1

NUMER 6

KWIECIEŃ 2012

REDAKCJA :

EWA MANKIEWICZ

JUSTYNA KRÓL

KINGA SZEREMETA

ANNA DUWE

KLAUDIA CICHOCKA

GRACJAN KRZYSKÓW

SŁAWOMIR WALISZEWSKI

MONTAŻ I GRAFIKA:

MATEUSZ WINIARSKI

NASZ ADRES

G-TRYBIK@WP.PL

SPIS TREŚCI

NAJBARDZIEJ

POPULARNE

KOMEDIE - SONDA

2

CZY POTRAFIMY

I LUBIMY SIĘ Z SIEBIE

ŚMIAĆ - SONDA

2

JAKIE CZASY, TAKIE

DOWCIPY - SONDA

3

PYTANIE

DO DYREKTORA

4

SZKOLNA BIBLIOTEKA

POLECA

6

Str. 5

Str. 7/8

2

Najbardziej znane komedie, które mi się teraz przypominają

to :„ Straszny film” i „ Wojna Polsko-Ruska”.

„Świat według Kiepskich” wygrywa.

„Job”- ostatnia szara komórka , „Przyjaciel gangstera”,

„Kac Vegas”.

Najlepszą komedią, jaką oglądałem, była

„Nie zadzieraj z fryzjerem” , gra tam mój ulubiony aktor .;)

Komedia… Hm ? Nie wiem, nie przypomnę teraz sobie ale

koledzy polecają mi film pt. „ Nie zadzieraj z fryzjerem.”

„American Pie”, „Dziewczyna z sąsiedztwa”.

Czy lubię się z siebie śmiać ? Hm… mam dystans do siebie i jeżeli żartu-

ję na swój temat, to się śmieje i nie przeszkadza mi , że inni się dobrze

bawią. Ale, jeżeli inni się ze mnie śmieją , aby mnie upoko-

rzyć , to nie jestem z tego zadowolona.

Pewnie, że lubię się z siebie śmiać ;)

Czy lubię się z siebie śmiać? Zależy kiedy i z kim jestem.

Pewnie, że tak, czasem nawet z koleżankami się z siebie śmie-

ję.

Jeżeli nie, to pora nad tym popracować.:)

Jeżeli potrafimy się śmiać z samych siebie, to znaczy, że potrafimy

spojrzeć na siebie z dystansem, a to bardzo cenna cecha osobowości.

3

Dziś śmiejemy się z większości rzeczy , które nas otaczają

tak jak i dawniej .

X

Dowcipy były w różnych odmianach, ale sens był ten sam

co teraz .

X

Myślę, że dowcipy się nie zmieniły, opowiadamy ciągle o

tym samym: o ludziach, zwierzętach, narodach i krajach.

X

Kawały o Żydach za mojej młodości robiły furorę. Podob-

nie jak i dzisiaj .

X

Kiedyś w szkole opowiadaliśmy sobie ciągle dowcipy o Ja-

siu.

X

Z Roberta Burneiki zwanego inaczej Hardkorowy Koksu. Jest to całkiem sympatyczna postać, która

kocha to, co robi. Jest hitem Internetu. Rozbrajające są słowa :„ Nie ma lipy” , „W moich żyłach pły-

nie rocket fjuel, a nie jakieś tam dziadostwo” itp.

A.D

Lubimy się śmiać z innych ludzi, może czasem kierujemy się zazdrością ?

KLAUDIA

Bawi może nie każdego, ale większość Polaków pani Basia z „Klatki B”. Bywa szokująca i wulgarna.

Komentuje wszystkie wydarzenia z życia codziennego. Dlatego właśnie nas śmieszy.

X

Śmiejemy się z kabareciarzy, którzy naśmiewają się z Polski, Polaków, dresiarzy, moherów i układów

rodzinnych .

X

Śmiejemy się z różnych portali internetowych, takich jak: „ Wiocha.pl”, „Kwejk” czy „ Joe Mon-

ster” .

Z nieszczęścia innych… bywa i tak , niestety.

A.H

Polacy? Najchętniej śmieją się z innych. Właściwie, to nie śmiech, to drwina i złośliwości..Nie umiemy

się śmiać z siebie. A prawdziwe poczucie humoru na tym właśnie polega.

