przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru...

8
www.teatrpolskitoronto.com Słowo od autora: Stawiam sobie czasem trzy pytania: dlaczego piszę? do ko- go piszę? co myślę o swoich własnych wierszach? Nie prowadzę dziennika. Swoje przeżycia, wzruszenia, spo- tkania ze światem i ludźmi zapisuję w wierszach. Wiersze są rodzajem rozmowy, w której autor chce coś przekazać z własnych przeżyć. Piszę tak, jakbym mówił do ko- goś bliskiego. Dla mnie wiersz jest poszukiwaniem kontaktu z drugim człowiekiem..Chciałbym trafić do każdego. Cieszy mnie to, że wiersze rozumieją czytelnicy spoza polskiej przestrzeni, rozumieją w swoim języku. Jako ksiądz żyję w dwóch światach: zewnętrznym - mediów, które mówią o za- rażonym, nieprawdziwym, okropnym świecie ludzkich grzechów, i wewnętrznym ludzkich wyznań, spowiedzi. Wiem, że jeśli nawet człowiek odchodzi od Boga - męczy się. Jest krzyż wiary i niewiary. Wciąż chcę pisać lepiej. W dzisiejszym świecie spotykamy się z twórczością ce- nionych nieraz umysłów, zarażonych rozpaczą, relatywizmem, niewiarą, materia- lizmem, postmodernizmem. Wiersz religijny może wydać się za słaby, zbyt zagłuszony. Ale nie dostrzegany odbiorca jest, odbiorca, który szuka nadziei, prawdy, autentyzmu i nie idzie za tym, co modne. W świecie niewiary próbuję mówić o wierze, w świecie bez nadziei - o nadziei, w świecie bez miłości - o miłości. Wiersze ocalają to, co podeptane. W dobie komputerów i techniki objawiają się jako coś ludzkiego, serdecznego, co nie jest zatrute nienawiścią, złością, spo- rami. Wnoszą ład i harmonię. Odkażają dzisiejszą rzeczywistość. Brak dziś wierszy religijnych. Sam fakt, że pojawiła się propozycja ich wydania, świadczy o zapotrzebowaniu. Nie lubię dorabiać tak zwanych interpretacji do tego, co piszę. Pozostawiam osąd czytającym. Prezentowany wybór jest wędrówką po moim odkupionym świecie, w którym cierpienie nie zawsze jest nieszczęściem, może być próbą wierności wobec tajemnicy, a śmierć jest spotkaniem z Bogiem, który jest miłością. ks. Jan Twardowski Salon Poezji, Muzyki i Teatru przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ ks. Jana Twardowskiego

Transcript of przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru...

Page 1: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

Słowo od autora:Sta wiam so bie cza sem trzy py ta nia: dla cze go pi szę? do ko -

go pi szę? co my ślę o swo ich wła snych wier szach?Nie pro wa dzę dzien ni ka. Swo je prze ży cia, wzru sze nia, spo -

tka nia ze świa tem i ludź mi za pi su ję w wier szach.Wier sze są ro dza jem roz mo wy, w któ rej au tor chce coś

prze ka zać z wła snych prze żyć. Pi szę tak, jak bym mó wił do ko -goś bli skie go. Dla mnie wiersz jest po szu ki wa niem kon tak tuz dru gim czło wie kiem..Chciał bym tra fić do każ de go. Cie szy

mnie to, że wier sze ro zu mie ją czy tel ni cy spo za pol skiej prze strze ni, ro zu mie ją wswo im ję zy ku.

Ja ko ksiądz ży ję w dwóch świa tach: ze wnętrz nym - me diów, któ re mó wią o za -ra żo nym, nie praw dzi wym, okrop nym świe cie ludz kich grze chów, i we wnętrz nymludz kich wy znań, spo wie dzi. Wiem, że je śli na wet czło wiek od cho dzi od Bo ga -mę czy się. Jest krzyż wia ry i nie wia ry.

Wciąż chcę pi sać le piej. W dzi siej szym świe cie spo ty ka my się z twór czo ścią ce -nio nych nie raz umy słów, za ra żo nych roz pa czą, re la ty wi zmem, nie wia rą, ma te ria -li zmem, post mo der ni zmem. Wiersz re li gij ny mo że wy dać się za sła by, zbytza głu szo ny. Ale nie do strze ga ny od bior ca jest, od bior ca, któ ry szu ka na dziei,praw dy, au ten ty zmu i nie idzie za tym, co mod ne.

