Ruch w obrazie czy obraz w ruchu opr. Joanna Zbela

1
Podczas lekcji uczniowie stworzą instalację multimedialną in- spirowaną obrazem Tadeusza Kantora „Cholernie spadam!”. Wykorzystają w tym celu własną wiedzę i doświadczenia, a także bliskie im teksty kultury (fragmenty utworów muzycz- nych, filmów, obrazów). Ruch zawarty w tytule obrazu będzie punktem wyjścia do stworzenia ruchomego dzieła i „wprawie- nia w ruch” Kantorowskiego motywu, poprzez odniesienie go do współczesności. Cele lekcji: Uczeń rozpoznaje obraz Tadeusza Kantora Cholernie spadam! (17) ; Uczeń zna pojęcie „intermedialność”. Wie, że dzieła sztuki mogą powstawać poprzez wykorzystanie i łączenie ze sobą różnych mediów (muzyki, obrazu, rysunku, własnego ciała). Rozumie pojęcie „intertekstualność”. Wie, że wszelkie wytwory artystycz- ne mogą być postrzegane jako tekst i można odnaleźć w nich punkty odniesienia, referencje do innych wytworów kultury; Uczeń potrafi wyjaśnić, czym jest instalacja; Uczeń rozwija kreatywność i postawy twórcze oraz umiejętność pracy w zespole; Uczeń wykazuje otwartość na odmienne od własnej interpre- tacje tego samego dzieła/wytworu kultury. Przebieg lekcji: Nauczyciel wyświetla za pomocą projektora reprodukcję obrazu Tadeusza Kantora Cholernie spadam! i podaje jego tytuł oraz nazwisko autora. Pyta uczniów, co dzieje się na obrazie i jakie emocje ich zdaniem wyraża. Następnie pyta uczniów, jak sądzą, co oznacza stwierdzenie „Cholernie spadam!” i czym różni się od zwykłego spadania. Prosi uczniów o podanie przykładowych sytuacji, problemów, które może napotkać na swojej drodze osoba w ich wieku, a którym towarzyszy stan emocjonalny dający się opisać słowami „Cholernie spadam!” (przykładowe sytuacje: lęk związany z wejściem w nowe środowisko, utrata bliskiej osoby). Nauczyciel zapisuje przykładowe sytuacje na tablicy. Nauczyciel informuje uczniów, że ich zadaniem jest wykonanie multimedialnej instalacji, która będzie ich wła- sną interpretacją motywu Kantora i stwierdzenia „Cholernie spadam!”. Nauczyciel wyjaśnia pojęcie instalacji i wypisuje Uczniowie dzielą się na dwa zespoły. Od tej pory zespoły pracują oddzielnie. Każdy z nich jako inspirację dla swojej pracy wybiera jedną z wypisanych wcześniej na tablicy sytuacji (pkt 1) lub inną – podobną, zapisuje ją na kartce i umieszcza w kopercie (nie zdra- dzając na razie drugiej grupie, co to za sytuacja). Każdy zespół ma za zadanie przygotować elementy z papieru, odnaleźć przez internet obrazy (ewentualnie filmy), które wykorzysta w instalacji, odnaleźć (na telefonach, odtwarzaczach mp3) motywy muzyczne Grupy prezentują kolejno swoje prace, łącząc wszystkie ele- menty. Kształty z papieru uczniowie zawieszają na sznurkach za pomocą klamerek do suszenia bielizny. Wyświetlają za po- mocą projektora obrazy, które sami odnaleźli w internecie. Podsumowanie. Uczniowie dzielą się odczuciami i skojarzeniami towarzyszącymi oglądaniu pracy grupy przeciwnej. Ujawniają zawartość kopert (sytuacje, które przedstawiały). Nauczy- ciel wprowadza pojęcia intermedialności i intertekstualności w kontekście dzieł wykonanych przez uczniów. Zwraca uwagę na Instalacja – dzieło sztuki, które powstaje z kilku oddzielnych elementów ułożonych w relacji względem siebie w określonej przestrzeni. Elementy instalacji mogą być dziełem artysty, może on również wykorzystać gotowe, już istniejące przedmioty Metody aktywizujące i formy pracy: Techniki plastyczne i parateatralne; Dyskusja; Praca zespołowa. Materiały potrzebne do lekcji: Sznurek; Klamerki do suszenia bielizny; Reprodukcja obrazu Cholernie spadam!; Arkusze papieru pakowego (20 szt.); Nożyczki, taśmy klejące; Koperty (2 szt.); Projektor i komputer z dostępem do internetu; Głośniki z możliwością podłączenia do komputera lub innego urządzenia (odtwarzacza mp3). uwaga: W sali, w której odbywają się zajęcia, powinna być możliwość częściowego (a najlepiej całkowitego) zaciemnienia. Przed roz- poczęciem lekcji na sali powinny zostać rozwieszone sznurki (w poziomie, od jednego do drugiego narożnika, lub od jednej do drugiej ściany, na wysokości ok. 1,50 m lub wyżej). Ruch w obrazie czy obraz w ruchu? 45 min na tablicy elementy, z których powinna się składać instalacja uczniów: Elementy wycięte lub uformowane z papieru pakowego zawie- szone na sznurkach na całej przestrzeni sali za pomocą klamerek do suszenia bielizny; Obrazy wyświetlane za pomocą projektora na przestrzeni instalacji; Ciała uczestników oraz wykonywane przez nich ruchy; Muzyka. Nauczyciel zaznacza, że instalacja nie jest spektaklem, nie ma zatem fabuły. Jeżeli zawiera ruch i dźwięk, to występują one raczej w krótkich, zapętlonych sekwencjach. Kluczowym poję- ciem dla instalacji jest zatem przestrzeń, a nie czas. 5 minut i ustalić, w jaki sposób umiejscowieni będą w przestrzeni instala- cji bądź jak będą się poruszać członkowie grupy. Rolą nauczyciela jest wspieranie obu grup, informowanie o czasie, który pozostał na realizację zadania, naprowadzanie uczniów na nowe skojarze- nia, zachęcanie do traktowania tematu mniej dosłownie oraz kon- trolowanie, by każda grupa miała tyle samo czasu na dostęp do komputera. 25 minut Wprowadzają motyw muzyczny, który wybrali, i uzupełniają dzieło o przygotowaną przez siebie choreografię. 10 minut fakt, że odbiorca niekoniecznie musi postrzegać dzieło zgod- nie z intencją twórcy, może „czytać je” na własny sposób, opie- rając się na własnych doświadczeniach. 5 minut 2 1 4 3

