Nr 10/01/2014 miesięcznik literacki jankowickiej podstawówki

SŁÓWKA

John Ronald Reuel Tolkien

John Ronald Reuel Tolkien jest uważany za jednego z największych pisarzy fantasy ubiegłego stulecia.

Urodzony w Afryce Południowej w 1892 r. W wieku 4 lat przeprowadził się ze swoją matką, Mabel oraz bratem

do Wielkiej Brytanii. Swoje dzieciństwo spędził na wsi niedaleko Birmingham, gdzie jego rodzina przeprowadziła się po śmierci ojca, Arthura Tolkiena. Kiedy zmarła jego matka, Tolkien miał zaledwie 12 lat. Wtedy też on i jego brat znaleźli się pod opieką proboszcza

i zostali wysłani do Birmingham, do szkoły im. Króla Edwarda, gdzie młody Tolkien zajął się studiami klasycznymi.

W 1916 roku poślubił swoją miłość Edith Bratt. W tym samym roku walczył w bitwie nad Sommą. Zapadł jednak na "gorączkę okopową" i powrócił do domu. Podczas

rekonwalescencji zaczął pisać "Księgę Zagubionych Opowieści", zwiastującą przyszłe dzieło "Silmarillion". W 1920 roku został profesorem filologii angielskiej na Uniwersytecie

w Leeds, co było zaledwie początkiem jego akademickiej kariery. Pracując już jako profesor literatury i języka angielskiego na Uniwesytecie Oxfordzkim, napisał dla swoich

dzieci baśń, którą zatytułował "Hobbit". Jego wydawca, Stanley Unwin, zachęcił go do napisania dalszego ciągu przygód tytułowego hobbita i tak Tolkien rozpoczął pracę nad swym największym dziełem, czyli nad "Władcą Pierścieni", nad którym to pracował

12 lat. Książka to uważana jest do dziś za największe dzieło gatunku fantasy i stała się inspiracją dla wielu pokoleń twórców i czytelników.

za: http://www.filmweb.pl/person/J.R.R.+Tolkien-241960

data urodzenia: 1892-01-03

data śmierci: 1973-09-02 (odszedł w wieku 81 lat)

miejsce urodzenia: Bloemfontein, Wolne Państwo Orania (obecnie Republika Południowej Afryki)

wzrost: 165 cm

stan cywilny: żona Edith Bratt (22.03.1916 - 29.11.1971, jej śmierć), 4 dzieci: 3 synów - John Francis Reuel (ur. 17.11.1917), Michael Hilary Reuel (ur. 22.10.1920), Christopher John Reuel (ur. 21.11.1924) i córka Priscilla Mary Anne (ur. 18.06.1929)

Z Ł O T E M Y Ś L I Johna Ronalda Reuela Tolkiena

Kto wie, co zakręt bliski kryje,

Drzwi tajemnicy, dziwną ścieżkę.

Tylem ją razy w życiu mijał,

Aż przyjdzie chwila, gdy nareszcie

Otworzy mi się droga nowa.

Tam, dokąd księżyc nam się chowa,

I zaprowadzi mnie najdalej,

Ta, skąd nad Ziemią Słońce wstaje.

Ranek nieraz przynosi radę, a noc często odmienia myśli.

Nie powiem: nie płaczcie, albowiem

nie wszystkie łzy są złe.

Nawet mędrzec nie wszystko wie, a jeśli jest nim, pamięta o tym.

Mogli zawrócić, ale nie chcieli, bo mieli wiarę.

- A więc nie ma już ratunku? - spytał Frodo

rozglądając się gorączkowo. - Jeżeli się ruszę, zobaczą mnie i pochwycą. Jeżeli tu zostanę,

przyciągnę ich do siebie. Aragorn położył mu rękę na ramieniu - została jeszcze nadzieja - rzekł.

