prowly-uploads.s3.eu-west-1.amazonaws.com · Web viewTWENTIETH CENTURY FOX oraz REGENCY...

TWENTIETH CENTURY FOX oraz REGENCY ENTERPRISES przedstawiają

we współpracy z BONA FILM GROUPprodukcję

NEW REGENCY / PLAN B ENTERTAINMENT / KEEP YOUR HEAD / RT FEATURES / MADRIVER PICTURES

film JAMESA GRAYA

BRAD PITT

“AD ASTRA”

TOMMY LEE JONESRUTH NEGGA

LIV TYLERoraz

DONALD SUTHERLAND

kostiumyALBERT WOLSKY

muzykaMAX RICHTER

konsultacja muzycznaRANDALL POSTER oraz GEORGE DRAKOULIAS

montażJOHN AXELRAD, ACE

LEE HAUGEN

scenografiaKEVIN THOMPSON

zdjęciaHOYTE VAN HOYTEMA, ASC, FSF, NSC

AD ASTRA – INFORMACJE O PRODUKCJI

producenci wykonawczyMARC BUTAN

LOURENÇO SANT’ANNASOPHIE MAS

YU DONGJEFFREY CHAN

ANTHONY MOSAWIPAUL CONWAY

produkcjaBRAD PITT

DEDE GARDNER, p.g.a.JEREMY KLEINER, p.g.a.

JAMES GRAY, p.g.a.ANTHONY KATAGAS, p.g.a.RODRIGO TEIXEIRA, p.g.a.

ARNON MILCHAN

scenariuszJAMES GRAY & ETHAN GROSS

reżyseriaJAMES GRAY

barwny, szeroekranowy (2,39 : 1)

czas projekcji; 124 min.

O FILMIEAD ASTRA to thriller science fiction osadzony w przyszłości, w którym Brad Pitt wciela się w rolę elitarnego astronauty, podróżującego do granic Układu Słonecznego, by odnaleźć swojego zaginionego ojca i odkryć sekret, który zagraża przetrwaniu naszej planety. W wyniku swojej podróży poznaje on tajemnice, które podważają sens ludzkiej egzystencji oraz nasze miejsce w kosmosie.

2


W filmie, wyreżyserowanym przez Jamesa Graya (Zaginione miasto Z, Imigrantka), na podstawie scenariusza samego Graya i jego wieloletniego współpracownika, Ethana Grossa („Fringe: Na granicy światów”), występują także: zdobywca Oscara Tommy Lee Jones (To dopiero początek, Jason Bourne), nominowana do Oscara Ruth Negga (Loving, „Preacher”), Liv Tyler (Władca pierścieni, Armageddon) oraz Donald Sutherland (Igrzyska śmierci, Trust).

Film został wyprodukowany przez twórców firmy producenckiej Plan B Entertainment, wielokrotnie nagradzanych Oscarami Brada Pitta, Dede Gardnera i Jeremy'ego Kleinera (Vice, Moonlight, Zniewolony. 12 Years A Slave, Big Short), we współpracy z Anthonym Katagasem (Zaginione miasto Z, Zniewolony. 12 Years a Slave), Rodrigo Teixeirą z RT Features (Tamte dni, tamte noce) oraz Arnonem Milchanem z New Regency Pictures (Zaginiona dziewczyna). Mark Butan, Lourenço Sant’Anna, Sophie Mas, Yu Dong, Jeffrey Chan, Anthony Mosawi, Paul Conway, Yariv Milchan i Michael Schaefer pracowali przy filmie jako producenci wykonawczy.

W pracy nad filmem towarzyszyli Gray'owi nominowany do Oscara autor zdjęć Hoyte Van Hoytema (Tenet, Dunkierka), scenograf Kevin Thompson (który wcześniej zaprojektował scenografię do takich filmów Graya jak Ślepy tor i Mała Odessa), montażysta John Axelrad, ACE (Zaginione miasto Z, Imigrantka) oraz Lee Haugen (Zaginione miasto Z, Dope), kierownik muzyczny Randall Poster (Wierna, Zbuntowana) oraz George Drakoulias (Kac Vegas III, Detroit), a także dwukrotnie wyróżniony nagrodą Akademii projektant kostiumów Albert Wolsky (Bugsy, Cały ten zgiełk).

ODYSEJA ROYAPer aspera ad astra. Po łacinie: „Przez trudy do gwiazd”.W przyszłości astronauta major Roy McBride (Brad Pitt) kieruje

zespołem budującym największą na świecie antenę, zaprojektowaną

3


do lokalizowania zaawansowanych form życia pozaziemskiego, gdy nagły skok napięcia prawie pozbawia go życia.

Incydent ten jest najświeższym z całej serii katastrof na Ziemi, w tym pożarów i katastrof lotniczych, spowodowanych skokami napięcia, które miały miejsce w wyniku wybuchów radioaktywnych. Wywiad USA uważa, że wybuchy te są wynikiem promieniowania kosmicznego pochodzącego z eksplozji, które miały miejsce w pobliżu Neptuna w związku z Projektem Lima, dawną misją, której statek przepadł w kosmosie 16 lat po wystrzeleniu.

Reżyser/współproducent/współautor James Gray wyjaśnia: „Założeniem Projektu Lima było, że jego uczestnicy będą znajdowali się daleko od Słońca, więc jego pole magnetyczne nie zakłóci oprzyrządowania, co pozwoliłoby z wielką dokładnością spojrzeć na osiągalny wszechświat i sprawdź wszystkie rodzaje planet. Chodziło o to, aby sprawdzić, czy uda się znaleźć ślady inteligentnego życia”.

Dowódcą projektu był ojciec Roya, H. Clifford McBride (Tommy Lee Jones), legendarny astronauta, zaginiony od 16 lat. Chociaż Roy nie widział go od 16 roku życia, zawsze go ubóstwiał, dziedzicząc po nim swój niespotykany głód ryzyka i przekonanie, że odpowiedzi na wszystkie fizyczne i metafizyczne zagadki życia leżą w kosmosie. Ale Clifford był nieobecnym ojcem i mężem, w wyniku czego Roy stał się samotny i nieprzystępny, nigdy nie wchodząc w związki i tłumiąc wszelkie emocje, tak pozytywne, jak i negatywne.

Jak mówi Gray: „Urzędnicy rządu Stanów Zjednoczonych przyjeżdżają do Roya i mówią mu, że jego ojciec, o którym myślał, że dawno już umarł, żyje i znajduje się na skraju Układu Słonecznego. Roy musi się z nim skomunikować. Muszą go jak najszybciej odnaleźć, ponieważ mają podejrzenie, że może próbować zrobić coś przerażającego, popełniając potencjalne akty terroryzmu w pierścieniach Neptuna. Chcą skorzystać z pomocy Roya, by wydobyć go z uśpienia.

4


„Łatwo sobie wyobrazić, co to oznacza dla Roya. Przez 16 lat myślał, że jego ojciec nie żyje, i nagle okazuje się, że być może żyje i robi coś destrukcyjnego”.

Aby dotrzeć do Projektu Lima, Roy musi najpierw udać się w podróż z Ziemi na Księżyc komercyjnym promem, a następnie przenieść się do odległej bazy, aby tam wsiąść do Cefeusza, statku kosmicznego, który zabierze go najpierw na Marsa. Tam spróbuje skontaktować się z ojcem za pośrednictwem bezpiecznego bezpośredniego połączenia laserowego, i jeśli próba ta się powiedzie, następnie uda się w okolice Limy.

Roy'owi w podróży towarzyszy pułkownik Pruitt (Donald Sutherland), emerytowany astronauta SpaceCom i jeden z najstarszych przyjaciół jego ojca. Pruitt mówi Roy'owi, którego poznał o wiele wcześniej, gdy Roy był jeszcze dzieckiem, że jego ostatnia rozmowa z Cliffordem, przed wielu laty, nie była przyjemna. Clifford rozgniewał się, gdy Pruitt powiedział mu, że opuszcza SpaceCom.

Ich lot na Księżyc jest bezproblemowy. Księżyc stał się serią wysoce rozwiniętych placówek skolonizowanych przez ludzi z różnych krajów, którzy - podobnie jak na Ziemi - kłócą się o zasoby. Jednak obszary pomiędzy placówkami są tak samo wyjęte spod prawa jak Dziki Zachód. W drodze do Cefeusza są atakowani przez księżycowych piratów i renegatów.

„Niestety”, mówi Gray, „jeśli spojrzysz na historię ludzkich wysiłków, nasz gatunek prawdopodobnie nigdy nie porzuci ideologicznych konfrontacji. Mamy więc Księżyc, który pełen jest piratów, którzy ze względu na cenne zasoby naturalne, porywają potencjalnych zakładników, dla okupu. To wizja przyszłości, która niesie ze sobą problemy, ale jest też rodzajem obietnicy”.

Eskortujący ich żołnierze zostają zabici, a sam Pruitt zostaje poważnie ranny podczas ataku. Nie mogąc kontynuować podróży,

5


Pruitt przekazuje Roy'owi tajny film SpaceCom, który zawiera pilnie strzeżone informacje wywiadowcze na temat projektu Lima.

Po tak długim okresie spędzonym w kosmosie bez żadnych odkryć naukowcy byłi rozczarowani. Połowa załogi chciała wrócić na Ziemię, ale Clifford nie chciał o tym słyszeć. Gdy każda z frakcja próbowała przejąć kontrolę nad statkiem, doszło do pewnego rodzaju krachu w przeciw-materii, która napędzała Projekt, uwalniając impulsy elektromagnetyczne, które spowodowały eksplozje i zagroziły całej stabilności Układu Słonecznego z drastycznymi skutkami dla Księżyca i Marsa.

Clifford, postradawszy zmysły, stracił współtowarzyszy w wyniku wzniecionego bunt i od tego czasu ukrywa się w kosmosie. Z nagrania wideo Roy dowiaduje się, że prawdziwym celem jego misji jest ciche wyprowadzenie ojca z ciemności, aby rząd mógł go zabić i zniszczyć Projekt Lima bez wiedzy społeczeństwa.

Na pokładzie Cefeusza Royowi towarzyszy czteroosobowa załoga. Roy jest zirytowany, gdy kapitan Lawrence Tanner (Donnie Kershawarz) nalega, by odpowiedzieć na sygnał SOS z pobliskiego norweskiego statku Vesta, badającego wpływ biomedycny na zwierzęta. Mężczyzna niechętnie zgadza się towarzyszyć Tannerowi podczas sprawdzania pokładu Vesty, gdzie przy zerowej grawitacji nie spotykają żadnych oznak ludzkiego życia, a jedynie rozwścieczonego pawiana, na którym prowadzono badania, który atakuje i zabija Tannera. Royowi udaje się pokonać zwierzę i wrócić na Cefeusza.

Gdy zbiliżają się do Marsa, Roy musi przejąć kontrolę nad statkiem, ponieważ doświadcza on nagłej utraty mocy podczas lądowania, a zastępca Tannera, porucznik Donald Stanford (Loren Dean), zamiera z przerażenia. Po wylądowaniu Roy zostaje powitany przez Helen Lantos (Ruth Negga), nadinspektora Sekcji Amerykańskiej na Marsie, a następnie szybko zostaje eskortowany się do bezpiecznego łącza laserowego, aby skontaktować się z Projektem

6


Lima. Pierwsza próba kontaktu Roya z ojcem, w trakcie której oświadczenie przygotowane przez urzędników, kończy się niepowodzeniem, ale po dostarczeniu nieskryptowanej nieformalnej wiadomości zostaje poinformowany, że nie będzie kontynuował swojej misji, ponieważ jest zbyt zaangażowany emocjonalnie i stanowi zbyt duże ryzyko. Zamiast tego wysłana zostanie załoga Cefeusza.

Sfrustrowany i zły Roy zwraca się do Helen, która wyznaje, że podobnie jak on również została osierocona przez Projekt Lima i że jej rodzice byli wśród naukowców zamordowanych przez Clifforda, gdy chcieli wrócić na Ziemię. Mówi mu, że Cefeusz jest ładowany amunicją nuklearną w celu zabicia Clifforda i zniszczenia Limy. Zdając sobie sprawę, że przeznaczeniem Roya jest ukończyć swoją misję, Helen prowadzi go do podziemnego jeziora, gdzie może uzyskać dostęp do Cefeusza. Wchodząc na pokład w ostatniej chwili, Roy musi zmierzyć się z załogą, której nakazano go weliminować. Po walce na śmierć i życie w zerowej grawitacji Roy kontynuuje podróż na Neptuna samotnie - podróż trwa 79 dni, 4 godziny i 8 minut.

Wyruszając samotnie, by zmierzyć się ze swoim ojcem, Roy nie jest już poblokowanym emocjonalnie, nietowarzyskim człowiekiem, jakim był, kiedy rozpoczął swoją misję. Ma już dość swojej samotnej egzystencji w kosmosie. Jest gotowy spróbować związków z innymi ludźmi na Ziemi.

Gray mówi: „W jego życiu otwiera się nowy rozdział”.

GENEZA AD ASTRAReżyser/producent/scenarzysta James Gray podkreśla, że

początkowa inspiracja do zrobienia filmu pojawiła się, gdy czytał o nagrodzonym nagrodą Nobla fizyku Enrico Fermim, znanym jako architekt epoki nuklearnej, który wierzył, że istnieje 90 procent szans, że południowo-zachodnia część Stanów Zjednoczonych zostanie zniszczona, gdy po raz pierwszy uda się dokonać rozbicia atomu.

7


„Nie mieli wtedy pewności, że reakcja łańcuchowa nie będzie kontynuowana”, wyjaśnia Gray. „Uznałem to za wyjątkowo niepokojące i zacząłem się zastanawiać, jak by to było, gdybyśmy nie mieli nic do stracenia i byli w kosmosie? Wyobraziłem sobie niekończące się eksperymenty, które chcielibyśmy przeprowadzić lub wykonać.

Potem zacząłem myśleć o Jądrze ciemności Josepha Conrada i filmie Czas Apokalipsy. Wtedy zrodził się pomysł filmu. To było Jądro ciemności i próba uchwycenia wyobrażeń i nastroju misji Apollo i Merkurego.

Partnerem Graya podczas pracy nad scenariuszem AD ASTRA był Ethan Gross, jego kolega z klasy w szkole filmowej USC i współpracownik przy wielu jego filmach.

Gross wyjaśnia: „Pomysł polegał na tym, by stworzyć postać, którą odmieni podróż. Podobnie jak w klasycznym filmie 2001: Odyseja kosmiczna, która ma w sobie coś z „Odysei” Hemera, a także w Czasie Apokalipsy, która oczywiście współgra z teorią monomitu Josepha Campbella, opisującego podróż bohatera.

Gray dodaje: „Jest tyle świetnych filmów z gatunku science fiction, ale ile z nich cię porusza? Chciałem zrobić coś, co byłoby przeciwieństwem większości filmów o kosmosie, których przesłaniem jest trochę zbyt pozytywny obraz podróży przez kosmos, który skutkuje spotkaniem z kosmitami, z jakąś formą inteligentnego życia, które jest wobec nas życzliwe lub przynajmniej wystarczająco interesujące, żeby nas zainteresować. Próbowałem zrobić coś przeciwnego i powiedzieć - a co, co jeśli nie ma nic? A jeśli istnieje tylko jakaś pustka, z którą nie możemy się nawet zmagać?

