Lew pana Kalidego

Czy w Gliwicach można zobaczyć lwa? Być może dzieci znają

już odpowiedź na to pytanie. Jeśli jednak nie, po tych

zajęciach będą wiedziały, przed jakim budynkiem czuwa lew

oraz kim był Theodor Erdmann Kalide. Na koniec poznają

zabawę, w której chodzi o to, by zdobyć się na odwagę

i… pogłaskać lwa.

PRZEDSZKOLAKI 30 - 40 MINUT

CELE

Po zajęciach dzieci rozpoznają rzeźby Theodora Kalidego, które można zobaczyć

w Gliwicach, rozumieją różnicę między rzeźbą a obrazem i potrafią wymienić materiały,

z których może być wykonana ta pierwsza. Zajęcia mają też na celu zainteresowanie

dzieci miastem i rozbudzenie chęci odkrywania go, na przykład podczas spacerów

z rodziną.

METODY

czynne: metoda ćwiczeń i kierowania aktywnością (zabawy ruchowe),

oglądowe: udostępnianie dzieł sztuki,

słowne: rozmowa, opowiadanie.

Formy organizacyjne pracy: grupowa, indywidualna, zespołowa.

CO PRZYGOTOWAĆ WCZEŚNIEJ?

Jeśli to możliwe albo jeśli gdzieś w przedszkolu/szkole można zobaczyć dowolny

obraz i dowolną rzeźbę – dobrze będzie pokazać je dzieciom przed zajęciami. Można

też przedstawić dzieciom prezentację 3D dowolnej rzeźby (np. na stronie Muzeum

Śląskiego: http://www.muzeumslaskie.pl/index.php?id_zbioru=1171). Alternatywą

mogą być ilustracje.

Ilustracje przedstawiające: lwa, sawannę, rzeźbę Lew czuwający (przed Willą

Caro),rzeźbę Lew śpiący (na skwerze Valenciennes nieopodal Urzędu Miejskiego

w Gliwicach), Lwy leżące (przed palmiarnią).

Plansze z ukrytymi lwami (załącznik).

Chustkę lub szalik do zawiązywania oczu.

Rysunek lwa (na tablicy lub szarym papierze), ogon lwa przymocowany do magnesu

lub kawałka plasteliny.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Uczestnicy zajęć siedzą przy stolikach, w pięciu grupach. Zajęcia rozpoczynamy od

rozmowy z dziećmi:

Odpowiedzi dzieci na pierwsze dwa pytania uzupełniamy ciekawostkami o sawannie

i prezentacją ilustracji.

Na ostatnie pytanie dzieci mogą zaproponować różne odpowiedzi, być może wśród

nich padnie i taka, że żywego lwa raczej w mieście nie zobaczymy, ale rzeźbę – tak.

Nakierowujemy rozmowę na nieco inne tory:

Warto zwrócić dzieciom uwagę, że rzeźbę, w przeciwieństwie do obrazu, możemy

oglądać „dookoła”.

2. Pora zobaczyć gliwickie lwy. W widocznym miejscu przywieszamy ilustracje

przedstawiające Lwa śpiącego, Lwa czuwającego i Lwy leżące.

Jak wygląda lew? Gdzie żyje? Czy w Gliwicach można zobaczyć lwa?

Co to jest rzeźba? Co ją odróżnia od obrazu? Z czego może być wykonana?

Prosimy dzieci o opisanie lwów (jak wyglądają, co robią, czy są groźne?).

Przekazujemy podstawowe informacje o rzeźbach i autorze:

Lwa śpiącego można zobaczyć na skwerze Valenciennes (w pobliżu Urzędu

Miejskiego). Odlew został tam umieszczony kilka lat temu. Wiele lat wcześniej

takiego lwa podziwiali spacerujący po Parku Chopina.

Lew czuwający pilnuje Wilii Caro, siedziby gliwickiego muzeum. Ma uniesioną głowę

i jest bardzo groźny.