- Nie jesteś sam. za: http://www.cytaty.info/autor/johnronaldreueltolkien-3.htm

Tak na marginesie: nieraz - często, wielokrotnie;

niekiedy, czasem; nieraz by, nie raz - np. nie raz, nie dwa; nie od razu

STREŚCIĆ ZNACZY SKRÓCIĆ Oto streszczenie jednego z najciekawszych,

zdaniem autora, fragmentu. Pewnego dnia ( możliwe, że była to noc ) Bilbo obudził się w ciemnym tunelu głęboko pod górą, sam opuszczony przez przyjaciół. Strasznie bolała go głowa. Nie wiedział, co się stało. Zaczął iść na czworakach,

nie wiedząc, w jakim kierunku się posuwa. W ciemności wymacał ręką jakiś pierścień. Wsunął go do kieszeni i zaczął czołgać się dalej.

W pewnym momencie wstał na nogi i wymacał u pasa swój elficki miecz. Wyciągnął go, a ten zapłonął lekkim, niebieskim światełkiem. Dodało to otuchy hobbitowi. Zaczął śmielej kroczyć naprzód. Nie wiedział jednak,

dokąd iść. Nagle natrafił stopą na wodę. Okazało się, że było to podziemne jezioro. Baggins usiadł na brzegu załamany. Kiedy tak

rozmyślał, z wysepki na środku zbiornika obserwowała go dziwna istota imieniem Gollum. Stwór zaczął bezszelestnie płynąć w stronę malca

z zamiarem zjedzenia go. Potwór miał rozdwojenie jaźni, więc mówił sam do siebie. Dzięki temu Bilbo usłyszał go i zapytał, kim jest. Stwór zatrzymał

się, wystraszony uniesionym mieczem. Zaczęli ze sobą rozmawiać. Umówili się, że będą „grać w zagadki”. Jeśli przegra Bilbo, zostanie

zjedzony przez Golluma, a jeśli hobbit wygra, stwór spełni każde jego życzenie.

Rozpoczęli „zabawę”. Baggins miał wielki szczęście, dlatego udało mu się odpowiedzieć na wszystkie pytania Golluma. Kiedy zdawało się,

że będzie remis, Bilbo wymacał w kieszeni pierścień, który niedawno znalazł. Powiedział sam do siebie: „Co ja mam w kieszeni?”. Gollum uznał

to za zagadkę, a sprytny przeciwnik utrzymywał, że tak jest. Stwór odpowiedział źle. Hobbit, zgodnie z umową, zażyczył sobie, aby potwór wyprowadził go na światło dzienne. Istota kazała mu chwilę zaczekać

i popłynęła na wysepkę po swój pierścień. Tak naprawdę Gollum chciał założyć ten klejnot, stać się niewidzialnym i znienacka zabić Bilba.

Kiedy potwór dopłynął na miejsce, pierścienia tam nie było. Gollum zrozumiał, że to właśnie jego skarb hobbit ma w kieszeni.

Stwór zaczął gonić Bagginsa po ciemnych tunelach. W pewnym momencie Bilbo włożył rękę do kieszeni i pierścień sam wsunął mu się na palec. Zaraz potem stworzenie wywróciło się. Hobbit leżał na ziemi pewny,

że zaraz zginie z ręki Golluma, ale ten przebiegł obok, mamrocząc coś do siebie. W tej chwili Bilbo odkrył zastosowanie przedmiotu, który miał na palcu. Poszedł za stworem, który stanął przy tunelu prowadzącym na zewnątrz. W pewnym momencie hobbit rozpędził się i przeskoczył

Golluma, który jeszcze próbował go schwytać, ale w końcu dał za wygraną. Po krótkiej wędrówce mrocznym korytarzem Bilbo wyszedł na światło

dzienne i odnalazł swoich towarzyszy.

Hobbitowi Bilbo udało się odpowiedzieć na zagadki. A czy Wam, czytelnikom „Słówek”, uda się odpowiedzieć na pytania szóstoklasistów?

Spróbujcie! Życzymy powodzenia!

1. Ogrzewa, ale nie potrzebuje opału. Nie dotykasz go, a może sparzyć.

Błyszczy, a złotem nie jest.

2. Płynie szybciej niż rzeka. Biegnie szybciej niż gepard.

W żadnych zawodach nie bierze udziału. Ucieka, niekoniecznie pomału.