„Zależało mi na tym, aby pokazać, że być może jako ludzie nie jesteśmy tak naprawdę w przestrzeni kosmicznej z żadnego powodu. Nie zostaliśmy zaprojektowani, aby unosić się około 250 mil ponad

8


atmosferą. Nie jesteśmy do tego stworzeni i nigdy nie będziemy do tego przystosowani. I taka podróż będzie miała swój koszt”.

Gray wspomina: „Przeczytałem ten cytat z Arthura C. Clarke (który napisał 2001: Odyseję kosmiczną): Albo nie jesteśmy sami we wszechświecie, albo jesteśmy, i obie możliwości są równie przerażające, i pomyślałem, no cóż, nigdy nie widziałem filmu o tym, że jesteśmy sami. Pomyślałem więc, że połączę to z historią człowieka, który prowadzi tam eksperymenty, które są bardzo niebezpieczne, i całość zaczęła nabierać kształtu, i pojawi się też bohater, który wyruszyłby na misję, aby spróbować negocjować z tym facetem, może to jego ojciec/syn, i tak powstała opowieść, która jest bardzo mityczna, w ten sposób zaczęła się krystalizować”.

Gray, który uważa AD ASTRA za historię bardziej opartą na nauce niż fikcji, mówi: „Myślałem, że ta idea podróży kosmicznych jest jednocześnie piękna i przerażająca. Jestem zwolennikiem eksploracji kosmosu i misji na Marsa. Ale czasami eksploracja jest również sposobem na ucieczkę. Mam nadzieję, że ludzie rozumieją, że w pewnym momencie musimy zacząć pielęgnować zarówno ideę eksploracji, jak i pielęgnować Ziemię. Ziemia i zamieszkujący ją ludzie są warte zachowania za wszelką cenę”.

Gross mówi: „Ten film to nie nieunikniona przyszłość, to tylko pewna wersja przyszłości. Ta historia niekoniecznie jest przyszłością, która naszym zdaniem się wydarzy, to nie jest film, który przewiduje przyszłość. To tylko film o tym, co może się stać, jeśli eksploracja kosmosu będzie kontynuowana, a my zaludnimy Księżyc i Marsa i nie tylko.

„Ten film jest niemal wyłącznie wyobrażeniem sobie technologii kosmicznej z lat 60. i 70., gdyby ona dalej się rozwijała, taki skok w przyszłość bez większości elementów, z których, jak mi się wydaje, duża część współczesnych filmów science fiction jest zrobiona”.

9


Gray przyznaje, że to pozwala mu patrzeć na postęp w sposób generalnie optymistyczny i jest on raczej niechętny robieniu filmów przedstawiających dystopijną przyszłość, w której wszystko jest okropne. Nie planuje też nakręcić filmu, który mówi, że w przyszłości wszystko będzie niesamowite i wspaniałe.

„Właściwie myślę, że będzie mniej więcej tak, jak jest teraz” - mówi - „ale z kilkoma dodatkowymi gadżetami.

„Przeprowadziliśmy wiele badań, aby uczynić go tak wiarygodnym i naukowo poprawnym, jak to możliwe. Ale jak zawsze pozwoliliśmy też, by to historia była głównym motorem filmu”.

Przy wyobrażaniu sobie swojego bohatera, Roya, twórcy filmu czerpali z własnych doświadczeń.

Gray mówi: „Widziałem Roya jako ucieleśnienie praktycznie każdego, kogo znam, w tym siebie, który dokądś zmierza, ale sam nie jest pewien, dokąd. Roy myśli, że wie, czego chce, i nawet trochę tego otrzymuje, ale czegoś mu brakuje. Odczuwa w sobie pustą przestrzeń, którą trzeba czymś wypełnić, ale jeszcze nie potrafi powiedzieć czym”.

„Zatem sednem filmu jest pytanie o to, jak wypełnić tę pustkę. Tak naprawdę chodzi o jego samotność, o to, jak bardzo jest samotny, jak bardzo nie potrafi przekazać innym ludziom tego, co czuje, jak słabo ich zna, ale też o to, jak w gruncie rzeczy wszyscy tego pragną. Im więcej go z nimi łączy, tym większe staje się ryzyko, a im większe ryzyko dla misji, tym większe ryzyko dla niego osobiście. I tak spotyka tych innych ludzi, ale nie dba o nich”.

Jak dodaje Gross: „Roy odczuwa prawdziwą przyjemność, gdy znajduje się poza atmosferą ziemską, gdy nie ma go dla nikogo, gdy eksploruje. To wtedy czuje, że żyje. Wchodzi w związek z tą kobietą, Ewą, która dba o niego i przez moment wydaje się, że i on się o nią troszczy, ale ma w sobie coś, coś, co sprawia, że ją odtrąca.

10


„I jest to spowodowane przez jego ojca - jego ojciec porzucił go wiele lat wcześniej, i tak jak jego ojciec, nie jest w stanie zbudować związku w swoim życiu”.

Gray mówi: „Nie jest więc samotny, ale jest samotnikiem - kimś, kto w jakimś sensie wybrał samotność, przynajmniej w pierwszej części filmu, i musi radzić sobie z własnymi problemami. I jeśli nie możesz dzielić się swoimi troskami z innymi ludźmi, jeśli musisz zachować tajemnicę, to może to być źródłem ogromnego niepokoju, gdy nikomu nie możesz nic ujawnić”.

Przez całą swoją podróż Roy jest monitorowany, i to nie tylko pod kątem czynności życiowych.

Gray mówi: „Chodziło o sporządzenie wykresu jego stanu psychicznego i, bądźmy szczerzy, w takiej sytuacji istnieje ryzyko potencjalnej katastrofy, gdy walczysz o to, aby dowiedzieć się, kim był twój ojciec, i oczywiście wszystko to jest pretekstem do tego, by opuścić Ziemię, jej pewny grunt. To bardzo duże wyzwanie dla człowieka, i myślę, że on trochę tego nie wytrzymuje. Ryzyko pogorszenia się jego stanu psychicznego było nawet większe niż załamanie się kondycji fizycznej”.

Gross dodaje: „Po drodze Roy zdaje sobie sprawę, że zmienia się w swego ojca i musi to powstrzymać. Nie chce być kopią swojego ojca - kimś, kto ucieka przed ludzkością. I w końcu jest zdeterminowany, aby wrócić na Ziemię i zostać ojcem i troskliwym, zaangażowanym człowiekiem, człowiekiem, który nie boi się bliskości z innymi ludźmi”.

Inspiracją dla Clifforda był nie tylko Conrad, ale i Melville.Gray mówi: „Jestem wielkim fanem Moby Dicka i zawsze

czułem, że McBride jest postacią podobną do Ahaba. Że miał obsesję na punkcie „białego wieloryba”, że próbował znaleźć tych wszystkich uroczych małych kosmitów, którzy mieli nas uratować i udzielić nam odpowiedzi na wszystkie nurtujące nas pytania”.

11


Gross wyjaśnia: „Ojciec Roya, Clifford, chciał być pierwszą osobą, która odkryje inteligentne życie poza naszą planetą. Minęły lata i większość załogi Projektu Lima rozczarowała się, będąc przekonana, że nigdzie nie ma oznak życia.

„Ale Clifford jest próżnym człowiekiem i jest zdeterminowany, nie zamierza się poddać. Zostanie tam nawet po śmierci ostatniego członka swojego zespołu i będzie szukał życia poza Ziemią.

„On wyraźnie nie dba o nic, co dotyczy Ziemi. Nie troszczy się o życie swoich kolegów-naukowców na pokładzie Projektu Lima ani o nic innego. ”

Spotkanie Roya z Helen Lantos, która całe życie spędziła na Marsie w podziemnym schronie, stanowi dla niego punkt zwrotny.

Gross wyjaśnia: „Ona jest jego przeciwieństwem. Reprezentuje osobę osieroconą przez ludzi z Projektu Lima. Została sierotą na Marsie i opuściła ją w młodym wieku, gdy jej rodzice zaciągnęli się na wyprawę Clifforda McBride'a. Doświadczyła z tego powodu wiele bólu i złości, ale w przeciwieństwie do Roya tak naprawdę nigdy im się nie poddała. Radzi sobie z tym brzemieniem i i mimo to odważnie przeżywa każdy dzień swojego życia, i Roy w końcu zaczyna to dostrzegać”.

Gray mówi: „Martwi się o innych ludzi. Nikt jej nic nie mówi. Roy jest jedyną osobą, która była z nią szczera. Ona z kolei jest z nim szczera. Wydaje mi się, że nie ma wielu takich ludzi w swoim życiu.

„Ale istnieje między nimi ta więź i chociaż nie jest romantyczna, to prowadzi do podjęcia desperackich kroków, i to on pomaga mu wsiąść do Cefeusza lecącego na Neptuna, choć niewątpliwie będzie to kosztowało ją pracę, a może i więcej”.

Aby zapewnić Royowi wgląd w prawdziwą naturę i intencje Clifforda, Gray i

Gross stworzyli postać pułkownika Pruitta, starego przyjaciela Clifforda, który

został wyznaczony do towarzyszenia mu w jego misji. Pruitt wie, co stało się z ojcem

12


Roya i co SpaceCom naprawdę zamierza zrobić, i jest ucieleśnieniem swego rodzaju

ludzkiej więzi, bez której Roy nauczył się żyć.

Grey mówi o Pruitcie: „Nie może wyruszyć w podróż z Royem. Chcesz, żeby

to zrobił, chcesz, by był w pewnym sensie obrońcą Roya, ale jest za słaby, nie może

tego zrobić”.

AD ASTRA powstawała długo, co nie jest niczym niezwykłym w przypadku projektu Jamesa Graya. Gdzieś pomiędzy pracą nad Kochankami (2008) i Imigrantką (2012), Gray i współautor Ethan Gross zaczęli rozmawiać o napisaniu filmu rozgrywającego się w kosmosie. Przez lata pracowali nad scenariuszem osobno, a następnie RT Features Rodrigo Teixeiry przystąpiło do jego opracowania.

W 2016 r., gdy Brad Pitt zgodził się zarówno na zagranie głównej roli w filmie, jak i produkcję, wszystko potoczyło się szybko. Jego firma produkcyjna Plan B błyskawicznie podpisała umowę z New Regency, zapewniła finansowanie i dystrybucję za pośrednictwem Twentieth Century Fox, przy współfinansowaniu Bona Film Group z prawami do dystrybucji w Chinach, na Tajwanie, w Hongkongu i Makau. Produkcja filmu rozpoczęła się w sierpniu 2017 r.

CASTINGGray był „bardzo mile zaskoczony”, gdy Brad Pitt zgodził się

zagrać Roya McBride'a.Jak wspomina Gray: „Kilka razy przez lata Brad Pitt i ja

próbowaliśmy wspólnie pracować nad filmem, ale ze względu na inne zobowiązania nigdy nam się to nie udało. Byłem niezwykle podekscytowany, gdy dowiedziałem się, że będzie mógł wziąć udział w zdjęciach.

Pitt dodaje: „Zawsze uwielbiałem filmy Jamesa. Czuć w nich głęboką znajomości historii filmu. W jego sposobie opowiadania historii jest zawsze obecny taki klasyczny element, bardzo elegancki i przywodzący na myśl największych.

13


„Nasze pierwsze rozmowy dotyczyły tego, czym jest związek, szczególnie dla mężczyzny. I jak to wygląda w przypadku człowieka, dla którego bliskość z innymi ludźmi jest wyzwaniem. Potrafi sobie poradzić w trudnych sytuacjach, na posterunku i w kosmosie, kiedy robi się niebezpiecznie. Ale kiedy przychodzi do bliskości z innym człowiekiem, jest to dla niego wyzwanie”.

Pitt kontynuuje: „Poznajemy Roya na takim etapie jego życia, gdy taka postawa już dłużej się nie sprawdza, i on ma tego świadomość. Na swój sposób jest to sprzeczne z wiadomością, że jego ojciec może jeszcze żyć. Tak więc dla Jamesa i dla mnie była to tak naprawdę rozmowa na wrażliwości. Czym jest wrażliwość? Co stanowi o sile człowieka? Skąd ona tak naprawdę pochodzi? I doszliśmy do wniosku, że nasza siła ma swoje źródła w wrażliwości.

„Prawdziwa pewność siebie bierze się z nas samych, którzy potrafimy przyznać się do naszych słabości, naszych wad, naszej niepewności i zamiast ukrywać się lub próbować ukryć nasze słabości, otwieramy się. I ja z pewnością odkryłem, że w życiu wielki spokój i wielka siła wynika właśnie z tego, co jest sprzeczne z pewnością siebie, w jakiej dorastał mój tata.

„Najważniejsze były te początkowe rozmowy między Jamesem Grayem a mną i to one były tym, co naprawdę przekonało, o co mu chodzi w tym filmie” - wyjaśnia Pitt.

Gray dodaje: „Brad zauważa wszystko. Jest tak spostrzegawczy, jest świetnym przyjacielem reżysera, nie tylko dlatego, że jest producentem, jak w tym przypadku, ale jest też niezwykle pomocnym aktorem. Nie jest zainteresowany tylko swoją rolą, zajmuje się całą historią.

„To niezwykle interesujący człowiek” - kontynuuje - „ponieważ jest gwiazdą filmową o wyglądzie i charyzmie gwiazd filmowych, ale on ma do tego wszystkiego dystans. Jest doskonałym i niezwykle utalentowanym aktorem; bardzo subtelnym, wspaniałym w

14


przyjmowaniu wszelkich wskazówek, które możesz mu dać, a następnie rozwijaniu ich w coś zupełnie nowego. To, co robi, robi bez wysiłku, jak Jimmy Stewart lub Spencer Tracy. Ich gra sprawia wrażenie zupełnie pobawionej wysiłku. Ale ich aktorstwo jest niesamowite, po prostu nie widzi się tego ogromu pracy.

„Nie twierdzę, że to dla niego łatwe”, śmieje się Gray. „Mówię, że dla nas tak to wygląda i jest to bardzo, bardzo satysfakcjonujące dla reżysera.

„Współpraca z Bradem była czymś wyjątkowym. Jest bardzo spostrzegawczym, fantastycznym aktorem. Jest tak hojny emocjonalnie, że czas spędzony z nim był prawdziwą ucztą”.

O AD ASTRA Pitt mówi tak: „Myślę, że jest to film, który ma swoje korzenie w filmach z lat 70., z których też wyrasta język filmowy Jamesa. Mam na myśli to, że jest kontemplacyjny. U niego historia rozwija się stopniowo. Mamy też widowiskowe momenty i elementy akcji, które na dużym ekranie robią naprawdę oszałamiające wrażenie”.

W roli czcigodnego, zagadkowego ojca Roya, Clifforda, twórcy obsadzili zdobywcę Oscara Tommy'ego Lee Jonesa.

