Ewelina Marzec, Ula Staniaszek

Strój kobiecy współcześnie

W życiu kobiety sprawa ubioru ma fundamentalne znaczenie. Jak powiedział kiedyś Salvador de Madariaga: „Elegancja w ubiorze zdradza elegancję intelektualną”.

Dobrze ubrana kobieta przestrzega następujących zasad:

1) ubiera się w stroje charakteryzujące się prostotą, dostosowane do sylwetki i wieku2) nosi stroje różne, zależnie od okoliczności, charakteru uroczystości, ich rangi protokolarnej oraz pory dnia3) nie podąża na ślepo za modą, ubiera się jednak modnie, dostosowując stroje do typu urody4) nosi stroje harmonizujące ze sobą kolorem oraz charakteryzujące się zgodnością kroju, gatunku tkaniny i dodatków5) unika koncentrowania na sobie uwagi innych z powodu zbytniej ekstrawagancji

Inaczej będziemy ubrani w czasie weekendu, na wycieczce, a inaczej do biura, na spotkanie towarzyskie czy oficjalne przyjęcie. Także pora dnia i pora roku decyduje o naszym wyglądzie. Należy przy tym pamiętać, że zarówno pełniona funkcja jak i zajmowane stanowisko wymagają stosownego stroju. Elegancja w stroju – to dobry smak, wygoda i pewien indywidualizm wynikający z osobowości.

Coco Chanel radziła: „Jeśli kobieta jest źle ubrana, zauważy się jej suknię. Jeśli suknia będzie doskonała, zobaczą jedynie kobietę.”

Wydaje się więc, że do najważniejszych wskazań elegancji należy:- umiar i prostota- staranność w ubiorze- szykowność- dostosowanie ubrania do okoliczności

Nie należy zapominać również o bezwzględnym dbaniu tak o ubiór, jak i ...o higienę osobistą.

Generalny podział spotkań, na których bezwzględnie obowiązują nas określone kody „ubraniowe”. W służbie państwowej wyróżnia się zatem wizyty oficjalne, robocze i prywatne. W biznesie i administracji państwowej przeważają wizyty robocze. Niektóre z nich mają bardziej oficjalny charakter, inne zaś bardziej roboczy. Niezależnie jednak od rodzaju spotkania, w którym bierzemy udział, należy zawsze pamiętać o dostosowanym stroju do okazji oraz pory dnia. Niegustowny, niedbały czy zbyt rzucający się w oczy ubiór może w taki sposób ukształtować opinię o nas w oczach naszych partnerów, że najlepsze nawet zabiegi negocjacyjne nie zetrą złego PIERWSZEGO WRAŻENIA. A jak wiadomo, jest to kluczowy element relacji z innymi ludźmi.

Przejdźmy teraz do ogólnych reguł i tendencji obowiązujących obecnie w kwestii ubioru oficjalnego. Dominujące jest przede wszystkim upraszczanie form. Zmiany, jakie zaszły w wielu krajach po II wojnie światowej przyspieszyły ten proces. W niektórych państwach ubranie wizytowe stało się odpowiednim strojem na wszystkie uroczyste okazje, w innych wciąż jeszcze nosi się w czasie oficjalnych uroczystości i przyjęć – oprócz ubrania wizytowego – kostium czy suknię wizytową.

Ubiór zależy od charakteru uroczystości, jej rangi protokolarnej i pory dnia. Uczestnicząc w imprezach, ubieramy się zgodnie z powszechnie obowiązującymi zasadami i sugestiami gospodarzy, którzy niejednokrotnie określają, jaki strój będzie obowiązywał, np. podczas składania życzeń noworocznych głowie państwa, na obiedzie, na koncercie. U dołu

1

zaproszenia często znajduje się dopisek, np. tenue de ville, informal, robe de soirée, robe courte etc. Nie zawsze tak się dzieje.

1) Brak wzmianki o stroju oznacza, że obowiązywać będzie ubranie wizytowe. Bardziej uroczysty strój wkładamy tylko wówczas, gdy zostanie to uwidocznione w zaproszeniu.

