wymagania dotyczące cech geometrycznych podbudowy z chudego betonu. 6. 4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów.

Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów podaje tablica 5.

Tablica 5. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej podbudowy z chudego betonu.

Lp. Wyszczególnienie badań i

pomiarów Minimalna częstotliwość

badań i pomiarów

1 Szerokość podbudowy 10 razy na 1 km

2 Równość podłużna w sposób ciągły planografem albo co 20 m łatą na każdym pasie ruchu

3 Równość poprzeczna 10 razy na 1 km

4 Spadki poprzeczne*) 10 razy na 1 km

5 Rzędne wysokościowe Dla autostrad i dróg ekspresowych co 25 m,

6 Ukształtowanie osi w planie*) dla pozostałych dróg co 100 m

7 Grubość podbudowy w 3 punktach, lecz nie rzadziej niż raz na 100 m

*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowanie osi w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych

6. 4.2. Szerokość podbudowy. Szerokość podbudowy powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją +10

cm, 5 cm. Na jezdniach bez krawężników szerokość podbudowy powinna być większa o co najmniej

25 cm od szerokości warstwy na niej układanej lub o wartość wskazaną w dokumentacji projektowej.

6. 4.3. Równość podbudowy. Nierówności podłużne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem,

zgodnie z normą BN-68/8931-04 [23]. Nierówności poprzeczne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą. Nierówności podbudowy nie mogą przekraczać: 9 mm dla podbudowy zasadniczej, i 15

mm dla podbudowy pomocniczej. 6. 4.4. Spadki poprzeczne podbudowy.

Spadki poprzeczne podbudowy na prostych i łukach powinny być zgodne z dokumentacją

projektową z tolerancją 0,5 %. 6. 4.5. Rzędne wysokościowe podbudowy.

Rzędne wysokościowe podbudowy powinny być zgodne z dokumentacją projektową z

tolerancją +1 cm, 2 cm. 6. 4.6. Ukształtowanie osi w planie.

Oś podbudowy w planie powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją 3 cm

dla autostrad i dróg ekspresowych i 5 cm dla pozostałych dróg. 6. 4.7. Grubość podbudowy.

Grubość podbudowy powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją:

dla podbudowy zasadniczej 1 cm,

- 22 -

dla podbudowy pomocniczej +1 cm, 2 cm.

7. OBMIAR ROBÓT.

7. 1. Ogólne zasady obmiaru robót. Ogólne zasady obmiaru robót podano w OST BO.01 w punkcie 8.

7. 2. Jednostka obmiarowa. Jednostką obmiarową wykonanej podbudowy jest - m

2 (metr kwadratowy).

8. ODBIÓR ROBÓT. Ogólne zasady odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, niniejszą SST i wymaganiami Inżyniera Kontraktu, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg punktu 6 dały wyniki pozytywne.

9. PODSTAWA PŁATNOŚCI.

9. 1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w OST BO.01 w punkcie 9.

9. 2. Cena jednostki obmiarowej. Cena wykonania 1 m

2 podbudowy z chudego betonu obejmuje:

prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, dostarczenie materiałów, wyprodukowanie mieszanki, transport na miejsce wbudowania, przygotowanie podłoża, dostarczenie, ustawienie, rozebranie i odwiezienie prowadnic oraz innych materiałów i

urządzeń pomocniczych, rozłożenie i zagęszczenie mieszanki, ewentualne nacinanie szczelin, pielęgnacja wykonanej podbudowy, przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w niniejszej SST. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inżyniera Kontraktu odcinka rurociągu tłocznego wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE

10. 1. Normy

1. PN-EN 196-1:1996 Metody badania cementu. Oznaczanie wytrzymałości 2. PN-EN 196-2:1996 Metody badania cementu. Analiza chemiczna cementu 3. PN-EN 196-3:1996 Metody badania cementu. Oznaczanie czasu wiązania i

stałości objętości 4. PN-EN 196-6:1996 Metody badania cementu. Oznaczanie stopnia

zmielenia 5. PN-EN 197-1:2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria

zgodności dotyczące cementu powszechnego użytku 6. PN-EN 206-1:2000 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i

zgodność 7. PN-EN 480-11:2000 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody

badań. Oznaczanie charakterystyki porów powietrznych w stwardniałym betonie

8. PN-EN 934-2:1999 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Domieszki do betonu. Definicje i wymagania

9. PN-B-04481:1988 Grunty budowlane. Badania laboratoryjne 10. PN-B-06250:1988 Beton zwykły 11. PN-B-06714-

15:1991 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego

12. PN-B-06714-37:1980

Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu krzemianowego

13. PN-B-06714-39: 1978

Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego

- 23 -

14. PN-B-11111: 1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; żwir i mieszanka

15. PN-B-11112: 1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych

16. PN-B-11113: 1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych; piasek

18. PN-B-32250: 1988 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw 19. PN-P-01715 : 1985 Włókniny. Zestawienie wskaźników technologicznych i

użytkowych oraz metod badań 20. PN-S-96013 : 1997 Drogi samochodowe. Podbudowa z chudego betonu.

Wymagania i badania 21. PN-S-96014 : 1997 Drogi samochodowe i lotniskowe. Podbudowa z betonu

cementowego pod nawierzchnię ulepszoną. 22. BN-88/6731-08 Cement. Transport i przechowywanie 23. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni

planografem i łatą.


Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2010r. nr 243 poz.

1623 z późniejszymi zmianami).










Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych, IBDiM, Warszawa,

1997. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni sztywnych, IBDiM, Warszawa, 2001.

- 24 -


BS.07.01.00 ROZBIÓRKA ISTNIEJACEJ NAWIERZCHNI.

1. WSTĘP.

2. 1. Przedmiot specyfikacji. Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót rozbiórkowych nawierzchni ulic, dróg i chodników wykonywanych w ramach zadania „Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w Sochocinie etap II a”.


zlecaniu i realizacji robót na drogach gminnych i powiatowych.

2. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z rozbiórką warstw nawierzchni bitumicznych, betonowych i kostki betonowej.

4. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i OST BO. 01

2. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru.

1. 6. Dokumentacja, którą należy przedstawić w trakcie budowy. Nie przewiduje się przedstawiania dodatkowej dokumentacji w trakcie realizacji robót.

2. MATERIAŁY.

Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST BO.01 w punkcie 4. Kostkę betonową prasowana przewidzianą do ponownego wbudowania składować na typowych paletach drewnianych typu EURO w stosach do wysokości 1,0 m. Kostka układać przewiązując warstwami. Palety ustawiać na wypoziomowanym i wyrównanym podłożu.

3. SPRZĘT.


4. 2. Sprzęt do rozbiórki. Do wykonania robót związanych z rozbiórką elementów dróg może być wykorzystany sprzęt podany poniżej, lub inny zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru: Młot pneumatyczny. Ładowarka o pojemności łyżki min 0,25 m

3.

Samochód samowyładowczy 5 Mg. Samochód skrzyniowy do 5 Mg. Piła do ciecia asfaltu. Przecinaki, młotki o wadze do 3 kg, drążki metalowe o długości do 1,8 m i średnicy 25

mm.

4. TRANSPORT.

6. 1. Ogólne wymagania dotyczące transportu. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 4. Materiał z rozbiórki można przewozić dowolnym środkiem transportu odpowiednimi do ilości przewożonego materiału.



5. 2. Wykonanie robót rozbiórkowych. Roboty rozbiórkowe elementów dróg i odwodnienia obejmują usunięcie z terenu budowy

wszystkich elementów wymienionych w punkcie 1.3, zgodnie z dokumentacją projektową, OST lub wskazanych przez Inspektora Nadzoru.

- 25 -

Roboty rozbiórkowe można wykonywać mechanicznie lub ręcznie w sposób określony w niniejszej specyfikacji technicznej lub uzgodniony z Inspektorem Nadzoru.

Elementy i materiały, które zgodnie z niniejsza specyfikacją techniczną stają się własnością Wykonawcy, powinny być usunięte z terenu budowy. Elementy nie nadające się do wbudowania należy usunąć z terenu budowy. Usuniecie i zagospodarowanie elementów z rozbiórki musi być przeprowadzone zgodnie w wymogami przepisów o ochronie środowiska naturalnego.

Elementy przewidziane do ponownego wbudowania – kostka betonowa prasowana – należy składować w pobliżu miejsca wbudowania.

Doły (wykopy) powstałe po rozbiórce elementów dróg, ogrodzeń i przepustów znajdujące się w miejscach, gdzie zgodnie z dokumentacją projektową będą wykonane wykopy drogowe, powinny być tymczasowo zabezpieczone. W szczególności należy zapobiec gromadzeniu się w nich wody opadowej.



7. 2. Kontrola jakości robót rozbiórkowych. Kontrola jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonanych robót

rozbiórkowych oraz sprawdzeniu stopnia uszkodzenia elementów przewidzianych do powtórnego wykorzystania.

Zagęszczenie gruntu wypełniającego ewentualne doły po usuniętych elementach nawierzchni, ogrodzeń i przepustów powinno spełniać odpowiednie wymagania określone w SST BS.02 „Roboty ziemne”.

7. OBMIAR ROBÓT.


10. 2. Jednostka obmiarowa. Jednostką obmiarową robót związanych z rozbiórką elementów dróg jest dla nawierzchni - m

2

(metr kwadratowy).

11. ODBIÓR ROBÓT. Ogólne zasady odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9.



10. 2. Cena jednostki obmiarowej. Cena wykonania robót rozbiórki warstw nawierzchni obejmuje: wyznaczenie powierzchni przeznaczonej do rozbiórki, rozkucie i zerwanie nawierzchni, załadunek i wywiezienie materiałów z rozbiórki, wyrównanie podłoża i uporządkowanie terenu rozbiórki. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału kanalizacji sanitarnej wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE.








- 26 -






- 27 -


BS.08.00.00 ZASILANIE ENERGETYCZNE.


Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych związanych z budową zasilania w energię elektryczną projektowanych przepompowni ścieków realizowanych w ramach zadania "Budowa sieci kanalizacji sanitarnej w Sochocinie etap II a ".


Szczegółowa specyfikacja techniczna ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót związanych z wykonaniem przepompowni. Obejmują prace związane z dostawą materiałów, montażem urządzeń, uruchomieniem i wykonaniem wymaganych pomiarów.

3. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót budowlano-montażowych występujących w zadaniu objętym kontraktem W zakres tych robót wchodzą:

Układanie kabli w gotowym wykopie. Montaż elementów wyposażenia w istniejącej rozdzielni. Uruchomienie instalacji. Pomiary.

5. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i OST BO. 01.

1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem, wszystkie roboty pomocnicze, uruchomienie i pomiary.

1. 6. Dokumentacja, która należy przedstawić w trakcie budowy. Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej.



4. 2. Kabel zasilający. Zasilanie wykonać kablem elektrycznym typu YKY 5x10 mm

2.

3. 3. Podzespoły rozdzielni głównej. 3. Rozłącznik typu FR – 304/40 A. 4. Wyłącznik przeciwporażeniowy różnicowoprądowy typu P 304 – 40/0,003. 5. Wyłącznik nadprądowy typu S191 C1A.

i. 4. Pozostałe. Rura ochronna DVK – Φ 75 mm z PVC-U. Bednarka ocynkowana FeZn 25x3 mm.

5. SPRZĘT:


3. 2. Sprzęt niezbędny do wykonania robót. Samochód dostawczy 0,9 Mg. Elektronarzędzia i narzędzia do prac monterskich elektrycznych. Jakikolwiek sprzęt, maszyny lub narzędzia nie gwarantujące zachowania wymagań jakościowych robót i przepisów BIOZ zostaną przez Inspektora Nadzoru zdyskwalifikowane i niedopuszczone do robót.

- 28 -



4. 2. Transport materiałów. Materiały można transportować samochodami dostawczymi pod warunkiem ich właściwego zabezpieczenia przed przesuwaniem się i przemieszczaniem. Załadunek, transport i rozładunek materiałów należy przeprowadzić zgodnie z przepisami BIOZ i przepisami o ruchu drogowym.

4. 3. Magazynowanie. Materiały należy magazynować w zamkniętych kontenerach lub magazynach na placu budowy albo zapleczu Wykonawcy.



5. 2. Układanie kabla. Kable układać na zagęszczonej i wyprofilowanej podsypce z piasku. Kable powinny być ułożone w wykopie linią falistą z zapasem wystarczającym do

skompensowania możliwych przesunięć gruntu, nie mniejszym niż 1 % długości wykopu. Zaleca się układać kable niezwłocznie po wykonaniu wykopu. Kable należy układać na głębokości co najmniej 0,7m. Przy wprowadzaniu kabli do złączy kablowych, budynków i słupów oświetleniowych należy

pozostawić zapas kabla. Kable przy wprowadzaniu do złączy, budynków i słupów należy zaopatrzyć w trwałe

oznaczniki zawierające co najmniej: symbol i numer ewidencyjny linii, oznaczenie kabla wg odpowiedniej normy, znak użytkownika kabla i rok ułożenia kabla.

Przy skrzyżowaniach kabli z innymi kablami oraz urządzeniami podziemnymi zaleca się zachowanie zasady krzyżowania pod kątem zbliżonym do 90

o w stosunku do osi

urządzenia, z którym się kabel krzyżuje i w miarę możliwości w najwęższym jego miejscu. Każdy z krzyżujących się kabli, ułożony bezpośrednio w ziemi, należy chronić przed

uszkodzeniem w miejscu skrzyżowania i na długości po 0,5m w obie strony od miejsca skrzyżowania. Ochronę tę będzie stanowić rura DVK-110 „AROT”.

Przy skrzyżowaniu kabli z rurociągami podziemnymi zaleca się układanie kabli nad rurociągami.

Kable wprowadzone do budynku należy zabezpieczyć przed uszkodzeniami mechanicznymi osłoną wmurowaną w fundament lub ścianę. Jako osłony należy wykorzystywać mechanicznie wytrzymałe rury typu DVK - „AROT”. Osłona w postaci rury powinna mieć średnicę równą co najmniej 1,5 krotnej średnicy kabla i powinna być ułożona ze spadkiem na zewnątrz budynku.

Promień zgięcia kabla powinien być większy od 20-krotnej średnicy zewnętrznej kabla. Na wysokości 30 cm ponad kablem ułożyć folie ostrzegawczą w kolorze niebieskim.

7. 3. Montaż podzespołów w rozdzielni. Zabezpieczenie linii kablowych powinno być umieszczone w rozdzielnicy zasilającej lub

złączu kablowym. Zabezpieczenia wykonane bezpiecznikami należy umieszczać na tabliczkach

bezpiecznikowych, zawierających poza bezpiecznikami również zaciski pozwalające na przyłączenie przewodów dochodzących i odchodzących.

Podstawy zacisków powinny być zabezpieczone przed obracaniem się oraz obluzowaniem wskutek dokręcania lub odkręcania śrub zaciskowych.

Dodatkowej ochronie przeciwporażeniowej podlegają: ramki, drzwiczki i konstrukcje wsporcze rozdzielnic i złączy kablowych, obudowy metalowe rozdzielnic i złączy kablowych, wszystkie metalowe urządzenia rozdzielcze i odbiorcze energii elektrycznej.

Przewody ochronne należy przyłączać do zacisków śrubowych specjalnie do tego celu przewidzianych.

Przewody uziemiające i uziomy należy wykonać z bednarki ocynkowanej FeZn 25x3, miejsca spawania zabezpieczyć przed korozją.

6. 4. Pomiary. Należy przeprowadzić następujące pomiary linii: pomiar poszczególnych odcinków kabla, pomiary skuteczności ochrony przeciwporażeniowej, pomiar rezystancji wszystkich oddzielnych uziomów ochronnych oraz roboczych linii, pomiar rezystancji izolacji przewodów,

- 29 -

pomiar rezystancji uziemienia odgromników, która nie powinna przekraczać 10 .

10. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7. Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu: Prawidłowości wykonania podsypki. Stanu przewodów, osprzętu kablowego i urządzeń. Ciągłości żył kabli i przewodów oraz sprawdzenie zgodności faz za pomocą urządzenia o

napięciu nie przekraczającym 24V, Wzrokowym prawidłowości wykonania instalacji dodatkowej ochrony przed porażeniami

oraz sprawdzenie ciągłości przewodów w tej instalacji.


7. 1. Jednostki obmiarowe. Jednostka obmiarową jest:

Kable i rury ochronne – m.

Podzespoły rozdzielni – szt.

8. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Odbiór robót polega na ocenie prawidłowości wykonanych robót i sprawdzeniu wyników pomiarów z założeniami zawartymi w Projekcie budowlano-wykonawczym.

11. PODSTAWA PŁATNOŚCI: Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w OST BO.01 w punkcie 9. Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez Wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie i niniejszej specyfikacji technicznej.

12. 1. Cena ułożenia kabla obejmuje:

Ułożenie kabla..

Ułożenie foli ostrzegawczej.

Pomiary.



9. 2. Cena montażu podzespołów w rozdzielni obejmuje. a. Wyłączenie napięcia w rozdzielni. b. Montaż wyposażenia w rozdzielni.

Pomiary.

Posprzątanie i oczyszczenie miejsca robót. c. Usuniecie wszystkich odpadów i uporządkowanie terenu.

a. 3. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału kanalizacji sanitarnej wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.


PN-IEC 60364-1-7:2000 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Wszystkie z Nr 60364.

PN-91/E-05010 Zakresy napięciowe instalacji elektrycznych w obiektach budowlanych.

PN-E-05033:1994 Wytyczne do instalacji elektrycznych. Dobór i montaż wyposażenia elektrycznego. Oprzewodowanie.





- 30 -









- 31 -


BS.06.00.00 PRZEPOMPOWNIE ŚCIEKÓW.


Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych przepompowni ścieków do odprowadzenia ścieków z nieruchomości położonych w miejscowości Sochocin.


