PRAWA CZŁOWIEKA

ZACZYNAJĄ SIĘ OD PRAW DZIECKA

Każdy człowiek jest istotą rozumną, wolną,

zasługującą na szacunek, miłość,

pełnię przysługujących mu praw

i obowiązków.

Dzieci posiadają szczególne prawa. Rozwój ich człowieczeństwa przebiega bowiem w szczególny sposób. Dziecko nie potrafi samo

zadbać o siebie, nie potrafi samodzielnie kształcić

swojej natury. Potrzebuje do tego rodziców, opiekunów, potrzebuje wielu innych ludzi. Dlatego naturalnymi "strażnikami" praw

dziecka są jego rodzice i opiekunowie. Ale dziecko potrzebuje też

specjalnego zabezpieczenia w prawie stanowionym. Dobre prawo stanowione może i

powinno pomagać rodzicom i opiekunom w rozwoju dziecka.

Dzieciństwo to jeden z ważnych okresów w życiu człowieka, który ma wpływ na jego kolejne etapy.

Wszyscy ludzie powinni być szczęśliwi!!! Szczególnie dzieci powinny być szczęśliwe i trzeba im w tym pomagać.

Postawę prawną realizacji i ochrony praw dziecka w Polsce tworzą, Konstytucja 

i polskie ustawodawstwo oraz ratyfikowane przez Polskę umowy międzynarodowe dotyczące praw

człowiek, w szczególności praw dziecka. 

Konstytucja opowiedziała się za modelem dzieciństwa wykreowanego przez Konwencję o prawach dziecka. Dziecko jest podmiotem praw a nie tylko przedmiotem opieki i troski.

Jest od urodzenia osobą posiadająca autonomię w rodzinie i w

społeczeństwie. Ma osobowość, która ma być

szanowana.

Na katalog praw przyznanych dziecku składają się prawa cywilne,

socjalne, kulturalne i polityczne (dla starszych dzieci). Nie przyznano

dzieciom praw ekonomicznych pozostawiając je

pod prawną opieką dorosłych.

Prawa dziecka:

• prawo do życia i rozwoju • prawo do posiadania stanu cywilnego • prawo do uzyskania obywatelstwa • prawo dziecka do rodziny; prawo poznania swego genetycznego pochodzenia, do wychowania przez rodziców naturalnych, • prawo do wolności religii lub przekonań • prawo do swobodnego wyrażania poglądów i poszanowania ich przez dorosłych • wolność od przemocy fizycznej lub psychiatrycznej, wyzysku, nadużyć seksualnych wobec okrucieństwa • wolność od bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych (do lat 15) • zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia więziennego wobec dziecka

Prawa socjalne:

• prawo do zabezpieczenia socjalnego

• prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia, • prawo do odpowiedniego standardu życia • prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy,

Prawa kulturalne:

• prawo do nauki (nauka w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej jest obowiązkowa

i bezpłatna), • prawo do zmienności swych praw • prawo do korzystania z dóbr kultury, • prawo mniejszości etnicznych do znajomości swojej kultury, wyznania i praktyk religijnych

Prawa polityczne:

• prawo do stowarzyszania się i gromadzenia w celach pokojowych • prawo wolności wypowiedzi, swobody poszukiwania i przekazywania informacji i idei wszelkiego rodzaju

Dzieci za najważniejsze uważają prawa dotyczące bezpieczeństwa, opieki i

zagwarantowania swoich potrzeb. Młodzież natomiast potrzebuje gwarancji

niezależności i samodzielności. Powołując się na zbiór praw w Konwencji, dzieci mają

możliwość dochodzenia swych praw oraz mogą wymagać ich respektowania, zarówno

przez dorosłych, jak i rówieśników.

Do prezentacji wykorzystano informacje z następujących źródeł:

www.brpd.gov.pl/prawa dziecka.htmlwww.prawa_dziecka.webpark.plwww.prawo.waw.pl/dziecko.phpKonwencja o Prawach Dziecka

przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych

dnia 20 listopada 1989 r.[Dz.U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526]