W świe cie nie wia ry pró bu ję mó wić o wie rze, w świe cie bez na dziei - o na dziei,w świe cie bez mi ło ści - o mi ło ści.

Wier sze oca la ją to, co po de pta ne. W do bie kom pu te rów i tech ni ki ob ja wia jąsię ja ko coś ludz kie go, ser decz ne go, co nie jest za tru te nie na wi ścią, zło ścią, spo -ra mi. Wno szą ład i har mo nię. Od ka ża ją dzi siej szą rze czy wi stość.

Brak dziś wier szy re li gij nych. Sam fakt, że po ja wi ła się pro po zy cja ich wy da nia,świad czy o za po trze bo wa niu.

Nie lu bię do ra biać tak zwa nych in ter pre ta cji do te go, co pi szę. Po zo sta wiam osąd czy ta ją cym. Pre zen to wa ny wy bór jest wę drów ką po mo im

od ku pio nym świe cie, w któ rym cier pie nie nie za wsze jest nie szczęś ciem, mo żebyć pró bą wier no ści wo bec ta jem ni cy, a śmierć jest spo tka niem z Bo giem, któ ryjest mi ło ścią. ks. Jan Twardowski

Salon Poezji, Muzyki i Teatruprzedstawia spektakl

NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆks. Jana Twardowskiego

Page 2: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

Polsko-Kanadyjskie Towarzystwo TeatralneSalon Poezji, Muzyki i Teatru

zaprasza na wieczór teatralny

ks. Jan Twardowski

“NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ”OBSADA:

Maria Nowotarska, Agata Pilitowska

i Krzysztof Jasiński

Piotr Pilitowski (głos poety)

Scenografia (slajdy): Leszek Szurkowski

Opracowanie muzyczne: Jerzy Boski i Dariusz Król

Światło i dźwięk, projekcja:Krzysztof Sajdak i Tomek Lis

Reżyseria: Maria Nowotarska

Page 3: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

Ma ria No wo tar ska. Od ukończenia studiów w krakowskiej Wyższej Szkole Teatralnej byłaaktorką Teatru im J. Słowackiego w Krakowie. Jej dorobek artystycznyobejmuje szereg znaczących ról w repertuarze dramatycznym ikomediowym. Współpracuje z wybitnymi polskimi reżyserami - m. in. zE. Axerem, K. Braunem, K. Dejmkiem, B. Dąbrowskim, B. Korzeniow-skim, R. Niewiarowiczem, R. Zioło, grając takie role, jak "Harfiafka" w"Wyzwoleniu", "Zosia" w "Damach i Huzarach", "Aniela" w "ŚlubachPanieńskich", "Maliczewska" w "Pannie Maliczewskiej", "Elwira" w "DonJuanie", "Kora" w "Nocy Listopadowej", "Maryna" w "Weselu", "Lia" w"Za Kulisami", "Hrabina" w "Weselu Figara", "Fiora" w "Fiorenzy", "Lulu"

w "Skizie" i "Kararzyna" w znakomitej komedii francuskiej "Czarujący Łajdak". Gra też w polskichfilmach, m. in."Andrzejową Korczynską" w "Nad Niemnem", "Teklę Ostrowską" w "Między Ustami aBrzegiem Pucharu", "Matkę Orkana" w "Kolorach Kochania". W Teatrze Telewizji zagrała w wieluświetnych przedstawieniach, m.in. w "Barbarzyńcach", "Świętoszku", "Iwanowie", "KlonowychBraciach", "Zapomnianym Diable", Marii i Magdalenie" itd.Do Kanady przyjeżdża w 1990 r. mając tak ogromne doświadczenie staje się współtwórcą życiateatralnego w Toronto. Jest twórcą, dyrektorem artystycznym, scenarzystą, reżyserem, jak równieżaktorką teatru pod nazwą Salon Poezji, Muzyki i Teatru Polsko Kanadyjskiego TowarzystwaMuzycznego. . M.in. w repertuarze Salonu znalazła się cała plejada najwybitniejszych polskich poetówod Kochanowskiego do Szymborskiej i Twardowskiego.Wraz z Agata Pilitowska tworzy cykl sztuk oWielkich Polkach Emigrantkach " pisanych specjalnie dla aktorek przez Kazimierza Brauna i w jegorezyserii : "Helena, rzecz o Modrzejewskiej", "American Dreams", "Tamara L." o Tamarze Lepickiej,"Promieniowanie", rzecz o Marii Sklodowskiej-Curie, "Opowiesci Poli Negri", "Tajemnice Ordonki".Sztuki te przetlumaczone sa na siedem jezykow i grane przez M. Nowotarska i A. Pilitowska w wieluteatrach na swiecie.Jednocześnie Maria Nowotarska prowadzi działalność pedagogiczną w działającym przy SalonieStudium Aktorskim, przygotowującym młodzież polskiego pochodzenia do pracy na scenie. Jestlaureatką nagród Fundacji A. Mickiewicza, Fundacji Turzańskich, w 1995 r. otrzymała za swojądziałalność artystyczną tytuł "Kobiety Roku", a w r. 2000 odznaczona została Krzyżem KawalerskimOrderu Zasługi, a w r. 2004 wyróżniona tytułem "Zasłużony dla Kultury Polskiej", 2006 MedalemGloria Artis, 2011 statuetka Zlota Sowa za osiagniecia w dziedzinie teatru - Wieden, 2011 Zloty MedalThe American Institute of Polish Culture.