Szczegółowa specyfikacja techniczna ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie wszystkich robót związanych z wykonaniem przepompowni. Obejmują prace związane z dostawą prefabrykatów i materiałów, zestawieniem obudowy, montażem urządzeń i elementów wyposażenia, uruchomieniem, rozruchem i próbnym pompowaniem.

4. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót budowlano-montażowych występujących w zadaniu objętym kontraktem W zakres tych robót wchodzą:

Zestawienie obudowy przepompowni z prefabrykatów polimerobetonowych. Montaż urządzeń i elementów wyposażenia zewnętrznego i wewnętrznego. Uruchomienie wszystkich podzespołów i urządzeń. Rozruch przepompowni i próbne pompowanie ścieków. Pomiary.


1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo ich wykonania, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru. Niniejsza specyfikacja obejmuje całość robót związanych z wykonywaniem, wszystkie roboty pomocnicze, uruchomienie i pompowanie próbne.

1. 6. Dokumentacja, która należy przedstawić w trakcie budowy. Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej BO.01.


Ogólne wymagania dotyczące materiałów i ich rodzaju przedstawiono w Ogólnej Specyfikacji Technicznej BO.01 w punkcie 4.

6. 2. Obudowa. 2. 2.1. Obudowa pompowni wykonana z elementów prefabrykowanych z polimerobetonu o średnicy

1,00 m, wysokości minimum 1 m i grubości ścianek 30 mm. Grubość dna min. 120 mm. Pokrywa z polimerobetonu z włazem zamykanym o średnicy 800x800 mm i wysokości min. 100 mm.

2. 2.2. Charakterystyka techniczna. Wytrzymałość na ściskanie min. - 90 N/mm

2.

Wytrzymałość na zginanie min. - 18 N/mm2.

Wytrzymałość na rozciąganie min. - 10 N/mm2.

Odporność chemiczna - 1-10 pH. Gęstość min. - 2,3 g/cm

3.

Odporność na zarysowania - mniejsza od 0,5 mm po 100000 obciążeniach. Szczelność badana przy p=2,4bara - w ciągu 15 min nie powoduje mokrych plam. Chropowatość powierzchni max. - 0,1 mm.

4. 3. Osprzęt hydrauliczno-mechaniczny. 3. 3.1. Stopa sprzęgłowa.

Kolano stopowe ze sprzęgłem do połączenia pompy z przewodem tłocznym. Kolano i sprzęgi

wykonane z żeliwa pokrytego farbą epoksydową. Kolano stopowe mocować na stałe w

zbiorniku.

- 32 -

2. 3.2. Prowadnice. Prowadnice do zsuwania pomp na kolano sprzęgłowe wykonane ze stali kwasoodpornej. Z jednej strony montować na kolanie sprzęgłowym a z drugiej na do górnej belki montażowej.

2. 3.3. Łańcuchy. Łańcuchy do wyciągania pomp po prowadnicach wykonane ze stali kwasoodpornej, zapewniające bezpieczne ich opuszczanie i wyciąganie.

2. 3.4. Instalacja tłoczna. 2. Rurociągi tłoczne wykonane ze stali kwasoodpornej o średnicy 50 mm. 3. Zawór zwrotny kulowy o połączeniach kołnierzowych z kulą gumowaną wykonane z żeliwa

pokrytego farbą epoksydową odporną na działanie ścieków. 4. Zasuwy odcinające klinowe kołnierzowe miekkouszczelnione z klinem gumowanym

pokryte farba epoksydową odporna na działanie ścieków. Zasuwy montować na poziomych odcinkach rurociągu tłocznego.

a. 3.5. Element wyposażenia – kształtki, kołnierze, wszystkie elementy kotwiące i mocujące konstrukcję nośną w wsporczą, śruby, nakrętki, podkładki, drabinka umożliwiająca zejście na dno zbiornika o szerokości min. 30 cm, właz prostokątny o wymiarach 800x800 mm z klapą zabezpieczoną zamkiem zabezpieczającym przed otwarciem przez osoby nieupoważnione – wykonane ze stali kwasoodpornej. Lokalizacja włazu w pokrywie umożliwiająca swobodny montaż i demontaż pomp.

i. 4. Pompy. Pompownia musi być wyposażona w minimum dwie pompy: jedna pracująca, a jedna

rezerwowa. Wydajność dostosowana do wymagań określonych w Projekcie budowlano-wykonawczym. Napięcie trzyfazowe 400V. Stopień ochrony obudowy silnika min. IP68. Obudowa w wykonaniu odpornym na działanie ścieków.

2. 5. Układ sterująco – zasilający. Szafa sterowniczo – zasilająca montowana na pokrywie pompowni. Obudowa szafki metalowa, malowana proszkowo w kolorze RAL 7040 o stopniu ochrony min. IP65. Szafka zabezpieczona podwójnymi drzwiczkami z zamkiem na wkładkę patentową. Szafka musi posiadać oznaczenie na znak CE.

2. 5.1. Wyposażenie rozdzielni. Rozłącznik główny. Zabezpieczenie zwarciowe dla każdej pompy. Zabezpieczenie przeciążeniowe dla każdej pompy. Załączanie pomp do mocy 5 kW za pomocą stycznika, a dla mocy powyżej 5 kW przy

pomocy przełącznika gwiazd-trójkąt. Przełącznik pracy pomp: tryb automatyczny z kontrolą suchobiegu, tryb ręczny z kontrolą

suchobiegu. Wyłączniki zabezpieczenia termicznego silników pomp. Grzałka z termostatem. Sterownik mikroprocesorowy współpracujący z sondą do ciągłego pomiaru zwierciadła

ścieków. 2. 5.2. Sterownik mikroprocesorowy.

Sterowanie pracą pomp z zachowaniem odpowiedniej kolejności załączania i wyłączania pomp (przełączanie pomp po każdym cyklu pracy).

Zadawanie poziomów załączania i wyłączania z poziomu terenu przez zmianę nastaw sterownika.

Ciągły pomiar poziomu ścieków w zbiorniku z wykorzystaniem sondy z wyjściem prądowym 4-20 mA.

Kontrola poziomu maksymalnego i minimalnego. Kontrola prądu pobieranego przez układ elektryczny. Archiwizacja komunikatów, ostrzeżeń i alarmów w zaprogramowanych przypadkach. Rejestrowanie czasu pracy pomp. Kontrola otwarcia i zamknięcia włazu i drzwi szafy sterowniczej. Wyposażenie w panel operatorski (wyświetlacz LCD z klawiaturą) zabudowany na

wewnętrznych drzwiach szafy sterowniczej umożliwiający odczyt aktualnego poziomu ścieków, prąd pobierany przez pracującą pompę, czas pracy pomp oraz zmianę nastaw parametrów pracy pompowni ścieków.

Wbudowany interfejs do podłączenia komputera nadrzędnego PC i modemu stacjonarnego lub GSM.

- 33 -

Archiwizowanie danych charakteryzujących pracę urządzenia w okresie co najmniej 1 tygodnia (czas pracy pomp, liczba cykli, pobór prądu, zużycie energii elektrycznej, częstotliwość włączeń pomp).

Wysyłanie komunikatów SMS i e-mail pod wybrane numery telefonów komórkowych- powiadamianie użytkownika.

Obustronna transmisja danych – odpytywanie przez użytkownika – sterownika o aktualne parametry pracy pompowni ścieków (urządzenie wyposażone w modem GSM).

Zdalny bezpośredni monitoring pracy urządzenia (zdalna zmiana parametrów pracy urządzenia, kopiowanie danych archiwalnych, diagnostyka pracy (urządzenie wyposażone w modem GSM).

Podłączenie sterownika do centralnej bazy danych monitoringu krajowego w celu całodobowego nadzoru serwisowego nad pracą pompowni ścieków (urządzenie wyposażone w modem GSM).

Programowe zabezpieczenie przed przesyłaniem nadmiernej liczby komunikatów SMS. Sterownik musi posiadać oznaczenie na znak CE.

7. SPRZĘT:


3. 2. Sprzęt niezbędny do wykonania robót. Żuraw samochodowy o udźwigu do 10 Mg. Samochód skrzyniowy do 10 Mg. Samochód samowyładowczy do 5 Mg. Samochód dostawczy 0,9 Mg. Elektronarzędzia i narzędzia do prac monterskich. Jakikolwiek sprzęt, maszyny lub narzędzia nie gwarantujące zachowania wymagań jakościowych robót i przepisów BIOZ zostaną przez Inspektora Nadzoru zdyskwalifikowane i niedopuszczone do robót.



4. 2. Transport materiałów. Elementy prefabrykowane pompowni powinny być przewożone środkami transportowymi wyposażonymi w zabezpieczenia uniemożliwiające przesuniecie się prefabrykatów i utraty równowagi przez pojazd. Elementy wyposażenia można transportować samochodami dostawczymi pod warunkiem ich właściwego zabezpieczenia przed przesuwaniem się i przemieszczaniem. Załadunek, transport i rozładunek materiałów należy przeprowadzić zgodnie z przepisami BIOZ i przepisami o ruchu drogowym.

4. 3. Magazynowanie. Elementy obudowy pompowni powinny być składowane na podkładach o wysokości 15 cm, szerokości 10 cm i długości min. 1,8 m na wyrównanym i poziomym podłożu. Elementy wyposażenia magazynować należy w zamkniętych kontenerach lub magazynach na placu budowy albo zapleczu Wykonawcy.



5. 2. Montaż obudowy przepompowni. Przed przystąpieniem do montażu obudowy należy sprawdzić zgodność osi i poziomów oraz zgodność wymiarów z rysunkami. Do ustawienia w wykopie dna wymagana jest zgoda Inspektora Nadzoru. W pierwszej kolejności należy ustawić dno przepompowni na zagęszczonej i wyrównanej

podsypce w poziomie i pionie. Następne elementy obudowy montować na klej epoksydowy zgodnie z technologią dla

elementów z polimerobetonu. Elementy obudowy z króćcami i przejściami szczelnymi do podłączenia z rurociągami

kanalizacyjnymi należy ustawić tak, aby kierunki wprowadzeń były zgodne z Projektem budowlano-wykonawczym.

Po odbiorze ustawienia obudowy przez Inspektora Nadzoru można przystąpić do osypki przepompowni zgodnie ze szczegółową specyfikacją techniczną BS.02.

- 34 -

Dopuszczalna odchyłka w ustawieniu pionowym obudowy wynosi +- 2 cm. Niedotrzymanie powyższych wymagań będzie podstawą do odmowy przyjęcia ustawienia obudowy. Ponowne ustawienie przepompowni odbędzie się na koszt własny Wykonawcy. Wszelkie naprawy i poprawki w ustawieniu obudowy muszą być zaakceptowane przez Inspektora Nadzoru.

8. 3. Montaż wyposażenia przepompowni. Montaż wyposażenia może nastąpić wyłącznie po odbiorze ustawienia obudowy przez Inspektora Nadzoru. Montaż wyposażenia należy rozpocząć od zamontowania kolana stopowego ze sprzęgłem

i drabinki. Następnie należy zamontować pozostały osprzęt z wyposażenia przepompowni. Przed przystąpieniem do montażu wyposażenia należy dokonać oględzin i sprawdzenia

jego jakości i stanu technicznego. W następnym etapie należy ustawić i zamontować szafkę sterowniczą oraz podłączyć

kable zasilające. Po podłączeniu zasilenia energetycznego należy wykonać pomiary elektryczne.

7. 4. Uruchomienie i rozruch. Uruchomienie polega na wykonaniu wszystkich czynności sprawdzających czy elementy

ruchome wyposażenia posiadają swobodę ruchu i nie zostały zablokowane. Po sprawdzeniu i uruchomieniu elementów ruchomych można przystąpić do rozruchu

mechanicznego pomp.

6. 5. Ruch próbny. Ruch próbny powinien być prowadzony przez 48 godzin bez przerw. Ruch próbny może być prowadzony na ściekach z nieruchomości położonych w Szapsku lub dowiezionych i zrzuconych do kanalizacji.

14. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7.

7. 1. Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu: Ustawienia obudowy przepompowni w gotowym wykopie w pionie i w rzucie sytuacyjnym. Rzędnych pionowych: dna i pokrywy, wlotu kanalizacji sanitarnej, wylotu rurociągu

tłocznego. Prawidłowości montażu osprzętu hydrauliczno-mechanicznego i połączeń elementów. Parametrów technicznych i prawidłowości montażu pomp. Prawidłowości montażu układu sterująco-zasilającego. Wyników pomiarów elektrycznych: ochrony przeciwporażeniowej, rezystancji izolacji kabli i

przewodów i rezystancji uziemienia. Ilości załączeń pomp, wydajności pomp w czasie ruchu próbnego.


7. 1. Jednostki obmiarowe. Jednostka obmiarową jest komplet, co oznacza że, za obmiar wykonanych robót rozumie się: montaż obudowy, montaż wyposażenia, uruchomienie, rozruch i ruch próbny każdej z przepompowni odcieków.

8. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Odbiór robót polega na ocenie prawidłowej pracy przepompowni w czasie ruchu próbnego i sprawdzeniu wyników pomiarów z założeniami zawartymi w Projekcie budowlano-wykonawczym.

13. PODSTAWA PŁATNOŚCI: Ogólne wymagania dotyczące podstawy płatności podano w OST BO.01 w punkcie 9. Podstawą płatności są ceny jednostkowe poszczególnych pozycji zawartych w wycenionym przez Wykonawcę przedmiarze robót, a zakres czynności objętych ceną określony jest w ich opisie i niniejszej specyfikacji technicznej.

14. 1. Cena obejmuje:

Wytyczenie i inwentaryzację przepompowni.

Dostarczenie materiałów i urządzeń.

Montaż pełnego wyposażenia przepompowni.

Uruchomienie i rozruch przepompowni.

- 35 -

Ruch próbny przepompowni.



9. 2. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru przepompowni wraz z odcinkiem rurociągu tłocznego wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.


PN-EN 10088-1 Stal kwasoodporna. Wymagania i badania. PN-80/M-49060 Drabiny. Wymagania i badania.













- 36 -


BS.04.00.00 KANAŁY GRAWITACYJNE i RUROCIĄG TŁOCZNY.


Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z budową kanałów kanalizacji sanitarnej do odprowadzenia ścieków bytowo-gospodarczych w miejscowości Sochocin.


5. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót technologicznych związanych z budową kanałów kanalizacji sanitarnej z przyłączami, rurociągów tłocznych i objętych kontraktem. W zakres tych robót wchodzą: BS.04.02.00 Kanały z rur PVC-U o średnicy 250, 200 i 160 mm. BS.04.03.00 Rurociąg tłoczny z rur i kształtek PE o średnicy 90 i 110 mm. BS.04.04.00 Przewierty rurami stalowymi o średnicy 200 mm. BS.04.05.00 Próba ciśnieniowa.

7. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i Ogólną Specyfikacja Techniczną BO. 01. Kanał kanalizacji sanitarnej – układ rur ułożonych ze spadkiem służący do odprowadzenia

ścieków bytowo-gospodarczych z nieruchomości. Rurociąg tłoczny – układ przewodów z rur PE służący do transportu ścieków z

przepompowni do kanałów kanalizacji sanitarnej. Ścieki – zanieczyszczona woda zużyta do celów bytowo-gospodarczych. Rura ochronna – odcinek przewodu z rury PE lub stalowej zabezpieczającej kanał lub

rurociąg tłoczny i inne uzbrojenie podziemne przed uszkodzeniami. Zasuwa odcinająca – element wbudowany w rurociąg tłoczny służący do odcięcia

przepływu. Kształtki – gotowe elementy wykonane z tych samych materiałów co rury do kanalizacji. Próba pneumatyczna – czynności sprawdzające wytrzymałość rur i szczelność połączeń

przed ostatecznym zasypaniem rurociągu. Komora przewiertowa – poszerzony wykop dla zamontowania urządzenia przewiertowego

pozwalającego na wprowadzenie rury ochronnej w grunt bez jego rozkopywania. Przejścia szczelne – kształtki z polietylenu do montażu w ścianach betonowych

zapewniających szczelność montażu rur przed napływem wód gruntowych do studni.

1. 5. Ogólne wymagania dotyczące robót. Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość i bezpieczeństwo wykonania robót, ich zgodność z dokumentacją projektową i pozwoleniem na budowę, pozostałymi specyfikacjami technicznymi i poleceniami Inspektora Nadzoru.



8. 2. Rury: Rury i kształtki PVC-U wykonane z niezmiękczonego polichlorku winylu. Rury lite o rdzeniu

wielowarstwowym niespienionym. Gęstość 1,38-1,40 g/cm3, wytrzymałość obliczeniowa na rozciąganie minimum 10 MPa, wydłużenie względne przy zerwaniu 10%. Sztywność nominalna obwodowa rur SN12 dla rur o średnicy 250 i 200 mm i SN8 dla rur o średnicy 250, 200 i 160 mm. Rury SN12 - średnica zewnętrzna 250 mm i grubość ścianki 8,1 mm, średnica zewnętrzna 200 mm i grubość ścianki 6,5 mm. Rury SN8 - średnica zewnętrzna 250 mm i grubość ścianki 7,3 mm, średnica zewnętrzna 200 mm i grubość ścianki 5,9, średnica zewnętrzna 160 mm i grubość ścianki 4,7 mm. Maksymalna długość rur 3000 mm.

Rury i kształtki polietylenowe z PE100 Φ 90, 110 łączone przy pomocy zgrzewania doczołowego i elektrooporowego. SDR 17 (PN10).

- 37 -

Rury stalowe bez szwu Φ 219x6,3 mm wg. PN-74/H-74209 łączone przy pomocy spawania.

Rura drenarska PVC-U z filtrem z włókna syntetycznego wymiaru 65 (75/65 mm).

5. 3. Uszczelki. Uszczelki do rur PVC-U wykonane z elastomeru EPDM systemowe.

3. 4. Materiały różne. Płozy (opaski dystansowe) – podparcia rurociągów przewodowych w rurach ochronnych

wykonane z PE na rurociąg o średnicy zewnętrznej 160 mm wysokości min. 17 mm i max. 30 mm i na rury o średnicy 200 mm wysokości minimum 24 mm. Minimalna szerokości płóz 110 mm.

