Przedszkoleprzedszkole78.bialystok.pl/assets/files/gazetka/GAZETKA... · 2019-10-17 · rozmawiają...
Transcript of Przedszkoleprzedszkole78.bialystok.pl/assets/files/gazetka/GAZETKA... · 2019-10-17 · rozmawiają...
PS nr 78 Białystok Strona 1 z 22
PAŹDZIERNIK 2019 WYDANIE 1/19
Przedszkole
Samorządowe nr78 ul. Zagórna 2/3 15-820 Białystok
www.przedszkole78.bialystok.pl Tel: 85 6534 648
GAZETKA PRZEDSZKOLNA dla dzieci i rodziców
OPTYMISTYCZNY PRZEDSZKOLAK
Serdecznie witamy naszych drogich czytelników małych i dorosłych. W kolejnym
wydaniu gazetki przedszkolnej nie zabraknie tematów i zabaw dla każdego czytelnika.
Życzymy przyjemnej lektury
W numerze: ● „Czy wszystkie dzieci na całym świecie są takie same?”– wypowiedzi dzieci, s. 2 ● „Moja bajka/mój wierszyk” – kreatywny przedszkolak, s. 4 ● „Kuchnia podlaska”, s. 8 ● „Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw”, s. 9 ● Nowa piramida zdrowia - komentarz do zmian, s. 10 ● English corner, s. 11 ● Kącik przedszkolaka, s. 15 ● Kącik logopedyczny s. 20
● Kącik optymisty - anegdotki z przedszkola, s. 21
PS nr 78 Białystok Strona 2 z 22
„Czy wszystkie dzieci na całym świecie
są takie same?” - wypowiedzi dzieci
Gosia: - „Różnimy się kolorami i bluzkami, można różnić się buźkami. Mamy takie same zabawy
np. zumbę, a tamte dzieci mają inne zabawy. Rozmawiamy w takim samym języku.
Potrawy są: ogórki też, grzanki i zupa”.
Lila: - „Wszyscy wyglądamy tak samo. Różnimy się oczami. Mamy zabawy np. w basenie i może
jakieś robimy prace i jeszcze się bawimy zabawkami. Rozmawiamy w takim samym
języku. Moje potrawy są: sałatka, winogrona, pomidory i ogórki. Lubię jeść kanapkę”. Marysia:
- „Różnimy się buźkami i jeszcze się różnimy bluzkami. Bawimy się zabawkami i nie wiem.
Rozmawiamy w takim samym języku. Lubię rosołek i jeszcze tylko rosołek”.
Ewelinka:
- „Dzieci czymś się różnią np. fryzurami, włosami niektóre dzieci mają krótkie, długie np. bawią się w pieska albo panią, albo w kota albo wilka nie rozmawiają w takim samym
języku jedna dziewczynka do drugiej dziewczynki mówi w innym języku. Ja mówię w
jednym języku.
Julia:
- „Różnimy się bluzką, spodniami, włosami. Różnią się zabawy w klocki, samochody, gry,
układanki. Mówimy po polsku. Jemy czerwoną zupę pomidorową, burakową, makaronową, pizzę, spaghetti”.
Natalia:
- „Różnią się, bo inne dzieci nie przynoszą naszyjników, bo nie mają takich jak ja. Zabawy nie różnią się, bo inni chcą się bawić sami. Tak naprawdę lubię kuchenki: gotować jaja,
wodę, zabawę wózkami, klockami, samochodami. Rozmawiamy po polsku. Jemy pizzę,
naleśniki, mięso”.
Piotr:
- „Nie, bo dzieci są inne. Inne nie mają jedzenia, inne mają. Dzieci są czarne, inne mają
jasną skórę. Dzieci bawią się torami, zabawkami. Inne dzieci jedzą kanapki. Gdybym spotkał kolegę, który mówi innym językiem to powiedziałbym po angielsku”.
Weronika:
- „Każde dziecko może być inne, złe, dobre. Albo nie chce się przyjaźnić, albo chce. Na przykład dzieci z Afryki są opalone. Dzieci bawią się w takie zabawy np. „Kto znajdzie
pierwszy małpkę”, „Kto zobaczy pierwszy węża”. Dzieci mówią po indiańsku, a w Polsce
mówi się po polsku, po afrykańsku mówi się inaczej. Chińskie dzieci jedzą chińskie sałaty i ryż, a w Afryce dzieci jedzą banany, arbuzy i my też jemy banany. Gdybym spotkała
inne dziecko to bym powiedziała: - naucz mnie mówić w twoim języku i z którego jesteś kraju?”.
