Skazany na śmierć

Droga Krzyżowa i Gorzkie Żale

SPIS TREŚCIDroga Krzyżowa.................................................7Historia.......................................................................................................................................7

rozważania męKi PańsKiej...........................................................................................9

stacje Drogi Krzyżowej...............................................................................................9męKa i zmartwycHwstanie jezUsa cHrystUsa.......................................................................13jezUs w ogrÓjcU.......................................................................................................................................13jezUs PrzeD swoimi sęDziami................................................................................................................13PrzeD Piłatem..............................................................................................................................................15PrzesłUcHanie............................................................................................................................................15„oto człowieK”..........................................................................................................................................15wyroK............................................................................................................................................................17Droga Krzyżowa i UKrzyżowanie...................................................................................................17testament z Krzyża.................................................................................................................................19Śmierć.............................................................................................................................................................19Pogrzeb jezUsa..........................................................................................................................................19

Droga Krzyżowa – stacje.............................................................................21i – Pan jezUs sKazany na Śmierć..........................................................................................................21ii – Pan jezUs bierze Krzyż......................................................................................................................21iii – Pierwszy UPaDeK................................................................................................................................21iV – sPotKanie z matKą bolesną.........................................................................................................21V – Pomoc szymona cyrenejczyKa...................................................................................................23Vi – twarz cierPiącego cHrystUsa....................................................................................................23Vii – DrUgi UPaDeK....................................................................................................................................23Viii – wsPÓłczUcie niewiast.................................................................................................................23iX – trzeci UPaDeK......................................................................................................................................24X – obnażenie z szat................................................................................................................................24Xi – Przybicie Do Krzyża........................................................................................................................24Xii – Śmierć na KrzyżU.............................................................................................................................25Xiii – otwarte serce..................................................................................................................................27XiV – złożenie Do grobU........................................................................................................................27

KarD. stefan wyszyńsKi – rozważania Drogi Krzyżowej....................29stacja i – jezUs sKazany na Śmierć....................................................................................................29stacja ii – jezUs bierze Krzyż na ramiona swoje.........................................................................29stacja iii – jezUs Pierwszy raz UPaDa PoD Krzyżem....................................................................31stacja iV – jezUs sPotyKa matKę swoją............................................................................................31stacja V – szymon z cyreny Pomaga Dźwigać Krzyż jezUsowi...........................................31stacja Vi – weroniKa ociera twarz jezUsowi..............................................................................33stacja Vii – jezUs DrUgi raz UPaDa PoD Krzyżem........................................................................33stacja Viii – jezUs Pociesza Płaczące niewiasty...........................................................................35stacja iX – jezUs UPaDa PoD Krzyżem Po raz trzeci...................................................................37stacja X – jezUs z szat obnażony i żÓłcią naPawany...............................................................37stacja Xi – jezUs Do Krzyża Przybity................................................................................................39stacja Xii – jezUs na KrzyżU Umiera..................................................................................................41stacja Xiii – jezUs z Krzyża zDjęty i na ramionacH swej matKi złożony...........................41stacja XiV – jezUs złożony w grobie................................................................................................41

PieŚni Do Drogi Krzyżowej.......................................................................….43Droga Krzyżowa (wg „ŚPiewniKa wrocławsKiego”).........................................................43Droga Krzyżowa (wg „zUPełnego ŚPiewniKa i KsiążKi Do nabożeństwa”).................47Droga Krzyżowa (wg „zUPełnego ŚPiewniKa i KsiążKi Do nabożeństwa”).................48Droga Krzyżowa (wg „KatecHizm PoŚreDni i KsiążKa Do nabożeństwa...”)...............52Droga Krzyżowa (wg „zUPełnego ŚPiewniKa i KsiążKi Do nabożeństwa”).................53Droga Krzyżowa (teKst za: j. szyc, „cHwalmy Pana. moDlitewniK i ŚPiewniK Dla wszystKicH”)........................................................................................................55Droga Krzyżowa (Ks. f. X. głoDKiewicz, „ŚPiewniK litUrgiczny”)...................................57Droga Krzyżowa (wersja z KancyonałU KatolicKiego)..................................................59Droga Krzyżowa (teKst i meloDia za: a. cHaDam, „ŚPiewniK KalwaryjsKi”)................62

gorzKie żale.........................................................71snoPeK mirry...........................................................................................................71

