urodziny

booklet.indd 1 7.6.2010 15:21:47

Mówi się, że jest Pierwszą Damą Polskiej Piosenki. Oczywiście tak. Jednak to określenie wydaje mi się zbyt banalne i powierzchowne. I nie oddaje skali zjawiska, jakim jest Irena Santor.

Moim zdaniem Irena jest naszym Skarbem Narodo-wym. I nie tylko dlatego, że jest niesamowicie mu-zykalna, wspaniale interpretuje piosenki, dysponuje unikalnymi warunkami głosowymi i wielką kulturą estradową.

Ogromnym atutem Ireny Santor jest repertuar, który zbudowała przez pięćdziesiąt lat estradowe-go śpiewania. Są w nim piosenki naszych najwy-bitniejszych kompozytorów i poetów. Irena śpiewa Warsa, Petersburskiego, Wasowskiego, Szpilmana, Abratowskiego, Własta, Jurandota, Przyborę, Osiecką, Koftę, Młynarskiego... Ma w repertuarze je-dyną piosenkę, do której tekst napisał sam Konstanty Ildefons Gałczyński („Deszcz” z muzyką Szpilmana). I te perły piosenkowej literatury niesie w naród!

booklet.indd 2 7.6.2010 15:21:48

Jej pierwszym honorarium były lizaki, lody albo balony. A pierwszym przebo-jem „Świeci księżyc, słońce grzeje, do kochania serce mdleje...” Miała kilka lat, wchodziła do upatrzonego sklepu i pytała, czy może go zaśpiewać. Po „występie” zachwyceni sklepikarze obdarowywali ją czym chciała, niektórzy pytali tylko skąd zna taką piękną piosenkę. Odpowiadała, że nauczyła się jej od dziewczyny, która przychodziła do mamy na lekcje szycia. Niestety fama o tych lizakowych koncertach dotarła szybko do rodziców i zostały one „od-wołane”. Na szczęście nie na zawsze. Rodzice nie widzieli chyba w Irenie wokalistki, bo posłali ją do Szkoły Zdobienia Szkła w Polanicy Zdroju, cho-ciaż kompletnie nie miała zdolności plastycznych. Na szczęście w tej szkole była nauczycielka muzyki, która od razu rozpoznała wielki talent. Tadeusz Sygietyński, szef Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze” też nie miał wątpliwości, od razu postanowił ją zaangażować. Objechała z „Mazowszem” prawie cały świat. A kiedy zadebiutowała jako solistka zespołu – piosenką „Ej, przeleciał ptaszek”, jej piękny głos poznała cała Polska. Wiadomo było od razu, że ta dziewczyna, Irenka Wiśniewska ma przed sobą wielką karierę.

W 1959 roku odeszła z „Mazowsza” i w tym samym roku na estradzie Sali Kongresowej wystąpiła po raz pierwszy jako piosenkarka w jubileuszowym programie popularnej wtedy „Zgaduj-Zgaduli”.

Równo pięćdziesiąt lat później, 7 grudnia 2009 roku, na koncert urodzinowy Ireny Santor w tej samej Sali Kongresowej przyszły tłumy. Wiele osób ode-szło z kwitkiem, niektórzy mieli pretensję do organizatorów, że nie pomyśleli o co najmniej dwóch koncertach. Tłumaczyliśmy, że to wydarzenie wyjąt-kowe, że trudno byłoby je powtórzyć, bo artyści, którzy wzięli w nim udział są bardzo zajęci. Jednak na hasło Irena Santor rzucali dosłownie wszystko, żeby tylko dla niej zaśpiewać. Krzysztof Cugowski wrócił wcześniej z Madrytu,

booklet.indd 3 7.6.2010 15:21:48

Vadim Brodski przyjechał specjalnie z Włoch, Małgorzata Walewska – z Nowego Jorku, Kayah powiedziała, że nie wyobraża sobie tego koncertu bez swego udzia-łu...itd., itd.

Wszyscy przygotowali własne wersje piosenek Ireny. Czasami bardzo różne od oryginału, jak „Tych lat nie odda nikt” Grażyny Łobaszewskiej. Wspaniale zabrzmiały duety Ireny – „Jesienny pan” ze Zbigniewem Wodeckim czy „Twarze” – z Michałem Bajorem. Dwie jakże różne interpretacje „Embarras” przedstawiły Małgorzata Walewska i Kayah. Krzysztof Cugowski użył całej potęgi swego głosu, by oddać dramatyzm „Powrócisz tu”. Ewa Bem, wręcz przeciwnie, bardzo nastro-jowo i lirycznie zaśpiewała „Deszcz”.

Atmosfera na sali była gorąca i mam nadzieję, że chociaż ułamek tych dobrych wibracji udało się przenieść na płytę.

