Przywróćmy Miastu Rzekę

KONCEPCJA ZAGOSPODAROWANIA REJONU WARSZAWSKIEGO POWIŚLA

3

W A R S Z A W A

Charakterystyka terenu, rys historyczny

Powiśle historyczne

Obecnie - ortofotomapa

Obecny MPZP

Struktura przestrzenna, stan istniejący

Rozwiązania komunikacyjne, stan istniejący

Obiekty użyteczności publicznej, stan istniejący

Powiązania widokowe, stan istniejący

Etapy tworzenia nowej struktury urbanistycznej

Schemat funkcjonalny

Projektowane dane liczbowe

Schematy alternatywnych rozwiązań

Struktura przestrzenna, stan docelowy

Rozwiązania komunikacyjne, stan docelowy

Obiekty użyteczności publicznej, stan docelowy

Powiązania widokowe, stan docelowy

Schemat przystanków komunikacji zbiorowej

Segregacja rodzaju ruchu na ulicach i traktach

Schemat przekroju w miejscu podniesienia płyty

Spacer po okolicy

Spis treści:

06.

08.

10.

15.

18.

20.

22.

24.

28.

36.

37.

38.

42.

44.

46.

48.

54.

55.

59.

64.

4

P R O J E K T P O W I S L E`

Przywróćmy miastu rzekę!Warszawa jest silnie związane z rzeką. Wisła od zawsze nadawała charakter naszemu miastu. Od momentu powstania pierwszych osad była czynnikiem warunkującym rozwój ludów zamieszkujących te rejony. Teraz stoimy przed

szansą wykorzystania jej zgodnie ze zmieniają-cymi się potrzebami współczesnej społeczności. Chcemy, aby Warszawa była miastem żyjącym nad rzeką, a nie dzielonym przez nią na pół.

5

W A R S Z A W A

6


Charakterystyka terenu – rys historycznyTeren opracowania jest fragmentem historycz-nego rejonu Powiśla. Jest to obszar ograniczony ulicą: Wybrzeże Kościuszkowskie, Mostem Poniatowskiego, Bulwarem Bohdana Grzymały Siedleckiego oraz ulicą Karową. Przez wiele lat, od momentu powstania jurydyki Mariensztat i rozwoju w XVIII i XIX wieku, miał on charakter portowy i przemysłowo–maga-zynowy. Z czasem funkcje portowe zanikły w związku z wyparciem transportu rzecznego przez kolej. Pozostałością po tamtym okresie jest elektrociepłownia Powiśle i nieliczne bu-dynki poprzemysłowe.

W latach międzywojennych zaczęły powstawać modernistyczne i eklektyczne budynki miesz-kalne, nobilitujące ten rejon miasta. Tereny nadrzeczne tętniły życiem – z przystani odpły-wały statki pasażerskie, bulwary były miejscem częstych spacerów i spotkań.

Po II Wojnie Światowej dużego spustoszenia w spójności nadrzecznych terenów otwartych dokonała Wisłostrada – szeroka arteria komu-nikacyjna, ciągnąca się wzdłuż brzegu rzeki - całkowicie odcinająca miasto od Wisły. Do-prowadziło to do znacznej degradacji zarówno bulwarów, jak również, znacznie uszczuplonych, terenów dawnego parku. Całkowicie zanikła żegluga na Wiśle, wyludniły się bulwary, co do-prowadziło do degradacji rejonu nadrzecznego.

W dalszym ciągu budowano budynki mieszkal-ne - modernistyczne punktowce lat 60–tych, postmodernistyczne historyzujące gmachy z lat 90-tych i ogrodzone kompleksy mieszka-niowe ostatnich dekad. Powstawały również budynki użyteczności publicznej – wzdłuż ulicy Lipowej rozciągnęły się tereny Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie powstał gmach Biblio-teki Uniwersytetu Warszawskiego. Pierwsza dekada XXI wieku to budowa Centrum Nauki „Kopernik” i niedawno oddanego do użytku Wydziału Nauk Filologicznych UW. Wyzna-czyło to nowy kierunek rozwoju – zachodnia część rejonu staje się miejscem sytuowania obiektów użyteczności publicznej.

Obecnie na terenie Powiśla jest mała ilość obiektów kultury. Nieliczne sezonowe imprezy odbywają się na barce, zacumowanej w pobliżu pomnika Syreny, w Porcie Czerniakowskim oraz w rejonie stacji kolejowej Powiśle. Wyjątkiem jest teatr „Ateneum” przy ulicy Stefana Jaracza. Najbliższe większe obiekty kultury znajdują się poza Powiślem, na górnym tarasie skarpy. Przy ulicy Tamka znajduje się Centrum Fryderyka Chopina – miejsce licznych koncertów i wydarzeń kulturalnych. Nieopodal, znajduje się Uniwersytet Muzyczny.

Nadwiślańska skarpa oddziela Powiśle od naj-bardziej reprezentacyjnej części Warszawy, jaką

jest rejon Traktu Królewskiego. W odróżnieniu od Powiśla rejon ten jest nasycony rozmaitymi obiektami kultury. Wśród najważniejszych jest Teatr Polski przy ulicy Kazimierza Karasia. Dalej, na zachód od Krakowskiego Przedmie-ścia, znajduje się najważniejszy obiekt – Teatr Narodowy.

W wielu obiektach przy Krakowskim Przedmieściu i na Starówce odbywają się liczne imprezy, jak koncerty jazzowe na rynku, przedstawienia kabaretowe na dziedzińcu kawiarni Lapidarium. W budynkach mieści się wiele rozmaitych galerii.

Wśród muzeów największym obiektem jest Muzeum Narodowe, ciągnące się od korony skarpy, prawie do ulicy Nowy Świat. Kolej-ne obiekty muzealne to Zamek Królewski, Muzeum Miasta Stołecznego Warszawy na rynku Starego Miasta, Muzeum Karykatury, Muzeum Marii Curie- Skłodowskiej.

Południowe Powiśle i Solec są terenami nielicz-nych obiektów sportowych, większość z nich jest jednak skupionych na Ujazdowie przy ulicy Łazienkowskiej. Mieszczą się tu korty tenisowe, stadion piłkarskiego klubu Legia i tor łyżwiar-ski Torwar.

7

W A R S Z A W A

Ewolucja postrzegania terenów nadrzecznych

Podsumowanie

Zmieniał się charakter nabrzeży europejskich miast wraz z przekształceniami funkcji rzeki (od użytkowej przez transportową po reprezentacyjną). Z biegiem czasu bulwary zaczęły być coraz bardziej reprezentacyjne, dekoracyjne, pełne życia, często będąc wizytówką miasta. Przekształcanie nabrzeży w bulwary i lokowanie nad zbiornikami wodnymi prestiżowych budowli rozpoczęto już w pierwszej połowie XVII wieku.

Woda zawsze była elementem determinującym powstanie miasta.

Dzięki odpowiednim przekształceniom strefa rzeki staje się często jedną z najbardziej rozpoznawalnych przestrzeni miasta.

Jednym z pierwszych bulwarów reprezentacyjnych był paryski Cours la Reine z pierwszej połowy XVII wieku, założony przez Marię Medycejską. Także zmiany George–Eugene Haussmanna w latach 1852-1870 przybliżyły Paryż Sekwanie. Pomysł integracji rzeki z miastem za pomocą bulwarów podchwyciły inne miasta. W 1848 roku

rozpoczęto prace nad nabrzeżami Tamizy w Londynie.