Jones: „Uwielbiam science fiction i pomyślałem, że ta historia i scenariusz są naprawdę fajne”.

Jones opisuje swoją postać jako „wielkiego astronautę, odkrywcę, który staje się niebezpiecznym człowiekiem. To zagubiony człowiek”.

Grey dodaje: „Tommy Lee Jones jest prywatnie tak silną osobowością jak w filmach, w których zagrał, jak i w legendzie, która go otacza. Jego siła jest wybuchowa. I niebezpieczna. Kierujesz na niego oko kamery i w jednej chwili staje się niesamowicie przerażający.

„Tommy Lee skoncentrowany jest na wewnętrznym procesie, na pracy, i twoja interakcja z nim jest z konieczności bardzo prosta, i

15


bardzo konkretna, twoje uwagi są bardzo konkretne, a potem on patrzy na ciebie przez chwilę i w końcu mówi: „No dobrze, spróbujmy w ten sposób”.

„A potem kręcisz ujęcie, i widzisz, że on wziął sobie do serca to, co mu powiedziałeś, i powstaje piękne ujęcie, bo on jest wyjątkowo przygotowany i precyzyjny, i robi dokładnie to, o co go prosisz, jak też dokładnie to, co według niego jest dobre dla danego ujęcia. I, jak powiedziałem, jego emocje i przemyślenia znajdują swoje odzwierciedlenie na ekranie. Czujesz, jak pięknie pokazuje na ekranie prawdziwą ciemność. On jest fantastyczny”.

Pitt dodaje: „Tommy Lee Jones był idealny do roli Clifforda ze względu na swój kaliber. Jest znany z tego, że jest bardzo inteligentny, bardzo zdolny i to po prostu pasuje do tego filmu. To porywa. On jest mistrzem. Absolutny mistrz. Odciska niezatarte piętno na filmie”.

Jak mówi Jones: „Bardzo dobrze pracowało mi się z Jamesem i Bradem. To była świetna zabawa, wspaniała przygoda. I bardzo wesoła przygoda”.

W roli Helen Lantos twórcy obsadzili nominowaną do Oscara Ruth Negga, która wystąpiła u boku Brada Pitta w Zaginionym mieście Z, a także można ją było zobaczyć na planie Zniewolonego. 12 Years a Slave. Z przyjemnością spotkała się z nim ponownie i chętnie współpracowała z Grayem, który był przekonany, że Ruth wniesie do postaci Helen dokładnie te cechy, które pozwolą mu wzmocnić przesłanie filmu, a jednocześnie będą katalizatorem przemiany Roya w bardziej empatycznego, współczującego człowieka.

Negga mówi: „Moja rola jest dość skondensowana i niewielka. James chciał, aby Helen była źródłem ludzkich doświadczeń, mimo że nie pojawia się często w filmie ”.

Gray wyjaśnia: „Dla Helen, kobiety urodzonej i wychowanej na Marsie, ważna jest emocjonalność - więź. Widziałem Ruth w Loving i

16


pomyślałem, że jest wspaniała, a tutaj wniosła niezwykłą, po prostu niesamowitą głębię. To niezwykle interesująca, cudowna aktorka”.

Jeden z najbardziej szanowanych i podziwianych weteranów dużego ekranu, Donald Sutherland, wcielił się w rolę pułkownika Pruitta. Podobnie jak Negga, jego rola jest stosunkowo niewielka, ale kluczowa, a Sutherland z entuzjazmem dołączył do Pitta i Graya, by stworzyć „coś, co naprawdę warto zobaczyć, i o czym warto pomyśleć po tym, jak to zobaczysz. Jeśli potrafisz nakręcić film, który sprawi, że pomyślisz, to wspaniale" - mówi Sutherland.

Gray dodaje: „Donald jest genialnym aktorem. Podobnie jak Tommy Lee, jest bardzo przygotowany, ale Donald jest inny, ponieważ u niego nie jest to proces wewnętrzny, on lubi pracować z wieloma zewnętrznymi bodźcami.

„Domaga się twojego wkładu, dialogu, lubi swego rodzaju bardzo otwartą atmosferę na planie”.

Pitt mówi: „To była dla mnie prawdziwa przyjemność pracować z wielkim Donaldem Sutherlandem. Był współtwórcą wielu moich ulubionych filmów. I dlatego możliwość wymiany doświadczeń była dla mnie czymś wyjątkowym. Praca z nim dała mi bardzo dużo”.

O pracy z Grayem Sutherland mówi: „James był cudowny. W pewnym sensie pozwala ci zrobić to, co chcesz, mając nadzieję, że znajdziesz swoją drogę, a potem daje ci drobne wskazówki, delikatnie cię szturcha, dopóki nie dostanie tego, czego chce. Jest niezwykle mądry i praca z nim jest tak przyjemna, że ma się ochotę spełnić jego oczekiwania, jego wizję, ambicje. Nie współpracowałem wcześniej z nikim takim jak on. To było niezwykłe doświadczenie”.

Liv Tyler (Władca pierścieni, Armageddon) wciela się w rolę byłej partnerki Roya, Eve, pokazanej głównie w retrospekcji.

Obsadę dopełniają: Donnie Keshawarz („Forever”, „Układy”), Loren Dean (Przemytnik, „Chirurdzy”), Kimberly Elise (Życzenie śmierci, Hellbent), („Sprawa idealna” „Czarna lista: Odkupienie”) i

17


Bobby Nish („Synowie Anarchii”, „Southland ”) w rolach członków załogi Cefeusza, kapitana Lawrence'a Tannera, por. Donalda Stanforda, specjalisty nawigacyjnego i geologa Lorraine Deavers oraz lekarza Franklina Yoshidy.

LUDZIE NAUKIBez prawdziwych danych od ekspertów nie powstanie żaden

prawdziwy film science fiction. W tym celu twórcy filmu zwrócili się do NASA oraz innych agencji kosmicznych.

Emerytowany astronauta Garrett Reisman, który odbył dwie misje promem kosmicznym na Międzynarodową Stację Kosmiczną (2008, 2010), był jednym z pierwszych źródeł informacji Graya na temat podróży kosmicznych. Chociaż był obecny podczas produkcji tylko w tych scenach i momentach, w których jego wiedza i doświadczenie były szczególnie potrzebne, wspierał również Graya podczas pisania scenariusza.

„Wielu z nas zastanawia się obecnie nad doprowadzeniem do permanentnej obecności człowieka na innej planecie w naszym Układzie Słonecznym, a zwłaszcza na czerwonej planecie, i rozmyśla się nad całą tą cudowną utopią”, mówi. „I myślę, że musimy się zastanowić, co jeśli okaże się, że to nie jest utopia, a dystopia?

„Jeśli uda nam się zerwać więzy grawitacji i dzięki naszym rakietom i zaawansowanej technologii przeniesiemy ludzkość na inną planetę, to czy zabierzemy nasze ludzkie wady razem z nami? Co jeśli nie wszystko pójdzie dobrze? James w tym filmie pokazuje możliwe konsekwencje”.

Innym źródłem informacji był inżynier kosmiczny Robert Yowell, weteran programu kosmicznego z 30-letnim stażem, który rozpoczynał karierę zawodową w 1989 r. jako inżynier w NASA.

„James chciał uzyskać jak najwięcej realizmu w tym filmie”, mówi Yowell. „Przeczytałem scenariusz i przekazałem kilka sugestii.

18


Chciał, by źródłem realizmu była wiedza z zakresu fizyki. Na przykład, czy dałoby się strzelać z broni palnej na Księżycu? Odpowiedź brzmi: tak, standardowa broń będzie działać w kosmosie; kula ma własny utleniacz. Kolejne pytanie brzmiało: czy możesz rozmawiać z kimś na Neptunie z Ziemi w czasie rzeczywistym? Niestety nie możesz. O ile wiemy, prędkość światła jest prędkością światła, więc pojawi się znaczne opóźnienie liczone w godzinach.

„Jak wyglądałaby krew przy zerowej grawitacji? Jak wyglądałby martwy człowiek w kosmosie? Są to rzeczy makabryczne do przemyślenia, ale pewnego dnia ktoś będzie musiał poradzić sobie z tymi ewentualnościami. I o tym, jak te rzeczy będą wyglądały, mówi fizyka.

„Miał także pytania dotyczące promieniowania jądrowego i gamma, promieniowania neutronowego, materii i antymaterii. Nasze rozmowy były zawsze bardzo interesujące, a jego pytania dobrze przemyślane”.

Gray mówi: „Cała grupa w Lockheed Martin również była bardzo pomocna. Zadałem im wszystkie pytania znane człowiekowi”.

Kiedy reżyser był już w połowie pracy nad produkcją filmu, zorganizował „kolację astronautów”.

„Zaprosiliśmy astronautów i kilku ekspertów m.in. z NASA, JPL i SpaceX. Była to spektakularna wymiana pomysłów i okazja, by zobaczyć, o czym myślą, co i gdzie się dzieje. Czasami trzeba spojrzeć wstecz, aby zobaczyć przyszłość. To było dla mnie bardzo pouczające”.

O PRODUKCJIWedług Graya: „Zadaniem reżysera jest stworzenie kontekstu, w

którym inni ludzie mogą tworzyć i robić cudowne rzeczy. Scenografia naszego scenografa Kevina Thompsona jest zawsze zakorzeniona w czymś namacalnym, co moglibyśmy zrozumieć. Dużo przyglądaliśmy się Skylab i ISS pod względem stacji kosmicznych, wnętrza promu

19


kosmicznego, a następnie próbowaliśmy to zrekonstruować. Raz jeszcze sprawdziła się zasada, że źródłem naszej wiedzy jest nauka.

„Kevin wykonał świetną robotę. Budowaliśmy scenografię dwukrotnie, ponieważ musieliśmy mieć zarówno wersje poziomą, jak i pionową. Czasami Brad miał na sobie uprząż i był zawieszony na wysokości trzydzieści stóp i kamera filmowała go w ten sposób. Dzięki temu osiągnęliśmy efekt zerowej grawitacji, ale było to bardzo trudne.

Dla Thompsona urok filmu polegał na tym, że „scenariusz był bardzo egzystencjalny i nie był typowym filmem science-fiction rozgrywającym się w kosmosie”, zauważa scenograf.

„Jamesowi podobały się szczegóły dotyczące Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i ludzi żyjących w ciasnych klaustrofobicznych przestrzeniach. Aspekt ludzki był dla niego bardzo ważny. Był przeciwny wizji przyszłości statku wycieczkowego."

„Był ciekawy wczesnych amerykańskich projektów, które były częścią historii NASA. Wyobrażał sobie zestrzelone statki kosmiczne; rozumiał to uczucie, że człowiek jest naprawdę sam, gdy jest poza statkiem kosmicznym, i jest tak maleńki w stosunku do galaktyki”.

Jednym z najważniejszych punktów odniesienia, które Gray podsunął Thompsonowi, był film dokumentalny For All Mankind, który charakteryzuje się niezwykle wysokim kontrastem. „James jest bardzo wrażliwy na aspekt wizualny” - mówi Thompson.

Jak na film, którego akcja rozgrywa się głównie w przestrzeni kosmicznej, na planie AD ASTRA bardzo rzadko korzystano z techniki green screen i CGI.

„To była świadoma decyzja, by jak najwięcej zrobić naprawdę” - wyjaśnia Thompson. „Wszystkie monitory, kokpity i podkłady są prawdziwe, co pasuje do estetyki Jamesa i pasuje do filmu. Musieliśmy skorzystać z green screen, kiedy filmowaliśmy zewnętrzne sceny w kosmosie”.

20


Grey opowiada: „Staraliśmy się podejść do tego tak, by osiągnąć jak największą autentyczność. Wyobraziliśmy sobie Księżyc jako mniej lub bardziej rozwiniętą sieć placówek. Gdy myśleliśmy o Marsie, który jest swego rodzaju ostatnią obsadzoną placówką w naszym filmie, oglądaliśmy zdjęcia placówki naukowej na Antarktydzie”.

„Kiedy kręcisz film z epoki”, wyjaśnia Thompson, „nie wszystko powinno być z tego okresu. Na początku mieliśmy nawet takie powiedzenie: spójrz w przeszłość, aby zobaczyć przyszłość. Uwzględniliśmy rzeczy z różnych okresów, aby zaprezentować ideę zderzenia nowej technologii z przedmiotami z przeszłości. Chcieliśmy, aby sprawiały one wrażenie zarówno klasycznych, jak i ponadczasowych”.

To, czego nie zobaczysz w AD ASTRA, to futurystyczne gadżety i broń. „Robimy krok w tył”, mówi Thompson, „ludzie w naszym filmie nadal używają papieru, wciąż korzystają ze starych sposobów komunikacji.

„Nie chcieliśmy rozpraszać się futurystyczną technologią. Najbardziej futurystycznym elementem, jaki mamy, jest mały, przejrzysty ekran, ponieważ ekrany będą przezroczyste i będą wyświetlane na nich informacje. Wykorzystujemy ich, ale do zdjęć używaliśmy również tabletów i płaskich ekranów. Wydają się na tyle małe, że nie powinny szybko się zestarzeć. Myślę, że takie ekrany i tablety będą z nami jeszcze długo”.

ZIEMIA, KSIĘŻYC, MARS I NEPTUN W MIEŚCIE ANIOŁÓWW przypadku większości scenografii przedstawiających Ziemię, Księżyc, Marsa i Neptuna filmowcy postanowili kręcić w konkretnych miejscach, a nie w studiu. Wiązało się to z koniecznością przeszukania wielu mil kwadratowych hrabstwa Los Angeles. Thompson, Von Hoytem i zespół lokalizacyjny udali się na szeroko zakrojone poszukiwania miejsc, które pasowałyby do wizji Graya.

21


Chris Kusiak, Kierownik ds. Lokalizacji, przyznaje, że znalezienie miejsc dla AD ASTRA było trudnym zadaniem i że musiał udać się do miejsc, w których nigdy wcześniej nie był.

„Potrzebowaliśmy wielu miejsc pod ziemią, a Los Angeles nie jest tego rodzaju miastem - bardziej Nowy Jork lub Pensylwania.

Lokalizacje obejmowały opuszczony dom towarowy w centrum Los Angeles, w którym mieściła się dawna stacja kolejowa Red Line, która kiedyś była terminalem pod budynkiem. Gigantyczny tunel był główną atrakcją dla twórców filmowych, ponieważ służył za wyobrażenie podziemi Marsa i był ścieżką, którą Roy obrał, by zakraść się na pokład Cefeusza podczas następnego etapu jego podróży do Projektu Limy. Inne lokalizacje w centrum Los Angeles obejmowały Hall of Records i kultową stację Union Station.

Dawna drukarnia Los Angeles Times w hrabstwie Orange zastępowała punkt startowy do wyprawy na Księżyc. W sekwencji ataku piratów na Księżycu twórcy filmu udali się na wydmy Dumont na pustyni Mojave.

