Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Temat:Podstawowe zasady pracy z uczniem zdolnym


Ogólna charakterystyka uczniów zdolnychOpracowanie: dr Marta Barchowicz


CECHY OGÓLNE DZIECKA UZDOLNIONEGO

• stawia sobie nowe wyzwania i wyszukuje problemy do rozwiązania,

• posługuje się poprawnym językiem i wyszukanym słownictwem,

• woli pracować samodzielnie,• ma wiele własnych pomysłów i rozwiązań różnych

problemów,• łatwiej i prędzej niż rówieśnicy nawiązuje kontakty

z ludźmi


CECHY OGÓLNE DZIECKA UZDOLNIONEGO

• znajduje zarówno przyjemność, jak i wyzwanie w intelektualnych dążeniach

• wykazuje zdolności przywódcze we wczesnym wieku,• wykazuje wrażliwość na cudze i własne uczucia,• ma wysokie wymagania względem siebie i innych,• jest perfekcjonistą,• wykazuje wysoki poziom oceny moralnej.


DZIESIĘĆ OZNAK ŚWIADCZĄCYCH O TYM, ŻE DZIECKO JEST WYBITNIE

UZDOLNIONE

• Ciekawość poznawcza. Przejawia ją każde dziecko, ale dzieci wybitnie zdolne są szczególnie dociekliwe. Poza tym żywo interesują się sprawami ogólnymi i abstrakcyjnymi, na przykład pochodzeniem świata lub naturą człowieka.

• Spostrzegawczość. Zdolne dziecko zauważa najdrobniejsze szczegóły, dostrzega też subtelne różnice między obiektami lub ideami.

• Zainteresowania. Są one niezwykle szerokie, a w wybranych dziedzinach bardzo pogłębione. Dotyczą zwykle poważnych i „dorosłych” spraw lub problemów.



UZDOLNIONE

• Słownictwo. Wybitnie zdolne dziecko błyskawicznie uczy się nowych słów, zwykle też bezbłędnie je rozumie, nie popełnia „dziecinnych” błędów. Dobrze różnicuje znaczenia pojęć.

• „Połykanie” lektur. Szybkość czytania przekłada się na olbrzymią liczbę lektur. Dziecko wybitnie zdolne czyta nie tylko szybko, ale też ze zrozumieniem i umiejętnością zreferowania przeczytanych treści.

• Wyobraźnia. Dziecko wybitnie zdolne ma dużą łatwość uruchamiania wyobrażeń. Dotyczy to wyobraźni odtwórczej, powielającej uprzednie spostrzeżenia, a przede wszystkim twórczej, prowadzącej do nowych pomysłów.



UZDOLNIONE

• Koncentracja i wytrwałość. Uwaga zdolnego dziecka działa szczególnie skutecznie, co ułatwia długotrwałą koncentrację i zwiększa odporność na zmęczenie.

• Samokrytycyzm. Wybitnie zdolne dziecko stawia sobie wysokie wymagania. Jest samokrytyczne i ciągle niezadowolone z własnych osiągnięć.

• Dojrzałość. Dzieci wybitnie zdolne często dorównują dorosłym poziomem prowadzonej rozmowy. Wysławiają się w sposób typowy dla dorosłych, nie zadowalając się w dyskusji argumentami pozornymi lub niezbyt uzasadnionymi



UZDOLNIONE

• Żwawość intelektualna. Dziecko zdolne łatwo popada w stan ekscytacji nowym problemem, czerpiąc przyjemność intelektualną z jego rozwiązywania. Obca jest mu apatia w sferze poznawczej.


Charakterystyka ucznia uzdolnionego w obszarze technologii informacyjno – komunikacyjnych

Wykorzystanie plakatów z wcześniejszych zajęć


Zasady pracy z uczniem zdolnymOpracowanie: dr Anna Tylikowska


Ćwiczenie – praca w grupachUwzględniając charakterystykę ogólną ucznia w zakresie intelektualnym, osobowościowym i umiejętności oraz charakterystykę ucznia uzdolnionego w TIK, zredagujcie zasady pracy z uczniami uzdolnionymi.

Sesja plakatowa


Zasady pracy z uczniem zdolnym

• Interesujące prowadzenie lekcji• Tworzenie atmosfery akceptacji, zaspokajającej emocjonalne

potrzeby uczniów i zapewniającej im podstawowy komfort• Tworzenie w klasach, w miarę możliwości, klimatu partnerstwa,

kształtującego poczucie odpowiedzialności, między innymi za przebieg lekcji i własne postępy

• Tworzenie na lekcjach, przynajmniej niektórych, atmosfery eksperymentowania, stawiania hipotez



• Zadawanie uczniom zdolnym zadań, które są dla nich wyzwaniem – trudnych, lecz nie zbyt trudnych

• Tworzenie okazji do swobodnego wyboru zadań trudniejszych, samodzielnych decyzji o podejmowaniu dodatkowych zadań

• Zwiększanie wymagań co do zrozumiałości, ścisłości i trafności wypowiedzi

• Zachęcanie do przygotowywania referatów lub fragmentów bądź całości lekcji...



