60 argumentów - ec.europa.eu · 60 argumentów za Unią Europejską 4 Dlaczego warto być w UE...
Transcript of 60 argumentów - ec.europa.eu · 60 argumentów za Unią Europejską 4 Dlaczego warto być w UE...
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Komisja Europejska
60 argumentów
za Unią Europejską
Dlaczego warto być w UE
TO JEST
TWOJA EUROPA
60 argumentów za Unią Europejską 2 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa ............................................................................................ 4
1. UE jest od 70 lat gwarantem pokoju ...................................................................................................................................................................... 4 2. Jesteśmy Europą: mamy Dzień Europy, flagę europejską i „Odę do radości” .............................................................................. 5 3. Europa może osiągnąć sukces w zglobalizowanym świecie, tylko działając wspólnie ........................................................... 6 4. Spieramy się, a potem się godzimy – jak w dużej rodzinie ...................................................................................................................... 7 5. Europejskie wartości są w naszych genach: UE inspiruje innych na całym świecie ................................................................ 8 6. Na kształt UE wpływa również zaangażowanie jej obywateli ................................................................................................................ 9 7. Europa jest najpopularniejszym regionem turystycznym na świecie ............................................................................................. 10
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu ........................... 11
8. Europa to społeczna gospodarka rynkowa ...................................................................................................................................................... 11 9. Unia Europejska wspiera dobrobyt, rozwój gospodarczy i tworzenie miejsc pracy................................................................ 12 10. UE wspiera słabsze regiony i odbudowę gospodarczą ........................................................................................................................... 13 11. UE wspiera sprawiedliwy handel z innymi państwami świata ........................................................................................................... 14 12. Euro jest stabilną walutą zapewniającą wiele korzyści ........................................................................................................................... 15 13. Europa wspiera swoich rolników ............................................................................................................................................................................ 16
Część 3: UE dba o konkurencję i kontroluje poczynania koncernów ...................................... 17
14. Od ekranów po samochody ciężarowe: UE podejmuje działania przeciwko kartelom ......................................................... 17 15. Europa walczy o sprawiedliwość podatkową ................................................................................................................................................. 18 16. UE nadzoruje banki ......................................................................................................................................................................................................... 19
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów ............................................................................... 20
17. UE stoi na straży praw pasażerów podróżujących samolotami i koleją ...................................................................................... 20 18. Dzięki UE maleje liczba śmiertelnych ofiar wypadków drogowych .................................................................................................. 21 19. Dzięki UE konsumenci mogą łatwiej dochodzić swoich praw – na przykład przy sprzedaży obwoźnej .................... 22 20. Dzięki UE zakupy przez internet są bezpieczniejsze ................................................................................................................................. 23 21. UE stoi na straży praw klienta, w przypadku, gdy produkt jest wadliwy ...................................................................................... 24 22. UE chroni oszczędności swoich obywateli ...................................................................................................................................................... 25
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją ............................................................................................. 26
23. Na unijnym rynku wewnętrznym ceny spadają ........................................................................................................................................... 26 24. Rozmowy telefoniczne w Europie tanieją ......................................................................................................................................................... 27 25. UE dodaje skrzydeł: ceny biletów lotniczych są coraz przystępniejsze .......................................................................................... 28 26. UE obniża opłaty bankowe i koszty korzystania z kart kredytowych .............................................................................................. 29 27. UE ułatwia bezpieczniejsze kupowanie leków ............................................................................................................................................... 30
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska ............................................. 31
28. UE przywiązuje wagę do zdrowej żywności .................................................................................................................................................... 31 29. UE chroni nas przed imitacjami żywności i wspiera regionalne przysmaki................................................................................. 32 30. UE dba o czystość wody pitnej i wody w kąpieliskach ............................................................................................................................. 33 31. UE dba o czyste powietrze i jest światowym liderem w przeciwdziałaniu zmianom klimatu ......................................... 34 32. UE dba o recykling zużytych urządzeń elektronicznych ........................................................................................................................... 35
Spis treści
60 argumentów za Unią Europejską 3 Dlaczego warto być w UE
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować ........................................... 36
33. Dzięki Unii Europejskiej można mieszkać i pracować w każdym państwie UE ......................................................................... 36 34. Dzięki UE mamy również zapewnione ubezpieczenie zdrowotne podczas podróży zagranicznej ................................ 37 35. W razie wypadku zadzwoń: w Europie istnieje jeden wspólny numer alarmowy – 112 ..................................................... 38 36. Dzięki UE nasze prawa jazdy są ważne w Europie ..................................................................................................................................... 39 37. Dzięki UE można podróżować bez granic: strefa Schengen.................................................................................................................. 40
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę .......................................................... 41
38. Dzięki UE młodzi ludzie mogą studiować za granicą ................................................................................................................................ 41 39. UE proponuje nową formę wolontariatu: Europejski Korpus Solidarności ................................................................................... 42 40. UE pomaga młodym ludziom znaleźć pracę ................................................................................................................................................... 43 41. Miliardy euro dla naukowców z unijnego programu „Horyzont 2020” ........................................................................................... 44 42. Dzięki wsparciu Unii powstaje europejska chmura obliczeniowa gromadząca dane naukowe ...................................... 45 43. Połączona Europa dzięki unijnemu wsparciu – bezpłatne sieci WLAN w miastach i na wsi ............................................ 46 44. Unia wspiera różnorodność kultur ......................................................................................................................................................................... 47 45. Unia chroni różnorodność kulturową i promuje europejskie stolice kultury................................................................................ 48
Część 9: UE dba o bezpieczeństwo wewnętrzne ............................................................................... 49
46. UE walczy z terroryzmem ........................................................................................................................................................................................... 49 47. UE walczy z przestępczością zorganizowaną ................................................................................................................................................. 50 48. UE chroni kobiety i dzieci przed handlem ludźmi i niegodziwym traktowaniem ..................................................................... 51
Część 10: Europa angażuje się na świecie ......................................................................................... 52
49. Europa jest największym dawcą pomocy rozwojowej na świecie ..................................................................................................... 52 50. Europa pomaga w związku z kryzysem w Syrii............................................................................................................................................. 53 51. UE wpiera swoich sąsiadów ...................................................................................................................................................................................... 54 52. Europa udziela pomocy humanitarnej na całym świecie ........................................................................................................................ 55
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym ....................................... 56
53. Europa ratuje ludzkie życia ........................................................................................................................................................................................ 56 54. Europa strzeże swoich granic ................................................................................................................................................................................... 57 55. Europa walczy z przemytem ludzi ......................................................................................................................................................................... 58 56. Europa zajmuje się podstawowymi przyczynami migracji .................................................................................................................... 59 57. UE wspiera wspólne europejskie normy w dziedzinie azylu ................................................................................................................. 60
Część 12: UE ogranicza biurokrację ...................................................................................................... 61
58. Wiele działań w ważnych kwestiach, niewiele w mniej ważnych ...................................................................................................... 61 59. UE nie jest molochem administracyjnym – Europa kosztuje mniej, niż myślimy.................................................................... 62 60. UE się opłaca – zwłaszcza w Polsce ................................................................................................................................................................... 63
Spis treści
60 argumentów za Unią Europejską 4 Dlaczego warto być w UE
Jeszcze nasi ojcowie i dziadkowie byli wysyłani na
wojnę. Nasza sytuacja jest całkiem inna, bo możemy
mieć zaufanie do europejskich sąsiadów. Wojna w UE
jest nie do pomyślenia – Europa Wschodnia i
Zachodnia są zjednoczone. Wspólny europejski dom zapewnia pokój; To wielkie osiągnięcie!
Na przestrzeni wieków wojny były nieodłącznym elementem
historii Europy. Jeszcze niedawno, bo w XX wieku, druga
wojna światowa pochłonęła, co najmniej 55 mln ofiar, a
stara Europa legła w gruzach. Nadszedł wówczas czas na
ideę zjednoczonej Europy – wielowiekowej utopii, która
ciągnie się od czasu starożytnych Greków i Rzymian do
czasów współczesnych. Dzięki UE ponad pół miliarda
Europejczyków żyje obecnie w pokoju i wolności. "Integracja
europejska stanowi wspaniały sukces; może być traktowana
jako jedno z nielicznych osiągnięć w dramatycznym i
smutnym wieku XX. Na ogromnej części kontynentu
europejskiego powstała jedyna w swoim rodzaju przestrzeń
pokoju, stabilizacji i współpracy gospodarczej" – powiedział w
2008 roku Bronisław Geremek, były minister spraw
zagranicznych, jeden z tych działaczy demokratycznych,
dzięki którym Polska weszła w 2004 roku do Unii Europejskiej.
Ideę Europy przedstawił w dniu 9 maja 1950 r. francuski
minister spraw zagranicznych Robert Schuman. Państwa
członkowskie powinny się tak ściśle zjednoczyć gospodarczo
w jedną wspólnotę w służbie pokoju, by wojny między nimi
nie były już możliwe. Pierwszym krokiem było utworzenie
Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali w 1952 r., a kolejnym –
traktaty rzymskie w 1957 r., które dały początek projektowi pokojowej integracji europejskiej.
Patrząc wstecz, nie było nigdy w historii Europy tak długiego,
bo trwającego już od 70 lat, nieprzerwanego okresu pokoju.
Jest to unikalne osiągnięcie w świecie, w którym wokół nas
tli się ponad 40 konfliktów zbrojnych, które co roku powodują śmierć, co najmniej 170 tys. osób.
W Europie spory są dzisiaj rozstrzygane inaczej. Jak ujął to
przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker:
„Czasami toczymy spory. Ale spieramy się przy pomocy słów.
Nasze konflikty rozwiązujemy przy stole negocjacyjnym, a nie w okopach.”.
Za propagowanie pokoju, pojednania, demokracji i praw
człowieka Unia Europejska otrzymała w 2012 r. Pokojową
Nagrodę Nobla. Oczywiście wielu ludzi zastanawiało się, czy
UE zasługuje na to prestiżowe wyróżnienie – bo przecież giną
uchodźcy na Morzu Śródziemnym, a wiele krajów unijnych
eksportuje broń w rejony konfliktów. Tak, UE zasłużyła na nie. Jej zasługi dla pokoju są niekwestionowane.
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie
Unii z 14.9.2016 r.
Pokojowa Nagroda Nobla – informacje Komisji Europejskiej
Przyznanie UE nagrody Nobla – uzasadnienie Komitetu
Noblowskiego, 12.10.2012 r. (w jęz. angielskim)
Część 1: Z czego może być dumna Europa
UE jest od 70 lat gwarantem pokoju
60 argumentów za Unią Europejską 5 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
Od 2000 r. UE kieruje się mottem: „Zjednoczeni w
różnorodności”. Motto to oznacza, że Unia szanuje
różnorodność europejskich kultur, tradycji i języków.
Flaga europejska, Dzień Europy i europejski hymn stanowią wspólne symbole UE.
A Ty, czytelniku, co robisz 9 maja? Tego dnia każdego roku
Unia Europejska obchodzi Dzień Europy. Jest to dzień
świąteczny dla UE, mimo że Europejczycy nie mają niestety
w tym dniu wolnego. Data ta ma dla Europy szczególne
znaczenie: w dniu 9 maja 1950 r. ówczesny francuski
minister spraw zagranicznych Robert Schuman przedstawił
po raz pierwszy propozycję stopniowego zjednoczenia
Europy, niezbędnego dla zapewnienia pokoju, demokracji i
dobrobytu w powojennej Europie. Ta deklaracja Schumana
była kamieniem węgielnym dzisiejszej Unii Europejskiej. Co
roku przypomina o tym Dzień Europy, podczas którego
Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej, ministerstwa i
stowarzyszenia obywatelskie organizują imprezy i dni otwartych drzwi.
Ale dlaczego właściwie Europa nosi nazwę „Europa”? W
greckiej mitologii Europa była piękną córką fenickiego króla.
Legenda głosi, że Zeus, zakochawszy się w niej
bezgranicznie, porwał ją na Kretę i uwiódł. Nazwa Europa
rzeczywiście pochodzi z czasów starożytnych, gdyż już w V
wieku p.n.e. grecki pisarz i geograf Herodot określał ziemie leżące na północ od Morza Śródziemnego, jako „Europę”.
Nawiasem mówiąc, Unia Europejska to nie jest jakiś budynek
w Brukseli, tylko pewna idea. Jej symbolem jest flaga
europejska, która odnosi się do europejskiej jedności i
tożsamości. Krąg złotych gwiazd symbolizuje solidarność i
harmonię między narodami Europy. Liczba dwanaście jest
przy tym tradycyjnie symbolem doskonałości i jedności, tak
jak dwanaście miesięcy w roku czy też dwanaście godzin na
tarczy zegara. Do tej jedności dąży też Europa. Wbrew często
słyszanej opinii liczba gwiazd nie ma nic wspólnego z liczbą państw członkowskich.
Unia Europejska ma również hymn – „Odę do radości” z IX
Symfonii kompozytora Ludwiga van Beethovena. Utwór ten
stanowi element dziedzictwa kulturowego Europy. Hymn
europejski nie zastępuje hymnów narodowych państw
członkowskich, tylko wyraża europejską jedność w
różnorodności – przy pomocy tych wzniosłych słów: „O,
radości, iskro bogów, kwiecie elizejskich pól, święta, na twym
świętym progu staje nasz natchniony chór”. Czy trzeba tu jeszcze coś dodawać?
Symbole UE – strona internetowa UE
Europejski portal dotyczący języków
Jesteśmy Europą: mamy Dzień Europy, flagę europejską i
„Odę do radości”
60 argumentów za Unią Europejską 6 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
W najbliższych dziesięcioleciach Europa być może
utraci nieco w świecie na znaczeniu. Jak to możliwe?
Powodem tego jest rozwój demograficzny.
Współczynnik dzietności jest znacznie wyższy na
innych kontynentach. Przykładowo, według prognoz
ONZ liczba ludności Afryki do 2100 r. zwiększy się
czterokrotnie, przez co Afryka wyprzedzi Azję, jako najbardziej zaludniony kontynent na świecie.
Dzisiaj w UE mieszka ponad 500 milionów ludzi – to jest
więcej niż suma ludności Stanów Zjednoczonych i Japonii.
Europejczycy stanowią, zatem osiem procent ludności świata,
ale w 2050 r. ten odsetek będzie wynosił już tylko pięć
procent. „Fakty są jednoznaczne: Świat rośnie. A my się
kurczymy”, jak opisał to przewodniczący Komisji Europejskiej
Jean-Claude Juncker. Jaki jest tego skutek? Społeczeństwo
Europy starzeje się i występuje niedobór siły roboczej w
gospodarce. Jednocześnie globalne znaczenie Europy
zmniejsza się, zarówno pod kątem gospodarczym,
militarnym, jak i społecznym. Do roku 2050 wśród wiodących
siedmiu gospodarek światowych nie będzie już żadnego
państwa z UE. Ale UE jako całość? Bylibyśmy wciąż jednym z
liderów. Jean-Claude Juncker stwierdził: „Tylko zjednoczona
UE jest wystarczająco silna, aby liczono się z jej głosem”.
W zglobalizowanym świecie pełnym różnorodnych wyzwań
żadne z państw członkowskich UE nie jest już wystarczająco
duże, by działać skutecznie w pojedynkę i móc propagować
nasze wartości. Osiągnięcie tych celów jest możliwe tylko
wspólnymi siłami w ramach UE. Sprawy międzynarodowe, o
które musi się troszczyć UE, nie ograniczają się tylko do
polityki zagranicznej i polityki bezpieczeństwa, lecz dotyczą
również współpracy na rzecz rozwoju, a także handlu
zagranicznego, gospodarki światowej, migracji, zmiany klimatu i polityki energetycznej.
Udział
ludności
Europy w
stosunku do
reszty świata Źródło: Biuro Statystyczne ONZ i Eurostat UE-27
Jest więc jasne, że właśnie dlatego Europa musi
funkcjonować jako całość. Pomimo wielu sporów i kryzysów
państwa członkowskie muszą we własnym interesie znaleźć
wspólny mianownik. Juncker ostrzega: „Nasi wrogowie
cieszyliby się, gdybyśmy się rozpadli. Nasi konkurenci
skorzystaliby na naszych podziałach”. Unia Europejska
obejmuje dziś obszar od Lizbony po Helsinki, od Dublinu po
Sofię, od Atlantyku po Morze Czarne, od Morza Północnego i
Bałtyckiego po Morze Śródziemne. UE może zapewnić swoim
obywatelom ochronę tam, gdzie możliwości państw
narodowych do tego nie wystarczą, na przykład w przypadku
zagrożenia zewnętrznego lub reagowania na skutki
globalizacji. Nie mamy lepszej alternatywy niż współpraca europejska w ramach UE.
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie
Unii z 14.9.2016 r.
Europa może osiągnąć sukces w zglobalizowanym świecie,
tylko działając wspólnie
60 argumentów za Unią Europejską 7 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
W każdej rodzinie są spory, nawet w najlepszej. UE
jako rodzina państw europejskich nie jest pod tym
względem wyjątkiem. W wielu kwestiach toczą się
często ożywione dyskusje, ale wszystko zawsze kończy się kompromisem.
Trzeba sobie to wyobrazić tak, jakby się siedziało przy
jednym stole z 28 członkami rodziny. Dyskusja może być
żarliwa. Ktoś chce podjęcia natychmiastowej decyzji, ktoś
inny nie będzie chciał się w ogóle na coś zgodzić, a jeszcze
inny będzie żądał pieniędzy. Dokładnie tak samo jest też w
UE. W przypadku najważniejszych tematów i inicjatyw
prawodawczych spory na forum Parlamentu Europejskiego
lub Rady Ministrów UE, w której reprezentowane są rządy krajowe, są prowadzone często przez ponad rok.
Może to komuś oczywiście przypominać bazar, na którym da
się wszystkim handlować. Ale tylko w ten sposób można na
koniec pogodzić całkowicie różne interesy. Spór jest
świadectwem żywego charakteru debaty politycznej. Jest on
konieczny i sensowny, aby znaleźć właściwą drogę dla
przyszłości Europy. „Bruksela” z pewnością nie wszystko robi
dobrze. Ale „Bruksela” robi przecież wiele rzeczy dobrze w
ramach inicjatyw, które rządy poszczególnych krajów
realizowałyby nieprawidłowo, gdyby „Brukseli” nie było.
Jeżeli jakiś kraj nie chce się zastosować do przyjętych
rozwiązań, wówczas do gry wchodzi arbiter: Europejski
Trybunał Sprawiedliwości. Sędziowie w Luksemburgu
rozstrzygają spory i wydają wyroki, na przykład w sytuacji,
gdy rząd któregoś państwa zaskarży decyzje podjęte na
szczeblu UE, czy też, gdy Komisja Europejska pozwie
państwo członkowskie z powodu nieprzestrzegania traktatów
europejskich. I tak na forum Trybunału trafiła np. kwestia
zbyt wysokiego stężenia pyłów zawieszonych w powietrzu w
Polsce, sprawa jednolitego patentu europejskiego, czy też spór dotyczący rozdziału uchodźców.
Ponieważ wszyscy członkowie rodziny UE są dorośli, mogą
też zdecydować się na wzięcie rozwodu. Unia jest
dobrowolnym związkiem państw europejskich, więc każde
państwo członkowskie ma w każdej chwili prawo wystąpić z
UE (art. 50). Brytyjczycy opowiedzieli się za opuszczeniem UE
w referendum w czerwcu 2016 r. Jeżeli proces wystąpienia
Wielkiej Brytanii zostanie przeprowadzony zgodnie z planem,
wspólnota europejska straci swoją trzecią co do wielkości
gospodarkę, drugiego największego płatnika netto i członka
Rady Bezpieczeństwa ONZ o dużych wpływach dyplomatycznych. UE stanie się więc mniejsza i słabsza.
Niektórzy mówią już teraz o kryzysie egzystencjalnym Unii.
Wydaje się jednak mało prawdopodobne, by jedność Europy
mogła się załamać. Ze względu na wyspiarski charakter
swojego państwa Brytyjczycy mieli w UE zawsze specjalny
status. Nie należy się obecnie spodziewać, by inne państwa
poszły za przykładem Wielkiej Brytanii. W odpowiedzi na
wynik referendum w sprawie Brexitu poparcie dla UE w
krajach takich jak Holandia i Francja wyraźnie wzrosło. Zbyt
duże są korzyści płynące z jednolitego rynku, swobody
podróżowania i łącznej siły politycznej związku 27 państw.
Oczywiste jest jednak, że w przyszłości UE będzie się nadal zmieniać.
Art. 50 Traktatu UE
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – strona
internetowa UE
Spieramy się, a potem się godzimy –
jak w dużej rodzinie
60 argumentów za Unią Europejską 8 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
Od 70 lat mamy pokój, który opiera się na demokracji
i praworządności. Europa, ze swoimi wartościami i
sposobem życia, stanowi dla całego świata model przemian i transformacji demokratycznej.
Historia Unii Europejskiej rozpoczęła się po drugiej wojnie
światowej, w roku 1951, wraz z utworzeniem Europejskiej
Wspólnoty Węgla i Stali. W 1957 r., czyli 60 lat temu, sześć
następujących państw podpisało traktaty rzymskie
stanowiące dokument założycielski: RFN, Francja, Włochy,
Belgia, Luksemburg i Holandia. Celem było od samego
początku propagowanie pokoju i dobrobytu na kontynencie.
Dążenia te stanowią więc niejako element „genów” Unii.
Przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker,
powiedział: „Istotną część naszego europejskiego stylu życia
stanowią nasze wartości: wolność, demokracja i prawo-
rządność. Wartości, o które walczono na polach bitew i na mównicach na przestrzeni wieków.”.
Unia jest przy tym otwarta dla wszystkich demokratycznych
państw europejskich, które chciałyby do niej przystąpić. Z
dobrze funkcjonującą gospodarką rynkową i stabilnymi
systemami demokratycznymi UE na przestrzeni lat
przyciągała jak magnes coraz więcej państw. Unia
powiększyła się z sześciu do aktualnie 28 państw i rozciąga
się od Atlantyku do Morza Czarnego. Zamieszkuje ją dziś ponad 500 mln ludzi.
Przemiany demokratyczne w Polsce zapoczątkowane 1989
roku otworzyły drogę do przystąpienia Polski do Unii
Europejskiej. Po upadku żelaznej kurtyny UE pomogła w
zasypaniu podziału między Wschodem i Zachodem. Wiele
krajów Europy Środkowej i Wschodniej, w tym Polska,
przystąpiło do UE w latach 2004 i 2007. UE przyczyniała się
do wzmocnienia demokracji i wspierała wzrost gospodarczy.
W 2013 r. do UE jako 28. państwo przystąpiła Chorwacja.
Gdy Wielka Brytania wystąpi zgodnie ze swoją wolą z UE, tak
jak to zostało postanowione w referendum w 2016 r., liczba
państw członkowskich UE zmniejszy się po raz pierwszy. Będzie to bolesna strata.
Nadzieję na członkostwo ma pięć krajów kandydujących. Są
to przede wszystkim kraje Bałkanów Zachodnich: Albania,
Była Jugosłowiańska Republika Macedonii, Czarnogóra i
Serbia. Jeśli chodzi o przystąpienie do UE Turcji, toczą się co
prawda obecnie dalsze negocjacje, jednak ze względu na
aktualne deficyty demokracji taka jego perspektywa jest
daleka. W ramach europejskiej polityki sąsiedztwa UE
wspiera stabilność, bezpieczeństwo i dobrobyt także w
państwach ościennych. W szczególny sposób Unia wspiera transformację polityczną i gospodarczą na Ukrainie.
UE pozostaje przykładem dla wielu regionów świata. Na
żadnym innym kontynencie nie rozwinęły się takie formy
współpracy. Razem jesteśmy największą gospodarką świata
oraz najważniejszym partnerem handlowym Chin i USA.
Jesteśmy największym darczyńcą pomocy humanitarnej i
inwestujemy w zrównoważoną przyszłość, ochronę klimatu i
zapobieganie konfliktom. „Dzisiejszy świat potrzebuje
globalnej potęgi, która pokój i zapobieganie konfliktom ma w
swoim DNA”, stwierdziła wysoki przedstawiciel UE do spraw zagranicznych Federica Mogherini.
Rozszerzenie – strona internetowa Komisji Europejskiej
Potencjalne kraje kandydujące – strona internetowa Komisji
Europejskiej (w jęz. angielskim)
Wystąpienie Federiki Mogherini w Berlinie w dniu 7.12.2016
r. (w jęz. angielskim)
Europejskie wartości są w naszych genach:
UE inspiruje innych na całym świecie
60 argumentów za Unią Europejską 9 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
Chcesz jako obywatel współdecydować o losach UE?
Nie musisz w tym celu czekać do następnych wyborów
europejskich w 2019 r. Każdy obywatel może
współuczestniczyć w procesie decyzyjnym poprzez inicjatywy, propozycje i skargi.
Jeśli leży Ci na sercu jakiś temat i jesteś zdania, że powinien
on być przedmiotem przepisów europejskich, możesz
uruchomić europejską inicjatywę obywatelską. Ta nowa
możliwość angażowania się w politykę, niezależnie od
wyborów i partii, istnieje od 2012 r. i jest często
wykorzystywana. Od tego czasu ponad pięć milionów obywateli podpisało ponad 20 różnych inicjatyw.
Inicjatorzy muszą zebrać podpisy od co najmniej miliona
obywateli pochodzących z siedmiu spośród łącznej liczby 28
państw członkowskich. Następnie mogą zwrócić się do
Komisji Europejskiej o przygotowanie projektu unijnego aktu
prawnego. Oczywiście mogą to być tylko dziedziny, w których
Komisja posiada kompetencje do działania. W przypadku
pomyślnego zebrania podpisów Komisja nie ma co prawda
obowiązku zmieniania przepisów, ale musi wówczas dobrze uzasadnić swoje postępowanie.