„Ziemia, która tylko na moment pojawia się w filmie, była jedynym obszarem, w którym możemy obserwować naturalne światło dzienne, okna i widok na zewnątrz” - mówi Thompson. „Oprócz wyścigu po powierzchni Księżyca do SpaceCom, jedynym miejscem, w którym bohaterowie znajdują się nad powierzchnią Księżyca, jest pokój hotelowy z oknem wychodzącym na kompleks. Później powoli schodzimy pod powierzchnię.

„Księżyc, główna hala księżycowa i tunele były wykonane z polerowanego betonu i szorstkiego betonu. Miały dość neutralną, czystą paletę z odcieniami szarości i brązu, ponieważ żywe kolory chcieliśmy zarezerwować dla Marsa”.

„To było prawdziwe wyzwanie - próba wyobrażenia sobie, jak wyglądałby Mars. Odwiedziliśmy wiele starych budynków o dziwnej konstrukcji. Nie wiedzieliśmy, co to będzie, ale wiedzieliśmy, że

22


również musi się znajdować pod ziemią. Nie chcieliśmy, żeby to był banał lub coś, co widziałeś już wcześniej. Ostatecznie wylądowaliśmy w nieczynnej elektrowni. Chcieliśmy, aby przy pomocy oświetlenia całość sprawiała wrażenie, jakbyś znalazł się w wilgotnym inkubatorze”.

OŚWIETLANIE PRZYSZŁOŚCINominowany do Oscara autor zdjęć Hoyte van Hoytema

(Interstellar) dołączył do produkcji, która jest w jego twórczości drugą produkcją dotyczącą wyprawy w kosmos.

„Hoyte pojawia się na planie i z miejsca jest szefem” - mówi Gray. „I bardzo byłem mu wdzięczny za to przy pracy nad tym filmem, ponieważ było wiele technicznych kwestii, które rozwiązał już przy pracy nad Interstellar, o których w ogóle nie miałem pojęcia - rzeczy związanych z filmowaniem zerowej grawitacji, fotografowaniem na planie poziomym i pionowym i robienie tego skutecznie i wydajnie.

„Ma ekipę, która zawsze z nim współpracuje, i jest oddana jemu i filmowi. Oni są niesamowici".

Scenograf Kevin Thompson przyznaje, że czuł, iż decyzja o kręceniu filmu nie tylko w formacie cyfrowym była ogromną pomocą w uchwyceniu atmosfery różnych planet.

„Dzięki filmowi można uzyskać o wiele większą głębię obrazu i wydobyć szczegóły, których nie uzyskasz w formacie cyfrowym. Centrum komunikacyjne Marsa, rotunda i Salon Shunga przybrały nastrojowy odcień, który był rodzajem pomarańczowo-szarego przymglonego światła, potęgującego tylko wrażenie, że wkoło jest wilgotno i mokro”.

UBIERANIE PRZYSZŁOŚCI„Kiedy myślisz o kostiumach do filmu science fiction”, opowiada

Gray, „jest to jedno z wielkich wyzwań, ponieważ wszelkie ubrania są

23


natychmiast opatrywane datą, bez względu na to, jak fikuśnie umieścisz zamek błyskawiczny lub kieszeń. Chciałem mieć na pokładzie kogoś, kto nie jest uważany za projektanta kostiumów do filmów science fiction, kogoś nieoczywistego.

„Kiedy skontaktowałem się z Albertem, przyniosłem mu książkę zatytułowaną Moon Fire, która zawiera tak dobrze znane zdjęcia Buzza Aldrina, Neila Armstronga i Michaela Collinsa w domu, pokazujące w zasadzie, jak ubierają się inżynierowie, z prostymi golfami i kraciastymi koszulami z krótkim rękawem”.

Projektant kostiumów Albert Wolsky, zdobywca dwóch Oscarów (Cały ten zgiełk, Bugsy) i pięciu nominacji do Oscara, mówi: „James chciał, aby ich kostiumy wyglądały zwyczajnie, nieomal banalnie. Wiedziałem dokładnie, co miał na myśli. Praca polegała na znalezieniu sposobu na uczynienie ich banalnymi i zwyczajnymi, ale za 100 lat, w przyszłości, co było trudne, ponieważ wiedziałem, że efekt musi być zupełnie niezauważalny. Dał mi wyraźnie do zrozumienia, że ważne jest dla niego, aby ubrania bohaterów nie były „kostiumami”.

Jedną z próśb Graya skierowanych do Wolsky'ego było to, aby kombinezony kosmiczne były bardzo zbliżone do tych, które nosiła załoga Apollo, dlatego zupełnie różnią się one od tych w obecnych filmach kosmicznych, w których zwykle są w pełni wymyślone.

„Staraliśmy się zaprojektować kostiumy jak najbardziej zbliżone do oryginalnych, które ważą 30 funtów. Zmniejszyliśmy ich wagę do 15 funtów i nadal wyglądają autentycznie. Kombinezony kosmiczne są dostarczane w komplecie z systemem chłodzenia, materiałami, które rozszerzają się i kurczą pod wpływem ciśnienia, i oczywiście komputerem. W tym skafandrze jest cały świat. W rzeczywistości mieliśmy te same systemy chłodzenia, które są używane w naszej przestrzeni, aby zapobiec śmierci aktorów w wyniku przegrzania”.

24


Gray mówi: „Najbardziej podoba mi się to, że nie zauważasz kostiumów. Ludzie mają na sobie to, co wyobrażasz sobie, że powinni nosić, co jest trudne w filmie science fiction”.

Podsumowując doświadczenie pracy nad AD ASTRA, Gray mówi: „To była fantastyczna podróż”.

25


O OBSADZIE

BRAD PITT (Roy McBride)/Również producent, jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych aktorów filmowych naszych czasów, jest także odnoszącym sukcesy producentem filmowym ze swoją firmą Plan B Entertainment.

W ciągu ostatnich kilku lat Pitt zdobył Oscara jako producent filmu Zniewolony. 12 years a slave w reżyserii Steve'a McQueena (film zdobył także Oscary za scenariusz Johna Ridleya i dla aktorki drugoplanowej Lupity Nyong'o), był dowódcą pięcioosobowej załogi czołgu w epickiej Furii Davida Ayera z czasów II wojny światowej, zagrał w filmie oraz wyprodukował Nad morzem, wcielił się w drugoplanową rolę w filmie Big Short oraz w Machinie wojennej, prowokacyjnej satyrycznej komedii Davida Michôda dla Netflixa, którą wyprodukował z firmą Plan B. W 2016 roku Pitt zagrał u boku Marion Cotillard w filmie Roberta Zemeckisa Sprzymierzeni. Pitta można obecnie oglądać w Pewnego razu… w Hollywood Quentina Tarantino wraz z Leonardo DiCaprio i Margot Robbie.

W 2013 r. Pitt zagrał rolę w filmie i wyprodukował dla Paramount jeden z dziesięciu najlepiej sprzedających się filmów roku, Zaginione miasto Z. Następnie Pitt wcielił się w drugoplanową rolę w filmie na podstawie powieści Cormaca McCarthy'ego Adwokat w reżyserii Ridleya Scotta, a także w filmie Zabić, jak to łatwo powiedzieć Andrew Dominika. Po raz drugi Pitt zagrał w produkcji oraz wyprodukował film Dominika, z których pierwszy to Zabójstwo Jesse'ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, za który otrzymał tytuł najlepszego aktora na festiwalu filmowym w Wenecji. 2011 rok przyniósł dwa z najbardziej złożonych i dopracowanych występów Brad w Moneyball Bennetta Millera oraz Drzewie życia Terrence'a Malicka, które również wyprodukował. Brad otrzymał nagrodę New

26


York Film Critics Circle Award i National Society of Film Critics Award za obie role. Dodatkowo Brad był nominowany do Nagrody SAG, Złotych Globów, BAFTY i Nagrody Akademii za swoją pracę w Moneyball. Film otrzymał także nominację do Oscara za najlepszy film. Drzewo życia zdobyło nagrodę Palme d’Or na festiwalu filmowym w Cannes, a także zostało nominowane do nagrody Oscara za najlepszy film. W poprzednich latach Brad był nominowany do Oscara za rolę w Ciekawym przypadku Benjamina Buttona Davida Finchera i 12 małp Terry'ego Gilliama, za którą otrzymał nagrodę Złotego Globu. Był także nominowany do Złotego Globu za role w Wichrach namiętności Edwarda Zwicka i Babel Alejandro Gonzáleza Iñárritu.

W 2009 roku Pitt wystąpił w Bękartach wojny Quentina Tarantino jako porucznik Aldo Raine, a także w thrillerze komediowym Joela i Ethana Coena Tajne przez poufne. Razem z George'em Clooney'em, gwiazdą Tajne przez poufne, pojawił się także w przebojach Stevena Soderbergha Ocean's Eleven: Ryzykowna gra, Ocean's Twelve: Dogrywka i Ocean's 13.

To rola Pitta w nagrodzonej Oscarem Thelmie i Louise Ridleya Scotta po raz pierwszy zwróciła na niego uwagę publiczności i krytyków. Wkrótce zagrał w nagrodzonej Oscarem Rzece życia Roberta Redforda, Kalifornii Dominica Seny i Prawdziwym romansie Tony'ego Scotta. Pitt zdobył także uznanie krytyków za swoje kreacje w dwóch filmach Davida Finchera: Siędem i Podziemny krąg. Inne jego filmy to Pan i Pani Smith Douga Limana, który był jednym z największych hitów 2005 roku, oraz Przekręt Guya Ritchiego.

W Plan B Entertainment Pitt był odpowiedzialny za produkcję wielu nagradzanych i odnoszących sukcesy komercyjne filmów, w tym infiltracji, Zabójstwa Jesse'ego Jamesa przez tchórzliwego Roberta Forda, Drzewa życia, Zaginionego miasta Z, Zniewolonego. 12 Years a Slave, Odruchu serca, Selmy, zdobywcy Oscara 2017 Moonlight w reżyserii Barry'ego Jenkinsa, Big Short w reżyserii Adama McKaya,

27


Selmy w reżyserii Ava Duvernay, zdobywcy Oscara 2014 Zniewolonego. 12 years a slave w reżyserii Steve'a McQueena, Gdyby ulica Beale umiała mówić w reżyserii Barry'ego Jenkinsa oraz Vice w reżyserii Adama McKaya. Inne jego najnowsze produkcje to Okja, wyreżyserowana przez Bong Joon-ho, Zaginione miasto Z w reżyserii Jamesa Graya, Machina wojenna Davida Michôda, Mój piękny syn w reżyserii Felixa van Groeningena oraz serial telewizyjny Sweetbitter.

Zdobywca Oscara TOMMY LEE JONES (H. Clifford McBride),jeden z najbardziej uznanych i podziwianych aktorów w Hollywood, na każdym z filmów, w których występuje, odciska piętno swojej osobowości.

Jones zadebiutował w filmie w Love Story, a w swojej obejmującej cztery dekady karierze zagrał w takich filmach jak Oczy Laury Mars, Córka Górnika - za który otrzymał pierwszą nominację do Złotego Globu, Burzliwy poniedziałek, Przesyłka, JFK, Liberator, Ścigany, Pomiędzy niebem a ziemią, Klient, urodzeni mordercy, Błękit nieba, Cobb, Batman Forever, Faceci w czerni, Wydział pościgowy, Podwójne zagrożenie, Regulamin zabijania, Kosmiczni kowboje, Faceci w czerni 2, Nożownik, Zaginione, Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady, Ostatnia audycja, Pościg we mgle, W firmie, Captain America: Pierwsze starcie, Faceci w czerni 3, Dwoje do poprawki, Cesarz, Porachunki, Umysł przestępcy, Jason Bourne i Mechanik: Konfrontacja.

Ostatnio można było zobaczyć Jonesa u boku Morgana Freemana i Rene Russo w To dopiero początek. Film był okazją do ponownego spotkania Jonesa z reżyserem Ronem Sheltonem, twórcą Cobba.

Jones został nagrodzony Oscarem dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę bezkompromisowego szeryfa Sama Gerarda w kasowym przeboju Ścigany w 1994 roku. Za ten występ otrzymał

28


także nagrodę Złotego Globu jako najlepszy aktor drugoplanowy. Trzy lata wcześniej Jones otrzymał swoją pierwszą nominację do Oscara za rolę Clay'a Shawa w JFK Olivera Stone'a.

W 2007 roku Jones zagrał w docenionym przez krytyków filmie W dolinie Elah, za który otrzymał nominację do Oscara dla najlepszego aktora, a w tym samym roku wystąpił w nagrodzonym Oscarem filmie To nie jest kraj dla starych ludzi, napisanym i wyreżyserowanym przez Joela i Ethana Coen na podstawie powieści Cormaca McCarthy'ego.

W 2012 roku Jones wystąpił jako Theddeus Stevens w epickim portrecie Stevena Spielberga Lincoln, zdobywając nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, a także nominacje od BAFTY, nagrody przyznawanej przez Broadcast Film Critics Association oraz National Society of Film Critics; jego występ został również uznany za wyjątkową kreację aktorską męską w roli drugoplanowej przez Gildię Aktorów Ekranowych.

Jones zadebiutował jako reżyser w 1995 roku w uznanej przez krytyków filmowej adaptacji powieści Elmera Keltona Zacni kowboje dla TNT. Jones zagrał także w filmie telewizyjnym na podstawie produkcji razem z Sissy Spacek, Samem Shepardem, Frances McDormand i Mattem Damonem. Za rolę Hewey'a Calloway'a otrzymał nominację do nagrody Gildii Aktorów Ekranowych oraz nominację do nagrody CableACE.

W 2005 roku Jones zagrał w uznanym przez krytyków filmie Trzy pogrzeby Melquiadesa Estrady, który wyreżyserował i wyprodukował. Film zadebiutował w konkursie głównym na festiwalu filmowym w Cannes w 2005 roku i przyniósł Jonesowi nagrodę dla najlepszego aktora oraz nagrodę dla scenarzysty Guillermo Arriagi dla najlepszego scenariusza za film o przyjaźni i morderstwie na granicy teksańsko-meksykańskiej. Film był również nominowany do Złotej palmy, a także otrzymał cztery nominacje do nagrody Independent

29


Spirit Award w kategorii: najlepszy film fabularny, najlepszy scenariusz, najlepsze zdjęcia i najlepszy aktor drugoplanowy.

Jones wyreżyserował Sunset Limited dla HBO. Film, który miał swoją premierę w lutym 2011 roku, oparty jest na sztuce Cormaca McCarthy'ego opod tym samym tytułem, z udziałem Jonesa i Samuela L. Jacksona.

W 2014 roku wyreżyserował i zagrał w filmie Eskorta z Hillary Swank. Film opowiada o silnej kobiecie i mężczyźnie nie stroniącym od alkoholu, którzy podejmują się eskortować trzy szalone kobiety z Nebraski do Iowa, po drodze walcząc z żywiołami.

Jones odniósł również sukces na małym ekranie. W 1983 r. zdobył nagrodę Emmy dla głównego aktora w serialu lub rolę gościnną za kreację Gary'ego Gilmore'a w Pieśń Kata, a w 1989 r. był nominowany do nagrody Emmy i Złotego Globu w kategorii głównego aktora w miniserialu lub występu gościnnego w Na południe od Brazos.