Andrzej Strzelecki, reżyser koncertu miał bardzo prosty pomysł – prowa-dzący ( czyli Krzysztof Szewczyk i ja ) siedzą z Ireną na kanapie i rozmawiają o piosenkach i czasami o życiu, rozmowa jest przerywana występami artystów. Kanapa była żółta i napawała nas grozą. Siedzieć na estradzie i gadać, w dodatku w Sali Kongresowej, to nie może się udać. Nie doceniliśmy Ireny Santor! Rozmawiała z nami tak, jakby ta kanapa stała w zacisznym wnę-trzu, a nie na scenie. Publiczność słuchała zafascynowana. Irena opowiadała o roli przypadków w jej życiu, o tym jak została piosenkarką, dlaczego tak kocha Warszawę, która piosenka jest dla niej najważniejsza... Jeśli chodzi o to ostatnie pytanie, to chyba wszyscy znamy na nie odpowiedź – oczywi-ście walc Embarras. W 1961 roku na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie dostała pierwszą nagrodę za interpretację tej piosenki, telewidzo-wie byli zachwyceni, recenzenci także. Ale przecież nie był to utwór pisany dla Ireny Santor. Pewnego wieczoru usłyszała jak w Kabarecie Starszych Panów śpie-

booklet.indd 4 7.6.2010 15:21:49

wa go Barbara Krafftówna. Powiedziała wówczas do męża, znakomitego skrzypka Stanisława Santora – gdybym w życiu tylko raz zaśpiewała taką piosenkę, byłabym szczęśliwa. Następnego ranka u Santorów zadzwonił telefon. Sam szef muzycz-ny Polskiego Radia Władysław Szpilman wzywał Irenę do siebie. Mam dla pani świetną piosenkę – powiedział – tylko niech jej pani nie zepsuje. I to był walc Embarras! Nie zepsuła go, nie dość, że dostała nagrodę w Sopocie, to jeszcze, już po powrocie do Warszawy otrzymała pierwszy w życiu olbrzymi bukiet róż. Od Starszych Panów – Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego.

Znakomity Stefan Rachoń, szef Orkiestry Polskiego Radia powiedział kiedyś tak: „Głos piosenkarza jest jak instrument. Może to być zwykły egzemplarz, a może i Stradivarius. Głos Ireny Santor – to właśnie Stradivarius. Szlachetna, piękna barwa...”

Stefan Rachoń powiedział te słowa czterdzieści parę lat temu. A głos Ireny ciągle brzmi tak samo pięknie.

Maria Szabłowska

booklet.indd 5 7.6.2010 15:21:51

7 grudnia 2009 roku Mazowiecki Teatr Muzyczny Operetka im. Jana Kiepu-ry zorganizował w Sali Kongresowej PKiN w Warszawie koncert Urodzinowy Ireny Santor. Był to dla nas ogromny zaszczyt, że mogliśmy uczcić 50-lecie ka-

riery artystycznej, tej znanej i lubianej gwiazdy estrady. Pół wieku na sce-nie to ogrom pracy, liczne wyrzecze-nia, ale także niezapomniane sukcesy i szczególny wkład w kulturę muzyczną Polski i Europy.

Nie przypadkowo jubileusz Ireny Santor zorganizował Mazowiecki Teatr Muzycz-ny Operetka im. Jana Kiepury. Artystka zadebiutowała bowiem w naszym Te-atrze rolą Królowej Nocy w spektaklu mojego autorstwa „Dziecko w krainie muzyki”. Udział tak wybitnej osobowo-ści w tej muzycznej inscenizacji, nadał przedstawieniu wyrazisty charakter. Co-dzienna praca z Panią Ireną upewniła mnie, że jest Ona nie tylko wspaniałą Artystką, ale również niezwykłym Czło-wiekiem. Dlatego z ogromną przyjem-nością podjęliśmy się tego odpowie-dzialnego zadania i zorganizowaliśmy benefis Ireny Santor. Bardzo starannie dobraliśmy Artystów, którzy wystąpili na koncercie. Zaprosiliśmy wykonawców uprawiających róże gatunki muzyczne

Włodzmierz Izban Dyretor Naczeny i Artystyczny Mazowieckiego

Teatru Muzycznego Operetka im. Jana Kiepury

booklet.indd 6 7.6.2010 15:21:55

i reprezentujących trzy pokolenia artystyczne. Mamy nadzieję, że takie niecodzien-ne, często zaskakujące zestawienie przypadnie Państwu do gustu. O nowe, cie-kawe aranżacje zadbał między innymi Czesław Majewski, a całość wyreżyserował Andrzej Strzelecki.

Chciałbym ogromnie podziękować wszystkim Artystom, którzy mimo „napiętych” terminów i licznych wyjazdów znaleźli czas aby zagrać i zaśpiewać dla Pani Ireny Santor, i dla nas wszystkich. Dziękuję także parze wspaniałych dziennikarzy muzycznych Pani Marii Szabłowskiej i Panu Krzysztofowi Szewczykowi za pomoc merytoryczną w zorganizowaniu koncertu oraz za rewelacyjne poprowadzenie koncertu.