UKłaD nabożeństwa...........................................................................................71

gorzKie żale – nabożeństwo...............................................................75zacHęta............................................................................................................................75częŚć i.................................................................................................................................77

intencja...............................................................................................................................................77Hymn.....................................................................................................................................................77lament DUszy naD cierPiącym jezUsem..................................................................................79rozmowa DUszy z matKą bolesną..........................................................................................81

częŚć ii................................................................................................................................81intencja...............................................................................................................................................81Hymn.....................................................................................................................................................83lament DUszy naD cierPiącym jezUsem..................................................................................83rozmowa DUszy z matKą bolesną..........................................................................................85

częŚć iii...............................................................................................................................87Hymn.....................................................................................................................................................87lament DUszy naD cierPiącym jezUsem..................................................................................89rozmowa DUszy z matKą bolesną..........................................................................................91

droga krzyżowa

DroGa krzyżowa

7

DRoga KRzyżowa W Kościele katolickim Droga Krzyżowa jest nabożeństwem wielkopostnym o charakterze adoracyjnym, polegającym na symbolicznym odtworzeniu drogi Jezusa Chrystusa na Golgotę.Nazwa ta używana jest też w kontekście samej męki Chrystusa, stacji jako wizerunków drogi krzyżowej, przedstawienia pasyjnego bądź czwartej tajemnicy części bolesnej różańca świętego.

HISToRIaTradycja odprawiania Drogi Krzyżowej wywodzi się z Jerozolimy. Tam pierwsi chrześcijanie otaczali czcią święte miejsca. Według apokryfu „De transitu Mariae” z V wieku, sama Maryja nawiedzała miejsca związane z męką i śmiercią Chrystusa.Dla Europejczyków wielkim przeżyciem okazało się poznanie miejsc Męki Pańskiej podczas wy-praw krzyżowych. Szczególnie dwa nowo utworzone zakony posługujące ludziom w miastach – franciszkański i dominikański – zaczęły wówczas organizować tzw. nabożeństwa upadków Jezusa. W średniowieczu rozpowszechnili ją przede wszystkim franciszkanie, którzy podczas oprowadza-nia pątników zatrzymywali się przy stacjach przedstawiających historię śmierci Jezusa.Kiedy franciszkanie w I połowie XIV wieku przejęli opiekę nad sanktuariami jerozolimski-mi rozwinął się kult „dróg”, czyli przejścia Chrystusa z pretorium Piłata – gdzie zapadł wyrok, na Golgotę – gdzie został on wykonany. Z połączenia tych dwóch nabożeństw powstały stacje Drogi Krzyżowej. Nazwę tego nabożeństwa wprowadził w 1458 roku Wiliam Wey.Na upowszechnienie Drogi Krzyżowej miały wpływ odpusty nadane przez Stolicę Apostolską dzięki staraniom franciszkanów. W 1931 roku Pius XI udzielił chorym i więźniom pozwolenia na odprawienie jej przed krzyżem. Z kolei według Pawła VI do istoty nabożeństwa należy rozważa-nie męki Pańskiej przy 14 erygowanych krzyżach, co daje możliwość uzyskania odpustu zupełnego za jej odprawienie. Pielgrzymi po powrocie z Ziemi Świętej do domu starali się stworzyć namiastkę Jerozolimy, by łatwiej odczuć to, co przeżywali w miejscu Męki Zbawiciela. W XV wieku w całej Europie rozpoczęto zatem wznosić budowle przypominające te w Jerozolimie. Nazywano je kal-wariami. Pierwsza Kalwaria powstała w latach 1405-1420 w południowej Hiszpanii. Założył ją do-minikanin, błogosławiony Alvaro z Kordowy w górach Sierra Morena. Następne Kalwarie stanowiły coraz większe obiekty sakralne, np. Kalwaria w Plougastel w Bretanii miała aż 200 kaplic i figur. W Polsce Droga Krzyżowa stała się popularnym nabożeństwem w XVI wieku. Pierwsza Kal-waria w naszym kraju powstała dzięki wojewodzie krakowskiemu Mikołajowi Zebrzydowskiemu, który w 1605 roku przeczytał książkę Chrystiana Adrichomiusa, opisującą Jerozolimę w czasach Chrystusa. Były tam wyliczone miejsca uświęcone męką Jezusa oraz podane odległości między poszczególnymi miejscami. Autor zachęcał czytelników, aby takie stacje odtwarzali koło swych domów i tam rozważali cierpienia Chrystusa. W dobrach Zebrzydowskiego, mieszkającego wówczas w zamku w Lanckoronie, było znaczne podobieństwo terenu do położenia Jerozolimy. Sąsiednia Góra Żarek przypominała wojewodzie wzgórze Golgoty, rzeczka Skawinka – jerozolimski po-tok Cedron, Góra Lanckorońska Górę Oliwną. W pomiarach i ustawieniu poszczególnych stacji pomógł mu ksiądz Feliks Żebrowski, wychowawca syna wojewody. W tych miejscach w następnych latach budowano później kaplice. Nie wszystko dało się odtworzyć dokładnie tak, jak w Jerozoli- mie. Odległości między poszczególnymi miejscami były zwykle dłuższe, ale Zebrzydowski wychodził z założenia, że „za jeden krok Chrystusa winniśmy zrobić i dziesięć”.Jan Paweł II odprawiał drogę krzyżową w każdy piątek przez cały rok i codziennie w Wielkim Poście.