Manszety do zamknięć końcówek rur ochronnych na rurach przewodowych wykonane z elastomeru o średnicy 150/200 i 200/300 z opaskami zaciskowymi na rury ze stali nierdzewnej.

Taśma ostrzegawczo-lokalizacyjna w kolorze zielonym (do oznaczania kanalizacji) z wkładką ze stali kwasoodpornej o szerokości 20 cm.

Elektrody do spawania stali St typu EAR 4 i 5 mm.

4. 5. Woda. Do robót stosować wodę o wymaganiach jak dla celów przemysłowych.

4. 6. Składowanie materiałów. 3. 6.1. Rury.

Rury składować w wyznaczonym i ogrodzonym miejscu w położeniu poziomym na płaskim i równym terenie. Wiązki należy składować na podkładach drewnianych o szerokości 20 cm i wysokości min. 10 cm w odstępach co 1,5 m. Wysokość stosu rur nie może przekraczać 3 m. Maksymalna ilość warstw dla rur o średnicy 250 mm – 7, dla rur o średnicy 200 mm – 8 i dla rur o średnicy 160 mm - 9. Jeżeli rury składowane są bez przekładek drewnianych, należy je poprzesuwać tak aby uniemożliwić nakładanie się na siebie łączników. Długość wysuniętego końca rury poza przekładkę nie może być większa od 1,0 m. Rury w stosie zabezpieczyć przed toczeniem słupkami z kantówek zabezpieczonych klinami w odstępach co 1,5 m.

Rury z PVC-U dostarczane są w odcinkach prostych o długości do 3 m w oryginalnych fabrycznych opakowaniach (wiązkach) i powinny być składowane tak długo jak to możliwe w tych opakowaniach. Rury składować w wyznaczonym i ogrodzonym miejscu w położeniu poziomym na płaskim i równym terenie. Wiązki należy składować na podkładach drewnianych o szerokości i wysokości min. 10 cm w odstępach co 1,5 m. Maksymalna wysokość składowania 1,0 m. W czasie dłuższego składowania (powyżej 3 m-cy) rury zabezpieczyć przed działaniem promieni słonecznych, ale w sposób zapewniający przewietrzanie. Przy pracach przeładunkowych stosować odpowiednie zawiasy uniemożliwiające zaciskanie się lin na rurach. Stosować liny miękkie. W przypadku rozpięcia wiązki rury zabezpieczyć przed toczeniem się obustronnie po bokach wspornikami drewnianymi i klinami mocowanym ze sobą i podkładami w odstępach co 1,5 m.

Rury PE100 o średnicy 90 i 110 dostarczane są w odcinkach prostych o długości 12 m w oryginalnych fabrycznych opakowaniach (wiązkach) i powinny być składowane tak długo jak to możliwe w tych opakowaniach Rury składować wzdłuż rurociągu w położeniu poziomym na płaskim i równym terenie. Wiązki należy składować na podkładach drewnianych o szerokości i wysokości min. 10 cm w odstępach co 1,5 m. Maksymalna wysokość składowania 1,0 m. W czasie dłuższego składowania (powyżej 3 m-cy) rury zabezpieczyć przed działaniem promieni słonecznych, ale w sposób zapewniający przewietrzanie. Przy pracach przeładunkowych stosować odpowiednie zawiasy uniemożliwiające zaciskanie się lin na rurach. Stosować liny miękkie. W przypadku rozpięcia wiązki rury zabezpieczyć przed toczeniem się obustronnie po bokach wspornikami drewnianymi i klinami mocowanym ze sobą i podkładami w odstępach co 1,5 m.

Rury stalowe składować w wiązkach na podkładach w położeniu poziomym na płaskim i równym terenie w pobliżu miejsca montażu. Szerokość i wysokość podkładów minimum 10 cm. Rury zabezpieczyć przed toczeniem się i rozsunięciem wspornikami i klinami, obustronnie po bokach w odstępach co 1,5 m. Ilość warstw nie powinna przekroczyć 4 dla średnicy 300 mm i 7 dla rur o średnicy 200 mm..

Rury drenarskie z PVC-U pakowane są w zwojach. Pakiet taki spięty jest taśmą, która nie powoduje uszkodzenia powierzchni rury. Rury składować w położeniu poziomym na płaskim i równym terenie. Rury składować na podkładach drewnianych o przekroju min. 10x10 cm. Wysokość składowania nie powinna przekroczyć 1,5 m. W czasie dłuższego

- 38 -

składowania (powyżej 3 m-cy) rury zabezpieczyć przed działaniem promieni słonecznych, ale w sposób zapewniający przewietrzanie. Przy pracach przeładunkowych stosować odpowiednie zawiasy uniemożliwiające zaciskanie się lin na rurach. Stosować liny miękkie.

3. 6.2. Pozostałe materiały. Pozostałe materiały składować w zamkniętych magazynach na terenie zaplecza budowy lub zamkniętych kontenerach przenośnych. Materiały należy składować zgodnie z instrukcją producentów w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie z zachowaniem zasad bezpieczeństwa i higieny pracy.

5. SPRZĘT: 5. 1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST BO.01 w punkcie 5. Sprzęt transportowy

musi posiadać dopuszczenie do ruchu po drogach publicznych.

3. 2. Sprzęt do wykonania robót technologicznych i transportu wewnętrznego materiałów.

Maszyna do wierceń poziomych dla przewiertów rurą o średnicy nominalnej 350 i 300 mm i maksymalnej długości przewiertu 30 m.

Żuraw samochodowy o udźwigu do 10 Mg.

Ciągnik kołowy z przyczepą o mocy 37 kW.

Samochód do przewozu rur o długości 12 m.

Samochód skrzyniowy do 5 Mg.

Samochód samowyładowczy do 5 Mg.

Samochód dostawczy 0,9 Mg.

Agregat prądotwórczy spalinowy umożliwiający podłączenie urządzeń technologicznych do spawania rur stalowych i zgrzewania rur PE100.

Zgrzewarka do doczołowego zgrzewania rur posiadająca możliwość rejestracji i wydruku parametrów zgrzewania. Zgrzewarka powinna spełniać następujące wymagania: przyrząd mocujący musi dawać możliwość unieruchomienia części wraz ze stopniowym zaciskaniem bez uszkodzenia ich powierzchni, powinna mieć możliwość obróbki wirowej czół zamocowanych części z zachowaniem ich równoległości, posiadać stabilną budowę gwarantującą eliminację naprężeń występujących w procesie zgrzewania wpływających na deformację rury i zgrzewa, powierzchnie robocze elementu grzewczego muszą być płaskie i równoległe, rozkład temperatury na powierzchniach roboczych nie może wykazywać różnic większych niż 10

o C.

Zgrzewarka do zgrzewania elektrooporowego.

Obcinarka do rur PE.

Prościarka do rur PE.

Spawarka elektryczna wirująca o natężeniu prądu do 300 A.

Elektronarzędzia: wiertarka udarowa do wiercenia otworów o średnicy 20 mm, przecinarka do rur stalowych i betonu, szlifierka kątowa.

Niwelator geodezyjny.

Narzędzia ręczne: taczki, pojemniki do ręcznego przygotowania zaprawy cementowej, wiadra stalowe, komplet kluczy płaskich i oczkowych, drabiny lekkie przenośne, komplet młotków do 3 kg, drążki stalowe o długości 1,5 m i średnicy 30 mm, poziomice do 2,5 m, belki drewniane o długości 50 cm i szerokości 20 cm, kielnie do zaprawy betonowej, komplet pasy zaciskowych do opuszczania ręcznego rur i drobnych elementów do wykopu.

7. TRANSPORT: Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 6. Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi lecz głównie samochodami skrzyniowymi o ładowności do 5 Mg i do 10 Mg o długości przystosowanej do długości rur. Materiały należy rozmieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem lub przesunięciem.

4. 1. Transport rur: Transport rur może być wykonywany wyłącznie samochodami skrzyniowymi o

odpowiedniej długości, takiej aby wolne końce rur poza skrzynie ładunkową nie były dłuższe od 1 m.

Przewóz rur i prace przeładunkowe powinny odbywać się przy temperaturach powietrza zewnętrznego w przedziale od +5

o C do +30

o C.

Nie wolno w trakcie prac przeładunkowych rzucać rurami. Nie wolno rur przeciągać po podłożu, lecz muszą być przenoszone. Rury transportować w pakietach fabrycznych. W przypadku transportu rur luzem należy

przestrzegać następujących warunków: rury na samochodzie układać na równym podłożu na podkładach drewnianych o szerokości min. 10 cm i wysokości min. 2,5 cm – ułożonych

- 39 -

prostopadle do ich osi (w przypadku rur PE zabezpieczonych przed zarysowaniem), rury zabezpieczyć przed przesuwaniem się za pomocą klinów i kołków drewnianych.

W trakcie załadunku i rozładunku stosować liny miękkie (nylonowe, bawełniano-konopne).

5. 2. Pozostałe materiały. Transport pozostałych materiałów powinien odbywać się według następujących zasad: Materiały przewozić w fabrycznych opakowaniach i zabezpieczeniach. W przestrzeni ładunkowej materiały układać w sposób zabezpieczający przed ich

uszkodzeniem. Materiały zabezpieczyć przed wpływem warunków atmosferycznych (deszcz, wiatr, śnieg). Nie wolno jednych materiałów zabezpieczać drugimi. Materiały ustawiać w przestrzeni ładownej rodzaj i asortymentem.

8. WYKONANIE ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót podano w OST BO.01 w punkcie 2.

6. 1. Kanał z rur PVC-U wg BS.04.02.00. Kanał układać na wyprofilowanej i zagęszczonej podsypce. Pod każdym kielichem na

końcu rury wykonać niecki montażowe o szerokości 2-krotnej średnicy rury. Przed rozpoczęciem opuszczenia rury do wykopu sprawdzić wszystkie elementy rury pod

katem uszkodzeń i zanieczyszczeń. Nie dopuszcza się montażu rur z uszkodzonym kielichem lub ścianką.

Uszczelkę osadzoną w kielichu i koniec wsuwanej rury przed montażem oczyścić i posmarować właściwym smarem dopuszczonym przez producenta rur lub smarem silikonowym. Nie wolno do smarowania używać środków z pochodnych ropy naftowej.

Rurę ułożyć osiowo i wsunąć bosą końcówkę rury w kielich uprzednio ułożonej rury lub przejście szczelne w ścianie studni rewizyjnej. Sprawdzić czy rury są właściwie zabezpieczone przed uszkodzeniem podczas wsuwania rury. Przed połączeniem należy sprawdzić niezbędną głębokość wsunięcia bosego końca rury do kielicha i oznaczyć ją na jego powierzchni. Tylko pełne wsunięcie bosego końca rury do kielicha zapewnia trwałą szczelność połączenia.

Rurę wsuwać prostoliniowo do kielicha przy pomocy drążka metalowego i belki drewnianej między drążkiem i końcem rury. Drążek metalowy powinien być wbity na głębokość około 30 cm.

W przypadku konieczności skrócenia rury, cięcie wykonać w płaszczyźnie prostopadłej do osi rury. Ciecie wykonać w specjalnie przygotowanym korytku z desek drewnianych o wielkości dostosowanej do średnicy rury. Po przecięciu, koniec rury należy sfazować po przez obróbkę jego krawędzi. Operacja ta składa się z następujących czynności: oznaczenie głębokości obróbki, ścięcie krawędzi za pomocą pilnika-zdzieraka według wymaganych wymiarów i wygładzenie obrabianej powierzchni i kantów pilnikiem-gładzikiem. Zabrania się skracania kształtek.

Średnica rury – DN. Wysokość fazy. Długość fazy.

160 mm 2,4 mm 9,4 mm

200 mm 3,0 mm 11,8 mm

250 mm 3,7 mm 14,6 mm

5. 2. Rurociąg tłoczny z rur i kształtek PE wg. BS.04.03.00. Rury i kształtki z PE łączyć przy pomocy zgrzewania doczołowego. Dopuszcza się

połączenie przy pomocy mufy do połączeń elektrooporowych dłuższego odcinka rurociągu w wykopie.

Rury łączyć wzdłuż wykopu. Obie części zamocować w zgrzewarce a następnie poddać jednoczesnej obróbce.

Obróbka jest wystarczająca gdy na obu zgrzewanych miejscach nie ma miejsc nieobrobionych. Powierzchnie zgrzewane nie mogą być dotykane rekami. Po obróbce obie części dosunąć do siebie, aż do zetknięcia. W żadnym miejscu szczelina nie może być większa od 0,5 mm, a przesunięcie osiowe od 10 % grubości ścianki.

Ogrzany do temperatury zgrzewania element grzewczy wstawić do zgrzewarki. Rury lub króciec złączki docisnąć do elementu grzewczego wymaganą do wyrównania siłą, aż do całkowitego przylegania powierzchni i powstania zgodnej z tabelą wypływki (, dla rury 90 i 110 mm szerokość wypływki 0,5 mm). Zredukować nacisk wyrównania do wartości p=0,01-0,02 N/mm

2. Nagrzewać elementy łączone zgodnie z tabelą (, dla rury Φ 90 ,110

70-120 s a,). Po czasie zgrzewania usunąć element grzewczy, a elementy łączone spoić ze sobą. Czas przerwy na przestawienie nie może przekroczyć - dla Φ 90, 110 6 s

- 40 -

. Przy spajaniu zwracać uwagę by zgrzewane części zostały połączone szybko. Następnie należy zwiększyć siłę docisku do osiągnięcia ciśnienia spajania – 0,15 N/mm

2. Ciśnienie

spajania należy utrzymywać w całym przedziale czasu chłodzenia. Zgrzewane części muszą pozostać więc w szczękach zgrzewarki aż do upłynięcia czasu chłodzenia - , dla Φ 90, 110 czas chłodzenia 10-16 min a, dla rury. Chłodzenie następuje w warunkach otoczenia i nie wolno go przyspieszać dodatkowym chłodzeniem. Po zgrzaniu na całym obwodzie rury powinna powstać podwójna wypływka. Po zakończeniu chłodzenia należy otworzyć obejmy mocujące rury i wyjąć rury z maszyny.

Rurociąg zgrzewać odcinkami nie większymi 120 m. Rurociąg opuszczać do wykopu przestrzegając zasady, że promień gięcia rury nie może

być mniejszy od 50 średnic. Rurociąg układać na wyprofilowanej i odebranej posypce zachowując jednolite podparcie.

Szczególną uwagę zwrócić na zabezpieczeniem rur przed przesunięciem w trakcie wykonywania osypki.

Po ułożenie rurociągu na dnie wykopu i obsypaniu do połowy średnicy sprawdzić spadek i liniowość ułożenia zgodnie z projektem.

Zabrania się podkładania pod rurociąg wszelkich podkładek zapewniających utrzymanie projektowanego spadku. Właściwy spadek rurociągu należy uzyskać tylko i wyłącznie przez właściwe podbicie piasku w pachwinach rur.

5. 3. Przewiert rurami stalowymi wg. BS.04.04.00. Dno komory przewiertowej wyrównać i wypoziomować. Ustawić maszynę do przewiertu na torach jezdnych na właściwych rzędnych i

projektowanym spadku rurociągu. Ustawić rurę przewiertową i płytę czołową. Rozpocząć wiercenie w gruncie z jednoczesnym wpychaniem rury przewiertowej. Rury przewiertowe nie powinny być dłuższe niż 6,0 m. Rury spawać do siebie za pomocą

spawania elektrycznego. Przed wykonaniem spawu właściwie przygotować krawędzie rur: usunąć przy pomocy szlifierki lub pilnika nierówności na krawędzi, oczyścić powierzchnię rur w odległości 25 mm od krawędzi z rdzy, ustawić krawędzie rur w odległości 1 mm od siebie, punktowo przyspawać rury w 6 miejscach celem sztywnego ich ustawienia, wykonać właściwe spawanie unikając gwałtownego schłodzenia spoiny.

Po zakończeniu przewiertu, oczyścić rurę z pozostałości gruntu i zanieczyszczeń przy pomocy płukania wodą pod ciśnieniem i przedmuchania powietrzem.

Zdemontować maszynę przewiertową. Zasypać komorę do właściwej rzędnej. Wprowadzić rurociąg do rury przewiertowej i przeciągnąć. Na rurociągu założyć płozy

dystansowe w odległości 2 m dla rur o średnicy 160 mm i 200 mm oraz 2,50 m dla rur o średnicy 250 mm.

Na końcówkach założyć manszety termokurczliwe z elastomeru i zamknąć końce rury przewiertowej na rurociągu.

5. 4. Próba ciśnieniowa wg. BS.04.05.00. Próbę szczelności rurociągu z rur PE z uwagi na odkształcenia jakim ulegają materiały lepkosprężyste pod wpływem stałego naprężenia i spadku ciśnienia próbnego, przeprowadzić należy zgodnie wytycznymi normy europejskiej prEN 805:1996. Cała procedura próby szczelności obejmuje fazę wstępną zawierającą okres relaksacji,

połączoną z nią próbą spadku ciśnienia i zasadniczą próbę ciśnienia. Po przepłukaniu i odpowietrzeniu rurociągu obniżyć ciśnienie do poziomu ciśnienia

atmosferycznego i przez co najmniej 60 min. Pozwolić na relaksację naprężeń w rurociągu, aby uniknąć wstępnych naprężeń pochodzących od ciśnienia wewnętrznego; zabezpieczyć rurociąg przed wtórnym zapowietrzeniem.

Po okresie relaksacji należy szybko (nie dłużej niż 10 min.) i w sposób ciągły podnieść ciśnienie do poziomu ciśnienia próbnego (STP= 1,5 PN= 1,125 MPa). utrzymywać ciśnienie STP przez 30 min. przez dopompowywanie wody w sposób ciągły lub z krótkimi przerwami. W tym czasie należy przeprowadzić wzrokową inspekcję rurociągu aby zidentyfikować ewentualne nieszczelności.