• Wskazywanie dodatkowych źródeł wiedzy, zachęcanie do czytania fachowej literatury

• Pozwalanie na korygowanie błędów koleżanek i kolegów• Zachęcanie do konfrontacji wiedzy w konkursach i olimpiadach,

połączone z pomocą w przygotowaniu się do nich• Organizowanie podczas lekcji konkursów, zwłaszcza w rozwiązywaniu

zadań trudniejszych• Prezentowanie i nagradzanie twórczych prac• Organizowanie spotkań z ludźmi wykorzystującymi swoje zdolności.



• Organizowanie wycieczek, lekcji muzealnych i „zielonych szkół”, inspirujących aktywność poznawczą, w tym twórczość

• Rozmawianie, rozmawianie, rozmawianie! w szczególności udzielanie informacji zwrotnych, chwalenie sukcesów, przy jednoczesnym uczeniu przyjmowania uwag krytycznych i radzenia sobie z niepowodzeniami

• Zachęcanie do twórczego rozwiązywania problemów, motywowanie do samodzielności i wykazywania inicjatywy

• Aktywizowanie twórczego potencjału


Podsumowanie: 20 „złotych” wskazówek

1.Ceń twórcze myślenie. Nauczyciel powinien być wrażliwy na wszelkie nowe idee wychodzące od młodzieży i okazywać, że je ceni.

2.Zwiększaj wrażliwość u dzieci. Osobowość twórczą cechuje wzmożona wrażliwość na bodźce związane z określoną dziedziną zjawisk.

3.Zachęcaj do manipulowania, operowania przedmiotami oraz ideami. Naturalna ciekawość dziecka skłania je do wykonywania tych operacji badawczych.

4.Ucz sposobów systematycznej oceny każdego pomysłu. W praktyce często obserwuje się odrzucanie pomysłów bez ich zbadania.

5.Wyrabiaj tolerancyjny stosunek do nowych idei, pojęć. W praktyce szkoła kładzie główny nacisk na uniformizację zachowania się.



6. Nie narzucaj sztywnych schematów.7. Kultywuj w klasie atmosferę twórczą.8. Ucz dzieci, by ceniły swoje myślenie twórcze. Jednym ze środków

metodycznych jest tu wdrażanie do zapisywania własnych pomysłów.9. Ucz twórcze jednostki unikania sankcji ze strony kolegów. 10. Udzielaj informacji o procesie twórczym. Stan aktualnej wiedzy

pozwala nie tylko opisywać, lecz także pobudzać przebieg tego procesu.



11. Rozwiewaj lęk, jaki wzbudzają arcydzieła. Jednym ze środków zaradczych jest przedstawienie uczniom metod zastosowanych przez artystę oraz historii pracy nad dziełem.

12. Popieraj i oceniaj inicjatywę wychowanków w uczeniu się. 13. „Zabijaj uczniom ćwieka”. Jednym z warunków twórczości jest

bowiem „noszenie się” z problemem, który nie daje spokoju i wymaga nowego rozwiązania.

14. Stwarzaj sytuacje wymagające twórczości myślenia.15. Stwarzaj zarówno okresy aktywności, jak i relaksu. Tworzenie

odbywa się również w chwilach wytchnienia.



16. Udostępnij środki do realizacji pomysłów. Wchodzi tu w grę mobilizacja zasobów szkoły rodziców instytucji. Ograniczoność tych środków ma uczyć pokonywania trudności w warunkach realnych.17. Popieraj zwyczaj pełnej realizacji pomysłów. Ucz dzieci weryfikować konsekwencje pomysłu i wykonywać czarną robotę, związaną z wprowadzeniem go w czyn. Niech poznają przewlekłość i trudność tego procesu.18. Rozwijaj konstruktywny krytycyzm.19. Popieraj zdobywanie wiedzy w wielu dziedzinach, albowiem wiedza spoza danej specjalizacji sprzyja oryginalności.20. Bądź nauczycielem o śmiałym i żywym umyśle. Takim, który potrafi tchnąć w uczniów swego ducha, porwać własnym przykładem, okazać zainteresowanie nawet przedziwnymi pomysłami wychowanków.

Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Documents

Transcript of Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego