RO ZW AŻAN IA RO Ż AŃ C O W E II

M A R Y JN E Ś W IA D E C T W O W IA R Y W JA S N O G Ó R S K IC H Ś L U B A C H N A R O D U

T ajem n ice rad o sn e

Tajemnica I. Zwiastowanie

Bóg wybrał Maryję na Matkę swego Syna. Wpisując się w ducha tego wyboru, Episkopat Polski na czele z Prymasem Stefanem kardynałem Wyszyńskim w Jasnogórskich Ślubach Narodu oddał Polaków Maryi. Biskupi wspólnie z wiernymi wołali: „Wielka Boga-Człowieka Matko! Bogarodzico-Dziewi­co, Bogiem sławiona Maryjo! Królowo świata i Polski Królo­wo! Gdy upływają trzy wieki od radosnego dnia, w którym zostałaś Królową Polski, oto my, dzieci Narodu polskiego i Twoje dzieci, krew z krwi przodków naszych, stajemy znów przed Tobą, pełni tych samych uczuć miłości, wierności i na­dziei, jakie ożywiały ongiś ojców naszych”.

Maryjo, upraszaj nam łaskę zrozumienia i wypełnienia Ja ­snogórskich Ślubów Narodu!

Tajemnica II. Nawiedzenie

Wpatrując się w Służebnicę Pańską, przynoszącą ludziom Chrystusa, Episkopat Polski na nowo zapraszał Maryję w pro­gi Ojczystego Domu, by razem z Nią cały swój byt oddać Zba­wicielowi: „My, biskupi polscy i królewskie kapłaństwo, lud nabyty zbawczą krwią Syna Twojego, przychodzimy, Maryjo,

114 Maryjny kształt świadectwa wiary

znów do tronu Twego, Pośredniczko łask wszelkich, Matko miłosierdzia i wszelkiego pocieszenia. Przynosimy do stóp Twoich niepokalanych całe wieki naszej wierności Bogu i Ko­ściołowi Chrystusowemu – wieki wierności szczytnemu po­słannictwu Narodu, omytego w wodach chrztu świętego”.

Maryjo, upraszaj nam łaskę dostrzeżenia i zrozumienia Twojej wiekowej opieki nad naszym Narodem!

Tajemnica III. Narodzenie w Betlejem

Chcąc uniknąć błędu bezduszności mieszkańców betle­jemskiej gospody wobec mającej porodzić Zbawiciela Maryi, biskupi polscy wraz z wiernymi wołali: „Składamy u stóp Twoich siebie samych i wszystko, co mamy: rodziny nasze, świątynie i domostwa, zagony polne i warsztaty pracy, pługi, młoty i pióra, wszystkie wysiłki myśli naszej, drgnienia serc i porywy woli. Stajemy przed Tobą pełni wdzięczności, żeś była nam Dziewicą Wspomożycielką wśród chwały i wśród straszliwych klęsk tylu potopów”.

Boże Ojcze, dziękujemy Tobie za to, że dałeś Narodowi Pol­skiemu, jako przedziwną obronę, Najświętszą Maryję Pannę.

Tajemnica IV. Ofiarowanie

Wsłuchani w proroctwo Symeona o krzyżu, „któremu sprzeciwiać się będą” (Łk 2,34) oraz o mieczu boleści mają­cym przeszyć duszę Maryi, „by na jaw wyszły zamysły serc wielu” (Łk 2,35), Polacy, pod przewodnictwem biskupów, wo­łali do Matki Chrystusa: „Stajemy przed Tobą pełni skruchy, w poczuciu winy, że dotąd nie wykonaliśmy Ślubów i przyrze­czeń ojców naszych. Spójrz na nas, Pani łaskawa, okiem miło­sierdzia Twego i wysłuchaj potężnych głosów, które zgodnym

Rozważania różańcowe II 115

chórem rwą się ku Tobie z głębi serc wielomilionowych zastę­pów oddanego Ci ludu Bożego”.