Jego liczne role obejmują tytułową rolę w takich produkcjach jak: Zadziwiający Howard Hughes, Kotka na gorącym blaszanym dachu American Playhouse, The Rainmaker dla HBO, produkcja HBO/BBC Yuri Noshenko, KGB oraz Kwiecień rano.

W 1969 roku Jones zadebiutował na Broadwayu w spektaklu Johna Osborne'a "A Patriot for Me.”. Jego inne spektakle na Broadwayu to „Four on a Garden” z Carol Channing i Sidem Caesarem oraz „Ulysses in Nighttown” z nieżyjącym Zero Mostelem.

Urodzony w San Saba w Teksasie, krótko pracował ze swoim ojcem na polach naftowych, a następnie uczęszczał do St. Mark's School of Texas oraz na Uniwersytet Harvarda, gdzie ukończył studia z wyróżnieniem. W 2015 r. Tommy został wprowadzony do Texas Hall of Fame podczas Austin Film Society Awards.

Urodzony w San Saba w Teksasie, krótko pracował ze swoim ojcem na polach naftowych, a następnie uczęszczał do St. Mark's

30


School of Texas oraz na Uniwersytet Harvarda, gdzie ukończył studia z wyróżnieniem. W 2015 r. Tommy został wprowadzony do Texas Hall of Fame podczas Austin Film Society Awards.

RUTH NEGGA (Helen Lantos) jest wyjątkowo utalentowaną i wszechstronną aktorką, której dorobek obejmuje nagradzane produkcje teatralne,dramaty historyczne, filmy niezależne i innowacyjne seriale telewizyjne.

Ruth powróci już wkrótce w roli Tulip O'Hare w czwartym sezonie serialu AMC Preacher u boku Dominica Coopera. Seria wyprodukowana przez Setha Rogena oparta jest na popularnej powieści graficznej pod tym samym tytułem. Traktujący o sprawach nadprzyrodzonych, zawiły i mroczny dramat komediowy opowiada losy kaznodziei Jesse'ego Custera (Cooper), który, dzieki tajemniczej istocie, rozwija w sobie niezwykłą moc. Jesse, wraz z byłą dziewczyną Tulip (Negga) i irlandzkim włóczęgą o imieniu Cassidy (Joseph Gilgun), zostają wciągnięci w szalony świat zaludniony przez postaci z Nieba, Piekła i przestrzeni pomiędzy nimi. Tulip jest kapryśną i obdarzoną piekielnym temperamentem siłą natury oraz utalentowanym przestępcą, który nie boi się kraść, oszukiwać ani zabijać, aby dostać to, czego chce. AMC zapowiada premierę czwartego i ostatniego sezon serialu na 4 sierpnia 2019 r.

Wkrótce Ruth weźmie udział w zdjęciach do Passing Rebeki Hall, u boku Tessy Thompson. Film jest adaptacją powieści Harlem Renesans Nelli Larsen z 1920 roku o tym samym tytule, opisującej praktykę rasowego przekroczenia, terminu używanego w odniesieniu do osoby sklasyfikowanej jako członek jednej grupy rasowej, który pragnie zostać zaakceptowany przez inną grupę rasową. Film opowiada o nieoczekiwanym spotkaniu dwóch przyjaciół ze szkoły średniej, Clare Kendry (Negga) i Irene Redfield (Thompson), których

31


odnowiona znajomość wywołuje u obu wzajemną fascynację, zagrażającą ich starannie skonstruowanym rzeczywistościom.

W przyszłym roku Ruth zadebiutuje na scenie amerykańskiej w tytułowej roli Hamleta Yaela Farbera, którego spektakle będzie można oglądać przez miesiąc na deskach St. Ann's Warehouse na Brooklynie. Produkcja pojawia się w Nowym Jorku po uznanym debiucie w The Gate Theatre w Dublinie w reżyserii Yaela Farbera. Premierowy spektakl zaplanowany jest na 1 lutego 2020 r. Następnie Ruth zadebiutuje w teatrze Young Vic Theatre w tytułowej roli irlandzkiej sztuki Mariny Carr, Portia Coughlan, w reżyserii Caroline Byrne. Przedstawienia mają się rozpocząć 16 września 2020 r.

Ruth, co szczególnie warte podkreślenia, można było zobaczyć w roli Mildred Loving u boku Joela Edgertona w filmie Jeffa Nicholsa Loving, inspirowanym dokumentem The Loving Story. Film śledzi losy Mildred i Richarda Lovingów, pary stojącej za kluczową sprawą dotyczącą praw obywatelskich z 1967 r., Lovingowie vs. stan Wirginia. Międzyrasowa para pobrała się w czerwcu 1958 r., w wyniku czego zostali aresztowani i skazani na rok w stanowym zakładzie karnym - wyrok został zawieszony pod warunkiem, że zostaną wygnani poza stan Wirginia. Para spędziła następne dziewięć lat walcząc, zdecydowana pozostać razem w swoim rodzinnym stanie. Sprawa Lovingowie vs. stan Wirginia stała się przełomowym zwycięstwem w Sądzie Najwyższym, a także ważnym krokiem naprzód w walce o prawa obywatelskie. Za swój występ Ruth otrzymała nominacje do Oscara®, Złotego Globu i Critics Choice Award. Zdobyła także nagrodę IFTA dla najlepszej aktorki w głównej roli w filmie.

Ruth, co szczególnie warte podkreślenia, można było zobaczyć w roli Mildred Loving u boku Joela Edgertona w filmie Jeffa Nicholsa Loving, inspirowanym dokumentem The Loving Story. Film śledzi losy Mildred i Richarda Lovingów, pary stojącej za kluczową sprawą dotyczącą praw obywatelskich z 1967 r., Lovingowie vs. stan Wirginia.

32


Międzyrasowa para pobrała się w czerwcu 1958 r., w wyniku czego zostali aresztowani i skazani na rok w stanowym zakładzie karnym - wyrok został zawieszony pod warunkiem, że zostaną wygnani poza stan Wirginia. Para spędziła następne dziewięć lat walcząc, zdecydowana pozostać razem w swoim rodzinnym stanie. Sprawa Lovingowie vs. stan Wirginia stała się przełomowym zwycięstwem w Sądzie Najwyższym, a także ważnym krokiem naprzód w walce o prawa obywatelskie. Za swój występ Ruth otrzymała nominacje do Oscara®, Złotego Globu i Critics Choice Award. Zdobyła także nagrodę IFTA dla najlepszej aktorki w głównej roli w filmie.

Jej wcześniejsze produkcje obejmują film akcji Duncana Jonesa Warcraft: Początek; Una Vida, niezależną produkcję Richiego Adamsa; dramat historyczny Johna Ridleya Jimi Hendrix: Tak tworzy się geniusz; Mama Tina Stephena Bradleya; World war Z Marca Forstera; Dreszczowiec Davida Weavera The Samaritan; oraz komedia dramatyczną Neila Jordana Śniadanie na Plutonie.

W telewizji Ruth użyczyła ostatnio swojego głosu postaci Matki w animowanej produkcji Święta Angeli, za co była nominowana do nagrody Emmy dla wybitnej kreacji w produkcji animowanej. Ruth ma na swoim koncie wiele produkcji amerykańskich i brytyjskich, w tym film telewizyjny HBO Justina Chadwicka The Money; Marvela Agenci T.A.R.C.Z.Y. dla ABC, gdzie wystąpiła w roli pięknej i złowrogiej Rainy, za którą to rolę nominowana była do nagrody Irish Film & Television 2016 w kategorii „Najlepsza aktorka drugoplanowa”; przebojowy brytyjski serial Wyklęci dla Logo w roli Nikki; jako Rosie w Love/Hate dla RTE i jako Rochelle w miniserialu BBC Pięć córek; a także jako Shirley Bassey w filmie telewizyjnym Boska Shirley, za który Ruth zdobyła nagrodę Akademii Filmowej i Telewizyjnej dla najlepszej aktorki.

Bogate i wielokrotnie nagradzane występy Ruth na scenie teatralnej obejmują Lolitę, jej debiut sceniczny w Corn Exchange

33


Theatre Company w Abbey Theatre; Duck, produkcję Out of Joint i The Royal Court Theatre, za którą była nominowana do nagrody Oliviera dla najlepszej debiutantki; Playboy of the Western World w The OldVic; Hamlet w roli Ofelii w National Theatre; Phèdre w National Theatre, za który zdobyła nagrodę Iana Charlesona; Oedipus Loves You w teatrze Peter Pan; Lay Me Down Softly, The Crucible, The Bacchae, Burial At Thebes w Abbey Theatre; oraz Tytus Andronikus w The Project Theatre, za który otrzymała nagrodę Irish Times Award dla najlepszej aktorki.

Ruth urodziła się w Addis Abebie w Etiopii, wychowała się w Limerick w Irlandii, a obecnie mieszka w Londynie.

LIV TYLER (Eve) jest aktorką o międzynarodowej renomie, która od dwóch dekad gości na ekranach całego świata. Zaczęła karierę jako modelka w wieku czternastu lat, zanim rozpoczęła karierę aktorską. Po debiucie filmowym w Zrozumieć ciszę Bruce'a Beresforda obsadzona została przez młodego reżysera Jamesa Mangolda (który później wyreżyseruje takie hity, jak Przerwana lekcja muzyki, Spacer po linie i Logan: Wolverine) w jego pierwszym filmie Victor, syn Dolly, który odniósł zarówno sukces krytyczny, jak i komercyjny, i zyskał status produkcji kultowej. Wkrótce premierę miała także kolejna niezależna, legendarna dziś już produkcja, Empire Records, ale to wiodąca rola w Ukrytych pragnieniach Bernarda Bertolucciego katapultowała ją w wieku osiemnastu lat do sławy.

Liv można było następnie zobaczyć w niezwykle udanym projekcie Toma Hanksa Szaleństwa młodości, jego peanu na cześć lat 60. XX wieku (dla Liv, dziecka rock and rolla, był to film, którego temat był także drogi jej sercu). Kolejną przebojową produkcją był hit Michaela Baya, Armageddon, w którym zagrali Bruce Willis, Ben Affleck oraz Steve Buscemi, który później wyreżyserował Samotnego Jima z udziałem Liv.

34


Liv zwróciła uwagę reżysera Roberta Altmana w Ukrytych pragnieniach, a nieżyjący dziś już wielki reżyser obsadził ją w dwóch swoich ostatnich projektach, Kto zabił ciotkę Cookie? oraz Dr T i kobiety, opisując ją jako „bardzo poważną, bardzo przygotowaną i bardzo profesjonalną… Uwielbiam ją”.

Pomiędzy pracą nad filmami Altmana Liv zagrała u boku Ralpha Fiennesa w Onieginie w reżyserii jego siostry Marty, adaptacji klasycznej powieści Aleksandra Puszkina. Ralph Fiennes powiedział o Liv: „Braliśmy pod uwagę wiele aktorek, ale Liv wnosi poczucie niezwykłej emocjonalnej prawdy, która nie jest odgrywana ani przewidywalna, po prostu jest”.

W 2001 roku Liv wcieliła się w postać Arwen w przełomowej epickiej trylogii Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia, Dwie Wieże i Powrót Króla.

Liv następnie postąpiła wbrew powszechnym oczekiwaniom i zagrała w delikatnej, niskobudżetowej komedii kultowego reżysera Kevina Smitha, Dziewczyna z Jersey, ponownie występując u boku gwiazdy Armageddona, Bena Afflecka. Następnie wcieliła się w rolę w Betty, główną partnerkę Bruce'a Bannera u boku Edwarda Nortona w Incredible Hulk Marvela.

Kariera Liv, która konsekwentnie nie pozwala się zaszufladkować, obejmuje różne gatunki; nie można jej zdefiniować rolami, które wybrała - w swoich wyborach kieruje się tym, co do niej przemawia na poziomie instynktownym i emocjonalnym. „Bardzo trudno jest odmówić, gdy pojawi się propozycja, ale ona odmawia właściwym propozycjom”, powiedział o niej Tom Hanks.

Oprócz pracy aktorskiej Liv, nawiązała także dziesięcioletnią współpracę z Givenchy jako ambasadorka linii zapachów i kosmetyków. Liv jest także ambasadorem marki bielizny Triumph, opracowując kolekcję, która podkreśla zaangażowanie firmy w kwestię zaufania do własnego ciała, czego przykładem jest sama Liv:

35


„nowoczesna kobieta pod każdym względem, matka i aktorka o silnym poczuciu kobiecości, z którą kobiety na całym świecie mogą się utożsamić”.

Wcześniejsza współpraca Liv z Belstaff przyniosła dwie kolekcje dla kultowej brytyjskiej marki. Liv była także twarzą kampanii reklamowych dla kilku światowych marek, w tym Visa i Pantene.

Ostatnio Liv zagrała w zmuszającym do myślenia i cieszącym się dużym uznaniem trzysezonowym serialu Pozostawieni dla HBO, wraz z Justinem Therouxem i Christopherem Ecclestonem, a także można ją było zobaczyć na ekranie pod koniec 2017 roku w przeboju BBC Spisek prochowy wraz z Kitem Haringtonem. Wkrótce pojawi się w trzecim sezonie przeboju Hulu/ITV Rozpustnice.

Liv, prawdziwie ponadczasowa, międzynarodowa gwiazda, żona i matka trójki dzieci, dzieli teraz swój czas między Londyn i Nowy Jork. Gdzieś pośrodku tego wszystkiego znalazła też czas, aby wraz z babcią Dorotheą Johnson, prawdziwą ekspertką od etykiety i założycielką The Protocol School of Washington, napisać książkę Modern Manners: Tools to Take You to the Top.

DONALD SUTHERLAND (Pułkownik Tom Pruitt) jest jednym z najbardziej szanowanych, płodnych i wszechstronnych aktorów filmowych, ze zdumiewającym dorobkiem ponad 150 filmów, w tym takich klasyków jak: Parszywa dwunastka Roberta Aldricha; MASH Roberta Altmana; Dzień szarańczy Johna Schlesingera; Zwyczajni ludzie Roberta Redforda; Bernardo Bertolucciego Wiek XX; Inwazja łowców ciał Philipa Kaufmana; Nicolasa Roega Nie oglądaj się teraz z Julie Christie; Klute Alana Pakuli z Jane Fondą; Casanova Federico Felliniego Federico Felliniego i Złoto dla zuchwałych Briana Huttona z Clintem Eastwoodem, który później obsadził go w swoich Kosmicznych kowbojach.

36


Za wybitne osiągnięcia w dziedzinie filmu w 2017 r. Sutherland otrzymał od Akademii Filmowej Honorowego Oscara.

Sutherland jest obecnie na planie u boku Nicole Kidman, wcielając się ponownie w rolę jej ojca w The Undoing, głośnym, sześcioodcinkowym serialu HBO napisanym przez Davida E. Kelleya w reżyserii Susanne Bier.

Sutherland wystąpił ostatnio jako J. Paul Getty w serialu Danny'ego Boyle'a Trust oraz w filmie Sony Classics Ella i John z Helen Mirren.

