Style prezentacji

1. Formalny:

Osoba prezentująca w sposób formalny:• skłonna jest dokładnie definiować cele i zasady pracy w grupie i

dokładnie określać swoje oczekiwania wobec grupy• koncentruje się na przekazywaniu informacji o problemie• nastawiona jest na realizację planu i ściśle kontroluje jego

realizację• nie interesuje się osobistymi problemami uczestników• nie sprawdza poziomu zrozumienia u uczestników• utrzymuje dystans i nie reaguje na indywidualne pytania i uwagi

uczestnikówPrezentowanie w sposób formalny jest najbardziej efektywne, gdy

uczestnicy nie chcą się angażować i ujawniać, wolą oni także otrzymywać gotową wiedzę bez większego wysiłku. Warto ten model stosować przy krótkich – minutowych prezentacjach.

2. Trenerski

Osoba prowadząca prezentację w sposób trenerski:• precyzyjnie formułuje cele i zasady prezentacji• przekazuje informacje w sposób atrakcyjny i urozmaicony• nastawiona jest na to by odpowiadać na pytania i wątpliwości uczestników –

potrafi jednak podsumować i ukierunkować grupę na wyznaczone przez siebie tory pracy

• stara się podtrzymywać dobre relacje w grupie przy wysokiej efektywności• zapewnia stały dostęp do siebie• jest przyjaźnie nastawiona• dba o to by uczestnicy rozumieli treści przedstawiane na prezentacji i –

sprawdza toProwadzenie prezentacji w sposób trenerski jest najbardziej efektywne, gdy

członkowie posiadają już jakieś umiejętności i wiedzę na dany temat. Nie wykazują jednak wysokiego poziomu motywacji aby przyswoić sobie samodzielnie skomplikowane zagadnienie.

3. Koleżeński

Osoba prowadząca prezentację w sposób koleżeński:• nastawiona jest na wysłuchiwanie głosów uczestników• stara się potrzymać dobrą atmosferę w grupie• zapewnia łatwy dostęp do siebie i jest nastawiona przyjaźnie• zapewnia zainteresowanie uczestnikom• bardziej nastawiona jest na „rzucanie pomysłów” i „skakanie z tematu na

temat” niż na uporządkowany wywód• kwestię uporządkowania treści prezentacji pozostawia uczestnikom• koncentruje się na osobistych historyjkach (nie zawsze zgodnych z tematem

prezentacji)Styl koleżeński jest najbardziej efektywny i pozwala członkom zespołu na

wykorzystanie posiadanych umiejętności, gdy uczestnicy stanowią zespół ludzi, którzy mają świadomość wspólnego celu i angażują się w jego realizację. Można także wykorzystać ten styl w sytuacjach impasu, gdy potrzebne jest oderwanie się od stereotypów i napięć.

4. Delegujący

Osoba mająca tendencję do delegującego stylu kierowania zespołem:• określenie szczegółowych zadań oraz sposobu wykorzystania tych

zadań powierza członkom grupy, sama nie koncentrując się na nich• utrzymuje dystans wobec problemów i potrzeb uczestników• nie zwraca uwagi na poziom zrozumienia i zaangażowania

uczestników• koncentruje się przede wszystkim na stawianiu pytań i problemów

uczestnikom aby sami znaleźli najlepsze rozwiązaniaStyl delegujący jest najbardziej efektywny, gdy uczestnicy są dobrze

zorganizowaną grupą o wysokich kompetencjach i doświadczeniu oraz są zmotywowani do podejmowania odpowiedzialności za efekty spotkania. Można ten styl zastosować w przypadku grupy, która współpracuje na co dzień i spotyka się z prowadzącym kilka razy w roku.

METODY AKTYWIZOWANIAinspirowanie uczestników tematem/problemem, jego

cechami oraz możliwościami jego wykorzystania; żywy werbalny i niewerbalny sposób komunikowania się z

grupą; urozmaicenie technik pobudzania energii grupy

KORZYŚCI I ZAGROŻENIAGrupa utrzymuje dobrą formę i nastrój przez całe spotkanie. Ludzie chcą się angażować, ujawniają

swoje pomysły, wątpliwości i potrzeby. Można zbytnio zaktywizować grupę w kierunku sporów, kłótni czy też

ostentacyjnego wyrażania niezadowolenia.

Metody stabilizowaniaPodawanie suchych informacji o problemie/temacie bez

obrazowych przykładów i urozmaiceńMonotonny sposób mówienia i gestykulacji.

Stosowanie technik wyciszających np. ciągłe mówienie bez zadawania pytań itd.

KORZYŚC I ZAGROŻENIA

Warto stosować gdy grupa jest silnie zmotywowana, a wtedy zaktywizują się jeszcze mocniej ujawniając w pełni swoje potrzeby. Stabilizowanie pozwala też grupie na odpoczynek, gdy jest zmęczona. Zniechęcenie grupy do prezentera, znudzenie i senność, niedostrzeganie przez uczestników wszystkich pozytywnych cech produktu

ZACHOWANIA I TECHNIKI AKTYWIZUJĄCE

ZACHOWANIA LIDERA AKTYWIZUJĄCE GRUPĘ

Kontakt wzrokowy z uczestnikamiZmienianie dystansu względem grupy

Zmiany emocji (modulowany głos, żywa mimika, gestykulacja)Podnoszenie i ściszanie głosu

Robienie pauz (zawieszanie głosu)Mówienie, zwracanie się wprost do konkretnych osób

TECHNIKI AKTYWIZUJĄCE GRUPĘ Tematy interesujące, ważne dla grupy

Zmiana typów zadań (zróżnicowane formy aktywności)Zadania w małych grupach

Współzawodnictwo – konkursyPoznawanie siebie i swoich opinii przez uczestników

Informacje zwrotne pomiędzy uczestnikami i prowadzącymiŻarty i przykłady z życia

Zapraszanie do aktywności (pytań, odpowiedzi, zbliżania się

ZACHOWANIA LIDERA STABILIZUJĄCE GRUPĘ

• Koncentrowanie uwagi grupy na prezenterze (gdy są zbyt rozkojarzeni)

• Mówienie do grupy (przez co najmniej 15 minut)• Utrzymywanie jednego dystansu względem grupy• Monotonny głos i spokojna wyważona mimika.

TECHNIKI STABILIZUJĄCE

Indywidualne wypełnianie arkuszy, notowanie, samodzielne zastanawianie się. Ta sama forma aktywności (np. 15 minut rozmowy na jeden temat)