Przez okres 1 godziny nie pompować wody pozwalając badanemu odcinkowi na rozciąganie się na skutek lepkosprężystego pełzania.

Na koniec fazy wstępnej zmierzyć poziom ciśnienie w rurociągu. W przypadku jeżeli ciśnienie spadło o więcej niż 30% STP, to należy przerwać fazę

wstępną i obniżyć ciśnienie wody w badanym odcinku do 0. po ustaleniu przyczyn nadmiernego spadku ciśnienie zapewnić właściwe warunki testu. Usunąć przyczyny nadmiernego spadku ciśnienia. Ponowne przeprowadzenie próby możliwe jest po co najmniej 60-cio minutowym okresie relaksacji.

- 41 -

W przypadku pomyślnego zakończenia fazy wstępnej należy kontynuować procedurę testową.

W końcu fazy wstępnej gwałtownie obniżyć ciśnienie w rurociągu o Δp=0,16 MPa poprzez upuszczenie wody z badanego odcinka. Dokładnie zmierzyć objętość upuszczonej wody ΔV. Obliczyć dopuszczalny ubytek wody ΔVmax według poniższego wzoru i sprawdzić, czy upuszczona ilość wody ΔV nie przekracza wartości dopuszczalnej ΔVmax :

1 D ΔVmax = 1,2*V*Δp*( ------- + -------) Ew e*Er

gdzie: ΔVmax - dopuszczalny ubytek wody (litry), V - objętość testowanego odcinka (litry), Δp - zmierzony spadek ciśnienia (Kpa) Ew - współczynnik ściśliwości wody (kPa( (2,06*106kPa), D - wewnętrzna średnica rurociągu (m), e - grubość ścianki rurociągu (m), Er - moduł Younga materiału rury (700 MPa), 1,2 - współczynnik poprawkowy.

Dla właściwej interpretacji uzyskiwanych wyników istotne jest zastosowanie odpowiedniej wartości Er oraz uwzględnienie zmian temperatury i czasu przeprowadzania próby szczelności. Szczególnie w przypadku badania rurociągów o małych średnicach i krótkich odcinków Δp i ΔV winny być mierzone tak dokładnie, jak to możliwe. Jeżeli ΔV jest większe niż ΔVmax to należy przerwać badanie i po obniżeniu ciśnienia do zera jeszcze raz dokładnie odpowietrzyć rurociąg.

Po obniżeniu ciśnienia w końcu fazy wstępnej przez 30 minut – zasadnicza próba szczelności – obserwować i rejestrować wzrost ciśnienia wewnętrznego wywołany kurczeniem się rurociągu. Zasadniczą próbę szczelności można uznać za pozytywną, jeżeli linia zmian ciśnienia wykazuje tendencję wzrostową i w ciągu 30 min., co jest zazwyczaj wystarczająco długim okresem czasu aby uzyskać odpowiednio dokładne określenie szczelności, nie wykazuje spadku. Jeżeli w tym okresie krzywa zmian ciśnienia wykaże jednak spadek, to jest to oznaką nieszczelności badanego odcinka. W przypadku wątpliwości należy zasadniczą próbę szczelności przedłużyć do 90 min. W takim przypadku dopuszczalny spadek ciśnienia jest ograniczony do 25 kPa względem maksymalnej wartości ciśnienia uzyskanej w fazie kurczenia się rury. Jeżeli ciśnienie spadnie o więcej niż 25 kPa, to test należy uznać za negatywny. Wtedy należy sprawdzić wszystkie połączenia mechaniczne przed inspekcją wizualną połączeń zgrzewanych. Usunąć wszystkie zidentyfikowane w trakcie próby uszkodzenia instalacji i powtórzyć całą próbę.

Powtórne wykonanie zasadniczej próby szczelności jest dopuszczalne pod warunkiem przeprowadzenia całej procedury testowej łącznie z 60-cio minutowym okresem relaksacji w fazie wstępnej.

Próbę prowadzić odcinkami nie dłuższymi niż 800 m. Wszystkie połączenia, kształtki, armatura muszą być odkryte podczas próby. Proste odcinki rurociągu powinny być przysypane i zagęszczone, a próba może się odbyć

najwcześniej w 48 godzin po zasypaniu. Maksymalna temperatura rurociągu nie może być wyższa niż 20

o C.

Po zakończeniu próby ciśnienie należy zmniejszyć powoli w najniższym punkcie. Miejsca odpowietrzeń muszą znajdować się we wszystkich najwyższych miejscach sieci. Napełnianie rurociągu musi odbywać się bardzo powoli w najniższym punkcie sieci. Po próbie należy całkowicie opróżnić rurociąg z wody.

Próba szczelności kanałów polega na napełnieniu woda odcinka miedzy studniami do wysokości około 0,5 m poniżej wierzchu studni o najniższej rzędnej. W tym celu należy zakorkować wszystkie wyloty w studniach. Wynik próby uznaje się za pozytywny, jeżeli ubytek wody w studni nie jest większy od 2 % ilości wody w badanym odcinku.

6. 5. Postępowanie w przypadkach nieprzewidzianych. W przypadku wystąpienia nieprzewidzianych wypadków należy zawiadomić Inspektora Nadzoru.

9. 6. Tolerancja. Tolerancje wymiarowe przy montażu rurociągu: Odchylenie osi rurociągu w planie nie może przekroczyć 10 cm. Odchylenie osi spadku nie może przekroczyć 10 % projektowanego spadku.

- 42 -

9. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7. Kontrola związana z wykonaniem kanałów grawitacyjnych i rurociągu tłocznego powinna być przeprowadzana w czasie wszystkich faz robót zgodnie z wymaganiami normy PN-92/B-10735. Wyniki przeprowadzonych badań należy uznać za pozytywne, jeżeli wszystkie wymagania dla danej fazy robót zostały spełnione. Jeżeli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, należy daną fazę uznać za niezgodną z wymaganiami normy i po wykonaniu poprawek przeprowadzić badania ponownie.

6. 1. Kontrola jakości kanału grawitacyjnego z rur PVC-U. Kontrola wykonania kanałów grawitacyjnych polega na:

Zgodność wykonanych robót z dokumentacja projektową.

Prawidłowość wytyczenia rurociągu i jego elementów w terenie.

Oględzinach montażu kanału z rur poliestrowych i PVC-U.

Sprawdzeniu wymiarów i rzędnych dna kanału, prostolinijności ułożenia kanału w osi miedzy studniami z opisem rur na górze. Sprawdzenie zgodności opisu na rurach z wymaganiami projekt budowlanego.

Sprawdzenie prawidłowości wykonania połączeń między rurami i między studnią i rurą.

Inwentaryzacja kanałów.

Sprawdzenie wysokości i prawidłowości wykonania obsypki rur.

Przeprowadzenie i odbiór próby ciśnieniowej.

6. 2. Kontrola rurociągu tłocznego. Sprawdzenie i kontrola w czasie wykonywania robót oraz po ich zakończeniu powinny obejmować: Zgodność wykonanych robót z dokumentacja projektową. Prawidłowość wytyczenia rurociągu i jego elementów w terenie. Sprawdzenie prawidłowości wykonania połączeń zgrzewanych i kołnierzowych. Inwentaryzacja rurociągu z zaznaczonymi elementami. W inwentaryzacji uwzględnić

rzędne wysokościowe dna kanału we wszystkich punktach zmiany stopnia nachylenia (spadki), załamaniach, w miejscach montażu zasuw odcinających i zespołów napowietrzajaco-odpowietrzających, końcach rur ochronnych i przewiertowych i punktach na rurociągu w odległościach nie większych niż 60 m. Sprawdzenie zgodności opisu na rurach z wymaganiami projekt budowlanego.

Sprawdzenie wysokości i prawidłowości wykonania obsypki rur. Przeprowadzenie i odbiór próby ciśnieniowej. Sprawdzenie ułożenia taśmy ostrzegawczo-lokalizacyjnej nad rurociągiem. Taśma

powinna być ułożona na obsypce (30 cm ponad wierzchem rury) pionowo nad rurociągiem tłocznym.

6. 3. Wykonania przewiertów. Kontrola wykonania przewiertów polega na: Sprawdzenie parametrów technicznych urządzenia przewiertowego i prawidłowości jego

ustawienia w komorze. Sprawdzenie połączeń spawanych rur stalowych. Sprawdzenie prawidłowości montażu płóz dystansowych na rurociągu tłocznym i manszet

na końcówkach rur ochronnych.

9. OBMIAR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące obmiaru ilości robót podano w OST BO.01 w punkcie 8. Jednostkami obmiarowymi są: BS.04.02.00. Kanały z rur PVC-U – m. BS.04.03.00. Montaż rurociągów z rur PE – m. BS.04.04.00. Przewierty – m. BS.04.05.00. Próba ciśnieniowa – 200m - 1próba.

10. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9.

9. 1. Odbiór techniczny części robót kanałów grawitacyjnych i rurociągu tłocznego. Odbiorowi technicznemu części kanału grawitacyjnego lub rurociągu tłocznego podlega odcinek wykonany kompletnie, między charakterystycznymi punktami (studnie lub załamania itp.) za, który Wykonawca będzie wystawiał fakturę częściową. Za wykonany kompletnie odcinek rozumie się wykonanie wszystkich robót objętych kompletem Specyfikacji Technicznych.

- 43 -

Wszystkie roboty objęte niniejsza specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikowych. Do odbioru technicznego powinny być przygotowane i dostarczone następujące dokumenty: Dokumentacja projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełnieniami w trakcie

wykonywania robót, zaakceptowanymi przez Projektanta i Inspektora Nadzoru. Dziennik budowy z wniesionymi zapisami. Szkice inwentaryzacyjne sporządzone przez uprawnionego Geodetę. Wszystkie dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów. Protokóły badań, prób i sprawdzeń. Protokóły odbioru robót zanikowych i kolizji z innym uzbrojeniem podziemnym.

8. 2. Zakres odbioru technicznego części robót. Odbiór części robot zanikających obejmuje: Sposób wykonania wykopów pod względem obudowy oraz ich zabezpieczenia przed

zalaniem wodą gruntową i powierzchniową z opadów atmosferycznych, Przydatność podłoża naturalnego do budowy rurociągu tłocznego (rodzaj podłoża, stopień

agresywności, wilgotność). Wykonanie podłoża pod kanału i rurociąg. Ułożenie kanału i rurociągu tłocznego. Próba szczelności. Wykonanie obsypki nad rurociągiem i kanałem. Ułożenie taśmy ostrzegawczo-lokalizacyjnej nad rurociągiem tłocznym. Przeciąganie rur przez rury przewiertowe. Zasypka wykopów i jej zagęszczenie.

8. 3. Odbiór końcowy. Odbiór końcowy przeprowadza się zgodnie z zawartą umowa między Wykonawca i Zamawiającym. Do odbioru technicznego powinny być przygotowane i dostarczone następujące dokumenty: Zawiadomienie o zakończeniu robót. Komplet dokumentów przedłożonych w ramach odbiorów technicznych części robót. Dziennik budowy z zapisami potwierdzającymi zakończenie robót i uporządkowanie terenu

budowy. Inwentaryzacja budowlana całego przedsięwzięcia. Oświadczenie Kierownika budowy w trybie postanowień Prawa Budowlanego. Kompletną dokumentację powykonawczą. W przypadku nałożenia obowiązku – przez pozwolenie na budowę – uzyskania pozwolenia

na użytkowanie – opinie organów wymienionych w Art. 56 Prawa Budowlanego. W trakcie odbioru końcowego należy sprawdzić: Zgodność wykonania wszystkich robót z projektem budowlanym oraz pozwoleniem na

budowę. Porównać inwentaryzację geodezyjną z projektem budowlanym i przeanalizować

ewentualne różnice. Zapoznać się z opiniami organów wymienionych w Art. 56 Prawa Budowlanego. Zgodność dokumentacji powykonawczej z inwentaryzacja powykonawczą i czy zostały

wprowadzane wszystkie zmiany i uzupełnienia.


16. 1. BS.04.01.00. i BS.04.02.00. Kanały grawitacyjne z rur PVC-U – płaci się za m ułożonego

kanału. Cena obejmuje:

Wytyczenie osi rurociągu i jego elementów oraz obiektów na nim.


Ułożenie kanału na podłożu.


Kontrolę połączeń i spadku kanału.



Uporządkowanie miejsca wykonywanych robót i terenu wokół.


9. 2. BS.04.03.00. Rurociąg tłoczny i ochronny z rur PE – płaci się za m ułożonego rurociągu. Cena obejmuje:

Wytyczenie osi rurociągu i jego elementów oraz obiektów na nim.


- 44 -

Ułożenie rurociągu na podłożu.


Kontrolę połączeń i spadku kanału.






9. 3. BS.04.04.00. Przewierty – płaci się za m wykonanego przewiertu z przeciągnięciem rur

przewodowych. Cena obejmuje:



Kontrolę połączeń.






9. 4. BS.04.05.00 Próba ciśnieniowa – płaci się za kompletną próbę z wynikiem pozytywnym. Cena obejmuje:


Wykonanie wszelkich prac montażowych i połączeniowych oraz demontażowych.

Usunięcie wszelkich niedoróbek i nieszczelności próbowanego odcinka.


9. 5. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału grawitacyjnego lub rurociągu tłocznego w raz z pozostałymi robotami, wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.


PN-EN476:2001 Wymagania ogólne dotyczące elementów stosowanych w systemach kanalizacji grawitacyjne.

PN-EN752:2000 Zewnętrzne systemy kanalizacyjne. PN-EN295 Rury i kształtki kamionkowe i ich połączenia w sieci

drenażowej i kanalizacyjnej. PPN-EN1671:2001 Zewnętrzne systemy kanalizacji ciśnieniowej.

PN-86/C-89280 Polietylen. Oznaczenia. PN-B-10729:1999 Kanalizacja. Studzienki kanalizacyjne. PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie. PN-92/B-10735 Kanalizacja Przewody kanalizacyjne. Wymagania i

badania przy odbiorze. prEN805:1996 Projekt normy europejskiej w zakresie badania

szczelności rurociągów z PE. PN/H-74209 Rury stalowe bez szwu gładkie.

PN/H-74306 Kołnierze rur i armatury. Średnice i śruby. Ciśnienie nominalne do 16 barów.







- 45 -







Instrukcja projektowania, montażu i układania rur PVC-U i PE. – „GAMRAT” SA Jasło – wydanie I.

Systemy ciśnieniowe. Informacje techniczne. – „WAVIN METALPLAST-BUK” Spółka z o.o.

- 46 -


BS.02.00.00 ROBOTY ZIEMNE.


Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót ziemnych przy budowie kanałów grawitacyjnych z uzbrojeniem, rurociągu tłocznego i przepompowni ścieków kanalizacji sanitarnej z przyłączami w miejscowości Sochocin.


6. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Roboty, których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie robót ziemnych występujących w zadaniu objętym kontraktem. W zakres tych robót wchodzą: BS.02.01.01. Wykopy mechaniczne. BS.02.01.02. Wykopy ręczne. BS.02.02.00. Podsypki. BS.02.03.00. Podbudowy z tłucznia. BS.02.04.00. Nawierzchnie żwirowe. BS.02.05.01. Zasypka mechaniczna. BS.02.05.02. Zasypka ręczna. BS.02.06.00. Transport pospółki i żwiru.





9. 2. Umocnienia. W trakcie wykonywania robót wg. BS.02.01.01 i BS.02.01.02 materiały nie występują za wyjątkiem umocnień ścian wykopów. Do wykonania umocnień ścian wykopów przewiduje się szalunki systemowe prefabrykowane lub bale drewniane. Konstrukcja szalunków powinna być taka, aby zabezpieczyć wykop przed napływem wody z zewnątrz, a ścian wykopu przed obsuwaniem się. Szalunki systemowe prefabrykowane muszą posiadać dopuszczenie do stosowania ze znakiem bezpieczeństwa „B”. Szalunki tradycyjne wykonywane z bali drewnianych nasyconych o grubości 50 mm, szerokości nie mniejszej niż 15 cm i długości nie mniejszej niż 2,5 m. Do wypierania bali drewnianych stosować drewno okrągłe nasycone na stemple o średnicy nie mniejszej niż 12 cm.

6. 3. Pospółka do wykonania podsypki pod kanały, rurociągi i studnie. Do wykonania podłoża należy stosować pospółkę żwirowo-piaskową o następujących wymaganiach: Uziarnienie od 0,05 mm do 5 mm, Łączna zawartość frakcji i żwirowej do 30 %, Zawartość frakcji pyłowej do 2 %, Zawartość cząstek organicznych do 1 %., Nasiąkliwość nie więcej niż 5%, Mrozoodporność (ubytek masy po 25 cyklach zamrażania) nie więcej niż 10%.

2. 4. Kruszywo łamane do wykonania podbudowy pod nawierzchnię asfaltową. Do wykonania podbudowy należy stosować kruszywo łamane o następujących wymaganiach:

Uziarnienie dla warstwy dolnej od 0,05 mm do 80 mm,

Uziarnienie dla warstwy górnej od 0,05 mm do 63 mm,

Zawartość frakcji pyłowej do 10 %,

Zawartość części organicznych do 1%,

- 47 -

Nasiąkliwość nie więcej niż 3%,

Mrozoodporność (ubytek masy po 25 cyklach zamrażania) nie więcej niż 5%.

2. 5. Pospółka do wykonania dolnej warstwy nawierzchni dróg gruntowych po wykopach. Do wykonania dolnej warstwy należy stosować pospółkę żwirowo-piaskową o następujących wymaganiach: Uziarnienie do 50 mm, Łączna zawartość frakcji kamiennej i żwirowej do 50 %, Zawartość frakcji pyłowej do 2 %, Zawartość cząstek organicznych do 1 %, Nasiąkliwość nie więcej niż 4%. Mrozoodporność (ubytek masy po 25 cyklach zamrażania) nie więcej niż 10%.