Przemek: - „Dzieci ze świata wyglądają jak wszyscy. Mają czarną skórę. Dzieci z Afryki nie chodzą
do przedszkola, pilnuje je mama i tata. Dzieci mówią w innym języku”.
PS nr 78 Białystok Strona 3 z 22
Lila: - „Dzieci na całym świecie nie są takie same. Dziewczynki w ciepłych krajach noszą
ubrania z krótkim rękawem i na ramiączkach. Chłopcy noszą to samo. Dzieci mają żółtą,
brązową, czarną, białą skórę. Włoskie dzieci jedzą pizzę, dzieci w Afryce jedzą banany, arbuzy. Ja jem granaty. Rozmawiam po polsku. Dzieci rozmawiają po grecku, po włosku,
po angielsku. Dzieci bawią się w zabawy zagraniczne. Gdybym spotkała koleżankę z
innego kraju to bym jej pokazała, albo powiedziała po angielsku”.
Hania:
- „Niektórzy są chudsi, bo mniej jedzą. Różnimy się z powodu wyglądu twarzy. Czasem
zdarzają się bliźniaki. Ale to bardzo rzadko. Najczęściej jesteśmy do siebie niepodobni. Każdy ma inną cechę. Niektórzy w różnych krajach mają różne możliwości do życia.
Dzieciom w Afryce jest trudniej przeżyć, bo tam nie ma wody do picia. Na Antarktydzie
jest trudniej przeżyć, bo są zamarznięte jeziora, rzeki, góry, niedźwiedzie polarne. Dzieci mają trudne warunki do przeżycia. Na pustyni jest mało os, są ruchome piaski, nie ma
wody i są niebezpieczne istoty".
Hubert: - „Niektórzy różnią się, bo mają okulary, albo nie mają. Albo są grzeczni lub niegrzeczni.
Czasem się dzieci bawią innymi zabawkami. Mamy różnych rodziców i innych dziadków.
Niektórzy nie potrafią rysować. Nie jemy takich samych obiadów. Niektórzy nie mają
zamków dmuchanych. Niektórzy nie mają wszystkiego w sklepach”. Natalia:
- „Różnimy się oczami, bo każdy ma inny kolor, rozmiarem stopy. W innych krajach nie
ma prądu i jest biedniej. W niektórych krajach nie mają jedzenia. A niektórzy żyją w ładnych krajach”.
Maks: - „Dzieci na świecie nie są takie same. Mają inny kolor włosów i oczu. Skórę też mogą
mieć inną. Nie wiem czym dzieci w innych krajach mogą się bawić. Jedni lubią się bawić
samochodami, inni lalkami, a jeszcze inni klockami lub lubią rysować. Niektórzy rozmawiają po chińsku, po rosyjsku, po hiszpańsku, po angielsku. Chińskie dzieci jedzą
dużo ryżu. Ja najbardziej lubię jeść kaszę mannę”.
Hubert: - „Różnimy się kolorem oczu, włosami. Dzieci mogą pytać, kto wymyślił jaką zabawę i
razem się bawić. Bawimy się np. w kąciku i klockami. Rozmawiamy w takim samym
języku. Na wakacjach widziałem dużo osób co mówią inaczej”. Sebastian:
- „Różnimy się kolorami oczu i wielkością, no i jeszcze kolorem skóry. Mamy różne
zabawy. Często bawimy się klockami. Myślę, że w innych krajach dzieci też bawią się klockami. Rozmawiamy w innym języku. Ja trochę znam angielski. Ja najbardziej lubię
makaron i gofry. Jem też pizzę, tylko jednego rodzaju. To danie lubią też dzieci w innym
kraju”. Maja:
- „Różnimy się oczami, kolorem włosów. Nie mamy takich samych zabaw. Chłopcy bawią
się samochodami dziewczyny lalkami. No i jeszcze w berka. Inne dzieci mogą tego nie znać. Rozmawiamy w takim samym języku. Ale znam dziewczynkę z gr. 5, która nie mówi
po polsku, tylko trochę. Bawimy się z nią na placu i razem się śmiejemy. Bardzo lubię
jeść kluski”.