Jednocześnie dostrzeżono walory krajobrazowe, stwarzane przez wodę. Nad rzekami zaczęto lokować najważniejsze budynki. Jednym z najwspanialszych przykładów jest Pałac Zimowy w Petersburgu oraz Budapeszt z potężnym neogotyckim gmachem parlamentu, majestatycznie odbijającym się w wodzie.

W XIX wieku transport rzeczny ustąpił miejsca kolei. Jednocześnie dostrzeżono walory wypoczynkowe, stwarzane przez nadwodne bulwary. W wielu nadwodnych miastach powstały nadrzeczne ciągi piesze, będące jednocześnie salonami miast.

W wyniku dalszego upadania przemysłu, w wielu miastach zaczęto odzyskiwać tereny nadwodne. Ciekawym przykładem jest Londyn, gdzie tereny starych doków przekształcono w nowoczesną i prestiżową dzielnicę ekskluzywnych mieszkań i biur. Swoistym magnesem dla nowych inwestycji stało się wybudowanie hali sportowej. W innych

brytyjskich miastach, budowa nadwodnych bulwarów wiąże się z odzyskiwaniem terenów poprzemysłowych, położonych nad rzekami i rozmaitymi kanałami.

W Berlinie, nad Sprewą ulokowano wiele nowoczesnych reprezentacyjnych siedzib organów władzy - Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, nowa siedziba Reichstagu. Powstały nowe gmachy użyteczności publicznej – budynki na Wyspie Muzeów.

Tradycyjnie jednak w wielu miastach, aż do XX w., tereny nadrzeczne były postrzegane jako rejony portowe, a więc „brudna” część miasta. Wzdłuż rzek wiodły również historyczne szlaki komunikacyjne. Z czasem przekształciły się w nadrzeczne arterie komunikacyjne, oddzielające miasta od rzek. Tak jest w niektórych częściach wspomnianego wcześniej Paryża, gdzie wzdłuż Sekwany ciągną się arterie komunikacyjne, uniemożliwiając lokowanie budynków bezpośrednio przy rzece. Brakuje tam również nadrzecznych bulwarów.

Rzeka od stuleci miała ogromy wpływ na kształtowanie tkanki i wizerunku miasta. Chroniła miasta lub przeciwnie, była dla nich największym zagrożeniem. Funkcja rzeki jako motywatora do zakładania nowych ośrodków miejskich dawno zatraciła swoje znaczenie, funkcja transportowa znacznie osłabła lub jest już na tyle rozwinięta, że nie można jej bardziej eksploatować.

Podsumowując - gospodarcze funkcje rzek nie są już tak ważne jak kilkadziesiąt czy kilkaset lat temu. Współcześnie jedną z najważniejszych

funkcji rzeki jest ta krajobrazowo–przestrzenna i społeczna. Proces ich kształtowania to odzwierciedlenie przemian historycznych, politycznych, kulturowych, a także społecznych jakie następowały w mieście.

Rzeka potrafi doskonale podkreślić niepowtarzalny klimat miasta, przez które przepływa, ma zdolność tworzenia nowych punków węzłowych, nadających miastu indywidualny charakter. By jednak w pełni cieszyć się pięknie wpisaną w strukturę miasta

rzeką, należy przeprowadzić szereg działań technicznych, mających na celu regulację koryta rzeki, ochronę przed powodzią, a także zmniejszenie zanieczyszczeń jej wód.

Rewitalizacja terenów nadrzecznych wymaga długofalowych strategii mocno wpisanych w politykę przestrzenną miasta. Aby tereny nadrzeczne dobrze funkcjonowały, należy pamiętać o ich dostępności, otwartości oraz zróżnicowaniu użytkowników danej przestrzeni.

8


Powiśle historyczne

Lorem Ipsum is simply dummy text of

01.

02.

03.

Ciągłość historyczna w Warszawie została przerwana przez wojnę. Zanim nadeszła, niszcząc nasze miasto, Warszawiacy spędzali czas ciesząc się sąsiedztwem rzeki. Brzegi Wisły były uczęszczane przez mieszkańców, którzy na nich pracowali lub spędzali czas na spacerach wzdłuż bulwarów.

9

W A R S Z A W A

01. Budowa kolejowej linii Średnicowej w Warszawie - fragment ukończonego wiaduktu na Powiślu.

02. Warszawa. Wybrzeże Gdańskie.

03. Przystań rzeczna koło Mostu Kierbedzia.

04. Otwarcie kolejowej linii Średnicowej w Warszawie.

05. Port Praski w Warszawie

05.

04.

10


11

W A R S Z A W A

ObecnieCelem pracy jest wskazanie metody przekształcenia nadrzecznej, śródmiejskiej części Powiśla, pozwalającej na optymalne wykorzystanie potencjału inwestycyjnego terenu - alternatywnej w stosunku do zapisów Studium Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy oraz innych opracowań planistycznych.

Przedmiotem analizy są nadrzeczne tereny zielone, rozciągające się wzdłuż lewobrzeżnego bulwaru, położone w samym centrum Warszawy, w najbardziej reprezentacyjnej dzielnicy, jaką jest Śródmieście. Teren ograniczony jest nabrzeżem Wisły (bulwarem Bohdana Grzymały Siedleckiego), mostem im. Stanisława Poniatowskiego oraz ulicami: Wybrzeże Kościuszkowskie oraz Karową. Większość powierzchni zajmuje obecnie słabo zadrzewiony i zaniedbany skwer T. Kahla. Podobnie jak sąsiednie obszary położone na przeciwległym brzegu Wisły - Port Praski, czy rejon Stadionu Narodowego - wymaga

podjęcia działań inwestycyjnych.Obecnie trwają intensywne prace nad rewitalizacją nadrzecznych rejonów prawobrzeżnych. Port Praski przemieni się w ekskluzywną dzielnicę mieszkalno–usługową. W rejonie Stadionu powstanie sala konferencyjna i zespół gmachów wystawienniczych. Jednocześnie planowana jest rewitalizacja historycznej tkanki Pragi, przylegającej do Portu Praskiego. Dzięki tym zabiegom nadrzeczna część Pragi stanie się reprezentacyjną dzielnicą miasta, a z lewobrzeżną Warszawą połączy ją dodatkowo planowany most na przedłużeniu ulicy Karowej.

Tym bardziej, wskazane jest więc powstanie na lewym brzegu nowego rejonu centrotwórczego.

12


13

W A R S Z A W A

14


Przyszłość zagospodarowania newralgicznych terenów o potencjale reprezentacyjnym może wyglądać obiecująco. Z czasem pojawia się coraz więcej interesujących i rozsądnych wizji zabudowy Portu Praskiego, otoczenia Stadionu Narodowego, czy rewitalizacji Cypla Czerniakowskiego. Warszawa zdaje się mieć ciekawe pomysły zagospodarowania tych terenów. Niestety czujemy rażący brak wizji dla jednego z najbardziej reprezentacyjnych terenów miasta, czyli rejonu nadrzecznego - Powiśla.