Tak na marginesie: Pisownia „nie” z przysłówkami.

„Nie” z przysłówkami, które nie pochodzą od przymiotników piszemy rozłącznie.

Przykłady: nie dziś, nie wczoraj, nie zawsze.

Wyjątek stanowi zapis przysłówków: niebawem, nieraz, niezbyt.

„Nie” z przysłówkami w stopniu wyższym i najwyższym piszemy rozłącznie.

Przykłady: nie gorzej, nie szybciej, nie trudniej, nie najgorzej, nie najszybciej, nie najtrudniej.

Przysłówki, które połączone z partykułą: nie, nazywają cechę przeciwstawną (a nie jak

zwykle są tylko zaprzeczeniem wyrazu podstawowego) piszemy łącznie.

Rozpoznasz tę grupę przysłówków po tym, że w stopniu najwyższym przedrostek naj- znajduje

się na początku wyrazu.

Przykłady: niedołężniej, najniedołężniej.

Nie z przysłówkami odprzymiotnikowymi w stopniu równym piszemy łącznie.

Przykłady: niegłupio, niedobrze, nieźle, nieszybko.

3. Nie ma skrzydeł, a trzepocze. Nie ma ust, a mamrocze.

Nie ma nóg, a pląsa. Nie ma zębów, a kąsa.

4. Świeci na niebie. Przyjaciółka rogalika.

Z słońcem nigdy nie zapoznana. Czarne niebo przyozdabia.

5. W wieczorną godzinę śpiewa ją mama. Słodka jej melodia zasnąć nam pomaga.

6. Często czarny niczym noc, na cztery łapy spada, swe życie szanuje, choć siedem ich posiada.

PODPOWIEDZI:

Recenzja filmu „Hobbit – niezwykła podróż”

Na przełomie października i listopada, na lekcji języka polskiego obejrzeliśmy film pt. „Hobbit – niezwykła podróż”, która jest adaptacją filmową powieści

„Hobbit, czyli tam i z powrotem” Johna Ronalda Reuela Tolkiena. Bilbo Bagins, główny bohater filmu, był zwykłym hobbitem, cieszącym się

swoim dobytkiem. Pewnego dnia wszystko stanęło na głowie i Bilbo otrzymał szansę na przeżycie niezwykłej przygody – jego droga skrzyżowała się z

trollami, goblinami, elfami i innymi mitycznymi stworami. Bohater zdobył magiczny pierścień i razem z czarodziejem Gandalfem oraz grupą

krasnoludów zbliżył się dostatecznie blisko do swojego celu… Plusem całego filmu jest niezwykła ścieżka dźwiękowa. Muzykę skomponował

Howard Shar i za to należą się mu gratulacje. Mocną stroną jest również gra aktorów, którzy doskonale wcielili się w swoje role. Pomogły im zapewne niezwykłe kostiumy i charakteryzacja. Niebywałe znaczenie miały efekty specjalne oraz dobór miejsca zdjęć. Nowa Zelandia to znakomity wybór

tła akcji. Według mnie- minusów brak. Film jest idealny dla fanów fantasy oraz opowieści przygodowych.

Serdecznie polecam obejrzenie filmu.

1. POŚWIĘCIMY WSZYSTKO, ABY NASZ DOM BYŁ BEZPIECZNY. 2. NIE JESTEŚMY TCHÓRZAMI.

3. POMAGAMY SOBIE WZAJEMNIE. 4. WALCZYMY ZE ZŁEM.

5. HONOR TO NASZ ZNAK ROZPOZNAWCZY. 6. RYZUKUJEMY ŻYCIEM DLA DOBRA.

7. ZŁO Z NAMI NIGDY NIE WYGRA. 8. W PRZYJAŹNI I SZACUNKU SIŁA!

Tak na marginesie: Kodeks (z łac. codex: księga, spis) – akt normatywny zawierający logicznie

usystematyzowany zbiór przepisów regulujących określoną dziedzinę stosunków

społecznych.