Autorem tych rzeźb jest Theodor Kalide. Był on znakomitym rzeźbiarzem, żył

dwieście lat temu. Urodził się w Chorzowie, zmarł w Gliwicach.

Oprócz lwów pana Kalidego w naszym mieście są jeszcze dwa lwy autorstwa innego

rzeźbiarza. Są to Lwy leżące. Ich autorem jest Johann Gottfried Schadow. A gdzie

można je spotkać? Przed gliwicką palmiarnią!

Powyższe informacje można uzupełnić dodatkowymi ciekawostkami, opisanymi

w podanej literaturze.

3. Poszukajmy w Gliwicach innych lwów! Ukryły się one w całym mieście. Na każdym

stoliku kładziemy jedną planszę. Grupy szukają lwów. Sprawdzamy poprawność

wykonania zadania.

4. Zabawa ruchowa Lew pana Kalidego

Dzieci siadają w okręgu. Prowadzący przedstawia zasady zabawy:

Jedno z dzieci zostanie lwem. Lew wychodzi na środek i zaczyna się przechadzać

(oczywiście na czworaka). Dzieci głośno razem wypowiadają następujące słowa:

To jest lew pana Kalidego.

Chce polować, ale nici z tego.

Swym żeliwnym okiem patrzy na nas właśnie,

kto go dziś obudzi? Bo lew zaraz zaśnie…

Podczas wypowiadania ostatniego wersu lew zwija się w kłębek, zasłania oczy

i zasypia. Prowadzący wskazuje dziecko, które jak najciszej musi zbliżyć się do lwa,

pogłaskać go i wrócić na swoje miejsce. Następnie lew się budzi i próbuje odgadnąć,

kto miał odwagę zbliżyć się do niego. Udane typowania nagradzamy brawami. Lew

Czym różnią się te lwy?

Czy kiedyś dzieci je widziały? Gdzie?

wraca na miejsce, a prowadzący zaprasza na środek kolejne dziecko.

5. Proponujemy dzieciom jeszcze jedną lwią zabawę – w doczepianie ogona lwu.

Dzieci siadają przed lwem narysowanym na tablicy bądź na papierze

przymocowanym do ściany. Lew nie ma ogona, przedszkolaki muszą mu pomóc.

Wybieramy pierwszego śmiałka. Zawiązujemy mu oczy, podprowadzamy do

narysowanego lwa, podajemy ogon do zamocowania. Dziecko doczepia ogon,

zaznaczamy miejsce, w którym go umieściło. Gdy już wszystkie dzieci wykonają to

zadanie, oceniamy, to był najbliżej właściwego miejsca.

6. A kto pokaże, jak ryczy król zwierząt? Na koniec pozwólmy dzieciom na zrobienie

odrobiny hałasu – niech zaryczą jak prawdziwe lwy.

CO JESZCZE MOŻEMY ZROBIĆ?

przygotować jakiś rekwizyt, który pomoże dzieciom wcielać się w rolę lwa

w zabawie ruchowej, np. grzywę albo ogon. To na pewno uatrakcyjni zajęcia.

wybrać się z dziećmi na spacer i obejrzeć gliwickie lwy. Głaskanie króla zwierząt

musi być obowiązkowym punktem wycieczki!

Reportaż na stronie Stowarzyszenia Gliwickie Metamorfozy:

http://www.gliwiczanie.pl/Reportaz/Lew_spiacy/lew_spiacy.htm

Zdzisław Jedynak: Życie i twórczość Teodora Kalidego, wybitnego rzeźbiarza

pochodzącego z Królewskiej Huty oraz późniejsze losy jego dzieł w świetle

materiałów archiwalnych. W: Zeszyty Gliwickie. T. XXVIII-XXIX. Gliwice:

Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Gliwickiej, 1999-2001, s. 93-111.

Grafika na pierwszej stronie przygotowana na podstawie:

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gl-loewe.jpg

Licencja: CC 3.0