2) We wszystkich wątpliwych sprawach z tego zakresu zwracamy się do Protokołu Dyplomatycznego MSZ o wyjaśnienie.

3) Gość nie czuje się najlepiej, gdy niewłaściwie dobierze ubiór. Błędu nie można naprawić, pozostaje więc jedynie wyjście – zachować dobry humor; nie stało się przecież nic poważnego.

4) Znacznie lepiej znaleźć się w ubraniu wizytowym wśród innych gości w smokingach, niż zjawić się w smokingu, podczas gdy gospodarz i inni goście będą mieli na sobie ubrania wizytowe. Anglicy mają świetne określenie na obie sytuacje: overdressed, underdressed. Z dwojga złego znacznie lepsza jest jednak ta druga ewentualność.

Teresa Rosati – znana projektantka mody a także żona byłego ministra spraw zagranicznych Polski, uważa, że...: „Wiele kobiet czuje się zagubionych i nie wie, jak się ubrać na przyjęcia oficjalne czy dyplomatyczne. Niektóre osoby mylą grilla u sąsiada z przyjęciem ogrodowym w ambasadzie z okazji święta narodowego. Mimo że jest godzina osiemnasta i przyjęcie ogrodowe, obowiązuje zupełnie inny kanon niż na garden party u sąsiadki. Na oficjalnych przyjęciach w ambasadach pojawiają się niekiedy mężczyźni w jasnych drelichowych garniturach i sandałach, obok których stoi kobieta ubrana w czarną cekinową długą suknię. Wszystkie stroje diametralnie różne są wysoce niestosowne”.

Podział strojów oficjalnych:

strój nieformalny: Noszony poza domem do godziny 18, choć współcześnie pora ta przesuwa się na godzinę 20. Odpowiada on ubraniu wyjściowemu. Stosowany w biurze, w pracy, na lunchu, podczas spotkań

strój formalny: nazywany również strojem ceremonialnym, wizytowym bądź wieczorowym. Nazwy te nie są w pełni równoznaczne. Dla przykładu: strój ceremonialny nosi się w szczególnych sytuacjach. W wyjątkowych i wyraźnie wskazanych sytuacjach może być wymagany nawet przed południem, choć we współczesnej Polsce nie ma już tego zwyczaju.

Przy okazji należy wspomnieć, że na najbardziej oficjalne uroczystości i obiady uważa się w korpusie dyplomatycznym za odpowiedni strój narodowy, używany przez wiele narodów należących do innych niż zachodnioeuropejski. Jest ilustracją akceptacji naszej różnorodności kulturowej, jako jednego z fundamentalnych aspektów stosunków dyplomatycznych.

Dodatkową kategorią stanowi w powyższym podziale strój koktajlowy, traktowany jako ubiór pośredni pomiędzy formalnym a nieformalnym. Zwykle jest on jednak bardziej uroczysty niż ubranie wyjściowe.

Odrębnie możemy wymienić również strój sportowy.

Określenie obowiązującego mężczyznę stroju oficjalnego, jest sugestią dotyczącą ubioru dla towarzyszącej mu damy, o ile nie został on sprecyzowany w zaproszeniu. Kobieta może wybrać spośród sukni wizytowej, kostiumu, długiej sukni wieczorowej i balowej. Jeśli mężczyzna włoży żakiet to kobieta ubierze się w kostium lub sukienkę wizytową. Z frakiem jest ściśle związana długa suknia wieczorowa lub balowa. W przypadku smokingu natomiast nie ma jednolitej praktyki: na ogół obowiązuje zasada, że odpowiednim strojem jest suknia wizytowa, bardzo strojna. Zdarzają się jednak sytuacje, że gospodarz, chcąc nadać przyjęciu bardziej uroczysty charakter, zaproponuje smoking i długą suknię dla kobiety. Jeśli mężczyzna włoży ubranie przed godziną 20 to odpowiednim strojem dla kobiety będzie sukienka wizytowa lub kostium, a po godzinie 20 sukienka wizytowa.