PS nr 78 Białystok Strona 4 z 22
Hania: - „Różnimy się kolorem włosów, wyglądem i kolorem oczu. Możemy się bawić klockami i
lakami. Dzieci na świecie nie mogą bawić się takimi zabawkami jak w Polsce, bo tam nie
ma sklepów i nie ma pieniędzy. My nie rozmawiamy w takim samym języku. Znam język angielski i znam Svetlanę, ona nie mówi po polsku, ale ja potrafię się z nią porozumieć.
Mają ulubioną potrawą jest spaghetti, to chyba jest polska potrawa”.
„MOJA BAJKA/MÓJ WIERSZYK”
– kreatywny przedszkolak
Dzieci lubią fantazjować i tworzyć pomysłowe, niestworzone historie - bajeczki.
Zamiast oglądać bajki w TV warto poświęcić trochę czasu na opowiadanie sobie historii.
Wielu znanych pisarzy zaczynało właśnie w ten sposób. Pamiętajmy, z czasem dziecko nie tylko nauczy się pięknie opowiadać, ale również wzbogaci swoje słownictwo. W
konsekwencji może ujawnić się skrywany dotąd talent pisarski.
Poniżej proponujemy Państwu poznanie fantazji i marzeń dzieci z naszego przedszkola.
„MOTYLEK I PANI JESIEŃ”
Pewnego razu pani Jesień szukała dla siebie domu i w ogóle nie znalazła. Zaczęła,
więc zbierać dużo pięknych rzeczy: listki,
jabłka, kasztany, grzybki i kwiatki na jesienny wianek. Potem spotkała motylka.
Motylek machał swoimi kolorowymi
skrzydełkami, bo odlatywał do ciepłych krajów i powiedział:
- Jestem dziewczynką i znalazłam domek,
możesz w nim zamieszkać, bo ja już
odlatuję. A Jesień odpowiedziała:
- Dziękuję motylku.
Pani Jesień przypomniała motylkowi: - Odlatuj już do ciepłych krajów, bo już
będzie zima.
- Tak już odlatuję, żegnaj. Pani Jesień zamieszkała w tym domku, bo
miała 56 lat. Urządziła domek i mieszka w
nim na zawsze. Autorka: Lila z gr.5
PS nr 78 Białystok Strona 5 z 22
„SPOTKANIE Z JEŻEM”
Była sobie pani Jesień, kotek i
jeżyk. Pani Jesień zebrała listki i zebrała 4
jabłuszka. Potem poszła na spacer, wzięła
ze sobą kotka. Razem poszli do lasu i spotkali jeżyka. Jeżyk był schowany w
kolorowych liściach, które spadały z drzew.
Pani Jesień prawie nadepnęła na jeżyka. Wtedy jeżyk się obudził i pani jesień go
poznała.
Autorka: Gosia z gr.5
„CHORY JEŻYK POZNAJE PRZYJACIÓŁ”
Samochód ze schroniska przywiózł jeżyka z gipsikiem. Chorego
jeżyka powitała wiewióreczka i jelonek, i
wilczek. Jeżyk zamieszkał w lesie ze
zwierzętami. Bardzo je polubił i zostali przyjaciółmi. Słoneczko radośnie
świeciło i zwierzątka się cieszyły. Jeżyk
wyzdrowiał, polubił las i zamieszkał w dziupli z wiewiórką.
Autorka: Magda z gr.5
„PANI JESIEŃ” Pani Jesień przyszła do
lasu. W lesie zobaczyła liska. Lisek
uśmiechnął się i przywitał się z jesienią. Słoneczko też spotkało panią Jesień i
powiedziało: „bawcie się, a ja będę was
ogrzewać”.
Autor: Mateusz z gr.5
PS nr 78 Białystok Strona 6 z 22
JESIENNA ZAGADKA
Co to za pani
chodzi po świecie,
rozrzuca liście, czy wy już wiecie?
Autorka: Emilia z gr.5
Twórczość dzieci z grupy VI
Zagadka Wiktorii
Kwaśnie, rumiane, turla się jak piłka.
(jabłko)
Zagadka Gabrysi
Jest okrągła, pomarańczowa,
smaczne pestki w sobie chowa.
(dynia)
Zagadka Natalki
Ma kształt żarówki lecz nie świeci.
Chętnie jedzą ją rodzice i dzieci.
(gruszka)
PS nr 78 Białystok Strona 7 z 22
Zagadka Majki
Długa, pomarańczowa, ma ogonek zielony.