nikolai Ge, Co to jest Prawda. Chrystus i Piłat (1890), Galeria Tretiakowska, Moskwa, rosja.

8

DroGa krzyżowa

9

RozważanIa męKI PańSKIEjDroga Krzyżowa powstała z chęci kroczenia śladami Jezusa Chrystusa. Celem jej odprawiania zawsze było okazanie współczucia dla umęczonego Chrystusa i pragnienie uczestnictwa w Jego cierpieniach. Chodzi tu także o zrozumienie sensu cierpienia dla zbawienia ludzi. Kulminacyjny punkt Drogi Krzyżowej – śmierć na krzyżu – budzi w chrześcijaninie nadzieję na to, że między ofiarą krzyża a historią ludzkości zachodzi głęboka relacja zbawcza.Nabożeństwo to domaga się od człowieka podjęcia decyzji właściwego postępowania każdego dnia. Chrystus uczy samozaparcia i ofiary w duchu miłości, niesienia na Jego wzór krzyża codzien-nych zadań i obowiązków, przez co ludzkie cierpienie nabiera sensu. Rozważanie treści kolejnych stacji ma pobudzić do osobistej rewizji życia. Każde z wydarzeń Drogi Krzyżowej jest zaproszeniem, by współpracować z Bożą łaską. Towarzyszy temu gotowość do współudziału w śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa i bycia nowym człowiekiem skłonnym do nawrócenia się i pokuty.