2

Kobieta może też włożyć długą suknię, jednak pod warunkiem, że impreza będzie miała uroczysty charakter. Przykładowo wymienić tu można: przyjęcie z okazji święta narodowego, uroczysty obiad, bal sylwestrowy.

Formułowanie konkretnych wskazań utrudnia zasadniczo istnienie nieskończenie większej skali możliwości ubioru kobiecego. Cechuje go zawsze potrzeba większej swobody, która lepiej podkreśla kobiecość oraz obawa przed spotkaniem z kobietą identycznie ubraną. Te powody sprawiają np. że brytyjski protokół monarszy wskazuje kolory, których zaproszone panie powinny unikać, by nie konkurować z królową.

Wspomnijmy jeszcze o pewnej obserwowanej zmianie w ubiorze kobiecym, a mianowicie: coraz częstsze ubieranie się w dwuczęściowe kostiumy, wzorowane na męskich garniturach. Dziś damski kostium jest typem powszechnego stroju nieformalnego z racji swej wygody, uniwersalności i przesłania. Został bowiem stworzony jako symbol walki o równouprawnienie kobiet i przyjął się w naszych czasach poprzez kolekcje unisex wprowadzone pod wpływem Pierre’a Cardina. Damski kostium, którego kwintesencję stanowił słynny prowokacyjny le smoking czyli smoking dla kobiet.

Charakterystyka pewnych typów kobiecych strojów.

Strój weekendowy – prosty, wygodny, praktyczny – składa się z kurtki, blezera, bluzki, spodni, które mogą być zastąpione spódnicą. Wszystkie elementy stroju mają charakter sportowy, są do siebie dopasowane kolorem, stylem i materiałem. Do stroju odpowiednie są buty skórzane, solidniejsze, na grubszym obcasie. Paski, apaszki, szaliki stanowią bardzo dobre wykończenie całości. Strój weekendowy nadaje się na wczasy, spacery, wycieczki.

Sukienka przedpołudniowa – nazywana całodzienną, jest wygodna, ma szerokie zastosowanie. Przyjmuje się w niej interesantów, nieoczekiwanych gości, idzie na odczyt czy do pracy. Ma prosty fason, pozbawiona jest elementów strojnych, musi być – jak cała garderoba – estetyczna, dostosowana do sylwetki, z dobranymi ze smakiem dodatkami. Może być to sztuczna biżuteria, wyroby ze srebra. Obuwie powinno być półsportowe, dostosowane do innych dodatków. Odpowiednia do niej jest duża, pakowna torebka.

Sukienka wizytowa – kobieta zwykle posiada kilka sukienek, dostosowanych do pory dnia oraz charakteru uroczystości. Mówimy o niej jako o sukience wizytowej, popołudniowej, wizytowej czy wieczorowej. Trudno określić jednak czym różnią się one, ponieważ różnice z czasem zatarły się. Sukienki, które kobieta nosi w czasie różnych imprez, będziemy nazywać sukienkami wizytowymi, a istniejące między nimi różnice dotyczą tylko stopnia strojności.Sukienka wizytowa ma charakter uroczysty, co przejawia się w fasonie i doborze tkaniny. Może być czarna, ale każdy inny kolor też jest odpowiedni. Decydują o tym tendencje panujące w modzie. Sukienka ta ma przeważnie rękawy, niezbyt duży dekolt, jest krótka, tzn. sięga maksymalnie 5 centymetrów powyżej kolan. W stroju tym kobieta składa wizytę, uczestniczy w koktajlach i obiadach, idzie do teatru i na koncert. Udając się na przyjęcie kobieta powinna się orientować, jaki będzie miało ono charakter i jaka sukienka oraz dodatki będą najbardziej odpowiednie. Nosi się do niej torebkę nieco mniejszą, bardziej elegancką oraz obuwie dopasowane kolorem i fasonem do całości stroju, a także ozdoby ze sztucznej biżuterii, srebra, złota, unikając efektu „przeładowania”.