Ania

4

Co nas dzisiaj śmieszy?

Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie.

Jak większość nacji Polacy mają różne gusty, a o nich, jak wiado-

mo, się nie dyskutuje.

Dla mnie ważne jest, żeby dowcip miał odrobinę pure nonsensu,

absurdu. Tak jak u legendarnej grupy Monty Pythona. Z polskich

kabaretów lubię szkołę zielonogórską: Potem, Hrabi, Ciach, Jurki.

Ze starszych rzeczy śmieszą mnie skecze Jerzego Dobrowolskiego

(słynny dziki lokator z filmu "Nie ma róży bez ognia"). Oczywiście,

uwielbiam filmy Stanisława Barei, szczególnie "Co mi zrobisz, jak

mnie złapiesz". Lubię też czeskie poczucie humoru, o którym ostat-

nio dużo pisze Mariusz Szczygieł.

Nie przepadam za humorem topornym, opartym na koszarowych żartach, grubiańskich i cham-

skich odzywkach, a także pseudointelektualnych dywagacjach. Denerwuje mnie też to, że ostat-

nio zniknęło poczucie humoru typowe dla uczniów. Oparte na spontanie i typowym wkręcaniu.

Niestety dzisiejsze żarty młodzieży często opierają się na wulgarności i upokorzeniu kolegi lub

koleżanki.

Myślę, że Polacy mają wielu twórców, którzy w dziedzinie żartu i humoru są mistrzami. Gał-

czyński, Mrożek, Mleczko, Pytlik, to tylko niektórzy znakomici artyści kształtujący nasz gust i

warto po nich

sięgać.

PAN DYREKTOR ROBERT NOWACZYŃSKI

5

Miła atmosfera w szkole.

Możliwość podniesienia kwalifikacji zawodowych

(kursy itp.)

Bardzo miła i przyjazna atmosfera.

Wykwalifikowana kadra pedagogiczna.

Możliwość zrobienia wielu różnych uprawnień: w za-

kresie spawania, prawa jazdy, obsługi wózka widłowe-

go, itd.

Szkoła ma piękną tradycję.

Lokalizacja w centrum miasta, w pięknym dziwiętna-

stowiecznym budynku z ciekawą historią.

Bardzo dobra kadra nauczycielska.

Świetni nauczyciele.

Można miło spędzić czas.

Miła atmosfera na korytarzach, mili nauczyciele.

Muzyka na przerwach.

Nowe profile.

Możliwość uzyskania zawodu atrakcyjnego na rynku

Pracy.

Rozwijanie swoich zainteresowań.

Szkoła z tradycjami i niepowtarzalną atmosferą .

Można zdobyć przydatne umiejętności, ludzie są intere-

sujący, nauczyciele mili i wyrozumiali. Takiego klimatu

nie ma w żadnej innej szkole.

6

Tradycyjnie zachęcamy do czytania książek i ponownie przypominamy naszą dewizę:

„Trzeba czytać, żeby żyć”.

„Zraniona miłość może wywołać takie same skutki co nienawiść” – Monteskiusz

Autor : Christopher Paolini

Tytuł : Eragon

Wokół Książki rozpętała się prawdziwe zamieszanie ze względu na ogromną promocję . Otóż po-

stanowiono zainteresować czytelników książką autorstwa piętnastolatka z Montany. Maszyna

ruszyła ze znacznie lepszym i szybszym tempem niż się tego spodziewano. W dodatku hasła ty-

pu :„ następca Tolkiena „ czy :„Eragon bije bezapelacyjnie Pottera „ zadziałało na amerykań-

skie społeczeństwo w zaskakującej skali. A teraz o samej książce. Tytułowy bohater żyje sobie

spokojnie w małej wiosce Carvahall, gdy niedaleko Kośćca znajduje tajemniczy kamień , który

później okazuje się jajem smoka. Tu zaczyna się wędrówka ku dorosłości i dojrzałości. Nieste-

ty ,więcej do śmiechu czytelnikowi niż powagi i szacunku dla bohatera. Rozmowy ze smoczycą są

bezbłędne. Jest ona mądrzejsza od chłopka i zna o wiele lepiej tajniki życia, chociaż wykluła się

na jego oczach. W niektórych momentach człowiek zastanawia się, po co jej ten chłopak, skoro

sama poradziłaby sobie znacznie lepiej? Powieść jest napisana językiem prostym ,co znacznie

ułatwia czytanie. Niestety, ciąży nad tym brak poważnych problemów, przemyśleń, naiwność.