Do tej pory przeprowadzono pomyślnie trzy europejskie
inicjatywy obywatelskie. Ich przedmiotem były dostęp do
wody, jako prawo człowieka, ochrona embrionów oraz zakaz
testów na zwierzętach. W tej chwili jest w toku sześć innych
inicjatyw, a dotyczą one takich kwestii jak ograniczenie ilości
tworzyw sztucznych w morzach, ochrona małżeństwa i
rodziny oraz zakaz stosowania środka chwastobójczego glifosat.
W przypadku działań prawodawczych Komisja Europejska
najczęściej z wyprzedzeniem przeprowadza odpowiednie
konsultacje społeczne. Dzięki swojej wiedzy fachowej osoby
fizyczne, przedsiębiorstwa i organizacje mogą wówczas
dostarczyć cennych wskazówek. Europejczycy mogą
debatować z komisarzami UE w ramach dialogów
obywatelskich prowadzonych w całej UE, często na Facebooku. Każdy obywatel może przesłać do Parlamentu
Europejskiego petycję. Europejski Rzecznik Praw
Obywatelskich przyjmuje skargi dotyczące błędów
administracyjnych lub naruszenia prawa przez instytucje UE.
Wielu obywateli jest zdania, że Unia wykazuje deficyt
demokratyczny. Jako przyczynę tej oceny wskazuje się
często, że Komisja, jako władza wykonawcza nie jest
wybierana bezpośrednio przez obywateli. Komisarze są
nominowani przez wybrane demokratycznie rządy swoich
państw i są następnie przesłuchiwani przez Parlament
Europejski, który może ich kandydatury zatwierdzić albo
odrzucić. W tym względzie Europejczycy mają jednak już w
międzyczasie więcej możliwości współdecydowania. W
wyborach europejskich w 2014 r. partie europejskie po raz
pierwszy przedstawiły swoich kandydatów na stanowisko
przewodniczącego Komisji. W przypadku Chrześcijańskich
Demokratów był to Jean-Claude Juncker z Luksemburga, zaś
Socjaldemokraci wystawili Martina Schulza z Niemiec. Dzięki
temu wyborcy mogli współdecydować o tym, kto w pierwszej
kolejności powinien być odpowiedzialny za kształtowanie i
realizację polityki UE. Ponieważ największą liczbę głosów
uzyskała Europejska Partia Ludowa (EPL), na nowego
przewodniczącego Komisji Europejskiej wybrano Jean-
Claude’a Junckera. Te zmiany w kierunku szerszej demokracji
europejskiej będą z pewnością kontynuowane również podczas następnych wyborów w 2019 r.
UE jest częścią naszej demokracji parlamentarnej. Dyrektywy
i rozporządzenia unijne nie są tworzone przez
„niewybieranych w wyborach eurokratów”. Komisja
Europejska przedkłada projekty aktów prawnych, o których
następnie decydują wybierany w wyborach bezpośrednich
Parlament Europejski i również wybrane w wyborach rządy w
Radzie Ministrów. Żaden unijny akt prawny nie zostanie więc
przyjęty bez współuczestnictwa pochodzących z demokratycznego wyboru polityków z Polski.
Możliwości współdecydowania w UE
Europejska inicjatywa obywatelska
Konsultacje Komisji Europejskiej
Dialogi obywatelskie Komisji Europejskiej
Wybory do Parlamentu Europejskiego
Na kształt UE wpływa również zaangażowanie jej obywateli
60 argumentów za Unią Europejską 10 Dlaczego warto być w UE
Część 1: Z czego może być dumna Europa
Wieża Eiffla w Paryżu, Brama Brandenburska w
Berlinie i Watykan w Rzymie – Europa ma do
zaoferowania wiele niepowtarzalnych atrakcji. Dzięki
temu przyciąga ona więcej turystów niż jakikolwiek inny region świata.
Także rok 2016 był rekordowym rokiem dla europejskiego
sektora turystycznego – mimo zamachów terrorystycznych i
zagrożeń bezpieczeństwa. Światowa Organizacja Turystyki
(UNWTO) podała, że Europę odwiedziło około 607 mln osób,
w tym do Polski przybyło 16 milionów zagranicznych gości.
Tym samym jako cel podróży lub miejsce noclegu Europę
wybrał co drugi z łącznej liczby 1,2 mld turystów i
podróżujących w celach służbowych. Żaden inny kontynent
nie jest tak popularny. Daleko na drugim miejscu uplasował
się region Azji i Pacyfiku, dokąd udał się co czwarty podróżny
(24 proc.), a trzecie miejsce przypadło Ameryce (16 proc.).
Jednym z powodów tej rosnącej popularności Europy jest
korzystny kurs euro w stosunku do dolara amerykańskiego i
innych ważnych walut, który powoduje, że podróże dla osób z innych kontynentów stają się tańsze.
Jeżeli spojrzeć na liczbę noclegów nierezydentów w
turystycznych obiektach noclegowych (według danych
Eurostatu za 2016 r.), to Polska odnotowała znaczny ich
wzrost, o 13,1% (przy średniej unijnej 3,5%). Najchętniej
odwiedzanymi krajami w UE w 2016 roku były Hiszpania, Włochy i Francja.
Europa jest również bardzo popularna wśród samych
Europejczyków: obywatele UE odbywają trzy czwarte
wszystkich podróży zagranicznych do innego kraju Unii.
Według danych Eurostatu w 2014 r. na pięciu podróżnych z UE przypadał jeden turysta z kraju nienależącego do UE.
Turystyka międzynarodowa jest dla Europy potężnym
źródłem dochodów. Według UNWTO dochody Europy z
turystyki międzynarodowej wyniosły w 2015 r. 451 mld
dolarów amerykańskich (co odpowiada około 428 mld euro).
Komunikat UNWTO z 17.1.2017 r. (w jęz. angielskim)
Raport UNWTO za 2016 r. (w jęz. angielskim)
Turystyka – statystyki Eurostatu (w jęz. angielskim)
Turystyka w UE – komunikat prasowy Eurostatu (w jęz.
angielskim)
Europa jest najpopularniejszym regionem turystycznym na świecie
60 argumentów za Unią Europejską 11 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Wszyscy znamy osiągnięcia społecznej gospodarki
rynkowej: pracownicy nie mogą być zwalniani bez
wypowiedzenia, kobiety w ciąży są objęte szczególną
ochroną, a zmowa cenowa przedsiębiorstw jest
zabroniona. Wszystko to mamy zagwarantowane.
W traktacie lizbońskim zapisano, że UE będzie dążyć do
rozwoju „społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej
konkurencyjności”. Celem jest osiągnięcie dobrobytu i
pełnego zatrudnienia przy jednoczesnym zapewnieniu
ochrony socjalnej pracowników. Aby zrealizować powyższy
cel państwo interweniuje w działania gospodarcze poprzez
ochronę konsumentów lub wspieranie uczciwej konkurencji.
Przez dziesięciolecia społeczna gospodarka rynkowa
wykazała swoją wartość w całej Europie. Zawdzięczamy jej
to, że duże grupy społeczeństwa cieszą się poprawą
dobrobytu przy jednoczesnej gwarancji bezpieczeństwa
socjalnego. Dlatego też wielu osobom spoza Europy nasz
kontynent kojarzy się z gwarancją dobrobytu.
Komisja Europejska podejmuje działania służące
wyrównywaniu płac pracowników z różnych państw
członkowskich wykonujących te same prace w ramach tych
samych branż. Dobrym przykładem działania podyktowanego
tą filozofią jest propozycja przeglądu Dyrektywy regulującej
zasady delegowania pracowników. Dotychczas tacy
pracownicy byli uprawnieni jedynie do minimalnej płacy w
państwie przyjmującym, natomiast obecnie uzyskają również
uprawnienia do takich samych premii i świadczeń jak
miejscowi pracownicy i po upływie dwóch lat będą
traktowani na równi z nimi. Propozycje powyższych zmian
przyczyniły się do otwarcia dyskusji pomiędzy pracodawcami
i przedstawicielami związków zawodowych z różnych państw
członkowskich. Związkowcy, bez względu na państwo
pochodzenia, przychylają się do stanowiska Komisji
Europejskiej, podobnie pracodawcy pochodzący z Francji,
Niemiec czy Belgii. Przedsiębiorcy z Polski, Czech czy Litwy
postrzegają możliwość delegowania pracowników na
dotychczasowych zasadach jako sposobność do
wykorzystania posiadanej przez nich przewagi
konkurencyjnej. Przedsiębiorcy pozbawieni zdolności
oferowania tańszych usług i przedstawiciele związków
zawodowych określają tę praktykę jako "dumping socjalny".
Działania Komisji Europejskiej służą wypracowaniu
kompromisu i utrzymaniu wysokich standardów związanych
z Europejskim modelem socjalnym.
Priorytetem dla przewodniczącego Junckera jest socjalna
Europa z uczciwymi warunkami zatrudnienia, sprawnie
funkcjonującymi rynkami pracy i efektywnym dialogiem
społecznym. UE wspiera w całej Europie udział pracowników
w decyzjach podejmowanych przez przedsiębiorstwo,
zapewnia właściwe warunki bezpieczeństwa i higieny pracy,
wzmacnia prawa pracowników pracujących w niepełnym
wymiarze i gwarantuje minimalne standardy w zakresie
urlopów i czasu wolnego. Komisja Europejska nie tylko
podejmuje działania na rzecz wyrównywania poziomu płac,
ale również działa na rzecz ukrócenia unikania
opodatkowania, aktywnej europejskiej polityki zatrudnienia i
tworzenia nowych miejsc pracy. UE zawdzięczamy również
ogólnoeuropejskie standardy uznawania dyplomów uczelni i
kwalifikacji, dzięki czemu obywatele Unii, którzy poszukują
pracy, mogą znacznie łatwiej znaleźć zatrudnienie w innych państwach członkowskich UE.
Art. 3 Traktatu z Lizbony
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie Unii z 14.9.2016 r.
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Europa to społeczna gospodarka rynkowa
60 argumentów za Unią Europejską 12 Dlaczego warto być w UE
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Kryzys gospodarczy i finansowy pociągnął za sobą
poważne skutki. Wysokie bezrobocie utrzymuje się
przede wszystkim na południu Europy, a wiele państw
ma duże zadłużenie. Taka sytuacja skutkuje
mniejszymi inwestycjami, co z kolei powoduje osła-
bienie gospodarki i pogorszenie sytuacji na rynku
pracy. Komisja Europejska stara się temu zapobiec
przy pomocy ogólnoeuropejskiej koordynacji polityki gospodarczej i ofensywy inwestycyjnej.
W wielu państwach członkowskich UE kryzys unaocznił
podstawowe problemy i trudne do zatrzymania tendencje.
Pokazał również wyraźnie wysoki stopień wzajemnych
zależności gospodarek UE. Lepsza ogólnounijna koordynacja
polityki gospodarczej może nam pomóc w podjęciu tych
kwestii oraz uzyskaniu wzrostu gospodarczego i większego
zatrudnienia. Wyciągnąwszy wnioski z kryzysu, Komisja
przedstawia dla każdego państwa coroczne zalecenia w
zakresie reform, które to zalecenia stanowią wkład w
planowanie budżetu i polityki gospodarczej państw członkowskich.
Komisja Junckera zaordynowała jeszcze jedno lekarstwo na
kryzys: zainicjowaną w 2014 r. unijną ofensywę
inwestycyjną, znaną także jako plan Junckera. Przy lepszych
warunkach inwestowania i programie gwarancji w ciągu
trzech lat w całej UE zostaną wygenerowane środki na
przyszłe inwestycje na poziomie 315 mld euro. Inicjatywa ta
oparta jest na następującej zasadzie: UE udziela kredytów na
modernizację MŚP lub na duże, często transgraniczne,
przedsięwzięcia, np. rozwój dróg, sieci danych i sieci
energetycznych. Idealnymi beneficjentami są
przedsiębiorstwa, które chciałyby inwestować w przyszłość,
ale mają trudności ze zdobyciem środków pieniężnych. UE
przyjmuje na siebie część ryzyka inwestycyjnego, m.in. za
pomocą gwarancji, przez co ułatwia inwestorom prywatnym przeznaczenie pieniędzy na dane przedsięwzięcie.
Pomimo początkowego sceptycyzmu wdrożenie
Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych
(EFIS) przebiegło pomyślnie. W styczniu 2017 r. finansowanie
ze środków EFIS umożliwiło zmobilizowanie dodatkowych
inwestycji na poziomie 168 mld euro przekraczającym
połowę docelowej kwoty. Przewiduje się, że w ramach już
zatwierdzonych projektów znajdzie pracę około 100 tys.
osób. Ponad 380 tys. małych i średnich przedsiębiorstw
skorzysta z dogodnych warunków kredytów. Polska dobrze
radzi sobie z wykorzystaniem możliwości, jakie daje EFIS.
Według stanu na połowę marca 2017 r. roku EBI zatwierdziło
15 polskich projektów o wartości w sumie blisko 18 mld PLN,
w tym udział EFIS wynosi 6,3 mld PLN. Według danych
polskiego Ministerstwa Rozwoju, pod względem liczby
projektów Polska jest na 4. miejscu wśród państw UE i na 6.
pod względem wartości projektów. Po uzyskaniu
pozytywnych wyników w ocenie śródokresowej Plan otrzyma
dodatkowe środki i zostanie przedłużony. Oczekuje się, że w
ciągu sześciu lat (do 2020 r.) EFIS wygeneruje dodatkowe
inwestycje w wysokości co najmniej 500 mld euro, a do roku
2022 wartość inwestycji może osiągnąć nawet 630 mld
euro. Szczególny nacisk kładzie się na ochronę zdrowia, edukację i integrację migrantów.
Europejski rynek wewnętrzny sam w sobie stanowi jednocześnie ogromny program pobudzania koniunktury. Handel międzynarodowy bez ceł pozwala firmom na oszczędność pieniędzy i powoduje, że towary są tańsze dla konsumentów. Przedsiębiorstwom jest łatwo inwestować w innych państwach członkowskich UE. Pracownicy mogą się ubiegać o pracę w dowolnym państwie członkowskim Unii. W ciągu kilku ubiegłych dziesięcioleci wszystkie powyższe czynniki przyczyniły się do zwiększenia konkurencyjności, wzrostu gospodarczego i dobrobytu w UE. W ten właśnie sposób Unia Europejska stała się największą gospodarką na świecie, wyprzedzając Stany Zjednoczone i Chiny.
Plan inwestycyjny
Europejski semestr – koordynacja polityki gospodarczej
Ministerstwo Rozwoju - EFIS w Polsce
UE wspiera dobrobyt, rozwój gospodarczy i tworzenie miejsc pracy
60 argumentów za Unią Europejską 13 Dlaczego warto być w UE
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Unia wykorzystuje fundusze regionalne i strukturalne
w celu zapobiegania powstawaniu zbyt wielkich
rozbieżności między regionami. Ze środków UE
korzystają zarówno Andaluzja w Hiszpanii jak i wschodnie regiony Polski.
W uboższych regionach i w regionach, które szczególnie
ucierpiały na skutek zmian strukturalnych w UE, udzielane
jest wsparcie w celu utrzymania tempa rozwoju i
zrekompensowania lokalnych niekorzystnych warunków. UE
pomaga im nadrobić zaległości. Fundusze pomagają ludziom
w znalezieniu pracy i zapewnieniu im lepszych warunków
życia w miastach i na wsi. Wsparcie jest udzielane nie tylko
na rzecz rozwoju miast i zatrudnienia, ale również na rzecz
rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich oraz badań i
innowacji.
Polityka regionalna stanowi drugą, po polityce rolnej, pozycję
w budżecie UE. W okresie programowania na lata 2014–
2020 na potrzeby regionów udostępniono 351 mld euro, z
czego Polska otrzyma łącznie 82,5 mld euro (w cenach
bieżących). Tym samym jest największym beneficjentem
netto unijnej polityki regionalnej. Wszystkie polskie regiony
korzystają z finansowania unijnego. Od początku
członkostwa Polski w UE, do naszego kraju popłynęły w
ramach Polityki Spójności środki w łącznej kwocie blisko 84 miliardów EUR.
Z powodu kryzysu gospodarczego w wielu państwach
podstawowymi celami polityki regionalnej są: tworzenie
nowych miejsc pracy, wzrost gospodarczy, dalsza cyfryzacja,
budowa dróg i linii kolejowych oraz poprawa warunków życia
obywateli. W przypadku każdego projektu państwa UE muszą
również udzielić wsparcia finansowego z własnych środków publicznych.
Patrząc wstecz na inwestycje w poprzednim okresie
programowania na lata 2007–2013, można dostrzec
niezaprzeczalne sukcesy. Każde euro wydane ze środków UE
spowodowało poprawę wyniku finansowego o prawie trzy
euro. Fundusze unijne miały istotny wpływ na przyspieszenie
tempa modernizacji Polski i pozwoliły na zmniejszenie
dystansu dzielącego nas od bardziej rozwiniętych krajów UE.
Dzięki funduszom europejskim w Polsce powstało m.in. blisko
pół miliona nowych miejsc pracy, ponad 12 tysięcy km dróg i
autostrad, ponad 56 tys. km sieci internetu
szerokopasmowego, zbudowano ponad 500 oczyszczalni
ścieków, a blisko 1500 uczelni i jednostek naukowych
otrzymało wsparcie finansowe.
Często powtarzają się zarzuty, że fundusze wsiąkają w
regiony bez widocznych efektów, są np. wydawane na mosty,
z których nikt nie korzysta, lub bezużyteczne porty lotnicze.
Takie przypadki się zdarzają, ale Europejski Trybunał
Obrachunkowy ma nad nimi nadzór. Jeżeli kontrola wykaże,
że pieniądze zostały spożytkowane w niewłaściwy sposób, konieczny jest ich zwrot..
Środki dla poszczególnych państw członkowskich UE –
informacje Komisji Europejskiej
Efekty funduszy europejskich 2007-2013
Transfery finansowe Polska - Unia Europejska
UE wspiera słabsze regiony
60 argumentów za Unią Europejską 14 Dlaczego warto być w UE
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Dobrobyt w Unii Europejskiej opiera się na wolnym i
otwartym handlu światowym. W samej UE 31 mln
miejsc pracy zależy od eksportu. Odpowiada to niemal
co siódmemu miejscu pracy w Europie. Nasze umowy
handlowe zapewniają podwaliny sprawiedliwych stosunków handlowych z innymi państwami świata.
Umowy handlowe pomagają przedsiębiorstwom w
znajdowaniu nowych rynków zbytu, zwiększaniu zysków i
tworzeniu nowych miejsc pracy. Konsumenci również
odnoszą korzyści. Możliwość kupowania towarów po niskich
cenach na całym świecie bez konieczności wstawania z
wygodnej kanapy lub wybór szerokiego asortymentu
produktów w centrach handlowych to osiągnięcia wolnego
handlu, które musimy chronić w czasach budzącego się
protekcjonizmu. UE jest zdeterminowana, aby trzymać się
polityki na rzecz otwartych rynków i przeciwstawiać się
tendencjom do izolowania się. Jeżeli USA wycofają się z
wielostronnych umów handlowych, Europa może zostać nowym partnerem.
Rządy wielu państw zwróciły się już do Unii z prośbą o
zintensyfikowanie rozmów w sprawie wolnego handlu, np.
ostatnio uczynił to Meksyk. Stawka tych działań jest bardzo
wysoka. Przewiduje się, że w ciągu następnych 10–15 lat 90
proc. światowego wzrostu gospodarczego będzie miało
miejsce poza UE. W tej sytuacji umowy handlowe UE z
państwami trzecimi dają UE duże możliwości rynkowe. Jest
również prawdą, że nie wszystkie sektory gospodarki
skorzystają w jednakowym stopniu z otwarcia rynków.
Jednak, gdy dochodzi do utraty miejsc pracy w sektorze
wytwórczym, jest to często w większym stopniu związane z
coraz bardziej powszechną cyfryzacją i automatyzacją niż z
wolnym handlem. W takim przypadkach przedstawiciele
świata polityki i gospodarki muszą wypracować rozwiązania alternatywne i plany awaryjne.
W przeciwieństwie do częstych stwierdzeń to nie
ponadnarodowe koncerny, a przede wszystkim małe i średnie
przedsiębiorstwa czerpią korzyści z likwidacji ceł i innych
barier w handlu. Koncerny mają zwykle zasoby do radzenia
sobie ze złożonymi systemami regulacyjnymi na różnych
rynkach lub do otworzenia własnej produkcji na rynkach
docelowych. Mniejsze przedsiębiorstwa nie mają takich
zasobów. Umowa handlowa UE z Koreą Południową
stanowiła przykładowo przełom dla polskich firm, takich jak
np. Fabryka Naczyń Kamionkowych Manufaktura w
Bolesławcu. Od momentu ratyfikacji tej umowy handlowej,
jedna trzecia naczyń wytwarzanych przez bolesławiecką
wytwórnię wysyłana jest do Korei Południowej, a firma
błyskawicznie się rozwija, zwiększając przychody i
zatrudnienie w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie z
tego kraju. Ponadto, dzięki wzrostowi gospodarczemu, miasto Bolesławiec odnotowuje rekordowo niską stopę bezrobocia.
Rozsądna polityka w zakresie handlu wymaga również
instrumentów jego ochrony, ponieważ jedynie uczciwy handel
można nazwać wolnym handlem. UE posiada zestaw
instrumentów zgodnych z zasadami WTO na potrzeby
przeciwdziałania dumpingowi i nieuczciwej konkurencji w
wyniku pomocy państwa i stosuje je w zdecydowany sposób,
np. w przypadku cen dumpingowych stali i wyrobów
stalowych z Chin. Kraje rozwijające się mają natomiast
możliwość ochrony rolnictwa i przedsiębiorstw rolnych za
pomocą ceł przywozowych nakładanych na towary importowane.
Jesienią 2015 r. Komisja Europejska przedstawiła nową
strategię zatytułowaną „Handel z korzyścią dla wszystkich”.
Za pomocą swojej opartej na wartościach polityki handlowej
UE zmierza do celu polegającego na połączeniu wzrostu
gospodarczego ze sprawiedliwością społeczną, prawami
człowieka i normami dotyczącymi pracy, ochrony zdrowia i
ochrony środowiska oraz wspierania praworządności i
dobrego sprawowania rządów. W tym celu Unia intensyfikuje
dialog z partnerami handlowymi i przyjmuje w przyszłych
umowach handlowych postanowienia dotyczące zwalczania
korupcji. Poza tym ustanawia normy dotyczące pracy,
ochrony zdrowia i ochrony środowiska oraz wspiera uczciwe i
etyczne systemy handlu oraz łańcuchy dostaw opierające się na odpowiedzialności..
Handel – strona internetowa Komisji Europejskiej
UE wspiera sprawiedliwy handel z innymi państwami świata
60 argumentów za Unią Europejską 15 Dlaczego warto być w UE
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Historia euro naznaczona jest trudnościami. Na
początku było ono obwiniane o wzrost cen, potem
użyczyło swojej nazwy kryzysowi związanemu z
długiem publicznym. Mimo to zapewnia obywatelom
wiele praktycznych korzyści. Euro jest stabilną walutą, chronioną przez rządy państw europejskich.
Wspólna waluta została wprowadzona w 1999 r., a od 2002
r. posługują się nią również obywatele wielu krajó UE. Po raz
pierwszy od 1500 lat te same monety są obowiązującym
środkiem płatniczym na obszarze od Morza Śródziemnego po
Bałtyk. Około 338 mln Europejczyków w 19 krajach UE
rozlicza się codziennie w euro. Gdy podróżują, nie muszą już
wymieniać pieniędzy, co pozwala zaoszczędzić ok. 30 mld euro rocznie.
Euro jest stabilną walutą. Od czasu jej wprowadzenia inflacja
jest znacznie niższa niż w dziesięcioleciach poprzedzających
przejście na tę walutę. W okresie 20 lat przed
wprowadzeniem euro (1979–1998) średnia stopa inflacji
wynosiła 2,89 proc. Tymczasem średnia inflacja całej strefy euro wynosiła w latach 2010–2016 1,26 proc.
Nawet w trudnych momentach kurs wymiany euro
utrzymywał się na stabilnym poziomie. Gdyby w czasie
kryzysu finansowego nie było euro, Europa zostałaby
dotknięta ogromnymi wahaniami kursów walut i rosnącymi
stopami procentowymi podobnie jak na początku lat 90. XX
wieku. W naszych wspomnieniach o starych dobrych czasach
często zapominamy, że Europa przed wprowadzeniem euro była regularnie wstrząsana kryzysami finansowymi.
W międzyczasie euro ugruntowało swoją pozycję, jako
drugiej po dolarze amerykańskim waluty rezerwowej na
świecie. Nadaje to państwom strefy euro i UE jako całości
większe znaczenie polityczne i gospodarcze na arenie
międzynarodowej. Podatnicy również czerpią korzyści ze
wspólnej waluty. Według obliczeń Komisji Europejskiej tylko
w 2016 r. państwa strefy euro osiągnęły oszczędności z
tytułu odsetek wynoszące 50 mld euro – oszczędności te
uzyskano dzięki polityce Europejskiego Banku Centralnego
(EBC) polegającej na utrzymywaniu stóp procentowych na
niskim poziomie.
Jednak wprowadzeniu euro towarzyszył brak wspólnej
polityki budżetowej i gospodarczej. W tamtym czasie
państwa członkowskie nie były jeszcze gotowe na rezygnację
z prymatu krajowego w tych sprawach. Nieodpowiedzialna
polityka budżetowa niektórych rządów była jednym z
powodów kryzysu zadłużenia. Innym powodem było
nadmierne zadłużenie obywateli np. w Irlandii i Hiszpanii. W
2010 r. utracono kontrolę nad zadłużeniem publicznym w
Grecji, następnie kryzys wybuchł w Irlandii, Portugalii, Hiszpanii i na Cyprze.