-

Projekty planów miejscowych będących w trakcie opracowywania (plan miejscowy „Powiśle Północne” i „Powiśle Południowe”) w sposób rażący nie wykorzystują potencjału swojej lokalizacji zarówno w aspekcie ekonomicznym, architektoniczno-urbanistycznym, społecznym oraz promocyjno-turystycznym.

Nie sposób zrozumieć powodów, dla których na ponad pięcio-hektarowej działce należącej do Miasta St. Warszawy, znajdującej się pomiędzy stacją metra Powiśle a Mostem Średnicowym, planowane są trzy niewielkie kwartały zabudowy o funkcji z zakresu usług nauki (dwa kwartały) oraz funkcji sportowej

(jeden kwartał), o łącznej powierzchni całkowitej zaledwie ok. 27 500m2. Zastanawiające jest również dlaczego na działce znajdującej się po południowej stronie Mostu Średnicowego planowana jest niewielka hala sportowa, o powierzchni całkowitej niewiele większej niż 3 700m2. Wobec powyższego, okazuje się, że na niezwykle atrakcyjnym terenie planuje się umieszczenie zaledwie czterech niewielkich obiektów, z których dwa mają funkcję sportową. Biorąc pod uwagę fakt, że w niedalekim sąsiedztwie znajduje się ogrom oferty sportowej (Cypel Czerniakowski, otoczenie Stadionu Narodowego, pojedyncze obiekty na Solcu, Powiślu i Ujazdowie) wydaje się, że wybór takiej funkcji w tym miejscu jest dalece nietrafiony.

15

W A R S Z A W A

Powierzchnia obszaru: 0,6 haPowierzchnia całkowita budynków: ok. 3 700m2

SPORT

SPORT

NAUKA

NAUKA

Powierzchnia obszaru: 5 haPowierzchnia całkowita budynków: ok. 27 500m2

Projekt MPZP

ok 30 000 m2

POWIERZCHNIA CAŁKOWITA WSZYSTKICH BUDYNKÓW

ok 5,6 haPOWIERZCHNIA ŁĄCZNA WSZYSTKICH OBSZARÓW

16


POSZUK IWANIE WIZJI ROZWO JU WARSZ AWY

17

W A R S Z A W A

POSZUK IWANIE WIZJI ROZWO JU WARSZ AWY

Projekt „Przywróćmy Miastu Rzekę” jest inicjatywą społeczną warszawskiej pracowni architektonicznej – 4am Architekci. Jako mieszkający i pracujący w Warszawie architekci czujemy obowiązek wykorzystywania naszej wiedzy w dyskusji o kształcie przestrzeni naszego miasta.

Do współpracy zaprosiliśmy osoby reprezentujące uznane i szanowane środowiska varsavianistów oraz biura i stowarzyszenia działające dla dobra publicznego. Dzięki temu praca jest wynikiem nie tylko doświadczeń i przemyśleń pracowni 4am Architekci, ale również m.in. Forum Rozwoju Warszawy, SISKOM, RS Architektura Krajobrazu oraz Piotra Fedaka. Za oprawę graficzną niniejszego opracowania odpowiada renomowana agencja Elementone.

Szczegółowe opracowanie koncepcji dotyczy obszaru ograniczonego Mostem Poniatowskiego, Bulwarem Bohdana Grzymały Siedleckiego, ulicą Karową oraz Wybrzeżem Kościuszkowskim. Szkicowo został opracowany również teren całego rejonu warszawskiego Powiśla.

Wybór opracowywanego rejonu był wynikiem trwających od lat dyskusji na temat zagospodarowania nadbrzeży Wisły oraz rosnącego zainteresowania tym terenem okazji organizowanego w Polsce i na Ukrainie święta sportu, czyli EURO 2012.

Przy ogólnym wrażeniu powodzenia organizacji mistrzostw i zachwytach nad postępem, jakiego dokonało nasze miasto przez ostatnie kilkadziesiąt lat, chcemy zapytać się: „Co dalej?”. Tym samym, staramy się dać na nie odpowiedź, jako jedno z rozwiązań, które wgedług nas jest słuszne. Uważamy, że Warszawa dojrzała już do prowadzenia dyskusji o swoim charakterze i perspektywach na konkretnych rozwiązaniach i pomysłach. Po EURO 2012 jesteśmy silniejsi i bardziej pewni siebie. To dobry czas na przemyślane zmiany.

18


Strukturaprzestrzenna

A N A L I Z A S TA N U I S T N I E J Ą C E G O

L E G E N D A :

Struktura przestrzenna Warszawy cechuje się brakiem spójności. Zniszczenia spowodowane wojną i ich mało udane próby odbudowy doprowadziły do powstania tkanki miejskiej, która nie ma wiele wspólnego ze zdrowo funkcjonującym miastem. Narosła zieleń przeplata się w niezorganizowany sposób z pozostałościami zabudowy oraz z niewpisującymi się w przestrzeń i skalę budynkami budowanymi w latach 1970-90. Nie sprzyja to zdrowemu funkcjonowaniu mieszkańców w zastanej przez nich przestrzeni.

Powiśle jest jednym z tych rejonów, które mimo nawarstwianych przez lata szkód ma bardzo wyraźny i czytelny szkielet urbanistyczny, który trzeba rozwijać i uzupełniać, z uwzględnieniem charakterystycznych dla niego cech.

Granica obszaru opracowania

Budynki użyteczności publicznej, zabudowa historyczna, pierzeje kształtujce przestrze-nie publiczne Zabudowa urządzona

Zieleń urządzona,Parki Skarpa nadwiślańska

-

-

19

W A R S Z A W A

S T A N I S T N I E J Ą C Y :

20


Rozwiązaniakomunikacyjne

L E G E N D A :

Układ komunikacyjny Śródmieścia Warszawy składa się przede wszystkim z szerokich arterii skupiających na sobie intensywny ruch kołowy. W ten sposób tworzą się bardzo nieprzyjemne w odbiorze mieszkańców ciągi komunikacyjne, które cechują się dużym poziomem hałasu i zanieczyszczeń. Jest to niekorzystny proces, na skutek którego nie tylko powstaje duża intensyfikacja ruchu w centrum miasta, ale również powoduje zanik ruchu pieszego w mniejszych lokalnych ulic.

W ten sposób zamiast miasta dla ludzi, Warszawa staje się miastem dla samochodów.

–


Linie kolei Węzły przesiadkowe

Przestrzenieo przewadze ruchusamochodowego

Ruch kołowy w tunelach

Linie metra

Główne przestrzenieo przewadze ruchupieszego

Przestrzenie ruchupieszego

-


21

W A R S Z A W A


22


GŁÓWNE OBIEKTY UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ

1. Rynek Starego Miasta2. Zamek Królewski3. Pałac Prezydencki4. Teatr Wielki5. Uniwersytet Warszawski6. Muzeum Narodowe7. biurowiec Giełdy Papierów Wartościowych8. Bank Gospodarstwa Krajowego (Spr)9. Dom Handlowy “Smyk”10. Galeria Zachęta11. Kościół św. Floriana12. Cerkiew13. Centrum Handlowe “Wileńska”14. Stadion Narodowy15. Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego16. Centrum Nauki Kopernik

Obiekty użyteczności publicznej


L E G E N D A :

Analiza struktury lokalizacji budynków użyteczności publicznej pozwala zauważyć tendencję do lokalizowania ich przy ciągach pieszych wzdłuż kierunku ukształtowania skarpy. Można wyróżnić trzy takie ciągi: pierwszym jest Trakt Królewski – salon Warszawy, drugim są budynki ulokowane na samej skarpie – takie jak np. Muzeum Ziemi, kampus Uniwersytetu Warszawskiego, czy Zamek Królewski.