STaCjE DRogI KRzyżowEjStacje Drogi Krzyżowej to nie tylko odtworzenie wydarzeń z ostatnich dni Chrystusa. Mają one swą bogatą symbolikę. Dla katolików są również podstawą rozważań medytacyjnych dotyczących m.in. tego, czym jest prawda, miłość...Obecnie męka Pańska rozważana jest w 14 symbolicznych stacjach, ponieważ jednak Pismo Święte nie zawiera dokładnej trasy Drogi Krzyżowej to początkowo liczba stacji nie była ustalona. Było ich 7, 9, 12, 18 itd. Różnie umieszczano również punkt wyjścia nabożeństwa (Wieczernik, Ogrójec, pałac Piłata). Liczbę 14 stacji ustalono w XVII wieku. Nie wszystkie spośród 14 stacji mają swą podstawę w ewangelicznych opisach męki Pańskiej. Tylko 8 z nich ma jednoznaczne odzwierciedlenie w Biblii. Stacje 3, 4, 6, 7 i 9 nie są potwierdzone przez Biblię. W szczególności nic nie wskazuje na to, że stacja 6 była znana przed średniowieczem. Z kolei stacja 13 jest tylko upiększeniem zapisu biblijnego, według którego Józef z Arymatei ściągnął ciało Jezusa z krzyża i pogrzebał je. Dopiero w XI-XIII wieku w związku z wyprawami krzyżowymi wyodrębniono poszczególne stacje Drogi Krzyżowej. Na Zachodzie kult ten kształtował się od czasów średniowiecza.W obecnej postaci Droga Krzyżowa została ukształtowana w XVIII wieku. W kościołach katolic-kich Droga Krzyżowa przedstawiana jest w obrazach lub rzeźbach rozmieszczonych na ścianach bocznych świątyni. Formę nabożeństwa reguluje Czwarte Wydanie „Enchiridion Indulgentiarum” (promulgowane przez Pawła VI):I. Pobożne ćwiczenia należy odprawiać przed stacjami Drogi Krzyżowej prawnie erygowanymi.II. Do erygowania prawdziwej Drogi Krzyżowej wymaga się 14 stacji krzyżów, przy których zwykło się zamieszczać z pożytkiem tyleż obrazów, przedstawiających stacje jerozolimskie.III. Zgodnie z powszechnie przyjętym zwyczajem pobożna praktyka składa się z czternastu pobożnych czytań, do których dodaje się pewne wezwania modlitewne.Obecnie bardzo często pojawia się także 15 stacja, czyli Zmartwychwstanie, która, jak wierzą ka-tolicy, nadaje sens całej ofierze Jezusa.Droga Krzyżowa w Koloseum odprawiana jest w Wielki Piątek pod przewodnictwem papieża. Pomysłodawcą był św. Leonard z Porto Maurizio, a pierwszy raz została zorganizowana w 1750 roku przez papieża Benedykta XIV.W Wielki Piątek 1991 roku papież Jan Paweł II zainicjował nową formę nabożeństwa, nazwanego biblijną Drogą Krzyżową. Kilkukrotnie celebrował ją w tej formie w Koloseum. Ta wersja papieska

caravaggio, Biczowanie Chrystusa (1607), museo di capodimonte, neapol, włochy.

12

DroGa krzyżowa

13Peter Paul rubens, Chrystus bierze krzyż (ok. 1634-1635), Pijksmuseum amsterdam, Holandia.

Ewangelia wg św. Jana

męKa I zmaRTwyCHwSTanIE jEzuSa CHRySTuSa

jEzuS w ogRójCuPojmanie

18 1 To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie.

2 Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gro-madzili. 3 Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z la-tarniami, pochodniami i bronią. 4 A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: „Kogo szukacie?” 5 Odpowiedzieli Mu: „Jezusa z Nazaretu”. Rzekł do nich Jezus: „Ja jestem”. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi. 6 Skoro więc rzekł do nich: „Ja jestem”, cofnęli się i upadli na ziemię. 7 Powtórnie ich zapytał: „Kogo szukacie?” Oni zaś powiedzieli: „Jezusa z Nazaretu”. 8 Jezus odrzekł: „Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść!” 9 Stało się tak, aby się wypełniło słowo, które wypowiedział: „Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś”. 10 Wówczas Szymon Piotr, mając przy sobie miecz, dobył go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. A słudze było na imię Malchos. 11 Na to rzekł Jezus do Piotra: „Schowaj miecz do pochwy. Czyż nie mam pić kielicha, który Mi podał Ojciec?”