Aga ta Pi li tow ska. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Postudiach i przedstawieniach dyplomowych: "Tramwaj Zwany Pożą-daniem" u Jerzego Stuhra rola Stelli i "Titina" u Marty Stebnickiej, grałagościnnie w Teatrze Starym i Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie.Wystepowala w teatrach telewizji m.in w sztukach "Zapomniany Diabeł","Fizycy", "Jaśnie Pan Nikt".Od 1986 roku mieszka w Toronto w Kanadzie. Wystąpiła w wieluprodukcjach w teatrze kanadyjskim "Something in the Air"- TorontoWorkshop Productions, "The Last Link"- Tarragon Theatre, "TheMarriage"- Annex Theatre. Poza produkcjami anglojęzycznymi grała w

Page 4: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

przedstawieniach : "Vatzlav" Sławomira Mrożka, " Nasza Jest Noc", "Betlejem Polskie". Od roku 1992zwiazana jest z założonym w Toronto przez Marię Nowotarską Salonem Poezji, Muzyki i Teatru, wktórym to teatrze zagrała w ponad 100 produkcjach teatralnych. Do najważniejszych nalezą dramatynapisane dla Agaty Pilitowskiej i Marii Nowotarskiej przez Kazimierza Brauna i w rezyserii autora:"American Dreams", "Tamara L.", "Promieniowanie" "Opowiesci Poli Negri" , "Tajemnice Ordonki".Spektakle grane były poza Toronto w wielu miastach Kanady i Stanów Zjednoczonych: Montreal,Ottawa, Calgary, Edmonton, Vancouver, Nowy Jork, Waszyngton, Los Angeles, San Diego,Indiannapolis, Cleveland, Pitsburgh, Cincinnati, Sarasota, Phoenix, San Francisco i in. a także wWarszawie, Krakowie i Zurichu, Paryzu, Lyonie, Tuluzie, Sztokholmie, Utrechcie, Dusseldorfie, Malmo,Wilnie, Wiedniu w Sao Paulo w Brazylii. W swoim repertuarze ma rownież spektakl poetycki "WisławaSzymborska Nobel 96", który zaprezentowała w wielu miejscach na kontynencie amerykańskim wwersji angielskiej m. innymi na Uniwersytecie Concordia w Montrealu, na Georgetown University wWaszyngtonie, podczas International Writers Festival w Ottawie, w teatrze Cincinnati, a także wKrakowie i University of Toronto, . Wraz z Maria Nowotarska występuje w spektaklu "Śpieszmy siękochać", opartym na twórczosci ks. Jana Twardowskiego z muzyka Jerzego Boskiego i DariuszaKróla. Do ważnych przedstawień w karierze teatralnej Agaty Pilitowskiej należą "Skamandryci" ( zudziałem Jerzego Zelnika), "Ostatni Tren" (z udzialem Krzysztofa Kolbergera), "Książę Poetów" ( zudziałem Andrzeja Grabowskiego). Do ostatnich dużych produkcji, w któych wystąpiła należą"Legendary Hits", "Zaczarowany, Swiąteczny Kraków", "Opowiesci Poli Negri", " Uśmiechy Lwowa","Dobry wieczor Monsieur Chopin" ,"Od Niemena do Cohena", "Tajemnice Ordonki".Agata Pilitowska zwiazana byla z kanadyska wielokulturowa stacja telewizyjnej OMNI TV, od 1998do 2012 roku, będąc dziennikarzem cotygodniowego programu "Z Ukosa".Podłożyła glos do 33 godzinnych odcinkow filmu "Canada the Peoples' History", 20 odcinkow "EcceHomo", a takze wystąpiła w roli narratora i gospodarza polskiej wersji językowej serialu "ScienceShow". Podkładała głos do dokumentalnych filmow dla TVO "Ordinary People", czy dla niezależnychprodukcji do filmów "Polish Jews", "Memories"Agata Pilitowska została wyróżniona w 2004 roku Odznaką "Zasłużony Kulturze Polskiej", w 2006roku Medalem Gloria Artis , w 2011 r we Wiedniu statuetka Zlota Sowa za osiagniecia w dziedzinieteatru , w 2012 w Londynie "ZLotym Lisciem Retro" ( za role Poli Negri I Hanki Ordonowny), 2013Zlotym Krzyzem Zaslugi RP