W odpowiedzi na kryzys rządy państw europejskich wykazały
solidarność i stworzyły mechanizm bezpieczeństwa dla
przechodzących trudności państw strefy euro – Europejski
Instrument Stabilności Finansowej (EFSF), a następnie
Europejski Mechanizm Stabilności (ESM). Ze swojej strony
państwa dotknięte kryzysem zobowiązały się do
przeprowadzenia zasadniczych reform. W ten sposób udało
się zapobiec „grexitowi” – wyjściu Grecji ze strefy euro – co podważyłoby wiarę w nieodwracalność wspólnej waluty.
Kraje dotknięte kryzysem również skorzystały z silnego euro:
uniemożliwiło im ono stosowanie łatwych rozwiązań. Nie
mogły już łagodzić problemów we własnym kraju za pomocą
dewaluacji waluty krajowej. Zamiast tego euro zmusza ich do stawienia czoła rzeczywistym problemom..
Państwa strefy euro przystąpiły również do naprawiania
niedociągnięć powstałych u zarania euro. W latach 2011-13
UE przyjęła nowe, bardziej restrykcyjne zasady w celu
dokładniejszego kontrolowania długu publicznego i deficytu
budżetowego, zapewniające, by żadne państwo nie żyło
ponad stan. Tym samym pakt na rzecz stabilności i wzrostu
stał się bardziej rygorystyczny. Każde państwo UE musi
obecnie przedstawiać swój budżet Brukseli, a w przypadku
naruszenia zasad musi się liczyć z surowymi sankcjami. Polityka gospodarcza podlega ściślejszej koordynacji.
Widać efekty powyższych działań. Ożywienie gospodarcze
trwa już piąty rok przy zmniejszającym się bezrobociu. Dzięki
dyscyplinie nałożonej na wspólną walutę dług publiczny jest
pod kontrolą w strefie euro, podczas gdy w USA i Japonii cały
czas rośnie. Euro dobrze sobie radzi!
Polska z chwilą akcesji do Unii Europejskiej 1 maja 2004
roku zobowiązała się (na mocy art. 4 Traktatu Akcesyjnego)
do przyjęcia euro w przyszłości, jednak konkretna data nie
została ustalona. Aby Polska mogła wejść do strefy euro, musi trwale spełnić wszystkie kryteria konwergencji.
Euro – strona internetowa Komisji Europejskiej
Euro jest stabilną walutą zapewniającą wiele korzyści
60 argumentów za Unią Europejską 16 Dlaczego warto być w UE
Część 2: UE wzmacnia gospodarkę i przyczynia się do wzrostu dobrobytu
Początkowo wspólna polityka rolna była tworzona w
związku z niedoborami żywności w latach
powojennych, które głęboko zapadły w pamięć całego
pokolenia. Gdy w 1962 r. sześć państw członkowskich
wprowadzało europejską politykę rolną, celem było
osiągnięcie większej produktywności przy pomocy
techniki i wzrostu wydajności. Do dnia dzisiejszego
głównym aspektem polityki rolnej jest zdolność
rolników do zapewnienia wyżywienia dla ludności. Z
biegiem czasu dodawano nowe priorytety. Przede
wszystkim: zrównoważony charakter oraz utrzymanie
tradycyjnych gospodarstw rolnych na obszarach wiejskich.
UE udziela rolnikom wsparcia na wielką skalę. Łącznie na
rolnictwo przeznacza się 40 proc. budżetu Unii Europejskiej,
czyli rocznie prawie 60 mld euro. Odpowiada to kwocie 112
euro na obywatela Unii rocznie. W latach 2014–2020 na
wsparcie rolnictwa w Polsce udostępnia się corocznie środki
w łącznej kwocie 4,56 mld euro (w sumie 32 miliardy euro).
Największą ich część, około 3 mld euro każdego roku,
stanowią płatności bezpośrednie dla rolników. Są one powiązane z powierzchnią upraw, nie z wielkością produkcji.
W ostatnich latach, dopłaty bezpośrednie były głównym
parasolem bezpieczeństwa; szczególnie istotne były w
Polsce, gdzie sektor pierwotny zapewnia 12,6% miejsc pracy.
Dla przykładu, w 2012 roku w Polsce przeznaczono ponad
2,457 miliardów euro na dopłaty bezpośrednie,
wykorzystane przez ponad 1,3 mln beneficjentów, z których 64% otrzymało kwoty poniżej 1250 euro.
Debata dotycząca kolejnej reformy polityki rolnej w nowym
okresie finansowania rozpoczynającym się w 2020 r. jest w
pełnym toku. Komisja Europejska dodała jej wigoru,
rozpoczynając szeroko zakrojone konsultacje społeczne w tej
sprawie. Krytycy twierdzą, że sektor rolnictwa zbyt mało
przyczynia się do przeciwdziałania zmianie klimatu i
zachowania różnorodności biologicznej. Mówią również, że
wymogi środowiskowe (tzw. „greening”) zawarte w
najnowszej reformie z 2013 r. nie przyczyniły się jeszcze
wystarczająco do ochrony środowiska.
Niemniej jednak od tego czasu jedna trzecia płatności
bezpośrednich dla rolników jest uzależniona od wymogów
środowiskowych. Często krytykuje się również eksport
produktów rolnych do innych państw. Jednak nie uwzględnia
się przy tym, że nie ma już unijnych dopłat do eksportu
produktów rolnych. W latach 1991–2012 zmniejszyły się one
z 5 mld euro do 150 mln euro rocznie, a następnie zostały
całkowicie zniesione.
Gdy w 2015 r. Rosja wprowadziła jednostronny zakaz
importu produktów rolnych pochodzących z UE Komisja
Europejska przyznała 1 mld euro na pomoc rolnikom
produkującym mleko, owoce i hodującym trzodę chlewną.
Przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker
powiedział: „Nie mogę bowiem zaakceptować, by mleko było
tańsze niż woda”. Obiecał rolnikom, że: „Komisja będzie
zawsze stać po stronie europejskich rolników”.
Wspólna polityka rolna (WPR) i rolnictwo w Europie −
najczęściej zadawane pytania
WPR w Twoim kraju
Strona Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie
Unii z 14.9.2016 r.
Europa wspiera swoich rolników
60 argumentów za Unią Europejską 17 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Ekrany, windy czy samochody ciężarowe – Komisja
Europejska regularnie nakłada wysokie kary na
europejskie i międzynarodowe przedsiębiorstwa, które
uzgadniają między sobą ceny na takie produkty lub
manipulują rynkiem. Zakłóca to bowiem wolną konkurencję i jest zakazane.
Komisja Europejska pełni rolę głównego strażnika karteli na
jednolitym rynku. Musi dbać o to, by konkurencja faktycznie
funkcjonowała. Pilnuje zatem, by konkurenci nie uzgadniali
między sobą cen i nie utrzymywali ich sztucznie na wysokim
poziomie lub żeby nie dzielili między sobą rynków w Europie.
Zabronione jest również, aby duży koncern wykorzystywał
swoją wiodącą pozycję na rynku, stawiając konkurentów w
niekorzystnej sytuacji. Wszystkie te działania utrudniałyby konkurencję i tym samym szkodziłyby konsumentom.
W przypadku skarg lub zgłoszeń Komisja wszczyna
postępowanie wyjaśniające w zakresie praktyk
ograniczających konkurencję. Posiada przy tym szerokie
uprawnienia, może np. zlecić przeszukanie pomieszczeń
danego przedsiębiorstwa. Jeżeli zarzuty potwierdzą się,
organ unijny ma prawo nałożyć na takie przedsiębiorstwo
wysoką grzywnę sięgającą nawet 10 proc. jej rocznych obrotów.
Przypadki takie nie są rzadkie. Oto kilka przykładów z listy
najwyższych sankcji: w 2016 r. Komisja Europejska nałożyła
na kartel producentów samochodów ciężarowych rekordową
karę w wysokości 2,93 mld euro. MAN, Volvo/Renault,
Daimler, Iveco i DAF przez 14 lat uzgadniały między sobą
ceny sprzedaży samochodów ciężarowych i w sposób
skoordynowany ujmowały koszt spełnienia bardziej
rygorystycznych przepisów w zakresie emisji w cenie płaconej przez klientów.
W 2012 r. Komisja Europejska nałożyła grzywnę w wysokości
1,4 mld euro na wiodących producentów telewizorów i
monitorów komputerowych. W 2013 r. kilka banków, które
dopuściło się manipulowania stopami procentowymi takimi
jak Libor, musiało zapłacić łączną karę w wysokości około
824 mln euro. W 2007 r. Komisja zmusiła do zapłacenia kary
„kartel windowy”. W okresie między rokiem 1995 a 2004
wiodący producenci dzielili między sobą rynek w Niemczech,
Belgii, Luksemburgu i Holandii uzgadniając, komu
przydzielone zostanie zlecenie.
Kary te wpływają do budżetu Unii, zmniejszając tym samym
składki podatników. Podmiot poszkodowany przez kartel ma też prawo wnieść o odszkodowanie.
Także zagraniczne koncerny działające na rynku europejskim
muszą przestrzegać przepisów. Komisja Europejska
wielokrotnie występowała przeciwko amerykańskiemu
koncernowi Microsoft, a w 2009 r. przeforsowała, żeby
Microsoft uprościł ustawianie innych przeglądarek
internetowych zamiast własnego Internet Explorera.
Podobnie było z amerykańskim gigantem Google. Organ UE
bada obecnie zarzuty, według których wyszukiwarka
internetowa manipuluje wynikami wyszukiwania, aby
faworyzować własne usługi, takie jak Google Shopping w przypadku zakupów.
Polityka antymonopolowa – informacje Komisji Europejskiej
(w jęz. angielskim)
Porozumienia antykonkurencyjne – informacje Komisji
Europejskiej
Część 3: UE dba o konkurencję i kontroluje poczynania koncernów
Od ekranów po samochody ciężarowe: UE podejmuje działania przeciwko kartelom
60 argumentów za Unią Europejską 18 Dlaczego warto być w UE
Część 3: UE dba o konkurencję i kontroluje poczynania koncernów
Oszustwa podatkowe, uchylanie się od opodatkowania
i raje podatkowe – wiele przedsiębiorstw wykazuje się
niezwykłą pomysłowością, jeśli chodzi o ukrycie
dochodów przed fiskusem. Szacuje się, że z powodu
legalnych i nielegalnych trików podatkowych państwa
członkowskie UE tracą około biliona euro rocznie. W
ostatnich latach Europa poczyniła duże postępy w
zwalczaniu uchylania się od płacenia podatków.
Sprawa firmy Apple pokazuje, co można osiągnąć dzięki wspólnemu działaniu Unii.
Komisja z determinacją kontynuuje walkę z unikaniem
opodatkowania. Ciągle jeszcze wiele przedsiębiorstw w
Europie wykorzystuje luki w prawie podatkowym; niektóre
kraje europejskie przyciągają nawet do siebie koncerny na
koszt podatników. Jedno państwo, prowadząc walkę w
pojedynkę, wiele nie osiągnie. UE oferuje państwom
członkowskim instrumenty, które pomogą im w skuteczniejszym zwalczaniu uchylania się od opodatkowania.
Posługując się przepisami dotyczącymi pomocy państwa,
Komisja bierze pod lupę liczne układy podatkowe państw
członkowskich UE z koncernami. W sierpniu 2016 r. Komisja
Europejska zobowiązała Irlandię do odzyskania zaniżonych
podatków na kwotę ok. 13 mld euro od producenta iPhonów, firmy Apple.
Przewodniczący Komisji Jean-Claude Juncker powiedział, że
celem jest to, „by każde przedsiębiorstwo, niezależnie od
tego, jak duże, płaciło podatki tam, gdzie generuje zyski”.
Tyczy się to również takich potentatów gospodarczych jak
Apple. „Nie zgadzamy się w Europie, aby wpływowe
przedsiębiorstwa zawierały za kulisami nielegalne układy
podatkowe”. Zwłaszcza, że w latach okrojonych budżetów
dochody te bardzo by się przydały na finansowanie szpitali
czy szkół. Jest to społeczny wymiar prawa konkurencji – „i po to właśnie jest Europa” – podkreślił Jean-Claude Juncker.
Przewodniczący Juncker daje wolną rękę komisarz ds.
konkurencji Margrethe Vestager w dochodzeniach
prowadzonych w jego własnym kraju: zarzuty o układy
podatkowe Luksemburga z Amazonem i McDonald’sem.
Nowy impuls w debacie publicznej i politycznej zachęcił
Komisję także do podjęcia kolejnej próby gruntownej reformy
podatków od przedsiębiorstw w UE: wspólna skonsolidowana
podstawa opodatkowania osób prawnych ma sprawić, że
przedsiębiorstwa nie będą sztucznie zaniżały swoich
dochodów i nie będą mogły przenosić ich do innych krajów
UE wyłącznie w celu obniżenia swojego obciążenia
podatkowego. Dzięki przyjętemu już przez Unię systemowi
sprawozdań według krajów (ang. country-by-country
reporting) przedsiębiorstwa muszą od tego roku deklarować fiskusowi, jakie podatki płacą w poszczególnych krajach.
Ogólnounijne przepisy podatkowe nadal są trudnym
przedsięwzięciem, bo decyzje dotyczące polityki podatkowej
muszą być podejmowane przez państwa członkowskie UE
jednogłośnie.
Podatki – program UE (w jęz. angielskim)
Plan działania w sprawie opodatkowania przedsiębiorstw –
informacje Komisji Europejskiej (w jęz. angielskim)
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie Unii z 14.9.2016 r.
Europa walczy o sprawiedliwość podatkową
60 argumentów za Unią Europejską 19 Dlaczego warto być w UE
Część 3: UE dba o konkurencję i kontroluje poczynania koncernów
W czasie kryzysu finansowego banki doprowadziły
Europę na skraj przepaści. Ze zdobytych doświadczeń
Unia wyciągnęła wnioski i ustanowiła unię bankową,
która zabezpiecza instytucje bankowe oraz chroni
oszczędzających i podatników. Unia ta opiera się na trzech filarach.
W 2012 r. panowała powszechna obawa przed upadkiem unii
walutowej. W odpowiedzi na to Komisja Europejska
zapoczątkowała europejską unię bankową. Jej główny cel:
kiedy banki popadają w tarapaty, to nie państwa
członkowskie i ich podatnicy mają ruszać na pomoc. W
sytuacji podbramkowej płacić mają właściciele i wierzyciele
instytucji oraz – jeśli nawet to nie wystarczy – cały sektor, za
pośrednictwem kapitału ukonstytuowanego dzięki podatkowi bankowemu.
Jednym z głównych filarów unii bankowej jest Europejski
Urząd Nadzoru Bankowego. Od 2014 r. nadzoruje on
centralnie 130 wiodących instytucji finansowych w strefie
euro i dba o to, aby krajowe organy nadzoru nie mogły
przymykać oka na własne instytucje, jak się czasem
wcześniej zdarzało. Odpowiedzialność za nadzór spoczywa
na Europejskim Banku Centralnym (EBC). System ten działa
dobrze: według danych EBC europejskie banki są obecnie
stabilne, wskazuje też na to ostatni test warunków skrajnych
Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego. Pod presją Unii banki znacznie zwiększyły swój kapitał własny.
Drugim filarem unii bankowej są nowe przepisy dotyczące
restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków. W
przypadku upadłości banku odpowiedni organ UE
przeprowadza jego restrukturyzację i uporządkowaną
likwidację zgodnie ze ściśle określonym zbiorem zasad.
Pozwala to uniknąć paniki. Nie ma potrzeby ingerencji
państwa, ponieważ w pierwszej kolejności ręczą
akcjonariusze i wierzyciele, a jeśli i to nie wystarczy – cały
sektor. Po trzecie, dopełnieniem unii bankowej jest również
wspólny system gwarancji depozytów. Polega on na
gwarantowaniu lokat oszczędnościowych klientów w razie
upadłości banku. W całej UE gwarantuje się lokaty
oszczędnościowe do 100 tys. euro, tym razem jednak przy
pomocy środków krajowych. Europejski system gwarancji
depozytów jest nadal przedmiotem dyskusji i nie został jeszcze utworzony.
Dzięki nowym wymogom banki w Europie stały się
pewniejsze, a europejski sektor finansowy bardziej odporny
na kryzysy. Także w przypadku ostrożnościowego
dokapitalizowania włoskiego banku Monte dei Paschi przez
władze włoskie Komisja upewni się, że przestrzegano zasad
unii bankowej i że udziałowcy i wierzyciele wzięli udział w
sprawiedliwym podziale obciążeń (umorzeniu lub konwersji długu).
Unia bankowa – informacje Komisji Europejskiej (w jęz. angielskim)
Unia bankowa – informacje Parlamentu Europejskiego
UE nadzoruje banki
60 argumentów za Unią Europejską 20 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Pasażerowi, któremu odmówiono przyjęcia na pokład z
powodu braku miejsc w samolocie albo zagubiono
bagaż, przysługuje prawo do rekompensaty pieniężnej.
Może z niego korzystać dzięki ujednoliconym
przepisom w tym zakresie obowiązującym w całej UE.
Podobne zasady obowiązują również w przypadku
podróży koleją.
Po Europie bez granic podróżuje coraz więcej osób,
zwłaszcza loty cieszą się coraz większą popularnością.
Dawniej pasażerowie, którzy napotykali problem podczas
podróży samolotem, często nie otrzymywali żadnej pomocy
ani rekompensaty. UE położyła temu kres: W 2005 r. Unia
Europejska rozpoczęła ustanawianie – w formie
rozporządzenia – szeregu praw pasażerów linii lotniczych,
które przysługują wszystkim pasażerom lotów liniowych i
czarterowych, jeżeli odlatują oni z lotniska w UE lub takie lotnisko jest ich lotniskiem docelowym.
Na przykład w sytuacji gdy lot zostaje przesunięty na
następny dzień, linia lotnicza musi zazwyczaj opłacić
pasażerowi nocleg w hotelu. W przypadku lądowania z
dużym opóźnieniem, anulowania lotu krótko przed odlotem
lub braku dostępnych miejsc na pokładzie samolotu mimo
dokonania ich rezerwacji pasażerowi przysługuje prawo do
finansowej rekompensaty. Wysokość takiej rekompensaty
zależy od długości trasy danego lotu: w zależności od
odległości, pasażer otrzyma 250, 400 lub 600 euro.
Rekompensata nie przysługuje jednak w przypadkach, gdy
przyczyną problemów były nadzwyczajne okoliczności, takie
jak zła pogoda bądź strajk kontrolerów ruchu lotniczego.
Jeżeli lot został odwołany, pasażerowie mogą żądać
rekompensaty lub zwrotu kosztów biletu. A jeśli zagubiono
lub uszkodzono bagaż, linia lotnicza musi również zrekompensować pasażerowi wyrządzone szkody.
W takiej sytuacji linia nie wypłaca jednak automatycznie
odszkodowania, pasażer musi najpierw zwrócić się do niej z
odpowiednim wnioskiem. Jeżeli linia lotnicza odmawia
przyznania rekompensaty, pasażer może złożyć skargę w
krajowym organie nadzorującym lotnictwo. W Polsce takim
organem jest Urząd Lotnictwa Cywilnego. W przypadku sporu
można zwrócić się o pomoc również do jednostki do spraw
pozasądowego rozstrzygania sporów w Europejskim Centrum Konsumenckim.
W 2007 r. UE zwiększyła również ochronę praw pasażerów
kolei. Od tamtej pory obowiązuje rozporządzenie unijne
przyznające jednolite prawa pasażerom kolei w całej Europie.
W przypadku opóźnienia lub odwołania pociągu, a także w
razie wypadku, pasażerowie kolei otrzymają rekompensatę,
niezależnie od tego, czy podróżują w obrębie jednego kraju,
czy przekraczają granicę. Pasażer otrzymuje zwrot w
wysokości 25 proc. ceny biletu, jeśli pociąg był opóźniony o
więcej niż 60 minut. W przypadku opóźnienia wynoszącego ponad 120 minut pasażerowi zwraca się połowę ceny biletu.
W chwili, gdy wystąpienie opóźnienia wynoszącego co
najmniej 60 minut staje się prawdopodobne, pasażer ma
dwie możliwości do wyboru: może zażądać, by zwrócono mu
koszt biletu lub zawieziono go za darmo pociągiem lub
autobusem zastępczym na stację docelową. W nocy pasażer
ma prawo do skorzystania z taksówki i zażądania zwrotu
ceny za przejazd, przy czym zwrotowi podlegają kwoty do 80
euro. Jeżeli z powodu odwołania pociągu musi on
przenocować w danej miejscowości, linie kolejowe muszą zapłacić za ten nocleg.
Podobne zasady obowiązują również w przypadku podróży autobusem i statkiem.
Informacje na temat praw pasażerów linii lotniczych w UE
Unijne rozporządzenie dotyczące praw pasażerów linii
lotniczych
Unijne rozporządzenie dotyczące praw pasażerów w ruchu
kolejowym
Prawa pasażerów linii lotniczych
Prawa pasażerów kolei
UE stoi na straży praw pasażerów podróżujących
samolotami i koleją
60 argumentów za Unią Europejską 21 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Ktoś wypił o jeden kieliszek za dużo, ktoś chciał
szybko zerknąć na komórkę, ktoś inny nie zdjął nogi z
gazu – i już mamy wypadek. Na drogach w Europie
ginie wprawdzie coraz mniej osób, UE dąży jednak
nadal do zmniejszenia liczby ofiar śmiertelnych.
Rygorystyczne przepisy obowiązujące w całej Europie
mają powstrzymać piratów drogowych.
Unia Europejska postawiła sobie ambitny cel: do 2020 r.
zmniejszyć o połowę liczbę śmiertelnych ofiar wypadków
drogowych w porównaniu z rokiem 2010. Przy czym na tym
polu osiągnięto już znaczne sukcesy. W 2001 r. na drogach w
Europie zginęło 54 tys. osób, natomiast w 2010 r. liczba ta
spadła już do 31,5 tys., a w 2015 r., jak podano w sprawozdaniu unijnym, do 26 tys.
Poprzez ustanowienie uregulowań na szczeblu unijnym UE
dąży do zwiększenia bezpieczeństwa na drogach we
wszystkich państwach członkowskich. Często przyczyną
wypadku jest zbyt duża prędkość. W celu karania amatorów
zbyt szybkiej jazdy UE zadbała o to, by można było im
doręczyć mandat w całej Europie. Jeżeli kierowca przekroczył
zatem dozwoloną prędkość podczas wakacji we Włoszech i
fotoradar to zarejestrował, mandat za zbyt szybką jazdę
trafi pocztą na adres zamieszkania właściciela pojazdu.
Organy ścigania korzystają obecnie z systemu, który
umożliwia im przekazywanie mandatów do odpowiedniego
kraju. System ten wprawdzie czasem jeszcze zawodzi, ale z
danych Komisji Europejskiej wynika, że liczba popełnionych
zagranicą wykroczeń drogowych, których sprawców ukarano,
wzrosła w latach 2013–2015 czterokrotnie. Wykroczenia te
obejmują zbyt szybką jazdę, niezatrzymanie się na
czerwonym świetle i jazdę bez zapiętych pasów bezpieczeństwa.
UE wspiera również państwa członkowskie w utrzymywaniu
dróg w dobrym stanie. Komisja Europejska angażuje się
także w działania służące podnoszeniu poziomu wiedzy
kierowców na temat zagrożeń w ruchu drogowym.
Przykładowo, w 2015 roku. Główny Inspektorat Transportu
Drogowego zrealizował ogólnopolską kampanię „Bezpiecznie
na drogach” współfinansowaną ze środków Europejskiego
Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko (POIiŚ).
UE wprowadziła także wspólne przepisy dotyczące pierwszej
pomocy. Szacuje się, że dzięki wprowadzonemu w 2015 r. w
całej UE systemowi eCall, który w razie wypadku
automatycznie wybiera numer alarmowy 112 w celu
wezwania służb ratowniczych, liczbę ofiar śmiertelnych w
wypadkach drogowych można zmniejszyć o około cztery procent.
Przegląd przepisów unijnych w dziedzinie transportu
Bezpieczeństwo na drogach – komunikat prasowy Komisji
Europejskiej z 30.03.2016 (w jęz. angielskim)
Dzięki UE maleje liczba śmiertelnych ofiar wypadków drogowych
60 argumentów za Unią Europejską 22 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Czy zdarzyło się Państwu kupić coś na wycieczce
promocyjnej zorganizowanej przez handlowca, w
internecie lub u sprzedawcy obwoźnego, choć wcale
nie było to Państwu potrzebne? Na przykład
zaprenumerować czasopisma albo zawrzeć umowę na
usługi telefonii komórkowej? Konsumenci często
podejmują w takich sytuacjach nieprzemyślane
decyzje i dopiero po fakcie zastanawiają się, czy w ogóle stać ich na dany produkt bądź usługę.
Aby ochronić konsumentów przed skutkami pochopnych
decyzji kupna, UE umożliwiła im anulowanie transakcji w
przypadku sprzedaży obwoźnej, przyznając im prawo do
odstąpienia od umowy. Dzięki temu każdy ma czas, aby
spokojnie się zastanowić, czy faktycznie chce, by dana
umowa obowiązywała. Nie ma to jednak zastosowania do
biletów lotniczych ani rezerwacji hotelu, można natomiast
zasadniczo odstąpić od umów dotyczących wycieczek
zorganizowanych (tzw. pakietów), zawieranych na
wycieczkach promocyjnych organizowanych np. przez przedsiębiorców z branży turystycznej.
Uaktualnione w 2014 r. przepisy dotyczące prawa do
odstąpienia od umowy mają zastosowanie nie tylko do
sprzedaży obwoźnej na progu naszego domu, na ulicy, na
wycieczce promocyjnej bądź na przykład na imprezie
domowej połączonej ze sprzedażą, ale także do zamówień
składanych przez internet, telefonicznie i za pośrednictwem
tradycyjnej poczty, również np. do zakupów na aukcjach internetowych na takich platformach jak eBay.
We wszystkich tych przypadkach klient ma prawo odstąpić w
terminie 14 dni od zakupu i nie musi podawać przy tym
żadnego uzasadnienia. Okres wspomnianych 14 dni liczony
jest od dnia, w którym klient otrzymał towar. Jeżeli
sprzedawca nie poinformował klienta wyraźnie o okresie odstąpienia, okres ten ulega wydłużeniu o rok.