Powszechnie uważa się, że pierwszym zbiorem praw, znanym jako kodeks, był kodeks

Hammurabiego. Jednak znane są przynajmniej trzy wcześniejsze kodeksy - kodeks

sumeryjskiego króla Ur-Nammu (ok. 2060 r. p.n.e.), kodeks Lipit-Isztar, władcy miasta Isin

(początek II tysiąclecia p.n.e.) oraz akadyjski Kodeks z Esznunny (jw.). Do innych ważnych

bądź znanych kodeksów należały: Kodeks Justyniana, Kodeks Napoleona, Kodeks cywilny

Królestwa Polskiego z 1825 r., austriacki Allgemeines bürgerliches Gesetzbuch (tzw. ABGB),

niemiecki Bürgerliches Gesetzbuch (tzw. BGB) i szwajcarski Zivilgesetzbuch; kodeks Bushidō.

Kościół katolicki posługuje się własnym Kodeksem prawa kanonicznego.

za: http://pl.wikipedia.org/wiki/Kodeks_(zbi%C3%B3r_praw)

Godne polecania!

Godne podniebienia krasnoluda i hobbita! Pół żartem, pół serio!

DOKONAJCIE WŁAŚCIWEGO WYBORU PRZEPISU!

Dżdżownice w sosie z nóżek ptasznika. SKŁADNIKI: 8 kg dżdżownic 3 kg nóżek z ptasznika 1 kg płetw glonojada szczypta sproszkowanego nietoperza 1 łyżeczka oliwy z kobry 1 litr wody ze Źródełka Złotego Smoka SPOSÓB PRZYRZĄDZENIA: Dżdżownice dusić przez 12 godzin na małym ogniu, pod przykryciem. Kiedy będą już miały kolor starego mchu dodać płetwy glonojada. Gotować 30 minut. Doprawić sproszkowanym nietoperzem. Nóżki ptasznika smażyć 30 minut na oliwie z kobry. Dodać wodę. Na koniec wymieszać dżdżownice z sosem i zapiekać około 10 minut w piekarniku w naczyniu żaroodpornym. Całość można ozdobić ogonkami myszek. Szybkie paszteciki z mięsem Paszteciki zrobione z mięska, będące pozostałością po pysznym rosołku wołowo-drobiowym.

Składniki:

1 kg mięsa wołowego z kością ok. 7 sztuk podudzi 2 marchewki 2 pietruszki 2 opakowania ciasta francuskiego 1 jajko sól, pieprz

Przygotowanie: Mięso oddzielamy od kości i cząstek. Mielimy je razem z warzywami w rozdrabniaczu. Mieszamy i przyprawiamy solą i pieprzem. Ciasto rozkładamy i rozpoczynając od krótszego boku nakładamy wzdłuż nadzienie. Zawijamy. I z drugą połową robimy to samo. Wychodzi ok. 8 sztuk pasztecików z jednego płata ciasta.

Paszteciki kładziemy na blaszce wyłożonej papierem do pieczenia. Smarujemy rozmąconym jajkiem. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 200 oC ok. 20 minut na opcji góra-dół. SMACZNEGO!

JESZCZE O HOBBITACH!

Hobbici to lud skromny, lecz bardzo starożytny, o wiele liczniejszy ongi niż dziś; kochają

bowiem spokój i ciszę, i żyzną, uprawną ziemię: najchętniej osiedlali się w dobrze rządzonych

i dobrze zagospodarowanych rolniczych krainach. Nie rozumieją i nigdy nie rozumieli ani nie

lubili maszyn bardziej skomplikowanych niż miechy kowalskie, młyn wodny czy ręczne krosna,

chociaż narzędziami rzemieślniczymi posługiwali się zręcznie. Nawet w starożytnych czasach

onieśmielali ich Duzi Ludzie, jak nas nazywają, teraz zaś unikają ich trwożnie i dlatego coraz

trudniej spotkać hobbita. Hobbici odznaczają się doskonałym słuchem i bystrym wzrokiem,

a chociaż są skłonni do tycia i nie lubią się spieszyć bez potrzeby, ruchy mają zwinne i zgrabne.