2. 6. Piasek do wykonania górnej warstwy nawierzchni dróg gruntowych po wykopach. Do wykonania podłoża należy stosować piasek o następujących wymaganiach: Uziarnienie do 2 mm, Zawartość frakcji pyłowej do 2 %, Zawartość cząstek organicznych do 1 %.

2. 7. Żwir do wykonania górnej warstwy nawierzchni dróg gruntowych po wykopach. Do wykonania podłoża należy stosować żwir o następujących wymaganiach: Maksymalna średnica ziaren do 32 mm, Wskaźnik różnoziarnistości większy od 5, Zawartość zanieczyszczeń obcych do 0,25 %, Zawartość cząstek organicznych do 1 %, Nasiąkliwość nie więcej niż 4%, Mrozoodporność (ubytek masy po 25 cyklach zamrażania) nie więcej niż 5%.

2. 8. Pospółka do zasypki wykopów. Do zasypki wykopów może być użyty grunt wydobyty z tego samego wykopu, nie zamarznięty i bez zanieczyszczeń takich jak odpadki materiałów budowlanych oraz dostarczony na plac budowy za grunty odwiezione nie nadające się do zasypki wykopów. Do zasypki wykopów należy stosować pospółkę żwirowo-piaskową o następujących wymaganiach: Uziarnienie do 50 mm, Łączna zawartość frakcji kamiennej i żwirowej do 50 %, Zawartość frakcji pyłowej do 2 %, Zawartość cząstek organicznych do 1 %.

6. 8. Woda. Do wykonania górnej nawierzchni dróg gruntowych stosować wodę o wymaganiach jak dla celów przemysłowych.

10. SPRZĘT: Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w OST BO.01 w punkcie 5. Roboty mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie. Roboty ziemne wykonywane mechanicznie wykonywać przy użyciu sprzętu określonego w poszczególnych pozycjach książki przedmiaru lub o zbliżonych parametrach technicznych gwarantujących właściwe wykonanie robót.

Wykopy mogą być wykonywane przy użyciu koparek podsiębiernych i chwytakowych o pojemności łyżki do 0,6 m3. Przy montażu umocnień stosować dźwigi samojezdne o udźwigu do 10 Mg. Sprzęt do transportu materiałów musi być dopuszczony do ruchu po drogach publicznych o ładowności do 16 Mg.

Do zagęszczania podłoży, podbudowy i nawierzchni stosować równiarki samojezdne o mocy 74kW, walce statyczne samojezdne, zagęszczarki płytowe o masie do 300 kg, ubijaki mechaniczne o masie do 100 kg, małe walce wibracyjne.

11. TRANSPORT: Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 6. Materiały mogą być przewożone dowolnymi środkami transportowymi lecz głownie samochodami samowyładowczymi i skrzyniowymi o ładowności do 10 Mg. Materiały należy rozmieścić równomiernie na całej powierzchni ładunkowej i zabezpieczyć przed spadaniem lub przesunięciem. Materiały należy zabezpieczyć przed zanieczyszczeniem, nadmiernym zawilgoceniem.

- 48 -

12. WYKONANIE ROBÓT: 8. 1. Wykopy wg BS.02.01.01 i BS.02.01.02. 5. 1.1. Sprawdzenie zgodności warunków terenowych z projektowymi.

Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów należy sprawdzić zgodność rzędnych terenu z danymi podanymi w projekcie. W tym celu należy:

wyznaczyć na terenie budowy i w bezpośrednim jej sąsiedztwie odpowiednia ilość reperów wysokościowych, przy czym punkty te powinny być dowiązane do geodezyjnej osnowy wysokościowej, w której zostały sporządzone mapy zasadnicze dla zaprojektowanego przepustu,

wyznaczyć i stabilizować w terenie w nawiązaniu do stałej osnowy geodezyjnej roboczą osnowę realizacyjną dostosowaną do kształtu budowli i jej poszczególnych części,

wyznaczyć w oparciu o roboczą osnowę realizacyjną, elementy geometryczne takie jak osie kanału, studnie i elementy tymczasowe.

W trakcie wykonywania wykopów kontrolować spadki dna wykopów oraz warunki gruntowo-wodne.

7. 1.2. Wykopy umocnione (w osłonie szalunków). Wykopy pod kanały grawitacyjne i rurociąg tłoczny należy rozpocząć od najniżej położonych studni i przepompowni ścieków. Umocnienia wykopów należy wysunąć 5 cm ponad wierzch terenu. Grunt rodzimy przewidziany do zasypki wykopów składować w odległości 0,7 m od krawędzi wykopu. Spód wykopu należy pozostawić na poziomie wyższym od rzędnej projektowanej o 2 do 5 cm. Wykopy należy wykonać bez naruszenia naturalnej struktury gruntu. Pogłębienie wykopów do projektowanej rzędnej należy wykonać bezpośrednio przed ułożeniem podłoża pod przepust i jego elementy obiekty. W gruntach nawodnionych wykop należy wykonać do wysokości 20 cm powyżej rzędnej wód gruntowych a następnie zastosować odpowiednie odwodnienie wykopu (igłofiltry wpłukiwane w grunt w obsypce) i po osuszeniu gruntów kontynuować wykonywanie wykopu jak wyżej. W trakcie realizacji wykopu dla kontrole projektowanej osi wykopu oraz rzędnych dna prowadzić przy pomocy niwelatora lub ustawionych ław celowniczych. Ławy celownicze należy montować nad wykopem na wysokości około 1 m ponad terenem i w odstępach co około 10 m. Wszystkie napotkane kolizje z innym uzbrojeniem podziemnym wykonywać pod nadzorem służb technicznych eksploatujących to uzbrojenie. Kolidujące uzbrojenie powinno być zabezpieczone przed uszkodzeniem a w razie potrzeby podwieszone w sposób zapewniający bezpieczna ich eksploatację. Na głębokości poniżej 1 m stosować do wyjścia i zejścia z wykopów drabiny w odległościach nie większych od 20 m. Szerokość wykopów umocnionych dla ułożenia kanału grawitacyjnego minimum 1,05m dla średnicy 250 mm, 1,0 m dla średnicy 200mm, 1,0 m dla rurociągu tłocznego, 2,0 m dla studni rewizyjnych i przepływowych o średnicy minimum 1,0 m, 1,2 m dla studni o średnicy 315 mm - 4,0 m dla przepompowni ścieków.

7. 1.3. Tolerancja wykonywania wykopów. Tolerancja dla rzędnych dna wykopu nie powinna przekraczać + - 3 cm a dla szerokości wykopu + - 10 cm.

7. 1.4. Postępowanie w przypadkach nieprzewidzianych. W przypadku: przegłębienia wykopu poniżej projektowanego posadowienia należy zawiadomić Inspektora

Nadzoru celem ustalenia środków zaradczych, wystąpienia przebić hydraulicznych (wody gruntowej) przerwać roboty, zabezpieczyć miejsce

przed dalszym naruszeniem struktury gruntu (ułożenie geowłókniny i nasypanie około 0,5 m pospółki lub drobnego żwiru) i zawiadomić Inspektora Nadzoru,

natrafienia na nie zainwentaryzowane uzbrojenie podziemne zabezpieczyć je przed uszkodzeniem lub awarią i zawiadomić Inspektora Nadzoru oraz służbę geodezyjną.

10. 2. Podsypki, podbudowy i odtworzenie nawierzchni wg BS.02.02, BS.02.03. i BS.02.04. 5. 2.1. Wykonawca może przystąpić do układania podłoża pod kanał y i rurociąg tłoczny po odbiorze

dna wykopu a pod odtworzenie nawierzchni po odbiorze zasypki wykopów i zezwoleniu Inspektora Nadzoru na przystąpienie do dalszych robót. Czynność tę należy potwierdzić wpisem do dziennika budowy lub sporządzeniem stosownego protokółu odbioru robót zanikowych. Podsypki i podbudowy powinny być układane na podłożu zapewniającym nieprzenikalnie drobnych cząstek gruntu do podłoża naturalnego. Warunek nieprzenikania należy sprawdzić wzorem:

- 49 -

D15 -------- < 5 d85 gdzie: D15 – wymiar boku oczka sita, przez które przechodzi 15% ziaren warstwy podsypki lub podbudowy w mm, d85 – wymiar boku oczka sita, przez które przechodzi 85% ziaren gruntu podłoża w mm. Jeżeli warunek nie może być spełniony, należy na podłożu ułożyć warstwę odcinająca lub odpowiednią geowłókninę. Ochronne właściwości geowłókniny przeciw przenikaniu drobnych cząstek gruntu wyznacza się z warunku:

d5o -------- < 1,2 O90 gdzie: d50 – wymiar boku oczka sita, przez które przechodzi 5)% ziaren gruntu podłoża w mm, O90 – umowna średnica porów geowłókniny podawana przez producenta odpowiadająca wymiarom frakcji gruntu zatrzymującej się na geowłókninie w ilości 90% (m/m).

8. 2.2. Warunki wykonania podsypki i podbudowy.

Układanie podsypki i podbudowy powinno nastąpić bezpośrednio po zakończeniu prac w wykopie.

Układanie podsypki i podbudowy należy prowadzić równomiernie na całej powierzchni wykopu z zachowaniem projektowanych spadków i rzędnych wysokościowych.

Jeżeli podbudowa składa się z dwóch lub więcej warstw, to każda warstwa powinna być wyprofilowana i zagęszczona z zachowaniem wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Rozpoczęcie budowy każdej następnej warstwy może nastąpić po odbiorze poprzedniej warstwy przez Inspektora Nadzoru.

Wilgotność mieszanki kruszywa podczas zagęszczania powinna odpowiadać wilgotności optymalnej określonej zgodnie z PN-B-04481.

Grubość podsypki zgodnie z projektem 20 cm.

Wskaźnik zagęszczenia Js = 0,98. 7. 2.3. Warunki wykonania odtworzenia nawierzchni na drogach gruntowych.

Układanie dolnej warstwy nawierzchni wykonać po zakończeniu i odebraniu przez Inspektora Nadzoru zasypki wykopów.

Warstwę dolną nawierzchni wykonać z pospółki żwirowo-piaskowej o grubości 10 cm rozłożonej równomiernie na całej szerokości wykopu.

Warstwę górną wykonać po wymieszaniu i odziarnieniu żwiru, piasku i gliny o grubości 8 cm rozłożonej równomiernie na całej szerokości wykopu.

Spadek dolnej i górnej warstwy nawierzchni wykonać zgodnie ze spadkiem nawierzchni drogi.

Warstwy odtworzonej nawierzchni uwałować z jednoczesnym usunięciem nierówności do uzyskania wskaźnika zagęszczenia Js = 1,00.

Po zakończeniu nawierzchnie pielęgnować wodą poprzez polewanie w trakcie zagęszczania.

5. 3. Odwodnienie wykopów. W trakcie realizacji robót związanych z budową kanałów grawitacyjnych i przepompowni ścieków wystąpią wody gruntowe. Na trasie projektowanej kanalizacji sanitarnej występują grunty spoiste reprezentowane przez gliny pylaste i gliny zwałowe. Szczegółowe dane na temat rodzaju gruntu i poziomów występowania wód gruntowych zawiera „Ekspertyza geotechniczna z punktowego rozpoznania warunków gruntowo-wodnych wzdłuż projektowanej trasy kanalizacji sanitarnej w miejscowościach Gralewo i Szapsk”. Przed przystąpieniem do budowy odcinków kanałów poniżej wody gruntowej należy wykonać odwodnienie terenu. W tym celu w odległości 0,7 m od krawędzi wykopu co 1,0 m wpłukać igłofiltry w obsypce o długości 6,0 m, a w przypadku przepompowni ścieków o długości 8,0 m i podłączyć do kolektora ssącego agregatu próżniowego. Po zainstalowaniu pierwszego igłofiltru przeprowadzić próbę pompowania w czasie 6 godz. za pomocą zestawu do pompowania celem ustalenia stałego wydatku wody i prawidłowości osypki filtracyjnej. Wodę gruntową odpompowywać do rowów odwadniających położonych w pobliżu prowadzonych robót.

5. 4. Zasypki wg. BS.02.04.01 i BS.02.04.02. Do zasypki wykopów można przystąpić po uzyskaniu zgody Inspektora Nadzoru potwierdzonego wpisem do dziennika budowy lub spisaniem protokółu odbioru technicznego.

5. 4.1. Warunki wykonania zasypki wykopów: Sposób zasypania rurociągu tłocznego nie powinien spowodować jego uszkodzenia, obiektów i elementów zamontowanych na nim. Zasyp rurociągu w wykopie składa się z dwóch warstw:

Warstwy ochronnej rury - obsypki.

- 50 -

Warstwy wypełniającej do powierzchni terenu lub wymaganej rzędnej. Grubość warstwy ochronnej ponad wierzch przewodu wynosi co najmniej 30 cm. Zasyp wykopu przeprowadza się w dwóch etapach:

Etap I – wykonanie warstwy ochronnej rury po odbiorze przez Inspektora Nadzoru zmontowanego przepustu.

Etap II – zasyp wykopu gruntem rodzimym lub dowieziona pospółka, warstwami z jednoczesnym zagęszczeniem i rozbiórką umocnień (szalunków).

Wykonanie zasypki należy przeprowadzić natychmiast po zakończeniu układania rurociągu i odbiorze przez Inspektora Nadzoru. Przed rozpoczęciem zasypki dno wykopów powinno być oczyszczone z odpadków materiałów budowlanych i śmieci.

5. 4.2. Sposób wykonania osypki:

Obsypkę prowadzić warstwami o wysokości 1/3 średnicy rury do uzyskania zagęszczonej warstwy o grubości minimum 30 cm ponad wierzch rury.

Dla zapewnienia całkowitej stabilności koniecznym jest aby materiał osypki szczelnie wypełniał przestrzeń pod rurą.

Zagęszczenie każdej warstwy osypki należy wykonywać w sposób zapewniający odpowiednie podparcie rury po bokach.

Od wysokości 30 cm ponad wierzch rury zagęszczanie prowadzić przy użyciu ubijaków wibracyjnych spalinowych o masie do 66 kg. Do wysokości 30 cm ponad wierzch rury zagęszczenie prowadzić przy pomocy ubijaków ręcznych ze stopką metalową.

Zabrania się zrzucania mas ziemi z samochodów samowyładowczych bezpośrednio na rury.

Dalszą zasypkę wykonać gruntem rodzimym lub pospółka bez odpadów z materiałów budowlanych i śmieci.

Obsypkę w warstwie ochronnej zagęszczać do uzyskania wskaźnika zagęszczenia Js = 0,95.

Zasypkę powyżej warstwy ochronnej zagęszczać zagęszczarkami mechanicznymi spalinowymi płytowymi lub ubijakami wibracyjnymi o ciężarze operacyjnym do 100 kg do uzyskania wskaźnika zagęszczenia Jd = 0,98.

13. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości robót podano w OST BO.01 w punkcie 7. Wymagania dla robót ziemnych związanych z wykonaniem wykopów podano w punkcie 5. Sprawdzenie i odbiór robót ziemnych należy wykonać zgodnie z normami wyszczególnionymi w punkcie 10 niniejszej Specyfikacji Technicznej.

6. 1. Sprawdzenie i kontrola w czasie wykonywania robót oraz po ich zakończeniu powinny obejmować: Zgodność wykonanych robót z dokumentacja projektową. Prawidłowość wytyczenia kanałów i rurociągu tłocznego oraz jego elementów w terenie. Sprawdzenie i przygotowanie terenu do prowadzenia robót. Kontrolę rodzaju i stanu gruntu w podłożu. Sprawdzenie wymiarów wykopów. Sprawdzenie zabezpieczenia ścian i odwodnienia wykopów. Sprawdzenie przygotowania podsypki i podbudowy, jakości i rodzaj materiału, grubości i

równomierności warstwy, sposobu i jakości zagęszczenia. Sprawdzenie jakości i rodzaju materiału do zasypki wykopów. Sprawdzenie parametrów technicznych sprzętu do zagęszczania zasypki.

6. 2. Uziarnienie mieszanki powinno być zgodne z wymaganiami punktu 2. Próbki należy pobierać losowo, z rozłożonej warstwy, przed jej zagęszczeniem. Wyniki badań powinny być na bieżąco przekazywane Inspektorowi Nadzoru.

6. 3. Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora zgodnie z PN-B-04481 z tolerancją + (-) 10%. Wilgotność należy określić według PN-B-06714-17.

6. 4. Przeprowadzenie stosownych pomiarów stopnia zagęszczenia podsypki, podbudowy, osypki ochronnej i zasypki wykopów w miejscach wskazanych przez Inspektora Nadzoru w odstępach nie większych niż 200 m.

6. 5. Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych podsypki i podbudowy podano w poniższej tablicy:

L.p. Wyszczególnienie badań i pomiarów.

Minimalna częstotliwość pomiarów.

1. Szerokość podsypki i podbudowy. 10 razy na 1 km.

- 51 -

2. Równość podłużna. Co 20 m.

3. Równość poprzeczna. 10 razy na 1 km.

4. Spadki poprzeczne. 10 razy na 1 km.

5. Rzędne wysokościowe. Co 100 m.

6. Ukształtowanie osi w planie. Co 100 m.

7. Grubość podbudowy. W trakcie budowy w 3 punktach na każdej działce roboczej. Przed odbiorem 3 punktach.

6. 6. Dopuszczalne tolerancje:

Szerokość podsypki i podbudowy nie może się różnić od projektowanej +(-) 5%.

Równość podbudowy mierzona 4-metrową łatą nie może przekroczyć 10 mm dla podbudowy zasadniczej i 20 mm dla podbudowy pomocniczej.

Spadki poprzeczne powinny być zgodne z projektowanymi z maksymalną odchyłką +(-) 1%.

Rzędne wysokościowe podbudowy w stosunku do projektowanych nie powinny przekraczać +(-) 1cm.

Os podsypki i podbudowy nie może być przesunięta w stosunku do projektowanej o więcej niż +(-) 5 cm.