Wcielił się w rolę prezydenta Snowa we wszystkich czterech niezwykle popularnych adaptacjach filmowych z serii Igrzyska Śmierci. Wystąpił jako ojciec Nicole Kidman we Wzgórzu nadziei Anthony'ego Minghelli; jako ojciec Charlize Theron we Włoskiej robocie F. Gary'ego Graya oraz jako pan Bennett, ojciec Keiry Knightley, w Dumie i uprzedzeniu. Za tę ostatnią otrzymał nominację do Chicago Film Critics. Wystąpił u boku swojego syna Kiefera w Forsaken, kanadyjskim westernie, którego premiera miała miejsce na festiwalu filmowym w Toronto w 2015 roku.

Do filmów Sutherlanda należą: Alex w Krainie Czarów Paula Mazursky'ego; Daltona Trumbo Johny poszedł na wojnę; Buda Yorkina Zacznijcie rewolucję beze mnie; Johna Sturgesa Orzeł wylądował; Powrót Maxa Dugana Herberta Rossa; Świry Louisa Malle'a; Phillipa Borsosa Bethune; JFK Olivera Stone'a; Ognisty podmuch Rona Howarda; Igła Richarda Marquanda; Euzhan Palcy Sucha biała pora; Richarda Pearce'a Próg (1983 Genie Award dla najlepszego aktora); filmowa adaptacja Sześciu stopni oddalenia Johna Guare'a w reżyserii Freda Schepisiego; Roberta Towne'a Przd metą; Menażeria Johna Landisa; Nie wszystko złoto, co się świeci Andy'ego Tennanta; Dzikie plemię Griffina Dunne'a; Roberta Towne'a Pytając o miłość; Broń dla każdego z Forrestem Whitakerem; Demon: Historia prawdziwa z udziałem Sissy Spacek; Rewolta z Ralphem Fiennesem; Zorza polarna

37


z Louise Fletcher i Juliette Lewis; Dziewiąty legion, u boku Channinga Tatuma i Jamiego Bella w reżyserii Kevina Macdonalda; Simona Westa Mechanik: Prawo zemsty z Jasonem Stathamem i Benem Fosterem; Szefowie wrogowie Setha Gordona w roli ojca Colina Farrella; Man on the Train Mary McGuckian z Larrym Mullenem, Jr .; Milton's Secret, adaptacja fabularna ukochanej dziecięcej książki Eckharta Tolle'a; oraz Miara człowieka na podstawie powieści Roberta Lipsyte, One Fat Summer. Użyczył także głosu postaci generała Stone'a w animowanym filmie manga Astro Boy.

Był producentem, scenarzystą i gwiazdą (wcielając się w główną rolę kapitana Johnsona) filmu Pirate's Passage, animowanej produkcji opartej na uznanej powieści Williama Gilkersona, która zdobył nagrodę Gubernatora Kanady w kategorii literatury dziecięcej w 2006 roku. Film zdobył międzynarodową nagrodę Kidscreen 2016 dla najlepszego filmu specjalnego lub telewizyjnego.

Na niwie telewizyjnej Sutherland zdobył nagrody Emmy i Złote Globy jako najlepszy aktor drugoplanowy za rolę w filmie HBO Obywatel X, a także nagrodę Złotego Globu za rolę Clarka Clifforda, doradcy prezydenta Lyndona B. Johnsona, w dramat historycznym HBO Na ścieżce wojennej w reżyserii zmarłego Johna Frankenheimera. Inne jego osiągnięcia telewizyjne to międzynarodowy serial kryminalny Przekraczając granice dla Tandem; adaptacja bestsellera Kena Folletta, Filary ziemi; z Peterem Krause w serialu ABC Seks, kasa i kłopoty. Za rolę w tym ostatnim, w którym wcielił się w postać głowy rodziny, Trippa Darlinga, został nominowany do Złotego Globu 2007 w kategorii Najlepszy aktor drugoplanowy. Wcześniej wystąpił w roli głównej z Geeną Davis w serialu dramatycznym ABC Pani Prezydent oraz był nominowany do Złotego Globu jako najlepszy aktor drugoplanowy za rolę Spikera Idby Reprezentantów, Nathana Templetona. W tym samym czasie został nominowany do Złotego

38


Globu jako Najlepszy Aktor za rolę u boku Miry Sorvino w wielokrotnie nagradzanym miniserialu Dziewczyny z przemytu.

Na scenie wystąpił z Justinem Kirkiem i Julianną Margulies w docenionej przez krytyków produkcji Lincoln Center Ten Unknowns Jona Robina Baitza, za który otrzymał nominację do nagrody Outer Critics Circle Award dla najlepszego aktora. Wystąpił także w produkcjach Enigmatic Variations w Londynie, Toronto i Los Angeles, tłumaczeniu na język angielski (dokonanym przez jego syna Roega Sutherlanda) francuskiej sztuki Erica-Emmanuela Schmitta.

Donald Sutherland został mianowany oficerem Zakonu Kanadyjskiego w 1978 roku, a pięć lat później Chevalier des Arts et Lettres we Francji. W 2012 roku został uhonorowany najwyższym francuskim odznaczeniem Officier des Arts et Lettres.

O TWÓRCACH FILMU

JAMES GRAY (Reżyser/Scenarzysta/Producent) zadebiutował jako reżyser w 1994 roku w wieku 25 lat popularnym filmem Mała Odessa, za który otrzymał nagrodę krytyków na festiwalu filmowym w Deauville oraz Srebrnego Lwa na festiwalu filmowym w Wenecji. W tym samym roku otrzymał nominacje od Independent Spirit Awards za najlepszy film fabularny i najlepszy scenariusz pierwszy. W 2000 roku Gray napisał scenariusz i wyreżyserował film Ślepy tor, jego drugi film fabularny i pierwszy film z Joaquinem Phoenixem, który stał się jego częstym współpracownikiem - zagrał następnie w trzech kolejnych filmach. W obsadzie znaleźli się także Mark Wahlberg, Charlize Theron, Faye Dunaway, Ellen Burstyn i James Caan. Dramat miał swoją premierę w konkursie głównym na festiwalu filmowym w Cannes w 2000 roku.

39


W nowojorskim dramacie kryminalnym Graya Królowie nocy (2007) wystąpili Mark Wahlberg, Joaquin Phoenix, Eva Mendes i Robert Duvall. Film otrzymał nominację do Césara w 2008 roku dla najlepszego filmu zagranicznego i pokazany został w konkursie na festiwalu filmowym w Cannes w 2007 roku. Jego czwarty film fabularny, Kochankowie (2008), był nominowany do Independent Spirit Awards dla najlepszego reżysera i najlepszej głównej roli. W dramacie osadzonym w realiach Brooklynu wystąpił Joaquin Phoenix, u boku Gwyneth Paltrow, Vinessy Shaw i Isabelli Rossellini. Film miał swoją premierę w konkursie głównym na festiwalu filmowym w Cannes w 2008 roku, a następnie otrzymał nominację do Cezara w kategorii najlepszy film zagraniczny w 2009 roku. W maju 2013 r. premierę miała Imigrantka, w którym wystąpili znani z wcześniejszych produkcji współpracownicy: Joaquin Phoenix, Marion Cotillard i Jeremy Renner. Była ona jego czwartym filmem, który miał premierę w konkursie głównym na festiwalu filmowym w Cannes. Film, wydany przez The Weinstein Company w maju 2014 r., zdobył wiele nagród, w tym nagrodę dla najlepszej aktorki (Marion Cotillard) i nagrodę za najlepsze zdjęcia (Darius Khondji) przyznawane przez New York Film Critics Circle. Film Graya Zaginione miasto Z powstał na podstawie bestsellerowej powieści Davida Granna, w którym wystąpili Charlie Hunnam, Sienna Miller, Robert Pattinson i Tom Holland. Jego światowa prapremiera odbyła się w noc zamknięcia festiwalu filmowego w Nowym Jorku w 2016 roku, a premiera filmu miała miejsce w Amazon Studios/Bleecker Street w kwietniu 2017 roku.

Urodzony w Nowym Jorku Gray dorastał w Queens i uczęszczał na University of Southern California School of Cinema-Television.

40


ETHAN GROSS (Scenarzysta) - Oprócz Ad Astra, nad którym Gross pracował z Jamesem Grayem, jest także autorem telewizyjnego serialu science fiction „Fringe: Na granicy światów” i współpracował przy tworzeniu scenariuszy dla takich reżyserów, jak Guy Ritchie, Todd Field i Bryan Singer. Pochodzący z St. Louis w stanie Missouri ukończył program USC Cinema-TV. Zanim został scenarzystą, współpracował z Joelem Silverą, braćmi Hughes i innymi twórcami filmowymi. DEDE GARDNER (Producent) jest nagrodzonym Oscarem producentem i współprezesem firmy produkcyjnej Brada Pitta, Plan B Entertainment. W trakcie swojej kariery wyprodukowała wiele filmów, w tym: Barry'ego Jenkinsa Gdyby ulica Beale umiała mówić i Moonlight, Big Short i Vice Adama McKaya, Avy DuVernaya Selma, Odruch serca Ryana Murphy'ego, Zniewolony. 12 years a slave Steve'a McQueena oraz Terrence'a Malicka Drzewo życia, które zdobyło Złotą Palmę i było nominowane do Oscara.

Wkrótce premierę będzie miał jej The King - drugi film wytwórni Plan B we współpracy z Davidem Michôdem, a następnie znajdujące się obecnie w fazie przedprodukcyjnej seriale z udziałem Barry'ego Jenkinsa dla Amazon oraz Dennisa Kelly'ego dla HBO.

JEREMY KLEINER (Producent) jest nagrodzonym Oscarem producentem i współwłaścicielem Plan B Entertainment Brada Pitta. Wyprodukował zdobywcę Oscara 2017 Moonlight (A24) w reżyserii Barry'ego Jenkinsa, nominowanych do Oscara Big Short (Paramount/Adam McKay) i Selmę (Paramount/Ava Duvernay) oraz zdobywcę Oscara w 2014 roku Zniewolonego. 12 Years a Slave (New Regency/Steve McQueen). Inne jego produkcje to: Gdyby ulica Beale umiała mówić (Annapurna/Barry Jenkins), Cheney (Annapurna/Adam McKay), Mój piękny syn (Amazon), The Last Black Man in San

41


Francisco (A24/Joe Talbot) oraz nadchodzący The King (Netflix/David Michôd). Dla telewizji Jeremy produkuje obecnie: serial Underground Railroad, napisany i wyreżyserowany przez Barry'ego Jenkinsa, oparty na nagrodzonej nagrodą Pulitzera powieści Colsona Whiteheada (Amazon); The Third Day z udziałem Jude Law dla HBO/Sky; nadchodzący serial Americanah, oparty na powieści Chimamandy Ngozi Adichie, z udziałem Lupity Nyong'o, napisany między innymi przez Danai Gurira. Wraz z Dede Gardner Kleiner nadzoruje rozwój i produkcje filmowe oraz telewizyjne Plan B Entertainment.

ANTHONY KATAGAS (Producent) jest jednym z najbardziej wziętych producentów amerykańskiego kina niezależnego. Zdobywca Oscara jako producent dla najlepszego filmu Zniewolony. 12 Years a Slave, w ciągu ostatnich dwunastu lat wyprodukował blisko 35 filmów.

Przy Ad Astra po raz piąty współpracuje z Jamesem Grayem. Wcześniejsze ich produkcje to Zaginione miasto Z, w którym występują Charlie Hunnam, Robert Pattinson i Sienna Miller; Imigrantka, która walczyła o Złotą Palmę na festiwalu filmowym w Cannes w 2013 roku; oraz dwa filmy nominowane do Złotej Palmy i Cezara: Królowie nocy (2007) i Kochankowie (2008).

Katagas współpracował wcześniej z Planem B przy realizacji filmu Andrew Dominika Zabić, jak to łatwo powiedzieć z udziałem Brada Pitta (2012), a następnie ponownie przy filmie Zniewolony. 12 Years a Slave z Bradem Pittem, Michaelem Fassbenderem i Chiwetelem Ejioforem (2013) oraz Złodziej tożsamości. Historia prawdziwa Ruperta Goolda z Jonah Hillem i Jamesem Franco (2014).

Oprócz Oscara, nagrody Katagasa obejmują BAFTĘ, Złoty Glob, Broadcast Critics ’Choice Award, Independent Spirit Award oraz upragnioną nagrodę Darryl F. Zanuck PGA dla najlepszego filmu. Cztery jego filmy nominowane były do Złotej Palmy, a dwa filmy nominowane do Cezarów. Ponadto jego filmy zdobyły nominacje lub

42


nagrody od DGA, SAG, National Board of Review, Gotham Awards, New York Film Critics, Los Angeles Film Critics, pojawił się także na prestiżowej liście AFI za osiągnięcia w filmie.

Katagas współpracował z wieloma innowacyjnymi i wielokrotnie nagradzanymi twórcami filmowymi, w tym z Johnem Hillcoatem, Paulem Haggisem, Bradem Pittem, Johnem Singletonem, Wesem Cravenem, Vadimem Perelmanem, Samem Shepardem, Lasse Hallströmem, Benem Youngerem, Nanette Burstein, Denysem Arcandem, Sofią Coppola , Joe Wrightem, a ostatnio z braćmi Safdie.

W 1999 roku Katagas założył Keep Your Head Productions, nastawioną na produkcję niezależnych filmów w swoim rodzinnym mieście w Nowym Jorku. Poprzez Keep Your Head Productions wyprodukował filmy wizjonerskich twórców, takich jak Michael Almereyd, James Gray, Henry Joost i Ariel Schulman oraz Adam Rapp. W zeszłym roku Katagas wyprodukował Kobieta w oknie (20th Century Fox) w reżyserii Joe Wrighta, z udziałem Amy Adams i Gary'ego Oldmana, a także był producentem wykonawczym Uncut Gems (A24) w reżyserii Josha i Benny'ego Safdiego z Adamem Sandlerem. Katagas jest obecnie w postprodukcji What is Life Worth w reżyserii Sary Colangelo z udziałem Michaela Keatona.

RODRIGO TEIXEIRA (Producent) jest jednym z najlepszych brazylijskich producentów filmowych, który w 2005 roku założył RT Features. RT Features to innowacyjna firma produkcyjna, która koncentruje się na opracowywaniu, produkcji i finansowaniu wysokiej jakości treści, od projektów oryginalnych po projekty zewnętrzne, zarówno dla filmu, jak i telewizji. Firma wyprodukowała niezwykłe filmy fabularne, w tym nominowane do Oscara Tamte dni, tamte noce Luca Guadagnino z udziałem Armie Hammer, Patti Cake$ Geremy'ego Jaspera, dystrybuowane przez Fox Searchlight, oraz nagrodzoną

43


Independent Spirit Award Czarownicę: Bajkę ludową z Nowej Anglii Roberta Eggersa.