Nie wystarczy jednak jedynie odesłać zamówione przez
internet towary. Konieczne jest jednoznaczne oświadczenie o
odstąpieniu od umowy, najlepiej dokonane na piśmie. W
takim oświadczeniu klient powinien również podać swój
numer klienta, numer zamówienia i datę. Decyzji o odstąpieniu od umowy nie trzeba uzasadniać.
UE pragnie również ułatwić konsumentom dochodzenie ich
praw poza granicami ich kraju. Dlatego też stworzono
Europejskie Centrum Konsumenckie oferujące pomoc w
takich przypadkach, którego polska siedziba mieści się w
Warszawie.
Europejskie Centrum Konsumenckie w Polsce
Prawo do odstąpienia od umowy – strona internetowa UE
Dyrektywa unijna w sprawie prawa do odstąpienia od umowy
w przypadku sprzedaży obwoźnej
Dzięki UE konsumenci mogą łatwiej dochodzić swoich praw –
na przykład przy sprzedaży obwoźnej
60 argumentów za Unią Europejską 23 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Kupić przez internet parę butów czy ubranie i
przymierzyć je spokojnie w domu, zamówić książki i
płyty CD jednym kliknięciem myszki – z możliwości
bezstresowych zakupów w sklepach internetowych
korzysta coraz więcej konsumentów. Handel
elektroniczny rozwija się bardzo dynamicznie, dlatego
UE przyjęła nowe przepisy dotyczące prawa do odstąpienia od umowy.
UE zapewnia większą pewność prawa przy zakupach przez
internet. Umowy zawierane przez klienta za pośrednictwem
internetu, katalogu lub telefonicznie objęte są jednakowym
poziomem ochrony. Nie ma przy tym znaczenia, czy zawiera
się je z handlowcem mającym siedzibę w Polsce, czy w innym kraju UE.
Aby zapobiec oszustwom i zwiększyć bezpieczeństwo
zakupów przez internet, wprowadzono rozwiązanie w postaci
tzw. „przycisku potwierdzenia”. Innymi słowy, klienci muszą
kliknięciem myszki jednoznacznie potwierdzić ostateczną
decyzję o zakupie. Sprzedawca internetowy musi z jednej
strony poinformować klienta o tym, że zakup wiąże się z
kosztami, a z drugiej strony musi otrzymać od klienta
potwierdzenie, że wie on o tych kosztach. Obie funkcje
można połączyć w jednym przycisku. Jeżeli sprzedawca nie
stosuje się do obowiązku dotyczącego potwierdzenia,
konsument nie jest związany warunkami umowy dotyczącej danego zamówienia.
Jeżeli sprzedawca internetowy udostępnia numer telefonu
do działu obsługi klienta, pod który można dzwonić z
pytaniami, może on obciążyć konsumenta tylko podstawową
stawką za rozmowę. Oznacza to, że: płatne linie telefoniczne
dla klientów (jak np. numery rozpoczynające się od 0-700
lub 0-701) są zakazane. Sprzedawca może pobierać od
klienta dodatkowe opłaty za określone sposoby płatności, np.
płatność kartą kredytową, tylko wtedy, gdy taki sposób
płatności wiąże się dla niego z wyższymi kosztami. Jeżeli
sprzedawca nalicza koszty za transport lub wysyłkę, musi
wyraźnie poinformować o tym konsumenta. Ponadto
niezwłocznie po otrzymaniu zamówienia musi wysłać klientowi e-mail z potwierdzeniem przyjęcia zamówienia.
Sprzedawca musi dostarczyć towar w terminie 30 dni, a jeśli
nie dotrzyma tego terminu, konsument ma prawo w 31. dniu odstąpić od umowy.
Dyrektywa unijna zapewnia konsumentom prawo do
zwrócenia się w przypadku sporu do jednostek ds.
pozasądowego rozstrzygania sporów w kwestiach transakcji internetowych.
Zakupy w internecie
Dzięki UE zakupy przez internet są bezpieczniejsze
60 argumentów za Unią Europejską 24 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Kupili Państwo suszarkę do włosów z sześcio-
miesięczną gwarancją, która zepsuła się po ośmiu
miesiącach? W takiej sytuacji konsumenci w UE mają
zagwarantowane prawa, których żaden sprzedawca
nie może podważyć.
Jeżeli produkt okaże się wadliwy, odpowiada za to
sprzedawca. Zgodnie z prawem UE sprzedawca musi
dokonać naprawy bądź wymiany towaru, obniżyć jego cenę
lub zwrócić klientowi koszty zakupu, jeśli towar okaże się
wadliwy lub nie wygląda bądź nie działa tak, jak
przedstawiono w ofercie sprzedaży. Zakupiony produkt
objęty jest przez co najmniej dwa lata bezpłatną gwarancją.
Przykład: jeśli zakupili Państwo suszarkę do włosów, na którą
sprzedawca udziela sześciomiesięcznej gwarancji, a suszarka
zepsuła się po ośmiu miesiącach, zgodnie z przepisami
unijnymi dotyczącymi ochrony konsumentów i tak
przysługują Państwu dwa lata bezpłatnej gwarancji.
Sześciomiesięczna gwarancja udzielana przez sprzedawcę
jest usługą dodatkową.
Inny przykład: Zakupili Państwo laptop, który na początku
wydaje się w porządku. Po upływie roku odkrywają Państwo,
że jego pamięć ma pojemność mniejszą niż podano. W takiej
sytuacji mają Państwo prawo domagać się od sprzedawcy
zwrotu części kosztów.
Jeżeli klient ma zastrzeżenia, co do zachowania i odpowiedzi
sprzedawcy, może zwrócić się do Europejskiego Centrum
Konsumenckiego w Warszawie albo centrum
konsumenckiego w kraju, w którym nabył dany produkt.
Sprzedawcy mają również obowiązek informowania o możliwości pozasądowego rozstrzygania sporów.
Gwarancje i zwroty – informacje Komisji Europejskiej
UE stoi na straży praw klienta,
w przypadku gdy produkt jest wadliwy
60 argumentów za Unią Europejską 25 Dlaczego warto być w UE
Część 4: Unia Europejska chroni konsumentów
Jeżeli bank ogłasza upadłość, klienci nie tracą
zgromadzonych w nim oszczędności. UE gwarantuje, że
każdy odzyska swoje pieniądze, nie tylko w przypadku
banku polskiego, ale również banków z innych państw
członkowskich UE. W tym celu wprowadzono unijne
normy dotyczące tzw. systemu gwarancji depozytów.
W wyniku kryzysu finansowego zaostrzono odpowiednie przepisy.
Zatem: można spać spokojnie, nasze oszczędności są bezpieczne!
Gwarancja ta ma zastosowanie do oszczędności w wysokości
nieprzekraczającej 100 tys. euro na klienta i na bank. Kwota
ta obejmuje oszczędności na lokatach oraz depozyty,
książeczki oszczędnościowe i środki pieniężne na rachunku
bieżącym. Od czasu kryzysu finansowego zaufanie do
banków znacznie spadło, dlatego w 2009 r. UE zwiększyła
wysokość tej gwarantowanej kwoty.
Obecnie kwotę tę gwarantują państwa członkowskie.
Problem: W przypadku, gdy w danym kraju kilka banków
jednocześnie ogłosi upadłość, krajowy system gwarancyjny
może już nie być w stanie pokryć wszystkich strat. W
związku z tym Komisja zaproponowała w 2015 r. utworzenie
do 2024 r. systemu gwarantowania środków na rachunkach
bankowych obejmującego całą Europę.
Europejski system gwarancji depozytów ma być czymś w
rodzaju wspólnej skarbonki bezpieczeństwa, do której
stopniowo włączane będą krajowe systemy gwarancji
depozytów. Skarbonka ta będzie zasilana składkami
wnoszonymi przez banki, które przez kilka lat będą wpłacać
do niej pieniądze, i ma zgromadzić środki w wysokości 55
mld euro. Ten ogólnoeuropejski fundusz gwarantowałby
następnie zwrot zgromadzonych w banku zasobów
finansowych do kwoty 100 tys. euro na konto – jednak tylko
w sytuacji, gdy środki krajowego funduszu gwarancyjnego
okażą się niewystarczające. Gwarancja ta ma również
zapobiec przypadkom masowego wycofywania pieniędzy z
banku, gdy jego klienci obawiają się, że grozi mu rychła
upadłość i mogą oni stracić swoje oszczędności. Europejski
system gwarancji depozytów stanowi trzeci i ostatni filar
tzw. unii bankowej, która ma zwiększyć bezpieczeństwo w
sektorze bankowym. Plany systemu są jeszcze wciąż
przedmiotem dyskusji między współprawodawcami –
Parlamentem Europejskim i Radą.
Wspólny system gwarancji depozytów nie będzie jednak
finansowany przez oszczędzających, lecz przez banki.
Wszystkie banki należące do unii bankowej płacić będą
składki, które następnie będzie można wykorzystać w celu
wsparcia wszystkich banków uczestniczących w tej unii.
Instytucje finansowe będą więc nie tylko płatnikami, ale
również beneficjentami wsparcia w ramach tego
europejskiego systemu. Ponadto przewiduje się
rygorystyczne klauzule ochronne, aby zapobiec
nieuprawnionemu korzystaniu ze środków tego funduszu
europejskiego. Jeżeli na przykład państwo członkowskie nie
wywiązało się z obowiązku gromadzenia środków na
funduszu na potrzeby rekompensat, ustanowionego w
dyrektywie w sprawie systemów gwarancji depozytów,
systemy gwarancji depozytów z tego państwa nie będą mogły korzystać ze wsparcia z systemu europejskiego.
System gwarancji depozytów – wniosek Komisji Europejskiej
UE chroni oszczędności swoich obywateli
60 argumentów za Unią Europejską 26 Dlaczego warto być w UE
Jednolity rynek europejski zaczął funkcjonować w
1993 r. Oferta stała się od tego czasu bogatsza i
bardziej zróżnicowana. W wyniku konkurencji i
przełamania monopoli krajowych wiele towarów i usług potaniało.
Wyraźnie spadły ceny za usługi telefoniczne, opłaty za prąd i
ceny biletów lotniczych. Jednolity rynek europejski jest
obszarem bez granic dla 510 mln Europejczyków – jest
najambitniejszym projektem, a zarazem kluczowym
elementem integracji gospodarczej 28 państw
członkowskich. Jednolity rynek jest jednym z największych
osiągnięć Europy.
Celem UE jest stworzenie wspólnego obszaru bez granic
wewnętrznych, na którym zapewnione są swoboda
przemieszczania się osób oraz swobodny przepływ towarów,
usług i kapitału. Ta liberalizacja rynku wewnętrznego
przyczynia się do zwiększenia dobrobytu i do zrównoważonego rozwoju gospodarki.
Dzięki ujednoliceniu przepisów we wszystkich państwach UE
chroni prawa i interesy konsumentów w całej Europie. O tym,
że jednolity rynek europejski nie jest rynkiem „za wszelką
cenę”, świadczy wysoki poziom ochrony konsumenta i
środowiska naturalnego w UE Obszar bez granic nie oznacza
bowiem pozostawienia wszystkiego prawom wolnego rynku.
Instytucje europejskie są zobowiązane traktatowo do
zapewnienia przy stanowieniu prawa wysokiego poziomu
ochrony w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i praw
konsumentów oraz ochrony środowiska naturalnego.
W czasach postępującej globalizacji jednolity rynek jest
największym atutem Europy. Swobodny przepływ osób
gwarantuje, że specjaliści mogą pracować w dowolnym
miejscu w UE, a firmy – otwierać oddziały i prowadzić
działalność gospodarczą za granicą. Dzięki temu w Europie
powstają tak potrzebne miejsca pracy i utrzymuje się wzrost gospodarczy.
Możliwości jednolitego rynku nie zawsze są jednak w pełni
wykorzystywane, ponieważ zasady dotyczące jednolitego
rynku nie są znane lub nie zostały wdrożone, bądź też
różnego rodzaju nieuzasadnione przeszkody utrudniają ich
stosowanie. Ponadto jednolity rynek musi się przystosować
do dzisiejszych realiów: musi również otwierać pole dla
nowych pomysłów i modeli prowadzenia działalności
gospodarczej. Dlatego Komisja Europejska uznaje cel
utworzenia „pogłębionego i bardziej sprawiedliwego rynku wewnętrznego” za swój najwyższy priorytet.
Pogłębiony i bardziej sprawiedliwy rynek wewnętrzny
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją
Na unijnym rynku wewnętrznym ceny spadają
60 argumentów za Unią Europejską 27 Dlaczego warto być w UE
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją
Któż z nas nie przeżył podobnej sytuacji: wylegując się
na plaży, dzwonimy beztrosko do domu, czytamy maile
i ładujemy zdjęcia. A po kilku tygodniach przychodzi
rachunek i spotyka nas niemiła niespodzianka. UE od
lat skutecznie temu przeciwdziała. Od 15 lipca 2017 r.
Europejczycy podróżujący po UE nie będą musieli płacić za tzw. roaming.
Ceny za usługi telekomunikacyjne w ciągu wielu lat
radykalnie się zmniejszyły, zarówno w telefonii stacjonarnej,
jak i komórkowej. Przyczynami są postęp techniczny i wyższa
wydajność sieci, ale także zniesienie przez UE od 1998 r.
wszystkich krajowych monopoli telefonicznych. Konkurencja na otwartym rynku zapewnia obniżkę cen.
Porównanie wyraźnie pokazuje, jak bardzo w tym czasie
potaniały rozmowy telefoniczne: przed akcesją do UE
maksymalna stawka za rozmowę międzymiastową w Polsce
była o 1/4 wyższa od średniej z maksymalnych opłat w
krajach Unii Europejskiej, natomiast ceny rozmów
międzynarodowych w Polsce były kilkakrotnie wyższe niż w
Unii. Dzisiaj rozmowy na długie dystanse przestały być luksusem, na który stać było nielicznych Polaków.
Dopłaty za roaming przy telefonowaniu lub surfowaniu po
sieci za pomocą telefonu komórkowego zostały także pod
presją Komisji znacząco obniżone. Roaming oznacza
możliwość telefonowania, wysyłania SMS-ów lub korzystania
z usług transmisji danych w ramach zagranicznych sieci
telefonii komórkowej. Za przekazanie połączeń operatorzy żądają opłat, które dolicza się klientom do rachunku.
W 2007 r. Komisja wprowadziła pierwsze przepisy
ustanawiające górne granice opłat za roaming. Od tego
czasu dodatkowe koszty związane z pobytem w innych
państwach członkowskich UE znacznie spadły: według
wyliczeń Komisji za rozmowy telefoniczne o ponad 90 proc.. Także roaming danych potaniał od 2012 r. o 96 proc.
Od 15 lipca 2017 r. opłaty roamingowe przy tymczasowych
pobytach zagranicą znikną całkowicie; użytkownicy będą
mogli korzystać ze swoich urządzeń komórkowych w obrębie
UE na warunkach określonych w umowie z operatorem
krajowym. Przedstawiciele Parlamentu Europejskiego, Rady
Ministrów i Komisji uzgodnili to na początku lutego 2017 r.
Po przekroczeniu przez użytkownika ustalonych w umowie
limitów korzystania z roamingu zaczną obowiązywać ściśle
określone górne pułapy cen (3,2 centa za minutę w
przypadku połączeń głosowych, 1 cent za SMS i 7,70 euro za gigabajt danych).
Całkowite zniesienie opłat za roaming
Rozmowy telefoniczne w Europie tanieją
60 argumentów za Unią Europejską 28 Dlaczego warto być w UE
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją
A może polecimy do Madrytu? Na weekend do
Londynu? Dzięki konkurencji między liniami lotniczymi
nie jest to dziś problemem. W ostatnich latach w
wyniku wprowadzonej przez Komisję Europejską
liberalizacji ceny lotów drastycznie spadły. Poza tym
Bruksela wzmocniła prawa pasażerów w transporcie lotniczym.
Rynek tanich połączeń lotniczych wystartował zaledwie 20
lat temu i była to inicjatywa Komisji Europejskiej. W 1987 r.
UE zapoczątkowała liberalizację ruchu lotniczego i zadbała o
większą konkurencję w tym zakresie. Obecnie każda linia
lotnicza w UE ma swobodny dostęp do rynku i może
swobodnie ustalać ceny. Linie i porty lotnicze konkurują w
całej Europie, co oznacza, że każdy przewoźnik lotniczy może oferować przeloty na dowolnej trasie w UE.
Efekty były ogromne: ceny radykalnie spadły. Wg danych
Komisji Europejskiej 90 proc. wszystkich pasażerów
podróżuje z biletami o wiele tańszymi niż w roku 1993. Tylko
w latach 1992–2000 ceny biletów na trasach europejskich
spadły aż o 41 proc. Na wiosnę 2016 r. pasażerowie płacili
średnio między 64 a 107 euro za bilet lotniczy – zależnie od
wyprzedzenia, z jakim dokonywali rezerwacji (z
jednodniowym, tygodniowym, miesięcznym, trzymiesięcznym
wyprzedzeniem). Celem co piątego taniego lotu była Wielka
Brytania – ulubiony kraj docelowy. Na drugim i trzecim miejscu znalazły się Hiszpania i Włochy.
Coraz więcej obywateli mogło sobie pozwolić na loty, zatem
liczba pasażerów wzrastała w szybkim tempie. Według
Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich (Eurostatu)
liczba pasażerów wzrosła między 2010 a 2015 rokiem z 796
mln (w ówczesnych 27 państwach członkowskich) do 918
mln. W samym tylko 2015 r. odnotowano ponownie prawie
pięcioprocentowy wzrost w porównaniu z rokiem poprzednim.
Według unijnej prognozy wzrost ruchu lotniczego do 2030 r. powinien wynieść 70 proc. w porównaniu z rokiem 2010.
Gdy na niebie robi się ciaśniej, musi wzrosnąć także
skuteczność zarządzania ruchem lotniczym i wydajność służb
żeglugi powietrznej. Dlatego UE od 1999 r. pracuje nad tym,
aby znieść krajową fragmentację przestrzeni powietrznej i
wprowadzić funkcjonalne, ponadgraniczne bloki przestrzeni
powietrznej. Celem jest niejako pozbawiona granic
wewnętrznych powietrzna strefa Schengen. Dzięki temu
wzrośnie bezpieczeństwo przestrzeni powietrznej, czas
podróży ulegnie skróceniu i zmniejszą się zużycie paliwa i emisja gazów cieplarnianych.
UE uregulowała kwestię praw pasażerów i zapewnia też
przejrzystość: oprócz końcowej ceny biletu linie lotnicze
muszą pokazać oddzielnie także wysokość podatków, opłat lotniskowych i innych opłat, dopłat i należności.
Mimo korzystnych cen nie może jednak ucierpieć
bezpieczeństwo. Dlatego Komisja Europejska regularnie bada
normy bezpieczeństwa przewoźników lotniczych i ogłasza
zakazy lub nakłada na nich obowiązki. Umieszczenie na
czarnej liście jest jednoznaczne z zakazem lotów w
europejskiej przestrzeni powietrznej. Obecnie dotyczy to 193
przewoźników (stan z grudnia 2016 r.) przede wszystkim z Afryki i Azji Południowo-Wschodniej.
Unijny wykaz bezpieczeństwa lotniczego (w jęz. angielskim)
Informacje na temat praw pasażerów linii lotniczych w UE
Urząd Lotnictwa Cywilnego
UE dodaje skrzydeł: ceny biletów lotniczych są coraz przystępniejsze
60 argumentów za Unią Europejską 29 Dlaczego warto być w UE
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją
Ile kosztuje konto w banku? Czy korzystanie z karty
kredytowej rzeczywiście musi być takie drogie?
Komisja Europejska wzięła pod lupę powyższe kwestie.
Efekt nowych unijnych przepisów konsumenci odczują bezpośrednio w portfelach.
Jako obrończyni praw konsumentów Komisja Europejska
skontrolowała także opłaty bankowe. W 2014 r. UE przyjęła
przepisy mające na celu zwiększenie przejrzystości. Przy
obliczaniu kosztów rachunków bankowych bankom nie wolno
już wymagać ukrytych opłat. Instytucje finansowe mają
obowiązek ujawniać wszystkie opłaty, koszty i prowizje z
tytułu otwarcia, prowadzenia i zamknięcia konta. Dzięki temu
klient ma możliwość porównania ofert i wyboru najlepszej z nich.
Dla wielu klientów posługiwanie się kartami płatniczymi w
transakcjach bezgotówkowych stanowi chleb powszedni. Na
tym znacząco zarabiają banki, ale czasem także sprzedawcy.
Od 2016 r. po raz pierwszy w całej Europie obowiązuje górny
pułap wysokości opłat pobieranych przez banki, gdy
konsumenci płacą za pomocą kart kredytowych lub
debetowych. Wysokość tych opłat jest proporcjonalna do
wartości zakupu. Jeśli klient kupuje aparat w cenie
nieprzekraczającej 100 euro i płaci kartą, wysokość opłaty wynosi średnio jedno euro.
Od jesieni 2017 r. przy płatnościach za pomocą kart
płatniczych nie będą już pobierane w ogóle żadne opłaty.
Niektóre firmy, np. pewne linie lotnicze, żądają takich dopłat
przy zakupach w internecie przy użyciu karty kredytowej.
Sprzedawcy muszą również przestrzegać określonych wymogów w zakresie bezpieczeństwa i uwierzytelniania.
Ponadto UE zadbała o to, by przenoszenie konta było
łatwiejsze, także w wymiarze transgranicznym. Od 2016 r.
wszyscy obywatele mają prawo do rachunku bieżącego,
także gdy nie mają stałego adresu. Dzięki takiemu kontu
mogą korzystać z podstawowych usług, np. dokonywać
przelewów lub wypłacać gotówkę z bankomatów. Odnosi się
to na przykład do osób bezdomnych, ale również do
uchodźców. Szacuje się, że około 20 proc. dorosłych Polaków
nie posiada konta bankowego. W całej UE takich osób powyżej 16. roku życia jest ok. 30 milionów.
Ponadto UE spowodowała przyspieszenie płatności
transgranicznych i poprawę ich bezpieczeństwa. Od 1 lutego
2016 r. wszystkich klientów banków dotyczą
międzynarodowy numer rachunku bankowego (IBAN) oraz
kod identyfikujący banku (BIC). Przyczyniają się one do
ujednolicenia, przyspieszenia i obniżenia kosztów
transgranicznych przelewów bankowych, poleceń zapłaty
oraz płatności kartami. Jednolity obszar płatności w euro
obejmuje 34 kraje. Oprócz 28 państw członkowskich UE te
zasady obowiązują w Islandii, Liechtensteinie, Norwegii,
Szwajcarii, Monako i San Marino.
Dyrektywa unijna w sprawie opłat przy płatnościach kartą
Dyrektywa unijna w sprawie opłat bankowych, przenoszenia
rachunku płatniczego oraz dostępu do podstawowego rachunku płatniczego z 2014 r.
Jednolity obszar płatności w euro – pytania i odpowiedzi (w
jęz. angielskim)
Badanie "Wybrane wyniki badania Polaków nt. korzystania z
usług bankowych i płatności 2016", NBP
UE obniża opłaty bankowe i koszty korzystania z kart kredytowych
60 argumentów za Unią Europejską 30 Dlaczego warto być w UE
Część 5: Dzięki UE koszty życia maleją
Robienie interesów na zdrowiu to delikatna sprawa.
Dlatego ścisłe zasady zapobiegają walce na rabaty i
dumpingowi cenowemu. Dzięki wielu wyrokom
Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wzrosła
przejrzystość rynku farmaceutycznego. Większa konkurencja oznacza zaś niższe ceny.
Zamawianie leków w systemie sprzedaży wysyłkowej lub
realizacja recepty w innym unijnym kraju stały się możliwe
dzięki UE. W kilku przełomowych orzeczeniach Trybunał
Sprawiedliwości UE stwierdził, że swobodny przepływ
towarów musi również dotyczyć produktów leczniczych.
Korzystają na tym przede wszystkim osoby, które bardzo dużo podróżują lub mieszkają w regionach przygranicznych.
Europejczycy coraz częściej kupują lekarstwa w internecie.
Aby umożliwić im upewnienie się, że dana apteka
internetowa jest prawdziwa i bezpieczna, Komisja Europejska
ustanowiła wspólne logo dla aptek internetowych i wymogi techniczne zapewniające jego autentyczność.
Z kolei dzięki jednolitemu dla całej Unii systemowi
wystawiania recept transgranicznych, pacjenci mają
gwarancję, że recepta wystawiona w jednym państwie
zostanie właściwie odczytana i zrealizowana na terenie innego kraju.
Kupowanie leków w internecie: Komisja wprowadza logo, które zapewni konsumentom bezpieczeństwo
Realizacja recepty za granicą
UE ułatwia bezpieczne kupowanie leków
60 argumentów za Unią Europejską 31 Dlaczego warto być w UE
Jakie dodatki zawiera sok pomarańczowy? Ile kalorii
ma batonik musli? Dzięki UE konsument może łatwo
uzyskać odpowiedzi na te pytania – wystarczy
spojrzeć na opakowanie. Również w restauracji
alergicy mogą się dowiedzieć, co znajduje się w
zamawianym jedzeniu. A przede wszystkim żywność
jest bezpieczna – nie może się w niej znaleźć salmonella ani żadne inne szkodliwe substancje.
W Europie obowiązują wysokie normy dotyczące żywności. W
unijnym rozporządzeniu uregulowano etykietowanie
produktów spożywczych. Wystarczy rzut oka na opakowanie,
aby się łatwo zorientować. W całej UE na każdym
opakowaniu muszą znaleźć się jednolite tabele, z których
można się dowiedzieć o zawartości składników odżywczych.
Na przykład informacje o wartości energetycznej, zawartości
tłuszczu, tłuszczów nasyconych, węglowodanów, cukru,
białka oraz soli. Wszystkie dane liczbowe odnoszą się do 100
gramów lub 100 mililitrów. W przypadku wołowiny oraz
świeżej wieprzowiny, jagnięciny, mięsa kóz i drobiu
obowiązkowe jest podanie miejsca pochodzenia zwierząt. Dla
każdego produktu wymagane jest podanie 14
najważniejszych składników, które mogą wywołać reakcje
alergiczne (np. orzechy albo soja). Ważna informacja dla
alergików: również w przypadku żywności sprzedawanej bez
opakowań, np. w restauracji, informacje o alergenach muszą
być podawane. (Nie oznacza to wcale, jak się często słyszy,
że konieczne jest podawanie wszystkich składników ciasta
przynoszonego przez dzieci do przedszkola albo serwowanego na imprezach charytatywnych).
Oświadczenia zdrowotne na żywności są ściśle uregulowane.
Jeżeli producent umieszcza na produkcie informację o
„niskiej zawartości tłuszczu”, nie może on zawierać więcej niż
3 g tłuszczu na 100 g. Obowiązkowe jest również podanie na
etykiecie informacji o tym, że produkt jest żywnością
genetycznie modyfikowaną (tzw. „nowa żywność”). Dotyczy
to przykładowo olejów roślinnych, które wyprodukowano z
roślin zmodyfikowanych genetycznie. Konsument ma
wówczas wybór – może zdecydować się na żywność
genetycznie zmodyfikowaną lub nie.
Oprócz znakowania żywności UE wprowadziła również
jednolite znaki jakości: przykładowo dobrze znany znak CE
czy też oznaczenia dla produktów ekologicznych. Ułatwiają one konsumentom podejmowanie decyzji o zakupie.
Surowym regułom podlegają również kosmetyki np. kremy i
emulsje do pielęgnacji skóry, zwłaszcza pod kątem
stosowania określonych chemikaliów. Jest to reakcja UE na upowszechniające się od lat alergie.
Jeżeli na rynku UE znajdą się niebezpieczne dla zdrowia
produkty spożywcze, np. mięso skażone salmonellą czy też
ryby z zawartością rtęci, uruchamiany jest mechanizm
szybkiego ostrzegania (RASFF). Każdy kraj może w ten
sposób ostrzec inne kraje w UE o danym produkcie, dzięki
czemu informacja o zagrożeniu przekazywana jest szybko i
jest czas na podjęcie działań przez odpowiedzialne organy.
Żywność jest wówczas wycofywana z rynku i niszczona, a zagraniczne produkty są odsyłane do kraju pochodzenia.
Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska
UE przywiązuje wagę do zdrowej żywności
60 argumentów za Unią Europejską 32 Dlaczego warto być w UE
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska
Kto raz spróbował prawdziwej szynki parmeńskiej albo
oryginalnej bryndzy podhalańskiej, być może nie
będzie chciał jeść nic innego. Tymczasem, gdyby nie
Unia, dostęp do takich oryginalnych produktów byłby
trudny. UE chroni obywateli przed nieuczciwymi
producentami, którzy próbują imitować cieszące się popularnością smakołyki.
Jeśli chodzi o kiełbasę, Europejczycy mają wymagania:
kiełbasa lisiecka musi pochodzić z gmin Czernichów i Liszki w
powiecie krakowskim, kiełbaski norymberskie muszą
pochodzić z Norymbergi, szynka parmeńska musi być z
Parmy, a boczek tyrolski musi być z Tyrolu. Można by wymieniać dalej – piwa, sery, ciastka.
W Europie specjalności regionalne są częścią tradycji i
kultury. Wprowadzone przez UE oznaczenia pochodzenia
wielu produktów mają je chronić przed nadużyciami. W ten
sposób Unia próbuje zachować wyjątkowy charakter
produktów, który wynika z ich pochodzenia i specjalnej
metody produkcji. Wielu producentów regionalnych
smakołyków umieszcza je w unijnym rejestrze, chroniąc się
w ten sposób przed nieuczciwym naśladownictwem. Wśród
produktów chronionych unijnymi znakami są m.in. ser
koryciński, oscypek, andruty kaliskie, miody pitne czy rogal świętomarciński.
W zależności od właściwości produktu przyznaje się trzy
rodzaje oznaczeń: „chroniona nazwa pochodzenia”
(produkcja, przetwarzanie i przygotowywanie produktu
odbywa się na danym obszarze geograficznym zgodnie z
uznaną i ściśle określoną metodą), „chronione oznaczenie
geograficzne” (przynajmniej jeden z etapów – produkcja,
przetwarzanie lub przygotowanie produktu – odbywa się na
obszarze pochodzenia) i „gwarantowana tradycyjna
specjalność” (tradycyjny skład produktu bądź tradycyjna metoda produkcji lub przetwórstwa).
Obecnie na unijnej liście jest już ponad 1250 oznaczeń
regionalnych produktów i specjalności. 37 z nich to już
zarejestrowane tradycyjne i regionalne produkty polskie, kilkanaście innych z Polski czeka w kolejce na rejestrację.
W wielu innych regionach świata, np. w USA, nie ma
podobnych przepisów ochronnych. Znane są tam produkty o
europejskich nazwach, np. szampan, który produkowany jest
w USA, a nie we Francji. Oznaczenia pochodzenia są zatem
również przedmiotem negocjacji handlowych. W ostatnich
latach UE udało się zapewnić lepszą ochronę setek oznaczeń
geograficznych. Ochronę produktów UE poza jej granicami
udało się zapewnić między innymi w umowach handlowych z
Kanadą, Koreą i Singapurem. UE ma również odrębną umowę z Chinami, która gwarantuje ochronę nazw pochodzenia.
Geograficzne oznaczenia pochodzenia
Lista produktów regionalnych
UE chroni nas przed imitacjami żywności i wspiera regionalne przysmaki
60 argumentów za Unią Europejską 33 Dlaczego warto być w UE
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska
Zanieczyszczone morze, skażone ropą naftową plaże i
fosforany w wodzie pitnej: to już przeszłość. UE stara
się zapewnić czystość zbiorników wodnych. Dzięki
temu Europejczycy mogą bez obaw korzystać z
kąpielisk i czystej wody pitnej.
W reakcji na szereg mających katastrofalne skutki
wypadków zbiornikowców i wycieków ropy w Europie, Unia
określiła nowoczesne normy dla statków korzystających z
europejskich portów. W następstwie wypadku zbiornikowca
Erika w 1999 r. u wybrzeży Francji powołano Europejską
Agencję Bezpieczeństwa Morskiego (EMSA) z siedzibą w
Lizbonie. Odpowiada ona za bezpieczeństwo na akwenach
Europy. Przykładowo zakazano korzystania ze zbiornikowców
z pojedynczym kadłubem – wymaga się stosowania podwójnego poszycia w kadłubie.
Na interwencji UE skorzystali również zwykli obywatele: Bez
obaw można kąpać się w 96 proc. jezior i mórz w UE - tak
wynika z danych UE opublikowanych w sprawozdaniu na
temat jakości kąpielisk za 2016 r. W Polsce wartość ta wynosi 91 proc.
Od początku 2017 r. obowiązuje rozporządzenie UE, które
ogranicza zawartość fosforu w produktach do zmywarek
(tabletki i proszki). Nadmiar fosforu w ściekach zrzucanych
do rzek i jezior powoduje bowiem ich zarastanie przez
żywiące się fosforem wodorosty. Prowadzi to do niedoborów
tlenu, co z kolei przyczynia się do wymierania zwierząt i innych roślin.
Według szacunków Europejskiej Agencji Środowiska (EEA)
jakość wody pitnej i skuteczność oczyszczania ścieków uległy
w 2016 r. poprawie w całej Unii Europejskiej. Ze
sprawozdania EEA z końca 2016 r. można się dowiedzieć, że
w przeprowadzanych w całej UE w latach 2011 i 2013
analizach wody pitnej stwierdzono, że 98,5 proc. próbek
spełnia normy, a często nawet je przekracza. Ponadto ścieki
komunalne z coraz większej liczby gospodarstw domowych
poddawane są oczyszczaniu, przy czym sytuacja wygląda
gorzej w regionach południowej i wschodniej Europy.
Europejska Agencja Środowiska krytykuje przy tym fakt, że
do środowiska odprowadzanych jest coraz więcej składników
odżywczych i ścieków – dotyczy to przede wszystkim azotu i fosforu.
W 2014 r. unijny Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że Polska
nie wywiązała się z zobowiązań unijnej dyrektywy
azotanowej, służącej ochronie jakości wód w Europie poprzez
zapobieganie zanieczyszczeniom wód gruntowych i
powierzchniowych azotanami pochodzącymi z rolnictwa oraz poprzez promowanie dobrych praktyk rolniczych.
Jakość kąpielisk – Komisja Europejska (w jęz. angielskim)
Jakość wody – informacje Europejskiej Agencji Środowiska
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE ws. ochrony wód
UE dba o czystość wody pitnej i wody w kąpieliskach
60 argumentów za Unią Europejską 34 Dlaczego warto być w UE
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska
Pył, smog i spaliny – w wielu miastach nie ma czym
oddychać. UE zabiega zatem na forum
międzynarodowym o ochronę środowiska i wyznaczyła
sobie ambitne cele obniżenia emisji gazów
cieplarnianych, które przyczyniają się do ocieplenia klimatu.
„My Europejczycy jesteśmy liderami w zakresie działań w
dziedzinie klimatu”, mówi przewodniczący Komisji
Europejskiej Jean-Claude Juncker. Europa może poszczycić
się wynegocjowaniem pierwszego w historii wiążącego
międzynarodowego porozumienia w sprawie klimatu. Pod
koniec 2015 r. w Paryżu 195 krajów podpisało historyczne
porozumienie klimatyczne, które weszło w życie pod koniec
2016 r. Juncker mówi: „To Europa zbudowała ambitną
koalicję, która umożliwiła zawarcie porozumienia
paryskiego”. UE zawsze szła w tej dziedzinie do przodu, wciąż
zachęcając partnerów w grupie G-20 i w ONZ do naśladowania europejskiego przykładu.
W porozumieniu kraje zobowiązują się do obniżenia
ocieplenia globalnego o „znacznie poniżej dwóch stopni” w
porównaniu do poziomu sprzed epoki przemysłowej.
Ambitnym celem jest poziom 1,5 stopnia. Wielu naukowców
uważa, że przy takiej wartości zmiany związane z klimatem mogą być nadal pod kontrolą.
Porozumienie paryskie ratyfikowały również kraje
„klimatycznej wagi ciężkiej” – USA, Chiny, Brazylia i Indie – co
nie miało miejsca do samego końca w przypadku
poprzedniego porozumienia, czyli protokołu z Kioto. Po
wygaśnięciu tego protokołu w 2020 r. zacznie obowiązywać
nowe porozumienie. Porozumienie paryskie musi być
wdrożone poprzez zobowiązania poszczególnych państw.
Następna konferencja odbędzie się w listopadzie 2017 r. w
Bonn, gdzie mieści się siedziba sekretariatu ONZ ds. zmiany klimatu.
Cele ustalone na forum ONZ pozostają zbieżne z unijnymi
planem działania dot. przejścia na gospodarkę
niskoemisyjną. Zakłada on częściowe zastąpienie paliw
kopalnych w sektorze transportowym i ciepłowniczym.
Energia elektryczna będzie wytwarzana ze źródeł
odnawialnych oraz innych niskoemisyjnych źródeł energii, m.
in. w elektrowniach opalanych stałym paliwem kopalnym
wyposażonych w instalacje wychwytywania i składowania
dwutlenku węgla. Unia przewodzi zmianom w tej dziedzinie –
już w październiku 2014 r. jednomyślnie przyjęła trzy cele
klimatyczne: do 2030 r. państwa chcą emitować co najmniej
40 proc. mniej gazów cieplarnianych w porównaniu z 1990 r.;
udział energii ze źródeł odnawialnych ma do 2030 r.
stanowić ok. 27 proc. całkowitej produkcji energii, a zużycie
energii ma spaść o 27 proc. w porównaniu z 2014 r. Państwa
członkowskie muszą nadal wprowadzać udoskonalenia, aby
faktycznie osiągnąć te cele.
Czyste powietrze jest jednym z głównych celów polityki
ochrony środowiska w Unii Europejskiej. UE określiła również
limity czystości powietrza obowiązkowe dla wszystkich
państw członkowskich i zapewniające ochronę zdrowia
mieszkańców. Coraz więcej słyszymy przecież o chorobach
dróg oddechowych i astmie. Już w 1999 r. państwa UE
uzgodniły minimalne normy czystości powietrza. Od 2005 r.
określone są najwyższe limity dwutlenku siarki, dwutlenku
azotu i ołowiu. Państwa UE muszą wdrażać te przepisy i stąd
biorą się ograniczenia prędkości, zakazy poruszania się
samochodem, czy też obowiązki nakładane na przemysł. Z
drugiej strony pojawiają się też ulgi podatkowe na zakup ekologicznych samochodów.
W 2015 roku Polska została pozwana do Trybunału
Sprawiedliwości UE za przekroczenie limitu cząstek stałych w
powietrzu, stanowiących poważne zagrożenie dla zdrowia publicznego.
87% energii elektrycznej pozyskiwanej w Polsce pochodzi z
węgla. UE stwarza warunki do jego zastąpienia przez inne
źródła energii, np. OZE. Źródłem środków potrzebnych do
przeprowadzenia niezbędnych inwestycji może być m.in.
Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych.
Tekst porozumienia paryskiego (w jęz. angielskim)
Cele w zakresie klimatu – informacje Komisji Europejskiej
Dyrektywa UE w sprawie jakości powietrza
Komisja pozywa Polskę do Trybunału Sprawiedliwości UE w związku ze złą jakością powietrza
UE dba o czyste powietrze i jest światowym liderem w przeciwdziałaniu zmianom klimatu
60 argumentów za Unią Europejską 35 Dlaczego warto być w UE
Część 6: UE propaguje zdrowe odżywianie i ochronę środowiska
Telefony komórkowe, laptopy i telewizory zawierają
sporo szlachetnych i rzadkich metali, które można
poddać obróbce i ponownie wykorzystać. UE dba o to,
aby konsumenci mogli bezpłatnie zwracać zużyte
urządzenia producentowi. Zmniejsza to obciążenie środowiska i przynosi oszczędności dla przemysłu.
Stara klawiatura, niesprawny odtwarzacz DVD, zepsuta
pralka – konsumenci mogą bezpłatnie zwrócić te urządzenia
w większych sklepach. Co roku w Europie na wysypisku
ląduje 9,5 mln ton zużytego sprzętu elektrycznego i
elektronicznego. Zgodnie z unijną dyrektywą z 2006 r. zużyte
urządzenia, podobnie jak urządzenia nadal działające, muszą
być zbierane oraz poddawane fachowej obróbce i recyklingowi.
To ulga dla środowiska i oszczędność zasobów. Weźmy
przykładowo lodówkę: Najpierw należy odessać mieszankę
czynnika chłodniczego z olejem. W starszych urządzeniach
znajduje się również szkodliwy dla środowiska
chlorofluorowęglowodór. Zużyte urządzenia zawierają
szkodliwe substancje, takie jak rtęć i kadm. W uboższych
krajach, np. w Afryce, gdzie często trafiają stare urządzenia,
ich nieodpowiednia utylizacja prowadzi do problemów
zdrowotnych i zanieczyszczenia środowiska. Ponadto w
przypadku braku recyklingu kraje UE tracą wartościowe
metale. Telefony komórkowe, komputery i inne urządzenia elektroniczne zawierają m.in. złoto, miedź i srebro.
Wdrożenie recyklingu zużytych urządzeń nie funkcjonuje
jeszcze tak dobrze, jak powinno. Takie są wnioski wynikające
z badania przeprowadzonego w 2015 r. pod kierunkiem
międzynarodowej organizacji policyjnej Interpol. Zaledwie
jedna trzecia zużytych urządzeń trafia w Europie na swoje
miejsce: do oficjalnych punktów zbiórki i recyklingu.
Pozostałe są poddawane nieprawidłowej obróbce, nielegalnie
wywożone za granicę lub po prostu wyrzucane. Unia chce
zmienić taki stan rzeczy. Od lipca 2016 r. również sklepy
internetowe muszą przyjmować drobne zużyte urządzenia –
bezpłatnie i bez konieczności okazywania dowodu zakupu.
Konieczna jest również edukacja konsumentów w zakresie
recyklingu, m.in. poprzez zbiórki starego sprzętu i kampanie informacyjne.
Dyrektywa unijna w sprawie recyklingu zużytego sprzętu
elektrycznego i elektronicznego
Nowe przepisy w zakresie zużytego sprzętu – komunikat prasowy Komisji z dnia 13.08.2012 r.
UE dba o recykling zużytych urządzeń elektronicznych
60 argumentów za Unią Europejską 36 Dlaczego warto być w UE
W Unii Europejskiej każdy może sobie swobodnie
wybrać, gdzie chce mieszkać. Emeryt może się
przenieść do słonecznej Hiszpanii, studentka korzystać
z włoskiej dolce vita, a przedsiębiorca założyć firmę w innym państwie UE – wszystko jest możliwe.
Europa oznacza komfort polegający na tym, że można się
łatwo przeprowadzić, jeżeli się tylko chce. Każdy obywatel
państwa członkowskiego jest bowiem jednocześnie
obywatelem Unii Europejskiej. Dzięki temu każdy ma prawo i
swobodę wyboru, w którym państwie członkowskim chce
pracować, studiować czy też spędzić jesień swojego życia.
Opiera się to na zasadach zapisanych w traktatach
europejskich, tj. swobodzie przepływu pracowników,
swobodzie przedsiębiorczości i swobodzie świadczenia usług.
Każde państwo musi traktować obywateli innego państwa
UE pod względem zatrudnienia, zabezpieczenia społecznego i
podatków w taki sam sposób, w jaki traktuje swoich własnych obywateli.
Aktualnie w całej Unii jest ponad 14 mln obywateli UE, którzy
mieszkają na dłużej w innym państwie członkowskim.
Większość z nich pracuje, ale są wśród nich także emeryci i studenci.
W większości państw członkowskich obywatele z innych
państw UE wnoszą swój wkład do systemu socjalnego.
Patrząc całościowo, płacą oni więcej podatków i składek na
ubezpieczenie społeczne niż otrzymują w zamian świadczeń.
Świadczeń socjalnych nie pobierają wcale więcej niż sami
obywatele danego państwa. Przepisy unijne wytyczają tu
jasne granice: jest swoboda przemieszczania się i
zatrudnienia, ale nie przysługuje prawo do pobierania za
darmo świadczeń socjalnych innego państwa UE. Tylko
bowiem pracujący obywatele UE mają prawo do korzystania
ze świadczeń socjalnych. Potwierdził to Europejski Trybunał Sprawiedliwości w licznych wyrokach.
W Unii Europejskiej funkcjonuje sieć EURES
(EURopeanEmploymentServices – Europejskie Służby
Zatrudnienia), która ma na celu wspieranie mobilności
pracowników na europejskim rynku pracy. Działania w
ramach sieci EURES w Polsce świadczą: wojewódzkie urzędy
pracy, powiatowe urzędy pracy, wojewódzkie komendy
Ochotniczych Hufców Pracy, centra edukacji i pracy
młodzieży Ochotniczych Hufców Pracy oraz podmioty
akredytowane przez Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
Tekst dyrektywy UE w sprawie swobodnego przemieszczania
się
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować
Dzięki Unii Europejskiej można mieszkać i pracować w każdym państwie UE
60 argumentów za Unią Europejską 37 Dlaczego warto być w UE
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować
Nagła choroba za granicą? Nie ma powodu do
niepokoju. W przypadku konieczności wizyty u lekarza
polskie ubezpieczenie zdrowotne pokryje jej koszty.
Jest to możliwe dzięki europejskiej karcie ubezpieczenia zdrowotnego.
Unia dba o to, by jej obywatele mieli wystarczającą ochronę
ubezpieczeniową także podczas urlopu czy też podróży
służbowej. Prawo do korzystania (na koszt Narodowego
Funduszu Zdrowia) z niezbędnych świadczeń zdrowotnych w
czasie tymczasowego pobytu na terenie innego państwa
członkowskiego Unii potwierdza Europejska Karta
Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ). Jeśli podczas wizyty u
lekarza w innym państwie UE przedłoży się kartę EKUZ, NFZ
zwróci koszty leczenia. W ten sposób osoby ubezpieczone
ustawowo w Polsce nie ponoszą żadnych kosztów, z
wyjątkiem właściwych dla danego kraju kwot udziału
własnego czy drobnych opłat. Ubezpieczony musi tylko
najpierw wyłożyć pieniądze na niezbędny zabieg, a w
niektórych państwach UE zabiegi są nawet bezpłatne.
Również recepty można bez przeszkód zrealizować w innych państwach UE.
Jeżeli jednak ktoś wyjeżdża za granicę specjalnie w celu
odbycia leczenia, poddania się operacji czy wykonania
protezy zębów, powinien upewnić się, czy krajowe
ubezpieczenie przejmie te koszty. Dotyczy to również osób
przewlekle chorych, którzy wymagają ciągłej opieki
medycznej. Ale uwaga: zabiegi prywatne nie zawsze są objęte ubezpieczeniem.
Warto pamiętać, że europejska karta ubezpieczenia
zdrowotnego jest ważna we wszystkich 28 krajach UE, a także w Islandii, Norwegii, Liechtensteinie i Szwajcarii.
Zwrot kosztów – strona internetowa Komisji Europejskiej
Informacje o karcie EKUZ
Dzięki UE mamy zapewnione ubezpieczenie zdrowotne
w podróży zagranicznej
60 argumentów za Unią Europejską 38 Dlaczego warto być w UE
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować
Europa jest również zjednoczona, jeśli chodzi o pomoc
w wypadkach nagłych. Już w 2008 r. wprowadzono
jednolity dla całej UE bezpłatny numer alarmowy 112.
Pozwala on na skrócenie czasu oczekiwania na ekipę
ratunkową i ratowanie życia ludzkiego.
Wcześniej każdy kraj miał własne numery alarmowe policji i
straży pożarnej. W razie pożaru lub wypadku podróżni za
granicą często nie wiedzieli, pod jaki numer mają zadzwonić, by wezwać pomoc.
W 2008 r. to się zmieniło. Unijny telefon alarmowy
funkcjonuje we wszystkich państwach członkowskich UE, od
Hiszpanii po Finlandię, od Irlandii po Polskę, i to zarówno
dzwoniąc z sieci stacjonarnej, jak i komórkowej. Ale jeszcze
nie wszyscy o tym wiedzą: w skali całej UE tylko 48 proc.
obywateli zna ten pozwalający ratować ludzkie życie numer
(wg danych z 2016 roku). Pod tym względem Polacy biją
Europejczyków na głowę – znajomość numeru 112 w Polsce
jest najwyższa w Unii i wynosi 83%. Problemem w naszym
kraju pozostaje jednak nadal zbyt częste jego wybieranie niezgodnie z przeznaczeniem.
Centra powiadamiania ratunkowego powinny być w stanie
odbierać zgłoszenia w różnych językach, czyli na przykład
również po angielsku. W przypadku, gdy telefon komórkowy
nie ma dostępu do sieci własnej karty SIM, połączenie
odbywa się poprzez sieć obcą. Takie połączenie alarmowe
ma w sieci komórkowej priorytet, co oznacza, że w razie
potrzeby przerywane jest inne połączenie. W Polsce, obok
numeru 112, dalej funkcjonują tradycyjne numery alarmowe
997, 998 i 999. Europejski numer alarmowy rozpowszechnia
się też poza Unią Europejską i funkcjonuje już w ponad 30
krajach Europy.
Także, jeśli chodzi o kierowców, Unia stawia na
bezpieczeństwo także, jeśli chodzi o kierowców.
Wprowadzony w 2015 r. system e-call, który w razie
wypadku automatycznie wybiera numer 112, by
zaalarmować służby ratunkowe, ma przyczynić się do
obniżenia liczby ofiar śmiertelnych w wypadkach drogowych.
Chodzi o to, by móc jak najszybciej przyjść rannym z pomocą.
Jeżeli system nie zostanie uruchomiony manualnie, to
zareaguje on przykładowo na wystrzelenie poduszki
powietrznej i wyśle poprzez ogólnoeuropejski numer
alarmowy 112 informację na temat miejsca i godziny
wypadku do najbliższego centrum powiadamiania. Według
danych Komisji Europejskiej montaż systemu e-call ma
kosztować około 100 euro na jeden samochód.
Numer alarmowy 112 – informacje Komisji Europejskiej (w
jęz. angielskim)
Połowa Europejczyków zna numer 112.
W razie wypadku zadzwoń: w Europie istnieje jeden
wspólny numer alarmowy – 112
60 argumentów za Unią Europejską 39 Dlaczego warto być w UE
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować
Kontrola drogowa za granicą? Prawo jazdy zagubione
na urlopie? Już od 1996 roku każde państwo Unii
uznaje prawa jazdy wydane w innym państwie. Tak
samo długo istnieje już też jednolite europejskie prawo jazdy.
Wcześniej dokument z własnego kraju nie zawsze
przekonywał policję i organy administracji za granicą. Dzięki
ujednoliceniu przez UE to się jednak zmieniło. Dokumenty
uprawniające do prowadzenia pojazdu – a jest ich w obiegu
w UE ponad 110 różnych rodzajów – są teraz wzajemnie
uznawane i kierowcy mogą bez biurokratycznych przeszkód poruszać się na ich podstawie w każdym kraju Unii.
Mieszkając w innym państwie UE, nie ma się już obowiązku
wymiany prawa jazdy na miejscowe. Można nadal
posługiwać się swoim dotychczasowym dokumentem. W
chwili przedłużania ważności, a najpóźniej w roku 2033, zostanie on zastąpiony prawem jazdy w nowym formacie.
Od 2013 r. wszystkie nowe prawa jazdy wydawane w UE
mają format standardowy: jest to plastikowy dokument
wielkości karty kredytowej ze zdjęciem, opatrzony ulepszonymi zabezpieczeniami.