Grubość podsypki i podbudowy nie może się różnić od grubości projektowanej o +(-) 10% dla podbudowy zasadniczej i +(-) 15% dla podbudowy pomocniczej.

6. 7. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami. Wszystkie powierzchnie podsypki i podbudowy, które wykazują większe odchylenia od określonych wyżej powinny być naprawione przez spulchnienie lub zerwanie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne. Jeżeli szerokość podbudowy jest mniejsza od dopuszczalnej i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej leżącym, to Wykonawca na własny koszt musi poszerzyć podbudowę przez spulchnienie warstwy na pełną grubość, dołożenie materiału i powtórne zagęszczenie.

14. OBMIAR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące obmiaru ilości robót podano w OST BO.01 w punkcie 8. Jednostkami obmiarowymi są: BS.02.01.01. Wykopy mechaniczne – m

3.

BS.02.01.02. Wykopy ręczne – m3.

BS.02.02.00. Podsypki – m2.

BS.02.03.00. Podbudowy z tłucznia – m2.

BS.02.04.00. Nawierzchnie żwirowe – m2.

BS.02.05.01. Zasypka mechaniczna – m3.

BS.02.05.02. Zasypka ręczna – m3.

BS.02.06.00. Transport pospółki i żwiru oraz gruntu rodzimego – m3.

15. ODBIÓR ROBÓT: Ogólne wymagania dotyczące odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Wszystkie roboty objęte niniejsza specyfikacją podlegają zasadom odbioru robót zanikowych. Roboty ziemne związane z wykonaniem wykopów i ich zasypką uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, niniejszą SST BS.02 i wymaganiami Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji podanych w dokumentacji technicznej lub punktach 5 i 6 niniejszej specyfikacji dały wyniki pozytywne.


18. 1. BS.02.01.01. Wykopy mechaniczne i BS.02.01.02. Wykopy ręczne – płaci się za m3 gruntu

w stanie rodzimym. Cena obejmuje:

Wytyczenie osi przepustu i jego elementów oraz obiektów z nim związanych.

Wyznaczenie zarysu wykopu.

Odspojenie gruntu ze złożeniem na odkład lub z załadowaniem na samochody i odwiezienie w miejsce wskazane przez Zamawiającego.

Umocnienie ścian wykopów palami szalunkowymi wraz z wykonaniem elementów usztywniających i rozpierających lub szalunkami prefabrykowanymi systemowymi oraz ich rozebraniem.

W miejscach określonych dokumentacją projektową odwodnienie wykopów na czas realizacji robót.

- 52 -

Określenie głębokości i spadków dna wykopu.

Wyprofilowanie dna wykopu zgodnie z dokumentacja projektową i utrzymanie wykopu.

Oznakowanie prowadzonych robót zgodnie z opracowanym przez Wykonawcę „Projektem organizacji ruchu na drogach publicznych”, o ile zachodzi taka konieczność.

Wykonanie koniecznych dróg dojazdowych, ich utrzymanie i rozebranie po zakończeniu robót.

9. 2. BS.02.02.00. Podsypki i BS.02.03.00. Podbudowy z tłucznia – płaci się za m3 po

zagęszczeniu. Cena obejmuje:

Dostarczenie do miejsca wbudowania pospółki lub mieszanki o określonych parametrach technicznych.

Uformowanie i zagęszczenia podłoża do żądanego stopnia zagęszczenia.

Nadanie właściwego spadku podłożu zgodnie z dokumentacja projektową.

9. 3. BS.02.04.00. Nawierzchnie żwirowe – płaci się za m2 po wykonaniu, zagęszczeniu i

uporządkowaniu terenu. Cena obejmuje:

Dostarczenie do miejsca wbudowania materiałów o określonych parametrach technicznych niezbędnych do odtworzenia nawierzchni na drogach gruntowych.

Rozścielenie i wyrównanie kruszywa dla poszczególnych warstw oraz rozścielenie, odziarnienie i wymieszanie składników warstwy górnej z pielęgnacją przez polewanie wodą.

Wyrównanie i nadanie właściwego spadku nawierzchni zgodnie z dokumentacja projektową i stanem istniejącym.

Zagęszczenia poszczególnych warstw nawierzchni do żądanego wskaźnika lub stopnia zagęszczenia z usunięciem nierówności.

Pielęgnacja nawierzchni i uporządkowanie terenu budowy po robotach.

9. 4. BS.02.05.01 Zasypka mechaniczna i BS.02.05.02 Zasypka ręczna – płaci się za m3 po

wykonaniu, zagęszczeniu i uporządkowaniu terenu oraz przeprowadzeniu pomiarów

stopnia zagęszczenia. Cena obejmuje:

Dostarczenie do miejsca wbudowania materiałów o określonych parametrach technicznych niezbędnych do zasypki wykopów.

Zasypanie wykopów, zagęszczenie zasypki, wyrównanie, oczyszczenie i uporządkowanie terenu.

Wykonanie wszelkich niezbędnych pomiarów zgodnie z dokumentacja techniczną.

9. 5. BS.02.06.00. Transport pospółki i żwiru oraz gruntu rodzimego – płaci się za m3

wywiezionego gruntu w stanie rodzimym z uwzględnieniem odległości transportu i

przywóz pospółki i żwiru w stanie luźnym. Cena obejmuje:

Załadowanie gruntu oraz innych materiałów na środki transportowe.

Przewóz na wskazane miejsce i na teren budowy.

Rozładowanie z rozplantowaniem.

Utrzymaniem dróg na terenie składowania wywiezionego gruntu oraz dróg na terenie pozyskania materiałów sypkich.

9. 6. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kompletnie wykonanego kanału lub rurociągu tłocznego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.


PN-B-06550:1999 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne. PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia. Symbole. Podział i opis

gruntów. PN-B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu. PN-B-06714-12 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości

zanieczyszczeń obcych. PN-B-06714-15 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie składu

ziarnowego. PN-B-06714-16 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie kształtu ziaren. PN-B-06714-17 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie wilgotności.

- 53 -

PN-B-06714-18 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie nasiąkliwości. PN-B-06714-19 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie mrozoodporności metodą bezpośrednią. PN-B-06714-26 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości zanieczyszczeń organicznych. PN-B-06714-28 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie zawartości siarki metodą bromową. PN-B-06714-37 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie rozpadu

krzemianowego. PN-B-06714-39 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie rozpadu

żelazawego. PN-B-06714-42 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczenie ścieralności

w bębnie LOS Angeles. PN-B-11111 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka PN-B-11112 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych. PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek. PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw. BN-84/6774-02 Kruszywo mineralne. Kruszywo kamienne łamane do nawierzchni drogowych. BN-64/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika piaskowego. BN-64/8931-02 Drogi samochodowe. Oznaczenie modułu odkształcenia

nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą. BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.

PN-B-02481:1999 Geotechnika. Terminologia podstawowa, symbole, literowe i jednostki miary. PN-B-10736:1999 Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów

Wodociągowych i kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania.

BN-77/8931-12 Oznaczenie stopnia zagęszczenia gruntów. PN-B-10736:1999 Przewody podziemne. Roboty ziemne. PN-88/B-04481 Grunty budowlane. Badania próbek gruntu. PN-S-02205:1998 Drogi samochodowe. Roboty ziemne. Wymagania i

Badania. PN-92/D-95017 Surowiec drzewny. Drewno wielkowymiarowe iglaste.

Wspólne wymagania i badania. PN-91/D-95018 Surowiec drzewny. Drewno średniowymiarowe. Wspólne wymagania i badania. PN-75/D-96000 Tarcica iglasta ogólnego przeznaczenia. PN-63/B-06251 Roboty betonowe i żelbetowe. Wymagania techniczne. PN-84/M-81000 Gwoździe. Ogólne wymagania i badania.








Ustawa z dnia 17.05.1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. nr 100 poz. 1086 z późniejszymi zmianami).


- 54 -



- 55 -


BS.07.03.00 NAWIERZCHNIE Z BETONU ASFALTOWEGO.

1. WSTĘP.

3. 1. Przedmiot specyfikacji. Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót odbudowy nawierzchni z betonu asfaltowego na drogach gminnych i powiatowych realizowanych w ramach budowy kanalizacji sanitarnej z przyłączami w miejscowości Regimin Gm. Regimin.


zlecaniu i realizacji robót na drogach gminnych i powiatowych.

3. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem warstwy ścieralnej, wiążącej, z betonu asfaltowego wg PN-S-96025:2000 [10].

9. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i OST BO. 01.

1. 4.1. Beton asfaltowy (BA) - mieszanka mineralno-asfaltowa ułożona i zagęszczona. 1. 4.2. Środek adhezyjny - substancja powierzchniowo czynna, która poprawia adhezję asfaltu do

materiałów mineralnych oraz zwiększa odporność błonki asfaltu na powierzchni kruszywa na odmywanie wodą; może być dodawany do asfaltu lub do kruszywa.

1. 4.3. Podłoże pod warstwę asfaltową - powierzchnia przygotowana do ułożenia warstwy z mieszanki mineralno-asfaltowej.

1. 4.4. Asfalt upłynniony - asfalt drogowy upłynniony lotnymi rozpuszczalnikami. 1. 4.5. Emulsja asfaltowa kationowa - asfalt drogowy w postaci zawiesiny rozproszonego asfaltu w

wodzie. 1. 4.6. Próba technologiczna – wytwarzanie mieszanki mineralno-asfaltowej w celu sprawdzenia, czy

jej właściwości są zgodne z receptą laboratoryjną. 1. 4.7. Odcinek próbny – odcinek warstwy nawierzchni (o długości co najmniej 50 m) wykonany w

warunkach zbliżonych do warunków budowy, w celu sprawdzenia pracy sprzętu i uzyskiwanych parametrów technicznych robót.

1. 4.8. Kategoria ruchu (KR) – obciążenie drogi ruchem samochodowym, wyrażone w osiach obliczeniowych (100 kN) na obliczeniowy pas ruchu na dobę.


1. 6. Dokumentacja, którą należy przedstawić w trakcie budowy. Nie przewiduje się przedstawiania dodatkowej dokumentacji w trakcie realizacji robót poza wymienioną poniżej.

2. MATERIAŁY.

2. 1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów. Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST BO.01 w punkcie 4.

2. 2. Asfalt. Należy stosować asfalt drogowy spełniający wymagania określone w PN-C-96170:1965 [6]. W zależności od rodzaju warstwy i kategorii ruchu należy stosować asfalty drogowe podane w tablicy 1 i 2.

- 56 -

Tablica 1. Wymagania wobec materiałów do warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego.

Lp. Rodzaj materiału Wymagania wobec

materiałów w zależności od kategorii ruchu

nr normy KR 1

1 Kruszywo łamane granulowane wg PN-B-11112:1996 [2], PN-B-11115:1998 [4] a) ze skał magmowych i przeobrażonych b) ze skał osadowych c) z surowca sztucznego (żużle pomiedziowe i stalownicze)

kl. I, II; gat.1, 2 jw.

jw.

2 Kruszywo łamane zwykłe wg PN-B-11112:1996 [2.] kl. I, II; gat.1, 2

3 Żwir i mieszanka wg PN-B-11111:1996 [1]. kl. I, II

4 Grys i żwir kruszony z naturalnie rozdrobnionego surowca skalnego wg WT/MK-CZDP 84 [15].

kl. I, II; gat.1, 2

5 Piasek wg PN-B-11113:1996 [3]. gat. 1, 2

6 Wypełniacz mineralny: a) wg PN-S-96504:1961[9] b) innego pochodzenia wg orzeczenia

laboratoryjnego

podstawowy, zastępczy

pyły z odpylania, popioły lotne

7 Asfalt drogowy wg PN-C-96170:1965 [6]. D 50, D 70, D 100

1) tylko pod względem ścieralności w bębnie kulowym, pozostałe cechy jak dla kl. I; gat. 1.

2) tylko dolomity kl. I, gat.1 w ilości 50% m/m we frakcji grysowej w mieszance

z innymi kruszywami, w ilości 100% m/m we frakcji piaskowej oraz kwarcyty i piaskowce bez ograniczenia ilościowego.

3) preferowany rodzaj asfaltu

Tablica 2. Wymagania wobec materiałów do warstwy wiążącej.

Lp. Rodzaj materiału Wymagania wobec

materiałów w zależności od kategorii ruchu

nr normy KR 1

1 Kruszywo łamane granulowane wg PN-B-11112:1996 [2], PN-B-11115:1998 [4] a) z surowca skalnego, b) z surowca sztucznego (żużle pomiedziowe i

stalownicze),

kl. I, II; gat.1, 2

jw.

2 Kruszywo łamane zwykłe wg PN-B-11112:1996 [2]. kl. I, II; gat.1, 2

3 Żwir i mieszanka wg PN-B-11111:1996 [1]. kl. I, II

4 Grys i żwir kruszony z naturalnie rozdrobnionego surowca skalnego wg WT/MK-CZDP 84 [15].

kl. I, II; gat.1, 2

5 Piasek wg PN-B-11113:1996 [3]. gat. 1, 2

6 Wypełniacz mineralny: a) wg PN-S-96504:1961[9] b) innego pochodzenia

wg orzeczenia laboratoryjnego

podstawowy, zastępczy

pyły z odpylania, popioły lotne

7 Asfalt drogowy wg PN-C-96170:1965 [6]

D 50, D 70

1) tylko pod względem ścieralności w bębnie kulowym, inne cechy jak dla kl. I; gat.

Dla kategorii ruchu KR 1 dopuszcza się stosowanie wypełniacza innego pochodzenia, np. pyły z odpylania, popioły lotne z węgla kamiennego, na podstawie orzeczenia laboratoryjnego i za zgodą Inspektora Nadzoru.

- 57 -

2. 3. Wypełniacz. Należy stosować wypełniacz, spełniający wymagania określone w PN-S-96504:1961 [9] dla wypełniacza podstawowego i zastępczego. Przechowywanie wypełniacza powinno być zgodne z PN-S-96504:1961 [9].

2. 4. Kruszywo. W zależności od kategorii ruchu i warstwy należy stosować kruszywa podane w tablicy 1 i 2. Składowanie kruszywa powinno odbywać się w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi asortymentami kruszywa lub jego frakcjami.

2. 5. Asfalt upłynniony. Należy stosować asfalt upłynniony spełniający wymagania określone w PN-C-96173:1974 [7].

2. 6. Emulsja asfaltowa kationowa. Należy stosować drogowe kationowe emulsje asfaltowe spełniające wymagania określone w WT.EmA-99 [14].

3. SPRZĘT.


5. 2. Sprzęt do wykonania nawierzchni z betonu asfaltowego. Wykonawca przystępujący do wykonania warstw nawierzchni z betonu asfaltowego powinien wykazać się możliwością korzystania z następującego sprzętu: wytwórni (otaczarki) o mieszaniu cyklicznym lub ciągłym do wytwarzania mieszanek

mineralno-asfaltowych, układarek do układania mieszanek mineralno-asfaltowych typu zagęszczanego, skrapiarek, walców lekkich, średnich i ciężkich , walców stalowych gładkich , walców ogumionych, szczotek mechanicznych lub/i innych urządzeń czyszczących,

samochodów samowyładowczych z przykryciem lub termosów.

5. TRANSPORT.

8. 1. Ogólne wymagania dotyczące transportu. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 4. Materiał z rozbiórki można przewozić dowolnym środkiem transportu.

4. 2. Transport materiałów. 4. 2.1. Asfalt.

Asfalt należy przewozić zgodnie z zasadami podanymi w PN-C-04024:1991 [5]. Transport asfaltów drogowych może odbywać się w: cysternach kolejowych, cysternach samochodowych, bębnach blaszanych, lub innych pojemnikach stalowych, zaakceptowanych przez Inspektora Nadzoru.

4. 2.2. Wypełniacz. Wypełniacz luzem należy przewozić w cysternach przystosowanych do przewozu

materiałów sypkich, umożliwiających rozładunek pneumatyczny. Wypełniacz workowany można przewozić dowolnymi środkami transportu w sposób

zabezpieczony przed zawilgoceniem i uszkodzeniem worków. 4. 2.4. Kruszywo.

Kruszywo można przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi asortymentami kruszywa lub jego

frakcjami i nadmiernym zawilgoceniem. 4. 2.5. Mieszanka betonu asfaltowego.

Mieszankę betonu asfaltowego należy przewozić pojazdami samowyładowczymi z przykryciem w czasie transportu i podczas oczekiwania na rozładunek.

Czas transportu od załadunku do rozładunku nie powinien przekraczać 2 godzin z jednoczesnym spełnieniem warunku zachowania temperatury wbudowania.

Zaleca się stosowanie samochodów termosów z podwójnymi ścianami skrzyni wyposażonej w system ogrzewczy.



- 58 -

5. 2. Projektowanie mieszanki mineralno-asfaltowej. Przed przystąpieniem do robót, w terminie uzgodnionym z Inspektorem Nadzoru, Wykonawca dostarczy do akceptacji projekt składu mieszanki mineralno-asfaltowej oraz wyniki badań laboratoryjnych poszczególnych składników i próbki materiałów pobrane w jego obecności do wykonania badań kontrolnych przez Zamawiającego. Projektowanie mieszanki mineralno-asfaltowej polega na: doborze składników mieszanki mineralnej, doborze optymalnej ilości asfaltu, określeniu jej właściwości i porównaniu wyników z założeniami projektowymi. Krzywa uziarnienia mieszanki mineralnej powinna mieścić się w polu dobrego uziarnienia wyznaczonego przez krzywe graniczne.

5. 2.1. Warstwa ścieralna z betonu asfaltowego. Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanek mineralnych do warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego oraz orientacyjne zawartości asfaltu podano w tablicy 3.

Tablica 3. Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanki mineralnej do warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego oraz orientacyjne zawartości asfaltu.