description

 

Transcript of Ruch w obrazie czy obraz w ruchu opr. Joanna Zbela

Page 1: Ruch w obrazie czy obraz w ruchu opr. Joanna Zbela

Podczas lekcji uczniowie stworzą instalację multimedialną in-spirowaną obrazem Tadeusza Kantora „Cholernie spadam!”. Wykorzystają w tym celu własną wiedzę i doświadczenia, a także bliskie im teksty kultury (fragmenty utworów muzycz-nych, filmów, obrazów). Ruch zawarty w tytule obrazu będzie punktem wyjścia do stworzenia ruchomego dzieła i „wprawie-nia w ruch” Kantorowskiego motywu, poprzez odniesienie go do współczesności.

Cele lekcji:Uczeń rozpoznaje obraz Tadeusza Kantora Cholernie spadam!(17);Uczeń zna pojęcie „intermedialność”. Wie, że dzieła sztuki mogą powstawać poprzez wykorzystanie i łączenie ze sobą różnych mediów (muzyki, obrazu, rysunku, własnego ciała). Rozumie pojęcie „intertekstualność”. Wie, że wszelkie wytwory artystycz-ne mogą być postrzegane jako tekst i można odnaleźć w nich punkty odniesienia, referencje do innych wytworów kultury;Uczeń potrafi wyjaśnić, czym jest instalacja;Uczeń rozwija kreatywność i postawy twórcze oraz umiejętność pracy w zespole;Uczeń wykazuje otwartość na odmienne od własnej interpre-tacje tego samego dzieła/wytworu kultury.

Przebieg lekcji:Nauczyciel wyświetla za pomocą projektora reprodukcję obrazu Tadeusza Kantora Cholernie spadam! i podaje jego tytuł oraz nazwisko autora. Pyta uczniów, co dzieje się na obrazie i jakie emocje ich zdaniem wyraża. Następnie pyta uczniów, jak sądzą, co oznacza stwierdzenie „Cholernie spadam!” i czym różni się od zwykłego spadania. Prosi uczniów o podanie przykładowych sytuacji, problemów, które może napotkać na swojej drodze osoba w ich wieku, a którym towarzyszy stan emocjonalny dający się opisać słowami „Cholernie spadam!” (przykładowe sytuacje: lęk związany z wejściem w nowe środowisko, utrata bliskiej osoby). Nauczyciel zapisuje przykładowe sytuacje na tablicy. Nauczyciel informuje uczniów, że ich zadaniem jest wykonanie multimedialnej instalacji, która będzie ich wła-sną interpretacją motywu Kantora i stwierdzenia „Cholernie spadam!”. Nauczyciel wyjaśnia pojęcie instalacji i wypisuje