Trzecim bardzo ważnym ciągiem jest oś Uniwersytetu Warszawskiego, która spaja ze sobą te ciągi i dochodzi do samej rzeki. W miejscu styku osi uniwersyteckiej z rzeką zaczyna się proponowany przez nas – czwarty ciąg, wzdłuż brzegu Wisły.

–

-


Budynki użyteczności publicznej, zabudowa historyczna, pierzeje kształtujce przestrze-nie publiczne

Zabudowa proponowana,projektowana

Zabudowa urządzona

Zieleń urządzona,Parki

Wielofunkcyjnetereny otwarte

Struktura najważniejszych przestrzeni publicznych

Rejony o największejintensywnościużytkowania

Najważniejszeobiektyreprezentacyjne

23

W A R S Z A W A


12

11

14

16

15

01

02

03

04

10

05

09

08

07

06

13

24


GŁÓWNE OBIEKTY I UKŁADY:

1. Zamek królewski2. Kościół Św. Anny3. Kościół Karmelitów Bosych4. Uniwersytet Warszawski5. Wieżowiec przy stacji “Powiśle”6. Muzeym Narodowe7. Budynek Z.N.P.8. Elektrociepłownia “Powiśle”9. Centrum Nauki Kopernik10. “osiedle punktowców”11. Kościół Św. Floriana12. Stadion Narodowy13. Pylon Mostu Świętokrzyskiego14. Kościół Wizytek

DOMINANTY WYSOKOŚCIOWE:numer: 5 / 7 / 10 / 12 / 13

DOMINANTY ZNACZENIOWE:numer: 1 / 3 / 4 / 6 / 9 / 11 / 12

DOMINANTY LOKALNE:numer: 2 / 8 / 14


L E G E N D A :

Koryto Wisły stwarza pretekst do wspaniałych i spektakularnych otwarć i powiązań widokowych pomiędzy obydwoma brzegami rzeki. Niestety przy obecnej, chaotycznej tkance urbanistycznej Warszawy, ten potencjał wydaje się być w większości zmarnowany. Brakuje wieloplanowości. W widoku z prawej strony Wisły dominuje pnące się w górę centrum Warszawy poprzedzone zabudową na Skarpie Warszawskiej, wśród której wyróżnia się zabudowa Starego i Nowego Miasta.

Patrząc z prawej strony Wisły na centrum wyraźnie brakuje pierwszego planu w postaci zabudowy lokalizowanej bezpośrednio nad Wisłą. Tkanka miejska poniżej skarpy w obecnej postaci wygląda zapleczowo i brakuje jej charakteru rejonu, który znajduje się nad rzeką.

-

-Granica obszaru opracowania

Korelacje widokowemiedzy zespołamibudynków

Pierzeje kształtującesylwetkę miasta odstrony Wisły

Korelacje widokowepomiędzy poszczegól-nymi budynkami sta-nowiącymi dominanty

Miejsca Osie widokowe

Powiązania widokowe

25

W A R S Z A W A


01

0203 14

4

5

8

7

13

12

11

10

9

6

26


METROPOLIATĘTNIĄCA

27

W A R S Z A W A

ŻYCIEMPuszczanie lampionów jest czymś, co możemy zobaczyć w Warszawie coraz częściej. Warto kultywować takie zwyczaje. Potrzebujemy przestrzeni, która będzie służyła nam w celach rekreacyjnych. Nasze miasto niesie ze sobą dużo smutku i bolesnych wspomnień. Teraz nadchodzi czas na to, żeby zdać sobie sprawę, że radzimy sobie z bliznami przeszłości i jesteśmy wstanie w pełni odżyć i cieszyć się z tego co mamy.

Bulwary leżące obok rzeki mogą być przestrzenią symboliczną. Rzeka i przepływ wody to symbol przemijania, oczyszczania i ciągłych zmian, które nas otaczają i są nieuniknione. Pozwólmy, aby rzeka nam o tym przypominała.

28


Etapy tworzenia nowej struktury urbanistycznej“ K R O K P O K R O K U ”

01–

02–

–

Stan obecny

Kontynuacja zagospodarowania bulwarów nadwiślańskich w kierunku południowym

29

W A R S Z A W A

04–

03–

05–

Połączenie z mostami,przedłużenie siatki ulic

starego Powiśla

Propozycja zakresu zabudowy lewego brzegu Wisły

Istniejący budynek Centrum Nauki Kopernik

30


07–

06–

08–

Stworzenie placów miejskich

Wyznaczenie przestrzeni publicz-nych wynikających z dotychczaso-

wych uwarunkowań

Stworzenie skwerów miejskich

31

W A R S Z A W A

10–

09–

11–

Wyznaczenie dominant wysoko-ściowych i znaczeniowych

Podniesienie terenu (płyty), ukrycie wjazdu Wisłostrady do tunelu

Stworzenie placu miejskiego wewnątrz kwartału zabudowy, na

przecięciu szlaków pieszych

32


33

W A R S Z A W A

ProjektTeren objęty koncepcją zagospodarowania położony jest w centrum miasta, w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki i nadrzecznych bulwarów, jest znakomicie skomunikowany z miastem – stacja metra, przystanki autobusowe i tramwajowe, przystań pasażerska - będą w przyszłości przyciągać rzesze użytkowników.

Wobec powyższego, przedmiotowy teren spełnia wszelkie kryteria budowy obiektów użyteczności publicznej najwyższej klasy. Powinny znaleźć się tu rozmaite instytucje kultury, nauki, administracji oraz miejsca lokalizacji usług ponadlokalnych, takich jak: hotele i biura klasy premium. Pierwszym krokiem do przekształcenia tego rejonu w tętniące życiem miasto jest Centrum Nauki

Kopernik, ulokowane tuż nad samą Wisłą.Obecnie tradycyjną strefą reprezentacyjną, skupiającą największy ruch turystyczny, jest Trakt Królewski i Stare Miasto. Po drugiej stronie rzeki - Stadion Narodowy wraz z zabudową towarzyszącą, nowy Port Praski oraz rewitalizowane rejony starej Pragi – tzw. „Praska Starówka” – będą stanowiły kolejną wizytówkę miasta.

Proponowana zabudowa lewego brzegu Wisły w zamyśle będzie stanowić tzw. warszawski „water-front”, stając się kolejnym rejonem miasta, który można będzie zaliczyć do tych najatrakcyjniejszych. Wyłonione w konkursach projekty budynków stworzą spójną urbanistycznie przestrzeń o najwyższych walorach architektonicznych.

34


35

W A R S Z A W A

36


Schemat funkcjonalny

USŁUGI

KULTURA I SZTUKA

EDUKACJA I N. TECHNOLOGIE

SPORT I REKREACJA

NAUKA - UW

Teren opracowania został podzielony na następujące obszary:

Obiekty nauki: związane z Uniwersytetem Warszawskim, znajdą się pomiędzy skrzyżowaniem z ulicą Karową a Centrum Nauki Kopernik. Zgodnie z propozycjami, zawartymi w wytycznych do konkursu na bulwary, projekt przewiduje powstanie dwóch gmachów, mieszczących nowe instytucje U.W.