Zawsze posiadali dar szybkiego i bezszelestnego znikania, jeśli zjawiał się w pobliżu któryś

z Dużych Ludzi, a nie życzyli sobie go spotkać; udoskonalili tę sztukę tak, że ludziom dziś

wydaje się ona magią.

W rzeczywistości jednak hobbici nigdy nie studiowali magii w żadnej postaci, nieuchwytność

zawdzięczają jedynie zawodowej wprawie, a wskutek dziedzicznych uzdolnień, wytrwałych

ćwiczeń i serdecznego zżycia się z ziemią doprowadzili ją do doskonałości, której większe

i mniej zręczne rasy nie mogą naśladować.

Hobbici są bowiem mali, mniejsi niż krasnoludy, a w każdym razie nie tak grubi i przysadziści,

nawet jeśli wzrostem niewiele im ustępują. Wzrost hobbitów bywa różny, waha się od dwóch do

czterech stóp1 naszej miary. W dzisiejszych czasach mało który hobbit sięga trzech stóp, ale – jak

twierdzą – rasa skarlała, bo dawniej bywali wyżsi. [...]

Jeżeli chodzi o hobbitów z Shire’u, których właśnie dotyczy nasza opowieść, był to za dni

pokoju i dostatków lud wesoły. Ubierali się oni w jasne kolory, szczególnie lubili żółty i zielony;

rzadko nosili obuwie, ponieważ stopy ich mają z natury twardą, rzemienną podeszwę i obrośnięte

są, podobnie jak głowa, bujnym, kędzierzawym włosem, zwykle kasztanowatym. Dlatego też

jedynym rzemiosłem niepraktykowanym wśród hobbitów było szewstwo; u rąk natomiast mieli

długie, zręczne palce i umieli wytwarzać mnóstwo pożytecznych i ładnych przedmiotów.

Twarze mieli na ogół bardziej poczciwe niż piękne, szerokie, jasnookie, rumiane, o ustach

skorych do śmiechu, jedzenia i picia. Toteż śmiali się, jedli i pili jak najczęściej i z wielkim

zapałem, lubili o każdej porze dnia żartować, a sześć razy na dzień jeść – o ile to było możliwe.

Byli gościnni, przepadali za zebraniami towarzyskimi, a podarki równie hojnie dawali,

jak chętnie przyjmowali.

J.R.R. Tolkien, Władca Pierścieni. Drużyna Pierścienia, tłum. Maria Skibniewska

1Tak na marginesie dla matematyków: 1 stopa = 12 cali = 30,48 cm, Stopa – jednostka długości używana w krajach anglosaskich.

Ciekawostka :

Cal - pozaukładowa jednostka miary długości odpowiadająca początkowo potrojonej długości średniego ziarna jęczmienia, jest miarą używaną m.in. w budownictwie, medycynie, policji, mechanice i wielu innych dziedzinach. 1 cal = 2,54 cm = 25,4 mm. Zachęcamy do przeliczenia wzrostu wszystkim dobrze znanej baśniowej Calineczki na cm, mm i stopy.

Przeczytaj fragment prologu Władcy Pierścieni zatytułowany W sprawie hobbitów.

Ustal, czy poniższe stwierdzenia dotyczące hobbitów są prawdziwe czy fałszywe.

Zaznacz prawidłową odpowiedź.

Hobbici to lud starożytny, ale lubujący się w

postępie technicznym. prawda/fałsz

Hobbici trudnią się rolnictwem i rzemiosłem. prawda/fałsz

Hobbici nie mieli żadnych umiejętności

magicznych. prawda/fałsz

Hobbici z całą pewnością byli ludem pięknym. prawda/fałsz

Hobbici byli niskiego wzrostu, ale za to bardzo

szczupli. prawda/fałsz

Do ulubionych czynności hobbitów można

zaliczyć zebrania towarzyskie z Dużymi

Ludźmi.

prawda/fałsz

Charakterystyka postaci jest wypowiedzią mającą na celu wszechstronną prezentację danego

bohatera. Przyjrzyj się, jak Tolkien przedstawił hobbitów w przytoczonym fragmencie prologu.