Kostium – wywodzi się z Anglii, przez długie lata był podobny do marynarki męskiej, ale z biegiem czasu – pod wpływem mody francuskiej – zmienił wygląd, stał się bardziej fantazyjny. Możemy wyróżnić kostiumy sportowe oraz kostiumy, które zakładane są na różne uroczystości i przyjęcia. Oba rodzaje kostiumów różnią się przede wszystkim tkaniną i doborem dodatków. Kostiumy o charakterze codziennym szyte są na ogół z tkanin wełnianych. Nosi się do nich czółenka. Należy unikać w tym zestawieniu wyszukanych ozdób. Kostiumy wizytowe natomiast, szyte są przeważnie z aksamitu i jedwabnych tkanin. Nosi się je przed południem i po południu, nie są jednak odpowiednim strojem na uroczystości i przyjęcia odbywające się wieczorem po godzinie 20.

3

Suknia długa wieczorowa – stanowi niezbędną część garderoby kobiety uczestniczącej w różnych przyjęciach (obiady, przyjęcia bufetowe), jest to zwykle długa wieczorowa suknia z długimi rękawami oraz dekoltem, którego głębokość zależy od panującej mody i sylwetki.

Suknia długa balowa – różni się od sukni długiej wieczorowej, tym, że jest bardziej wytworna, przeważnie bez rękawów, z większym dekoltem, często w jasnym kolorze. Suknia balowa uszyta jest z dobrej gatunkowo tkaniny i na bogatsze dodatki. Torebka – element dekoracyjny – jest możliwie mała, dostosowana do całości, obuwie na wysokich obcasach, delikatne. Obuwie bywa w kolorze złotym i srebrnym. Do sukien długich można dobrać więcej ozdób, ale z umiarem, aby całość wyglądała uroczyście i elegancko.

Warto przypomnieć, że dodatki są bardzo ważnym elementem stroju kobiecego. Niekiedy wywierają większy efekt aniżeli sam ubiór. Należy dobierać je z umiarem, kierując się zasadą: mniej znaczy więcej.

Poniżej kilka porad dla pań, uczestniczących w spotkaniach biznesowych, na których obowiązuje strój nieformalny. Czyli tzw. casual wear.

Dla Pań strój casual (informal) to sukienka lub kostium, ewentualnie podium (damski garnitur z długimi spodniami) z bardzo dobrych materiałów, w połączeniu z bluzką o nieformalnym charakterze, ale nie wieczorową (niedopuszczalne są wszelkie złocenia, cekiny, jak również bardzo głębokie dekolty czy przejrzyste koronki), spódnica nie musi stanowić kompletu od kostiumu, ale nie może być krótsza niż "do pół kolana"! W sytuacjach wydarzeń sportowych dla Pań dopuszczalne są spodnie ¾. Odnośnie obuwia - stosowne do sytuacji, jednakże należy pamiętać o wygodzie. Bardzo wysokie szpilki mają kilka wad:- dość łatwo wbijają się w podłoże, co przy imprezach na świeżym powietrzu może być kłopotliwe- sprawiają, że nosząca je Pani staje się dużo wyższa niż normalnie Letnie sandałki powinny być zabudowane, obcasy jak zawsze w biznesie - ok. 4,5 (od 3 do max. 7 cm).Kozaki, botki, trzewiki zezwolone tylko na przejścia między budynkami, w budynku najodpowiedniejsze są półbuty i czółenka. Biżuteria i dodatki, jak zwykle stonowane. Podkreśleniem nieformalnego stroju Pań mogą być nieco żywsze w kolorach apaszki, szale, korale. Wielkie i barwne pierścienie, naszyjniki, kolczyki(klipsy) też lepiej zostawić na prywatne spotkania z przyjaciółmi. Niedopuszczalne uchybienia w stroju oficjalnym ....to m.in.:- mieszania niegustownie dobranych kolorów w stroju- dobór brązowych, złotych bądź srebrnych butów do stroju wieczorowego- ostry makijaż, liczną biżuterię, duże dekolty, przesadnie krótkie spódnice, prześwitujące bluzki- paznokcie przesadnie ozdobione pierścionkami oraz pomalowane rzucającym się, jaskrawym lakierem

4