W przypadku zagubienia prawa jazdy w innym państwie Unii
nie ma powodu do zmartwienia: wszystkie państwa UE wystawiają dokumenty zastępcze.
Europejskie prawo jazdy – informacje Komisji Europejskiej
Tekst dyrektywy UE w sprawie praw jazdy z 20.12.2006 r.
Dzięki UE nasz prawa jazdy są ważne w Europie
60 argumentów za Unią Europejską 40 Dlaczego warto być w UE
Część 7: Dzięki UE łatwiej jest w Europie podróżować i pracować
Podróżowanie po zjednoczonej Europie bez kontroli
granicznych było od dawna marzeniem Europejczyków.
W 1985 r. uzgodniono zniesienie szlabanów
granicznych, a w 1995 r. Europa bez granic
wewnętrznych stała się rzeczywistością. Dziś do
strefy Schengen należy 26 państw liczących łącznie
400 mln mieszkańców. Aby utrzymać to wspólne
osiągnięcie także w obliczu dużej presji migracyjnej,
wzmacniana jest współpraca policyjna i wspólna
ochrona granic zewnętrznych. 21 grudnia br. Polska
będzie świętowała 10-lecie przystąpienia do strefy Schengen.
Przed ponad 30 laty w otoczonej winnicami niewielkiej
luksemburskiej miejscowości Schengen sześć państw
podpisało układ, który przyjął nazwę tej miejscowości. W
strefie Schengen stacjonarne kontrole graniczne zostały
zniesione. Przekraczając granicę, podróżni nie muszą już
okazywać paszportów i nie są kontrolowani. Przez granice
wewnętrzne strefy Schengen przejeżdżają codziennie do
pracy miliony osób. Każdego roku Europejczycy odbywają
około 1,25 mld podróży poprzez granice wewnętrzne strefy
Schengen. Swobodny przepływ osób jest w państwach
należących do strefy Schengen prawem przysługującym
wszystkim obywatelom UE – jest to jeden z największych sukcesów integracji europejskiej.
Niektórzy ludzie próbują wysnuć związek między zniesieniem
granic w strefie Schengen a wzrostem przestępczości, ale nie
można tego statystycznie wykazać. Aby zapewnić
bezpieczeństwo na obszarze bez granic wewnętrznych,
policja w państwach strefy Schengen stworzyła bardziej
skuteczne metody niż tradycyjne kontrole graniczne.
Oczywiście niezbędnym warunkiem jest to, by policja nie
wycofała się z obszaru przygranicznego i utrzymała tam
dostateczną liczbę funkcjonariuszy prowadzących patrole i
selektywne kontrole. Służby policyjne w strefie Schengen
walczą wspólnie z przestępczością transgraniczną, między
innymi w ramach wspólnych zespołów policyjnych. Policja w
Niemczech, Polsce i Czechach utworzyła przykładowo stałe
struktury współpracy i może szybko reagować na nowe
zagrożenia w regionach przygranicznych. I tak na przykład
policjanci z Niemiec i Polski skutecznie przeciwdziałają
kradzieżom maszyn rolniczych. Policjanci z państw strefy
Schengen mogą transgranicznie obserwować, ścigać i
aresztować przestępców. Wspierają się wzajemnie za
pośrednictwem systemu komputerowego, który umożliwia
wymianę danych na temat poszukiwanych osób lub
skradzionych samochodów i broni: jest to „System
Informacyjny Schengen” (SIS), swego rodzaju elektroniczna kartoteka kryminalna.
Wspólny obszar bez granic wewnętrznych jest możliwy
jednak tylko wówczas, gdy będziemy odpowiednio chronić
nasze granice zewnętrzne. Zewnętrzna granica lądowa strefy
Schengen ma ponad 7 700 km długości, zaś granice morskie
to prawie 42 700 km. Kryzys uchodźczy w 2015 r. unaocznił
poważne niedociągnięcia istniejące na granicach
zewnętrznych, które teraz krok po kroku są usuwane. Nowa
Europejska Straż Graniczna i Przybrzeżna utworzona w 2016
r., której stała siedziba mieści się w Warszawie, to 1500
stojących w gotowości funkcjonariuszy straży granicznej,
którzy mogą zostać oddelegowani w teren w ciągu kilku dni.
Funkcjonariusze europejskiej straży granicznej wspierają już
teraz Bułgarię na granicy z Turcją i Grecję na jej północnej
granicy. Migrantów przybywających do Grecji i Włoch nie
przepuszcza się już tak po prostu przez granicę do innych
części UE, tylko rejestruje się, pobierając od niemal 100
procent z nich odciski palców. Porozumienie z Turcją
przyczyniło się do gwałtownego spadku liczby
przybywających. Niemniej jednak z Włoch i Grecji nadal nie
może wydostać się wiele osób ubiegających się o azyl.
Ogólnoeuropejska relokacja tych osób nadal nie działa tak, jak zostało to wspólnie uzgodnione.
Przepisy określone w kodeksie granicznym Schengen
stanowią, że państwa strefy Schengen mogą tymczasowo
przywrócić kontrole na granicach wewnętrznych, jeśli istnieje
zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa
wewnętrznego. W praktyce klauzula ta została wykorzystana
w przypadku szczytów politycznych lub meczów piłkarskich,
by na przykład uniemożliwić wjazd zagranicznym
pseudokibicom. Przykładowo, w lipcu 2016 roku Polska
przywróciła czasowe kontrole graniczne w celu zwiększenia
bezpieczeństwa podczas szczytu NATO w Warszawie oraz
Światowych Dni Młodzieży w Krakowie. W 2012 roku podoba
sytuacja miała miejsce w związku z Mistrzostwami Europy w
Piłce Nożnej. W trakcie kryzysu uchodźczego od 2015 r.
kontrole graniczne przywróciło sześć spośród 26 państw
członkowskich. Komisja Europejska i państwa członkowskie
uzgodniły, że będą pracować nad stopniowym likwidowaniem
tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych i
przywrócą jak najszybciej normalne funkcjonowanie strefy
Schengen bez wewnętrznych kontroli granicznych. Wszystkie
zainteresowane strony wiedzą bowiem, co oznacza swoboda
podróżowania bez granic: jedno z największych osiągnięć wspólnej Europy.
Koszty Europy bez Schengen – komunikat Komisji z marca
2016 r.
Zwięzły przegląd zasad strefy Schengen
Dzięki UE można podróżować bez granic: strefa Schengen
60 argumentów za Unią Europejską 41 Dlaczego warto być w UE
Erazm z Rotterdamu (łac. Erasmus) był jednym z
najważniejszych przedstawicieli europejskiego
humanizmu renesansowego. Jego imię nosi największy
na świecie program wymiany międzynarodowej
przeznaczony dla studentów, stażystów i
wykładowców, czyli Erasmus. Od 2014 roku znany jest
pod nazwą Erasmus+, jako program UE w dziedzinie
edukacji, szkoleń, młodzieży i sportu. W tym roku
Erasmus obchodzi swoje 30. urodziny. Dotychczas w
programie wzięło udział już dziewięć milionów osób. Polska dołączyła do programu w 1998 roku.
Wyjechać na semestr studiów do Paryża lub Madrytu? To jak
najbardziej realne! Co roku kilkanaście tysięcy polskich
studentów wyjeżdża na studia lub praktykę do innego kraju
UE. Program wymian studenckich, który w tym roku obchodzi
swoje trzydziestolecie, jest jednym z najbardziej udanych
projektów UE. W 1987 r. wzięło w nim udział 3 244
studentów. W 2015 r. liczba uczestników osiągnęła już 640
tys., a wśród nich znaleźli się nie tylko studenci, lecz również
stażyści, wolontariusze, wykładowcy, trenerzy i osoby
pracujące z młodzieżą. Erasmus to nie tylko program, to styl
życia: uczestnicy Erasmusa są otwarci na inne kultury, cenią i
podziwiają różnorodność naszego kontynentu i czują się obywatelami Europy.
Zaczęło się od wymiany studenckiej, ale stopniowo zakres
programu rozszerzano na kolejne grupy uczestników:
stażystów, praktykantów, młodych przedsiębiorców,
sportowców i nauczycieli. Studenci otrzymują od 150 do 250
euro miesięcznie i nie muszą płacić czesnego na zagranicznej uczelni, tam gdzie jest ono wymagane.
W 2014 roku, czyli pierwszym roku obowiązywania
rozszerzonego programu Erasmus+, 14 tysięcy polskich
studentów wyjechało za granicę na studia lub praktyki, z
kolei do Polski przybyło 11 tysięcy zagranicznych studentów.
Od 1998 roku, czyli od początku uczestnictwa Polski w
programie Erasmus, do 2014 skorzystało z niego w sumie
ponad 155 tys. polskich studentów. W tym samym okresie
do Polski przyjechało 68 tysięcy zagranicznych studentów Erasmusa.
Zagraniczne studia pomagają w rozwoju kariery zawodowej:
absolwenci z „Erasmusem” w CV mają dwukrotnie większe
szanse na znalezienie pracy po zakończeniu studiów niż inni
kandydaci. Co trzeci uczestnik programu odbywający
szkolenie w firmie otrzymuje po jego zakończeniu ofertę
pracy, a co dziesiąty zakłada własną firmę. „Erasmus” to
prawdopodobnie jedyna inicjatywa UE, która przeszła do
historii światowego kina za sprawą filmowej trylogii
„L'Auberge espagnole” (w wersji polskiej „Smak życia”).
Studenci najchętniej wyjeżdżają do Madrytu, Paryża i Wiednia.
W 2014 r. program połączono z innymi programami
przeznaczonymi dla studentów studiów magisterskich i
doktoranckich oraz dla młodych przedsiębiorców. Od tamtej
pory nosi on nazwę „Erasmus+”. W tym roku Komisja
Europejska uzupełni „Erasmusa+” o program dłuższych
praktyk zagranicznych (od pół roku do roku) – „ErasmusPro”.
Perspektywa wyjazdu na zagraniczny staż motywuje często osoby uczące się zawodu do ukończenia nauki.
W okresie 2014–2020 z unijnego budżetu na program
Erasmus+ przeznaczono około 14,7 mld euro. W tym okresie
za granicę na studia, do pracy lub na szkolenie wyjadą około
cztery miliony Europejczyków. W samej Polsce budżet
programu wzrośnie z 102 mln euro w 2014 r. do 111,5mln euro w 2016 r.
Program Erasmus+
Statystyki Erasmus+
Statystyki Erasmus
Trzydziestolecie „Erasmusa+” – strona internetowa
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
Dzięki UE młodzi ludzie mogą studiować za granicą
60 argumentów za Unią Europejską 42 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
Pomoc dla uchodźców lub ofiar trzęsienia ziemi: nowy
program oferuje możliwość pracy w charakterze
wolontariusza i zdobywanie doświadczenia za granicą.
Do udziału w programie zgłosiło się już 20 tys. osób. Pierwsze projekty rozpoczynają się już w tym roku.
Pod koniec 2016 r. projekt Europejskiego Korpusu
Solidarności otrzymał zielone światło od Komisji Europejskiej.
Ma on zachęcić młodych ludzi, by w sytuacjach kryzysowych
nieśli pomoc potrzebującym, jako wolontariusze. Uczestnicy
w wieku od 18 do 30 lat będą pomagać ofiarom kryzysów,
takich jak kryzys uchodźczy, oraz klęsk żywiołowych, jak
ostatnie trzęsienie ziemi we Włoszech. Chodzi o to, aby
propagować solidarność w UE i umożliwić młodym ludziom zdobywanie kwalifikacji zawodowych.
Uczestnicy otrzymają normalne wynagrodzenie za swoją
pracę lub przynajmniej zwrot kosztów podróży i pieniądze na
pokrycie kosztów utrzymania. Zapewnione będzie też
zakwaterowanie i kieszonkowe. Z Europejskim Korpusem
Solidarności można wyjechać za granicę na okres od dwóch
do 12 miesięcy w charakterze wolontariusza, stażysty lub
pracownika firmy. Wykonywane zadania powinny służyć jako punkt wyjścia do długoterminowego zatrudnienia.
Młodzież ma do wyboru projekty w dziedzinie edukacji,
zdrowia, integracji społecznej, pomocy dla imigrantów,
ochrony środowiska i pomocy w obliczu klęsk żywiołowych,
renowacji i zarządzania, jak również mające na celu budowę
mieszkań i urządzeń. Po zakończeniu zadania uczestnicy otrzymają świadectwo udziału w projekcie.
Przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker
powiedział: „Solidarność zawsze stanowiła dla mnie esencję
idei Unii Europejskiej. To, co łączy Europę, to nie traktaty ani
interesy przemysłowe i gospodarcze, lecz wartości”. Komisja
ma nadzieję, że do 2020 r. liczba uczestników programu
dojdzie do 100 tys. Kandydaci na wolontariuszy mogą
wysyłać zgłoszenia przez internet na stronie:
www.europa.eu/solidarity-corps. Pierwsze projekty rozpoczną się w pierwszej połowie roku.
Korpus Solidarności – strona internetowa
Europejski Korpus Solidarności – pytania i odpowiedzi
UE proponuje nową formę wolontariatu:
Europejski Korpus Solidarności
60 argumentów za Unią Europejską 43 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
W Grecji prawie co druga osoba poniżej 25. roku życia
jest bez pracy, a w Hiszpanii sytuacja jest niewiele
lepsza. We Włoszech dotyczy to ponad jednej trzeciej
młodych ludzi. Kryzys jeszcze bardziej pogłębił
problem bezrobocia na południu Europy, z którym
zmagano się tam jeszcze przed wprowadzeniem euro.
UE intensywnie walczy z tym zjawiskiem. Widać już pierwsze sukcesy.
Polityka rynku pracy leży przede wszystkim w kompetencji
poszczególnych państw UE, ale Unia Europejska wspiera
swoich członków w walce z bezrobociem. Z powodu kryzysu
gospodarczego ograniczenie bezrobocia wśród młodzieży jest
obecnie jednym z dziesięciu priorytetów Komisji Europejskiej.
W październiku 2016 r. 4,2 mln osób poniżej 25. roku życia
było bezrobotnych. Stopa bezrobocia w tej grupie wiekowej
wynosiła nadal 18,4 proc., choć to i tak mniej niż w styczniu
2013 r., kiedy osiągnęła aż 24 proc.
W 2013 r. kraje członkowskie UE zobowiązały się w tzw.
unijnej gwarancji dla młodzieży do zapewnienia osobom
poniżej 25. roku życia pomocy w znalezieniu pracy i zdobyciu
kwalifikacji potrzebnych na rynku pracy. Gwarancja
przewiduje, że osoby, które ukończyły szkołę lub straciły
pracę, mają prawo do uzyskania pomocy w znalezieniu w
ciągu czterech miesięcy nowego miejsca pracy lub oferty
dodatkowego szkolenia albo praktyki. Do 2018 r. UE
przeznaczy na takie programy 6,4 mld euro, a do 2020 r. kwota ta wzrośnie o 2 mld euro.
Według przewodniczącego Komisji Europejskiej Jeana-
Claude’a Junckera tak wysokie bezrobocie wśród młodzieży
to „kryzys humanitarny”, a Europa nie może pozostać
kontynentem bezrobocia wśród młodych. Jean-Claude
Juncker powiedział: „Nie możemy zaakceptować tego, że
pokolenie Y, tzw. millenialsi, mogłoby być pierwszą od 70 lat
generacją, która będzie biedniejsza niż ich rodzice”. Co roku
na tworzenie nowych miejsc pracy, szkolenia zawodowe i wspieranie przedsiębiorczości przeznacza się 10 mld euro.
Widać już pierwsze efekty unijnej gwarancji dla młodzieży.
Według Komisji Europejskiej od 2013 r. do końca 2016 r.
liczba młodych bezrobotnych spadła o 1,6 miliona. W tym
samym okresie stopa bezrobocia wśród młodzieży spadła z
23,9 do 18,5 proc. Chociaż pod koniec 2016 r. nadal 6,6 mln
młodych nie miało pracy ani nie kontynuowało nauki, ich
liczba spadła w tym okresie o 900 tys. Od stycznia 2014 r. w
projektach gwarancji dla młodzieży udział wzięło 14 mln młodych ludzi.
Komisja Europejska uzupełni popularny program „Erasmus+” o program dłuższych praktyk zagranicznych – „ErasmusPro”.
Bezrobocie wśród młodzieży – dane Eurostatu (sierpień 2016
r.)
Gwarancja dla młodzieży – informacje Komisji Europejskiej
(w jęz. angielskim)
Gwarancja dla młodzieży w poszczególnych krajach –
informacje Komisji Europejskiej (w jęz. angielskim)
Inwestowanie w młodych Europejczyków – pytania i
odpowiedzi (w jęz. angielskim)
UE pomaga młodym ludziom znaleźć pracę
60 argumentów za Unią Europejską 44 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
Podstawą sukcesu gospodarczego są często
innowacyjne koncepcje i nowatorskie pomysły. Aby
zapewnić sobie konkurencyjność na światowym rynku
innowacji, UE wydaje miliardy euro na wspieranie
badań naukowych, często realizowanych przez zespoły międzynarodowe.
„Doskonałość naukowa i czołowa pozycja w przemyśle” – oto
cele programu UE w zakresie badań naukowych i innowacji
„Horyzont 2020”. Na okres 2014–2020 UE przeznaczyła na badania naukowe około 80 mld euro ze swojego budżetu.
Według najnowszych statystyk dotyczących uczestnictwa
Polski w programie Horyzont 2020 po 323 konkursach,
polskie uczelnie, instytuty naukowe czy przedsiębiorstwa
wzięły udział w blisko 700 projektach uzyskując
dofinansowanie w kwocie w sumie 218,5 milionów EUR.
Wśród największych polskich beneficjentów programu są
m.in. Uniwersytet Warszawski, Polska Akademia Nauk i Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.
Badania naukowe dotyczące ważnych kwestii i wyzwań o
znaczeniu globalnym często nie uzyskują wystarczających
środków z budżetów krajowych i wielokrotnie dają optymalne
wyniki, gdy są realizowane w skali międzynarodowej.
Zwalczanie oporności na antybiotyki jest tutaj dobrym
przykładem. W ramach projektów finansowanych przez UE
naukowcom udało się zgromadzić dane pokazujące różne
przyczyny i różną skalę tego problemu w poszczególnych
krajach UE. Dzięki temu można było stwierdzić, dlaczego i w
jaki sposób niektóre państwa członkowskie skutecznie
zwalczają problem oporności na antybiotyki. Teraz inne kraje
mogą korzystać z tych doświadczeń i sprawdzonych rozwiązań.
Horyzont 2020 – informacje Komisji Europejskiej (w jęz.
angielskim)
Krajowy Punkt Kontaktowy Programów Badawczych UE
Miliardy euro dla naukowców z
unijnego programu „Horyzont 2020”
60 argumentów za Unią Europejską 45 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
W trakcie badań naukowych generowane są
gigantyczne ilości danych. Komisja Europejska pragnie,
by do 2020 r. powstała chmura dla otwartej nauki,
dzięki której naukowcy będą mogli bez przeszkód korzystać z tych danych i wymieniać się nimi.
Nie jest to bynajmniej melodia odległej przyszłości: już od
tego roku dzięki nowej chmurze obliczeniowej wszystkie
dane wygenerowane w ramach projektów unijnego programu
badań „Horyzont 2020” mają być dostępne dla całego europejskiego środowiska naukowego.
Naukowcy z uniwersytetów i instytutów badawczych w całej
Europie oraz ich partnerzy z całego świata mogą podłączyć
się do chmury, aby analizować duże zbiory danych oraz
dzielić się wynikami badań. Około 1,7 mln naukowców i 70
mln specjalistów w dziedzinie nauki i techniki w Europie
uzyska w ten sposób do 2020 r. dostęp do nowego, wirtualnego środowiska pracy.
Komisja Europejska przeznacza na ten projekt 2 mld euro, a
kolejne 4,7 mld euro zostanie udostępnione z innych źródeł
publicznych i prywatnych. Celem jest zwiększenie
konkurencyjności Europy w dziedzinie analizy dużych zbiorów
danych. Chmura obliczeniowa ułatwi prowadzenie
działalności start-upom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom.
Dane przechowywane w chmurze mają również zostać
udostępnione naukowcom pracującym w przemyśle i
sektorze publicznym, którzy będą jednak musieli za to płacić.
W 2018 r. Komisja zamierza także wspierać prace badawczo-rozwojowe nad superkomputerami kwantowymi.
Chmura obliczeniowa – informacje Komisji Europejskiej
Dzięki wsparciu Unii powstaje europejska chmura obliczeniowa gromadząca dane naukowe
60 argumentów za Unią Europejską 46 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
W pracy, w domu lub w podróży – większość z nas
chce szybko sprawdzić pocztę elektroniczną lub
wysłać znajomym najnowsze zdjęcia. Do tego
potrzebne jest jednak stabilne połączenie z
internetem, także w miejscach publicznych. Unia stara się, by dostęp do sieci był łatwiejszy.
Marzeniem wielu użytkowników smartfonów są bezpłatne
sieci WLAN w miejscach publicznych. We wrześniu 2016 r.
Komisja Europejska wystąpiła z inicjatywą, która to umożliwi.
Do 2020 r. w najważniejszych miejscach publicznych w
europejskich miastach, ale także na wsi, ma być dostępny
bezpłatny i bardzo szybki internet. Korzystanie z niego będzie
możliwe np. w parkach, bibliotekach i innych budynkach
publicznych. UE przeznaczyła na ten cel 120 mln euro.
Do 2020 r. ze wsparcia powinno skorzystać 6-8 tys. miast i
gmin. Bezprzewodowa technika nie będzie ich kosztować ani
złotówki – wydatki na zaplecze techniczne i instalację
hotspotów WiFi4EU zostaną im zwrócone z budżetu Unii.
Komisja Europejska zaproponowała, by w zamian samorządy
lokalne wprowadziły nowe usługi internetowe, np. plany
miast dla turystów, formularze online w urzędach lub
informacje na temat opieki zdrowotnej. Jest jednak jeden
warunek: nowa oferta nie może wypierać istniejących
prywatnych lub publicznych sieci Wi-Fi, a operatorzy sieci
muszą oferować łącza o przepustowości, co najmniej 30
MB/s. Oznacza to zatem, że ta inicjatywa jest ukierunkowana
głównie na te tereny, na których nie funkcjonują jeszcze
żadne inne sieci WLAN. Wnioski o finansowanie można będzie składać już latem 2017 r.
Również w bardziej oddalonych regionach powinien być
możliwy szybki mobilny dostęp do internetu za przystępną
cenę. Do 2025 r. konsumenci w całej Europie mają
dysponować superszybkim mobilnym dostępem do internetu
w sieci kolejnej generacji (5G). Zdaniem Jeana-Claude’a
Junckera, przewodniczącego Komisji Europejskiej, w Unii
mogą dzięki temu powstać dwa miliony nowych miejsc pracy.
W 2013 r. Komisja rozpoczęła realizację partnerstwa
publiczno-prywatnego, które ma zagwarantować rozwój sieci
komórkowych w standardzie 5G w Europie. Ze środków publicznych przeznaczono na ten cel 700 mln euro.
WiFi4EU – Komisja Europejska
Połączona Europa dzięki unijnemu wsparciu –
bezpłatne sieci WLAN w miastach i na wsi
60 argumentów za Unią Europejską 47 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
Unia przynosi korzyści państwom członkowskim nie
tylko w obszarze polityki i gospodarki, ale również w
sferze kultury. Liczne inicjatywy ułatwiają
wypromowanie się reżyserom, aktorom, muzykom i
innym twórcom. Trudno sobie na przykład wyobrazić
współczesne kino bez europejskiej kinematografii.
Jeden z założycieli Unii, Jean Monnet, miał powiedzieć o
procesie integracji europejskiej, że „gdyby można było zacząć
od nowa, zacząłbym od kultury”. Jest to wyraz
przeświadczenia, że kultura stanowi ważną siłę napędową
integracji europejskiej. Państwa Europy mają bowiem
wspólne dziedzictwo kulturowego i a ich współczesne kultury
narodowe, choć różnorodne, mają bardzo wiele wspólnych
elementów.
Państwa członkowskie samodzielnie prowadzą swoją politykę
w obszarze kultury, a Unia udziela im wsparcia. Jego celem
jest pielęgnowanie różnorodności kultur, ochrona dziedzictwa
kulturowego o znaczeniu europejskim, wspieranie twórców oraz ułatwianie wymiany kulturalnej.
W sektorze kultury i branżach kreatywnych pracuje w Europie
ponad siedem milionów osób. Kinowe hity takie jak „Amelia”
czy „Good Bye, Lenin!” lub uhonorowana Oscarem "Ida"
świadczą o różnorodności europejskiej produkcji filmowej.
Powstały one m.in. dzięki wsparciu, którego Unia od 1990 r.
udziela reżyserom i producentom filmów kinowych i
telewizyjnych. Aby utrzymać wysoką jakość europejskich
filmów, Unia udziela dotacji festiwalom filmowym, wspiera
dystrybucję europejskich koprodukcji oraz produkcję nowych
seriali telewizyjnych. Ze wsparcia korzystają również sieci kin,
jak np. sieć „Europa Cinemas” skupiająca kina, w których znaczną część programu stanowią filmy europejskie.
Sukces tej ostatniej inicjatywy potwierdzają liczby: od jej
wprowadzenia w życie liczba filmów europejskich w kinach
zwiększyła się trzykrotnie, a ich udział w rynku wzrósł z poniżej 10 proc. do 33 proc.
Głównym instrumentem, za pomocą którego Unia wspiera
działania w sferze kultury, jest program „Kreatywna Europa”.
Do 2020 r. dysponuje on budżetem w wysokości 1,46 mld
euro na rozwój europejskiego sektora kultury i branż
kreatywnych. W jego ramach kontynuowane są m.in. istniejące już wcześniej programy „KULTURA” i „MEDIA”.