jEzuS PRzED SwoImI SęDzIamIPrzed Annaszem. Zaparcie się Piotra12 Wówczas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydowskimi pojmali Jezusa, związali Go 13 i zaprowadzili najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który owego roku pełnił urząd arcykapłański. 14 Właśnie Kajfasz poradził Żydom, że warto, aby jeden człowiek zginął za naród. 15 A szedł za Jezusem Szymon Piotr razem z innym uczniem. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana, 16 podczas gdy Piotr zatrzymał się przed bramą na zewnątrz. Wszedł więc ów drugi uczeń, znany arcykapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra do środka. 17 A służąca odźwierna rzekła do Piotra: „Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka?” On odpowiedział: „Nie jestem”. 18 A ponieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpaliwszy ognisko stali przy nim i grzali się. Wśród nich stał także Piotr i grzał się [przy ogniu]. 19 Arcykapłan więc zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę. 20 Jezus mu odpowiedział: „Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze

DroGa krzyżowa

21

iiiiiiV

iDRoga KRzyżowa

Po każdym przeczytanym fragmencie Pisma świętego należy zostawić dłuższą chwilę milczenia na medytację Słowa Bożego. Medytacja

Słowa Bożego jest najlepszą formą rozważania Drogi Krzyżowej.

I – Pan jEzuS SKazany na ŚmIERćGdy więc Piłat usłyszał te słowa, wyprowadził Jezusa na zewnątrz i zasiadł na trybunale, na miejscu zwanym Lithostrotos, po hebrajsku Gabbata. Był to dzień Przygotowania Paschy, około godziny szóstej. I rzekł do Żydów: Oto król wasz! A oni krzyczeli: Precz! Precz! Ukrzyżuj Go! Piłat rzekł do nich: Czyż króla waszego mam ukrzyżować? Odpowiedzieli arcykapłani: Poza Cezarem nie ma-my króla. (Ewangelia św. Jana 19,13-15)* * *Ja zaś jak potulny baranek, którego prowadzą na zabicie, nie wiedziałem, że powzięli przeciw mnie zgubne plany: Zniszczmy drzewo wraz z jego mocą, zgładźmy go z ziemi żyjących, a jego imienia niech już nikt nie wspomina! (Księga Jeremiasza 11,19)

II – Pan jEzuS bIERzE KRzyżWtedy więc wydał Go im, aby Go ukrzyżowano. Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. (Ewangelia św. Jana 19,16-17)* * *Lecz On się obarczył naszym cierpieniem, On dźwigał nasze boleści, a myśmy Go za skazańca uznali, chłostanego przez Boga i zdeptanego. (Księga Izajasza 53,4)

III – PIERwSzy uPaDEKPrzyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. (Ewangelia św. Mateusza 11,28-29)* * *Wszyscyśmy pobłądzili jak owce, każdy z nas się obrócił ku własnej drodze, a Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich. (Księga Izajasza 53,6)

IV – SPoTKanIE z maTKą bolESną Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz prze-niknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. (Ewangelia św. Łukasza 2,34-35)* * *Jak cię pocieszyć? Z czym porównać? Córo Jeruzalem! Z czym cię porównać, by cię pocieszyć? Dziewico, Córo Syjonu, gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy? (Lamentacje 2,13)

stacja 10: Jezus z szat obnażony, Kościół pw. św. mikołaja w mitteleschenbach, niemcy.

22

DroGa krzyżowa

23

ViiiViiViVV – PomoC Szymona CyREnEjCzyKa

Gdy Go wyprowadzili, zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny, który wracał z pola, i włożyli na niego krzyż, aby go niósł za Jezusem. (Ewangelia św. Łukasza 23,26)* * *Wybaw mnie, Boże, bo woda mi sięga po szyję.Ugrzęzłem w mule topieli i nie mam nigdzie oparcia,trafiłem na wodną głębinę i nurt wody mnie porywa.Zmęczyłem się krzykiem i ochrypło mi gardło,osłabły moje oczy, gdy czekam na Boga mojego. (Księga Psalmów 69,2-4)