Dziękuję wszystkim raz jeszcze i ogromnie cieszę się, że możemy Państwu ofiaro-wać album z tym niezwykłym koncertem.

Włodzmierz Izban Dyretor Naczeny i Artystyczny Mazowieckiego

Teatru Muzycznego Operetka im. Jana Kiepury

booklet.indd 7 7.6.2010 15:21:55

Grażyna ŁobaszewskaTych lat nie odda nikt muzyka: W. Szpilman, słowa: K. Winkler, aranżacja: własna / Zespół Ajagore Leszka Barwika w składzie: Sławomir Kornas – gitara basowa, Michał Szczeblewski – perkusja, Maciej Kortas – gitara, Zdzisław Kalinowski - fortepian

Andrzej Sikorowski, Maja Sikorowska Sercemuzyka: I. Dunajewski, słowa: J.W. Dąbrowski, aranżacja: Cz. Majewski / Orkiestra MTM Operet-ka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Arnold Rutkowski Tango Milonga muzyka: J. Petersburski, słowa: A. Włast, aranżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Piotr Friebe Graj piękny cyganiearanżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Wykonawcy:Orkiestra Mazowieckiego Teatru Muzycznego Operetka im. Jana Kiepury Sekcja: Wojciech Kowalewski – perkusja, Mirosław Wiśniewski – gitara basowa,Mirosław Michalak – gitara

booklet.indd 8 7.6.2010 15:21:58

Krystian Krzeszowiak Besa me muchoaranżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Arnold Rutkowski, Piotr Friebe, Krystian Krzeszowiak Ach jak przyjemniemuzyka: H. Wars, słowa: L. Starski, aranżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Irena Santor, Zbigniew Wodecki Jesienny pan muzyka: R. Orłow, słowa: W. Młynarski, aranżacja: Cz. Majewski / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Katarzyna Nowak Maleńki znak muzyka: Z. Wiehler, słowa: K. Wolińska, aranżacja: A. Skorupka, W. Kruszyński / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Kwartet Rampa w składzie Anna Ścigalska, Joanna Pałucka, Stefan Każuro, Grzegorz KuciasSkarb, Warszawa ja i Tymuzyka: J. Harald, słowa: J. Jurandot, L. Starski, aranżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

booklet.indd 9 7.6.2010 15:22:02

Małgorzata Walewska Embarras muzyka: J. Wasowski, słowa: J. Przybora, aranżacja: T. Dobrzyński / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Vadim Brodski Ostatnia róża lata H. Ernst, Skrzypce solo

Katarzyna Dąbrowska Niewczesne myślimuzyka: P. Figiel, słowa: W. Jagielski, aranżacja: M. Stefankiewicz / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Irena Santor, Michał Bajor Twarzemuzyka: W. Trzciński, słowa: J. Wołek, aranżacja: W. Borkowski / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. MichalakLicencja: A.A. MTJ

Paulla Już nie ma dzikich plaż muzyka: A. Szeremeta, słowa: K. Logan, aranżacja: Cz. Majewski / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

booklet.indd 10 7.6.2010 15:22:07

Ewa Bem Deszcz muzyka: W. Szpilman, słowa: K.I. GałczyńskiAndrzej Jagodziński – fortepian

Krzysztof Cugowski Powrócisz tumuzyka: P. Figiel, słowa: J. Kondratowicz, aranżacja: P. Figiel / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Kayah Embarrasmuzyka: J. Wasowski, słowa: J. Przybora, aranżacja: T. Dobrzyński / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

Barbara Gutaj, Liza Wesołowska, Zespół Mazowsze Ej przeleciał ptaszek piosenka ludowa w opracowaniu T. Sygietyńskiego

Irena Santor Dziwny jest ten światmuzyka i słowa: Cz. Niemen, aranżacja: Cz. Majewski / Orkiestra MTM Operetka i sekcja W. Kowalewski, M. Wiśniewski, M. Michalak

booklet.indd 11 7.6.2010 15:22:11

Pomysłodawca koncertu: Dyrektor Naczelny i Artystyczny Mazowieckiego Teatru Muzycznego Operetka im. Jana Kiepury Włodzimierz Izban

Reżyseria: Andrzej StrzeleckiKierownictwo muzyczne: Czesław MajewskiProwadzący koncert:

Maria Szabłowska, Krzysztof Szewczyk

Koncert pod honorowym patronatem Bogdana Zdrojewskiego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Adama Struzika Marszałka Województwa Mazowieckiego

foto: Dariusz Kowalewskiprojekt okładki: Andrzej Pągowski opracowanie graficzne: Magdalena Błażków KreacjaPromastering: Jacek Gawłowski

50999 6 42423 2 3

booklet.indd 12 7.6.2010 15:22:12