Podczas festiwalu filmowego w Cannes w 2019 r. RT Features zaprezentowało trzy filmy: w paśmie Un Certain Regard - Port Authority Danielle Lessovitz i Niewidoczne życie sióstr Gusmao Karima Aïnouza, które zdobyło główną nagrodę; a także w paśmie Directors’ Fortnight - The Lighthouse Roberta Eggersa z Robertem Pattinsonem i Willemem Dafoe, który zdobył nagrodę krytyków FIPRESCI.

RT ponownie będzie współpracowało z reżyserem/scenarzystą/producentem Ad Astra, Jamesem Grayem, przy jego kolejnym filmie Armageddon Time, pamiętniku dorastaniu w Queens w połowie lat osiemdziesiątych. RT niedawno współpracowało z New Regency przy produkcji Sabriny, adaptacji powieści graficznej Nicka Drnaso pod tym samym tytułem, z Drew Goddardem w roli scenarzysty i producenta; jest także w fazie przygotowawczej do produkcji filmu Blood on the Tracks Lucy Guadagnino, zainspirowanego albumem Boba Dylana z 1975 roku; obecnie w fazie postprodukcji znajduje się Wasp Network Oliviera Assayasa z Penélope Cruz, Edgarem Ramirezem, Gaelem Garcíą Bernal i Wagner Moura.

Od czasu utworzniea RT Features, Teixeira wyprodukował, koprodukował i sfinansował niezwykłe filmy fabularne, w tym takie jak: Ciambra Jonasa Carpignano, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 2017 roku i został wybrany jako włoski kandydat do Oscara; Iry Sachsa Mali mężczyźni oraz uznana przez krytyków Miłość jest zagadką dla Sony Pictures Classics; Wzburzenie - Opowieść o dojrzewaniu Jamesa Schamusa; Frances Ha i Mistress America Noah Baumbacha dla Fox Searchlight; Night moves Kelly Reichardt; oraz Love Gaspara Noégo. Inne projekty fabularne to chwalona Ludzka fala Teddy'ego Williamsa

44


oraz Za późno, by umrzeć młodo Dominga Sotomayora. Do filmów telewizyjnych należy „The Hypnotist” dla HBO Latin America.

Teixeira rozpoczynał karierę na rynkach finansowych, by następnie przenieść się do branży finansowania twórców brazylijskich, gdzie odkrył swoją pasję do słowa pisanego. Teixeira obecnie mieszka w São Paulo w Brazylii.

ARNON MILCHAN (Producent) jest powszechnie znany jako jeden z najbardziej płodnych i odnoszących sukcesy niezależnych producentów filmowych swoich czasów, z imponującą liczbą 100 filmów fabularnych na koncie. Urodzony w Izraelu Milchan kształcił się na Uniwersytecie Genewskim. Jego pierwszym przedsięwzięciem biznesowym było przekształcenie skromnej działalności ojca w jedną z największych firm agrochemicznych w jego kraju. Wczesne osiągnięcie było zwiastunem legendarnej obecnie reputacji Milchana na rynku międzynarodowym jako zapalonego biznesmena.

Wkrótce Milchan zaczął angażować się w projekty z obszarów, które zawsze były dla niego szczególnie interesujące - filmu, telewizji i teatru. Wczesne projekty to produkcja teatralna Romana Polańskiego „Amadeusz”, Dizengoff 99, La Menace, Dotknięcie Meduzy i mini-serial Masada. Pod koniec lat 80. Milchan wyprodukował takie filmy, jak Król komedii Martina Scorsese, Dawno temu w Ameryce Sergio Leone i Brazil Terry'ego Gilliama.

Po niebywałym sukcesie filmów Pretty Woman i Wojna państwa Rose Milchan założył New Regency Productions i zaczął produkować niezliczone przeboje artystyczne i komercyjne, w tym JFK, Czas zabijania, Uwolnić orkę, Klient, Tin Cup, Liberator, Adwokat diabła, Negocjator, Miasto aniołów, Osaczeni, Podziemny krąg, Agent XXL, Nikomu ani słowa, Daredevil, Człowiek w ogniu, Pan i Pani Smith, Alvin i wiewiórki, Co się zdarzyło w Las Vegas, Miłość i inne używki, Noe: Wybrany przez Boga i Zaginiona dziewczyna.

45


W 1998 roku Milchan otrzymał nominację do Oscara za produkcję filmu Tajemnice Los Angeles. Pełnił funkcję producenta nagrodzonych Oscarem dla najlepszego filmu Zniewolonego. 12 Years a Slave (2013) oraz Birdmana (2014), a także wielokrotnych zdobywców Oscara: Zjawy (2015) i Big Short (2015). New Regency zadebiutowało także w rekordowym musicalu „Pretty Woman” na Broadwayu w marcu 2018 roku. Produkcja ma ruszyć w krajową trasę koncertową, a także zaplanowane są międzynarodowe produkcje w Niemczech i londyńskiej dzielnicy West End jeszcze w tym roku. Najnowsze filmy New Regency to Bohemian Rhapsody, która była nominowana do Oscara w 2018 roku w kategorii najlepszy film i zdobyła cztery Oscary, w tym dla Rami'ego Maleka dla najlepszego aktora, oraz Wdowy w reżyserii Steve'a McQueena.

W międzyczasie Milchan współpracował z Twentieth Century Fox i skorzystał z rozwijającego się rynku telewizji i nowych mediów. Milchan z powodzeniem zdywersyfikował także działalność swojej firmy w sferze rozrywki, szczególnie w dziedzinie telewizji, za sprawą Regency Television („Malcom in the Middle” i „The Bernie Mac Show”) oraz w obszarze sportu, w którym firma była kiedyś największym akcjonariuszem PUMY, światowej klasy odzieży sportowej i konglomeratu sportowego z siedzibą w Niemczech, i która została nast.ępnie sprzedana po udanym rebrandingu w 2003 roku.

MARC BUTAN (Producent wykonawczy) jest założycielem i prezesem MadRiver Pictures, firmy zajmującej się produkcją i sprzedażą filmów i programów telewizyjnych. Nadchodząca premiera MadRiver to What Is Life Worth Sary Colangelo z Michaelem Keatonem.

Przed założeniem MadRiver Butan pracował w Sierra/Affinity, Annapurna Pictures, 2929 Productions i LionsGate Entertainment jako producent, producent wykonawczy lub współpracując przy takich

46


filmach jak: Wróg numer jeden i American Hustle Annapurny, Droga, Królowie nocy oraz Good night and good luck 2929 Productions oraz Czekając na wyrok i Przekręt doskonały Lionsgate.

Przed rozpoczęciem kariery w branży filmowej Butan pracował w bankowości inwestycyjnej, najpierw w Kidder, Peabody and Co., a następnie w Prudential Securities. W obu firmach Butan był członkiem grupy Bankowości Inwestycyjnej Media i Rozrywka. Butan ukończył Magna Cum Laude na Ohio State University w 1992 roku, uzyskując tytuł Bachelor of Science in Business Administration. Butan jest żonaty, ma troje dzieci i mieszka w Pacific Palisades.

LOURENÇO SANT’ANNA (Producent wykonawczy) dołączył do RT Features w 2011 roku. RT Features to innowacyjna firma produkcyjna, która koncentruje się na opracowywaniu, produkcji i finansowaniu wysokiej jakości treści, od projektów oryginalnych po projekty zewnętrzne, zarówno dla filmu, jak i telewizji. Firma wyprodukowała niezwykłe filmy fabularne, w tym nominowane do Oscara Tamte dni, tamte noce Luca Guadagnino z udziałem Armie Hammer, Patti Cake$ Geremy'ego Jaspera, dystrybuowane przez Fox Searchlight, oraz nagrodzoną Independent Spirit Award Czarownicę: Bajkę ludową z Nowej Anglii Roberta Eggersa.


Po raz pierwszy na rynku międzynarodowym RT Features zaistniało w świadomości publiczności, jak i do krytyków za sprawą Frances Ha w reżyserii Noah Baumbacha z Gretą Gerwig,

47


nominowaną do Złotego Globu dla najlepszej aktorki w musicalu lub komedii. Do niezwykłych filmów RT Features należą takie produkcje jak: Ciambra Jonasa Carpignano, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 2017 roku i został wybrany jako włoski kandydat do Oscara; Iry Sachsa Mali mężczyźni oraz uznana przez krytyków Miłość jest zagadką dla Sony Pictures Classics; Wzburzenie - Opowieść o dojrzewaniu Jamesa Schamusa; Frances Ha i Mistress America Noah Baumbacha dla Fox Searchlight; Night moves Kelly Reichardt; oraz Love Gaspara Noégo.


Sant’Anna mieszka obecnie w São Paulo w Brazylii.

SOPHIE MAS (Producent wykonawczy) dołączyła do RT Features w 2011 roku. RT Features to innowacyjna firma produkcyjna, która koncentruje się na opracowywaniu, produkcji i finansowaniu wysokiej jakości treści, od projektów oryginalnych po projekty zewnętrzne, zarówno dla filmu, jak i telewizji. Firma wyprodukowała niezwykłe filmy fabularne, w tym nominowane do Oscara Tamte dni, tamte noce Luca Guadagnino z udziałem Armie Hammer, Patti Cake$ Geremy'ego Jaspera, dystrybuowane przez Fox Searchlight, oraz nagrodzoną

48


Independent Spirit Award Czarownicę: Bajkę ludową z Nowej Anglii Roberta Eggersa.



Lista niezwykłych filmów fabularnych RT Features obejmuje takie produkcje jak: Ciambra Jonasa Carpignano, który miał premierę na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes w 2017 roku i został wybrany jako włoski kandydat do Oscara; Iry Sachsa Mali mężczyźni oraz uznana przez krytyków Miłość jest zagadką dla Sony Pictures Classics; Wzburzenie - Opowieść o dojrzewaniu Jamesa Schamusa; Frances Ha i Mistress America Noah Baumbacha dla Fox Searchlight; Night moves Kelly Reichardt; oraz Love Gaspara Noégo. Inne projekty fabularne to chwalona Ludzka fala Teddy'ego Williamsa

49


oraz Za późno, by umrzeć młodo Dominga Sotomayora. Do filmów telewizyjnych należy „The Hypnotist” dla HBO Latin America.

Mas obecnie mieszka w Paryżu we Francji.

U DONG 于冬 (Producent wykonawczy) jest założycielem, prezesem zarządu i dyrektorem generalnym Bona Film Group Co. Ltd. Jako jeden z najbardziej wpływowych producentów i inwestorów filmowych w Chinach, Yu Dong przewodzi firmie Bona Film, nadzorując około 270 produkcji, które zarobiły 20 miliardów dolarów przed 20. rocznicą powstania firmy. Yu, absolwent Akademii Filmowej w Pekinie, jako profesjonalnie wyszkolony filmowiec, założył firmę jako pierwszy prywatny dystrybutor w Chinach i umieścił ją na giełdzie NASDAQ w 2010 roku. W ciągu dwóch dekad niezwykle intensywnej pracy Bona stała się jednym z najbardziej udanych przedsięwzięć w branży filmowej, wiodącej w dziedzinie produkcji, dystrybucji i produkcji teatralnej. Jako jeden z najbardziej szanowanych analityków chińskiego rynku filmowego, Yu zebrał pod swoimi skrzydłami takich partnerów i interesariuszy jak Alibaba, Tencent, Sequoia i CITIC, i był pionierem w tworzeniu nowych gatunków na rynku chińskich przebojów komercyjnych. Yu przewodził udanym inwestycjom i współpracował z Hollywood, ostatnio wspierając produkcję Pewnego razu… w Hollywood, Ad Astra Jamesa Graya i produkcję filmu Midway Rolanda Emmericha.

JEFFREY CHAN 陳永雄 (Producent wykonawczy) dołączył do Bona Film Group, wiodącego dystrybutora i studia filmowego w Chinach w 2008 r. jako COO i członek zarządu, kiedy firma otrzymała pierwszą dużą inwestycję od amerykańskiego inwestora private equity. Obecnie jest wiceprezesem wykonawczym grupy i nadal pełni funkcję członka zarządu.

50


Jako członek Bony, Chan nadzoruje produkcję i międzynarodowy biznes firmy, w tym inwestycje, koprodukcje i sprzedaż. Opowiadał się za inwestycjami Bony w międzynarodowe projekty, takie jak Pewnego razu… w Hollywood Quentina Tarantino, Ad Astra Jamesa Graya, Midway Rolanda Emmericha, Najdłuższy marsz Billy'ego Lynna Anga Lee, a także 20th Century Fox Król rozrywki, X-Men: Apocalypse, Obcy: Przymierze, Dzień niepodległości: Odrodzenie, Osobliwy dom Pani Peregrine, Wojna o planetę małp, i Marsjanin.

ANTHONY MOSAWI (Producent wykonawczy) jest dyrektorem zarządzającym Noble Street Limited, korporacji finansowej specjalizującej się w branży rozrywkowej, powołanej do życia przez międzynarodową firmę prawniczą DLA Piper. Przed uruchomieniem Noble Street Mosawi pracował w systemie studyjnym Hollywood przez 15 lat. Mosawi uzyskał tytuł LLB (prawo) na Uniwersytecie Londyńskim i tytuł MJur (prawo) na Uniwersytecie Oksfordzkim, jest angielskim adwokatem i kalifornijskim prawnikiem.

PAUL CONWAY (Producent wykonawczy) jest współzałożycielem Pacific Media Group, wiodącego podmiotu finansującego produkcje medialne i dystrybutora w Chinach. Conway sfinansował ponad sześćdziesiąt filmów, w tym takie jak: Marsjanin, Król rozrywki, Matrix, Wojna o planetę małp, Happy Feet: Tupot małych stóp, Ocean's Eleven: Ryzykowna gra, Dzień próby, X-Men Apocalypse, Obcy: Przymierze, Złoto pustyni, Depresja gangstera i Rzeka tajemnic. Pacific Media Group utrzymuje wiodącą bibliotekę treści animowanych w Chinach, w tym popularną serię Dziki świat braci Kratt, Gigantosaurus, Garfield, Gumisie, Arthur, Daniel Tiger i Duzersi.

Pacific Media Group jest także wiodącym inwestorem w piłkę nożną, w tym w klub OGC Nice, którego Conway jest dyrektorem, oraz

51


klubu Barnsley, gdzie Conway jest współprzewodniczącym klubu. Pod jego kierownictwem OGC Nice po raz pierwszy w historii zakwalifikowało się do Ligi Mistrzów UEFA.

Conway uzyskał tytuł magistra na Columbia Business School, którą ukończył z wyróżnieniem, był członkiem Beta Gamma Sigma i uzyskał tytuł licencjata na University of Miami.

MICHAEL SCHAEFER (Producent wykonawczy) jest prezesem grupy filmowej w New Regency Productions.

W New Regency Schaefer nadzorował produkcję projektów filmowych, takich jak Wdowy, z udziałem Violi Davis, Michelle Rodriguez i Elizabeth Debicki, a także popularnej, wielokrotnie nagradzanej i nominowanej do Oscara Bohemian Rhapsody, która do tej pory zarobiła ponad 900 milionów dolarów na całym świecie. Nadchodzące filmy New Regency to The Lighthouse Roberta Eggersa z Robertem Pattinsonem i Willemem Dafoe.