Maryjo, uproś nam i naszym przodkom Boże Miłosierdzie!

Tajemnica V. Odnalezienie w świątyni

Świadomi wielu zaniedbań w wierze, wszelkich zagubień Chrystusa na drogach wiodących przez tysiącletnie dzieje, biskupi i wierni wołali: „Królowo Polski! Odnawiamy dziś Śluby przodków naszych i Ciebie za Patronkę naszą i za Kró­lową Narodu polskiego uznajemy! Zarówno siebie samych, jak i wszystkie ziemie polskie i wszystek lud polecamy Twojej szczególnej opiece i obronie. Wzywamy pokornie Twojej po­mocy i miłosierdzia w walce o dochowanie wierności Bogu, Krzyżowi i Ewangelii, Kościołowi świętemu i jego pasterzom, Ojczyźnie naszej świętej, chrześcijańskiej przedniej straży, poświęconej Twojemu Sercu Niepokalanemu i Sercu Syna Twego”.

Maryjo, uproś wszystkim Polakom wdzięczność za dar wiary oraz za dar współistnienia Narodu i Kościoła Chrystusowego!

Tajemnice światła

Tajemnica I. Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

Odpowiadając na świadectwo Boga Ojca o Chrystusie sto­jącym w wodach Jordanu: „To jest mój Syn umiłowany, w któ­rym mam upodobanie” (Mt 3,17), Pasterze Kościoła, wraz ze swymi Rodakami, przywoływali wstawiennictwa Maryi: „Pomnij, Matko-Dziewico, przed obliczem Boga na odda­ny Tobie Naród, który pragnie nadal pozostać królestwem

116 Maryjny kształt świadectwa wiary

Twoim pod opieką najlepszego Ojca wszystkich narodów zie­mi. Przyrzekamy uczynić wszystko, co leży w naszej mocy, aby Polska była rzeczywistym królestwem Twoim i Twojego Syna, poddanym całkowicie pod Twoje panowanie, w życiu naszym osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym”.

Boże Ojcze, udziel nam daru wdzięczności za to, że uczyni­łeś Maryję Królową naszego Narodu!

Tajemnica II. Cud w Kanie Galilejskiej

W odpowiedzi na słowa Maryi z Kany Galilejskiej: „Zrób­cie wszystko, cokolwiek Syn mój wam powie” (por. J 2,5), Polacy ślubowali: „Matko łaski Bożej! Przyrzekamy Ci strzec w każdej duszy polskiej daru łaski jako źródła Bożego życia. Pragniemy, aby każdy z nas żył w lasce uświęcającej i był świą­tynią Boga, aby cały Naród żył bez grzechu ciężkiego, aby stał się Domem Bożym i Bramą niebios dla pokoleń wędrujących poprzez polską ziemię – pod przewodem Kościoła katolickie­go – do Ojczyzny wiecznej”.

Maryjo, upraszaj nam dar wzrastania w łasce uświęcającej!

Tajemnica III. Głoszenie Królestwa i nawoływanie do nawrócenia

Chrystus pragnie objawić Królestwo Boże w duszy każdego człowieka. Stąd biskupi stanęli w obronie prawa do życia każ­dej osoby ludzkiej: „Święta Boża Rodzicielko i Matko dobrej rady! Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betle­jemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się ży­cia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak ojcowie nasi walczyli o byt i wol­ność Narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy

Rozważania różańcowe II 117

raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelkiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu”.

Maryjo, uproś nam łaskę wynagradzania Bogu za grzechy aborcji oraz dar męstwa w obronie każdego poczętego życia!