Teren edukacji i nowych technologii: to budynki od CNK, poprzez budynek

na miejscu zredukowanego Parku Odkrywców, aż do budynku stojącego pomiędzy pasami drogi dojazdowej na Most Świętokrzyski.

Teren kultury: rozciąga się od projektowanego placu nad stacją metra „Powiśle” do mostu kolejowego. W zamyśle autorów znajdą się tu potrzebne miastu nowe obiekty kultury, jak sala koncertowa, klub jazzowy i inne instytucje kultury. Przewidywane jest powstanie obiektu towarzyszącego wybudowanej w przyszłości przystani pasażerskiej, jak np. dworzec wodny.

Terenem usług jest obszar położony między zjazdami z mostu im. Stanisława Poniatowskiego a przedłużeniem ulicy Stefana Jaracza. Składa się z czterech obiektów. Pierwszym jest zespół usytuowany między zjazdem z mostu Poniatowskiego a mostem kolejowym. Drugi zespół znajduje się po przeciwnej stronie nasypu kolejowego i sięga do przedłużenia ulicy Stefana Jaracza. Projekt przewiduje zaadaptowanie konstrukcji mostu dla potrzeb połączenia obydwu budynków.

37

W A R S Z A W A

Projektowanedane liczbowe


Powierzchnia obszaru: 5 haPowierzchnia całkowita budynków: ok. 97 000m2



ok 186 000 m2

POWIERZCHNIA CAŁKOWITA WSZYSTKICH BUDYNKÓW

ok 8,5 haPOWIERZCHNIA ŁĄCZNA WSZYSTKICH OBSZARÓW

38


min wysokość: 6 piętermax. wysokość: 12 pięterpow. całkowita: 62,000 m2






Schematyalternatywnychrozwiązań

Po wielu dyskusjach oraz konsultacjach, które odbyliśmy przez okres kilku miesięcy między zakończeniem projektu a jego publikacją zdecydowaliśmy, że niektóre fragmenty opracowania zasługują na przemyślenie alternatywnych rozwiązań. Prezentowana koncepcja jest jedną z możliwości, które pozwalają na wydobycie potencjału z projektowanego obszaru. Cechą jej jest elastyczność w kształtowaniu parametru intensywności zabudowy – zachowując walory przestrzenne można zwiększać walor ekonomiczny przestrzeni, zarówno poprzez zagęszczanie zabudowy, jak również poprzez regulowanie wysokości zabudowy.

KWARTAŁ USŁUGOWY

39

W A R S Z A W A

min wysokość: 4 pięteramax. wysokość: 4 pięterapow. całkowita: 26,400 m2

* zwyłączeniem Centrum Nauki Kopernik



min wysokość: 4 pięteramax. wysokość: 6 pięterpow. całkowita: 41,200 m2







KWARTAŁ EDUKACJI

KWARTAŁ KULTURY I SZTUKI

40


WISŁATRZECIM STADIONEM

41

W A R S Z A W A

WISŁATRZECIM STADIONEM

Rzeka otwiera nam możliwości trenowania sportów wodnych. Zagospodarowane bulwary, plaże i mosty mogą stać się trybunami do oglądania wspaniałych dyscyplin i rywalizacji na Wiśle.

42


Strukturaprzestrzenna

A N A L I Z A M O Ż L I W O Ś C I Z A B U D O W Y N A D R Z E C Z N E J C Z Ę Ś C I P O W I Ś L A

L E G E N D A :

Dzielnice śródmiejskie powinny cechować się rozsądnym zagęszczeniem tkanki urbanistycznej. W procesie zagęszczania trzeba zwrócić uwagę na odpowiedzialne dysponowanie zielenią miejską i wytyczanie jej charakteru, odpowiadającego specyfice terenu i strukturze funkcjonalnej rejonu.

Dogęszczenie terenów śródmiejskich hamuje rozrastanie się miasta, co jest bardziej efektywne z punktu widzenia nakładów inwestycyjnych i kosztów utrzymania infrastruktury miejskiej, wpływa również korzystnie na zmniejszenie zanieczyszczenia środowiska, między innymi na skutek zmniejszania dystansu pomiędzy ważnymi

ośrodkami miejskimi. Takie myślenie o mieście przywraca życie centrum miasta i pozwala generować większe przychody, przy zahamowaniu rosnących kosztów utrzymania rozległej i luźno rozproszonej struktury miejskiej.

Dobrze zaprojektowana wielkomiejska tkanka pomaga kształtować rangę miasta oraz wytyczać domknięte i uregulowane przestrzenie miejskie, takie jak ulice, place i parki, które w swojej formie są bardziej czytelne i przyjazne dla ich użytkowników.

-




Zabudowa urządzona


Wielofunkcyjnetereny otwarte Skarpa nadwiślańska

-

43

W A R S Z A W A

S T A N D O C E L O W Y :

44


Rozwiązaniakomunikacyjne


L E G E N D A :

Nowa zabudowa reprezentacyjna zostanie połączona z Traktem Królewskim i systemem komunikacyjnym Śródmieścia ulicami o przewadze ruchu pieszego, tworząc system przestrzeni publicznych o podobnym charakterze i funkcji.

Miasto powinno być przede wszystkim dla mieszkających w nim ludzi. Zredukowanie arterii przecinających i dzielących miasto na wyspy oraz skierowanie i spowolnienie ruchu na lokalnych ulicach przyczyni się do zmiany charakteru warszawskich ulic.

Być może nie jesteśmy jeszcze gotowi na kompleksowe wycofywanie ruchu kołowego z centrów naszych miast wzorem państw Europy zachodniej, takich jak np. Kopenhaga, jednak w obecnym momencie rozwoju możliwe jest przedefiniowanie rangi ulic i wprowadzenie tych, z przewagą ruchu pieszego.

–


Linie metra Węzły przesiadkowe

Proponowanalokalizacja publicznychgaraży podziemnych

Przestrzenieo przewadze ruchusamochodowego

Ruch kołowy w tunelach

Linie kolei

Główne przestrzenieo przewadze ruchupieszego

Przestrzenie ruchupieszego

-

P

45

W A R S Z A W A


P P P

P

P

P

P

P

P

P

46


OBIEKTY PROJEKTOWANE:

17. Pałac Saski18. Przekształcona elektrociepłownia “Powiśle”19. Nabrzeżne centrum kultury20. Nabrzeżne centrum administracyjne21. Centrum wielofunkcyjne: “PORT PRASKI”22. Centrum wielofunkcyjne: “STADION”23. Hala sportowo - widowiskowa24. Nabrzeżne budynki U.W.

Obiekty użyteczności publicznej


L E G E N D A :

Kontynuując tendencję lokowania obiektów użyteczności publicznej na ciągach odpowiadających kierunkowi biegu rzeki, proponujemy stworzenie kolejnego takiego ciągu na terenie objętym projektem. Kluczowym aspektem jest takie zaplanowanie działek pod inwestycje, które pozwala na wyznaczenie przestrzeni publicznych o różnym charakterze (reprezentacyjnym, wystawienniczym, rekreacyjnym itp.).