Krzysztof Jasiński.Wieloletni członek Państwowego Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”.Wychowanek zespołu „Gawęda”. Był uczniem Wandy Ruśkiewicz iBarbary Kostrzewskiej. W Kanadzie studiował wokalistykę podkierunkiem znanego torontońskiego pedagoga Very Kaushansky.Śpiewał w kwartecie wokalnym „Betlehem” z którym nagrał płytę pt. „TyleDobrego”.Od 1995r. zwiazany z Polish-Canadian Society of Music oraz z„Salonem Muzyki i Poezji” prowadzonym przez krakowską aktorkę p.Marię Nowotarską - debiutował w spektaklu Jarosława Abramowa-

Newerlego „Bo ja tak mowiłem żartem...”.Potwierdził swoje duże możliwości wokalno-aktorskie w znakomitym przedstawieniu Salonu „JulianTuwim”. Z dużym powodzeniem wykonuje repertuar klasyczny. Jesienią 1996r. wystąpił w roli Stolnikaw operze „Halka” S.Moniuszki u boku m.in. gwiazdy Metropolitam Opera w Nowym Jorku MariuszaKwietnia ! Jako solista zespołu MUSICA ANTIQUA śpiewał mi.in partię solową w „Mszy Koronacyjnej”

Page 5: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

W.A. Mozarta z orkiestrą Toronto Symfonietta. W 1997r. Mogliśmy go podziwiać w roli hrabiegoBonifacego w operetce „Księżniczka Czardasza” Imre Kalmana w reż Michała Kuleczki, kolejno wprawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ”czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta z uroczym librettem Andrzeja Waligórskiego.Dużym sukcesem Krzysztofa Jasińskiego byl wielokrotnie prezentowany w Kanadzie i USA spektaklpt. „Nie bój się kochać” oparty na poezji ks. Jana Twardowskiego w którym śpiewał kilkanaściepiosenek - wierszy skomponowanych specjalnie do tego spektaklu. Przedstawienie to miała okazjęogladać rownież publiczność w Polsce, prezentowany był na deskach warszawskiego Teatru Romajak również na letniej scenie Teatru im. J. Słowackiego w Krakowie, zyskując bardzo pochlebnerecenzje krytyków i publiczności. Następnie role w spektaklu teatralnym poświęconym poezji K.IGałczyńskiego oraz przedstawieniu „Hemar” z udziałem gwiazdy kabaretu Mariana Hemara, JaninyJasińskej.Różnorodność postaci w które wcielił sie Krzysztof Jasinski w „Coctailu Kabaretowym” (wiosna 2000)i w „Wielkiej Rewii” (wiosna 2001) z Jackiem Wójcickim w pełni ujawniła szeroką paletę jegomożliwości komediowych. Nie sposób też nie wspomnieć o rolach dramatycznych tego śpiewającegoaktora. Wiosną 1998r. zagrał w znakomicie przyjętych przez publiczność: sztuce Mariana Hemara„Ostatni Tren” partnerując Krzysztofowi Kolbergerowi oraz w przedstawieniu „Juliusz Słowacki”Jerzemu Zelnikowi. Następnie rola Biskupa Krasickiego w spektaklu „Książe Poetów” u boku AndrzejaGrabowskiego.Jego artystyczna dzialalność nie ogranicza sie wyłącznie do środowiska polonijnego. Współpracowałrównież z filmem kanadyskim i amerykańskim. Zagrał dwie role w kanadyjskim serialu dokumen-talnym, premiera-listopad 2002 – na History Channel.W latach 2003/05 był dyrektorem artystycznym – w Polskim Centrum Kultury im.Jana Pawła II wMississauga (największy ośrodek polonijny w Kanadzie). Prowadzi tam m.in. cieszące się do dzisiajniesłabnącą popularnością „Czwartkowe Wieczory Teatralne ” przybliżając i promując w niezwykleinteresujący sposób, dokonania polskich i europejskich twórców.Podczas jubileuszowych obchodow 50 lecia Telewizji Polskiej wyrozniony udzialem w programieTele-Echo prowadzonym przez Irene Dziedzic.W 2002r. założył własną firmę impresaryjną KJ Promotion, mającą w dorobku kilkadziesiątprzedstawień teatralnych, muzycznych i kabaretowych. Redaguje kulturalną (bardzo) stronętorontońskiego tygodnika „Życie”. Od maja 2007 do listopada 2009 współwłaściciel Krista Promotions.