Tajemnica IV. Przemienienie na górze Tabor

W tajemnicę swojej Boskiej chwały Pan Jezus pragnie wprowadzić nie tylko kilku wybranych, lecz także każdego człowieka, dlatego też Polacy ślubowali: „Matko Chrystu­sowa i Domie złoty! Przyrzekamy Ci stać na straży nieroze­rwalności małżeństwa, bronić godności kobiety, czuwać na progu ogniska domowego, aby przy nim życie Polaków było bezpieczne. Przyrzekamy Ci umacniać w rodzinach królowa­nie Syna Twego Jezusa Chrystusa, bronić czci imienia Bożego, wszczepiać w umysły i serca dzieci ducha Ewangelii i miłości ku Tobie, strzec prawa Bożego, obyczajów chrześcijańskich i ojczystych”.

Maryjo, uproś nam dar wynagradzania Bogu za grzechy przeciwko jedności małżeńskiej oraz dar prawdziwego zrozu­mienia sakramentu małżeństwa!

Tajemnica V. Ustanowienie Eucharystii

Świadomi przestrogi Zbawiciela: „Jeżeli nie będziecie spo­żywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie” (J 6,53), Polacy z wiarą wo­łali do Maryi: „Przyrzekamy Ci wychować młode pokolenie w wierności Chrystusowi, bronić je przed bezbożnictwem i zepsuciem i otoczyć czujną opieką rodzicielską. Zwiercia­dło sprawiedliwości! Wsłuchując się w odwieczne tęsknoty

118 Maryjny kształt świadectwa wiary

Narodu, przyrzekamy Ci kroczyć za Słońcem sprawiedliwo­ści, Chrystusem, Bogiem naszym”.

Maryjo, uproś młodemu pokoleniu Polaków dar czystych serc i gorącego pragnienia Komunii z Chrystusem i Kościołem!

Tajemnice bolesne

Tajemnica I. Modlitwa w Ogrójcu

Grzechy przeciwko miłości Boga i bliźniego wyciskały na obliczu Zbawiciela krwawy pot. W ten odkupieńczy wysi­łek Bożego Syna, Polacy zapragnęli wpisać własne zmaga­nia o właściwy kształt międzyludzkich więzi oraz godność ludzkiej pracy: „Przyrzekamy usilnie pracować nad tym, aby w Ojczyźnie naszej wszystkie dzieci Narodu żyły w miłości i sprawiedliwości, w zgodzie i pokoju, aby wśród nas nie było nienawiści, przemocy i wyzysku. Przyrzekamy dzielić się mię­dzy sobą ochotnie plonami ziemi i owocami pracy, aby pod wspólnym dachem domostwa naszego nie było głodnych, bez­domnych i płaczących”.

Maryjo, uproś nam dar prawdziwej pokuty za zmarnowane łaski udzielone nam w celu budowania prawdziwej jedności i sprawiedliwości społecznej. Pomóż nam rozwijać cnotę mi­łości społecznej!

Tajemnica II. Biczowanie

Społeczność ludzka, która lekceważy swoje grzechy i wady, okrutnie rani Ciało Chrystusa. Dlatego Prymas Tysiąclecia wołał z Rodakami: „Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzeka­my stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój

Rozważania różańcowe II 119

z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu i rozwiązłości. Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i su­mienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się sie­bie i wzajemnego poszanowania, miłości i sprawiedliwości społecznej”.

Maryjo, uproś nam dar prawych i pewnych sumień! Niech każdy, wsparty Twoją pomocą, świadomie i mężnie pracuje nad eliminowaniem własnych wad!

Tajemnica III. Cierniem ukoronowanie

Okazuje się, że tak prosto jest nałożyć Chrystusowi ciernio­wą koronę. Wystarczy lekceważyć i wyśmiewać sprawdzone ścieżki Bożej Prawdy. Wystarczy odepchnąć Boże dary, odtrą­cić sprawdzoną na przestrzeni dziejów pomoc Bożą. Polacy wołali więc do Maryi: „Królowo Polski! Ponawiamy Śluby ojców naszych i przyrzekamy, że z wszelką usilnością umac­niać i szerzyć będziemy w sercach naszych i w polskiej ziemi cześć Twoją i nabożeństwo do Ciebie, Bogarodzico-Dziewico, wsławiona w tylu świątyniach naszych, a szczególnie w Twej jasnogórskiej stolicy”.