W wyniku braku spójnej tkanki urbanistycznej, Warszawa cierpi na brak domkniętych przestrzeni miejskich. Naszym celem jest zainicjowanie procesu tworzenia takich przestrzeni. Celnym pomysłem wydaje się

-




Zabudowa urządzona


Wielofunkcyjnetereny otwarte

Struktura najważniejszych przestrzeni publicznych

Rejony o największejintensywnościużytkowania

Najważniejszeobiektyreprezentacyjne

być umieszczenie ich wśród projektowanych budynków użyteczności publicznej o wysokiej randze. W ten sposób możemy być pewni, że nie będą martwe, a wręcz przeciwnie – będą tętnić życiem.

47

W A R S Z A W A


20

21

22

23

19

24

18

17

48


A N A L I Z A M O Ż L I W O Ś C I Z A B U D O W Y N A D R Z E C Z N E J , C Z Ę Ś C I P O W I Ś L A

L E G E N D A :

Analiza rozwinięć widokowych i potencjału kompozycyjnego terenu objętego projektem skłoniły nas do zaproponowania warszawskiego water-frontu.

Najważniejszą przestrzenią publiczną w tym rejonie powinny pozostać bulwary nadwiślańskie. To właśnie ta przestrzeń ma szansę stać się kolejnym salonem Warszawy, który zapewni dostęp do wielkomiejskich i spektakularnych rozwinięć widokowych po praskiej stronie Wisły (na nowy Port Praski, Stadion Narodowy, nową hale sportowo-widowiskową), unikalnych dla naszego miasta.

Projekt „Przywróćmy Miastu Rzekę” – wielowątkowa kompozycja brył o zróżnicowanej wysokości - buduje pierwszy plan panoramy Warszawy widzianej z prawej strony Wisły. Kompozycja budynków (w zamyśle o awangardowej współczesnej estetyce wyłonionej

-

-Granica obszaru opracowania

Korelacje widokowemiedzy zespołamibudynków

Pierzeje kształtującesylwetkę miasta odstrony Wisły

Korelacje widokowepomiędzy poszczegól-nymi budynkami sta-nowiącymi dominanty

Miejsca Osie widokowe

Powiązania widokowe

OBIEKTY PROJEKTOWANE:

15. Hala sportowo - widowiskowa16. Budynek na pirsie południowym17. Budynek na pirsie północnym18. 19. Budynki wysokościowe w porcie praskim20.21. Budynek wysokościowy na styku ulic targowej i jagielońskiej

DOMINANTY WYSOKOŚCIOWE:numer: 18 / 19 / 20 / 21

DOMINANTY LOKALNE:numer: 16 / 22 / 23 / 24

w konkursach architektonicznych) szanuje istniejące założenia widokowe, w tym panoramę Starego Miasta, widok na Skarpę Warszawską i klaster wieżowców w centrum miasta.

Projekt zakłada zlokalizowanie dwóch dominant wysokościowych po obu stronach mostu średnicowego, na obszarze przewidzianym pod lokalizowanie usług. Lokalizacja dominant została tak dobrana aby nie wpływały one wizualnie na panoramę miasta przy jednoczesnym zmniejszeni rangi wizualnej chaotycznej, wysokiej zabudowy mieszkaniowej z lat 70-tych. Wysokość dominant pozostaje kwestią otwartą, w prezentowanej koncepcji została ograniczona do 50m, ale analiza przeprowadzona na potrzeby niniejszego opracowania pozwala myśleć o wysokości równej budynkowi przy ulicy Smolnej (ok. 82m n.p.w.)

49

W A R S Z A W A


22

15

20

19

16

18

17

21

24

23

50


PRZYJAZNE MIASTO NOCĄ

51

W A R S Z A W A

Przestrzeń publiczna, która tętni życiem to przestrzeń bezpieczna. Oświetlone bulwary w sąsiedztwie zabudowy mogą żyć przez całą dobę, a brak sąsiedztwa budynków mieszkalnych stwarza pretekst do bezkonfliktowej lokalizacji usług kultury i gastronomii oraz hoteli.

52


53

W A R S Z A W A

54


Pojektowany rejon znajduje się w jednym z lepiej skomunikowanych rejonów Śródmieścia. Oprócz nowopowstającej stacji metra, w pobliżu są ulokowane przystanki każdego środka transportu zbiorowego dostępnego w Warszawie. Podczas renowacji bulwarów można również zwiększyć ilość przystani rzecznych, które umożliwią dostęp do tramwaju wodnego.

Przy obecnej formie MPZP, proponowanego przez miasto, ten potencjał nie zostałby wykorzystany.

Schemat przystankówkomunikacji zbiorowej

L E G E N D A :

AutobusPrzystanekautobusowy Metro

Tramwaj

Stacja metra

PrzystanektramwajowyTramwaj wodny Przystanek

55

W A R S Z A W A

Układ urbanistyczny projektowanego zespołu budynków wynika ściśle z historycznego ukształtowania ulic Powiśla. Proponujemy przearanżowanie charakteru ulic, którego obecnym priorytetem jest ruch samochodowy. Szersze spojrzenie na organizację komunikacyjną w skali dzielnicy i miasta pokazuje, w jaki sposób można wyznaczyć ulice o różnych proporcjach ruchu kołowego i pieszego. Przy odpowiedzialnej modyfikacji dzisiejszego stanu jesteśmy

Segregacja rodzajuruchu na ulicach i traktach

L E G E N D A :

Ruch kołowy - główny

Ruch kołowy

Główne ciągi z prefe-rencją ruchu pieszego

Ciągi piesze

BulwaryTrasa tramwaju wodnego

w stanie stworzyć ulice z całkowicie wyłączonym ruchem samochodowym (z wyjątkiem dojazdu do posesji) oraz ulice z preferencją ruchu pieszego.

W ten sposób chcemy zainicjować proces oddawania miasta pieszym (a zabierania go samochodom).

–

56


57

W A R S Z A W A

58


03

04

05

02

01

02

06

01

04

05

03

WIZUALIZACJE SCHEMATYCZNE

08. BULWARYRealizowana część bulwarów nad Wisłą, z miejscami przeznaczonymi do wypoczunku oraz aktywności związanych z rzeką, jak również przystani dla statków.

09. PLAC SYRENYGłówny plac spotkań z pomnikiem Syreny, domknięty budynkami użyteczności publicznej. Stanowi przedpole dla budynków, miejsce spotkań oraz punkt orientacyjny.

10. PARKZredukowany Park Odkrywców, oddzielony od hałasu ulicy i zwracający się do budynków i rzeki. Budynek na jego środku uniesiony na słupach - łączy park z ulicą.

11. PLAC UWPlac na zakończeniu osi ulicy Lipowej, przy budynkach Uniwersytetu Warszawskiego.

06. SKWERReorganizacja ruchu na skwerze im. I.Wóycickiej przywróci mu odpowiednią rangę przestrzeni miejskiej.

07. ALEJASzeroka aleja - Wybrzeże Kościuszkowskie, pełniąca rolę zarówno ulicy dojazdowej jak i wielkomiejskiej przestrzeni wypełnionej punktami usługowymi i lokalami gastronomicznymi.