W 2016 r. zaczął również działać nowy fundusz gwarancyjny
mający na celu wspieranie małych przedsiębiorstw z branż
kreatywnych. Wsparcie jest przeznaczane na organizację
międzynarodowych tournée muzyków oraz wystaw,
tłumaczenia dzieł literackich oraz kształcenie młodych
artystów.
Utworzona w 1976 r. Młodzieżowa Orkiestra Unii
Europejskiej pełni już od dawna rolę ambasadora kultury.
Przez lata ponad 3 tys. muzyków grało w tej orkiestrze, która
stała się symbolem kulturowej różnorodności Europy. Dzięki
inicjatywie Komisji Europejskiej zabezpieczono przyszłość tej
orkiestry, którą dyrygowali m.in. Leonard Bernstein i Herbert von Karajan.
„Kreatywna Europa” – strona internetowa
Kultura w UE – strona internetowa
Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora
Audiowizualnego – strona internetowa (w jęz. angielskim)
Unia wspiera różnorodność kultur
60 argumentów za Unią Europejską 48 Dlaczego warto być w UE
Część 8: UE wspiera edukację, badania naukowe i kulturę
Co mają ze sobą wspólnego Kraków, Wrocław,
hiszpańskie San Sebastián i fińskie Turku? Każde z
tych miast było już Europejską Stolicą Kultury. Każde
z nich jest przykładem bogactwa życia kulturalnego w
Europie – i każde korzysta z finansowego wsparcia z
Brukseli. Różnorodność europejskiego dziedzictwa
kulturowego jest zjawiskiem wyjątkowym, jeśli wziąć
pod uwagę jej niewielki obszar w porównaniu z innymi kontynentami.
Od 1985 r. Unia Europejska przyznaje wybranym miastom
tytuł Europejskiej Stolicy Kultury (ESK). Celem tej inicjatywy
jest podkreślenie bogactwa i różnorodności europejskich
kultur, promocja turystyki i poprawa wizerunku miast.
Inicjatywa zwiększa również wśród Europejczyków poczucie
przynależności do wspólnego kręgu kulturowego. Każde z
wyróżnionych miast otrzymuje 1,5 mln euro oraz Nagrodę
im. Meliny Mercouri. Program powstał bowiem z inicjatywy tej byłej greckiej minister kultury.
Pierwszą Europejską Stolicą Kultury były Ateny. Pierwszym
polskim miastem wyróżnionym tym tytułem był Kraków w
2000 r., a kolejnym Wrocław w 2016 r. W 2017 r. stolicami
kultury są Aarhus w Danii oraz Pafos na Cyprze – z tej okazji
w miastach tych przez cały rok organizowane są wystawy,
festiwale oraz wydarzenia teatralne i muzyczne. Nominacja
na Europejską Stolicę Kultury następuje z czteroletnim
wyprzedzeniem. Tytuł ten uzyskało już ponad 50 europejskich miast.
Podczas obchodów Europejskiej Stolicy Kultury 2016 we
Wrocławiu zorganizowano ponad 2000 wydarzeń, w których
udział wzięło ponad 5,2 mln osób, wybudowano wiele
nowych obiektów kultury i sztuki, odbyło się wiele festiwali i
wydarzeń literackich, filmowych, edukacyjnych i teatralnych.
Tytuł ESK pozytywnie wpłynął na rozpoznawalność i
wizerunek Wrocławia w kraju i na świecie: miasto odwiedziło
setki turystów, kwitła współpraca kulturalna i wymiana
doświadczeń z innymi państwami Wspólnoty, która rozwija się do dziś.
Unia przyznaje również inne wyróżnienia w dziedzinie kultury,
jak np. EBBA – europejską nagrodę muzyczną w kategorii
pop. Otrzymują ją corocznie artyści lub zespoły, których
debiutanckie albumy odniosły znaczny sukces poza ich
ojczystym krajem. Polscy muzycy byli wyróżnieni do tej pory
tylko jeden raz: w 2008 r. statuetkę EBBA zdobył duet hip-
hopowy Hemp Gru w składzie Robert „Wilku” Darkowski i Maciej „Bilon” Bilka.
Europa jest wyjątkowym miejscem na kulturowej mapie
świata. Na żadnym innym kontynencie nie ma tak wielu
światowej klasy zabytków kultury chronionych przez
UNESCO. Unia Europejska ustanowiła jednak również własne
oznaczenie europejskiego dziedzictwa kulturowego. Status
ten jest przyznawany obiektom, które mają szczególną wagę
dla historii lub dla idei integracji europejskiej. W Polsce są to
cztery grupy obiektów: pierwsza nawiązuje do Unii Lubelskiej,
zawartej między Polską i Litwą w 1569 roku,
symbolizowanej przez Kościół p. w. Św. Stanisława wraz z
Klasztorem Dominikanów, Kościół św. Trójcy oraz pomnik
Unii Lubelskiej. Druga odnosi się do Konstytucji 3 Maja,
uchwalonej w 1791 r. przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów.
Dokument ten odzwierciedla wpływy oświecenia, nadające
prymat rozumowi, prawu i wolności, a także tolerancję
religijną. Dwa pozostałe odznaczenia odnoszą się do historii
XX wieku: Znakiem Dziedzictwa Europejskiego uhonorowany
został Cmentarz wojenny nr 123 - Łużna-Pustki z okresu I
wojny światowej oraz „Solidarność”, symbolizowana przez
Historyczną Stocznię Gdańską. Kryterium wyboru obiektów
stanowi przy tym nie ich piękno lub wartość architektoniczna,
ale symboliczne znaczenie dla Europy. Odróżnia to miejsca
europejskiego dziedzictwa kulturowego od obiektów światowego dziedzictwa wyróżnianych przez UNESCO.
Od 2017 r. wytyczone zostaną szlaki dziedzictwa
kulturowego łączące poszczególne miejsca i uwzględniające
również aktualne festiwale i wystawy. Projekt ten
przygotowały wspólnie UNESCO i Komisja Europejska.
Informacje i mapy będą dostępne dla turystów między innymi w specjalnej aplikacji na smartfony.
Wykaz europejskich stolic kultury (w jęz. angielskim)
Znak Dziedzictwa Europejskiego
Szlaki dziedzictwa kulturowego - UNESCO i Komisja
Europejska (w jęz. angielskim)
Unia chroni różnorodność kulturową i
promuje europejskie stolice kultury
60 argumentów za Unią Europejską 49 Dlaczego warto być w UE
Zamachy w Brukseli, Paryżu i Berlinie pokazały, że
terroryzm islamski nie zna granic. Jednocześnie
uwidoczniły one luki w uzgodnieniach i wymianie
informacji między państwami członkowskimi UE. Unia
wspiera ścisłą współpracę między swoimi członkami,
ponieważ żadne państwo unijne nie jest w stanie
samodzielnie stawić czoła zagrożeniom o charakterze transgranicznym.
Od ataków bombowych w Madrycie w 2004 r. w Europie
miało miejsce ponad 30 zamachów terrorystycznych. Więcej
niż 600 osób poniosło śmierć w miastach takich jak Londyn,
Paryż, Bruksela, Nicea i Berlin. Komisja Europejska nadała
więc kwestii bezpieczeństwa najwyższy priorytet. Dzięki
wspólnym wytycznym i przepisom Unia może poprawić
współpracę między swoimi państwami członkowskimi oraz lepiej chronić unijnych obywateli.
Już w 2005 r. państwa unijne uzgodniły wspólną strategię w
dziedzinie walki z terroryzmem. Od tego czasu zaostrzone
przepisy służą odcinaniu terrorystom dostępu do
finansowania i walce z praniem pieniędzy. Nabywanie i
posiadanie broni palnej podlegają bardziej rygorystycznej
kontroli. We współpracy z firmami internetowymi UE zwalcza
propagandę terrorystyczną w internecie oraz przeciwdziała
radykalizacji postaw i werbowaniu terrorystów w szkołach i więzieniach.
Do maja 2018 r. UE stworzy system gromadzenia i
wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera
(danych PNR) dla celów ścigania przestępstw. W
międzyczasie państwa członkowskie muszą utworzyć
jednostkę do spraw informacji o pasażerach, która będzie
zbierać od linii lotniczych dane pasażerów takie jak adres,
numer telefonu, trasa i daty podróży. Komisja
zaproponowała także utworzenie europejskiego systemu
informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS), który
umożliwiałby wstępną kontrolę planujących podróż do strefy
Schengen obywateli państw trzecich zwolnionych z obowiązku wizowego.
Aby zamachowcy nie mogli bez przeszkód ukrywać się w
całej Europie, Komisja Europejska pragnie rozbudować bazę
danych osób poszukiwanych, prowadzoną w ramach
Systemu Informacyjnego Schengen (SIS). Osoby podejrzane
o terroryzm będą musiały obowiązkowo być umieszczane na
liście osób poszukiwanych; do SIS będą też obowiązkowo
wprowadzane dane obywateli państw trzecich, wobec których wydano zakaz wjazdu.
Zwiększane są możliwości Europejskiego Urzędu Policji
(Europolu) z siedzibą w Hadze. Europol udziela wsparcia
krajowym siłom policyjnym, uczestnicząc w pracy wspólnych
zespołów dochodzeniowo-śledczych. Ponadto w odpowiedzi
na zamachy w Paryżu, które miały miejsce pod koniec 2015
r., Europol utworzył Centrum ds. Zwalczania Terroryzmu,
gdzie 60 specjalistów zbiera informacje od różnych organów bezpieczeństwa m.in. na temat powracających dżihadystów.
Strategia walki z terroryzmem – informacje Rady UE
W kierunku europejskiej unii bezpieczeństwa
Reforma Systemu Informacyjnego Schengen – informacje Komisji Europejskiej
Część 9: UE dba o bezpieczeństwo wewnętrzne
UE walczy z terroryzmem
60 argumentów za Unią Europejską 50 Dlaczego warto być w UE
Część 9: UE dba o bezpieczeństwo wewnętrzne
Napady na banki, przemyt, handel narkotykami i
pranie pieniędzy – przestępczość zorganizowana jest
obecnie w Europie problemem transgranicznym. Unia
Europejska działa na rzecz sprawniejszej współpracy
między państwami członkowskimi w walce z przestępczością.
W Europie bez granic wewnętrznych również przestępcy
korzystają z ich braku. Dlatego też policja i sądownictwo
muszą ściśle ze sobą współpracować w całej UE. Podstawą
takiej współpracy są przyjęte w 2002 r. przepisy o
europejskim nakazie aresztowania, który służy wykonaniu w
całej Europie nakazu aresztowania wydanego w jednym z
unijnych państw członkowskich. Pozwala to znacznie łatwiej i
szybciej wydawać przestępców i podejrzanych, którzy ukrywają się w innym państwie europejskim.
Ogólnoeuropejska baza danych osób poszukiwanych,
prowadzona w ramach Systemu Informacyjnego Schengen
(SIS), ułatwia straży granicznej wychwytywanie przestępców.
Baza ta zawiera dane nie tylko poszukiwanych przestępców,
ale także poszukiwanej broni, skradzionych pojazdów i
utraconych dokumentów tożsamości. Ułatwiła ona poszukiwanie tych osób i przedmiotów.
UE powołała również Eurojust – grupę wysokiego szczebla
składającą się z sędziów i prokuratorów ze wszystkich
państw członkowskich UE. Prowadzą oni dochodzenia w
sprawach poważnych przestępstw transgranicznych i pomagają krajowym organom ścigania.
Istotną rolę odgrywa także Europejski Urząd Policji (Europol)
z siedzibą w holenderskiej Hadze. Około setki ekspertów i
analityków kryminalnych gromadzi w nim informacje i dane
dotyczące sprawców przestępstw i pomaga w ich śledzeniu.
Europol sporządza analizy dotyczące przestępczości i
terroryzmu, a także udziela konkretnej pomocy organom
krajowym w ujmowaniu przestępców. Na stronie internetowej
eumostwanted.eu zamieszczane są listy gończe za
najbardziej poszukiwanymi przestępcami działającymi na skalę międzynarodową.
Na zacieśnienie współpracy policyjnej przeznaczono w
unijnym budżecie do roku 2020 ponad 1 mld euro. Ze
środków tych finansuje się na przykład wspólne zespoły
dochodzeniowo-śledcze, szkolenia i nowe technologie w
państwach UE. I tak np. od 2013 r. wspólny zespół
dochodzeniowo-śledczy prokuratury i policji z Brandenburgii i z Polski zwalcza ponadgraniczne grupy przestępcze.
W UE nawet w przypadku najpoważniejszych przestępstw,
takich jak zabójstwo, nie zasądza się kary śmierci. Byłoby to
sprzeczne z wartościami Unii Europejskiej. Przewodniczący
Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker powiedział: „My
Europejczycy stanowczo sprzeciwiamy się karze śmierci.
Ponieważ wierzymy w wartość ludzkiego życia i je szanujemy”.
Strona internetowa na temat Europolu
Strona Europolu zawierająca listę osób najbardziej poszukiwanych
Eurojust – strona internetowa Komisji Europejskiej (w jęz.
angielskim)
UE walczy z przestępczością zorganizowaną
60 argumentów za Unią Europejską 51 Dlaczego warto być w UE
Część 9: UE dba o bezpieczeństwo wewnętrzne
Handel ludźmi i niegodziwe traktowanie w celach
seksualnych dotyczące kobiet i dzieci to ohydne
przestępstwa. UE opracowała specjalne programy walki z sprawcami tego typu przestępstw.
Ponad trzy czwarte ofiar handlu ludźmi lub niegodziwego
traktowania w UE to kobiety. Większość z nich jest zmuszana
jest – również przemocą – do prostytucji lub do pracy za
grosze. Coraz częściej ofiarami stają się również dzieci.
Większość ofiar pochodzi z jednego z 28 państw
członkowskich UE, a wśród nich najwięcej z Rumunii i
Bułgarii. Przestępstwo handlu ludźmi obejmuje również
zmuszanie do prostytucji, przymusową pracę i handel
organami. Według unijnych danych w latach 2013–2014,
jako ofiary handlu ludźmi zarejestrowano w UE łącznie 15 846 kobiet, mężczyzn, dziewcząt i chłopców.
Europa wspólnie zwalcza handel ludźmi. Działanie to
obejmuje prewencję, ochronę ofiar, ściganie przestępców i
współpracę międzynarodową. Komisja Europejska
uruchomiła przykładowo platformę elektroniczną służącą
wymianie informacji, w której uczestniczy około 100
organizacji z całej Europy. Organizacje te wykorzystują
platformę do dzielenia się pomysłami, doświadczeniami i inicjatywami w dziedzinie pomocy ofiarom.
Przepisy UE gwarantują ofiarom handlu ludźmi
niepodważalne prawa, takie jak prawo do pomocy prawnej,
opieki medycznej oraz pobytu czasowego.
Sprawozdanie w sprawie postępów poczynionych w walce z
handlem ludźmi z dnia 19 maja 2016 r.
Dyrektywa unijna z 2011 r. w sprawie zapobiegania handlowi
ludźmi i zwalczania tego procederu
Prawa ofiar handlu ludźmi – broszura Komisji Europejskiej
UE chroni kobiety i dzieci przed handlem ludźmi i
niegodziwym traktowaniem
60 argumentów za Unią Europejską 52 Dlaczego warto być w UE
Unia Europejska czynnie pomaga w zwalczaniu
ubóstwa na świecie: Unia i jej państwa członkowskie
są największymi dawcami pomocy rozwojowej na
świecie. Razem przekazują więcej niż Stany Zjednoczone, będące światową potęgą.
Ponad połowa pomocy rozwojowej świadczonej na całym
świecie pochodzi z Europy. W 2015 r. Unia Europejska i jej
państwa członkowskie wyasygnowały rekordowo wysoką
kwotę 68 mld EUR, czyli 15 proc. więcej niż w roku
poprzednim. Tym samym w obliczu kryzysu uchodźczego
państwa członkowskie ponownie zwiększyły pomoc.
UE była w ścisłej czołówce również pod względem stosunku
wydatków do jej potencjału gospodarczego. Udział pomocy
rozwojowej w rocznym wyniku gospodarczym wzrósł do 0,47
proc. i był tym samym dwa razy wyższy niż w krajach spoza
UE (0,21 proc.). Wyznaczony przez ONZ cel wynosi 0,7 proc.,
jednak z powodu kryzysu gospodarczego i cięć budżetowych
państwa UE nie były w stanie go dotąd osiągnąć. Wartość tę
chcą one osiągnąć do 2030 r. W 2015 roku Polska
przeznaczyła na pomoc rozwojową 0,1% polskiego dochodu narodowego brutto.
Głównym celem unijnej polityki rozwojowej jest zgodnie z
Traktatem UE „zmniejszenie i docelowo likwidacja ubóstwa”.
Chodzi przy tym o zapewnienie żywności, czystej wody i
edukacji czy zwalczanie takich chorób, jak AIDS. Dalszymi
celami są obrona praw człowieka i demokracji, wspieranie
równości kobiet i mężczyzn oraz przeciwdziałanie skutkom
zmian klimatu i problemami środowiskowymi. Za pomocą
programów rozwojowych UE wspiera 160 krajów
partnerskich w realizacji tych celów. Aby zwiększyć
oddziaływanie pomocy rozwojowej, Unia musi się
koncentrować na krajach najuboższych. Dlatego też kraje w regionu Sahelu otrzymują pomoc żywnościową.
Jako główny partner handlowy krajów rozwijających się Unia
przyznaje im bezcłowy dostęp do rynku unijnego. Takie
zachęty mają skłonić tamtejsze rządy do przejęcia na wzór
europejski norm międzynarodowych w zakresie praw
podstawowych czy pracowniczych.
Aby realizacja projektów i programów przebiegała pomyślnie,
UE ściśle współpracuje z międzynarodowymi partnerami,
takimi jak UNICEF, OECD czy Organizacja Narodów Zjednoczonych.
Komunikat Komisji Europejskiej z 13.4.2016 r.
Część 10: Europa angażuje się na świecie
Europa jest największym dawcą pomocy rozwojowej na świecie
60 argumentów za Unią Europejską 53 Dlaczego warto być w UE
Część 10: Europa angażuje się na świecie
Miliony Syryjczyków jest zmuszonych opuścić kraj z
powodu wojny domowej. UE zaoferowała bezpieczną
przystań większej liczbie syryjskich uchodźców niż
jakiekolwiek inne państwo niesąsiadujące z Syrią. Nikt
inny nie inwestuje tyle, co Unia w edukację syryjskich dzieci.
UE i jej państwa członkowskie są największym
międzynarodowym darczyńcą: wspólnie przekazały ponad
9,2 mld EUR na rzecz syryjskich uchodźców w Syrii i w
głównych krajach przyjmujących (Libanu, Jordanii, Turcji,
Iraku i Egiptu). Chodzi tu o bezpośrednią pomoc humanitarną oraz pomoc rozwojową i gospodarczą.
Dzięki tym środkom ludzie mają dostęp do czystej wody
pitnej i podstawowej infrastruktury sanitarnej. Z unijnej
pomocy humanitarnej skorzystało ponad 1,15 mln
uchodźców: otrzymali oni żywność i opiekę medyczną, a
dzieci zaszczepiono. Zapewniono schronienie dla ponad
miliona osób. Dzięki pomocy UE setki tysięcy syryjskich dzieci
chodzi do szkoły. Wysoka przedstawiciel UE Federica
Mogherini mówi: „Nikt inny nie inwestuje tyle co UE w
edukację syryjskich dzieci w samej Syrii i w państwach ościennych.
UE pośredniczy w staraniach na rzecz zaprowadzenia pokoju
w Syrii i oręduje za pokojem na konferencjach międzynarodowych.
Zestawienie informacyjne Komisji Europejskiej na temat Syrii
(w jęz. angielskim)
Pomoc UE dla Syrii – strona internetowa Komisji Europejskiej (w jęz. angielskim)
Przemówienie wysokiej przedstawiciel UE Federiki Mogherini
w Berlinie, 7.12.2016 r. (w języku angielskim)
Europa pomaga w związku z kryzysem w Syrii
60 argumentów za Unią Europejską 54 Dlaczego warto być w UE
Część 10: Europa angażuje się na świecie
Celem europejskiej polityki sąsiedztwa jest stworzenie
„kręgu stabilnych, przyjacielskich państw” wokół Unii.
Powstała ona w 2004 r. po rozszerzeniu UE na wschód.
Za sprawą tej polityki UE będzie dalej bronić
uniwersalnych wartości, a przy tym poszukiwać dróg
skuteczniejszego wspierania demokracji, podstawo-wych wolności i praworządności.
Chodzi tutaj o zapewnienie dobrobytu i bezpieczeństwa dla
wszystkich, zapobiegając przy tym powstawaniu linii podziału
między rozszerzoną UE a jej sąsiadami. Strategia ta umacnia kontynent i jego sąsiadów.
Europejska polityka sąsiedztwa tworzy ramy prawne
współpracy z 16 krajami partnerskimi na wschodzie,
południu i południowym-wschodzie UE. W Europie
Wschodniej uwaga skupia się na Ukrainie, Białorusi i
Mołdawii i na Zakaukaziu (Armenia, Azerbejdżan, Gruzja), w
regionie Morza Śródziemnego – na krajach Afryki Północnej:
Maroku, Algierii, Tunezji, Libii, Egipcie, a na Bliskim
Wschodzie – na Izraelu, Autonomii Palestyńskiej, Jordanii,
Libanie i Syrii. Celem polityki sąsiedztwa jest wspieranie
demokracji, reform gospodarczych i bezpieczeństwa na
granicach zewnętrznych UE. Chodzi w niej jednak także o
zahamowanie nielegalnej migracji i walki z przemytem ludzi i
terroryzmem.
UE angażuje się również w zapobieganie i rozwiązywanie
konfliktów regionalnych: UE pośredniczyła w zawarciu
porozumienia między Serbią a Kosowem po dziesięciu latach
konfliktu. Wysoka przedstawiciel UE Federica Mogherini
mówi: „Kraje z całego świata zwracają się do nas o wsparcie ich procesu pokojowego”.
Unia pomaga sąsiadom, dzieląc się z nimi polityczną i
techniczną wiedzę fachową, lecz także finansowo, na kwotę
około 2 mld euro rocznie. Na okres 2014–2020 Unia
Europejska przeznaczyła na Europejski Instrument
Sąsiedztwa i Partnerstwa (ENPI) pomoc finansową w
wysokości 15,4 mld EUR. Pomocy udziela się też w formie
pożyczek z Europejskiego Banku Inwestycyjnego oraz
Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju. UE oferuje ponadto ułatwienia handlowe i wizowe.
Jako uzupełnienie europejskiej polityki sąsiedztwa utworzono
w 2008 r. Unię dla Śródziemnomorza, a w 2009 r. –
Partnerstwo Wschodnie, projekt zakładający zacieśnienie
współpracy z Białorusią, Ukrainą, Mołdawią, Gruzją, Azerbejdżanem i Armenią, którego inicjatorem była Polska.
Przegląd europejskiej polityki sąsiedztwa (EPS): zacieśnione
partnerstwo na rzecz silniejszego sąsiedztwa, 18.11.2015 r.
UE wpiera swoich sąsiadów
60 argumentów za Unią Europejską 55 Dlaczego warto być w UE
Część 10: Europa angażuje się na świecie
Czy to w przypadku klęski głodu w Somalii, kryzysu
uchodźczego w Mosulu w Iraku czy po trzęsieniu ziemi
w Nepalu, UE pomaga w najpoważniejszych kryzysach
i klęskach żywiołowych na całym świecie. Dajemy
przykład całemu światu. Unia jest, wraz ze swoimi
państwami członkowskimi, największym na świecie
darczyńcą pomocy humanitarnej ratującej życie.
Często Europejczycy przybywają na miejsce operacji jako pierwsi.
UE jest największym dawcą pomocy humanitarnej i rozwojowej (w % całkowitej pomocy, w miliardach USD)
Źródło: OECD, 2015, UE = UE i państwa członkowskie
Od 1992 r. Komisja Europejska udziela pomocy humanitarnej
w ponad 110 krajach. Pomimo kryzysu gospodarczego i cięć
budżetowych przeznacza się na nią rocznie około miliarda
euro, co stanowi jeden procent całego rocznego budżetu UE,
a w przeliczeniu odpowiada dwóm euro na obywatela.
Dysponując taką kwotą, Unia Europejska pomaga każdego
roku około 120 mln ofiar konfliktów i katastrof – i ratuje
życie. Dzięki temu ludzie w krajach spoza Europy, ofiary klęsk
żywiołowych, wojen i walk, otrzymują pomoc doraźną i pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych.
Środki na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych wykorzystuje
się obecnie głównie w sytuacji kryzysu uchodźczego. Według
szacunków UE z powodu konfliktów i przemocy 65 mln ludzi
na całym świecie musiało opuścić swój kraj, w tym 21,3
milionów uchodźców i 40,8 milionów przesiedleńców, którzy
pozostają we własnym kraju. Pomoc w sytuacjach
nadzwyczajnych wykorzystuje się też jednak w przypadku trzęsienia ziemi, epidemii czy ataków terrorystycznych.
Największą część środków (ok. 40 proc.) przeznacza się na
żywność. Przeznacza się je jednak także na opiekę zdrowotną
i pomoc medyczną, zaopatrzenie w wodę i instalacje
sanitarne, namioty i schronienie oraz edukację w sytuacjach
nadzwyczajnych. Aby mieć pewność, że pieniądze na pewno
dotrą do beneficjentów, UE współpracuje z partnerami
międzynarodowymi, takimi jak ONZ. Większość środków (40
proc.) kierowana jest do Afryki, regionami, które są objęte
znaczną pomocą są też Bliski Wschód, region Morza Śródziemnego, Azja i Ameryka Łacińska.
Oprócz pomocy doraźnej dyrekcja Komisji Europejskiej ds.
ochrony ludności i pomocy humanitarnej (ECHO) koordynuje
też w przypadku klęsk żywiołowych europejską pomoc w
operacjach na całym świecie. Od 2001 r. Bruksela koordynuje
tym samym pomoc od uczestniczących krajów w Europie i w innych częściach świata.
Do kwoty nagrody pieniężnej z otrzymanej w 2012 r.