Z wielkim uznaniem i szacunkiem śledzimy niezwykle

unikalną w świecie pracę Artystów Salonu

dla dobra kultury polskiej.

Dziekujemy i życzymy dalszych sukcesów artystycznych

Conchita i Andrzej Hubert Wilmann

Page 6: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

Medals received by the Salon for its overalltheatrical activity out of Poland, with special

recognition given to the cycle of plays by KazimierzBraun about famous Polish women – émigrées,potrayed on stage by the actresses of the Salon

- Maria Nowotarska and Agata Pilitowska

Page 7: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

www.teatrpolskitoronto.com

Fragment recenzji z Tygodnika Polskiego w Londynie (W. Brytania) autorstwa Anny Mieszkowskiej: „Na wie czo rze w Sa li Ka me ral nej Te atru Ro ma był obec ny samau tor. Pięk ne, mą dre i do bre sło wa wier szy księ dza Ja na Twar -dow skie go prze mó wi ły gło sem pol skich ak to rów, przy by łychna wy stę py do War sza wy i Kra ko wa aż z Ka na dy. W nie praw -do po dob nym sku pie niu zgro ma dzo na pu blicz ność i obec nypo eta ule gli ma gii, hip no zie i cza ro wi wy ko ny wa nia nie zwy -czaj nej po ezji. Po raz pierw szy w ży ciu wzru sze nie ode bra łomi świa do mość cza su i miej sca, w któ rym się znaj du ję.

Wra ca łam do do mu jak na skrzy dłach, na ła do wa na si łą pro -stych słów, zna ko mi tej mu zy ki i wspa nia łej in ter pre ta cji trój kiwy ko naw ców.

To wszyst ko w po łą cze niu z su ge styw nym do bo rem ilu stra cji,tła, świa tła, da wa ło złu dze nie, że je ste śmy gdzieś po za zwy -czaj ną rze czy wi sto ścią. Obec ność i wi docz ne wzru sze nie sa -me go Au to ra i spraw cy na szych prze żyć spo tę go wa ły emo cjepu blicz no ści. Naj pierw by ła głę bo ka ci sza, a po tem hu ra ga no -we bra wa. Lu dzie zna ją cy te atr od ku lis wie dzą, że tech ni kąak tor ską moż na zdzia łać cu da. Wi dzia łam wzru sze nie obec -nych na sa li ak to rów, m.in. Krzysz to fa Kol ber ge ra i Bog da naBe ara.

Ak to rzy nie wzru sza ją się ła two, bo wie dzą „jak to się ro bi". Ale at mos fe ra, i tem pe ra tu ra go rą cych słów wier szy księ dzaJa na tak pięk nie uło żo nych przez Ma rię No wo tar ska, któ rastwo rzy ła na pię cie mię dzy ar ty sta mi a wi dza mi na gra ni cy ab -so lut nej jed no ści, by ła po wa la ją ca naj bar dziej opor nych na te atral ne wzru sze nia. Nieprze ży łam po dob nych emo cji od wie lu lat. Pol skie Ra dio Bisnada ło ob szer ną re la cję z te go wie czo ru, a Te le wi zja Po lo niaza re je stro wa ła frag men ty."

Page 8: przedstawia spektakl NIE BÓJ SIĘ KOCHAĆ · prawie wszystkich produkcjach Polskiego Teatru Muzycznego w Toronto m.in. w „Wesołej Wdówce ” czy „Dyrektorze Teatru” W.A Mozarta

z wielu miłości, j

l

t k

s

n

n

z

M. Nowotarska i ks. J. Twardowski pospektakluw Teatrze Roma w Warszawie,

fot. arch. prywatne

A. Pilitowska i K. Jasiński

K. Jasiński

A. Pilitowska

M. Nowotarska