Uczniowie dzielą się na dwa zespoły. Od tej pory zespoły pracują oddzielnie. Każdy z nich jako inspirację dla swojej pracy wybiera jedną z wypisanych wcześniej na tablicy sytuacji (pkt 1) lub inną

– podobną, zapisuje ją na kartce i umieszcza w kopercie (nie zdra-dzając na razie drugiej grupie, co to za sytuacja). Każdy zespół ma za zadanie przygotować elementy z papieru, odnaleźć przez internet obrazy (ewentualnie filmy), które wykorzysta w instalacji, odnaleźć (na telefonach, odtwarzaczach mp3) motywy muzyczne

Grupy prezentują kolejno swoje prace, łącząc wszystkie ele-menty. Kształty z papieru uczniowie zawieszają na sznurkach za pomocą klamerek do suszenia bielizny. Wyświetlają za po-mocą projektora obrazy, które sami odnaleźli w internecie.

Podsumowanie. Uczniowie dzielą się odczuciami i skojarzeniami towarzyszącymi oglądaniu pracy grupy przeciwnej. Ujawniają zawartość kopert (sytuacje, które przedstawiały). Nauczy-ciel wprowadza pojęcia intermedialności i intertekstualności w kontekście dzieł wykonanych przez uczniów. Zwraca uwagę na

Instalacja – dzieło sztuki, które powstaje z kilku oddzielnych elementów ułożonych w relacji względem siebie w określonej przestrzeni. Elementy instalacji mogą być dziełem artysty, może on również wykorzystać gotowe, już istniejące przedmioty

Metody aktywizujące i formy pracy:Techniki plastyczne i parateatralne;Dyskusja;Praca zespołowa.

Materiały potrzebne do lekcji:Sznurek;Klamerki do suszenia bielizny;Reprodukcja obrazu Cholernie spadam!;Arkusze papieru pakowego (20 szt.);Nożyczki, taśmy klejące;Koperty (2 szt.);Projektor i komputer z dostępem do internetu;Głośniki z możliwością podłączenia do komputera lub innego urządzenia (odtwarzacza mp3).

uwaga: W sali, w której odbywają się zajęcia, powinna być możliwość częściowego (a najlepiej całkowitego) zaciemnienia. Przed roz-poczęciem lekcji na sali powinny zostać rozwieszone sznurki (w poziomie, od jednego do drugiego narożnika, lub od jednej do drugiej ściany, na wysokości ok. 1,50 m lub wyżej).

Ruch w obrazie czy obraz w ruchu?

•••••••••

••

••

••

•••

45 min

na tablicy elementy, z których powinna się składać instalacja uczniów:Elementy wycięte lub uformowane z papieru pakowego zawie-szone na sznurkach na całej przestrzeni sali za pomocą klamerek do suszenia bielizny;Obrazy wyświetlane za pomocą projektora na przestrzeni instalacji;Ciała uczestników oraz wykonywane przez nich ruchy;Muzyka.Nauczyciel zaznacza, że instalacja nie jest spektaklem, nie ma zatem fabuły. Jeżeli zawiera ruch i dźwięk, to występują one raczej w krótkich, zapętlonych sekwencjach. Kluczowym poję-ciem dla instalacji jest zatem przestrzeń, a nie czas.5 minut

i ustalić, w jaki sposób umiejscowieni będą w przestrzeni instala-cji bądź jak będą się poruszać członkowie grupy. Rolą nauczyciela jest wspieranie obu grup, informowanie o czasie, który pozostał na realizację zadania, naprowadzanie uczniów na nowe skojarze-nia, zachęcanie do traktowania tematu mniej dosłownie oraz kon-trolowanie, by każda grupa miała tyle samo czasu na dostęp do komputera.25 minut

Wprowadzają motyw muzyczny, który wybrali, i uzupełniają dzieło o przygotowaną przez siebie choreografię.10 minut

fakt, że odbiorca niekoniecznie musi postrzegać dzieło zgod-nie z intencją twórcy, może „czytać je” na własny sposób, opie-rając się na własnych doświadczeniach.5 minut

2

1

4

3