Pokojowej Nagrody Nobla Komisja Europejska dołożyła sumę
brakującą do dwóch milionów, które przeznaczyła na unijną
inicjatywę „Dzieci pokoju” – na rzecz dzieci żyjących w
regionach dotkniętych konfliktami.
Pomoc w przypadku klęsk żywiołowych – strona internetowa
Komisji Europejskiej (w języku angielskim)
Wykorzystanie pieniędzy z Pokojowej Nagrody Nobla –
komunikat Komisji Europejskiej (w języku angielskim)
Europa udziela pomocy humanitarnej na całym świecie
60 argumentów za Unią Europejską 56 Dlaczego warto być w UE
Przybywają do Europy w nadziei na lepsze życie lub
uciekając przed wojną i uciskiem – większość
migrantów podąża do Europy niebezpiecznym szlakiem
wodnym przez Morze Śródziemne, często na łodziach,
które wycofano z żeglugi. Jeżeli łodzie znajdą się w
stanie zagrożenia na libijskich wodach terytorialnych,
europejskie statki mają obowiązek ratować życie ich
pasażerów.
Najważniejszy obecnie szlak migracyjny zaczyna się w Afryce
Północnej, zwykle w Libii, a kończy we Włoszech. Przeprawa
jest niezwykle niebezpieczna, ponieważ pozbawieni
skrupułów przemytnicy umieszczają coraz więcej ludzi na
łodziach, które są niezdatne do żeglugi na pełnym morzu.
Według szacunków Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji
w 2016 r. podczas próby dotarcia do Europy przez Morze
Śródziemne zginęło, co najmniej 5 tys. osób. Frontex szacuje,
że w ubiegłym roku (2016) szlakiem śródziemnomorskim
przybyły około 364 tysiące osób. Większość z nich pochodziła z Nigerii, Erytrei, Gwinei, Wybrzeża Kości Słoniowej i Gambii.
Od 2004 r. UE ma własną agencję odpowiedzialną za straż
graniczną i ratownictwo morskie: jest to Europejska Agencja
Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) z siedzibą w
Warszawie. Przez długi czas Frontex musiał polegać na
gotowości państw członkowskich UE do oddelegowania
funkcjonariuszy straży granicznej i udostępnienia sprzętu
takiego jak helikoptery i jednostki pływające, który następnie
był wykorzystywany do misji „pod banderą UE”. W związku z
rozszerzeniem zadań tej agencji powstała Europejska
Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej dysponująca
własnym sprzętem i dającą się szybko zmobilizować rezerwą
interwencyjną, którą tworzy 1 500 funkcjonariuszy straży granicznej z państw członkowskich.
Budżet Fronteksu rośnie nieprzerwanie od czasu jego
utworzenia: w 2016 r. Agencja Straży Granicznej i
Przybrzeżnej dysponowała środkami w wysokości 254 mln
euro. Dla porównania: Agencja UE ds. Współpracy Organów
Ścigania (Europol) miała w 2016 r. budżet w wysokości 100
mln EUR.
Podczas kryzysu uchodźczego rozszerzono zadania Fronteksu
i zwiększono liczbę jego pracowników. Agencja ta pomaga
Grecji w rejestracji napływających uchodźców. Koordynuje
ona także powroty nielegalnych migrantów i ratuje
uchodźców przeprawiających się przez Morze Śródziemne, którym grozi utonięcie.
Od 2015 r. wielkość zasobów i środków przeznaczanych na
operacje UE na morzu wzrosła trzykrotnie. Dzięki wspólnym
operacjom „Tryton”, „Posejdon” i „Sophia” prowadzonym na
Morzu Śródziemnym i Morzu Egejskim od 2015 r. udało się
uratować ponad 400 tys. istnień ludzkich. W toku tych
operacji zniszczono także 303 statki wykorzystywane przez
siatki przestępcze oraz pochwycono i przekazano włoskim
organom ścigania 89 osób podejrzanych o przemyt ludzi i handel ludźmi.
Nazwa operacji morskiej „Sophia” pochodzi od imienia
dziewczynki, która urodziła się 24 sierpnia 2015 r. na
pokładzie niemieckiej fregaty podczas akcji ratunkowej
prowadzonej w środkowej części Morza Śródziemnego w ramach grupy zadaniowej EUNAVFOR MED.
Komunikat Fronteksu z 6.01.2017 (w jęz. angielskim)
Unijna operacja morska „Sophia” (w jęz. angielskim)
Działania UE w regionie Morza Śródziemnego (w jęz.
angielskim)
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym
Europa ratuje ludzkie życia
60 argumentów za Unią Europejską 57 Dlaczego warto być w UE
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym
Rok 2015 upłynął pod znakiem kryzysu uchodźczego.
Liczba osób, które przybyły wówczas do UE, była
rekordowo wysoka. W tej sytuacji priorytetowego
znaczenia nabrała kwestia lepszej kontroli granic
zewnętrznych UE. Od 2016 r. UE ma nową europejską
straż graniczną i przybrzeżną, której siedziba mieści się w Warszawie.
Jest ona lepiej wyposażona i dysponuje rezerwą
interwencyjną w liczbie, co najmniej 1 500 funkcjonariuszy
straży granicznej, którą można szybko zmobilizować.
Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej
zastąpiła dawny Frontex, który – w przeciwieństwie do nowej
agencji – musiał polegać na wsparciu państw członkowskich.
Może ona kupować własny sprzęt i nie musi już czekać na
jego użyczenie przez państwa członkowskie. Jest planowane,
że do 2020 r. agencja będzie liczyć 1 000 stałych
pracowników, czyli ponad dwa razy więcej niż dawny Frontex.
Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej działa
już na granicy turecko-bułgarskiej i na północnej granicy
Grecji.
UE zaostrzyła także przepisy kodeksu granicznego Schengen.
W przyszłości będzie istniał obowiązek kontroli granicznej
wszystkich obywateli UE zarówno przy wjeździe na
terytorium Unii, jak i w momencie jego opuszczenia.
Systematyczne kontrole obywateli państw trzecich mają
obowiązkowy charakter już teraz. Szacuje się, że 5 tys.
obywateli Unii wyjechało do regionów ogarniętych
konfliktami zbrojnymi i przyłączyło się do grup
terrorystycznych takich jak ugrupowanie Państwo Islamskie.
Pewna liczba zagranicznych bojowników powraca do Europy,
a niektórzy z nich wzięli udział w niedawnych atakach terrorystycznych.
W listopadzie 2016 r. Komisja Europejska przedstawiła
projekt systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na
podróż (ETIAS) na wzór systemów wprowadzonych m.in. w
Stanach Zjednoczonych. System ten będzie służyć
wcześniejszej rejestracji i kontroli obywateli państw
niebędących członkami UE, którzy zamierzają podróżować do
strefy Schengen bez ubiegania się o wizę albo opuścić tę
strefę. Każdorazowo rejestrowane będą informacje o dacie,
celu i przyczynach podróży. Śledczy będą porównywać te
informacje z bazami danych z dziedziny bezpieczeństwa i
terroryzmu oraz decydować o tym, kto może wjechać do
strefy Schengen. ETIAS będzie zatem stanowić niejako
zautomatyzowany system wydawania zezwoleń na wjazd.
„Musimy wiedzieć, kto przekracza nasze granice”, powiedział
przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker. W
przyszłości podróżni będą musieli rejestrować się z wyprzedzeniem przy pomocy formularza online.
UE chce w ten sposób uniemożliwić wjazd terrorystom,
przestępcom i bojownikom powracającym z krajów
ogarniętych wojną domową. System rejestracji powinien
zacząć działać w 2020 r. i może być również
wykorzystywany przez Europol. Szacuje się, że koszt jego utworzenia wyniesie ok. 212 mln EU.
Komunikat prasowy Komisji w sprawie unijnego systemu
informacji o podróży
Arkusz informacyjny: Systematyczne kontrole na granicach zewnętrznych UE (w jęz. angielskim)
Europa strzeże swoich granic
60 argumentów za Unią Europejską 58 Dlaczego warto być w UE
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym
Migracja do Europy jest niebezpieczna. Dziewięciu na
dziesięciu uchodźców i migrantów zapłaciło
zorganizowanym grupom przestępczym zajmującym
się handlem i przemytem ludźmi. Tylko w 2015 r.
handlarze ludźmi zarobili na transportowaniu
migrantów do Grecji i Włoch ponad 4 mld euro. UE
podejmuje działania przeciwko przestępczym siatkom handlarzy ludźmi.
Od lata 2015 r. okręty wojenne państw członkowskich UE
patrolują w ramach operacji Sophia rejon wybrzeży Libii.
Głównym zadaniem załóg tych okrętów jest śledzenie łodzi
przemytników, wchodzenie na ich pokład i aresztowanie
załogi. Dodatkowo prowadzona jest walka z przemytem
broni, tak, aby eliminować możliwości zaopatrywania
ugrupowania Państwo Islamskie. UE współpracuje w swoich
działaniach na Morzu Egejskim z władzami tureckimi i z NATO.
Także libijska straż przybrzeżna otrzymuje wsparcie – w
postaci programów szkoleń – w ramach operacji Sophia. Sieć
Seahorse w basenie Morza Śródziemnego, która ma wspierać
służby graniczne w północnoafrykańskich krajach w ich
działaniach skierowanych przeciwko przemytnikom i handlarzom ludźmi, stanie się operacyjna wiosną 2017 r.
W marcu 2016 r. UE zawarła porozumienie z Turcją
dotyczące likwidowania przemytniczych szlaków na Morzu
Egejskim. Syryjskim uchodźcom proponuje się bezpieczne i
legalne możliwości dotarcia do UE, zamiast odbywania
ryzykownej podróży przez Morze Egejskie. Porozumienie już
przynosi widoczne rezultaty: podczas gdy jeszcze w
październiku 2015 r. tą drogą przybywało 10 tys. nowych
imigrantów dziennie, po wejściu w życie oświadczenia UE-
Turcja liczba ta zmalała do około 100 osób dziennie. Aby
umożliwić uchodźcom godne życie, które będą mogli oni na
nowo zbudować w Turcji, UE udostępni kolejne 3 mld euro.
Dzięki tym środkom sfinansowana zostanie między innymi edukacja szkolna setek tysięcy syryjskich dzieci w Turcji.
Od 2016 r. także nowo powołane przy Europolu Europejskie
Centrum Zwalczania Przemytu Migrantów wspomaga
państwa członkowskie w rozbijaniu siatek przestępczych zajmujących się zorganizowanym przemytem migrantów.
Informacje o operacji Sophia (w jęz. angielskim)
Europejskie Centrum Zwalczania Przemytu Migrantów
Europa walczy z przemytem ludzi
60 argumentów za Unią Europejską 59 Dlaczego warto być w UE
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym
Ludzie opuszczają swoje kraje z różnych powodów:
przez wojnę, ubóstwo lub prześladowania polityczne.
Dzięki nowym partnerstwom w dziedzinie migracji UE
chce zaoferować tym ludziom lepsze perspektywy w ich ojczyznach.
Uchodźcy z Syrii uciekają przed wojną, z Erytrei – przed
ubóstwem i prześladowaniami, zaś z Nigerii uciekają w
obawie przed islamskim ugrupowaniem terrorystycznym
Boko Haram lub po prostu w poszukiwaniu lepszego życia.
UE ściśle współpracuje z kilkoma krajami afrykańskimi w
celu polepszenia warunków życia uchodźców i umożliwienia
im pozostania bliżej ich krajów.
Unia Europejska chce wyeliminować przyczyny nielegalnej
migracji. W związku z tym stworzyła kryzysowy fundusz
powierniczy UE dla Afryki obejmujący kwotę ponad 2,4 mld
euro w oparciu o środki z budżetu UE i Europejskiego
Funduszu Rozwoju w połączeniu z wkładami państw
członkowskich i innych darczyńców. Celem funduszu jest
wspieranie rozwoju i bezpieczeństwa w regionach znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji.
Za pomocą nowych partnerstw w dziedzinie migracji UE
zacieśniła już współpracę z siedmioma państwami
afrykańskimi w celu wspólnego działania na rzecz poprawy
sytuacji humanitarnej na miejscu, zwalczania przemytu ludzi
oraz ułatwiania powrotów. Takie porozumienia zawarto
dotychczas z Etiopią, Mali, Nigrem, Nigerią i Senegalem. Unia
chce zapewnić tym krajom pochodzenia i tranzytu pozytywne
i negatywne zachęty. Dzięki współpracy jak najmniejsza
liczba osób będzie opuszczać swoje miejsca zamieszkania,
migrantów będzie można przyjmować w krajach tranzytu, a
większą liczbę migrantów bez prawa do azylu będzie można
odesłać do kraju pochodzenia. W zamian UE zobowiązuje się
do zapewnienia współpracującym krajom korzystnych
warunków wymiany handlowej i udzielenia większej pomocy
rozwojowej. W wyniku tych działań liczba migrantów w
Nigrze pokonujących pustynię w kierunku Libii zmniejszyła się z 70 tys. w maju do 1,5 tys. w listopadzie 2016 r.
W celu zwalczania przyczyn migracji Komisja Europejska
planuje pobudzić rozwój sektora prywatnego w Afryce za
pomocą funduszy o wartości miliardów euro. Dlatego też we
wrześniu 2016 r. Komisja przedstawiła ofensywę
inwestycyjną na rzecz Afryki i krajów ościennych UE na
kwotę 44 mld euro. Dzięki zabezpieczeniu przed ryzykiem
prywatne przedsiębiorstwa uzyskają zachęty, aby
inwestować w Afryce, np. w sektorach energetycznym i
wytwórczym. Jedną z podstawowych przyczyn migracji jest
przecież fakt, że wzrost gospodarczy w krajach rozwijających
się kształtuje się na najniższym poziomie od 2003 r.
Przewodniczący Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker
powiedział: „W ramach tego nowego planu osoby, które w
przeciwnym razie byłyby zmuszone podjąć niebezpieczną
podróż w poszukiwaniu lepszego życia, otrzymają niezbędne wsparcie.”.
Pierwsze wyniki partnerstw w dziedzinie migracji z
państwami afrykańskimi (w jęz. angielskim)
Kryzysowy fundusz powierniczy UE dla Afryki – strona internetowa (w jęz. angielskim)
Europa zajmuje się podstawowymi przyczynami migracji
60 argumentów za Unią Europejską 60 Dlaczego warto być w UE
Część 11: Europa niesie pomoc w światowym kryzysie uchodźczym
Jeszcze przed kryzysem uchodźczym w 2015 r. UE
wyznaczyła sobie cel polegający na harmonizacji
polityki dotyczącej azylu i uchodźców. Wiele państw
członkowskich reprezentuje jednak różne stanowiska,
co stało się szczególnie wyraźnie widoczne w trakcie
kryzysu. Komisja Europejska dąży do wprowadzenia minimalnych norm.
Historia europejskiej polityki dotyczącej azylu i uchodźców
sięga traktatów rzymskich z 1957 r. Podstawowy zamysł
polega na utworzeniu wspólnego obszaru ochrony, w którym
uchodźcy są traktowani w równy sposób, a każde państwo członkowskie zapewnia ten sam minimalny poziom ochrony.
UE stopniowo harmonizowała podstawy prawne. Ponieważ
wszystkie państwa mają minimalne normy w zakresie
przyjmowania i wspierania osób ubiegających się o azyl,
również procedury azylowe muszą być prowadzone według
tych samych zasad. Konwencja genewska dotycząca statusu
uchodźców została włączona do przepisów unijnych.
Od 1997 r. rozporządzenie dublińskie nakłada na osoby
ubiegające się o azyl wymóg złożenia wniosku w pierwszym
państwie UE, którego granicę przekroczą. Kryzys uchodźczy
wykazał słabość tej zasady, więc obecnie jest dyskutowana reforma systemu dublińskiego.
W następstwie kryzysu uchodźczego z 2015 r. na podstawie
propozycji Komisji Europejskiej ustanowiono na
zewnętrznych granicach Unii, w Grecji i we Włoszech, punkty
szybkiego przyjmowania i rejestracji migrantów („hotspot”).
W tych miejscach rejestruje się uchodźców i dokonuje się ich
identyfikacji na podstawie odcisków palców. Stamtąd
uchodźcy są przekazywani do innych państw UE zgodnie z
uzgodnieniami większości państw członkowskich UE na
podstawie propozycji Komisji Europejskiej. W unijnym
porozumieniu przewiduje się, że 160 tys. uchodźców z Grecji
i Włoch, państw szczególnie dotkniętych napływem dużej
liczby uchodźców ze względu na ich położenie geograficzne,
zostanie przekazanych do innych państw członkowskich na
podstawie specjalnego rozdzielnika. Oprócz tego latem 2016
r. Komisja Europejska przedstawiła propozycję dalszych
reform. Obejmują one usprawnienie procedur azylowych,
wspólne normy ochrony praw osób wymagających
szczególnej ochrony oraz dalszą harmonizację warunków przyjmowania uchodźców w UE.
Reforma systemu azylowego – informacje Komisji
Europejskiej
EASO: Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu
UE wspiera wspólne europejskie normy w dziedzinie azylu
60 argumentów za Unią Europejską 61 Dlaczego warto być w UE
UE często wydaje się obywatelom „biurokratycznym
potworem”, którego działalność polega na wydawaniu
norm o krzywiźnie ogórków. To oczywiście karykatura.
Głównymi zasadami Komisji Junckera przy
proponowaniu nowych przepisów są powściągliwość i samokontrola.
Niemiecki reżyser Wim Wenders powiedział kiedyś: „Idea
europejska przekształciła się w administrowanie, więc teraz
ludzie uważają administrowanie za tę ideę”. Istnieje wiele
stereotypów na temat nadmiernej regulacji unijnej, chociaż
na przykład słynna normalizacja ogórków już dawno została
zniesiona. Komisja pod przewodnictwem Jeana-Claude’a
Junckera pragnie uniknąć niefortunnych dyskusji nad
przepisami dotyczącymi butelek na oliwę czy też głowic
natryskowych. Europa powinna interweniować tylko wówczas, gdy ma to sens.
Od momentu objęcia urzędu w 2014 r. Komisja Junckera
wycofała około 100 wniosków ustawodawczych i wszczęła o
80 proc. mniej inicjatyw ustawodawczych niż miało to
miejsce przez pięć minionych lat. Przeprowadzono także
gruntowny przegląd całego istniejącego prawodawstwa.
„Ponieważ tylko skupiając się na obszarach, w których
Europa może przynieść prawdziwą wartość dodaną,
będziemy mogli stworzyć lepszą Europę i odzyskać zaufanie” – powiedział Jean-Claude Juncker.
Obywatele i przedsiębiorcy chcą, aby unijni prawodawcy
poświęcili swój czas i starania na ważne i pilne sprawy, a
jednocześnie dążyli do tego, by przyjmowane przepisy były
proste, oparte na dowodach, przewidywalne i proporcjonalne oraz przynosiły jak największe korzyści.
Celem Komisji Junckera jest przegląd obowiązujących
przepisów unijnych, który służy sprawdzeniu, czy nadal są
one adekwatne do założonych celów i czy skutecznie
przyczyniają się do ich realizacji. Komisja regularnie korzysta
z porad grupy ekspertów wysokiego szczebla, wywodzących
się z państw członkowskich, przedsiębiorstw i organizacji
społeczeństwa obywatelskiego, która ma doradzać, jak
ulepszyć przepisy UE, tak by były one efektywne i skuteczne,
oraz jak zmniejszyć koszty i obciążenia bez podważania
celów politycznych, którym przepisy mają służyć.
Prawa europejskiego nie tworzą anonimowi biurokraci.
Dyrektywy i rozporządzenia przyjmowane są przez wybierany
w wyborach bezpośrednich Parlament Europejski i
demokratycznie wybrane rządy państw członkowskich. Żadne
przepisy unijne nie powstają bez udziału państw członkowskich.
Przemówienie przewodniczącego Junckera – Orędzie o stanie
Unii z 14.9.2016 r.
Część 12: UE ogranicza biurokrację
Wiele działań w ważnych kwestiach, niewiele w mniej ważnych
60 argumentów za Unią Europejską 62 Dlaczego warto być w UE
UE ogranicza biurokrację
Biurokracja unijna nie cieszy się dobrą reputacją.
Wiele osób uważa, że niezliczeni urzędnicy i instytucje
w Brukseli prowadzą na koszt obywateli luksusowe
życie. Z danych liczbowych wyłania się zupełnie inny
obraz.
W instytucjach europejskich pracuje około 55 tys. osób, z
czego prawie 34 tys. w Komisji Europejskiej. To nie tak dużo
zważywszy, że urzędnicy unijni pracują dla 510 milionów
obywateli. Jeden urzędnik unijny przypada zatem na 10 tys.
mieszkańców. Dla porównania: na jednego urzędnika Urzędu
Miasta Warszawy przypada 79 mieszkańców, a w Paryżu na
jednego urzędnika przypada 45 mieszkańców. W takiej
perspektywie liczba pracowników UE jest niewielka.
Oczywiście wciąż wzywa się do ograniczenia tej liczby.
Krytycy zapominają jednak o ważnej kwestii: Po ostatnich
rozszerzeniach w skład UE wchodzi 28 państw, przy czym
ma ona coraz więcej zadań. Jak ma więc wypełniać swoje zobowiązania, jeżeli administracja nie zostanie zwiększona?
Tylko 6 proc. całkowitego budżetu UE przeznaczono na
administrację (wynagrodzenia, emerytury i tłumaczenia),
podczas gdy 94 proc. wydawane jest na rzecz państw
członkowskich i obywateli. Dla porównania: koszty
administracyjne UE wynoszą 8,3 mld euro rocznie, podczas
gdy państwa członkowskie przeznaczają na administrację 2,2 biliona euro rocznie.
Fakty nie potwierdzają przekonania, że urzędnicy brukselscy
żyją w luksusie. Wynagrodzenie podstawowe urzędników
Komisji zaczyna się od około 2 300 euro miesięcznie dla
nowo zatrudnionych pracowników, plus dodatki. Tylko
niewielu wysokich rangą urzędników ma najwyższe
wynagrodzenie w wysokości około 16 tys. miesięcznie. Płace
urzędników UE zmieniają się w taki sam sposób, jak ich
odpowiedników z wybranej grupy krajów. W ostatnich latach,
ze względu na wzrost składek emerytalnych i wprowadzenie
podatku kryzysowego, urzędnicy UE w większym stopniu niż
wielu urzędników krajowych odczuli utratę siły nabywczej. W
latach 2004–2011 utrata ta wyniosła 7,6 proc. Komisja
Europejska zapowiedziała ponadto, że do 2020 r. zaoszczędzi łącznie 8 mld euro.
Personel – strona internetowa Komisji Europejskiej
Administracja – strona internetowa Unii Europejskiej
UE nie jest molochem administracyjnym –
Europa kosztuje mniej, niż myślimy
60 argumentów za Unią Europejską 63 Dlaczego warto być w UE
UE ogranicza biurokrację
Wbrew początkowym obawom, od pierwszego roku
obecności w UE nasz kraj otrzymywał z budżetu UE
więcej środków, niż do niego wpłacał. Od 2009 r.
Polska jest największym beneficjentem netto unijnego budżetu.
1 maja 2004 roku Polska stała się pełnoprawnym członkiem
Unii Europejskiej, rozpoczynając tym samym ważny etap w
rozwoju gospodarczym kraju. Krytyków unijnego rozszerzenia
w Polsce nie brakowało, kreślono wiele czarnych scenariuszy.
Z czasem okazało się, że obawy, o których mówiono Polakom
przed wejściem o UE, że Polska stanie się płatnikiem netto,
nie będzie umiała wykorzystać środków unijnych, stanie się rynkiem zbytu dla UE, okazały się zupełnie nieprawdziwe.
Od początku członkostwa w UE, po opłaceniu składek, Polska
otrzymała netto łącznie ponad 90 miliardów EUR. Oznacza
to, że za każdą złotówkę wpłaconą do budżetu UE, do Polski
wróciły trzy złote. Polska jest największym odbiorcą środków
na politykę regionalną i jednym z największych beneficjentów unijnej Wspólnej Polityki Rolnej.
W latach 2014–2020 Polska utrzyma pozycję największego
beneficjenta netto unijnego budżetu, gdyż w wyniku
negocjacji wieloletnich ram finansowych uzyskała rekordową
kwotę blisko 106 miliardów EUR (z ogólnego budżetu UE
uzgodnionego na poziomie 960 miliardów EUR). Nigdy w
historii polityki spójności żadne państwo członkowskie nie
otrzymało w ramach jednej perspektywy finansowej takiego
wsparcia finansowego, jak Polska na lata 2014–2020.
Bilans członkostwa z okazji 10-lecia Polski w UE dokonany w
2014 roku z pokazał, że Polska stała się liderem wzrostu
gospodarczego. Po wejściu do UE nasz PKB zwiększył się o
połowę, a Polska osiągnęła dwie trzecie średniego poziomu
rozwoju gospodarczego UE. Jeszcze w 2003 r. polski PKB na
osobę, mierzony wartością siły nabywczej, wynosił 48,8%
średniej unijnej. W 2015 r. wyniósł już 69%. Polska
gospodarka pozytywnie przeszła najpoważniejszy test –
globalny kryzys gospodarczy i jako jedyne państwo w UE nie pogrążyła się w recesji w 2009 r.
Budżet UE – strona Komisji Europejskiej
Budżet UE w Twoim kraju
Bilans członkostwa Polski w UE – strona MSZ
Unia Europejska się opłaca – zwłaszcza Polsce
60 ARGUMENTÓW ZA UNIĄ EUROPEJSKĄ
TO JEST TWOJA EUROPA
60 LAT TRAKTATÓW RZYMSKICH
Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej w Polsce
ul. Jasna 14/16a
00-041 Warszawa
Telefon (48) 22 556 89 89
Fax (48) 22 556 89 98
E-mail: [email protected]
https://ec.europa.eu/poland/events/eu60_pl
Stan: marzec 2017
IB-0
2-1
7-3
06
-DE-N