istoria nasza miała miejsce w Wielkich In-ternetach, krainie wspaniałej i fascynują-cej. Śmiałkowie, którzy zapuszczali się tutej-szymi ścieżkami wiedzą, że jest to skarbnica, z której zaczerpnąć można niejedną wspaniałą

myśl. Wiedzą też, że trzeba mieć się na baczności i omijać miejsca pełne mroku. To tam mają swoje siedliska okrutne trolle – największa zmora Wielkich Internetów.

iasta, grody, zamczyska i sioła, przed najazdami ohyd-nych bestii, bronili dzielni rycerze. Na ubitej ziemi me-diów społecznościwych to-

czyli niekończące się boje z f lejmem, hejtem, rejdżem i okrutnym śmieszkowa-niem.

zasami, w drodze na woj-nę, dumni rycerze defilowali przez twoją wieś. Wychyla-łeś się wtedy zza płotu, ści-skałeś mocniej motykę i z

zazdrością patrzyłeś na ich lśniące zbro-je, wspaniałe rumaki i piękne proporce. W sercu czułeś, że świetny z ciebie ma-teriał na rycerza!

adarzyła się okazja! Jeden z władców Wielkich Inter-netów, rozesłał elektronicz-nych heroldów z desperac-ką wieścią. Okrutne plemię

trolli najeżdżało ziemię jego marki i prze-szkadzało w budowaniu brand awerness. Zbiory KPI były zagrożone. Władca po-trzebował pomocy, poszukiwał bohate-rów chcących zmieniać świat na lepsze, gardzących trollami i hejtem.

wałeś się do walki. Rzuciłeś motykę precz, na śmietnik! Przyszła jednak wątpliwość. Władca wymagał wiele – doświadczenia, znajomości

różnorakiego oręża, dyspozycyjności, pomyślunku, dowcipu, ale i ogłady. Z po-litowaniem oceniłeś swoją wiedzę zgro-madzoną na moderowaniu niewielkiego poletka. Twoje KPI ledwo wyrastało z zie-mi. Do tego wiedziałeś, że trolle to po-tężni przeciwnicy. Kto wie – może to si-ła niepokonana?  

mętnie dreptałeś przez cy-frową wioskę. Wygrzebałeś motykę ze śmietnika. Jednak była ci potrzebna. – Witoj ku-mie! – usłyszałeś. Pod drze-

wem siedział wioskowy starzec. Podniósł się z trudem, oparł na sękatej lasce. Sta-rzec był poważany w okolicy - pamiętał czasy routerów podłączanych do gniaz-da telefonu, wiele rozumiał, mówił ma-ło, ale mądrze.

iedliście w jego chacie. – Nie dam rady – jęknąłeś. Stary spojrzał na ciebie z pobłażli-wością. Wyciągnął smartpho-na i pokazał ci dobre strony

Wielkich Internetów. Zobaczyłeś anga-żujące dyskusje, radość, śmiech, zdjęcia kotów. – Przeciwnik jest silny, to praw-da, ale masz o co walczyć! – zagrzał cię do boju.

odjąłeś decyzję. Wraca-jąc do siebie kroczyłeś dumnie przez wieś. Mo-tykę złamałeś na dwoje i wrzuciłeś do strumienia.

Było to definitywne pożegnanie.

yruszyłeś w drogę przed świ-tem. Wioskowy starzec poże-gnał cię na rogatkach. Zrobi-liście pamiątkowe selfie na Instagrama. Do odjazdu au-

tobusu została więcej niż godzina, miałeś dużo czasu. Maszerowałeś spokojnie, w koło budził się piękny dzień. Wielkie In-ternety to wspaniałe miejsce, które chcia-łeś bronić za wszelką cenę.

ie miałeś jeszcze lśniącej zbroi, ani pięknego rumaka, ale w sercu byłeś już rycer-zem social media.

Pisz na praca@socialframe.pl

Pomóż nam bronić Wielkich In-ternetów! Social Frame poszu-kuje rycerzy mediów społeczno-ściowych!Czujesz się na siłach?