Boże Ojcze, wybacz nam wszystkie grzechy sprzeciwiające się prawdziwemu wzrostowi czci Matki Twojego Syna w na­szej Ojczyźnie i w świecie!

Tajemnica IV. Droga krzyżowa

Nikt, tak jak Maryja, nie przyjął Chrystusa. Nikt, tak jak Ona, nie podążył za Nim całym swym sercem, całym swoim życiem. Dlatego Pasterze Polskiego Kościoła wraz z powie­rzonym sobie Ludem wołali: „Oddajemy Tobie szczególnym

120 Maryjny kształt świadectwa wiary

aktem miłości każdy polski dom i każde polskie serce, aby chwała Twoja nie ustawała w ustach naszych dnia każdego, a zwłaszcza w dni Twoich świąt. Przyrzekamy iść w ślady Two­ich cnót, Matko-Dziewico i Panno wierna, i z Twoją pomocą wprowadzać w życie nasze przyrzeczenia”.

Boże Ojcze, w Imię Chrystusa, prosimy Cię, niech Królo­wanie Maryi w naszym Narodzie nie będzie słabsze! Niech każdy Polak podejmie ten dziejowy dar Twojej Bożej Łaski!

Tajemnica V. Śmierć na krzyżu

Pragnąc wypełnić Chrystusowy Testament z krzyża: „Oto Matka twoja” (J 19,27), Polacy postanawiali: „W wykonaniu Jasnogórskich przyrzeczeń widzimy żywe wotum Narodu, milsze Ci od granitów i brązów. Niech nas zobowiązują do godnego przeżywania naszych nowych wyzwań. W począt­kach drugiego tysiąclecia chrześcijaństwa w naszej ojczyźnie chcemy pamiętać o tym, że Ty pierwsza wyśpiewałaś narodom hymn wyzwolenia z niewoli i grzechu; że Ty pierwsza stanę­łaś w obronie maluczkich i łaknących i okazałaś światu Słońce sprawiedliwości, Chrystusa, Boga naszego”.

Maryjo, uproś nam dar serc pełnych Boga, pragniemy być żywym wotum wiary, nadziei i miłości za wszystkie laski udzielone naszym Przodkom, wszystkim Polakom, całej naszej Ojczyźnie!

Tajemnice chwalebne

Tajemnica I. Zmartwychwstanie

W drodze do Emaus zniechęceni i smutni uczniowie do­stąpili umocnienia wiary przez łagodną obecność Mistrza.

Rozważania różańcowe II 121

Rozpoznali Pana dopiero po łamaniu chleba. Dlatego Paste­rze i Lud Wierny, w imieniu wszystkich Polaków, zwracali się do Maryi: „Chcemy pamiętać o tym, że Ty jesteś Matką na­szej Drogi, Prawdy i Życia, że w Twoim obliczu macierzyń­skim najpewniej rozpoznajemy Syna Twojego, ku któremu nas wiedziesz niezawodną dłonią. Przyjmij nasze przyrzecze­nia, umocnij je w sercach naszych i złóż przed oblicze Boga w Trójcy Świętej Jedynego”.

Maryjo, niech każdy z nas doświadcza macierzyńskiej po­mocy Twego Niepokalanego Serca!

Tajemnica II. Wniebowstąpienie

„Idźcie i nauczajcie wszystkie narody” (Mt 28,19). Dzię­ki posłuszeństwu temu wezwaniu Mistrza, Kościół Apostolski przyniósł Ewangelię także do Polaków. Świadomi odpowie­dzialności za tak wielki dar łaski Bożej, przywoływali oni ustami swoich biskupów pomocy Maryi: „W Twoje dłonie składamy naszą przeszłość i przyszłość, całe nasze życie naro­dowe i społeczne, Kościół Syna Twego i wszystko, co miłuje­my w Bogu. Prowadź nas poprzez poddaną Ci ziemię polską do bram Ojczyzny niebieskiej. A na progu nowego życia sama okaż nam Jezusa, błogosławiony Owoc żywota Twojego. Amen”.