Chrupią ją dzieci, każdy jest zadowolony.
(marchewka)
Zagadka Gabrysi
Ten owoc jest jak księżyc, koloru żółtego,
coś bardzo słodkiego.
(banan)
Zagadka Hani
Są czerwone i soczyste. Zjeść je to przyjemność czysta.
Kształtem przypominają serduszko.
(truskawki)
Zagadka Gabrysi
Choć dojrzały, zielony jest cały.
Środek miękki i czerwony.
Ma mnóstwo czarnych pestek.
(arbuz)
Zagadka Majki
Skórka fioletowa, a miąższ pod nią złoty.
Smakuje wybornie, wszyscy wiedzą o tym.
(śliwka)
Zagadka Natalki
Co to za warzywa?
Rośnie w ziemi, brązowy ma mundurek.
(ziemniak)
PS nr 78 Białystok Strona 8 z 22
Zagadka Natalki
Kwaśna mina jak...
(cytryna )
Zagadka Hani
Jestem żółty z wielkim pióropuszem. To jest łobuz jakich mało,
lecz każde dziecko zjeść by go chciało.
(ananas)
KUCHNIA PODLASKA Kuchnia podlaska to przede wszystkim potrawy z ziemniaków, bardzo popularnych
w naszym regionie. Równie smaczne i polecane są kołduny, kartacze, bliny, babka i kiszka ziemniaczana. Podlasie to także tradycyjne wędliny, których smak znany jest w całej
Polsce.
Chcemy podzielić się przepisem na babkę ziemniaczaną pochodzącym z własnych zbiorów kulinarnych, który jest wersją fit lub zdrowszą wersją popularnej babki.
Wiadomo, że w każdym domu inaczej się babkę serwuje… ale w wielu domach
tradycyjnie zajada się ją z … popijając zimnym mlekiem. Polecamy. Smacznego!
BABKA ZIEMNIACZANA
Składniki:
2 kg ziemniaków, 2 torebki kaszy gryczanej,
sól,
1 cebula,
skwarki z boczku (może być bez skwarek) 3 łyżki mąki pszennej,
2 łyżki kaszy manny,
½ szklanki oleju kujawskiego
PS nr 78 Białystok Strona 9 z 22
Wykonanie:
Ziemniaki zetrzeć na tarce ręcznej (lepsze) lub na tarce elektrycznej, dodać wszystkie składniki, i wymieszać. Na blachę wlać trochę oleju kujawskiego, wyłożyć całość na blachę.
Polać jeszcze brzegi olejem. Wstawić do nagrzanego piekarnika. Piec 1 godzinę.
Smacznego
Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw?
Dzieci z grupy VI biorą udział w programie „Zdrowo jem, więcej wiem”, który
honorowym patronatem objęła Pierwsza Dama, Agata Kornhauser - Duda. Głównym celem projektu jest wykształcenie u dzieci postaw prozdrowotnych poprzez uczenie
zasad zdrowego odżywiania. Ważnym celem jest również uświadomienie związku
pomiędzy żywieniem, a występowaniem wielu chorób i dolegliwości oraz podkreślenie roli
codziennej aktywności fizycznej w profilaktyce zdrowotnej. Warzywa i owoce
Owoce i warzywa mają tak wielką wartość odżywczą, że nie można ich pomijać w
codziennej diecie. Zawierają składniki odżywcze i substancje bioaktywne o działaniu leczniczym, dlatego ich jedzenie jest jednym z najskuteczniejszych sposobów zapobiegania
chorobom, a czasem także ich leczenia.
Powinniśmy zapewnić dziecku możliwie jak największą ilość warzyw. Warto, aby były one serwowane do każdego posiłku. Właśnie warzywa i owoce są najlepszym źródłem witaminy
C. Wielkie jej bogactwo występuje w owocach dzikiej róży, czarnej porzeczce, owocach kiwi,
papryce, owocach cytrusowych np. cytrynie, grapefruicie, natce zielonej pietruszki. Ta ostatnia, podobnie jak inne warzywa i owoce o kolorze zielonym dostarcza kwasu
foliowego, który stymuluje syntezę przeciwciał, stąd jego szczególna rola we wzmacnianiu
funkcji układu odpornościowego. Bardzo cenne i niezastąpione w jesiennym i zimowym
jadłospisie powinny być warzywa kwaszone, nie tylko kapusta, ale również buraki, selery. Dostarczają one witaminy C, jak również witamin z grupy B, zapewniają też korzystny
skład bakterii w przewodzie pokarmowym.