Rzędne krzywych granicznych MM w zależności od kategorii ruchu

Wymiar oczek KR 1

sit #, mm Mieszanka mineralna, mm

Zawartość asfaltu

od 0 do 20 od 0 do16 lub od 0 do 12,8

od 0 do 8 lub od 0 do 6,3

Przechodzi

przez: 25,0

20,0

16,0

12,8

9,6

8,0

6,3

4,0

2,0

zawartość

ziarn > 2,0

0,85

0,42

0,30

0,18

0,15

0,075

100

88÷100

78 100

68 93

59 86

54 83

48 78

40 70

29 59

(41 71)

20 47

13 36

10 31

7 23

6 20

5 10

100

90 100

80 100

69 100

62 93

56 87

45 76

35÷64

(36÷65)

26 50

19 39

17 33

13 25

12 22

7 11

100

90÷100

78 100

60 100

41 71

(29 59)

27 52

18 39

15 34

13 25

12 22

8 12

Orientacyjna zawartość asfaltu w MMA, % m/m

5,0 6,5

5,0 6,5

5,5 6,5

1) mieszanka o uziarnieniu nieciągłym; uziarnienie nietypowe dla MM betonu asfaltowego

Skład mieszanki mineralno-asfaltowej powinien być ustalony na podstawie badań próbek wykonanych wg metody Marshalla. Próbki powinny spełniać wymagania podane w tablicy 4 lp. od 1 do 5. Wykonana warstwa ścieralna z betonu asfaltowego powinna spełniać wymagania podane w tablicy 4 lp. od 6 do 8.

Tablica 4. Wymagania wobec mieszanek mineralno-asfaltowych oraz warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego.

- 59 -

Lp. Właściwości

Wymagania wobec MMA i warstwy ścieralnej z BA w

zależności od kategorii ruchu

KR 1

1 Moduł sztywności pełzania 1)

, MPa nie wymaga się

2 Stabilność próbek wg metody Marshalla w temperaturze 60

o C, kN

5,52)

3 Odkształcenie próbek jw., mm od 2,0 do 5,0

4 Wolna przestrzeń w próbkach jw., % v/v od 1,5 do 4,5

5 Wypełnienie wolnej przestrzeni w próbkach jw., % od 75,0 do 90,0

6 Grubość w cm warstwy z MMA o uziarnieniu: od 0 mm do 6,3 mm od 0 mm do 8,0 mm od 0 mm do 12,8 mm od 0 mm do 16,0 mm od 0 mm do 20,0 mm

od 1,5 do 4,0 od 2,0 do 4,0 od 3,5 do 5,0 od 4,0 do 5,0 od 5,0 do 7,0

7 Wskaźnik zagęszczenia warstwy, % 98,0

8 Wolna przestrzeń w warstwie, % (v/v) od 1,5 do 5,0

1) oznaczony wg wytycznych IBDiM, Informacje, instrukcje - zeszyt nr 48 [16], dotyczy tylko fazy projektowania składu MMA

2) próbki zagęszczone 2 x 50 uderzeń ubijaka 3) próbki zagęszczone 2 x 75 uderzeń ubijaka 4) specjalne warunki, obciążenie ruchem powolnym, stacjonarnym, skanalizowanym, itp.

5. 2.2. Warstwa wiążąca z betonu asfaltowego.

Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanek mineralnych do warstwy wiążącej, wyrównawczej i wzmacniającej z betonu asfaltowego oraz orientacyjne zawartości asfaltu podano w tablicy 5. Krzywe graniczne uziarnienia mieszanek mineralnych do warstwy wiążącej, wyrównawczej i

wzmacniającej z betonu asfaltowego przedstawiono na rysunkach 8 13. Skład mieszanki mineralno-asfaltowej powinien być ustalony na podstawie badań próbek wykonanych wg metody Marshalla; próbki powinny spełniać wymagania podane w tablicy 6 lp. od 1 do 5. Wykonana warstwa wiążąca, wyrównawcza i wzmacniająca z betonu asfaltowego powinna spełniać wymagania podane w tablicy 6 lp. od 6 do 8.

Tablica 5. Rzędne krzywych granicznych uziarnienia mieszanek do warstwy wiążącej z betonu asfaltowego oraz orientacyjne zawartości asfaltu.

- 60 -

Rzędne krzywych granicznych uziarnienia MM w zależności od

kategorii ruchu

Wymiar oczek sit KR 1

#, mm Mieszanka mineralna, mm

od 0 do 20

od 0 do 16

od 0 do 12,8

Przechodzi przez:

31,5

25,0

20,0

16,0

12,8

9,6

8,0

6,3

4,0

2,0

zawartość

ziarn > 2,0 mm

0,85

0,42

0,30

0,18

0,15

0,075

100

87÷ 100

75 100

65 93

57 86

52 81

47 76

40 67

30 55

(45 70)

20 40

13 30

10 25

6 17

5 15

3 7

100

88÷100

78 100

67 92

60 86

53 80

42 69

30 54

(46 70)

20 40

14 28

11 24

8 17

7 15

3 8

100

85÷100

70 100

62 84

55 76

45 65

35 55

(45 65)

25 45

18 38

15 35

11 28

9 25

3 9

Orientacyjna zawartość asfaltu w MMA, % m/m

4,3 5,8

4,3 5,8

4,5 6,0

1) Tylko do warstwy wyrównawczej

Tablica 6. Wymagania wobec mieszanek mineralno-asfaltowych i warstwy wiążącej, z betonu asfaltowego.

- 61 -

Lp.

Właściwości

Wymagania wobec MMA, warstwy wiążącej, wyrównawczej

i wzmacniającej w zależności od kategorii ruchu

KR 1

1 Moduł sztywności pełzania 1)

, MPa nie wymaga się

2 Stabilność próbek wg metody Marshalla w temperaturze 60

o C, zagęszczonych 2x75

uderzeń ubijaka, kN

8,0 ( 6,0)2)

3 Odkształcenie próbek itp., mm od 2,0 do 5,0

4 Wolna przestrzeń w próbkach itp., %(v/v) od 4,0 do 8,0

5 Wypełnienie wolnej przestrzeni w próbkach itp., %

od 65,0 do 80,0

6 Grubość warstwy w cm z MMA o uziarnieniu:

od 0 mm do 12,8 mm od 0 mm do 16,0 mm od 0 mm do 20,0 mm od 0 mm do 25,0 mm

od 3,5 do 5,0 od 4,0 do 6,0 od 6,0 do 8,0

-

7 Wskaźnik zagęszczenia warstwy, % 98,0

8 Wolna przestrzeń w warstwie, % (v/v) od 4,5 do 9,0

od 4,5 do 9,0

1) oznaczony wg wytycznych IBDiM, Informacje, instrukcje – zeszyt nr 48 [16],dotyczy tylko fazy projektowania składu MMA

2) dla warstwy wyrównawczej 3) specjalne warunki, obciążenie ruchem powolnym, stacjonarnym, skanalizowanym,

itp.

5. 3. Wytwarzanie mieszanki mineralno-asfaltowe. Mieszankę mineralno-asfaltową produkuje się w otaczarce o mieszaniu cyklicznym lub

ciągłym zapewniającej prawidłowe dozowanie składników, ich wysuszenie i wymieszanie oraz zachowanie temperatury składników i gotowej mieszanki mineralno-asfaltowej.

Dozowanie składników, w tym także wstępne, powinno być wagowe i zautomatyzowane oraz zgodne z receptą. Dopuszcza się dozowanie objętościowe asfaltu, przy uwzględnieniu zmiany jego gęstości w zależności od temperatury. Dla kategorii ruchu od KR5 do KR6 dozowanie składników powinno być sterowane elektronicznie.

Tolerancje dozowania składników mogą wynosić: jedna działka elementarna wagi,

względnie przepływomierza, lecz nie więcej niż 2 % w stosunku do masy składnika. Jeżeli jest przewidziane dodanie środka adhezyjnego, to powinien on być dozowany do

asfaltu w sposób i w ilościach określonych w recepcie. Asfalt w zbiorniku powinien być ogrzewany w sposób pośredni, z układem

termostatowania, zapewniającym utrzymanie stałej temperatury z tolerancją 5o C.

Temperatura asfaltu w zbiorniku powinna wynosić: dla D 50 od 145

o C do 165

o C,

dla D 70 od 140o C do 160

o C,

dla D 100 od 135o C do 160

o C,

Kruszywo powinno być wysuszone i tak podgrzane, aby mieszanka mineralna po dodaniu wypełniacza uzyskała właściwą temperaturę. Maksymalna temperatura gorącego kruszywa nie powinna być wyższa o więcej niż 30

o C od maksymalnej temperatury mieszanki

mineralno-asfaltowej. Temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej powinna wynosić:

z D 50 od 140o C do 170

o C,

z D 70 od 135o C do 165

o C,

z D 100 od 130o C do 160

o C.

5. 4. Przygotowanie podłoża.

- 62 -

Podłoże pod warstwę nawierzchni z betonu asfaltowego powinno być wyprofilowane i równe. Powierzchnia podłoża powinna być sucha i czysta.

Nierówności podłoża pod warstwy asfaltowe nie powinny być większe od podanych w tablicy 7.

Tablica 7. Maksymalne nierówności podłoża pod warstwy asfaltowe w mm.

W przypadku, gdy nierówności podłoża są większe od podanych w tablicy 7, podłoże należy wyrównać poprzez frezowanie lub ułożenie warstwy wyrównawczej.

Przed rozłożeniem warstwy nawierzchni z betonu asfaltowego, podłoże należy skropić emulsją asfaltową lub asfaltem upłynnionym w ilości ustalonej w SST. Zalecane ilości asfaltu po odparowaniu wody z emulsji lub upłynniacza podano w tablicy 8.

Powierzchnie czołowe krawężników, włazów, wpustów itp. urządzeń powinny być pokryte asfaltem lub materiałem uszczelniającym określonym w SST i zaakceptowanym przez Inspektora Nadzoru.

Tablica 8. Zalecane ilości asfaltu po odparowaniu wody z emulsji asfaltowej lub upłynniacza z asfaltu upłynnionego.

Lp.

Podłoże do wykonania warstwy z mieszanki betonu asfaltowego

Ilość asfaltu po odparowaniu wody z emulsji lub upłynniacza z asfaltu upłynnionego, kg/m

2

Podłoże pod warstwę asfaltową

1 Podbudowa z chudego betonu lub gruntu stabilizowanego cementem

od 0,3 do 0,5

2 Nawierzchnia asfaltowa o chropowatej powierzchni

od 0,2 do 0,5

5. 5. Połączenia międzywarstwowe. Każdą ułożoną warstwę należy skropić emulsją asfaltową lub asfaltem upłynnionym przed

ułożeniem następnej, w celu zapewnienia odpowiedniego połączenia międzywarstwowego, w ilości ustalonej w ST.

Zalecane ilości asfaltu po odparowaniu wody z emulsji asfaltowej lub upłynniacza podano w tablicy 9.

Tablica 9. Zalecane ilości asfaltu po odparowaniu wody z emulsji asfaltowej lub upłynniacza z asfaltu upłynnionego.

Lp.

Połączenie nowych warstw

Ilość asfaltu po odparowaniu wody z emulsji lub upłynniacza z asfaltu

upłynnionego kg/m2

1 Asfaltowa warstwa wiążąca od 0,1 do 0,3

Skropienie powinno być wykonane z wyprzedzeniem w czasie przewidzianym na

odparowanie wody lub ulotnienie upłynniacza; orientacyjny czas wyprzedzenia wynosi co najmniej:

8 h przy ilości powyżej 1,0 kg/m2 emulsji lub asfaltu upłynnionego,

2 h przy ilości od 0,5 do 1,0 kg/m2 emulsji lub asfaltu upłynnionego,

0,5 h przy ilości od 0,2 do 0,5 kg/m2 emulsji lub asfaltu upłynnionego.

Wymaganie nie dotyczy skropienia rampą otaczarki.

5. 6. Warunki przystąpienia do robót. Warstwa nawierzchni z betonu asfaltowego może być układana, gdy temperatura

otoczenia jest nie niższa od +5o C dla wykonywanej warstwy grubości > 8 cm i + 10

0 C dla

wykonywanej warstwy grubości 8 cm. Nie dopuszcza się układania mieszanki mineralno-asfaltowej na mokrym podłożu, podczas

opadów atmosferycznych oraz silnego wiatru (V > 16 m/s).

5. 7. Zarób próbny.

Lp. Drogi i place Podłoże pod warstwę

ścieralną wiążącą i wzmacniającą

1 Drogi klasy L i D oraz place i parkingi 12 15

- 63 -

Wykonawca przed przystąpieniem do produkcji mieszanek mineralno-asfaltowych jest zobowiązany do przeprowadzenia w obecności Inspektora Nadzoru kontrolnej produkcji.

Sprawdzenie zawartości asfaltu w mieszance określa się wykonując ekstrakcję. Tolerancje zawartości składników mieszanki mineralno-asfaltowej względem składu

zaprojektowanego podano w tablicy 10.

Tablica 10. Tolerancje zawartości składników mieszanki mineralno-asfaltowej względem składu zaprojektowanego przy badaniu pojedynczej próbki metodą ekstrakcji, % m/m.

Lp.

Składniki mieszanki mineralno-asfaltowej

Mieszanki mineralno-asfaltowe do nawierzchni dróg o kategorii

ruchu

KR 1

1 Ziarna pozostające na sitach o oczkach # mm: 31,5; 25,0; 20,0; 16,0; 12,8; 9,6; 8,0; 6,3; 4,0; 2,0

5,0

2 Ziarna pozostające na sitach o oczkach # mm: 0,85; 0,42; 0,30; 0,18; 0,15; 0,075

3,0

3 Ziarna przechodzące przez sito o

oczkach # 0,075mm 2,0

4 Asfalt 0,5

5. 8. Odcinek próbny. Jeżeli w ST przewidziano konieczność wykonania odcinka próbnego, to co najmniej na 3 dni przed rozpoczęciem robót, Wykonawca wykona odcinek próbny w celu: stwierdzenia czy użyty sprzęt jest właściwy, określenia grubości warstwy mieszanki mineralno-asfaltowej przed zagęszczeniem,

koniecznej do uzyskania wymaganej w dokumentacji projektowej grubości warstwy, określenia potrzebnej ilości przejść walców dla uzyskania prawidłowego zagęszczenia

warstwy. Do takiej próby Wykonawca użyje takich materiałów oraz sprzętu, jakie będą stosowane do wykonania warstwy nawierzchni. Odcinek próbny powinien być zlokalizowany w miejscu wskazanym przez Inspektora nadzoru. Wykonawca może przystąpić do wykonywania warstwy nawierzchni po zaakceptowaniu odcinka próbnego przez Inspektora Nadzoru.

5. 9. Wykonanie warstwy z betonu asfaltowego. Mieszanka mineralno-asfaltowa powinna być wbudowywana układarką wyposażoną w

układ z automatycznym sterowaniem grubości warstwy i utrzymywaniem niwelety zgodnie z dokumentacją projektową.

Temperatura mieszanki wbudowywanej nie powinna być niższa od minimalnej temperatury mieszanki podanej w pkcie 5.3.

Zagęszczanie mieszanki powinno odbywać się bezzwłocznie zgodnie ze schematem przejść walca ustalonym na odcinku próbnym.

Początkowa temperatura mieszanki w czasie zagęszczania powinna wynosić nie mniej niż: dla asfaltu D 50 130

o C,

dla asfaltu D 70 125o C,

dla asfaltu D 100 120o C,

Zagęszczanie należy rozpocząć od krawędzi nawierzchni ku osi. Wskaźnik zagęszczenia ułożonej warstwy powinien być zgodny z wymaganiami podanymi w tablicach 4 i 6.

Złącza w nawierzchni powinny być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi drogi.

Złącza w konstrukcji wielowarstwowej powinny być przesunięte względem siebie co najmniej o 15 cm. Złącza powinny być całkowicie związane, a przylegające warstwy powinny być w jednym poziomie.

Złącze robocze powinno być równo obcięte i powierzchnia obciętej krawędzi powinna być posmarowana asfaltem lub oklejona samoprzylepną taśmą asfaltowo-kauczukową. Sposób wykonywania złącz roboczych powinien być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru.

- 64 -



8. 2. Badania przed przystąpieniem do robót. Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania asfaltu, wypełniacza oraz kruszyw przeznaczonych do produkcji mieszanki mineralno-asfaltowej i przedstawić wyniki tych badań Inspektorowi Nadzoru do akceptacji.

6. 3. Badania w czasie robót. 6. 3.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów.

Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów w czasie wytwarzania mieszanki mineralno-asfaltowej podano w tablicy 11.

Tablica 11. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów podczas wytwarzania mieszanki mineralno-asfaltowej.

Lp.

Wyszczególnienie badań

Częstotliwość badań Minimalna liczba badań na dziennej

działce roboczej

1 Skład i uziarnienie mieszanki mineralno-asfaltowej pobranej w wytwórni

1 próbka przy produkcji do 500 Mg 2 próbki przy produkcji ponad 500 Mg

2 Właściwości asfaltu dla każdej dostawy (cysterny)

3 Właściwości wypełniacza 1 na 100 Mg

4 Właściwości kruszywa przy każdej zmianie

5 Temperatura składników mieszanki mineralno-asfaltowej

dozór ciągły

6 Temperatura mieszanki mineralno-asfaltowej

każdy pojazd przy załadunku i w czasie wbudowywania

7 Wygląd mieszanki mineralno-asfaltowej

jw.

8 Właściwości próbek mieszanki mineralno-asfaltowej pobranej w wytwórni

jeden raz dziennie

lp.1 i lp.8 – badania mogą być wykonywane zamiennie wg PN-S-96025:2000 [10]

6. 3.2. Skład i uziarnienie mieszanki mineralno-asfaltowej.

Badanie składu mieszanki mineralno-asfaltowej polega na wykonaniu ekstrakcji wg PN-S-04001:1967 [8]. Wyniki powinny być zgodne z receptą laboratoryjną z tolerancją określoną w tablicy 10. Dopuszcza się wykonanie badań innymi równoważnymi metodami.

6. 3.3. Badanie właściwości asfaltu. Dla każdej cysterny należy określić penetrację i temperaturę mięknienia asfaltu.