01. ECZachowany obiekt Elektrociepłowni Powiśle z placem przed główną elewacją.

02. PLACPlac przed Kościołem Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, na zakończeniu nowo-projektowanej ulicy.

03. PRZEJŚCIEPrzejście piesze, połączenie Wybrzeża Kościuszkowskiego z ulicą Smulikowskiego.

04. SKWERZrewitalizowany skwer miejski na skrzyżowaniu ulic Topiel i Zajęczej.

05. SKWERZielony skwer, łączący ulicę Dobrą i Solec. Stanowi przestrzeń wypoczynkową dla mieszkańców rejonu.

07

09

1008

11

59

W A R S Z A W A

BULWARY

Schemat przekroju w miejscu wyjazdu Wisłostrady z tunelu

HAŁAS ELIMINUJĄCY FUNKCJE REKREACYJNE

BRAK PRZEJŚCIA DO RZEKI

S Y T U A C J A O B E C N I E :

Obecnie wyjazd/wjazd – z tunelu Wisłostrady ingeruje w przestrzeń skweru T. Kahla w sposób kompletnie zaprzeczający jego rekreacyjnej funkcji. Te elementy generują hałas i stanowią ciężką do przekroczenia barierę w terenie, którego przeznaczeniem jest rekreacja.

60


KUBATURAUŻYTKOWA

ZAGŁĘBIONYPLAC

BULWARY

Schemat przekroju w miejscu przykrycia Wisłostrady płytą

DODATKOWE FUNKCJE

PRZEJŚCIE DO RZEKI

S Y T U A C J A P R O P O N O W A N A :

Naszą propozycją jest przykrycie wjazdów do tunelu płytą, która ograniczy hałas i przedłuży tunel, aż do Mostu Średnicowego. W ten sposób ukrywamy ruch samochodów i odcinamy go za równo od przestrzeni publicznej wewnątrz kwartałów projektowanej zabudowy, jak i od przestrzeni publicznej bulwarów nadwiślańskich.

Kubatury wewnątrz budynków, leżące pod poziomem płyty są przeznaczone na przestrzenie handlowe oraz garaże.

Dodatkowym atutem takiego rozwiązania jest również otrzymanie dodatkowego poziomu przestrzeni publicznej, na której rozgrywa się życie wielkomiejskiej Warszawy.

61

W A R S Z A W A

07. PLAC ASPTętniący życiem plac przed nowo-powstającym budynkiem ASP. Doskonały do organizacji wystaw rzeźb czasowych i stałych.

08. PLACKameralny plac na przecięciu szlaków pieszych, przechodzących przez kompleks. Na środku placu fontanna, rzeźba lub drzewa.

09. BULWARYBulwary powinny świadczyć zakres usług takich jak: tramwaj wodny, pomosty cumownicze, pawilony gastronomiczne oraz przestrzeń wypoczynkowa.

10. PLAC / SKWERDwupoziomowy plac stanowi oazę chroniąc od zgiełku na bulwarach i hałasu miasta. Stwarza pretekst do organizacji unikalnej przestrzeni. Możliwe czasowe zadaszenie.

06. PLAC SYRENYGłówny plac spotkań, domknięty budynkami użyteczności publicznej. Stanowi przedpole dla budynków, miejsce spotkań oraz punkt orientacyjny.

05. PŁYTAPrzykrycie wjazdu do Wisłostrady płytą redukuje hałas i chowa infrastrukturę przy małych kosztach, stwarzając unikalną przestrzeń przy Wiśle.

WIZUALIZACJE SCHEMATYCZNE

01. ARKADYPrzywrócenie przejścia pod arkadami wiaduktu kolejowego oraz uzupełnienie zabudowy w bezposrednim sasiedztwie przyczyni się do stworzenia unikalnej wielkomiejskiej przestrzeni i włączenia infrastruktury kolejowej do miasta

02. PLACKameralny plac na przecięciu szlaków pieszych, przechodzących przez kompleks. Na środku fontanna lub drzewa.

03. PLAC SYRENYGłówny plac spotkań, domknięty budynkami użyteczności publicznej. Stanowi przedpole dla budynków, miejsce spotkań oraz punkt orientacyjny.

04. SKWERPrzestrzeń dookoła nasypu kolejowego z przebiciem w środku, łączy dwie strony ze sobą. Uskoki w zabudowie tworzą plateau przed dominantami.

01

04

06

07

09

08

10

02

03

05

62


63

W A R S Z A W A

Powyższy schemat uzupełnień zabudowy rejonu jest wynikiem naszych rozważań w większej skali. Jest to propozycja teoretyczna, która służy rozpoczęciu dyskusji na temat kierunków rozwoju rejonów Powiśla i Solca.

Uważamy, że należy dążyć do maksymalnego wypełnienia luk oraz ubytków w istniejącej zabudowie. Jesteśmy zdania, że nie należy

bać się dyskusji o ograniczeniu dzikich terenów zielonych, które powstały nieplanowanie wskutek nieodbudowania tkanki miejskiej po wojennych zniszczeniach. Widzimy Powiśle jako dzielnicę zwartej zabudowy pierzejowej, o czytelnie zarysowanych granicach pomiędzy terenami zurbanizowanymi a kompozycjami parkowymi.

ZABUDOWA SUGEROWANA

ZABUDOWA ISTNIEJĄCA

L E G E N D A :

64


Tworząc koncepcję „Przywróćmy Miastu Rzekę” staraliśmy sobie wyobrazić jak wyglądałoby życie w proponowanych przez nas rozwiązaniach z perspektywy użytkownika. Aby zrozumieć zastałą przestrzeń i przekazać nasze przemyślenia zdecydowaliśmy się wykonać wiele szkiców, które obrazują dokładniej charakter przestrzeni.

Na poniższych ilustracjach można zobaczyć jak nowa tkanka przenika się ze starą, jaki charakter i skalę mają proponowane przez nas place oraz jak zmieni się przestrzeń, która dziś kojarzy się nam z wyobcowanym i wykluczonym rejonem miasta.

Spacerpo okolicy

65

W A R S Z A W A

01

02

10

09

08

11

1214

03

04

07 06

05

13

01. WIDOK Z MOSTU ŚREDNICOWEGO

02. WIDOK Z MOSTU PONIATOWSKIEGO

03. PANORAMA MIASTA

04. WIDOK Z ŁODZI NA WYSOKOŚCI MOSTU ŚWIĘTOKRZYSKIEGO

05. PLAC UNIWERSYTECKI NAD WISŁĄ

06. CENTRUM NAUKI KOPERNIK

07. NAJAZD Z MOSTU NA PLAC SYRENY

08. WIDOK NA CENTRUM USŁUGOWE

09. PLAC ZAGŁĘBIONY

10. WIDOK Z ULICY JARACZA

11. PLAC PRZED ASP

12. WYBRZEŻE KOŚCIUSZKOWSKIE

13. WJAZD DO TUNELU

14. PLAC PRZY METRZE

Zestawienie kierunków ujęć szkicowych

66


02

01

67

W A R S Z A W A

Proponowana zabudowa tworzy kolejową bramę do miasta. Dwa punktowce wprowadzają pociąg do przestrzeni miejskiej, na którą podróżujący mają widok z zupełnie innej perspektywy. Wrażenia wyglądającego przez okna pasażera byłyby podobne do tego, jadącego koleją S-Bahn, czy naziemnymi fragmentami metra w Paryżu.