Jak przekonać dziecko do jedzenia warzyw? Dziecko w wieku przedszkolnym dobrze wie, jakie potrawy lubi jeść i nie jest szczególnie
chętne do poznawania nowych smaków (na ogół łatwiej jest zachęcić do próbowania
nowości dzieci młodsze). Jeśli chcemy wprowadzić warzywa do diety naszego dziecka, musimy uzbroić się w cierpliwość i wytrwale przestrzegać kilku sprawdzonych zasad:
1. Nowe warzywa dołączajmy do diety dziecka stopniowo, nie więcej niż jedno nowe
warzywo podczas jednego posiłku. Jeżeli wprowadzimy ich więcej, dziecko może stracić poczucie bezpieczeństwa i odmówić jedzenia.
2. Pozwólmy, aby dziecko samo nakładało sobie posiłek na talerz lub też zapytajmy, ile
mamy mu nałożyć. Możliwość wyboru sprawi, że z czasem dziecko samo zacznie chętniej
sięgać po nowe smaki. 3. Pamiętajmy, że większość dzieci, aby przekonać się do nowego smaku, musi spróbować
dane warzywo co najmniej trzy razy. Dlatego nie martwmy się po pierwszej, nieudanej
próbie. Co jakiś czas wprowadzajmy nowe dania, aż w końcu dziecko zdecyduje się na ich spróbowanie. Namawianie i zmuszanie dziecka do jedzenia warzyw nie przynosi efektów,
a jedynie zniechęca do kolejnych prób.
4. Posiłki powinny być urozmaicone, ładnie podane i kolorowe. Zwiększy to zainteresowanie dziecka jedzeniem i pobudzi jego apetyt.
PS nr 78 Białystok Strona 10 z 22
5. Zadbajmy o to, aby podczas posiłku panowała miła i spokojna atmosfera, a jedzenie
warzyw będzie się dziecku dobrze kojarzyło. 6. Dziecko bardzo chce być traktowane jak dorosły – pozwólmy mu więc, aby sam wybrał
warzywa, które chciałby zjeść. Świetnym pomysłem na zachęcenie dziecka do jedzenia
warzyw jest wspólna wyprawa do sklepu po warzywa, a następnie w domu wspólne z dzieckiem przyrządzanie z nich posiłku dla całej rodziny.
7. Pamiętajmy, że dzieci najlepiej uczą się przez obserwację. Jeżeli chcemy, aby nasze
dziecko jadło warzywa, sami powinniśmy je jeść i dawać dobry przykład, odżywiając się
zdrowo. Gdy jemy ten sam posiłek, dziecko czuje się bezpiecznie i ma większą odwagę do próbowania nowych smaków.
Gdy cierpliwie wprowadzimy powyższe zasady w życie, to okaże się, że nie musimy już
namawiać naszej pociechy do zdrowego jedzenia, a warzywa jako pierwsze zaczną znikać z dziecięcego talerza.
Opracowała : Anna Kalata Źródło: www.zdrowojem.fundacjabos.pl
Nowa piramida zdrowia - komentarz do zmian
Podczas IV Narodowego Kongresu Żywieniowego naukowcy z Instytutu Żywności i Żywienia zaprezentowali nową Piramidę Zdrowego Żywienia i Stylu Życia Dzieci i
Młodzieży. Dużą rewolucją była już ostatnia zmiana sprzed 2 lat, kiedy okazało się, że to
nie produkty zbożowe, a warzywa i owoce powinny stanowić podstawę diety. Co i dlaczego zmieniło się w tym roku?
Aktywność fizyczna to nie wszystko
Oczywiście ruch i aktywność fizyczna nadal stanowią podstawę utrzymania dobrego
zdrowia i samopoczucia najmłodszych, ale w ostatnich latach naukowcy zidentyfikowali kolejne czynniki związane ze stylem życia, które mają znaczący wpływ na zdrowie. Stąd
zmiana nazwy samej Piramidy. Spostrzegawczy już zapewne zauważyli, że od dziś
będziemy mówić nie o Piramidzie Zdrowego Żywienia i Aktywności Fizycznej Dzieci i Młodzieży, ale o Piramidzie Zdrowego Żywienia i Stylu Życia Dzieci i Młodzieży. Na jakie
zatem czynniki powinniśmy dodatkowo zwracać uwagę?