6. 3.4. Badanie właściwości wypełniacza. Na każde 100 Mg zużytego wypełniacza należy określić uziarnienie i wilgotność wypełniacza.

6. 3.5. Badanie właściwości kruszywa. Przy każdej zmianie kruszywa należy określić klasę i gatunek kruszywa.

6. 3.6. Pomiar temperatury składników mieszanki mineralno-asfaltowej. Pomiar temperatury składników mieszanki mineralno-asfaltowej polega na odczytaniu temperatury na skali odpowiedniego termometru zamontowanego na otaczarce. Temperatura powinna być zgodna z wymaganiami podanymi w recepcie laboratoryjnej i SST.

6. 3.7. Pomiar temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej. Pomiar temperatury mieszanki mineralno-asfaltowej polega na kilkakrotnym zanurzeniu

termometru w mieszance i odczytaniu temperatury.

Dokładność pomiaru 2o C. Temperatura powinna być zgodna z wymaganiami podanymi

w SST. 6. 3.8. Sprawdzenie wyglądu mieszanki mineralno-asfaltowej.

Sprawdzenie wyglądu mieszanki mineralno-asfaltowej polega na ocenie wizualnej jej wyglądu w czasie produkcji, załadunku, rozładunku i wbudowywania.

6. 3.9. Właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej. Właściwości mieszanki mineralno-asfaltowej należy określać na próbkach zagęszczonych metodą Marshalla. Wyniki powinny być zgodne z receptą laboratoryjną.

- 65 -

6. 4. Badania dotyczące cech geometrycznych i właściwości warstw nawierzchni z betonu

asfaltowego. 6. 4.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów.

Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanych warstw nawierzchni z betonu asfaltowego podaje tablica 12.

Tablica 12. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów wykonanej warstwy z betonu asfaltowego.

Lp. Badana cecha Minimalna częstotliwość badań i pomiarów

1 Szerokość warstwy 2 razy na odcinku drogi o długości 1 km

2 Równość podłużna warstwy każdy pas ruchu planografem lub łatą co 10 m

3 Równość poprzeczna warstwy nie rzadziej niż co 5m

4 Spadki poprzeczne warstwy 10 razy na odcinku drogi o długości 1 km

5 Rzędne wysokościowe warstwy

pomiar rzędnych niwelacji podłużnej i poprzecznej oraz usytuowania osi według

6 Ukształtowanie osi w planie dokumentacji budowy

7 Grubość warstwy 2 próbki z każdego pasa o powierzchni do 3000 m

2

8 Złącza podłużne i poprzeczne cała długość złącza

9 Krawędź, obramowanie warstwy

cała długość

10 Wygląd warstwy ocena ciągła

11 Zagęszczenie warstwy 2 próbki z każdego pasa o powierzchni do 3000 m

2

12 Wolna przestrzeń w warstwie jw.

6. 4.2. Szerokość warstwy.

Szerokość warstwy ścieralnej z betonu asfaltowego powinna być zgodna z dokumentacją projektową z tolerancją +5 cm.

Szerokość warstwy asfaltowej niżej położonej, nieograniczonej krawężnikiem lub opornikiem w nowej konstrukcji nawierzchni, powinna być szersza z każdej strony, co najmniej o grubość warstwy na niej położonej, nie mniej jednak niż 5 cm.

6. 4.3. Równość warstw. Nierówności podłużne i poprzeczne warstw z betonu asfaltowego mierzone wg BN-68/8931-04 [11] nie powinny być większe od podanych w tablicy 13.

Tablica 13. Dopuszczalne nierówności warstw asfaltowych w mm.

Lp. Drogi i place Warstwa ścieralna

Warstwa wiążąca

1 Drogi klasy L i D oraz place i parkingi

9 12

6. 4.4. Spadki poprzeczne warstw.

Spadki poprzeczne warstwy z betonu asfaltowego na odcinkach prostych i na łukach powinny

być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją 0,5 %. 6. 4.5. Rzędne wysokościowe.

Rzędne wysokościowe warstwy powinny być zgodne z dokumentacją projektową, z tolerancją

1 cm. 6. 4.6. Ukształtowanie osi w planie.

Oś warstwy w planie powinna być usytuowana zgodnie z dokumentacją projektową, z tolerancją 5 cm.

6. 4.7. Grubość warstwy.

Grubość warstwy powinna być zgodna z grubością projektową, z tolerancją 10 %. Wymaganie to nie dotyczy warstw o grubości projektowej do 2,5 cm dla której tolerancja

wynosi 5 mm i warstwy o grubości od 2,5 do 3,5 cm, dla której tolerancja wynosi 5 mm. 6. 4.8. Złącza podłużne i poprzeczne.

- 66 -

Złącza w nawierzchni powinny być wykonane w linii prostej, równolegle lub prostopadle do osi.

Złącza w konstrukcji wielowarstwowej powinny być przesunięte względem siebie, co najmniej o 15 cm. Złącza powinny być całkowicie związane, a przylegające warstwy powinny być w jednym poziomie.

6. 4.9. Krawędź obramowanie warstwy. Warstwa ścieralna przy opornikach drogowych i urządzeniach w jezdni powinna wystawać

od 3 do 5 mm ponad ich powierzchnię. Warstwy bez oporników powinny być wyprofilowane a w miejscach gdzie zaszła

konieczność obcięcia pokryte asfaltem. 6. 4.10. Wygląd warstw.

Wygląd warstwy z betonu asfaltowego powinien mieć jednolitą teksturę, bez miejsc przeasfaltowanych, porowatych, łuszczących się i spękanych.

6. 4.11. Zagęszczenie warstwy i wolna przestrzeń w warstwie. Zagęszczenie i wolna przestrzeń w warstwie powinny być zgodne z wymaganiami ustalonymi w SST i recepcie laboratoryjnej.

7. OBMIAR ROBÓT.


13. 2. Jednostka obmiarowa. Jednostką obmiarową jest - m

2 (metr kwadratowy) warstwy nawierzchni z betonu asfaltowego.

14. ODBIÓR ROBÓT. a. Ogólne zasady odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. b. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową i ST, jeżeli wszystkie

pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pktu 6 i PN-S-96025:2000[10] dały wyniki pozytywne.



11. 2. Cena jednostki obmiarowej. Cena wykonania 1 m

2 warstwy nawierzchni z betonu asfaltowego obejmuje:

prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, zgodnie z zatwierdzonym projektem organizacji ruchu, dostarczenie materiałów, wyprodukowanie mieszanki mineralno-asfaltowej i jej transport na miejsce wbudowania, posmarowanie lepiszczem krawędzi urządzeń obcych i krawężników, skropienie międzywarstwowe, rozłożenie i zagęszczenie mieszanki mineralno-asfaltowej, obcięcie krawędzi i posmarowanie asfaltem, przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji

technicznej. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału kanalizacji sanitarnej wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

10. PRZEPISY ZWIĄZANE. 10. 1. Normy.

- 67 -

10. 2. Inne dokumenty. Ustawa z dnia 07.07.1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. z 2003r. nr 207 poz.

2016 z późniejszymi zmianami). Ustawa z dnia 16.04.2004r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004r. nr 92 poz. 881). Ustawa z dnia 30.08.2002r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2002r. nr 166 poz. 1360

z późniejszymi zmianami). Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 11.08.2224r. w sprawie sposobów

deklarowania zgodności wyrobów budowlanych oraz sposobu znakowania ich znakiem budowlanym (Dz. U. z 2004r. nr 198 poz. 2041






Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 01.10.1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalni ścieków. (Dz. U. z 1993r. nr 96 poz. 438).

Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 43 z 1999 r., poz. 430).

Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montażowych. Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych. IBDiM, Warszawa,

1997. Warunki techniczne. Drogowe kationowe emulsje asfaltowe EmA-99. Informacje,

instrukcje - zeszyt 60, IBDiM, Warszawa, 1999. WT/MK-CZDP84 Wytyczne techniczne oceny jakości grysów i żwirów kruszonych z

naturalnie rozdrobnionego surowca skalnego przeznaczonego do nawierzchni drogowych, CZDP, Warszawa, 1984.

Zasady projektowania betonu asfaltowego o zwiększonej odporności na odkształcenia trwałe. Wytyczne oznaczania odkształcenia i modułu sztywności mieszanek mineralno-bitumicznych metodą pełzania pod obciążeniem statycznym. Informacje, instrukcje - zeszyt 48, IBDiM, Warszawa, 1995.

1. PN-B-11111:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Żwir i mieszanka

2. PN-B-11112:1996 Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych

3. PN-B-11113:1996

4.PN-B-11115:1998

Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek Kruszywa mineralne. Kruszywa sztuczne z żużla stalowniczego do nawierzchni drogowych

5. PN-C-04024:1991 Ropa naftowa i przetwory naftowe. Pakowanie, znakowanie i transport

6. PN-C-96170:1965 Przetwory naftowe. Asfalty drogowe 7. PN-C-96173:1974 Przetwory naftowe. Asfalty upłynnione AUN do nawierzchni

drogowych 8. PN-S-04001:1967 Drogi samochodowe. Metody badań mas mineralno-

bitumicznych i nawierzchni bitumicznych 9. PN-S-96504:1961 10. PN-S-96025:2000

Drogi samochodowe. Wypełniacz kamienny do mas bitumicznych Drogi samochodowe i lotniskowe. Nawierzchnie asfaltowe. Wymagania

11. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą

- 68 -


BS.07.04.00 NAWIERZCHNIA Z KOSTKI BRUKOWEJ.

1. WSTĘP.

4. 1. Przedmiot specyfikacji. Przedmiotem niniejszej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem nawierzchni z kostki brukowej betonowej wykonywanych w ramach zadania „Kanalizacja sanitarna z przyłączami w miejscowości Regimin Gm. Regimin”.


zlecaniu i realizacji robót na drogach powiatowych, gminnych i osób fizycznych.

4. 3. Zakres robót objętych specyfikacją. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem nawierzchni z kostki brukowej betonowej. Kostka brukowa betonowa stosowana jest do układania nawierzchni dróg, placów, parkingów, chodników, wjazdów, ścieżek rowerowych.

10. 4. Określenia podstawowe. Określenia podstawowe użyte w niniejszej specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi Polskimi Normami, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót” i OST BO. 01. Kostka betonowa brukowa – kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych trwale ze sobą.


1. 6. Dokumentacja, którą należy przedstawić w trakcie budowy. Nie przewiduje się przedstawiania dodatkowej dokumentacji w trakcie realizacji robót.

2. MATERIAŁY.

Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w OST BO.01 w punkcie 4.

2. 1. Kostka brukowa betonowa. Kostka brukowa betonowa bez rys, pęknięć i ubytków. Powierzchnia górna powinna być równa i szorstka, a krawędzie kostki równe i proste, wklęśnięcia nie powinny przekraczać 2 mm dla kostki o grubości do 80 mm. Grubość kostki 80 mm. Kolor kostki dobrany do istniejącej kostki. Wytrzymałość na ściskanie po 28 dniach – średnio z 6 kostek – nie powinna być mniejsza niż 60 MPa. Dopuszczalna najniższa wytrzymałość kostki nie powinna być mniejsza niż 50 MPa w ocenie statystycznej z co najmniej 10 kostek. Nasiąkliwość kostek powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B=06250 i wynosić nie więcej niż 5%. Odporność na działanie mrozu po 50 cyklach zamrażania i odmrażania próbek jest wystarczająca jeżeli strata masy nie przekracza 5%, próbka nie wykazuje pęknięć, obniżenie wytrzymałości na ściskanie w stosunku do wytrzymałości próbek nie zamrażanych nie jest większa niż 20%. Ścieralność kostek betonowych określana wg PN-B-04111 powinna wynosić nie więcej niż 4 mm.

2. 2. Pozostałe materiały cement i piasek wg BS.07.02.00.

3. SPRZĘT.


6. 2. Sprzęt do wykonywania nawierzchni. Do wykonania robót związanych z rozbiórką elementów dróg może być wykorzystany sprzęt podany poniżej, lub inny zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru: Samochód skrzyniowy do 5 Mg. Piła do elementów betonowych. Wibratory płytowe o wadze do 200 kg. Przecinaki, młotki o wadze do 3 kg, drążki metalowe o długości do 1,8 m i średnicy 25

mm.

- 69 -

4. TRANSPORT.

10. 1. Ogólne wymagania dotyczące transportu. Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w OST BO.01 w punkcie 4. Kostkę przewozić na paletach fabrycznych opakowanych folią samochodami skrzyniowymi o masie 5 Mg.



5. 2. Układanie nawierzchni. Kostkę układać na podbudowie betonowej z chudego betonu minimum B7,5 wg

BS.07.02.00. Wzór kostki powinien być uzgodniony z Inspektorem Nadzoru i o ile to możliwe powinien

być ten sam. Wzór układanej nawierzchni powinien być zaakceptowany przez Inspektora Nadzoru.

Kostkę układać na podsypce z piasku o grubości około 2 cm z pozostawieniem szczelin miedzy nimi od 1 do 3 mm. Kostkę układać około 1 cm wyżej od projektowanej niwelety nawierzchni, gdyż w czasie ubijania podsypka ulegnie zagęszczeniu.

Po ułożeniu kostki, szczeliny wypełnić piaskiem, a następnie zamieść powierzchnię przy użyciu szczotek ręcznych i przystąpić do ubijania.

Do ubijania ułożonej nawierzchni stosować wibratory płytowe z osłoną z tworzywa sztucznego dla ochrony kostki przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie prowadzić od krawędzi powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek.

Po ubiciu nawierzchni szczeliny uzupełnić piaskiem i zamieść nawierzchnię.



9. 2. Badania przed przystąpieniem do robót. Przed przystąpieniem do robót, wykonawca powinien sprawdzić czy producent posiada

aprobatę techniczna dopuszczającą kostkę do stosowania. Niezależnie od posiadanej aprobaty, wykonawca powinien żądać od producenta wyników bieżących badań wyrobów na ściskanie. Przed przystąpieniem do robót wykonawca sprawdza w zakresie wymagań określonych w niniejszej specyfikacji i wyniki badań przedkłada Inspektorowi Nadzoru do akceptacji.

6. 3. Badania w czasie robót. Sprawdzenie podłoża i podbudowy polega na stwierdzeniu ich zgodności z dokumentacją

projektową i odpowiednimi SST. Sprawdzenie podsypki w zakresie grubości i wymaganych spadków poprzecznych i

podłużnych polega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją oraz warunkami niniejszej SST.

Sprawdzenie wykonanej nawierzchni polega na sprawdzeniu zgodności wykonania z wymaganiami i pomierzeniu: szerokości spoin, sprawdzeniu prawidłowości ubijania, sprawdzeniu prawidłowości wypełnienia spoin, sprawdzeniu czy przyjęty wzór i kolor nawierzchni jest zachowany.

6. 4. Wymagania dotyczące cech geometrycznych. Nierówności podłużne nawierzchni mierzone łatą lub planografem zgodnie z normą BN-

68/8931-04 nie powinny przekraczać 0,8 cm. Spadki poprzeczne nawierzchni powinny być zgodne z dokumentacją z tolerancją +(-)

0,5%. Różnice pomiędzy rzędnymi wykonanej nawierzchni i rzędnymi projektowanymi nie

powinny przekraczać +(-) 1 cm. Szerokość nawierzchni nie może się różnić od szerokości projektowanej o więcej niż +(-) 5

cm. Grubość podsypki nie powinna różnic się od projektowanej o więcej niż +(-) 1 cm.

6. 5. Częstotliwość pomiarów. Zaleca się aby pomiary cech geometrycznych wymienionych w punkcie 6.4 były przeprowadzane nie rzadziej niż 2 razy na 50 m2 nawierzchni i w punktach charakterystycznych dla niwelety i wszędzie tam gdzie poleci Inspektor Nadzoru.

7. OBMIAR ROBÓT.


- 70 -

16. 2. Jednostka obmiarowa. Jednostką obmiarową robót związanych z rozbiórką elementów dróg jest dla nawierzchni - m

2

(metr kwadratowy).

17. ODBIÓR ROBÓT. Ogólne zasady odbioru robót podano w OST BO.01 w punkcie 9. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Inspektora Nadzoru, jeżeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według punktu 6.4. dały wynik pozytywny



12. 2. Cena jednostki obmiarowej. Cena wykonania nawierzchni obejmuje: prace pomiarowe i roboty przygotowawcze, oznakowanie robót, dostarczenie wszystkich materiałów, wykonanie podsypki, ułożenie kostki, ubicie, wypełnienie spoin posprzątanie i uporządkowanie terenu robót, usunięcie wszelkich niedoróbek i poprawek. Płatność Wykonawcy za wykonane roboty może nastąpić wyłącznie po odbiorze technicznym przez Inspektora Nadzoru odcinka kanału kanalizacji sanitarnej wykonanego w czasie określonym harmonogramem rzeczowo-finansowym. Szczegółowe zasady płatności określa umowa zawarta miedzy Wykonawcą a Zamawiającym.

11. PRZEPISY ZWIĄZANE.

17. 1. Normy. PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczenie ścieralności na tarczy Boehmego. PN-B-06250 Beton zwykły. PN-B-06712 Kruszywa mineralne do betonu. PN-B-19701 Cement. Cement powszechnego użytku. Skład, wymagania i ocena zgodności. PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw. BN-80/6775-03i04 Prefabrykaty budowlane z betonu. Elementy nawierzchni dróg, ulic, parkingów i torowisk tramwajowych. Krawężniki i obrzeża. BN-68/8931-01 Drogi samochodowe. Oznaczanie wskaźnika piaskowego. BN-68/8931-04 Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.











Rozporządzenie Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 01.10.1993 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w oczyszczalni ścieków. (Dz. U. z 1993r. nr 96 poz. 438).

- 71 -


SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA BS.04.00.00 ... · SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA....

Documents

Transcript of SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA BS.04.00.00 ... · SZCZEGÓŁOWA SPECYFIKACJA TECHNICZNA....