Urodzony i wychowany w Niemczech, pierwszą pracę w Hollywood otrzymał u Harveya Weinsteina w Londynie i Nowym Jorku jako Wiceprezes ds. Produkcji w firmie Weinstein. Schaefer przeniósł się następnie do Los Angeles i pracował jako starszy dyrektor wykonawczy w Summit Entertainment, gdzie nadzorował wiele filmów, w tym nagradzanego Oscara The Hurt Locker. W pułapce wojny, Niemożliwe, Pół na pół, Kod nieśmiertelności, Sinister i światowy przebój komercyjny Iluzja.

Przed dołączeniem do New Regency Schaefer przeszedł ze stanowiska kierownika studia na stanowisko producenta, prowadząc firmę Scott Free Scott Free przez pięć lat. Podczas pracy w Scott Free Schaefer wyprodukował film Marsjanin, który przyniósł mu Złoty Glob i nominację do Oscara za najlepszy film, a także Obcego: Przymierze i Morderstwo w Orient Expressie.

52


HOYTE VAN HOYTEMA, ASC, FSF, NSC (Zdjęcia) trzykrotnie współpracował z reżyserem Christopherem Nolanem. Obecnie produkowany Tenet to ich trzeci wspólny film.

Wcześniej van Hoytema nakręcił Dunkierkę Nolana, za którą otrzymał nominacje do Oscara i BAFTY, a także film przygodowy science-fiction Nolana Interstellar, za który otrzymał nominację do nagrody BAFTA i zdobył uznanie wielu branżowych krytyków.

W międzyczasie pełnił funkcję operatora w filmie Spectre w reżyserii Sama Mendesa - kolejnej odsłonie Jamesa Bonda z 2015 roku.

Urodzony w Szwecji van Hoytema rozpoczął karierę zawodową w cenionej PWSFTviT w Łodzi. Następnie nakręcił kilka filmów, reklam, filmów dokumentalnych oraz seriali telewizyjnych w całej Europie, w tym w Polsce, Szwecji, Norwegii, Niemczech i Wielkiej Brytanii. W 2008 r. zdjęcia van Hoytema do cenionego przez krytykę arcydzieła szwedzkiego reżysera Tomasza Alfredsona Pozwól mi wejść przyniosły mu kilka międzynarodowych nagród i przykuły uwagę innych filmowców. David O. Russell zatrudnił van Hoytema do swojego filmu z 2010 roku p.t. Fighter. W następnym roku van Hoytema ponownie współpracował z Alfredsonem przy filmie Szpieg, za który był nominowany zarówno do nagrody American Society of Cinematographers (ASC), jak i nagród BAFTA.

Van Hoytema nakręcił następnie szeroko chwaloną wirtualną historię miłosną Ona Spike'a Jonze'a.

KEVIN THOMPSON (Scenografia) ponownie spotyka się na planie z reżyserem Jamesem Grayem, dla którego zaprojektował scenografię do filmów Ślepy tor i Mała Odessa. Ad Astra jest także jego trzecią współpracą z projektantem kostiumów Albertem Wolskim, po ich współpracy przy filmach Birdman i Gra dla dwojga.

53


Niedawno Thompson pracował jako scenograf przy Wykolejonej reżysera Judda Apatowa; Dziewczyna z pociągu Tate Taylora oraz produkcji Okja wytwórni Plan B, w reżyserii Joon-ho Bonga, nominowanej do Złotej Palmy na festiwalu filmowym w Cannes w 2017 roku.

Urodzony i wychowany w Minneapolis w stanie Minnesota. Thompson uzyskał tytuł licencjata architektury i historii sztuki na School of Architecture na University of Minnesota. Przez ponad dekadę pracował w Minneapolis jako architekt, a następnie, już w Nowym Jorku, jego zainteresowanie filmem na początku lat dziewięćdziesiątych zaowocowało projektowaniem scenografii.

Jego najwcześniejsze produkcje to Party Girl, Dzieciaki Larry'ego Clarka oraz Igraszki z losem Davida O. Russella.

Wierny swojej pasji, Thompson pracował zarówno nad wielkobudżetowymi filmami studyjnymi, jak i mniejszymi niezależnymi filmami, wybierając projekty na podstawie scenariusza oraz kierując się chęcią współpracy z konkretnymi reżyserami. Do jego najważniejszych produkcji należą: Narodziny Jonathana Glazera; Funny Games U.S. Michaela Hanekego; Przypadek Harolda Cricka Marka Forstera; Kobieta na skraju dojrzałości Jasona Reitmana, a także Dziedzictwo Bourne'a, Michael Clayton i Gra dla dwojga Tony'ego Gilroya.

W 2015 r. Art Directors Guild uhonorowała go za osiągnięcia w dziedzinie scenografii nagrodą Contemporary Film Award za pracę przy filmie Birdman.

JOHN AXELRAD, ACE (Montaż) był współmontażystą filmu przygodowego Zaginione miasto Z, jego pierwszej współpracy z Lee Haugenem i czwartej współpracy z reżyserem Jamesem Grayem. Po prapremierze filmu w ramach pasma Closing Night Film na Nowojorskim Festiwalu Filmowym w 2016 roku Zaginione miasto Z

54


zostało wydane przez Amazon Studios i Bleecker Street Media w kwietniu 2017 roku.

W tym samym roku Axelrad ponownie współpracował z Lee Haugenem i był współodpowiedzialny za montaż dramata więziennego Charliego Hunnama i Rami'ego Maleka Papillon. Motylek. W 2015 roku Axelrad zmontował komedię/horror Universal Pictures Krampus. Duch Świąt oraz był współmontażystą Miles Davis i ja wytwórni Sony, komedii/dramat narracyjny o życiu i muzyce Milesa Davisa. Film biograficzny, w którym wystąpił i który wyreżyserował Don Cheadle, miał swoją premierę w ramach pasma Closing Night Film na Festiwalu Filmowym w Nowym Jorku w 2015 roku. Wcześniej Axelrad był odpowiedzialny za montaż dramatów komediowych Zanim się rozstaniemy (reż. Chris Evans) i Bez kompasu (reż. William H. Macy). Wcześniejsza efekty współpracy Axelrada z reżyserem Jamesem Grayem miały swóją premierę na festiwalu filmowym w Cannes: Imigrantka, Kochankowie i Królowie nocy. Pomiędzy tymi filmami Axelrad był montażystą thrillera Zaginiona dla Lakeshore i Summit Entertainment, komedii romantycznej Pożyczony narzeczony dla Alcon Entertainment i Warner Bros oraz komedii romantycznej Miramax Tak to się teraz robi. W 2009 roku Axelrad był odpowiedzialny za montaż uznanego filmu wytwórni Fox Searchlight Szalone serce (z Jeffem Bridgesem) w reżyserii Scotta Coopera.

Wcześniejsze filmy Axelrada to horror/komedia Jamesa Gunna Robale, horror/thriller Oxide Panga Posłańcy oraz horror/thriller Sony Screen Gems Boogeyman. Był także drugim montażystą Opętania Davida Koeppa w 1999 roku. W 2002 roku Axelrad pełnił funkcję montażysty pilota i 11 odcinków serialu telewizyjnego CBS Nocny kurs.

Axelrad rozpoczął karierę montażysty pod okiem najlepszych specjalistów w Los Angeles, w tym jako asystent montażysty Anne V. Coates, ACE w Co z oczu, to z serca, Erin Brockovich i Niewiernej.

55


Usamodzielnił się jako niezależny montażysta dzięki pracy przy niezależnych filmach fabularnych i telewizyjnych, którą wykonywał pomiędzy obowiązkami asystenta. John Axelrad pracuje obecnie nad filmem fabularnym Lionsgate w reżyserii Gerarda Busha i Christophera Renza.

LEE HAUGEN (Montaż) jest wielokrotnie nagradzanym montażystą filmów z ponad 10-letnim doświadczeniem w pracach od programów telewizyjnych po cenione przez krytyków filmy fabularne. Lee otrzymał pierwszą w historii amerykańską nagrodę Dramatic Special Jury Award za osiągnięcia w montażu na festiwalu filmowym Sundance w 2015 roku za film Dope. Haugen zmontował także remake Papillon. Motylek i dramat Zaginione miasto Z, który przyniósł mu nominację do International Online Cinema Awards. Inne jego filmy to między innymi wyróżniona na SXSW Film Festival Pani Stevens, Dear Sidewalk i Repentance. Jego talenty montażowe było podziwiać w programach telewizyjnych, w tym w „Black Jesus” i w „Level Up” Cartoon Network, a także w „Tower Prep”, „Wipeout”, „Last Comic Standing” i „The Amazing Race”.

RANDALL POSTER (Kierownik muzyczny) jest jednym z najbardziej poszukiwanych kierowników muzycznych w przemyśle filmowym i telewizyjnym, a także autorem ścieżek dźwiękowych współpracującym z wieloma najbardziej kreatywnymi, legendarnymi i głodnymi nowości twórcami filmowymi. Za sprawą pracy na stanowisku kierownika muzycznego przy kultowym klasyku Dzieciaki Larry'ego Clarka z 1996 r., Poster stał się kluczowym współpracownikiem wielu głośnych reżyserów, pracujących zarówno w kinie niezależnym, jak i komercyjnym. Szeroko znany ze swojej pracy z Wesem Andersonem, Poster może zaliczyć do swoich stałych współpracowników także Martinaa Scorsese, Sama Mendesa, Todda

56


Phillipsa, Richarda Linklatera, Todda Haynesa, Jamesa Graya i Antonio Camposa.

Poster kieruje obecnie przygotowaniem warstwy muzycznej do nadchodzącego filmu Martina Scorsese Irlandczyk, Jokera Todda Phillipsa i zaplanowanego na rok 2020 filmu Wesa Andersona The French Dispatch.

Poster i jego firma Search Party są również liderami w pracy z nowymi twórcami filmowymi, którzy często biorą udział w projektach na festiwalach. Do wschodzących talentów, z którymi ostatnio pracował, zaliczają się: Henry Joost i Ariel Shulman (Niezatytułowana produkcja sci-fi, Sum, Nerve), bardzo głośny ostatnio Reed Morano (Opowieść podręcznej, I Think I'm Alone Now - debiut Sundance w 2018 roku). Z reżyserami i twórcami Poster współtworzy wciągające ścieżki dźwiękowe i zarządza muzyczną stroną produkcji.

W 2015 r. praca Postera przy Grand Budapest Hotel została nagrodzona Grammy dla najlepszej ścieżki dźwiękowej w kategorii mediów wizualnych. Poster poprzednio zdobył tę nagrodę w 2012 roku za produkcję ścieżki dźwiękowej do wieloletniej produkcji HBO Zakazane imperium.

ALBERT WOLSKY (Kostiumy) to dwukrotny zdobywca nagrody Akademii. Pierwszego Oscara otrzymał w 1979 roku za film Cały ten zgiełk Boba Fosse'ego. W 1991 roku otrzymał drugiego Oscara za kostiumy do Bugsy’ego Barry'ego Levinsona. Jest także laureatem pięciu nominacji za: Drogę do szczęścia Sama Mendesa; Po drugiej stronie globu Julie Taymor; Wybór Zofii Alana Pakuli; Zabaweczki Barry'ego Levinsona oraz familijny film przygodowy Podróż Natty Gann.

Niedawno Wolsky zaprojektował kostiumy do takich filmów jak: Birdman; Gra dla dwojga; Wojna Charliego Wilsona; Pytając o miłość; Droga do zatracenia; i Kosmiczna załoga.

57


Urodzony w Paryżu, w wieku dziesięciu lat wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Ukończył The City College of New York, a po odbyciu stażu w armii amerykańskiej i krótkiej karierze w branży turystycznej, w wieku 30 lat zajął się tym, co ostatecznie miało stać się jego życiową pasją.

Pierwszym zatrudnieniem Wolsky'ego była praca dla legendarnej Helene Pons, która opracowała kostiumy do oryginalnej produkcji „Camelot” na Broadwayu (1960). Później pomagał i uczył się od wielu utalentowanych projektantów pracujących wówczas na Broadwayu, w tym od: Irene Sharaff, Patricii Zipprodt, Theony V. Aldredge, Ann Roth, Stanley'a Simmonsa, Roberta Fletchera, Alvina Colta i Domingo Rodrigueza.

Swój pierwszy kontrakt na Broadwayu zdobył przy produkcji „Generation”, z udziałem Henry'ego Fondy. Inne jego osiągnięcia teatralne to „Sly Fox”, „The Sunshine Boys”; „Hamleta” Joe Pappa w Central Parku; „Your Own Thing” The Phoenix Theatre, a także „27 Wagons Full of Cotton” Tennessee Williamsa z Meryl Streep i „A Memory of Two Mondays” Arthura Millera; „The Country Girl”w reżyserii Mike'a Nicholsa, a ostatnio wznowienie „The Heiress” z udziałem Jessiki Chastain i Dana Stevensa, za którą otrzymał nominację do Tony w 2013 roku.

Wolsky odniósł pierwszy sukces w branży filmowej jako projektant kostiumów do filmu Serce to samotny myśliwy z 1968 roku. Jego pierwszy projekt dla Paula Mazurskiego w Harrym i Tonto zaowocował współpracą przy jedenastu filmach, w tym takich jak: Następny przystanek Greenwich Village; Niezamężna kobieta; Moskwa nad rzeką Hudson; Włóczęga z Beverly Hills i Wrogach. Po raz pierwszy współpracował z Bobem Fosse przy Lennym, z Dustinem Hoffmanem w roli głównej, a następnie przy Całym tym zgiełku oraz ostatnim filmie Fosse'ego Star 80.

58


Wśród jego 75 filmów warto odnotować: Manhattan, Grease; Jarhead: Żołnierz piechoty morskiej; Kandydat; Masz wiadomość; Harfa traw; Raport Pelikana; Diablica; Zbrodnie serca; Sokół i koka; Być albo nie być; Burza; Punkt zwrotny; Gracz; Jak się zabawić?; The Trial of Catonsville Nine; Sposób na Alfreda; Zakochani i inni; Popi i Gdzie jest tatuś?

W dziedzinie projektów dla filmów telewizyjnych Wolsky otrzymał nominację do nagrody Emmy za kostiumy, które stworzył na potrzeby specjalnej wersji „Pięknej i bestii” z 1976 roku z George'em C. Scottem.

Gildia Projektantów Kostiumów uhonorowała go w 1999 roku nagrodą specjalną za osiągnięcia, pierwszym takim zaszczytem przyznanym przez Gildię. Otrzymał nagrodę za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kostiumów na festiwalu filmowym w Hollywood w 2004 r. oraz nagrodę Hamilton Behind the Camera w 2008 r.

Reprezentując swoją branżę, Wolsky przez cztery kadencje zasiadał w Radzie Gubernatorów Akademii Sztuki i Nauki Filmowej.

59

prowly-uploads.s3.eu-west-1.amazonaws.com · Web viewTWENTIETH CENTURY FOX oraz REGENCY...

Documents

Transcript of prowly-uploads.s3.eu-west-1.amazonaws.com · Web viewTWENTIETH CENTURY FOX oraz REGENCY...