Maryjo, niech każdy z nas doświadczy bogactwa darów Chrystusa, uczyń nas Królestwem Twego Syna!

Tajemnica III. Zesłanie Ducha Świętego

Duch Święty działa w Kościele i przez Kościół. Posłusz­ni Jego działaniu, rozeznając drogi Boże, biskupi polscy tak uzasadniali akt oddania się narodu Maryi: „Stać się na wzór

122 Maryjny kształt świadectwa wiary

Chrystusa dobrowolną ofiarą za zbawienie ludzi – to akt ży­wej wiary. Jednak od chwili chrztu świętego odpowiedzialni jesteśmy za zbawienie własne i naszych bliźnich. Oddanie się Matce Bożej za Kościół, za zbawienie ludzi – jest świadomym włączeniem się w dzieło zbawcze Chrystusa, w Jego mękę i krzyż, który On przyjął na siebie dla pojednania z Ojcem wszystkich dzieci Bożych”1.

Maryjo, uczyń nas wytrwałymi świadkami Bożego Króle­stwa wobec wszystkich ludzi!

Tajemnica IV. Wniebowzięcie

Wpatrzeni w niebiańską chwałę Maryi, biskupi uczyli swo­ich Rodaków: „Wszyscy możemy oddać się Maryi. Nie jest to droga tylko dla wybranych. Dlatego my, biskupi, zwracamy się do wszystkich i wszystkich wzywamy, zachęcamy, prosimy: Oddajcie się Matce Bożej! Oddajcie się tej słodkiej, niezawod­nej Ratowniczce, która z najgłębszej przepaści wyciąga ludzi do swojego Syna. Ona Wam krzywdy nie wyrządzi, nie za­żąda od Was więcej, niż możecie dać, ale uczyni Wasze życie pełniejszym, doskonalszym, bardziej chrześcijańskim. Stanie­cie się przez to Jej pomocnikami w dziele zbawienia innych, a Ona także będzie Wam najskuteczniejszą, na każdą chwilę niezawodna Pomocą. Życie Wasze nabierze nowego blasku i nowego sensu”2.

1 Zob. List pasterski Episkopatu Polski o osobistym oddaniu się w ma­cierzyńską niewolę Maryi za Kościół, Warszawa, 21 marca 1979 r., w: Matka Odkupiciela Matką Kościoła, Wydawnictwo Księży Marianów, Warszawa 1990, s. 161.

2 Tamże, s. 164.

Rozważania różańcowe II 123

Maryjo, uczyń nas bardziej odpowiedzialnymi za wolność Kościoła w Polsce i w całym świecie!

Tajemnica V. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi

Bóg włączył Maryję w swoje wieczne królowanie. Wskazał tym samym na Maryję jako na znak niezawodnej nadziei dla pielgrzymującego ludu. Wpatrując się w ten Znak, Prymas Ty­siąclecia, wraz z całym Episkopatem, oddał Polskę i Polaków Maryi w intencji wolności Kościoła w Polce i świecie. Tak to uzasadniano: „Przez akt oddania się Matce Bożej za Kościół i braci, za zbawienie innych, wszystkie akty naszego życia, na­wet samo nasze istnienie nabiera wielkiej wartości zbawczej. Staniemy się w rękach Matki Bożej narzędziem zbawienia świata, zwłaszcza naszego narodu, ratowania wiary Pola­ków i wolności Kościoła. Staniemy się dosłownie «pomocni­kami Matki Bożej», a nawet «pomocnikami samego Boga» (1 Kor 3,9) w wielkim dziele zbawienia ludzkości”3.

Maryjo, dopomóż nam wypełnić nasze postanowienia! Nie chcemy odstąpić od tych celów.

Stanisław Przepierski OP

3 Tamże, s. 162.