Uzupełnij poniższy schemat. Przy strzałkach wpisz cechy wyglądu hobbitów, a w ramkach –

pozostałe informacje.

Pisząc charakterystykę postaci, należy pamiętać, że cechy osobowości czy usposobienia powinny

być poparte przykładami sytuacji lub zachowań, w których dana cecha się ujawniła.

Na podstawie tekstu uzasadnij pełnym zdaniem, dlaczego hobbici odznaczają się poniższymi

cechami.

Hobbici to lud skromny, ponieważ

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

Hobbici są pogodni i weseli, gdyż

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

O hobbitach można powiedzieć, że są spokojni, dlatego że

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

WŁAŚCIWOŚCI I UMIEJĘTNOŚCI

.....................................................

.....................................................

.....................................................

ZAMIŁOWANIA

.....................................................

.....................................................

.....................................................

TRYB ŻYCIA

.....................................................

.....................................................

.....................................................

OSOBOWOŚĆ/USPOSOBIENIE

.....................................................

.....................................................

.....................................................

W charakterystyce należy jak najpełniej odpowiedzieć na pytanie o to, jaka jest prezentowana

postać, a więc określić cechy jej osobowości, usposobienia czy umysłowości. Trzeba zatem

zebrać odpowiednie słownictwo.

Z podanych w ramce nazw cech wybierz trzy, które – twoim zdaniem – mogłyby się odnosić do

hobbitów. Uzasadnij swój wybór.

beztroscy wyniośli dobroduszni zagadkowi próżni mili prostaccy pracowici nerwowi życzliwi

lekkomyślni rozważni dowcipni samolubni gadatliwi

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

Do określeń z ramki dopisz po jednym synonimie i po jednym antonimie. Postaraj się, aby

antonimy nie powstawały tylko przez dodanie partykuły nie (np. przyjacielski –

nieprzyjacielski). W razie potrzeby skorzystaj z odpowiednich słowników.

CECHA SYNONIM ANTONIM

beztroski

wyniosły

dobroduszny

zagadkowy

próżny

miły

prostacki

pracowity

nerwowy

życzliwy

lekkomyślny

rozważny

dowcipny

samolubny

gadatliwy

.....................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

......................

Pisząc charakterystykę, powinno się również ocenić bohatera. Dokończ wybrane przez Ciebie

zdania w taki sposób, aby uzasadnić swoją opinię.

Za zaletę hobbitów uważam ........................................................................ , ponieważ

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

W hobbitach nie podoba mi się ..........................................., gdyż

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

Hobbici nie wzbudzają we mnie żadnych emocji, dlatego że

............................................................................................................................................................

............................................................................................................................................................

Jeżeli wykonałeś wszystkie zadania, możesz przystąpić do charakterystyki hobbitów, ponieważ

zebrałeś wszystkie potrzebne materiały. Życzymy powodzenia!

za: http://gwo.pl/szkola-pisania-charakterystyka-s-296-m2095

Wyniki ankiety przeprowadzonej wśród 16 uczniów klasy VIa.

100% stwierdziło, że film się podobał. 16 osób bardzo wysoko oceniło

grę aktorów, kostiumy i dobór rekwizytów. Na pytanie: Czy zachwyciły

Cię efekty specjalne? 13 osób odpowiedziało, że tak, 3, że nie. 1 osobie

nie podobały się krajobrazy. 1 osoba była niezadowolona z dialogów,

uważała, że są one niezrozumiałe. 98% respondentów zachwyciła

muzyka. Zbyt brutalne obrazy wojen i pojedynków nie spodobały się

2 osobom. Najbardziej krytycznie zostało ocenione zakończenie.

Aż 9 osobom się ono nie podobało.

Aby przekonać się, co było dalej wystarczy zobaczyć kolejne części „Hobbita”.

ZAPRASZAMY DO KIN!

REDAKCJA: uczniowie klas VI, opieka redakcyjna: A. Niewelt, E. Naparstek.