Myjemy zęby Niestety próchnica stanowi dość istotny problem wśród polskich dzieci. Prawie 70%
siedmiolatków i 85% dwunastolatków ma próchnicę! Te przerażające dane pokazują tylko
jak duża jest potrzeba uświadamiania najmłodszych (i ich opiekunów) o konieczności regularnego mycia zębów. Prawidłowa higiena jamy ustnej ma znaczący wpływ na ogólny
stan zdrowia.
Wysypiamy się
Odpowiednia długość i jakość snu mają niezaprzeczalny wpływ na rozwój i funkcjonowanie młodych ludzi. Zbyt krótki sen bardzo negatywnie wpływa na zdrowie fizyczne, zdolności
poznawcze (szkoła!) oraz nastrój. Udowodniono ,że zbyt mała ilość snu zwiększa
prawdopodobieństwo wystąpienia nadmiernej masy ciała. Przyjmuje się, że dzieci w wieku 6-12 lat powinny spać minimum 10 godzin na dobę. Zatem wyłączamy komputery,
telewizory, zabieramy smartfony i tablety i pilnujemy, aby najmłodsi domownicy kładli się
spać wcześniej. Mniej urządzeń elektronicznych
Zaleca się, aby dzieci i młodzież codziennie spędzały minimum 60 minut na aktywności
fizycznej. Niestety w ostatnich czasach ruch i zabawa na świeżym powietrzu wypierane są
PS nr 78 Białystok Strona 11 z 22
przez bardziej stacjonarne atrakcje – telewizor i komputer. Co więcej, wykazano, ze czas
spędzany przed tego typu urządzeniami sprzyja podjadaniu produktów niezalecanych w codziennym żywieniu. Dlatego w nowej Piramidzie uwzględniono ograniczenie oglądania
telewizji, korzystania z komputera i innych urządzeń elektronicznych do maksymalnie 2
godzin dziennie. Ważymy się regularnie
Regularne kontrolowanie wzrostu i masy ciała pozwalają na wczesne wykrycie i
eliminowanie niekorzystnych zmian w rozwoju fizycznym dzieci i młodzieży. Dotyczy to
zarówno nadmiaru, jak i zbyt niskiej masy ciała! Najlepiej, jeśli robić to będzie lekarz, pielęgniarka lub dietetyk. Wówczas mamy pewność, że wyniki będą prawidłowo
interpretowane w oparciu o siatki centylowe i tabele norm rozwoju określane dla wieku i
płci. Opracowała : Anna Kalata
Źródło: www.zdrowojem.fundacjabos.pl
PS nr 78 Białystok Strona 12 z 22
English corner
Kącik języka angielskiego
1. Autumn leaves - jesienne liście
Colour leaves:
1- yellow 2- orange 3- red 4 – brown
Źródło: www. johnsimpkins.com
PS nr 78 Białystok Strona 13 z 22
2. Autumn nursery rhyme
Leaves are falling,
Leaves are falling,
from the trees,
from the trees.
Red and yellow,
orange and brown,
in the breeze,
in the breeze.
3. Circle autumn objects (zaznacz kółkiem obiekty związane z jesienią)
Źródło: busyteacher.org
PS nr 78 Białystok Strona 14 z 22
4. Autumn maze (jesienny labirynt)
Źródło: www.kindergartenworksheets.net
5. Song „Leaves are falling” (na melodię „Jingle
bells”)
Leaves are falling
Leaves are falling
One fell on my nose!
Leaves are falling,
Leaves are falling,
One fell on my toes!
Leaves are falling,
Leaves are falling,
One fell on my head!
Leaves are falling,
leaves are falling,
Yellow, orange and red!
PS nr 78 Białystok Strona 16 z 22
Zabierz 6 zapałek tak, aby powstały 2 kwadraty
Czy wiesz, że…
Witamina C Ma kwaśny smak i znajduje się w surowych warzywach i owocach: cytrynach, jabłkach, malinach, truskawkach, porzeczkach, śliwkach, pomarańczach, natce pietruszki,
kapuście i rzodkiewkach.
Witamina C chroni Cię przed katarem i przeziębieniem.
PS nr 78 Białystok Strona 17 z 22
ZAGADKA
Ładnie pachną żółtą skórką, Kwaśny mają smak.
Zawierają witaminy, Wiemy, że to są ...