WIDOK Z MOSTU01. ŚREDNICOWEGO

Lokalne skupisko budynków nie przekraczających 50m wysokości (podobnie jak np. budynek ZNP) daje przeciwwagę kompozycyjną do pylonu Mostu Świętokrzyskiego oraz do masywnej bryły Stadionu Narodowego. Budynek na pierwszym planie wykorzystuje uwarunkowania trudno dostępnej i wykluczonej działki.

WIDOK Z MOSTU 02. PONIATOWSKIEGO

Panorama widziana z perspektywy pływających Wisłą statków i barek przypomina widoki, które obecnie możemy podziwiać w Pradze czy Londynie. Dla podróżujących wzdłuż rzeki zobaczenie warszawskiego “water-frontu” byłoby jasnym sygnałem - tu zaczyna się miasto!

Niska zabudowa lewego brzegu Wisły tworzy przedpole i pierwszy plan, który amplifikuje specyficzną dla Warszawy kompozycję urbanistyczną wysokiego centrum miasta.

WIDOK Z ŁODZI NA WYSOKOŚCI 04. MOSTU ŚWIĘTOKRZYSKIEGO

03. PANORAMA MIASTA

04

03

68


Most Średnicowy flankują dwie dominanty wysokościowe. Swoją skalą redukują rolę infrastruktury kolejowej. Stanowią barierę akustyczną dla reszty układu. Podniesiona płyta ma połączenie z dolnymi tarasami poprzez kładki i schody. Kubatura uzyskana pod podniesioną płytą może mieścić rozmaite usługi, które wieczorem tchną życie w bulwary poprzez swoje rozświetlone witryny.

WIDOK NA08. CENTRUM USŁUGOWE

Most Świętokrzyski prowadzi bezpośrednio na poziom terenu. Jest to jedyny taki most w Warszawie. Sposób w jaki łączy się z siecią ulic tworzy trójkątną działkę pomiędzy dwoma jezdniami. Ta lokalizacja daje okazję do zrealizowania budynku-dominanty, wzorowanej naTimes Square w Nowym Yorku, ale w warszawskiej,współczesnej formie.

07. NAJAZD Z MOSTU NA PLAC SYRENY

Przykrycie Wisłostrady (podniesienie płyty), aby ukryć wjazd do tunelu Wisłostrady jest najtańszym rozwiązaniem wykluczającym negatywne skutki lokowania ruchu kołowego w pobliżu rzeki. Aby nie przykrywać betonem terenów zielonych, zaproponowaliśmy wycięcie obrysu jednego budynku i zlokalizowanie unikalnego, dwupoziomowego placu, otoczonego kawiarniami i barami.

09. PLAC ZAGŁĘBIONY

07

06

09

69

W A R S Z A W A

PLAC UNIWERSYTECKI 05. NAD WISŁĄ

CENTRUM NAUKI 06. KOPERNIK

Budynki na zakończeniu osi ulicy Lipowej kontynuują zespół budynków kampusu Uniwersytetu Warszawskiego. Na dolnym tarasie, przed budynkami będzie plac zrealizowany zgodnie z koncepcją zagospodarowania bulwarów nadwiślańskich (Projekt RS Architektura Krajobrazu).

Centrum Nauki Kopernik odczarowało wcześniej niezagospodarowany brzeg Wisły. Towarzyszący mu zespół zabudowy jest w stanie stworzyć przestrzeń rangi Berlińskiej Wyspy Muzeów, czy Skweru Federacji w Melbourne. Ta część miasta stałaby się jedną z największych atrakcji Warszawy. Rozpisanie konkursów na każdy z tych budynków byłoby okazją do promocji miasta oraz wyłonienia niepowtarzalnych obiektów zaprojektowanych przez najlepszych architektów z całego świata.

05

08

70


10. WIDOK Z ULICY JARACZA

11. PLAC PRZED ASP

Jednym z podstawowych założeń koncepcji jest dowiązanie się i wpisanie w spójny charakter dzielnicy jaką jest Powiśle. Chcemy to osiągnąć przede wszystkim poprzez kontynuację układu ulic okolicznej zabudowy oraz jej gabarytów. Takim zabiegiem jest właśnie przedłużenie ulicy Jaracza. Na jej zakończeniu ukrywamy wjazd do tunelu delikatną górką, która wywołuje w przechodniu wrażenie tajemnicy i sprawia chęć zobaczenia, co kryję się dalej.

Plac przed budynkami ASP to szansa dla zorganizowania miejsca, w którym będziemy mogli promować naszą sztukę, organizując wystawy i wernisaże. Oprócz tego może to być miejsce przeznaczone na rozwój życia studenckiego. Nieobecność budynków mieszkalnych w bezpośrednim sąsiedztwie jest zaletą przy organizowaniu imprez okolicznościowych i wydarzeń kulturalnych.

Wybrzeże Kościuszkowskie zostało przearanżowane na aleję z chodnikami szerokości 4m, trasą rowerową, pasami zieleni i wygodnym dojazdem do parkingów podziemnych pod projektowanymi budynkami. Z charakteru ulicy dojazdowo-zapleczowej stworzyliśmy wielkomiejską aleję dla mieszkańców Warszawy.

WYBRZEŻE12. KOŚCIUSZKOWSKIE

Wjazd do tunelu Wisłostrady działają dezintegracyjnie w stosunku do otaczającej przestrzeni. Konieczne jest osłabienie jego roli w stosunku do otoczenia. Jednak, nie zapominając o kierowcach, proponujemy ulokowanie monumentalnej rzeźby na skwerze przed budynkami UW, aby stanowiła lokalną dominantę i wprowadzała kolejny plan w kompozycji tworzonej przez pylon Mostu Świętokrzyskiego, Stadion Narodowy oraz budynki UW.

13. WJAZD DO TUNELU

Najbardziej znanym symbolem Warszawy jest Syrena. Mając przez lata swoje miejsce w herbie miasta, zasłużyła z całą pewnością na plac, godny swojej legendy. W otoczeniu nowoczesnych budynków i swojego domu – Wisły, może towarzyszyć Warszawiakom w wypoczynku i codziennym życiu. Plac tworzy zabudowa, na którą składa się budynek muzeum, pierzeja Wybrzeża Kościuszkowskiego oraz dominanta na planie trójkąta u zbiegu jezdni prowadzących do Mostu Świętokrzyskiego.

14. PLAC SYRENY

10

12

14

71

W A R S Z A W A

11

13

72


73

W A R S Z A W A

TEREN SZCZEGÓŁOWEGO OPRACOWANIA LEŻY W OBRĘBIE:

ul. Wybrzeże Kościuszkowskie, Most Poniatowskiego, Bulwar Bohdana Grzymały Siedleckiego, ul. Karowa

AUTOR:4AM ARCHITEKCI

WSPÓŁPRACA: Rs Architektura Krajobrazu, Plankton Group,

elementone, Forum Rozwoju Warszawy, Siskom, Piotr Fedak

DESIGN

www.elementone.pl

www.przywrocmymiasturzeke.plwww.facebook.com/przywrocmymiasturzeke

Przywróćmy Miastu Rzekę

Documents

Transcript of Przywróćmy Miastu Rzekę