Dobry fragment tekstu można odnaleźć w rozdziale o Pustyni Hadarackiej. Otóż bohater ze

swoją świtą znajduje się na pustyni. Całą drogę zastanawia się, jak strasznie ranna, a zarazem

jak piękna jest elfka, którą transportuje. Wszelkie opisy i dialogi wiążą się właśnie z tym. Pod

koniec pojawia się akapit: "Gdy wieczór przygasił słońce, od pierwszych pogórzy dzieliło ich za-

ledwie staje. Wśród bujnych, zielonych, roztańczonych traw śmigały stadka gazeli. Obóz rozbili

nad strumieniem, ciesząc się, iż zostawili za sobą morderczą Pustynię Hadaracką". W pewnym

momencie zawiewa nudą. Budzą się, jadą i zasypiają. Najlepsze są jednak ucieczki. Mniej więcej

co cztery rozdziały bohaterowie uciekają przed niejakimi Urgalami, potem odpoczywają, następ-

nie znowu:” Eragonie, to urgale! W nogi! „.

Podsumowując, powieść Paoliniego jest wytworem dziecięcego zapału i wielkiej wyobraźni, ideal-

nie nadaje się na długie jesiennie wieczory czy po prostu na poczytanie w trakcje pauz między

lekcjami. Książka świetnie rozwija wyobraźnię i uczy odwagi w naprawdę trudnych sytuacjach.

Książka oczywiście, jest dostępna w bibliotece szkolnej, do odwiedzania której gorąco zachę-

cam.:)

„Bez znajomości siły słowa nie sposób poznać ludzi” – Konfuncjusz

„Słusznie nazywałbyś szczęśliwym tego , który nie posiada wiele’ –Horacy

„Tylko uczciwe życie jest szczęśliwe” – Platon

„Błędy to droga do prawdy” – Fiodor Dostojewski

7

PONOWNIE W NASZEJ GAZETCE NAJLEPSZE MATERIAŁY

8

Moja przygoda z kolarstwem górskim zaczęła się w 2010 roku, gdy

kolega namówił mnie na mój pierwszy wyścig w Gubinie, gdzie od razu

udało mi się wywalczyć 1 miejsce. Wtedy pomyślałem, że trzeba to konty-

nuować - no i tak się zaczęło. Tydzień później mój pierwszy maraton Powe-

rade Marathon w Karpaczu i 1 miejsce w kategorii M1 (junior) , następnie

cykl 12 edycji Eska Bike Maraton, gdzie w klasyfikacji generalnej na dy-

stansie Mini udało mi się wywalczyć 2 miejsce i Wicemistrzostwo Polski w

maratonie na dystansie Mini. Dorobek medalowy w pierwszym sezonie to

10medali w różnych kolorach z Eska Bike Maraton, złoto z Lech Bike festi-

wal na dystansie Grande, medale z klasyfikacji generalnej woj. lubuskiego i

Zielonej Góry. A dopełnieniem całości sezonu był plebiscyt na najpopular-

niejszego sportowca gazety regionalnej, gdzie uplasowałem się na 4 miejscu.

Miniony sezon 2011 był dużo bardziej emocjonujący, gdyż zali-

czałem pierwsze szlify na licencjonowanych wyścigach. Ścigałem się w

Niemczech i w Polsce. Moim największym sukcesem w sezonie było 1 miej-

sce na Mistrzostwach Polski w Maratonie MTB na dystansie MEGA (65

km). Dużym zaskoczeniem dla mnie było także zaklasyfikowanie się do

Olimpiady Młodzieży w Warszawie, gdzie niestety, w finale, z przyczyn

niezależnych ode mnie, musiałem zejść z trasy. Lecz wiadomo, jak to w spo-

rcie, jest wiele wzlotów, ale zdarzają się upadki i to niepowodzenie wzmogło

we mnie większą chęć do pracy oraz walki o lepsze miejsca i rezultaty. To

zaowocowało na koniec sezonu zwycięstwem w klasyfikacji generalnej

Eska Bike Maraton.