VI – TwaRz CIERPIąCEgo CHRySTuSaNazajutrz Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. (Ewangelia św. Jana 1,29)* * *On wyrósł przed nami jak młode drzewo i jakby korzeń z wyschniętej ziemi.Nie miał On wdzięku ani też blasku, aby na Niego popatrzeć,ani wyglądu, by się nam podobał.Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi,Mąż boleści, oswojony z cierpieniem,jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa,wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic. (Księga Izajasza 53,2-3)

VII – DRugI uPaDEKZaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. (Ewangelia św. Jana 12,24)* * *Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić,nawet nie otworzył ust swoich.Jak baranek na rzeź prowadzony,jak owca niema wobec strzygących ją,tak On nie otworzył ust swoich. (Księga Izajasza 53,7)

VIII – wSPółCzuCIE nIEwIaSTA szło za Nim mnóstwo ludu, także kobiet, które zawodziły i płakały nad Nim. Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły. Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pa-górków: Przykryjcie nas! Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym? (Ewange-lia św. Łukasza 23,27-31)* * *Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, Jerozolimo,ale z ogromną miłością cię przygarnę.W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze,ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem,mówi Pan, twój Odkupiciel. (Księga Izajasza 54,7-8)

jacob joadaens, Ukrzyżowanie (ok. 1620), muzeum sztuk Pięknych, rennes, francja.

24

XiXiXIX – TRzECI uPaDEK

Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno. (Ewangelia św. Jana 11,51-52)* * *Lecz On był przebity za nasze grzechy,zdruzgotany za nasze winy.Spadła Nań chłosta zbawienna dla nas,a w Jego ranach jest nasze zdrowie. (Księga Izajasza 53,5

X – obnażEnIE z SzaTŻołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze. (Ewangelia św. Jana 19,23-24)* * *Ja zaś jestem robak, a nie człowiek,pośmiewisko ludzkie i wzgardzony u ludu.Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą,rozwierają wargi, potrząsają głową:Zaufał Panu, niechże go wyzwoli,niechże go wyrwie, jeśli go miłuje.Ty mnie zaiste wydobyłeś z matczynego łona;Ty mnie czyniłeś bezpiecznym u piersi mej matki.policzyć mogę wszystkie moje kości.A oni się wpatrują, sycą mym widokiem;moje szaty dzielą między siebiei los rzucają o moją suknię. (Księga Psalmów 22,7-10. 18-19)

XI – PRzybICIE Do KRzyżaTam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął. Ukrzyżowali Go i rozdzielili między sie-bie Jego szaty, rzucając o nie losy, co który miał zabrać. A była godzina trzecia, gdy go ukrzyżowali. Był też napis z podaniem Jego winy, tak ułożony: Król żydowski. Razem z Nim ukrzyżowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. (Ewangelia św. Marka 15,23-27)* * *Rozlany jestem jak wodai rozłączają się wszystkie moje kości;jak wosk się staje moje serce,we wnętrzu moim topnieje.Moje gardło suche jak skorupa,język mój przywiera do podniebienia,kładziesz mnie w prochu śmierci. (Księga Psalmów 22,15-16)

DroGa krzyżowa

25

XiiXII – ŚmIERć na KRzyżu· Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? (Ewangelia św. Marka 15,34; Ewangelia św. Mateusza 27,46)· Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią. (Ewangelia św. Łukasza 23,34)· Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju. (Ewangelia św. Łukasza 23,43)· Niewiasto, oto syn Twój. Oto Matka twoja. (Ewangelia św. Jana 19,26-27)· Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę. (Ewangelia św. Jana 19,28)· A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: Wykonało się!I skłoniwszy głowę oddał ducha. (Ewangelia św. Jana 19,30)* * *

Ty zaś, o Panie, nie stój z daleka;Pomocy moja, spiesz mi na ratunek!Ocal od miecza moje życie,z psich pazurów wyrwij moje jedyne dobro,wybaw mnie od lwiej paszczęki i od rogów bawolich– wysłuchaj mnie!Będę głosił imię Twoje swym braciomi chwalić Cię będę pośród zgromadzenia: (Księga Psalmów 22,20-23)

simon de Vos, Chrystus na krzyżu (XVii), kolekcja prywatna.