Niedaleko od drzewa pada, Każdy je z ochotą zjada.
Okrąglutkie i rumiane, W szarlotce podawane…
Te owoce – jesienią latem, ani wiosną,
o żadnej porze, na wierzbie nie rosną…
Pokoloruj owoce
REBUS: jakie to warzywo?
PS nr 78 Białystok Strona 18 z 22
Pokoloruj obrazki
Źródła: www.modowo.pl www.docplayer.p
www.You Tube.com www.mjakmama.pl
www.maluchy.pl
PS nr 78 Białystok Strona 20 z 22
KĄCIK LOGOPEDYCZNY
Mutyzm - utrata zdolności mówienia
Mutyzm występuje w każdym wieku, u dzieci, młodzieży i dorosłych. Mutyzm
wybiórczy (selektywny) występuje częściej u dziewczynek niż u chłopców, inaczej niż w
większości innych rodzajów zaburzonej zdolności komunikacyjnej. Problem występuje w
tym, że dziecko nie potrafi i nie może mówić, a nie w tym, że nie chce.
Mutyzm definiuje się zwykle jako milczenie. To może powodować zaburzenie relacji
społecznych. Bywa, że dziecko w niektórych sytuacjach wykazuje zdolność mówienia , ale
w innych (definiowalnych) sytuacjach odmawia mówienia.
Przyczyny, które mogą spowodować mutyzm, są bardzo różnorodne. Współczesna
literatura rozważa współdziałanie kilku przyczyn, które na siebie oddziałują, warunkują
się wzajemnie i wzmacniają:
- dyspozycja genetyczna niechęci do mówienia, objawiająca się jako bariera,
unikanie kontaktów komunikacyjnych i społecznych
- zaburzenia metabolizmu,
- zwiększona pobudliwość mózgowa w rejonie migdałka
- lęk społeczny,
- depresja,
- pre-, pri- i postnatalne zaburzenia rozwojowe,
- traumy psychiczne, ewentualne konflikty lub sytuacje zagrożenia,
- przeciążenie w wyniku stresu,
- czynniki związane z procesem edukacyjnym
- wpływy środowiska np. społeczne odizolowanie, nagła zmiana w życiu
dziecka, niezaspokojenie potrzeb.
Mutyzm selektywny grozi dzieciom z rodzin imigranckich - konieczność opanowania
nowego języka i poczucie obcości w nowej kulturze mogą nasilać rozwój mutyzmu
selektywnego.
Przy mutyzmie selektywnym lub całkowitym występuje unikanie jakiegokolwiek przejawu
głosowego, również kaszlu, śmiechu, kichania. Często obserwuje się płacz bezgłośny, z
małą ilością łez lub nawet bez nich. Mimika robi wrażenie zdystansowania lub
przygnębienia, usta są zwykle zamknięte. Mowa ciała wyraża otępienie, a nawet strach.
PS nr 78 Białystok Strona 21 z 22
Korzystne jest wczesne rozpoznanie, ukierunkowane na przyczynę pierwotną. Celem
specyficznego programu terapeutycznego jest integracja ze środowiskiem społecznym. Na
pierwszym miejscu powinna być terapia psychiatryczna, psychologiczna. Logopeda
powinien zająć się odbudowywaniem zdolności komunikacyjnych zgodnie z naturalnymi
okresami rozwoju mowy, we współpracy z rodzicami.
Opracowała: Małgorzata Rynkiewicz Źródło: „Wprowadzenie do logopedii” G. Gunia, V. Lechta
KĄCIK OPTYMISTY
ANEGDOTKA Z PRZEDSZKOLA
Pani prosi dzieci, aby pobiegały na placu zabaw
pomimo, że pada drobniutki deszcz. Łukasz jest
zdziwiony, myśli „można biegać po deszczu?”
Pani z uśmiechem mówi:
-Taki deszcz to nie deszcz.
Zaciekawiony chłopiec pyta:
- A co to?
Pani odpowiada:
- Mżawka.
***
- Masz dziewięć cukierków.
Trzy dałeś Ani i trzy Zosi.
Ile cukierków zostanie dla Ciebie? - pyta nauczycielka.
- Za mało.
***
- A my mamy w domu wszystko! - chwali się koleżankom mała Ala.
- Skąd wiesz?
- Bo jak tata przywiózł z delegacji gitarę, to mama powiedziała że tylko tego brakowało.
***